Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attono
|
ich lenke ab |
| 2. Person Singular |
attonas
|
du lenkst ab |
| 3. Person Singular |
attonat
|
er/sie/es lenkt ab |
| 1. Person Plural |
attonamus
|
wir lenken ab |
| 2. Person Plural |
attonatis
|
ihr lenkt ab |
| 3. Person Plural |
attonant
|
sie lenken ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonor
|
ich werde abgelenkt |
| 2. Person Singular |
attonaris attonare
|
du wirst abgelenkt |
| 3. Person Singular |
attonatur
|
er/sie/es wird abgelenkt |
| 1. Person Plural |
attonamur
|
wir werden abgelenkt |
| 2. Person Plural |
attonamini
|
ihr werdet abgelenkt |
| 3. Person Plural |
attonantur
|
sie werden abgelenkt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonem
|
ich lenke ab |
| 2. Person Singular |
attones
|
du lenkest ab |
| 3. Person Singular |
attonet
|
er/sie/es lenke ab |
| 1. Person Plural |
attonemus
|
wir lenken ab |
| 2. Person Plural |
attonetis
|
ihr lenket ab |
| 3. Person Plural |
attonent
|
sie lenken ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attoner
|
ich werde abgelenkt |
| 2. Person Singular |
attoneris attonere
|
du werdest abgelenkt |
| 3. Person Singular |
attonetur
|
er/sie/es werde abgelenkt |
| 1. Person Plural |
attonemur
|
wir werden abgelenkt |
| 2. Person Plural |
attonemini
|
ihr werdet abgelenkt |
| 3. Person Plural |
attonentur
|
sie werden abgelenkt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabam
|
ich lenkte ab |
| 2. Person Singular |
attonabas
|
du lenktest ab |
| 3. Person Singular |
attonabat
|
er/sie/es lenkte ab |
| 1. Person Plural |
attonabamus
|
wir lenkten ab |
| 2. Person Plural |
attonabatis
|
ihr lenktet ab |
| 3. Person Plural |
attonabant
|
sie lenkten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabar
|
ich wurde abgelenkt |
| 2. Person Singular |
attonabaris attonabare
|
du wurdest abgelenkt |
| 3. Person Singular |
attonabatur
|
er/sie/es wurde abgelenkt |
| 1. Person Plural |
attonabamur
|
wir wurden abgelenkt |
| 2. Person Plural |
attonabamini
|
ihr wurdet abgelenkt |
| 3. Person Plural |
attonabantur
|
sie wurden abgelenkt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonarem
|
ich lenkte ab |
| 2. Person Singular |
attonares
|
du lenktest ab |
| 3. Person Singular |
attonaret
|
er/sie/es lenkte ab |
| 1. Person Plural |
attonaremus
|
wir lenkten ab |
| 2. Person Plural |
attonaretis
|
ihr lenktet ab |
| 3. Person Plural |
attonarent
|
sie lenkten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonarer
|
ich würde abgelenkt |
| 2. Person Singular |
attonareris attonarere
|
du würdest abgelenkt |
| 3. Person Singular |
attonaretur
|
er/sie/es würde abgelenkt |
| 1. Person Plural |
attonaremur
|
wir würden abgelenkt |
| 2. Person Plural |
attonaremini
|
ihr würdet abgelenkt |
| 3. Person Plural |
attonarentur
|
sie würden abgelenkt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabo
|
ich werde ablenken |
| 2. Person Singular |
attonabis
|
du wirst ablenken |
| 3. Person Singular |
attonabit
|
er/sie/es wird ablenken |
| 1. Person Plural |
attonabimus
|
wir werden ablenken |
| 2. Person Plural |
attonabitis
|
ihr werdet ablenken |
| 3. Person Plural |
attonabunt
|
sie werden ablenken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabor
|
ich werde abgelenkt |
| 2. Person Singular |
attonaberis attonabere
|
du wirst abgelenkt |
| 3. Person Singular |
attonabitur
|
er/sie/es wird abgelenkt |
| 1. Person Plural |
attonabimur
|
wir werden abgelenkt |
| 2. Person Plural |
attonabimini
|
ihr werdet abgelenkt |
| 3. Person Plural |
attonabuntur
|
sie werden abgelenkt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonui
|
ich habe abgelenkt |
| 2. Person Singular |
attonuisti
|
du hast abgelenkt |
| 3. Person Singular |
attonuit
|
er/sie/es hat abgelenkt |
| 1. Person Plural |
attonuimus
|
wir haben abgelenkt |
| 2. Person Plural |
attonuistis
|
ihr habt abgelenkt |
| 3. Person Plural |
attonuerunt attonuere
|
sie haben abgelenkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus sum
|
ich bin abgelenkt worden |
| 2. Person Singular |
attonitus es
|
du bist abgelenkt worden |
| 3. Person Singular |
attonitus est
|
er/sie/es ist abgelenkt worden |
| 1. Person Plural |
attoniti sumus
|
wir sind abgelenkt worden |
| 2. Person Plural |
attoniti estis
|
ihr seid abgelenkt worden |
| 3. Person Plural |
attoniti sunt
|
sie sind abgelenkt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonuerim
|
ich habe abgelenkt |
| 2. Person Singular |
attonueris
|
du habest abgelenkt |
| 3. Person Singular |
attonuerit
|
er/sie/es habe abgelenkt |
| 1. Person Plural |
attonuerimus
|
wir haben abgelenkt |
| 2. Person Plural |
attonueritis
|
ihr habet abgelenkt |
| 3. Person Plural |
attonuerint
|
sie haben abgelenkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus sim
|
ich sei abgelenkt worden |
| 2. Person Singular |
attonitus sis
|
du seiest abgelenkt worden |
| 3. Person Singular |
attonitus sit
|
er/sie/es sei abgelenkt worden |
| 1. Person Plural |
attoniti simus
|
wir seien abgelenkt worden |
| 2. Person Plural |
attoniti sitis
|
ihr seiet abgelenkt worden |
| 3. Person Plural |
attoniti sint
|
sie seien abgelenkt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonueram
|
ich hatte abgelenkt |
| 2. Person Singular |
attonueras
|
du hattest abgelenkt |
| 3. Person Singular |
attonuerat
|
er/sie/es hatte abgelenkt |
| 1. Person Plural |
attonueramus
|
wir hatten abgelenkt |
| 2. Person Plural |
attonueratis
|
ihr hattet abgelenkt |
| 3. Person Plural |
attonuerant
|
sie hatten abgelenkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus eram
|
ich war abgelenkt worden |
| 2. Person Singular |
attonitus eras
|
du warst abgelenkt worden |
| 3. Person Singular |
attonitus erat
|
er/sie/es war abgelenkt worden |
| 1. Person Plural |
attoniti eramus
|
wir waren abgelenkt worden |
| 2. Person Plural |
attoniti eratis
|
ihr warst abgelenkt worden |
| 3. Person Plural |
attoniti erant
|
sie waren abgelenkt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonuissem
|
ich hätte abgelenkt |
| 2. Person Singular |
attonuisses
|
du hättest abgelenkt |
| 3. Person Singular |
attonuisset
|
er/sie/es hätte abgelenkt |
| 1. Person Plural |
attonuissemus
|
wir hätten abgelenkt |
| 2. Person Plural |
attonuissetis
|
ihr hättet abgelenkt |
| 3. Person Plural |
attonuissent
|
sie hätten abgelenkt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus essem
|
ich wäre abgelenkt worden |
| 2. Person Singular |
attonitus esses
|
du wärest abgelenkt worden |
| 3. Person Singular |
attonitus esset
|
er/sie/es wäre abgelenkt worden |
| 1. Person Plural |
attoniti essemus
|
wir wären abgelenkt worden |
| 2. Person Plural |
attoniti essetis
|
ihr wäret abgelenkt worden |
| 3. Person Plural |
attoniti essent
|
sie wären abgelenkt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonuero
|
ich werde abgelenkt haben |
| 2. Person Singular |
attonueris
|
du wirst abgelenkt haben |
| 3. Person Singular |
attonuerit
|
er/sie/es wird abgelenkt haben |
| 1. Person Plural |
attonuerimus
|
wir werden abgelenkt haben |
| 2. Person Plural |
attonueritis
|
ihr werdet abgelenkt haben |
| 3. Person Plural |
attonuerint
|
sie werden abgelenkt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus ero
|
ich werde abgelenkt worden sein |
| 2. Person Singular |
attonitus eris
|
du werdest abgelenkt worden sein |
| 3. Person Singular |
attonitus erit
|
er/sie/es werde abgelenkt worden sein |
| 1. Person Plural |
attoniti erimus
|
wir werden abgelenkt worden sein |
| 2. Person Plural |
attoniti eritis
|
ihr werdet abgelenkt worden sein |
| 3. Person Plural |
attoniti erunt
|
sie werden abgelenkt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attonare
|
ablenken |
| Vorzeitigkeit |
attonuisse
|
abgelenkt haben |
| Nachzeitigkeit |
attoniturum esse
|
ablenken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attonari attonarier
|
abgelenkt werden |
| Vorzeitigkeit |
attonitum esse
|
abgelenkt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
attonitum iri
|
künftig abgelenkt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
attona
|
lenke ab! |
| 2. Person Plural |
attonate
|
lenkt ab! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
attonato
|
| 3. Person Singular |
attonato
|
| 2. Person Plural |
attonatote
|
| 3. Person Plural |
attonanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
attonare
|
das Ablenken |
| Genitiv |
attonandi
|
des Ablenkens |
| Dativ |
attonando
|
dem Ablenken |
| Akkusativ |
attonandum
|
das Ablenken |
| Ablativ |
attonando
|
durch das Ablenken |
| Vokativ |
attonande
|
Ablenken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attonandus
|
attonanda
|
attonandum
|
| Genitiv |
attonandi
|
attonandae
|
attonandi
|
| Dativ |
attonando
|
attonandae
|
attonando
|
| Akkusativ |
attonandum
|
attonandam
|
attonandum
|
| Ablativ |
attonando
|
attonanda
|
attonando
|
| Vokativ |
attonande
|
attonanda
|
attonandum
|
Plural
| Nominativ |
attonandi
|
attonandae
|
attonanda
|
| Genitiv |
attonandorum
|
attonandarum
|
attonandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
attonandos
|
attonandas
|
attonanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
attonandi
|
attonandae
|
attonanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attonans
|
attonans
|
attonans
|
| Genitiv |
attonantis
|
attonantis
|
attonantis
|
| Dativ |
attonanti
|
attonanti
|
attonanti
|
| Akkusativ |
attonantem
|
attonantem
|
attonans
|
| Ablativ |
attonanti attonante
|
attonanti attonante
|
attonanti attonante
|
| Vokativ |
attonans
|
attonans
|
attonans
|
Plural
| Nominativ |
attonantes
|
attonantes
|
attonantia
|
| Genitiv |
attonantium attonantum
|
attonantium attonantum
|
attonantium attonantum
|
| Dativ |
attonantibus
|
attonantibus
|
attonantibus
|
| Akkusativ |
attonantes
|
attonantes
|
attonantia
|
| Ablativ |
attonantibus
|
attonantibus
|
attonantibus
|
| Vokativ |
attonantes
|
attonantes
|
attonantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attonitus
|
attonita
|
attonitum
|
| Genitiv |
attoniti
|
attonitae
|
attoniti
|
| Dativ |
attonito
|
attonitae
|
attonito
|
| Akkusativ |
attonitum
|
attonitam
|
attonitum
|
| Ablativ |
attonito
|
attonita
|
attonito
|
| Vokativ |
attonite
|
attonita
|
attonitum
|
Plural
| Nominativ |
attoniti
|
attonitae
|
attonita
|
| Genitiv |
attonitorum
|
attonitarum
|
attonitorum
|
| Dativ |
attonitis
|
attonitis
|
attonitis
|
| Akkusativ |
attonitos
|
attonitas
|
attonita
|
| Ablativ |
attonitis
|
attonitis
|
attonitis
|
| Vokativ |
attoniti
|
attonitae
|
attonita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attoniturus
|
attonitura
|
attoniturum
|
| Genitiv |
attonituri
|
attoniturae
|
attonituri
|
| Dativ |
attonituro
|
attoniturae
|
attonituro
|
| Akkusativ |
attoniturum
|
attonituram
|
attoniturum
|
| Ablativ |
attonituro
|
attonitura
|
attonituro
|
| Vokativ |
attoniture
|
attonitura
|
attoniturum
|
Plural
| Nominativ |
attonituri
|
attoniturae
|
attonitura
|
| Genitiv |
attoniturorum
|
attoniturarum
|
attoniturorum
|
| Dativ |
attonituris
|
attonituris
|
attonituris
|
| Akkusativ |
attonituros
|
attonituras
|
attonitura
|
| Ablativ |
attonituris
|
attonituris
|
attonituris
|
| Vokativ |
attonituri
|
attoniturae
|
attonitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
attonitum
|
attonitu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attono
|
ich explodiere |
| 2. Person Singular |
attonas
|
du explodierst |
| 3. Person Singular |
attonat
|
er/sie/es explodiert |
| 1. Person Plural |
attonamus
|
wir explodieren |
| 2. Person Plural |
attonatis
|
ihr explodiert |
| 3. Person Plural |
attonant
|
sie explodieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonor
|
ich werde explodiert |
| 2. Person Singular |
attonaris attonare
|
du wirst explodiert |
| 3. Person Singular |
attonatur
|
er/sie/es wird explodiert |
| 1. Person Plural |
attonamur
|
wir werden explodiert |
| 2. Person Plural |
attonamini
|
ihr werdet explodiert |
| 3. Person Plural |
attonantur
|
sie werden explodiert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonem
|
ich explodiere |
| 2. Person Singular |
attones
|
du explodierest |
| 3. Person Singular |
attonet
|
er/sie/es explodiere |
| 1. Person Plural |
attonemus
|
wir explodieren |
| 2. Person Plural |
attonetis
|
ihr explodieret |
| 3. Person Plural |
attonent
|
sie explodieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attoner
|
ich werde explodiert |
| 2. Person Singular |
attoneris attonere
|
du werdest explodiert |
| 3. Person Singular |
attonetur
|
er/sie/es werde explodiert |
| 1. Person Plural |
attonemur
|
wir werden explodiert |
| 2. Person Plural |
attonemini
|
ihr werdet explodiert |
| 3. Person Plural |
attonentur
|
sie werden explodiert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabam
|
ich explodierte |
| 2. Person Singular |
attonabas
|
du explodiertest |
| 3. Person Singular |
attonabat
|
er/sie/es explodierte |
| 1. Person Plural |
attonabamus
|
wir explodierten |
| 2. Person Plural |
attonabatis
|
ihr explodiertet |
| 3. Person Plural |
attonabant
|
sie explodierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabar
|
ich wurde explodiert |
| 2. Person Singular |
attonabaris attonabare
|
du wurdest explodiert |
| 3. Person Singular |
attonabatur
|
er/sie/es wurde explodiert |
| 1. Person Plural |
attonabamur
|
wir wurden explodiert |
| 2. Person Plural |
attonabamini
|
ihr wurdet explodiert |
| 3. Person Plural |
attonabantur
|
sie wurden explodiert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonarem
|
ich explodierte |
| 2. Person Singular |
attonares
|
du explodiertest |
| 3. Person Singular |
attonaret
|
er/sie/es explodierte |
| 1. Person Plural |
attonaremus
|
wir explodierten |
| 2. Person Plural |
attonaretis
|
ihr explodiertet |
| 3. Person Plural |
attonarent
|
sie explodierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonarer
|
ich würde explodiert |
| 2. Person Singular |
attonareris attonarere
|
du würdest explodiert |
| 3. Person Singular |
attonaretur
|
er/sie/es würde explodiert |
| 1. Person Plural |
attonaremur
|
wir würden explodiert |
| 2. Person Plural |
attonaremini
|
ihr würdet explodiert |
| 3. Person Plural |
attonarentur
|
sie würden explodiert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabo
|
ich werde explodieren |
| 2. Person Singular |
attonabis
|
du wirst explodieren |
| 3. Person Singular |
attonabit
|
er/sie/es wird explodieren |
| 1. Person Plural |
attonabimus
|
wir werden explodieren |
| 2. Person Plural |
attonabitis
|
ihr werdet explodieren |
| 3. Person Plural |
attonabunt
|
sie werden explodieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabor
|
ich werde explodiert |
| 2. Person Singular |
attonaberis attonabere
|
du wirst explodiert |
| 3. Person Singular |
attonabitur
|
er/sie/es wird explodiert |
| 1. Person Plural |
attonabimur
|
wir werden explodiert |
| 2. Person Plural |
attonabimini
|
ihr werdet explodiert |
| 3. Person Plural |
attonabuntur
|
sie werden explodiert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonui
|
ich bin explodiert |
| 2. Person Singular |
attonuisti
|
du bist explodiert |
| 3. Person Singular |
attonuit
|
er/sie/es ist explodiert |
| 1. Person Plural |
attonuimus
|
wir sind explodiert |
| 2. Person Plural |
attonuistis
|
ihr seid explodiert |
| 3. Person Plural |
attonuerunt attonuere
|
sie sind explodiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus sum
|
ich bin explodiert worden |
| 2. Person Singular |
attonitus es
|
du bist explodiert worden |
| 3. Person Singular |
attonitus est
|
er/sie/es ist explodiert worden |
| 1. Person Plural |
attoniti sumus
|
wir sind explodiert worden |
| 2. Person Plural |
attoniti estis
|
ihr seid explodiert worden |
| 3. Person Plural |
attoniti sunt
|
sie sind explodiert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonuerim
|
ich sei explodiert |
| 2. Person Singular |
attonueris
|
du seiest explodiert |
| 3. Person Singular |
attonuerit
|
er/sie/es sei explodiert |
| 1. Person Plural |
attonuerimus
|
wir seien explodiert |
| 2. Person Plural |
attonueritis
|
ihr seiet explodiert |
| 3. Person Plural |
attonuerint
|
sie seien explodiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus sim
|
ich sei explodiert worden |
| 2. Person Singular |
attonitus sis
|
du seiest explodiert worden |
| 3. Person Singular |
attonitus sit
|
er/sie/es sei explodiert worden |
| 1. Person Plural |
attoniti simus
|
wir seien explodiert worden |
| 2. Person Plural |
attoniti sitis
|
ihr seiet explodiert worden |
| 3. Person Plural |
attoniti sint
|
sie seien explodiert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonueram
|
ich war explodiert |
| 2. Person Singular |
attonueras
|
du warst explodiert |
| 3. Person Singular |
attonuerat
|
er/sie/es war explodiert |
| 1. Person Plural |
attonueramus
|
wir waren explodiert |
| 2. Person Plural |
attonueratis
|
ihr wart explodiert |
| 3. Person Plural |
attonuerant
|
sie waren explodiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus eram
|
ich war explodiert worden |
| 2. Person Singular |
attonitus eras
|
du warst explodiert worden |
| 3. Person Singular |
attonitus erat
|
er/sie/es war explodiert worden |
| 1. Person Plural |
attoniti eramus
|
wir waren explodiert worden |
| 2. Person Plural |
attoniti eratis
|
ihr warst explodiert worden |
| 3. Person Plural |
attoniti erant
|
sie waren explodiert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonuissem
|
ich wäre explodiert |
| 2. Person Singular |
attonuisses
|
du wärest explodiert |
| 3. Person Singular |
attonuisset
|
er/sie/es wäre explodiert |
| 1. Person Plural |
attonuissemus
|
wir wären explodiert |
| 2. Person Plural |
attonuissetis
|
ihr wäret explodiert |
| 3. Person Plural |
attonuissent
|
sie wären explodiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus essem
|
ich wäre explodiert worden |
| 2. Person Singular |
attonitus esses
|
du wärest explodiert worden |
| 3. Person Singular |
attonitus esset
|
er/sie/es wäre explodiert worden |
| 1. Person Plural |
attoniti essemus
|
wir wären explodiert worden |
| 2. Person Plural |
attoniti essetis
|
ihr wäret explodiert worden |
| 3. Person Plural |
attoniti essent
|
sie wären explodiert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonuero
|
ich werde explodiert sein |
| 2. Person Singular |
attonueris
|
du wirst explodiert sein |
| 3. Person Singular |
attonuerit
|
er/sie/es wird explodiert sein |
| 1. Person Plural |
attonuerimus
|
wir werden explodiert sein |
| 2. Person Plural |
attonueritis
|
ihr werdet explodiert sein |
| 3. Person Plural |
attonuerint
|
sie werden explodiert sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus ero
|
ich werde explodiert worden sein |
| 2. Person Singular |
attonitus eris
|
du werdest explodiert worden sein |
| 3. Person Singular |
attonitus erit
|
er/sie/es werde explodiert worden sein |
| 1. Person Plural |
attoniti erimus
|
wir werden explodiert worden sein |
| 2. Person Plural |
attoniti eritis
|
ihr werdet explodiert worden sein |
| 3. Person Plural |
attoniti erunt
|
sie werden explodiert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attonare
|
explodieren |
| Vorzeitigkeit |
attonuisse
|
explodiert haben |
| Nachzeitigkeit |
attoniturum esse
|
explodieren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attonari attonarier
|
explodiert werden |
| Vorzeitigkeit |
attonitum esse
|
explodiert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
attonitum iri
|
künftig explodiert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
attona
|
explodiere! |
| 2. Person Plural |
attonate
|
explodiert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
attonato
|
| 3. Person Singular |
attonato
|
| 2. Person Plural |
attonatote
|
| 3. Person Plural |
attonanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
attonare
|
das Explodieren |
| Genitiv |
attonandi
|
des Explodierens |
| Dativ |
attonando
|
dem Explodieren |
| Akkusativ |
attonandum
|
das Explodieren |
| Ablativ |
attonando
|
durch das Explodieren |
| Vokativ |
attonande
|
Explodieren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attonandus
|
attonanda
|
attonandum
|
| Genitiv |
attonandi
|
attonandae
|
attonandi
|
| Dativ |
attonando
|
attonandae
|
attonando
|
| Akkusativ |
attonandum
|
attonandam
|
attonandum
|
| Ablativ |
attonando
|
attonanda
|
attonando
|
| Vokativ |
attonande
|
attonanda
|
attonandum
|
Plural
| Nominativ |
attonandi
|
attonandae
|
attonanda
|
| Genitiv |
attonandorum
|
attonandarum
|
attonandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
attonandos
|
attonandas
|
attonanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
attonandi
|
attonandae
|
attonanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attonans
|
attonans
|
attonans
|
| Genitiv |
attonantis
|
attonantis
|
attonantis
|
| Dativ |
attonanti
|
attonanti
|
attonanti
|
| Akkusativ |
attonantem
|
attonantem
|
attonans
|
| Ablativ |
attonanti attonante
|
attonanti attonante
|
attonanti attonante
|
| Vokativ |
attonans
|
attonans
|
attonans
|
Plural
| Nominativ |
attonantes
|
attonantes
|
attonantia
|
| Genitiv |
attonantium attonantum
|
attonantium attonantum
|
attonantium attonantum
|
| Dativ |
attonantibus
|
attonantibus
|
attonantibus
|
| Akkusativ |
attonantes
|
attonantes
|
attonantia
|
| Ablativ |
attonantibus
|
attonantibus
|
attonantibus
|
| Vokativ |
attonantes
|
attonantes
|
attonantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attonitus
|
attonita
|
attonitum
|
| Genitiv |
attoniti
|
attonitae
|
attoniti
|
| Dativ |
attonito
|
attonitae
|
attonito
|
| Akkusativ |
attonitum
|
attonitam
|
attonitum
|
| Ablativ |
attonito
|
attonita
|
attonito
|
| Vokativ |
attonite
|
attonita
|
attonitum
|
Plural
| Nominativ |
attoniti
|
attonitae
|
attonita
|
| Genitiv |
attonitorum
|
attonitarum
|
attonitorum
|
| Dativ |
attonitis
|
attonitis
|
attonitis
|
| Akkusativ |
attonitos
|
attonitas
|
attonita
|
| Ablativ |
attonitis
|
attonitis
|
attonitis
|
| Vokativ |
attoniti
|
attonitae
|
attonita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attoniturus
|
attonitura
|
attoniturum
|
| Genitiv |
attonituri
|
attoniturae
|
attonituri
|
| Dativ |
attonituro
|
attoniturae
|
attonituro
|
| Akkusativ |
attoniturum
|
attonituram
|
attoniturum
|
| Ablativ |
attonituro
|
attonitura
|
attonituro
|
| Vokativ |
attoniture
|
attonitura
|
attoniturum
|
Plural
| Nominativ |
attonituri
|
attoniturae
|
attonitura
|
| Genitiv |
attoniturorum
|
attoniturarum
|
attoniturorum
|
| Dativ |
attonituris
|
attonituris
|
attonituris
|
| Akkusativ |
attonituros
|
attonituras
|
attonitura
|
| Ablativ |
attonituris
|
attonituris
|
attonituris
|
| Vokativ |
attonituri
|
attoniturae
|
attonitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
attonitum
|
attonitu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attono
|
|
| 2. Person Singular |
attonas
|
|
| 3. Person Singular |
attonat
|
|
| 1. Person Plural |
attonamus
|
|
| 2. Person Plural |
attonatis
|
|
| 3. Person Plural |
attonant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonor
|
|
| 2. Person Singular |
attonaris attonare
|
|
| 3. Person Singular |
attonatur
|
|
| 1. Person Plural |
attonamur
|
|
| 2. Person Plural |
attonamini
|
|
| 3. Person Plural |
attonantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonem
|
|
| 2. Person Singular |
attones
|
|
| 3. Person Singular |
attonet
|
|
| 1. Person Plural |
attonemus
|
|
| 2. Person Plural |
attonetis
|
|
| 3. Person Plural |
attonent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attoner
|
|
| 2. Person Singular |
attoneris attonere
|
|
| 3. Person Singular |
attonetur
|
|
| 1. Person Plural |
attonemur
|
|
| 2. Person Plural |
attonemini
|
|
| 3. Person Plural |
attonentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabam
|
|
| 2. Person Singular |
attonabas
|
|
| 3. Person Singular |
attonabat
|
|
| 1. Person Plural |
attonabamus
|
|
| 2. Person Plural |
attonabatis
|
|
| 3. Person Plural |
attonabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabar
|
|
| 2. Person Singular |
attonabaris attonabare
|
|
| 3. Person Singular |
attonabatur
|
|
| 1. Person Plural |
attonabamur
|
|
| 2. Person Plural |
attonabamini
|
|
| 3. Person Plural |
attonabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonarem
|
|
| 2. Person Singular |
attonares
|
|
| 3. Person Singular |
attonaret
|
|
| 1. Person Plural |
attonaremus
|
|
| 2. Person Plural |
attonaretis
|
|
| 3. Person Plural |
attonarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonarer
|
|
| 2. Person Singular |
attonareris attonarere
|
|
| 3. Person Singular |
attonaretur
|
|
| 1. Person Plural |
attonaremur
|
|
| 2. Person Plural |
attonaremini
|
|
| 3. Person Plural |
attonarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabo
|
|
| 2. Person Singular |
attonabis
|
|
| 3. Person Singular |
attonabit
|
|
| 1. Person Plural |
attonabimus
|
|
| 2. Person Plural |
attonabitis
|
|
| 3. Person Plural |
attonabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabor
|
|
| 2. Person Singular |
attonaberis attonabere
|
|
| 3. Person Singular |
attonabitur
|
|
| 1. Person Plural |
attonabimur
|
|
| 2. Person Plural |
attonabimini
|
|
| 3. Person Plural |
attonabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonui
|
|
| 2. Person Singular |
attonuisti
|
|
| 3. Person Singular |
attonuit
|
|
| 1. Person Plural |
attonuimus
|
|
| 2. Person Plural |
attonuistis
|
|
| 3. Person Plural |
attonuerunt attonuere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus sum
|
|
| 2. Person Singular |
attonitus es
|
|
| 3. Person Singular |
attonitus est
|
|
| 1. Person Plural |
attoniti sumus
|
|
| 2. Person Plural |
attoniti estis
|
|
| 3. Person Plural |
attoniti sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonuerim
|
|
| 2. Person Singular |
attonueris
|
|
| 3. Person Singular |
attonuerit
|
|
| 1. Person Plural |
attonuerimus
|
|
| 2. Person Plural |
attonueritis
|
|
| 3. Person Plural |
attonuerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus sim
|
|
| 2. Person Singular |
attonitus sis
|
|
| 3. Person Singular |
attonitus sit
|
|
| 1. Person Plural |
attoniti simus
|
|
| 2. Person Plural |
attoniti sitis
|
|
| 3. Person Plural |
attoniti sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonueram
|
|
| 2. Person Singular |
attonueras
|
|
| 3. Person Singular |
attonuerat
|
|
| 1. Person Plural |
attonueramus
|
|
| 2. Person Plural |
attonueratis
|
|
| 3. Person Plural |
attonuerant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus eram
|
|
| 2. Person Singular |
attonitus eras
|
|
| 3. Person Singular |
attonitus erat
|
|
| 1. Person Plural |
attoniti eramus
|
|
| 2. Person Plural |
attoniti eratis
|
|
| 3. Person Plural |
attoniti erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonuissem
|
|
| 2. Person Singular |
attonuisses
|
|
| 3. Person Singular |
attonuisset
|
|
| 1. Person Plural |
attonuissemus
|
|
| 2. Person Plural |
attonuissetis
|
|
| 3. Person Plural |
attonuissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus essem
|
|
| 2. Person Singular |
attonitus esses
|
|
| 3. Person Singular |
attonitus esset
|
|
| 1. Person Plural |
attoniti essemus
|
|
| 2. Person Plural |
attoniti essetis
|
|
| 3. Person Plural |
attoniti essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonuero
|
|
| 2. Person Singular |
attonueris
|
|
| 3. Person Singular |
attonuerit
|
|
| 1. Person Plural |
attonuerimus
|
|
| 2. Person Plural |
attonueritis
|
|
| 3. Person Plural |
attonuerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus ero
|
|
| 2. Person Singular |
attonitus eris
|
|
| 3. Person Singular |
attonitus erit
|
|
| 1. Person Plural |
attoniti erimus
|
|
| 2. Person Plural |
attoniti eritis
|
|
| 3. Person Plural |
attoniti erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attonare
|
|
| Vorzeitigkeit |
attonuisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
attoniturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attonari attonarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
attonitum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
attonitum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
attona
|
! |
| 2. Person Plural |
attonate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
attonato
|
| 3. Person Singular |
attonato
|
| 2. Person Plural |
attonatote
|
| 3. Person Plural |
attonanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
attonare
|
das |
| Genitiv |
attonandi
|
des es |
| Dativ |
attonando
|
dem |
| Akkusativ |
attonandum
|
das |
| Ablativ |
attonando
|
durch das |
| Vokativ |
attonande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attonandus
|
attonanda
|
attonandum
|
| Genitiv |
attonandi
|
attonandae
|
attonandi
|
| Dativ |
attonando
|
attonandae
|
attonando
|
| Akkusativ |
attonandum
|
attonandam
|
attonandum
|
| Ablativ |
attonando
|
attonanda
|
attonando
|
| Vokativ |
attonande
|
attonanda
|
attonandum
|
Plural
| Nominativ |
attonandi
|
attonandae
|
attonanda
|
| Genitiv |
attonandorum
|
attonandarum
|
attonandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
attonandos
|
attonandas
|
attonanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
attonandi
|
attonandae
|
attonanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attonans
|
attonans
|
attonans
|
| Genitiv |
attonantis
|
attonantis
|
attonantis
|
| Dativ |
attonanti
|
attonanti
|
attonanti
|
| Akkusativ |
attonantem
|
attonantem
|
attonans
|
| Ablativ |
attonanti attonante
|
attonanti attonante
|
attonanti attonante
|
| Vokativ |
attonans
|
attonans
|
attonans
|
Plural
| Nominativ |
attonantes
|
attonantes
|
attonantia
|
| Genitiv |
attonantium attonantum
|
attonantium attonantum
|
attonantium attonantum
|
| Dativ |
attonantibus
|
attonantibus
|
attonantibus
|
| Akkusativ |
attonantes
|
attonantes
|
attonantia
|
| Ablativ |
attonantibus
|
attonantibus
|
attonantibus
|
| Vokativ |
attonantes
|
attonantes
|
attonantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attonitus
|
attonita
|
attonitum
|
| Genitiv |
attoniti
|
attonitae
|
attoniti
|
| Dativ |
attonito
|
attonitae
|
attonito
|
| Akkusativ |
attonitum
|
attonitam
|
attonitum
|
| Ablativ |
attonito
|
attonita
|
attonito
|
| Vokativ |
attonite
|
attonita
|
attonitum
|
Plural
| Nominativ |
attoniti
|
attonitae
|
attonita
|
| Genitiv |
attonitorum
|
attonitarum
|
attonitorum
|
| Dativ |
attonitis
|
attonitis
|
attonitis
|
| Akkusativ |
attonitos
|
attonitas
|
attonita
|
| Ablativ |
attonitis
|
attonitis
|
attonitis
|
| Vokativ |
attoniti
|
attonitae
|
attonita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attoniturus
|
attonitura
|
attoniturum
|
| Genitiv |
attonituri
|
attoniturae
|
attonituri
|
| Dativ |
attonituro
|
attoniturae
|
attonituro
|
| Akkusativ |
attoniturum
|
attonituram
|
attoniturum
|
| Ablativ |
attonituro
|
attonitura
|
attonituro
|
| Vokativ |
attoniture
|
attonitura
|
attoniturum
|
Plural
| Nominativ |
attonituri
|
attoniturae
|
attonitura
|
| Genitiv |
attoniturorum
|
attoniturarum
|
attoniturorum
|
| Dativ |
attonituris
|
attonituris
|
attonituris
|
| Akkusativ |
attonituros
|
attonituras
|
attonitura
|
| Ablativ |
attonituris
|
attonituris
|
attonituris
|
| Vokativ |
attonituri
|
attoniturae
|
attonitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
attonitum
|
attonitu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attono
|
|
| 2. Person Singular |
attonas
|
|
| 3. Person Singular |
attonat
|
|
| 1. Person Plural |
attonamus
|
|
| 2. Person Plural |
attonatis
|
|
| 3. Person Plural |
attonant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonor
|
|
| 2. Person Singular |
attonaris attonare
|
|
| 3. Person Singular |
attonatur
|
|
| 1. Person Plural |
attonamur
|
|
| 2. Person Plural |
attonamini
|
|
| 3. Person Plural |
attonantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonem
|
|
| 2. Person Singular |
attones
|
|
| 3. Person Singular |
attonet
|
|
| 1. Person Plural |
attonemus
|
|
| 2. Person Plural |
attonetis
|
|
| 3. Person Plural |
attonent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attoner
|
|
| 2. Person Singular |
attoneris attonere
|
|
| 3. Person Singular |
attonetur
|
|
| 1. Person Plural |
attonemur
|
|
| 2. Person Plural |
attonemini
|
|
| 3. Person Plural |
attonentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabam
|
|
| 2. Person Singular |
attonabas
|
|
| 3. Person Singular |
attonabat
|
|
| 1. Person Plural |
attonabamus
|
|
| 2. Person Plural |
attonabatis
|
|
| 3. Person Plural |
attonabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabar
|
|
| 2. Person Singular |
attonabaris attonabare
|
|
| 3. Person Singular |
attonabatur
|
|
| 1. Person Plural |
attonabamur
|
|
| 2. Person Plural |
attonabamini
|
|
| 3. Person Plural |
attonabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonarem
|
|
| 2. Person Singular |
attonares
|
|
| 3. Person Singular |
attonaret
|
|
| 1. Person Plural |
attonaremus
|
|
| 2. Person Plural |
attonaretis
|
|
| 3. Person Plural |
attonarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonarer
|
|
| 2. Person Singular |
attonareris attonarere
|
|
| 3. Person Singular |
attonaretur
|
|
| 1. Person Plural |
attonaremur
|
|
| 2. Person Plural |
attonaremini
|
|
| 3. Person Plural |
attonarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabo
|
|
| 2. Person Singular |
attonabis
|
|
| 3. Person Singular |
attonabit
|
|
| 1. Person Plural |
attonabimus
|
|
| 2. Person Plural |
attonabitis
|
|
| 3. Person Plural |
attonabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabor
|
|
| 2. Person Singular |
attonaberis attonabere
|
|
| 3. Person Singular |
attonabitur
|
|
| 1. Person Plural |
attonabimur
|
|
| 2. Person Plural |
attonabimini
|
|
| 3. Person Plural |
attonabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonui
|
|
| 2. Person Singular |
attonuisti
|
|
| 3. Person Singular |
attonuit
|
|
| 1. Person Plural |
attonuimus
|
|
| 2. Person Plural |
attonuistis
|
|
| 3. Person Plural |
attonuerunt attonuere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus sum
|
|
| 2. Person Singular |
attonitus es
|
|
| 3. Person Singular |
attonitus est
|
|
| 1. Person Plural |
attoniti sumus
|
|
| 2. Person Plural |
attoniti estis
|
|
| 3. Person Plural |
attoniti sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonuerim
|
|
| 2. Person Singular |
attonueris
|
|
| 3. Person Singular |
attonuerit
|
|
| 1. Person Plural |
attonuerimus
|
|
| 2. Person Plural |
attonueritis
|
|
| 3. Person Plural |
attonuerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus sim
|
|
| 2. Person Singular |
attonitus sis
|
|
| 3. Person Singular |
attonitus sit
|
|
| 1. Person Plural |
attoniti simus
|
|
| 2. Person Plural |
attoniti sitis
|
|
| 3. Person Plural |
attoniti sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonueram
|
|
| 2. Person Singular |
attonueras
|
|
| 3. Person Singular |
attonuerat
|
|
| 1. Person Plural |
attonueramus
|
|
| 2. Person Plural |
attonueratis
|
|
| 3. Person Plural |
attonuerant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus eram
|
|
| 2. Person Singular |
attonitus eras
|
|
| 3. Person Singular |
attonitus erat
|
|
| 1. Person Plural |
attoniti eramus
|
|
| 2. Person Plural |
attoniti eratis
|
|
| 3. Person Plural |
attoniti erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonuissem
|
|
| 2. Person Singular |
attonuisses
|
|
| 3. Person Singular |
attonuisset
|
|
| 1. Person Plural |
attonuissemus
|
|
| 2. Person Plural |
attonuissetis
|
|
| 3. Person Plural |
attonuissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus essem
|
|
| 2. Person Singular |
attonitus esses
|
|
| 3. Person Singular |
attonitus esset
|
|
| 1. Person Plural |
attoniti essemus
|
|
| 2. Person Plural |
attoniti essetis
|
|
| 3. Person Plural |
attoniti essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonuero
|
|
| 2. Person Singular |
attonueris
|
|
| 3. Person Singular |
attonuerit
|
|
| 1. Person Plural |
attonuerimus
|
|
| 2. Person Plural |
attonueritis
|
|
| 3. Person Plural |
attonuerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus ero
|
|
| 2. Person Singular |
attonitus eris
|
|
| 3. Person Singular |
attonitus erit
|
|
| 1. Person Plural |
attoniti erimus
|
|
| 2. Person Plural |
attoniti eritis
|
|
| 3. Person Plural |
attoniti erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attonare
|
|
| Vorzeitigkeit |
attonuisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
attoniturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attonari attonarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
attonitum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
attonitum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
attona
|
! |
| 2. Person Plural |
attonate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
attonato
|
| 3. Person Singular |
attonato
|
| 2. Person Plural |
attonatote
|
| 3. Person Plural |
attonanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
attonare
|
das |
| Genitiv |
attonandi
|
des es |
| Dativ |
attonando
|
dem |
| Akkusativ |
attonandum
|
das |
| Ablativ |
attonando
|
durch das |
| Vokativ |
attonande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attonandus
|
attonanda
|
attonandum
|
| Genitiv |
attonandi
|
attonandae
|
attonandi
|
| Dativ |
attonando
|
attonandae
|
attonando
|
| Akkusativ |
attonandum
|
attonandam
|
attonandum
|
| Ablativ |
attonando
|
attonanda
|
attonando
|
| Vokativ |
attonande
|
attonanda
|
attonandum
|
Plural
| Nominativ |
attonandi
|
attonandae
|
attonanda
|
| Genitiv |
attonandorum
|
attonandarum
|
attonandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
attonandos
|
attonandas
|
attonanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
attonandi
|
attonandae
|
attonanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attonans
|
attonans
|
attonans
|
| Genitiv |
attonantis
|
attonantis
|
attonantis
|
| Dativ |
attonanti
|
attonanti
|
attonanti
|
| Akkusativ |
attonantem
|
attonantem
|
attonans
|
| Ablativ |
attonanti attonante
|
attonanti attonante
|
attonanti attonante
|
| Vokativ |
attonans
|
attonans
|
attonans
|
Plural
| Nominativ |
attonantes
|
attonantes
|
attonantia
|
| Genitiv |
attonantium attonantum
|
attonantium attonantum
|
attonantium attonantum
|
| Dativ |
attonantibus
|
attonantibus
|
attonantibus
|
| Akkusativ |
attonantes
|
attonantes
|
attonantia
|
| Ablativ |
attonantibus
|
attonantibus
|
attonantibus
|
| Vokativ |
attonantes
|
attonantes
|
attonantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attonitus
|
attonita
|
attonitum
|
| Genitiv |
attoniti
|
attonitae
|
attoniti
|
| Dativ |
attonito
|
attonitae
|
attonito
|
| Akkusativ |
attonitum
|
attonitam
|
attonitum
|
| Ablativ |
attonito
|
attonita
|
attonito
|
| Vokativ |
attonite
|
attonita
|
attonitum
|
Plural
| Nominativ |
attoniti
|
attonitae
|
attonita
|
| Genitiv |
attonitorum
|
attonitarum
|
attonitorum
|
| Dativ |
attonitis
|
attonitis
|
attonitis
|
| Akkusativ |
attonitos
|
attonitas
|
attonita
|
| Ablativ |
attonitis
|
attonitis
|
attonitis
|
| Vokativ |
attoniti
|
attonitae
|
attonita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attoniturus
|
attonitura
|
attoniturum
|
| Genitiv |
attonituri
|
attoniturae
|
attonituri
|
| Dativ |
attonituro
|
attoniturae
|
attonituro
|
| Akkusativ |
attoniturum
|
attonituram
|
attoniturum
|
| Ablativ |
attonituro
|
attonitura
|
attonituro
|
| Vokativ |
attoniture
|
attonitura
|
attoniturum
|
Plural
| Nominativ |
attonituri
|
attoniturae
|
attonitura
|
| Genitiv |
attoniturorum
|
attoniturarum
|
attoniturorum
|
| Dativ |
attonituris
|
attonituris
|
attonituris
|
| Akkusativ |
attonituros
|
attonituras
|
attonitura
|
| Ablativ |
attonituris
|
attonituris
|
attonituris
|
| Vokativ |
attonituri
|
attoniturae
|
attonitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
attonitum
|
attonitu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attono
|
|
| 2. Person Singular |
attonas
|
|
| 3. Person Singular |
attonat
|
|
| 1. Person Plural |
attonamus
|
|
| 2. Person Plural |
attonatis
|
|
| 3. Person Plural |
attonant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonor
|
|
| 2. Person Singular |
attonaris attonare
|
|
| 3. Person Singular |
attonatur
|
|
| 1. Person Plural |
attonamur
|
|
| 2. Person Plural |
attonamini
|
|
| 3. Person Plural |
attonantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonem
|
|
| 2. Person Singular |
attones
|
|
| 3. Person Singular |
attonet
|
|
| 1. Person Plural |
attonemus
|
|
| 2. Person Plural |
attonetis
|
|
| 3. Person Plural |
attonent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attoner
|
|
| 2. Person Singular |
attoneris attonere
|
|
| 3. Person Singular |
attonetur
|
|
| 1. Person Plural |
attonemur
|
|
| 2. Person Plural |
attonemini
|
|
| 3. Person Plural |
attonentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabam
|
|
| 2. Person Singular |
attonabas
|
|
| 3. Person Singular |
attonabat
|
|
| 1. Person Plural |
attonabamus
|
|
| 2. Person Plural |
attonabatis
|
|
| 3. Person Plural |
attonabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabar
|
|
| 2. Person Singular |
attonabaris attonabare
|
|
| 3. Person Singular |
attonabatur
|
|
| 1. Person Plural |
attonabamur
|
|
| 2. Person Plural |
attonabamini
|
|
| 3. Person Plural |
attonabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonarem
|
|
| 2. Person Singular |
attonares
|
|
| 3. Person Singular |
attonaret
|
|
| 1. Person Plural |
attonaremus
|
|
| 2. Person Plural |
attonaretis
|
|
| 3. Person Plural |
attonarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonarer
|
|
| 2. Person Singular |
attonareris attonarere
|
|
| 3. Person Singular |
attonaretur
|
|
| 1. Person Plural |
attonaremur
|
|
| 2. Person Plural |
attonaremini
|
|
| 3. Person Plural |
attonarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabo
|
|
| 2. Person Singular |
attonabis
|
|
| 3. Person Singular |
attonabit
|
|
| 1. Person Plural |
attonabimus
|
|
| 2. Person Plural |
attonabitis
|
|
| 3. Person Plural |
attonabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonabor
|
|
| 2. Person Singular |
attonaberis attonabere
|
|
| 3. Person Singular |
attonabitur
|
|
| 1. Person Plural |
attonabimur
|
|
| 2. Person Plural |
attonabimini
|
|
| 3. Person Plural |
attonabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonui
|
|
| 2. Person Singular |
attonuisti
|
|
| 3. Person Singular |
attonuit
|
|
| 1. Person Plural |
attonuimus
|
|
| 2. Person Plural |
attonuistis
|
|
| 3. Person Plural |
attonuerunt attonuere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus sum
|
|
| 2. Person Singular |
attonitus es
|
|
| 3. Person Singular |
attonitus est
|
|
| 1. Person Plural |
attoniti sumus
|
|
| 2. Person Plural |
attoniti estis
|
|
| 3. Person Plural |
attoniti sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonuerim
|
|
| 2. Person Singular |
attonueris
|
|
| 3. Person Singular |
attonuerit
|
|
| 1. Person Plural |
attonuerimus
|
|
| 2. Person Plural |
attonueritis
|
|
| 3. Person Plural |
attonuerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus sim
|
|
| 2. Person Singular |
attonitus sis
|
|
| 3. Person Singular |
attonitus sit
|
|
| 1. Person Plural |
attoniti simus
|
|
| 2. Person Plural |
attoniti sitis
|
|
| 3. Person Plural |
attoniti sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonueram
|
|
| 2. Person Singular |
attonueras
|
|
| 3. Person Singular |
attonuerat
|
|
| 1. Person Plural |
attonueramus
|
|
| 2. Person Plural |
attonueratis
|
|
| 3. Person Plural |
attonuerant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus eram
|
|
| 2. Person Singular |
attonitus eras
|
|
| 3. Person Singular |
attonitus erat
|
|
| 1. Person Plural |
attoniti eramus
|
|
| 2. Person Plural |
attoniti eratis
|
|
| 3. Person Plural |
attoniti erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonuissem
|
|
| 2. Person Singular |
attonuisses
|
|
| 3. Person Singular |
attonuisset
|
|
| 1. Person Plural |
attonuissemus
|
|
| 2. Person Plural |
attonuissetis
|
|
| 3. Person Plural |
attonuissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus essem
|
|
| 2. Person Singular |
attonitus esses
|
|
| 3. Person Singular |
attonitus esset
|
|
| 1. Person Plural |
attoniti essemus
|
|
| 2. Person Plural |
attoniti essetis
|
|
| 3. Person Plural |
attoniti essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
attonuero
|
|
| 2. Person Singular |
attonueris
|
|
| 3. Person Singular |
attonuerit
|
|
| 1. Person Plural |
attonuerimus
|
|
| 2. Person Plural |
attonueritis
|
|
| 3. Person Plural |
attonuerint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
attonitus ero
|
|
| 2. Person Singular |
attonitus eris
|
|
| 3. Person Singular |
attonitus erit
|
|
| 1. Person Plural |
attoniti erimus
|
|
| 2. Person Plural |
attoniti eritis
|
|
| 3. Person Plural |
attoniti erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attonare
|
|
| Vorzeitigkeit |
attonuisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
attoniturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
attonari attonarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
attonitum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
attonitum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
attona
|
! |
| 2. Person Plural |
attonate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
attonato
|
| 3. Person Singular |
attonato
|
| 2. Person Plural |
attonatote
|
| 3. Person Plural |
attonanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
attonare
|
das |
| Genitiv |
attonandi
|
des es |
| Dativ |
attonando
|
dem |
| Akkusativ |
attonandum
|
das |
| Ablativ |
attonando
|
durch das |
| Vokativ |
attonande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attonandus
|
attonanda
|
attonandum
|
| Genitiv |
attonandi
|
attonandae
|
attonandi
|
| Dativ |
attonando
|
attonandae
|
attonando
|
| Akkusativ |
attonandum
|
attonandam
|
attonandum
|
| Ablativ |
attonando
|
attonanda
|
attonando
|
| Vokativ |
attonande
|
attonanda
|
attonandum
|
Plural
| Nominativ |
attonandi
|
attonandae
|
attonanda
|
| Genitiv |
attonandorum
|
attonandarum
|
attonandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
attonandos
|
attonandas
|
attonanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
attonandi
|
attonandae
|
attonanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attonans
|
attonans
|
attonans
|
| Genitiv |
attonantis
|
attonantis
|
attonantis
|
| Dativ |
attonanti
|
attonanti
|
attonanti
|
| Akkusativ |
attonantem
|
attonantem
|
attonans
|
| Ablativ |
attonanti attonante
|
attonanti attonante
|
attonanti attonante
|
| Vokativ |
attonans
|
attonans
|
attonans
|
Plural
| Nominativ |
attonantes
|
attonantes
|
attonantia
|
| Genitiv |
attonantium attonantum
|
attonantium attonantum
|
attonantium attonantum
|
| Dativ |
attonantibus
|
attonantibus
|
attonantibus
|
| Akkusativ |
attonantes
|
attonantes
|
attonantia
|
| Ablativ |
attonantibus
|
attonantibus
|
attonantibus
|
| Vokativ |
attonantes
|
attonantes
|
attonantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attonitus
|
attonita
|
attonitum
|
| Genitiv |
attoniti
|
attonitae
|
attoniti
|
| Dativ |
attonito
|
attonitae
|
attonito
|
| Akkusativ |
attonitum
|
attonitam
|
attonitum
|
| Ablativ |
attonito
|
attonita
|
attonito
|
| Vokativ |
attonite
|
attonita
|
attonitum
|
Plural
| Nominativ |
attoniti
|
attonitae
|
attonita
|
| Genitiv |
attonitorum
|
attonitarum
|
attonitorum
|
| Dativ |
attonitis
|
attonitis
|
attonitis
|
| Akkusativ |
attonitos
|
attonitas
|
attonita
|
| Ablativ |
attonitis
|
attonitis
|
attonitis
|
| Vokativ |
attoniti
|
attonitae
|
attonita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
attoniturus
|
attonitura
|
attoniturum
|
| Genitiv |
attonituri
|
attoniturae
|
attonituri
|
| Dativ |
attonituro
|
attoniturae
|
attonituro
|
| Akkusativ |
attoniturum
|
attonituram
|
attoniturum
|
| Ablativ |
attonituro
|
attonitura
|
attonituro
|
| Vokativ |
attoniture
|
attonitura
|
attoniturum
|
Plural
| Nominativ |
attonituri
|
attoniturae
|
attonitura
|
| Genitiv |
attoniturorum
|
attoniturarum
|
attoniturorum
|
| Dativ |
attonituris
|
attonituris
|
attonituris
|
| Akkusativ |
attonituros
|
attonituras
|
attonitura
|
| Ablativ |
attonituris
|
attonituris
|
attonituris
|
| Vokativ |
attonituri
|
attoniturae
|
attonitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
attonitum
|
attonitu
|