Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auxilio
|
ich helfe |
| 2. Person Singular |
auxilias
|
du hilfst |
| 3. Person Singular |
auxiliat
|
er/sie/es hilft |
| 1. Person Plural |
auxiliamus
|
wir helfen |
| 2. Person Plural |
auxiliatis
|
ihr helft |
| 3. Person Plural |
auxiliant
|
sie helfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auxilior
|
ich werde geholfen |
| 2. Person Singular |
auxiliaris auxiliare
|
du wirst geholfen |
| 3. Person Singular |
auxiliatur
|
er/sie/es wird geholfen |
| 1. Person Plural |
auxiliamur
|
wir werden geholfen |
| 2. Person Plural |
auxiliamini
|
ihr werdet geholfen |
| 3. Person Plural |
auxiliantur
|
sie werden geholfen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliem
|
ich helfe |
| 2. Person Singular |
auxilies
|
du helfest |
| 3. Person Singular |
auxiliet
|
er/sie/es helfe |
| 1. Person Plural |
auxiliemus
|
wir helfen |
| 2. Person Plural |
auxilietis
|
ihr helfet |
| 3. Person Plural |
auxilient
|
sie helfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auxilier
|
ich werde geholfen |
| 2. Person Singular |
auxilieris auxiliere
|
du werdest geholfen |
| 3. Person Singular |
auxilietur
|
er/sie/es werde geholfen |
| 1. Person Plural |
auxiliemur
|
wir werden geholfen |
| 2. Person Plural |
auxiliemini
|
ihr werdet geholfen |
| 3. Person Plural |
auxilientur
|
sie werden geholfen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliabam
|
ich half |
| 2. Person Singular |
auxiliabas
|
du halfst |
| 3. Person Singular |
auxiliabat
|
er/sie/es half |
| 1. Person Plural |
auxiliabamus
|
wir halfen |
| 2. Person Plural |
auxiliabatis
|
ihr halft |
| 3. Person Plural |
auxiliabant
|
sie halfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliabar
|
ich wurde geholfen |
| 2. Person Singular |
auxiliabaris auxiliabare
|
du wurdest geholfen |
| 3. Person Singular |
auxiliabatur
|
er/sie/es wurde geholfen |
| 1. Person Plural |
auxiliabamur
|
wir wurden geholfen |
| 2. Person Plural |
auxiliabamini
|
ihr wurdet geholfen |
| 3. Person Plural |
auxiliabantur
|
sie wurden geholfen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliarem
|
ich hülfe |
| 2. Person Singular |
auxiliares
|
du hülfest |
| 3. Person Singular |
auxiliaret
|
er/sie/es hülfe |
| 1. Person Plural |
auxiliaremus
|
wir hülfen |
| 2. Person Plural |
auxiliaretis
|
ihr hülfet |
| 3. Person Plural |
auxiliarent
|
sie hülfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliarer
|
ich würde geholfen |
| 2. Person Singular |
auxiliareris auxiliarere
|
du würdest geholfen |
| 3. Person Singular |
auxiliaretur
|
er/sie/es würde geholfen |
| 1. Person Plural |
auxiliaremur
|
wir würden geholfen |
| 2. Person Plural |
auxiliaremini
|
ihr würdet geholfen |
| 3. Person Plural |
auxiliarentur
|
sie würden geholfen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliabo
|
ich werde helfen |
| 2. Person Singular |
auxiliabis
|
du wirst helfen |
| 3. Person Singular |
auxiliabit
|
er/sie/es wird helfen |
| 1. Person Plural |
auxiliabimus
|
wir werden helfen |
| 2. Person Plural |
auxiliabitis
|
ihr werdet helfen |
| 3. Person Plural |
auxiliabunt
|
sie werden helfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliabor
|
ich werde geholfen |
| 2. Person Singular |
auxiliaberis auxiliabere
|
du wirst geholfen |
| 3. Person Singular |
auxiliabitur
|
er/sie/es wird geholfen |
| 1. Person Plural |
auxiliabimur
|
wir werden geholfen |
| 2. Person Plural |
auxiliabimini
|
ihr werdet geholfen |
| 3. Person Plural |
auxiliabuntur
|
sie werden geholfen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliavi
|
ich habe geholfen |
| 2. Person Singular |
auxiliavisti
|
du hast geholfen |
| 3. Person Singular |
auxiliavit
|
er/sie/es hat geholfen |
| 1. Person Plural |
auxiliavimus
|
wir haben geholfen |
| 2. Person Plural |
auxiliavistis
|
ihr habt geholfen |
| 3. Person Plural |
auxiliaverunt auxiliavere
|
sie haben geholfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliatus sum
|
ich bin geholfen worden |
| 2. Person Singular |
auxiliatus es
|
du bist geholfen worden |
| 3. Person Singular |
auxiliatus est
|
er/sie/es ist geholfen worden |
| 1. Person Plural |
auxiliati sumus
|
wir sind geholfen worden |
| 2. Person Plural |
auxiliati estis
|
ihr seid geholfen worden |
| 3. Person Plural |
auxiliati sunt
|
sie sind geholfen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliaverim
|
ich habe geholfen |
| 2. Person Singular |
auxiliaveris
|
du habest geholfen |
| 3. Person Singular |
auxiliaverit
|
er/sie/es habe geholfen |
| 1. Person Plural |
auxiliaverimus
|
wir haben geholfen |
| 2. Person Plural |
auxiliaveritis
|
ihr habet geholfen |
| 3. Person Plural |
auxiliaverint
|
sie haben geholfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliatus sim
|
ich sei geholfen worden |
| 2. Person Singular |
auxiliatus sis
|
du seiest geholfen worden |
| 3. Person Singular |
auxiliatus sit
|
er/sie/es sei geholfen worden |
| 1. Person Plural |
auxiliati simus
|
wir seien geholfen worden |
| 2. Person Plural |
auxiliati sitis
|
ihr seiet geholfen worden |
| 3. Person Plural |
auxiliati sint
|
sie seien geholfen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliaveram
|
ich hatte geholfen |
| 2. Person Singular |
auxiliaveras
|
du hattest geholfen |
| 3. Person Singular |
auxiliaverat
|
er/sie/es hatte geholfen |
| 1. Person Plural |
auxiliaveramus
|
wir hatten geholfen |
| 2. Person Plural |
auxiliaveratis
|
ihr hattet geholfen |
| 3. Person Plural |
auxiliaverant
|
sie hatten geholfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliatus eram
|
ich war geholfen worden |
| 2. Person Singular |
auxiliatus eras
|
du warst geholfen worden |
| 3. Person Singular |
auxiliatus erat
|
er/sie/es war geholfen worden |
| 1. Person Plural |
auxiliati eramus
|
wir waren geholfen worden |
| 2. Person Plural |
auxiliati eratis
|
ihr warst geholfen worden |
| 3. Person Plural |
auxiliati erant
|
sie waren geholfen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliavissem
|
ich hätte geholfen |
| 2. Person Singular |
auxiliavisses
|
du hättest geholfen |
| 3. Person Singular |
auxiliavisset
|
er/sie/es hätte geholfen |
| 1. Person Plural |
auxiliavissemus
|
wir hätten geholfen |
| 2. Person Plural |
auxiliavissetis
|
ihr hättet geholfen |
| 3. Person Plural |
auxiliavissent
|
sie hätten geholfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliatus essem
|
ich wäre geholfen worden |
| 2. Person Singular |
auxiliatus esses
|
du wärest geholfen worden |
| 3. Person Singular |
auxiliatus esset
|
er/sie/es wäre geholfen worden |
| 1. Person Plural |
auxiliati essemus
|
wir wären geholfen worden |
| 2. Person Plural |
auxiliati essetis
|
ihr wäret geholfen worden |
| 3. Person Plural |
auxiliati essent
|
sie wären geholfen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliavero
|
ich werde geholfen haben |
| 2. Person Singular |
auxiliaveris
|
du wirst geholfen haben |
| 3. Person Singular |
auxiliaverit
|
er/sie/es wird geholfen haben |
| 1. Person Plural |
auxiliaverimus
|
wir werden geholfen haben |
| 2. Person Plural |
auxiliaveritis
|
ihr werdet geholfen haben |
| 3. Person Plural |
auxiliaverint
|
sie werden geholfen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
auxiliatus ero
|
ich werde geholfen worden sein |
| 2. Person Singular |
auxiliatus eris
|
du werdest geholfen worden sein |
| 3. Person Singular |
auxiliatus erit
|
er/sie/es werde geholfen worden sein |
| 1. Person Plural |
auxiliati erimus
|
wir werden geholfen worden sein |
| 2. Person Plural |
auxiliati eritis
|
ihr werdet geholfen worden sein |
| 3. Person Plural |
auxiliati erunt
|
sie werden geholfen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
auxiliare
|
helfen |
| Vorzeitigkeit |
auxiliavisse
|
geholfen haben |
| Nachzeitigkeit |
auxiliaturum esse
|
helfen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
auxiliari auxiliarier
|
geholfen werden |
| Vorzeitigkeit |
auxiliatum esse
|
geholfen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
auxiliatum iri
|
künftig geholfen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
auxilia
|
hilf! |
| 2. Person Plural |
auxiliate
|
helft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
auxiliato
|
| 3. Person Singular |
auxiliato
|
| 2. Person Plural |
auxiliatote
|
| 3. Person Plural |
auxilianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
auxiliare
|
das Helfen |
| Genitiv |
auxiliandi
|
des Helfens |
| Dativ |
auxiliando
|
dem Helfen |
| Akkusativ |
auxiliandum
|
das Helfen |
| Ablativ |
auxiliando
|
durch das Helfen |
| Vokativ |
auxiliande
|
Helfen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auxiliandus
|
auxilianda
|
auxiliandum
|
| Genitiv |
auxiliandi
|
auxiliandae
|
auxiliandi
|
| Dativ |
auxiliando
|
auxiliandae
|
auxiliando
|
| Akkusativ |
auxiliandum
|
auxiliandam
|
auxiliandum
|
| Ablativ |
auxiliando
|
auxilianda
|
auxiliando
|
| Vokativ |
auxiliande
|
auxilianda
|
auxiliandum
|
Plural
| Nominativ |
auxiliandi
|
auxiliandae
|
auxilianda
|
| Genitiv |
auxiliandorum
|
auxiliandarum
|
auxiliandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
auxiliandos
|
auxiliandas
|
auxilianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
auxiliandi
|
auxiliandae
|
auxilianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auxilians
|
auxilians
|
auxilians
|
| Genitiv |
auxiliantis
|
auxiliantis
|
auxiliantis
|
| Dativ |
auxilianti
|
auxilianti
|
auxilianti
|
| Akkusativ |
auxiliantem
|
auxiliantem
|
auxilians
|
| Ablativ |
auxilianti auxiliante
|
auxilianti auxiliante
|
auxilianti auxiliante
|
| Vokativ |
auxilians
|
auxilians
|
auxilians
|
Plural
| Nominativ |
auxiliantes
|
auxiliantes
|
auxiliantia
|
| Genitiv |
auxiliantium auxiliantum
|
auxiliantium auxiliantum
|
auxiliantium auxiliantum
|
| Dativ |
auxiliantibus
|
auxiliantibus
|
auxiliantibus
|
| Akkusativ |
auxiliantes
|
auxiliantes
|
auxiliantia
|
| Ablativ |
auxiliantibus
|
auxiliantibus
|
auxiliantibus
|
| Vokativ |
auxiliantes
|
auxiliantes
|
auxiliantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auxiliatus
|
auxiliata
|
auxiliatum
|
| Genitiv |
auxiliati
|
auxiliatae
|
auxiliati
|
| Dativ |
auxiliato
|
auxiliatae
|
auxiliato
|
| Akkusativ |
auxiliatum
|
auxiliatam
|
auxiliatum
|
| Ablativ |
auxiliato
|
auxiliata
|
auxiliato
|
| Vokativ |
auxiliate
|
auxiliata
|
auxiliatum
|
Plural
| Nominativ |
auxiliati
|
auxiliatae
|
auxiliata
|
| Genitiv |
auxiliatorum
|
auxiliatarum
|
auxiliatorum
|
| Dativ |
auxiliatis
|
auxiliatis
|
auxiliatis
|
| Akkusativ |
auxiliatos
|
auxiliatas
|
auxiliata
|
| Ablativ |
auxiliatis
|
auxiliatis
|
auxiliatis
|
| Vokativ |
auxiliati
|
auxiliatae
|
auxiliata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
auxiliaturus
|
auxiliatura
|
auxiliaturum
|
| Genitiv |
auxiliaturi
|
auxiliaturae
|
auxiliaturi
|
| Dativ |
auxiliaturo
|
auxiliaturae
|
auxiliaturo
|
| Akkusativ |
auxiliaturum
|
auxiliaturam
|
auxiliaturum
|
| Ablativ |
auxiliaturo
|
auxiliatura
|
auxiliaturo
|
| Vokativ |
auxiliature
|
auxiliatura
|
auxiliaturum
|
Plural
| Nominativ |
auxiliaturi
|
auxiliaturae
|
auxiliatura
|
| Genitiv |
auxiliaturorum
|
auxiliaturarum
|
auxiliaturorum
|
| Dativ |
auxiliaturis
|
auxiliaturis
|
auxiliaturis
|
| Akkusativ |
auxiliaturos
|
auxiliaturas
|
auxiliatura
|
| Ablativ |
auxiliaturis
|
auxiliaturis
|
auxiliaturis
|
| Vokativ |
auxiliaturi
|
auxiliaturae
|
auxiliatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
auxiliatum
|
auxiliatu
|