Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoneo
|
ich fordere auf; fordre auf |
| 2. Person Singular |
ammones
|
du forderst auf |
| 3. Person Singular |
ammonet
|
er/sie/es fordert auf |
| 1. Person Plural |
ammonemus
|
wir fordern auf |
| 2. Person Plural |
ammonetis
|
ihr fordert auf |
| 3. Person Plural |
ammonent
|
sie fordern auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoneor
|
ich werde aufgefordert |
| 2. Person Singular |
ammoneris ammonere
|
du wirst aufgefordert |
| 3. Person Singular |
ammonetur
|
er/sie/es wird aufgefordert |
| 1. Person Plural |
ammonemur
|
wir werden aufgefordert |
| 2. Person Plural |
ammonemini
|
ihr werdet aufgefordert |
| 3. Person Plural |
ammonentur
|
sie werden aufgefordert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoneam
|
ich fordere auf; fordre auf |
| 2. Person Singular |
ammoneas
|
du forderest auf; fordrest auf |
| 3. Person Singular |
ammoneat
|
er/sie/es fordere auf; fordre auf |
| 1. Person Plural |
ammoneamus
|
wir forderen auf |
| 2. Person Plural |
ammoneatis
|
ihr forderet auf |
| 3. Person Plural |
ammoneant
|
sie forderen auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonear
|
ich werde aufgefordert |
| 2. Person Singular |
ammonearis ammoneare
|
du werdest aufgefordert |
| 3. Person Singular |
ammoneatur
|
er/sie/es werde aufgefordert |
| 1. Person Plural |
ammoneamur
|
wir werden aufgefordert |
| 2. Person Plural |
ammoneamini
|
ihr werdet aufgefordert |
| 3. Person Plural |
ammoneantur
|
sie werden aufgefordert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebam
|
ich forderte auf |
| 2. Person Singular |
ammonebas
|
du fordertest auf |
| 3. Person Singular |
ammonebat
|
er/sie/es forderte auf |
| 1. Person Plural |
ammonebamus
|
wir forderten auf |
| 2. Person Plural |
ammonebatis
|
ihr fordertet auf |
| 3. Person Plural |
ammonebant
|
sie forderten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebar
|
ich wurde aufgefordert |
| 2. Person Singular |
ammonebaris ammonebare
|
du wurdest aufgefordert |
| 3. Person Singular |
ammonebatur
|
er/sie/es wurde aufgefordert |
| 1. Person Plural |
ammonebamur
|
wir wurden aufgefordert |
| 2. Person Plural |
ammonebamini
|
ihr wurdet aufgefordert |
| 3. Person Plural |
ammonebantur
|
sie wurden aufgefordert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonerem
|
ich forderte auf |
| 2. Person Singular |
ammoneres
|
du fordertest auf |
| 3. Person Singular |
ammoneret
|
er/sie/es forderte auf |
| 1. Person Plural |
ammoneremus
|
wir forderten auf |
| 2. Person Plural |
ammoneretis
|
ihr fordertet auf |
| 3. Person Plural |
ammonerent
|
sie forderten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonerer
|
ich würde aufgefordert |
| 2. Person Singular |
ammonereris ammonerere
|
du würdest aufgefordert |
| 3. Person Singular |
ammoneretur
|
er/sie/es würde aufgefordert |
| 1. Person Plural |
ammoneremur
|
wir würden aufgefordert |
| 2. Person Plural |
ammoneremini
|
ihr würdet aufgefordert |
| 3. Person Plural |
ammonerentur
|
sie würden aufgefordert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebo
|
ich werde auffordern |
| 2. Person Singular |
ammonebis
|
du wirst auffordern |
| 3. Person Singular |
ammonebit
|
er/sie/es wird auffordern |
| 1. Person Plural |
ammonebimus
|
wir werden auffordern |
| 2. Person Plural |
ammonebitis
|
ihr werdet auffordern |
| 3. Person Plural |
ammonebunt
|
sie werden auffordern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebor
|
ich werde aufgefordert |
| 2. Person Singular |
ammoneberis ammonebere
|
du wirst aufgefordert |
| 3. Person Singular |
ammonebitur
|
er/sie/es wird aufgefordert |
| 1. Person Plural |
ammonebimur
|
wir werden aufgefordert |
| 2. Person Plural |
ammonebimini
|
ihr werdet aufgefordert |
| 3. Person Plural |
ammonebuntur
|
sie werden aufgefordert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonui
|
ich habe aufgefordert |
| 2. Person Singular |
ammonuisti
|
du hast aufgefordert |
| 3. Person Singular |
ammonuit
|
er/sie/es hat aufgefordert |
| 1. Person Plural |
ammonuimus
|
wir haben aufgefordert |
| 2. Person Plural |
ammonuistis
|
ihr habt aufgefordert |
| 3. Person Plural |
ammonuerunt ammonuere
|
sie haben aufgefordert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus sum
|
ich bin aufgefordert worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus es
|
du bist aufgefordert worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus est
|
er/sie/es ist aufgefordert worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti sumus
|
wir sind aufgefordert worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti estis
|
ihr seid aufgefordert worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti sunt
|
sie sind aufgefordert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonuerim
|
ich habe aufgefordert |
| 2. Person Singular |
ammonueris
|
du habest aufgefordert |
| 3. Person Singular |
ammonuerit
|
er/sie/es habe aufgefordert |
| 1. Person Plural |
ammonuerimus
|
wir haben aufgefordert |
| 2. Person Plural |
ammonueritis
|
ihr habet aufgefordert |
| 3. Person Plural |
ammonuerint
|
sie haben aufgefordert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus sim
|
ich sei aufgefordert worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus sis
|
du seiest aufgefordert worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus sit
|
er/sie/es sei aufgefordert worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti simus
|
wir seien aufgefordert worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti sitis
|
ihr seiet aufgefordert worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti sint
|
sie seien aufgefordert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonueram
|
ich hatte aufgefordert |
| 2. Person Singular |
ammonueras
|
du hattest aufgefordert |
| 3. Person Singular |
ammonuerat
|
er/sie/es hatte aufgefordert |
| 1. Person Plural |
ammonueramus
|
wir hatten aufgefordert |
| 2. Person Plural |
ammonueratis
|
ihr hattet aufgefordert |
| 3. Person Plural |
ammonuerant
|
sie hatten aufgefordert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus eram
|
ich war aufgefordert worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus eras
|
du warst aufgefordert worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus erat
|
er/sie/es war aufgefordert worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti eramus
|
wir waren aufgefordert worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti eratis
|
ihr warst aufgefordert worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti erant
|
sie waren aufgefordert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonuissem
|
ich hätte aufgefordert |
| 2. Person Singular |
ammonuisses
|
du hättest aufgefordert |
| 3. Person Singular |
ammonuisset
|
er/sie/es hätte aufgefordert |
| 1. Person Plural |
ammonuissemus
|
wir hätten aufgefordert |
| 2. Person Plural |
ammonuissetis
|
ihr hättet aufgefordert |
| 3. Person Plural |
ammonuissent
|
sie hätten aufgefordert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus essem
|
ich wäre aufgefordert worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus esses
|
du wärest aufgefordert worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus esset
|
er/sie/es wäre aufgefordert worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti essemus
|
wir wären aufgefordert worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti essetis
|
ihr wäret aufgefordert worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti essent
|
sie wären aufgefordert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonuero
|
ich werde aufgefordert haben |
| 2. Person Singular |
ammonueris
|
du wirst aufgefordert haben |
| 3. Person Singular |
ammonuerit
|
er/sie/es wird aufgefordert haben |
| 1. Person Plural |
ammonuerimus
|
wir werden aufgefordert haben |
| 2. Person Plural |
ammonueritis
|
ihr werdet aufgefordert haben |
| 3. Person Plural |
ammonuerint
|
sie werden aufgefordert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus ero
|
ich werde aufgefordert worden sein |
| 2. Person Singular |
ammonitus eris
|
du werdest aufgefordert worden sein |
| 3. Person Singular |
ammonitus erit
|
er/sie/es werde aufgefordert worden sein |
| 1. Person Plural |
ammoniti erimus
|
wir werden aufgefordert worden sein |
| 2. Person Plural |
ammoniti eritis
|
ihr werdet aufgefordert worden sein |
| 3. Person Plural |
ammoniti erunt
|
sie werden aufgefordert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
ammonere
|
auffordern |
| Vorzeitigkeit |
ammonuisse
|
aufgefordert haben |
| Nachzeitigkeit |
ammoniturum esse
|
auffordern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
ammoneri ammonerier
|
aufgefordert werden |
| Vorzeitigkeit |
ammonitum esse
|
aufgefordert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
ammonitum iri
|
künftig aufgefordert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
ammone
|
fordere auf; fordre auf! |
| 2. Person Plural |
ammonete
|
fordert auf! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
ammoneto
|
| 3. Person Singular |
ammoneto
|
| 2. Person Plural |
ammonetote
|
| 3. Person Plural |
ammonento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
ammonere
|
das Auffordern |
| Genitiv |
ammonendi
|
des Auffordernes |
| Dativ |
ammonendo
|
dem Auffordern |
| Akkusativ |
ammonendum
|
das Auffordern |
| Ablativ |
ammonendo
|
durch das Auffordern |
| Vokativ |
ammonende
|
Auffordern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammonendus
|
ammonenda
|
ammonendum
|
| Genitiv |
ammonendi
|
ammonendae
|
ammonendi
|
| Dativ |
ammonendo
|
ammonendae
|
ammonendo
|
| Akkusativ |
ammonendum
|
ammonendam
|
ammonendum
|
| Ablativ |
ammonendo
|
ammonenda
|
ammonendo
|
| Vokativ |
ammonende
|
ammonenda
|
ammonendum
|
Plural
| Nominativ |
ammonendi
|
ammonendae
|
ammonenda
|
| Genitiv |
ammonendorum
|
ammonendarum
|
ammonendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
ammonendos
|
ammonendas
|
ammonenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
ammonendi
|
ammonendae
|
ammonenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammonens
|
ammonens
|
ammonens
|
| Genitiv |
ammonentis
|
ammonentis
|
ammonentis
|
| Dativ |
ammonenti
|
ammonenti
|
ammonenti
|
| Akkusativ |
ammonentem
|
ammonentem
|
ammonens
|
| Ablativ |
ammonenti ammonente
|
ammonenti ammonente
|
ammonenti ammonente
|
| Vokativ |
ammonens
|
ammonens
|
ammonens
|
Plural
| Nominativ |
ammonentes
|
ammonentes
|
ammonentia
|
| Genitiv |
ammonentium ammonentum
|
ammonentium ammonentum
|
ammonentium ammonentum
|
| Dativ |
ammonentibus
|
ammonentibus
|
ammonentibus
|
| Akkusativ |
ammonentes
|
ammonentes
|
ammonentia
|
| Ablativ |
ammonentibus
|
ammonentibus
|
ammonentibus
|
| Vokativ |
ammonentes
|
ammonentes
|
ammonentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammonitus
|
ammonita
|
ammonitum
|
| Genitiv |
ammoniti
|
ammonitae
|
ammoniti
|
| Dativ |
ammonito
|
ammonitae
|
ammonito
|
| Akkusativ |
ammonitum
|
ammonitam
|
ammonitum
|
| Ablativ |
ammonito
|
ammonita
|
ammonito
|
| Vokativ |
ammonite
|
ammonita
|
ammonitum
|
Plural
| Nominativ |
ammoniti
|
ammonitae
|
ammonita
|
| Genitiv |
ammonitorum
|
ammonitarum
|
ammonitorum
|
| Dativ |
ammonitis
|
ammonitis
|
ammonitis
|
| Akkusativ |
ammonitos
|
ammonitas
|
ammonita
|
| Ablativ |
ammonitis
|
ammonitis
|
ammonitis
|
| Vokativ |
ammoniti
|
ammonitae
|
ammonita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammoniturus
|
ammonitura
|
ammoniturum
|
| Genitiv |
ammonituri
|
ammoniturae
|
ammonituri
|
| Dativ |
ammonituro
|
ammoniturae
|
ammonituro
|
| Akkusativ |
ammoniturum
|
ammonituram
|
ammoniturum
|
| Ablativ |
ammonituro
|
ammonitura
|
ammonituro
|
| Vokativ |
ammoniture
|
ammonitura
|
ammoniturum
|
Plural
| Nominativ |
ammonituri
|
ammoniturae
|
ammonitura
|
| Genitiv |
ammoniturorum
|
ammoniturarum
|
ammoniturorum
|
| Dativ |
ammonituris
|
ammonituris
|
ammonituris
|
| Akkusativ |
ammonituros
|
ammonituras
|
ammonitura
|
| Ablativ |
ammonituris
|
ammonituris
|
ammonituris
|
| Vokativ |
ammonituri
|
ammoniturae
|
ammonitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
ammonitum
|
ammonitu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoneo
|
ich erinnere; erinnre |
| 2. Person Singular |
ammones
|
du erinnerst |
| 3. Person Singular |
ammonet
|
er/sie/es erinnert |
| 1. Person Plural |
ammonemus
|
wir erinnern |
| 2. Person Plural |
ammonetis
|
ihr erinnert |
| 3. Person Plural |
ammonent
|
sie erinnern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoneor
|
ich werde erinnert |
| 2. Person Singular |
ammoneris ammonere
|
du wirst erinnert |
| 3. Person Singular |
ammonetur
|
er/sie/es wird erinnert |
| 1. Person Plural |
ammonemur
|
wir werden erinnert |
| 2. Person Plural |
ammonemini
|
ihr werdet erinnert |
| 3. Person Plural |
ammonentur
|
sie werden erinnert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoneam
|
ich erinnere; erinnre |
| 2. Person Singular |
ammoneas
|
du erinnerest; erinnrest |
| 3. Person Singular |
ammoneat
|
er/sie/es erinnere; erinnre |
| 1. Person Plural |
ammoneamus
|
wir erinneren |
| 2. Person Plural |
ammoneatis
|
ihr erinneret |
| 3. Person Plural |
ammoneant
|
sie erinneren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonear
|
ich werde erinnert |
| 2. Person Singular |
ammonearis ammoneare
|
du werdest erinnert |
| 3. Person Singular |
ammoneatur
|
er/sie/es werde erinnert |
| 1. Person Plural |
ammoneamur
|
wir werden erinnert |
| 2. Person Plural |
ammoneamini
|
ihr werdet erinnert |
| 3. Person Plural |
ammoneantur
|
sie werden erinnert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebam
|
ich erinnerte |
| 2. Person Singular |
ammonebas
|
du erinnertest |
| 3. Person Singular |
ammonebat
|
er/sie/es erinnerte |
| 1. Person Plural |
ammonebamus
|
wir erinnerten |
| 2. Person Plural |
ammonebatis
|
ihr erinnertet |
| 3. Person Plural |
ammonebant
|
sie erinnerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebar
|
ich wurde erinnert |
| 2. Person Singular |
ammonebaris ammonebare
|
du wurdest erinnert |
| 3. Person Singular |
ammonebatur
|
er/sie/es wurde erinnert |
| 1. Person Plural |
ammonebamur
|
wir wurden erinnert |
| 2. Person Plural |
ammonebamini
|
ihr wurdet erinnert |
| 3. Person Plural |
ammonebantur
|
sie wurden erinnert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonerem
|
ich erinnerte |
| 2. Person Singular |
ammoneres
|
du erinnertest |
| 3. Person Singular |
ammoneret
|
er/sie/es erinnerte |
| 1. Person Plural |
ammoneremus
|
wir erinnerten |
| 2. Person Plural |
ammoneretis
|
ihr erinnertet |
| 3. Person Plural |
ammonerent
|
sie erinnerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonerer
|
ich würde erinnert |
| 2. Person Singular |
ammonereris ammonerere
|
du würdest erinnert |
| 3. Person Singular |
ammoneretur
|
er/sie/es würde erinnert |
| 1. Person Plural |
ammoneremur
|
wir würden erinnert |
| 2. Person Plural |
ammoneremini
|
ihr würdet erinnert |
| 3. Person Plural |
ammonerentur
|
sie würden erinnert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebo
|
ich werde erinnern |
| 2. Person Singular |
ammonebis
|
du wirst erinnern |
| 3. Person Singular |
ammonebit
|
er/sie/es wird erinnern |
| 1. Person Plural |
ammonebimus
|
wir werden erinnern |
| 2. Person Plural |
ammonebitis
|
ihr werdet erinnern |
| 3. Person Plural |
ammonebunt
|
sie werden erinnern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebor
|
ich werde erinnert |
| 2. Person Singular |
ammoneberis ammonebere
|
du wirst erinnert |
| 3. Person Singular |
ammonebitur
|
er/sie/es wird erinnert |
| 1. Person Plural |
ammonebimur
|
wir werden erinnert |
| 2. Person Plural |
ammonebimini
|
ihr werdet erinnert |
| 3. Person Plural |
ammonebuntur
|
sie werden erinnert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonui
|
ich habe erinnert |
| 2. Person Singular |
ammonuisti
|
du hast erinnert |
| 3. Person Singular |
ammonuit
|
er/sie/es hat erinnert |
| 1. Person Plural |
ammonuimus
|
wir haben erinnert |
| 2. Person Plural |
ammonuistis
|
ihr habt erinnert |
| 3. Person Plural |
ammonuerunt ammonuere
|
sie haben erinnert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus sum
|
ich bin erinnert worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus es
|
du bist erinnert worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus est
|
er/sie/es ist erinnert worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti sumus
|
wir sind erinnert worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti estis
|
ihr seid erinnert worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti sunt
|
sie sind erinnert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonuerim
|
ich habe erinnert |
| 2. Person Singular |
ammonueris
|
du habest erinnert |
| 3. Person Singular |
ammonuerit
|
er/sie/es habe erinnert |
| 1. Person Plural |
ammonuerimus
|
wir haben erinnert |
| 2. Person Plural |
ammonueritis
|
ihr habet erinnert |
| 3. Person Plural |
ammonuerint
|
sie haben erinnert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus sim
|
ich sei erinnert worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus sis
|
du seiest erinnert worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus sit
|
er/sie/es sei erinnert worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti simus
|
wir seien erinnert worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti sitis
|
ihr seiet erinnert worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti sint
|
sie seien erinnert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonueram
|
ich hatte erinnert |
| 2. Person Singular |
ammonueras
|
du hattest erinnert |
| 3. Person Singular |
ammonuerat
|
er/sie/es hatte erinnert |
| 1. Person Plural |
ammonueramus
|
wir hatten erinnert |
| 2. Person Plural |
ammonueratis
|
ihr hattet erinnert |
| 3. Person Plural |
ammonuerant
|
sie hatten erinnert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus eram
|
ich war erinnert worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus eras
|
du warst erinnert worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus erat
|
er/sie/es war erinnert worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti eramus
|
wir waren erinnert worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti eratis
|
ihr warst erinnert worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti erant
|
sie waren erinnert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonuissem
|
ich hätte erinnert |
| 2. Person Singular |
ammonuisses
|
du hättest erinnert |
| 3. Person Singular |
ammonuisset
|
er/sie/es hätte erinnert |
| 1. Person Plural |
ammonuissemus
|
wir hätten erinnert |
| 2. Person Plural |
ammonuissetis
|
ihr hättet erinnert |
| 3. Person Plural |
ammonuissent
|
sie hätten erinnert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus essem
|
ich wäre erinnert worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus esses
|
du wärest erinnert worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus esset
|
er/sie/es wäre erinnert worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti essemus
|
wir wären erinnert worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti essetis
|
ihr wäret erinnert worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti essent
|
sie wären erinnert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonuero
|
ich werde erinnert haben |
| 2. Person Singular |
ammonueris
|
du wirst erinnert haben |
| 3. Person Singular |
ammonuerit
|
er/sie/es wird erinnert haben |
| 1. Person Plural |
ammonuerimus
|
wir werden erinnert haben |
| 2. Person Plural |
ammonueritis
|
ihr werdet erinnert haben |
| 3. Person Plural |
ammonuerint
|
sie werden erinnert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus ero
|
ich werde erinnert worden sein |
| 2. Person Singular |
ammonitus eris
|
du werdest erinnert worden sein |
| 3. Person Singular |
ammonitus erit
|
er/sie/es werde erinnert worden sein |
| 1. Person Plural |
ammoniti erimus
|
wir werden erinnert worden sein |
| 2. Person Plural |
ammoniti eritis
|
ihr werdet erinnert worden sein |
| 3. Person Plural |
ammoniti erunt
|
sie werden erinnert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
ammonere
|
erinnern |
| Vorzeitigkeit |
ammonuisse
|
erinnert haben |
| Nachzeitigkeit |
ammoniturum esse
|
erinnern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
ammoneri ammonerier
|
erinnert werden |
| Vorzeitigkeit |
ammonitum esse
|
erinnert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
ammonitum iri
|
künftig erinnert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
ammone
|
erinnere; erinnre! |
| 2. Person Plural |
ammonete
|
erinnert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
ammoneto
|
| 3. Person Singular |
ammoneto
|
| 2. Person Plural |
ammonetote
|
| 3. Person Plural |
ammonento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
ammonere
|
das Erinnern |
| Genitiv |
ammonendi
|
des Erinnernes |
| Dativ |
ammonendo
|
dem Erinnern |
| Akkusativ |
ammonendum
|
das Erinnern |
| Ablativ |
ammonendo
|
durch das Erinnern |
| Vokativ |
ammonende
|
Erinnern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammonendus
|
ammonenda
|
ammonendum
|
| Genitiv |
ammonendi
|
ammonendae
|
ammonendi
|
| Dativ |
ammonendo
|
ammonendae
|
ammonendo
|
| Akkusativ |
ammonendum
|
ammonendam
|
ammonendum
|
| Ablativ |
ammonendo
|
ammonenda
|
ammonendo
|
| Vokativ |
ammonende
|
ammonenda
|
ammonendum
|
Plural
| Nominativ |
ammonendi
|
ammonendae
|
ammonenda
|
| Genitiv |
ammonendorum
|
ammonendarum
|
ammonendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
ammonendos
|
ammonendas
|
ammonenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
ammonendi
|
ammonendae
|
ammonenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammonens
|
ammonens
|
ammonens
|
| Genitiv |
ammonentis
|
ammonentis
|
ammonentis
|
| Dativ |
ammonenti
|
ammonenti
|
ammonenti
|
| Akkusativ |
ammonentem
|
ammonentem
|
ammonens
|
| Ablativ |
ammonenti ammonente
|
ammonenti ammonente
|
ammonenti ammonente
|
| Vokativ |
ammonens
|
ammonens
|
ammonens
|
Plural
| Nominativ |
ammonentes
|
ammonentes
|
ammonentia
|
| Genitiv |
ammonentium ammonentum
|
ammonentium ammonentum
|
ammonentium ammonentum
|
| Dativ |
ammonentibus
|
ammonentibus
|
ammonentibus
|
| Akkusativ |
ammonentes
|
ammonentes
|
ammonentia
|
| Ablativ |
ammonentibus
|
ammonentibus
|
ammonentibus
|
| Vokativ |
ammonentes
|
ammonentes
|
ammonentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammonitus
|
ammonita
|
ammonitum
|
| Genitiv |
ammoniti
|
ammonitae
|
ammoniti
|
| Dativ |
ammonito
|
ammonitae
|
ammonito
|
| Akkusativ |
ammonitum
|
ammonitam
|
ammonitum
|
| Ablativ |
ammonito
|
ammonita
|
ammonito
|
| Vokativ |
ammonite
|
ammonita
|
ammonitum
|
Plural
| Nominativ |
ammoniti
|
ammonitae
|
ammonita
|
| Genitiv |
ammonitorum
|
ammonitarum
|
ammonitorum
|
| Dativ |
ammonitis
|
ammonitis
|
ammonitis
|
| Akkusativ |
ammonitos
|
ammonitas
|
ammonita
|
| Ablativ |
ammonitis
|
ammonitis
|
ammonitis
|
| Vokativ |
ammoniti
|
ammonitae
|
ammonita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammoniturus
|
ammonitura
|
ammoniturum
|
| Genitiv |
ammonituri
|
ammoniturae
|
ammonituri
|
| Dativ |
ammonituro
|
ammoniturae
|
ammonituro
|
| Akkusativ |
ammoniturum
|
ammonituram
|
ammoniturum
|
| Ablativ |
ammonituro
|
ammonitura
|
ammonituro
|
| Vokativ |
ammoniture
|
ammonitura
|
ammoniturum
|
Plural
| Nominativ |
ammonituri
|
ammoniturae
|
ammonitura
|
| Genitiv |
ammoniturorum
|
ammoniturarum
|
ammoniturorum
|
| Dativ |
ammonituris
|
ammonituris
|
ammonituris
|
| Akkusativ |
ammonituros
|
ammonituras
|
ammonitura
|
| Ablativ |
ammonituris
|
ammonituris
|
ammonituris
|
| Vokativ |
ammonituri
|
ammoniturae
|
ammonitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
ammonitum
|
ammonitu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoneo
|
ich ermahne |
| 2. Person Singular |
ammones
|
du ermahnst |
| 3. Person Singular |
ammonet
|
er/sie/es ermahnt |
| 1. Person Plural |
ammonemus
|
wir ermahnen |
| 2. Person Plural |
ammonetis
|
ihr ermahnt |
| 3. Person Plural |
ammonent
|
sie ermahnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoneor
|
ich werde ermahnt |
| 2. Person Singular |
ammoneris ammonere
|
du wirst ermahnt |
| 3. Person Singular |
ammonetur
|
er/sie/es wird ermahnt |
| 1. Person Plural |
ammonemur
|
wir werden ermahnt |
| 2. Person Plural |
ammonemini
|
ihr werdet ermahnt |
| 3. Person Plural |
ammonentur
|
sie werden ermahnt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoneam
|
ich ermahne |
| 2. Person Singular |
ammoneas
|
du ermahnest |
| 3. Person Singular |
ammoneat
|
er/sie/es ermahne |
| 1. Person Plural |
ammoneamus
|
wir ermahnen |
| 2. Person Plural |
ammoneatis
|
ihr ermahnet |
| 3. Person Plural |
ammoneant
|
sie ermahnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonear
|
ich werde ermahnt |
| 2. Person Singular |
ammonearis ammoneare
|
du werdest ermahnt |
| 3. Person Singular |
ammoneatur
|
er/sie/es werde ermahnt |
| 1. Person Plural |
ammoneamur
|
wir werden ermahnt |
| 2. Person Plural |
ammoneamini
|
ihr werdet ermahnt |
| 3. Person Plural |
ammoneantur
|
sie werden ermahnt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebam
|
ich ermahnte |
| 2. Person Singular |
ammonebas
|
du ermahntest |
| 3. Person Singular |
ammonebat
|
er/sie/es ermahnte |
| 1. Person Plural |
ammonebamus
|
wir ermahnten |
| 2. Person Plural |
ammonebatis
|
ihr ermahntet |
| 3. Person Plural |
ammonebant
|
sie ermahnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebar
|
ich wurde ermahnt |
| 2. Person Singular |
ammonebaris ammonebare
|
du wurdest ermahnt |
| 3. Person Singular |
ammonebatur
|
er/sie/es wurde ermahnt |
| 1. Person Plural |
ammonebamur
|
wir wurden ermahnt |
| 2. Person Plural |
ammonebamini
|
ihr wurdet ermahnt |
| 3. Person Plural |
ammonebantur
|
sie wurden ermahnt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonerem
|
ich ermahnte |
| 2. Person Singular |
ammoneres
|
du ermahntest |
| 3. Person Singular |
ammoneret
|
er/sie/es ermahnte |
| 1. Person Plural |
ammoneremus
|
wir ermahnten |
| 2. Person Plural |
ammoneretis
|
ihr ermahntet |
| 3. Person Plural |
ammonerent
|
sie ermahnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonerer
|
ich würde ermahnt |
| 2. Person Singular |
ammonereris ammonerere
|
du würdest ermahnt |
| 3. Person Singular |
ammoneretur
|
er/sie/es würde ermahnt |
| 1. Person Plural |
ammoneremur
|
wir würden ermahnt |
| 2. Person Plural |
ammoneremini
|
ihr würdet ermahnt |
| 3. Person Plural |
ammonerentur
|
sie würden ermahnt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebo
|
ich werde ermahnen |
| 2. Person Singular |
ammonebis
|
du wirst ermahnen |
| 3. Person Singular |
ammonebit
|
er/sie/es wird ermahnen |
| 1. Person Plural |
ammonebimus
|
wir werden ermahnen |
| 2. Person Plural |
ammonebitis
|
ihr werdet ermahnen |
| 3. Person Plural |
ammonebunt
|
sie werden ermahnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebor
|
ich werde ermahnt |
| 2. Person Singular |
ammoneberis ammonebere
|
du wirst ermahnt |
| 3. Person Singular |
ammonebitur
|
er/sie/es wird ermahnt |
| 1. Person Plural |
ammonebimur
|
wir werden ermahnt |
| 2. Person Plural |
ammonebimini
|
ihr werdet ermahnt |
| 3. Person Plural |
ammonebuntur
|
sie werden ermahnt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonui
|
ich habe ermahnt |
| 2. Person Singular |
ammonuisti
|
du hast ermahnt |
| 3. Person Singular |
ammonuit
|
er/sie/es hat ermahnt |
| 1. Person Plural |
ammonuimus
|
wir haben ermahnt |
| 2. Person Plural |
ammonuistis
|
ihr habt ermahnt |
| 3. Person Plural |
ammonuerunt ammonuere
|
sie haben ermahnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus sum
|
ich bin ermahnt worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus es
|
du bist ermahnt worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus est
|
er/sie/es ist ermahnt worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti sumus
|
wir sind ermahnt worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti estis
|
ihr seid ermahnt worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti sunt
|
sie sind ermahnt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonuerim
|
ich habe ermahnt |
| 2. Person Singular |
ammonueris
|
du habest ermahnt |
| 3. Person Singular |
ammonuerit
|
er/sie/es habe ermahnt |
| 1. Person Plural |
ammonuerimus
|
wir haben ermahnt |
| 2. Person Plural |
ammonueritis
|
ihr habet ermahnt |
| 3. Person Plural |
ammonuerint
|
sie haben ermahnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus sim
|
ich sei ermahnt worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus sis
|
du seiest ermahnt worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus sit
|
er/sie/es sei ermahnt worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti simus
|
wir seien ermahnt worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti sitis
|
ihr seiet ermahnt worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti sint
|
sie seien ermahnt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonueram
|
ich hatte ermahnt |
| 2. Person Singular |
ammonueras
|
du hattest ermahnt |
| 3. Person Singular |
ammonuerat
|
er/sie/es hatte ermahnt |
| 1. Person Plural |
ammonueramus
|
wir hatten ermahnt |
| 2. Person Plural |
ammonueratis
|
ihr hattet ermahnt |
| 3. Person Plural |
ammonuerant
|
sie hatten ermahnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus eram
|
ich war ermahnt worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus eras
|
du warst ermahnt worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus erat
|
er/sie/es war ermahnt worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti eramus
|
wir waren ermahnt worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti eratis
|
ihr warst ermahnt worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti erant
|
sie waren ermahnt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonuissem
|
ich hätte ermahnt |
| 2. Person Singular |
ammonuisses
|
du hättest ermahnt |
| 3. Person Singular |
ammonuisset
|
er/sie/es hätte ermahnt |
| 1. Person Plural |
ammonuissemus
|
wir hätten ermahnt |
| 2. Person Plural |
ammonuissetis
|
ihr hättet ermahnt |
| 3. Person Plural |
ammonuissent
|
sie hätten ermahnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus essem
|
ich wäre ermahnt worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus esses
|
du wärest ermahnt worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus esset
|
er/sie/es wäre ermahnt worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti essemus
|
wir wären ermahnt worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti essetis
|
ihr wäret ermahnt worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti essent
|
sie wären ermahnt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonuero
|
ich werde ermahnt haben |
| 2. Person Singular |
ammonueris
|
du wirst ermahnt haben |
| 3. Person Singular |
ammonuerit
|
er/sie/es wird ermahnt haben |
| 1. Person Plural |
ammonuerimus
|
wir werden ermahnt haben |
| 2. Person Plural |
ammonueritis
|
ihr werdet ermahnt haben |
| 3. Person Plural |
ammonuerint
|
sie werden ermahnt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus ero
|
ich werde ermahnt worden sein |
| 2. Person Singular |
ammonitus eris
|
du werdest ermahnt worden sein |
| 3. Person Singular |
ammonitus erit
|
er/sie/es werde ermahnt worden sein |
| 1. Person Plural |
ammoniti erimus
|
wir werden ermahnt worden sein |
| 2. Person Plural |
ammoniti eritis
|
ihr werdet ermahnt worden sein |
| 3. Person Plural |
ammoniti erunt
|
sie werden ermahnt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
ammonere
|
ermahnen |
| Vorzeitigkeit |
ammonuisse
|
ermahnt haben |
| Nachzeitigkeit |
ammoniturum esse
|
ermahnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
ammoneri ammonerier
|
ermahnt werden |
| Vorzeitigkeit |
ammonitum esse
|
ermahnt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
ammonitum iri
|
künftig ermahnt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
ammone
|
ermahne! |
| 2. Person Plural |
ammonete
|
ermahnt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
ammoneto
|
| 3. Person Singular |
ammoneto
|
| 2. Person Plural |
ammonetote
|
| 3. Person Plural |
ammonento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
ammonere
|
das Ermahnen |
| Genitiv |
ammonendi
|
des Ermahnens |
| Dativ |
ammonendo
|
dem Ermahnen |
| Akkusativ |
ammonendum
|
das Ermahnen |
| Ablativ |
ammonendo
|
durch das Ermahnen |
| Vokativ |
ammonende
|
Ermahnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammonendus
|
ammonenda
|
ammonendum
|
| Genitiv |
ammonendi
|
ammonendae
|
ammonendi
|
| Dativ |
ammonendo
|
ammonendae
|
ammonendo
|
| Akkusativ |
ammonendum
|
ammonendam
|
ammonendum
|
| Ablativ |
ammonendo
|
ammonenda
|
ammonendo
|
| Vokativ |
ammonende
|
ammonenda
|
ammonendum
|
Plural
| Nominativ |
ammonendi
|
ammonendae
|
ammonenda
|
| Genitiv |
ammonendorum
|
ammonendarum
|
ammonendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
ammonendos
|
ammonendas
|
ammonenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
ammonendi
|
ammonendae
|
ammonenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammonens
|
ammonens
|
ammonens
|
| Genitiv |
ammonentis
|
ammonentis
|
ammonentis
|
| Dativ |
ammonenti
|
ammonenti
|
ammonenti
|
| Akkusativ |
ammonentem
|
ammonentem
|
ammonens
|
| Ablativ |
ammonenti ammonente
|
ammonenti ammonente
|
ammonenti ammonente
|
| Vokativ |
ammonens
|
ammonens
|
ammonens
|
Plural
| Nominativ |
ammonentes
|
ammonentes
|
ammonentia
|
| Genitiv |
ammonentium ammonentum
|
ammonentium ammonentum
|
ammonentium ammonentum
|
| Dativ |
ammonentibus
|
ammonentibus
|
ammonentibus
|
| Akkusativ |
ammonentes
|
ammonentes
|
ammonentia
|
| Ablativ |
ammonentibus
|
ammonentibus
|
ammonentibus
|
| Vokativ |
ammonentes
|
ammonentes
|
ammonentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammonitus
|
ammonita
|
ammonitum
|
| Genitiv |
ammoniti
|
ammonitae
|
ammoniti
|
| Dativ |
ammonito
|
ammonitae
|
ammonito
|
| Akkusativ |
ammonitum
|
ammonitam
|
ammonitum
|
| Ablativ |
ammonito
|
ammonita
|
ammonito
|
| Vokativ |
ammonite
|
ammonita
|
ammonitum
|
Plural
| Nominativ |
ammoniti
|
ammonitae
|
ammonita
|
| Genitiv |
ammonitorum
|
ammonitarum
|
ammonitorum
|
| Dativ |
ammonitis
|
ammonitis
|
ammonitis
|
| Akkusativ |
ammonitos
|
ammonitas
|
ammonita
|
| Ablativ |
ammonitis
|
ammonitis
|
ammonitis
|
| Vokativ |
ammoniti
|
ammonitae
|
ammonita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammoniturus
|
ammonitura
|
ammoniturum
|
| Genitiv |
ammonituri
|
ammoniturae
|
ammonituri
|
| Dativ |
ammonituro
|
ammoniturae
|
ammonituro
|
| Akkusativ |
ammoniturum
|
ammonituram
|
ammoniturum
|
| Ablativ |
ammonituro
|
ammonitura
|
ammonituro
|
| Vokativ |
ammoniture
|
ammonitura
|
ammoniturum
|
Plural
| Nominativ |
ammonituri
|
ammoniturae
|
ammonitura
|
| Genitiv |
ammoniturorum
|
ammoniturarum
|
ammoniturorum
|
| Dativ |
ammonituris
|
ammonituris
|
ammonituris
|
| Akkusativ |
ammonituros
|
ammonituras
|
ammonitura
|
| Ablativ |
ammonituris
|
ammonituris
|
ammonituris
|
| Vokativ |
ammonituri
|
ammoniturae
|
ammonitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
ammonitum
|
ammonitu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoneo
|
ich weise zurecht |
| 2. Person Singular |
ammones
|
du weist zurecht |
| 3. Person Singular |
ammonet
|
er/sie/es weist zurecht |
| 1. Person Plural |
ammonemus
|
wir weisen zurecht |
| 2. Person Plural |
ammonetis
|
ihr weist zurecht |
| 3. Person Plural |
ammonent
|
sie weisen zurecht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoneor
|
ich werde zurechtgewiesen |
| 2. Person Singular |
ammoneris ammonere
|
du wirst zurechtgewiesen |
| 3. Person Singular |
ammonetur
|
er/sie/es wird zurechtgewiesen |
| 1. Person Plural |
ammonemur
|
wir werden zurechtgewiesen |
| 2. Person Plural |
ammonemini
|
ihr werdet zurechtgewiesen |
| 3. Person Plural |
ammonentur
|
sie werden zurechtgewiesen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoneam
|
ich weise zurecht |
| 2. Person Singular |
ammoneas
|
du weisest zurecht |
| 3. Person Singular |
ammoneat
|
er/sie/es weise zurecht |
| 1. Person Plural |
ammoneamus
|
wir weisen zurecht |
| 2. Person Plural |
ammoneatis
|
ihr weiset zurecht |
| 3. Person Plural |
ammoneant
|
sie weisen zurecht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonear
|
ich werde zurechtgewiesen |
| 2. Person Singular |
ammonearis ammoneare
|
du werdest zurechtgewiesen |
| 3. Person Singular |
ammoneatur
|
er/sie/es werde zurechtgewiesen |
| 1. Person Plural |
ammoneamur
|
wir werden zurechtgewiesen |
| 2. Person Plural |
ammoneamini
|
ihr werdet zurechtgewiesen |
| 3. Person Plural |
ammoneantur
|
sie werden zurechtgewiesen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebam
|
ich wies zurecht |
| 2. Person Singular |
ammonebas
|
du wiesest zurecht |
| 3. Person Singular |
ammonebat
|
er/sie/es wies zurecht |
| 1. Person Plural |
ammonebamus
|
wir wiesen zurecht |
| 2. Person Plural |
ammonebatis
|
ihr wieset zurecht |
| 3. Person Plural |
ammonebant
|
sie wiesen zurecht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebar
|
ich wurde zurechtgewiesen |
| 2. Person Singular |
ammonebaris ammonebare
|
du wurdest zurechtgewiesen |
| 3. Person Singular |
ammonebatur
|
er/sie/es wurde zurechtgewiesen |
| 1. Person Plural |
ammonebamur
|
wir wurden zurechtgewiesen |
| 2. Person Plural |
ammonebamini
|
ihr wurdet zurechtgewiesen |
| 3. Person Plural |
ammonebantur
|
sie wurden zurechtgewiesen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonerem
|
ich wiese zurecht |
| 2. Person Singular |
ammoneres
|
du wiesest zurecht |
| 3. Person Singular |
ammoneret
|
er/sie/es wiese zurecht |
| 1. Person Plural |
ammoneremus
|
wir wiesen zurecht |
| 2. Person Plural |
ammoneretis
|
ihr wieset zurecht |
| 3. Person Plural |
ammonerent
|
sie wiesen zurecht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonerer
|
ich würde zurechtgewiesen |
| 2. Person Singular |
ammonereris ammonerere
|
du würdest zurechtgewiesen |
| 3. Person Singular |
ammoneretur
|
er/sie/es würde zurechtgewiesen |
| 1. Person Plural |
ammoneremur
|
wir würden zurechtgewiesen |
| 2. Person Plural |
ammoneremini
|
ihr würdet zurechtgewiesen |
| 3. Person Plural |
ammonerentur
|
sie würden zurechtgewiesen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebo
|
ich werde zurechtweisen |
| 2. Person Singular |
ammonebis
|
du wirst zurechtweisen |
| 3. Person Singular |
ammonebit
|
er/sie/es wird zurechtweisen |
| 1. Person Plural |
ammonebimus
|
wir werden zurechtweisen |
| 2. Person Plural |
ammonebitis
|
ihr werdet zurechtweisen |
| 3. Person Plural |
ammonebunt
|
sie werden zurechtweisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonebor
|
ich werde zurechtgewiesen |
| 2. Person Singular |
ammoneberis ammonebere
|
du wirst zurechtgewiesen |
| 3. Person Singular |
ammonebitur
|
er/sie/es wird zurechtgewiesen |
| 1. Person Plural |
ammonebimur
|
wir werden zurechtgewiesen |
| 2. Person Plural |
ammonebimini
|
ihr werdet zurechtgewiesen |
| 3. Person Plural |
ammonebuntur
|
sie werden zurechtgewiesen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonui
|
ich habe zurechtgewiesen |
| 2. Person Singular |
ammonuisti
|
du hast zurechtgewiesen |
| 3. Person Singular |
ammonuit
|
er/sie/es hat zurechtgewiesen |
| 1. Person Plural |
ammonuimus
|
wir haben zurechtgewiesen |
| 2. Person Plural |
ammonuistis
|
ihr habt zurechtgewiesen |
| 3. Person Plural |
ammonuerunt ammonuere
|
sie haben zurechtgewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus sum
|
ich bin zurechtgewiesen worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus es
|
du bist zurechtgewiesen worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus est
|
er/sie/es ist zurechtgewiesen worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti sumus
|
wir sind zurechtgewiesen worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti estis
|
ihr seid zurechtgewiesen worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti sunt
|
sie sind zurechtgewiesen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonuerim
|
ich habe zurechtgewiesen |
| 2. Person Singular |
ammonueris
|
du habest zurechtgewiesen |
| 3. Person Singular |
ammonuerit
|
er/sie/es habe zurechtgewiesen |
| 1. Person Plural |
ammonuerimus
|
wir haben zurechtgewiesen |
| 2. Person Plural |
ammonueritis
|
ihr habet zurechtgewiesen |
| 3. Person Plural |
ammonuerint
|
sie haben zurechtgewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus sim
|
ich sei zurechtgewiesen worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus sis
|
du seiest zurechtgewiesen worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus sit
|
er/sie/es sei zurechtgewiesen worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti simus
|
wir seien zurechtgewiesen worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti sitis
|
ihr seiet zurechtgewiesen worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti sint
|
sie seien zurechtgewiesen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonueram
|
ich hatte zurechtgewiesen |
| 2. Person Singular |
ammonueras
|
du hattest zurechtgewiesen |
| 3. Person Singular |
ammonuerat
|
er/sie/es hatte zurechtgewiesen |
| 1. Person Plural |
ammonueramus
|
wir hatten zurechtgewiesen |
| 2. Person Plural |
ammonueratis
|
ihr hattet zurechtgewiesen |
| 3. Person Plural |
ammonuerant
|
sie hatten zurechtgewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus eram
|
ich war zurechtgewiesen worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus eras
|
du warst zurechtgewiesen worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus erat
|
er/sie/es war zurechtgewiesen worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti eramus
|
wir waren zurechtgewiesen worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti eratis
|
ihr warst zurechtgewiesen worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti erant
|
sie waren zurechtgewiesen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonuissem
|
ich hätte zurechtgewiesen |
| 2. Person Singular |
ammonuisses
|
du hättest zurechtgewiesen |
| 3. Person Singular |
ammonuisset
|
er/sie/es hätte zurechtgewiesen |
| 1. Person Plural |
ammonuissemus
|
wir hätten zurechtgewiesen |
| 2. Person Plural |
ammonuissetis
|
ihr hättet zurechtgewiesen |
| 3. Person Plural |
ammonuissent
|
sie hätten zurechtgewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus essem
|
ich wäre zurechtgewiesen worden |
| 2. Person Singular |
ammonitus esses
|
du wärest zurechtgewiesen worden |
| 3. Person Singular |
ammonitus esset
|
er/sie/es wäre zurechtgewiesen worden |
| 1. Person Plural |
ammoniti essemus
|
wir wären zurechtgewiesen worden |
| 2. Person Plural |
ammoniti essetis
|
ihr wäret zurechtgewiesen worden |
| 3. Person Plural |
ammoniti essent
|
sie wären zurechtgewiesen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonuero
|
ich werde zurechtgewiesen haben |
| 2. Person Singular |
ammonueris
|
du wirst zurechtgewiesen haben |
| 3. Person Singular |
ammonuerit
|
er/sie/es wird zurechtgewiesen haben |
| 1. Person Plural |
ammonuerimus
|
wir werden zurechtgewiesen haben |
| 2. Person Plural |
ammonueritis
|
ihr werdet zurechtgewiesen haben |
| 3. Person Plural |
ammonuerint
|
sie werden zurechtgewiesen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammonitus ero
|
ich werde zurechtgewiesen worden sein |
| 2. Person Singular |
ammonitus eris
|
du werdest zurechtgewiesen worden sein |
| 3. Person Singular |
ammonitus erit
|
er/sie/es werde zurechtgewiesen worden sein |
| 1. Person Plural |
ammoniti erimus
|
wir werden zurechtgewiesen worden sein |
| 2. Person Plural |
ammoniti eritis
|
ihr werdet zurechtgewiesen worden sein |
| 3. Person Plural |
ammoniti erunt
|
sie werden zurechtgewiesen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
ammonere
|
zurechtweisen |
| Vorzeitigkeit |
ammonuisse
|
zurechtgewiesen haben |
| Nachzeitigkeit |
ammoniturum esse
|
zurechtweisen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
ammoneri ammonerier
|
zurechtgewiesen werden |
| Vorzeitigkeit |
ammonitum esse
|
zurechtgewiesen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
ammonitum iri
|
künftig zurechtgewiesen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
ammone
|
weise zurecht! |
| 2. Person Plural |
ammonete
|
weist zurecht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
ammoneto
|
| 3. Person Singular |
ammoneto
|
| 2. Person Plural |
ammonetote
|
| 3. Person Plural |
ammonento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
ammonere
|
das Zurechtweisen |
| Genitiv |
ammonendi
|
des Zurechtweisens |
| Dativ |
ammonendo
|
dem Zurechtweisen |
| Akkusativ |
ammonendum
|
das Zurechtweisen |
| Ablativ |
ammonendo
|
durch das Zurechtweisen |
| Vokativ |
ammonende
|
Zurechtweisen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammonendus
|
ammonenda
|
ammonendum
|
| Genitiv |
ammonendi
|
ammonendae
|
ammonendi
|
| Dativ |
ammonendo
|
ammonendae
|
ammonendo
|
| Akkusativ |
ammonendum
|
ammonendam
|
ammonendum
|
| Ablativ |
ammonendo
|
ammonenda
|
ammonendo
|
| Vokativ |
ammonende
|
ammonenda
|
ammonendum
|
Plural
| Nominativ |
ammonendi
|
ammonendae
|
ammonenda
|
| Genitiv |
ammonendorum
|
ammonendarum
|
ammonendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
ammonendos
|
ammonendas
|
ammonenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
ammonendi
|
ammonendae
|
ammonenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammonens
|
ammonens
|
ammonens
|
| Genitiv |
ammonentis
|
ammonentis
|
ammonentis
|
| Dativ |
ammonenti
|
ammonenti
|
ammonenti
|
| Akkusativ |
ammonentem
|
ammonentem
|
ammonens
|
| Ablativ |
ammonenti ammonente
|
ammonenti ammonente
|
ammonenti ammonente
|
| Vokativ |
ammonens
|
ammonens
|
ammonens
|
Plural
| Nominativ |
ammonentes
|
ammonentes
|
ammonentia
|
| Genitiv |
ammonentium ammonentum
|
ammonentium ammonentum
|
ammonentium ammonentum
|
| Dativ |
ammonentibus
|
ammonentibus
|
ammonentibus
|
| Akkusativ |
ammonentes
|
ammonentes
|
ammonentia
|
| Ablativ |
ammonentibus
|
ammonentibus
|
ammonentibus
|
| Vokativ |
ammonentes
|
ammonentes
|
ammonentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammonitus
|
ammonita
|
ammonitum
|
| Genitiv |
ammoniti
|
ammonitae
|
ammoniti
|
| Dativ |
ammonito
|
ammonitae
|
ammonito
|
| Akkusativ |
ammonitum
|
ammonitam
|
ammonitum
|
| Ablativ |
ammonito
|
ammonita
|
ammonito
|
| Vokativ |
ammonite
|
ammonita
|
ammonitum
|
Plural
| Nominativ |
ammoniti
|
ammonitae
|
ammonita
|
| Genitiv |
ammonitorum
|
ammonitarum
|
ammonitorum
|
| Dativ |
ammonitis
|
ammonitis
|
ammonitis
|
| Akkusativ |
ammonitos
|
ammonitas
|
ammonita
|
| Ablativ |
ammonitis
|
ammonitis
|
ammonitis
|
| Vokativ |
ammoniti
|
ammonitae
|
ammonita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammoniturus
|
ammonitura
|
ammoniturum
|
| Genitiv |
ammonituri
|
ammoniturae
|
ammonituri
|
| Dativ |
ammonituro
|
ammoniturae
|
ammonituro
|
| Akkusativ |
ammoniturum
|
ammonituram
|
ammoniturum
|
| Ablativ |
ammonituro
|
ammonitura
|
ammonituro
|
| Vokativ |
ammoniture
|
ammonitura
|
ammoniturum
|
Plural
| Nominativ |
ammonituri
|
ammoniturae
|
ammonitura
|
| Genitiv |
ammoniturorum
|
ammoniturarum
|
ammoniturorum
|
| Dativ |
ammonituris
|
ammonituris
|
ammonituris
|
| Akkusativ |
ammonituros
|
ammonituras
|
ammonitura
|
| Ablativ |
ammonituris
|
ammonituris
|
ammonituris
|
| Vokativ |
ammonituri
|
ammoniturae
|
ammonitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
ammonitum
|
ammonitu
|