Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulo
|
ich benenne |
| 2. Person Singular |
attitulas
|
du benennst |
| 3. Person Singular |
attitulat
|
er/sie/es benennt |
| 1. Person Plural |
attitulamus
|
wir benennen |
| 2. Person Plural |
attitulatis
|
ihr benennt |
| 3. Person Plural |
attitulant
|
sie benennen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulor
|
ich werde benannt |
| 2. Person Singular |
attitularis attitulare
|
du wirst benannt |
| 3. Person Singular |
attitulatur
|
er/sie/es wird benannt |
| 1. Person Plural |
attitulamur
|
wir werden benannt |
| 2. Person Plural |
attitulamini
|
ihr werdet benannt |
| 3. Person Plural |
attitulantur
|
sie werden benannt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulem
|
ich benenne |
| 2. Person Singular |
attitules
|
du benennest |
| 3. Person Singular |
attitulet
|
er/sie/es benenne |
| 1. Person Plural |
attitulemus
|
wir benennen |
| 2. Person Plural |
attituletis
|
ihr benennet |
| 3. Person Plural |
attitulent
|
sie benennen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attituler
|
ich werde benannt |
| 2. Person Singular |
attituleris attitulere
|
du werdest benannt |
| 3. Person Singular |
attituletur
|
er/sie/es werde benannt |
| 1. Person Plural |
attitulemur
|
wir werden benannt |
| 2. Person Plural |
attitulemini
|
ihr werdet benannt |
| 3. Person Plural |
attitulentur
|
sie werden benannt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulabam
|
ich benannte |
| 2. Person Singular |
attitulabas
|
du benanntest |
| 3. Person Singular |
attitulabat
|
er/sie/es benannte |
| 1. Person Plural |
attitulabamus
|
wir benannten |
| 2. Person Plural |
attitulabatis
|
ihr benanntet |
| 3. Person Plural |
attitulabant
|
sie benannten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulabar
|
ich wurde benannt |
| 2. Person Singular |
attitulabaris attitulabare
|
du wurdest benannt |
| 3. Person Singular |
attitulabatur
|
er/sie/es wurde benannt |
| 1. Person Plural |
attitulabamur
|
wir wurden benannt |
| 2. Person Plural |
attitulabamini
|
ihr wurdet benannt |
| 3. Person Plural |
attitulabantur
|
sie wurden benannt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitularem
|
ich benennte |
| 2. Person Singular |
attitulares
|
du benenntest |
| 3. Person Singular |
attitularet
|
er/sie/es benennte |
| 1. Person Plural |
attitularemus
|
wir benennten |
| 2. Person Plural |
attitularetis
|
ihr benenntet |
| 3. Person Plural |
attitularent
|
sie benennten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitularer
|
ich würde benannt |
| 2. Person Singular |
attitulareris attitularere
|
du würdest benannt |
| 3. Person Singular |
attitularetur
|
er/sie/es würde benannt |
| 1. Person Plural |
attitularemur
|
wir würden benannt |
| 2. Person Plural |
attitularemini
|
ihr würdet benannt |
| 3. Person Plural |
attitularentur
|
sie würden benannt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulabo
|
ich werde benennen |
| 2. Person Singular |
attitulabis
|
du wirst benennen |
| 3. Person Singular |
attitulabit
|
er/sie/es wird benennen |
| 1. Person Plural |
attitulabimus
|
wir werden benennen |
| 2. Person Plural |
attitulabitis
|
ihr werdet benennen |
| 3. Person Plural |
attitulabunt
|
sie werden benennen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulabor
|
ich werde benannt |
| 2. Person Singular |
attitulaberis attitulabere
|
du wirst benannt |
| 3. Person Singular |
attitulabitur
|
er/sie/es wird benannt |
| 1. Person Plural |
attitulabimur
|
wir werden benannt |
| 2. Person Plural |
attitulabimini
|
ihr werdet benannt |
| 3. Person Plural |
attitulabuntur
|
sie werden benannt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulavi
|
ich habe benannt |
| 2. Person Singular |
attitulavisti
|
du hast benannt |
| 3. Person Singular |
attitulavit
|
er/sie/es hat benannt |
| 1. Person Plural |
attitulavimus
|
wir haben benannt |
| 2. Person Plural |
attitulavistis
|
ihr habt benannt |
| 3. Person Plural |
attitulaverunt attitulavere
|
sie haben benannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulatus sum
|
ich bin benannt worden |
| 2. Person Singular |
attitulatus es
|
du bist benannt worden |
| 3. Person Singular |
attitulatus est
|
er/sie/es ist benannt worden |
| 1. Person Plural |
attitulati sumus
|
wir sind benannt worden |
| 2. Person Plural |
attitulati estis
|
ihr seid benannt worden |
| 3. Person Plural |
attitulati sunt
|
sie sind benannt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulaverim
|
ich habe benannt |
| 2. Person Singular |
attitulaveris
|
du habest benannt |
| 3. Person Singular |
attitulaverit
|
er/sie/es habe benannt |
| 1. Person Plural |
attitulaverimus
|
wir haben benannt |
| 2. Person Plural |
attitulaveritis
|
ihr habet benannt |
| 3. Person Plural |
attitulaverint
|
sie haben benannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulatus sim
|
ich sei benannt worden |
| 2. Person Singular |
attitulatus sis
|
du seiest benannt worden |
| 3. Person Singular |
attitulatus sit
|
er/sie/es sei benannt worden |
| 1. Person Plural |
attitulati simus
|
wir seien benannt worden |
| 2. Person Plural |
attitulati sitis
|
ihr seiet benannt worden |
| 3. Person Plural |
attitulati sint
|
sie seien benannt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulaveram
|
ich hatte benannt |
| 2. Person Singular |
attitulaveras
|
du hattest benannt |
| 3. Person Singular |
attitulaverat
|
er/sie/es hatte benannt |
| 1. Person Plural |
attitulaveramus
|
wir hatten benannt |
| 2. Person Plural |
attitulaveratis
|
ihr hattet benannt |
| 3. Person Plural |
attitulaverant
|
sie hatten benannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulatus eram
|
ich war benannt worden |
| 2. Person Singular |
attitulatus eras
|
du warst benannt worden |
| 3. Person Singular |
attitulatus erat
|
er/sie/es war benannt worden |
| 1. Person Plural |
attitulati eramus
|
wir waren benannt worden |
| 2. Person Plural |
attitulati eratis
|
ihr warst benannt worden |
| 3. Person Plural |
attitulati erant
|
sie waren benannt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulavissem
|
ich hätte benannt |
| 2. Person Singular |
attitulavisses
|
du hättest benannt |
| 3. Person Singular |
attitulavisset
|
er/sie/es hätte benannt |
| 1. Person Plural |
attitulavissemus
|
wir hätten benannt |
| 2. Person Plural |
attitulavissetis
|
ihr hättet benannt |
| 3. Person Plural |
attitulavissent
|
sie hätten benannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulatus essem
|
ich wäre benannt worden |
| 2. Person Singular |
attitulatus esses
|
du wärest benannt worden |
| 3. Person Singular |
attitulatus esset
|
er/sie/es wäre benannt worden |
| 1. Person Plural |
attitulati essemus
|
wir wären benannt worden |
| 2. Person Plural |
attitulati essetis
|
ihr wäret benannt worden |
| 3. Person Plural |
attitulati essent
|
sie wären benannt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulavero
|
ich werde benannt haben |
| 2. Person Singular |
attitulaveris
|
du wirst benannt haben |
| 3. Person Singular |
attitulaverit
|
er/sie/es wird benannt haben |
| 1. Person Plural |
attitulaverimus
|
wir werden benannt haben |
| 2. Person Plural |
attitulaveritis
|
ihr werdet benannt haben |
| 3. Person Plural |
attitulaverint
|
sie werden benannt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulatus ero
|
ich werde benannt worden sein |
| 2. Person Singular |
attitulatus eris
|
du werdest benannt worden sein |
| 3. Person Singular |
attitulatus erit
|
er/sie/es werde benannt worden sein |
| 1. Person Plural |
attitulati erimus
|
wir werden benannt worden sein |
| 2. Person Plural |
attitulati eritis
|
ihr werdet benannt worden sein |
| 3. Person Plural |
attitulati erunt
|
sie werden benannt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attitulare
|
benennen |
| Vorzeitigkeit |
attitulavisse
|
benannt haben |
| Nachzeitigkeit |
attitulaturum esse
|
benennen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attitulari attitularier
|
benannt werden |
| Vorzeitigkeit |
attitulatum esse
|
benannt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
attitulatum iri
|
künftig benannt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
attitula
|
benenne! |
| 2. Person Plural |
attitulate
|
benennt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
attitulato
|
| 3. Person Singular |
attitulato
|
| 2. Person Plural |
attitulatote
|
| 3. Person Plural |
attitulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
attitulare
|
das Benennen |
| Genitiv |
attitulandi
|
des Benennens |
| Dativ |
attitulando
|
dem Benennen |
| Akkusativ |
attitulandum
|
das Benennen |
| Ablativ |
attitulando
|
durch das Benennen |
| Vokativ |
attitulande
|
Benennen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attitulandus
|
attitulanda
|
attitulandum
|
| Genitiv |
attitulandi
|
attitulandae
|
attitulandi
|
| Dativ |
attitulando
|
attitulandae
|
attitulando
|
| Akkusativ |
attitulandum
|
attitulandam
|
attitulandum
|
| Ablativ |
attitulando
|
attitulanda
|
attitulando
|
| Vokativ |
attitulande
|
attitulanda
|
attitulandum
|
Plural
| Nominativ |
attitulandi
|
attitulandae
|
attitulanda
|
| Genitiv |
attitulandorum
|
attitulandarum
|
attitulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
attitulandos
|
attitulandas
|
attitulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
attitulandi
|
attitulandae
|
attitulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attitulans
|
attitulans
|
attitulans
|
| Genitiv |
attitulantis
|
attitulantis
|
attitulantis
|
| Dativ |
attitulanti
|
attitulanti
|
attitulanti
|
| Akkusativ |
attitulantem
|
attitulantem
|
attitulans
|
| Ablativ |
attitulanti attitulante
|
attitulanti attitulante
|
attitulanti attitulante
|
| Vokativ |
attitulans
|
attitulans
|
attitulans
|
Plural
| Nominativ |
attitulantes
|
attitulantes
|
attitulantia
|
| Genitiv |
attitulantium attitulantum
|
attitulantium attitulantum
|
attitulantium attitulantum
|
| Dativ |
attitulantibus
|
attitulantibus
|
attitulantibus
|
| Akkusativ |
attitulantes
|
attitulantes
|
attitulantia
|
| Ablativ |
attitulantibus
|
attitulantibus
|
attitulantibus
|
| Vokativ |
attitulantes
|
attitulantes
|
attitulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attitulatus
|
attitulata
|
attitulatum
|
| Genitiv |
attitulati
|
attitulatae
|
attitulati
|
| Dativ |
attitulato
|
attitulatae
|
attitulato
|
| Akkusativ |
attitulatum
|
attitulatam
|
attitulatum
|
| Ablativ |
attitulato
|
attitulata
|
attitulato
|
| Vokativ |
attitulate
|
attitulata
|
attitulatum
|
Plural
| Nominativ |
attitulati
|
attitulatae
|
attitulata
|
| Genitiv |
attitulatorum
|
attitulatarum
|
attitulatorum
|
| Dativ |
attitulatis
|
attitulatis
|
attitulatis
|
| Akkusativ |
attitulatos
|
attitulatas
|
attitulata
|
| Ablativ |
attitulatis
|
attitulatis
|
attitulatis
|
| Vokativ |
attitulati
|
attitulatae
|
attitulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attitulaturus
|
attitulatura
|
attitulaturum
|
| Genitiv |
attitulaturi
|
attitulaturae
|
attitulaturi
|
| Dativ |
attitulaturo
|
attitulaturae
|
attitulaturo
|
| Akkusativ |
attitulaturum
|
attitulaturam
|
attitulaturum
|
| Ablativ |
attitulaturo
|
attitulatura
|
attitulaturo
|
| Vokativ |
attitulature
|
attitulatura
|
attitulaturum
|
Plural
| Nominativ |
attitulaturi
|
attitulaturae
|
attitulatura
|
| Genitiv |
attitulaturorum
|
attitulaturarum
|
attitulaturorum
|
| Dativ |
attitulaturis
|
attitulaturis
|
attitulaturis
|
| Akkusativ |
attitulaturos
|
attitulaturas
|
attitulatura
|
| Ablativ |
attitulaturis
|
attitulaturis
|
attitulaturis
|
| Vokativ |
attitulaturi
|
attitulaturae
|
attitulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
attitulatum
|
attitulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulo
|
ich berechtige |
| 2. Person Singular |
attitulas
|
du berechtigst |
| 3. Person Singular |
attitulat
|
er/sie/es berechtigt |
| 1. Person Plural |
attitulamus
|
wir berechtigen |
| 2. Person Plural |
attitulatis
|
ihr berechtigt |
| 3. Person Plural |
attitulant
|
sie berechtigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulor
|
ich werde berechtigt |
| 2. Person Singular |
attitularis attitulare
|
du wirst berechtigt |
| 3. Person Singular |
attitulatur
|
er/sie/es wird berechtigt |
| 1. Person Plural |
attitulamur
|
wir werden berechtigt |
| 2. Person Plural |
attitulamini
|
ihr werdet berechtigt |
| 3. Person Plural |
attitulantur
|
sie werden berechtigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulem
|
ich berechtige |
| 2. Person Singular |
attitules
|
du berechtigest |
| 3. Person Singular |
attitulet
|
er/sie/es berechtige |
| 1. Person Plural |
attitulemus
|
wir berechtigen |
| 2. Person Plural |
attituletis
|
ihr berechtiget |
| 3. Person Plural |
attitulent
|
sie berechtigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attituler
|
ich werde berechtigt |
| 2. Person Singular |
attituleris attitulere
|
du werdest berechtigt |
| 3. Person Singular |
attituletur
|
er/sie/es werde berechtigt |
| 1. Person Plural |
attitulemur
|
wir werden berechtigt |
| 2. Person Plural |
attitulemini
|
ihr werdet berechtigt |
| 3. Person Plural |
attitulentur
|
sie werden berechtigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulabam
|
ich berechtigte |
| 2. Person Singular |
attitulabas
|
du berechtigtest |
| 3. Person Singular |
attitulabat
|
er/sie/es berechtigte |
| 1. Person Plural |
attitulabamus
|
wir berechtigten |
| 2. Person Plural |
attitulabatis
|
ihr berechtigtet |
| 3. Person Plural |
attitulabant
|
sie berechtigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulabar
|
ich wurde berechtigt |
| 2. Person Singular |
attitulabaris attitulabare
|
du wurdest berechtigt |
| 3. Person Singular |
attitulabatur
|
er/sie/es wurde berechtigt |
| 1. Person Plural |
attitulabamur
|
wir wurden berechtigt |
| 2. Person Plural |
attitulabamini
|
ihr wurdet berechtigt |
| 3. Person Plural |
attitulabantur
|
sie wurden berechtigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitularem
|
ich berechtigte |
| 2. Person Singular |
attitulares
|
du berechtigtest |
| 3. Person Singular |
attitularet
|
er/sie/es berechtigte |
| 1. Person Plural |
attitularemus
|
wir berechtigten |
| 2. Person Plural |
attitularetis
|
ihr berechtigtet |
| 3. Person Plural |
attitularent
|
sie berechtigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitularer
|
ich würde berechtigt |
| 2. Person Singular |
attitulareris attitularere
|
du würdest berechtigt |
| 3. Person Singular |
attitularetur
|
er/sie/es würde berechtigt |
| 1. Person Plural |
attitularemur
|
wir würden berechtigt |
| 2. Person Plural |
attitularemini
|
ihr würdet berechtigt |
| 3. Person Plural |
attitularentur
|
sie würden berechtigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulabo
|
ich werde berechtigen |
| 2. Person Singular |
attitulabis
|
du wirst berechtigen |
| 3. Person Singular |
attitulabit
|
er/sie/es wird berechtigen |
| 1. Person Plural |
attitulabimus
|
wir werden berechtigen |
| 2. Person Plural |
attitulabitis
|
ihr werdet berechtigen |
| 3. Person Plural |
attitulabunt
|
sie werden berechtigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulabor
|
ich werde berechtigt |
| 2. Person Singular |
attitulaberis attitulabere
|
du wirst berechtigt |
| 3. Person Singular |
attitulabitur
|
er/sie/es wird berechtigt |
| 1. Person Plural |
attitulabimur
|
wir werden berechtigt |
| 2. Person Plural |
attitulabimini
|
ihr werdet berechtigt |
| 3. Person Plural |
attitulabuntur
|
sie werden berechtigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulavi
|
ich habe berechtigt |
| 2. Person Singular |
attitulavisti
|
du hast berechtigt |
| 3. Person Singular |
attitulavit
|
er/sie/es hat berechtigt |
| 1. Person Plural |
attitulavimus
|
wir haben berechtigt |
| 2. Person Plural |
attitulavistis
|
ihr habt berechtigt |
| 3. Person Plural |
attitulaverunt attitulavere
|
sie haben berechtigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulatus sum
|
ich bin berechtigt worden |
| 2. Person Singular |
attitulatus es
|
du bist berechtigt worden |
| 3. Person Singular |
attitulatus est
|
er/sie/es ist berechtigt worden |
| 1. Person Plural |
attitulati sumus
|
wir sind berechtigt worden |
| 2. Person Plural |
attitulati estis
|
ihr seid berechtigt worden |
| 3. Person Plural |
attitulati sunt
|
sie sind berechtigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulaverim
|
ich habe berechtigt |
| 2. Person Singular |
attitulaveris
|
du habest berechtigt |
| 3. Person Singular |
attitulaverit
|
er/sie/es habe berechtigt |
| 1. Person Plural |
attitulaverimus
|
wir haben berechtigt |
| 2. Person Plural |
attitulaveritis
|
ihr habet berechtigt |
| 3. Person Plural |
attitulaverint
|
sie haben berechtigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulatus sim
|
ich sei berechtigt worden |
| 2. Person Singular |
attitulatus sis
|
du seiest berechtigt worden |
| 3. Person Singular |
attitulatus sit
|
er/sie/es sei berechtigt worden |
| 1. Person Plural |
attitulati simus
|
wir seien berechtigt worden |
| 2. Person Plural |
attitulati sitis
|
ihr seiet berechtigt worden |
| 3. Person Plural |
attitulati sint
|
sie seien berechtigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulaveram
|
ich hatte berechtigt |
| 2. Person Singular |
attitulaveras
|
du hattest berechtigt |
| 3. Person Singular |
attitulaverat
|
er/sie/es hatte berechtigt |
| 1. Person Plural |
attitulaveramus
|
wir hatten berechtigt |
| 2. Person Plural |
attitulaveratis
|
ihr hattet berechtigt |
| 3. Person Plural |
attitulaverant
|
sie hatten berechtigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulatus eram
|
ich war berechtigt worden |
| 2. Person Singular |
attitulatus eras
|
du warst berechtigt worden |
| 3. Person Singular |
attitulatus erat
|
er/sie/es war berechtigt worden |
| 1. Person Plural |
attitulati eramus
|
wir waren berechtigt worden |
| 2. Person Plural |
attitulati eratis
|
ihr warst berechtigt worden |
| 3. Person Plural |
attitulati erant
|
sie waren berechtigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulavissem
|
ich hätte berechtigt |
| 2. Person Singular |
attitulavisses
|
du hättest berechtigt |
| 3. Person Singular |
attitulavisset
|
er/sie/es hätte berechtigt |
| 1. Person Plural |
attitulavissemus
|
wir hätten berechtigt |
| 2. Person Plural |
attitulavissetis
|
ihr hättet berechtigt |
| 3. Person Plural |
attitulavissent
|
sie hätten berechtigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulatus essem
|
ich wäre berechtigt worden |
| 2. Person Singular |
attitulatus esses
|
du wärest berechtigt worden |
| 3. Person Singular |
attitulatus esset
|
er/sie/es wäre berechtigt worden |
| 1. Person Plural |
attitulati essemus
|
wir wären berechtigt worden |
| 2. Person Plural |
attitulati essetis
|
ihr wäret berechtigt worden |
| 3. Person Plural |
attitulati essent
|
sie wären berechtigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulavero
|
ich werde berechtigt haben |
| 2. Person Singular |
attitulaveris
|
du wirst berechtigt haben |
| 3. Person Singular |
attitulaverit
|
er/sie/es wird berechtigt haben |
| 1. Person Plural |
attitulaverimus
|
wir werden berechtigt haben |
| 2. Person Plural |
attitulaveritis
|
ihr werdet berechtigt haben |
| 3. Person Plural |
attitulaverint
|
sie werden berechtigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attitulatus ero
|
ich werde berechtigt worden sein |
| 2. Person Singular |
attitulatus eris
|
du werdest berechtigt worden sein |
| 3. Person Singular |
attitulatus erit
|
er/sie/es werde berechtigt worden sein |
| 1. Person Plural |
attitulati erimus
|
wir werden berechtigt worden sein |
| 2. Person Plural |
attitulati eritis
|
ihr werdet berechtigt worden sein |
| 3. Person Plural |
attitulati erunt
|
sie werden berechtigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attitulare
|
berechtigen |
| Vorzeitigkeit |
attitulavisse
|
berechtigt haben |
| Nachzeitigkeit |
attitulaturum esse
|
berechtigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attitulari attitularier
|
berechtigt werden |
| Vorzeitigkeit |
attitulatum esse
|
berechtigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
attitulatum iri
|
künftig berechtigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
attitula
|
berechtige! |
| 2. Person Plural |
attitulate
|
berechtigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
attitulato
|
| 3. Person Singular |
attitulato
|
| 2. Person Plural |
attitulatote
|
| 3. Person Plural |
attitulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
attitulare
|
das Berechtigen |
| Genitiv |
attitulandi
|
des Berechtigens |
| Dativ |
attitulando
|
dem Berechtigen |
| Akkusativ |
attitulandum
|
das Berechtigen |
| Ablativ |
attitulando
|
durch das Berechtigen |
| Vokativ |
attitulande
|
Berechtigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attitulandus
|
attitulanda
|
attitulandum
|
| Genitiv |
attitulandi
|
attitulandae
|
attitulandi
|
| Dativ |
attitulando
|
attitulandae
|
attitulando
|
| Akkusativ |
attitulandum
|
attitulandam
|
attitulandum
|
| Ablativ |
attitulando
|
attitulanda
|
attitulando
|
| Vokativ |
attitulande
|
attitulanda
|
attitulandum
|
Plural
| Nominativ |
attitulandi
|
attitulandae
|
attitulanda
|
| Genitiv |
attitulandorum
|
attitulandarum
|
attitulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
attitulandos
|
attitulandas
|
attitulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
attitulandi
|
attitulandae
|
attitulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attitulans
|
attitulans
|
attitulans
|
| Genitiv |
attitulantis
|
attitulantis
|
attitulantis
|
| Dativ |
attitulanti
|
attitulanti
|
attitulanti
|
| Akkusativ |
attitulantem
|
attitulantem
|
attitulans
|
| Ablativ |
attitulanti attitulante
|
attitulanti attitulante
|
attitulanti attitulante
|
| Vokativ |
attitulans
|
attitulans
|
attitulans
|
Plural
| Nominativ |
attitulantes
|
attitulantes
|
attitulantia
|
| Genitiv |
attitulantium attitulantum
|
attitulantium attitulantum
|
attitulantium attitulantum
|
| Dativ |
attitulantibus
|
attitulantibus
|
attitulantibus
|
| Akkusativ |
attitulantes
|
attitulantes
|
attitulantia
|
| Ablativ |
attitulantibus
|
attitulantibus
|
attitulantibus
|
| Vokativ |
attitulantes
|
attitulantes
|
attitulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attitulatus
|
attitulata
|
attitulatum
|
| Genitiv |
attitulati
|
attitulatae
|
attitulati
|
| Dativ |
attitulato
|
attitulatae
|
attitulato
|
| Akkusativ |
attitulatum
|
attitulatam
|
attitulatum
|
| Ablativ |
attitulato
|
attitulata
|
attitulato
|
| Vokativ |
attitulate
|
attitulata
|
attitulatum
|
Plural
| Nominativ |
attitulati
|
attitulatae
|
attitulata
|
| Genitiv |
attitulatorum
|
attitulatarum
|
attitulatorum
|
| Dativ |
attitulatis
|
attitulatis
|
attitulatis
|
| Akkusativ |
attitulatos
|
attitulatas
|
attitulata
|
| Ablativ |
attitulatis
|
attitulatis
|
attitulatis
|
| Vokativ |
attitulati
|
attitulatae
|
attitulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attitulaturus
|
attitulatura
|
attitulaturum
|
| Genitiv |
attitulaturi
|
attitulaturae
|
attitulaturi
|
| Dativ |
attitulaturo
|
attitulaturae
|
attitulaturo
|
| Akkusativ |
attitulaturum
|
attitulaturam
|
attitulaturum
|
| Ablativ |
attitulaturo
|
attitulatura
|
attitulaturo
|
| Vokativ |
attitulature
|
attitulatura
|
attitulaturum
|
Plural
| Nominativ |
attitulaturi
|
attitulaturae
|
attitulatura
|
| Genitiv |
attitulaturorum
|
attitulaturarum
|
attitulaturorum
|
| Dativ |
attitulaturis
|
attitulaturis
|
attitulaturis
|
| Akkusativ |
attitulaturos
|
attitulaturas
|
attitulatura
|
| Ablativ |
attitulaturis
|
attitulaturis
|
attitulaturis
|
| Vokativ |
attitulaturi
|
attitulaturae
|
attitulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
attitulatum
|
attitulatu
|