Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsento
|
ich entferne |
| 2. Person Singular |
apsentas
|
du entfernst |
| 3. Person Singular |
apsentat
|
er/sie/es entfernt |
| 1. Person Plural |
apsentamus
|
wir entfernen |
| 2. Person Plural |
apsentatis
|
ihr entfernt |
| 3. Person Plural |
apsentant
|
sie entfernen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentor
|
ich werde entfernt |
| 2. Person Singular |
apsentaris apsentare
|
du wirst entfernt |
| 3. Person Singular |
apsentatur
|
er/sie/es wird entfernt |
| 1. Person Plural |
apsentamur
|
wir werden entfernt |
| 2. Person Plural |
apsentamini
|
ihr werdet entfernt |
| 3. Person Plural |
apsentantur
|
sie werden entfernt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentem
|
ich entferne |
| 2. Person Singular |
apsentes
|
du entfernest |
| 3. Person Singular |
apsentet
|
er/sie/es entferne |
| 1. Person Plural |
apsentemus
|
wir entfernen |
| 2. Person Plural |
apsentetis
|
ihr entfernet |
| 3. Person Plural |
apsentent
|
sie entfernen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsenter
|
ich werde entfernt |
| 2. Person Singular |
apsenteris apsentere
|
du werdest entfernt |
| 3. Person Singular |
apsentetur
|
er/sie/es werde entfernt |
| 1. Person Plural |
apsentemur
|
wir werden entfernt |
| 2. Person Plural |
apsentemini
|
ihr werdet entfernt |
| 3. Person Plural |
apsententur
|
sie werden entfernt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentabam
|
ich entfernte |
| 2. Person Singular |
apsentabas
|
du entferntest |
| 3. Person Singular |
apsentabat
|
er/sie/es entfernte |
| 1. Person Plural |
apsentabamus
|
wir entfernten |
| 2. Person Plural |
apsentabatis
|
ihr entferntet |
| 3. Person Plural |
apsentabant
|
sie entfernten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentabar
|
ich wurde entfernt |
| 2. Person Singular |
apsentabaris apsentabare
|
du wurdest entfernt |
| 3. Person Singular |
apsentabatur
|
er/sie/es wurde entfernt |
| 1. Person Plural |
apsentabamur
|
wir wurden entfernt |
| 2. Person Plural |
apsentabamini
|
ihr wurdet entfernt |
| 3. Person Plural |
apsentabantur
|
sie wurden entfernt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentarem
|
ich entfernte |
| 2. Person Singular |
apsentares
|
du entferntest |
| 3. Person Singular |
apsentaret
|
er/sie/es entfernte |
| 1. Person Plural |
apsentaremus
|
wir entfernten |
| 2. Person Plural |
apsentaretis
|
ihr entferntet |
| 3. Person Plural |
apsentarent
|
sie entfernten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentarer
|
ich würde entfernt |
| 2. Person Singular |
apsentareris apsentarere
|
du würdest entfernt |
| 3. Person Singular |
apsentaretur
|
er/sie/es würde entfernt |
| 1. Person Plural |
apsentaremur
|
wir würden entfernt |
| 2. Person Plural |
apsentaremini
|
ihr würdet entfernt |
| 3. Person Plural |
apsentarentur
|
sie würden entfernt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentabo
|
ich werde entfernen |
| 2. Person Singular |
apsentabis
|
du wirst entfernen |
| 3. Person Singular |
apsentabit
|
er/sie/es wird entfernen |
| 1. Person Plural |
apsentabimus
|
wir werden entfernen |
| 2. Person Plural |
apsentabitis
|
ihr werdet entfernen |
| 3. Person Plural |
apsentabunt
|
sie werden entfernen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentabor
|
ich werde entfernt |
| 2. Person Singular |
apsentaberis apsentabere
|
du wirst entfernt |
| 3. Person Singular |
apsentabitur
|
er/sie/es wird entfernt |
| 1. Person Plural |
apsentabimur
|
wir werden entfernt |
| 2. Person Plural |
apsentabimini
|
ihr werdet entfernt |
| 3. Person Plural |
apsentabuntur
|
sie werden entfernt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentavi
|
ich habe entfernt |
| 2. Person Singular |
apsentavisti
|
du hast entfernt |
| 3. Person Singular |
apsentavit
|
er/sie/es hat entfernt |
| 1. Person Plural |
apsentavimus
|
wir haben entfernt |
| 2. Person Plural |
apsentavistis
|
ihr habt entfernt |
| 3. Person Plural |
apsentaverunt apsentavere
|
sie haben entfernt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentatus sum
|
ich bin entfernt worden |
| 2. Person Singular |
apsentatus es
|
du bist entfernt worden |
| 3. Person Singular |
apsentatus est
|
er/sie/es ist entfernt worden |
| 1. Person Plural |
apsentati sumus
|
wir sind entfernt worden |
| 2. Person Plural |
apsentati estis
|
ihr seid entfernt worden |
| 3. Person Plural |
apsentati sunt
|
sie sind entfernt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentaverim
|
ich habe entfernt |
| 2. Person Singular |
apsentaveris
|
du habest entfernt |
| 3. Person Singular |
apsentaverit
|
er/sie/es habe entfernt |
| 1. Person Plural |
apsentaverimus
|
wir haben entfernt |
| 2. Person Plural |
apsentaveritis
|
ihr habet entfernt |
| 3. Person Plural |
apsentaverint
|
sie haben entfernt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentatus sim
|
ich sei entfernt worden |
| 2. Person Singular |
apsentatus sis
|
du seiest entfernt worden |
| 3. Person Singular |
apsentatus sit
|
er/sie/es sei entfernt worden |
| 1. Person Plural |
apsentati simus
|
wir seien entfernt worden |
| 2. Person Plural |
apsentati sitis
|
ihr seiet entfernt worden |
| 3. Person Plural |
apsentati sint
|
sie seien entfernt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentaveram
|
ich hatte entfernt |
| 2. Person Singular |
apsentaveras
|
du hattest entfernt |
| 3. Person Singular |
apsentaverat
|
er/sie/es hatte entfernt |
| 1. Person Plural |
apsentaveramus
|
wir hatten entfernt |
| 2. Person Plural |
apsentaveratis
|
ihr hattet entfernt |
| 3. Person Plural |
apsentaverant
|
sie hatten entfernt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentatus eram
|
ich war entfernt worden |
| 2. Person Singular |
apsentatus eras
|
du warst entfernt worden |
| 3. Person Singular |
apsentatus erat
|
er/sie/es war entfernt worden |
| 1. Person Plural |
apsentati eramus
|
wir waren entfernt worden |
| 2. Person Plural |
apsentati eratis
|
ihr warst entfernt worden |
| 3. Person Plural |
apsentati erant
|
sie waren entfernt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentavissem
|
ich hätte entfernt |
| 2. Person Singular |
apsentavisses
|
du hättest entfernt |
| 3. Person Singular |
apsentavisset
|
er/sie/es hätte entfernt |
| 1. Person Plural |
apsentavissemus
|
wir hätten entfernt |
| 2. Person Plural |
apsentavissetis
|
ihr hättet entfernt |
| 3. Person Plural |
apsentavissent
|
sie hätten entfernt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentatus essem
|
ich wäre entfernt worden |
| 2. Person Singular |
apsentatus esses
|
du wärest entfernt worden |
| 3. Person Singular |
apsentatus esset
|
er/sie/es wäre entfernt worden |
| 1. Person Plural |
apsentati essemus
|
wir wären entfernt worden |
| 2. Person Plural |
apsentati essetis
|
ihr wäret entfernt worden |
| 3. Person Plural |
apsentati essent
|
sie wären entfernt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentavero
|
ich werde entfernt haben |
| 2. Person Singular |
apsentaveris
|
du wirst entfernt haben |
| 3. Person Singular |
apsentaverit
|
er/sie/es wird entfernt haben |
| 1. Person Plural |
apsentaverimus
|
wir werden entfernt haben |
| 2. Person Plural |
apsentaveritis
|
ihr werdet entfernt haben |
| 3. Person Plural |
apsentaverint
|
sie werden entfernt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentatus ero
|
ich werde entfernt worden sein |
| 2. Person Singular |
apsentatus eris
|
du werdest entfernt worden sein |
| 3. Person Singular |
apsentatus erit
|
er/sie/es werde entfernt worden sein |
| 1. Person Plural |
apsentati erimus
|
wir werden entfernt worden sein |
| 2. Person Plural |
apsentati eritis
|
ihr werdet entfernt worden sein |
| 3. Person Plural |
apsentati erunt
|
sie werden entfernt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
apsentare
|
entfernen |
| Vorzeitigkeit |
apsentavisse
|
entfernt haben |
| Nachzeitigkeit |
apsentaturum esse
|
entfernen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
apsentari apsentarier
|
entfernt werden |
| Vorzeitigkeit |
apsentatum esse
|
entfernt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
apsentatum iri
|
künftig entfernt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
apsenta
|
entferne! |
| 2. Person Plural |
apsentate
|
entfernt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
apsentato
|
| 3. Person Singular |
apsentato
|
| 2. Person Plural |
apsentatote
|
| 3. Person Plural |
apsentanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
apsentare
|
das Entfernen |
| Genitiv |
apsentandi
|
des Entfernens |
| Dativ |
apsentando
|
dem Entfernen |
| Akkusativ |
apsentandum
|
das Entfernen |
| Ablativ |
apsentando
|
durch das Entfernen |
| Vokativ |
apsentande
|
Entfernen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
apsentandus
|
apsentanda
|
apsentandum
|
| Genitiv |
apsentandi
|
apsentandae
|
apsentandi
|
| Dativ |
apsentando
|
apsentandae
|
apsentando
|
| Akkusativ |
apsentandum
|
apsentandam
|
apsentandum
|
| Ablativ |
apsentando
|
apsentanda
|
apsentando
|
| Vokativ |
apsentande
|
apsentanda
|
apsentandum
|
Plural
| Nominativ |
apsentandi
|
apsentandae
|
apsentanda
|
| Genitiv |
apsentandorum
|
apsentandarum
|
apsentandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
apsentandos
|
apsentandas
|
apsentanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
apsentandi
|
apsentandae
|
apsentanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
apsentans
|
apsentans
|
apsentans
|
| Genitiv |
apsentantis
|
apsentantis
|
apsentantis
|
| Dativ |
apsentanti
|
apsentanti
|
apsentanti
|
| Akkusativ |
apsentantem
|
apsentantem
|
apsentans
|
| Ablativ |
apsentanti apsentante
|
apsentanti apsentante
|
apsentanti apsentante
|
| Vokativ |
apsentans
|
apsentans
|
apsentans
|
Plural
| Nominativ |
apsentantes
|
apsentantes
|
apsentantia
|
| Genitiv |
apsentantium apsentantum
|
apsentantium apsentantum
|
apsentantium apsentantum
|
| Dativ |
apsentantibus
|
apsentantibus
|
apsentantibus
|
| Akkusativ |
apsentantes
|
apsentantes
|
apsentantia
|
| Ablativ |
apsentantibus
|
apsentantibus
|
apsentantibus
|
| Vokativ |
apsentantes
|
apsentantes
|
apsentantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
apsentatus
|
apsentata
|
apsentatum
|
| Genitiv |
apsentati
|
apsentatae
|
apsentati
|
| Dativ |
apsentato
|
apsentatae
|
apsentato
|
| Akkusativ |
apsentatum
|
apsentatam
|
apsentatum
|
| Ablativ |
apsentato
|
apsentata
|
apsentato
|
| Vokativ |
apsentate
|
apsentata
|
apsentatum
|
Plural
| Nominativ |
apsentati
|
apsentatae
|
apsentata
|
| Genitiv |
apsentatorum
|
apsentatarum
|
apsentatorum
|
| Dativ |
apsentatis
|
apsentatis
|
apsentatis
|
| Akkusativ |
apsentatos
|
apsentatas
|
apsentata
|
| Ablativ |
apsentatis
|
apsentatis
|
apsentatis
|
| Vokativ |
apsentati
|
apsentatae
|
apsentata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
apsentaturus
|
apsentatura
|
apsentaturum
|
| Genitiv |
apsentaturi
|
apsentaturae
|
apsentaturi
|
| Dativ |
apsentaturo
|
apsentaturae
|
apsentaturo
|
| Akkusativ |
apsentaturum
|
apsentaturam
|
apsentaturum
|
| Ablativ |
apsentaturo
|
apsentatura
|
apsentaturo
|
| Vokativ |
apsentature
|
apsentatura
|
apsentaturum
|
Plural
| Nominativ |
apsentaturi
|
apsentaturae
|
apsentatura
|
| Genitiv |
apsentaturorum
|
apsentaturarum
|
apsentaturorum
|
| Dativ |
apsentaturis
|
apsentaturis
|
apsentaturis
|
| Akkusativ |
apsentaturos
|
apsentaturas
|
apsentatura
|
| Ablativ |
apsentaturis
|
apsentaturis
|
apsentaturis
|
| Vokativ |
apsentaturi
|
apsentaturae
|
apsentatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
apsentatum
|
apsentatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsento
|
ich schicke weg |
| 2. Person Singular |
apsentas
|
du schickst weg |
| 3. Person Singular |
apsentat
|
er/sie/es schickt weg |
| 1. Person Plural |
apsentamus
|
wir schicken weg |
| 2. Person Plural |
apsentatis
|
ihr schickt weg |
| 3. Person Plural |
apsentant
|
sie schicken weg |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentor
|
ich werde weggeschickt |
| 2. Person Singular |
apsentaris apsentare
|
du wirst weggeschickt |
| 3. Person Singular |
apsentatur
|
er/sie/es wird weggeschickt |
| 1. Person Plural |
apsentamur
|
wir werden weggeschickt |
| 2. Person Plural |
apsentamini
|
ihr werdet weggeschickt |
| 3. Person Plural |
apsentantur
|
sie werden weggeschickt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentem
|
ich schicke weg |
| 2. Person Singular |
apsentes
|
du schickest weg |
| 3. Person Singular |
apsentet
|
er/sie/es schicke weg |
| 1. Person Plural |
apsentemus
|
wir schicken weg |
| 2. Person Plural |
apsentetis
|
ihr schicket weg |
| 3. Person Plural |
apsentent
|
sie schicken weg |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsenter
|
ich werde weggeschickt |
| 2. Person Singular |
apsenteris apsentere
|
du werdest weggeschickt |
| 3. Person Singular |
apsentetur
|
er/sie/es werde weggeschickt |
| 1. Person Plural |
apsentemur
|
wir werden weggeschickt |
| 2. Person Plural |
apsentemini
|
ihr werdet weggeschickt |
| 3. Person Plural |
apsententur
|
sie werden weggeschickt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentabam
|
ich schickte weg |
| 2. Person Singular |
apsentabas
|
du schicktest weg |
| 3. Person Singular |
apsentabat
|
er/sie/es schickte weg |
| 1. Person Plural |
apsentabamus
|
wir schickten weg |
| 2. Person Plural |
apsentabatis
|
ihr schicktet weg |
| 3. Person Plural |
apsentabant
|
sie schickten weg |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentabar
|
ich wurde weggeschickt |
| 2. Person Singular |
apsentabaris apsentabare
|
du wurdest weggeschickt |
| 3. Person Singular |
apsentabatur
|
er/sie/es wurde weggeschickt |
| 1. Person Plural |
apsentabamur
|
wir wurden weggeschickt |
| 2. Person Plural |
apsentabamini
|
ihr wurdet weggeschickt |
| 3. Person Plural |
apsentabantur
|
sie wurden weggeschickt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentarem
|
ich schickte weg |
| 2. Person Singular |
apsentares
|
du schicktest weg |
| 3. Person Singular |
apsentaret
|
er/sie/es schickte weg |
| 1. Person Plural |
apsentaremus
|
wir schickten weg |
| 2. Person Plural |
apsentaretis
|
ihr schicktet weg |
| 3. Person Plural |
apsentarent
|
sie schickten weg |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentarer
|
ich würde weggeschickt |
| 2. Person Singular |
apsentareris apsentarere
|
du würdest weggeschickt |
| 3. Person Singular |
apsentaretur
|
er/sie/es würde weggeschickt |
| 1. Person Plural |
apsentaremur
|
wir würden weggeschickt |
| 2. Person Plural |
apsentaremini
|
ihr würdet weggeschickt |
| 3. Person Plural |
apsentarentur
|
sie würden weggeschickt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentabo
|
ich werde wegschicken |
| 2. Person Singular |
apsentabis
|
du wirst wegschicken |
| 3. Person Singular |
apsentabit
|
er/sie/es wird wegschicken |
| 1. Person Plural |
apsentabimus
|
wir werden wegschicken |
| 2. Person Plural |
apsentabitis
|
ihr werdet wegschicken |
| 3. Person Plural |
apsentabunt
|
sie werden wegschicken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentabor
|
ich werde weggeschickt |
| 2. Person Singular |
apsentaberis apsentabere
|
du wirst weggeschickt |
| 3. Person Singular |
apsentabitur
|
er/sie/es wird weggeschickt |
| 1. Person Plural |
apsentabimur
|
wir werden weggeschickt |
| 2. Person Plural |
apsentabimini
|
ihr werdet weggeschickt |
| 3. Person Plural |
apsentabuntur
|
sie werden weggeschickt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentavi
|
ich habe weggeschickt |
| 2. Person Singular |
apsentavisti
|
du hast weggeschickt |
| 3. Person Singular |
apsentavit
|
er/sie/es hat weggeschickt |
| 1. Person Plural |
apsentavimus
|
wir haben weggeschickt |
| 2. Person Plural |
apsentavistis
|
ihr habt weggeschickt |
| 3. Person Plural |
apsentaverunt apsentavere
|
sie haben weggeschickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentatus sum
|
ich bin weggeschickt worden |
| 2. Person Singular |
apsentatus es
|
du bist weggeschickt worden |
| 3. Person Singular |
apsentatus est
|
er/sie/es ist weggeschickt worden |
| 1. Person Plural |
apsentati sumus
|
wir sind weggeschickt worden |
| 2. Person Plural |
apsentati estis
|
ihr seid weggeschickt worden |
| 3. Person Plural |
apsentati sunt
|
sie sind weggeschickt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentaverim
|
ich habe weggeschickt |
| 2. Person Singular |
apsentaveris
|
du habest weggeschickt |
| 3. Person Singular |
apsentaverit
|
er/sie/es habe weggeschickt |
| 1. Person Plural |
apsentaverimus
|
wir haben weggeschickt |
| 2. Person Plural |
apsentaveritis
|
ihr habet weggeschickt |
| 3. Person Plural |
apsentaverint
|
sie haben weggeschickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentatus sim
|
ich sei weggeschickt worden |
| 2. Person Singular |
apsentatus sis
|
du seiest weggeschickt worden |
| 3. Person Singular |
apsentatus sit
|
er/sie/es sei weggeschickt worden |
| 1. Person Plural |
apsentati simus
|
wir seien weggeschickt worden |
| 2. Person Plural |
apsentati sitis
|
ihr seiet weggeschickt worden |
| 3. Person Plural |
apsentati sint
|
sie seien weggeschickt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentaveram
|
ich hatte weggeschickt |
| 2. Person Singular |
apsentaveras
|
du hattest weggeschickt |
| 3. Person Singular |
apsentaverat
|
er/sie/es hatte weggeschickt |
| 1. Person Plural |
apsentaveramus
|
wir hatten weggeschickt |
| 2. Person Plural |
apsentaveratis
|
ihr hattet weggeschickt |
| 3. Person Plural |
apsentaverant
|
sie hatten weggeschickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentatus eram
|
ich war weggeschickt worden |
| 2. Person Singular |
apsentatus eras
|
du warst weggeschickt worden |
| 3. Person Singular |
apsentatus erat
|
er/sie/es war weggeschickt worden |
| 1. Person Plural |
apsentati eramus
|
wir waren weggeschickt worden |
| 2. Person Plural |
apsentati eratis
|
ihr warst weggeschickt worden |
| 3. Person Plural |
apsentati erant
|
sie waren weggeschickt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentavissem
|
ich hätte weggeschickt |
| 2. Person Singular |
apsentavisses
|
du hättest weggeschickt |
| 3. Person Singular |
apsentavisset
|
er/sie/es hätte weggeschickt |
| 1. Person Plural |
apsentavissemus
|
wir hätten weggeschickt |
| 2. Person Plural |
apsentavissetis
|
ihr hättet weggeschickt |
| 3. Person Plural |
apsentavissent
|
sie hätten weggeschickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentatus essem
|
ich wäre weggeschickt worden |
| 2. Person Singular |
apsentatus esses
|
du wärest weggeschickt worden |
| 3. Person Singular |
apsentatus esset
|
er/sie/es wäre weggeschickt worden |
| 1. Person Plural |
apsentati essemus
|
wir wären weggeschickt worden |
| 2. Person Plural |
apsentati essetis
|
ihr wäret weggeschickt worden |
| 3. Person Plural |
apsentati essent
|
sie wären weggeschickt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentavero
|
ich werde weggeschickt haben |
| 2. Person Singular |
apsentaveris
|
du wirst weggeschickt haben |
| 3. Person Singular |
apsentaverit
|
er/sie/es wird weggeschickt haben |
| 1. Person Plural |
apsentaverimus
|
wir werden weggeschickt haben |
| 2. Person Plural |
apsentaveritis
|
ihr werdet weggeschickt haben |
| 3. Person Plural |
apsentaverint
|
sie werden weggeschickt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apsentatus ero
|
ich werde weggeschickt worden sein |
| 2. Person Singular |
apsentatus eris
|
du werdest weggeschickt worden sein |
| 3. Person Singular |
apsentatus erit
|
er/sie/es werde weggeschickt worden sein |
| 1. Person Plural |
apsentati erimus
|
wir werden weggeschickt worden sein |
| 2. Person Plural |
apsentati eritis
|
ihr werdet weggeschickt worden sein |
| 3. Person Plural |
apsentati erunt
|
sie werden weggeschickt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
apsentare
|
wegschicken |
| Vorzeitigkeit |
apsentavisse
|
weggeschickt haben |
| Nachzeitigkeit |
apsentaturum esse
|
wegschicken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
apsentari apsentarier
|
weggeschickt werden |
| Vorzeitigkeit |
apsentatum esse
|
weggeschickt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
apsentatum iri
|
künftig weggeschickt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
apsenta
|
schicke weg! |
| 2. Person Plural |
apsentate
|
schickt weg! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
apsentato
|
| 3. Person Singular |
apsentato
|
| 2. Person Plural |
apsentatote
|
| 3. Person Plural |
apsentanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
apsentare
|
das Wegschicken |
| Genitiv |
apsentandi
|
des Wegschickens |
| Dativ |
apsentando
|
dem Wegschicken |
| Akkusativ |
apsentandum
|
das Wegschicken |
| Ablativ |
apsentando
|
durch das Wegschicken |
| Vokativ |
apsentande
|
Wegschicken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
apsentandus
|
apsentanda
|
apsentandum
|
| Genitiv |
apsentandi
|
apsentandae
|
apsentandi
|
| Dativ |
apsentando
|
apsentandae
|
apsentando
|
| Akkusativ |
apsentandum
|
apsentandam
|
apsentandum
|
| Ablativ |
apsentando
|
apsentanda
|
apsentando
|
| Vokativ |
apsentande
|
apsentanda
|
apsentandum
|
Plural
| Nominativ |
apsentandi
|
apsentandae
|
apsentanda
|
| Genitiv |
apsentandorum
|
apsentandarum
|
apsentandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
apsentandos
|
apsentandas
|
apsentanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
apsentandi
|
apsentandae
|
apsentanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
apsentans
|
apsentans
|
apsentans
|
| Genitiv |
apsentantis
|
apsentantis
|
apsentantis
|
| Dativ |
apsentanti
|
apsentanti
|
apsentanti
|
| Akkusativ |
apsentantem
|
apsentantem
|
apsentans
|
| Ablativ |
apsentanti apsentante
|
apsentanti apsentante
|
apsentanti apsentante
|
| Vokativ |
apsentans
|
apsentans
|
apsentans
|
Plural
| Nominativ |
apsentantes
|
apsentantes
|
apsentantia
|
| Genitiv |
apsentantium apsentantum
|
apsentantium apsentantum
|
apsentantium apsentantum
|
| Dativ |
apsentantibus
|
apsentantibus
|
apsentantibus
|
| Akkusativ |
apsentantes
|
apsentantes
|
apsentantia
|
| Ablativ |
apsentantibus
|
apsentantibus
|
apsentantibus
|
| Vokativ |
apsentantes
|
apsentantes
|
apsentantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
apsentatus
|
apsentata
|
apsentatum
|
| Genitiv |
apsentati
|
apsentatae
|
apsentati
|
| Dativ |
apsentato
|
apsentatae
|
apsentato
|
| Akkusativ |
apsentatum
|
apsentatam
|
apsentatum
|
| Ablativ |
apsentato
|
apsentata
|
apsentato
|
| Vokativ |
apsentate
|
apsentata
|
apsentatum
|
Plural
| Nominativ |
apsentati
|
apsentatae
|
apsentata
|
| Genitiv |
apsentatorum
|
apsentatarum
|
apsentatorum
|
| Dativ |
apsentatis
|
apsentatis
|
apsentatis
|
| Akkusativ |
apsentatos
|
apsentatas
|
apsentata
|
| Ablativ |
apsentatis
|
apsentatis
|
apsentatis
|
| Vokativ |
apsentati
|
apsentatae
|
apsentata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
apsentaturus
|
apsentatura
|
apsentaturum
|
| Genitiv |
apsentaturi
|
apsentaturae
|
apsentaturi
|
| Dativ |
apsentaturo
|
apsentaturae
|
apsentaturo
|
| Akkusativ |
apsentaturum
|
apsentaturam
|
apsentaturum
|
| Ablativ |
apsentaturo
|
apsentatura
|
apsentaturo
|
| Vokativ |
apsentature
|
apsentatura
|
apsentaturum
|
Plural
| Nominativ |
apsentaturi
|
apsentaturae
|
apsentatura
|
| Genitiv |
apsentaturorum
|
apsentaturarum
|
apsentaturorum
|
| Dativ |
apsentaturis
|
apsentaturis
|
apsentaturis
|
| Akkusativ |
apsentaturos
|
apsentaturas
|
apsentatura
|
| Ablativ |
apsentaturis
|
apsentaturis
|
apsentaturis
|
| Vokativ |
apsentaturi
|
apsentaturae
|
apsentatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
apsentatum
|
apsentatu
|