| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| ammonefacere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | ermahnen |
| ammonefacere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst ermahnt |
| ammonefacere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | ermahne |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefacio |
ich ermahne |
| 2. Person Singular | ammonefacis |
du ermahnst |
| 3. Person Singular | ammonefacit |
er/sie/es ermahnt |
| 1. Person Plural | ammonefacimus |
wir ermahnen |
| 2. Person Plural | ammonefacitis |
ihr ermahnt |
| 3. Person Plural | ammonefaciunt |
sie ermahnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefacior |
ich werde ermahnt |
| 2. Person Singular | ammonefaceris ammonefacere |
du wirst ermahnt |
| 3. Person Singular | ammonefacitur |
er/sie/es wird ermahnt |
| 1. Person Plural | ammonefacimur |
wir werden ermahnt |
| 2. Person Plural | ammonefacimini |
ihr werdet ermahnt |
| 3. Person Plural | ammonefaciuntur |
sie werden ermahnt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefaciam |
ich ermahne |
| 2. Person Singular | ammonefacias |
du ermahnest |
| 3. Person Singular | ammonefaciat |
er/sie/es ermahne |
| 1. Person Plural | ammonefaciamus |
wir ermahnen |
| 2. Person Plural | ammonefaciatis |
ihr ermahnet |
| 3. Person Plural | ammonefaciant |
sie ermahnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefaciar |
ich werde ermahnt |
| 2. Person Singular | ammonefaciaris ammonefaciare |
du werdest ermahnt |
| 3. Person Singular | ammonefaciatur |
er/sie/es werde ermahnt |
| 1. Person Plural | ammonefaciamur |
wir werden ermahnt |
| 2. Person Plural | ammonefaciamini |
ihr werdet ermahnt |
| 3. Person Plural | ammonefaciantur |
sie werden ermahnt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefaciebam |
ich ermahnte |
| 2. Person Singular | ammonefaciebas |
du ermahntest |
| 3. Person Singular | ammonefaciebat |
er/sie/es ermahnte |
| 1. Person Plural | ammonefaciebamus |
wir ermahnten |
| 2. Person Plural | ammonefaciebatis |
ihr ermahntet |
| 3. Person Plural | ammonefaciebant |
sie ermahnten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefaciebar |
ich wurde ermahnt |
| 2. Person Singular | ammonefaciebaris ammonefaciebare |
du wurdest ermahnt |
| 3. Person Singular | ammonefaciebatur |
er/sie/es wurde ermahnt |
| 1. Person Plural | ammonefaciebamur |
wir wurden ermahnt |
| 2. Person Plural | ammonefaciebamini |
ihr wurdet ermahnt |
| 3. Person Plural | ammonefaciebantur |
sie wurden ermahnt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefacerem |
ich ermahnte |
| 2. Person Singular | ammonefaceres |
du ermahntest |
| 3. Person Singular | ammonefaceret |
er/sie/es ermahnte |
| 1. Person Plural | ammonefaceremus |
wir ermahnten |
| 2. Person Plural | ammonefaceretis |
ihr ermahntet |
| 3. Person Plural | ammonefacerent |
sie ermahnten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefacerer |
ich würde ermahnt |
| 2. Person Singular | ammonefacereris ammonefacerere |
du würdest ermahnt |
| 3. Person Singular | ammonefaceretur |
er/sie/es würde ermahnt |
| 1. Person Plural | ammonefaceremur |
wir würden ermahnt |
| 2. Person Plural | ammonefaceremini |
ihr würdet ermahnt |
| 3. Person Plural | ammonefacerentur |
sie würden ermahnt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefaciam |
ich werde ermahnen |
| 2. Person Singular | ammonefacies |
du wirst ermahnen |
| 3. Person Singular | ammonefaciet |
er/sie/es wird ermahnen |
| 1. Person Plural | ammonefaciemus |
wir werden ermahnen |
| 2. Person Plural | ammonefacietis |
ihr werdet ermahnen |
| 3. Person Plural | ammonefacient |
sie werden ermahnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefaciar |
ich werde ermahnt |
| 2. Person Singular | ammonefacieris ammonefaciere |
du wirst ermahnt |
| 3. Person Singular | ammonefacietur |
er/sie/es wird ermahnt |
| 1. Person Plural | ammonefaciemur |
wir werden ermahnt |
| 2. Person Plural | ammonefaciemini |
ihr werdet ermahnt |
| 3. Person Plural | ammonefacientur |
sie werden ermahnt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefeci |
ich habe ermahnt |
| 2. Person Singular | ammonefecisti |
du hast ermahnt |
| 3. Person Singular | ammonefecit |
er/sie/es hat ermahnt |
| 1. Person Plural | ammonefecimus |
wir haben ermahnt |
| 2. Person Plural | ammonefecistis |
ihr habt ermahnt |
| 3. Person Plural | ammonefecerunt ammonefecere |
sie haben ermahnt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefactus sum |
ich bin ermahnt worden |
| 2. Person Singular | ammonefactus es |
du bist ermahnt worden |
| 3. Person Singular | ammonefactus est |
er/sie/es ist ermahnt worden |
| 1. Person Plural | ammonefacti sumus |
wir sind ermahnt worden |
| 2. Person Plural | ammonefacti estis |
ihr seid ermahnt worden |
| 3. Person Plural | ammonefacti sunt |
sie sind ermahnt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefecerim |
ich habe ermahnt |
| 2. Person Singular | ammonefeceris |
du habest ermahnt |
| 3. Person Singular | ammonefecerit |
er/sie/es habe ermahnt |
| 1. Person Plural | ammonefecerimus |
wir haben ermahnt |
| 2. Person Plural | ammonefeceritis |
ihr habet ermahnt |
| 3. Person Plural | ammonefecerint |
sie haben ermahnt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefactus sim |
ich sei ermahnt worden |
| 2. Person Singular | ammonefactus sis |
du seiest ermahnt worden |
| 3. Person Singular | ammonefactus sit |
er/sie/es sei ermahnt worden |
| 1. Person Plural | ammonefacti simus |
wir seien ermahnt worden |
| 2. Person Plural | ammonefacti sitis |
ihr seiet ermahnt worden |
| 3. Person Plural | ammonefacti sint |
sie seien ermahnt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefeceram |
ich hatte ermahnt |
| 2. Person Singular | ammonefeceras |
du hattest ermahnt |
| 3. Person Singular | ammonefecerat |
er/sie/es hatte ermahnt |
| 1. Person Plural | ammonefeceramus |
wir hatten ermahnt |
| 2. Person Plural | ammonefeceratis |
ihr hattet ermahnt |
| 3. Person Plural | ammonefecerant |
sie hatten ermahnt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefactus eram |
ich war ermahnt worden |
| 2. Person Singular | ammonefactus eras |
du warst ermahnt worden |
| 3. Person Singular | ammonefactus erat |
er/sie/es war ermahnt worden |
| 1. Person Plural | ammonefacti eramus |
wir waren ermahnt worden |
| 2. Person Plural | ammonefacti eratis |
ihr warst ermahnt worden |
| 3. Person Plural | ammonefacti erant |
sie waren ermahnt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefecissem |
ich hätte ermahnt |
| 2. Person Singular | ammonefecisses |
du hättest ermahnt |
| 3. Person Singular | ammonefecisset |
er/sie/es hätte ermahnt |
| 1. Person Plural | ammonefecissemus |
wir hätten ermahnt |
| 2. Person Plural | ammonefecissetis |
ihr hättet ermahnt |
| 3. Person Plural | ammonefecissent |
sie hätten ermahnt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefactus essem |
ich wäre ermahnt worden |
| 2. Person Singular | ammonefactus esses |
du wärest ermahnt worden |
| 3. Person Singular | ammonefactus esset |
er/sie/es wäre ermahnt worden |
| 1. Person Plural | ammonefacti essemus |
wir wären ermahnt worden |
| 2. Person Plural | ammonefacti essetis |
ihr wäret ermahnt worden |
| 3. Person Plural | ammonefacti essent |
sie wären ermahnt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefecero |
ich werde ermahnt haben |
| 2. Person Singular | ammonefeceris |
du wirst ermahnt haben |
| 3. Person Singular | ammonefecerit |
er/sie/es wird ermahnt haben |
| 1. Person Plural | ammonefecerimus |
wir werden ermahnt haben |
| 2. Person Plural | ammonefeceritis |
ihr werdet ermahnt haben |
| 3. Person Plural | ammonefecerint |
sie werden ermahnt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ammonefactus ero |
ich werde ermahnt worden sein |
| 2. Person Singular | ammonefactus eris |
du werdest ermahnt worden sein |
| 3. Person Singular | ammonefactus erit |
er/sie/es werde ermahnt worden sein |
| 1. Person Plural | ammonefacti erimus |
wir werden ermahnt worden sein |
| 2. Person Plural | ammonefacti eritis |
ihr werdet ermahnt worden sein |
| 3. Person Plural | ammonefacti erunt |
sie werden ermahnt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | ammonefacere |
ermahnen |
| Vorzeitigkeit | ammonefecisse |
ermahnt haben |
| Nachzeitigkeit | ammonefacturum esse |
ermahnen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | ammonefaci ammonefacier |
ermahnt werden |
| Vorzeitigkeit | ammonefactum esse |
ermahnt worden sein |
| Nachzeitigkeit | ammonefactum iri |
künftig ermahnt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | ammoneface ammonefac |
ermahne! |
| 2. Person Plural | ammonefacite |
ermahnt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | ammonefacito |
| 3. Person Singular | ammonefacito |
| 2. Person Plural | ammonefacitote |
| 3. Person Plural | ammonefacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | ammonefacere |
das Ermahnen |
| Genitiv | ammonefaciendi ammonefaciundi |
des Ermahnens |
| Dativ | ammonefaciendo ammonefaciundo |
dem Ermahnen |
| Akkusativ | ammonefaciendum ammonefaciundum |
das Ermahnen |
| Ablativ | ammonefaciendo ammonefaciundo |
durch das Ermahnen |
| Vokativ | ammonefaciende ammonefaciunde |
Ermahnen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | ammonefaciendus ammonefaciundus |
ammonefacienda ammonefaciunda |
ammonefaciendum ammonefaciundum |
| Genitiv | ammonefaciendi ammonefaciundi |
ammonefaciendae ammonefaciundae |
ammonefaciendi ammonefaciundi |
| Dativ | ammonefaciendo ammonefaciundo |
ammonefaciendae ammonefaciundae |
ammonefaciendo ammonefaciundo |
| Akkusativ | ammonefaciendum ammonefaciundum |
ammonefaciendam ammonefaciundam |
ammonefaciendum ammonefaciundum |
| Ablativ | ammonefaciendo ammonefaciundo |
ammonefacienda ammonefaciunda |
ammonefaciendo ammonefaciundo |
| Vokativ | ammonefaciende ammonefaciunde |
ammonefacienda ammonefaciunda |
ammonefaciendum ammonefaciundum |
| Nominativ | ammonefaciendi ammonefaciundi |
ammonefaciendae ammonefaciundae |
ammonefacienda ammonefaciunda |
| Genitiv | ammonefaciendorum ammonefaciundorum |
ammonefaciendarum ammonefaciundarum |
ammonefaciendorum ammonefaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | ammonefaciendos ammonefaciundos |
ammonefaciendas ammonefaciundas |
ammonefacienda ammonefaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | ammonefaciendi ammonefaciundi |
ammonefaciendae ammonefaciundae |
ammonefacienda ammonefaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | ammonefaciens |
ammonefaciens |
ammonefaciens |
| Genitiv | ammonefacientis |
ammonefacientis |
ammonefacientis |
| Dativ | ammonefacienti |
ammonefacienti |
ammonefacienti |
| Akkusativ | ammonefacientem |
ammonefacientem |
ammonefaciens |
| Ablativ | ammonefacienti ammonefaciente |
ammonefacienti ammonefaciente |
ammonefacienti ammonefaciente |
| Vokativ | ammonefaciens |
ammonefaciens |
ammonefaciens |
| Nominativ | ammonefacientes |
ammonefacientes |
ammonefacientia |
| Genitiv | ammonefacientium ammonefacientum |
ammonefacientium ammonefacientum |
ammonefacientium ammonefacientum |
| Dativ | ammonefacientibus |
ammonefacientibus |
ammonefacientibus |
| Akkusativ | ammonefacientes |
ammonefacientes |
ammonefacientia |
| Ablativ | ammonefacientibus |
ammonefacientibus |
ammonefacientibus |
| Vokativ | ammonefacientes |
ammonefacientes |
ammonefacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | ammonefactus |
ammonefacta |
ammonefactum |
| Genitiv | ammonefacti |
ammonefactae |
ammonefacti |
| Dativ | ammonefacto |
ammonefactae |
ammonefacto |
| Akkusativ | ammonefactum |
ammonefactam |
ammonefactum |
| Ablativ | ammonefacto |
ammonefacta |
ammonefacto |
| Vokativ | ammonefacte |
ammonefacta |
ammonefactum |
| Nominativ | ammonefacti |
ammonefactae |
ammonefacta |
| Genitiv | ammonefactorum |
ammonefactarum |
ammonefactorum |
| Dativ | ammonefactis |
ammonefactis |
ammonefactis |
| Akkusativ | ammonefactos |
ammonefactas |
ammonefacta |
| Ablativ | ammonefactis |
ammonefactis |
ammonefactis |
| Vokativ | ammonefacti |
ammonefactae |
ammonefacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | ammonefacturus |
ammonefactura |
ammonefacturum |
| Genitiv | ammonefacturi |
ammonefacturae |
ammonefacturi |
| Dativ | ammonefacturo |
ammonefacturae |
ammonefacturo |
| Akkusativ | ammonefacturum |
ammonefacturam |
ammonefacturum |
| Ablativ | ammonefacturo |
ammonefactura |
ammonefacturo |
| Vokativ | ammonefacture |
ammonefactura |
ammonefacturum |
| Nominativ | ammonefacturi |
ammonefacturae |
ammonefactura |
| Genitiv | ammonefacturorum |
ammonefacturarum |
ammonefacturorum |
| Dativ | ammonefacturis |
ammonefacturis |
ammonefacturis |
| Akkusativ | ammonefacturos |
ammonefacturas |
ammonefactura |
| Ablativ | ammonefacturis |
ammonefacturis |
ammonefacturis |
| Vokativ | ammonefacturi |
ammonefacturae |
ammonefactura |
| Supin I | Supin II |
| ammonefactum |
ammonefactu |