Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelo
|
ich keuche |
| 2. Person Singular |
anhelas
|
du keuchst |
| 3. Person Singular |
anhelat
|
er/sie/es keucht |
| 1. Person Plural |
anhelamus
|
wir keuchen |
| 2. Person Plural |
anhelatis
|
ihr keucht |
| 3. Person Plural |
anhelant
|
sie keuchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelor
|
ich werde gekeucht |
| 2. Person Singular |
anhelaris anhelare
|
du wirst gekeucht |
| 3. Person Singular |
anhelatur
|
er/sie/es wird gekeucht |
| 1. Person Plural |
anhelamur
|
wir werden gekeucht |
| 2. Person Plural |
anhelamini
|
ihr werdet gekeucht |
| 3. Person Plural |
anhelantur
|
sie werden gekeucht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelem
|
ich keuche |
| 2. Person Singular |
anheles
|
du keuchest |
| 3. Person Singular |
anhelet
|
er/sie/es keuche |
| 1. Person Plural |
anhelemus
|
wir keuchen |
| 2. Person Plural |
anheletis
|
ihr keuchet |
| 3. Person Plural |
anhelent
|
sie keuchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
anheler
|
ich werde gekeucht |
| 2. Person Singular |
anheleris anhelere
|
du werdest gekeucht |
| 3. Person Singular |
anheletur
|
er/sie/es werde gekeucht |
| 1. Person Plural |
anhelemur
|
wir werden gekeucht |
| 2. Person Plural |
anhelemini
|
ihr werdet gekeucht |
| 3. Person Plural |
anhelentur
|
sie werden gekeucht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelabam
|
ich keuchte |
| 2. Person Singular |
anhelabas
|
du keuchtest |
| 3. Person Singular |
anhelabat
|
er/sie/es keuchte |
| 1. Person Plural |
anhelabamus
|
wir keuchten |
| 2. Person Plural |
anhelabatis
|
ihr keuchtet |
| 3. Person Plural |
anhelabant
|
sie keuchten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelabar
|
ich wurde gekeucht |
| 2. Person Singular |
anhelabaris anhelabare
|
du wurdest gekeucht |
| 3. Person Singular |
anhelabatur
|
er/sie/es wurde gekeucht |
| 1. Person Plural |
anhelabamur
|
wir wurden gekeucht |
| 2. Person Plural |
anhelabamini
|
ihr wurdet gekeucht |
| 3. Person Plural |
anhelabantur
|
sie wurden gekeucht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelarem
|
ich keuchte |
| 2. Person Singular |
anhelares
|
du keuchtest |
| 3. Person Singular |
anhelaret
|
er/sie/es keuchte |
| 1. Person Plural |
anhelaremus
|
wir keuchten |
| 2. Person Plural |
anhelaretis
|
ihr keuchtet |
| 3. Person Plural |
anhelarent
|
sie keuchten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelarer
|
ich würde gekeucht |
| 2. Person Singular |
anhelareris anhelarere
|
du würdest gekeucht |
| 3. Person Singular |
anhelaretur
|
er/sie/es würde gekeucht |
| 1. Person Plural |
anhelaremur
|
wir würden gekeucht |
| 2. Person Plural |
anhelaremini
|
ihr würdet gekeucht |
| 3. Person Plural |
anhelarentur
|
sie würden gekeucht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelabo
|
ich werde keuchen |
| 2. Person Singular |
anhelabis
|
du wirst keuchen |
| 3. Person Singular |
anhelabit
|
er/sie/es wird keuchen |
| 1. Person Plural |
anhelabimus
|
wir werden keuchen |
| 2. Person Plural |
anhelabitis
|
ihr werdet keuchen |
| 3. Person Plural |
anhelabunt
|
sie werden keuchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelabor
|
ich werde gekeucht |
| 2. Person Singular |
anhelaberis anhelabere
|
du wirst gekeucht |
| 3. Person Singular |
anhelabitur
|
er/sie/es wird gekeucht |
| 1. Person Plural |
anhelabimur
|
wir werden gekeucht |
| 2. Person Plural |
anhelabimini
|
ihr werdet gekeucht |
| 3. Person Plural |
anhelabuntur
|
sie werden gekeucht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelavi
|
ich habe gekeucht |
| 2. Person Singular |
anhelavisti
|
du hast gekeucht |
| 3. Person Singular |
anhelavit
|
er/sie/es hat gekeucht |
| 1. Person Plural |
anhelavimus
|
wir haben gekeucht |
| 2. Person Plural |
anhelavistis
|
ihr habt gekeucht |
| 3. Person Plural |
anhelaverunt anhelavere
|
sie haben gekeucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelatus sum
|
ich bin gekeucht worden |
| 2. Person Singular |
anhelatus es
|
du bist gekeucht worden |
| 3. Person Singular |
anhelatus est
|
er/sie/es ist gekeucht worden |
| 1. Person Plural |
anhelati sumus
|
wir sind gekeucht worden |
| 2. Person Plural |
anhelati estis
|
ihr seid gekeucht worden |
| 3. Person Plural |
anhelati sunt
|
sie sind gekeucht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelaverim
|
ich habe gekeucht |
| 2. Person Singular |
anhelaveris
|
du habest gekeucht |
| 3. Person Singular |
anhelaverit
|
er/sie/es habe gekeucht |
| 1. Person Plural |
anhelaverimus
|
wir haben gekeucht |
| 2. Person Plural |
anhelaveritis
|
ihr habet gekeucht |
| 3. Person Plural |
anhelaverint
|
sie haben gekeucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelatus sim
|
ich sei gekeucht worden |
| 2. Person Singular |
anhelatus sis
|
du seiest gekeucht worden |
| 3. Person Singular |
anhelatus sit
|
er/sie/es sei gekeucht worden |
| 1. Person Plural |
anhelati simus
|
wir seien gekeucht worden |
| 2. Person Plural |
anhelati sitis
|
ihr seiet gekeucht worden |
| 3. Person Plural |
anhelati sint
|
sie seien gekeucht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelaveram
|
ich hatte gekeucht |
| 2. Person Singular |
anhelaveras
|
du hattest gekeucht |
| 3. Person Singular |
anhelaverat
|
er/sie/es hatte gekeucht |
| 1. Person Plural |
anhelaveramus
|
wir hatten gekeucht |
| 2. Person Plural |
anhelaveratis
|
ihr hattet gekeucht |
| 3. Person Plural |
anhelaverant
|
sie hatten gekeucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelatus eram
|
ich war gekeucht worden |
| 2. Person Singular |
anhelatus eras
|
du warst gekeucht worden |
| 3. Person Singular |
anhelatus erat
|
er/sie/es war gekeucht worden |
| 1. Person Plural |
anhelati eramus
|
wir waren gekeucht worden |
| 2. Person Plural |
anhelati eratis
|
ihr warst gekeucht worden |
| 3. Person Plural |
anhelati erant
|
sie waren gekeucht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelavissem
|
ich hätte gekeucht |
| 2. Person Singular |
anhelavisses
|
du hättest gekeucht |
| 3. Person Singular |
anhelavisset
|
er/sie/es hätte gekeucht |
| 1. Person Plural |
anhelavissemus
|
wir hätten gekeucht |
| 2. Person Plural |
anhelavissetis
|
ihr hättet gekeucht |
| 3. Person Plural |
anhelavissent
|
sie hätten gekeucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelatus essem
|
ich wäre gekeucht worden |
| 2. Person Singular |
anhelatus esses
|
du wärest gekeucht worden |
| 3. Person Singular |
anhelatus esset
|
er/sie/es wäre gekeucht worden |
| 1. Person Plural |
anhelati essemus
|
wir wären gekeucht worden |
| 2. Person Plural |
anhelati essetis
|
ihr wäret gekeucht worden |
| 3. Person Plural |
anhelati essent
|
sie wären gekeucht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelavero
|
ich werde gekeucht haben |
| 2. Person Singular |
anhelaveris
|
du wirst gekeucht haben |
| 3. Person Singular |
anhelaverit
|
er/sie/es wird gekeucht haben |
| 1. Person Plural |
anhelaverimus
|
wir werden gekeucht haben |
| 2. Person Plural |
anhelaveritis
|
ihr werdet gekeucht haben |
| 3. Person Plural |
anhelaverint
|
sie werden gekeucht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
anhelatus ero
|
ich werde gekeucht worden sein |
| 2. Person Singular |
anhelatus eris
|
du werdest gekeucht worden sein |
| 3. Person Singular |
anhelatus erit
|
er/sie/es werde gekeucht worden sein |
| 1. Person Plural |
anhelati erimus
|
wir werden gekeucht worden sein |
| 2. Person Plural |
anhelati eritis
|
ihr werdet gekeucht worden sein |
| 3. Person Plural |
anhelati erunt
|
sie werden gekeucht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
anhelare
|
keuchen |
| Vorzeitigkeit |
anhelavisse
|
gekeucht haben |
| Nachzeitigkeit |
anhelaturum esse
|
keuchen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
anhelari anhelarier
|
gekeucht werden |
| Vorzeitigkeit |
anhelatum esse
|
gekeucht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
anhelatum iri
|
künftig gekeucht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
anhela
|
keuche! |
| 2. Person Plural |
anhelate
|
keucht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
anhelato
|
| 3. Person Singular |
anhelato
|
| 2. Person Plural |
anhelatote
|
| 3. Person Plural |
anhelanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
anhelare
|
das Keuchen |
| Genitiv |
anhelandi
|
des Keuchens |
| Dativ |
anhelando
|
dem Keuchen |
| Akkusativ |
anhelandum
|
das Keuchen |
| Ablativ |
anhelando
|
durch das Keuchen |
| Vokativ |
anhelande
|
Keuchen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
anhelandus
|
anhelanda
|
anhelandum
|
| Genitiv |
anhelandi
|
anhelandae
|
anhelandi
|
| Dativ |
anhelando
|
anhelandae
|
anhelando
|
| Akkusativ |
anhelandum
|
anhelandam
|
anhelandum
|
| Ablativ |
anhelando
|
anhelanda
|
anhelando
|
| Vokativ |
anhelande
|
anhelanda
|
anhelandum
|
Plural
| Nominativ |
anhelandi
|
anhelandae
|
anhelanda
|
| Genitiv |
anhelandorum
|
anhelandarum
|
anhelandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
anhelandos
|
anhelandas
|
anhelanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
anhelandi
|
anhelandae
|
anhelanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
anhelans
|
anhelans
|
anhelans
|
| Genitiv |
anhelantis
|
anhelantis
|
anhelantis
|
| Dativ |
anhelanti
|
anhelanti
|
anhelanti
|
| Akkusativ |
anhelantem
|
anhelantem
|
anhelans
|
| Ablativ |
anhelanti anhelante
|
anhelanti anhelante
|
anhelanti anhelante
|
| Vokativ |
anhelans
|
anhelans
|
anhelans
|
Plural
| Nominativ |
anhelantes
|
anhelantes
|
anhelantia
|
| Genitiv |
anhelantium anhelantum
|
anhelantium anhelantum
|
anhelantium anhelantum
|
| Dativ |
anhelantibus
|
anhelantibus
|
anhelantibus
|
| Akkusativ |
anhelantes
|
anhelantes
|
anhelantia
|
| Ablativ |
anhelantibus
|
anhelantibus
|
anhelantibus
|
| Vokativ |
anhelantes
|
anhelantes
|
anhelantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
anhelatus
|
anhelata
|
anhelatum
|
| Genitiv |
anhelati
|
anhelatae
|
anhelati
|
| Dativ |
anhelato
|
anhelatae
|
anhelato
|
| Akkusativ |
anhelatum
|
anhelatam
|
anhelatum
|
| Ablativ |
anhelato
|
anhelata
|
anhelato
|
| Vokativ |
anhelate
|
anhelata
|
anhelatum
|
Plural
| Nominativ |
anhelati
|
anhelatae
|
anhelata
|
| Genitiv |
anhelatorum
|
anhelatarum
|
anhelatorum
|
| Dativ |
anhelatis
|
anhelatis
|
anhelatis
|
| Akkusativ |
anhelatos
|
anhelatas
|
anhelata
|
| Ablativ |
anhelatis
|
anhelatis
|
anhelatis
|
| Vokativ |
anhelati
|
anhelatae
|
anhelata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
anhelaturus
|
anhelatura
|
anhelaturum
|
| Genitiv |
anhelaturi
|
anhelaturae
|
anhelaturi
|
| Dativ |
anhelaturo
|
anhelaturae
|
anhelaturo
|
| Akkusativ |
anhelaturum
|
anhelaturam
|
anhelaturum
|
| Ablativ |
anhelaturo
|
anhelatura
|
anhelaturo
|
| Vokativ |
anhelature
|
anhelatura
|
anhelaturum
|
Plural
| Nominativ |
anhelaturi
|
anhelaturae
|
anhelatura
|
| Genitiv |
anhelaturorum
|
anhelaturarum
|
anhelaturorum
|
| Dativ |
anhelaturis
|
anhelaturis
|
anhelaturis
|
| Akkusativ |
anhelaturos
|
anhelaturas
|
anhelatura
|
| Ablativ |
anhelaturis
|
anhelaturis
|
anhelaturis
|
| Vokativ |
anhelaturi
|
anhelaturae
|
anhelatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
anhelatum
|
anhelatu
|