Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoveo
|
ich bringe heran |
| 2. Person Singular |
ammoves
|
du bringst heran |
| 3. Person Singular |
ammovet
|
er/sie/es bringt heran |
| 1. Person Plural |
ammovemus
|
wir bringen heran |
| 2. Person Plural |
ammovetis
|
ihr bringt heran |
| 3. Person Plural |
ammovent
|
sie bringen heran |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoveor
|
ich werde herangebracht |
| 2. Person Singular |
ammoveris ammovere
|
du wirst herangebracht |
| 3. Person Singular |
ammovetur
|
er/sie/es wird herangebracht |
| 1. Person Plural |
ammovemur
|
wir werden herangebracht |
| 2. Person Plural |
ammovemini
|
ihr werdet herangebracht |
| 3. Person Plural |
ammoventur
|
sie werden herangebracht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoveam
|
ich bringe heran |
| 2. Person Singular |
ammoveas
|
du bringest heran |
| 3. Person Singular |
ammoveat
|
er/sie/es bringe heran |
| 1. Person Plural |
ammoveamus
|
wir bringen heran |
| 2. Person Plural |
ammoveatis
|
ihr bringet heran |
| 3. Person Plural |
ammoveant
|
sie bringen heran |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovear
|
ich werde herangebracht |
| 2. Person Singular |
ammovearis ammoveare
|
du werdest herangebracht |
| 3. Person Singular |
ammoveatur
|
er/sie/es werde herangebracht |
| 1. Person Plural |
ammoveamur
|
wir werden herangebracht |
| 2. Person Plural |
ammoveamini
|
ihr werdet herangebracht |
| 3. Person Plural |
ammoveantur
|
sie werden herangebracht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovebam
|
ich brachte heran |
| 2. Person Singular |
ammovebas
|
du brachtest heran |
| 3. Person Singular |
ammovebat
|
er/sie/es brachte heran |
| 1. Person Plural |
ammovebamus
|
wir brachten heran |
| 2. Person Plural |
ammovebatis
|
ihr brachtet heran |
| 3. Person Plural |
ammovebant
|
sie brachten heran |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovebar
|
ich wurde herangebracht |
| 2. Person Singular |
ammovebaris ammovebare
|
du wurdest herangebracht |
| 3. Person Singular |
ammovebatur
|
er/sie/es wurde herangebracht |
| 1. Person Plural |
ammovebamur
|
wir wurden herangebracht |
| 2. Person Plural |
ammovebamini
|
ihr wurdet herangebracht |
| 3. Person Plural |
ammovebantur
|
sie wurden herangebracht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoverem
|
ich brächte heran |
| 2. Person Singular |
ammoveres
|
du brächtest heran |
| 3. Person Singular |
ammoveret
|
er/sie/es brächte heran |
| 1. Person Plural |
ammoveremus
|
wir brächten heran |
| 2. Person Plural |
ammoveretis
|
ihr brächtet heran |
| 3. Person Plural |
ammoverent
|
sie brächten heran |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoverer
|
ich würde herangebracht |
| 2. Person Singular |
ammovereris ammoverere
|
du würdest herangebracht |
| 3. Person Singular |
ammoveretur
|
er/sie/es würde herangebracht |
| 1. Person Plural |
ammoveremur
|
wir würden herangebracht |
| 2. Person Plural |
ammoveremini
|
ihr würdet herangebracht |
| 3. Person Plural |
ammoverentur
|
sie würden herangebracht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovebo
|
ich werde heranbringen |
| 2. Person Singular |
ammovebis
|
du wirst heranbringen |
| 3. Person Singular |
ammovebit
|
er/sie/es wird heranbringen |
| 1. Person Plural |
ammovebimus
|
wir werden heranbringen |
| 2. Person Plural |
ammovebitis
|
ihr werdet heranbringen |
| 3. Person Plural |
ammovebunt
|
sie werden heranbringen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovebor
|
ich werde herangebracht |
| 2. Person Singular |
ammoveberis ammovebere
|
du wirst herangebracht |
| 3. Person Singular |
ammovebitur
|
er/sie/es wird herangebracht |
| 1. Person Plural |
ammovebimur
|
wir werden herangebracht |
| 2. Person Plural |
ammovebimini
|
ihr werdet herangebracht |
| 3. Person Plural |
ammovebuntur
|
sie werden herangebracht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovi
|
ich habe herangebracht |
| 2. Person Singular |
ammovisti
|
du hast herangebracht |
| 3. Person Singular |
ammovit
|
er/sie/es hat herangebracht |
| 1. Person Plural |
ammovimus
|
wir haben herangebracht |
| 2. Person Plural |
ammovistis
|
ihr habt herangebracht |
| 3. Person Plural |
ammoverunt ammovere
|
sie haben herangebracht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammotus sum
|
ich bin herangebracht worden |
| 2. Person Singular |
ammotus es
|
du bist herangebracht worden |
| 3. Person Singular |
ammotus est
|
er/sie/es ist herangebracht worden |
| 1. Person Plural |
ammoti sumus
|
wir sind herangebracht worden |
| 2. Person Plural |
ammoti estis
|
ihr seid herangebracht worden |
| 3. Person Plural |
ammoti sunt
|
sie sind herangebracht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoverim
|
ich habe herangebracht |
| 2. Person Singular |
ammoveris
|
du habest herangebracht |
| 3. Person Singular |
ammoverit
|
er/sie/es habe herangebracht |
| 1. Person Plural |
ammoverimus
|
wir haben herangebracht |
| 2. Person Plural |
ammoveritis
|
ihr habet herangebracht |
| 3. Person Plural |
ammoverint
|
sie haben herangebracht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammotus sim
|
ich sei herangebracht worden |
| 2. Person Singular |
ammotus sis
|
du seiest herangebracht worden |
| 3. Person Singular |
ammotus sit
|
er/sie/es sei herangebracht worden |
| 1. Person Plural |
ammoti simus
|
wir seien herangebracht worden |
| 2. Person Plural |
ammoti sitis
|
ihr seiet herangebracht worden |
| 3. Person Plural |
ammoti sint
|
sie seien herangebracht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoveram
|
ich hatte herangebracht |
| 2. Person Singular |
ammoveras
|
du hattest herangebracht |
| 3. Person Singular |
ammoverat
|
er/sie/es hatte herangebracht |
| 1. Person Plural |
ammoveramus
|
wir hatten herangebracht |
| 2. Person Plural |
ammoveratis
|
ihr hattet herangebracht |
| 3. Person Plural |
ammoverant
|
sie hatten herangebracht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammotus eram
|
ich war herangebracht worden |
| 2. Person Singular |
ammotus eras
|
du warst herangebracht worden |
| 3. Person Singular |
ammotus erat
|
er/sie/es war herangebracht worden |
| 1. Person Plural |
ammoti eramus
|
wir waren herangebracht worden |
| 2. Person Plural |
ammoti eratis
|
ihr warst herangebracht worden |
| 3. Person Plural |
ammoti erant
|
sie waren herangebracht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovissem
|
ich hätte herangebracht |
| 2. Person Singular |
ammovisses
|
du hättest herangebracht |
| 3. Person Singular |
ammovisset
|
er/sie/es hätte herangebracht |
| 1. Person Plural |
ammovissemus
|
wir hätten herangebracht |
| 2. Person Plural |
ammovissetis
|
ihr hättet herangebracht |
| 3. Person Plural |
ammovissent
|
sie hätten herangebracht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammotus essem
|
ich wäre herangebracht worden |
| 2. Person Singular |
ammotus esses
|
du wärest herangebracht worden |
| 3. Person Singular |
ammotus esset
|
er/sie/es wäre herangebracht worden |
| 1. Person Plural |
ammoti essemus
|
wir wären herangebracht worden |
| 2. Person Plural |
ammoti essetis
|
ihr wäret herangebracht worden |
| 3. Person Plural |
ammoti essent
|
sie wären herangebracht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovero
|
ich werde herangebracht haben |
| 2. Person Singular |
ammoveris
|
du wirst herangebracht haben |
| 3. Person Singular |
ammoverit
|
er/sie/es wird herangebracht haben |
| 1. Person Plural |
ammoverimus
|
wir werden herangebracht haben |
| 2. Person Plural |
ammoveritis
|
ihr werdet herangebracht haben |
| 3. Person Plural |
ammoverint
|
sie werden herangebracht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammotus ero
|
ich werde herangebracht worden sein |
| 2. Person Singular |
ammotus eris
|
du werdest herangebracht worden sein |
| 3. Person Singular |
ammotus erit
|
er/sie/es werde herangebracht worden sein |
| 1. Person Plural |
ammoti erimus
|
wir werden herangebracht worden sein |
| 2. Person Plural |
ammoti eritis
|
ihr werdet herangebracht worden sein |
| 3. Person Plural |
ammoti erunt
|
sie werden herangebracht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
ammovere
|
heranbringen |
| Vorzeitigkeit |
ammovisse
|
herangebracht haben |
| Nachzeitigkeit |
ammoturum esse
|
heranbringen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
ammoveri ammoverier
|
herangebracht werden |
| Vorzeitigkeit |
ammotum esse
|
herangebracht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
ammotum iri
|
künftig herangebracht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
ammove
|
bringe heran; bringe hran! |
| 2. Person Plural |
ammovete
|
bringt heran! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
ammoveto
|
| 3. Person Singular |
ammoveto
|
| 2. Person Plural |
ammovetote
|
| 3. Person Plural |
ammovento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
ammovere
|
das Heranbringen |
| Genitiv |
ammovendi
|
des Heranbringens |
| Dativ |
ammovendo
|
dem Heranbringen |
| Akkusativ |
ammovendum
|
das Heranbringen |
| Ablativ |
ammovendo
|
durch das Heranbringen |
| Vokativ |
ammovende
|
Heranbringen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammovendus
|
ammovenda
|
ammovendum
|
| Genitiv |
ammovendi
|
ammovendae
|
ammovendi
|
| Dativ |
ammovendo
|
ammovendae
|
ammovendo
|
| Akkusativ |
ammovendum
|
ammovendam
|
ammovendum
|
| Ablativ |
ammovendo
|
ammovenda
|
ammovendo
|
| Vokativ |
ammovende
|
ammovenda
|
ammovendum
|
Plural
| Nominativ |
ammovendi
|
ammovendae
|
ammovenda
|
| Genitiv |
ammovendorum
|
ammovendarum
|
ammovendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
ammovendos
|
ammovendas
|
ammovenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
ammovendi
|
ammovendae
|
ammovenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammovens
|
ammovens
|
ammovens
|
| Genitiv |
ammoventis
|
ammoventis
|
ammoventis
|
| Dativ |
ammoventi
|
ammoventi
|
ammoventi
|
| Akkusativ |
ammoventem
|
ammoventem
|
ammovens
|
| Ablativ |
ammoventi ammovente
|
ammoventi ammovente
|
ammoventi ammovente
|
| Vokativ |
ammovens
|
ammovens
|
ammovens
|
Plural
| Nominativ |
ammoventes
|
ammoventes
|
ammoventia
|
| Genitiv |
ammoventium ammoventum
|
ammoventium ammoventum
|
ammoventium ammoventum
|
| Dativ |
ammoventibus
|
ammoventibus
|
ammoventibus
|
| Akkusativ |
ammoventes
|
ammoventes
|
ammoventia
|
| Ablativ |
ammoventibus
|
ammoventibus
|
ammoventibus
|
| Vokativ |
ammoventes
|
ammoventes
|
ammoventia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammotus
|
ammota
|
ammotum
|
| Genitiv |
ammoti
|
ammotae
|
ammoti
|
| Dativ |
ammoto
|
ammotae
|
ammoto
|
| Akkusativ |
ammotum
|
ammotam
|
ammotum
|
| Ablativ |
ammoto
|
ammota
|
ammoto
|
| Vokativ |
ammote
|
ammota
|
ammotum
|
Plural
| Nominativ |
ammoti
|
ammotae
|
ammota
|
| Genitiv |
ammotorum
|
ammotarum
|
ammotorum
|
| Dativ |
ammotis
|
ammotis
|
ammotis
|
| Akkusativ |
ammotos
|
ammotas
|
ammota
|
| Ablativ |
ammotis
|
ammotis
|
ammotis
|
| Vokativ |
ammoti
|
ammotae
|
ammota
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammoturus
|
ammotura
|
ammoturum
|
| Genitiv |
ammoturi
|
ammoturae
|
ammoturi
|
| Dativ |
ammoturo
|
ammoturae
|
ammoturo
|
| Akkusativ |
ammoturum
|
ammoturam
|
ammoturum
|
| Ablativ |
ammoturo
|
ammotura
|
ammoturo
|
| Vokativ |
ammoture
|
ammotura
|
ammoturum
|
Plural
| Nominativ |
ammoturi
|
ammoturae
|
ammotura
|
| Genitiv |
ammoturorum
|
ammoturarum
|
ammoturorum
|
| Dativ |
ammoturis
|
ammoturis
|
ammoturis
|
| Akkusativ |
ammoturos
|
ammoturas
|
ammotura
|
| Ablativ |
ammoturis
|
ammoturis
|
ammoturis
|
| Vokativ |
ammoturi
|
ammoturae
|
ammotura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
ammotum
|
ammotu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoveo
|
ich nähere; nähre |
| 2. Person Singular |
ammoves
|
du näherst |
| 3. Person Singular |
ammovet
|
er/sie/es nähert |
| 1. Person Plural |
ammovemus
|
wir nähern |
| 2. Person Plural |
ammovetis
|
ihr nähert |
| 3. Person Plural |
ammovent
|
sie nähern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoveor
|
ich werde genähert |
| 2. Person Singular |
ammoveris ammovere
|
du wirst genähert |
| 3. Person Singular |
ammovetur
|
er/sie/es wird genähert |
| 1. Person Plural |
ammovemur
|
wir werden genähert |
| 2. Person Plural |
ammovemini
|
ihr werdet genähert |
| 3. Person Plural |
ammoventur
|
sie werden genähert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoveam
|
ich nähere; nähre |
| 2. Person Singular |
ammoveas
|
du näherest; nährest |
| 3. Person Singular |
ammoveat
|
er/sie/es nähere; nähre |
| 1. Person Plural |
ammoveamus
|
wir näheren |
| 2. Person Plural |
ammoveatis
|
ihr näheret |
| 3. Person Plural |
ammoveant
|
sie näheren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovear
|
ich werde genähert |
| 2. Person Singular |
ammovearis ammoveare
|
du werdest genähert |
| 3. Person Singular |
ammoveatur
|
er/sie/es werde genähert |
| 1. Person Plural |
ammoveamur
|
wir werden genähert |
| 2. Person Plural |
ammoveamini
|
ihr werdet genähert |
| 3. Person Plural |
ammoveantur
|
sie werden genähert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovebam
|
ich näherte |
| 2. Person Singular |
ammovebas
|
du nähertest |
| 3. Person Singular |
ammovebat
|
er/sie/es näherte |
| 1. Person Plural |
ammovebamus
|
wir näherten |
| 2. Person Plural |
ammovebatis
|
ihr nähertet |
| 3. Person Plural |
ammovebant
|
sie näherten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovebar
|
ich wurde genähert |
| 2. Person Singular |
ammovebaris ammovebare
|
du wurdest genähert |
| 3. Person Singular |
ammovebatur
|
er/sie/es wurde genähert |
| 1. Person Plural |
ammovebamur
|
wir wurden genähert |
| 2. Person Plural |
ammovebamini
|
ihr wurdet genähert |
| 3. Person Plural |
ammovebantur
|
sie wurden genähert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoverem
|
ich näherte |
| 2. Person Singular |
ammoveres
|
du nähertest |
| 3. Person Singular |
ammoveret
|
er/sie/es näherte |
| 1. Person Plural |
ammoveremus
|
wir näherten |
| 2. Person Plural |
ammoveretis
|
ihr nähertet |
| 3. Person Plural |
ammoverent
|
sie näherten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoverer
|
ich würde genähert |
| 2. Person Singular |
ammovereris ammoverere
|
du würdest genähert |
| 3. Person Singular |
ammoveretur
|
er/sie/es würde genähert |
| 1. Person Plural |
ammoveremur
|
wir würden genähert |
| 2. Person Plural |
ammoveremini
|
ihr würdet genähert |
| 3. Person Plural |
ammoverentur
|
sie würden genähert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovebo
|
ich werde nähern |
| 2. Person Singular |
ammovebis
|
du wirst nähern |
| 3. Person Singular |
ammovebit
|
er/sie/es wird nähern |
| 1. Person Plural |
ammovebimus
|
wir werden nähern |
| 2. Person Plural |
ammovebitis
|
ihr werdet nähern |
| 3. Person Plural |
ammovebunt
|
sie werden nähern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovebor
|
ich werde genähert |
| 2. Person Singular |
ammoveberis ammovebere
|
du wirst genähert |
| 3. Person Singular |
ammovebitur
|
er/sie/es wird genähert |
| 1. Person Plural |
ammovebimur
|
wir werden genähert |
| 2. Person Plural |
ammovebimini
|
ihr werdet genähert |
| 3. Person Plural |
ammovebuntur
|
sie werden genähert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovi
|
ich habe genähert |
| 2. Person Singular |
ammovisti
|
du hast genähert |
| 3. Person Singular |
ammovit
|
er/sie/es hat genähert |
| 1. Person Plural |
ammovimus
|
wir haben genähert |
| 2. Person Plural |
ammovistis
|
ihr habt genähert |
| 3. Person Plural |
ammoverunt ammovere
|
sie haben genähert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammotus sum
|
ich bin genähert worden |
| 2. Person Singular |
ammotus es
|
du bist genähert worden |
| 3. Person Singular |
ammotus est
|
er/sie/es ist genähert worden |
| 1. Person Plural |
ammoti sumus
|
wir sind genähert worden |
| 2. Person Plural |
ammoti estis
|
ihr seid genähert worden |
| 3. Person Plural |
ammoti sunt
|
sie sind genähert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoverim
|
ich habe genähert |
| 2. Person Singular |
ammoveris
|
du habest genähert |
| 3. Person Singular |
ammoverit
|
er/sie/es habe genähert |
| 1. Person Plural |
ammoverimus
|
wir haben genähert |
| 2. Person Plural |
ammoveritis
|
ihr habet genähert |
| 3. Person Plural |
ammoverint
|
sie haben genähert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammotus sim
|
ich sei genähert worden |
| 2. Person Singular |
ammotus sis
|
du seiest genähert worden |
| 3. Person Singular |
ammotus sit
|
er/sie/es sei genähert worden |
| 1. Person Plural |
ammoti simus
|
wir seien genähert worden |
| 2. Person Plural |
ammoti sitis
|
ihr seiet genähert worden |
| 3. Person Plural |
ammoti sint
|
sie seien genähert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammoveram
|
ich hatte genähert |
| 2. Person Singular |
ammoveras
|
du hattest genähert |
| 3. Person Singular |
ammoverat
|
er/sie/es hatte genähert |
| 1. Person Plural |
ammoveramus
|
wir hatten genähert |
| 2. Person Plural |
ammoveratis
|
ihr hattet genähert |
| 3. Person Plural |
ammoverant
|
sie hatten genähert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammotus eram
|
ich war genähert worden |
| 2. Person Singular |
ammotus eras
|
du warst genähert worden |
| 3. Person Singular |
ammotus erat
|
er/sie/es war genähert worden |
| 1. Person Plural |
ammoti eramus
|
wir waren genähert worden |
| 2. Person Plural |
ammoti eratis
|
ihr warst genähert worden |
| 3. Person Plural |
ammoti erant
|
sie waren genähert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovissem
|
ich hätte genähert |
| 2. Person Singular |
ammovisses
|
du hättest genähert |
| 3. Person Singular |
ammovisset
|
er/sie/es hätte genähert |
| 1. Person Plural |
ammovissemus
|
wir hätten genähert |
| 2. Person Plural |
ammovissetis
|
ihr hättet genähert |
| 3. Person Plural |
ammovissent
|
sie hätten genähert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammotus essem
|
ich wäre genähert worden |
| 2. Person Singular |
ammotus esses
|
du wärest genähert worden |
| 3. Person Singular |
ammotus esset
|
er/sie/es wäre genähert worden |
| 1. Person Plural |
ammoti essemus
|
wir wären genähert worden |
| 2. Person Plural |
ammoti essetis
|
ihr wäret genähert worden |
| 3. Person Plural |
ammoti essent
|
sie wären genähert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
ammovero
|
ich werde genähert haben |
| 2. Person Singular |
ammoveris
|
du wirst genähert haben |
| 3. Person Singular |
ammoverit
|
er/sie/es wird genähert haben |
| 1. Person Plural |
ammoverimus
|
wir werden genähert haben |
| 2. Person Plural |
ammoveritis
|
ihr werdet genähert haben |
| 3. Person Plural |
ammoverint
|
sie werden genähert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
ammotus ero
|
ich werde genähert worden sein |
| 2. Person Singular |
ammotus eris
|
du werdest genähert worden sein |
| 3. Person Singular |
ammotus erit
|
er/sie/es werde genähert worden sein |
| 1. Person Plural |
ammoti erimus
|
wir werden genähert worden sein |
| 2. Person Plural |
ammoti eritis
|
ihr werdet genähert worden sein |
| 3. Person Plural |
ammoti erunt
|
sie werden genähert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
ammovere
|
nähern |
| Vorzeitigkeit |
ammovisse
|
genähert haben |
| Nachzeitigkeit |
ammoturum esse
|
nähern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
ammoveri ammoverier
|
genähert werden |
| Vorzeitigkeit |
ammotum esse
|
genähert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
ammotum iri
|
künftig genähert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
ammove
|
nähere; nähre! |
| 2. Person Plural |
ammovete
|
nähert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
ammoveto
|
| 3. Person Singular |
ammoveto
|
| 2. Person Plural |
ammovetote
|
| 3. Person Plural |
ammovento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
ammovere
|
das Nähern |
| Genitiv |
ammovendi
|
des Nähernes |
| Dativ |
ammovendo
|
dem Nähern |
| Akkusativ |
ammovendum
|
das Nähern |
| Ablativ |
ammovendo
|
durch das Nähern |
| Vokativ |
ammovende
|
Nähern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammovendus
|
ammovenda
|
ammovendum
|
| Genitiv |
ammovendi
|
ammovendae
|
ammovendi
|
| Dativ |
ammovendo
|
ammovendae
|
ammovendo
|
| Akkusativ |
ammovendum
|
ammovendam
|
ammovendum
|
| Ablativ |
ammovendo
|
ammovenda
|
ammovendo
|
| Vokativ |
ammovende
|
ammovenda
|
ammovendum
|
Plural
| Nominativ |
ammovendi
|
ammovendae
|
ammovenda
|
| Genitiv |
ammovendorum
|
ammovendarum
|
ammovendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
ammovendos
|
ammovendas
|
ammovenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
ammovendi
|
ammovendae
|
ammovenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammovens
|
ammovens
|
ammovens
|
| Genitiv |
ammoventis
|
ammoventis
|
ammoventis
|
| Dativ |
ammoventi
|
ammoventi
|
ammoventi
|
| Akkusativ |
ammoventem
|
ammoventem
|
ammovens
|
| Ablativ |
ammoventi ammovente
|
ammoventi ammovente
|
ammoventi ammovente
|
| Vokativ |
ammovens
|
ammovens
|
ammovens
|
Plural
| Nominativ |
ammoventes
|
ammoventes
|
ammoventia
|
| Genitiv |
ammoventium ammoventum
|
ammoventium ammoventum
|
ammoventium ammoventum
|
| Dativ |
ammoventibus
|
ammoventibus
|
ammoventibus
|
| Akkusativ |
ammoventes
|
ammoventes
|
ammoventia
|
| Ablativ |
ammoventibus
|
ammoventibus
|
ammoventibus
|
| Vokativ |
ammoventes
|
ammoventes
|
ammoventia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammotus
|
ammota
|
ammotum
|
| Genitiv |
ammoti
|
ammotae
|
ammoti
|
| Dativ |
ammoto
|
ammotae
|
ammoto
|
| Akkusativ |
ammotum
|
ammotam
|
ammotum
|
| Ablativ |
ammoto
|
ammota
|
ammoto
|
| Vokativ |
ammote
|
ammota
|
ammotum
|
Plural
| Nominativ |
ammoti
|
ammotae
|
ammota
|
| Genitiv |
ammotorum
|
ammotarum
|
ammotorum
|
| Dativ |
ammotis
|
ammotis
|
ammotis
|
| Akkusativ |
ammotos
|
ammotas
|
ammota
|
| Ablativ |
ammotis
|
ammotis
|
ammotis
|
| Vokativ |
ammoti
|
ammotae
|
ammota
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
ammoturus
|
ammotura
|
ammoturum
|
| Genitiv |
ammoturi
|
ammoturae
|
ammoturi
|
| Dativ |
ammoturo
|
ammoturae
|
ammoturo
|
| Akkusativ |
ammoturum
|
ammoturam
|
ammoturum
|
| Ablativ |
ammoturo
|
ammotura
|
ammoturo
|
| Vokativ |
ammoture
|
ammotura
|
ammoturum
|
Plural
| Nominativ |
ammoturi
|
ammoturae
|
ammotura
|
| Genitiv |
ammoturorum
|
ammoturarum
|
ammoturorum
|
| Dativ |
ammoturis
|
ammoturis
|
ammoturis
|
| Akkusativ |
ammoturos
|
ammoturas
|
ammotura
|
| Ablativ |
ammoturis
|
ammoturis
|
ammoturis
|
| Vokativ |
ammoturi
|
ammoturae
|
ammotura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
ammotum
|
ammotu
|