Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspico
|
|
| 2. Person Singular |
auspicas
|
|
| 3. Person Singular |
auspicat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicamus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicatis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicor
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaris auspicare
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicamur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicamini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicem
|
|
| 2. Person Singular |
auspices
|
|
| 3. Person Singular |
auspicet
|
|
| 1. Person Plural |
auspicemus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicetis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicer
|
|
| 2. Person Singular |
auspiceris auspicere
|
|
| 3. Person Singular |
auspicetur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicemur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicemini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabam
|
|
| 2. Person Singular |
auspicabas
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabamus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabatis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabar
|
|
| 2. Person Singular |
auspicabaris auspicabare
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabatur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabamur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabamini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicarem
|
|
| 2. Person Singular |
auspicares
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaret
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaremus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaretis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicarer
|
|
| 2. Person Singular |
auspicareris auspicarere
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaretur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaremur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaremini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabo
|
|
| 2. Person Singular |
auspicabis
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabitis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabor
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaberis auspicabere
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabitur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabimur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabimini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavi
|
|
| 2. Person Singular |
auspicavisti
|
|
| 3. Person Singular |
auspicavit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicavimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicavistis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverunt auspicavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus es
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus est
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati estis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicaverim
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaveris
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaverit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati simus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicaveram
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaveras
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaverat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavissem
|
|
| 2. Person Singular |
auspicavisses
|
|
| 3. Person Singular |
auspicavisset
|
|
| 1. Person Plural |
auspicavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavero
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaveris
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaverit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
auspicare
|
|
| Vorzeitigkeit |
auspicavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
auspicaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
auspicari auspicarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
auspicatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
auspicatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
auspica
|
! |
| 2. Person Plural |
auspicate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
auspicato
|
| 3. Person Singular |
auspicato
|
| 2. Person Plural |
auspicatote
|
| 3. Person Plural |
auspicanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
auspicare
|
das |
| Genitiv |
auspicandi
|
des es |
| Dativ |
auspicando
|
dem |
| Akkusativ |
auspicandum
|
das |
| Ablativ |
auspicando
|
durch das |
| Vokativ |
auspicande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicandus
|
auspicanda
|
auspicandum
|
| Genitiv |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicandi
|
| Dativ |
auspicando
|
auspicandae
|
auspicando
|
| Akkusativ |
auspicandum
|
auspicandam
|
auspicandum
|
| Ablativ |
auspicando
|
auspicanda
|
auspicando
|
| Vokativ |
auspicande
|
auspicanda
|
auspicandum
|
Plural
| Nominativ |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicanda
|
| Genitiv |
auspicandorum
|
auspicandarum
|
auspicandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
auspicandos
|
auspicandas
|
auspicanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicans
|
auspicans
|
auspicans
|
| Genitiv |
auspicantis
|
auspicantis
|
auspicantis
|
| Dativ |
auspicanti
|
auspicanti
|
auspicanti
|
| Akkusativ |
auspicantem
|
auspicantem
|
auspicans
|
| Ablativ |
auspicanti auspicante
|
auspicanti auspicante
|
auspicanti auspicante
|
| Vokativ |
auspicans
|
auspicans
|
auspicans
|
Plural
| Nominativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
| Genitiv |
auspicantium auspicantum
|
auspicantium auspicantum
|
auspicantium auspicantum
|
| Dativ |
auspicantibus
|
auspicantibus
|
auspicantibus
|
| Akkusativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
| Ablativ |
auspicantibus
|
auspicantibus
|
auspicantibus
|
| Vokativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicatus
|
auspicata
|
auspicatum
|
| Genitiv |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicati
|
| Dativ |
auspicato
|
auspicatae
|
auspicato
|
| Akkusativ |
auspicatum
|
auspicatam
|
auspicatum
|
| Ablativ |
auspicato
|
auspicata
|
auspicato
|
| Vokativ |
auspicate
|
auspicata
|
auspicatum
|
Plural
| Nominativ |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicata
|
| Genitiv |
auspicatorum
|
auspicatarum
|
auspicatorum
|
| Dativ |
auspicatis
|
auspicatis
|
auspicatis
|
| Akkusativ |
auspicatos
|
auspicatas
|
auspicata
|
| Ablativ |
auspicatis
|
auspicatis
|
auspicatis
|
| Vokativ |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicaturus
|
auspicatura
|
auspicaturum
|
| Genitiv |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicaturi
|
| Dativ |
auspicaturo
|
auspicaturae
|
auspicaturo
|
| Akkusativ |
auspicaturum
|
auspicaturam
|
auspicaturum
|
| Ablativ |
auspicaturo
|
auspicatura
|
auspicaturo
|
| Vokativ |
auspicature
|
auspicatura
|
auspicaturum
|
Plural
| Nominativ |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicatura
|
| Genitiv |
auspicaturorum
|
auspicaturarum
|
auspicaturorum
|
| Dativ |
auspicaturis
|
auspicaturis
|
auspicaturis
|
| Akkusativ |
auspicaturos
|
auspicaturas
|
auspicatura
|
| Ablativ |
auspicaturis
|
auspicaturis
|
auspicaturis
|
| Vokativ |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
auspicatum
|
auspicatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspico
|
|
| 2. Person Singular |
auspicas
|
|
| 3. Person Singular |
auspicat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicamus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicatis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicor
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaris auspicare
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicamur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicamini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicem
|
|
| 2. Person Singular |
auspices
|
|
| 3. Person Singular |
auspicet
|
|
| 1. Person Plural |
auspicemus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicetis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicer
|
|
| 2. Person Singular |
auspiceris auspicere
|
|
| 3. Person Singular |
auspicetur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicemur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicemini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabam
|
|
| 2. Person Singular |
auspicabas
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabamus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabatis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabar
|
|
| 2. Person Singular |
auspicabaris auspicabare
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabatur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabamur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabamini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicarem
|
|
| 2. Person Singular |
auspicares
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaret
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaremus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaretis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicarer
|
|
| 2. Person Singular |
auspicareris auspicarere
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaretur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaremur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaremini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabo
|
|
| 2. Person Singular |
auspicabis
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabitis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabor
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaberis auspicabere
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabitur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabimur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabimini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavi
|
|
| 2. Person Singular |
auspicavisti
|
|
| 3. Person Singular |
auspicavit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicavimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicavistis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverunt auspicavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus es
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus est
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati estis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicaverim
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaveris
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaverit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati simus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicaveram
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaveras
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaverat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavissem
|
|
| 2. Person Singular |
auspicavisses
|
|
| 3. Person Singular |
auspicavisset
|
|
| 1. Person Plural |
auspicavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavero
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaveris
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaverit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
auspicare
|
|
| Vorzeitigkeit |
auspicavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
auspicaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
auspicari auspicarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
auspicatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
auspicatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
auspica
|
! |
| 2. Person Plural |
auspicate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
auspicato
|
| 3. Person Singular |
auspicato
|
| 2. Person Plural |
auspicatote
|
| 3. Person Plural |
auspicanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
auspicare
|
das |
| Genitiv |
auspicandi
|
des es |
| Dativ |
auspicando
|
dem |
| Akkusativ |
auspicandum
|
das |
| Ablativ |
auspicando
|
durch das |
| Vokativ |
auspicande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicandus
|
auspicanda
|
auspicandum
|
| Genitiv |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicandi
|
| Dativ |
auspicando
|
auspicandae
|
auspicando
|
| Akkusativ |
auspicandum
|
auspicandam
|
auspicandum
|
| Ablativ |
auspicando
|
auspicanda
|
auspicando
|
| Vokativ |
auspicande
|
auspicanda
|
auspicandum
|
Plural
| Nominativ |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicanda
|
| Genitiv |
auspicandorum
|
auspicandarum
|
auspicandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
auspicandos
|
auspicandas
|
auspicanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicans
|
auspicans
|
auspicans
|
| Genitiv |
auspicantis
|
auspicantis
|
auspicantis
|
| Dativ |
auspicanti
|
auspicanti
|
auspicanti
|
| Akkusativ |
auspicantem
|
auspicantem
|
auspicans
|
| Ablativ |
auspicanti auspicante
|
auspicanti auspicante
|
auspicanti auspicante
|
| Vokativ |
auspicans
|
auspicans
|
auspicans
|
Plural
| Nominativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
| Genitiv |
auspicantium auspicantum
|
auspicantium auspicantum
|
auspicantium auspicantum
|
| Dativ |
auspicantibus
|
auspicantibus
|
auspicantibus
|
| Akkusativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
| Ablativ |
auspicantibus
|
auspicantibus
|
auspicantibus
|
| Vokativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicatus
|
auspicata
|
auspicatum
|
| Genitiv |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicati
|
| Dativ |
auspicato
|
auspicatae
|
auspicato
|
| Akkusativ |
auspicatum
|
auspicatam
|
auspicatum
|
| Ablativ |
auspicato
|
auspicata
|
auspicato
|
| Vokativ |
auspicate
|
auspicata
|
auspicatum
|
Plural
| Nominativ |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicata
|
| Genitiv |
auspicatorum
|
auspicatarum
|
auspicatorum
|
| Dativ |
auspicatis
|
auspicatis
|
auspicatis
|
| Akkusativ |
auspicatos
|
auspicatas
|
auspicata
|
| Ablativ |
auspicatis
|
auspicatis
|
auspicatis
|
| Vokativ |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicaturus
|
auspicatura
|
auspicaturum
|
| Genitiv |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicaturi
|
| Dativ |
auspicaturo
|
auspicaturae
|
auspicaturo
|
| Akkusativ |
auspicaturum
|
auspicaturam
|
auspicaturum
|
| Ablativ |
auspicaturo
|
auspicatura
|
auspicaturo
|
| Vokativ |
auspicature
|
auspicatura
|
auspicaturum
|
Plural
| Nominativ |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicatura
|
| Genitiv |
auspicaturorum
|
auspicaturarum
|
auspicaturorum
|
| Dativ |
auspicaturis
|
auspicaturis
|
auspicaturis
|
| Akkusativ |
auspicaturos
|
auspicaturas
|
auspicatura
|
| Ablativ |
auspicaturis
|
auspicaturis
|
auspicaturis
|
| Vokativ |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
auspicatum
|
auspicatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspico
|
ich deute hin |
| 2. Person Singular |
auspicas
|
du deutest hin |
| 3. Person Singular |
auspicat
|
er/sie/es deutet hin |
| 1. Person Plural |
auspicamus
|
wir deuten hin |
| 2. Person Plural |
auspicatis
|
ihr deutet hin |
| 3. Person Plural |
auspicant
|
sie deuten hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicor
|
ich werde hingedeutet |
| 2. Person Singular |
auspicaris auspicare
|
du wirst hingedeutet |
| 3. Person Singular |
auspicatur
|
er/sie/es wird hingedeutet |
| 1. Person Plural |
auspicamur
|
wir werden hingedeutet |
| 2. Person Plural |
auspicamini
|
ihr werdet hingedeutet |
| 3. Person Plural |
auspicantur
|
sie werden hingedeutet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicem
|
ich deute hin |
| 2. Person Singular |
auspices
|
du deutest hin |
| 3. Person Singular |
auspicet
|
er/sie/es deute hin |
| 1. Person Plural |
auspicemus
|
wir deuten hin |
| 2. Person Plural |
auspicetis
|
ihr deutet hin |
| 3. Person Plural |
auspicent
|
sie deuten hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicer
|
ich werde hingedeutet |
| 2. Person Singular |
auspiceris auspicere
|
du werdest hingedeutet |
| 3. Person Singular |
auspicetur
|
er/sie/es werde hingedeutet |
| 1. Person Plural |
auspicemur
|
wir werden hingedeutet |
| 2. Person Plural |
auspicemini
|
ihr werdet hingedeutet |
| 3. Person Plural |
auspicentur
|
sie werden hingedeutet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabam
|
ich deutete hin |
| 2. Person Singular |
auspicabas
|
du deutetest hin |
| 3. Person Singular |
auspicabat
|
er/sie/es deutete hin |
| 1. Person Plural |
auspicabamus
|
wir deuteten hin |
| 2. Person Plural |
auspicabatis
|
ihr deutetet hin |
| 3. Person Plural |
auspicabant
|
sie deuteten hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabar
|
ich wurde hingedeutet |
| 2. Person Singular |
auspicabaris auspicabare
|
du wurdest hingedeutet |
| 3. Person Singular |
auspicabatur
|
er/sie/es wurde hingedeutet |
| 1. Person Plural |
auspicabamur
|
wir wurden hingedeutet |
| 2. Person Plural |
auspicabamini
|
ihr wurdet hingedeutet |
| 3. Person Plural |
auspicabantur
|
sie wurden hingedeutet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicarem
|
ich deutete hin |
| 2. Person Singular |
auspicares
|
du deutetest hin |
| 3. Person Singular |
auspicaret
|
er/sie/es deutete hin |
| 1. Person Plural |
auspicaremus
|
wir deuteten hin |
| 2. Person Plural |
auspicaretis
|
ihr deutetet hin |
| 3. Person Plural |
auspicarent
|
sie deuteten hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicarer
|
ich würde hingedeutet |
| 2. Person Singular |
auspicareris auspicarere
|
du würdest hingedeutet |
| 3. Person Singular |
auspicaretur
|
er/sie/es würde hingedeutet |
| 1. Person Plural |
auspicaremur
|
wir würden hingedeutet |
| 2. Person Plural |
auspicaremini
|
ihr würdet hingedeutet |
| 3. Person Plural |
auspicarentur
|
sie würden hingedeutet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabo
|
ich werde hindeuten |
| 2. Person Singular |
auspicabis
|
du wirst hindeuten |
| 3. Person Singular |
auspicabit
|
er/sie/es wird hindeuten |
| 1. Person Plural |
auspicabimus
|
wir werden hindeuten |
| 2. Person Plural |
auspicabitis
|
ihr werdet hindeuten |
| 3. Person Plural |
auspicabunt
|
sie werden hindeuten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabor
|
ich werde hingedeutet |
| 2. Person Singular |
auspicaberis auspicabere
|
du wirst hingedeutet |
| 3. Person Singular |
auspicabitur
|
er/sie/es wird hingedeutet |
| 1. Person Plural |
auspicabimur
|
wir werden hingedeutet |
| 2. Person Plural |
auspicabimini
|
ihr werdet hingedeutet |
| 3. Person Plural |
auspicabuntur
|
sie werden hingedeutet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavi
|
ich habe hingedeutet |
| 2. Person Singular |
auspicavisti
|
du hast hingedeutet |
| 3. Person Singular |
auspicavit
|
er/sie/es hat hingedeutet |
| 1. Person Plural |
auspicavimus
|
wir haben hingedeutet |
| 2. Person Plural |
auspicavistis
|
ihr habt hingedeutet |
| 3. Person Plural |
auspicaverunt auspicavere
|
sie haben hingedeutet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus sum
|
ich bin hingedeutet worden |
| 2. Person Singular |
auspicatus es
|
du bist hingedeutet worden |
| 3. Person Singular |
auspicatus est
|
er/sie/es ist hingedeutet worden |
| 1. Person Plural |
auspicati sumus
|
wir sind hingedeutet worden |
| 2. Person Plural |
auspicati estis
|
ihr seid hingedeutet worden |
| 3. Person Plural |
auspicati sunt
|
sie sind hingedeutet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicaverim
|
ich habe hingedeutet |
| 2. Person Singular |
auspicaveris
|
du habest hingedeutet |
| 3. Person Singular |
auspicaverit
|
er/sie/es habe hingedeutet |
| 1. Person Plural |
auspicaverimus
|
wir haben hingedeutet |
| 2. Person Plural |
auspicaveritis
|
ihr habet hingedeutet |
| 3. Person Plural |
auspicaverint
|
sie haben hingedeutet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus sim
|
ich sei hingedeutet worden |
| 2. Person Singular |
auspicatus sis
|
du seiest hingedeutet worden |
| 3. Person Singular |
auspicatus sit
|
er/sie/es sei hingedeutet worden |
| 1. Person Plural |
auspicati simus
|
wir seien hingedeutet worden |
| 2. Person Plural |
auspicati sitis
|
ihr seiet hingedeutet worden |
| 3. Person Plural |
auspicati sint
|
sie seien hingedeutet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicaveram
|
ich hatte hingedeutet |
| 2. Person Singular |
auspicaveras
|
du hattest hingedeutet |
| 3. Person Singular |
auspicaverat
|
er/sie/es hatte hingedeutet |
| 1. Person Plural |
auspicaveramus
|
wir hatten hingedeutet |
| 2. Person Plural |
auspicaveratis
|
ihr hattet hingedeutet |
| 3. Person Plural |
auspicaverant
|
sie hatten hingedeutet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus eram
|
ich war hingedeutet worden |
| 2. Person Singular |
auspicatus eras
|
du warst hingedeutet worden |
| 3. Person Singular |
auspicatus erat
|
er/sie/es war hingedeutet worden |
| 1. Person Plural |
auspicati eramus
|
wir waren hingedeutet worden |
| 2. Person Plural |
auspicati eratis
|
ihr warst hingedeutet worden |
| 3. Person Plural |
auspicati erant
|
sie waren hingedeutet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavissem
|
ich hätte hingedeutet |
| 2. Person Singular |
auspicavisses
|
du hättest hingedeutet |
| 3. Person Singular |
auspicavisset
|
er/sie/es hätte hingedeutet |
| 1. Person Plural |
auspicavissemus
|
wir hätten hingedeutet |
| 2. Person Plural |
auspicavissetis
|
ihr hättet hingedeutet |
| 3. Person Plural |
auspicavissent
|
sie hätten hingedeutet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus essem
|
ich wäre hingedeutet worden |
| 2. Person Singular |
auspicatus esses
|
du wärest hingedeutet worden |
| 3. Person Singular |
auspicatus esset
|
er/sie/es wäre hingedeutet worden |
| 1. Person Plural |
auspicati essemus
|
wir wären hingedeutet worden |
| 2. Person Plural |
auspicati essetis
|
ihr wäret hingedeutet worden |
| 3. Person Plural |
auspicati essent
|
sie wären hingedeutet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavero
|
ich werde hingedeutet haben |
| 2. Person Singular |
auspicaveris
|
du wirst hingedeutet haben |
| 3. Person Singular |
auspicaverit
|
er/sie/es wird hingedeutet haben |
| 1. Person Plural |
auspicaverimus
|
wir werden hingedeutet haben |
| 2. Person Plural |
auspicaveritis
|
ihr werdet hingedeutet haben |
| 3. Person Plural |
auspicaverint
|
sie werden hingedeutet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus ero
|
ich werde hingedeutet worden sein |
| 2. Person Singular |
auspicatus eris
|
du werdest hingedeutet worden sein |
| 3. Person Singular |
auspicatus erit
|
er/sie/es werde hingedeutet worden sein |
| 1. Person Plural |
auspicati erimus
|
wir werden hingedeutet worden sein |
| 2. Person Plural |
auspicati eritis
|
ihr werdet hingedeutet worden sein |
| 3. Person Plural |
auspicati erunt
|
sie werden hingedeutet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
auspicare
|
hindeuten |
| Vorzeitigkeit |
auspicavisse
|
hingedeutet haben |
| Nachzeitigkeit |
auspicaturum esse
|
hindeuten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
auspicari auspicarier
|
hingedeutet werden |
| Vorzeitigkeit |
auspicatum esse
|
hingedeutet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
auspicatum iri
|
künftig hingedeutet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
auspica
|
deute hin! |
| 2. Person Plural |
auspicate
|
deutet hin! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
auspicato
|
| 3. Person Singular |
auspicato
|
| 2. Person Plural |
auspicatote
|
| 3. Person Plural |
auspicanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
auspicare
|
das Hindeuten |
| Genitiv |
auspicandi
|
des Hindeutens |
| Dativ |
auspicando
|
dem Hindeuten |
| Akkusativ |
auspicandum
|
das Hindeuten |
| Ablativ |
auspicando
|
durch das Hindeuten |
| Vokativ |
auspicande
|
Hindeuten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicandus
|
auspicanda
|
auspicandum
|
| Genitiv |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicandi
|
| Dativ |
auspicando
|
auspicandae
|
auspicando
|
| Akkusativ |
auspicandum
|
auspicandam
|
auspicandum
|
| Ablativ |
auspicando
|
auspicanda
|
auspicando
|
| Vokativ |
auspicande
|
auspicanda
|
auspicandum
|
Plural
| Nominativ |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicanda
|
| Genitiv |
auspicandorum
|
auspicandarum
|
auspicandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
auspicandos
|
auspicandas
|
auspicanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicans
|
auspicans
|
auspicans
|
| Genitiv |
auspicantis
|
auspicantis
|
auspicantis
|
| Dativ |
auspicanti
|
auspicanti
|
auspicanti
|
| Akkusativ |
auspicantem
|
auspicantem
|
auspicans
|
| Ablativ |
auspicanti auspicante
|
auspicanti auspicante
|
auspicanti auspicante
|
| Vokativ |
auspicans
|
auspicans
|
auspicans
|
Plural
| Nominativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
| Genitiv |
auspicantium auspicantum
|
auspicantium auspicantum
|
auspicantium auspicantum
|
| Dativ |
auspicantibus
|
auspicantibus
|
auspicantibus
|
| Akkusativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
| Ablativ |
auspicantibus
|
auspicantibus
|
auspicantibus
|
| Vokativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicatus
|
auspicata
|
auspicatum
|
| Genitiv |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicati
|
| Dativ |
auspicato
|
auspicatae
|
auspicato
|
| Akkusativ |
auspicatum
|
auspicatam
|
auspicatum
|
| Ablativ |
auspicato
|
auspicata
|
auspicato
|
| Vokativ |
auspicate
|
auspicata
|
auspicatum
|
Plural
| Nominativ |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicata
|
| Genitiv |
auspicatorum
|
auspicatarum
|
auspicatorum
|
| Dativ |
auspicatis
|
auspicatis
|
auspicatis
|
| Akkusativ |
auspicatos
|
auspicatas
|
auspicata
|
| Ablativ |
auspicatis
|
auspicatis
|
auspicatis
|
| Vokativ |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicaturus
|
auspicatura
|
auspicaturum
|
| Genitiv |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicaturi
|
| Dativ |
auspicaturo
|
auspicaturae
|
auspicaturo
|
| Akkusativ |
auspicaturum
|
auspicaturam
|
auspicaturum
|
| Ablativ |
auspicaturo
|
auspicatura
|
auspicaturo
|
| Vokativ |
auspicature
|
auspicatura
|
auspicaturum
|
Plural
| Nominativ |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicatura
|
| Genitiv |
auspicaturorum
|
auspicaturarum
|
auspicaturorum
|
| Dativ |
auspicaturis
|
auspicaturis
|
auspicaturis
|
| Akkusativ |
auspicaturos
|
auspicaturas
|
auspicatura
|
| Ablativ |
auspicaturis
|
auspicaturis
|
auspicaturis
|
| Vokativ |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
auspicatum
|
auspicatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspico
|
ich weise hin |
| 2. Person Singular |
auspicas
|
du weist hin |
| 3. Person Singular |
auspicat
|
er/sie/es weist hin |
| 1. Person Plural |
auspicamus
|
wir weisen hin |
| 2. Person Plural |
auspicatis
|
ihr weist hin |
| 3. Person Plural |
auspicant
|
sie weisen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicor
|
ich werde hingewiesen |
| 2. Person Singular |
auspicaris auspicare
|
du wirst hingewiesen |
| 3. Person Singular |
auspicatur
|
er/sie/es wird hingewiesen |
| 1. Person Plural |
auspicamur
|
wir werden hingewiesen |
| 2. Person Plural |
auspicamini
|
ihr werdet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
auspicantur
|
sie werden hingewiesen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicem
|
ich weise hin |
| 2. Person Singular |
auspices
|
du weisest hin |
| 3. Person Singular |
auspicet
|
er/sie/es weise hin |
| 1. Person Plural |
auspicemus
|
wir weisen hin |
| 2. Person Plural |
auspicetis
|
ihr weiset hin |
| 3. Person Plural |
auspicent
|
sie weisen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicer
|
ich werde hingewiesen |
| 2. Person Singular |
auspiceris auspicere
|
du werdest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
auspicetur
|
er/sie/es werde hingewiesen |
| 1. Person Plural |
auspicemur
|
wir werden hingewiesen |
| 2. Person Plural |
auspicemini
|
ihr werdet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
auspicentur
|
sie werden hingewiesen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabam
|
ich wies hin |
| 2. Person Singular |
auspicabas
|
du wiesest hin |
| 3. Person Singular |
auspicabat
|
er/sie/es wies hin |
| 1. Person Plural |
auspicabamus
|
wir wiesen hin |
| 2. Person Plural |
auspicabatis
|
ihr wieset hin |
| 3. Person Plural |
auspicabant
|
sie wiesen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabar
|
ich wurde hingewiesen |
| 2. Person Singular |
auspicabaris auspicabare
|
du wurdest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
auspicabatur
|
er/sie/es wurde hingewiesen |
| 1. Person Plural |
auspicabamur
|
wir wurden hingewiesen |
| 2. Person Plural |
auspicabamini
|
ihr wurdet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
auspicabantur
|
sie wurden hingewiesen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicarem
|
ich wiese hin |
| 2. Person Singular |
auspicares
|
du wiesest hin |
| 3. Person Singular |
auspicaret
|
er/sie/es wiese hin |
| 1. Person Plural |
auspicaremus
|
wir wiesen hin |
| 2. Person Plural |
auspicaretis
|
ihr wieset hin |
| 3. Person Plural |
auspicarent
|
sie wiesen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicarer
|
ich würde hingewiesen |
| 2. Person Singular |
auspicareris auspicarere
|
du würdest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
auspicaretur
|
er/sie/es würde hingewiesen |
| 1. Person Plural |
auspicaremur
|
wir würden hingewiesen |
| 2. Person Plural |
auspicaremini
|
ihr würdet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
auspicarentur
|
sie würden hingewiesen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabo
|
ich werde hinweisen |
| 2. Person Singular |
auspicabis
|
du wirst hinweisen |
| 3. Person Singular |
auspicabit
|
er/sie/es wird hinweisen |
| 1. Person Plural |
auspicabimus
|
wir werden hinweisen |
| 2. Person Plural |
auspicabitis
|
ihr werdet hinweisen |
| 3. Person Plural |
auspicabunt
|
sie werden hinweisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabor
|
ich werde hingewiesen |
| 2. Person Singular |
auspicaberis auspicabere
|
du wirst hingewiesen |
| 3. Person Singular |
auspicabitur
|
er/sie/es wird hingewiesen |
| 1. Person Plural |
auspicabimur
|
wir werden hingewiesen |
| 2. Person Plural |
auspicabimini
|
ihr werdet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
auspicabuntur
|
sie werden hingewiesen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavi
|
ich habe hingewiesen |
| 2. Person Singular |
auspicavisti
|
du hast hingewiesen |
| 3. Person Singular |
auspicavit
|
er/sie/es hat hingewiesen |
| 1. Person Plural |
auspicavimus
|
wir haben hingewiesen |
| 2. Person Plural |
auspicavistis
|
ihr habt hingewiesen |
| 3. Person Plural |
auspicaverunt auspicavere
|
sie haben hingewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus sum
|
ich bin hingewiesen worden |
| 2. Person Singular |
auspicatus es
|
du bist hingewiesen worden |
| 3. Person Singular |
auspicatus est
|
er/sie/es ist hingewiesen worden |
| 1. Person Plural |
auspicati sumus
|
wir sind hingewiesen worden |
| 2. Person Plural |
auspicati estis
|
ihr seid hingewiesen worden |
| 3. Person Plural |
auspicati sunt
|
sie sind hingewiesen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicaverim
|
ich habe hingewiesen |
| 2. Person Singular |
auspicaveris
|
du habest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
auspicaverit
|
er/sie/es habe hingewiesen |
| 1. Person Plural |
auspicaverimus
|
wir haben hingewiesen |
| 2. Person Plural |
auspicaveritis
|
ihr habet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
auspicaverint
|
sie haben hingewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus sim
|
ich sei hingewiesen worden |
| 2. Person Singular |
auspicatus sis
|
du seiest hingewiesen worden |
| 3. Person Singular |
auspicatus sit
|
er/sie/es sei hingewiesen worden |
| 1. Person Plural |
auspicati simus
|
wir seien hingewiesen worden |
| 2. Person Plural |
auspicati sitis
|
ihr seiet hingewiesen worden |
| 3. Person Plural |
auspicati sint
|
sie seien hingewiesen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicaveram
|
ich hatte hingewiesen |
| 2. Person Singular |
auspicaveras
|
du hattest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
auspicaverat
|
er/sie/es hatte hingewiesen |
| 1. Person Plural |
auspicaveramus
|
wir hatten hingewiesen |
| 2. Person Plural |
auspicaveratis
|
ihr hattet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
auspicaverant
|
sie hatten hingewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus eram
|
ich war hingewiesen worden |
| 2. Person Singular |
auspicatus eras
|
du warst hingewiesen worden |
| 3. Person Singular |
auspicatus erat
|
er/sie/es war hingewiesen worden |
| 1. Person Plural |
auspicati eramus
|
wir waren hingewiesen worden |
| 2. Person Plural |
auspicati eratis
|
ihr warst hingewiesen worden |
| 3. Person Plural |
auspicati erant
|
sie waren hingewiesen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavissem
|
ich hätte hingewiesen |
| 2. Person Singular |
auspicavisses
|
du hättest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
auspicavisset
|
er/sie/es hätte hingewiesen |
| 1. Person Plural |
auspicavissemus
|
wir hätten hingewiesen |
| 2. Person Plural |
auspicavissetis
|
ihr hättet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
auspicavissent
|
sie hätten hingewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus essem
|
ich wäre hingewiesen worden |
| 2. Person Singular |
auspicatus esses
|
du wärest hingewiesen worden |
| 3. Person Singular |
auspicatus esset
|
er/sie/es wäre hingewiesen worden |
| 1. Person Plural |
auspicati essemus
|
wir wären hingewiesen worden |
| 2. Person Plural |
auspicati essetis
|
ihr wäret hingewiesen worden |
| 3. Person Plural |
auspicati essent
|
sie wären hingewiesen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavero
|
ich werde hingewiesen haben |
| 2. Person Singular |
auspicaveris
|
du wirst hingewiesen haben |
| 3. Person Singular |
auspicaverit
|
er/sie/es wird hingewiesen haben |
| 1. Person Plural |
auspicaverimus
|
wir werden hingewiesen haben |
| 2. Person Plural |
auspicaveritis
|
ihr werdet hingewiesen haben |
| 3. Person Plural |
auspicaverint
|
sie werden hingewiesen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus ero
|
ich werde hingewiesen worden sein |
| 2. Person Singular |
auspicatus eris
|
du werdest hingewiesen worden sein |
| 3. Person Singular |
auspicatus erit
|
er/sie/es werde hingewiesen worden sein |
| 1. Person Plural |
auspicati erimus
|
wir werden hingewiesen worden sein |
| 2. Person Plural |
auspicati eritis
|
ihr werdet hingewiesen worden sein |
| 3. Person Plural |
auspicati erunt
|
sie werden hingewiesen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
auspicare
|
hinweisen |
| Vorzeitigkeit |
auspicavisse
|
hingewiesen haben |
| Nachzeitigkeit |
auspicaturum esse
|
hinweisen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
auspicari auspicarier
|
hingewiesen werden |
| Vorzeitigkeit |
auspicatum esse
|
hingewiesen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
auspicatum iri
|
künftig hingewiesen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
auspica
|
weise hin! |
| 2. Person Plural |
auspicate
|
weist hin! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
auspicato
|
| 3. Person Singular |
auspicato
|
| 2. Person Plural |
auspicatote
|
| 3. Person Plural |
auspicanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
auspicare
|
das Hinweisen |
| Genitiv |
auspicandi
|
des Hinweisens |
| Dativ |
auspicando
|
dem Hinweisen |
| Akkusativ |
auspicandum
|
das Hinweisen |
| Ablativ |
auspicando
|
durch das Hinweisen |
| Vokativ |
auspicande
|
Hinweisen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicandus
|
auspicanda
|
auspicandum
|
| Genitiv |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicandi
|
| Dativ |
auspicando
|
auspicandae
|
auspicando
|
| Akkusativ |
auspicandum
|
auspicandam
|
auspicandum
|
| Ablativ |
auspicando
|
auspicanda
|
auspicando
|
| Vokativ |
auspicande
|
auspicanda
|
auspicandum
|
Plural
| Nominativ |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicanda
|
| Genitiv |
auspicandorum
|
auspicandarum
|
auspicandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
auspicandos
|
auspicandas
|
auspicanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicans
|
auspicans
|
auspicans
|
| Genitiv |
auspicantis
|
auspicantis
|
auspicantis
|
| Dativ |
auspicanti
|
auspicanti
|
auspicanti
|
| Akkusativ |
auspicantem
|
auspicantem
|
auspicans
|
| Ablativ |
auspicanti auspicante
|
auspicanti auspicante
|
auspicanti auspicante
|
| Vokativ |
auspicans
|
auspicans
|
auspicans
|
Plural
| Nominativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
| Genitiv |
auspicantium auspicantum
|
auspicantium auspicantum
|
auspicantium auspicantum
|
| Dativ |
auspicantibus
|
auspicantibus
|
auspicantibus
|
| Akkusativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
| Ablativ |
auspicantibus
|
auspicantibus
|
auspicantibus
|
| Vokativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicatus
|
auspicata
|
auspicatum
|
| Genitiv |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicati
|
| Dativ |
auspicato
|
auspicatae
|
auspicato
|
| Akkusativ |
auspicatum
|
auspicatam
|
auspicatum
|
| Ablativ |
auspicato
|
auspicata
|
auspicato
|
| Vokativ |
auspicate
|
auspicata
|
auspicatum
|
Plural
| Nominativ |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicata
|
| Genitiv |
auspicatorum
|
auspicatarum
|
auspicatorum
|
| Dativ |
auspicatis
|
auspicatis
|
auspicatis
|
| Akkusativ |
auspicatos
|
auspicatas
|
auspicata
|
| Ablativ |
auspicatis
|
auspicatis
|
auspicatis
|
| Vokativ |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicaturus
|
auspicatura
|
auspicaturum
|
| Genitiv |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicaturi
|
| Dativ |
auspicaturo
|
auspicaturae
|
auspicaturo
|
| Akkusativ |
auspicaturum
|
auspicaturam
|
auspicaturum
|
| Ablativ |
auspicaturo
|
auspicatura
|
auspicaturo
|
| Vokativ |
auspicature
|
auspicatura
|
auspicaturum
|
Plural
| Nominativ |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicatura
|
| Genitiv |
auspicaturorum
|
auspicaturarum
|
auspicaturorum
|
| Dativ |
auspicaturis
|
auspicaturis
|
auspicaturis
|
| Akkusativ |
auspicaturos
|
auspicaturas
|
auspicatura
|
| Ablativ |
auspicaturis
|
auspicaturis
|
auspicaturis
|
| Vokativ |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
auspicatum
|
auspicatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspico
|
|
| 2. Person Singular |
auspicas
|
|
| 3. Person Singular |
auspicat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicamus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicatis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicor
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaris auspicare
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicamur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicamini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicem
|
|
| 2. Person Singular |
auspices
|
|
| 3. Person Singular |
auspicet
|
|
| 1. Person Plural |
auspicemus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicetis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicer
|
|
| 2. Person Singular |
auspiceris auspicere
|
|
| 3. Person Singular |
auspicetur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicemur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicemini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabam
|
|
| 2. Person Singular |
auspicabas
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabamus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabatis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabar
|
|
| 2. Person Singular |
auspicabaris auspicabare
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabatur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabamur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabamini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicarem
|
|
| 2. Person Singular |
auspicares
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaret
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaremus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaretis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicarer
|
|
| 2. Person Singular |
auspicareris auspicarere
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaretur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaremur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaremini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabo
|
|
| 2. Person Singular |
auspicabis
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabitis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabor
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaberis auspicabere
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabitur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabimur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabimini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavi
|
|
| 2. Person Singular |
auspicavisti
|
|
| 3. Person Singular |
auspicavit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicavimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicavistis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverunt auspicavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus es
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus est
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati estis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicaverim
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaveris
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaverit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati simus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicaveram
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaveras
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaverat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavissem
|
|
| 2. Person Singular |
auspicavisses
|
|
| 3. Person Singular |
auspicavisset
|
|
| 1. Person Plural |
auspicavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavero
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaveris
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaverit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
auspicare
|
|
| Vorzeitigkeit |
auspicavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
auspicaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
auspicari auspicarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
auspicatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
auspicatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
auspica
|
! |
| 2. Person Plural |
auspicate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
auspicato
|
| 3. Person Singular |
auspicato
|
| 2. Person Plural |
auspicatote
|
| 3. Person Plural |
auspicanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
auspicare
|
das |
| Genitiv |
auspicandi
|
des es |
| Dativ |
auspicando
|
dem |
| Akkusativ |
auspicandum
|
das |
| Ablativ |
auspicando
|
durch das |
| Vokativ |
auspicande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicandus
|
auspicanda
|
auspicandum
|
| Genitiv |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicandi
|
| Dativ |
auspicando
|
auspicandae
|
auspicando
|
| Akkusativ |
auspicandum
|
auspicandam
|
auspicandum
|
| Ablativ |
auspicando
|
auspicanda
|
auspicando
|
| Vokativ |
auspicande
|
auspicanda
|
auspicandum
|
Plural
| Nominativ |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicanda
|
| Genitiv |
auspicandorum
|
auspicandarum
|
auspicandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
auspicandos
|
auspicandas
|
auspicanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicans
|
auspicans
|
auspicans
|
| Genitiv |
auspicantis
|
auspicantis
|
auspicantis
|
| Dativ |
auspicanti
|
auspicanti
|
auspicanti
|
| Akkusativ |
auspicantem
|
auspicantem
|
auspicans
|
| Ablativ |
auspicanti auspicante
|
auspicanti auspicante
|
auspicanti auspicante
|
| Vokativ |
auspicans
|
auspicans
|
auspicans
|
Plural
| Nominativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
| Genitiv |
auspicantium auspicantum
|
auspicantium auspicantum
|
auspicantium auspicantum
|
| Dativ |
auspicantibus
|
auspicantibus
|
auspicantibus
|
| Akkusativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
| Ablativ |
auspicantibus
|
auspicantibus
|
auspicantibus
|
| Vokativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicatus
|
auspicata
|
auspicatum
|
| Genitiv |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicati
|
| Dativ |
auspicato
|
auspicatae
|
auspicato
|
| Akkusativ |
auspicatum
|
auspicatam
|
auspicatum
|
| Ablativ |
auspicato
|
auspicata
|
auspicato
|
| Vokativ |
auspicate
|
auspicata
|
auspicatum
|
Plural
| Nominativ |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicata
|
| Genitiv |
auspicatorum
|
auspicatarum
|
auspicatorum
|
| Dativ |
auspicatis
|
auspicatis
|
auspicatis
|
| Akkusativ |
auspicatos
|
auspicatas
|
auspicata
|
| Ablativ |
auspicatis
|
auspicatis
|
auspicatis
|
| Vokativ |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicaturus
|
auspicatura
|
auspicaturum
|
| Genitiv |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicaturi
|
| Dativ |
auspicaturo
|
auspicaturae
|
auspicaturo
|
| Akkusativ |
auspicaturum
|
auspicaturam
|
auspicaturum
|
| Ablativ |
auspicaturo
|
auspicatura
|
auspicaturo
|
| Vokativ |
auspicature
|
auspicatura
|
auspicaturum
|
Plural
| Nominativ |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicatura
|
| Genitiv |
auspicaturorum
|
auspicaturarum
|
auspicaturorum
|
| Dativ |
auspicaturis
|
auspicaturis
|
auspicaturis
|
| Akkusativ |
auspicaturos
|
auspicaturas
|
auspicatura
|
| Ablativ |
auspicaturis
|
auspicaturis
|
auspicaturis
|
| Vokativ |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
auspicatum
|
auspicatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspico
|
|
| 2. Person Singular |
auspicas
|
|
| 3. Person Singular |
auspicat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicamus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicatis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicor
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaris auspicare
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicamur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicamini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicem
|
|
| 2. Person Singular |
auspices
|
|
| 3. Person Singular |
auspicet
|
|
| 1. Person Plural |
auspicemus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicetis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicer
|
|
| 2. Person Singular |
auspiceris auspicere
|
|
| 3. Person Singular |
auspicetur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicemur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicemini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabam
|
|
| 2. Person Singular |
auspicabas
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabamus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabatis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabar
|
|
| 2. Person Singular |
auspicabaris auspicabare
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabatur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabamur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabamini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicarem
|
|
| 2. Person Singular |
auspicares
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaret
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaremus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaretis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicarer
|
|
| 2. Person Singular |
auspicareris auspicarere
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaretur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaremur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaremini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabo
|
|
| 2. Person Singular |
auspicabis
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabitis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicabor
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaberis auspicabere
|
|
| 3. Person Singular |
auspicabitur
|
|
| 1. Person Plural |
auspicabimur
|
|
| 2. Person Plural |
auspicabimini
|
|
| 3. Person Plural |
auspicabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavi
|
|
| 2. Person Singular |
auspicavisti
|
|
| 3. Person Singular |
auspicavit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicavimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicavistis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverunt auspicavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus es
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus est
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati estis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicaverim
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaveris
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaverit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati simus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicaveram
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaveras
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaverat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavissem
|
|
| 2. Person Singular |
auspicavisses
|
|
| 3. Person Singular |
auspicavisset
|
|
| 1. Person Plural |
auspicavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicavero
|
|
| 2. Person Singular |
auspicaveris
|
|
| 3. Person Singular |
auspicaverit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auspicatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
auspicatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
auspicatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
auspicati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
auspicati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
auspicati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
auspicare
|
|
| Vorzeitigkeit |
auspicavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
auspicaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
auspicari auspicarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
auspicatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
auspicatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
auspica
|
! |
| 2. Person Plural |
auspicate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
auspicato
|
| 3. Person Singular |
auspicato
|
| 2. Person Plural |
auspicatote
|
| 3. Person Plural |
auspicanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
auspicare
|
das |
| Genitiv |
auspicandi
|
des es |
| Dativ |
auspicando
|
dem |
| Akkusativ |
auspicandum
|
das |
| Ablativ |
auspicando
|
durch das |
| Vokativ |
auspicande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicandus
|
auspicanda
|
auspicandum
|
| Genitiv |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicandi
|
| Dativ |
auspicando
|
auspicandae
|
auspicando
|
| Akkusativ |
auspicandum
|
auspicandam
|
auspicandum
|
| Ablativ |
auspicando
|
auspicanda
|
auspicando
|
| Vokativ |
auspicande
|
auspicanda
|
auspicandum
|
Plural
| Nominativ |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicanda
|
| Genitiv |
auspicandorum
|
auspicandarum
|
auspicandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
auspicandos
|
auspicandas
|
auspicanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
auspicandi
|
auspicandae
|
auspicanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicans
|
auspicans
|
auspicans
|
| Genitiv |
auspicantis
|
auspicantis
|
auspicantis
|
| Dativ |
auspicanti
|
auspicanti
|
auspicanti
|
| Akkusativ |
auspicantem
|
auspicantem
|
auspicans
|
| Ablativ |
auspicanti auspicante
|
auspicanti auspicante
|
auspicanti auspicante
|
| Vokativ |
auspicans
|
auspicans
|
auspicans
|
Plural
| Nominativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
| Genitiv |
auspicantium auspicantum
|
auspicantium auspicantum
|
auspicantium auspicantum
|
| Dativ |
auspicantibus
|
auspicantibus
|
auspicantibus
|
| Akkusativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
| Ablativ |
auspicantibus
|
auspicantibus
|
auspicantibus
|
| Vokativ |
auspicantes
|
auspicantes
|
auspicantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicatus
|
auspicata
|
auspicatum
|
| Genitiv |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicati
|
| Dativ |
auspicato
|
auspicatae
|
auspicato
|
| Akkusativ |
auspicatum
|
auspicatam
|
auspicatum
|
| Ablativ |
auspicato
|
auspicata
|
auspicato
|
| Vokativ |
auspicate
|
auspicata
|
auspicatum
|
Plural
| Nominativ |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicata
|
| Genitiv |
auspicatorum
|
auspicatarum
|
auspicatorum
|
| Dativ |
auspicatis
|
auspicatis
|
auspicatis
|
| Akkusativ |
auspicatos
|
auspicatas
|
auspicata
|
| Ablativ |
auspicatis
|
auspicatis
|
auspicatis
|
| Vokativ |
auspicati
|
auspicatae
|
auspicata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auspicaturus
|
auspicatura
|
auspicaturum
|
| Genitiv |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicaturi
|
| Dativ |
auspicaturo
|
auspicaturae
|
auspicaturo
|
| Akkusativ |
auspicaturum
|
auspicaturam
|
auspicaturum
|
| Ablativ |
auspicaturo
|
auspicatura
|
auspicaturo
|
| Vokativ |
auspicature
|
auspicatura
|
auspicaturum
|
Plural
| Nominativ |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicatura
|
| Genitiv |
auspicaturorum
|
auspicaturarum
|
auspicaturorum
|
| Dativ |
auspicaturis
|
auspicaturis
|
auspicaturis
|
| Akkusativ |
auspicaturos
|
auspicaturas
|
auspicatura
|
| Ablativ |
auspicaturis
|
auspicaturis
|
auspicaturis
|
| Vokativ |
auspicaturi
|
auspicaturae
|
auspicatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
auspicatum
|
auspicatu
|