Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilo
|
|
| 2. Person Singular |
assimilas
|
|
| 3. Person Singular |
assimilat
|
|
| 1. Person Plural |
assimilamus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilatis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilor
|
|
| 2. Person Singular |
assimilaris assimilare
|
|
| 3. Person Singular |
assimilatur
|
|
| 1. Person Plural |
assimilamur
|
|
| 2. Person Plural |
assimilamini
|
|
| 3. Person Plural |
assimilantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilem
|
|
| 2. Person Singular |
assimiles
|
|
| 3. Person Singular |
assimilet
|
|
| 1. Person Plural |
assimilemus
|
|
| 2. Person Plural |
assimiletis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimiler
|
|
| 2. Person Singular |
assimileris assimilere
|
|
| 3. Person Singular |
assimiletur
|
|
| 1. Person Plural |
assimilemur
|
|
| 2. Person Plural |
assimilemini
|
|
| 3. Person Plural |
assimilentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabam
|
|
| 2. Person Singular |
assimilabas
|
|
| 3. Person Singular |
assimilabat
|
|
| 1. Person Plural |
assimilabamus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilabatis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabar
|
|
| 2. Person Singular |
assimilabaris assimilabare
|
|
| 3. Person Singular |
assimilabatur
|
|
| 1. Person Plural |
assimilabamur
|
|
| 2. Person Plural |
assimilabamini
|
|
| 3. Person Plural |
assimilabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarem
|
|
| 2. Person Singular |
assimilares
|
|
| 3. Person Singular |
assimilaret
|
|
| 1. Person Plural |
assimilaremus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilaretis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarer
|
|
| 2. Person Singular |
assimilareris assimilarere
|
|
| 3. Person Singular |
assimilaretur
|
|
| 1. Person Plural |
assimilaremur
|
|
| 2. Person Plural |
assimilaremini
|
|
| 3. Person Plural |
assimilarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabo
|
|
| 2. Person Singular |
assimilabis
|
|
| 3. Person Singular |
assimilabit
|
|
| 1. Person Plural |
assimilabimus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilabitis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabor
|
|
| 2. Person Singular |
assimilaberis assimilabere
|
|
| 3. Person Singular |
assimilabitur
|
|
| 1. Person Plural |
assimilabimur
|
|
| 2. Person Plural |
assimilabimini
|
|
| 3. Person Plural |
assimilabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavi
|
|
| 2. Person Singular |
assimilavisti
|
|
| 3. Person Singular |
assimilavit
|
|
| 1. Person Plural |
assimilavimus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilavistis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilaverunt assimilavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
assimilatus es
|
|
| 3. Person Singular |
assimilatus est
|
|
| 1. Person Plural |
assimilati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilati estis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaverim
|
|
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
|
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
|
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
assimilatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
assimilatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
assimilati simus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaveram
|
|
| 2. Person Singular |
assimilaveras
|
|
| 3. Person Singular |
assimilaverat
|
|
| 1. Person Plural |
assimilaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
assimilatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
assimilatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
assimilati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavissem
|
|
| 2. Person Singular |
assimilavisses
|
|
| 3. Person Singular |
assimilavisset
|
|
| 1. Person Plural |
assimilavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
assimilatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
assimilatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
assimilati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavero
|
|
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
|
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
|
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
assimilatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
assimilatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
assimilati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilare
|
|
| Vorzeitigkeit |
assimilavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
assimilaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilari assimilarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
assimilatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
assimilatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
assimila
|
! |
| 2. Person Plural |
assimilate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
assimilato
|
| 3. Person Singular |
assimilato
|
| 2. Person Plural |
assimilatote
|
| 3. Person Plural |
assimilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
assimilare
|
das |
| Genitiv |
assimilandi
|
des es |
| Dativ |
assimilando
|
dem |
| Akkusativ |
assimilandum
|
das |
| Ablativ |
assimilando
|
durch das |
| Vokativ |
assimilande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilandus
|
assimilanda
|
assimilandum
|
| Genitiv |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilandi
|
| Dativ |
assimilando
|
assimilandae
|
assimilando
|
| Akkusativ |
assimilandum
|
assimilandam
|
assimilandum
|
| Ablativ |
assimilando
|
assimilanda
|
assimilando
|
| Vokativ |
assimilande
|
assimilanda
|
assimilandum
|
Plural
| Nominativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
| Genitiv |
assimilandorum
|
assimilandarum
|
assimilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
assimilandos
|
assimilandas
|
assimilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
| Genitiv |
assimilantis
|
assimilantis
|
assimilantis
|
| Dativ |
assimilanti
|
assimilanti
|
assimilanti
|
| Akkusativ |
assimilantem
|
assimilantem
|
assimilans
|
| Ablativ |
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
| Vokativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
Plural
| Nominativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Genitiv |
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
| Dativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Akkusativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Ablativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Vokativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilatus
|
assimilata
|
assimilatum
|
| Genitiv |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilati
|
| Dativ |
assimilato
|
assimilatae
|
assimilato
|
| Akkusativ |
assimilatum
|
assimilatam
|
assimilatum
|
| Ablativ |
assimilato
|
assimilata
|
assimilato
|
| Vokativ |
assimilate
|
assimilata
|
assimilatum
|
Plural
| Nominativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
| Genitiv |
assimilatorum
|
assimilatarum
|
assimilatorum
|
| Dativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Akkusativ |
assimilatos
|
assimilatas
|
assimilata
|
| Ablativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Vokativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilaturus
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
| Genitiv |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilaturi
|
| Dativ |
assimilaturo
|
assimilaturae
|
assimilaturo
|
| Akkusativ |
assimilaturum
|
assimilaturam
|
assimilaturum
|
| Ablativ |
assimilaturo
|
assimilatura
|
assimilaturo
|
| Vokativ |
assimilature
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
Plural
| Nominativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
| Genitiv |
assimilaturorum
|
assimilaturarum
|
assimilaturorum
|
| Dativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Akkusativ |
assimilaturos
|
assimilaturas
|
assimilatura
|
| Ablativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Vokativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
assimilatum
|
assimilatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilo
|
ich fälsche |
| 2. Person Singular |
assimilas
|
du fälscht |
| 3. Person Singular |
assimilat
|
er/sie/es fälscht |
| 1. Person Plural |
assimilamus
|
wir fälschen |
| 2. Person Plural |
assimilatis
|
ihr fälscht |
| 3. Person Plural |
assimilant
|
sie fälschen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilor
|
ich werde gefälscht |
| 2. Person Singular |
assimilaris assimilare
|
du wirst gefälscht |
| 3. Person Singular |
assimilatur
|
er/sie/es wird gefälscht |
| 1. Person Plural |
assimilamur
|
wir werden gefälscht |
| 2. Person Plural |
assimilamini
|
ihr werdet gefälscht |
| 3. Person Plural |
assimilantur
|
sie werden gefälscht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilem
|
ich fälsche |
| 2. Person Singular |
assimiles
|
du fälschest |
| 3. Person Singular |
assimilet
|
er/sie/es fälsche |
| 1. Person Plural |
assimilemus
|
wir fälschen |
| 2. Person Plural |
assimiletis
|
ihr fälschet |
| 3. Person Plural |
assimilent
|
sie fälschen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimiler
|
ich werde gefälscht |
| 2. Person Singular |
assimileris assimilere
|
du werdest gefälscht |
| 3. Person Singular |
assimiletur
|
er/sie/es werde gefälscht |
| 1. Person Plural |
assimilemur
|
wir werden gefälscht |
| 2. Person Plural |
assimilemini
|
ihr werdet gefälscht |
| 3. Person Plural |
assimilentur
|
sie werden gefälscht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabam
|
ich fälschte |
| 2. Person Singular |
assimilabas
|
du fälschtest |
| 3. Person Singular |
assimilabat
|
er/sie/es fälschte |
| 1. Person Plural |
assimilabamus
|
wir fälschten |
| 2. Person Plural |
assimilabatis
|
ihr fälschtet |
| 3. Person Plural |
assimilabant
|
sie fälschten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabar
|
ich wurde gefälscht |
| 2. Person Singular |
assimilabaris assimilabare
|
du wurdest gefälscht |
| 3. Person Singular |
assimilabatur
|
er/sie/es wurde gefälscht |
| 1. Person Plural |
assimilabamur
|
wir wurden gefälscht |
| 2. Person Plural |
assimilabamini
|
ihr wurdet gefälscht |
| 3. Person Plural |
assimilabantur
|
sie wurden gefälscht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarem
|
ich fälschte |
| 2. Person Singular |
assimilares
|
du fälschtest |
| 3. Person Singular |
assimilaret
|
er/sie/es fälschte |
| 1. Person Plural |
assimilaremus
|
wir fälschten |
| 2. Person Plural |
assimilaretis
|
ihr fälschtet |
| 3. Person Plural |
assimilarent
|
sie fälschten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarer
|
ich würde gefälscht |
| 2. Person Singular |
assimilareris assimilarere
|
du würdest gefälscht |
| 3. Person Singular |
assimilaretur
|
er/sie/es würde gefälscht |
| 1. Person Plural |
assimilaremur
|
wir würden gefälscht |
| 2. Person Plural |
assimilaremini
|
ihr würdet gefälscht |
| 3. Person Plural |
assimilarentur
|
sie würden gefälscht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabo
|
ich werde fälschen |
| 2. Person Singular |
assimilabis
|
du wirst fälschen |
| 3. Person Singular |
assimilabit
|
er/sie/es wird fälschen |
| 1. Person Plural |
assimilabimus
|
wir werden fälschen |
| 2. Person Plural |
assimilabitis
|
ihr werdet fälschen |
| 3. Person Plural |
assimilabunt
|
sie werden fälschen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabor
|
ich werde gefälscht |
| 2. Person Singular |
assimilaberis assimilabere
|
du wirst gefälscht |
| 3. Person Singular |
assimilabitur
|
er/sie/es wird gefälscht |
| 1. Person Plural |
assimilabimur
|
wir werden gefälscht |
| 2. Person Plural |
assimilabimini
|
ihr werdet gefälscht |
| 3. Person Plural |
assimilabuntur
|
sie werden gefälscht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavi
|
ich habe gefälscht |
| 2. Person Singular |
assimilavisti
|
du hast gefälscht |
| 3. Person Singular |
assimilavit
|
er/sie/es hat gefälscht |
| 1. Person Plural |
assimilavimus
|
wir haben gefälscht |
| 2. Person Plural |
assimilavistis
|
ihr habt gefälscht |
| 3. Person Plural |
assimilaverunt assimilavere
|
sie haben gefälscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sum
|
ich bin gefälscht worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus es
|
du bist gefälscht worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus est
|
er/sie/es ist gefälscht worden |
| 1. Person Plural |
assimilati sumus
|
wir sind gefälscht worden |
| 2. Person Plural |
assimilati estis
|
ihr seid gefälscht worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sunt
|
sie sind gefälscht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaverim
|
ich habe gefälscht |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du habest gefälscht |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es habe gefälscht |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir haben gefälscht |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr habet gefälscht |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie haben gefälscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sim
|
ich sei gefälscht worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus sis
|
du seiest gefälscht worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus sit
|
er/sie/es sei gefälscht worden |
| 1. Person Plural |
assimilati simus
|
wir seien gefälscht worden |
| 2. Person Plural |
assimilati sitis
|
ihr seiet gefälscht worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sint
|
sie seien gefälscht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaveram
|
ich hatte gefälscht |
| 2. Person Singular |
assimilaveras
|
du hattest gefälscht |
| 3. Person Singular |
assimilaverat
|
er/sie/es hatte gefälscht |
| 1. Person Plural |
assimilaveramus
|
wir hatten gefälscht |
| 2. Person Plural |
assimilaveratis
|
ihr hattet gefälscht |
| 3. Person Plural |
assimilaverant
|
sie hatten gefälscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus eram
|
ich war gefälscht worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus eras
|
du warst gefälscht worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus erat
|
er/sie/es war gefälscht worden |
| 1. Person Plural |
assimilati eramus
|
wir waren gefälscht worden |
| 2. Person Plural |
assimilati eratis
|
ihr warst gefälscht worden |
| 3. Person Plural |
assimilati erant
|
sie waren gefälscht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavissem
|
ich hätte gefälscht |
| 2. Person Singular |
assimilavisses
|
du hättest gefälscht |
| 3. Person Singular |
assimilavisset
|
er/sie/es hätte gefälscht |
| 1. Person Plural |
assimilavissemus
|
wir hätten gefälscht |
| 2. Person Plural |
assimilavissetis
|
ihr hättet gefälscht |
| 3. Person Plural |
assimilavissent
|
sie hätten gefälscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus essem
|
ich wäre gefälscht worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus esses
|
du wärest gefälscht worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus esset
|
er/sie/es wäre gefälscht worden |
| 1. Person Plural |
assimilati essemus
|
wir wären gefälscht worden |
| 2. Person Plural |
assimilati essetis
|
ihr wäret gefälscht worden |
| 3. Person Plural |
assimilati essent
|
sie wären gefälscht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavero
|
ich werde gefälscht haben |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du wirst gefälscht haben |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es wird gefälscht haben |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir werden gefälscht haben |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr werdet gefälscht haben |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie werden gefälscht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus ero
|
ich werde gefälscht worden sein |
| 2. Person Singular |
assimilatus eris
|
du werdest gefälscht worden sein |
| 3. Person Singular |
assimilatus erit
|
er/sie/es werde gefälscht worden sein |
| 1. Person Plural |
assimilati erimus
|
wir werden gefälscht worden sein |
| 2. Person Plural |
assimilati eritis
|
ihr werdet gefälscht worden sein |
| 3. Person Plural |
assimilati erunt
|
sie werden gefälscht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilare
|
fälschen |
| Vorzeitigkeit |
assimilavisse
|
gefälscht haben |
| Nachzeitigkeit |
assimilaturum esse
|
fälschen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilari assimilarier
|
gefälscht werden |
| Vorzeitigkeit |
assimilatum esse
|
gefälscht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
assimilatum iri
|
künftig gefälscht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
assimila
|
fälsche! |
| 2. Person Plural |
assimilate
|
fälscht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
assimilato
|
| 3. Person Singular |
assimilato
|
| 2. Person Plural |
assimilatote
|
| 3. Person Plural |
assimilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
assimilare
|
das Fälschen |
| Genitiv |
assimilandi
|
des Fälschens |
| Dativ |
assimilando
|
dem Fälschen |
| Akkusativ |
assimilandum
|
das Fälschen |
| Ablativ |
assimilando
|
durch das Fälschen |
| Vokativ |
assimilande
|
Fälschen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilandus
|
assimilanda
|
assimilandum
|
| Genitiv |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilandi
|
| Dativ |
assimilando
|
assimilandae
|
assimilando
|
| Akkusativ |
assimilandum
|
assimilandam
|
assimilandum
|
| Ablativ |
assimilando
|
assimilanda
|
assimilando
|
| Vokativ |
assimilande
|
assimilanda
|
assimilandum
|
Plural
| Nominativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
| Genitiv |
assimilandorum
|
assimilandarum
|
assimilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
assimilandos
|
assimilandas
|
assimilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
| Genitiv |
assimilantis
|
assimilantis
|
assimilantis
|
| Dativ |
assimilanti
|
assimilanti
|
assimilanti
|
| Akkusativ |
assimilantem
|
assimilantem
|
assimilans
|
| Ablativ |
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
| Vokativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
Plural
| Nominativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Genitiv |
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
| Dativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Akkusativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Ablativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Vokativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilatus
|
assimilata
|
assimilatum
|
| Genitiv |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilati
|
| Dativ |
assimilato
|
assimilatae
|
assimilato
|
| Akkusativ |
assimilatum
|
assimilatam
|
assimilatum
|
| Ablativ |
assimilato
|
assimilata
|
assimilato
|
| Vokativ |
assimilate
|
assimilata
|
assimilatum
|
Plural
| Nominativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
| Genitiv |
assimilatorum
|
assimilatarum
|
assimilatorum
|
| Dativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Akkusativ |
assimilatos
|
assimilatas
|
assimilata
|
| Ablativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Vokativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilaturus
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
| Genitiv |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilaturi
|
| Dativ |
assimilaturo
|
assimilaturae
|
assimilaturo
|
| Akkusativ |
assimilaturum
|
assimilaturam
|
assimilaturum
|
| Ablativ |
assimilaturo
|
assimilatura
|
assimilaturo
|
| Vokativ |
assimilature
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
Plural
| Nominativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
| Genitiv |
assimilaturorum
|
assimilaturarum
|
assimilaturorum
|
| Dativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Akkusativ |
assimilaturos
|
assimilaturas
|
assimilatura
|
| Ablativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Vokativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
assimilatum
|
assimilatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilo
|
ich mache gleich |
| 2. Person Singular |
assimilas
|
du machst gleich |
| 3. Person Singular |
assimilat
|
er/sie/es macht gleich |
| 1. Person Plural |
assimilamus
|
wir machen gleich |
| 2. Person Plural |
assimilatis
|
ihr macht gleich |
| 3. Person Plural |
assimilant
|
sie machen gleich |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilor
|
ich werde gleichgemacht |
| 2. Person Singular |
assimilaris assimilare
|
du wirst gleichgemacht |
| 3. Person Singular |
assimilatur
|
er/sie/es wird gleichgemacht |
| 1. Person Plural |
assimilamur
|
wir werden gleichgemacht |
| 2. Person Plural |
assimilamini
|
ihr werdet gleichgemacht |
| 3. Person Plural |
assimilantur
|
sie werden gleichgemacht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilem
|
ich mache gleich |
| 2. Person Singular |
assimiles
|
du machest gleich |
| 3. Person Singular |
assimilet
|
er/sie/es mache gleich |
| 1. Person Plural |
assimilemus
|
wir machen gleich |
| 2. Person Plural |
assimiletis
|
ihr machet gleich |
| 3. Person Plural |
assimilent
|
sie machen gleich |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimiler
|
ich werde gleichgemacht |
| 2. Person Singular |
assimileris assimilere
|
du werdest gleichgemacht |
| 3. Person Singular |
assimiletur
|
er/sie/es werde gleichgemacht |
| 1. Person Plural |
assimilemur
|
wir werden gleichgemacht |
| 2. Person Plural |
assimilemini
|
ihr werdet gleichgemacht |
| 3. Person Plural |
assimilentur
|
sie werden gleichgemacht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabam
|
ich machte gleich |
| 2. Person Singular |
assimilabas
|
du machtest gleich |
| 3. Person Singular |
assimilabat
|
er/sie/es machte gleich |
| 1. Person Plural |
assimilabamus
|
wir machten gleich |
| 2. Person Plural |
assimilabatis
|
ihr machtet gleich |
| 3. Person Plural |
assimilabant
|
sie machten gleich |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabar
|
ich wurde gleichgemacht |
| 2. Person Singular |
assimilabaris assimilabare
|
du wurdest gleichgemacht |
| 3. Person Singular |
assimilabatur
|
er/sie/es wurde gleichgemacht |
| 1. Person Plural |
assimilabamur
|
wir wurden gleichgemacht |
| 2. Person Plural |
assimilabamini
|
ihr wurdet gleichgemacht |
| 3. Person Plural |
assimilabantur
|
sie wurden gleichgemacht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarem
|
ich machte gleich |
| 2. Person Singular |
assimilares
|
du machtest gleich |
| 3. Person Singular |
assimilaret
|
er/sie/es machte gleich |
| 1. Person Plural |
assimilaremus
|
wir machten gleich |
| 2. Person Plural |
assimilaretis
|
ihr machtet gleich |
| 3. Person Plural |
assimilarent
|
sie machten gleich |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarer
|
ich würde gleichgemacht |
| 2. Person Singular |
assimilareris assimilarere
|
du würdest gleichgemacht |
| 3. Person Singular |
assimilaretur
|
er/sie/es würde gleichgemacht |
| 1. Person Plural |
assimilaremur
|
wir würden gleichgemacht |
| 2. Person Plural |
assimilaremini
|
ihr würdet gleichgemacht |
| 3. Person Plural |
assimilarentur
|
sie würden gleichgemacht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabo
|
ich werde gleichmachen |
| 2. Person Singular |
assimilabis
|
du wirst gleichmachen |
| 3. Person Singular |
assimilabit
|
er/sie/es wird gleichmachen |
| 1. Person Plural |
assimilabimus
|
wir werden gleichmachen |
| 2. Person Plural |
assimilabitis
|
ihr werdet gleichmachen |
| 3. Person Plural |
assimilabunt
|
sie werden gleichmachen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabor
|
ich werde gleichgemacht |
| 2. Person Singular |
assimilaberis assimilabere
|
du wirst gleichgemacht |
| 3. Person Singular |
assimilabitur
|
er/sie/es wird gleichgemacht |
| 1. Person Plural |
assimilabimur
|
wir werden gleichgemacht |
| 2. Person Plural |
assimilabimini
|
ihr werdet gleichgemacht |
| 3. Person Plural |
assimilabuntur
|
sie werden gleichgemacht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavi
|
ich habe gleichgemacht |
| 2. Person Singular |
assimilavisti
|
du hast gleichgemacht |
| 3. Person Singular |
assimilavit
|
er/sie/es hat gleichgemacht |
| 1. Person Plural |
assimilavimus
|
wir haben gleichgemacht |
| 2. Person Plural |
assimilavistis
|
ihr habt gleichgemacht |
| 3. Person Plural |
assimilaverunt assimilavere
|
sie haben gleichgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sum
|
ich bin gleichgemacht worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus es
|
du bist gleichgemacht worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus est
|
er/sie/es ist gleichgemacht worden |
| 1. Person Plural |
assimilati sumus
|
wir sind gleichgemacht worden |
| 2. Person Plural |
assimilati estis
|
ihr seid gleichgemacht worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sunt
|
sie sind gleichgemacht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaverim
|
ich habe gleichgemacht |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du habest gleichgemacht |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es habe gleichgemacht |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir haben gleichgemacht |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr habet gleichgemacht |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie haben gleichgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sim
|
ich sei gleichgemacht worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus sis
|
du seiest gleichgemacht worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus sit
|
er/sie/es sei gleichgemacht worden |
| 1. Person Plural |
assimilati simus
|
wir seien gleichgemacht worden |
| 2. Person Plural |
assimilati sitis
|
ihr seiet gleichgemacht worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sint
|
sie seien gleichgemacht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaveram
|
ich hatte gleichgemacht |
| 2. Person Singular |
assimilaveras
|
du hattest gleichgemacht |
| 3. Person Singular |
assimilaverat
|
er/sie/es hatte gleichgemacht |
| 1. Person Plural |
assimilaveramus
|
wir hatten gleichgemacht |
| 2. Person Plural |
assimilaveratis
|
ihr hattet gleichgemacht |
| 3. Person Plural |
assimilaverant
|
sie hatten gleichgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus eram
|
ich war gleichgemacht worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus eras
|
du warst gleichgemacht worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus erat
|
er/sie/es war gleichgemacht worden |
| 1. Person Plural |
assimilati eramus
|
wir waren gleichgemacht worden |
| 2. Person Plural |
assimilati eratis
|
ihr warst gleichgemacht worden |
| 3. Person Plural |
assimilati erant
|
sie waren gleichgemacht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavissem
|
ich hätte gleichgemacht |
| 2. Person Singular |
assimilavisses
|
du hättest gleichgemacht |
| 3. Person Singular |
assimilavisset
|
er/sie/es hätte gleichgemacht |
| 1. Person Plural |
assimilavissemus
|
wir hätten gleichgemacht |
| 2. Person Plural |
assimilavissetis
|
ihr hättet gleichgemacht |
| 3. Person Plural |
assimilavissent
|
sie hätten gleichgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus essem
|
ich wäre gleichgemacht worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus esses
|
du wärest gleichgemacht worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus esset
|
er/sie/es wäre gleichgemacht worden |
| 1. Person Plural |
assimilati essemus
|
wir wären gleichgemacht worden |
| 2. Person Plural |
assimilati essetis
|
ihr wäret gleichgemacht worden |
| 3. Person Plural |
assimilati essent
|
sie wären gleichgemacht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavero
|
ich werde gleichgemacht haben |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du wirst gleichgemacht haben |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es wird gleichgemacht haben |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir werden gleichgemacht haben |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr werdet gleichgemacht haben |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie werden gleichgemacht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus ero
|
ich werde gleichgemacht worden sein |
| 2. Person Singular |
assimilatus eris
|
du werdest gleichgemacht worden sein |
| 3. Person Singular |
assimilatus erit
|
er/sie/es werde gleichgemacht worden sein |
| 1. Person Plural |
assimilati erimus
|
wir werden gleichgemacht worden sein |
| 2. Person Plural |
assimilati eritis
|
ihr werdet gleichgemacht worden sein |
| 3. Person Plural |
assimilati erunt
|
sie werden gleichgemacht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilare
|
gleichmachen |
| Vorzeitigkeit |
assimilavisse
|
gleichgemacht haben |
| Nachzeitigkeit |
assimilaturum esse
|
gleichmachen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilari assimilarier
|
gleichgemacht werden |
| Vorzeitigkeit |
assimilatum esse
|
gleichgemacht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
assimilatum iri
|
künftig gleichgemacht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
assimila
|
mache gleich! |
| 2. Person Plural |
assimilate
|
macht gleich! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
assimilato
|
| 3. Person Singular |
assimilato
|
| 2. Person Plural |
assimilatote
|
| 3. Person Plural |
assimilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
assimilare
|
das Gleichmachen |
| Genitiv |
assimilandi
|
des Gleichmachens |
| Dativ |
assimilando
|
dem Gleichmachen |
| Akkusativ |
assimilandum
|
das Gleichmachen |
| Ablativ |
assimilando
|
durch das Gleichmachen |
| Vokativ |
assimilande
|
Gleichmachen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilandus
|
assimilanda
|
assimilandum
|
| Genitiv |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilandi
|
| Dativ |
assimilando
|
assimilandae
|
assimilando
|
| Akkusativ |
assimilandum
|
assimilandam
|
assimilandum
|
| Ablativ |
assimilando
|
assimilanda
|
assimilando
|
| Vokativ |
assimilande
|
assimilanda
|
assimilandum
|
Plural
| Nominativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
| Genitiv |
assimilandorum
|
assimilandarum
|
assimilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
assimilandos
|
assimilandas
|
assimilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
| Genitiv |
assimilantis
|
assimilantis
|
assimilantis
|
| Dativ |
assimilanti
|
assimilanti
|
assimilanti
|
| Akkusativ |
assimilantem
|
assimilantem
|
assimilans
|
| Ablativ |
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
| Vokativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
Plural
| Nominativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Genitiv |
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
| Dativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Akkusativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Ablativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Vokativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilatus
|
assimilata
|
assimilatum
|
| Genitiv |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilati
|
| Dativ |
assimilato
|
assimilatae
|
assimilato
|
| Akkusativ |
assimilatum
|
assimilatam
|
assimilatum
|
| Ablativ |
assimilato
|
assimilata
|
assimilato
|
| Vokativ |
assimilate
|
assimilata
|
assimilatum
|
Plural
| Nominativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
| Genitiv |
assimilatorum
|
assimilatarum
|
assimilatorum
|
| Dativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Akkusativ |
assimilatos
|
assimilatas
|
assimilata
|
| Ablativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Vokativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilaturus
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
| Genitiv |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilaturi
|
| Dativ |
assimilaturo
|
assimilaturae
|
assimilaturo
|
| Akkusativ |
assimilaturum
|
assimilaturam
|
assimilaturum
|
| Ablativ |
assimilaturo
|
assimilatura
|
assimilaturo
|
| Vokativ |
assimilature
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
Plural
| Nominativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
| Genitiv |
assimilaturorum
|
assimilaturarum
|
assimilaturorum
|
| Dativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Akkusativ |
assimilaturos
|
assimilaturas
|
assimilatura
|
| Ablativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Vokativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
assimilatum
|
assimilatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilo
|
|
| 2. Person Singular |
assimilas
|
|
| 3. Person Singular |
assimilat
|
|
| 1. Person Plural |
assimilamus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilatis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilor
|
|
| 2. Person Singular |
assimilaris assimilare
|
|
| 3. Person Singular |
assimilatur
|
|
| 1. Person Plural |
assimilamur
|
|
| 2. Person Plural |
assimilamini
|
|
| 3. Person Plural |
assimilantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilem
|
|
| 2. Person Singular |
assimiles
|
|
| 3. Person Singular |
assimilet
|
|
| 1. Person Plural |
assimilemus
|
|
| 2. Person Plural |
assimiletis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimiler
|
|
| 2. Person Singular |
assimileris assimilere
|
|
| 3. Person Singular |
assimiletur
|
|
| 1. Person Plural |
assimilemur
|
|
| 2. Person Plural |
assimilemini
|
|
| 3. Person Plural |
assimilentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabam
|
|
| 2. Person Singular |
assimilabas
|
|
| 3. Person Singular |
assimilabat
|
|
| 1. Person Plural |
assimilabamus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilabatis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabar
|
|
| 2. Person Singular |
assimilabaris assimilabare
|
|
| 3. Person Singular |
assimilabatur
|
|
| 1. Person Plural |
assimilabamur
|
|
| 2. Person Plural |
assimilabamini
|
|
| 3. Person Plural |
assimilabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarem
|
|
| 2. Person Singular |
assimilares
|
|
| 3. Person Singular |
assimilaret
|
|
| 1. Person Plural |
assimilaremus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilaretis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarer
|
|
| 2. Person Singular |
assimilareris assimilarere
|
|
| 3. Person Singular |
assimilaretur
|
|
| 1. Person Plural |
assimilaremur
|
|
| 2. Person Plural |
assimilaremini
|
|
| 3. Person Plural |
assimilarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabo
|
|
| 2. Person Singular |
assimilabis
|
|
| 3. Person Singular |
assimilabit
|
|
| 1. Person Plural |
assimilabimus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilabitis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabor
|
|
| 2. Person Singular |
assimilaberis assimilabere
|
|
| 3. Person Singular |
assimilabitur
|
|
| 1. Person Plural |
assimilabimur
|
|
| 2. Person Plural |
assimilabimini
|
|
| 3. Person Plural |
assimilabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavi
|
|
| 2. Person Singular |
assimilavisti
|
|
| 3. Person Singular |
assimilavit
|
|
| 1. Person Plural |
assimilavimus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilavistis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilaverunt assimilavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
assimilatus es
|
|
| 3. Person Singular |
assimilatus est
|
|
| 1. Person Plural |
assimilati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilati estis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaverim
|
|
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
|
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
|
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
assimilatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
assimilatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
assimilati simus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaveram
|
|
| 2. Person Singular |
assimilaveras
|
|
| 3. Person Singular |
assimilaverat
|
|
| 1. Person Plural |
assimilaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
assimilatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
assimilatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
assimilati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavissem
|
|
| 2. Person Singular |
assimilavisses
|
|
| 3. Person Singular |
assimilavisset
|
|
| 1. Person Plural |
assimilavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
assimilatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
assimilatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
assimilati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavero
|
|
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
|
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
|
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
assimilatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
assimilatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
assimilati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
assimilati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
assimilati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilare
|
|
| Vorzeitigkeit |
assimilavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
assimilaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilari assimilarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
assimilatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
assimilatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
assimila
|
! |
| 2. Person Plural |
assimilate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
assimilato
|
| 3. Person Singular |
assimilato
|
| 2. Person Plural |
assimilatote
|
| 3. Person Plural |
assimilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
assimilare
|
das |
| Genitiv |
assimilandi
|
des es |
| Dativ |
assimilando
|
dem |
| Akkusativ |
assimilandum
|
das |
| Ablativ |
assimilando
|
durch das |
| Vokativ |
assimilande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilandus
|
assimilanda
|
assimilandum
|
| Genitiv |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilandi
|
| Dativ |
assimilando
|
assimilandae
|
assimilando
|
| Akkusativ |
assimilandum
|
assimilandam
|
assimilandum
|
| Ablativ |
assimilando
|
assimilanda
|
assimilando
|
| Vokativ |
assimilande
|
assimilanda
|
assimilandum
|
Plural
| Nominativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
| Genitiv |
assimilandorum
|
assimilandarum
|
assimilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
assimilandos
|
assimilandas
|
assimilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
| Genitiv |
assimilantis
|
assimilantis
|
assimilantis
|
| Dativ |
assimilanti
|
assimilanti
|
assimilanti
|
| Akkusativ |
assimilantem
|
assimilantem
|
assimilans
|
| Ablativ |
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
| Vokativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
Plural
| Nominativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Genitiv |
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
| Dativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Akkusativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Ablativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Vokativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilatus
|
assimilata
|
assimilatum
|
| Genitiv |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilati
|
| Dativ |
assimilato
|
assimilatae
|
assimilato
|
| Akkusativ |
assimilatum
|
assimilatam
|
assimilatum
|
| Ablativ |
assimilato
|
assimilata
|
assimilato
|
| Vokativ |
assimilate
|
assimilata
|
assimilatum
|
Plural
| Nominativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
| Genitiv |
assimilatorum
|
assimilatarum
|
assimilatorum
|
| Dativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Akkusativ |
assimilatos
|
assimilatas
|
assimilata
|
| Ablativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Vokativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilaturus
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
| Genitiv |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilaturi
|
| Dativ |
assimilaturo
|
assimilaturae
|
assimilaturo
|
| Akkusativ |
assimilaturum
|
assimilaturam
|
assimilaturum
|
| Ablativ |
assimilaturo
|
assimilatura
|
assimilaturo
|
| Vokativ |
assimilature
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
Plural
| Nominativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
| Genitiv |
assimilaturorum
|
assimilaturarum
|
assimilaturorum
|
| Dativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Akkusativ |
assimilaturos
|
assimilaturas
|
assimilatura
|
| Ablativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Vokativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
assimilatum
|
assimilatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilo
|
ich imitiere |
| 2. Person Singular |
assimilas
|
du imitierst |
| 3. Person Singular |
assimilat
|
er/sie/es imitiert |
| 1. Person Plural |
assimilamus
|
wir imitieren |
| 2. Person Plural |
assimilatis
|
ihr imitiert |
| 3. Person Plural |
assimilant
|
sie imitieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilor
|
ich werde imitiert |
| 2. Person Singular |
assimilaris assimilare
|
du wirst imitiert |
| 3. Person Singular |
assimilatur
|
er/sie/es wird imitiert |
| 1. Person Plural |
assimilamur
|
wir werden imitiert |
| 2. Person Plural |
assimilamini
|
ihr werdet imitiert |
| 3. Person Plural |
assimilantur
|
sie werden imitiert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilem
|
ich imitiere |
| 2. Person Singular |
assimiles
|
du imitierest |
| 3. Person Singular |
assimilet
|
er/sie/es imitiere |
| 1. Person Plural |
assimilemus
|
wir imitieren |
| 2. Person Plural |
assimiletis
|
ihr imitieret |
| 3. Person Plural |
assimilent
|
sie imitieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimiler
|
ich werde imitiert |
| 2. Person Singular |
assimileris assimilere
|
du werdest imitiert |
| 3. Person Singular |
assimiletur
|
er/sie/es werde imitiert |
| 1. Person Plural |
assimilemur
|
wir werden imitiert |
| 2. Person Plural |
assimilemini
|
ihr werdet imitiert |
| 3. Person Plural |
assimilentur
|
sie werden imitiert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabam
|
ich imitierte |
| 2. Person Singular |
assimilabas
|
du imitiertest |
| 3. Person Singular |
assimilabat
|
er/sie/es imitierte |
| 1. Person Plural |
assimilabamus
|
wir imitierten |
| 2. Person Plural |
assimilabatis
|
ihr imitiertet |
| 3. Person Plural |
assimilabant
|
sie imitierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabar
|
ich wurde imitiert |
| 2. Person Singular |
assimilabaris assimilabare
|
du wurdest imitiert |
| 3. Person Singular |
assimilabatur
|
er/sie/es wurde imitiert |
| 1. Person Plural |
assimilabamur
|
wir wurden imitiert |
| 2. Person Plural |
assimilabamini
|
ihr wurdet imitiert |
| 3. Person Plural |
assimilabantur
|
sie wurden imitiert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarem
|
ich imitierte |
| 2. Person Singular |
assimilares
|
du imitiertest |
| 3. Person Singular |
assimilaret
|
er/sie/es imitierte |
| 1. Person Plural |
assimilaremus
|
wir imitierten |
| 2. Person Plural |
assimilaretis
|
ihr imitiertet |
| 3. Person Plural |
assimilarent
|
sie imitierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarer
|
ich würde imitiert |
| 2. Person Singular |
assimilareris assimilarere
|
du würdest imitiert |
| 3. Person Singular |
assimilaretur
|
er/sie/es würde imitiert |
| 1. Person Plural |
assimilaremur
|
wir würden imitiert |
| 2. Person Plural |
assimilaremini
|
ihr würdet imitiert |
| 3. Person Plural |
assimilarentur
|
sie würden imitiert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabo
|
ich werde imitieren |
| 2. Person Singular |
assimilabis
|
du wirst imitieren |
| 3. Person Singular |
assimilabit
|
er/sie/es wird imitieren |
| 1. Person Plural |
assimilabimus
|
wir werden imitieren |
| 2. Person Plural |
assimilabitis
|
ihr werdet imitieren |
| 3. Person Plural |
assimilabunt
|
sie werden imitieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabor
|
ich werde imitiert |
| 2. Person Singular |
assimilaberis assimilabere
|
du wirst imitiert |
| 3. Person Singular |
assimilabitur
|
er/sie/es wird imitiert |
| 1. Person Plural |
assimilabimur
|
wir werden imitiert |
| 2. Person Plural |
assimilabimini
|
ihr werdet imitiert |
| 3. Person Plural |
assimilabuntur
|
sie werden imitiert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavi
|
ich habe imitiert |
| 2. Person Singular |
assimilavisti
|
du hast imitiert |
| 3. Person Singular |
assimilavit
|
er/sie/es hat imitiert |
| 1. Person Plural |
assimilavimus
|
wir haben imitiert |
| 2. Person Plural |
assimilavistis
|
ihr habt imitiert |
| 3. Person Plural |
assimilaverunt assimilavere
|
sie haben imitiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sum
|
ich bin imitiert worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus es
|
du bist imitiert worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus est
|
er/sie/es ist imitiert worden |
| 1. Person Plural |
assimilati sumus
|
wir sind imitiert worden |
| 2. Person Plural |
assimilati estis
|
ihr seid imitiert worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sunt
|
sie sind imitiert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaverim
|
ich habe imitiert |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du habest imitiert |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es habe imitiert |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir haben imitiert |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr habet imitiert |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie haben imitiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sim
|
ich sei imitiert worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus sis
|
du seiest imitiert worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus sit
|
er/sie/es sei imitiert worden |
| 1. Person Plural |
assimilati simus
|
wir seien imitiert worden |
| 2. Person Plural |
assimilati sitis
|
ihr seiet imitiert worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sint
|
sie seien imitiert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaveram
|
ich hatte imitiert |
| 2. Person Singular |
assimilaveras
|
du hattest imitiert |
| 3. Person Singular |
assimilaverat
|
er/sie/es hatte imitiert |
| 1. Person Plural |
assimilaveramus
|
wir hatten imitiert |
| 2. Person Plural |
assimilaveratis
|
ihr hattet imitiert |
| 3. Person Plural |
assimilaverant
|
sie hatten imitiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus eram
|
ich war imitiert worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus eras
|
du warst imitiert worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus erat
|
er/sie/es war imitiert worden |
| 1. Person Plural |
assimilati eramus
|
wir waren imitiert worden |
| 2. Person Plural |
assimilati eratis
|
ihr warst imitiert worden |
| 3. Person Plural |
assimilati erant
|
sie waren imitiert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavissem
|
ich hätte imitiert |
| 2. Person Singular |
assimilavisses
|
du hättest imitiert |
| 3. Person Singular |
assimilavisset
|
er/sie/es hätte imitiert |
| 1. Person Plural |
assimilavissemus
|
wir hätten imitiert |
| 2. Person Plural |
assimilavissetis
|
ihr hättet imitiert |
| 3. Person Plural |
assimilavissent
|
sie hätten imitiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus essem
|
ich wäre imitiert worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus esses
|
du wärest imitiert worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus esset
|
er/sie/es wäre imitiert worden |
| 1. Person Plural |
assimilati essemus
|
wir wären imitiert worden |
| 2. Person Plural |
assimilati essetis
|
ihr wäret imitiert worden |
| 3. Person Plural |
assimilati essent
|
sie wären imitiert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavero
|
ich werde imitiert haben |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du wirst imitiert haben |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es wird imitiert haben |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir werden imitiert haben |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr werdet imitiert haben |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie werden imitiert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus ero
|
ich werde imitiert worden sein |
| 2. Person Singular |
assimilatus eris
|
du werdest imitiert worden sein |
| 3. Person Singular |
assimilatus erit
|
er/sie/es werde imitiert worden sein |
| 1. Person Plural |
assimilati erimus
|
wir werden imitiert worden sein |
| 2. Person Plural |
assimilati eritis
|
ihr werdet imitiert worden sein |
| 3. Person Plural |
assimilati erunt
|
sie werden imitiert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilare
|
imitieren |
| Vorzeitigkeit |
assimilavisse
|
imitiert haben |
| Nachzeitigkeit |
assimilaturum esse
|
imitieren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilari assimilarier
|
imitiert werden |
| Vorzeitigkeit |
assimilatum esse
|
imitiert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
assimilatum iri
|
künftig imitiert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
assimila
|
imitiere! |
| 2. Person Plural |
assimilate
|
imitiert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
assimilato
|
| 3. Person Singular |
assimilato
|
| 2. Person Plural |
assimilatote
|
| 3. Person Plural |
assimilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
assimilare
|
das Imitieren |
| Genitiv |
assimilandi
|
des Imitierens |
| Dativ |
assimilando
|
dem Imitieren |
| Akkusativ |
assimilandum
|
das Imitieren |
| Ablativ |
assimilando
|
durch das Imitieren |
| Vokativ |
assimilande
|
Imitieren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilandus
|
assimilanda
|
assimilandum
|
| Genitiv |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilandi
|
| Dativ |
assimilando
|
assimilandae
|
assimilando
|
| Akkusativ |
assimilandum
|
assimilandam
|
assimilandum
|
| Ablativ |
assimilando
|
assimilanda
|
assimilando
|
| Vokativ |
assimilande
|
assimilanda
|
assimilandum
|
Plural
| Nominativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
| Genitiv |
assimilandorum
|
assimilandarum
|
assimilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
assimilandos
|
assimilandas
|
assimilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
| Genitiv |
assimilantis
|
assimilantis
|
assimilantis
|
| Dativ |
assimilanti
|
assimilanti
|
assimilanti
|
| Akkusativ |
assimilantem
|
assimilantem
|
assimilans
|
| Ablativ |
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
| Vokativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
Plural
| Nominativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Genitiv |
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
| Dativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Akkusativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Ablativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Vokativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilatus
|
assimilata
|
assimilatum
|
| Genitiv |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilati
|
| Dativ |
assimilato
|
assimilatae
|
assimilato
|
| Akkusativ |
assimilatum
|
assimilatam
|
assimilatum
|
| Ablativ |
assimilato
|
assimilata
|
assimilato
|
| Vokativ |
assimilate
|
assimilata
|
assimilatum
|
Plural
| Nominativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
| Genitiv |
assimilatorum
|
assimilatarum
|
assimilatorum
|
| Dativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Akkusativ |
assimilatos
|
assimilatas
|
assimilata
|
| Ablativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Vokativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilaturus
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
| Genitiv |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilaturi
|
| Dativ |
assimilaturo
|
assimilaturae
|
assimilaturo
|
| Akkusativ |
assimilaturum
|
assimilaturam
|
assimilaturum
|
| Ablativ |
assimilaturo
|
assimilatura
|
assimilaturo
|
| Vokativ |
assimilature
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
Plural
| Nominativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
| Genitiv |
assimilaturorum
|
assimilaturarum
|
assimilaturorum
|
| Dativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Akkusativ |
assimilaturos
|
assimilaturas
|
assimilatura
|
| Ablativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Vokativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
assimilatum
|
assimilatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilo
|
ich ahme nach |
| 2. Person Singular |
assimilas
|
du ahmst nach |
| 3. Person Singular |
assimilat
|
er/sie/es ahmt nach |
| 1. Person Plural |
assimilamus
|
wir ahmen nach |
| 2. Person Plural |
assimilatis
|
ihr ahmt nach |
| 3. Person Plural |
assimilant
|
sie ahmen nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilor
|
ich werde nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
assimilaris assimilare
|
du wirst nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
assimilatur
|
er/sie/es wird nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
assimilamur
|
wir werden nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
assimilamini
|
ihr werdet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
assimilantur
|
sie werden nachgeahmt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilem
|
ich ahme nach |
| 2. Person Singular |
assimiles
|
du ahmest nach |
| 3. Person Singular |
assimilet
|
er/sie/es ahme nach |
| 1. Person Plural |
assimilemus
|
wir ahmen nach |
| 2. Person Plural |
assimiletis
|
ihr ahmet nach |
| 3. Person Plural |
assimilent
|
sie ahmen nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimiler
|
ich werde nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
assimileris assimilere
|
du werdest nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
assimiletur
|
er/sie/es werde nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
assimilemur
|
wir werden nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
assimilemini
|
ihr werdet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
assimilentur
|
sie werden nachgeahmt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabam
|
ich ahmte nach |
| 2. Person Singular |
assimilabas
|
du ahmtest nach |
| 3. Person Singular |
assimilabat
|
er/sie/es ahmte nach |
| 1. Person Plural |
assimilabamus
|
wir ahmten nach |
| 2. Person Plural |
assimilabatis
|
ihr ahmtet nach |
| 3. Person Plural |
assimilabant
|
sie ahmten nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabar
|
ich wurde nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
assimilabaris assimilabare
|
du wurdest nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
assimilabatur
|
er/sie/es wurde nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
assimilabamur
|
wir wurden nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
assimilabamini
|
ihr wurdet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
assimilabantur
|
sie wurden nachgeahmt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarem
|
ich ahmte nach |
| 2. Person Singular |
assimilares
|
du ahmtest nach |
| 3. Person Singular |
assimilaret
|
er/sie/es ahmte nach |
| 1. Person Plural |
assimilaremus
|
wir ahmten nach |
| 2. Person Plural |
assimilaretis
|
ihr ahmtet nach |
| 3. Person Plural |
assimilarent
|
sie ahmten nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarer
|
ich würde nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
assimilareris assimilarere
|
du würdest nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
assimilaretur
|
er/sie/es würde nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
assimilaremur
|
wir würden nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
assimilaremini
|
ihr würdet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
assimilarentur
|
sie würden nachgeahmt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabo
|
ich werde nachahmen |
| 2. Person Singular |
assimilabis
|
du wirst nachahmen |
| 3. Person Singular |
assimilabit
|
er/sie/es wird nachahmen |
| 1. Person Plural |
assimilabimus
|
wir werden nachahmen |
| 2. Person Plural |
assimilabitis
|
ihr werdet nachahmen |
| 3. Person Plural |
assimilabunt
|
sie werden nachahmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabor
|
ich werde nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
assimilaberis assimilabere
|
du wirst nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
assimilabitur
|
er/sie/es wird nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
assimilabimur
|
wir werden nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
assimilabimini
|
ihr werdet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
assimilabuntur
|
sie werden nachgeahmt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavi
|
ich habe nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
assimilavisti
|
du hast nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
assimilavit
|
er/sie/es hat nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
assimilavimus
|
wir haben nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
assimilavistis
|
ihr habt nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
assimilaverunt assimilavere
|
sie haben nachgeahmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sum
|
ich bin nachgeahmt worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus es
|
du bist nachgeahmt worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus est
|
er/sie/es ist nachgeahmt worden |
| 1. Person Plural |
assimilati sumus
|
wir sind nachgeahmt worden |
| 2. Person Plural |
assimilati estis
|
ihr seid nachgeahmt worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sunt
|
sie sind nachgeahmt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaverim
|
ich habe nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du habest nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es habe nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir haben nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr habet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie haben nachgeahmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sim
|
ich sei nachgeahmt worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus sis
|
du seiest nachgeahmt worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus sit
|
er/sie/es sei nachgeahmt worden |
| 1. Person Plural |
assimilati simus
|
wir seien nachgeahmt worden |
| 2. Person Plural |
assimilati sitis
|
ihr seiet nachgeahmt worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sint
|
sie seien nachgeahmt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaveram
|
ich hatte nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
assimilaveras
|
du hattest nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
assimilaverat
|
er/sie/es hatte nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
assimilaveramus
|
wir hatten nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
assimilaveratis
|
ihr hattet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
assimilaverant
|
sie hatten nachgeahmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus eram
|
ich war nachgeahmt worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus eras
|
du warst nachgeahmt worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus erat
|
er/sie/es war nachgeahmt worden |
| 1. Person Plural |
assimilati eramus
|
wir waren nachgeahmt worden |
| 2. Person Plural |
assimilati eratis
|
ihr warst nachgeahmt worden |
| 3. Person Plural |
assimilati erant
|
sie waren nachgeahmt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavissem
|
ich hätte nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
assimilavisses
|
du hättest nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
assimilavisset
|
er/sie/es hätte nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
assimilavissemus
|
wir hätten nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
assimilavissetis
|
ihr hättet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
assimilavissent
|
sie hätten nachgeahmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus essem
|
ich wäre nachgeahmt worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus esses
|
du wärest nachgeahmt worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus esset
|
er/sie/es wäre nachgeahmt worden |
| 1. Person Plural |
assimilati essemus
|
wir wären nachgeahmt worden |
| 2. Person Plural |
assimilati essetis
|
ihr wäret nachgeahmt worden |
| 3. Person Plural |
assimilati essent
|
sie wären nachgeahmt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavero
|
ich werde nachgeahmt haben |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du wirst nachgeahmt haben |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es wird nachgeahmt haben |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir werden nachgeahmt haben |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr werdet nachgeahmt haben |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie werden nachgeahmt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus ero
|
ich werde nachgeahmt worden sein |
| 2. Person Singular |
assimilatus eris
|
du werdest nachgeahmt worden sein |
| 3. Person Singular |
assimilatus erit
|
er/sie/es werde nachgeahmt worden sein |
| 1. Person Plural |
assimilati erimus
|
wir werden nachgeahmt worden sein |
| 2. Person Plural |
assimilati eritis
|
ihr werdet nachgeahmt worden sein |
| 3. Person Plural |
assimilati erunt
|
sie werden nachgeahmt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilare
|
nachahmen |
| Vorzeitigkeit |
assimilavisse
|
nachgeahmt haben |
| Nachzeitigkeit |
assimilaturum esse
|
nachahmen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilari assimilarier
|
nachgeahmt werden |
| Vorzeitigkeit |
assimilatum esse
|
nachgeahmt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
assimilatum iri
|
künftig nachgeahmt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
assimila
|
ahme nach! |
| 2. Person Plural |
assimilate
|
ahmt nach! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
assimilato
|
| 3. Person Singular |
assimilato
|
| 2. Person Plural |
assimilatote
|
| 3. Person Plural |
assimilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
assimilare
|
das Nachahmen |
| Genitiv |
assimilandi
|
des Nachahmens |
| Dativ |
assimilando
|
dem Nachahmen |
| Akkusativ |
assimilandum
|
das Nachahmen |
| Ablativ |
assimilando
|
durch das Nachahmen |
| Vokativ |
assimilande
|
Nachahmen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilandus
|
assimilanda
|
assimilandum
|
| Genitiv |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilandi
|
| Dativ |
assimilando
|
assimilandae
|
assimilando
|
| Akkusativ |
assimilandum
|
assimilandam
|
assimilandum
|
| Ablativ |
assimilando
|
assimilanda
|
assimilando
|
| Vokativ |
assimilande
|
assimilanda
|
assimilandum
|
Plural
| Nominativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
| Genitiv |
assimilandorum
|
assimilandarum
|
assimilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
assimilandos
|
assimilandas
|
assimilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
| Genitiv |
assimilantis
|
assimilantis
|
assimilantis
|
| Dativ |
assimilanti
|
assimilanti
|
assimilanti
|
| Akkusativ |
assimilantem
|
assimilantem
|
assimilans
|
| Ablativ |
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
| Vokativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
Plural
| Nominativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Genitiv |
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
| Dativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Akkusativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Ablativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Vokativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilatus
|
assimilata
|
assimilatum
|
| Genitiv |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilati
|
| Dativ |
assimilato
|
assimilatae
|
assimilato
|
| Akkusativ |
assimilatum
|
assimilatam
|
assimilatum
|
| Ablativ |
assimilato
|
assimilata
|
assimilato
|
| Vokativ |
assimilate
|
assimilata
|
assimilatum
|
Plural
| Nominativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
| Genitiv |
assimilatorum
|
assimilatarum
|
assimilatorum
|
| Dativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Akkusativ |
assimilatos
|
assimilatas
|
assimilata
|
| Ablativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Vokativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilaturus
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
| Genitiv |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilaturi
|
| Dativ |
assimilaturo
|
assimilaturae
|
assimilaturo
|
| Akkusativ |
assimilaturum
|
assimilaturam
|
assimilaturum
|
| Ablativ |
assimilaturo
|
assimilatura
|
assimilaturo
|
| Vokativ |
assimilature
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
Plural
| Nominativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
| Genitiv |
assimilaturorum
|
assimilaturarum
|
assimilaturorum
|
| Dativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Akkusativ |
assimilaturos
|
assimilaturas
|
assimilatura
|
| Ablativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Vokativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
assimilatum
|
assimilatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilo
|
ich simuliere |
| 2. Person Singular |
assimilas
|
du simulierst |
| 3. Person Singular |
assimilat
|
er/sie/es simuliert |
| 1. Person Plural |
assimilamus
|
wir simulieren |
| 2. Person Plural |
assimilatis
|
ihr simuliert |
| 3. Person Plural |
assimilant
|
sie simulieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilor
|
ich werde simuliert |
| 2. Person Singular |
assimilaris assimilare
|
du wirst simuliert |
| 3. Person Singular |
assimilatur
|
er/sie/es wird simuliert |
| 1. Person Plural |
assimilamur
|
wir werden simuliert |
| 2. Person Plural |
assimilamini
|
ihr werdet simuliert |
| 3. Person Plural |
assimilantur
|
sie werden simuliert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilem
|
ich simuliere |
| 2. Person Singular |
assimiles
|
du simulierest |
| 3. Person Singular |
assimilet
|
er/sie/es simuliere |
| 1. Person Plural |
assimilemus
|
wir simulieren |
| 2. Person Plural |
assimiletis
|
ihr simulieret |
| 3. Person Plural |
assimilent
|
sie simulieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimiler
|
ich werde simuliert |
| 2. Person Singular |
assimileris assimilere
|
du werdest simuliert |
| 3. Person Singular |
assimiletur
|
er/sie/es werde simuliert |
| 1. Person Plural |
assimilemur
|
wir werden simuliert |
| 2. Person Plural |
assimilemini
|
ihr werdet simuliert |
| 3. Person Plural |
assimilentur
|
sie werden simuliert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabam
|
ich simulierte |
| 2. Person Singular |
assimilabas
|
du simuliertest |
| 3. Person Singular |
assimilabat
|
er/sie/es simulierte |
| 1. Person Plural |
assimilabamus
|
wir simulierten |
| 2. Person Plural |
assimilabatis
|
ihr simuliertet |
| 3. Person Plural |
assimilabant
|
sie simulierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabar
|
ich wurde simuliert |
| 2. Person Singular |
assimilabaris assimilabare
|
du wurdest simuliert |
| 3. Person Singular |
assimilabatur
|
er/sie/es wurde simuliert |
| 1. Person Plural |
assimilabamur
|
wir wurden simuliert |
| 2. Person Plural |
assimilabamini
|
ihr wurdet simuliert |
| 3. Person Plural |
assimilabantur
|
sie wurden simuliert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarem
|
ich simulierte |
| 2. Person Singular |
assimilares
|
du simuliertest |
| 3. Person Singular |
assimilaret
|
er/sie/es simulierte |
| 1. Person Plural |
assimilaremus
|
wir simulierten |
| 2. Person Plural |
assimilaretis
|
ihr simuliertet |
| 3. Person Plural |
assimilarent
|
sie simulierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarer
|
ich würde simuliert |
| 2. Person Singular |
assimilareris assimilarere
|
du würdest simuliert |
| 3. Person Singular |
assimilaretur
|
er/sie/es würde simuliert |
| 1. Person Plural |
assimilaremur
|
wir würden simuliert |
| 2. Person Plural |
assimilaremini
|
ihr würdet simuliert |
| 3. Person Plural |
assimilarentur
|
sie würden simuliert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabo
|
ich werde simulieren |
| 2. Person Singular |
assimilabis
|
du wirst simulieren |
| 3. Person Singular |
assimilabit
|
er/sie/es wird simulieren |
| 1. Person Plural |
assimilabimus
|
wir werden simulieren |
| 2. Person Plural |
assimilabitis
|
ihr werdet simulieren |
| 3. Person Plural |
assimilabunt
|
sie werden simulieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabor
|
ich werde simuliert |
| 2. Person Singular |
assimilaberis assimilabere
|
du wirst simuliert |
| 3. Person Singular |
assimilabitur
|
er/sie/es wird simuliert |
| 1. Person Plural |
assimilabimur
|
wir werden simuliert |
| 2. Person Plural |
assimilabimini
|
ihr werdet simuliert |
| 3. Person Plural |
assimilabuntur
|
sie werden simuliert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavi
|
ich habe simuliert |
| 2. Person Singular |
assimilavisti
|
du hast simuliert |
| 3. Person Singular |
assimilavit
|
er/sie/es hat simuliert |
| 1. Person Plural |
assimilavimus
|
wir haben simuliert |
| 2. Person Plural |
assimilavistis
|
ihr habt simuliert |
| 3. Person Plural |
assimilaverunt assimilavere
|
sie haben simuliert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sum
|
ich bin simuliert worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus es
|
du bist simuliert worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus est
|
er/sie/es ist simuliert worden |
| 1. Person Plural |
assimilati sumus
|
wir sind simuliert worden |
| 2. Person Plural |
assimilati estis
|
ihr seid simuliert worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sunt
|
sie sind simuliert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaverim
|
ich habe simuliert |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du habest simuliert |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es habe simuliert |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir haben simuliert |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr habet simuliert |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie haben simuliert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sim
|
ich sei simuliert worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus sis
|
du seiest simuliert worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus sit
|
er/sie/es sei simuliert worden |
| 1. Person Plural |
assimilati simus
|
wir seien simuliert worden |
| 2. Person Plural |
assimilati sitis
|
ihr seiet simuliert worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sint
|
sie seien simuliert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaveram
|
ich hatte simuliert |
| 2. Person Singular |
assimilaveras
|
du hattest simuliert |
| 3. Person Singular |
assimilaverat
|
er/sie/es hatte simuliert |
| 1. Person Plural |
assimilaveramus
|
wir hatten simuliert |
| 2. Person Plural |
assimilaveratis
|
ihr hattet simuliert |
| 3. Person Plural |
assimilaverant
|
sie hatten simuliert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus eram
|
ich war simuliert worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus eras
|
du warst simuliert worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus erat
|
er/sie/es war simuliert worden |
| 1. Person Plural |
assimilati eramus
|
wir waren simuliert worden |
| 2. Person Plural |
assimilati eratis
|
ihr warst simuliert worden |
| 3. Person Plural |
assimilati erant
|
sie waren simuliert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavissem
|
ich hätte simuliert |
| 2. Person Singular |
assimilavisses
|
du hättest simuliert |
| 3. Person Singular |
assimilavisset
|
er/sie/es hätte simuliert |
| 1. Person Plural |
assimilavissemus
|
wir hätten simuliert |
| 2. Person Plural |
assimilavissetis
|
ihr hättet simuliert |
| 3. Person Plural |
assimilavissent
|
sie hätten simuliert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus essem
|
ich wäre simuliert worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus esses
|
du wärest simuliert worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus esset
|
er/sie/es wäre simuliert worden |
| 1. Person Plural |
assimilati essemus
|
wir wären simuliert worden |
| 2. Person Plural |
assimilati essetis
|
ihr wäret simuliert worden |
| 3. Person Plural |
assimilati essent
|
sie wären simuliert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavero
|
ich werde simuliert haben |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du wirst simuliert haben |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es wird simuliert haben |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir werden simuliert haben |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr werdet simuliert haben |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie werden simuliert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus ero
|
ich werde simuliert worden sein |
| 2. Person Singular |
assimilatus eris
|
du werdest simuliert worden sein |
| 3. Person Singular |
assimilatus erit
|
er/sie/es werde simuliert worden sein |
| 1. Person Plural |
assimilati erimus
|
wir werden simuliert worden sein |
| 2. Person Plural |
assimilati eritis
|
ihr werdet simuliert worden sein |
| 3. Person Plural |
assimilati erunt
|
sie werden simuliert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilare
|
simulieren |
| Vorzeitigkeit |
assimilavisse
|
simuliert haben |
| Nachzeitigkeit |
assimilaturum esse
|
simulieren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilari assimilarier
|
simuliert werden |
| Vorzeitigkeit |
assimilatum esse
|
simuliert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
assimilatum iri
|
künftig simuliert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
assimila
|
simuliere! |
| 2. Person Plural |
assimilate
|
simuliert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
assimilato
|
| 3. Person Singular |
assimilato
|
| 2. Person Plural |
assimilatote
|
| 3. Person Plural |
assimilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
assimilare
|
das Simulieren |
| Genitiv |
assimilandi
|
des Simulierens |
| Dativ |
assimilando
|
dem Simulieren |
| Akkusativ |
assimilandum
|
das Simulieren |
| Ablativ |
assimilando
|
durch das Simulieren |
| Vokativ |
assimilande
|
Simulieren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilandus
|
assimilanda
|
assimilandum
|
| Genitiv |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilandi
|
| Dativ |
assimilando
|
assimilandae
|
assimilando
|
| Akkusativ |
assimilandum
|
assimilandam
|
assimilandum
|
| Ablativ |
assimilando
|
assimilanda
|
assimilando
|
| Vokativ |
assimilande
|
assimilanda
|
assimilandum
|
Plural
| Nominativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
| Genitiv |
assimilandorum
|
assimilandarum
|
assimilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
assimilandos
|
assimilandas
|
assimilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
| Genitiv |
assimilantis
|
assimilantis
|
assimilantis
|
| Dativ |
assimilanti
|
assimilanti
|
assimilanti
|
| Akkusativ |
assimilantem
|
assimilantem
|
assimilans
|
| Ablativ |
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
| Vokativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
Plural
| Nominativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Genitiv |
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
| Dativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Akkusativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Ablativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Vokativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilatus
|
assimilata
|
assimilatum
|
| Genitiv |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilati
|
| Dativ |
assimilato
|
assimilatae
|
assimilato
|
| Akkusativ |
assimilatum
|
assimilatam
|
assimilatum
|
| Ablativ |
assimilato
|
assimilata
|
assimilato
|
| Vokativ |
assimilate
|
assimilata
|
assimilatum
|
Plural
| Nominativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
| Genitiv |
assimilatorum
|
assimilatarum
|
assimilatorum
|
| Dativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Akkusativ |
assimilatos
|
assimilatas
|
assimilata
|
| Ablativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Vokativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilaturus
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
| Genitiv |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilaturi
|
| Dativ |
assimilaturo
|
assimilaturae
|
assimilaturo
|
| Akkusativ |
assimilaturum
|
assimilaturam
|
assimilaturum
|
| Ablativ |
assimilaturo
|
assimilatura
|
assimilaturo
|
| Vokativ |
assimilature
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
Plural
| Nominativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
| Genitiv |
assimilaturorum
|
assimilaturarum
|
assimilaturorum
|
| Dativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Akkusativ |
assimilaturos
|
assimilaturas
|
assimilatura
|
| Ablativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Vokativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
assimilatum
|
assimilatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilo
|
ich vergleiche |
| 2. Person Singular |
assimilas
|
du vergleichst |
| 3. Person Singular |
assimilat
|
er/sie/es vergleicht |
| 1. Person Plural |
assimilamus
|
wir vergleichen |
| 2. Person Plural |
assimilatis
|
ihr vergleicht |
| 3. Person Plural |
assimilant
|
sie vergleichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilor
|
ich werde verglichen |
| 2. Person Singular |
assimilaris assimilare
|
du wirst verglichen |
| 3. Person Singular |
assimilatur
|
er/sie/es wird verglichen |
| 1. Person Plural |
assimilamur
|
wir werden verglichen |
| 2. Person Plural |
assimilamini
|
ihr werdet verglichen |
| 3. Person Plural |
assimilantur
|
sie werden verglichen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilem
|
ich vergleiche |
| 2. Person Singular |
assimiles
|
du vergleichest |
| 3. Person Singular |
assimilet
|
er/sie/es vergleiche |
| 1. Person Plural |
assimilemus
|
wir vergleichen |
| 2. Person Plural |
assimiletis
|
ihr vergleichet |
| 3. Person Plural |
assimilent
|
sie vergleichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimiler
|
ich werde verglichen |
| 2. Person Singular |
assimileris assimilere
|
du werdest verglichen |
| 3. Person Singular |
assimiletur
|
er/sie/es werde verglichen |
| 1. Person Plural |
assimilemur
|
wir werden verglichen |
| 2. Person Plural |
assimilemini
|
ihr werdet verglichen |
| 3. Person Plural |
assimilentur
|
sie werden verglichen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabam
|
ich verglich |
| 2. Person Singular |
assimilabas
|
du verglichst |
| 3. Person Singular |
assimilabat
|
er/sie/es verglich |
| 1. Person Plural |
assimilabamus
|
wir verglichen |
| 2. Person Plural |
assimilabatis
|
ihr verglicht |
| 3. Person Plural |
assimilabant
|
sie verglichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabar
|
ich wurde verglichen |
| 2. Person Singular |
assimilabaris assimilabare
|
du wurdest verglichen |
| 3. Person Singular |
assimilabatur
|
er/sie/es wurde verglichen |
| 1. Person Plural |
assimilabamur
|
wir wurden verglichen |
| 2. Person Plural |
assimilabamini
|
ihr wurdet verglichen |
| 3. Person Plural |
assimilabantur
|
sie wurden verglichen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarem
|
ich vergliche |
| 2. Person Singular |
assimilares
|
du verglichest |
| 3. Person Singular |
assimilaret
|
er/sie/es vergliche |
| 1. Person Plural |
assimilaremus
|
wir verglichen |
| 2. Person Plural |
assimilaretis
|
ihr verglichet |
| 3. Person Plural |
assimilarent
|
sie verglichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarer
|
ich würde verglichen |
| 2. Person Singular |
assimilareris assimilarere
|
du würdest verglichen |
| 3. Person Singular |
assimilaretur
|
er/sie/es würde verglichen |
| 1. Person Plural |
assimilaremur
|
wir würden verglichen |
| 2. Person Plural |
assimilaremini
|
ihr würdet verglichen |
| 3. Person Plural |
assimilarentur
|
sie würden verglichen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabo
|
ich werde vergleichen |
| 2. Person Singular |
assimilabis
|
du wirst vergleichen |
| 3. Person Singular |
assimilabit
|
er/sie/es wird vergleichen |
| 1. Person Plural |
assimilabimus
|
wir werden vergleichen |
| 2. Person Plural |
assimilabitis
|
ihr werdet vergleichen |
| 3. Person Plural |
assimilabunt
|
sie werden vergleichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabor
|
ich werde verglichen |
| 2. Person Singular |
assimilaberis assimilabere
|
du wirst verglichen |
| 3. Person Singular |
assimilabitur
|
er/sie/es wird verglichen |
| 1. Person Plural |
assimilabimur
|
wir werden verglichen |
| 2. Person Plural |
assimilabimini
|
ihr werdet verglichen |
| 3. Person Plural |
assimilabuntur
|
sie werden verglichen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavi
|
ich habe verglichen |
| 2. Person Singular |
assimilavisti
|
du hast verglichen |
| 3. Person Singular |
assimilavit
|
er/sie/es hat verglichen |
| 1. Person Plural |
assimilavimus
|
wir haben verglichen |
| 2. Person Plural |
assimilavistis
|
ihr habt verglichen |
| 3. Person Plural |
assimilaverunt assimilavere
|
sie haben verglichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sum
|
ich bin verglichen worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus es
|
du bist verglichen worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus est
|
er/sie/es ist verglichen worden |
| 1. Person Plural |
assimilati sumus
|
wir sind verglichen worden |
| 2. Person Plural |
assimilati estis
|
ihr seid verglichen worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sunt
|
sie sind verglichen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaverim
|
ich habe verglichen |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du habest verglichen |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es habe verglichen |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir haben verglichen |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr habet verglichen |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie haben verglichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sim
|
ich sei verglichen worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus sis
|
du seiest verglichen worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus sit
|
er/sie/es sei verglichen worden |
| 1. Person Plural |
assimilati simus
|
wir seien verglichen worden |
| 2. Person Plural |
assimilati sitis
|
ihr seiet verglichen worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sint
|
sie seien verglichen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaveram
|
ich hatte verglichen |
| 2. Person Singular |
assimilaveras
|
du hattest verglichen |
| 3. Person Singular |
assimilaverat
|
er/sie/es hatte verglichen |
| 1. Person Plural |
assimilaveramus
|
wir hatten verglichen |
| 2. Person Plural |
assimilaveratis
|
ihr hattet verglichen |
| 3. Person Plural |
assimilaverant
|
sie hatten verglichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus eram
|
ich war verglichen worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus eras
|
du warst verglichen worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus erat
|
er/sie/es war verglichen worden |
| 1. Person Plural |
assimilati eramus
|
wir waren verglichen worden |
| 2. Person Plural |
assimilati eratis
|
ihr warst verglichen worden |
| 3. Person Plural |
assimilati erant
|
sie waren verglichen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavissem
|
ich hätte verglichen |
| 2. Person Singular |
assimilavisses
|
du hättest verglichen |
| 3. Person Singular |
assimilavisset
|
er/sie/es hätte verglichen |
| 1. Person Plural |
assimilavissemus
|
wir hätten verglichen |
| 2. Person Plural |
assimilavissetis
|
ihr hättet verglichen |
| 3. Person Plural |
assimilavissent
|
sie hätten verglichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus essem
|
ich wäre verglichen worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus esses
|
du wärest verglichen worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus esset
|
er/sie/es wäre verglichen worden |
| 1. Person Plural |
assimilati essemus
|
wir wären verglichen worden |
| 2. Person Plural |
assimilati essetis
|
ihr wäret verglichen worden |
| 3. Person Plural |
assimilati essent
|
sie wären verglichen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavero
|
ich werde verglichen haben |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du wirst verglichen haben |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es wird verglichen haben |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir werden verglichen haben |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr werdet verglichen haben |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie werden verglichen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus ero
|
ich werde verglichen worden sein |
| 2. Person Singular |
assimilatus eris
|
du werdest verglichen worden sein |
| 3. Person Singular |
assimilatus erit
|
er/sie/es werde verglichen worden sein |
| 1. Person Plural |
assimilati erimus
|
wir werden verglichen worden sein |
| 2. Person Plural |
assimilati eritis
|
ihr werdet verglichen worden sein |
| 3. Person Plural |
assimilati erunt
|
sie werden verglichen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilare
|
vergleichen |
| Vorzeitigkeit |
assimilavisse
|
verglichen haben |
| Nachzeitigkeit |
assimilaturum esse
|
vergleichen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilari assimilarier
|
verglichen werden |
| Vorzeitigkeit |
assimilatum esse
|
verglichen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
assimilatum iri
|
künftig verglichen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
assimila
|
vergleiche! |
| 2. Person Plural |
assimilate
|
vergleicht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
assimilato
|
| 3. Person Singular |
assimilato
|
| 2. Person Plural |
assimilatote
|
| 3. Person Plural |
assimilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
assimilare
|
das Vergleichen |
| Genitiv |
assimilandi
|
des Vergleichens |
| Dativ |
assimilando
|
dem Vergleichen |
| Akkusativ |
assimilandum
|
das Vergleichen |
| Ablativ |
assimilando
|
durch das Vergleichen |
| Vokativ |
assimilande
|
Vergleichen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilandus
|
assimilanda
|
assimilandum
|
| Genitiv |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilandi
|
| Dativ |
assimilando
|
assimilandae
|
assimilando
|
| Akkusativ |
assimilandum
|
assimilandam
|
assimilandum
|
| Ablativ |
assimilando
|
assimilanda
|
assimilando
|
| Vokativ |
assimilande
|
assimilanda
|
assimilandum
|
Plural
| Nominativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
| Genitiv |
assimilandorum
|
assimilandarum
|
assimilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
assimilandos
|
assimilandas
|
assimilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
| Genitiv |
assimilantis
|
assimilantis
|
assimilantis
|
| Dativ |
assimilanti
|
assimilanti
|
assimilanti
|
| Akkusativ |
assimilantem
|
assimilantem
|
assimilans
|
| Ablativ |
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
| Vokativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
Plural
| Nominativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Genitiv |
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
| Dativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Akkusativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Ablativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Vokativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilatus
|
assimilata
|
assimilatum
|
| Genitiv |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilati
|
| Dativ |
assimilato
|
assimilatae
|
assimilato
|
| Akkusativ |
assimilatum
|
assimilatam
|
assimilatum
|
| Ablativ |
assimilato
|
assimilata
|
assimilato
|
| Vokativ |
assimilate
|
assimilata
|
assimilatum
|
Plural
| Nominativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
| Genitiv |
assimilatorum
|
assimilatarum
|
assimilatorum
|
| Dativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Akkusativ |
assimilatos
|
assimilatas
|
assimilata
|
| Ablativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Vokativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilaturus
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
| Genitiv |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilaturi
|
| Dativ |
assimilaturo
|
assimilaturae
|
assimilaturo
|
| Akkusativ |
assimilaturum
|
assimilaturam
|
assimilaturum
|
| Ablativ |
assimilaturo
|
assimilatura
|
assimilaturo
|
| Vokativ |
assimilature
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
Plural
| Nominativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
| Genitiv |
assimilaturorum
|
assimilaturarum
|
assimilaturorum
|
| Dativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Akkusativ |
assimilaturos
|
assimilaturas
|
assimilatura
|
| Ablativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Vokativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
assimilatum
|
assimilatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilo
|
ich gebe vor |
| 2. Person Singular |
assimilas
|
du gibst vor |
| 3. Person Singular |
assimilat
|
er/sie/es gibt vor |
| 1. Person Plural |
assimilamus
|
wir geben vor |
| 2. Person Plural |
assimilatis
|
ihr gebt vor |
| 3. Person Plural |
assimilant
|
sie geben vor |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilor
|
ich werde vorgegeben |
| 2. Person Singular |
assimilaris assimilare
|
du wirst vorgegeben |
| 3. Person Singular |
assimilatur
|
er/sie/es wird vorgegeben |
| 1. Person Plural |
assimilamur
|
wir werden vorgegeben |
| 2. Person Plural |
assimilamini
|
ihr werdet vorgegeben |
| 3. Person Plural |
assimilantur
|
sie werden vorgegeben |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilem
|
ich gebe vor |
| 2. Person Singular |
assimiles
|
du gebest vor |
| 3. Person Singular |
assimilet
|
er/sie/es gebe vor |
| 1. Person Plural |
assimilemus
|
wir geben vor |
| 2. Person Plural |
assimiletis
|
ihr gebet vor |
| 3. Person Plural |
assimilent
|
sie geben vor |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimiler
|
ich werde vorgegeben |
| 2. Person Singular |
assimileris assimilere
|
du werdest vorgegeben |
| 3. Person Singular |
assimiletur
|
er/sie/es werde vorgegeben |
| 1. Person Plural |
assimilemur
|
wir werden vorgegeben |
| 2. Person Plural |
assimilemini
|
ihr werdet vorgegeben |
| 3. Person Plural |
assimilentur
|
sie werden vorgegeben |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabam
|
ich gab vor |
| 2. Person Singular |
assimilabas
|
du gabst vor |
| 3. Person Singular |
assimilabat
|
er/sie/es gab vor |
| 1. Person Plural |
assimilabamus
|
wir gaben vor |
| 2. Person Plural |
assimilabatis
|
ihr gabt vor |
| 3. Person Plural |
assimilabant
|
sie gaben vor |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabar
|
ich wurde vorgegeben |
| 2. Person Singular |
assimilabaris assimilabare
|
du wurdest vorgegeben |
| 3. Person Singular |
assimilabatur
|
er/sie/es wurde vorgegeben |
| 1. Person Plural |
assimilabamur
|
wir wurden vorgegeben |
| 2. Person Plural |
assimilabamini
|
ihr wurdet vorgegeben |
| 3. Person Plural |
assimilabantur
|
sie wurden vorgegeben |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarem
|
ich gäbe vor |
| 2. Person Singular |
assimilares
|
du gäbest vor |
| 3. Person Singular |
assimilaret
|
er/sie/es gäbe vor |
| 1. Person Plural |
assimilaremus
|
wir gäben vor |
| 2. Person Plural |
assimilaretis
|
ihr gäbet vor |
| 3. Person Plural |
assimilarent
|
sie gäben vor |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarer
|
ich würde vorgegeben |
| 2. Person Singular |
assimilareris assimilarere
|
du würdest vorgegeben |
| 3. Person Singular |
assimilaretur
|
er/sie/es würde vorgegeben |
| 1. Person Plural |
assimilaremur
|
wir würden vorgegeben |
| 2. Person Plural |
assimilaremini
|
ihr würdet vorgegeben |
| 3. Person Plural |
assimilarentur
|
sie würden vorgegeben |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabo
|
ich werde vorgeben |
| 2. Person Singular |
assimilabis
|
du wirst vorgeben |
| 3. Person Singular |
assimilabit
|
er/sie/es wird vorgeben |
| 1. Person Plural |
assimilabimus
|
wir werden vorgeben |
| 2. Person Plural |
assimilabitis
|
ihr werdet vorgeben |
| 3. Person Plural |
assimilabunt
|
sie werden vorgeben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabor
|
ich werde vorgegeben |
| 2. Person Singular |
assimilaberis assimilabere
|
du wirst vorgegeben |
| 3. Person Singular |
assimilabitur
|
er/sie/es wird vorgegeben |
| 1. Person Plural |
assimilabimur
|
wir werden vorgegeben |
| 2. Person Plural |
assimilabimini
|
ihr werdet vorgegeben |
| 3. Person Plural |
assimilabuntur
|
sie werden vorgegeben |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavi
|
ich habe vorgegeben |
| 2. Person Singular |
assimilavisti
|
du hast vorgegeben |
| 3. Person Singular |
assimilavit
|
er/sie/es hat vorgegeben |
| 1. Person Plural |
assimilavimus
|
wir haben vorgegeben |
| 2. Person Plural |
assimilavistis
|
ihr habt vorgegeben |
| 3. Person Plural |
assimilaverunt assimilavere
|
sie haben vorgegeben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sum
|
ich bin vorgegeben worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus es
|
du bist vorgegeben worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus est
|
er/sie/es ist vorgegeben worden |
| 1. Person Plural |
assimilati sumus
|
wir sind vorgegeben worden |
| 2. Person Plural |
assimilati estis
|
ihr seid vorgegeben worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sunt
|
sie sind vorgegeben worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaverim
|
ich habe vorgegeben |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du habest vorgegeben |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es habe vorgegeben |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir haben vorgegeben |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr habet vorgegeben |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie haben vorgegeben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sim
|
ich sei vorgegeben worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus sis
|
du seiest vorgegeben worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus sit
|
er/sie/es sei vorgegeben worden |
| 1. Person Plural |
assimilati simus
|
wir seien vorgegeben worden |
| 2. Person Plural |
assimilati sitis
|
ihr seiet vorgegeben worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sint
|
sie seien vorgegeben worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaveram
|
ich hatte vorgegeben |
| 2. Person Singular |
assimilaveras
|
du hattest vorgegeben |
| 3. Person Singular |
assimilaverat
|
er/sie/es hatte vorgegeben |
| 1. Person Plural |
assimilaveramus
|
wir hatten vorgegeben |
| 2. Person Plural |
assimilaveratis
|
ihr hattet vorgegeben |
| 3. Person Plural |
assimilaverant
|
sie hatten vorgegeben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus eram
|
ich war vorgegeben worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus eras
|
du warst vorgegeben worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus erat
|
er/sie/es war vorgegeben worden |
| 1. Person Plural |
assimilati eramus
|
wir waren vorgegeben worden |
| 2. Person Plural |
assimilati eratis
|
ihr warst vorgegeben worden |
| 3. Person Plural |
assimilati erant
|
sie waren vorgegeben worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavissem
|
ich hätte vorgegeben |
| 2. Person Singular |
assimilavisses
|
du hättest vorgegeben |
| 3. Person Singular |
assimilavisset
|
er/sie/es hätte vorgegeben |
| 1. Person Plural |
assimilavissemus
|
wir hätten vorgegeben |
| 2. Person Plural |
assimilavissetis
|
ihr hättet vorgegeben |
| 3. Person Plural |
assimilavissent
|
sie hätten vorgegeben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus essem
|
ich wäre vorgegeben worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus esses
|
du wärest vorgegeben worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus esset
|
er/sie/es wäre vorgegeben worden |
| 1. Person Plural |
assimilati essemus
|
wir wären vorgegeben worden |
| 2. Person Plural |
assimilati essetis
|
ihr wäret vorgegeben worden |
| 3. Person Plural |
assimilati essent
|
sie wären vorgegeben worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavero
|
ich werde vorgegeben haben |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du wirst vorgegeben haben |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es wird vorgegeben haben |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir werden vorgegeben haben |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr werdet vorgegeben haben |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie werden vorgegeben haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus ero
|
ich werde vorgegeben worden sein |
| 2. Person Singular |
assimilatus eris
|
du werdest vorgegeben worden sein |
| 3. Person Singular |
assimilatus erit
|
er/sie/es werde vorgegeben worden sein |
| 1. Person Plural |
assimilati erimus
|
wir werden vorgegeben worden sein |
| 2. Person Plural |
assimilati eritis
|
ihr werdet vorgegeben worden sein |
| 3. Person Plural |
assimilati erunt
|
sie werden vorgegeben worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilare
|
vorgeben |
| Vorzeitigkeit |
assimilavisse
|
vorgegeben haben |
| Nachzeitigkeit |
assimilaturum esse
|
vorgeben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilari assimilarier
|
vorgegeben werden |
| Vorzeitigkeit |
assimilatum esse
|
vorgegeben worden sein |
| Nachzeitigkeit |
assimilatum iri
|
künftig vorgegeben werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
assimila
|
gib vor! |
| 2. Person Plural |
assimilate
|
gebt vor! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
assimilato
|
| 3. Person Singular |
assimilato
|
| 2. Person Plural |
assimilatote
|
| 3. Person Plural |
assimilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
assimilare
|
das Vorgeben |
| Genitiv |
assimilandi
|
des Vorgebens |
| Dativ |
assimilando
|
dem Vorgeben |
| Akkusativ |
assimilandum
|
das Vorgeben |
| Ablativ |
assimilando
|
durch das Vorgeben |
| Vokativ |
assimilande
|
Vorgeben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilandus
|
assimilanda
|
assimilandum
|
| Genitiv |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilandi
|
| Dativ |
assimilando
|
assimilandae
|
assimilando
|
| Akkusativ |
assimilandum
|
assimilandam
|
assimilandum
|
| Ablativ |
assimilando
|
assimilanda
|
assimilando
|
| Vokativ |
assimilande
|
assimilanda
|
assimilandum
|
Plural
| Nominativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
| Genitiv |
assimilandorum
|
assimilandarum
|
assimilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
assimilandos
|
assimilandas
|
assimilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
| Genitiv |
assimilantis
|
assimilantis
|
assimilantis
|
| Dativ |
assimilanti
|
assimilanti
|
assimilanti
|
| Akkusativ |
assimilantem
|
assimilantem
|
assimilans
|
| Ablativ |
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
| Vokativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
Plural
| Nominativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Genitiv |
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
| Dativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Akkusativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Ablativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Vokativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilatus
|
assimilata
|
assimilatum
|
| Genitiv |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilati
|
| Dativ |
assimilato
|
assimilatae
|
assimilato
|
| Akkusativ |
assimilatum
|
assimilatam
|
assimilatum
|
| Ablativ |
assimilato
|
assimilata
|
assimilato
|
| Vokativ |
assimilate
|
assimilata
|
assimilatum
|
Plural
| Nominativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
| Genitiv |
assimilatorum
|
assimilatarum
|
assimilatorum
|
| Dativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Akkusativ |
assimilatos
|
assimilatas
|
assimilata
|
| Ablativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Vokativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilaturus
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
| Genitiv |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilaturi
|
| Dativ |
assimilaturo
|
assimilaturae
|
assimilaturo
|
| Akkusativ |
assimilaturum
|
assimilaturam
|
assimilaturum
|
| Ablativ |
assimilaturo
|
assimilatura
|
assimilaturo
|
| Vokativ |
assimilature
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
Plural
| Nominativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
| Genitiv |
assimilaturorum
|
assimilaturarum
|
assimilaturorum
|
| Dativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Akkusativ |
assimilaturos
|
assimilaturas
|
assimilatura
|
| Ablativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Vokativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
assimilatum
|
assimilatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilo
|
ich täusche vor |
| 2. Person Singular |
assimilas
|
du täuscht vor |
| 3. Person Singular |
assimilat
|
er/sie/es täuscht vor |
| 1. Person Plural |
assimilamus
|
wir täuschen vor |
| 2. Person Plural |
assimilatis
|
ihr täuscht vor |
| 3. Person Plural |
assimilant
|
sie täuschen vor |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilor
|
ich werde vorgetäuscht |
| 2. Person Singular |
assimilaris assimilare
|
du wirst vorgetäuscht |
| 3. Person Singular |
assimilatur
|
er/sie/es wird vorgetäuscht |
| 1. Person Plural |
assimilamur
|
wir werden vorgetäuscht |
| 2. Person Plural |
assimilamini
|
ihr werdet vorgetäuscht |
| 3. Person Plural |
assimilantur
|
sie werden vorgetäuscht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilem
|
ich täusche vor |
| 2. Person Singular |
assimiles
|
du täuschest vor |
| 3. Person Singular |
assimilet
|
er/sie/es täusche vor |
| 1. Person Plural |
assimilemus
|
wir täuschen vor |
| 2. Person Plural |
assimiletis
|
ihr täuschet vor |
| 3. Person Plural |
assimilent
|
sie täuschen vor |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimiler
|
ich werde vorgetäuscht |
| 2. Person Singular |
assimileris assimilere
|
du werdest vorgetäuscht |
| 3. Person Singular |
assimiletur
|
er/sie/es werde vorgetäuscht |
| 1. Person Plural |
assimilemur
|
wir werden vorgetäuscht |
| 2. Person Plural |
assimilemini
|
ihr werdet vorgetäuscht |
| 3. Person Plural |
assimilentur
|
sie werden vorgetäuscht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabam
|
ich täuschte vor |
| 2. Person Singular |
assimilabas
|
du täuschtest vor |
| 3. Person Singular |
assimilabat
|
er/sie/es täuschte vor |
| 1. Person Plural |
assimilabamus
|
wir täuschten vor |
| 2. Person Plural |
assimilabatis
|
ihr täuschtet vor |
| 3. Person Plural |
assimilabant
|
sie täuschten vor |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabar
|
ich wurde vorgetäuscht |
| 2. Person Singular |
assimilabaris assimilabare
|
du wurdest vorgetäuscht |
| 3. Person Singular |
assimilabatur
|
er/sie/es wurde vorgetäuscht |
| 1. Person Plural |
assimilabamur
|
wir wurden vorgetäuscht |
| 2. Person Plural |
assimilabamini
|
ihr wurdet vorgetäuscht |
| 3. Person Plural |
assimilabantur
|
sie wurden vorgetäuscht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarem
|
ich täuschte vor |
| 2. Person Singular |
assimilares
|
du täuschtest vor |
| 3. Person Singular |
assimilaret
|
er/sie/es täuschte vor |
| 1. Person Plural |
assimilaremus
|
wir täuschten vor |
| 2. Person Plural |
assimilaretis
|
ihr täuschtet vor |
| 3. Person Plural |
assimilarent
|
sie täuschten vor |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilarer
|
ich würde vorgetäuscht |
| 2. Person Singular |
assimilareris assimilarere
|
du würdest vorgetäuscht |
| 3. Person Singular |
assimilaretur
|
er/sie/es würde vorgetäuscht |
| 1. Person Plural |
assimilaremur
|
wir würden vorgetäuscht |
| 2. Person Plural |
assimilaremini
|
ihr würdet vorgetäuscht |
| 3. Person Plural |
assimilarentur
|
sie würden vorgetäuscht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabo
|
ich werde vortäuschen |
| 2. Person Singular |
assimilabis
|
du wirst vortäuschen |
| 3. Person Singular |
assimilabit
|
er/sie/es wird vortäuschen |
| 1. Person Plural |
assimilabimus
|
wir werden vortäuschen |
| 2. Person Plural |
assimilabitis
|
ihr werdet vortäuschen |
| 3. Person Plural |
assimilabunt
|
sie werden vortäuschen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilabor
|
ich werde vorgetäuscht |
| 2. Person Singular |
assimilaberis assimilabere
|
du wirst vorgetäuscht |
| 3. Person Singular |
assimilabitur
|
er/sie/es wird vorgetäuscht |
| 1. Person Plural |
assimilabimur
|
wir werden vorgetäuscht |
| 2. Person Plural |
assimilabimini
|
ihr werdet vorgetäuscht |
| 3. Person Plural |
assimilabuntur
|
sie werden vorgetäuscht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavi
|
ich habe vorgetäuscht |
| 2. Person Singular |
assimilavisti
|
du hast vorgetäuscht |
| 3. Person Singular |
assimilavit
|
er/sie/es hat vorgetäuscht |
| 1. Person Plural |
assimilavimus
|
wir haben vorgetäuscht |
| 2. Person Plural |
assimilavistis
|
ihr habt vorgetäuscht |
| 3. Person Plural |
assimilaverunt assimilavere
|
sie haben vorgetäuscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sum
|
ich bin vorgetäuscht worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus es
|
du bist vorgetäuscht worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus est
|
er/sie/es ist vorgetäuscht worden |
| 1. Person Plural |
assimilati sumus
|
wir sind vorgetäuscht worden |
| 2. Person Plural |
assimilati estis
|
ihr seid vorgetäuscht worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sunt
|
sie sind vorgetäuscht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaverim
|
ich habe vorgetäuscht |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du habest vorgetäuscht |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es habe vorgetäuscht |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir haben vorgetäuscht |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr habet vorgetäuscht |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie haben vorgetäuscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus sim
|
ich sei vorgetäuscht worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus sis
|
du seiest vorgetäuscht worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus sit
|
er/sie/es sei vorgetäuscht worden |
| 1. Person Plural |
assimilati simus
|
wir seien vorgetäuscht worden |
| 2. Person Plural |
assimilati sitis
|
ihr seiet vorgetäuscht worden |
| 3. Person Plural |
assimilati sint
|
sie seien vorgetäuscht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilaveram
|
ich hatte vorgetäuscht |
| 2. Person Singular |
assimilaveras
|
du hattest vorgetäuscht |
| 3. Person Singular |
assimilaverat
|
er/sie/es hatte vorgetäuscht |
| 1. Person Plural |
assimilaveramus
|
wir hatten vorgetäuscht |
| 2. Person Plural |
assimilaveratis
|
ihr hattet vorgetäuscht |
| 3. Person Plural |
assimilaverant
|
sie hatten vorgetäuscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus eram
|
ich war vorgetäuscht worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus eras
|
du warst vorgetäuscht worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus erat
|
er/sie/es war vorgetäuscht worden |
| 1. Person Plural |
assimilati eramus
|
wir waren vorgetäuscht worden |
| 2. Person Plural |
assimilati eratis
|
ihr warst vorgetäuscht worden |
| 3. Person Plural |
assimilati erant
|
sie waren vorgetäuscht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavissem
|
ich hätte vorgetäuscht |
| 2. Person Singular |
assimilavisses
|
du hättest vorgetäuscht |
| 3. Person Singular |
assimilavisset
|
er/sie/es hätte vorgetäuscht |
| 1. Person Plural |
assimilavissemus
|
wir hätten vorgetäuscht |
| 2. Person Plural |
assimilavissetis
|
ihr hättet vorgetäuscht |
| 3. Person Plural |
assimilavissent
|
sie hätten vorgetäuscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus essem
|
ich wäre vorgetäuscht worden |
| 2. Person Singular |
assimilatus esses
|
du wärest vorgetäuscht worden |
| 3. Person Singular |
assimilatus esset
|
er/sie/es wäre vorgetäuscht worden |
| 1. Person Plural |
assimilati essemus
|
wir wären vorgetäuscht worden |
| 2. Person Plural |
assimilati essetis
|
ihr wäret vorgetäuscht worden |
| 3. Person Plural |
assimilati essent
|
sie wären vorgetäuscht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilavero
|
ich werde vorgetäuscht haben |
| 2. Person Singular |
assimilaveris
|
du wirst vorgetäuscht haben |
| 3. Person Singular |
assimilaverit
|
er/sie/es wird vorgetäuscht haben |
| 1. Person Plural |
assimilaverimus
|
wir werden vorgetäuscht haben |
| 2. Person Plural |
assimilaveritis
|
ihr werdet vorgetäuscht haben |
| 3. Person Plural |
assimilaverint
|
sie werden vorgetäuscht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
assimilatus ero
|
ich werde vorgetäuscht worden sein |
| 2. Person Singular |
assimilatus eris
|
du werdest vorgetäuscht worden sein |
| 3. Person Singular |
assimilatus erit
|
er/sie/es werde vorgetäuscht worden sein |
| 1. Person Plural |
assimilati erimus
|
wir werden vorgetäuscht worden sein |
| 2. Person Plural |
assimilati eritis
|
ihr werdet vorgetäuscht worden sein |
| 3. Person Plural |
assimilati erunt
|
sie werden vorgetäuscht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilare
|
vortäuschen |
| Vorzeitigkeit |
assimilavisse
|
vorgetäuscht haben |
| Nachzeitigkeit |
assimilaturum esse
|
vortäuschen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
assimilari assimilarier
|
vorgetäuscht werden |
| Vorzeitigkeit |
assimilatum esse
|
vorgetäuscht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
assimilatum iri
|
künftig vorgetäuscht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
assimila
|
täusche vor! |
| 2. Person Plural |
assimilate
|
täuscht vor! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
assimilato
|
| 3. Person Singular |
assimilato
|
| 2. Person Plural |
assimilatote
|
| 3. Person Plural |
assimilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
assimilare
|
das Vortäuschen |
| Genitiv |
assimilandi
|
des Vortäuschens |
| Dativ |
assimilando
|
dem Vortäuschen |
| Akkusativ |
assimilandum
|
das Vortäuschen |
| Ablativ |
assimilando
|
durch das Vortäuschen |
| Vokativ |
assimilande
|
Vortäuschen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilandus
|
assimilanda
|
assimilandum
|
| Genitiv |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilandi
|
| Dativ |
assimilando
|
assimilandae
|
assimilando
|
| Akkusativ |
assimilandum
|
assimilandam
|
assimilandum
|
| Ablativ |
assimilando
|
assimilanda
|
assimilando
|
| Vokativ |
assimilande
|
assimilanda
|
assimilandum
|
Plural
| Nominativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
| Genitiv |
assimilandorum
|
assimilandarum
|
assimilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
assimilandos
|
assimilandas
|
assimilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
assimilandi
|
assimilandae
|
assimilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
| Genitiv |
assimilantis
|
assimilantis
|
assimilantis
|
| Dativ |
assimilanti
|
assimilanti
|
assimilanti
|
| Akkusativ |
assimilantem
|
assimilantem
|
assimilans
|
| Ablativ |
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
assimilanti assimilante
|
| Vokativ |
assimilans
|
assimilans
|
assimilans
|
Plural
| Nominativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Genitiv |
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
assimilantium assimilantum
|
| Dativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Akkusativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
| Ablativ |
assimilantibus
|
assimilantibus
|
assimilantibus
|
| Vokativ |
assimilantes
|
assimilantes
|
assimilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilatus
|
assimilata
|
assimilatum
|
| Genitiv |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilati
|
| Dativ |
assimilato
|
assimilatae
|
assimilato
|
| Akkusativ |
assimilatum
|
assimilatam
|
assimilatum
|
| Ablativ |
assimilato
|
assimilata
|
assimilato
|
| Vokativ |
assimilate
|
assimilata
|
assimilatum
|
Plural
| Nominativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
| Genitiv |
assimilatorum
|
assimilatarum
|
assimilatorum
|
| Dativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Akkusativ |
assimilatos
|
assimilatas
|
assimilata
|
| Ablativ |
assimilatis
|
assimilatis
|
assimilatis
|
| Vokativ |
assimilati
|
assimilatae
|
assimilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
assimilaturus
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
| Genitiv |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilaturi
|
| Dativ |
assimilaturo
|
assimilaturae
|
assimilaturo
|
| Akkusativ |
assimilaturum
|
assimilaturam
|
assimilaturum
|
| Ablativ |
assimilaturo
|
assimilatura
|
assimilaturo
|
| Vokativ |
assimilature
|
assimilatura
|
assimilaturum
|
Plural
| Nominativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
| Genitiv |
assimilaturorum
|
assimilaturarum
|
assimilaturorum
|
| Dativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Akkusativ |
assimilaturos
|
assimilaturas
|
assimilatura
|
| Ablativ |
assimilaturis
|
assimilaturis
|
assimilaturis
|
| Vokativ |
assimilaturi
|
assimilaturae
|
assimilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
assimilatum
|
assimilatu
|