Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arcuo
|
|
2. Person Singular |
arcuas
|
|
3. Person Singular |
arcuat
|
|
1. Person Plural |
arcuamus
|
|
2. Person Plural |
arcuatis
|
|
3. Person Plural |
arcuant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arcuor
|
|
2. Person Singular |
arcuaris arcuare
|
|
3. Person Singular |
arcuatur
|
|
1. Person Plural |
arcuamur
|
|
2. Person Plural |
arcuamini
|
|
3. Person Plural |
arcuantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arcuem
|
|
2. Person Singular |
arcues
|
|
3. Person Singular |
arcuet
|
|
1. Person Plural |
arcuemus
|
|
2. Person Plural |
arcuetis
|
|
3. Person Plural |
arcuent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arcuer
|
|
2. Person Singular |
arcueris arcuere
|
|
3. Person Singular |
arcuetur
|
|
1. Person Plural |
arcuemur
|
|
2. Person Plural |
arcuemini
|
|
3. Person Plural |
arcuentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arcuabam
|
|
2. Person Singular |
arcuabas
|
|
3. Person Singular |
arcuabat
|
|
1. Person Plural |
arcuabamus
|
|
2. Person Plural |
arcuabatis
|
|
3. Person Plural |
arcuabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arcuabar
|
|
2. Person Singular |
arcuabaris arcuabare
|
|
3. Person Singular |
arcuabatur
|
|
1. Person Plural |
arcuabamur
|
|
2. Person Plural |
arcuabamini
|
|
3. Person Plural |
arcuabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arcuarem
|
|
2. Person Singular |
arcuares
|
|
3. Person Singular |
arcuaret
|
|
1. Person Plural |
arcuaremus
|
|
2. Person Plural |
arcuaretis
|
|
3. Person Plural |
arcuarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arcuarer
|
|
2. Person Singular |
arcuareris arcuarere
|
|
3. Person Singular |
arcuaretur
|
|
1. Person Plural |
arcuaremur
|
|
2. Person Plural |
arcuaremini
|
|
3. Person Plural |
arcuarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arcuabo
|
|
2. Person Singular |
arcuabis
|
|
3. Person Singular |
arcuabit
|
|
1. Person Plural |
arcuabimus
|
|
2. Person Plural |
arcuabitis
|
|
3. Person Plural |
arcuabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arcuabor
|
|
2. Person Singular |
arcuaberis arcuabere
|
|
3. Person Singular |
arcuabitur
|
|
1. Person Plural |
arcuabimur
|
|
2. Person Plural |
arcuabimini
|
|
3. Person Plural |
arcuabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arcuavi
|
|
2. Person Singular |
arcuavisti
|
|
3. Person Singular |
arcuavit
|
|
1. Person Plural |
arcuavimus
|
|
2. Person Plural |
arcuavistis
|
|
3. Person Plural |
arcuaverunt arcuavere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arcuatus sum
|
|
2. Person Singular |
arcuatus es
|
|
3. Person Singular |
arcuatus est
|
|
1. Person Plural |
arcuati sumus
|
|
2. Person Plural |
arcuati estis
|
|
3. Person Plural |
arcuati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arcuaverim
|
|
2. Person Singular |
arcuaveris
|
|
3. Person Singular |
arcuaverit
|
|
1. Person Plural |
arcuaverimus
|
|
2. Person Plural |
arcuaveritis
|
|
3. Person Plural |
arcuaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arcuatus sim
|
|
2. Person Singular |
arcuatus sis
|
|
3. Person Singular |
arcuatus sit
|
|
1. Person Plural |
arcuati simus
|
|
2. Person Plural |
arcuati sitis
|
|
3. Person Plural |
arcuati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arcuaveram
|
|
2. Person Singular |
arcuaveras
|
|
3. Person Singular |
arcuaverat
|
|
1. Person Plural |
arcuaveramus
|
|
2. Person Plural |
arcuaveratis
|
|
3. Person Plural |
arcuaverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arcuatus eram
|
|
2. Person Singular |
arcuatus eras
|
|
3. Person Singular |
arcuatus erat
|
|
1. Person Plural |
arcuati eramus
|
|
2. Person Plural |
arcuati eratis
|
|
3. Person Plural |
arcuati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arcuavissem
|
|
2. Person Singular |
arcuavisses
|
|
3. Person Singular |
arcuavisset
|
|
1. Person Plural |
arcuavissemus
|
|
2. Person Plural |
arcuavissetis
|
|
3. Person Plural |
arcuavissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arcuatus essem
|
|
2. Person Singular |
arcuatus esses
|
|
3. Person Singular |
arcuatus esset
|
|
1. Person Plural |
arcuati essemus
|
|
2. Person Plural |
arcuati essetis
|
|
3. Person Plural |
arcuati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arcuavero
|
|
2. Person Singular |
arcuaveris
|
|
3. Person Singular |
arcuaverit
|
|
1. Person Plural |
arcuaverimus
|
|
2. Person Plural |
arcuaveritis
|
|
3. Person Plural |
arcuaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arcuatus ero
|
|
2. Person Singular |
arcuatus eris
|
|
3. Person Singular |
arcuatus erit
|
|
1. Person Plural |
arcuati erimus
|
|
2. Person Plural |
arcuati eritis
|
|
3. Person Plural |
arcuati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
arcuare
|
|
Vorzeitigkeit |
arcuavisse
|
|
Nachzeitigkeit |
arcuaturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
arcuari arcuarier
|
|
Vorzeitigkeit |
arcuatum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
arcuatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
arcua
|
! |
2. Person Plural |
arcuate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
arcuato
|
3. Person Singular |
arcuato
|
2. Person Plural |
arcuatote
|
3. Person Plural |
arcuanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
arcuare
|
das |
Genitiv |
arcuandi
|
des es |
Dativ |
arcuando
|
dem |
Akkusativ |
arcuandum
|
das |
Ablativ |
arcuando
|
durch das |
Vokativ |
arcuande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
arcuandus
|
arcuanda
|
arcuandum
|
Genitiv |
arcuandi
|
arcuandae
|
arcuandi
|
Dativ |
arcuando
|
arcuandae
|
arcuando
|
Akkusativ |
arcuandum
|
arcuandam
|
arcuandum
|
Ablativ |
arcuando
|
arcuanda
|
arcuando
|
Vokativ |
arcuande
|
arcuanda
|
arcuandum
|
Plural
Nominativ |
arcuandi
|
arcuandae
|
arcuanda
|
Genitiv |
arcuandorum
|
arcuandarum
|
arcuandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
arcuandos
|
arcuandas
|
arcuanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
arcuandi
|
arcuandae
|
arcuanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
arcuans
|
arcuans
|
arcuans
|
Genitiv |
arcuantis
|
arcuantis
|
arcuantis
|
Dativ |
arcuanti
|
arcuanti
|
arcuanti
|
Akkusativ |
arcuantem
|
arcuantem
|
arcuans
|
Ablativ |
arcuanti arcuante
|
arcuanti arcuante
|
arcuanti arcuante
|
Vokativ |
arcuans
|
arcuans
|
arcuans
|
Plural
Nominativ |
arcuantes
|
arcuantes
|
arcuantia
|
Genitiv |
arcuantium arcuantum
|
arcuantium arcuantum
|
arcuantium arcuantum
|
Dativ |
arcuantibus
|
arcuantibus
|
arcuantibus
|
Akkusativ |
arcuantes
|
arcuantes
|
arcuantia
|
Ablativ |
arcuantibus
|
arcuantibus
|
arcuantibus
|
Vokativ |
arcuantes
|
arcuantes
|
arcuantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
arcuatus
|
arcuata
|
arcuatum
|
Genitiv |
arcuati
|
arcuatae
|
arcuati
|
Dativ |
arcuato
|
arcuatae
|
arcuato
|
Akkusativ |
arcuatum
|
arcuatam
|
arcuatum
|
Ablativ |
arcuato
|
arcuata
|
arcuato
|
Vokativ |
arcuate
|
arcuata
|
arcuatum
|
Plural
Nominativ |
arcuati
|
arcuatae
|
arcuata
|
Genitiv |
arcuatorum
|
arcuatarum
|
arcuatorum
|
Dativ |
arcuatis
|
arcuatis
|
arcuatis
|
Akkusativ |
arcuatos
|
arcuatas
|
arcuata
|
Ablativ |
arcuatis
|
arcuatis
|
arcuatis
|
Vokativ |
arcuati
|
arcuatae
|
arcuata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
arcuaturus
|
arcuatura
|
arcuaturum
|
Genitiv |
arcuaturi
|
arcuaturae
|
arcuaturi
|
Dativ |
arcuaturo
|
arcuaturae
|
arcuaturo
|
Akkusativ |
arcuaturum
|
arcuaturam
|
arcuaturum
|
Ablativ |
arcuaturo
|
arcuatura
|
arcuaturo
|
Vokativ |
arcuature
|
arcuatura
|
arcuaturum
|
Plural
Nominativ |
arcuaturi
|
arcuaturae
|
arcuatura
|
Genitiv |
arcuaturorum
|
arcuaturarum
|
arcuaturorum
|
Dativ |
arcuaturis
|
arcuaturis
|
arcuaturis
|
Akkusativ |
arcuaturos
|
arcuaturas
|
arcuatura
|
Ablativ |
arcuaturis
|
arcuaturis
|
arcuaturis
|
Vokativ |
arcuaturi
|
arcuaturae
|
arcuatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
arcuatum
|
arcuatu
|