Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angorio
|
ich nötige |
| 2. Person Singular |
angorias
|
du nötigst |
| 3. Person Singular |
angoriat
|
er/sie/es nötigt |
| 1. Person Plural |
angoriamus
|
wir nötigen |
| 2. Person Plural |
angoriatis
|
ihr nötigt |
| 3. Person Plural |
angoriant
|
sie nötigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angorior
|
ich werde genötigt |
| 2. Person Singular |
angoriaris angoriare
|
du wirst genötigt |
| 3. Person Singular |
angoriatur
|
er/sie/es wird genötigt |
| 1. Person Plural |
angoriamur
|
wir werden genötigt |
| 2. Person Plural |
angoriamini
|
ihr werdet genötigt |
| 3. Person Plural |
angoriantur
|
sie werden genötigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriem
|
ich nötige |
| 2. Person Singular |
angories
|
du nötigest |
| 3. Person Singular |
angoriet
|
er/sie/es nötige |
| 1. Person Plural |
angoriemus
|
wir nötigen |
| 2. Person Plural |
angorietis
|
ihr nötiget |
| 3. Person Plural |
angorient
|
sie nötigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angorier
|
ich werde genötigt |
| 2. Person Singular |
angorieris angoriere
|
du werdest genötigt |
| 3. Person Singular |
angorietur
|
er/sie/es werde genötigt |
| 1. Person Plural |
angoriemur
|
wir werden genötigt |
| 2. Person Plural |
angoriemini
|
ihr werdet genötigt |
| 3. Person Plural |
angorientur
|
sie werden genötigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriabam
|
ich nötigte |
| 2. Person Singular |
angoriabas
|
du nötigtest |
| 3. Person Singular |
angoriabat
|
er/sie/es nötigte |
| 1. Person Plural |
angoriabamus
|
wir nötigten |
| 2. Person Plural |
angoriabatis
|
ihr nötigtet |
| 3. Person Plural |
angoriabant
|
sie nötigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriabar
|
ich wurde genötigt |
| 2. Person Singular |
angoriabaris angoriabare
|
du wurdest genötigt |
| 3. Person Singular |
angoriabatur
|
er/sie/es wurde genötigt |
| 1. Person Plural |
angoriabamur
|
wir wurden genötigt |
| 2. Person Plural |
angoriabamini
|
ihr wurdet genötigt |
| 3. Person Plural |
angoriabantur
|
sie wurden genötigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriarem
|
ich nötigte |
| 2. Person Singular |
angoriares
|
du nötigtest |
| 3. Person Singular |
angoriaret
|
er/sie/es nötigte |
| 1. Person Plural |
angoriaremus
|
wir nötigten |
| 2. Person Plural |
angoriaretis
|
ihr nötigtet |
| 3. Person Plural |
angoriarent
|
sie nötigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriarer
|
ich würde genötigt |
| 2. Person Singular |
angoriareris angoriarere
|
du würdest genötigt |
| 3. Person Singular |
angoriaretur
|
er/sie/es würde genötigt |
| 1. Person Plural |
angoriaremur
|
wir würden genötigt |
| 2. Person Plural |
angoriaremini
|
ihr würdet genötigt |
| 3. Person Plural |
angoriarentur
|
sie würden genötigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriabo
|
ich werde nötigen |
| 2. Person Singular |
angoriabis
|
du wirst nötigen |
| 3. Person Singular |
angoriabit
|
er/sie/es wird nötigen |
| 1. Person Plural |
angoriabimus
|
wir werden nötigen |
| 2. Person Plural |
angoriabitis
|
ihr werdet nötigen |
| 3. Person Plural |
angoriabunt
|
sie werden nötigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriabor
|
ich werde genötigt |
| 2. Person Singular |
angoriaberis angoriabere
|
du wirst genötigt |
| 3. Person Singular |
angoriabitur
|
er/sie/es wird genötigt |
| 1. Person Plural |
angoriabimur
|
wir werden genötigt |
| 2. Person Plural |
angoriabimini
|
ihr werdet genötigt |
| 3. Person Plural |
angoriabuntur
|
sie werden genötigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriavi
|
ich habe genötigt |
| 2. Person Singular |
angoriavisti
|
du hast genötigt |
| 3. Person Singular |
angoriavit
|
er/sie/es hat genötigt |
| 1. Person Plural |
angoriavimus
|
wir haben genötigt |
| 2. Person Plural |
angoriavistis
|
ihr habt genötigt |
| 3. Person Plural |
angoriaverunt angoriavere
|
sie haben genötigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriatus sum
|
ich bin genötigt worden |
| 2. Person Singular |
angoriatus es
|
du bist genötigt worden |
| 3. Person Singular |
angoriatus est
|
er/sie/es ist genötigt worden |
| 1. Person Plural |
angoriati sumus
|
wir sind genötigt worden |
| 2. Person Plural |
angoriati estis
|
ihr seid genötigt worden |
| 3. Person Plural |
angoriati sunt
|
sie sind genötigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriaverim
|
ich habe genötigt |
| 2. Person Singular |
angoriaveris
|
du habest genötigt |
| 3. Person Singular |
angoriaverit
|
er/sie/es habe genötigt |
| 1. Person Plural |
angoriaverimus
|
wir haben genötigt |
| 2. Person Plural |
angoriaveritis
|
ihr habet genötigt |
| 3. Person Plural |
angoriaverint
|
sie haben genötigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriatus sim
|
ich sei genötigt worden |
| 2. Person Singular |
angoriatus sis
|
du seiest genötigt worden |
| 3. Person Singular |
angoriatus sit
|
er/sie/es sei genötigt worden |
| 1. Person Plural |
angoriati simus
|
wir seien genötigt worden |
| 2. Person Plural |
angoriati sitis
|
ihr seiet genötigt worden |
| 3. Person Plural |
angoriati sint
|
sie seien genötigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriaveram
|
ich hatte genötigt |
| 2. Person Singular |
angoriaveras
|
du hattest genötigt |
| 3. Person Singular |
angoriaverat
|
er/sie/es hatte genötigt |
| 1. Person Plural |
angoriaveramus
|
wir hatten genötigt |
| 2. Person Plural |
angoriaveratis
|
ihr hattet genötigt |
| 3. Person Plural |
angoriaverant
|
sie hatten genötigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriatus eram
|
ich war genötigt worden |
| 2. Person Singular |
angoriatus eras
|
du warst genötigt worden |
| 3. Person Singular |
angoriatus erat
|
er/sie/es war genötigt worden |
| 1. Person Plural |
angoriati eramus
|
wir waren genötigt worden |
| 2. Person Plural |
angoriati eratis
|
ihr warst genötigt worden |
| 3. Person Plural |
angoriati erant
|
sie waren genötigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriavissem
|
ich hätte genötigt |
| 2. Person Singular |
angoriavisses
|
du hättest genötigt |
| 3. Person Singular |
angoriavisset
|
er/sie/es hätte genötigt |
| 1. Person Plural |
angoriavissemus
|
wir hätten genötigt |
| 2. Person Plural |
angoriavissetis
|
ihr hättet genötigt |
| 3. Person Plural |
angoriavissent
|
sie hätten genötigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriatus essem
|
ich wäre genötigt worden |
| 2. Person Singular |
angoriatus esses
|
du wärest genötigt worden |
| 3. Person Singular |
angoriatus esset
|
er/sie/es wäre genötigt worden |
| 1. Person Plural |
angoriati essemus
|
wir wären genötigt worden |
| 2. Person Plural |
angoriati essetis
|
ihr wäret genötigt worden |
| 3. Person Plural |
angoriati essent
|
sie wären genötigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriavero
|
ich werde genötigt haben |
| 2. Person Singular |
angoriaveris
|
du wirst genötigt haben |
| 3. Person Singular |
angoriaverit
|
er/sie/es wird genötigt haben |
| 1. Person Plural |
angoriaverimus
|
wir werden genötigt haben |
| 2. Person Plural |
angoriaveritis
|
ihr werdet genötigt haben |
| 3. Person Plural |
angoriaverint
|
sie werden genötigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriatus ero
|
ich werde genötigt worden sein |
| 2. Person Singular |
angoriatus eris
|
du werdest genötigt worden sein |
| 3. Person Singular |
angoriatus erit
|
er/sie/es werde genötigt worden sein |
| 1. Person Plural |
angoriati erimus
|
wir werden genötigt worden sein |
| 2. Person Plural |
angoriati eritis
|
ihr werdet genötigt worden sein |
| 3. Person Plural |
angoriati erunt
|
sie werden genötigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angoriare
|
nötigen |
| Vorzeitigkeit |
angoriavisse
|
genötigt haben |
| Nachzeitigkeit |
angoriaturum esse
|
nötigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angoriari angoriarier
|
genötigt werden |
| Vorzeitigkeit |
angoriatum esse
|
genötigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
angoriatum iri
|
künftig genötigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
angoria
|
nötige! |
| 2. Person Plural |
angoriate
|
nötigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
angoriato
|
| 3. Person Singular |
angoriato
|
| 2. Person Plural |
angoriatote
|
| 3. Person Plural |
angorianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
angoriare
|
das Nötigen |
| Genitiv |
angoriandi
|
des Nötigens |
| Dativ |
angoriando
|
dem Nötigen |
| Akkusativ |
angoriandum
|
das Nötigen |
| Ablativ |
angoriando
|
durch das Nötigen |
| Vokativ |
angoriande
|
Nötigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angoriandus
|
angorianda
|
angoriandum
|
| Genitiv |
angoriandi
|
angoriandae
|
angoriandi
|
| Dativ |
angoriando
|
angoriandae
|
angoriando
|
| Akkusativ |
angoriandum
|
angoriandam
|
angoriandum
|
| Ablativ |
angoriando
|
angorianda
|
angoriando
|
| Vokativ |
angoriande
|
angorianda
|
angoriandum
|
Plural
| Nominativ |
angoriandi
|
angoriandae
|
angorianda
|
| Genitiv |
angoriandorum
|
angoriandarum
|
angoriandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
angoriandos
|
angoriandas
|
angorianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
angoriandi
|
angoriandae
|
angorianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angorians
|
angorians
|
angorians
|
| Genitiv |
angoriantis
|
angoriantis
|
angoriantis
|
| Dativ |
angorianti
|
angorianti
|
angorianti
|
| Akkusativ |
angoriantem
|
angoriantem
|
angorians
|
| Ablativ |
angorianti angoriante
|
angorianti angoriante
|
angorianti angoriante
|
| Vokativ |
angorians
|
angorians
|
angorians
|
Plural
| Nominativ |
angoriantes
|
angoriantes
|
angoriantia
|
| Genitiv |
angoriantium angoriantum
|
angoriantium angoriantum
|
angoriantium angoriantum
|
| Dativ |
angoriantibus
|
angoriantibus
|
angoriantibus
|
| Akkusativ |
angoriantes
|
angoriantes
|
angoriantia
|
| Ablativ |
angoriantibus
|
angoriantibus
|
angoriantibus
|
| Vokativ |
angoriantes
|
angoriantes
|
angoriantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angoriatus
|
angoriata
|
angoriatum
|
| Genitiv |
angoriati
|
angoriatae
|
angoriati
|
| Dativ |
angoriato
|
angoriatae
|
angoriato
|
| Akkusativ |
angoriatum
|
angoriatam
|
angoriatum
|
| Ablativ |
angoriato
|
angoriata
|
angoriato
|
| Vokativ |
angoriate
|
angoriata
|
angoriatum
|
Plural
| Nominativ |
angoriati
|
angoriatae
|
angoriata
|
| Genitiv |
angoriatorum
|
angoriatarum
|
angoriatorum
|
| Dativ |
angoriatis
|
angoriatis
|
angoriatis
|
| Akkusativ |
angoriatos
|
angoriatas
|
angoriata
|
| Ablativ |
angoriatis
|
angoriatis
|
angoriatis
|
| Vokativ |
angoriati
|
angoriatae
|
angoriata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angoriaturus
|
angoriatura
|
angoriaturum
|
| Genitiv |
angoriaturi
|
angoriaturae
|
angoriaturi
|
| Dativ |
angoriaturo
|
angoriaturae
|
angoriaturo
|
| Akkusativ |
angoriaturum
|
angoriaturam
|
angoriaturum
|
| Ablativ |
angoriaturo
|
angoriatura
|
angoriaturo
|
| Vokativ |
angoriature
|
angoriatura
|
angoriaturum
|
Plural
| Nominativ |
angoriaturi
|
angoriaturae
|
angoriatura
|
| Genitiv |
angoriaturorum
|
angoriaturarum
|
angoriaturorum
|
| Dativ |
angoriaturis
|
angoriaturis
|
angoriaturis
|
| Akkusativ |
angoriaturos
|
angoriaturas
|
angoriatura
|
| Ablativ |
angoriaturis
|
angoriaturis
|
angoriaturis
|
| Vokativ |
angoriaturi
|
angoriaturae
|
angoriatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
angoriatum
|
angoriatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angorio
|
ich zwinge |
| 2. Person Singular |
angorias
|
du zwingst |
| 3. Person Singular |
angoriat
|
er/sie/es zwingt |
| 1. Person Plural |
angoriamus
|
wir zwingen |
| 2. Person Plural |
angoriatis
|
ihr zwingt |
| 3. Person Plural |
angoriant
|
sie zwingen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angorior
|
ich werde gezwungen |
| 2. Person Singular |
angoriaris angoriare
|
du wirst gezwungen |
| 3. Person Singular |
angoriatur
|
er/sie/es wird gezwungen |
| 1. Person Plural |
angoriamur
|
wir werden gezwungen |
| 2. Person Plural |
angoriamini
|
ihr werdet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angoriantur
|
sie werden gezwungen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriem
|
ich zwinge |
| 2. Person Singular |
angories
|
du zwingest |
| 3. Person Singular |
angoriet
|
er/sie/es zwinge |
| 1. Person Plural |
angoriemus
|
wir zwingen |
| 2. Person Plural |
angorietis
|
ihr zwinget |
| 3. Person Plural |
angorient
|
sie zwingen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angorier
|
ich werde gezwungen |
| 2. Person Singular |
angorieris angoriere
|
du werdest gezwungen |
| 3. Person Singular |
angorietur
|
er/sie/es werde gezwungen |
| 1. Person Plural |
angoriemur
|
wir werden gezwungen |
| 2. Person Plural |
angoriemini
|
ihr werdet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angorientur
|
sie werden gezwungen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriabam
|
ich zwang |
| 2. Person Singular |
angoriabas
|
du zwangst |
| 3. Person Singular |
angoriabat
|
er/sie/es zwang |
| 1. Person Plural |
angoriabamus
|
wir zwangen |
| 2. Person Plural |
angoriabatis
|
ihr zwangt |
| 3. Person Plural |
angoriabant
|
sie zwangen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriabar
|
ich wurde gezwungen |
| 2. Person Singular |
angoriabaris angoriabare
|
du wurdest gezwungen |
| 3. Person Singular |
angoriabatur
|
er/sie/es wurde gezwungen |
| 1. Person Plural |
angoriabamur
|
wir wurden gezwungen |
| 2. Person Plural |
angoriabamini
|
ihr wurdet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angoriabantur
|
sie wurden gezwungen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriarem
|
ich zwänge |
| 2. Person Singular |
angoriares
|
du zwängest |
| 3. Person Singular |
angoriaret
|
er/sie/es zwänge |
| 1. Person Plural |
angoriaremus
|
wir zwängen |
| 2. Person Plural |
angoriaretis
|
ihr zwänget |
| 3. Person Plural |
angoriarent
|
sie zwängen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriarer
|
ich würde gezwungen |
| 2. Person Singular |
angoriareris angoriarere
|
du würdest gezwungen |
| 3. Person Singular |
angoriaretur
|
er/sie/es würde gezwungen |
| 1. Person Plural |
angoriaremur
|
wir würden gezwungen |
| 2. Person Plural |
angoriaremini
|
ihr würdet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angoriarentur
|
sie würden gezwungen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriabo
|
ich werde zwingen |
| 2. Person Singular |
angoriabis
|
du wirst zwingen |
| 3. Person Singular |
angoriabit
|
er/sie/es wird zwingen |
| 1. Person Plural |
angoriabimus
|
wir werden zwingen |
| 2. Person Plural |
angoriabitis
|
ihr werdet zwingen |
| 3. Person Plural |
angoriabunt
|
sie werden zwingen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriabor
|
ich werde gezwungen |
| 2. Person Singular |
angoriaberis angoriabere
|
du wirst gezwungen |
| 3. Person Singular |
angoriabitur
|
er/sie/es wird gezwungen |
| 1. Person Plural |
angoriabimur
|
wir werden gezwungen |
| 2. Person Plural |
angoriabimini
|
ihr werdet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angoriabuntur
|
sie werden gezwungen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriavi
|
ich habe gezwungen |
| 2. Person Singular |
angoriavisti
|
du hast gezwungen |
| 3. Person Singular |
angoriavit
|
er/sie/es hat gezwungen |
| 1. Person Plural |
angoriavimus
|
wir haben gezwungen |
| 2. Person Plural |
angoriavistis
|
ihr habt gezwungen |
| 3. Person Plural |
angoriaverunt angoriavere
|
sie haben gezwungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriatus sum
|
ich bin gezwungen worden |
| 2. Person Singular |
angoriatus es
|
du bist gezwungen worden |
| 3. Person Singular |
angoriatus est
|
er/sie/es ist gezwungen worden |
| 1. Person Plural |
angoriati sumus
|
wir sind gezwungen worden |
| 2. Person Plural |
angoriati estis
|
ihr seid gezwungen worden |
| 3. Person Plural |
angoriati sunt
|
sie sind gezwungen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriaverim
|
ich habe gezwungen |
| 2. Person Singular |
angoriaveris
|
du habest gezwungen |
| 3. Person Singular |
angoriaverit
|
er/sie/es habe gezwungen |
| 1. Person Plural |
angoriaverimus
|
wir haben gezwungen |
| 2. Person Plural |
angoriaveritis
|
ihr habet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angoriaverint
|
sie haben gezwungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriatus sim
|
ich sei gezwungen worden |
| 2. Person Singular |
angoriatus sis
|
du seiest gezwungen worden |
| 3. Person Singular |
angoriatus sit
|
er/sie/es sei gezwungen worden |
| 1. Person Plural |
angoriati simus
|
wir seien gezwungen worden |
| 2. Person Plural |
angoriati sitis
|
ihr seiet gezwungen worden |
| 3. Person Plural |
angoriati sint
|
sie seien gezwungen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriaveram
|
ich hatte gezwungen |
| 2. Person Singular |
angoriaveras
|
du hattest gezwungen |
| 3. Person Singular |
angoriaverat
|
er/sie/es hatte gezwungen |
| 1. Person Plural |
angoriaveramus
|
wir hatten gezwungen |
| 2. Person Plural |
angoriaveratis
|
ihr hattet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angoriaverant
|
sie hatten gezwungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriatus eram
|
ich war gezwungen worden |
| 2. Person Singular |
angoriatus eras
|
du warst gezwungen worden |
| 3. Person Singular |
angoriatus erat
|
er/sie/es war gezwungen worden |
| 1. Person Plural |
angoriati eramus
|
wir waren gezwungen worden |
| 2. Person Plural |
angoriati eratis
|
ihr warst gezwungen worden |
| 3. Person Plural |
angoriati erant
|
sie waren gezwungen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriavissem
|
ich hätte gezwungen |
| 2. Person Singular |
angoriavisses
|
du hättest gezwungen |
| 3. Person Singular |
angoriavisset
|
er/sie/es hätte gezwungen |
| 1. Person Plural |
angoriavissemus
|
wir hätten gezwungen |
| 2. Person Plural |
angoriavissetis
|
ihr hättet gezwungen |
| 3. Person Plural |
angoriavissent
|
sie hätten gezwungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriatus essem
|
ich wäre gezwungen worden |
| 2. Person Singular |
angoriatus esses
|
du wärest gezwungen worden |
| 3. Person Singular |
angoriatus esset
|
er/sie/es wäre gezwungen worden |
| 1. Person Plural |
angoriati essemus
|
wir wären gezwungen worden |
| 2. Person Plural |
angoriati essetis
|
ihr wäret gezwungen worden |
| 3. Person Plural |
angoriati essent
|
sie wären gezwungen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriavero
|
ich werde gezwungen haben |
| 2. Person Singular |
angoriaveris
|
du wirst gezwungen haben |
| 3. Person Singular |
angoriaverit
|
er/sie/es wird gezwungen haben |
| 1. Person Plural |
angoriaverimus
|
wir werden gezwungen haben |
| 2. Person Plural |
angoriaveritis
|
ihr werdet gezwungen haben |
| 3. Person Plural |
angoriaverint
|
sie werden gezwungen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angoriatus ero
|
ich werde gezwungen worden sein |
| 2. Person Singular |
angoriatus eris
|
du werdest gezwungen worden sein |
| 3. Person Singular |
angoriatus erit
|
er/sie/es werde gezwungen worden sein |
| 1. Person Plural |
angoriati erimus
|
wir werden gezwungen worden sein |
| 2. Person Plural |
angoriati eritis
|
ihr werdet gezwungen worden sein |
| 3. Person Plural |
angoriati erunt
|
sie werden gezwungen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angoriare
|
zwingen |
| Vorzeitigkeit |
angoriavisse
|
gezwungen haben |
| Nachzeitigkeit |
angoriaturum esse
|
zwingen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angoriari angoriarier
|
gezwungen werden |
| Vorzeitigkeit |
angoriatum esse
|
gezwungen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
angoriatum iri
|
künftig gezwungen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
angoria
|
zwinge; zwing! |
| 2. Person Plural |
angoriate
|
zwingt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
angoriato
|
| 3. Person Singular |
angoriato
|
| 2. Person Plural |
angoriatote
|
| 3. Person Plural |
angorianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
angoriare
|
das Zwingen |
| Genitiv |
angoriandi
|
des Zwingens |
| Dativ |
angoriando
|
dem Zwingen |
| Akkusativ |
angoriandum
|
das Zwingen |
| Ablativ |
angoriando
|
durch das Zwingen |
| Vokativ |
angoriande
|
Zwingen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angoriandus
|
angorianda
|
angoriandum
|
| Genitiv |
angoriandi
|
angoriandae
|
angoriandi
|
| Dativ |
angoriando
|
angoriandae
|
angoriando
|
| Akkusativ |
angoriandum
|
angoriandam
|
angoriandum
|
| Ablativ |
angoriando
|
angorianda
|
angoriando
|
| Vokativ |
angoriande
|
angorianda
|
angoriandum
|
Plural
| Nominativ |
angoriandi
|
angoriandae
|
angorianda
|
| Genitiv |
angoriandorum
|
angoriandarum
|
angoriandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
angoriandos
|
angoriandas
|
angorianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
angoriandi
|
angoriandae
|
angorianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angorians
|
angorians
|
angorians
|
| Genitiv |
angoriantis
|
angoriantis
|
angoriantis
|
| Dativ |
angorianti
|
angorianti
|
angorianti
|
| Akkusativ |
angoriantem
|
angoriantem
|
angorians
|
| Ablativ |
angorianti angoriante
|
angorianti angoriante
|
angorianti angoriante
|
| Vokativ |
angorians
|
angorians
|
angorians
|
Plural
| Nominativ |
angoriantes
|
angoriantes
|
angoriantia
|
| Genitiv |
angoriantium angoriantum
|
angoriantium angoriantum
|
angoriantium angoriantum
|
| Dativ |
angoriantibus
|
angoriantibus
|
angoriantibus
|
| Akkusativ |
angoriantes
|
angoriantes
|
angoriantia
|
| Ablativ |
angoriantibus
|
angoriantibus
|
angoriantibus
|
| Vokativ |
angoriantes
|
angoriantes
|
angoriantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angoriatus
|
angoriata
|
angoriatum
|
| Genitiv |
angoriati
|
angoriatae
|
angoriati
|
| Dativ |
angoriato
|
angoriatae
|
angoriato
|
| Akkusativ |
angoriatum
|
angoriatam
|
angoriatum
|
| Ablativ |
angoriato
|
angoriata
|
angoriato
|
| Vokativ |
angoriate
|
angoriata
|
angoriatum
|
Plural
| Nominativ |
angoriati
|
angoriatae
|
angoriata
|
| Genitiv |
angoriatorum
|
angoriatarum
|
angoriatorum
|
| Dativ |
angoriatis
|
angoriatis
|
angoriatis
|
| Akkusativ |
angoriatos
|
angoriatas
|
angoriata
|
| Ablativ |
angoriatis
|
angoriatis
|
angoriatis
|
| Vokativ |
angoriati
|
angoriatae
|
angoriata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angoriaturus
|
angoriatura
|
angoriaturum
|
| Genitiv |
angoriaturi
|
angoriaturae
|
angoriaturi
|
| Dativ |
angoriaturo
|
angoriaturae
|
angoriaturo
|
| Akkusativ |
angoriaturum
|
angoriaturam
|
angoriaturum
|
| Ablativ |
angoriaturo
|
angoriatura
|
angoriaturo
|
| Vokativ |
angoriature
|
angoriatura
|
angoriaturum
|
Plural
| Nominativ |
angoriaturi
|
angoriaturae
|
angoriatura
|
| Genitiv |
angoriaturorum
|
angoriaturarum
|
angoriaturorum
|
| Dativ |
angoriaturis
|
angoriaturis
|
angoriaturis
|
| Akkusativ |
angoriaturos
|
angoriaturas
|
angoriatura
|
| Ablativ |
angoriaturis
|
angoriaturis
|
angoriaturis
|
| Vokativ |
angoriaturi
|
angoriaturae
|
angoriatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
angoriatum
|
angoriatu
|