Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angario
|
ich drücke |
| 2. Person Singular |
angarias
|
du drückst |
| 3. Person Singular |
angariat
|
er/sie/es drückt |
| 1. Person Plural |
angariamus
|
wir drücken |
| 2. Person Plural |
angariatis
|
ihr drückt |
| 3. Person Plural |
angariant
|
sie drücken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angarior
|
ich werde gedrückt |
| 2. Person Singular |
angariaris angariare
|
du wirst gedrückt |
| 3. Person Singular |
angariatur
|
er/sie/es wird gedrückt |
| 1. Person Plural |
angariamur
|
wir werden gedrückt |
| 2. Person Plural |
angariamini
|
ihr werdet gedrückt |
| 3. Person Plural |
angariantur
|
sie werden gedrückt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariem
|
ich drücke |
| 2. Person Singular |
angaries
|
du drückest |
| 3. Person Singular |
angariet
|
er/sie/es drücke |
| 1. Person Plural |
angariemus
|
wir drücken |
| 2. Person Plural |
angarietis
|
ihr drücket |
| 3. Person Plural |
angarient
|
sie drücken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angarier
|
ich werde gedrückt |
| 2. Person Singular |
angarieris angariere
|
du werdest gedrückt |
| 3. Person Singular |
angarietur
|
er/sie/es werde gedrückt |
| 1. Person Plural |
angariemur
|
wir werden gedrückt |
| 2. Person Plural |
angariemini
|
ihr werdet gedrückt |
| 3. Person Plural |
angarientur
|
sie werden gedrückt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariabam
|
ich drückte |
| 2. Person Singular |
angariabas
|
du drücktest |
| 3. Person Singular |
angariabat
|
er/sie/es drückte |
| 1. Person Plural |
angariabamus
|
wir drückten |
| 2. Person Plural |
angariabatis
|
ihr drücktet |
| 3. Person Plural |
angariabant
|
sie drückten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariabar
|
ich wurde gedrückt |
| 2. Person Singular |
angariabaris angariabare
|
du wurdest gedrückt |
| 3. Person Singular |
angariabatur
|
er/sie/es wurde gedrückt |
| 1. Person Plural |
angariabamur
|
wir wurden gedrückt |
| 2. Person Plural |
angariabamini
|
ihr wurdet gedrückt |
| 3. Person Plural |
angariabantur
|
sie wurden gedrückt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariarem
|
ich drückte |
| 2. Person Singular |
angariares
|
du drücktest |
| 3. Person Singular |
angariaret
|
er/sie/es drückte |
| 1. Person Plural |
angariaremus
|
wir drückten |
| 2. Person Plural |
angariaretis
|
ihr drücktet |
| 3. Person Plural |
angariarent
|
sie drückten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariarer
|
ich würde gedrückt |
| 2. Person Singular |
angariareris angariarere
|
du würdest gedrückt |
| 3. Person Singular |
angariaretur
|
er/sie/es würde gedrückt |
| 1. Person Plural |
angariaremur
|
wir würden gedrückt |
| 2. Person Plural |
angariaremini
|
ihr würdet gedrückt |
| 3. Person Plural |
angariarentur
|
sie würden gedrückt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariabo
|
ich werde drücken |
| 2. Person Singular |
angariabis
|
du wirst drücken |
| 3. Person Singular |
angariabit
|
er/sie/es wird drücken |
| 1. Person Plural |
angariabimus
|
wir werden drücken |
| 2. Person Plural |
angariabitis
|
ihr werdet drücken |
| 3. Person Plural |
angariabunt
|
sie werden drücken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariabor
|
ich werde gedrückt |
| 2. Person Singular |
angariaberis angariabere
|
du wirst gedrückt |
| 3. Person Singular |
angariabitur
|
er/sie/es wird gedrückt |
| 1. Person Plural |
angariabimur
|
wir werden gedrückt |
| 2. Person Plural |
angariabimini
|
ihr werdet gedrückt |
| 3. Person Plural |
angariabuntur
|
sie werden gedrückt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariavi
|
ich habe gedrückt |
| 2. Person Singular |
angariavisti
|
du hast gedrückt |
| 3. Person Singular |
angariavit
|
er/sie/es hat gedrückt |
| 1. Person Plural |
angariavimus
|
wir haben gedrückt |
| 2. Person Plural |
angariavistis
|
ihr habt gedrückt |
| 3. Person Plural |
angariaverunt angariavere
|
sie haben gedrückt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariatus sum
|
ich bin gedrückt worden |
| 2. Person Singular |
angariatus es
|
du bist gedrückt worden |
| 3. Person Singular |
angariatus est
|
er/sie/es ist gedrückt worden |
| 1. Person Plural |
angariati sumus
|
wir sind gedrückt worden |
| 2. Person Plural |
angariati estis
|
ihr seid gedrückt worden |
| 3. Person Plural |
angariati sunt
|
sie sind gedrückt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariaverim
|
ich habe gedrückt |
| 2. Person Singular |
angariaveris
|
du habest gedrückt |
| 3. Person Singular |
angariaverit
|
er/sie/es habe gedrückt |
| 1. Person Plural |
angariaverimus
|
wir haben gedrückt |
| 2. Person Plural |
angariaveritis
|
ihr habet gedrückt |
| 3. Person Plural |
angariaverint
|
sie haben gedrückt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariatus sim
|
ich sei gedrückt worden |
| 2. Person Singular |
angariatus sis
|
du seiest gedrückt worden |
| 3. Person Singular |
angariatus sit
|
er/sie/es sei gedrückt worden |
| 1. Person Plural |
angariati simus
|
wir seien gedrückt worden |
| 2. Person Plural |
angariati sitis
|
ihr seiet gedrückt worden |
| 3. Person Plural |
angariati sint
|
sie seien gedrückt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariaveram
|
ich hatte gedrückt |
| 2. Person Singular |
angariaveras
|
du hattest gedrückt |
| 3. Person Singular |
angariaverat
|
er/sie/es hatte gedrückt |
| 1. Person Plural |
angariaveramus
|
wir hatten gedrückt |
| 2. Person Plural |
angariaveratis
|
ihr hattet gedrückt |
| 3. Person Plural |
angariaverant
|
sie hatten gedrückt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariatus eram
|
ich war gedrückt worden |
| 2. Person Singular |
angariatus eras
|
du warst gedrückt worden |
| 3. Person Singular |
angariatus erat
|
er/sie/es war gedrückt worden |
| 1. Person Plural |
angariati eramus
|
wir waren gedrückt worden |
| 2. Person Plural |
angariati eratis
|
ihr warst gedrückt worden |
| 3. Person Plural |
angariati erant
|
sie waren gedrückt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariavissem
|
ich hätte gedrückt |
| 2. Person Singular |
angariavisses
|
du hättest gedrückt |
| 3. Person Singular |
angariavisset
|
er/sie/es hätte gedrückt |
| 1. Person Plural |
angariavissemus
|
wir hätten gedrückt |
| 2. Person Plural |
angariavissetis
|
ihr hättet gedrückt |
| 3. Person Plural |
angariavissent
|
sie hätten gedrückt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariatus essem
|
ich wäre gedrückt worden |
| 2. Person Singular |
angariatus esses
|
du wärest gedrückt worden |
| 3. Person Singular |
angariatus esset
|
er/sie/es wäre gedrückt worden |
| 1. Person Plural |
angariati essemus
|
wir wären gedrückt worden |
| 2. Person Plural |
angariati essetis
|
ihr wäret gedrückt worden |
| 3. Person Plural |
angariati essent
|
sie wären gedrückt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariavero
|
ich werde gedrückt haben |
| 2. Person Singular |
angariaveris
|
du wirst gedrückt haben |
| 3. Person Singular |
angariaverit
|
er/sie/es wird gedrückt haben |
| 1. Person Plural |
angariaverimus
|
wir werden gedrückt haben |
| 2. Person Plural |
angariaveritis
|
ihr werdet gedrückt haben |
| 3. Person Plural |
angariaverint
|
sie werden gedrückt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariatus ero
|
ich werde gedrückt worden sein |
| 2. Person Singular |
angariatus eris
|
du werdest gedrückt worden sein |
| 3. Person Singular |
angariatus erit
|
er/sie/es werde gedrückt worden sein |
| 1. Person Plural |
angariati erimus
|
wir werden gedrückt worden sein |
| 2. Person Plural |
angariati eritis
|
ihr werdet gedrückt worden sein |
| 3. Person Plural |
angariati erunt
|
sie werden gedrückt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angariare
|
drücken |
| Vorzeitigkeit |
angariavisse
|
gedrückt haben |
| Nachzeitigkeit |
angariaturum esse
|
drücken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angariari angariarier
|
gedrückt werden |
| Vorzeitigkeit |
angariatum esse
|
gedrückt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
angariatum iri
|
künftig gedrückt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
angaria
|
drücke! |
| 2. Person Plural |
angariate
|
drückt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
angariato
|
| 3. Person Singular |
angariato
|
| 2. Person Plural |
angariatote
|
| 3. Person Plural |
angarianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
angariare
|
das Drücken |
| Genitiv |
angariandi
|
des Drückens |
| Dativ |
angariando
|
dem Drücken |
| Akkusativ |
angariandum
|
das Drücken |
| Ablativ |
angariando
|
durch das Drücken |
| Vokativ |
angariande
|
Drücken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angariandus
|
angarianda
|
angariandum
|
| Genitiv |
angariandi
|
angariandae
|
angariandi
|
| Dativ |
angariando
|
angariandae
|
angariando
|
| Akkusativ |
angariandum
|
angariandam
|
angariandum
|
| Ablativ |
angariando
|
angarianda
|
angariando
|
| Vokativ |
angariande
|
angarianda
|
angariandum
|
Plural
| Nominativ |
angariandi
|
angariandae
|
angarianda
|
| Genitiv |
angariandorum
|
angariandarum
|
angariandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
angariandos
|
angariandas
|
angarianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
angariandi
|
angariandae
|
angarianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angarians
|
angarians
|
angarians
|
| Genitiv |
angariantis
|
angariantis
|
angariantis
|
| Dativ |
angarianti
|
angarianti
|
angarianti
|
| Akkusativ |
angariantem
|
angariantem
|
angarians
|
| Ablativ |
angarianti angariante
|
angarianti angariante
|
angarianti angariante
|
| Vokativ |
angarians
|
angarians
|
angarians
|
Plural
| Nominativ |
angariantes
|
angariantes
|
angariantia
|
| Genitiv |
angariantium angariantum
|
angariantium angariantum
|
angariantium angariantum
|
| Dativ |
angariantibus
|
angariantibus
|
angariantibus
|
| Akkusativ |
angariantes
|
angariantes
|
angariantia
|
| Ablativ |
angariantibus
|
angariantibus
|
angariantibus
|
| Vokativ |
angariantes
|
angariantes
|
angariantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angariatus
|
angariata
|
angariatum
|
| Genitiv |
angariati
|
angariatae
|
angariati
|
| Dativ |
angariato
|
angariatae
|
angariato
|
| Akkusativ |
angariatum
|
angariatam
|
angariatum
|
| Ablativ |
angariato
|
angariata
|
angariato
|
| Vokativ |
angariate
|
angariata
|
angariatum
|
Plural
| Nominativ |
angariati
|
angariatae
|
angariata
|
| Genitiv |
angariatorum
|
angariatarum
|
angariatorum
|
| Dativ |
angariatis
|
angariatis
|
angariatis
|
| Akkusativ |
angariatos
|
angariatas
|
angariata
|
| Ablativ |
angariatis
|
angariatis
|
angariatis
|
| Vokativ |
angariati
|
angariatae
|
angariata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angariaturus
|
angariatura
|
angariaturum
|
| Genitiv |
angariaturi
|
angariaturae
|
angariaturi
|
| Dativ |
angariaturo
|
angariaturae
|
angariaturo
|
| Akkusativ |
angariaturum
|
angariaturam
|
angariaturum
|
| Ablativ |
angariaturo
|
angariatura
|
angariaturo
|
| Vokativ |
angariature
|
angariatura
|
angariaturum
|
Plural
| Nominativ |
angariaturi
|
angariaturae
|
angariatura
|
| Genitiv |
angariaturorum
|
angariaturarum
|
angariaturorum
|
| Dativ |
angariaturis
|
angariaturis
|
angariaturis
|
| Akkusativ |
angariaturos
|
angariaturas
|
angariatura
|
| Ablativ |
angariaturis
|
angariaturis
|
angariaturis
|
| Vokativ |
angariaturi
|
angariaturae
|
angariatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
angariatum
|
angariatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angario
|
ich kommandiere |
| 2. Person Singular |
angarias
|
du kommandierst |
| 3. Person Singular |
angariat
|
er/sie/es kommandiert |
| 1. Person Plural |
angariamus
|
wir kommandieren |
| 2. Person Plural |
angariatis
|
ihr kommandiert |
| 3. Person Plural |
angariant
|
sie kommandieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angarior
|
ich werde kommandiert |
| 2. Person Singular |
angariaris angariare
|
du wirst kommandiert |
| 3. Person Singular |
angariatur
|
er/sie/es wird kommandiert |
| 1. Person Plural |
angariamur
|
wir werden kommandiert |
| 2. Person Plural |
angariamini
|
ihr werdet kommandiert |
| 3. Person Plural |
angariantur
|
sie werden kommandiert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariem
|
ich kommandiere |
| 2. Person Singular |
angaries
|
du kommandierest |
| 3. Person Singular |
angariet
|
er/sie/es kommandiere |
| 1. Person Plural |
angariemus
|
wir kommandieren |
| 2. Person Plural |
angarietis
|
ihr kommandieret |
| 3. Person Plural |
angarient
|
sie kommandieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angarier
|
ich werde kommandiert |
| 2. Person Singular |
angarieris angariere
|
du werdest kommandiert |
| 3. Person Singular |
angarietur
|
er/sie/es werde kommandiert |
| 1. Person Plural |
angariemur
|
wir werden kommandiert |
| 2. Person Plural |
angariemini
|
ihr werdet kommandiert |
| 3. Person Plural |
angarientur
|
sie werden kommandiert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariabam
|
ich kommandierte |
| 2. Person Singular |
angariabas
|
du kommandiertest |
| 3. Person Singular |
angariabat
|
er/sie/es kommandierte |
| 1. Person Plural |
angariabamus
|
wir kommandierten |
| 2. Person Plural |
angariabatis
|
ihr kommandiertet |
| 3. Person Plural |
angariabant
|
sie kommandierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariabar
|
ich wurde kommandiert |
| 2. Person Singular |
angariabaris angariabare
|
du wurdest kommandiert |
| 3. Person Singular |
angariabatur
|
er/sie/es wurde kommandiert |
| 1. Person Plural |
angariabamur
|
wir wurden kommandiert |
| 2. Person Plural |
angariabamini
|
ihr wurdet kommandiert |
| 3. Person Plural |
angariabantur
|
sie wurden kommandiert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariarem
|
ich kommandierte |
| 2. Person Singular |
angariares
|
du kommandiertest |
| 3. Person Singular |
angariaret
|
er/sie/es kommandierte |
| 1. Person Plural |
angariaremus
|
wir kommandierten |
| 2. Person Plural |
angariaretis
|
ihr kommandiertet |
| 3. Person Plural |
angariarent
|
sie kommandierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariarer
|
ich würde kommandiert |
| 2. Person Singular |
angariareris angariarere
|
du würdest kommandiert |
| 3. Person Singular |
angariaretur
|
er/sie/es würde kommandiert |
| 1. Person Plural |
angariaremur
|
wir würden kommandiert |
| 2. Person Plural |
angariaremini
|
ihr würdet kommandiert |
| 3. Person Plural |
angariarentur
|
sie würden kommandiert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariabo
|
ich werde kommandieren |
| 2. Person Singular |
angariabis
|
du wirst kommandieren |
| 3. Person Singular |
angariabit
|
er/sie/es wird kommandieren |
| 1. Person Plural |
angariabimus
|
wir werden kommandieren |
| 2. Person Plural |
angariabitis
|
ihr werdet kommandieren |
| 3. Person Plural |
angariabunt
|
sie werden kommandieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariabor
|
ich werde kommandiert |
| 2. Person Singular |
angariaberis angariabere
|
du wirst kommandiert |
| 3. Person Singular |
angariabitur
|
er/sie/es wird kommandiert |
| 1. Person Plural |
angariabimur
|
wir werden kommandiert |
| 2. Person Plural |
angariabimini
|
ihr werdet kommandiert |
| 3. Person Plural |
angariabuntur
|
sie werden kommandiert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariavi
|
ich habe kommandiert |
| 2. Person Singular |
angariavisti
|
du hast kommandiert |
| 3. Person Singular |
angariavit
|
er/sie/es hat kommandiert |
| 1. Person Plural |
angariavimus
|
wir haben kommandiert |
| 2. Person Plural |
angariavistis
|
ihr habt kommandiert |
| 3. Person Plural |
angariaverunt angariavere
|
sie haben kommandiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariatus sum
|
ich bin kommandiert worden |
| 2. Person Singular |
angariatus es
|
du bist kommandiert worden |
| 3. Person Singular |
angariatus est
|
er/sie/es ist kommandiert worden |
| 1. Person Plural |
angariati sumus
|
wir sind kommandiert worden |
| 2. Person Plural |
angariati estis
|
ihr seid kommandiert worden |
| 3. Person Plural |
angariati sunt
|
sie sind kommandiert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariaverim
|
ich habe kommandiert |
| 2. Person Singular |
angariaveris
|
du habest kommandiert |
| 3. Person Singular |
angariaverit
|
er/sie/es habe kommandiert |
| 1. Person Plural |
angariaverimus
|
wir haben kommandiert |
| 2. Person Plural |
angariaveritis
|
ihr habet kommandiert |
| 3. Person Plural |
angariaverint
|
sie haben kommandiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariatus sim
|
ich sei kommandiert worden |
| 2. Person Singular |
angariatus sis
|
du seiest kommandiert worden |
| 3. Person Singular |
angariatus sit
|
er/sie/es sei kommandiert worden |
| 1. Person Plural |
angariati simus
|
wir seien kommandiert worden |
| 2. Person Plural |
angariati sitis
|
ihr seiet kommandiert worden |
| 3. Person Plural |
angariati sint
|
sie seien kommandiert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariaveram
|
ich hatte kommandiert |
| 2. Person Singular |
angariaveras
|
du hattest kommandiert |
| 3. Person Singular |
angariaverat
|
er/sie/es hatte kommandiert |
| 1. Person Plural |
angariaveramus
|
wir hatten kommandiert |
| 2. Person Plural |
angariaveratis
|
ihr hattet kommandiert |
| 3. Person Plural |
angariaverant
|
sie hatten kommandiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariatus eram
|
ich war kommandiert worden |
| 2. Person Singular |
angariatus eras
|
du warst kommandiert worden |
| 3. Person Singular |
angariatus erat
|
er/sie/es war kommandiert worden |
| 1. Person Plural |
angariati eramus
|
wir waren kommandiert worden |
| 2. Person Plural |
angariati eratis
|
ihr warst kommandiert worden |
| 3. Person Plural |
angariati erant
|
sie waren kommandiert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariavissem
|
ich hätte kommandiert |
| 2. Person Singular |
angariavisses
|
du hättest kommandiert |
| 3. Person Singular |
angariavisset
|
er/sie/es hätte kommandiert |
| 1. Person Plural |
angariavissemus
|
wir hätten kommandiert |
| 2. Person Plural |
angariavissetis
|
ihr hättet kommandiert |
| 3. Person Plural |
angariavissent
|
sie hätten kommandiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariatus essem
|
ich wäre kommandiert worden |
| 2. Person Singular |
angariatus esses
|
du wärest kommandiert worden |
| 3. Person Singular |
angariatus esset
|
er/sie/es wäre kommandiert worden |
| 1. Person Plural |
angariati essemus
|
wir wären kommandiert worden |
| 2. Person Plural |
angariati essetis
|
ihr wäret kommandiert worden |
| 3. Person Plural |
angariati essent
|
sie wären kommandiert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariavero
|
ich werde kommandiert haben |
| 2. Person Singular |
angariaveris
|
du wirst kommandiert haben |
| 3. Person Singular |
angariaverit
|
er/sie/es wird kommandiert haben |
| 1. Person Plural |
angariaverimus
|
wir werden kommandiert haben |
| 2. Person Plural |
angariaveritis
|
ihr werdet kommandiert haben |
| 3. Person Plural |
angariaverint
|
sie werden kommandiert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariatus ero
|
ich werde kommandiert worden sein |
| 2. Person Singular |
angariatus eris
|
du werdest kommandiert worden sein |
| 3. Person Singular |
angariatus erit
|
er/sie/es werde kommandiert worden sein |
| 1. Person Plural |
angariati erimus
|
wir werden kommandiert worden sein |
| 2. Person Plural |
angariati eritis
|
ihr werdet kommandiert worden sein |
| 3. Person Plural |
angariati erunt
|
sie werden kommandiert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angariare
|
kommandieren |
| Vorzeitigkeit |
angariavisse
|
kommandiert haben |
| Nachzeitigkeit |
angariaturum esse
|
kommandieren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angariari angariarier
|
kommandiert werden |
| Vorzeitigkeit |
angariatum esse
|
kommandiert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
angariatum iri
|
künftig kommandiert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
angaria
|
kommandiere! |
| 2. Person Plural |
angariate
|
kommandiert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
angariato
|
| 3. Person Singular |
angariato
|
| 2. Person Plural |
angariatote
|
| 3. Person Plural |
angarianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
angariare
|
das Kommandieren |
| Genitiv |
angariandi
|
des Kommandierens |
| Dativ |
angariando
|
dem Kommandieren |
| Akkusativ |
angariandum
|
das Kommandieren |
| Ablativ |
angariando
|
durch das Kommandieren |
| Vokativ |
angariande
|
Kommandieren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angariandus
|
angarianda
|
angariandum
|
| Genitiv |
angariandi
|
angariandae
|
angariandi
|
| Dativ |
angariando
|
angariandae
|
angariando
|
| Akkusativ |
angariandum
|
angariandam
|
angariandum
|
| Ablativ |
angariando
|
angarianda
|
angariando
|
| Vokativ |
angariande
|
angarianda
|
angariandum
|
Plural
| Nominativ |
angariandi
|
angariandae
|
angarianda
|
| Genitiv |
angariandorum
|
angariandarum
|
angariandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
angariandos
|
angariandas
|
angarianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
angariandi
|
angariandae
|
angarianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angarians
|
angarians
|
angarians
|
| Genitiv |
angariantis
|
angariantis
|
angariantis
|
| Dativ |
angarianti
|
angarianti
|
angarianti
|
| Akkusativ |
angariantem
|
angariantem
|
angarians
|
| Ablativ |
angarianti angariante
|
angarianti angariante
|
angarianti angariante
|
| Vokativ |
angarians
|
angarians
|
angarians
|
Plural
| Nominativ |
angariantes
|
angariantes
|
angariantia
|
| Genitiv |
angariantium angariantum
|
angariantium angariantum
|
angariantium angariantum
|
| Dativ |
angariantibus
|
angariantibus
|
angariantibus
|
| Akkusativ |
angariantes
|
angariantes
|
angariantia
|
| Ablativ |
angariantibus
|
angariantibus
|
angariantibus
|
| Vokativ |
angariantes
|
angariantes
|
angariantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angariatus
|
angariata
|
angariatum
|
| Genitiv |
angariati
|
angariatae
|
angariati
|
| Dativ |
angariato
|
angariatae
|
angariato
|
| Akkusativ |
angariatum
|
angariatam
|
angariatum
|
| Ablativ |
angariato
|
angariata
|
angariato
|
| Vokativ |
angariate
|
angariata
|
angariatum
|
Plural
| Nominativ |
angariati
|
angariatae
|
angariata
|
| Genitiv |
angariatorum
|
angariatarum
|
angariatorum
|
| Dativ |
angariatis
|
angariatis
|
angariatis
|
| Akkusativ |
angariatos
|
angariatas
|
angariata
|
| Ablativ |
angariatis
|
angariatis
|
angariatis
|
| Vokativ |
angariati
|
angariatae
|
angariata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angariaturus
|
angariatura
|
angariaturum
|
| Genitiv |
angariaturi
|
angariaturae
|
angariaturi
|
| Dativ |
angariaturo
|
angariaturae
|
angariaturo
|
| Akkusativ |
angariaturum
|
angariaturam
|
angariaturum
|
| Ablativ |
angariaturo
|
angariatura
|
angariaturo
|
| Vokativ |
angariature
|
angariatura
|
angariaturum
|
Plural
| Nominativ |
angariaturi
|
angariaturae
|
angariatura
|
| Genitiv |
angariaturorum
|
angariaturarum
|
angariaturorum
|
| Dativ |
angariaturis
|
angariaturis
|
angariaturis
|
| Akkusativ |
angariaturos
|
angariaturas
|
angariatura
|
| Ablativ |
angariaturis
|
angariaturis
|
angariaturis
|
| Vokativ |
angariaturi
|
angariaturae
|
angariatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
angariatum
|
angariatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angario
|
ich zwinge |
| 2. Person Singular |
angarias
|
du zwingst |
| 3. Person Singular |
angariat
|
er/sie/es zwingt |
| 1. Person Plural |
angariamus
|
wir zwingen |
| 2. Person Plural |
angariatis
|
ihr zwingt |
| 3. Person Plural |
angariant
|
sie zwingen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angarior
|
ich werde gezwungen |
| 2. Person Singular |
angariaris angariare
|
du wirst gezwungen |
| 3. Person Singular |
angariatur
|
er/sie/es wird gezwungen |
| 1. Person Plural |
angariamur
|
wir werden gezwungen |
| 2. Person Plural |
angariamini
|
ihr werdet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angariantur
|
sie werden gezwungen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariem
|
ich zwinge |
| 2. Person Singular |
angaries
|
du zwingest |
| 3. Person Singular |
angariet
|
er/sie/es zwinge |
| 1. Person Plural |
angariemus
|
wir zwingen |
| 2. Person Plural |
angarietis
|
ihr zwinget |
| 3. Person Plural |
angarient
|
sie zwingen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angarier
|
ich werde gezwungen |
| 2. Person Singular |
angarieris angariere
|
du werdest gezwungen |
| 3. Person Singular |
angarietur
|
er/sie/es werde gezwungen |
| 1. Person Plural |
angariemur
|
wir werden gezwungen |
| 2. Person Plural |
angariemini
|
ihr werdet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angarientur
|
sie werden gezwungen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariabam
|
ich zwang |
| 2. Person Singular |
angariabas
|
du zwangst |
| 3. Person Singular |
angariabat
|
er/sie/es zwang |
| 1. Person Plural |
angariabamus
|
wir zwangen |
| 2. Person Plural |
angariabatis
|
ihr zwangt |
| 3. Person Plural |
angariabant
|
sie zwangen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariabar
|
ich wurde gezwungen |
| 2. Person Singular |
angariabaris angariabare
|
du wurdest gezwungen |
| 3. Person Singular |
angariabatur
|
er/sie/es wurde gezwungen |
| 1. Person Plural |
angariabamur
|
wir wurden gezwungen |
| 2. Person Plural |
angariabamini
|
ihr wurdet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angariabantur
|
sie wurden gezwungen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariarem
|
ich zwänge |
| 2. Person Singular |
angariares
|
du zwängest |
| 3. Person Singular |
angariaret
|
er/sie/es zwänge |
| 1. Person Plural |
angariaremus
|
wir zwängen |
| 2. Person Plural |
angariaretis
|
ihr zwänget |
| 3. Person Plural |
angariarent
|
sie zwängen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariarer
|
ich würde gezwungen |
| 2. Person Singular |
angariareris angariarere
|
du würdest gezwungen |
| 3. Person Singular |
angariaretur
|
er/sie/es würde gezwungen |
| 1. Person Plural |
angariaremur
|
wir würden gezwungen |
| 2. Person Plural |
angariaremini
|
ihr würdet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angariarentur
|
sie würden gezwungen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariabo
|
ich werde zwingen |
| 2. Person Singular |
angariabis
|
du wirst zwingen |
| 3. Person Singular |
angariabit
|
er/sie/es wird zwingen |
| 1. Person Plural |
angariabimus
|
wir werden zwingen |
| 2. Person Plural |
angariabitis
|
ihr werdet zwingen |
| 3. Person Plural |
angariabunt
|
sie werden zwingen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariabor
|
ich werde gezwungen |
| 2. Person Singular |
angariaberis angariabere
|
du wirst gezwungen |
| 3. Person Singular |
angariabitur
|
er/sie/es wird gezwungen |
| 1. Person Plural |
angariabimur
|
wir werden gezwungen |
| 2. Person Plural |
angariabimini
|
ihr werdet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angariabuntur
|
sie werden gezwungen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariavi
|
ich habe gezwungen |
| 2. Person Singular |
angariavisti
|
du hast gezwungen |
| 3. Person Singular |
angariavit
|
er/sie/es hat gezwungen |
| 1. Person Plural |
angariavimus
|
wir haben gezwungen |
| 2. Person Plural |
angariavistis
|
ihr habt gezwungen |
| 3. Person Plural |
angariaverunt angariavere
|
sie haben gezwungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariatus sum
|
ich bin gezwungen worden |
| 2. Person Singular |
angariatus es
|
du bist gezwungen worden |
| 3. Person Singular |
angariatus est
|
er/sie/es ist gezwungen worden |
| 1. Person Plural |
angariati sumus
|
wir sind gezwungen worden |
| 2. Person Plural |
angariati estis
|
ihr seid gezwungen worden |
| 3. Person Plural |
angariati sunt
|
sie sind gezwungen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariaverim
|
ich habe gezwungen |
| 2. Person Singular |
angariaveris
|
du habest gezwungen |
| 3. Person Singular |
angariaverit
|
er/sie/es habe gezwungen |
| 1. Person Plural |
angariaverimus
|
wir haben gezwungen |
| 2. Person Plural |
angariaveritis
|
ihr habet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angariaverint
|
sie haben gezwungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariatus sim
|
ich sei gezwungen worden |
| 2. Person Singular |
angariatus sis
|
du seiest gezwungen worden |
| 3. Person Singular |
angariatus sit
|
er/sie/es sei gezwungen worden |
| 1. Person Plural |
angariati simus
|
wir seien gezwungen worden |
| 2. Person Plural |
angariati sitis
|
ihr seiet gezwungen worden |
| 3. Person Plural |
angariati sint
|
sie seien gezwungen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariaveram
|
ich hatte gezwungen |
| 2. Person Singular |
angariaveras
|
du hattest gezwungen |
| 3. Person Singular |
angariaverat
|
er/sie/es hatte gezwungen |
| 1. Person Plural |
angariaveramus
|
wir hatten gezwungen |
| 2. Person Plural |
angariaveratis
|
ihr hattet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angariaverant
|
sie hatten gezwungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariatus eram
|
ich war gezwungen worden |
| 2. Person Singular |
angariatus eras
|
du warst gezwungen worden |
| 3. Person Singular |
angariatus erat
|
er/sie/es war gezwungen worden |
| 1. Person Plural |
angariati eramus
|
wir waren gezwungen worden |
| 2. Person Plural |
angariati eratis
|
ihr warst gezwungen worden |
| 3. Person Plural |
angariati erant
|
sie waren gezwungen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariavissem
|
ich hätte gezwungen |
| 2. Person Singular |
angariavisses
|
du hättest gezwungen |
| 3. Person Singular |
angariavisset
|
er/sie/es hätte gezwungen |
| 1. Person Plural |
angariavissemus
|
wir hätten gezwungen |
| 2. Person Plural |
angariavissetis
|
ihr hättet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angariavissent
|
sie hätten gezwungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariatus essem
|
ich wäre gezwungen worden |
| 2. Person Singular |
angariatus esses
|
du wärest gezwungen worden |
| 3. Person Singular |
angariatus esset
|
er/sie/es wäre gezwungen worden |
| 1. Person Plural |
angariati essemus
|
wir wären gezwungen worden |
| 2. Person Plural |
angariati essetis
|
ihr wäret gezwungen worden |
| 3. Person Plural |
angariati essent
|
sie wären gezwungen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angariavero
|
ich werde gezwungen haben |
| 2. Person Singular |
angariaveris
|
du wirst gezwungen haben |
| 3. Person Singular |
angariaverit
|
er/sie/es wird gezwungen haben |
| 1. Person Plural |
angariaverimus
|
wir werden gezwungen haben |
| 2. Person Plural |
angariaveritis
|
ihr werdet gezwungen haben |
| 3. Person Plural |
angariaverint
|
sie werden gezwungen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angariatus ero
|
ich werde gezwungen worden sein |
| 2. Person Singular |
angariatus eris
|
du werdest gezwungen worden sein |
| 3. Person Singular |
angariatus erit
|
er/sie/es werde gezwungen worden sein |
| 1. Person Plural |
angariati erimus
|
wir werden gezwungen worden sein |
| 2. Person Plural |
angariati eritis
|
ihr werdet gezwungen worden sein |
| 3. Person Plural |
angariati erunt
|
sie werden gezwungen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angariare
|
zwingen |
| Vorzeitigkeit |
angariavisse
|
gezwungen haben |
| Nachzeitigkeit |
angariaturum esse
|
zwingen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angariari angariarier
|
gezwungen werden |
| Vorzeitigkeit |
angariatum esse
|
gezwungen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
angariatum iri
|
künftig gezwungen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
angaria
|
zwinge; zwing! |
| 2. Person Plural |
angariate
|
zwingt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
angariato
|
| 3. Person Singular |
angariato
|
| 2. Person Plural |
angariatote
|
| 3. Person Plural |
angarianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
angariare
|
das Zwingen |
| Genitiv |
angariandi
|
des Zwingens |
| Dativ |
angariando
|
dem Zwingen |
| Akkusativ |
angariandum
|
das Zwingen |
| Ablativ |
angariando
|
durch das Zwingen |
| Vokativ |
angariande
|
Zwingen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angariandus
|
angarianda
|
angariandum
|
| Genitiv |
angariandi
|
angariandae
|
angariandi
|
| Dativ |
angariando
|
angariandae
|
angariando
|
| Akkusativ |
angariandum
|
angariandam
|
angariandum
|
| Ablativ |
angariando
|
angarianda
|
angariando
|
| Vokativ |
angariande
|
angarianda
|
angariandum
|
Plural
| Nominativ |
angariandi
|
angariandae
|
angarianda
|
| Genitiv |
angariandorum
|
angariandarum
|
angariandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
angariandos
|
angariandas
|
angarianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
angariandi
|
angariandae
|
angarianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angarians
|
angarians
|
angarians
|
| Genitiv |
angariantis
|
angariantis
|
angariantis
|
| Dativ |
angarianti
|
angarianti
|
angarianti
|
| Akkusativ |
angariantem
|
angariantem
|
angarians
|
| Ablativ |
angarianti angariante
|
angarianti angariante
|
angarianti angariante
|
| Vokativ |
angarians
|
angarians
|
angarians
|
Plural
| Nominativ |
angariantes
|
angariantes
|
angariantia
|
| Genitiv |
angariantium angariantum
|
angariantium angariantum
|
angariantium angariantum
|
| Dativ |
angariantibus
|
angariantibus
|
angariantibus
|
| Akkusativ |
angariantes
|
angariantes
|
angariantia
|
| Ablativ |
angariantibus
|
angariantibus
|
angariantibus
|
| Vokativ |
angariantes
|
angariantes
|
angariantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angariatus
|
angariata
|
angariatum
|
| Genitiv |
angariati
|
angariatae
|
angariati
|
| Dativ |
angariato
|
angariatae
|
angariato
|
| Akkusativ |
angariatum
|
angariatam
|
angariatum
|
| Ablativ |
angariato
|
angariata
|
angariato
|
| Vokativ |
angariate
|
angariata
|
angariatum
|
Plural
| Nominativ |
angariati
|
angariatae
|
angariata
|
| Genitiv |
angariatorum
|
angariatarum
|
angariatorum
|
| Dativ |
angariatis
|
angariatis
|
angariatis
|
| Akkusativ |
angariatos
|
angariatas
|
angariata
|
| Ablativ |
angariatis
|
angariatis
|
angariatis
|
| Vokativ |
angariati
|
angariatae
|
angariata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angariaturus
|
angariatura
|
angariaturum
|
| Genitiv |
angariaturi
|
angariaturae
|
angariaturi
|
| Dativ |
angariaturo
|
angariaturae
|
angariaturo
|
| Akkusativ |
angariaturum
|
angariaturam
|
angariaturum
|
| Ablativ |
angariaturo
|
angariatura
|
angariaturo
|
| Vokativ |
angariature
|
angariatura
|
angariaturum
|
Plural
| Nominativ |
angariaturi
|
angariaturae
|
angariatura
|
| Genitiv |
angariaturorum
|
angariaturarum
|
angariaturorum
|
| Dativ |
angariaturis
|
angariaturis
|
angariaturis
|
| Akkusativ |
angariaturos
|
angariaturas
|
angariatura
|
| Ablativ |
angariaturis
|
angariaturis
|
angariaturis
|
| Vokativ |
angariaturi
|
angariaturae
|
angariatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
angariatum
|
angariatu
|