Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arieto
|
ich pralle aufeinander |
| 2. Person Singular |
arietas
|
du prallst aufeinander |
| 3. Person Singular |
arietat
|
er/sie/es prallt aufeinander |
| 1. Person Plural |
arietamus
|
wir prallen aufeinander |
| 2. Person Plural |
arietatis
|
ihr prallt aufeinander |
| 3. Person Plural |
arietant
|
sie prallen aufeinander |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietor
|
ich werde aufeinandergeprallt |
| 2. Person Singular |
arietaris arietare
|
du wirst aufeinandergeprallt |
| 3. Person Singular |
arietatur
|
er/sie/es wird aufeinandergeprallt |
| 1. Person Plural |
arietamur
|
wir werden aufeinandergeprallt |
| 2. Person Plural |
arietamini
|
ihr werdet aufeinandergeprallt |
| 3. Person Plural |
arietantur
|
sie werden aufeinandergeprallt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietem
|
ich pralle aufeinander |
| 2. Person Singular |
arietes
|
du prallest aufeinander |
| 3. Person Singular |
arietet
|
er/sie/es pralle aufeinander |
| 1. Person Plural |
arietemus
|
wir prallen aufeinander |
| 2. Person Plural |
arietetis
|
ihr prallet aufeinander |
| 3. Person Plural |
arietent
|
sie prallen aufeinander |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arieter
|
ich werde aufeinandergeprallt |
| 2. Person Singular |
arieteris arietere
|
du werdest aufeinandergeprallt |
| 3. Person Singular |
arietetur
|
er/sie/es werde aufeinandergeprallt |
| 1. Person Plural |
arietemur
|
wir werden aufeinandergeprallt |
| 2. Person Plural |
arietemini
|
ihr werdet aufeinandergeprallt |
| 3. Person Plural |
arietentur
|
sie werden aufeinandergeprallt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabam
|
ich prallte aufeinander |
| 2. Person Singular |
arietabas
|
du pralltest aufeinander |
| 3. Person Singular |
arietabat
|
er/sie/es prallte aufeinander |
| 1. Person Plural |
arietabamus
|
wir prallten aufeinander |
| 2. Person Plural |
arietabatis
|
ihr pralltet aufeinander |
| 3. Person Plural |
arietabant
|
sie prallten aufeinander |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabar
|
ich wurde aufeinandergeprallt |
| 2. Person Singular |
arietabaris arietabare
|
du wurdest aufeinandergeprallt |
| 3. Person Singular |
arietabatur
|
er/sie/es wurde aufeinandergeprallt |
| 1. Person Plural |
arietabamur
|
wir wurden aufeinandergeprallt |
| 2. Person Plural |
arietabamini
|
ihr wurdet aufeinandergeprallt |
| 3. Person Plural |
arietabantur
|
sie wurden aufeinandergeprallt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarem
|
ich prallte aufeinander |
| 2. Person Singular |
arietares
|
du pralltest aufeinander |
| 3. Person Singular |
arietaret
|
er/sie/es prallte aufeinander |
| 1. Person Plural |
arietaremus
|
wir prallten aufeinander |
| 2. Person Plural |
arietaretis
|
ihr pralltet aufeinander |
| 3. Person Plural |
arietarent
|
sie prallten aufeinander |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarer
|
ich würde aufeinandergeprallt |
| 2. Person Singular |
arietareris arietarere
|
du würdest aufeinandergeprallt |
| 3. Person Singular |
arietaretur
|
er/sie/es würde aufeinandergeprallt |
| 1. Person Plural |
arietaremur
|
wir würden aufeinandergeprallt |
| 2. Person Plural |
arietaremini
|
ihr würdet aufeinandergeprallt |
| 3. Person Plural |
arietarentur
|
sie würden aufeinandergeprallt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabo
|
ich werde aufeinanderprallen |
| 2. Person Singular |
arietabis
|
du wirst aufeinanderprallen |
| 3. Person Singular |
arietabit
|
er/sie/es wird aufeinanderprallen |
| 1. Person Plural |
arietabimus
|
wir werden aufeinanderprallen |
| 2. Person Plural |
arietabitis
|
ihr werdet aufeinanderprallen |
| 3. Person Plural |
arietabunt
|
sie werden aufeinanderprallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabor
|
ich werde aufeinandergeprallt |
| 2. Person Singular |
arietaberis arietabere
|
du wirst aufeinandergeprallt |
| 3. Person Singular |
arietabitur
|
er/sie/es wird aufeinandergeprallt |
| 1. Person Plural |
arietabimur
|
wir werden aufeinandergeprallt |
| 2. Person Plural |
arietabimini
|
ihr werdet aufeinandergeprallt |
| 3. Person Plural |
arietabuntur
|
sie werden aufeinandergeprallt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavi
|
ich bin aufeinandergeprallt |
| 2. Person Singular |
arietavisti
|
du bist aufeinandergeprallt |
| 3. Person Singular |
arietavit
|
er/sie/es ist aufeinandergeprallt |
| 1. Person Plural |
arietavimus
|
wir sind aufeinandergeprallt |
| 2. Person Plural |
arietavistis
|
ihr seid aufeinandergeprallt |
| 3. Person Plural |
arietaverunt arietavere
|
sie sind aufeinandergeprallt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sum
|
ich bin aufeinandergeprallt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus es
|
du bist aufeinandergeprallt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus est
|
er/sie/es ist aufeinandergeprallt worden |
| 1. Person Plural |
arietati sumus
|
wir sind aufeinandergeprallt worden |
| 2. Person Plural |
arietati estis
|
ihr seid aufeinandergeprallt worden |
| 3. Person Plural |
arietati sunt
|
sie sind aufeinandergeprallt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaverim
|
ich sei aufeinandergeprallt |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du seiest aufeinandergeprallt |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es sei aufeinandergeprallt |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir seien aufeinandergeprallt |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr seiet aufeinandergeprallt |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie seien aufeinandergeprallt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sim
|
ich sei aufeinandergeprallt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus sis
|
du seiest aufeinandergeprallt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus sit
|
er/sie/es sei aufeinandergeprallt worden |
| 1. Person Plural |
arietati simus
|
wir seien aufeinandergeprallt worden |
| 2. Person Plural |
arietati sitis
|
ihr seiet aufeinandergeprallt worden |
| 3. Person Plural |
arietati sint
|
sie seien aufeinandergeprallt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaveram
|
ich war aufeinandergeprallt |
| 2. Person Singular |
arietaveras
|
du warst aufeinandergeprallt |
| 3. Person Singular |
arietaverat
|
er/sie/es war aufeinandergeprallt |
| 1. Person Plural |
arietaveramus
|
wir waren aufeinandergeprallt |
| 2. Person Plural |
arietaveratis
|
ihr wart aufeinandergeprallt |
| 3. Person Plural |
arietaverant
|
sie waren aufeinandergeprallt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus eram
|
ich war aufeinandergeprallt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus eras
|
du warst aufeinandergeprallt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus erat
|
er/sie/es war aufeinandergeprallt worden |
| 1. Person Plural |
arietati eramus
|
wir waren aufeinandergeprallt worden |
| 2. Person Plural |
arietati eratis
|
ihr warst aufeinandergeprallt worden |
| 3. Person Plural |
arietati erant
|
sie waren aufeinandergeprallt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavissem
|
ich wäre aufeinandergeprallt |
| 2. Person Singular |
arietavisses
|
du wärest aufeinandergeprallt |
| 3. Person Singular |
arietavisset
|
er/sie/es wäre aufeinandergeprallt |
| 1. Person Plural |
arietavissemus
|
wir wären aufeinandergeprallt |
| 2. Person Plural |
arietavissetis
|
ihr wäret aufeinandergeprallt |
| 3. Person Plural |
arietavissent
|
sie wären aufeinandergeprallt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus essem
|
ich wäre aufeinandergeprallt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus esses
|
du wärest aufeinandergeprallt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus esset
|
er/sie/es wäre aufeinandergeprallt worden |
| 1. Person Plural |
arietati essemus
|
wir wären aufeinandergeprallt worden |
| 2. Person Plural |
arietati essetis
|
ihr wäret aufeinandergeprallt worden |
| 3. Person Plural |
arietati essent
|
sie wären aufeinandergeprallt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavero
|
ich werde aufeinandergeprallt sein |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du wirst aufeinandergeprallt sein |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es wird aufeinandergeprallt sein |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir werden aufeinandergeprallt sein |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr werdet aufeinandergeprallt sein |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie werden aufeinandergeprallt sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus ero
|
ich werde aufeinandergeprallt worden sein |
| 2. Person Singular |
arietatus eris
|
du werdest aufeinandergeprallt worden sein |
| 3. Person Singular |
arietatus erit
|
er/sie/es werde aufeinandergeprallt worden sein |
| 1. Person Plural |
arietati erimus
|
wir werden aufeinandergeprallt worden sein |
| 2. Person Plural |
arietati eritis
|
ihr werdet aufeinandergeprallt worden sein |
| 3. Person Plural |
arietati erunt
|
sie werden aufeinandergeprallt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietare
|
aufeinanderprallen |
| Vorzeitigkeit |
arietavisse
|
aufeinandergeprallt haben |
| Nachzeitigkeit |
arietaturum esse
|
aufeinanderprallen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietari arietarier
|
aufeinandergeprallt werden |
| Vorzeitigkeit |
arietatum esse
|
aufeinandergeprallt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
arietatum iri
|
künftig aufeinandergeprallt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
arieta
|
pralle aufeinander! |
| 2. Person Plural |
arietate
|
prallt aufeinander! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
arietato
|
| 3. Person Singular |
arietato
|
| 2. Person Plural |
arietatote
|
| 3. Person Plural |
arietanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
arietare
|
das Aufeinanderprallen |
| Genitiv |
arietandi
|
des Aufeinanderprallens |
| Dativ |
arietando
|
dem Aufeinanderprallen |
| Akkusativ |
arietandum
|
das Aufeinanderprallen |
| Ablativ |
arietando
|
durch das Aufeinanderprallen |
| Vokativ |
arietande
|
Aufeinanderprallen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietandus
|
arietanda
|
arietandum
|
| Genitiv |
arietandi
|
arietandae
|
arietandi
|
| Dativ |
arietando
|
arietandae
|
arietando
|
| Akkusativ |
arietandum
|
arietandam
|
arietandum
|
| Ablativ |
arietando
|
arietanda
|
arietando
|
| Vokativ |
arietande
|
arietanda
|
arietandum
|
Plural
| Nominativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
| Genitiv |
arietandorum
|
arietandarum
|
arietandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
arietandos
|
arietandas
|
arietanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
| Genitiv |
arietantis
|
arietantis
|
arietantis
|
| Dativ |
arietanti
|
arietanti
|
arietanti
|
| Akkusativ |
arietantem
|
arietantem
|
arietans
|
| Ablativ |
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
| Vokativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
Plural
| Nominativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Genitiv |
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
| Dativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Akkusativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Ablativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Vokativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietatus
|
arietata
|
arietatum
|
| Genitiv |
arietati
|
arietatae
|
arietati
|
| Dativ |
arietato
|
arietatae
|
arietato
|
| Akkusativ |
arietatum
|
arietatam
|
arietatum
|
| Ablativ |
arietato
|
arietata
|
arietato
|
| Vokativ |
arietate
|
arietata
|
arietatum
|
Plural
| Nominativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
| Genitiv |
arietatorum
|
arietatarum
|
arietatorum
|
| Dativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Akkusativ |
arietatos
|
arietatas
|
arietata
|
| Ablativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Vokativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietaturus
|
arietatura
|
arietaturum
|
| Genitiv |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietaturi
|
| Dativ |
arietaturo
|
arietaturae
|
arietaturo
|
| Akkusativ |
arietaturum
|
arietaturam
|
arietaturum
|
| Ablativ |
arietaturo
|
arietatura
|
arietaturo
|
| Vokativ |
arietature
|
arietatura
|
arietaturum
|
Plural
| Nominativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
| Genitiv |
arietaturorum
|
arietaturarum
|
arietaturorum
|
| Dativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Akkusativ |
arietaturos
|
arietaturas
|
arietatura
|
| Ablativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Vokativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
arietatum
|
arietatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arieto
|
ich belästige |
| 2. Person Singular |
arietas
|
du belästigst |
| 3. Person Singular |
arietat
|
er/sie/es belästigt |
| 1. Person Plural |
arietamus
|
wir belästigen |
| 2. Person Plural |
arietatis
|
ihr belästigt |
| 3. Person Plural |
arietant
|
sie belästigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietor
|
ich werde belästigt |
| 2. Person Singular |
arietaris arietare
|
du wirst belästigt |
| 3. Person Singular |
arietatur
|
er/sie/es wird belästigt |
| 1. Person Plural |
arietamur
|
wir werden belästigt |
| 2. Person Plural |
arietamini
|
ihr werdet belästigt |
| 3. Person Plural |
arietantur
|
sie werden belästigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietem
|
ich belästige |
| 2. Person Singular |
arietes
|
du belästigest |
| 3. Person Singular |
arietet
|
er/sie/es belästige |
| 1. Person Plural |
arietemus
|
wir belästigen |
| 2. Person Plural |
arietetis
|
ihr belästiget |
| 3. Person Plural |
arietent
|
sie belästigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arieter
|
ich werde belästigt |
| 2. Person Singular |
arieteris arietere
|
du werdest belästigt |
| 3. Person Singular |
arietetur
|
er/sie/es werde belästigt |
| 1. Person Plural |
arietemur
|
wir werden belästigt |
| 2. Person Plural |
arietemini
|
ihr werdet belästigt |
| 3. Person Plural |
arietentur
|
sie werden belästigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabam
|
ich belästigte |
| 2. Person Singular |
arietabas
|
du belästigtest |
| 3. Person Singular |
arietabat
|
er/sie/es belästigte |
| 1. Person Plural |
arietabamus
|
wir belästigten |
| 2. Person Plural |
arietabatis
|
ihr belästigtet |
| 3. Person Plural |
arietabant
|
sie belästigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabar
|
ich wurde belästigt |
| 2. Person Singular |
arietabaris arietabare
|
du wurdest belästigt |
| 3. Person Singular |
arietabatur
|
er/sie/es wurde belästigt |
| 1. Person Plural |
arietabamur
|
wir wurden belästigt |
| 2. Person Plural |
arietabamini
|
ihr wurdet belästigt |
| 3. Person Plural |
arietabantur
|
sie wurden belästigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarem
|
ich belästigte |
| 2. Person Singular |
arietares
|
du belästigtest |
| 3. Person Singular |
arietaret
|
er/sie/es belästigte |
| 1. Person Plural |
arietaremus
|
wir belästigten |
| 2. Person Plural |
arietaretis
|
ihr belästigtet |
| 3. Person Plural |
arietarent
|
sie belästigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarer
|
ich würde belästigt |
| 2. Person Singular |
arietareris arietarere
|
du würdest belästigt |
| 3. Person Singular |
arietaretur
|
er/sie/es würde belästigt |
| 1. Person Plural |
arietaremur
|
wir würden belästigt |
| 2. Person Plural |
arietaremini
|
ihr würdet belästigt |
| 3. Person Plural |
arietarentur
|
sie würden belästigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabo
|
ich werde belästigen |
| 2. Person Singular |
arietabis
|
du wirst belästigen |
| 3. Person Singular |
arietabit
|
er/sie/es wird belästigen |
| 1. Person Plural |
arietabimus
|
wir werden belästigen |
| 2. Person Plural |
arietabitis
|
ihr werdet belästigen |
| 3. Person Plural |
arietabunt
|
sie werden belästigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabor
|
ich werde belästigt |
| 2. Person Singular |
arietaberis arietabere
|
du wirst belästigt |
| 3. Person Singular |
arietabitur
|
er/sie/es wird belästigt |
| 1. Person Plural |
arietabimur
|
wir werden belästigt |
| 2. Person Plural |
arietabimini
|
ihr werdet belästigt |
| 3. Person Plural |
arietabuntur
|
sie werden belästigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavi
|
ich habe belästigt |
| 2. Person Singular |
arietavisti
|
du hast belästigt |
| 3. Person Singular |
arietavit
|
er/sie/es hat belästigt |
| 1. Person Plural |
arietavimus
|
wir haben belästigt |
| 2. Person Plural |
arietavistis
|
ihr habt belästigt |
| 3. Person Plural |
arietaverunt arietavere
|
sie haben belästigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sum
|
ich bin belästigt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus es
|
du bist belästigt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus est
|
er/sie/es ist belästigt worden |
| 1. Person Plural |
arietati sumus
|
wir sind belästigt worden |
| 2. Person Plural |
arietati estis
|
ihr seid belästigt worden |
| 3. Person Plural |
arietati sunt
|
sie sind belästigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaverim
|
ich habe belästigt |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du habest belästigt |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es habe belästigt |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir haben belästigt |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr habet belästigt |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie haben belästigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sim
|
ich sei belästigt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus sis
|
du seiest belästigt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus sit
|
er/sie/es sei belästigt worden |
| 1. Person Plural |
arietati simus
|
wir seien belästigt worden |
| 2. Person Plural |
arietati sitis
|
ihr seiet belästigt worden |
| 3. Person Plural |
arietati sint
|
sie seien belästigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaveram
|
ich hatte belästigt |
| 2. Person Singular |
arietaveras
|
du hattest belästigt |
| 3. Person Singular |
arietaverat
|
er/sie/es hatte belästigt |
| 1. Person Plural |
arietaveramus
|
wir hatten belästigt |
| 2. Person Plural |
arietaveratis
|
ihr hattet belästigt |
| 3. Person Plural |
arietaverant
|
sie hatten belästigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus eram
|
ich war belästigt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus eras
|
du warst belästigt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus erat
|
er/sie/es war belästigt worden |
| 1. Person Plural |
arietati eramus
|
wir waren belästigt worden |
| 2. Person Plural |
arietati eratis
|
ihr warst belästigt worden |
| 3. Person Plural |
arietati erant
|
sie waren belästigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavissem
|
ich hätte belästigt |
| 2. Person Singular |
arietavisses
|
du hättest belästigt |
| 3. Person Singular |
arietavisset
|
er/sie/es hätte belästigt |
| 1. Person Plural |
arietavissemus
|
wir hätten belästigt |
| 2. Person Plural |
arietavissetis
|
ihr hättet belästigt |
| 3. Person Plural |
arietavissent
|
sie hätten belästigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus essem
|
ich wäre belästigt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus esses
|
du wärest belästigt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus esset
|
er/sie/es wäre belästigt worden |
| 1. Person Plural |
arietati essemus
|
wir wären belästigt worden |
| 2. Person Plural |
arietati essetis
|
ihr wäret belästigt worden |
| 3. Person Plural |
arietati essent
|
sie wären belästigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavero
|
ich werde belästigt haben |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du wirst belästigt haben |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es wird belästigt haben |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir werden belästigt haben |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr werdet belästigt haben |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie werden belästigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus ero
|
ich werde belästigt worden sein |
| 2. Person Singular |
arietatus eris
|
du werdest belästigt worden sein |
| 3. Person Singular |
arietatus erit
|
er/sie/es werde belästigt worden sein |
| 1. Person Plural |
arietati erimus
|
wir werden belästigt worden sein |
| 2. Person Plural |
arietati eritis
|
ihr werdet belästigt worden sein |
| 3. Person Plural |
arietati erunt
|
sie werden belästigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietare
|
belästigen |
| Vorzeitigkeit |
arietavisse
|
belästigt haben |
| Nachzeitigkeit |
arietaturum esse
|
belästigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietari arietarier
|
belästigt werden |
| Vorzeitigkeit |
arietatum esse
|
belästigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
arietatum iri
|
künftig belästigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
arieta
|
belästige! |
| 2. Person Plural |
arietate
|
belästigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
arietato
|
| 3. Person Singular |
arietato
|
| 2. Person Plural |
arietatote
|
| 3. Person Plural |
arietanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
arietare
|
das Belästigen |
| Genitiv |
arietandi
|
des Belästigens |
| Dativ |
arietando
|
dem Belästigen |
| Akkusativ |
arietandum
|
das Belästigen |
| Ablativ |
arietando
|
durch das Belästigen |
| Vokativ |
arietande
|
Belästigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietandus
|
arietanda
|
arietandum
|
| Genitiv |
arietandi
|
arietandae
|
arietandi
|
| Dativ |
arietando
|
arietandae
|
arietando
|
| Akkusativ |
arietandum
|
arietandam
|
arietandum
|
| Ablativ |
arietando
|
arietanda
|
arietando
|
| Vokativ |
arietande
|
arietanda
|
arietandum
|
Plural
| Nominativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
| Genitiv |
arietandorum
|
arietandarum
|
arietandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
arietandos
|
arietandas
|
arietanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
| Genitiv |
arietantis
|
arietantis
|
arietantis
|
| Dativ |
arietanti
|
arietanti
|
arietanti
|
| Akkusativ |
arietantem
|
arietantem
|
arietans
|
| Ablativ |
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
| Vokativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
Plural
| Nominativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Genitiv |
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
| Dativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Akkusativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Ablativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Vokativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietatus
|
arietata
|
arietatum
|
| Genitiv |
arietati
|
arietatae
|
arietati
|
| Dativ |
arietato
|
arietatae
|
arietato
|
| Akkusativ |
arietatum
|
arietatam
|
arietatum
|
| Ablativ |
arietato
|
arietata
|
arietato
|
| Vokativ |
arietate
|
arietata
|
arietatum
|
Plural
| Nominativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
| Genitiv |
arietatorum
|
arietatarum
|
arietatorum
|
| Dativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Akkusativ |
arietatos
|
arietatas
|
arietata
|
| Ablativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Vokativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietaturus
|
arietatura
|
arietaturum
|
| Genitiv |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietaturi
|
| Dativ |
arietaturo
|
arietaturae
|
arietaturo
|
| Akkusativ |
arietaturum
|
arietaturam
|
arietaturum
|
| Ablativ |
arietaturo
|
arietatura
|
arietaturo
|
| Vokativ |
arietature
|
arietatura
|
arietaturum
|
Plural
| Nominativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
| Genitiv |
arietaturorum
|
arietaturarum
|
arietaturorum
|
| Dativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Akkusativ |
arietaturos
|
arietaturas
|
arietatura
|
| Ablativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Vokativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
arietatum
|
arietatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arieto
|
|
| 2. Person Singular |
arietas
|
|
| 3. Person Singular |
arietat
|
|
| 1. Person Plural |
arietamus
|
|
| 2. Person Plural |
arietatis
|
|
| 3. Person Plural |
arietant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietor
|
|
| 2. Person Singular |
arietaris arietare
|
|
| 3. Person Singular |
arietatur
|
|
| 1. Person Plural |
arietamur
|
|
| 2. Person Plural |
arietamini
|
|
| 3. Person Plural |
arietantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietem
|
|
| 2. Person Singular |
arietes
|
|
| 3. Person Singular |
arietet
|
|
| 1. Person Plural |
arietemus
|
|
| 2. Person Plural |
arietetis
|
|
| 3. Person Plural |
arietent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arieter
|
|
| 2. Person Singular |
arieteris arietere
|
|
| 3. Person Singular |
arietetur
|
|
| 1. Person Plural |
arietemur
|
|
| 2. Person Plural |
arietemini
|
|
| 3. Person Plural |
arietentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabam
|
|
| 2. Person Singular |
arietabas
|
|
| 3. Person Singular |
arietabat
|
|
| 1. Person Plural |
arietabamus
|
|
| 2. Person Plural |
arietabatis
|
|
| 3. Person Plural |
arietabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabar
|
|
| 2. Person Singular |
arietabaris arietabare
|
|
| 3. Person Singular |
arietabatur
|
|
| 1. Person Plural |
arietabamur
|
|
| 2. Person Plural |
arietabamini
|
|
| 3. Person Plural |
arietabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarem
|
|
| 2. Person Singular |
arietares
|
|
| 3. Person Singular |
arietaret
|
|
| 1. Person Plural |
arietaremus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaretis
|
|
| 3. Person Plural |
arietarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarer
|
|
| 2. Person Singular |
arietareris arietarere
|
|
| 3. Person Singular |
arietaretur
|
|
| 1. Person Plural |
arietaremur
|
|
| 2. Person Plural |
arietaremini
|
|
| 3. Person Plural |
arietarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabo
|
|
| 2. Person Singular |
arietabis
|
|
| 3. Person Singular |
arietabit
|
|
| 1. Person Plural |
arietabimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietabitis
|
|
| 3. Person Plural |
arietabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabor
|
|
| 2. Person Singular |
arietaberis arietabere
|
|
| 3. Person Singular |
arietabitur
|
|
| 1. Person Plural |
arietabimur
|
|
| 2. Person Plural |
arietabimini
|
|
| 3. Person Plural |
arietabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavi
|
|
| 2. Person Singular |
arietavisti
|
|
| 3. Person Singular |
arietavit
|
|
| 1. Person Plural |
arietavimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietavistis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverunt arietavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus es
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus est
|
|
| 1. Person Plural |
arietati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati estis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaverim
|
|
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
|
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
|
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
arietati simus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaveram
|
|
| 2. Person Singular |
arietaveras
|
|
| 3. Person Singular |
arietaverat
|
|
| 1. Person Plural |
arietaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
arietati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavissem
|
|
| 2. Person Singular |
arietavisses
|
|
| 3. Person Singular |
arietavisset
|
|
| 1. Person Plural |
arietavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
arietavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
arietavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
arietati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavero
|
|
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
|
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
|
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
arietati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietare
|
|
| Vorzeitigkeit |
arietavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
arietaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietari arietarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
arietatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
arietatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
arieta
|
! |
| 2. Person Plural |
arietate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
arietato
|
| 3. Person Singular |
arietato
|
| 2. Person Plural |
arietatote
|
| 3. Person Plural |
arietanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
arietare
|
das |
| Genitiv |
arietandi
|
des es |
| Dativ |
arietando
|
dem |
| Akkusativ |
arietandum
|
das |
| Ablativ |
arietando
|
durch das |
| Vokativ |
arietande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietandus
|
arietanda
|
arietandum
|
| Genitiv |
arietandi
|
arietandae
|
arietandi
|
| Dativ |
arietando
|
arietandae
|
arietando
|
| Akkusativ |
arietandum
|
arietandam
|
arietandum
|
| Ablativ |
arietando
|
arietanda
|
arietando
|
| Vokativ |
arietande
|
arietanda
|
arietandum
|
Plural
| Nominativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
| Genitiv |
arietandorum
|
arietandarum
|
arietandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
arietandos
|
arietandas
|
arietanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
| Genitiv |
arietantis
|
arietantis
|
arietantis
|
| Dativ |
arietanti
|
arietanti
|
arietanti
|
| Akkusativ |
arietantem
|
arietantem
|
arietans
|
| Ablativ |
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
| Vokativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
Plural
| Nominativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Genitiv |
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
| Dativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Akkusativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Ablativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Vokativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietatus
|
arietata
|
arietatum
|
| Genitiv |
arietati
|
arietatae
|
arietati
|
| Dativ |
arietato
|
arietatae
|
arietato
|
| Akkusativ |
arietatum
|
arietatam
|
arietatum
|
| Ablativ |
arietato
|
arietata
|
arietato
|
| Vokativ |
arietate
|
arietata
|
arietatum
|
Plural
| Nominativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
| Genitiv |
arietatorum
|
arietatarum
|
arietatorum
|
| Dativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Akkusativ |
arietatos
|
arietatas
|
arietata
|
| Ablativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Vokativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietaturus
|
arietatura
|
arietaturum
|
| Genitiv |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietaturi
|
| Dativ |
arietaturo
|
arietaturae
|
arietaturo
|
| Akkusativ |
arietaturum
|
arietaturam
|
arietaturum
|
| Ablativ |
arietaturo
|
arietatura
|
arietaturo
|
| Vokativ |
arietature
|
arietatura
|
arietaturum
|
Plural
| Nominativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
| Genitiv |
arietaturorum
|
arietaturarum
|
arietaturorum
|
| Dativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Akkusativ |
arietaturos
|
arietaturas
|
arietatura
|
| Ablativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Vokativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
arietatum
|
arietatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arieto
|
|
| 2. Person Singular |
arietas
|
|
| 3. Person Singular |
arietat
|
|
| 1. Person Plural |
arietamus
|
|
| 2. Person Plural |
arietatis
|
|
| 3. Person Plural |
arietant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietor
|
|
| 2. Person Singular |
arietaris arietare
|
|
| 3. Person Singular |
arietatur
|
|
| 1. Person Plural |
arietamur
|
|
| 2. Person Plural |
arietamini
|
|
| 3. Person Plural |
arietantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietem
|
|
| 2. Person Singular |
arietes
|
|
| 3. Person Singular |
arietet
|
|
| 1. Person Plural |
arietemus
|
|
| 2. Person Plural |
arietetis
|
|
| 3. Person Plural |
arietent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arieter
|
|
| 2. Person Singular |
arieteris arietere
|
|
| 3. Person Singular |
arietetur
|
|
| 1. Person Plural |
arietemur
|
|
| 2. Person Plural |
arietemini
|
|
| 3. Person Plural |
arietentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabam
|
|
| 2. Person Singular |
arietabas
|
|
| 3. Person Singular |
arietabat
|
|
| 1. Person Plural |
arietabamus
|
|
| 2. Person Plural |
arietabatis
|
|
| 3. Person Plural |
arietabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabar
|
|
| 2. Person Singular |
arietabaris arietabare
|
|
| 3. Person Singular |
arietabatur
|
|
| 1. Person Plural |
arietabamur
|
|
| 2. Person Plural |
arietabamini
|
|
| 3. Person Plural |
arietabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarem
|
|
| 2. Person Singular |
arietares
|
|
| 3. Person Singular |
arietaret
|
|
| 1. Person Plural |
arietaremus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaretis
|
|
| 3. Person Plural |
arietarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarer
|
|
| 2. Person Singular |
arietareris arietarere
|
|
| 3. Person Singular |
arietaretur
|
|
| 1. Person Plural |
arietaremur
|
|
| 2. Person Plural |
arietaremini
|
|
| 3. Person Plural |
arietarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabo
|
|
| 2. Person Singular |
arietabis
|
|
| 3. Person Singular |
arietabit
|
|
| 1. Person Plural |
arietabimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietabitis
|
|
| 3. Person Plural |
arietabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabor
|
|
| 2. Person Singular |
arietaberis arietabere
|
|
| 3. Person Singular |
arietabitur
|
|
| 1. Person Plural |
arietabimur
|
|
| 2. Person Plural |
arietabimini
|
|
| 3. Person Plural |
arietabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavi
|
|
| 2. Person Singular |
arietavisti
|
|
| 3. Person Singular |
arietavit
|
|
| 1. Person Plural |
arietavimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietavistis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverunt arietavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus es
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus est
|
|
| 1. Person Plural |
arietati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati estis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaverim
|
|
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
|
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
|
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
arietati simus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaveram
|
|
| 2. Person Singular |
arietaveras
|
|
| 3. Person Singular |
arietaverat
|
|
| 1. Person Plural |
arietaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
arietati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavissem
|
|
| 2. Person Singular |
arietavisses
|
|
| 3. Person Singular |
arietavisset
|
|
| 1. Person Plural |
arietavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
arietavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
arietavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
arietati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavero
|
|
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
|
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
|
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
arietati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietare
|
|
| Vorzeitigkeit |
arietavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
arietaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietari arietarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
arietatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
arietatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
arieta
|
! |
| 2. Person Plural |
arietate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
arietato
|
| 3. Person Singular |
arietato
|
| 2. Person Plural |
arietatote
|
| 3. Person Plural |
arietanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
arietare
|
das |
| Genitiv |
arietandi
|
des es |
| Dativ |
arietando
|
dem |
| Akkusativ |
arietandum
|
das |
| Ablativ |
arietando
|
durch das |
| Vokativ |
arietande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietandus
|
arietanda
|
arietandum
|
| Genitiv |
arietandi
|
arietandae
|
arietandi
|
| Dativ |
arietando
|
arietandae
|
arietando
|
| Akkusativ |
arietandum
|
arietandam
|
arietandum
|
| Ablativ |
arietando
|
arietanda
|
arietando
|
| Vokativ |
arietande
|
arietanda
|
arietandum
|
Plural
| Nominativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
| Genitiv |
arietandorum
|
arietandarum
|
arietandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
arietandos
|
arietandas
|
arietanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
| Genitiv |
arietantis
|
arietantis
|
arietantis
|
| Dativ |
arietanti
|
arietanti
|
arietanti
|
| Akkusativ |
arietantem
|
arietantem
|
arietans
|
| Ablativ |
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
| Vokativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
Plural
| Nominativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Genitiv |
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
| Dativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Akkusativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Ablativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Vokativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietatus
|
arietata
|
arietatum
|
| Genitiv |
arietati
|
arietatae
|
arietati
|
| Dativ |
arietato
|
arietatae
|
arietato
|
| Akkusativ |
arietatum
|
arietatam
|
arietatum
|
| Ablativ |
arietato
|
arietata
|
arietato
|
| Vokativ |
arietate
|
arietata
|
arietatum
|
Plural
| Nominativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
| Genitiv |
arietatorum
|
arietatarum
|
arietatorum
|
| Dativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Akkusativ |
arietatos
|
arietatas
|
arietata
|
| Ablativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Vokativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietaturus
|
arietatura
|
arietaturum
|
| Genitiv |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietaturi
|
| Dativ |
arietaturo
|
arietaturae
|
arietaturo
|
| Akkusativ |
arietaturum
|
arietaturam
|
arietaturum
|
| Ablativ |
arietaturo
|
arietatura
|
arietaturo
|
| Vokativ |
arietature
|
arietatura
|
arietaturum
|
Plural
| Nominativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
| Genitiv |
arietaturorum
|
arietaturarum
|
arietaturorum
|
| Dativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Akkusativ |
arietaturos
|
arietaturas
|
arietatura
|
| Ablativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Vokativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
arietatum
|
arietatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arieto
|
ich falle |
| 2. Person Singular |
arietas
|
du fällst |
| 3. Person Singular |
arietat
|
er/sie/es fällt |
| 1. Person Plural |
arietamus
|
wir fallen |
| 2. Person Plural |
arietatis
|
ihr fallt |
| 3. Person Plural |
arietant
|
sie fallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietor
|
ich werde gefallen |
| 2. Person Singular |
arietaris arietare
|
du wirst gefallen |
| 3. Person Singular |
arietatur
|
er/sie/es wird gefallen |
| 1. Person Plural |
arietamur
|
wir werden gefallen |
| 2. Person Plural |
arietamini
|
ihr werdet gefallen |
| 3. Person Plural |
arietantur
|
sie werden gefallen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietem
|
ich falle |
| 2. Person Singular |
arietes
|
du fallest |
| 3. Person Singular |
arietet
|
er/sie/es falle |
| 1. Person Plural |
arietemus
|
wir fallen |
| 2. Person Plural |
arietetis
|
ihr fallet |
| 3. Person Plural |
arietent
|
sie fallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arieter
|
ich werde gefallen |
| 2. Person Singular |
arieteris arietere
|
du werdest gefallen |
| 3. Person Singular |
arietetur
|
er/sie/es werde gefallen |
| 1. Person Plural |
arietemur
|
wir werden gefallen |
| 2. Person Plural |
arietemini
|
ihr werdet gefallen |
| 3. Person Plural |
arietentur
|
sie werden gefallen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabam
|
ich fiel |
| 2. Person Singular |
arietabas
|
du fielst |
| 3. Person Singular |
arietabat
|
er/sie/es fiel |
| 1. Person Plural |
arietabamus
|
wir fielen |
| 2. Person Plural |
arietabatis
|
ihr fielt |
| 3. Person Plural |
arietabant
|
sie fielen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabar
|
ich wurde gefallen |
| 2. Person Singular |
arietabaris arietabare
|
du wurdest gefallen |
| 3. Person Singular |
arietabatur
|
er/sie/es wurde gefallen |
| 1. Person Plural |
arietabamur
|
wir wurden gefallen |
| 2. Person Plural |
arietabamini
|
ihr wurdet gefallen |
| 3. Person Plural |
arietabantur
|
sie wurden gefallen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarem
|
ich fiele |
| 2. Person Singular |
arietares
|
du fielest |
| 3. Person Singular |
arietaret
|
er/sie/es fiele |
| 1. Person Plural |
arietaremus
|
wir fielen |
| 2. Person Plural |
arietaretis
|
ihr fielet |
| 3. Person Plural |
arietarent
|
sie fielen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarer
|
ich würde gefallen |
| 2. Person Singular |
arietareris arietarere
|
du würdest gefallen |
| 3. Person Singular |
arietaretur
|
er/sie/es würde gefallen |
| 1. Person Plural |
arietaremur
|
wir würden gefallen |
| 2. Person Plural |
arietaremini
|
ihr würdet gefallen |
| 3. Person Plural |
arietarentur
|
sie würden gefallen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabo
|
ich werde fallen |
| 2. Person Singular |
arietabis
|
du wirst fallen |
| 3. Person Singular |
arietabit
|
er/sie/es wird fallen |
| 1. Person Plural |
arietabimus
|
wir werden fallen |
| 2. Person Plural |
arietabitis
|
ihr werdet fallen |
| 3. Person Plural |
arietabunt
|
sie werden fallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabor
|
ich werde gefallen |
| 2. Person Singular |
arietaberis arietabere
|
du wirst gefallen |
| 3. Person Singular |
arietabitur
|
er/sie/es wird gefallen |
| 1. Person Plural |
arietabimur
|
wir werden gefallen |
| 2. Person Plural |
arietabimini
|
ihr werdet gefallen |
| 3. Person Plural |
arietabuntur
|
sie werden gefallen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavi
|
ich bin gefallen |
| 2. Person Singular |
arietavisti
|
du bist gefallen |
| 3. Person Singular |
arietavit
|
er/sie/es ist gefallen |
| 1. Person Plural |
arietavimus
|
wir sind gefallen |
| 2. Person Plural |
arietavistis
|
ihr seid gefallen |
| 3. Person Plural |
arietaverunt arietavere
|
sie sind gefallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sum
|
ich bin gefallen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus es
|
du bist gefallen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus est
|
er/sie/es ist gefallen worden |
| 1. Person Plural |
arietati sumus
|
wir sind gefallen worden |
| 2. Person Plural |
arietati estis
|
ihr seid gefallen worden |
| 3. Person Plural |
arietati sunt
|
sie sind gefallen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaverim
|
ich sei gefallen |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du seiest gefallen |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es sei gefallen |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir seien gefallen |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr seiet gefallen |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie seien gefallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sim
|
ich sei gefallen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus sis
|
du seiest gefallen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus sit
|
er/sie/es sei gefallen worden |
| 1. Person Plural |
arietati simus
|
wir seien gefallen worden |
| 2. Person Plural |
arietati sitis
|
ihr seiet gefallen worden |
| 3. Person Plural |
arietati sint
|
sie seien gefallen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaveram
|
ich war gefallen |
| 2. Person Singular |
arietaveras
|
du warst gefallen |
| 3. Person Singular |
arietaverat
|
er/sie/es war gefallen |
| 1. Person Plural |
arietaveramus
|
wir waren gefallen |
| 2. Person Plural |
arietaveratis
|
ihr wart gefallen |
| 3. Person Plural |
arietaverant
|
sie waren gefallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus eram
|
ich war gefallen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus eras
|
du warst gefallen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus erat
|
er/sie/es war gefallen worden |
| 1. Person Plural |
arietati eramus
|
wir waren gefallen worden |
| 2. Person Plural |
arietati eratis
|
ihr warst gefallen worden |
| 3. Person Plural |
arietati erant
|
sie waren gefallen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavissem
|
ich wäre gefallen |
| 2. Person Singular |
arietavisses
|
du wärest gefallen |
| 3. Person Singular |
arietavisset
|
er/sie/es wäre gefallen |
| 1. Person Plural |
arietavissemus
|
wir wären gefallen |
| 2. Person Plural |
arietavissetis
|
ihr wäret gefallen |
| 3. Person Plural |
arietavissent
|
sie wären gefallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus essem
|
ich wäre gefallen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus esses
|
du wärest gefallen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus esset
|
er/sie/es wäre gefallen worden |
| 1. Person Plural |
arietati essemus
|
wir wären gefallen worden |
| 2. Person Plural |
arietati essetis
|
ihr wäret gefallen worden |
| 3. Person Plural |
arietati essent
|
sie wären gefallen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavero
|
ich werde gefallen sein |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du wirst gefallen sein |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es wird gefallen sein |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir werden gefallen sein |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr werdet gefallen sein |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie werden gefallen sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus ero
|
ich werde gefallen worden sein |
| 2. Person Singular |
arietatus eris
|
du werdest gefallen worden sein |
| 3. Person Singular |
arietatus erit
|
er/sie/es werde gefallen worden sein |
| 1. Person Plural |
arietati erimus
|
wir werden gefallen worden sein |
| 2. Person Plural |
arietati eritis
|
ihr werdet gefallen worden sein |
| 3. Person Plural |
arietati erunt
|
sie werden gefallen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietare
|
fallen |
| Vorzeitigkeit |
arietavisse
|
gefallen haben |
| Nachzeitigkeit |
arietaturum esse
|
fallen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietari arietarier
|
gefallen werden |
| Vorzeitigkeit |
arietatum esse
|
gefallen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
arietatum iri
|
künftig gefallen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
arieta
|
falle; fall! |
| 2. Person Plural |
arietate
|
fallt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
arietato
|
| 3. Person Singular |
arietato
|
| 2. Person Plural |
arietatote
|
| 3. Person Plural |
arietanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
arietare
|
das Fallen |
| Genitiv |
arietandi
|
des Fallens |
| Dativ |
arietando
|
dem Fallen |
| Akkusativ |
arietandum
|
das Fallen |
| Ablativ |
arietando
|
durch das Fallen |
| Vokativ |
arietande
|
Fallen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietandus
|
arietanda
|
arietandum
|
| Genitiv |
arietandi
|
arietandae
|
arietandi
|
| Dativ |
arietando
|
arietandae
|
arietando
|
| Akkusativ |
arietandum
|
arietandam
|
arietandum
|
| Ablativ |
arietando
|
arietanda
|
arietando
|
| Vokativ |
arietande
|
arietanda
|
arietandum
|
Plural
| Nominativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
| Genitiv |
arietandorum
|
arietandarum
|
arietandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
arietandos
|
arietandas
|
arietanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
| Genitiv |
arietantis
|
arietantis
|
arietantis
|
| Dativ |
arietanti
|
arietanti
|
arietanti
|
| Akkusativ |
arietantem
|
arietantem
|
arietans
|
| Ablativ |
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
| Vokativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
Plural
| Nominativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Genitiv |
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
| Dativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Akkusativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Ablativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Vokativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietatus
|
arietata
|
arietatum
|
| Genitiv |
arietati
|
arietatae
|
arietati
|
| Dativ |
arietato
|
arietatae
|
arietato
|
| Akkusativ |
arietatum
|
arietatam
|
arietatum
|
| Ablativ |
arietato
|
arietata
|
arietato
|
| Vokativ |
arietate
|
arietata
|
arietatum
|
Plural
| Nominativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
| Genitiv |
arietatorum
|
arietatarum
|
arietatorum
|
| Dativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Akkusativ |
arietatos
|
arietatas
|
arietata
|
| Ablativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Vokativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietaturus
|
arietatura
|
arietaturum
|
| Genitiv |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietaturi
|
| Dativ |
arietaturo
|
arietaturae
|
arietaturo
|
| Akkusativ |
arietaturum
|
arietaturam
|
arietaturum
|
| Ablativ |
arietaturo
|
arietatura
|
arietaturo
|
| Vokativ |
arietature
|
arietatura
|
arietaturum
|
Plural
| Nominativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
| Genitiv |
arietaturorum
|
arietaturarum
|
arietaturorum
|
| Dativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Akkusativ |
arietaturos
|
arietaturas
|
arietatura
|
| Ablativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Vokativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
arietatum
|
arietatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arieto
|
|
| 2. Person Singular |
arietas
|
|
| 3. Person Singular |
arietat
|
|
| 1. Person Plural |
arietamus
|
|
| 2. Person Plural |
arietatis
|
|
| 3. Person Plural |
arietant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietor
|
|
| 2. Person Singular |
arietaris arietare
|
|
| 3. Person Singular |
arietatur
|
|
| 1. Person Plural |
arietamur
|
|
| 2. Person Plural |
arietamini
|
|
| 3. Person Plural |
arietantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietem
|
|
| 2. Person Singular |
arietes
|
|
| 3. Person Singular |
arietet
|
|
| 1. Person Plural |
arietemus
|
|
| 2. Person Plural |
arietetis
|
|
| 3. Person Plural |
arietent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arieter
|
|
| 2. Person Singular |
arieteris arietere
|
|
| 3. Person Singular |
arietetur
|
|
| 1. Person Plural |
arietemur
|
|
| 2. Person Plural |
arietemini
|
|
| 3. Person Plural |
arietentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabam
|
|
| 2. Person Singular |
arietabas
|
|
| 3. Person Singular |
arietabat
|
|
| 1. Person Plural |
arietabamus
|
|
| 2. Person Plural |
arietabatis
|
|
| 3. Person Plural |
arietabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabar
|
|
| 2. Person Singular |
arietabaris arietabare
|
|
| 3. Person Singular |
arietabatur
|
|
| 1. Person Plural |
arietabamur
|
|
| 2. Person Plural |
arietabamini
|
|
| 3. Person Plural |
arietabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarem
|
|
| 2. Person Singular |
arietares
|
|
| 3. Person Singular |
arietaret
|
|
| 1. Person Plural |
arietaremus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaretis
|
|
| 3. Person Plural |
arietarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarer
|
|
| 2. Person Singular |
arietareris arietarere
|
|
| 3. Person Singular |
arietaretur
|
|
| 1. Person Plural |
arietaremur
|
|
| 2. Person Plural |
arietaremini
|
|
| 3. Person Plural |
arietarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabo
|
|
| 2. Person Singular |
arietabis
|
|
| 3. Person Singular |
arietabit
|
|
| 1. Person Plural |
arietabimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietabitis
|
|
| 3. Person Plural |
arietabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabor
|
|
| 2. Person Singular |
arietaberis arietabere
|
|
| 3. Person Singular |
arietabitur
|
|
| 1. Person Plural |
arietabimur
|
|
| 2. Person Plural |
arietabimini
|
|
| 3. Person Plural |
arietabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavi
|
|
| 2. Person Singular |
arietavisti
|
|
| 3. Person Singular |
arietavit
|
|
| 1. Person Plural |
arietavimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietavistis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverunt arietavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus es
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus est
|
|
| 1. Person Plural |
arietati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati estis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaverim
|
|
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
|
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
|
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
arietati simus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaveram
|
|
| 2. Person Singular |
arietaveras
|
|
| 3. Person Singular |
arietaverat
|
|
| 1. Person Plural |
arietaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
arietati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavissem
|
|
| 2. Person Singular |
arietavisses
|
|
| 3. Person Singular |
arietavisset
|
|
| 1. Person Plural |
arietavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
arietavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
arietavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
arietati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavero
|
|
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
|
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
|
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
arietati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietare
|
|
| Vorzeitigkeit |
arietavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
arietaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietari arietarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
arietatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
arietatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
arieta
|
! |
| 2. Person Plural |
arietate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
arietato
|
| 3. Person Singular |
arietato
|
| 2. Person Plural |
arietatote
|
| 3. Person Plural |
arietanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
arietare
|
das |
| Genitiv |
arietandi
|
des es |
| Dativ |
arietando
|
dem |
| Akkusativ |
arietandum
|
das |
| Ablativ |
arietando
|
durch das |
| Vokativ |
arietande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietandus
|
arietanda
|
arietandum
|
| Genitiv |
arietandi
|
arietandae
|
arietandi
|
| Dativ |
arietando
|
arietandae
|
arietando
|
| Akkusativ |
arietandum
|
arietandam
|
arietandum
|
| Ablativ |
arietando
|
arietanda
|
arietando
|
| Vokativ |
arietande
|
arietanda
|
arietandum
|
Plural
| Nominativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
| Genitiv |
arietandorum
|
arietandarum
|
arietandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
arietandos
|
arietandas
|
arietanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
| Genitiv |
arietantis
|
arietantis
|
arietantis
|
| Dativ |
arietanti
|
arietanti
|
arietanti
|
| Akkusativ |
arietantem
|
arietantem
|
arietans
|
| Ablativ |
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
| Vokativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
Plural
| Nominativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Genitiv |
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
| Dativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Akkusativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Ablativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Vokativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietatus
|
arietata
|
arietatum
|
| Genitiv |
arietati
|
arietatae
|
arietati
|
| Dativ |
arietato
|
arietatae
|
arietato
|
| Akkusativ |
arietatum
|
arietatam
|
arietatum
|
| Ablativ |
arietato
|
arietata
|
arietato
|
| Vokativ |
arietate
|
arietata
|
arietatum
|
Plural
| Nominativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
| Genitiv |
arietatorum
|
arietatarum
|
arietatorum
|
| Dativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Akkusativ |
arietatos
|
arietatas
|
arietata
|
| Ablativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Vokativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietaturus
|
arietatura
|
arietaturum
|
| Genitiv |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietaturi
|
| Dativ |
arietaturo
|
arietaturae
|
arietaturo
|
| Akkusativ |
arietaturum
|
arietaturam
|
arietaturum
|
| Ablativ |
arietaturo
|
arietatura
|
arietaturo
|
| Vokativ |
arietature
|
arietatura
|
arietaturum
|
Plural
| Nominativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
| Genitiv |
arietaturorum
|
arietaturarum
|
arietaturorum
|
| Dativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Akkusativ |
arietaturos
|
arietaturas
|
arietatura
|
| Ablativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Vokativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
arietatum
|
arietatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arieto
|
ich schlage |
| 2. Person Singular |
arietas
|
du schlägst |
| 3. Person Singular |
arietat
|
er/sie/es schlägt |
| 1. Person Plural |
arietamus
|
wir schlagen |
| 2. Person Plural |
arietatis
|
ihr schlagt |
| 3. Person Plural |
arietant
|
sie schlagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietor
|
ich werde geschlagen |
| 2. Person Singular |
arietaris arietare
|
du wirst geschlagen |
| 3. Person Singular |
arietatur
|
er/sie/es wird geschlagen |
| 1. Person Plural |
arietamur
|
wir werden geschlagen |
| 2. Person Plural |
arietamini
|
ihr werdet geschlagen |
| 3. Person Plural |
arietantur
|
sie werden geschlagen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietem
|
ich schlage |
| 2. Person Singular |
arietes
|
du schlagest |
| 3. Person Singular |
arietet
|
er/sie/es schlage |
| 1. Person Plural |
arietemus
|
wir schlagen |
| 2. Person Plural |
arietetis
|
ihr schlaget |
| 3. Person Plural |
arietent
|
sie schlagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arieter
|
ich werde geschlagen |
| 2. Person Singular |
arieteris arietere
|
du werdest geschlagen |
| 3. Person Singular |
arietetur
|
er/sie/es werde geschlagen |
| 1. Person Plural |
arietemur
|
wir werden geschlagen |
| 2. Person Plural |
arietemini
|
ihr werdet geschlagen |
| 3. Person Plural |
arietentur
|
sie werden geschlagen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabam
|
ich schlug |
| 2. Person Singular |
arietabas
|
du schlugst |
| 3. Person Singular |
arietabat
|
er/sie/es schlug |
| 1. Person Plural |
arietabamus
|
wir schlugen |
| 2. Person Plural |
arietabatis
|
ihr schlugt |
| 3. Person Plural |
arietabant
|
sie schlugen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabar
|
ich wurde geschlagen |
| 2. Person Singular |
arietabaris arietabare
|
du wurdest geschlagen |
| 3. Person Singular |
arietabatur
|
er/sie/es wurde geschlagen |
| 1. Person Plural |
arietabamur
|
wir wurden geschlagen |
| 2. Person Plural |
arietabamini
|
ihr wurdet geschlagen |
| 3. Person Plural |
arietabantur
|
sie wurden geschlagen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarem
|
ich schlüge |
| 2. Person Singular |
arietares
|
du schlügest |
| 3. Person Singular |
arietaret
|
er/sie/es schlüge |
| 1. Person Plural |
arietaremus
|
wir schlügen |
| 2. Person Plural |
arietaretis
|
ihr schlüget |
| 3. Person Plural |
arietarent
|
sie schlügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarer
|
ich würde geschlagen |
| 2. Person Singular |
arietareris arietarere
|
du würdest geschlagen |
| 3. Person Singular |
arietaretur
|
er/sie/es würde geschlagen |
| 1. Person Plural |
arietaremur
|
wir würden geschlagen |
| 2. Person Plural |
arietaremini
|
ihr würdet geschlagen |
| 3. Person Plural |
arietarentur
|
sie würden geschlagen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabo
|
ich werde schlagen |
| 2. Person Singular |
arietabis
|
du wirst schlagen |
| 3. Person Singular |
arietabit
|
er/sie/es wird schlagen |
| 1. Person Plural |
arietabimus
|
wir werden schlagen |
| 2. Person Plural |
arietabitis
|
ihr werdet schlagen |
| 3. Person Plural |
arietabunt
|
sie werden schlagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabor
|
ich werde geschlagen |
| 2. Person Singular |
arietaberis arietabere
|
du wirst geschlagen |
| 3. Person Singular |
arietabitur
|
er/sie/es wird geschlagen |
| 1. Person Plural |
arietabimur
|
wir werden geschlagen |
| 2. Person Plural |
arietabimini
|
ihr werdet geschlagen |
| 3. Person Plural |
arietabuntur
|
sie werden geschlagen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavi
|
ich habe geschlagen |
| 2. Person Singular |
arietavisti
|
du hast geschlagen |
| 3. Person Singular |
arietavit
|
er/sie/es hat geschlagen |
| 1. Person Plural |
arietavimus
|
wir haben geschlagen |
| 2. Person Plural |
arietavistis
|
ihr habt geschlagen |
| 3. Person Plural |
arietaverunt arietavere
|
sie haben geschlagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sum
|
ich bin geschlagen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus es
|
du bist geschlagen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus est
|
er/sie/es ist geschlagen worden |
| 1. Person Plural |
arietati sumus
|
wir sind geschlagen worden |
| 2. Person Plural |
arietati estis
|
ihr seid geschlagen worden |
| 3. Person Plural |
arietati sunt
|
sie sind geschlagen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaverim
|
ich habe geschlagen |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du habest geschlagen |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es habe geschlagen |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir haben geschlagen |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr habet geschlagen |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie haben geschlagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sim
|
ich sei geschlagen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus sis
|
du seiest geschlagen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus sit
|
er/sie/es sei geschlagen worden |
| 1. Person Plural |
arietati simus
|
wir seien geschlagen worden |
| 2. Person Plural |
arietati sitis
|
ihr seiet geschlagen worden |
| 3. Person Plural |
arietati sint
|
sie seien geschlagen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaveram
|
ich hatte geschlagen |
| 2. Person Singular |
arietaveras
|
du hattest geschlagen |
| 3. Person Singular |
arietaverat
|
er/sie/es hatte geschlagen |
| 1. Person Plural |
arietaveramus
|
wir hatten geschlagen |
| 2. Person Plural |
arietaveratis
|
ihr hattet geschlagen |
| 3. Person Plural |
arietaverant
|
sie hatten geschlagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus eram
|
ich war geschlagen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus eras
|
du warst geschlagen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus erat
|
er/sie/es war geschlagen worden |
| 1. Person Plural |
arietati eramus
|
wir waren geschlagen worden |
| 2. Person Plural |
arietati eratis
|
ihr warst geschlagen worden |
| 3. Person Plural |
arietati erant
|
sie waren geschlagen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavissem
|
ich hätte geschlagen |
| 2. Person Singular |
arietavisses
|
du hättest geschlagen |
| 3. Person Singular |
arietavisset
|
er/sie/es hätte geschlagen |
| 1. Person Plural |
arietavissemus
|
wir hätten geschlagen |
| 2. Person Plural |
arietavissetis
|
ihr hättet geschlagen |
| 3. Person Plural |
arietavissent
|
sie hätten geschlagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus essem
|
ich wäre geschlagen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus esses
|
du wärest geschlagen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus esset
|
er/sie/es wäre geschlagen worden |
| 1. Person Plural |
arietati essemus
|
wir wären geschlagen worden |
| 2. Person Plural |
arietati essetis
|
ihr wäret geschlagen worden |
| 3. Person Plural |
arietati essent
|
sie wären geschlagen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavero
|
ich werde geschlagen haben |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du wirst geschlagen haben |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es wird geschlagen haben |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir werden geschlagen haben |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr werdet geschlagen haben |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie werden geschlagen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus ero
|
ich werde geschlagen worden sein |
| 2. Person Singular |
arietatus eris
|
du werdest geschlagen worden sein |
| 3. Person Singular |
arietatus erit
|
er/sie/es werde geschlagen worden sein |
| 1. Person Plural |
arietati erimus
|
wir werden geschlagen worden sein |
| 2. Person Plural |
arietati eritis
|
ihr werdet geschlagen worden sein |
| 3. Person Plural |
arietati erunt
|
sie werden geschlagen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietare
|
schlagen |
| Vorzeitigkeit |
arietavisse
|
geschlagen haben |
| Nachzeitigkeit |
arietaturum esse
|
schlagen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietari arietarier
|
geschlagen werden |
| Vorzeitigkeit |
arietatum esse
|
geschlagen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
arietatum iri
|
künftig geschlagen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
arieta
|
schlage; schlag! |
| 2. Person Plural |
arietate
|
schlagt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
arietato
|
| 3. Person Singular |
arietato
|
| 2. Person Plural |
arietatote
|
| 3. Person Plural |
arietanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
arietare
|
das Schlagen |
| Genitiv |
arietandi
|
des Schlagens |
| Dativ |
arietando
|
dem Schlagen |
| Akkusativ |
arietandum
|
das Schlagen |
| Ablativ |
arietando
|
durch das Schlagen |
| Vokativ |
arietande
|
Schlagen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietandus
|
arietanda
|
arietandum
|
| Genitiv |
arietandi
|
arietandae
|
arietandi
|
| Dativ |
arietando
|
arietandae
|
arietando
|
| Akkusativ |
arietandum
|
arietandam
|
arietandum
|
| Ablativ |
arietando
|
arietanda
|
arietando
|
| Vokativ |
arietande
|
arietanda
|
arietandum
|
Plural
| Nominativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
| Genitiv |
arietandorum
|
arietandarum
|
arietandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
arietandos
|
arietandas
|
arietanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
| Genitiv |
arietantis
|
arietantis
|
arietantis
|
| Dativ |
arietanti
|
arietanti
|
arietanti
|
| Akkusativ |
arietantem
|
arietantem
|
arietans
|
| Ablativ |
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
| Vokativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
Plural
| Nominativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Genitiv |
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
| Dativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Akkusativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Ablativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Vokativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietatus
|
arietata
|
arietatum
|
| Genitiv |
arietati
|
arietatae
|
arietati
|
| Dativ |
arietato
|
arietatae
|
arietato
|
| Akkusativ |
arietatum
|
arietatam
|
arietatum
|
| Ablativ |
arietato
|
arietata
|
arietato
|
| Vokativ |
arietate
|
arietata
|
arietatum
|
Plural
| Nominativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
| Genitiv |
arietatorum
|
arietatarum
|
arietatorum
|
| Dativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Akkusativ |
arietatos
|
arietatas
|
arietata
|
| Ablativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Vokativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietaturus
|
arietatura
|
arietaturum
|
| Genitiv |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietaturi
|
| Dativ |
arietaturo
|
arietaturae
|
arietaturo
|
| Akkusativ |
arietaturum
|
arietaturam
|
arietaturum
|
| Ablativ |
arietaturo
|
arietatura
|
arietaturo
|
| Vokativ |
arietature
|
arietatura
|
arietaturum
|
Plural
| Nominativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
| Genitiv |
arietaturorum
|
arietaturarum
|
arietaturorum
|
| Dativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Akkusativ |
arietaturos
|
arietaturas
|
arietatura
|
| Ablativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Vokativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
arietatum
|
arietatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arieto
|
ich stolpere; stolpre |
| 2. Person Singular |
arietas
|
du stolperst |
| 3. Person Singular |
arietat
|
er/sie/es stolpert |
| 1. Person Plural |
arietamus
|
wir stolpern |
| 2. Person Plural |
arietatis
|
ihr stolpert |
| 3. Person Plural |
arietant
|
sie stolpern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietor
|
ich werde gestolpert |
| 2. Person Singular |
arietaris arietare
|
du wirst gestolpert |
| 3. Person Singular |
arietatur
|
er/sie/es wird gestolpert |
| 1. Person Plural |
arietamur
|
wir werden gestolpert |
| 2. Person Plural |
arietamini
|
ihr werdet gestolpert |
| 3. Person Plural |
arietantur
|
sie werden gestolpert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietem
|
ich stolpere; stolpre |
| 2. Person Singular |
arietes
|
du stolperest; stolprest |
| 3. Person Singular |
arietet
|
er/sie/es stolpere; stolpre |
| 1. Person Plural |
arietemus
|
wir stolperen |
| 2. Person Plural |
arietetis
|
ihr stolperet |
| 3. Person Plural |
arietent
|
sie stolperen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arieter
|
ich werde gestolpert |
| 2. Person Singular |
arieteris arietere
|
du werdest gestolpert |
| 3. Person Singular |
arietetur
|
er/sie/es werde gestolpert |
| 1. Person Plural |
arietemur
|
wir werden gestolpert |
| 2. Person Plural |
arietemini
|
ihr werdet gestolpert |
| 3. Person Plural |
arietentur
|
sie werden gestolpert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabam
|
ich stolperte |
| 2. Person Singular |
arietabas
|
du stolpertest |
| 3. Person Singular |
arietabat
|
er/sie/es stolperte |
| 1. Person Plural |
arietabamus
|
wir stolperten |
| 2. Person Plural |
arietabatis
|
ihr stolpertet |
| 3. Person Plural |
arietabant
|
sie stolperten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabar
|
ich wurde gestolpert |
| 2. Person Singular |
arietabaris arietabare
|
du wurdest gestolpert |
| 3. Person Singular |
arietabatur
|
er/sie/es wurde gestolpert |
| 1. Person Plural |
arietabamur
|
wir wurden gestolpert |
| 2. Person Plural |
arietabamini
|
ihr wurdet gestolpert |
| 3. Person Plural |
arietabantur
|
sie wurden gestolpert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarem
|
ich stolperte |
| 2. Person Singular |
arietares
|
du stolpertest |
| 3. Person Singular |
arietaret
|
er/sie/es stolperte |
| 1. Person Plural |
arietaremus
|
wir stolperten |
| 2. Person Plural |
arietaretis
|
ihr stolpertet |
| 3. Person Plural |
arietarent
|
sie stolperten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarer
|
ich würde gestolpert |
| 2. Person Singular |
arietareris arietarere
|
du würdest gestolpert |
| 3. Person Singular |
arietaretur
|
er/sie/es würde gestolpert |
| 1. Person Plural |
arietaremur
|
wir würden gestolpert |
| 2. Person Plural |
arietaremini
|
ihr würdet gestolpert |
| 3. Person Plural |
arietarentur
|
sie würden gestolpert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabo
|
ich werde stolpern |
| 2. Person Singular |
arietabis
|
du wirst stolpern |
| 3. Person Singular |
arietabit
|
er/sie/es wird stolpern |
| 1. Person Plural |
arietabimus
|
wir werden stolpern |
| 2. Person Plural |
arietabitis
|
ihr werdet stolpern |
| 3. Person Plural |
arietabunt
|
sie werden stolpern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabor
|
ich werde gestolpert |
| 2. Person Singular |
arietaberis arietabere
|
du wirst gestolpert |
| 3. Person Singular |
arietabitur
|
er/sie/es wird gestolpert |
| 1. Person Plural |
arietabimur
|
wir werden gestolpert |
| 2. Person Plural |
arietabimini
|
ihr werdet gestolpert |
| 3. Person Plural |
arietabuntur
|
sie werden gestolpert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavi
|
ich habe gestolpert |
| 2. Person Singular |
arietavisti
|
du hast gestolpert |
| 3. Person Singular |
arietavit
|
er/sie/es hat gestolpert |
| 1. Person Plural |
arietavimus
|
wir haben gestolpert |
| 2. Person Plural |
arietavistis
|
ihr habt gestolpert |
| 3. Person Plural |
arietaverunt arietavere
|
sie haben gestolpert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sum
|
ich bin gestolpert worden |
| 2. Person Singular |
arietatus es
|
du bist gestolpert worden |
| 3. Person Singular |
arietatus est
|
er/sie/es ist gestolpert worden |
| 1. Person Plural |
arietati sumus
|
wir sind gestolpert worden |
| 2. Person Plural |
arietati estis
|
ihr seid gestolpert worden |
| 3. Person Plural |
arietati sunt
|
sie sind gestolpert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaverim
|
ich habe gestolpert |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du habest gestolpert |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es habe gestolpert |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir haben gestolpert |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr habet gestolpert |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie haben gestolpert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sim
|
ich sei gestolpert worden |
| 2. Person Singular |
arietatus sis
|
du seiest gestolpert worden |
| 3. Person Singular |
arietatus sit
|
er/sie/es sei gestolpert worden |
| 1. Person Plural |
arietati simus
|
wir seien gestolpert worden |
| 2. Person Plural |
arietati sitis
|
ihr seiet gestolpert worden |
| 3. Person Plural |
arietati sint
|
sie seien gestolpert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaveram
|
ich hatte gestolpert |
| 2. Person Singular |
arietaveras
|
du hattest gestolpert |
| 3. Person Singular |
arietaverat
|
er/sie/es hatte gestolpert |
| 1. Person Plural |
arietaveramus
|
wir hatten gestolpert |
| 2. Person Plural |
arietaveratis
|
ihr hattet gestolpert |
| 3. Person Plural |
arietaverant
|
sie hatten gestolpert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus eram
|
ich war gestolpert worden |
| 2. Person Singular |
arietatus eras
|
du warst gestolpert worden |
| 3. Person Singular |
arietatus erat
|
er/sie/es war gestolpert worden |
| 1. Person Plural |
arietati eramus
|
wir waren gestolpert worden |
| 2. Person Plural |
arietati eratis
|
ihr warst gestolpert worden |
| 3. Person Plural |
arietati erant
|
sie waren gestolpert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavissem
|
ich hätte gestolpert |
| 2. Person Singular |
arietavisses
|
du hättest gestolpert |
| 3. Person Singular |
arietavisset
|
er/sie/es hätte gestolpert |
| 1. Person Plural |
arietavissemus
|
wir hätten gestolpert |
| 2. Person Plural |
arietavissetis
|
ihr hättet gestolpert |
| 3. Person Plural |
arietavissent
|
sie hätten gestolpert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus essem
|
ich wäre gestolpert worden |
| 2. Person Singular |
arietatus esses
|
du wärest gestolpert worden |
| 3. Person Singular |
arietatus esset
|
er/sie/es wäre gestolpert worden |
| 1. Person Plural |
arietati essemus
|
wir wären gestolpert worden |
| 2. Person Plural |
arietati essetis
|
ihr wäret gestolpert worden |
| 3. Person Plural |
arietati essent
|
sie wären gestolpert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavero
|
ich werde gestolpert haben |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du wirst gestolpert haben |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es wird gestolpert haben |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir werden gestolpert haben |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr werdet gestolpert haben |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie werden gestolpert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus ero
|
ich werde gestolpert worden sein |
| 2. Person Singular |
arietatus eris
|
du werdest gestolpert worden sein |
| 3. Person Singular |
arietatus erit
|
er/sie/es werde gestolpert worden sein |
| 1. Person Plural |
arietati erimus
|
wir werden gestolpert worden sein |
| 2. Person Plural |
arietati eritis
|
ihr werdet gestolpert worden sein |
| 3. Person Plural |
arietati erunt
|
sie werden gestolpert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietare
|
stolpern |
| Vorzeitigkeit |
arietavisse
|
gestolpert haben |
| Nachzeitigkeit |
arietaturum esse
|
stolpern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietari arietarier
|
gestolpert werden |
| Vorzeitigkeit |
arietatum esse
|
gestolpert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
arietatum iri
|
künftig gestolpert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
arieta
|
stolpere; stolpre! |
| 2. Person Plural |
arietate
|
stolpert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
arietato
|
| 3. Person Singular |
arietato
|
| 2. Person Plural |
arietatote
|
| 3. Person Plural |
arietanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
arietare
|
das Stolpern |
| Genitiv |
arietandi
|
des Stolpernes |
| Dativ |
arietando
|
dem Stolpern |
| Akkusativ |
arietandum
|
das Stolpern |
| Ablativ |
arietando
|
durch das Stolpern |
| Vokativ |
arietande
|
Stolpern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietandus
|
arietanda
|
arietandum
|
| Genitiv |
arietandi
|
arietandae
|
arietandi
|
| Dativ |
arietando
|
arietandae
|
arietando
|
| Akkusativ |
arietandum
|
arietandam
|
arietandum
|
| Ablativ |
arietando
|
arietanda
|
arietando
|
| Vokativ |
arietande
|
arietanda
|
arietandum
|
Plural
| Nominativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
| Genitiv |
arietandorum
|
arietandarum
|
arietandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
arietandos
|
arietandas
|
arietanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
| Genitiv |
arietantis
|
arietantis
|
arietantis
|
| Dativ |
arietanti
|
arietanti
|
arietanti
|
| Akkusativ |
arietantem
|
arietantem
|
arietans
|
| Ablativ |
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
| Vokativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
Plural
| Nominativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Genitiv |
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
| Dativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Akkusativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Ablativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Vokativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietatus
|
arietata
|
arietatum
|
| Genitiv |
arietati
|
arietatae
|
arietati
|
| Dativ |
arietato
|
arietatae
|
arietato
|
| Akkusativ |
arietatum
|
arietatam
|
arietatum
|
| Ablativ |
arietato
|
arietata
|
arietato
|
| Vokativ |
arietate
|
arietata
|
arietatum
|
Plural
| Nominativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
| Genitiv |
arietatorum
|
arietatarum
|
arietatorum
|
| Dativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Akkusativ |
arietatos
|
arietatas
|
arietata
|
| Ablativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Vokativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietaturus
|
arietatura
|
arietaturum
|
| Genitiv |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietaturi
|
| Dativ |
arietaturo
|
arietaturae
|
arietaturo
|
| Akkusativ |
arietaturum
|
arietaturam
|
arietaturum
|
| Ablativ |
arietaturo
|
arietatura
|
arietaturo
|
| Vokativ |
arietature
|
arietatura
|
arietaturum
|
Plural
| Nominativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
| Genitiv |
arietaturorum
|
arietaturarum
|
arietaturorum
|
| Dativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Akkusativ |
arietaturos
|
arietaturas
|
arietatura
|
| Ablativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Vokativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
arietatum
|
arietatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arieto
|
ich strauchle |
| 2. Person Singular |
arietas
|
du strauchelst |
| 3. Person Singular |
arietat
|
er/sie/es strauchelt |
| 1. Person Plural |
arietamus
|
wir straucheln |
| 2. Person Plural |
arietatis
|
ihr strauchelt |
| 3. Person Plural |
arietant
|
sie straucheln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietor
|
ich werde gestrauchelt |
| 2. Person Singular |
arietaris arietare
|
du wirst gestrauchelt |
| 3. Person Singular |
arietatur
|
er/sie/es wird gestrauchelt |
| 1. Person Plural |
arietamur
|
wir werden gestrauchelt |
| 2. Person Plural |
arietamini
|
ihr werdet gestrauchelt |
| 3. Person Plural |
arietantur
|
sie werden gestrauchelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietem
|
ich strauchle |
| 2. Person Singular |
arietes
|
du strauchlest |
| 3. Person Singular |
arietet
|
er/sie/es strauchle |
| 1. Person Plural |
arietemus
|
wir strauchlen |
| 2. Person Plural |
arietetis
|
ihr strauchlet |
| 3. Person Plural |
arietent
|
sie strauchlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arieter
|
ich werde gestrauchelt |
| 2. Person Singular |
arieteris arietere
|
du werdest gestrauchelt |
| 3. Person Singular |
arietetur
|
er/sie/es werde gestrauchelt |
| 1. Person Plural |
arietemur
|
wir werden gestrauchelt |
| 2. Person Plural |
arietemini
|
ihr werdet gestrauchelt |
| 3. Person Plural |
arietentur
|
sie werden gestrauchelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabam
|
ich strauchelte |
| 2. Person Singular |
arietabas
|
du straucheltest |
| 3. Person Singular |
arietabat
|
er/sie/es strauchelte |
| 1. Person Plural |
arietabamus
|
wir strauchelten |
| 2. Person Plural |
arietabatis
|
ihr straucheltet |
| 3. Person Plural |
arietabant
|
sie strauchelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabar
|
ich wurde gestrauchelt |
| 2. Person Singular |
arietabaris arietabare
|
du wurdest gestrauchelt |
| 3. Person Singular |
arietabatur
|
er/sie/es wurde gestrauchelt |
| 1. Person Plural |
arietabamur
|
wir wurden gestrauchelt |
| 2. Person Plural |
arietabamini
|
ihr wurdet gestrauchelt |
| 3. Person Plural |
arietabantur
|
sie wurden gestrauchelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarem
|
ich strauchelte |
| 2. Person Singular |
arietares
|
du straucheltest |
| 3. Person Singular |
arietaret
|
er/sie/es strauchelte |
| 1. Person Plural |
arietaremus
|
wir strauchelten |
| 2. Person Plural |
arietaretis
|
ihr straucheltet |
| 3. Person Plural |
arietarent
|
sie strauchelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarer
|
ich würde gestrauchelt |
| 2. Person Singular |
arietareris arietarere
|
du würdest gestrauchelt |
| 3. Person Singular |
arietaretur
|
er/sie/es würde gestrauchelt |
| 1. Person Plural |
arietaremur
|
wir würden gestrauchelt |
| 2. Person Plural |
arietaremini
|
ihr würdet gestrauchelt |
| 3. Person Plural |
arietarentur
|
sie würden gestrauchelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabo
|
ich werde straucheln |
| 2. Person Singular |
arietabis
|
du wirst straucheln |
| 3. Person Singular |
arietabit
|
er/sie/es wird straucheln |
| 1. Person Plural |
arietabimus
|
wir werden straucheln |
| 2. Person Plural |
arietabitis
|
ihr werdet straucheln |
| 3. Person Plural |
arietabunt
|
sie werden straucheln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabor
|
ich werde gestrauchelt |
| 2. Person Singular |
arietaberis arietabere
|
du wirst gestrauchelt |
| 3. Person Singular |
arietabitur
|
er/sie/es wird gestrauchelt |
| 1. Person Plural |
arietabimur
|
wir werden gestrauchelt |
| 2. Person Plural |
arietabimini
|
ihr werdet gestrauchelt |
| 3. Person Plural |
arietabuntur
|
sie werden gestrauchelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavi
|
ich habe gestrauchelt |
| 2. Person Singular |
arietavisti
|
du hast gestrauchelt |
| 3. Person Singular |
arietavit
|
er/sie/es hat gestrauchelt |
| 1. Person Plural |
arietavimus
|
wir haben gestrauchelt |
| 2. Person Plural |
arietavistis
|
ihr habt gestrauchelt |
| 3. Person Plural |
arietaverunt arietavere
|
sie haben gestrauchelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sum
|
ich bin gestrauchelt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus es
|
du bist gestrauchelt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus est
|
er/sie/es ist gestrauchelt worden |
| 1. Person Plural |
arietati sumus
|
wir sind gestrauchelt worden |
| 2. Person Plural |
arietati estis
|
ihr seid gestrauchelt worden |
| 3. Person Plural |
arietati sunt
|
sie sind gestrauchelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaverim
|
ich habe gestrauchelt |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du habest gestrauchelt |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es habe gestrauchelt |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir haben gestrauchelt |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr habet gestrauchelt |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie haben gestrauchelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sim
|
ich sei gestrauchelt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus sis
|
du seiest gestrauchelt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus sit
|
er/sie/es sei gestrauchelt worden |
| 1. Person Plural |
arietati simus
|
wir seien gestrauchelt worden |
| 2. Person Plural |
arietati sitis
|
ihr seiet gestrauchelt worden |
| 3. Person Plural |
arietati sint
|
sie seien gestrauchelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaveram
|
ich hatte gestrauchelt |
| 2. Person Singular |
arietaveras
|
du hattest gestrauchelt |
| 3. Person Singular |
arietaverat
|
er/sie/es hatte gestrauchelt |
| 1. Person Plural |
arietaveramus
|
wir hatten gestrauchelt |
| 2. Person Plural |
arietaveratis
|
ihr hattet gestrauchelt |
| 3. Person Plural |
arietaverant
|
sie hatten gestrauchelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus eram
|
ich war gestrauchelt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus eras
|
du warst gestrauchelt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus erat
|
er/sie/es war gestrauchelt worden |
| 1. Person Plural |
arietati eramus
|
wir waren gestrauchelt worden |
| 2. Person Plural |
arietati eratis
|
ihr warst gestrauchelt worden |
| 3. Person Plural |
arietati erant
|
sie waren gestrauchelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavissem
|
ich hätte gestrauchelt |
| 2. Person Singular |
arietavisses
|
du hättest gestrauchelt |
| 3. Person Singular |
arietavisset
|
er/sie/es hätte gestrauchelt |
| 1. Person Plural |
arietavissemus
|
wir hätten gestrauchelt |
| 2. Person Plural |
arietavissetis
|
ihr hättet gestrauchelt |
| 3. Person Plural |
arietavissent
|
sie hätten gestrauchelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus essem
|
ich wäre gestrauchelt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus esses
|
du wärest gestrauchelt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus esset
|
er/sie/es wäre gestrauchelt worden |
| 1. Person Plural |
arietati essemus
|
wir wären gestrauchelt worden |
| 2. Person Plural |
arietati essetis
|
ihr wäret gestrauchelt worden |
| 3. Person Plural |
arietati essent
|
sie wären gestrauchelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavero
|
ich werde gestrauchelt haben |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du wirst gestrauchelt haben |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es wird gestrauchelt haben |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir werden gestrauchelt haben |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr werdet gestrauchelt haben |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie werden gestrauchelt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus ero
|
ich werde gestrauchelt worden sein |
| 2. Person Singular |
arietatus eris
|
du werdest gestrauchelt worden sein |
| 3. Person Singular |
arietatus erit
|
er/sie/es werde gestrauchelt worden sein |
| 1. Person Plural |
arietati erimus
|
wir werden gestrauchelt worden sein |
| 2. Person Plural |
arietati eritis
|
ihr werdet gestrauchelt worden sein |
| 3. Person Plural |
arietati erunt
|
sie werden gestrauchelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietare
|
straucheln |
| Vorzeitigkeit |
arietavisse
|
gestrauchelt haben |
| Nachzeitigkeit |
arietaturum esse
|
straucheln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietari arietarier
|
gestrauchelt werden |
| Vorzeitigkeit |
arietatum esse
|
gestrauchelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
arietatum iri
|
künftig gestrauchelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
arieta
|
strauchle! |
| 2. Person Plural |
arietate
|
strauchelt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
arietato
|
| 3. Person Singular |
arietato
|
| 2. Person Plural |
arietatote
|
| 3. Person Plural |
arietanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
arietare
|
das Straucheln |
| Genitiv |
arietandi
|
des Strauchelnes |
| Dativ |
arietando
|
dem Straucheln |
| Akkusativ |
arietandum
|
das Straucheln |
| Ablativ |
arietando
|
durch das Straucheln |
| Vokativ |
arietande
|
Straucheln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietandus
|
arietanda
|
arietandum
|
| Genitiv |
arietandi
|
arietandae
|
arietandi
|
| Dativ |
arietando
|
arietandae
|
arietando
|
| Akkusativ |
arietandum
|
arietandam
|
arietandum
|
| Ablativ |
arietando
|
arietanda
|
arietando
|
| Vokativ |
arietande
|
arietanda
|
arietandum
|
Plural
| Nominativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
| Genitiv |
arietandorum
|
arietandarum
|
arietandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
arietandos
|
arietandas
|
arietanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
| Genitiv |
arietantis
|
arietantis
|
arietantis
|
| Dativ |
arietanti
|
arietanti
|
arietanti
|
| Akkusativ |
arietantem
|
arietantem
|
arietans
|
| Ablativ |
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
| Vokativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
Plural
| Nominativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Genitiv |
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
| Dativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Akkusativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Ablativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Vokativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietatus
|
arietata
|
arietatum
|
| Genitiv |
arietati
|
arietatae
|
arietati
|
| Dativ |
arietato
|
arietatae
|
arietato
|
| Akkusativ |
arietatum
|
arietatam
|
arietatum
|
| Ablativ |
arietato
|
arietata
|
arietato
|
| Vokativ |
arietate
|
arietata
|
arietatum
|
Plural
| Nominativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
| Genitiv |
arietatorum
|
arietatarum
|
arietatorum
|
| Dativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Akkusativ |
arietatos
|
arietatas
|
arietata
|
| Ablativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Vokativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietaturus
|
arietatura
|
arietaturum
|
| Genitiv |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietaturi
|
| Dativ |
arietaturo
|
arietaturae
|
arietaturo
|
| Akkusativ |
arietaturum
|
arietaturam
|
arietaturum
|
| Ablativ |
arietaturo
|
arietatura
|
arietaturo
|
| Vokativ |
arietature
|
arietatura
|
arietaturum
|
Plural
| Nominativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
| Genitiv |
arietaturorum
|
arietaturarum
|
arietaturorum
|
| Dativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Akkusativ |
arietaturos
|
arietaturas
|
arietatura
|
| Ablativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Vokativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
arietatum
|
arietatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arieto
|
ich verprügle |
| 2. Person Singular |
arietas
|
du verprügelst |
| 3. Person Singular |
arietat
|
er/sie/es verprügelt |
| 1. Person Plural |
arietamus
|
wir verprügeln |
| 2. Person Plural |
arietatis
|
ihr verprügelt |
| 3. Person Plural |
arietant
|
sie verprügeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietor
|
ich werde verprügelt |
| 2. Person Singular |
arietaris arietare
|
du wirst verprügelt |
| 3. Person Singular |
arietatur
|
er/sie/es wird verprügelt |
| 1. Person Plural |
arietamur
|
wir werden verprügelt |
| 2. Person Plural |
arietamini
|
ihr werdet verprügelt |
| 3. Person Plural |
arietantur
|
sie werden verprügelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietem
|
ich verprügle |
| 2. Person Singular |
arietes
|
du verprüglest |
| 3. Person Singular |
arietet
|
er/sie/es verprügle |
| 1. Person Plural |
arietemus
|
wir verprüglen |
| 2. Person Plural |
arietetis
|
ihr verprüglet |
| 3. Person Plural |
arietent
|
sie verprüglen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arieter
|
ich werde verprügelt |
| 2. Person Singular |
arieteris arietere
|
du werdest verprügelt |
| 3. Person Singular |
arietetur
|
er/sie/es werde verprügelt |
| 1. Person Plural |
arietemur
|
wir werden verprügelt |
| 2. Person Plural |
arietemini
|
ihr werdet verprügelt |
| 3. Person Plural |
arietentur
|
sie werden verprügelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabam
|
ich verprügelte |
| 2. Person Singular |
arietabas
|
du verprügeltest |
| 3. Person Singular |
arietabat
|
er/sie/es verprügelte |
| 1. Person Plural |
arietabamus
|
wir verprügelten |
| 2. Person Plural |
arietabatis
|
ihr verprügeltet |
| 3. Person Plural |
arietabant
|
sie verprügelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabar
|
ich wurde verprügelt |
| 2. Person Singular |
arietabaris arietabare
|
du wurdest verprügelt |
| 3. Person Singular |
arietabatur
|
er/sie/es wurde verprügelt |
| 1. Person Plural |
arietabamur
|
wir wurden verprügelt |
| 2. Person Plural |
arietabamini
|
ihr wurdet verprügelt |
| 3. Person Plural |
arietabantur
|
sie wurden verprügelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarem
|
ich verprügelte |
| 2. Person Singular |
arietares
|
du verprügeltest |
| 3. Person Singular |
arietaret
|
er/sie/es verprügelte |
| 1. Person Plural |
arietaremus
|
wir verprügelten |
| 2. Person Plural |
arietaretis
|
ihr verprügeltet |
| 3. Person Plural |
arietarent
|
sie verprügelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarer
|
ich würde verprügelt |
| 2. Person Singular |
arietareris arietarere
|
du würdest verprügelt |
| 3. Person Singular |
arietaretur
|
er/sie/es würde verprügelt |
| 1. Person Plural |
arietaremur
|
wir würden verprügelt |
| 2. Person Plural |
arietaremini
|
ihr würdet verprügelt |
| 3. Person Plural |
arietarentur
|
sie würden verprügelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabo
|
ich werde verprügeln |
| 2. Person Singular |
arietabis
|
du wirst verprügeln |
| 3. Person Singular |
arietabit
|
er/sie/es wird verprügeln |
| 1. Person Plural |
arietabimus
|
wir werden verprügeln |
| 2. Person Plural |
arietabitis
|
ihr werdet verprügeln |
| 3. Person Plural |
arietabunt
|
sie werden verprügeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabor
|
ich werde verprügelt |
| 2. Person Singular |
arietaberis arietabere
|
du wirst verprügelt |
| 3. Person Singular |
arietabitur
|
er/sie/es wird verprügelt |
| 1. Person Plural |
arietabimur
|
wir werden verprügelt |
| 2. Person Plural |
arietabimini
|
ihr werdet verprügelt |
| 3. Person Plural |
arietabuntur
|
sie werden verprügelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavi
|
ich habe verprügelt |
| 2. Person Singular |
arietavisti
|
du hast verprügelt |
| 3. Person Singular |
arietavit
|
er/sie/es hat verprügelt |
| 1. Person Plural |
arietavimus
|
wir haben verprügelt |
| 2. Person Plural |
arietavistis
|
ihr habt verprügelt |
| 3. Person Plural |
arietaverunt arietavere
|
sie haben verprügelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sum
|
ich bin verprügelt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus es
|
du bist verprügelt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus est
|
er/sie/es ist verprügelt worden |
| 1. Person Plural |
arietati sumus
|
wir sind verprügelt worden |
| 2. Person Plural |
arietati estis
|
ihr seid verprügelt worden |
| 3. Person Plural |
arietati sunt
|
sie sind verprügelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaverim
|
ich habe verprügelt |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du habest verprügelt |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es habe verprügelt |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir haben verprügelt |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr habet verprügelt |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie haben verprügelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sim
|
ich sei verprügelt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus sis
|
du seiest verprügelt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus sit
|
er/sie/es sei verprügelt worden |
| 1. Person Plural |
arietati simus
|
wir seien verprügelt worden |
| 2. Person Plural |
arietati sitis
|
ihr seiet verprügelt worden |
| 3. Person Plural |
arietati sint
|
sie seien verprügelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaveram
|
ich hatte verprügelt |
| 2. Person Singular |
arietaveras
|
du hattest verprügelt |
| 3. Person Singular |
arietaverat
|
er/sie/es hatte verprügelt |
| 1. Person Plural |
arietaveramus
|
wir hatten verprügelt |
| 2. Person Plural |
arietaveratis
|
ihr hattet verprügelt |
| 3. Person Plural |
arietaverant
|
sie hatten verprügelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus eram
|
ich war verprügelt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus eras
|
du warst verprügelt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus erat
|
er/sie/es war verprügelt worden |
| 1. Person Plural |
arietati eramus
|
wir waren verprügelt worden |
| 2. Person Plural |
arietati eratis
|
ihr warst verprügelt worden |
| 3. Person Plural |
arietati erant
|
sie waren verprügelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavissem
|
ich hätte verprügelt |
| 2. Person Singular |
arietavisses
|
du hättest verprügelt |
| 3. Person Singular |
arietavisset
|
er/sie/es hätte verprügelt |
| 1. Person Plural |
arietavissemus
|
wir hätten verprügelt |
| 2. Person Plural |
arietavissetis
|
ihr hättet verprügelt |
| 3. Person Plural |
arietavissent
|
sie hätten verprügelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus essem
|
ich wäre verprügelt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus esses
|
du wärest verprügelt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus esset
|
er/sie/es wäre verprügelt worden |
| 1. Person Plural |
arietati essemus
|
wir wären verprügelt worden |
| 2. Person Plural |
arietati essetis
|
ihr wäret verprügelt worden |
| 3. Person Plural |
arietati essent
|
sie wären verprügelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavero
|
ich werde verprügelt haben |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du wirst verprügelt haben |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es wird verprügelt haben |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir werden verprügelt haben |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr werdet verprügelt haben |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie werden verprügelt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus ero
|
ich werde verprügelt worden sein |
| 2. Person Singular |
arietatus eris
|
du werdest verprügelt worden sein |
| 3. Person Singular |
arietatus erit
|
er/sie/es werde verprügelt worden sein |
| 1. Person Plural |
arietati erimus
|
wir werden verprügelt worden sein |
| 2. Person Plural |
arietati eritis
|
ihr werdet verprügelt worden sein |
| 3. Person Plural |
arietati erunt
|
sie werden verprügelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietare
|
verprügeln |
| Vorzeitigkeit |
arietavisse
|
verprügelt haben |
| Nachzeitigkeit |
arietaturum esse
|
verprügeln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietari arietarier
|
verprügelt werden |
| Vorzeitigkeit |
arietatum esse
|
verprügelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
arietatum iri
|
künftig verprügelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
arieta
|
verprügle! |
| 2. Person Plural |
arietate
|
verprügelt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
arietato
|
| 3. Person Singular |
arietato
|
| 2. Person Plural |
arietatote
|
| 3. Person Plural |
arietanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
arietare
|
das Verprügeln |
| Genitiv |
arietandi
|
des Verprügelnes |
| Dativ |
arietando
|
dem Verprügeln |
| Akkusativ |
arietandum
|
das Verprügeln |
| Ablativ |
arietando
|
durch das Verprügeln |
| Vokativ |
arietande
|
Verprügeln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietandus
|
arietanda
|
arietandum
|
| Genitiv |
arietandi
|
arietandae
|
arietandi
|
| Dativ |
arietando
|
arietandae
|
arietando
|
| Akkusativ |
arietandum
|
arietandam
|
arietandum
|
| Ablativ |
arietando
|
arietanda
|
arietando
|
| Vokativ |
arietande
|
arietanda
|
arietandum
|
Plural
| Nominativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
| Genitiv |
arietandorum
|
arietandarum
|
arietandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
arietandos
|
arietandas
|
arietanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
| Genitiv |
arietantis
|
arietantis
|
arietantis
|
| Dativ |
arietanti
|
arietanti
|
arietanti
|
| Akkusativ |
arietantem
|
arietantem
|
arietans
|
| Ablativ |
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
| Vokativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
Plural
| Nominativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Genitiv |
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
| Dativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Akkusativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Ablativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Vokativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietatus
|
arietata
|
arietatum
|
| Genitiv |
arietati
|
arietatae
|
arietati
|
| Dativ |
arietato
|
arietatae
|
arietato
|
| Akkusativ |
arietatum
|
arietatam
|
arietatum
|
| Ablativ |
arietato
|
arietata
|
arietato
|
| Vokativ |
arietate
|
arietata
|
arietatum
|
Plural
| Nominativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
| Genitiv |
arietatorum
|
arietatarum
|
arietatorum
|
| Dativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Akkusativ |
arietatos
|
arietatas
|
arietata
|
| Ablativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Vokativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietaturus
|
arietatura
|
arietaturum
|
| Genitiv |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietaturi
|
| Dativ |
arietaturo
|
arietaturae
|
arietaturo
|
| Akkusativ |
arietaturum
|
arietaturam
|
arietaturum
|
| Ablativ |
arietaturo
|
arietatura
|
arietaturo
|
| Vokativ |
arietature
|
arietatura
|
arietaturum
|
Plural
| Nominativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
| Genitiv |
arietaturorum
|
arietaturarum
|
arietaturorum
|
| Dativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Akkusativ |
arietaturos
|
arietaturas
|
arietatura
|
| Ablativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Vokativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
arietatum
|
arietatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arieto
|
|
| 2. Person Singular |
arietas
|
|
| 3. Person Singular |
arietat
|
|
| 1. Person Plural |
arietamus
|
|
| 2. Person Plural |
arietatis
|
|
| 3. Person Plural |
arietant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietor
|
|
| 2. Person Singular |
arietaris arietare
|
|
| 3. Person Singular |
arietatur
|
|
| 1. Person Plural |
arietamur
|
|
| 2. Person Plural |
arietamini
|
|
| 3. Person Plural |
arietantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietem
|
|
| 2. Person Singular |
arietes
|
|
| 3. Person Singular |
arietet
|
|
| 1. Person Plural |
arietemus
|
|
| 2. Person Plural |
arietetis
|
|
| 3. Person Plural |
arietent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arieter
|
|
| 2. Person Singular |
arieteris arietere
|
|
| 3. Person Singular |
arietetur
|
|
| 1. Person Plural |
arietemur
|
|
| 2. Person Plural |
arietemini
|
|
| 3. Person Plural |
arietentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabam
|
|
| 2. Person Singular |
arietabas
|
|
| 3. Person Singular |
arietabat
|
|
| 1. Person Plural |
arietabamus
|
|
| 2. Person Plural |
arietabatis
|
|
| 3. Person Plural |
arietabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabar
|
|
| 2. Person Singular |
arietabaris arietabare
|
|
| 3. Person Singular |
arietabatur
|
|
| 1. Person Plural |
arietabamur
|
|
| 2. Person Plural |
arietabamini
|
|
| 3. Person Plural |
arietabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarem
|
|
| 2. Person Singular |
arietares
|
|
| 3. Person Singular |
arietaret
|
|
| 1. Person Plural |
arietaremus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaretis
|
|
| 3. Person Plural |
arietarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarer
|
|
| 2. Person Singular |
arietareris arietarere
|
|
| 3. Person Singular |
arietaretur
|
|
| 1. Person Plural |
arietaremur
|
|
| 2. Person Plural |
arietaremini
|
|
| 3. Person Plural |
arietarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabo
|
|
| 2. Person Singular |
arietabis
|
|
| 3. Person Singular |
arietabit
|
|
| 1. Person Plural |
arietabimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietabitis
|
|
| 3. Person Plural |
arietabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabor
|
|
| 2. Person Singular |
arietaberis arietabere
|
|
| 3. Person Singular |
arietabitur
|
|
| 1. Person Plural |
arietabimur
|
|
| 2. Person Plural |
arietabimini
|
|
| 3. Person Plural |
arietabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavi
|
|
| 2. Person Singular |
arietavisti
|
|
| 3. Person Singular |
arietavit
|
|
| 1. Person Plural |
arietavimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietavistis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverunt arietavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus es
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus est
|
|
| 1. Person Plural |
arietati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati estis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaverim
|
|
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
|
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
|
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
arietati simus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaveram
|
|
| 2. Person Singular |
arietaveras
|
|
| 3. Person Singular |
arietaverat
|
|
| 1. Person Plural |
arietaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
arietati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavissem
|
|
| 2. Person Singular |
arietavisses
|
|
| 3. Person Singular |
arietavisset
|
|
| 1. Person Plural |
arietavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
arietavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
arietavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
arietati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavero
|
|
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
|
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
|
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
arietatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
arietatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
arietati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
arietati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
arietati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietare
|
|
| Vorzeitigkeit |
arietavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
arietaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietari arietarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
arietatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
arietatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
arieta
|
! |
| 2. Person Plural |
arietate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
arietato
|
| 3. Person Singular |
arietato
|
| 2. Person Plural |
arietatote
|
| 3. Person Plural |
arietanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
arietare
|
das |
| Genitiv |
arietandi
|
des es |
| Dativ |
arietando
|
dem |
| Akkusativ |
arietandum
|
das |
| Ablativ |
arietando
|
durch das |
| Vokativ |
arietande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietandus
|
arietanda
|
arietandum
|
| Genitiv |
arietandi
|
arietandae
|
arietandi
|
| Dativ |
arietando
|
arietandae
|
arietando
|
| Akkusativ |
arietandum
|
arietandam
|
arietandum
|
| Ablativ |
arietando
|
arietanda
|
arietando
|
| Vokativ |
arietande
|
arietanda
|
arietandum
|
Plural
| Nominativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
| Genitiv |
arietandorum
|
arietandarum
|
arietandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
arietandos
|
arietandas
|
arietanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
| Genitiv |
arietantis
|
arietantis
|
arietantis
|
| Dativ |
arietanti
|
arietanti
|
arietanti
|
| Akkusativ |
arietantem
|
arietantem
|
arietans
|
| Ablativ |
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
| Vokativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
Plural
| Nominativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Genitiv |
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
| Dativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Akkusativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Ablativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Vokativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietatus
|
arietata
|
arietatum
|
| Genitiv |
arietati
|
arietatae
|
arietati
|
| Dativ |
arietato
|
arietatae
|
arietato
|
| Akkusativ |
arietatum
|
arietatam
|
arietatum
|
| Ablativ |
arietato
|
arietata
|
arietato
|
| Vokativ |
arietate
|
arietata
|
arietatum
|
Plural
| Nominativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
| Genitiv |
arietatorum
|
arietatarum
|
arietatorum
|
| Dativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Akkusativ |
arietatos
|
arietatas
|
arietata
|
| Ablativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Vokativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietaturus
|
arietatura
|
arietaturum
|
| Genitiv |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietaturi
|
| Dativ |
arietaturo
|
arietaturae
|
arietaturo
|
| Akkusativ |
arietaturum
|
arietaturam
|
arietaturum
|
| Ablativ |
arietaturo
|
arietatura
|
arietaturo
|
| Vokativ |
arietature
|
arietatura
|
arietaturum
|
Plural
| Nominativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
| Genitiv |
arietaturorum
|
arietaturarum
|
arietaturorum
|
| Dativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Akkusativ |
arietaturos
|
arietaturas
|
arietatura
|
| Ablativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Vokativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
arietatum
|
arietatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arieto
|
ich pralle zusammen |
| 2. Person Singular |
arietas
|
du prallst zusammen |
| 3. Person Singular |
arietat
|
er/sie/es prallt zusammen |
| 1. Person Plural |
arietamus
|
wir prallen zusammen |
| 2. Person Plural |
arietatis
|
ihr prallt zusammen |
| 3. Person Plural |
arietant
|
sie prallen zusammen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietor
|
ich werde zusammengeprallt |
| 2. Person Singular |
arietaris arietare
|
du wirst zusammengeprallt |
| 3. Person Singular |
arietatur
|
er/sie/es wird zusammengeprallt |
| 1. Person Plural |
arietamur
|
wir werden zusammengeprallt |
| 2. Person Plural |
arietamini
|
ihr werdet zusammengeprallt |
| 3. Person Plural |
arietantur
|
sie werden zusammengeprallt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietem
|
ich pralle zusammen |
| 2. Person Singular |
arietes
|
du prallest zusammen |
| 3. Person Singular |
arietet
|
er/sie/es pralle zusammen |
| 1. Person Plural |
arietemus
|
wir prallen zusammen |
| 2. Person Plural |
arietetis
|
ihr prallet zusammen |
| 3. Person Plural |
arietent
|
sie prallen zusammen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arieter
|
ich werde zusammengeprallt |
| 2. Person Singular |
arieteris arietere
|
du werdest zusammengeprallt |
| 3. Person Singular |
arietetur
|
er/sie/es werde zusammengeprallt |
| 1. Person Plural |
arietemur
|
wir werden zusammengeprallt |
| 2. Person Plural |
arietemini
|
ihr werdet zusammengeprallt |
| 3. Person Plural |
arietentur
|
sie werden zusammengeprallt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabam
|
ich prallte zusammen |
| 2. Person Singular |
arietabas
|
du pralltest zusammen |
| 3. Person Singular |
arietabat
|
er/sie/es prallte zusammen |
| 1. Person Plural |
arietabamus
|
wir prallten zusammen |
| 2. Person Plural |
arietabatis
|
ihr pralltet zusammen |
| 3. Person Plural |
arietabant
|
sie prallten zusammen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabar
|
ich wurde zusammengeprallt |
| 2. Person Singular |
arietabaris arietabare
|
du wurdest zusammengeprallt |
| 3. Person Singular |
arietabatur
|
er/sie/es wurde zusammengeprallt |
| 1. Person Plural |
arietabamur
|
wir wurden zusammengeprallt |
| 2. Person Plural |
arietabamini
|
ihr wurdet zusammengeprallt |
| 3. Person Plural |
arietabantur
|
sie wurden zusammengeprallt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarem
|
ich prallte zusammen |
| 2. Person Singular |
arietares
|
du pralltest zusammen |
| 3. Person Singular |
arietaret
|
er/sie/es prallte zusammen |
| 1. Person Plural |
arietaremus
|
wir prallten zusammen |
| 2. Person Plural |
arietaretis
|
ihr pralltet zusammen |
| 3. Person Plural |
arietarent
|
sie prallten zusammen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarer
|
ich würde zusammengeprallt |
| 2. Person Singular |
arietareris arietarere
|
du würdest zusammengeprallt |
| 3. Person Singular |
arietaretur
|
er/sie/es würde zusammengeprallt |
| 1. Person Plural |
arietaremur
|
wir würden zusammengeprallt |
| 2. Person Plural |
arietaremini
|
ihr würdet zusammengeprallt |
| 3. Person Plural |
arietarentur
|
sie würden zusammengeprallt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabo
|
ich werde zusammenprallen |
| 2. Person Singular |
arietabis
|
du wirst zusammenprallen |
| 3. Person Singular |
arietabit
|
er/sie/es wird zusammenprallen |
| 1. Person Plural |
arietabimus
|
wir werden zusammenprallen |
| 2. Person Plural |
arietabitis
|
ihr werdet zusammenprallen |
| 3. Person Plural |
arietabunt
|
sie werden zusammenprallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabor
|
ich werde zusammengeprallt |
| 2. Person Singular |
arietaberis arietabere
|
du wirst zusammengeprallt |
| 3. Person Singular |
arietabitur
|
er/sie/es wird zusammengeprallt |
| 1. Person Plural |
arietabimur
|
wir werden zusammengeprallt |
| 2. Person Plural |
arietabimini
|
ihr werdet zusammengeprallt |
| 3. Person Plural |
arietabuntur
|
sie werden zusammengeprallt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavi
|
ich bin zusammengeprallt |
| 2. Person Singular |
arietavisti
|
du bist zusammengeprallt |
| 3. Person Singular |
arietavit
|
er/sie/es ist zusammengeprallt |
| 1. Person Plural |
arietavimus
|
wir sind zusammengeprallt |
| 2. Person Plural |
arietavistis
|
ihr seid zusammengeprallt |
| 3. Person Plural |
arietaverunt arietavere
|
sie sind zusammengeprallt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sum
|
ich bin zusammengeprallt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus es
|
du bist zusammengeprallt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus est
|
er/sie/es ist zusammengeprallt worden |
| 1. Person Plural |
arietati sumus
|
wir sind zusammengeprallt worden |
| 2. Person Plural |
arietati estis
|
ihr seid zusammengeprallt worden |
| 3. Person Plural |
arietati sunt
|
sie sind zusammengeprallt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaverim
|
ich sei zusammengeprallt |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du seiest zusammengeprallt |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es sei zusammengeprallt |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir seien zusammengeprallt |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr seiet zusammengeprallt |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie seien zusammengeprallt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sim
|
ich sei zusammengeprallt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus sis
|
du seiest zusammengeprallt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus sit
|
er/sie/es sei zusammengeprallt worden |
| 1. Person Plural |
arietati simus
|
wir seien zusammengeprallt worden |
| 2. Person Plural |
arietati sitis
|
ihr seiet zusammengeprallt worden |
| 3. Person Plural |
arietati sint
|
sie seien zusammengeprallt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaveram
|
ich war zusammengeprallt |
| 2. Person Singular |
arietaveras
|
du warst zusammengeprallt |
| 3. Person Singular |
arietaverat
|
er/sie/es war zusammengeprallt |
| 1. Person Plural |
arietaveramus
|
wir waren zusammengeprallt |
| 2. Person Plural |
arietaveratis
|
ihr wart zusammengeprallt |
| 3. Person Plural |
arietaverant
|
sie waren zusammengeprallt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus eram
|
ich war zusammengeprallt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus eras
|
du warst zusammengeprallt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus erat
|
er/sie/es war zusammengeprallt worden |
| 1. Person Plural |
arietati eramus
|
wir waren zusammengeprallt worden |
| 2. Person Plural |
arietati eratis
|
ihr warst zusammengeprallt worden |
| 3. Person Plural |
arietati erant
|
sie waren zusammengeprallt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavissem
|
ich wäre zusammengeprallt |
| 2. Person Singular |
arietavisses
|
du wärest zusammengeprallt |
| 3. Person Singular |
arietavisset
|
er/sie/es wäre zusammengeprallt |
| 1. Person Plural |
arietavissemus
|
wir wären zusammengeprallt |
| 2. Person Plural |
arietavissetis
|
ihr wäret zusammengeprallt |
| 3. Person Plural |
arietavissent
|
sie wären zusammengeprallt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus essem
|
ich wäre zusammengeprallt worden |
| 2. Person Singular |
arietatus esses
|
du wärest zusammengeprallt worden |
| 3. Person Singular |
arietatus esset
|
er/sie/es wäre zusammengeprallt worden |
| 1. Person Plural |
arietati essemus
|
wir wären zusammengeprallt worden |
| 2. Person Plural |
arietati essetis
|
ihr wäret zusammengeprallt worden |
| 3. Person Plural |
arietati essent
|
sie wären zusammengeprallt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavero
|
ich werde zusammengeprallt sein |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du wirst zusammengeprallt sein |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es wird zusammengeprallt sein |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir werden zusammengeprallt sein |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr werdet zusammengeprallt sein |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie werden zusammengeprallt sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus ero
|
ich werde zusammengeprallt worden sein |
| 2. Person Singular |
arietatus eris
|
du werdest zusammengeprallt worden sein |
| 3. Person Singular |
arietatus erit
|
er/sie/es werde zusammengeprallt worden sein |
| 1. Person Plural |
arietati erimus
|
wir werden zusammengeprallt worden sein |
| 2. Person Plural |
arietati eritis
|
ihr werdet zusammengeprallt worden sein |
| 3. Person Plural |
arietati erunt
|
sie werden zusammengeprallt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietare
|
zusammenprallen |
| Vorzeitigkeit |
arietavisse
|
zusammengeprallt haben |
| Nachzeitigkeit |
arietaturum esse
|
zusammenprallen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietari arietarier
|
zusammengeprallt werden |
| Vorzeitigkeit |
arietatum esse
|
zusammengeprallt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
arietatum iri
|
künftig zusammengeprallt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
arieta
|
pralle zusammen! |
| 2. Person Plural |
arietate
|
prallt zusammen! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
arietato
|
| 3. Person Singular |
arietato
|
| 2. Person Plural |
arietatote
|
| 3. Person Plural |
arietanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
arietare
|
das Zusammenprallen |
| Genitiv |
arietandi
|
des Zusammenprallens |
| Dativ |
arietando
|
dem Zusammenprallen |
| Akkusativ |
arietandum
|
das Zusammenprallen |
| Ablativ |
arietando
|
durch das Zusammenprallen |
| Vokativ |
arietande
|
Zusammenprallen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietandus
|
arietanda
|
arietandum
|
| Genitiv |
arietandi
|
arietandae
|
arietandi
|
| Dativ |
arietando
|
arietandae
|
arietando
|
| Akkusativ |
arietandum
|
arietandam
|
arietandum
|
| Ablativ |
arietando
|
arietanda
|
arietando
|
| Vokativ |
arietande
|
arietanda
|
arietandum
|
Plural
| Nominativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
| Genitiv |
arietandorum
|
arietandarum
|
arietandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
arietandos
|
arietandas
|
arietanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
| Genitiv |
arietantis
|
arietantis
|
arietantis
|
| Dativ |
arietanti
|
arietanti
|
arietanti
|
| Akkusativ |
arietantem
|
arietantem
|
arietans
|
| Ablativ |
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
| Vokativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
Plural
| Nominativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Genitiv |
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
| Dativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Akkusativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Ablativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Vokativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietatus
|
arietata
|
arietatum
|
| Genitiv |
arietati
|
arietatae
|
arietati
|
| Dativ |
arietato
|
arietatae
|
arietato
|
| Akkusativ |
arietatum
|
arietatam
|
arietatum
|
| Ablativ |
arietato
|
arietata
|
arietato
|
| Vokativ |
arietate
|
arietata
|
arietatum
|
Plural
| Nominativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
| Genitiv |
arietatorum
|
arietatarum
|
arietatorum
|
| Dativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Akkusativ |
arietatos
|
arietatas
|
arietata
|
| Ablativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Vokativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietaturus
|
arietatura
|
arietaturum
|
| Genitiv |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietaturi
|
| Dativ |
arietaturo
|
arietaturae
|
arietaturo
|
| Akkusativ |
arietaturum
|
arietaturam
|
arietaturum
|
| Ablativ |
arietaturo
|
arietatura
|
arietaturo
|
| Vokativ |
arietature
|
arietatura
|
arietaturum
|
Plural
| Nominativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
| Genitiv |
arietaturorum
|
arietaturarum
|
arietaturorum
|
| Dativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Akkusativ |
arietaturos
|
arietaturas
|
arietatura
|
| Ablativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Vokativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
arietatum
|
arietatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arieto
|
ich stoße zusammen |
| 2. Person Singular |
arietas
|
du stößt zusammen |
| 3. Person Singular |
arietat
|
er/sie/es stößt zusammen |
| 1. Person Plural |
arietamus
|
wir stoßen zusammen |
| 2. Person Plural |
arietatis
|
ihr stoßt zusammen |
| 3. Person Plural |
arietant
|
sie stoßen zusammen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietor
|
ich werde zusammengestoßen |
| 2. Person Singular |
arietaris arietare
|
du wirst zusammengestoßen |
| 3. Person Singular |
arietatur
|
er/sie/es wird zusammengestoßen |
| 1. Person Plural |
arietamur
|
wir werden zusammengestoßen |
| 2. Person Plural |
arietamini
|
ihr werdet zusammengestoßen |
| 3. Person Plural |
arietantur
|
sie werden zusammengestoßen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietem
|
ich stoße zusammen |
| 2. Person Singular |
arietes
|
du stoßest zusammen |
| 3. Person Singular |
arietet
|
er/sie/es stoße zusammen |
| 1. Person Plural |
arietemus
|
wir stoßen zusammen |
| 2. Person Plural |
arietetis
|
ihr stoßet zusammen |
| 3. Person Plural |
arietent
|
sie stoßen zusammen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arieter
|
ich werde zusammengestoßen |
| 2. Person Singular |
arieteris arietere
|
du werdest zusammengestoßen |
| 3. Person Singular |
arietetur
|
er/sie/es werde zusammengestoßen |
| 1. Person Plural |
arietemur
|
wir werden zusammengestoßen |
| 2. Person Plural |
arietemini
|
ihr werdet zusammengestoßen |
| 3. Person Plural |
arietentur
|
sie werden zusammengestoßen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabam
|
ich stieß zusammen |
| 2. Person Singular |
arietabas
|
du stießest zusammen |
| 3. Person Singular |
arietabat
|
er/sie/es stieß zusammen |
| 1. Person Plural |
arietabamus
|
wir stießen zusammen |
| 2. Person Plural |
arietabatis
|
ihr stießt zusammen |
| 3. Person Plural |
arietabant
|
sie stießen zusammen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabar
|
ich wurde zusammengestoßen |
| 2. Person Singular |
arietabaris arietabare
|
du wurdest zusammengestoßen |
| 3. Person Singular |
arietabatur
|
er/sie/es wurde zusammengestoßen |
| 1. Person Plural |
arietabamur
|
wir wurden zusammengestoßen |
| 2. Person Plural |
arietabamini
|
ihr wurdet zusammengestoßen |
| 3. Person Plural |
arietabantur
|
sie wurden zusammengestoßen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarem
|
ich stieße zusammen |
| 2. Person Singular |
arietares
|
du stießest zusammen |
| 3. Person Singular |
arietaret
|
er/sie/es stieße zusammen |
| 1. Person Plural |
arietaremus
|
wir stießen zusammen |
| 2. Person Plural |
arietaretis
|
ihr stießet zusammen |
| 3. Person Plural |
arietarent
|
sie stießen zusammen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarer
|
ich würde zusammengestoßen |
| 2. Person Singular |
arietareris arietarere
|
du würdest zusammengestoßen |
| 3. Person Singular |
arietaretur
|
er/sie/es würde zusammengestoßen |
| 1. Person Plural |
arietaremur
|
wir würden zusammengestoßen |
| 2. Person Plural |
arietaremini
|
ihr würdet zusammengestoßen |
| 3. Person Plural |
arietarentur
|
sie würden zusammengestoßen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabo
|
ich werde zusammenstoßen |
| 2. Person Singular |
arietabis
|
du wirst zusammenstoßen |
| 3. Person Singular |
arietabit
|
er/sie/es wird zusammenstoßen |
| 1. Person Plural |
arietabimus
|
wir werden zusammenstoßen |
| 2. Person Plural |
arietabitis
|
ihr werdet zusammenstoßen |
| 3. Person Plural |
arietabunt
|
sie werden zusammenstoßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabor
|
ich werde zusammengestoßen |
| 2. Person Singular |
arietaberis arietabere
|
du wirst zusammengestoßen |
| 3. Person Singular |
arietabitur
|
er/sie/es wird zusammengestoßen |
| 1. Person Plural |
arietabimur
|
wir werden zusammengestoßen |
| 2. Person Plural |
arietabimini
|
ihr werdet zusammengestoßen |
| 3. Person Plural |
arietabuntur
|
sie werden zusammengestoßen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavi
|
ich habe zusammengestoßen |
| 2. Person Singular |
arietavisti
|
du hast zusammengestoßen |
| 3. Person Singular |
arietavit
|
er/sie/es hat zusammengestoßen |
| 1. Person Plural |
arietavimus
|
wir haben zusammengestoßen |
| 2. Person Plural |
arietavistis
|
ihr habt zusammengestoßen |
| 3. Person Plural |
arietaverunt arietavere
|
sie haben zusammengestoßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sum
|
ich bin zusammengestoßen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus es
|
du bist zusammengestoßen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus est
|
er/sie/es ist zusammengestoßen worden |
| 1. Person Plural |
arietati sumus
|
wir sind zusammengestoßen worden |
| 2. Person Plural |
arietati estis
|
ihr seid zusammengestoßen worden |
| 3. Person Plural |
arietati sunt
|
sie sind zusammengestoßen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaverim
|
ich habe zusammengestoßen |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du habest zusammengestoßen |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es habe zusammengestoßen |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir haben zusammengestoßen |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr habet zusammengestoßen |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie haben zusammengestoßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sim
|
ich sei zusammengestoßen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus sis
|
du seiest zusammengestoßen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus sit
|
er/sie/es sei zusammengestoßen worden |
| 1. Person Plural |
arietati simus
|
wir seien zusammengestoßen worden |
| 2. Person Plural |
arietati sitis
|
ihr seiet zusammengestoßen worden |
| 3. Person Plural |
arietati sint
|
sie seien zusammengestoßen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaveram
|
ich hatte zusammengestoßen |
| 2. Person Singular |
arietaveras
|
du hattest zusammengestoßen |
| 3. Person Singular |
arietaverat
|
er/sie/es hatte zusammengestoßen |
| 1. Person Plural |
arietaveramus
|
wir hatten zusammengestoßen |
| 2. Person Plural |
arietaveratis
|
ihr hattet zusammengestoßen |
| 3. Person Plural |
arietaverant
|
sie hatten zusammengestoßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus eram
|
ich war zusammengestoßen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus eras
|
du warst zusammengestoßen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus erat
|
er/sie/es war zusammengestoßen worden |
| 1. Person Plural |
arietati eramus
|
wir waren zusammengestoßen worden |
| 2. Person Plural |
arietati eratis
|
ihr warst zusammengestoßen worden |
| 3. Person Plural |
arietati erant
|
sie waren zusammengestoßen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavissem
|
ich hätte zusammengestoßen |
| 2. Person Singular |
arietavisses
|
du hättest zusammengestoßen |
| 3. Person Singular |
arietavisset
|
er/sie/es hätte zusammengestoßen |
| 1. Person Plural |
arietavissemus
|
wir hätten zusammengestoßen |
| 2. Person Plural |
arietavissetis
|
ihr hättet zusammengestoßen |
| 3. Person Plural |
arietavissent
|
sie hätten zusammengestoßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus essem
|
ich wäre zusammengestoßen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus esses
|
du wärest zusammengestoßen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus esset
|
er/sie/es wäre zusammengestoßen worden |
| 1. Person Plural |
arietati essemus
|
wir wären zusammengestoßen worden |
| 2. Person Plural |
arietati essetis
|
ihr wäret zusammengestoßen worden |
| 3. Person Plural |
arietati essent
|
sie wären zusammengestoßen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavero
|
ich werde zusammengestoßen haben |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du wirst zusammengestoßen haben |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es wird zusammengestoßen haben |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir werden zusammengestoßen haben |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr werdet zusammengestoßen haben |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie werden zusammengestoßen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus ero
|
ich werde zusammengestoßen worden sein |
| 2. Person Singular |
arietatus eris
|
du werdest zusammengestoßen worden sein |
| 3. Person Singular |
arietatus erit
|
er/sie/es werde zusammengestoßen worden sein |
| 1. Person Plural |
arietati erimus
|
wir werden zusammengestoßen worden sein |
| 2. Person Plural |
arietati eritis
|
ihr werdet zusammengestoßen worden sein |
| 3. Person Plural |
arietati erunt
|
sie werden zusammengestoßen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietare
|
zusammenstoßen |
| Vorzeitigkeit |
arietavisse
|
zusammengestoßen haben |
| Nachzeitigkeit |
arietaturum esse
|
zusammenstoßen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietari arietarier
|
zusammengestoßen werden |
| Vorzeitigkeit |
arietatum esse
|
zusammengestoßen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
arietatum iri
|
künftig zusammengestoßen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
arieta
|
stoße zusammen; stoße zusammn! |
| 2. Person Plural |
arietate
|
stoßt zusammen! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
arietato
|
| 3. Person Singular |
arietato
|
| 2. Person Plural |
arietatote
|
| 3. Person Plural |
arietanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
arietare
|
das Zusammenstoßen |
| Genitiv |
arietandi
|
des Zusammenstoßens |
| Dativ |
arietando
|
dem Zusammenstoßen |
| Akkusativ |
arietandum
|
das Zusammenstoßen |
| Ablativ |
arietando
|
durch das Zusammenstoßen |
| Vokativ |
arietande
|
Zusammenstoßen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietandus
|
arietanda
|
arietandum
|
| Genitiv |
arietandi
|
arietandae
|
arietandi
|
| Dativ |
arietando
|
arietandae
|
arietando
|
| Akkusativ |
arietandum
|
arietandam
|
arietandum
|
| Ablativ |
arietando
|
arietanda
|
arietando
|
| Vokativ |
arietande
|
arietanda
|
arietandum
|
Plural
| Nominativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
| Genitiv |
arietandorum
|
arietandarum
|
arietandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
arietandos
|
arietandas
|
arietanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
| Genitiv |
arietantis
|
arietantis
|
arietantis
|
| Dativ |
arietanti
|
arietanti
|
arietanti
|
| Akkusativ |
arietantem
|
arietantem
|
arietans
|
| Ablativ |
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
| Vokativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
Plural
| Nominativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Genitiv |
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
| Dativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Akkusativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Ablativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Vokativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietatus
|
arietata
|
arietatum
|
| Genitiv |
arietati
|
arietatae
|
arietati
|
| Dativ |
arietato
|
arietatae
|
arietato
|
| Akkusativ |
arietatum
|
arietatam
|
arietatum
|
| Ablativ |
arietato
|
arietata
|
arietato
|
| Vokativ |
arietate
|
arietata
|
arietatum
|
Plural
| Nominativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
| Genitiv |
arietatorum
|
arietatarum
|
arietatorum
|
| Dativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Akkusativ |
arietatos
|
arietatas
|
arietata
|
| Ablativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Vokativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietaturus
|
arietatura
|
arietaturum
|
| Genitiv |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietaturi
|
| Dativ |
arietaturo
|
arietaturae
|
arietaturo
|
| Akkusativ |
arietaturum
|
arietaturam
|
arietaturum
|
| Ablativ |
arietaturo
|
arietatura
|
arietaturo
|
| Vokativ |
arietature
|
arietatura
|
arietaturum
|
Plural
| Nominativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
| Genitiv |
arietaturorum
|
arietaturarum
|
arietaturorum
|
| Dativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Akkusativ |
arietaturos
|
arietaturas
|
arietatura
|
| Ablativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Vokativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
arietatum
|
arietatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arieto
|
ich schlage zu |
| 2. Person Singular |
arietas
|
du schlägst zu |
| 3. Person Singular |
arietat
|
er/sie/es schlägt zu |
| 1. Person Plural |
arietamus
|
wir schlagen zu |
| 2. Person Plural |
arietatis
|
ihr schlagt zu |
| 3. Person Plural |
arietant
|
sie schlagen zu |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietor
|
ich werde zugeschlagen |
| 2. Person Singular |
arietaris arietare
|
du wirst zugeschlagen |
| 3. Person Singular |
arietatur
|
er/sie/es wird zugeschlagen |
| 1. Person Plural |
arietamur
|
wir werden zugeschlagen |
| 2. Person Plural |
arietamini
|
ihr werdet zugeschlagen |
| 3. Person Plural |
arietantur
|
sie werden zugeschlagen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietem
|
ich schlage zu |
| 2. Person Singular |
arietes
|
du schlagest zu |
| 3. Person Singular |
arietet
|
er/sie/es schlage zu |
| 1. Person Plural |
arietemus
|
wir schlagen zu |
| 2. Person Plural |
arietetis
|
ihr schlaget zu |
| 3. Person Plural |
arietent
|
sie schlagen zu |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arieter
|
ich werde zugeschlagen |
| 2. Person Singular |
arieteris arietere
|
du werdest zugeschlagen |
| 3. Person Singular |
arietetur
|
er/sie/es werde zugeschlagen |
| 1. Person Plural |
arietemur
|
wir werden zugeschlagen |
| 2. Person Plural |
arietemini
|
ihr werdet zugeschlagen |
| 3. Person Plural |
arietentur
|
sie werden zugeschlagen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabam
|
ich schlug zu |
| 2. Person Singular |
arietabas
|
du schlugst zu |
| 3. Person Singular |
arietabat
|
er/sie/es schlug zu |
| 1. Person Plural |
arietabamus
|
wir schlugen zu |
| 2. Person Plural |
arietabatis
|
ihr schlugt zu |
| 3. Person Plural |
arietabant
|
sie schlugen zu |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabar
|
ich wurde zugeschlagen |
| 2. Person Singular |
arietabaris arietabare
|
du wurdest zugeschlagen |
| 3. Person Singular |
arietabatur
|
er/sie/es wurde zugeschlagen |
| 1. Person Plural |
arietabamur
|
wir wurden zugeschlagen |
| 2. Person Plural |
arietabamini
|
ihr wurdet zugeschlagen |
| 3. Person Plural |
arietabantur
|
sie wurden zugeschlagen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarem
|
ich schlüge zu |
| 2. Person Singular |
arietares
|
du schlügest zu |
| 3. Person Singular |
arietaret
|
er/sie/es schlüge zu |
| 1. Person Plural |
arietaremus
|
wir schlügen zu |
| 2. Person Plural |
arietaretis
|
ihr schlüget zu |
| 3. Person Plural |
arietarent
|
sie schlügen zu |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietarer
|
ich würde zugeschlagen |
| 2. Person Singular |
arietareris arietarere
|
du würdest zugeschlagen |
| 3. Person Singular |
arietaretur
|
er/sie/es würde zugeschlagen |
| 1. Person Plural |
arietaremur
|
wir würden zugeschlagen |
| 2. Person Plural |
arietaremini
|
ihr würdet zugeschlagen |
| 3. Person Plural |
arietarentur
|
sie würden zugeschlagen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabo
|
ich werde zuschlagen |
| 2. Person Singular |
arietabis
|
du wirst zuschlagen |
| 3. Person Singular |
arietabit
|
er/sie/es wird zuschlagen |
| 1. Person Plural |
arietabimus
|
wir werden zuschlagen |
| 2. Person Plural |
arietabitis
|
ihr werdet zuschlagen |
| 3. Person Plural |
arietabunt
|
sie werden zuschlagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietabor
|
ich werde zugeschlagen |
| 2. Person Singular |
arietaberis arietabere
|
du wirst zugeschlagen |
| 3. Person Singular |
arietabitur
|
er/sie/es wird zugeschlagen |
| 1. Person Plural |
arietabimur
|
wir werden zugeschlagen |
| 2. Person Plural |
arietabimini
|
ihr werdet zugeschlagen |
| 3. Person Plural |
arietabuntur
|
sie werden zugeschlagen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavi
|
ich habe zugeschlagen |
| 2. Person Singular |
arietavisti
|
du hast zugeschlagen |
| 3. Person Singular |
arietavit
|
er/sie/es hat zugeschlagen |
| 1. Person Plural |
arietavimus
|
wir haben zugeschlagen |
| 2. Person Plural |
arietavistis
|
ihr habt zugeschlagen |
| 3. Person Plural |
arietaverunt arietavere
|
sie haben zugeschlagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sum
|
ich bin zugeschlagen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus es
|
du bist zugeschlagen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus est
|
er/sie/es ist zugeschlagen worden |
| 1. Person Plural |
arietati sumus
|
wir sind zugeschlagen worden |
| 2. Person Plural |
arietati estis
|
ihr seid zugeschlagen worden |
| 3. Person Plural |
arietati sunt
|
sie sind zugeschlagen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaverim
|
ich habe zugeschlagen |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du habest zugeschlagen |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es habe zugeschlagen |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir haben zugeschlagen |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr habet zugeschlagen |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie haben zugeschlagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus sim
|
ich sei zugeschlagen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus sis
|
du seiest zugeschlagen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus sit
|
er/sie/es sei zugeschlagen worden |
| 1. Person Plural |
arietati simus
|
wir seien zugeschlagen worden |
| 2. Person Plural |
arietati sitis
|
ihr seiet zugeschlagen worden |
| 3. Person Plural |
arietati sint
|
sie seien zugeschlagen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietaveram
|
ich hatte zugeschlagen |
| 2. Person Singular |
arietaveras
|
du hattest zugeschlagen |
| 3. Person Singular |
arietaverat
|
er/sie/es hatte zugeschlagen |
| 1. Person Plural |
arietaveramus
|
wir hatten zugeschlagen |
| 2. Person Plural |
arietaveratis
|
ihr hattet zugeschlagen |
| 3. Person Plural |
arietaverant
|
sie hatten zugeschlagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus eram
|
ich war zugeschlagen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus eras
|
du warst zugeschlagen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus erat
|
er/sie/es war zugeschlagen worden |
| 1. Person Plural |
arietati eramus
|
wir waren zugeschlagen worden |
| 2. Person Plural |
arietati eratis
|
ihr warst zugeschlagen worden |
| 3. Person Plural |
arietati erant
|
sie waren zugeschlagen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavissem
|
ich hätte zugeschlagen |
| 2. Person Singular |
arietavisses
|
du hättest zugeschlagen |
| 3. Person Singular |
arietavisset
|
er/sie/es hätte zugeschlagen |
| 1. Person Plural |
arietavissemus
|
wir hätten zugeschlagen |
| 2. Person Plural |
arietavissetis
|
ihr hättet zugeschlagen |
| 3. Person Plural |
arietavissent
|
sie hätten zugeschlagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus essem
|
ich wäre zugeschlagen worden |
| 2. Person Singular |
arietatus esses
|
du wärest zugeschlagen worden |
| 3. Person Singular |
arietatus esset
|
er/sie/es wäre zugeschlagen worden |
| 1. Person Plural |
arietati essemus
|
wir wären zugeschlagen worden |
| 2. Person Plural |
arietati essetis
|
ihr wäret zugeschlagen worden |
| 3. Person Plural |
arietati essent
|
sie wären zugeschlagen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
arietavero
|
ich werde zugeschlagen haben |
| 2. Person Singular |
arietaveris
|
du wirst zugeschlagen haben |
| 3. Person Singular |
arietaverit
|
er/sie/es wird zugeschlagen haben |
| 1. Person Plural |
arietaverimus
|
wir werden zugeschlagen haben |
| 2. Person Plural |
arietaveritis
|
ihr werdet zugeschlagen haben |
| 3. Person Plural |
arietaverint
|
sie werden zugeschlagen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
arietatus ero
|
ich werde zugeschlagen worden sein |
| 2. Person Singular |
arietatus eris
|
du werdest zugeschlagen worden sein |
| 3. Person Singular |
arietatus erit
|
er/sie/es werde zugeschlagen worden sein |
| 1. Person Plural |
arietati erimus
|
wir werden zugeschlagen worden sein |
| 2. Person Plural |
arietati eritis
|
ihr werdet zugeschlagen worden sein |
| 3. Person Plural |
arietati erunt
|
sie werden zugeschlagen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietare
|
zuschlagen |
| Vorzeitigkeit |
arietavisse
|
zugeschlagen haben |
| Nachzeitigkeit |
arietaturum esse
|
zuschlagen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
arietari arietarier
|
zugeschlagen werden |
| Vorzeitigkeit |
arietatum esse
|
zugeschlagen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
arietatum iri
|
künftig zugeschlagen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
arieta
|
schlage zu; schlag zu! |
| 2. Person Plural |
arietate
|
schlagt zu! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
arietato
|
| 3. Person Singular |
arietato
|
| 2. Person Plural |
arietatote
|
| 3. Person Plural |
arietanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
arietare
|
das Zuschlagen |
| Genitiv |
arietandi
|
des Zuschlagens |
| Dativ |
arietando
|
dem Zuschlagen |
| Akkusativ |
arietandum
|
das Zuschlagen |
| Ablativ |
arietando
|
durch das Zuschlagen |
| Vokativ |
arietande
|
Zuschlagen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietandus
|
arietanda
|
arietandum
|
| Genitiv |
arietandi
|
arietandae
|
arietandi
|
| Dativ |
arietando
|
arietandae
|
arietando
|
| Akkusativ |
arietandum
|
arietandam
|
arietandum
|
| Ablativ |
arietando
|
arietanda
|
arietando
|
| Vokativ |
arietande
|
arietanda
|
arietandum
|
Plural
| Nominativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
| Genitiv |
arietandorum
|
arietandarum
|
arietandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
arietandos
|
arietandas
|
arietanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
arietandi
|
arietandae
|
arietanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
| Genitiv |
arietantis
|
arietantis
|
arietantis
|
| Dativ |
arietanti
|
arietanti
|
arietanti
|
| Akkusativ |
arietantem
|
arietantem
|
arietans
|
| Ablativ |
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
arietanti arietante
|
| Vokativ |
arietans
|
arietans
|
arietans
|
Plural
| Nominativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Genitiv |
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
arietantium arietantum
|
| Dativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Akkusativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
| Ablativ |
arietantibus
|
arietantibus
|
arietantibus
|
| Vokativ |
arietantes
|
arietantes
|
arietantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietatus
|
arietata
|
arietatum
|
| Genitiv |
arietati
|
arietatae
|
arietati
|
| Dativ |
arietato
|
arietatae
|
arietato
|
| Akkusativ |
arietatum
|
arietatam
|
arietatum
|
| Ablativ |
arietato
|
arietata
|
arietato
|
| Vokativ |
arietate
|
arietata
|
arietatum
|
Plural
| Nominativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
| Genitiv |
arietatorum
|
arietatarum
|
arietatorum
|
| Dativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Akkusativ |
arietatos
|
arietatas
|
arietata
|
| Ablativ |
arietatis
|
arietatis
|
arietatis
|
| Vokativ |
arietati
|
arietatae
|
arietata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
arietaturus
|
arietatura
|
arietaturum
|
| Genitiv |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietaturi
|
| Dativ |
arietaturo
|
arietaturae
|
arietaturo
|
| Akkusativ |
arietaturum
|
arietaturam
|
arietaturum
|
| Ablativ |
arietaturo
|
arietatura
|
arietaturo
|
| Vokativ |
arietature
|
arietatura
|
arietaturum
|
Plural
| Nominativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
| Genitiv |
arietaturorum
|
arietaturarum
|
arietaturorum
|
| Dativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Akkusativ |
arietaturos
|
arietaturas
|
arietatura
|
| Ablativ |
arietaturis
|
arietaturis
|
arietaturis
|
| Vokativ |
arietaturi
|
arietaturae
|
arietatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
arietatum
|
arietatu
|