Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulo
|
ich artikuliere |
| 2. Person Singular |
articulas
|
du artikulierst |
| 3. Person Singular |
articulat
|
er/sie/es artikuliert |
| 1. Person Plural |
articulamus
|
wir artikulieren |
| 2. Person Plural |
articulatis
|
ihr artikuliert |
| 3. Person Plural |
articulant
|
sie artikulieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulor
|
ich werde artikuliert |
| 2. Person Singular |
articularis articulare
|
du wirst artikuliert |
| 3. Person Singular |
articulatur
|
er/sie/es wird artikuliert |
| 1. Person Plural |
articulamur
|
wir werden artikuliert |
| 2. Person Plural |
articulamini
|
ihr werdet artikuliert |
| 3. Person Plural |
articulantur
|
sie werden artikuliert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulem
|
ich artikuliere |
| 2. Person Singular |
articules
|
du artikulierest |
| 3. Person Singular |
articulet
|
er/sie/es artikuliere |
| 1. Person Plural |
articulemus
|
wir artikulieren |
| 2. Person Plural |
articuletis
|
ihr artikulieret |
| 3. Person Plural |
articulent
|
sie artikulieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articuler
|
ich werde artikuliert |
| 2. Person Singular |
articuleris articulere
|
du werdest artikuliert |
| 3. Person Singular |
articuletur
|
er/sie/es werde artikuliert |
| 1. Person Plural |
articulemur
|
wir werden artikuliert |
| 2. Person Plural |
articulemini
|
ihr werdet artikuliert |
| 3. Person Plural |
articulentur
|
sie werden artikuliert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulabam
|
ich artikulierte |
| 2. Person Singular |
articulabas
|
du artikuliertest |
| 3. Person Singular |
articulabat
|
er/sie/es artikulierte |
| 1. Person Plural |
articulabamus
|
wir artikulierten |
| 2. Person Plural |
articulabatis
|
ihr artikuliertet |
| 3. Person Plural |
articulabant
|
sie artikulierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulabar
|
ich wurde artikuliert |
| 2. Person Singular |
articulabaris articulabare
|
du wurdest artikuliert |
| 3. Person Singular |
articulabatur
|
er/sie/es wurde artikuliert |
| 1. Person Plural |
articulabamur
|
wir wurden artikuliert |
| 2. Person Plural |
articulabamini
|
ihr wurdet artikuliert |
| 3. Person Plural |
articulabantur
|
sie wurden artikuliert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articularem
|
ich artikulierte |
| 2. Person Singular |
articulares
|
du artikuliertest |
| 3. Person Singular |
articularet
|
er/sie/es artikulierte |
| 1. Person Plural |
articularemus
|
wir artikulierten |
| 2. Person Plural |
articularetis
|
ihr artikuliertet |
| 3. Person Plural |
articularent
|
sie artikulierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articularer
|
ich würde artikuliert |
| 2. Person Singular |
articulareris articularere
|
du würdest artikuliert |
| 3. Person Singular |
articularetur
|
er/sie/es würde artikuliert |
| 1. Person Plural |
articularemur
|
wir würden artikuliert |
| 2. Person Plural |
articularemini
|
ihr würdet artikuliert |
| 3. Person Plural |
articularentur
|
sie würden artikuliert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulabo
|
ich werde artikulieren |
| 2. Person Singular |
articulabis
|
du wirst artikulieren |
| 3. Person Singular |
articulabit
|
er/sie/es wird artikulieren |
| 1. Person Plural |
articulabimus
|
wir werden artikulieren |
| 2. Person Plural |
articulabitis
|
ihr werdet artikulieren |
| 3. Person Plural |
articulabunt
|
sie werden artikulieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulabor
|
ich werde artikuliert |
| 2. Person Singular |
articulaberis articulabere
|
du wirst artikuliert |
| 3. Person Singular |
articulabitur
|
er/sie/es wird artikuliert |
| 1. Person Plural |
articulabimur
|
wir werden artikuliert |
| 2. Person Plural |
articulabimini
|
ihr werdet artikuliert |
| 3. Person Plural |
articulabuntur
|
sie werden artikuliert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulavi
|
ich habe artikuliert |
| 2. Person Singular |
articulavisti
|
du hast artikuliert |
| 3. Person Singular |
articulavit
|
er/sie/es hat artikuliert |
| 1. Person Plural |
articulavimus
|
wir haben artikuliert |
| 2. Person Plural |
articulavistis
|
ihr habt artikuliert |
| 3. Person Plural |
articulaverunt articulavere
|
sie haben artikuliert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulatus sum
|
ich bin artikuliert worden |
| 2. Person Singular |
articulatus es
|
du bist artikuliert worden |
| 3. Person Singular |
articulatus est
|
er/sie/es ist artikuliert worden |
| 1. Person Plural |
articulati sumus
|
wir sind artikuliert worden |
| 2. Person Plural |
articulati estis
|
ihr seid artikuliert worden |
| 3. Person Plural |
articulati sunt
|
sie sind artikuliert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulaverim
|
ich habe artikuliert |
| 2. Person Singular |
articulaveris
|
du habest artikuliert |
| 3. Person Singular |
articulaverit
|
er/sie/es habe artikuliert |
| 1. Person Plural |
articulaverimus
|
wir haben artikuliert |
| 2. Person Plural |
articulaveritis
|
ihr habet artikuliert |
| 3. Person Plural |
articulaverint
|
sie haben artikuliert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulatus sim
|
ich sei artikuliert worden |
| 2. Person Singular |
articulatus sis
|
du seiest artikuliert worden |
| 3. Person Singular |
articulatus sit
|
er/sie/es sei artikuliert worden |
| 1. Person Plural |
articulati simus
|
wir seien artikuliert worden |
| 2. Person Plural |
articulati sitis
|
ihr seiet artikuliert worden |
| 3. Person Plural |
articulati sint
|
sie seien artikuliert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulaveram
|
ich hatte artikuliert |
| 2. Person Singular |
articulaveras
|
du hattest artikuliert |
| 3. Person Singular |
articulaverat
|
er/sie/es hatte artikuliert |
| 1. Person Plural |
articulaveramus
|
wir hatten artikuliert |
| 2. Person Plural |
articulaveratis
|
ihr hattet artikuliert |
| 3. Person Plural |
articulaverant
|
sie hatten artikuliert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulatus eram
|
ich war artikuliert worden |
| 2. Person Singular |
articulatus eras
|
du warst artikuliert worden |
| 3. Person Singular |
articulatus erat
|
er/sie/es war artikuliert worden |
| 1. Person Plural |
articulati eramus
|
wir waren artikuliert worden |
| 2. Person Plural |
articulati eratis
|
ihr warst artikuliert worden |
| 3. Person Plural |
articulati erant
|
sie waren artikuliert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulavissem
|
ich hätte artikuliert |
| 2. Person Singular |
articulavisses
|
du hättest artikuliert |
| 3. Person Singular |
articulavisset
|
er/sie/es hätte artikuliert |
| 1. Person Plural |
articulavissemus
|
wir hätten artikuliert |
| 2. Person Plural |
articulavissetis
|
ihr hättet artikuliert |
| 3. Person Plural |
articulavissent
|
sie hätten artikuliert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulatus essem
|
ich wäre artikuliert worden |
| 2. Person Singular |
articulatus esses
|
du wärest artikuliert worden |
| 3. Person Singular |
articulatus esset
|
er/sie/es wäre artikuliert worden |
| 1. Person Plural |
articulati essemus
|
wir wären artikuliert worden |
| 2. Person Plural |
articulati essetis
|
ihr wäret artikuliert worden |
| 3. Person Plural |
articulati essent
|
sie wären artikuliert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulavero
|
ich werde artikuliert haben |
| 2. Person Singular |
articulaveris
|
du wirst artikuliert haben |
| 3. Person Singular |
articulaverit
|
er/sie/es wird artikuliert haben |
| 1. Person Plural |
articulaverimus
|
wir werden artikuliert haben |
| 2. Person Plural |
articulaveritis
|
ihr werdet artikuliert haben |
| 3. Person Plural |
articulaverint
|
sie werden artikuliert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulatus ero
|
ich werde artikuliert worden sein |
| 2. Person Singular |
articulatus eris
|
du werdest artikuliert worden sein |
| 3. Person Singular |
articulatus erit
|
er/sie/es werde artikuliert worden sein |
| 1. Person Plural |
articulati erimus
|
wir werden artikuliert worden sein |
| 2. Person Plural |
articulati eritis
|
ihr werdet artikuliert worden sein |
| 3. Person Plural |
articulati erunt
|
sie werden artikuliert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
articulare
|
artikulieren |
| Vorzeitigkeit |
articulavisse
|
artikuliert haben |
| Nachzeitigkeit |
articulaturum esse
|
artikulieren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
articulari articularier
|
artikuliert werden |
| Vorzeitigkeit |
articulatum esse
|
artikuliert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
articulatum iri
|
künftig artikuliert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
articula
|
artikuliere! |
| 2. Person Plural |
articulate
|
artikuliert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
articulato
|
| 3. Person Singular |
articulato
|
| 2. Person Plural |
articulatote
|
| 3. Person Plural |
articulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
articulare
|
das Artikulieren |
| Genitiv |
articulandi
|
des Artikulierens |
| Dativ |
articulando
|
dem Artikulieren |
| Akkusativ |
articulandum
|
das Artikulieren |
| Ablativ |
articulando
|
durch das Artikulieren |
| Vokativ |
articulande
|
Artikulieren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
articulandus
|
articulanda
|
articulandum
|
| Genitiv |
articulandi
|
articulandae
|
articulandi
|
| Dativ |
articulando
|
articulandae
|
articulando
|
| Akkusativ |
articulandum
|
articulandam
|
articulandum
|
| Ablativ |
articulando
|
articulanda
|
articulando
|
| Vokativ |
articulande
|
articulanda
|
articulandum
|
Plural
| Nominativ |
articulandi
|
articulandae
|
articulanda
|
| Genitiv |
articulandorum
|
articulandarum
|
articulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
articulandos
|
articulandas
|
articulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
articulandi
|
articulandae
|
articulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
articulans
|
articulans
|
articulans
|
| Genitiv |
articulantis
|
articulantis
|
articulantis
|
| Dativ |
articulanti
|
articulanti
|
articulanti
|
| Akkusativ |
articulantem
|
articulantem
|
articulans
|
| Ablativ |
articulanti articulante
|
articulanti articulante
|
articulanti articulante
|
| Vokativ |
articulans
|
articulans
|
articulans
|
Plural
| Nominativ |
articulantes
|
articulantes
|
articulantia
|
| Genitiv |
articulantium articulantum
|
articulantium articulantum
|
articulantium articulantum
|
| Dativ |
articulantibus
|
articulantibus
|
articulantibus
|
| Akkusativ |
articulantes
|
articulantes
|
articulantia
|
| Ablativ |
articulantibus
|
articulantibus
|
articulantibus
|
| Vokativ |
articulantes
|
articulantes
|
articulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
articulatus
|
articulata
|
articulatum
|
| Genitiv |
articulati
|
articulatae
|
articulati
|
| Dativ |
articulato
|
articulatae
|
articulato
|
| Akkusativ |
articulatum
|
articulatam
|
articulatum
|
| Ablativ |
articulato
|
articulata
|
articulato
|
| Vokativ |
articulate
|
articulata
|
articulatum
|
Plural
| Nominativ |
articulati
|
articulatae
|
articulata
|
| Genitiv |
articulatorum
|
articulatarum
|
articulatorum
|
| Dativ |
articulatis
|
articulatis
|
articulatis
|
| Akkusativ |
articulatos
|
articulatas
|
articulata
|
| Ablativ |
articulatis
|
articulatis
|
articulatis
|
| Vokativ |
articulati
|
articulatae
|
articulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
articulaturus
|
articulatura
|
articulaturum
|
| Genitiv |
articulaturi
|
articulaturae
|
articulaturi
|
| Dativ |
articulaturo
|
articulaturae
|
articulaturo
|
| Akkusativ |
articulaturum
|
articulaturam
|
articulaturum
|
| Ablativ |
articulaturo
|
articulatura
|
articulaturo
|
| Vokativ |
articulature
|
articulatura
|
articulaturum
|
Plural
| Nominativ |
articulaturi
|
articulaturae
|
articulatura
|
| Genitiv |
articulaturorum
|
articulaturarum
|
articulaturorum
|
| Dativ |
articulaturis
|
articulaturis
|
articulaturis
|
| Akkusativ |
articulaturos
|
articulaturas
|
articulatura
|
| Ablativ |
articulaturis
|
articulaturis
|
articulaturis
|
| Vokativ |
articulaturi
|
articulaturae
|
articulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
articulatum
|
articulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulo
|
ich gliedere; gliedre |
| 2. Person Singular |
articulas
|
du gliederst |
| 3. Person Singular |
articulat
|
er/sie/es gliedert |
| 1. Person Plural |
articulamus
|
wir gliedern |
| 2. Person Plural |
articulatis
|
ihr gliedert |
| 3. Person Plural |
articulant
|
sie gliedern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulor
|
ich werde gegliedert |
| 2. Person Singular |
articularis articulare
|
du wirst gegliedert |
| 3. Person Singular |
articulatur
|
er/sie/es wird gegliedert |
| 1. Person Plural |
articulamur
|
wir werden gegliedert |
| 2. Person Plural |
articulamini
|
ihr werdet gegliedert |
| 3. Person Plural |
articulantur
|
sie werden gegliedert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulem
|
ich gliedere; gliedre |
| 2. Person Singular |
articules
|
du gliederest; gliedrest |
| 3. Person Singular |
articulet
|
er/sie/es gliedere; gliedre |
| 1. Person Plural |
articulemus
|
wir gliederen |
| 2. Person Plural |
articuletis
|
ihr gliederet |
| 3. Person Plural |
articulent
|
sie gliederen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articuler
|
ich werde gegliedert |
| 2. Person Singular |
articuleris articulere
|
du werdest gegliedert |
| 3. Person Singular |
articuletur
|
er/sie/es werde gegliedert |
| 1. Person Plural |
articulemur
|
wir werden gegliedert |
| 2. Person Plural |
articulemini
|
ihr werdet gegliedert |
| 3. Person Plural |
articulentur
|
sie werden gegliedert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulabam
|
ich gliederte |
| 2. Person Singular |
articulabas
|
du gliedertest |
| 3. Person Singular |
articulabat
|
er/sie/es gliederte |
| 1. Person Plural |
articulabamus
|
wir gliederten |
| 2. Person Plural |
articulabatis
|
ihr gliedertet |
| 3. Person Plural |
articulabant
|
sie gliederten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulabar
|
ich wurde gegliedert |
| 2. Person Singular |
articulabaris articulabare
|
du wurdest gegliedert |
| 3. Person Singular |
articulabatur
|
er/sie/es wurde gegliedert |
| 1. Person Plural |
articulabamur
|
wir wurden gegliedert |
| 2. Person Plural |
articulabamini
|
ihr wurdet gegliedert |
| 3. Person Plural |
articulabantur
|
sie wurden gegliedert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articularem
|
ich gliederte |
| 2. Person Singular |
articulares
|
du gliedertest |
| 3. Person Singular |
articularet
|
er/sie/es gliederte |
| 1. Person Plural |
articularemus
|
wir gliederten |
| 2. Person Plural |
articularetis
|
ihr gliedertet |
| 3. Person Plural |
articularent
|
sie gliederten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articularer
|
ich würde gegliedert |
| 2. Person Singular |
articulareris articularere
|
du würdest gegliedert |
| 3. Person Singular |
articularetur
|
er/sie/es würde gegliedert |
| 1. Person Plural |
articularemur
|
wir würden gegliedert |
| 2. Person Plural |
articularemini
|
ihr würdet gegliedert |
| 3. Person Plural |
articularentur
|
sie würden gegliedert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulabo
|
ich werde gliedern |
| 2. Person Singular |
articulabis
|
du wirst gliedern |
| 3. Person Singular |
articulabit
|
er/sie/es wird gliedern |
| 1. Person Plural |
articulabimus
|
wir werden gliedern |
| 2. Person Plural |
articulabitis
|
ihr werdet gliedern |
| 3. Person Plural |
articulabunt
|
sie werden gliedern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulabor
|
ich werde gegliedert |
| 2. Person Singular |
articulaberis articulabere
|
du wirst gegliedert |
| 3. Person Singular |
articulabitur
|
er/sie/es wird gegliedert |
| 1. Person Plural |
articulabimur
|
wir werden gegliedert |
| 2. Person Plural |
articulabimini
|
ihr werdet gegliedert |
| 3. Person Plural |
articulabuntur
|
sie werden gegliedert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulavi
|
ich habe gegliedert |
| 2. Person Singular |
articulavisti
|
du hast gegliedert |
| 3. Person Singular |
articulavit
|
er/sie/es hat gegliedert |
| 1. Person Plural |
articulavimus
|
wir haben gegliedert |
| 2. Person Plural |
articulavistis
|
ihr habt gegliedert |
| 3. Person Plural |
articulaverunt articulavere
|
sie haben gegliedert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulatus sum
|
ich bin gegliedert worden |
| 2. Person Singular |
articulatus es
|
du bist gegliedert worden |
| 3. Person Singular |
articulatus est
|
er/sie/es ist gegliedert worden |
| 1. Person Plural |
articulati sumus
|
wir sind gegliedert worden |
| 2. Person Plural |
articulati estis
|
ihr seid gegliedert worden |
| 3. Person Plural |
articulati sunt
|
sie sind gegliedert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulaverim
|
ich habe gegliedert |
| 2. Person Singular |
articulaveris
|
du habest gegliedert |
| 3. Person Singular |
articulaverit
|
er/sie/es habe gegliedert |
| 1. Person Plural |
articulaverimus
|
wir haben gegliedert |
| 2. Person Plural |
articulaveritis
|
ihr habet gegliedert |
| 3. Person Plural |
articulaverint
|
sie haben gegliedert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulatus sim
|
ich sei gegliedert worden |
| 2. Person Singular |
articulatus sis
|
du seiest gegliedert worden |
| 3. Person Singular |
articulatus sit
|
er/sie/es sei gegliedert worden |
| 1. Person Plural |
articulati simus
|
wir seien gegliedert worden |
| 2. Person Plural |
articulati sitis
|
ihr seiet gegliedert worden |
| 3. Person Plural |
articulati sint
|
sie seien gegliedert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulaveram
|
ich hatte gegliedert |
| 2. Person Singular |
articulaveras
|
du hattest gegliedert |
| 3. Person Singular |
articulaverat
|
er/sie/es hatte gegliedert |
| 1. Person Plural |
articulaveramus
|
wir hatten gegliedert |
| 2. Person Plural |
articulaveratis
|
ihr hattet gegliedert |
| 3. Person Plural |
articulaverant
|
sie hatten gegliedert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulatus eram
|
ich war gegliedert worden |
| 2. Person Singular |
articulatus eras
|
du warst gegliedert worden |
| 3. Person Singular |
articulatus erat
|
er/sie/es war gegliedert worden |
| 1. Person Plural |
articulati eramus
|
wir waren gegliedert worden |
| 2. Person Plural |
articulati eratis
|
ihr warst gegliedert worden |
| 3. Person Plural |
articulati erant
|
sie waren gegliedert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulavissem
|
ich hätte gegliedert |
| 2. Person Singular |
articulavisses
|
du hättest gegliedert |
| 3. Person Singular |
articulavisset
|
er/sie/es hätte gegliedert |
| 1. Person Plural |
articulavissemus
|
wir hätten gegliedert |
| 2. Person Plural |
articulavissetis
|
ihr hättet gegliedert |
| 3. Person Plural |
articulavissent
|
sie hätten gegliedert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulatus essem
|
ich wäre gegliedert worden |
| 2. Person Singular |
articulatus esses
|
du wärest gegliedert worden |
| 3. Person Singular |
articulatus esset
|
er/sie/es wäre gegliedert worden |
| 1. Person Plural |
articulati essemus
|
wir wären gegliedert worden |
| 2. Person Plural |
articulati essetis
|
ihr wäret gegliedert worden |
| 3. Person Plural |
articulati essent
|
sie wären gegliedert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
articulavero
|
ich werde gegliedert haben |
| 2. Person Singular |
articulaveris
|
du wirst gegliedert haben |
| 3. Person Singular |
articulaverit
|
er/sie/es wird gegliedert haben |
| 1. Person Plural |
articulaverimus
|
wir werden gegliedert haben |
| 2. Person Plural |
articulaveritis
|
ihr werdet gegliedert haben |
| 3. Person Plural |
articulaverint
|
sie werden gegliedert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
articulatus ero
|
ich werde gegliedert worden sein |
| 2. Person Singular |
articulatus eris
|
du werdest gegliedert worden sein |
| 3. Person Singular |
articulatus erit
|
er/sie/es werde gegliedert worden sein |
| 1. Person Plural |
articulati erimus
|
wir werden gegliedert worden sein |
| 2. Person Plural |
articulati eritis
|
ihr werdet gegliedert worden sein |
| 3. Person Plural |
articulati erunt
|
sie werden gegliedert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
articulare
|
gliedern |
| Vorzeitigkeit |
articulavisse
|
gegliedert haben |
| Nachzeitigkeit |
articulaturum esse
|
gliedern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
articulari articularier
|
gegliedert werden |
| Vorzeitigkeit |
articulatum esse
|
gegliedert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
articulatum iri
|
künftig gegliedert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
articula
|
gliedere; gliedre! |
| 2. Person Plural |
articulate
|
gliedert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
articulato
|
| 3. Person Singular |
articulato
|
| 2. Person Plural |
articulatote
|
| 3. Person Plural |
articulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
articulare
|
das Gliedern |
| Genitiv |
articulandi
|
des Gliedernes |
| Dativ |
articulando
|
dem Gliedern |
| Akkusativ |
articulandum
|
das Gliedern |
| Ablativ |
articulando
|
durch das Gliedern |
| Vokativ |
articulande
|
Gliedern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
articulandus
|
articulanda
|
articulandum
|
| Genitiv |
articulandi
|
articulandae
|
articulandi
|
| Dativ |
articulando
|
articulandae
|
articulando
|
| Akkusativ |
articulandum
|
articulandam
|
articulandum
|
| Ablativ |
articulando
|
articulanda
|
articulando
|
| Vokativ |
articulande
|
articulanda
|
articulandum
|
Plural
| Nominativ |
articulandi
|
articulandae
|
articulanda
|
| Genitiv |
articulandorum
|
articulandarum
|
articulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
articulandos
|
articulandas
|
articulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
articulandi
|
articulandae
|
articulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
articulans
|
articulans
|
articulans
|
| Genitiv |
articulantis
|
articulantis
|
articulantis
|
| Dativ |
articulanti
|
articulanti
|
articulanti
|
| Akkusativ |
articulantem
|
articulantem
|
articulans
|
| Ablativ |
articulanti articulante
|
articulanti articulante
|
articulanti articulante
|
| Vokativ |
articulans
|
articulans
|
articulans
|
Plural
| Nominativ |
articulantes
|
articulantes
|
articulantia
|
| Genitiv |
articulantium articulantum
|
articulantium articulantum
|
articulantium articulantum
|
| Dativ |
articulantibus
|
articulantibus
|
articulantibus
|
| Akkusativ |
articulantes
|
articulantes
|
articulantia
|
| Ablativ |
articulantibus
|
articulantibus
|
articulantibus
|
| Vokativ |
articulantes
|
articulantes
|
articulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
articulatus
|
articulata
|
articulatum
|
| Genitiv |
articulati
|
articulatae
|
articulati
|
| Dativ |
articulato
|
articulatae
|
articulato
|
| Akkusativ |
articulatum
|
articulatam
|
articulatum
|
| Ablativ |
articulato
|
articulata
|
articulato
|
| Vokativ |
articulate
|
articulata
|
articulatum
|
Plural
| Nominativ |
articulati
|
articulatae
|
articulata
|
| Genitiv |
articulatorum
|
articulatarum
|
articulatorum
|
| Dativ |
articulatis
|
articulatis
|
articulatis
|
| Akkusativ |
articulatos
|
articulatas
|
articulata
|
| Ablativ |
articulatis
|
articulatis
|
articulatis
|
| Vokativ |
articulati
|
articulatae
|
articulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
articulaturus
|
articulatura
|
articulaturum
|
| Genitiv |
articulaturi
|
articulaturae
|
articulaturi
|
| Dativ |
articulaturo
|
articulaturae
|
articulaturo
|
| Akkusativ |
articulaturum
|
articulaturam
|
articulaturum
|
| Ablativ |
articulaturo
|
articulatura
|
articulaturo
|
| Vokativ |
articulature
|
articulatura
|
articulaturum
|
Plural
| Nominativ |
articulaturi
|
articulaturae
|
articulatura
|
| Genitiv |
articulaturorum
|
articulaturarum
|
articulaturorum
|
| Dativ |
articulaturis
|
articulaturis
|
articulaturis
|
| Akkusativ |
articulaturos
|
articulaturas
|
articulatura
|
| Ablativ |
articulaturis
|
articulaturis
|
articulaturis
|
| Vokativ |
articulaturi
|
articulaturae
|
articulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
articulatum
|
articulatu
|