Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustio
|
ich begrenze |
| 2. Person Singular |
angustias
|
du begrenzt |
| 3. Person Singular |
angustiat
|
er/sie/es begrenzt |
| 1. Person Plural |
angustiamus
|
wir begrenzen |
| 2. Person Plural |
angustiatis
|
ihr begrenzt |
| 3. Person Plural |
angustiant
|
sie begrenzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustior
|
ich werde begrenzt |
| 2. Person Singular |
angustiaris angustiare
|
du wirst begrenzt |
| 3. Person Singular |
angustiatur
|
er/sie/es wird begrenzt |
| 1. Person Plural |
angustiamur
|
wir werden begrenzt |
| 2. Person Plural |
angustiamini
|
ihr werdet begrenzt |
| 3. Person Plural |
angustiantur
|
sie werden begrenzt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiem
|
ich begrenze |
| 2. Person Singular |
angusties
|
du begrenzest |
| 3. Person Singular |
angustiet
|
er/sie/es begrenze |
| 1. Person Plural |
angustiemus
|
wir begrenzen |
| 2. Person Plural |
angustietis
|
ihr begrenzet |
| 3. Person Plural |
angustient
|
sie begrenzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustier
|
ich werde begrenzt |
| 2. Person Singular |
angustieris angustiere
|
du werdest begrenzt |
| 3. Person Singular |
angustietur
|
er/sie/es werde begrenzt |
| 1. Person Plural |
angustiemur
|
wir werden begrenzt |
| 2. Person Plural |
angustiemini
|
ihr werdet begrenzt |
| 3. Person Plural |
angustientur
|
sie werden begrenzt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabam
|
ich begrenzte |
| 2. Person Singular |
angustiabas
|
du begrenztest |
| 3. Person Singular |
angustiabat
|
er/sie/es begrenzte |
| 1. Person Plural |
angustiabamus
|
wir begrenzten |
| 2. Person Plural |
angustiabatis
|
ihr begrenztet |
| 3. Person Plural |
angustiabant
|
sie begrenzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabar
|
ich wurde begrenzt |
| 2. Person Singular |
angustiabaris angustiabare
|
du wurdest begrenzt |
| 3. Person Singular |
angustiabatur
|
er/sie/es wurde begrenzt |
| 1. Person Plural |
angustiabamur
|
wir wurden begrenzt |
| 2. Person Plural |
angustiabamini
|
ihr wurdet begrenzt |
| 3. Person Plural |
angustiabantur
|
sie wurden begrenzt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiarem
|
ich begrenzte |
| 2. Person Singular |
angustiares
|
du begrenztest |
| 3. Person Singular |
angustiaret
|
er/sie/es begrenzte |
| 1. Person Plural |
angustiaremus
|
wir begrenzten |
| 2. Person Plural |
angustiaretis
|
ihr begrenztet |
| 3. Person Plural |
angustiarent
|
sie begrenzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiarer
|
ich würde begrenzt |
| 2. Person Singular |
angustiareris angustiarere
|
du würdest begrenzt |
| 3. Person Singular |
angustiaretur
|
er/sie/es würde begrenzt |
| 1. Person Plural |
angustiaremur
|
wir würden begrenzt |
| 2. Person Plural |
angustiaremini
|
ihr würdet begrenzt |
| 3. Person Plural |
angustiarentur
|
sie würden begrenzt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabo
|
ich werde begrenzen |
| 2. Person Singular |
angustiabis
|
du wirst begrenzen |
| 3. Person Singular |
angustiabit
|
er/sie/es wird begrenzen |
| 1. Person Plural |
angustiabimus
|
wir werden begrenzen |
| 2. Person Plural |
angustiabitis
|
ihr werdet begrenzen |
| 3. Person Plural |
angustiabunt
|
sie werden begrenzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabor
|
ich werde begrenzt |
| 2. Person Singular |
angustiaberis angustiabere
|
du wirst begrenzt |
| 3. Person Singular |
angustiabitur
|
er/sie/es wird begrenzt |
| 1. Person Plural |
angustiabimur
|
wir werden begrenzt |
| 2. Person Plural |
angustiabimini
|
ihr werdet begrenzt |
| 3. Person Plural |
angustiabuntur
|
sie werden begrenzt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavi
|
ich habe begrenzt |
| 2. Person Singular |
angustiavisti
|
du hast begrenzt |
| 3. Person Singular |
angustiavit
|
er/sie/es hat begrenzt |
| 1. Person Plural |
angustiavimus
|
wir haben begrenzt |
| 2. Person Plural |
angustiavistis
|
ihr habt begrenzt |
| 3. Person Plural |
angustiaverunt angustiavere
|
sie haben begrenzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus sum
|
ich bin begrenzt worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus es
|
du bist begrenzt worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus est
|
er/sie/es ist begrenzt worden |
| 1. Person Plural |
angustiati sumus
|
wir sind begrenzt worden |
| 2. Person Plural |
angustiati estis
|
ihr seid begrenzt worden |
| 3. Person Plural |
angustiati sunt
|
sie sind begrenzt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiaverim
|
ich habe begrenzt |
| 2. Person Singular |
angustiaveris
|
du habest begrenzt |
| 3. Person Singular |
angustiaverit
|
er/sie/es habe begrenzt |
| 1. Person Plural |
angustiaverimus
|
wir haben begrenzt |
| 2. Person Plural |
angustiaveritis
|
ihr habet begrenzt |
| 3. Person Plural |
angustiaverint
|
sie haben begrenzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus sim
|
ich sei begrenzt worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus sis
|
du seiest begrenzt worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus sit
|
er/sie/es sei begrenzt worden |
| 1. Person Plural |
angustiati simus
|
wir seien begrenzt worden |
| 2. Person Plural |
angustiati sitis
|
ihr seiet begrenzt worden |
| 3. Person Plural |
angustiati sint
|
sie seien begrenzt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiaveram
|
ich hatte begrenzt |
| 2. Person Singular |
angustiaveras
|
du hattest begrenzt |
| 3. Person Singular |
angustiaverat
|
er/sie/es hatte begrenzt |
| 1. Person Plural |
angustiaveramus
|
wir hatten begrenzt |
| 2. Person Plural |
angustiaveratis
|
ihr hattet begrenzt |
| 3. Person Plural |
angustiaverant
|
sie hatten begrenzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus eram
|
ich war begrenzt worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus eras
|
du warst begrenzt worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus erat
|
er/sie/es war begrenzt worden |
| 1. Person Plural |
angustiati eramus
|
wir waren begrenzt worden |
| 2. Person Plural |
angustiati eratis
|
ihr warst begrenzt worden |
| 3. Person Plural |
angustiati erant
|
sie waren begrenzt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavissem
|
ich hätte begrenzt |
| 2. Person Singular |
angustiavisses
|
du hättest begrenzt |
| 3. Person Singular |
angustiavisset
|
er/sie/es hätte begrenzt |
| 1. Person Plural |
angustiavissemus
|
wir hätten begrenzt |
| 2. Person Plural |
angustiavissetis
|
ihr hättet begrenzt |
| 3. Person Plural |
angustiavissent
|
sie hätten begrenzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus essem
|
ich wäre begrenzt worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus esses
|
du wärest begrenzt worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus esset
|
er/sie/es wäre begrenzt worden |
| 1. Person Plural |
angustiati essemus
|
wir wären begrenzt worden |
| 2. Person Plural |
angustiati essetis
|
ihr wäret begrenzt worden |
| 3. Person Plural |
angustiati essent
|
sie wären begrenzt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavero
|
ich werde begrenzt haben |
| 2. Person Singular |
angustiaveris
|
du wirst begrenzt haben |
| 3. Person Singular |
angustiaverit
|
er/sie/es wird begrenzt haben |
| 1. Person Plural |
angustiaverimus
|
wir werden begrenzt haben |
| 2. Person Plural |
angustiaveritis
|
ihr werdet begrenzt haben |
| 3. Person Plural |
angustiaverint
|
sie werden begrenzt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus ero
|
ich werde begrenzt worden sein |
| 2. Person Singular |
angustiatus eris
|
du werdest begrenzt worden sein |
| 3. Person Singular |
angustiatus erit
|
er/sie/es werde begrenzt worden sein |
| 1. Person Plural |
angustiati erimus
|
wir werden begrenzt worden sein |
| 2. Person Plural |
angustiati eritis
|
ihr werdet begrenzt worden sein |
| 3. Person Plural |
angustiati erunt
|
sie werden begrenzt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angustiare
|
begrenzen |
| Vorzeitigkeit |
angustiavisse
|
begrenzt haben |
| Nachzeitigkeit |
angustiaturum esse
|
begrenzen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angustiari angustiarier
|
begrenzt werden |
| Vorzeitigkeit |
angustiatum esse
|
begrenzt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
angustiatum iri
|
künftig begrenzt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
angustia
|
begrenze! |
| 2. Person Plural |
angustiate
|
begrenzt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
angustiato
|
| 3. Person Singular |
angustiato
|
| 2. Person Plural |
angustiatote
|
| 3. Person Plural |
angustianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
angustiare
|
das Begrenzen |
| Genitiv |
angustiandi
|
des Begrenzens |
| Dativ |
angustiando
|
dem Begrenzen |
| Akkusativ |
angustiandum
|
das Begrenzen |
| Ablativ |
angustiando
|
durch das Begrenzen |
| Vokativ |
angustiande
|
Begrenzen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiandus
|
angustianda
|
angustiandum
|
| Genitiv |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustiandi
|
| Dativ |
angustiando
|
angustiandae
|
angustiando
|
| Akkusativ |
angustiandum
|
angustiandam
|
angustiandum
|
| Ablativ |
angustiando
|
angustianda
|
angustiando
|
| Vokativ |
angustiande
|
angustianda
|
angustiandum
|
Plural
| Nominativ |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustianda
|
| Genitiv |
angustiandorum
|
angustiandarum
|
angustiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
angustiandos
|
angustiandas
|
angustianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustians
|
angustians
|
angustians
|
| Genitiv |
angustiantis
|
angustiantis
|
angustiantis
|
| Dativ |
angustianti
|
angustianti
|
angustianti
|
| Akkusativ |
angustiantem
|
angustiantem
|
angustians
|
| Ablativ |
angustianti angustiante
|
angustianti angustiante
|
angustianti angustiante
|
| Vokativ |
angustians
|
angustians
|
angustians
|
Plural
| Nominativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
| Genitiv |
angustiantium angustiantum
|
angustiantium angustiantum
|
angustiantium angustiantum
|
| Dativ |
angustiantibus
|
angustiantibus
|
angustiantibus
|
| Akkusativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
| Ablativ |
angustiantibus
|
angustiantibus
|
angustiantibus
|
| Vokativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiatus
|
angustiata
|
angustiatum
|
| Genitiv |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiati
|
| Dativ |
angustiato
|
angustiatae
|
angustiato
|
| Akkusativ |
angustiatum
|
angustiatam
|
angustiatum
|
| Ablativ |
angustiato
|
angustiata
|
angustiato
|
| Vokativ |
angustiate
|
angustiata
|
angustiatum
|
Plural
| Nominativ |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiata
|
| Genitiv |
angustiatorum
|
angustiatarum
|
angustiatorum
|
| Dativ |
angustiatis
|
angustiatis
|
angustiatis
|
| Akkusativ |
angustiatos
|
angustiatas
|
angustiata
|
| Ablativ |
angustiatis
|
angustiatis
|
angustiatis
|
| Vokativ |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiaturus
|
angustiatura
|
angustiaturum
|
| Genitiv |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiaturi
|
| Dativ |
angustiaturo
|
angustiaturae
|
angustiaturo
|
| Akkusativ |
angustiaturum
|
angustiaturam
|
angustiaturum
|
| Ablativ |
angustiaturo
|
angustiatura
|
angustiaturo
|
| Vokativ |
angustiature
|
angustiatura
|
angustiaturum
|
Plural
| Nominativ |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiatura
|
| Genitiv |
angustiaturorum
|
angustiaturarum
|
angustiaturorum
|
| Dativ |
angustiaturis
|
angustiaturis
|
angustiaturis
|
| Akkusativ |
angustiaturos
|
angustiaturas
|
angustiatura
|
| Ablativ |
angustiaturis
|
angustiaturis
|
angustiaturis
|
| Vokativ |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
angustiatum
|
angustiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustio
|
|
| 2. Person Singular |
angustias
|
|
| 3. Person Singular |
angustiat
|
|
| 1. Person Plural |
angustiamus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiatis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustior
|
|
| 2. Person Singular |
angustiaris angustiare
|
|
| 3. Person Singular |
angustiatur
|
|
| 1. Person Plural |
angustiamur
|
|
| 2. Person Plural |
angustiamini
|
|
| 3. Person Plural |
angustiantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiem
|
|
| 2. Person Singular |
angusties
|
|
| 3. Person Singular |
angustiet
|
|
| 1. Person Plural |
angustiemus
|
|
| 2. Person Plural |
angustietis
|
|
| 3. Person Plural |
angustient
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustier
|
|
| 2. Person Singular |
angustieris angustiere
|
|
| 3. Person Singular |
angustietur
|
|
| 1. Person Plural |
angustiemur
|
|
| 2. Person Plural |
angustiemini
|
|
| 3. Person Plural |
angustientur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabam
|
|
| 2. Person Singular |
angustiabas
|
|
| 3. Person Singular |
angustiabat
|
|
| 1. Person Plural |
angustiabamus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiabatis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabar
|
|
| 2. Person Singular |
angustiabaris angustiabare
|
|
| 3. Person Singular |
angustiabatur
|
|
| 1. Person Plural |
angustiabamur
|
|
| 2. Person Plural |
angustiabamini
|
|
| 3. Person Plural |
angustiabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiarem
|
|
| 2. Person Singular |
angustiares
|
|
| 3. Person Singular |
angustiaret
|
|
| 1. Person Plural |
angustiaremus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiaretis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiarer
|
|
| 2. Person Singular |
angustiareris angustiarere
|
|
| 3. Person Singular |
angustiaretur
|
|
| 1. Person Plural |
angustiaremur
|
|
| 2. Person Plural |
angustiaremini
|
|
| 3. Person Plural |
angustiarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabo
|
|
| 2. Person Singular |
angustiabis
|
|
| 3. Person Singular |
angustiabit
|
|
| 1. Person Plural |
angustiabimus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiabitis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabor
|
|
| 2. Person Singular |
angustiaberis angustiabere
|
|
| 3. Person Singular |
angustiabitur
|
|
| 1. Person Plural |
angustiabimur
|
|
| 2. Person Plural |
angustiabimini
|
|
| 3. Person Plural |
angustiabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavi
|
|
| 2. Person Singular |
angustiavisti
|
|
| 3. Person Singular |
angustiavit
|
|
| 1. Person Plural |
angustiavimus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiavistis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiaverunt angustiavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
angustiatus es
|
|
| 3. Person Singular |
angustiatus est
|
|
| 1. Person Plural |
angustiati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiati estis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiaverim
|
|
| 2. Person Singular |
angustiaveris
|
|
| 3. Person Singular |
angustiaverit
|
|
| 1. Person Plural |
angustiaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
angustiatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
angustiatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
angustiati simus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiaveram
|
|
| 2. Person Singular |
angustiaveras
|
|
| 3. Person Singular |
angustiaverat
|
|
| 1. Person Plural |
angustiaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
angustiatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
angustiatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
angustiati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavissem
|
|
| 2. Person Singular |
angustiavisses
|
|
| 3. Person Singular |
angustiavisset
|
|
| 1. Person Plural |
angustiavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
angustiatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
angustiatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
angustiati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavero
|
|
| 2. Person Singular |
angustiaveris
|
|
| 3. Person Singular |
angustiaverit
|
|
| 1. Person Plural |
angustiaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
angustiatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
angustiatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
angustiati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angustiare
|
|
| Vorzeitigkeit |
angustiavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
angustiaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angustiari angustiarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
angustiatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
angustiatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
angustia
|
! |
| 2. Person Plural |
angustiate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
angustiato
|
| 3. Person Singular |
angustiato
|
| 2. Person Plural |
angustiatote
|
| 3. Person Plural |
angustianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
angustiare
|
das |
| Genitiv |
angustiandi
|
des es |
| Dativ |
angustiando
|
dem |
| Akkusativ |
angustiandum
|
das |
| Ablativ |
angustiando
|
durch das |
| Vokativ |
angustiande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiandus
|
angustianda
|
angustiandum
|
| Genitiv |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustiandi
|
| Dativ |
angustiando
|
angustiandae
|
angustiando
|
| Akkusativ |
angustiandum
|
angustiandam
|
angustiandum
|
| Ablativ |
angustiando
|
angustianda
|
angustiando
|
| Vokativ |
angustiande
|
angustianda
|
angustiandum
|
Plural
| Nominativ |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustianda
|
| Genitiv |
angustiandorum
|
angustiandarum
|
angustiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
angustiandos
|
angustiandas
|
angustianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustians
|
angustians
|
angustians
|
| Genitiv |
angustiantis
|
angustiantis
|
angustiantis
|
| Dativ |
angustianti
|
angustianti
|
angustianti
|
| Akkusativ |
angustiantem
|
angustiantem
|
angustians
|
| Ablativ |
angustianti angustiante
|
angustianti angustiante
|
angustianti angustiante
|
| Vokativ |
angustians
|
angustians
|
angustians
|
Plural
| Nominativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
| Genitiv |
angustiantium angustiantum
|
angustiantium angustiantum
|
angustiantium angustiantum
|
| Dativ |
angustiantibus
|
angustiantibus
|
angustiantibus
|
| Akkusativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
| Ablativ |
angustiantibus
|
angustiantibus
|
angustiantibus
|
| Vokativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiatus
|
angustiata
|
angustiatum
|
| Genitiv |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiati
|
| Dativ |
angustiato
|
angustiatae
|
angustiato
|
| Akkusativ |
angustiatum
|
angustiatam
|
angustiatum
|
| Ablativ |
angustiato
|
angustiata
|
angustiato
|
| Vokativ |
angustiate
|
angustiata
|
angustiatum
|
Plural
| Nominativ |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiata
|
| Genitiv |
angustiatorum
|
angustiatarum
|
angustiatorum
|
| Dativ |
angustiatis
|
angustiatis
|
angustiatis
|
| Akkusativ |
angustiatos
|
angustiatas
|
angustiata
|
| Ablativ |
angustiatis
|
angustiatis
|
angustiatis
|
| Vokativ |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiaturus
|
angustiatura
|
angustiaturum
|
| Genitiv |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiaturi
|
| Dativ |
angustiaturo
|
angustiaturae
|
angustiaturo
|
| Akkusativ |
angustiaturum
|
angustiaturam
|
angustiaturum
|
| Ablativ |
angustiaturo
|
angustiatura
|
angustiaturo
|
| Vokativ |
angustiature
|
angustiatura
|
angustiaturum
|
Plural
| Nominativ |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiatura
|
| Genitiv |
angustiaturorum
|
angustiaturarum
|
angustiaturorum
|
| Dativ |
angustiaturis
|
angustiaturis
|
angustiaturis
|
| Akkusativ |
angustiaturos
|
angustiaturas
|
angustiatura
|
| Ablativ |
angustiaturis
|
angustiaturis
|
angustiaturis
|
| Vokativ |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
angustiatum
|
angustiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustio
|
|
| 2. Person Singular |
angustias
|
|
| 3. Person Singular |
angustiat
|
|
| 1. Person Plural |
angustiamus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiatis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustior
|
|
| 2. Person Singular |
angustiaris angustiare
|
|
| 3. Person Singular |
angustiatur
|
|
| 1. Person Plural |
angustiamur
|
|
| 2. Person Plural |
angustiamini
|
|
| 3. Person Plural |
angustiantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiem
|
|
| 2. Person Singular |
angusties
|
|
| 3. Person Singular |
angustiet
|
|
| 1. Person Plural |
angustiemus
|
|
| 2. Person Plural |
angustietis
|
|
| 3. Person Plural |
angustient
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustier
|
|
| 2. Person Singular |
angustieris angustiere
|
|
| 3. Person Singular |
angustietur
|
|
| 1. Person Plural |
angustiemur
|
|
| 2. Person Plural |
angustiemini
|
|
| 3. Person Plural |
angustientur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabam
|
|
| 2. Person Singular |
angustiabas
|
|
| 3. Person Singular |
angustiabat
|
|
| 1. Person Plural |
angustiabamus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiabatis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabar
|
|
| 2. Person Singular |
angustiabaris angustiabare
|
|
| 3. Person Singular |
angustiabatur
|
|
| 1. Person Plural |
angustiabamur
|
|
| 2. Person Plural |
angustiabamini
|
|
| 3. Person Plural |
angustiabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiarem
|
|
| 2. Person Singular |
angustiares
|
|
| 3. Person Singular |
angustiaret
|
|
| 1. Person Plural |
angustiaremus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiaretis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiarer
|
|
| 2. Person Singular |
angustiareris angustiarere
|
|
| 3. Person Singular |
angustiaretur
|
|
| 1. Person Plural |
angustiaremur
|
|
| 2. Person Plural |
angustiaremini
|
|
| 3. Person Plural |
angustiarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabo
|
|
| 2. Person Singular |
angustiabis
|
|
| 3. Person Singular |
angustiabit
|
|
| 1. Person Plural |
angustiabimus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiabitis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabor
|
|
| 2. Person Singular |
angustiaberis angustiabere
|
|
| 3. Person Singular |
angustiabitur
|
|
| 1. Person Plural |
angustiabimur
|
|
| 2. Person Plural |
angustiabimini
|
|
| 3. Person Plural |
angustiabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavi
|
|
| 2. Person Singular |
angustiavisti
|
|
| 3. Person Singular |
angustiavit
|
|
| 1. Person Plural |
angustiavimus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiavistis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiaverunt angustiavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
angustiatus es
|
|
| 3. Person Singular |
angustiatus est
|
|
| 1. Person Plural |
angustiati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiati estis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiaverim
|
|
| 2. Person Singular |
angustiaveris
|
|
| 3. Person Singular |
angustiaverit
|
|
| 1. Person Plural |
angustiaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
angustiatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
angustiatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
angustiati simus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiaveram
|
|
| 2. Person Singular |
angustiaveras
|
|
| 3. Person Singular |
angustiaverat
|
|
| 1. Person Plural |
angustiaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
angustiatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
angustiatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
angustiati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavissem
|
|
| 2. Person Singular |
angustiavisses
|
|
| 3. Person Singular |
angustiavisset
|
|
| 1. Person Plural |
angustiavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
angustiatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
angustiatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
angustiati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavero
|
|
| 2. Person Singular |
angustiaveris
|
|
| 3. Person Singular |
angustiaverit
|
|
| 1. Person Plural |
angustiaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
angustiatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
angustiatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
angustiati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
angustiati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
angustiati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angustiare
|
|
| Vorzeitigkeit |
angustiavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
angustiaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angustiari angustiarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
angustiatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
angustiatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
angustia
|
! |
| 2. Person Plural |
angustiate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
angustiato
|
| 3. Person Singular |
angustiato
|
| 2. Person Plural |
angustiatote
|
| 3. Person Plural |
angustianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
angustiare
|
das |
| Genitiv |
angustiandi
|
des es |
| Dativ |
angustiando
|
dem |
| Akkusativ |
angustiandum
|
das |
| Ablativ |
angustiando
|
durch das |
| Vokativ |
angustiande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiandus
|
angustianda
|
angustiandum
|
| Genitiv |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustiandi
|
| Dativ |
angustiando
|
angustiandae
|
angustiando
|
| Akkusativ |
angustiandum
|
angustiandam
|
angustiandum
|
| Ablativ |
angustiando
|
angustianda
|
angustiando
|
| Vokativ |
angustiande
|
angustianda
|
angustiandum
|
Plural
| Nominativ |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustianda
|
| Genitiv |
angustiandorum
|
angustiandarum
|
angustiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
angustiandos
|
angustiandas
|
angustianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustians
|
angustians
|
angustians
|
| Genitiv |
angustiantis
|
angustiantis
|
angustiantis
|
| Dativ |
angustianti
|
angustianti
|
angustianti
|
| Akkusativ |
angustiantem
|
angustiantem
|
angustians
|
| Ablativ |
angustianti angustiante
|
angustianti angustiante
|
angustianti angustiante
|
| Vokativ |
angustians
|
angustians
|
angustians
|
Plural
| Nominativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
| Genitiv |
angustiantium angustiantum
|
angustiantium angustiantum
|
angustiantium angustiantum
|
| Dativ |
angustiantibus
|
angustiantibus
|
angustiantibus
|
| Akkusativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
| Ablativ |
angustiantibus
|
angustiantibus
|
angustiantibus
|
| Vokativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiatus
|
angustiata
|
angustiatum
|
| Genitiv |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiati
|
| Dativ |
angustiato
|
angustiatae
|
angustiato
|
| Akkusativ |
angustiatum
|
angustiatam
|
angustiatum
|
| Ablativ |
angustiato
|
angustiata
|
angustiato
|
| Vokativ |
angustiate
|
angustiata
|
angustiatum
|
Plural
| Nominativ |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiata
|
| Genitiv |
angustiatorum
|
angustiatarum
|
angustiatorum
|
| Dativ |
angustiatis
|
angustiatis
|
angustiatis
|
| Akkusativ |
angustiatos
|
angustiatas
|
angustiata
|
| Ablativ |
angustiatis
|
angustiatis
|
angustiatis
|
| Vokativ |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiaturus
|
angustiatura
|
angustiaturum
|
| Genitiv |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiaturi
|
| Dativ |
angustiaturo
|
angustiaturae
|
angustiaturo
|
| Akkusativ |
angustiaturum
|
angustiaturam
|
angustiaturum
|
| Ablativ |
angustiaturo
|
angustiatura
|
angustiaturo
|
| Vokativ |
angustiature
|
angustiatura
|
angustiaturum
|
Plural
| Nominativ |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiatura
|
| Genitiv |
angustiaturorum
|
angustiaturarum
|
angustiaturorum
|
| Dativ |
angustiaturis
|
angustiaturis
|
angustiaturis
|
| Akkusativ |
angustiaturos
|
angustiaturas
|
angustiatura
|
| Ablativ |
angustiaturis
|
angustiaturis
|
angustiaturis
|
| Vokativ |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
angustiatum
|
angustiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustio
|
ich schmälere; schmälre |
| 2. Person Singular |
angustias
|
du schmälerst |
| 3. Person Singular |
angustiat
|
er/sie/es schmälert |
| 1. Person Plural |
angustiamus
|
wir schmälern |
| 2. Person Plural |
angustiatis
|
ihr schmälert |
| 3. Person Plural |
angustiant
|
sie schmälern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustior
|
ich werde geschmälert |
| 2. Person Singular |
angustiaris angustiare
|
du wirst geschmälert |
| 3. Person Singular |
angustiatur
|
er/sie/es wird geschmälert |
| 1. Person Plural |
angustiamur
|
wir werden geschmälert |
| 2. Person Plural |
angustiamini
|
ihr werdet geschmälert |
| 3. Person Plural |
angustiantur
|
sie werden geschmälert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiem
|
ich schmälere; schmälre |
| 2. Person Singular |
angusties
|
du schmälerest; schmälrest |
| 3. Person Singular |
angustiet
|
er/sie/es schmälere; schmälre |
| 1. Person Plural |
angustiemus
|
wir schmäleren |
| 2. Person Plural |
angustietis
|
ihr schmäleret |
| 3. Person Plural |
angustient
|
sie schmäleren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustier
|
ich werde geschmälert |
| 2. Person Singular |
angustieris angustiere
|
du werdest geschmälert |
| 3. Person Singular |
angustietur
|
er/sie/es werde geschmälert |
| 1. Person Plural |
angustiemur
|
wir werden geschmälert |
| 2. Person Plural |
angustiemini
|
ihr werdet geschmälert |
| 3. Person Plural |
angustientur
|
sie werden geschmälert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabam
|
ich schmälerte |
| 2. Person Singular |
angustiabas
|
du schmälertest |
| 3. Person Singular |
angustiabat
|
er/sie/es schmälerte |
| 1. Person Plural |
angustiabamus
|
wir schmälerten |
| 2. Person Plural |
angustiabatis
|
ihr schmälertet |
| 3. Person Plural |
angustiabant
|
sie schmälerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabar
|
ich wurde geschmälert |
| 2. Person Singular |
angustiabaris angustiabare
|
du wurdest geschmälert |
| 3. Person Singular |
angustiabatur
|
er/sie/es wurde geschmälert |
| 1. Person Plural |
angustiabamur
|
wir wurden geschmälert |
| 2. Person Plural |
angustiabamini
|
ihr wurdet geschmälert |
| 3. Person Plural |
angustiabantur
|
sie wurden geschmälert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiarem
|
ich schmälerte |
| 2. Person Singular |
angustiares
|
du schmälertest |
| 3. Person Singular |
angustiaret
|
er/sie/es schmälerte |
| 1. Person Plural |
angustiaremus
|
wir schmälerten |
| 2. Person Plural |
angustiaretis
|
ihr schmälertet |
| 3. Person Plural |
angustiarent
|
sie schmälerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiarer
|
ich würde geschmälert |
| 2. Person Singular |
angustiareris angustiarere
|
du würdest geschmälert |
| 3. Person Singular |
angustiaretur
|
er/sie/es würde geschmälert |
| 1. Person Plural |
angustiaremur
|
wir würden geschmälert |
| 2. Person Plural |
angustiaremini
|
ihr würdet geschmälert |
| 3. Person Plural |
angustiarentur
|
sie würden geschmälert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabo
|
ich werde schmälern |
| 2. Person Singular |
angustiabis
|
du wirst schmälern |
| 3. Person Singular |
angustiabit
|
er/sie/es wird schmälern |
| 1. Person Plural |
angustiabimus
|
wir werden schmälern |
| 2. Person Plural |
angustiabitis
|
ihr werdet schmälern |
| 3. Person Plural |
angustiabunt
|
sie werden schmälern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabor
|
ich werde geschmälert |
| 2. Person Singular |
angustiaberis angustiabere
|
du wirst geschmälert |
| 3. Person Singular |
angustiabitur
|
er/sie/es wird geschmälert |
| 1. Person Plural |
angustiabimur
|
wir werden geschmälert |
| 2. Person Plural |
angustiabimini
|
ihr werdet geschmälert |
| 3. Person Plural |
angustiabuntur
|
sie werden geschmälert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavi
|
ich habe geschmälert |
| 2. Person Singular |
angustiavisti
|
du hast geschmälert |
| 3. Person Singular |
angustiavit
|
er/sie/es hat geschmälert |
| 1. Person Plural |
angustiavimus
|
wir haben geschmälert |
| 2. Person Plural |
angustiavistis
|
ihr habt geschmälert |
| 3. Person Plural |
angustiaverunt angustiavere
|
sie haben geschmälert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus sum
|
ich bin geschmälert worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus es
|
du bist geschmälert worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus est
|
er/sie/es ist geschmälert worden |
| 1. Person Plural |
angustiati sumus
|
wir sind geschmälert worden |
| 2. Person Plural |
angustiati estis
|
ihr seid geschmälert worden |
| 3. Person Plural |
angustiati sunt
|
sie sind geschmälert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiaverim
|
ich habe geschmälert |
| 2. Person Singular |
angustiaveris
|
du habest geschmälert |
| 3. Person Singular |
angustiaverit
|
er/sie/es habe geschmälert |
| 1. Person Plural |
angustiaverimus
|
wir haben geschmälert |
| 2. Person Plural |
angustiaveritis
|
ihr habet geschmälert |
| 3. Person Plural |
angustiaverint
|
sie haben geschmälert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus sim
|
ich sei geschmälert worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus sis
|
du seiest geschmälert worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus sit
|
er/sie/es sei geschmälert worden |
| 1. Person Plural |
angustiati simus
|
wir seien geschmälert worden |
| 2. Person Plural |
angustiati sitis
|
ihr seiet geschmälert worden |
| 3. Person Plural |
angustiati sint
|
sie seien geschmälert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiaveram
|
ich hatte geschmälert |
| 2. Person Singular |
angustiaveras
|
du hattest geschmälert |
| 3. Person Singular |
angustiaverat
|
er/sie/es hatte geschmälert |
| 1. Person Plural |
angustiaveramus
|
wir hatten geschmälert |
| 2. Person Plural |
angustiaveratis
|
ihr hattet geschmälert |
| 3. Person Plural |
angustiaverant
|
sie hatten geschmälert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus eram
|
ich war geschmälert worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus eras
|
du warst geschmälert worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus erat
|
er/sie/es war geschmälert worden |
| 1. Person Plural |
angustiati eramus
|
wir waren geschmälert worden |
| 2. Person Plural |
angustiati eratis
|
ihr warst geschmälert worden |
| 3. Person Plural |
angustiati erant
|
sie waren geschmälert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavissem
|
ich hätte geschmälert |
| 2. Person Singular |
angustiavisses
|
du hättest geschmälert |
| 3. Person Singular |
angustiavisset
|
er/sie/es hätte geschmälert |
| 1. Person Plural |
angustiavissemus
|
wir hätten geschmälert |
| 2. Person Plural |
angustiavissetis
|
ihr hättet geschmälert |
| 3. Person Plural |
angustiavissent
|
sie hätten geschmälert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus essem
|
ich wäre geschmälert worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus esses
|
du wärest geschmälert worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus esset
|
er/sie/es wäre geschmälert worden |
| 1. Person Plural |
angustiati essemus
|
wir wären geschmälert worden |
| 2. Person Plural |
angustiati essetis
|
ihr wäret geschmälert worden |
| 3. Person Plural |
angustiati essent
|
sie wären geschmälert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavero
|
ich werde geschmälert haben |
| 2. Person Singular |
angustiaveris
|
du wirst geschmälert haben |
| 3. Person Singular |
angustiaverit
|
er/sie/es wird geschmälert haben |
| 1. Person Plural |
angustiaverimus
|
wir werden geschmälert haben |
| 2. Person Plural |
angustiaveritis
|
ihr werdet geschmälert haben |
| 3. Person Plural |
angustiaverint
|
sie werden geschmälert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus ero
|
ich werde geschmälert worden sein |
| 2. Person Singular |
angustiatus eris
|
du werdest geschmälert worden sein |
| 3. Person Singular |
angustiatus erit
|
er/sie/es werde geschmälert worden sein |
| 1. Person Plural |
angustiati erimus
|
wir werden geschmälert worden sein |
| 2. Person Plural |
angustiati eritis
|
ihr werdet geschmälert worden sein |
| 3. Person Plural |
angustiati erunt
|
sie werden geschmälert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angustiare
|
schmälern |
| Vorzeitigkeit |
angustiavisse
|
geschmälert haben |
| Nachzeitigkeit |
angustiaturum esse
|
schmälern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angustiari angustiarier
|
geschmälert werden |
| Vorzeitigkeit |
angustiatum esse
|
geschmälert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
angustiatum iri
|
künftig geschmälert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
angustia
|
schmälere; schmälre! |
| 2. Person Plural |
angustiate
|
schmälert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
angustiato
|
| 3. Person Singular |
angustiato
|
| 2. Person Plural |
angustiatote
|
| 3. Person Plural |
angustianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
angustiare
|
das Schmälern |
| Genitiv |
angustiandi
|
des Schmälernes |
| Dativ |
angustiando
|
dem Schmälern |
| Akkusativ |
angustiandum
|
das Schmälern |
| Ablativ |
angustiando
|
durch das Schmälern |
| Vokativ |
angustiande
|
Schmälern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiandus
|
angustianda
|
angustiandum
|
| Genitiv |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustiandi
|
| Dativ |
angustiando
|
angustiandae
|
angustiando
|
| Akkusativ |
angustiandum
|
angustiandam
|
angustiandum
|
| Ablativ |
angustiando
|
angustianda
|
angustiando
|
| Vokativ |
angustiande
|
angustianda
|
angustiandum
|
Plural
| Nominativ |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustianda
|
| Genitiv |
angustiandorum
|
angustiandarum
|
angustiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
angustiandos
|
angustiandas
|
angustianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustians
|
angustians
|
angustians
|
| Genitiv |
angustiantis
|
angustiantis
|
angustiantis
|
| Dativ |
angustianti
|
angustianti
|
angustianti
|
| Akkusativ |
angustiantem
|
angustiantem
|
angustians
|
| Ablativ |
angustianti angustiante
|
angustianti angustiante
|
angustianti angustiante
|
| Vokativ |
angustians
|
angustians
|
angustians
|
Plural
| Nominativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
| Genitiv |
angustiantium angustiantum
|
angustiantium angustiantum
|
angustiantium angustiantum
|
| Dativ |
angustiantibus
|
angustiantibus
|
angustiantibus
|
| Akkusativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
| Ablativ |
angustiantibus
|
angustiantibus
|
angustiantibus
|
| Vokativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiatus
|
angustiata
|
angustiatum
|
| Genitiv |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiati
|
| Dativ |
angustiato
|
angustiatae
|
angustiato
|
| Akkusativ |
angustiatum
|
angustiatam
|
angustiatum
|
| Ablativ |
angustiato
|
angustiata
|
angustiato
|
| Vokativ |
angustiate
|
angustiata
|
angustiatum
|
Plural
| Nominativ |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiata
|
| Genitiv |
angustiatorum
|
angustiatarum
|
angustiatorum
|
| Dativ |
angustiatis
|
angustiatis
|
angustiatis
|
| Akkusativ |
angustiatos
|
angustiatas
|
angustiata
|
| Ablativ |
angustiatis
|
angustiatis
|
angustiatis
|
| Vokativ |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiaturus
|
angustiatura
|
angustiaturum
|
| Genitiv |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiaturi
|
| Dativ |
angustiaturo
|
angustiaturae
|
angustiaturo
|
| Akkusativ |
angustiaturum
|
angustiaturam
|
angustiaturum
|
| Ablativ |
angustiaturo
|
angustiatura
|
angustiaturo
|
| Vokativ |
angustiature
|
angustiatura
|
angustiaturum
|
Plural
| Nominativ |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiatura
|
| Genitiv |
angustiaturorum
|
angustiaturarum
|
angustiaturorum
|
| Dativ |
angustiaturis
|
angustiaturis
|
angustiaturis
|
| Akkusativ |
angustiaturos
|
angustiaturas
|
angustiatura
|
| Ablativ |
angustiaturis
|
angustiaturis
|
angustiaturis
|
| Vokativ |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
angustiatum
|
angustiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustio
|
ich verenge |
| 2. Person Singular |
angustias
|
du verengst |
| 3. Person Singular |
angustiat
|
er/sie/es verengt |
| 1. Person Plural |
angustiamus
|
wir verengen |
| 2. Person Plural |
angustiatis
|
ihr verengt |
| 3. Person Plural |
angustiant
|
sie verengen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustior
|
ich werde verengt |
| 2. Person Singular |
angustiaris angustiare
|
du wirst verengt |
| 3. Person Singular |
angustiatur
|
er/sie/es wird verengt |
| 1. Person Plural |
angustiamur
|
wir werden verengt |
| 2. Person Plural |
angustiamini
|
ihr werdet verengt |
| 3. Person Plural |
angustiantur
|
sie werden verengt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiem
|
ich verenge |
| 2. Person Singular |
angusties
|
du verengest |
| 3. Person Singular |
angustiet
|
er/sie/es verenge |
| 1. Person Plural |
angustiemus
|
wir verengen |
| 2. Person Plural |
angustietis
|
ihr verenget |
| 3. Person Plural |
angustient
|
sie verengen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustier
|
ich werde verengt |
| 2. Person Singular |
angustieris angustiere
|
du werdest verengt |
| 3. Person Singular |
angustietur
|
er/sie/es werde verengt |
| 1. Person Plural |
angustiemur
|
wir werden verengt |
| 2. Person Plural |
angustiemini
|
ihr werdet verengt |
| 3. Person Plural |
angustientur
|
sie werden verengt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabam
|
ich verengte |
| 2. Person Singular |
angustiabas
|
du verengtest |
| 3. Person Singular |
angustiabat
|
er/sie/es verengte |
| 1. Person Plural |
angustiabamus
|
wir verengten |
| 2. Person Plural |
angustiabatis
|
ihr verengtet |
| 3. Person Plural |
angustiabant
|
sie verengten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabar
|
ich wurde verengt |
| 2. Person Singular |
angustiabaris angustiabare
|
du wurdest verengt |
| 3. Person Singular |
angustiabatur
|
er/sie/es wurde verengt |
| 1. Person Plural |
angustiabamur
|
wir wurden verengt |
| 2. Person Plural |
angustiabamini
|
ihr wurdet verengt |
| 3. Person Plural |
angustiabantur
|
sie wurden verengt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiarem
|
ich verengte |
| 2. Person Singular |
angustiares
|
du verengtest |
| 3. Person Singular |
angustiaret
|
er/sie/es verengte |
| 1. Person Plural |
angustiaremus
|
wir verengten |
| 2. Person Plural |
angustiaretis
|
ihr verengtet |
| 3. Person Plural |
angustiarent
|
sie verengten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiarer
|
ich würde verengt |
| 2. Person Singular |
angustiareris angustiarere
|
du würdest verengt |
| 3. Person Singular |
angustiaretur
|
er/sie/es würde verengt |
| 1. Person Plural |
angustiaremur
|
wir würden verengt |
| 2. Person Plural |
angustiaremini
|
ihr würdet verengt |
| 3. Person Plural |
angustiarentur
|
sie würden verengt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabo
|
ich werde verengen |
| 2. Person Singular |
angustiabis
|
du wirst verengen |
| 3. Person Singular |
angustiabit
|
er/sie/es wird verengen |
| 1. Person Plural |
angustiabimus
|
wir werden verengen |
| 2. Person Plural |
angustiabitis
|
ihr werdet verengen |
| 3. Person Plural |
angustiabunt
|
sie werden verengen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabor
|
ich werde verengt |
| 2. Person Singular |
angustiaberis angustiabere
|
du wirst verengt |
| 3. Person Singular |
angustiabitur
|
er/sie/es wird verengt |
| 1. Person Plural |
angustiabimur
|
wir werden verengt |
| 2. Person Plural |
angustiabimini
|
ihr werdet verengt |
| 3. Person Plural |
angustiabuntur
|
sie werden verengt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavi
|
ich habe verengt |
| 2. Person Singular |
angustiavisti
|
du hast verengt |
| 3. Person Singular |
angustiavit
|
er/sie/es hat verengt |
| 1. Person Plural |
angustiavimus
|
wir haben verengt |
| 2. Person Plural |
angustiavistis
|
ihr habt verengt |
| 3. Person Plural |
angustiaverunt angustiavere
|
sie haben verengt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus sum
|
ich bin verengt worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus es
|
du bist verengt worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus est
|
er/sie/es ist verengt worden |
| 1. Person Plural |
angustiati sumus
|
wir sind verengt worden |
| 2. Person Plural |
angustiati estis
|
ihr seid verengt worden |
| 3. Person Plural |
angustiati sunt
|
sie sind verengt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiaverim
|
ich habe verengt |
| 2. Person Singular |
angustiaveris
|
du habest verengt |
| 3. Person Singular |
angustiaverit
|
er/sie/es habe verengt |
| 1. Person Plural |
angustiaverimus
|
wir haben verengt |
| 2. Person Plural |
angustiaveritis
|
ihr habet verengt |
| 3. Person Plural |
angustiaverint
|
sie haben verengt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus sim
|
ich sei verengt worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus sis
|
du seiest verengt worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus sit
|
er/sie/es sei verengt worden |
| 1. Person Plural |
angustiati simus
|
wir seien verengt worden |
| 2. Person Plural |
angustiati sitis
|
ihr seiet verengt worden |
| 3. Person Plural |
angustiati sint
|
sie seien verengt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiaveram
|
ich hatte verengt |
| 2. Person Singular |
angustiaveras
|
du hattest verengt |
| 3. Person Singular |
angustiaverat
|
er/sie/es hatte verengt |
| 1. Person Plural |
angustiaveramus
|
wir hatten verengt |
| 2. Person Plural |
angustiaveratis
|
ihr hattet verengt |
| 3. Person Plural |
angustiaverant
|
sie hatten verengt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus eram
|
ich war verengt worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus eras
|
du warst verengt worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus erat
|
er/sie/es war verengt worden |
| 1. Person Plural |
angustiati eramus
|
wir waren verengt worden |
| 2. Person Plural |
angustiati eratis
|
ihr warst verengt worden |
| 3. Person Plural |
angustiati erant
|
sie waren verengt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavissem
|
ich hätte verengt |
| 2. Person Singular |
angustiavisses
|
du hättest verengt |
| 3. Person Singular |
angustiavisset
|
er/sie/es hätte verengt |
| 1. Person Plural |
angustiavissemus
|
wir hätten verengt |
| 2. Person Plural |
angustiavissetis
|
ihr hättet verengt |
| 3. Person Plural |
angustiavissent
|
sie hätten verengt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus essem
|
ich wäre verengt worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus esses
|
du wärest verengt worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus esset
|
er/sie/es wäre verengt worden |
| 1. Person Plural |
angustiati essemus
|
wir wären verengt worden |
| 2. Person Plural |
angustiati essetis
|
ihr wäret verengt worden |
| 3. Person Plural |
angustiati essent
|
sie wären verengt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavero
|
ich werde verengt haben |
| 2. Person Singular |
angustiaveris
|
du wirst verengt haben |
| 3. Person Singular |
angustiaverit
|
er/sie/es wird verengt haben |
| 1. Person Plural |
angustiaverimus
|
wir werden verengt haben |
| 2. Person Plural |
angustiaveritis
|
ihr werdet verengt haben |
| 3. Person Plural |
angustiaverint
|
sie werden verengt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus ero
|
ich werde verengt worden sein |
| 2. Person Singular |
angustiatus eris
|
du werdest verengt worden sein |
| 3. Person Singular |
angustiatus erit
|
er/sie/es werde verengt worden sein |
| 1. Person Plural |
angustiati erimus
|
wir werden verengt worden sein |
| 2. Person Plural |
angustiati eritis
|
ihr werdet verengt worden sein |
| 3. Person Plural |
angustiati erunt
|
sie werden verengt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angustiare
|
verengen |
| Vorzeitigkeit |
angustiavisse
|
verengt haben |
| Nachzeitigkeit |
angustiaturum esse
|
verengen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angustiari angustiarier
|
verengt werden |
| Vorzeitigkeit |
angustiatum esse
|
verengt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
angustiatum iri
|
künftig verengt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
angustia
|
verenge! |
| 2. Person Plural |
angustiate
|
verengt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
angustiato
|
| 3. Person Singular |
angustiato
|
| 2. Person Plural |
angustiatote
|
| 3. Person Plural |
angustianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
angustiare
|
das Verengen |
| Genitiv |
angustiandi
|
des Verengens |
| Dativ |
angustiando
|
dem Verengen |
| Akkusativ |
angustiandum
|
das Verengen |
| Ablativ |
angustiando
|
durch das Verengen |
| Vokativ |
angustiande
|
Verengen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiandus
|
angustianda
|
angustiandum
|
| Genitiv |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustiandi
|
| Dativ |
angustiando
|
angustiandae
|
angustiando
|
| Akkusativ |
angustiandum
|
angustiandam
|
angustiandum
|
| Ablativ |
angustiando
|
angustianda
|
angustiando
|
| Vokativ |
angustiande
|
angustianda
|
angustiandum
|
Plural
| Nominativ |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustianda
|
| Genitiv |
angustiandorum
|
angustiandarum
|
angustiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
angustiandos
|
angustiandas
|
angustianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustians
|
angustians
|
angustians
|
| Genitiv |
angustiantis
|
angustiantis
|
angustiantis
|
| Dativ |
angustianti
|
angustianti
|
angustianti
|
| Akkusativ |
angustiantem
|
angustiantem
|
angustians
|
| Ablativ |
angustianti angustiante
|
angustianti angustiante
|
angustianti angustiante
|
| Vokativ |
angustians
|
angustians
|
angustians
|
Plural
| Nominativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
| Genitiv |
angustiantium angustiantum
|
angustiantium angustiantum
|
angustiantium angustiantum
|
| Dativ |
angustiantibus
|
angustiantibus
|
angustiantibus
|
| Akkusativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
| Ablativ |
angustiantibus
|
angustiantibus
|
angustiantibus
|
| Vokativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiatus
|
angustiata
|
angustiatum
|
| Genitiv |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiati
|
| Dativ |
angustiato
|
angustiatae
|
angustiato
|
| Akkusativ |
angustiatum
|
angustiatam
|
angustiatum
|
| Ablativ |
angustiato
|
angustiata
|
angustiato
|
| Vokativ |
angustiate
|
angustiata
|
angustiatum
|
Plural
| Nominativ |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiata
|
| Genitiv |
angustiatorum
|
angustiatarum
|
angustiatorum
|
| Dativ |
angustiatis
|
angustiatis
|
angustiatis
|
| Akkusativ |
angustiatos
|
angustiatas
|
angustiata
|
| Ablativ |
angustiatis
|
angustiatis
|
angustiatis
|
| Vokativ |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiaturus
|
angustiatura
|
angustiaturum
|
| Genitiv |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiaturi
|
| Dativ |
angustiaturo
|
angustiaturae
|
angustiaturo
|
| Akkusativ |
angustiaturum
|
angustiaturam
|
angustiaturum
|
| Ablativ |
angustiaturo
|
angustiatura
|
angustiaturo
|
| Vokativ |
angustiature
|
angustiatura
|
angustiaturum
|
Plural
| Nominativ |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiatura
|
| Genitiv |
angustiaturorum
|
angustiaturarum
|
angustiaturorum
|
| Dativ |
angustiaturis
|
angustiaturis
|
angustiaturis
|
| Akkusativ |
angustiaturos
|
angustiaturas
|
angustiatura
|
| Ablativ |
angustiaturis
|
angustiaturis
|
angustiaturis
|
| Vokativ |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
angustiatum
|
angustiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustio
|
ich dränge zusammen |
| 2. Person Singular |
angustias
|
du drängst zusammen |
| 3. Person Singular |
angustiat
|
er/sie/es drängt zusammen |
| 1. Person Plural |
angustiamus
|
wir drängen zusammen |
| 2. Person Plural |
angustiatis
|
ihr drängt zusammen |
| 3. Person Plural |
angustiant
|
sie drängen zusammen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustior
|
ich werde zusammengedrängt |
| 2. Person Singular |
angustiaris angustiare
|
du wirst zusammengedrängt |
| 3. Person Singular |
angustiatur
|
er/sie/es wird zusammengedrängt |
| 1. Person Plural |
angustiamur
|
wir werden zusammengedrängt |
| 2. Person Plural |
angustiamini
|
ihr werdet zusammengedrängt |
| 3. Person Plural |
angustiantur
|
sie werden zusammengedrängt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiem
|
ich dränge zusammen |
| 2. Person Singular |
angusties
|
du drängest zusammen |
| 3. Person Singular |
angustiet
|
er/sie/es dränge zusammen |
| 1. Person Plural |
angustiemus
|
wir drängen zusammen |
| 2. Person Plural |
angustietis
|
ihr dränget zusammen |
| 3. Person Plural |
angustient
|
sie drängen zusammen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustier
|
ich werde zusammengedrängt |
| 2. Person Singular |
angustieris angustiere
|
du werdest zusammengedrängt |
| 3. Person Singular |
angustietur
|
er/sie/es werde zusammengedrängt |
| 1. Person Plural |
angustiemur
|
wir werden zusammengedrängt |
| 2. Person Plural |
angustiemini
|
ihr werdet zusammengedrängt |
| 3. Person Plural |
angustientur
|
sie werden zusammengedrängt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabam
|
ich drängte zusammen |
| 2. Person Singular |
angustiabas
|
du drängtest zusammen |
| 3. Person Singular |
angustiabat
|
er/sie/es drängte zusammen |
| 1. Person Plural |
angustiabamus
|
wir drängten zusammen |
| 2. Person Plural |
angustiabatis
|
ihr drängtet zusammen |
| 3. Person Plural |
angustiabant
|
sie drängten zusammen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabar
|
ich wurde zusammengedrängt |
| 2. Person Singular |
angustiabaris angustiabare
|
du wurdest zusammengedrängt |
| 3. Person Singular |
angustiabatur
|
er/sie/es wurde zusammengedrängt |
| 1. Person Plural |
angustiabamur
|
wir wurden zusammengedrängt |
| 2. Person Plural |
angustiabamini
|
ihr wurdet zusammengedrängt |
| 3. Person Plural |
angustiabantur
|
sie wurden zusammengedrängt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiarem
|
ich drängte zusammen |
| 2. Person Singular |
angustiares
|
du drängtest zusammen |
| 3. Person Singular |
angustiaret
|
er/sie/es drängte zusammen |
| 1. Person Plural |
angustiaremus
|
wir drängten zusammen |
| 2. Person Plural |
angustiaretis
|
ihr drängtet zusammen |
| 3. Person Plural |
angustiarent
|
sie drängten zusammen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiarer
|
ich würde zusammengedrängt |
| 2. Person Singular |
angustiareris angustiarere
|
du würdest zusammengedrängt |
| 3. Person Singular |
angustiaretur
|
er/sie/es würde zusammengedrängt |
| 1. Person Plural |
angustiaremur
|
wir würden zusammengedrängt |
| 2. Person Plural |
angustiaremini
|
ihr würdet zusammengedrängt |
| 3. Person Plural |
angustiarentur
|
sie würden zusammengedrängt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabo
|
ich werde zusammendrängen |
| 2. Person Singular |
angustiabis
|
du wirst zusammendrängen |
| 3. Person Singular |
angustiabit
|
er/sie/es wird zusammendrängen |
| 1. Person Plural |
angustiabimus
|
wir werden zusammendrängen |
| 2. Person Plural |
angustiabitis
|
ihr werdet zusammendrängen |
| 3. Person Plural |
angustiabunt
|
sie werden zusammendrängen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiabor
|
ich werde zusammengedrängt |
| 2. Person Singular |
angustiaberis angustiabere
|
du wirst zusammengedrängt |
| 3. Person Singular |
angustiabitur
|
er/sie/es wird zusammengedrängt |
| 1. Person Plural |
angustiabimur
|
wir werden zusammengedrängt |
| 2. Person Plural |
angustiabimini
|
ihr werdet zusammengedrängt |
| 3. Person Plural |
angustiabuntur
|
sie werden zusammengedrängt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavi
|
ich habe zusammengedrängt |
| 2. Person Singular |
angustiavisti
|
du hast zusammengedrängt |
| 3. Person Singular |
angustiavit
|
er/sie/es hat zusammengedrängt |
| 1. Person Plural |
angustiavimus
|
wir haben zusammengedrängt |
| 2. Person Plural |
angustiavistis
|
ihr habt zusammengedrängt |
| 3. Person Plural |
angustiaverunt angustiavere
|
sie haben zusammengedrängt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus sum
|
ich bin zusammengedrängt worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus es
|
du bist zusammengedrängt worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus est
|
er/sie/es ist zusammengedrängt worden |
| 1. Person Plural |
angustiati sumus
|
wir sind zusammengedrängt worden |
| 2. Person Plural |
angustiati estis
|
ihr seid zusammengedrängt worden |
| 3. Person Plural |
angustiati sunt
|
sie sind zusammengedrängt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiaverim
|
ich habe zusammengedrängt |
| 2. Person Singular |
angustiaveris
|
du habest zusammengedrängt |
| 3. Person Singular |
angustiaverit
|
er/sie/es habe zusammengedrängt |
| 1. Person Plural |
angustiaverimus
|
wir haben zusammengedrängt |
| 2. Person Plural |
angustiaveritis
|
ihr habet zusammengedrängt |
| 3. Person Plural |
angustiaverint
|
sie haben zusammengedrängt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus sim
|
ich sei zusammengedrängt worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus sis
|
du seiest zusammengedrängt worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus sit
|
er/sie/es sei zusammengedrängt worden |
| 1. Person Plural |
angustiati simus
|
wir seien zusammengedrängt worden |
| 2. Person Plural |
angustiati sitis
|
ihr seiet zusammengedrängt worden |
| 3. Person Plural |
angustiati sint
|
sie seien zusammengedrängt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiaveram
|
ich hatte zusammengedrängt |
| 2. Person Singular |
angustiaveras
|
du hattest zusammengedrängt |
| 3. Person Singular |
angustiaverat
|
er/sie/es hatte zusammengedrängt |
| 1. Person Plural |
angustiaveramus
|
wir hatten zusammengedrängt |
| 2. Person Plural |
angustiaveratis
|
ihr hattet zusammengedrängt |
| 3. Person Plural |
angustiaverant
|
sie hatten zusammengedrängt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus eram
|
ich war zusammengedrängt worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus eras
|
du warst zusammengedrängt worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus erat
|
er/sie/es war zusammengedrängt worden |
| 1. Person Plural |
angustiati eramus
|
wir waren zusammengedrängt worden |
| 2. Person Plural |
angustiati eratis
|
ihr warst zusammengedrängt worden |
| 3. Person Plural |
angustiati erant
|
sie waren zusammengedrängt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavissem
|
ich hätte zusammengedrängt |
| 2. Person Singular |
angustiavisses
|
du hättest zusammengedrängt |
| 3. Person Singular |
angustiavisset
|
er/sie/es hätte zusammengedrängt |
| 1. Person Plural |
angustiavissemus
|
wir hätten zusammengedrängt |
| 2. Person Plural |
angustiavissetis
|
ihr hättet zusammengedrängt |
| 3. Person Plural |
angustiavissent
|
sie hätten zusammengedrängt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus essem
|
ich wäre zusammengedrängt worden |
| 2. Person Singular |
angustiatus esses
|
du wärest zusammengedrängt worden |
| 3. Person Singular |
angustiatus esset
|
er/sie/es wäre zusammengedrängt worden |
| 1. Person Plural |
angustiati essemus
|
wir wären zusammengedrängt worden |
| 2. Person Plural |
angustiati essetis
|
ihr wäret zusammengedrängt worden |
| 3. Person Plural |
angustiati essent
|
sie wären zusammengedrängt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiavero
|
ich werde zusammengedrängt haben |
| 2. Person Singular |
angustiaveris
|
du wirst zusammengedrängt haben |
| 3. Person Singular |
angustiaverit
|
er/sie/es wird zusammengedrängt haben |
| 1. Person Plural |
angustiaverimus
|
wir werden zusammengedrängt haben |
| 2. Person Plural |
angustiaveritis
|
ihr werdet zusammengedrängt haben |
| 3. Person Plural |
angustiaverint
|
sie werden zusammengedrängt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
angustiatus ero
|
ich werde zusammengedrängt worden sein |
| 2. Person Singular |
angustiatus eris
|
du werdest zusammengedrängt worden sein |
| 3. Person Singular |
angustiatus erit
|
er/sie/es werde zusammengedrängt worden sein |
| 1. Person Plural |
angustiati erimus
|
wir werden zusammengedrängt worden sein |
| 2. Person Plural |
angustiati eritis
|
ihr werdet zusammengedrängt worden sein |
| 3. Person Plural |
angustiati erunt
|
sie werden zusammengedrängt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angustiare
|
zusammendrängen |
| Vorzeitigkeit |
angustiavisse
|
zusammengedrängt haben |
| Nachzeitigkeit |
angustiaturum esse
|
zusammendrängen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
angustiari angustiarier
|
zusammengedrängt werden |
| Vorzeitigkeit |
angustiatum esse
|
zusammengedrängt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
angustiatum iri
|
künftig zusammengedrängt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
angustia
|
dränge zusammen! |
| 2. Person Plural |
angustiate
|
drängt zusammen! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
angustiato
|
| 3. Person Singular |
angustiato
|
| 2. Person Plural |
angustiatote
|
| 3. Person Plural |
angustianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
angustiare
|
das Zusammendrängen |
| Genitiv |
angustiandi
|
des Zusammendrängens |
| Dativ |
angustiando
|
dem Zusammendrängen |
| Akkusativ |
angustiandum
|
das Zusammendrängen |
| Ablativ |
angustiando
|
durch das Zusammendrängen |
| Vokativ |
angustiande
|
Zusammendrängen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiandus
|
angustianda
|
angustiandum
|
| Genitiv |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustiandi
|
| Dativ |
angustiando
|
angustiandae
|
angustiando
|
| Akkusativ |
angustiandum
|
angustiandam
|
angustiandum
|
| Ablativ |
angustiando
|
angustianda
|
angustiando
|
| Vokativ |
angustiande
|
angustianda
|
angustiandum
|
Plural
| Nominativ |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustianda
|
| Genitiv |
angustiandorum
|
angustiandarum
|
angustiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
angustiandos
|
angustiandas
|
angustianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
angustiandi
|
angustiandae
|
angustianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustians
|
angustians
|
angustians
|
| Genitiv |
angustiantis
|
angustiantis
|
angustiantis
|
| Dativ |
angustianti
|
angustianti
|
angustianti
|
| Akkusativ |
angustiantem
|
angustiantem
|
angustians
|
| Ablativ |
angustianti angustiante
|
angustianti angustiante
|
angustianti angustiante
|
| Vokativ |
angustians
|
angustians
|
angustians
|
Plural
| Nominativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
| Genitiv |
angustiantium angustiantum
|
angustiantium angustiantum
|
angustiantium angustiantum
|
| Dativ |
angustiantibus
|
angustiantibus
|
angustiantibus
|
| Akkusativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
| Ablativ |
angustiantibus
|
angustiantibus
|
angustiantibus
|
| Vokativ |
angustiantes
|
angustiantes
|
angustiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiatus
|
angustiata
|
angustiatum
|
| Genitiv |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiati
|
| Dativ |
angustiato
|
angustiatae
|
angustiato
|
| Akkusativ |
angustiatum
|
angustiatam
|
angustiatum
|
| Ablativ |
angustiato
|
angustiata
|
angustiato
|
| Vokativ |
angustiate
|
angustiata
|
angustiatum
|
Plural
| Nominativ |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiata
|
| Genitiv |
angustiatorum
|
angustiatarum
|
angustiatorum
|
| Dativ |
angustiatis
|
angustiatis
|
angustiatis
|
| Akkusativ |
angustiatos
|
angustiatas
|
angustiata
|
| Ablativ |
angustiatis
|
angustiatis
|
angustiatis
|
| Vokativ |
angustiati
|
angustiatae
|
angustiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
angustiaturus
|
angustiatura
|
angustiaturum
|
| Genitiv |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiaturi
|
| Dativ |
angustiaturo
|
angustiaturae
|
angustiaturo
|
| Akkusativ |
angustiaturum
|
angustiaturam
|
angustiaturum
|
| Ablativ |
angustiaturo
|
angustiatura
|
angustiaturo
|
| Vokativ |
angustiature
|
angustiatura
|
angustiaturum
|
Plural
| Nominativ |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiatura
|
| Genitiv |
angustiaturorum
|
angustiaturarum
|
angustiaturorum
|
| Dativ |
angustiaturis
|
angustiaturis
|
angustiaturis
|
| Akkusativ |
angustiaturos
|
angustiaturas
|
angustiatura
|
| Ablativ |
angustiaturis
|
angustiaturis
|
angustiaturis
|
| Vokativ |
angustiaturi
|
angustiaturae
|
angustiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
angustiatum
|
angustiatu
|