Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillo
|
ich erfreue |
| 2. Person Singular |
attillas
|
du erfreust |
| 3. Person Singular |
attillat
|
er/sie/es erfreut |
| 1. Person Plural |
attillamus
|
wir erfreuen |
| 2. Person Plural |
attillatis
|
ihr erfreut |
| 3. Person Plural |
attillant
|
sie erfreuen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillor
|
ich werde erfreut |
| 2. Person Singular |
attillaris attillare
|
du wirst erfreut |
| 3. Person Singular |
attillatur
|
er/sie/es wird erfreut |
| 1. Person Plural |
attillamur
|
wir werden erfreut |
| 2. Person Plural |
attillamini
|
ihr werdet erfreut |
| 3. Person Plural |
attillantur
|
sie werden erfreut |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillem
|
ich erfreue |
| 2. Person Singular |
attilles
|
du erfreuest |
| 3. Person Singular |
attillet
|
er/sie/es erfreue |
| 1. Person Plural |
attillemus
|
wir erfreuen |
| 2. Person Plural |
attilletis
|
ihr erfreuet |
| 3. Person Plural |
attillent
|
sie erfreuen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attiller
|
ich werde erfreut |
| 2. Person Singular |
attilleris attillere
|
du werdest erfreut |
| 3. Person Singular |
attilletur
|
er/sie/es werde erfreut |
| 1. Person Plural |
attillemur
|
wir werden erfreut |
| 2. Person Plural |
attillemini
|
ihr werdet erfreut |
| 3. Person Plural |
attillentur
|
sie werden erfreut |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabam
|
ich erfreute |
| 2. Person Singular |
attillabas
|
du erfreutest |
| 3. Person Singular |
attillabat
|
er/sie/es erfreute |
| 1. Person Plural |
attillabamus
|
wir erfreuten |
| 2. Person Plural |
attillabatis
|
ihr erfreutet |
| 3. Person Plural |
attillabant
|
sie erfreuten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabar
|
ich wurde erfreut |
| 2. Person Singular |
attillabaris attillabare
|
du wurdest erfreut |
| 3. Person Singular |
attillabatur
|
er/sie/es wurde erfreut |
| 1. Person Plural |
attillabamur
|
wir wurden erfreut |
| 2. Person Plural |
attillabamini
|
ihr wurdet erfreut |
| 3. Person Plural |
attillabantur
|
sie wurden erfreut |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarem
|
ich erfreute |
| 2. Person Singular |
attillares
|
du erfreutest |
| 3. Person Singular |
attillaret
|
er/sie/es erfreute |
| 1. Person Plural |
attillaremus
|
wir erfreuten |
| 2. Person Plural |
attillaretis
|
ihr erfreutet |
| 3. Person Plural |
attillarent
|
sie erfreuten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarer
|
ich würde erfreut |
| 2. Person Singular |
attillareris attillarere
|
du würdest erfreut |
| 3. Person Singular |
attillaretur
|
er/sie/es würde erfreut |
| 1. Person Plural |
attillaremur
|
wir würden erfreut |
| 2. Person Plural |
attillaremini
|
ihr würdet erfreut |
| 3. Person Plural |
attillarentur
|
sie würden erfreut |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabo
|
ich werde erfreuen |
| 2. Person Singular |
attillabis
|
du wirst erfreuen |
| 3. Person Singular |
attillabit
|
er/sie/es wird erfreuen |
| 1. Person Plural |
attillabimus
|
wir werden erfreuen |
| 2. Person Plural |
attillabitis
|
ihr werdet erfreuen |
| 3. Person Plural |
attillabunt
|
sie werden erfreuen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabor
|
ich werde erfreut |
| 2. Person Singular |
attillaberis attillabere
|
du wirst erfreut |
| 3. Person Singular |
attillabitur
|
er/sie/es wird erfreut |
| 1. Person Plural |
attillabimur
|
wir werden erfreut |
| 2. Person Plural |
attillabimini
|
ihr werdet erfreut |
| 3. Person Plural |
attillabuntur
|
sie werden erfreut |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavi
|
ich habe erfreut |
| 2. Person Singular |
attillavisti
|
du hast erfreut |
| 3. Person Singular |
attillavit
|
er/sie/es hat erfreut |
| 1. Person Plural |
attillavimus
|
wir haben erfreut |
| 2. Person Plural |
attillavistis
|
ihr habt erfreut |
| 3. Person Plural |
attillaverunt attillavere
|
sie haben erfreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sum
|
ich bin erfreut worden |
| 2. Person Singular |
attillatus es
|
du bist erfreut worden |
| 3. Person Singular |
attillatus est
|
er/sie/es ist erfreut worden |
| 1. Person Plural |
attillati sumus
|
wir sind erfreut worden |
| 2. Person Plural |
attillati estis
|
ihr seid erfreut worden |
| 3. Person Plural |
attillati sunt
|
sie sind erfreut worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaverim
|
ich habe erfreut |
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
du habest erfreut |
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
er/sie/es habe erfreut |
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
wir haben erfreut |
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
ihr habet erfreut |
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
sie haben erfreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sim
|
ich sei erfreut worden |
| 2. Person Singular |
attillatus sis
|
du seiest erfreut worden |
| 3. Person Singular |
attillatus sit
|
er/sie/es sei erfreut worden |
| 1. Person Plural |
attillati simus
|
wir seien erfreut worden |
| 2. Person Plural |
attillati sitis
|
ihr seiet erfreut worden |
| 3. Person Plural |
attillati sint
|
sie seien erfreut worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaveram
|
ich hatte erfreut |
| 2. Person Singular |
attillaveras
|
du hattest erfreut |
| 3. Person Singular |
attillaverat
|
er/sie/es hatte erfreut |
| 1. Person Plural |
attillaveramus
|
wir hatten erfreut |
| 2. Person Plural |
attillaveratis
|
ihr hattet erfreut |
| 3. Person Plural |
attillaverant
|
sie hatten erfreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus eram
|
ich war erfreut worden |
| 2. Person Singular |
attillatus eras
|
du warst erfreut worden |
| 3. Person Singular |
attillatus erat
|
er/sie/es war erfreut worden |
| 1. Person Plural |
attillati eramus
|
wir waren erfreut worden |
| 2. Person Plural |
attillati eratis
|
ihr warst erfreut worden |
| 3. Person Plural |
attillati erant
|
sie waren erfreut worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavissem
|
ich hätte erfreut |
| 2. Person Singular |
attillavisses
|
du hättest erfreut |
| 3. Person Singular |
attillavisset
|
er/sie/es hätte erfreut |
| 1. Person Plural |
attillavissemus
|
wir hätten erfreut |
| 2. Person Plural |
attillavissetis
|
ihr hättet erfreut |
| 3. Person Plural |
attillavissent
|
sie hätten erfreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus essem
|
ich wäre erfreut worden |
| 2. Person Singular |
attillatus esses
|
du wärest erfreut worden |
| 3. Person Singular |
attillatus esset
|
er/sie/es wäre erfreut worden |
| 1. Person Plural |
attillati essemus
|
wir wären erfreut worden |
| 2. Person Plural |
attillati essetis
|
ihr wäret erfreut worden |
| 3. Person Plural |
attillati essent
|
sie wären erfreut worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavero
|
ich werde erfreut haben |
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
du wirst erfreut haben |
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
er/sie/es wird erfreut haben |
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
wir werden erfreut haben |
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
ihr werdet erfreut haben |
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
sie werden erfreut haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus ero
|
ich werde erfreut worden sein |
| 2. Person Singular |
attillatus eris
|
du werdest erfreut worden sein |
| 3. Person Singular |
attillatus erit
|
er/sie/es werde erfreut worden sein |
| 1. Person Plural |
attillati erimus
|
wir werden erfreut worden sein |
| 2. Person Plural |
attillati eritis
|
ihr werdet erfreut worden sein |
| 3. Person Plural |
attillati erunt
|
sie werden erfreut worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillare
|
erfreuen |
| Vorzeitigkeit |
attillavisse
|
erfreut haben |
| Nachzeitigkeit |
attillaturum esse
|
erfreuen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillari attillarier
|
erfreut werden |
| Vorzeitigkeit |
attillatum esse
|
erfreut worden sein |
| Nachzeitigkeit |
attillatum iri
|
künftig erfreut werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
attilla
|
erfreue! |
| 2. Person Plural |
attillate
|
erfreut! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
attillato
|
| 3. Person Singular |
attillato
|
| 2. Person Plural |
attillatote
|
| 3. Person Plural |
attillanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
attillare
|
das Erfreuen |
| Genitiv |
attillandi
|
des Erfreuens |
| Dativ |
attillando
|
dem Erfreuen |
| Akkusativ |
attillandum
|
das Erfreuen |
| Ablativ |
attillando
|
durch das Erfreuen |
| Vokativ |
attillande
|
Erfreuen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillandus
|
attillanda
|
attillandum
|
| Genitiv |
attillandi
|
attillandae
|
attillandi
|
| Dativ |
attillando
|
attillandae
|
attillando
|
| Akkusativ |
attillandum
|
attillandam
|
attillandum
|
| Ablativ |
attillando
|
attillanda
|
attillando
|
| Vokativ |
attillande
|
attillanda
|
attillandum
|
Plural
| Nominativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
| Genitiv |
attillandorum
|
attillandarum
|
attillandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
attillandos
|
attillandas
|
attillanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
| Genitiv |
attillantis
|
attillantis
|
attillantis
|
| Dativ |
attillanti
|
attillanti
|
attillanti
|
| Akkusativ |
attillantem
|
attillantem
|
attillans
|
| Ablativ |
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
| Vokativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
Plural
| Nominativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Genitiv |
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
| Dativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Akkusativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Ablativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Vokativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillatus
|
attillata
|
attillatum
|
| Genitiv |
attillati
|
attillatae
|
attillati
|
| Dativ |
attillato
|
attillatae
|
attillato
|
| Akkusativ |
attillatum
|
attillatam
|
attillatum
|
| Ablativ |
attillato
|
attillata
|
attillato
|
| Vokativ |
attillate
|
attillata
|
attillatum
|
Plural
| Nominativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
| Genitiv |
attillatorum
|
attillatarum
|
attillatorum
|
| Dativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Akkusativ |
attillatos
|
attillatas
|
attillata
|
| Ablativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Vokativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillaturus
|
attillatura
|
attillaturum
|
| Genitiv |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillaturi
|
| Dativ |
attillaturo
|
attillaturae
|
attillaturo
|
| Akkusativ |
attillaturum
|
attillaturam
|
attillaturum
|
| Ablativ |
attillaturo
|
attillatura
|
attillaturo
|
| Vokativ |
attillature
|
attillatura
|
attillaturum
|
Plural
| Nominativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
| Genitiv |
attillaturorum
|
attillaturarum
|
attillaturorum
|
| Dativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Akkusativ |
attillaturos
|
attillaturas
|
attillatura
|
| Ablativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Vokativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
attillatum
|
attillatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillo
|
|
| 2. Person Singular |
attillas
|
|
| 3. Person Singular |
attillat
|
|
| 1. Person Plural |
attillamus
|
|
| 2. Person Plural |
attillatis
|
|
| 3. Person Plural |
attillant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillor
|
|
| 2. Person Singular |
attillaris attillare
|
|
| 3. Person Singular |
attillatur
|
|
| 1. Person Plural |
attillamur
|
|
| 2. Person Plural |
attillamini
|
|
| 3. Person Plural |
attillantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillem
|
|
| 2. Person Singular |
attilles
|
|
| 3. Person Singular |
attillet
|
|
| 1. Person Plural |
attillemus
|
|
| 2. Person Plural |
attilletis
|
|
| 3. Person Plural |
attillent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attiller
|
|
| 2. Person Singular |
attilleris attillere
|
|
| 3. Person Singular |
attilletur
|
|
| 1. Person Plural |
attillemur
|
|
| 2. Person Plural |
attillemini
|
|
| 3. Person Plural |
attillentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabam
|
|
| 2. Person Singular |
attillabas
|
|
| 3. Person Singular |
attillabat
|
|
| 1. Person Plural |
attillabamus
|
|
| 2. Person Plural |
attillabatis
|
|
| 3. Person Plural |
attillabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabar
|
|
| 2. Person Singular |
attillabaris attillabare
|
|
| 3. Person Singular |
attillabatur
|
|
| 1. Person Plural |
attillabamur
|
|
| 2. Person Plural |
attillabamini
|
|
| 3. Person Plural |
attillabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarem
|
|
| 2. Person Singular |
attillares
|
|
| 3. Person Singular |
attillaret
|
|
| 1. Person Plural |
attillaremus
|
|
| 2. Person Plural |
attillaretis
|
|
| 3. Person Plural |
attillarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarer
|
|
| 2. Person Singular |
attillareris attillarere
|
|
| 3. Person Singular |
attillaretur
|
|
| 1. Person Plural |
attillaremur
|
|
| 2. Person Plural |
attillaremini
|
|
| 3. Person Plural |
attillarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabo
|
|
| 2. Person Singular |
attillabis
|
|
| 3. Person Singular |
attillabit
|
|
| 1. Person Plural |
attillabimus
|
|
| 2. Person Plural |
attillabitis
|
|
| 3. Person Plural |
attillabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabor
|
|
| 2. Person Singular |
attillaberis attillabere
|
|
| 3. Person Singular |
attillabitur
|
|
| 1. Person Plural |
attillabimur
|
|
| 2. Person Plural |
attillabimini
|
|
| 3. Person Plural |
attillabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavi
|
|
| 2. Person Singular |
attillavisti
|
|
| 3. Person Singular |
attillavit
|
|
| 1. Person Plural |
attillavimus
|
|
| 2. Person Plural |
attillavistis
|
|
| 3. Person Plural |
attillaverunt attillavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
attillatus es
|
|
| 3. Person Singular |
attillatus est
|
|
| 1. Person Plural |
attillati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
attillati estis
|
|
| 3. Person Plural |
attillati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaverim
|
|
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
|
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
|
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
attillatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
attillatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
attillati simus
|
|
| 2. Person Plural |
attillati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
attillati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaveram
|
|
| 2. Person Singular |
attillaveras
|
|
| 3. Person Singular |
attillaverat
|
|
| 1. Person Plural |
attillaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
attillaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
attillaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
attillatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
attillatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
attillati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
attillati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
attillati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavissem
|
|
| 2. Person Singular |
attillavisses
|
|
| 3. Person Singular |
attillavisset
|
|
| 1. Person Plural |
attillavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
attillavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
attillavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
attillatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
attillatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
attillati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
attillati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
attillati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavero
|
|
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
|
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
|
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
attillatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
attillatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
attillati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
attillati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
attillati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillare
|
|
| Vorzeitigkeit |
attillavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
attillaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillari attillarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
attillatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
attillatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
attilla
|
! |
| 2. Person Plural |
attillate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
attillato
|
| 3. Person Singular |
attillato
|
| 2. Person Plural |
attillatote
|
| 3. Person Plural |
attillanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
attillare
|
das |
| Genitiv |
attillandi
|
des es |
| Dativ |
attillando
|
dem |
| Akkusativ |
attillandum
|
das |
| Ablativ |
attillando
|
durch das |
| Vokativ |
attillande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillandus
|
attillanda
|
attillandum
|
| Genitiv |
attillandi
|
attillandae
|
attillandi
|
| Dativ |
attillando
|
attillandae
|
attillando
|
| Akkusativ |
attillandum
|
attillandam
|
attillandum
|
| Ablativ |
attillando
|
attillanda
|
attillando
|
| Vokativ |
attillande
|
attillanda
|
attillandum
|
Plural
| Nominativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
| Genitiv |
attillandorum
|
attillandarum
|
attillandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
attillandos
|
attillandas
|
attillanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
| Genitiv |
attillantis
|
attillantis
|
attillantis
|
| Dativ |
attillanti
|
attillanti
|
attillanti
|
| Akkusativ |
attillantem
|
attillantem
|
attillans
|
| Ablativ |
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
| Vokativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
Plural
| Nominativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Genitiv |
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
| Dativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Akkusativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Ablativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Vokativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillatus
|
attillata
|
attillatum
|
| Genitiv |
attillati
|
attillatae
|
attillati
|
| Dativ |
attillato
|
attillatae
|
attillato
|
| Akkusativ |
attillatum
|
attillatam
|
attillatum
|
| Ablativ |
attillato
|
attillata
|
attillato
|
| Vokativ |
attillate
|
attillata
|
attillatum
|
Plural
| Nominativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
| Genitiv |
attillatorum
|
attillatarum
|
attillatorum
|
| Dativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Akkusativ |
attillatos
|
attillatas
|
attillata
|
| Ablativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Vokativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillaturus
|
attillatura
|
attillaturum
|
| Genitiv |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillaturi
|
| Dativ |
attillaturo
|
attillaturae
|
attillaturo
|
| Akkusativ |
attillaturum
|
attillaturam
|
attillaturum
|
| Ablativ |
attillaturo
|
attillatura
|
attillaturo
|
| Vokativ |
attillature
|
attillatura
|
attillaturum
|
Plural
| Nominativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
| Genitiv |
attillaturorum
|
attillaturarum
|
attillaturorum
|
| Dativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Akkusativ |
attillaturos
|
attillaturas
|
attillatura
|
| Ablativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Vokativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
attillatum
|
attillatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillo
|
ich gefalle |
| 2. Person Singular |
attillas
|
du gefällst |
| 3. Person Singular |
attillat
|
er/sie/es gefällt |
| 1. Person Plural |
attillamus
|
wir gefallen |
| 2. Person Plural |
attillatis
|
ihr gefallt |
| 3. Person Plural |
attillant
|
sie gefallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillor
|
ich werde gefallen |
| 2. Person Singular |
attillaris attillare
|
du wirst gefallen |
| 3. Person Singular |
attillatur
|
er/sie/es wird gefallen |
| 1. Person Plural |
attillamur
|
wir werden gefallen |
| 2. Person Plural |
attillamini
|
ihr werdet gefallen |
| 3. Person Plural |
attillantur
|
sie werden gefallen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillem
|
ich gefalle |
| 2. Person Singular |
attilles
|
du gefallest |
| 3. Person Singular |
attillet
|
er/sie/es gefalle |
| 1. Person Plural |
attillemus
|
wir gefallen |
| 2. Person Plural |
attilletis
|
ihr gefallet |
| 3. Person Plural |
attillent
|
sie gefallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attiller
|
ich werde gefallen |
| 2. Person Singular |
attilleris attillere
|
du werdest gefallen |
| 3. Person Singular |
attilletur
|
er/sie/es werde gefallen |
| 1. Person Plural |
attillemur
|
wir werden gefallen |
| 2. Person Plural |
attillemini
|
ihr werdet gefallen |
| 3. Person Plural |
attillentur
|
sie werden gefallen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabam
|
ich gefiel |
| 2. Person Singular |
attillabas
|
du gefielst |
| 3. Person Singular |
attillabat
|
er/sie/es gefiel |
| 1. Person Plural |
attillabamus
|
wir gefielen |
| 2. Person Plural |
attillabatis
|
ihr gefielt |
| 3. Person Plural |
attillabant
|
sie gefielen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabar
|
ich wurde gefallen |
| 2. Person Singular |
attillabaris attillabare
|
du wurdest gefallen |
| 3. Person Singular |
attillabatur
|
er/sie/es wurde gefallen |
| 1. Person Plural |
attillabamur
|
wir wurden gefallen |
| 2. Person Plural |
attillabamini
|
ihr wurdet gefallen |
| 3. Person Plural |
attillabantur
|
sie wurden gefallen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarem
|
ich gefiele |
| 2. Person Singular |
attillares
|
du gefielest |
| 3. Person Singular |
attillaret
|
er/sie/es gefiele |
| 1. Person Plural |
attillaremus
|
wir gefielen |
| 2. Person Plural |
attillaretis
|
ihr gefielet |
| 3. Person Plural |
attillarent
|
sie gefielen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarer
|
ich würde gefallen |
| 2. Person Singular |
attillareris attillarere
|
du würdest gefallen |
| 3. Person Singular |
attillaretur
|
er/sie/es würde gefallen |
| 1. Person Plural |
attillaremur
|
wir würden gefallen |
| 2. Person Plural |
attillaremini
|
ihr würdet gefallen |
| 3. Person Plural |
attillarentur
|
sie würden gefallen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabo
|
ich werde gefallen |
| 2. Person Singular |
attillabis
|
du wirst gefallen |
| 3. Person Singular |
attillabit
|
er/sie/es wird gefallen |
| 1. Person Plural |
attillabimus
|
wir werden gefallen |
| 2. Person Plural |
attillabitis
|
ihr werdet gefallen |
| 3. Person Plural |
attillabunt
|
sie werden gefallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabor
|
ich werde gefallen |
| 2. Person Singular |
attillaberis attillabere
|
du wirst gefallen |
| 3. Person Singular |
attillabitur
|
er/sie/es wird gefallen |
| 1. Person Plural |
attillabimur
|
wir werden gefallen |
| 2. Person Plural |
attillabimini
|
ihr werdet gefallen |
| 3. Person Plural |
attillabuntur
|
sie werden gefallen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavi
|
ich bin gefallen |
| 2. Person Singular |
attillavisti
|
du bist gefallen |
| 3. Person Singular |
attillavit
|
er/sie/es ist gefallen |
| 1. Person Plural |
attillavimus
|
wir sind gefallen |
| 2. Person Plural |
attillavistis
|
ihr seid gefallen |
| 3. Person Plural |
attillaverunt attillavere
|
sie sind gefallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sum
|
ich bin gefallen worden |
| 2. Person Singular |
attillatus es
|
du bist gefallen worden |
| 3. Person Singular |
attillatus est
|
er/sie/es ist gefallen worden |
| 1. Person Plural |
attillati sumus
|
wir sind gefallen worden |
| 2. Person Plural |
attillati estis
|
ihr seid gefallen worden |
| 3. Person Plural |
attillati sunt
|
sie sind gefallen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaverim
|
ich sei gefallen |
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
du seiest gefallen |
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
er/sie/es sei gefallen |
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
wir seien gefallen |
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
ihr seiet gefallen |
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
sie seien gefallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sim
|
ich sei gefallen worden |
| 2. Person Singular |
attillatus sis
|
du seiest gefallen worden |
| 3. Person Singular |
attillatus sit
|
er/sie/es sei gefallen worden |
| 1. Person Plural |
attillati simus
|
wir seien gefallen worden |
| 2. Person Plural |
attillati sitis
|
ihr seiet gefallen worden |
| 3. Person Plural |
attillati sint
|
sie seien gefallen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaveram
|
ich war gefallen |
| 2. Person Singular |
attillaveras
|
du warst gefallen |
| 3. Person Singular |
attillaverat
|
er/sie/es war gefallen |
| 1. Person Plural |
attillaveramus
|
wir waren gefallen |
| 2. Person Plural |
attillaveratis
|
ihr wart gefallen |
| 3. Person Plural |
attillaverant
|
sie waren gefallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus eram
|
ich war gefallen worden |
| 2. Person Singular |
attillatus eras
|
du warst gefallen worden |
| 3. Person Singular |
attillatus erat
|
er/sie/es war gefallen worden |
| 1. Person Plural |
attillati eramus
|
wir waren gefallen worden |
| 2. Person Plural |
attillati eratis
|
ihr warst gefallen worden |
| 3. Person Plural |
attillati erant
|
sie waren gefallen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavissem
|
ich wäre gefallen |
| 2. Person Singular |
attillavisses
|
du wärest gefallen |
| 3. Person Singular |
attillavisset
|
er/sie/es wäre gefallen |
| 1. Person Plural |
attillavissemus
|
wir wären gefallen |
| 2. Person Plural |
attillavissetis
|
ihr wäret gefallen |
| 3. Person Plural |
attillavissent
|
sie wären gefallen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus essem
|
ich wäre gefallen worden |
| 2. Person Singular |
attillatus esses
|
du wärest gefallen worden |
| 3. Person Singular |
attillatus esset
|
er/sie/es wäre gefallen worden |
| 1. Person Plural |
attillati essemus
|
wir wären gefallen worden |
| 2. Person Plural |
attillati essetis
|
ihr wäret gefallen worden |
| 3. Person Plural |
attillati essent
|
sie wären gefallen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavero
|
ich werde gefallen sein |
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
du wirst gefallen sein |
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
er/sie/es wird gefallen sein |
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
wir werden gefallen sein |
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
ihr werdet gefallen sein |
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
sie werden gefallen sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus ero
|
ich werde gefallen worden sein |
| 2. Person Singular |
attillatus eris
|
du werdest gefallen worden sein |
| 3. Person Singular |
attillatus erit
|
er/sie/es werde gefallen worden sein |
| 1. Person Plural |
attillati erimus
|
wir werden gefallen worden sein |
| 2. Person Plural |
attillati eritis
|
ihr werdet gefallen worden sein |
| 3. Person Plural |
attillati erunt
|
sie werden gefallen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillare
|
gefallen |
| Vorzeitigkeit |
attillavisse
|
gefallen haben |
| Nachzeitigkeit |
attillaturum esse
|
gefallen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillari attillarier
|
gefallen werden |
| Vorzeitigkeit |
attillatum esse
|
gefallen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
attillatum iri
|
künftig gefallen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
attilla
|
gefalle; gefall! |
| 2. Person Plural |
attillate
|
gefallt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
attillato
|
| 3. Person Singular |
attillato
|
| 2. Person Plural |
attillatote
|
| 3. Person Plural |
attillanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
attillare
|
das Gefallen |
| Genitiv |
attillandi
|
des Gefallens |
| Dativ |
attillando
|
dem Gefallen |
| Akkusativ |
attillandum
|
das Gefallen |
| Ablativ |
attillando
|
durch das Gefallen |
| Vokativ |
attillande
|
Gefallen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillandus
|
attillanda
|
attillandum
|
| Genitiv |
attillandi
|
attillandae
|
attillandi
|
| Dativ |
attillando
|
attillandae
|
attillando
|
| Akkusativ |
attillandum
|
attillandam
|
attillandum
|
| Ablativ |
attillando
|
attillanda
|
attillando
|
| Vokativ |
attillande
|
attillanda
|
attillandum
|
Plural
| Nominativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
| Genitiv |
attillandorum
|
attillandarum
|
attillandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
attillandos
|
attillandas
|
attillanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
| Genitiv |
attillantis
|
attillantis
|
attillantis
|
| Dativ |
attillanti
|
attillanti
|
attillanti
|
| Akkusativ |
attillantem
|
attillantem
|
attillans
|
| Ablativ |
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
| Vokativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
Plural
| Nominativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Genitiv |
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
| Dativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Akkusativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Ablativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Vokativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillatus
|
attillata
|
attillatum
|
| Genitiv |
attillati
|
attillatae
|
attillati
|
| Dativ |
attillato
|
attillatae
|
attillato
|
| Akkusativ |
attillatum
|
attillatam
|
attillatum
|
| Ablativ |
attillato
|
attillata
|
attillato
|
| Vokativ |
attillate
|
attillata
|
attillatum
|
Plural
| Nominativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
| Genitiv |
attillatorum
|
attillatarum
|
attillatorum
|
| Dativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Akkusativ |
attillatos
|
attillatas
|
attillata
|
| Ablativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Vokativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillaturus
|
attillatura
|
attillaturum
|
| Genitiv |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillaturi
|
| Dativ |
attillaturo
|
attillaturae
|
attillaturo
|
| Akkusativ |
attillaturum
|
attillaturam
|
attillaturum
|
| Ablativ |
attillaturo
|
attillatura
|
attillaturo
|
| Vokativ |
attillature
|
attillatura
|
attillaturum
|
Plural
| Nominativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
| Genitiv |
attillaturorum
|
attillaturarum
|
attillaturorum
|
| Dativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Akkusativ |
attillaturos
|
attillaturas
|
attillatura
|
| Ablativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Vokativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
attillatum
|
attillatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillo
|
|
| 2. Person Singular |
attillas
|
|
| 3. Person Singular |
attillat
|
|
| 1. Person Plural |
attillamus
|
|
| 2. Person Plural |
attillatis
|
|
| 3. Person Plural |
attillant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillor
|
|
| 2. Person Singular |
attillaris attillare
|
|
| 3. Person Singular |
attillatur
|
|
| 1. Person Plural |
attillamur
|
|
| 2. Person Plural |
attillamini
|
|
| 3. Person Plural |
attillantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillem
|
|
| 2. Person Singular |
attilles
|
|
| 3. Person Singular |
attillet
|
|
| 1. Person Plural |
attillemus
|
|
| 2. Person Plural |
attilletis
|
|
| 3. Person Plural |
attillent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attiller
|
|
| 2. Person Singular |
attilleris attillere
|
|
| 3. Person Singular |
attilletur
|
|
| 1. Person Plural |
attillemur
|
|
| 2. Person Plural |
attillemini
|
|
| 3. Person Plural |
attillentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabam
|
|
| 2. Person Singular |
attillabas
|
|
| 3. Person Singular |
attillabat
|
|
| 1. Person Plural |
attillabamus
|
|
| 2. Person Plural |
attillabatis
|
|
| 3. Person Plural |
attillabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabar
|
|
| 2. Person Singular |
attillabaris attillabare
|
|
| 3. Person Singular |
attillabatur
|
|
| 1. Person Plural |
attillabamur
|
|
| 2. Person Plural |
attillabamini
|
|
| 3. Person Plural |
attillabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarem
|
|
| 2. Person Singular |
attillares
|
|
| 3. Person Singular |
attillaret
|
|
| 1. Person Plural |
attillaremus
|
|
| 2. Person Plural |
attillaretis
|
|
| 3. Person Plural |
attillarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarer
|
|
| 2. Person Singular |
attillareris attillarere
|
|
| 3. Person Singular |
attillaretur
|
|
| 1. Person Plural |
attillaremur
|
|
| 2. Person Plural |
attillaremini
|
|
| 3. Person Plural |
attillarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabo
|
|
| 2. Person Singular |
attillabis
|
|
| 3. Person Singular |
attillabit
|
|
| 1. Person Plural |
attillabimus
|
|
| 2. Person Plural |
attillabitis
|
|
| 3. Person Plural |
attillabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabor
|
|
| 2. Person Singular |
attillaberis attillabere
|
|
| 3. Person Singular |
attillabitur
|
|
| 1. Person Plural |
attillabimur
|
|
| 2. Person Plural |
attillabimini
|
|
| 3. Person Plural |
attillabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavi
|
|
| 2. Person Singular |
attillavisti
|
|
| 3. Person Singular |
attillavit
|
|
| 1. Person Plural |
attillavimus
|
|
| 2. Person Plural |
attillavistis
|
|
| 3. Person Plural |
attillaverunt attillavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
attillatus es
|
|
| 3. Person Singular |
attillatus est
|
|
| 1. Person Plural |
attillati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
attillati estis
|
|
| 3. Person Plural |
attillati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaverim
|
|
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
|
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
|
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
attillatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
attillatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
attillati simus
|
|
| 2. Person Plural |
attillati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
attillati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaveram
|
|
| 2. Person Singular |
attillaveras
|
|
| 3. Person Singular |
attillaverat
|
|
| 1. Person Plural |
attillaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
attillaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
attillaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
attillatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
attillatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
attillati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
attillati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
attillati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavissem
|
|
| 2. Person Singular |
attillavisses
|
|
| 3. Person Singular |
attillavisset
|
|
| 1. Person Plural |
attillavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
attillavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
attillavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
attillatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
attillatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
attillati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
attillati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
attillati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavero
|
|
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
|
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
|
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
attillatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
attillatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
attillati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
attillati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
attillati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillare
|
|
| Vorzeitigkeit |
attillavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
attillaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillari attillarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
attillatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
attillatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
attilla
|
! |
| 2. Person Plural |
attillate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
attillato
|
| 3. Person Singular |
attillato
|
| 2. Person Plural |
attillatote
|
| 3. Person Plural |
attillanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
attillare
|
das |
| Genitiv |
attillandi
|
des es |
| Dativ |
attillando
|
dem |
| Akkusativ |
attillandum
|
das |
| Ablativ |
attillando
|
durch das |
| Vokativ |
attillande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillandus
|
attillanda
|
attillandum
|
| Genitiv |
attillandi
|
attillandae
|
attillandi
|
| Dativ |
attillando
|
attillandae
|
attillando
|
| Akkusativ |
attillandum
|
attillandam
|
attillandum
|
| Ablativ |
attillando
|
attillanda
|
attillando
|
| Vokativ |
attillande
|
attillanda
|
attillandum
|
Plural
| Nominativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
| Genitiv |
attillandorum
|
attillandarum
|
attillandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
attillandos
|
attillandas
|
attillanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
| Genitiv |
attillantis
|
attillantis
|
attillantis
|
| Dativ |
attillanti
|
attillanti
|
attillanti
|
| Akkusativ |
attillantem
|
attillantem
|
attillans
|
| Ablativ |
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
| Vokativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
Plural
| Nominativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Genitiv |
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
| Dativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Akkusativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Ablativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Vokativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillatus
|
attillata
|
attillatum
|
| Genitiv |
attillati
|
attillatae
|
attillati
|
| Dativ |
attillato
|
attillatae
|
attillato
|
| Akkusativ |
attillatum
|
attillatam
|
attillatum
|
| Ablativ |
attillato
|
attillata
|
attillato
|
| Vokativ |
attillate
|
attillata
|
attillatum
|
Plural
| Nominativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
| Genitiv |
attillatorum
|
attillatarum
|
attillatorum
|
| Dativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Akkusativ |
attillatos
|
attillatas
|
attillata
|
| Ablativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Vokativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillaturus
|
attillatura
|
attillaturum
|
| Genitiv |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillaturi
|
| Dativ |
attillaturo
|
attillaturae
|
attillaturo
|
| Akkusativ |
attillaturum
|
attillaturam
|
attillaturum
|
| Ablativ |
attillaturo
|
attillatura
|
attillaturo
|
| Vokativ |
attillature
|
attillatura
|
attillaturum
|
Plural
| Nominativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
| Genitiv |
attillaturorum
|
attillaturarum
|
attillaturorum
|
| Dativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Akkusativ |
attillaturos
|
attillaturas
|
attillatura
|
| Ablativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Vokativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
attillatum
|
attillatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillo
|
ich kitzle |
| 2. Person Singular |
attillas
|
du kitzelst |
| 3. Person Singular |
attillat
|
er/sie/es kitzelt |
| 1. Person Plural |
attillamus
|
wir kitzeln |
| 2. Person Plural |
attillatis
|
ihr kitzelt |
| 3. Person Plural |
attillant
|
sie kitzeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillor
|
ich werde gekitzelt |
| 2. Person Singular |
attillaris attillare
|
du wirst gekitzelt |
| 3. Person Singular |
attillatur
|
er/sie/es wird gekitzelt |
| 1. Person Plural |
attillamur
|
wir werden gekitzelt |
| 2. Person Plural |
attillamini
|
ihr werdet gekitzelt |
| 3. Person Plural |
attillantur
|
sie werden gekitzelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillem
|
ich kitzle |
| 2. Person Singular |
attilles
|
du kitzlest |
| 3. Person Singular |
attillet
|
er/sie/es kitzle |
| 1. Person Plural |
attillemus
|
wir kitzlen |
| 2. Person Plural |
attilletis
|
ihr kitzlet |
| 3. Person Plural |
attillent
|
sie kitzlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attiller
|
ich werde gekitzelt |
| 2. Person Singular |
attilleris attillere
|
du werdest gekitzelt |
| 3. Person Singular |
attilletur
|
er/sie/es werde gekitzelt |
| 1. Person Plural |
attillemur
|
wir werden gekitzelt |
| 2. Person Plural |
attillemini
|
ihr werdet gekitzelt |
| 3. Person Plural |
attillentur
|
sie werden gekitzelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabam
|
ich kitzelte |
| 2. Person Singular |
attillabas
|
du kitzeltest |
| 3. Person Singular |
attillabat
|
er/sie/es kitzelte |
| 1. Person Plural |
attillabamus
|
wir kitzelten |
| 2. Person Plural |
attillabatis
|
ihr kitzeltet |
| 3. Person Plural |
attillabant
|
sie kitzelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabar
|
ich wurde gekitzelt |
| 2. Person Singular |
attillabaris attillabare
|
du wurdest gekitzelt |
| 3. Person Singular |
attillabatur
|
er/sie/es wurde gekitzelt |
| 1. Person Plural |
attillabamur
|
wir wurden gekitzelt |
| 2. Person Plural |
attillabamini
|
ihr wurdet gekitzelt |
| 3. Person Plural |
attillabantur
|
sie wurden gekitzelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarem
|
ich kitzelte |
| 2. Person Singular |
attillares
|
du kitzeltest |
| 3. Person Singular |
attillaret
|
er/sie/es kitzelte |
| 1. Person Plural |
attillaremus
|
wir kitzelten |
| 2. Person Plural |
attillaretis
|
ihr kitzeltet |
| 3. Person Plural |
attillarent
|
sie kitzelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarer
|
ich würde gekitzelt |
| 2. Person Singular |
attillareris attillarere
|
du würdest gekitzelt |
| 3. Person Singular |
attillaretur
|
er/sie/es würde gekitzelt |
| 1. Person Plural |
attillaremur
|
wir würden gekitzelt |
| 2. Person Plural |
attillaremini
|
ihr würdet gekitzelt |
| 3. Person Plural |
attillarentur
|
sie würden gekitzelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabo
|
ich werde kitzeln |
| 2. Person Singular |
attillabis
|
du wirst kitzeln |
| 3. Person Singular |
attillabit
|
er/sie/es wird kitzeln |
| 1. Person Plural |
attillabimus
|
wir werden kitzeln |
| 2. Person Plural |
attillabitis
|
ihr werdet kitzeln |
| 3. Person Plural |
attillabunt
|
sie werden kitzeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabor
|
ich werde gekitzelt |
| 2. Person Singular |
attillaberis attillabere
|
du wirst gekitzelt |
| 3. Person Singular |
attillabitur
|
er/sie/es wird gekitzelt |
| 1. Person Plural |
attillabimur
|
wir werden gekitzelt |
| 2. Person Plural |
attillabimini
|
ihr werdet gekitzelt |
| 3. Person Plural |
attillabuntur
|
sie werden gekitzelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavi
|
ich habe gekitzelt |
| 2. Person Singular |
attillavisti
|
du hast gekitzelt |
| 3. Person Singular |
attillavit
|
er/sie/es hat gekitzelt |
| 1. Person Plural |
attillavimus
|
wir haben gekitzelt |
| 2. Person Plural |
attillavistis
|
ihr habt gekitzelt |
| 3. Person Plural |
attillaverunt attillavere
|
sie haben gekitzelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sum
|
ich bin gekitzelt worden |
| 2. Person Singular |
attillatus es
|
du bist gekitzelt worden |
| 3. Person Singular |
attillatus est
|
er/sie/es ist gekitzelt worden |
| 1. Person Plural |
attillati sumus
|
wir sind gekitzelt worden |
| 2. Person Plural |
attillati estis
|
ihr seid gekitzelt worden |
| 3. Person Plural |
attillati sunt
|
sie sind gekitzelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaverim
|
ich habe gekitzelt |
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
du habest gekitzelt |
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
er/sie/es habe gekitzelt |
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
wir haben gekitzelt |
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
ihr habet gekitzelt |
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
sie haben gekitzelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sim
|
ich sei gekitzelt worden |
| 2. Person Singular |
attillatus sis
|
du seiest gekitzelt worden |
| 3. Person Singular |
attillatus sit
|
er/sie/es sei gekitzelt worden |
| 1. Person Plural |
attillati simus
|
wir seien gekitzelt worden |
| 2. Person Plural |
attillati sitis
|
ihr seiet gekitzelt worden |
| 3. Person Plural |
attillati sint
|
sie seien gekitzelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaveram
|
ich hatte gekitzelt |
| 2. Person Singular |
attillaveras
|
du hattest gekitzelt |
| 3. Person Singular |
attillaverat
|
er/sie/es hatte gekitzelt |
| 1. Person Plural |
attillaveramus
|
wir hatten gekitzelt |
| 2. Person Plural |
attillaveratis
|
ihr hattet gekitzelt |
| 3. Person Plural |
attillaverant
|
sie hatten gekitzelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus eram
|
ich war gekitzelt worden |
| 2. Person Singular |
attillatus eras
|
du warst gekitzelt worden |
| 3. Person Singular |
attillatus erat
|
er/sie/es war gekitzelt worden |
| 1. Person Plural |
attillati eramus
|
wir waren gekitzelt worden |
| 2. Person Plural |
attillati eratis
|
ihr warst gekitzelt worden |
| 3. Person Plural |
attillati erant
|
sie waren gekitzelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavissem
|
ich hätte gekitzelt |
| 2. Person Singular |
attillavisses
|
du hättest gekitzelt |
| 3. Person Singular |
attillavisset
|
er/sie/es hätte gekitzelt |
| 1. Person Plural |
attillavissemus
|
wir hätten gekitzelt |
| 2. Person Plural |
attillavissetis
|
ihr hättet gekitzelt |
| 3. Person Plural |
attillavissent
|
sie hätten gekitzelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus essem
|
ich wäre gekitzelt worden |
| 2. Person Singular |
attillatus esses
|
du wärest gekitzelt worden |
| 3. Person Singular |
attillatus esset
|
er/sie/es wäre gekitzelt worden |
| 1. Person Plural |
attillati essemus
|
wir wären gekitzelt worden |
| 2. Person Plural |
attillati essetis
|
ihr wäret gekitzelt worden |
| 3. Person Plural |
attillati essent
|
sie wären gekitzelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavero
|
ich werde gekitzelt haben |
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
du wirst gekitzelt haben |
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
er/sie/es wird gekitzelt haben |
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
wir werden gekitzelt haben |
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
ihr werdet gekitzelt haben |
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
sie werden gekitzelt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus ero
|
ich werde gekitzelt worden sein |
| 2. Person Singular |
attillatus eris
|
du werdest gekitzelt worden sein |
| 3. Person Singular |
attillatus erit
|
er/sie/es werde gekitzelt worden sein |
| 1. Person Plural |
attillati erimus
|
wir werden gekitzelt worden sein |
| 2. Person Plural |
attillati eritis
|
ihr werdet gekitzelt worden sein |
| 3. Person Plural |
attillati erunt
|
sie werden gekitzelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillare
|
kitzeln |
| Vorzeitigkeit |
attillavisse
|
gekitzelt haben |
| Nachzeitigkeit |
attillaturum esse
|
kitzeln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillari attillarier
|
gekitzelt werden |
| Vorzeitigkeit |
attillatum esse
|
gekitzelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
attillatum iri
|
künftig gekitzelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
attilla
|
kitzle! |
| 2. Person Plural |
attillate
|
kitzelt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
attillato
|
| 3. Person Singular |
attillato
|
| 2. Person Plural |
attillatote
|
| 3. Person Plural |
attillanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
attillare
|
das Kitzeln |
| Genitiv |
attillandi
|
des Kitzelnes |
| Dativ |
attillando
|
dem Kitzeln |
| Akkusativ |
attillandum
|
das Kitzeln |
| Ablativ |
attillando
|
durch das Kitzeln |
| Vokativ |
attillande
|
Kitzeln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillandus
|
attillanda
|
attillandum
|
| Genitiv |
attillandi
|
attillandae
|
attillandi
|
| Dativ |
attillando
|
attillandae
|
attillando
|
| Akkusativ |
attillandum
|
attillandam
|
attillandum
|
| Ablativ |
attillando
|
attillanda
|
attillando
|
| Vokativ |
attillande
|
attillanda
|
attillandum
|
Plural
| Nominativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
| Genitiv |
attillandorum
|
attillandarum
|
attillandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
attillandos
|
attillandas
|
attillanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
| Genitiv |
attillantis
|
attillantis
|
attillantis
|
| Dativ |
attillanti
|
attillanti
|
attillanti
|
| Akkusativ |
attillantem
|
attillantem
|
attillans
|
| Ablativ |
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
| Vokativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
Plural
| Nominativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Genitiv |
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
| Dativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Akkusativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Ablativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Vokativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillatus
|
attillata
|
attillatum
|
| Genitiv |
attillati
|
attillatae
|
attillati
|
| Dativ |
attillato
|
attillatae
|
attillato
|
| Akkusativ |
attillatum
|
attillatam
|
attillatum
|
| Ablativ |
attillato
|
attillata
|
attillato
|
| Vokativ |
attillate
|
attillata
|
attillatum
|
Plural
| Nominativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
| Genitiv |
attillatorum
|
attillatarum
|
attillatorum
|
| Dativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Akkusativ |
attillatos
|
attillatas
|
attillata
|
| Ablativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Vokativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillaturus
|
attillatura
|
attillaturum
|
| Genitiv |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillaturi
|
| Dativ |
attillaturo
|
attillaturae
|
attillaturo
|
| Akkusativ |
attillaturum
|
attillaturam
|
attillaturum
|
| Ablativ |
attillaturo
|
attillatura
|
attillaturo
|
| Vokativ |
attillature
|
attillatura
|
attillaturum
|
Plural
| Nominativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
| Genitiv |
attillaturorum
|
attillaturarum
|
attillaturorum
|
| Dativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Akkusativ |
attillaturos
|
attillaturas
|
attillatura
|
| Ablativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Vokativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
attillatum
|
attillatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillo
|
ich kribble |
| 2. Person Singular |
attillas
|
du kribbelst |
| 3. Person Singular |
attillat
|
er/sie/es kribbelt |
| 1. Person Plural |
attillamus
|
wir kribbeln |
| 2. Person Plural |
attillatis
|
ihr kribbelt |
| 3. Person Plural |
attillant
|
sie kribbeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillor
|
ich werde gekribbelt |
| 2. Person Singular |
attillaris attillare
|
du wirst gekribbelt |
| 3. Person Singular |
attillatur
|
er/sie/es wird gekribbelt |
| 1. Person Plural |
attillamur
|
wir werden gekribbelt |
| 2. Person Plural |
attillamini
|
ihr werdet gekribbelt |
| 3. Person Plural |
attillantur
|
sie werden gekribbelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillem
|
ich kribble |
| 2. Person Singular |
attilles
|
du kribblest |
| 3. Person Singular |
attillet
|
er/sie/es kribble |
| 1. Person Plural |
attillemus
|
wir kribblen |
| 2. Person Plural |
attilletis
|
ihr kribblet |
| 3. Person Plural |
attillent
|
sie kribblen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attiller
|
ich werde gekribbelt |
| 2. Person Singular |
attilleris attillere
|
du werdest gekribbelt |
| 3. Person Singular |
attilletur
|
er/sie/es werde gekribbelt |
| 1. Person Plural |
attillemur
|
wir werden gekribbelt |
| 2. Person Plural |
attillemini
|
ihr werdet gekribbelt |
| 3. Person Plural |
attillentur
|
sie werden gekribbelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabam
|
ich kribbelte |
| 2. Person Singular |
attillabas
|
du kribbeltest |
| 3. Person Singular |
attillabat
|
er/sie/es kribbelte |
| 1. Person Plural |
attillabamus
|
wir kribbelten |
| 2. Person Plural |
attillabatis
|
ihr kribbeltet |
| 3. Person Plural |
attillabant
|
sie kribbelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabar
|
ich wurde gekribbelt |
| 2. Person Singular |
attillabaris attillabare
|
du wurdest gekribbelt |
| 3. Person Singular |
attillabatur
|
er/sie/es wurde gekribbelt |
| 1. Person Plural |
attillabamur
|
wir wurden gekribbelt |
| 2. Person Plural |
attillabamini
|
ihr wurdet gekribbelt |
| 3. Person Plural |
attillabantur
|
sie wurden gekribbelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarem
|
ich kribbelte |
| 2. Person Singular |
attillares
|
du kribbeltest |
| 3. Person Singular |
attillaret
|
er/sie/es kribbelte |
| 1. Person Plural |
attillaremus
|
wir kribbelten |
| 2. Person Plural |
attillaretis
|
ihr kribbeltet |
| 3. Person Plural |
attillarent
|
sie kribbelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarer
|
ich würde gekribbelt |
| 2. Person Singular |
attillareris attillarere
|
du würdest gekribbelt |
| 3. Person Singular |
attillaretur
|
er/sie/es würde gekribbelt |
| 1. Person Plural |
attillaremur
|
wir würden gekribbelt |
| 2. Person Plural |
attillaremini
|
ihr würdet gekribbelt |
| 3. Person Plural |
attillarentur
|
sie würden gekribbelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabo
|
ich werde kribbeln |
| 2. Person Singular |
attillabis
|
du wirst kribbeln |
| 3. Person Singular |
attillabit
|
er/sie/es wird kribbeln |
| 1. Person Plural |
attillabimus
|
wir werden kribbeln |
| 2. Person Plural |
attillabitis
|
ihr werdet kribbeln |
| 3. Person Plural |
attillabunt
|
sie werden kribbeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabor
|
ich werde gekribbelt |
| 2. Person Singular |
attillaberis attillabere
|
du wirst gekribbelt |
| 3. Person Singular |
attillabitur
|
er/sie/es wird gekribbelt |
| 1. Person Plural |
attillabimur
|
wir werden gekribbelt |
| 2. Person Plural |
attillabimini
|
ihr werdet gekribbelt |
| 3. Person Plural |
attillabuntur
|
sie werden gekribbelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavi
|
ich habe gekribbelt |
| 2. Person Singular |
attillavisti
|
du hast gekribbelt |
| 3. Person Singular |
attillavit
|
er/sie/es hat gekribbelt |
| 1. Person Plural |
attillavimus
|
wir haben gekribbelt |
| 2. Person Plural |
attillavistis
|
ihr habt gekribbelt |
| 3. Person Plural |
attillaverunt attillavere
|
sie haben gekribbelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sum
|
ich bin gekribbelt worden |
| 2. Person Singular |
attillatus es
|
du bist gekribbelt worden |
| 3. Person Singular |
attillatus est
|
er/sie/es ist gekribbelt worden |
| 1. Person Plural |
attillati sumus
|
wir sind gekribbelt worden |
| 2. Person Plural |
attillati estis
|
ihr seid gekribbelt worden |
| 3. Person Plural |
attillati sunt
|
sie sind gekribbelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaverim
|
ich habe gekribbelt |
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
du habest gekribbelt |
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
er/sie/es habe gekribbelt |
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
wir haben gekribbelt |
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
ihr habet gekribbelt |
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
sie haben gekribbelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sim
|
ich sei gekribbelt worden |
| 2. Person Singular |
attillatus sis
|
du seiest gekribbelt worden |
| 3. Person Singular |
attillatus sit
|
er/sie/es sei gekribbelt worden |
| 1. Person Plural |
attillati simus
|
wir seien gekribbelt worden |
| 2. Person Plural |
attillati sitis
|
ihr seiet gekribbelt worden |
| 3. Person Plural |
attillati sint
|
sie seien gekribbelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaveram
|
ich hatte gekribbelt |
| 2. Person Singular |
attillaveras
|
du hattest gekribbelt |
| 3. Person Singular |
attillaverat
|
er/sie/es hatte gekribbelt |
| 1. Person Plural |
attillaveramus
|
wir hatten gekribbelt |
| 2. Person Plural |
attillaveratis
|
ihr hattet gekribbelt |
| 3. Person Plural |
attillaverant
|
sie hatten gekribbelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus eram
|
ich war gekribbelt worden |
| 2. Person Singular |
attillatus eras
|
du warst gekribbelt worden |
| 3. Person Singular |
attillatus erat
|
er/sie/es war gekribbelt worden |
| 1. Person Plural |
attillati eramus
|
wir waren gekribbelt worden |
| 2. Person Plural |
attillati eratis
|
ihr warst gekribbelt worden |
| 3. Person Plural |
attillati erant
|
sie waren gekribbelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavissem
|
ich hätte gekribbelt |
| 2. Person Singular |
attillavisses
|
du hättest gekribbelt |
| 3. Person Singular |
attillavisset
|
er/sie/es hätte gekribbelt |
| 1. Person Plural |
attillavissemus
|
wir hätten gekribbelt |
| 2. Person Plural |
attillavissetis
|
ihr hättet gekribbelt |
| 3. Person Plural |
attillavissent
|
sie hätten gekribbelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus essem
|
ich wäre gekribbelt worden |
| 2. Person Singular |
attillatus esses
|
du wärest gekribbelt worden |
| 3. Person Singular |
attillatus esset
|
er/sie/es wäre gekribbelt worden |
| 1. Person Plural |
attillati essemus
|
wir wären gekribbelt worden |
| 2. Person Plural |
attillati essetis
|
ihr wäret gekribbelt worden |
| 3. Person Plural |
attillati essent
|
sie wären gekribbelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavero
|
ich werde gekribbelt haben |
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
du wirst gekribbelt haben |
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
er/sie/es wird gekribbelt haben |
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
wir werden gekribbelt haben |
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
ihr werdet gekribbelt haben |
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
sie werden gekribbelt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus ero
|
ich werde gekribbelt worden sein |
| 2. Person Singular |
attillatus eris
|
du werdest gekribbelt worden sein |
| 3. Person Singular |
attillatus erit
|
er/sie/es werde gekribbelt worden sein |
| 1. Person Plural |
attillati erimus
|
wir werden gekribbelt worden sein |
| 2. Person Plural |
attillati eritis
|
ihr werdet gekribbelt worden sein |
| 3. Person Plural |
attillati erunt
|
sie werden gekribbelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillare
|
kribbeln |
| Vorzeitigkeit |
attillavisse
|
gekribbelt haben |
| Nachzeitigkeit |
attillaturum esse
|
kribbeln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillari attillarier
|
gekribbelt werden |
| Vorzeitigkeit |
attillatum esse
|
gekribbelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
attillatum iri
|
künftig gekribbelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
attilla
|
kribble! |
| 2. Person Plural |
attillate
|
kribbelt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
attillato
|
| 3. Person Singular |
attillato
|
| 2. Person Plural |
attillatote
|
| 3. Person Plural |
attillanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
attillare
|
das Kribbeln |
| Genitiv |
attillandi
|
des Kribbelnes |
| Dativ |
attillando
|
dem Kribbeln |
| Akkusativ |
attillandum
|
das Kribbeln |
| Ablativ |
attillando
|
durch das Kribbeln |
| Vokativ |
attillande
|
Kribbeln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillandus
|
attillanda
|
attillandum
|
| Genitiv |
attillandi
|
attillandae
|
attillandi
|
| Dativ |
attillando
|
attillandae
|
attillando
|
| Akkusativ |
attillandum
|
attillandam
|
attillandum
|
| Ablativ |
attillando
|
attillanda
|
attillando
|
| Vokativ |
attillande
|
attillanda
|
attillandum
|
Plural
| Nominativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
| Genitiv |
attillandorum
|
attillandarum
|
attillandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
attillandos
|
attillandas
|
attillanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
| Genitiv |
attillantis
|
attillantis
|
attillantis
|
| Dativ |
attillanti
|
attillanti
|
attillanti
|
| Akkusativ |
attillantem
|
attillantem
|
attillans
|
| Ablativ |
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
| Vokativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
Plural
| Nominativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Genitiv |
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
| Dativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Akkusativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Ablativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Vokativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillatus
|
attillata
|
attillatum
|
| Genitiv |
attillati
|
attillatae
|
attillati
|
| Dativ |
attillato
|
attillatae
|
attillato
|
| Akkusativ |
attillatum
|
attillatam
|
attillatum
|
| Ablativ |
attillato
|
attillata
|
attillato
|
| Vokativ |
attillate
|
attillata
|
attillatum
|
Plural
| Nominativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
| Genitiv |
attillatorum
|
attillatarum
|
attillatorum
|
| Dativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Akkusativ |
attillatos
|
attillatas
|
attillata
|
| Ablativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Vokativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillaturus
|
attillatura
|
attillaturum
|
| Genitiv |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillaturi
|
| Dativ |
attillaturo
|
attillaturae
|
attillaturo
|
| Akkusativ |
attillaturum
|
attillaturam
|
attillaturum
|
| Ablativ |
attillaturo
|
attillatura
|
attillaturo
|
| Vokativ |
attillature
|
attillatura
|
attillaturum
|
Plural
| Nominativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
| Genitiv |
attillaturorum
|
attillaturarum
|
attillaturorum
|
| Dativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Akkusativ |
attillaturos
|
attillaturas
|
attillatura
|
| Ablativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Vokativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
attillatum
|
attillatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillo
|
ich vergnüge |
| 2. Person Singular |
attillas
|
du vergnügst |
| 3. Person Singular |
attillat
|
er/sie/es vergnügt |
| 1. Person Plural |
attillamus
|
wir vergnügen |
| 2. Person Plural |
attillatis
|
ihr vergnügt |
| 3. Person Plural |
attillant
|
sie vergnügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillor
|
ich werde vergnügt |
| 2. Person Singular |
attillaris attillare
|
du wirst vergnügt |
| 3. Person Singular |
attillatur
|
er/sie/es wird vergnügt |
| 1. Person Plural |
attillamur
|
wir werden vergnügt |
| 2. Person Plural |
attillamini
|
ihr werdet vergnügt |
| 3. Person Plural |
attillantur
|
sie werden vergnügt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillem
|
ich vergnüge |
| 2. Person Singular |
attilles
|
du vergnügest |
| 3. Person Singular |
attillet
|
er/sie/es vergnüge |
| 1. Person Plural |
attillemus
|
wir vergnügen |
| 2. Person Plural |
attilletis
|
ihr vergnüget |
| 3. Person Plural |
attillent
|
sie vergnügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attiller
|
ich werde vergnügt |
| 2. Person Singular |
attilleris attillere
|
du werdest vergnügt |
| 3. Person Singular |
attilletur
|
er/sie/es werde vergnügt |
| 1. Person Plural |
attillemur
|
wir werden vergnügt |
| 2. Person Plural |
attillemini
|
ihr werdet vergnügt |
| 3. Person Plural |
attillentur
|
sie werden vergnügt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabam
|
ich vergnügte |
| 2. Person Singular |
attillabas
|
du vergnügtest |
| 3. Person Singular |
attillabat
|
er/sie/es vergnügte |
| 1. Person Plural |
attillabamus
|
wir vergnügten |
| 2. Person Plural |
attillabatis
|
ihr vergnügtet |
| 3. Person Plural |
attillabant
|
sie vergnügten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabar
|
ich wurde vergnügt |
| 2. Person Singular |
attillabaris attillabare
|
du wurdest vergnügt |
| 3. Person Singular |
attillabatur
|
er/sie/es wurde vergnügt |
| 1. Person Plural |
attillabamur
|
wir wurden vergnügt |
| 2. Person Plural |
attillabamini
|
ihr wurdet vergnügt |
| 3. Person Plural |
attillabantur
|
sie wurden vergnügt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarem
|
ich vergnügte |
| 2. Person Singular |
attillares
|
du vergnügtest |
| 3. Person Singular |
attillaret
|
er/sie/es vergnügte |
| 1. Person Plural |
attillaremus
|
wir vergnügten |
| 2. Person Plural |
attillaretis
|
ihr vergnügtet |
| 3. Person Plural |
attillarent
|
sie vergnügten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarer
|
ich würde vergnügt |
| 2. Person Singular |
attillareris attillarere
|
du würdest vergnügt |
| 3. Person Singular |
attillaretur
|
er/sie/es würde vergnügt |
| 1. Person Plural |
attillaremur
|
wir würden vergnügt |
| 2. Person Plural |
attillaremini
|
ihr würdet vergnügt |
| 3. Person Plural |
attillarentur
|
sie würden vergnügt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabo
|
ich werde vergnügen |
| 2. Person Singular |
attillabis
|
du wirst vergnügen |
| 3. Person Singular |
attillabit
|
er/sie/es wird vergnügen |
| 1. Person Plural |
attillabimus
|
wir werden vergnügen |
| 2. Person Plural |
attillabitis
|
ihr werdet vergnügen |
| 3. Person Plural |
attillabunt
|
sie werden vergnügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabor
|
ich werde vergnügt |
| 2. Person Singular |
attillaberis attillabere
|
du wirst vergnügt |
| 3. Person Singular |
attillabitur
|
er/sie/es wird vergnügt |
| 1. Person Plural |
attillabimur
|
wir werden vergnügt |
| 2. Person Plural |
attillabimini
|
ihr werdet vergnügt |
| 3. Person Plural |
attillabuntur
|
sie werden vergnügt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavi
|
ich habe vergnügt |
| 2. Person Singular |
attillavisti
|
du hast vergnügt |
| 3. Person Singular |
attillavit
|
er/sie/es hat vergnügt |
| 1. Person Plural |
attillavimus
|
wir haben vergnügt |
| 2. Person Plural |
attillavistis
|
ihr habt vergnügt |
| 3. Person Plural |
attillaverunt attillavere
|
sie haben vergnügt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sum
|
ich bin vergnügt worden |
| 2. Person Singular |
attillatus es
|
du bist vergnügt worden |
| 3. Person Singular |
attillatus est
|
er/sie/es ist vergnügt worden |
| 1. Person Plural |
attillati sumus
|
wir sind vergnügt worden |
| 2. Person Plural |
attillati estis
|
ihr seid vergnügt worden |
| 3. Person Plural |
attillati sunt
|
sie sind vergnügt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaverim
|
ich habe vergnügt |
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
du habest vergnügt |
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
er/sie/es habe vergnügt |
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
wir haben vergnügt |
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
ihr habet vergnügt |
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
sie haben vergnügt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sim
|
ich sei vergnügt worden |
| 2. Person Singular |
attillatus sis
|
du seiest vergnügt worden |
| 3. Person Singular |
attillatus sit
|
er/sie/es sei vergnügt worden |
| 1. Person Plural |
attillati simus
|
wir seien vergnügt worden |
| 2. Person Plural |
attillati sitis
|
ihr seiet vergnügt worden |
| 3. Person Plural |
attillati sint
|
sie seien vergnügt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaveram
|
ich hatte vergnügt |
| 2. Person Singular |
attillaveras
|
du hattest vergnügt |
| 3. Person Singular |
attillaverat
|
er/sie/es hatte vergnügt |
| 1. Person Plural |
attillaveramus
|
wir hatten vergnügt |
| 2. Person Plural |
attillaveratis
|
ihr hattet vergnügt |
| 3. Person Plural |
attillaverant
|
sie hatten vergnügt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus eram
|
ich war vergnügt worden |
| 2. Person Singular |
attillatus eras
|
du warst vergnügt worden |
| 3. Person Singular |
attillatus erat
|
er/sie/es war vergnügt worden |
| 1. Person Plural |
attillati eramus
|
wir waren vergnügt worden |
| 2. Person Plural |
attillati eratis
|
ihr warst vergnügt worden |
| 3. Person Plural |
attillati erant
|
sie waren vergnügt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavissem
|
ich hätte vergnügt |
| 2. Person Singular |
attillavisses
|
du hättest vergnügt |
| 3. Person Singular |
attillavisset
|
er/sie/es hätte vergnügt |
| 1. Person Plural |
attillavissemus
|
wir hätten vergnügt |
| 2. Person Plural |
attillavissetis
|
ihr hättet vergnügt |
| 3. Person Plural |
attillavissent
|
sie hätten vergnügt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus essem
|
ich wäre vergnügt worden |
| 2. Person Singular |
attillatus esses
|
du wärest vergnügt worden |
| 3. Person Singular |
attillatus esset
|
er/sie/es wäre vergnügt worden |
| 1. Person Plural |
attillati essemus
|
wir wären vergnügt worden |
| 2. Person Plural |
attillati essetis
|
ihr wäret vergnügt worden |
| 3. Person Plural |
attillati essent
|
sie wären vergnügt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavero
|
ich werde vergnügt haben |
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
du wirst vergnügt haben |
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
er/sie/es wird vergnügt haben |
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
wir werden vergnügt haben |
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
ihr werdet vergnügt haben |
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
sie werden vergnügt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus ero
|
ich werde vergnügt worden sein |
| 2. Person Singular |
attillatus eris
|
du werdest vergnügt worden sein |
| 3. Person Singular |
attillatus erit
|
er/sie/es werde vergnügt worden sein |
| 1. Person Plural |
attillati erimus
|
wir werden vergnügt worden sein |
| 2. Person Plural |
attillati eritis
|
ihr werdet vergnügt worden sein |
| 3. Person Plural |
attillati erunt
|
sie werden vergnügt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillare
|
vergnügen |
| Vorzeitigkeit |
attillavisse
|
vergnügt haben |
| Nachzeitigkeit |
attillaturum esse
|
vergnügen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillari attillarier
|
vergnügt werden |
| Vorzeitigkeit |
attillatum esse
|
vergnügt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
attillatum iri
|
künftig vergnügt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
attilla
|
vergnüge! |
| 2. Person Plural |
attillate
|
vergnügt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
attillato
|
| 3. Person Singular |
attillato
|
| 2. Person Plural |
attillatote
|
| 3. Person Plural |
attillanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
attillare
|
das Vergnügen |
| Genitiv |
attillandi
|
des Vergnügens |
| Dativ |
attillando
|
dem Vergnügen |
| Akkusativ |
attillandum
|
das Vergnügen |
| Ablativ |
attillando
|
durch das Vergnügen |
| Vokativ |
attillande
|
Vergnügen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillandus
|
attillanda
|
attillandum
|
| Genitiv |
attillandi
|
attillandae
|
attillandi
|
| Dativ |
attillando
|
attillandae
|
attillando
|
| Akkusativ |
attillandum
|
attillandam
|
attillandum
|
| Ablativ |
attillando
|
attillanda
|
attillando
|
| Vokativ |
attillande
|
attillanda
|
attillandum
|
Plural
| Nominativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
| Genitiv |
attillandorum
|
attillandarum
|
attillandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
attillandos
|
attillandas
|
attillanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
| Genitiv |
attillantis
|
attillantis
|
attillantis
|
| Dativ |
attillanti
|
attillanti
|
attillanti
|
| Akkusativ |
attillantem
|
attillantem
|
attillans
|
| Ablativ |
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
| Vokativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
Plural
| Nominativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Genitiv |
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
| Dativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Akkusativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Ablativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Vokativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillatus
|
attillata
|
attillatum
|
| Genitiv |
attillati
|
attillatae
|
attillati
|
| Dativ |
attillato
|
attillatae
|
attillato
|
| Akkusativ |
attillatum
|
attillatam
|
attillatum
|
| Ablativ |
attillato
|
attillata
|
attillato
|
| Vokativ |
attillate
|
attillata
|
attillatum
|
Plural
| Nominativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
| Genitiv |
attillatorum
|
attillatarum
|
attillatorum
|
| Dativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Akkusativ |
attillatos
|
attillatas
|
attillata
|
| Ablativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Vokativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillaturus
|
attillatura
|
attillaturum
|
| Genitiv |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillaturi
|
| Dativ |
attillaturo
|
attillaturae
|
attillaturo
|
| Akkusativ |
attillaturum
|
attillaturam
|
attillaturum
|
| Ablativ |
attillaturo
|
attillatura
|
attillaturo
|
| Vokativ |
attillature
|
attillatura
|
attillaturum
|
Plural
| Nominativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
| Genitiv |
attillaturorum
|
attillaturarum
|
attillaturorum
|
| Dativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Akkusativ |
attillaturos
|
attillaturas
|
attillatura
|
| Ablativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Vokativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
attillatum
|
attillatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillo
|
|
| 2. Person Singular |
attillas
|
|
| 3. Person Singular |
attillat
|
|
| 1. Person Plural |
attillamus
|
|
| 2. Person Plural |
attillatis
|
|
| 3. Person Plural |
attillant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillor
|
|
| 2. Person Singular |
attillaris attillare
|
|
| 3. Person Singular |
attillatur
|
|
| 1. Person Plural |
attillamur
|
|
| 2. Person Plural |
attillamini
|
|
| 3. Person Plural |
attillantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillem
|
|
| 2. Person Singular |
attilles
|
|
| 3. Person Singular |
attillet
|
|
| 1. Person Plural |
attillemus
|
|
| 2. Person Plural |
attilletis
|
|
| 3. Person Plural |
attillent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attiller
|
|
| 2. Person Singular |
attilleris attillere
|
|
| 3. Person Singular |
attilletur
|
|
| 1. Person Plural |
attillemur
|
|
| 2. Person Plural |
attillemini
|
|
| 3. Person Plural |
attillentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabam
|
|
| 2. Person Singular |
attillabas
|
|
| 3. Person Singular |
attillabat
|
|
| 1. Person Plural |
attillabamus
|
|
| 2. Person Plural |
attillabatis
|
|
| 3. Person Plural |
attillabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabar
|
|
| 2. Person Singular |
attillabaris attillabare
|
|
| 3. Person Singular |
attillabatur
|
|
| 1. Person Plural |
attillabamur
|
|
| 2. Person Plural |
attillabamini
|
|
| 3. Person Plural |
attillabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarem
|
|
| 2. Person Singular |
attillares
|
|
| 3. Person Singular |
attillaret
|
|
| 1. Person Plural |
attillaremus
|
|
| 2. Person Plural |
attillaretis
|
|
| 3. Person Plural |
attillarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillarer
|
|
| 2. Person Singular |
attillareris attillarere
|
|
| 3. Person Singular |
attillaretur
|
|
| 1. Person Plural |
attillaremur
|
|
| 2. Person Plural |
attillaremini
|
|
| 3. Person Plural |
attillarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabo
|
|
| 2. Person Singular |
attillabis
|
|
| 3. Person Singular |
attillabit
|
|
| 1. Person Plural |
attillabimus
|
|
| 2. Person Plural |
attillabitis
|
|
| 3. Person Plural |
attillabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillabor
|
|
| 2. Person Singular |
attillaberis attillabere
|
|
| 3. Person Singular |
attillabitur
|
|
| 1. Person Plural |
attillabimur
|
|
| 2. Person Plural |
attillabimini
|
|
| 3. Person Plural |
attillabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavi
|
|
| 2. Person Singular |
attillavisti
|
|
| 3. Person Singular |
attillavit
|
|
| 1. Person Plural |
attillavimus
|
|
| 2. Person Plural |
attillavistis
|
|
| 3. Person Plural |
attillaverunt attillavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
attillatus es
|
|
| 3. Person Singular |
attillatus est
|
|
| 1. Person Plural |
attillati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
attillati estis
|
|
| 3. Person Plural |
attillati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaverim
|
|
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
|
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
|
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
attillatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
attillatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
attillati simus
|
|
| 2. Person Plural |
attillati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
attillati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillaveram
|
|
| 2. Person Singular |
attillaveras
|
|
| 3. Person Singular |
attillaverat
|
|
| 1. Person Plural |
attillaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
attillaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
attillaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
attillatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
attillatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
attillati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
attillati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
attillati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavissem
|
|
| 2. Person Singular |
attillavisses
|
|
| 3. Person Singular |
attillavisset
|
|
| 1. Person Plural |
attillavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
attillavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
attillavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
attillatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
attillatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
attillati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
attillati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
attillati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attillavero
|
|
| 2. Person Singular |
attillaveris
|
|
| 3. Person Singular |
attillaverit
|
|
| 1. Person Plural |
attillaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
attillaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
attillaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attillatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
attillatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
attillatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
attillati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
attillati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
attillati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillare
|
|
| Vorzeitigkeit |
attillavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
attillaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attillari attillarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
attillatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
attillatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
attilla
|
! |
| 2. Person Plural |
attillate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
attillato
|
| 3. Person Singular |
attillato
|
| 2. Person Plural |
attillatote
|
| 3. Person Plural |
attillanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
attillare
|
das |
| Genitiv |
attillandi
|
des es |
| Dativ |
attillando
|
dem |
| Akkusativ |
attillandum
|
das |
| Ablativ |
attillando
|
durch das |
| Vokativ |
attillande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillandus
|
attillanda
|
attillandum
|
| Genitiv |
attillandi
|
attillandae
|
attillandi
|
| Dativ |
attillando
|
attillandae
|
attillando
|
| Akkusativ |
attillandum
|
attillandam
|
attillandum
|
| Ablativ |
attillando
|
attillanda
|
attillando
|
| Vokativ |
attillande
|
attillanda
|
attillandum
|
Plural
| Nominativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
| Genitiv |
attillandorum
|
attillandarum
|
attillandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
attillandos
|
attillandas
|
attillanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
attillandi
|
attillandae
|
attillanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
| Genitiv |
attillantis
|
attillantis
|
attillantis
|
| Dativ |
attillanti
|
attillanti
|
attillanti
|
| Akkusativ |
attillantem
|
attillantem
|
attillans
|
| Ablativ |
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
attillanti attillante
|
| Vokativ |
attillans
|
attillans
|
attillans
|
Plural
| Nominativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Genitiv |
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
attillantium attillantum
|
| Dativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Akkusativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
| Ablativ |
attillantibus
|
attillantibus
|
attillantibus
|
| Vokativ |
attillantes
|
attillantes
|
attillantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillatus
|
attillata
|
attillatum
|
| Genitiv |
attillati
|
attillatae
|
attillati
|
| Dativ |
attillato
|
attillatae
|
attillato
|
| Akkusativ |
attillatum
|
attillatam
|
attillatum
|
| Ablativ |
attillato
|
attillata
|
attillato
|
| Vokativ |
attillate
|
attillata
|
attillatum
|
Plural
| Nominativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
| Genitiv |
attillatorum
|
attillatarum
|
attillatorum
|
| Dativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Akkusativ |
attillatos
|
attillatas
|
attillata
|
| Ablativ |
attillatis
|
attillatis
|
attillatis
|
| Vokativ |
attillati
|
attillatae
|
attillata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attillaturus
|
attillatura
|
attillaturum
|
| Genitiv |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillaturi
|
| Dativ |
attillaturo
|
attillaturae
|
attillaturo
|
| Akkusativ |
attillaturum
|
attillaturam
|
attillaturum
|
| Ablativ |
attillaturo
|
attillatura
|
attillaturo
|
| Vokativ |
attillature
|
attillatura
|
attillaturum
|
Plural
| Nominativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
| Genitiv |
attillaturorum
|
attillaturarum
|
attillaturorum
|
| Dativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Akkusativ |
attillaturos
|
attillaturas
|
attillatura
|
| Ablativ |
attillaturis
|
attillaturis
|
attillaturis
|
| Vokativ |
attillaturi
|
attillaturae
|
attillatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
attillatum
|
attillatu
|