Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apto
|
ich passe an |
| 2. Person Singular |
aptas
|
du paßt an |
| 3. Person Singular |
aptat
|
er/sie/es paßt an |
| 1. Person Plural |
aptamus
|
wir passen an |
| 2. Person Plural |
aptatis
|
ihr paßt an |
| 3. Person Plural |
aptant
|
sie passen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptor
|
ich werde angepaßt |
| 2. Person Singular |
aptaris aptare
|
du wirst angepaßt |
| 3. Person Singular |
aptatur
|
er/sie/es wird angepaßt |
| 1. Person Plural |
aptamur
|
wir werden angepaßt |
| 2. Person Plural |
aptamini
|
ihr werdet angepaßt |
| 3. Person Plural |
aptantur
|
sie werden angepaßt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptem
|
ich passe an |
| 2. Person Singular |
aptes
|
du passest an |
| 3. Person Singular |
aptet
|
er/sie/es passe an |
| 1. Person Plural |
aptemus
|
wir passen an |
| 2. Person Plural |
aptetis
|
ihr passet an |
| 3. Person Plural |
aptent
|
sie passen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apter
|
ich werde angepaßt |
| 2. Person Singular |
apteris aptere
|
du werdest angepaßt |
| 3. Person Singular |
aptetur
|
er/sie/es werde angepaßt |
| 1. Person Plural |
aptemur
|
wir werden angepaßt |
| 2. Person Plural |
aptemini
|
ihr werdet angepaßt |
| 3. Person Plural |
aptentur
|
sie werden angepaßt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabam
|
ich paßte an |
| 2. Person Singular |
aptabas
|
du paßtest an |
| 3. Person Singular |
aptabat
|
er/sie/es paßte an |
| 1. Person Plural |
aptabamus
|
wir paßten an |
| 2. Person Plural |
aptabatis
|
ihr paßtet an |
| 3. Person Plural |
aptabant
|
sie paßten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabar
|
ich wurde angepaßt |
| 2. Person Singular |
aptabaris aptabare
|
du wurdest angepaßt |
| 3. Person Singular |
aptabatur
|
er/sie/es wurde angepaßt |
| 1. Person Plural |
aptabamur
|
wir wurden angepaßt |
| 2. Person Plural |
aptabamini
|
ihr wurdet angepaßt |
| 3. Person Plural |
aptabantur
|
sie wurden angepaßt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptarem
|
ich paßte an |
| 2. Person Singular |
aptares
|
du paßtest an |
| 3. Person Singular |
aptaret
|
er/sie/es paßte an |
| 1. Person Plural |
aptaremus
|
wir paßten an |
| 2. Person Plural |
aptaretis
|
ihr paßtet an |
| 3. Person Plural |
aptarent
|
sie paßten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptarer
|
ich würde angepaßt |
| 2. Person Singular |
aptareris aptarere
|
du würdest angepaßt |
| 3. Person Singular |
aptaretur
|
er/sie/es würde angepaßt |
| 1. Person Plural |
aptaremur
|
wir würden angepaßt |
| 2. Person Plural |
aptaremini
|
ihr würdet angepaßt |
| 3. Person Plural |
aptarentur
|
sie würden angepaßt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabo
|
ich werde anpassen |
| 2. Person Singular |
aptabis
|
du wirst anpassen |
| 3. Person Singular |
aptabit
|
er/sie/es wird anpassen |
| 1. Person Plural |
aptabimus
|
wir werden anpassen |
| 2. Person Plural |
aptabitis
|
ihr werdet anpassen |
| 3. Person Plural |
aptabunt
|
sie werden anpassen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabor
|
ich werde angepaßt |
| 2. Person Singular |
aptaberis aptabere
|
du wirst angepaßt |
| 3. Person Singular |
aptabitur
|
er/sie/es wird angepaßt |
| 1. Person Plural |
aptabimur
|
wir werden angepaßt |
| 2. Person Plural |
aptabimini
|
ihr werdet angepaßt |
| 3. Person Plural |
aptabuntur
|
sie werden angepaßt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptavi
|
ich habe angepaßt |
| 2. Person Singular |
aptavisti
|
du hast angepaßt |
| 3. Person Singular |
aptavit
|
er/sie/es hat angepaßt |
| 1. Person Plural |
aptavimus
|
wir haben angepaßt |
| 2. Person Plural |
aptavistis
|
ihr habt angepaßt |
| 3. Person Plural |
aptaverunt aptavere
|
sie haben angepaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus sum
|
ich bin angepaßt worden |
| 2. Person Singular |
aptatus es
|
du bist angepaßt worden |
| 3. Person Singular |
aptatus est
|
er/sie/es ist angepaßt worden |
| 1. Person Plural |
aptati sumus
|
wir sind angepaßt worden |
| 2. Person Plural |
aptati estis
|
ihr seid angepaßt worden |
| 3. Person Plural |
aptati sunt
|
sie sind angepaßt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptaverim
|
ich habe angepaßt |
| 2. Person Singular |
aptaveris
|
du habest angepaßt |
| 3. Person Singular |
aptaverit
|
er/sie/es habe angepaßt |
| 1. Person Plural |
aptaverimus
|
wir haben angepaßt |
| 2. Person Plural |
aptaveritis
|
ihr habet angepaßt |
| 3. Person Plural |
aptaverint
|
sie haben angepaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus sim
|
ich sei angepaßt worden |
| 2. Person Singular |
aptatus sis
|
du seiest angepaßt worden |
| 3. Person Singular |
aptatus sit
|
er/sie/es sei angepaßt worden |
| 1. Person Plural |
aptati simus
|
wir seien angepaßt worden |
| 2. Person Plural |
aptati sitis
|
ihr seiet angepaßt worden |
| 3. Person Plural |
aptati sint
|
sie seien angepaßt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptaveram
|
ich hatte angepaßt |
| 2. Person Singular |
aptaveras
|
du hattest angepaßt |
| 3. Person Singular |
aptaverat
|
er/sie/es hatte angepaßt |
| 1. Person Plural |
aptaveramus
|
wir hatten angepaßt |
| 2. Person Plural |
aptaveratis
|
ihr hattet angepaßt |
| 3. Person Plural |
aptaverant
|
sie hatten angepaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus eram
|
ich war angepaßt worden |
| 2. Person Singular |
aptatus eras
|
du warst angepaßt worden |
| 3. Person Singular |
aptatus erat
|
er/sie/es war angepaßt worden |
| 1. Person Plural |
aptati eramus
|
wir waren angepaßt worden |
| 2. Person Plural |
aptati eratis
|
ihr warst angepaßt worden |
| 3. Person Plural |
aptati erant
|
sie waren angepaßt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptavissem
|
ich hätte angepaßt |
| 2. Person Singular |
aptavisses
|
du hättest angepaßt |
| 3. Person Singular |
aptavisset
|
er/sie/es hätte angepaßt |
| 1. Person Plural |
aptavissemus
|
wir hätten angepaßt |
| 2. Person Plural |
aptavissetis
|
ihr hättet angepaßt |
| 3. Person Plural |
aptavissent
|
sie hätten angepaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus essem
|
ich wäre angepaßt worden |
| 2. Person Singular |
aptatus esses
|
du wärest angepaßt worden |
| 3. Person Singular |
aptatus esset
|
er/sie/es wäre angepaßt worden |
| 1. Person Plural |
aptati essemus
|
wir wären angepaßt worden |
| 2. Person Plural |
aptati essetis
|
ihr wäret angepaßt worden |
| 3. Person Plural |
aptati essent
|
sie wären angepaßt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptavero
|
ich werde angepaßt haben |
| 2. Person Singular |
aptaveris
|
du wirst angepaßt haben |
| 3. Person Singular |
aptaverit
|
er/sie/es wird angepaßt haben |
| 1. Person Plural |
aptaverimus
|
wir werden angepaßt haben |
| 2. Person Plural |
aptaveritis
|
ihr werdet angepaßt haben |
| 3. Person Plural |
aptaverint
|
sie werden angepaßt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus ero
|
ich werde angepaßt worden sein |
| 2. Person Singular |
aptatus eris
|
du werdest angepaßt worden sein |
| 3. Person Singular |
aptatus erit
|
er/sie/es werde angepaßt worden sein |
| 1. Person Plural |
aptati erimus
|
wir werden angepaßt worden sein |
| 2. Person Plural |
aptati eritis
|
ihr werdet angepaßt worden sein |
| 3. Person Plural |
aptati erunt
|
sie werden angepaßt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aptare
|
anpassen |
| Vorzeitigkeit |
aptavisse
|
angepaßt haben |
| Nachzeitigkeit |
aptaturum esse
|
anpassen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aptari aptarier
|
angepaßt werden |
| Vorzeitigkeit |
aptatum esse
|
angepaßt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
aptatum iri
|
künftig angepaßt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
apta
|
passe an! |
| 2. Person Plural |
aptate
|
paßt an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
aptato
|
| 3. Person Singular |
aptato
|
| 2. Person Plural |
aptatote
|
| 3. Person Plural |
aptanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
aptare
|
das Anpassen |
| Genitiv |
aptandi
|
des Anpassens |
| Dativ |
aptando
|
dem Anpassen |
| Akkusativ |
aptandum
|
das Anpassen |
| Ablativ |
aptando
|
durch das Anpassen |
| Vokativ |
aptande
|
Anpassen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptandus
|
aptanda
|
aptandum
|
| Genitiv |
aptandi
|
aptandae
|
aptandi
|
| Dativ |
aptando
|
aptandae
|
aptando
|
| Akkusativ |
aptandum
|
aptandam
|
aptandum
|
| Ablativ |
aptando
|
aptanda
|
aptando
|
| Vokativ |
aptande
|
aptanda
|
aptandum
|
Plural
| Nominativ |
aptandi
|
aptandae
|
aptanda
|
| Genitiv |
aptandorum
|
aptandarum
|
aptandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
aptandos
|
aptandas
|
aptanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
aptandi
|
aptandae
|
aptanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptans
|
aptans
|
aptans
|
| Genitiv |
aptantis
|
aptantis
|
aptantis
|
| Dativ |
aptanti
|
aptanti
|
aptanti
|
| Akkusativ |
aptantem
|
aptantem
|
aptans
|
| Ablativ |
aptanti aptante
|
aptanti aptante
|
aptanti aptante
|
| Vokativ |
aptans
|
aptans
|
aptans
|
Plural
| Nominativ |
aptantes
|
aptantes
|
aptantia
|
| Genitiv |
aptantium aptantum
|
aptantium aptantum
|
aptantium aptantum
|
| Dativ |
aptantibus
|
aptantibus
|
aptantibus
|
| Akkusativ |
aptantes
|
aptantes
|
aptantia
|
| Ablativ |
aptantibus
|
aptantibus
|
aptantibus
|
| Vokativ |
aptantes
|
aptantes
|
aptantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptatus
|
aptata
|
aptatum
|
| Genitiv |
aptati
|
aptatae
|
aptati
|
| Dativ |
aptato
|
aptatae
|
aptato
|
| Akkusativ |
aptatum
|
aptatam
|
aptatum
|
| Ablativ |
aptato
|
aptata
|
aptato
|
| Vokativ |
aptate
|
aptata
|
aptatum
|
Plural
| Nominativ |
aptati
|
aptatae
|
aptata
|
| Genitiv |
aptatorum
|
aptatarum
|
aptatorum
|
| Dativ |
aptatis
|
aptatis
|
aptatis
|
| Akkusativ |
aptatos
|
aptatas
|
aptata
|
| Ablativ |
aptatis
|
aptatis
|
aptatis
|
| Vokativ |
aptati
|
aptatae
|
aptata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptaturus
|
aptatura
|
aptaturum
|
| Genitiv |
aptaturi
|
aptaturae
|
aptaturi
|
| Dativ |
aptaturo
|
aptaturae
|
aptaturo
|
| Akkusativ |
aptaturum
|
aptaturam
|
aptaturum
|
| Ablativ |
aptaturo
|
aptatura
|
aptaturo
|
| Vokativ |
aptature
|
aptatura
|
aptaturum
|
Plural
| Nominativ |
aptaturi
|
aptaturae
|
aptatura
|
| Genitiv |
aptaturorum
|
aptaturarum
|
aptaturorum
|
| Dativ |
aptaturis
|
aptaturis
|
aptaturis
|
| Akkusativ |
aptaturos
|
aptaturas
|
aptatura
|
| Ablativ |
aptaturis
|
aptaturis
|
aptaturis
|
| Vokativ |
aptaturi
|
aptaturae
|
aptatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
aptatum
|
aptatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apto
|
ich rüste aus |
| 2. Person Singular |
aptas
|
du rüstest aus |
| 3. Person Singular |
aptat
|
er/sie/es rüstet aus |
| 1. Person Plural |
aptamus
|
wir rüsten aus |
| 2. Person Plural |
aptatis
|
ihr rüstet aus |
| 3. Person Plural |
aptant
|
sie rüsten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptor
|
ich werde ausgerüstet |
| 2. Person Singular |
aptaris aptare
|
du wirst ausgerüstet |
| 3. Person Singular |
aptatur
|
er/sie/es wird ausgerüstet |
| 1. Person Plural |
aptamur
|
wir werden ausgerüstet |
| 2. Person Plural |
aptamini
|
ihr werdet ausgerüstet |
| 3. Person Plural |
aptantur
|
sie werden ausgerüstet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptem
|
ich rüste aus |
| 2. Person Singular |
aptes
|
du rüstest aus |
| 3. Person Singular |
aptet
|
er/sie/es rüste aus |
| 1. Person Plural |
aptemus
|
wir rüsten aus |
| 2. Person Plural |
aptetis
|
ihr rüstet aus |
| 3. Person Plural |
aptent
|
sie rüsten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apter
|
ich werde ausgerüstet |
| 2. Person Singular |
apteris aptere
|
du werdest ausgerüstet |
| 3. Person Singular |
aptetur
|
er/sie/es werde ausgerüstet |
| 1. Person Plural |
aptemur
|
wir werden ausgerüstet |
| 2. Person Plural |
aptemini
|
ihr werdet ausgerüstet |
| 3. Person Plural |
aptentur
|
sie werden ausgerüstet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabam
|
ich rüstete aus |
| 2. Person Singular |
aptabas
|
du rüstetest aus |
| 3. Person Singular |
aptabat
|
er/sie/es rüstete aus |
| 1. Person Plural |
aptabamus
|
wir rüsteten aus |
| 2. Person Plural |
aptabatis
|
ihr rüstetet aus |
| 3. Person Plural |
aptabant
|
sie rüsteten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabar
|
ich wurde ausgerüstet |
| 2. Person Singular |
aptabaris aptabare
|
du wurdest ausgerüstet |
| 3. Person Singular |
aptabatur
|
er/sie/es wurde ausgerüstet |
| 1. Person Plural |
aptabamur
|
wir wurden ausgerüstet |
| 2. Person Plural |
aptabamini
|
ihr wurdet ausgerüstet |
| 3. Person Plural |
aptabantur
|
sie wurden ausgerüstet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptarem
|
ich rüstete aus |
| 2. Person Singular |
aptares
|
du rüstetest aus |
| 3. Person Singular |
aptaret
|
er/sie/es rüstete aus |
| 1. Person Plural |
aptaremus
|
wir rüsteten aus |
| 2. Person Plural |
aptaretis
|
ihr rüstetet aus |
| 3. Person Plural |
aptarent
|
sie rüsteten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptarer
|
ich würde ausgerüstet |
| 2. Person Singular |
aptareris aptarere
|
du würdest ausgerüstet |
| 3. Person Singular |
aptaretur
|
er/sie/es würde ausgerüstet |
| 1. Person Plural |
aptaremur
|
wir würden ausgerüstet |
| 2. Person Plural |
aptaremini
|
ihr würdet ausgerüstet |
| 3. Person Plural |
aptarentur
|
sie würden ausgerüstet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabo
|
ich werde ausrüsten |
| 2. Person Singular |
aptabis
|
du wirst ausrüsten |
| 3. Person Singular |
aptabit
|
er/sie/es wird ausrüsten |
| 1. Person Plural |
aptabimus
|
wir werden ausrüsten |
| 2. Person Plural |
aptabitis
|
ihr werdet ausrüsten |
| 3. Person Plural |
aptabunt
|
sie werden ausrüsten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabor
|
ich werde ausgerüstet |
| 2. Person Singular |
aptaberis aptabere
|
du wirst ausgerüstet |
| 3. Person Singular |
aptabitur
|
er/sie/es wird ausgerüstet |
| 1. Person Plural |
aptabimur
|
wir werden ausgerüstet |
| 2. Person Plural |
aptabimini
|
ihr werdet ausgerüstet |
| 3. Person Plural |
aptabuntur
|
sie werden ausgerüstet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptavi
|
ich habe ausgerüstet |
| 2. Person Singular |
aptavisti
|
du hast ausgerüstet |
| 3. Person Singular |
aptavit
|
er/sie/es hat ausgerüstet |
| 1. Person Plural |
aptavimus
|
wir haben ausgerüstet |
| 2. Person Plural |
aptavistis
|
ihr habt ausgerüstet |
| 3. Person Plural |
aptaverunt aptavere
|
sie haben ausgerüstet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus sum
|
ich bin ausgerüstet worden |
| 2. Person Singular |
aptatus es
|
du bist ausgerüstet worden |
| 3. Person Singular |
aptatus est
|
er/sie/es ist ausgerüstet worden |
| 1. Person Plural |
aptati sumus
|
wir sind ausgerüstet worden |
| 2. Person Plural |
aptati estis
|
ihr seid ausgerüstet worden |
| 3. Person Plural |
aptati sunt
|
sie sind ausgerüstet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptaverim
|
ich habe ausgerüstet |
| 2. Person Singular |
aptaveris
|
du habest ausgerüstet |
| 3. Person Singular |
aptaverit
|
er/sie/es habe ausgerüstet |
| 1. Person Plural |
aptaverimus
|
wir haben ausgerüstet |
| 2. Person Plural |
aptaveritis
|
ihr habet ausgerüstet |
| 3. Person Plural |
aptaverint
|
sie haben ausgerüstet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus sim
|
ich sei ausgerüstet worden |
| 2. Person Singular |
aptatus sis
|
du seiest ausgerüstet worden |
| 3. Person Singular |
aptatus sit
|
er/sie/es sei ausgerüstet worden |
| 1. Person Plural |
aptati simus
|
wir seien ausgerüstet worden |
| 2. Person Plural |
aptati sitis
|
ihr seiet ausgerüstet worden |
| 3. Person Plural |
aptati sint
|
sie seien ausgerüstet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptaveram
|
ich hatte ausgerüstet |
| 2. Person Singular |
aptaveras
|
du hattest ausgerüstet |
| 3. Person Singular |
aptaverat
|
er/sie/es hatte ausgerüstet |
| 1. Person Plural |
aptaveramus
|
wir hatten ausgerüstet |
| 2. Person Plural |
aptaveratis
|
ihr hattet ausgerüstet |
| 3. Person Plural |
aptaverant
|
sie hatten ausgerüstet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus eram
|
ich war ausgerüstet worden |
| 2. Person Singular |
aptatus eras
|
du warst ausgerüstet worden |
| 3. Person Singular |
aptatus erat
|
er/sie/es war ausgerüstet worden |
| 1. Person Plural |
aptati eramus
|
wir waren ausgerüstet worden |
| 2. Person Plural |
aptati eratis
|
ihr warst ausgerüstet worden |
| 3. Person Plural |
aptati erant
|
sie waren ausgerüstet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptavissem
|
ich hätte ausgerüstet |
| 2. Person Singular |
aptavisses
|
du hättest ausgerüstet |
| 3. Person Singular |
aptavisset
|
er/sie/es hätte ausgerüstet |
| 1. Person Plural |
aptavissemus
|
wir hätten ausgerüstet |
| 2. Person Plural |
aptavissetis
|
ihr hättet ausgerüstet |
| 3. Person Plural |
aptavissent
|
sie hätten ausgerüstet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus essem
|
ich wäre ausgerüstet worden |
| 2. Person Singular |
aptatus esses
|
du wärest ausgerüstet worden |
| 3. Person Singular |
aptatus esset
|
er/sie/es wäre ausgerüstet worden |
| 1. Person Plural |
aptati essemus
|
wir wären ausgerüstet worden |
| 2. Person Plural |
aptati essetis
|
ihr wäret ausgerüstet worden |
| 3. Person Plural |
aptati essent
|
sie wären ausgerüstet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptavero
|
ich werde ausgerüstet haben |
| 2. Person Singular |
aptaveris
|
du wirst ausgerüstet haben |
| 3. Person Singular |
aptaverit
|
er/sie/es wird ausgerüstet haben |
| 1. Person Plural |
aptaverimus
|
wir werden ausgerüstet haben |
| 2. Person Plural |
aptaveritis
|
ihr werdet ausgerüstet haben |
| 3. Person Plural |
aptaverint
|
sie werden ausgerüstet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus ero
|
ich werde ausgerüstet worden sein |
| 2. Person Singular |
aptatus eris
|
du werdest ausgerüstet worden sein |
| 3. Person Singular |
aptatus erit
|
er/sie/es werde ausgerüstet worden sein |
| 1. Person Plural |
aptati erimus
|
wir werden ausgerüstet worden sein |
| 2. Person Plural |
aptati eritis
|
ihr werdet ausgerüstet worden sein |
| 3. Person Plural |
aptati erunt
|
sie werden ausgerüstet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aptare
|
ausrüsten |
| Vorzeitigkeit |
aptavisse
|
ausgerüstet haben |
| Nachzeitigkeit |
aptaturum esse
|
ausrüsten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aptari aptarier
|
ausgerüstet werden |
| Vorzeitigkeit |
aptatum esse
|
ausgerüstet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
aptatum iri
|
künftig ausgerüstet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
apta
|
rüste aus! |
| 2. Person Plural |
aptate
|
rüstet aus! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
aptato
|
| 3. Person Singular |
aptato
|
| 2. Person Plural |
aptatote
|
| 3. Person Plural |
aptanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
aptare
|
das Ausrüsten |
| Genitiv |
aptandi
|
des Ausrüstens |
| Dativ |
aptando
|
dem Ausrüsten |
| Akkusativ |
aptandum
|
das Ausrüsten |
| Ablativ |
aptando
|
durch das Ausrüsten |
| Vokativ |
aptande
|
Ausrüsten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptandus
|
aptanda
|
aptandum
|
| Genitiv |
aptandi
|
aptandae
|
aptandi
|
| Dativ |
aptando
|
aptandae
|
aptando
|
| Akkusativ |
aptandum
|
aptandam
|
aptandum
|
| Ablativ |
aptando
|
aptanda
|
aptando
|
| Vokativ |
aptande
|
aptanda
|
aptandum
|
Plural
| Nominativ |
aptandi
|
aptandae
|
aptanda
|
| Genitiv |
aptandorum
|
aptandarum
|
aptandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
aptandos
|
aptandas
|
aptanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
aptandi
|
aptandae
|
aptanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptans
|
aptans
|
aptans
|
| Genitiv |
aptantis
|
aptantis
|
aptantis
|
| Dativ |
aptanti
|
aptanti
|
aptanti
|
| Akkusativ |
aptantem
|
aptantem
|
aptans
|
| Ablativ |
aptanti aptante
|
aptanti aptante
|
aptanti aptante
|
| Vokativ |
aptans
|
aptans
|
aptans
|
Plural
| Nominativ |
aptantes
|
aptantes
|
aptantia
|
| Genitiv |
aptantium aptantum
|
aptantium aptantum
|
aptantium aptantum
|
| Dativ |
aptantibus
|
aptantibus
|
aptantibus
|
| Akkusativ |
aptantes
|
aptantes
|
aptantia
|
| Ablativ |
aptantibus
|
aptantibus
|
aptantibus
|
| Vokativ |
aptantes
|
aptantes
|
aptantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptatus
|
aptata
|
aptatum
|
| Genitiv |
aptati
|
aptatae
|
aptati
|
| Dativ |
aptato
|
aptatae
|
aptato
|
| Akkusativ |
aptatum
|
aptatam
|
aptatum
|
| Ablativ |
aptato
|
aptata
|
aptato
|
| Vokativ |
aptate
|
aptata
|
aptatum
|
Plural
| Nominativ |
aptati
|
aptatae
|
aptata
|
| Genitiv |
aptatorum
|
aptatarum
|
aptatorum
|
| Dativ |
aptatis
|
aptatis
|
aptatis
|
| Akkusativ |
aptatos
|
aptatas
|
aptata
|
| Ablativ |
aptatis
|
aptatis
|
aptatis
|
| Vokativ |
aptati
|
aptatae
|
aptata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptaturus
|
aptatura
|
aptaturum
|
| Genitiv |
aptaturi
|
aptaturae
|
aptaturi
|
| Dativ |
aptaturo
|
aptaturae
|
aptaturo
|
| Akkusativ |
aptaturum
|
aptaturam
|
aptaturum
|
| Ablativ |
aptaturo
|
aptatura
|
aptaturo
|
| Vokativ |
aptature
|
aptatura
|
aptaturum
|
Plural
| Nominativ |
aptaturi
|
aptaturae
|
aptatura
|
| Genitiv |
aptaturorum
|
aptaturarum
|
aptaturorum
|
| Dativ |
aptaturis
|
aptaturis
|
aptaturis
|
| Akkusativ |
aptaturos
|
aptaturas
|
aptatura
|
| Ablativ |
aptaturis
|
aptaturis
|
aptaturis
|
| Vokativ |
aptaturi
|
aptaturae
|
aptatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
aptatum
|
aptatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apto
|
|
| 2. Person Singular |
aptas
|
|
| 3. Person Singular |
aptat
|
|
| 1. Person Plural |
aptamus
|
|
| 2. Person Plural |
aptatis
|
|
| 3. Person Plural |
aptant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptor
|
|
| 2. Person Singular |
aptaris aptare
|
|
| 3. Person Singular |
aptatur
|
|
| 1. Person Plural |
aptamur
|
|
| 2. Person Plural |
aptamini
|
|
| 3. Person Plural |
aptantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptem
|
|
| 2. Person Singular |
aptes
|
|
| 3. Person Singular |
aptet
|
|
| 1. Person Plural |
aptemus
|
|
| 2. Person Plural |
aptetis
|
|
| 3. Person Plural |
aptent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apter
|
|
| 2. Person Singular |
apteris aptere
|
|
| 3. Person Singular |
aptetur
|
|
| 1. Person Plural |
aptemur
|
|
| 2. Person Plural |
aptemini
|
|
| 3. Person Plural |
aptentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabam
|
|
| 2. Person Singular |
aptabas
|
|
| 3. Person Singular |
aptabat
|
|
| 1. Person Plural |
aptabamus
|
|
| 2. Person Plural |
aptabatis
|
|
| 3. Person Plural |
aptabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabar
|
|
| 2. Person Singular |
aptabaris aptabare
|
|
| 3. Person Singular |
aptabatur
|
|
| 1. Person Plural |
aptabamur
|
|
| 2. Person Plural |
aptabamini
|
|
| 3. Person Plural |
aptabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptarem
|
|
| 2. Person Singular |
aptares
|
|
| 3. Person Singular |
aptaret
|
|
| 1. Person Plural |
aptaremus
|
|
| 2. Person Plural |
aptaretis
|
|
| 3. Person Plural |
aptarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptarer
|
|
| 2. Person Singular |
aptareris aptarere
|
|
| 3. Person Singular |
aptaretur
|
|
| 1. Person Plural |
aptaremur
|
|
| 2. Person Plural |
aptaremini
|
|
| 3. Person Plural |
aptarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabo
|
|
| 2. Person Singular |
aptabis
|
|
| 3. Person Singular |
aptabit
|
|
| 1. Person Plural |
aptabimus
|
|
| 2. Person Plural |
aptabitis
|
|
| 3. Person Plural |
aptabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabor
|
|
| 2. Person Singular |
aptaberis aptabere
|
|
| 3. Person Singular |
aptabitur
|
|
| 1. Person Plural |
aptabimur
|
|
| 2. Person Plural |
aptabimini
|
|
| 3. Person Plural |
aptabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptavi
|
|
| 2. Person Singular |
aptavisti
|
|
| 3. Person Singular |
aptavit
|
|
| 1. Person Plural |
aptavimus
|
|
| 2. Person Plural |
aptavistis
|
|
| 3. Person Plural |
aptaverunt aptavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
aptatus es
|
|
| 3. Person Singular |
aptatus est
|
|
| 1. Person Plural |
aptati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
aptati estis
|
|
| 3. Person Plural |
aptati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptaverim
|
|
| 2. Person Singular |
aptaveris
|
|
| 3. Person Singular |
aptaverit
|
|
| 1. Person Plural |
aptaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
aptaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
aptaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
aptatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
aptatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
aptati simus
|
|
| 2. Person Plural |
aptati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
aptati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptaveram
|
|
| 2. Person Singular |
aptaveras
|
|
| 3. Person Singular |
aptaverat
|
|
| 1. Person Plural |
aptaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
aptaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
aptaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
aptatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
aptatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
aptati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
aptati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
aptati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptavissem
|
|
| 2. Person Singular |
aptavisses
|
|
| 3. Person Singular |
aptavisset
|
|
| 1. Person Plural |
aptavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
aptavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
aptavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
aptatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
aptatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
aptati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
aptati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
aptati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptavero
|
|
| 2. Person Singular |
aptaveris
|
|
| 3. Person Singular |
aptaverit
|
|
| 1. Person Plural |
aptaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
aptaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
aptaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
aptatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
aptatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
aptati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
aptati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
aptati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aptare
|
|
| Vorzeitigkeit |
aptavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
aptaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aptari aptarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
aptatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
aptatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
apta
|
! |
| 2. Person Plural |
aptate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
aptato
|
| 3. Person Singular |
aptato
|
| 2. Person Plural |
aptatote
|
| 3. Person Plural |
aptanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
aptare
|
das |
| Genitiv |
aptandi
|
des es |
| Dativ |
aptando
|
dem |
| Akkusativ |
aptandum
|
das |
| Ablativ |
aptando
|
durch das |
| Vokativ |
aptande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptandus
|
aptanda
|
aptandum
|
| Genitiv |
aptandi
|
aptandae
|
aptandi
|
| Dativ |
aptando
|
aptandae
|
aptando
|
| Akkusativ |
aptandum
|
aptandam
|
aptandum
|
| Ablativ |
aptando
|
aptanda
|
aptando
|
| Vokativ |
aptande
|
aptanda
|
aptandum
|
Plural
| Nominativ |
aptandi
|
aptandae
|
aptanda
|
| Genitiv |
aptandorum
|
aptandarum
|
aptandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
aptandos
|
aptandas
|
aptanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
aptandi
|
aptandae
|
aptanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptans
|
aptans
|
aptans
|
| Genitiv |
aptantis
|
aptantis
|
aptantis
|
| Dativ |
aptanti
|
aptanti
|
aptanti
|
| Akkusativ |
aptantem
|
aptantem
|
aptans
|
| Ablativ |
aptanti aptante
|
aptanti aptante
|
aptanti aptante
|
| Vokativ |
aptans
|
aptans
|
aptans
|
Plural
| Nominativ |
aptantes
|
aptantes
|
aptantia
|
| Genitiv |
aptantium aptantum
|
aptantium aptantum
|
aptantium aptantum
|
| Dativ |
aptantibus
|
aptantibus
|
aptantibus
|
| Akkusativ |
aptantes
|
aptantes
|
aptantia
|
| Ablativ |
aptantibus
|
aptantibus
|
aptantibus
|
| Vokativ |
aptantes
|
aptantes
|
aptantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptatus
|
aptata
|
aptatum
|
| Genitiv |
aptati
|
aptatae
|
aptati
|
| Dativ |
aptato
|
aptatae
|
aptato
|
| Akkusativ |
aptatum
|
aptatam
|
aptatum
|
| Ablativ |
aptato
|
aptata
|
aptato
|
| Vokativ |
aptate
|
aptata
|
aptatum
|
Plural
| Nominativ |
aptati
|
aptatae
|
aptata
|
| Genitiv |
aptatorum
|
aptatarum
|
aptatorum
|
| Dativ |
aptatis
|
aptatis
|
aptatis
|
| Akkusativ |
aptatos
|
aptatas
|
aptata
|
| Ablativ |
aptatis
|
aptatis
|
aptatis
|
| Vokativ |
aptati
|
aptatae
|
aptata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptaturus
|
aptatura
|
aptaturum
|
| Genitiv |
aptaturi
|
aptaturae
|
aptaturi
|
| Dativ |
aptaturo
|
aptaturae
|
aptaturo
|
| Akkusativ |
aptaturum
|
aptaturam
|
aptaturum
|
| Ablativ |
aptaturo
|
aptatura
|
aptaturo
|
| Vokativ |
aptature
|
aptatura
|
aptaturum
|
Plural
| Nominativ |
aptaturi
|
aptaturae
|
aptatura
|
| Genitiv |
aptaturorum
|
aptaturarum
|
aptaturorum
|
| Dativ |
aptaturis
|
aptaturis
|
aptaturis
|
| Akkusativ |
aptaturos
|
aptaturas
|
aptatura
|
| Ablativ |
aptaturis
|
aptaturis
|
aptaturis
|
| Vokativ |
aptaturi
|
aptaturae
|
aptatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
aptatum
|
aptatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
apto
|
ich mache zurecht |
| 2. Person Singular |
aptas
|
du machst zurecht |
| 3. Person Singular |
aptat
|
er/sie/es macht zurecht |
| 1. Person Plural |
aptamus
|
wir machen zurecht |
| 2. Person Plural |
aptatis
|
ihr macht zurecht |
| 3. Person Plural |
aptant
|
sie machen zurecht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptor
|
ich werde zurechtgemacht |
| 2. Person Singular |
aptaris aptare
|
du wirst zurechtgemacht |
| 3. Person Singular |
aptatur
|
er/sie/es wird zurechtgemacht |
| 1. Person Plural |
aptamur
|
wir werden zurechtgemacht |
| 2. Person Plural |
aptamini
|
ihr werdet zurechtgemacht |
| 3. Person Plural |
aptantur
|
sie werden zurechtgemacht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptem
|
ich mache zurecht |
| 2. Person Singular |
aptes
|
du machest zurecht |
| 3. Person Singular |
aptet
|
er/sie/es mache zurecht |
| 1. Person Plural |
aptemus
|
wir machen zurecht |
| 2. Person Plural |
aptetis
|
ihr machet zurecht |
| 3. Person Plural |
aptent
|
sie machen zurecht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
apter
|
ich werde zurechtgemacht |
| 2. Person Singular |
apteris aptere
|
du werdest zurechtgemacht |
| 3. Person Singular |
aptetur
|
er/sie/es werde zurechtgemacht |
| 1. Person Plural |
aptemur
|
wir werden zurechtgemacht |
| 2. Person Plural |
aptemini
|
ihr werdet zurechtgemacht |
| 3. Person Plural |
aptentur
|
sie werden zurechtgemacht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabam
|
ich machte zurecht |
| 2. Person Singular |
aptabas
|
du machtest zurecht |
| 3. Person Singular |
aptabat
|
er/sie/es machte zurecht |
| 1. Person Plural |
aptabamus
|
wir machten zurecht |
| 2. Person Plural |
aptabatis
|
ihr machtet zurecht |
| 3. Person Plural |
aptabant
|
sie machten zurecht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabar
|
ich wurde zurechtgemacht |
| 2. Person Singular |
aptabaris aptabare
|
du wurdest zurechtgemacht |
| 3. Person Singular |
aptabatur
|
er/sie/es wurde zurechtgemacht |
| 1. Person Plural |
aptabamur
|
wir wurden zurechtgemacht |
| 2. Person Plural |
aptabamini
|
ihr wurdet zurechtgemacht |
| 3. Person Plural |
aptabantur
|
sie wurden zurechtgemacht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptarem
|
ich machte zurecht |
| 2. Person Singular |
aptares
|
du machtest zurecht |
| 3. Person Singular |
aptaret
|
er/sie/es machte zurecht |
| 1. Person Plural |
aptaremus
|
wir machten zurecht |
| 2. Person Plural |
aptaretis
|
ihr machtet zurecht |
| 3. Person Plural |
aptarent
|
sie machten zurecht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptarer
|
ich würde zurechtgemacht |
| 2. Person Singular |
aptareris aptarere
|
du würdest zurechtgemacht |
| 3. Person Singular |
aptaretur
|
er/sie/es würde zurechtgemacht |
| 1. Person Plural |
aptaremur
|
wir würden zurechtgemacht |
| 2. Person Plural |
aptaremini
|
ihr würdet zurechtgemacht |
| 3. Person Plural |
aptarentur
|
sie würden zurechtgemacht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabo
|
ich werde zurechtmachen |
| 2. Person Singular |
aptabis
|
du wirst zurechtmachen |
| 3. Person Singular |
aptabit
|
er/sie/es wird zurechtmachen |
| 1. Person Plural |
aptabimus
|
wir werden zurechtmachen |
| 2. Person Plural |
aptabitis
|
ihr werdet zurechtmachen |
| 3. Person Plural |
aptabunt
|
sie werden zurechtmachen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptabor
|
ich werde zurechtgemacht |
| 2. Person Singular |
aptaberis aptabere
|
du wirst zurechtgemacht |
| 3. Person Singular |
aptabitur
|
er/sie/es wird zurechtgemacht |
| 1. Person Plural |
aptabimur
|
wir werden zurechtgemacht |
| 2. Person Plural |
aptabimini
|
ihr werdet zurechtgemacht |
| 3. Person Plural |
aptabuntur
|
sie werden zurechtgemacht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptavi
|
ich habe zurechtgemacht |
| 2. Person Singular |
aptavisti
|
du hast zurechtgemacht |
| 3. Person Singular |
aptavit
|
er/sie/es hat zurechtgemacht |
| 1. Person Plural |
aptavimus
|
wir haben zurechtgemacht |
| 2. Person Plural |
aptavistis
|
ihr habt zurechtgemacht |
| 3. Person Plural |
aptaverunt aptavere
|
sie haben zurechtgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus sum
|
ich bin zurechtgemacht worden |
| 2. Person Singular |
aptatus es
|
du bist zurechtgemacht worden |
| 3. Person Singular |
aptatus est
|
er/sie/es ist zurechtgemacht worden |
| 1. Person Plural |
aptati sumus
|
wir sind zurechtgemacht worden |
| 2. Person Plural |
aptati estis
|
ihr seid zurechtgemacht worden |
| 3. Person Plural |
aptati sunt
|
sie sind zurechtgemacht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptaverim
|
ich habe zurechtgemacht |
| 2. Person Singular |
aptaveris
|
du habest zurechtgemacht |
| 3. Person Singular |
aptaverit
|
er/sie/es habe zurechtgemacht |
| 1. Person Plural |
aptaverimus
|
wir haben zurechtgemacht |
| 2. Person Plural |
aptaveritis
|
ihr habet zurechtgemacht |
| 3. Person Plural |
aptaverint
|
sie haben zurechtgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus sim
|
ich sei zurechtgemacht worden |
| 2. Person Singular |
aptatus sis
|
du seiest zurechtgemacht worden |
| 3. Person Singular |
aptatus sit
|
er/sie/es sei zurechtgemacht worden |
| 1. Person Plural |
aptati simus
|
wir seien zurechtgemacht worden |
| 2. Person Plural |
aptati sitis
|
ihr seiet zurechtgemacht worden |
| 3. Person Plural |
aptati sint
|
sie seien zurechtgemacht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptaveram
|
ich hatte zurechtgemacht |
| 2. Person Singular |
aptaveras
|
du hattest zurechtgemacht |
| 3. Person Singular |
aptaverat
|
er/sie/es hatte zurechtgemacht |
| 1. Person Plural |
aptaveramus
|
wir hatten zurechtgemacht |
| 2. Person Plural |
aptaveratis
|
ihr hattet zurechtgemacht |
| 3. Person Plural |
aptaverant
|
sie hatten zurechtgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus eram
|
ich war zurechtgemacht worden |
| 2. Person Singular |
aptatus eras
|
du warst zurechtgemacht worden |
| 3. Person Singular |
aptatus erat
|
er/sie/es war zurechtgemacht worden |
| 1. Person Plural |
aptati eramus
|
wir waren zurechtgemacht worden |
| 2. Person Plural |
aptati eratis
|
ihr warst zurechtgemacht worden |
| 3. Person Plural |
aptati erant
|
sie waren zurechtgemacht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptavissem
|
ich hätte zurechtgemacht |
| 2. Person Singular |
aptavisses
|
du hättest zurechtgemacht |
| 3. Person Singular |
aptavisset
|
er/sie/es hätte zurechtgemacht |
| 1. Person Plural |
aptavissemus
|
wir hätten zurechtgemacht |
| 2. Person Plural |
aptavissetis
|
ihr hättet zurechtgemacht |
| 3. Person Plural |
aptavissent
|
sie hätten zurechtgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus essem
|
ich wäre zurechtgemacht worden |
| 2. Person Singular |
aptatus esses
|
du wärest zurechtgemacht worden |
| 3. Person Singular |
aptatus esset
|
er/sie/es wäre zurechtgemacht worden |
| 1. Person Plural |
aptati essemus
|
wir wären zurechtgemacht worden |
| 2. Person Plural |
aptati essetis
|
ihr wäret zurechtgemacht worden |
| 3. Person Plural |
aptati essent
|
sie wären zurechtgemacht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aptavero
|
ich werde zurechtgemacht haben |
| 2. Person Singular |
aptaveris
|
du wirst zurechtgemacht haben |
| 3. Person Singular |
aptaverit
|
er/sie/es wird zurechtgemacht haben |
| 1. Person Plural |
aptaverimus
|
wir werden zurechtgemacht haben |
| 2. Person Plural |
aptaveritis
|
ihr werdet zurechtgemacht haben |
| 3. Person Plural |
aptaverint
|
sie werden zurechtgemacht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aptatus ero
|
ich werde zurechtgemacht worden sein |
| 2. Person Singular |
aptatus eris
|
du werdest zurechtgemacht worden sein |
| 3. Person Singular |
aptatus erit
|
er/sie/es werde zurechtgemacht worden sein |
| 1. Person Plural |
aptati erimus
|
wir werden zurechtgemacht worden sein |
| 2. Person Plural |
aptati eritis
|
ihr werdet zurechtgemacht worden sein |
| 3. Person Plural |
aptati erunt
|
sie werden zurechtgemacht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aptare
|
zurechtmachen |
| Vorzeitigkeit |
aptavisse
|
zurechtgemacht haben |
| Nachzeitigkeit |
aptaturum esse
|
zurechtmachen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aptari aptarier
|
zurechtgemacht werden |
| Vorzeitigkeit |
aptatum esse
|
zurechtgemacht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
aptatum iri
|
künftig zurechtgemacht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
apta
|
mache zurecht! |
| 2. Person Plural |
aptate
|
macht zurecht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
aptato
|
| 3. Person Singular |
aptato
|
| 2. Person Plural |
aptatote
|
| 3. Person Plural |
aptanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
aptare
|
das Zurechtmachen |
| Genitiv |
aptandi
|
des Zurechtmachens |
| Dativ |
aptando
|
dem Zurechtmachen |
| Akkusativ |
aptandum
|
das Zurechtmachen |
| Ablativ |
aptando
|
durch das Zurechtmachen |
| Vokativ |
aptande
|
Zurechtmachen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptandus
|
aptanda
|
aptandum
|
| Genitiv |
aptandi
|
aptandae
|
aptandi
|
| Dativ |
aptando
|
aptandae
|
aptando
|
| Akkusativ |
aptandum
|
aptandam
|
aptandum
|
| Ablativ |
aptando
|
aptanda
|
aptando
|
| Vokativ |
aptande
|
aptanda
|
aptandum
|
Plural
| Nominativ |
aptandi
|
aptandae
|
aptanda
|
| Genitiv |
aptandorum
|
aptandarum
|
aptandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
aptandos
|
aptandas
|
aptanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
aptandi
|
aptandae
|
aptanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptans
|
aptans
|
aptans
|
| Genitiv |
aptantis
|
aptantis
|
aptantis
|
| Dativ |
aptanti
|
aptanti
|
aptanti
|
| Akkusativ |
aptantem
|
aptantem
|
aptans
|
| Ablativ |
aptanti aptante
|
aptanti aptante
|
aptanti aptante
|
| Vokativ |
aptans
|
aptans
|
aptans
|
Plural
| Nominativ |
aptantes
|
aptantes
|
aptantia
|
| Genitiv |
aptantium aptantum
|
aptantium aptantum
|
aptantium aptantum
|
| Dativ |
aptantibus
|
aptantibus
|
aptantibus
|
| Akkusativ |
aptantes
|
aptantes
|
aptantia
|
| Ablativ |
aptantibus
|
aptantibus
|
aptantibus
|
| Vokativ |
aptantes
|
aptantes
|
aptantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptatus
|
aptata
|
aptatum
|
| Genitiv |
aptati
|
aptatae
|
aptati
|
| Dativ |
aptato
|
aptatae
|
aptato
|
| Akkusativ |
aptatum
|
aptatam
|
aptatum
|
| Ablativ |
aptato
|
aptata
|
aptato
|
| Vokativ |
aptate
|
aptata
|
aptatum
|
Plural
| Nominativ |
aptati
|
aptatae
|
aptata
|
| Genitiv |
aptatorum
|
aptatarum
|
aptatorum
|
| Dativ |
aptatis
|
aptatis
|
aptatis
|
| Akkusativ |
aptatos
|
aptatas
|
aptata
|
| Ablativ |
aptatis
|
aptatis
|
aptatis
|
| Vokativ |
aptati
|
aptatae
|
aptata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aptaturus
|
aptatura
|
aptaturum
|
| Genitiv |
aptaturi
|
aptaturae
|
aptaturi
|
| Dativ |
aptaturo
|
aptaturae
|
aptaturo
|
| Akkusativ |
aptaturum
|
aptaturam
|
aptaturum
|
| Ablativ |
aptaturo
|
aptatura
|
aptaturo
|
| Vokativ |
aptature
|
aptatura
|
aptaturum
|
Plural
| Nominativ |
aptaturi
|
aptaturae
|
aptatura
|
| Genitiv |
aptaturorum
|
aptaturarum
|
aptaturorum
|
| Dativ |
aptaturis
|
aptaturis
|
aptaturis
|
| Akkusativ |
aptaturos
|
aptaturas
|
aptatura
|
| Ablativ |
aptaturis
|
aptaturis
|
aptaturis
|
| Vokativ |
aptaturi
|
aptaturae
|
aptatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
aptatum
|
aptatu
|