Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatifico
|
ich beglücke |
| 2. Person Singular |
beatificas
|
du beglückst |
| 3. Person Singular |
beatificat
|
er/sie/es beglückt |
| 1. Person Plural |
beatificamus
|
wir beglücken |
| 2. Person Plural |
beatificatis
|
ihr beglückt |
| 3. Person Plural |
beatificant
|
sie beglücken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificor
|
ich werde beglückt |
| 2. Person Singular |
beatificaris beatificare
|
du wirst beglückt |
| 3. Person Singular |
beatificatur
|
er/sie/es wird beglückt |
| 1. Person Plural |
beatificamur
|
wir werden beglückt |
| 2. Person Plural |
beatificamini
|
ihr werdet beglückt |
| 3. Person Plural |
beatificantur
|
sie werden beglückt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificem
|
ich beglücke |
| 2. Person Singular |
beatifices
|
du beglückest |
| 3. Person Singular |
beatificet
|
er/sie/es beglücke |
| 1. Person Plural |
beatificemus
|
wir beglücken |
| 2. Person Plural |
beatificetis
|
ihr beglücket |
| 3. Person Plural |
beatificent
|
sie beglücken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificer
|
ich werde beglückt |
| 2. Person Singular |
beatificeris beatificere
|
du werdest beglückt |
| 3. Person Singular |
beatificetur
|
er/sie/es werde beglückt |
| 1. Person Plural |
beatificemur
|
wir werden beglückt |
| 2. Person Plural |
beatificemini
|
ihr werdet beglückt |
| 3. Person Plural |
beatificentur
|
sie werden beglückt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificabam
|
ich beglückte |
| 2. Person Singular |
beatificabas
|
du beglücktest |
| 3. Person Singular |
beatificabat
|
er/sie/es beglückte |
| 1. Person Plural |
beatificabamus
|
wir beglückten |
| 2. Person Plural |
beatificabatis
|
ihr beglücktet |
| 3. Person Plural |
beatificabant
|
sie beglückten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificabar
|
ich wurde beglückt |
| 2. Person Singular |
beatificabaris beatificabare
|
du wurdest beglückt |
| 3. Person Singular |
beatificabatur
|
er/sie/es wurde beglückt |
| 1. Person Plural |
beatificabamur
|
wir wurden beglückt |
| 2. Person Plural |
beatificabamini
|
ihr wurdet beglückt |
| 3. Person Plural |
beatificabantur
|
sie wurden beglückt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificarem
|
ich beglückte |
| 2. Person Singular |
beatificares
|
du beglücktest |
| 3. Person Singular |
beatificaret
|
er/sie/es beglückte |
| 1. Person Plural |
beatificaremus
|
wir beglückten |
| 2. Person Plural |
beatificaretis
|
ihr beglücktet |
| 3. Person Plural |
beatificarent
|
sie beglückten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificarer
|
ich würde beglückt |
| 2. Person Singular |
beatificareris beatificarere
|
du würdest beglückt |
| 3. Person Singular |
beatificaretur
|
er/sie/es würde beglückt |
| 1. Person Plural |
beatificaremur
|
wir würden beglückt |
| 2. Person Plural |
beatificaremini
|
ihr würdet beglückt |
| 3. Person Plural |
beatificarentur
|
sie würden beglückt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificabo
|
ich werde beglücken |
| 2. Person Singular |
beatificabis
|
du wirst beglücken |
| 3. Person Singular |
beatificabit
|
er/sie/es wird beglücken |
| 1. Person Plural |
beatificabimus
|
wir werden beglücken |
| 2. Person Plural |
beatificabitis
|
ihr werdet beglücken |
| 3. Person Plural |
beatificabunt
|
sie werden beglücken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificabor
|
ich werde beglückt |
| 2. Person Singular |
beatificaberis beatificabere
|
du wirst beglückt |
| 3. Person Singular |
beatificabitur
|
er/sie/es wird beglückt |
| 1. Person Plural |
beatificabimur
|
wir werden beglückt |
| 2. Person Plural |
beatificabimini
|
ihr werdet beglückt |
| 3. Person Plural |
beatificabuntur
|
sie werden beglückt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificavi
|
ich habe beglückt |
| 2. Person Singular |
beatificavisti
|
du hast beglückt |
| 3. Person Singular |
beatificavit
|
er/sie/es hat beglückt |
| 1. Person Plural |
beatificavimus
|
wir haben beglückt |
| 2. Person Plural |
beatificavistis
|
ihr habt beglückt |
| 3. Person Plural |
beatificaverunt beatificavere
|
sie haben beglückt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificatus sum
|
ich bin beglückt worden |
| 2. Person Singular |
beatificatus es
|
du bist beglückt worden |
| 3. Person Singular |
beatificatus est
|
er/sie/es ist beglückt worden |
| 1. Person Plural |
beatificati sumus
|
wir sind beglückt worden |
| 2. Person Plural |
beatificati estis
|
ihr seid beglückt worden |
| 3. Person Plural |
beatificati sunt
|
sie sind beglückt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificaverim
|
ich habe beglückt |
| 2. Person Singular |
beatificaveris
|
du habest beglückt |
| 3. Person Singular |
beatificaverit
|
er/sie/es habe beglückt |
| 1. Person Plural |
beatificaverimus
|
wir haben beglückt |
| 2. Person Plural |
beatificaveritis
|
ihr habet beglückt |
| 3. Person Plural |
beatificaverint
|
sie haben beglückt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificatus sim
|
ich sei beglückt worden |
| 2. Person Singular |
beatificatus sis
|
du seiest beglückt worden |
| 3. Person Singular |
beatificatus sit
|
er/sie/es sei beglückt worden |
| 1. Person Plural |
beatificati simus
|
wir seien beglückt worden |
| 2. Person Plural |
beatificati sitis
|
ihr seiet beglückt worden |
| 3. Person Plural |
beatificati sint
|
sie seien beglückt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificaveram
|
ich hatte beglückt |
| 2. Person Singular |
beatificaveras
|
du hattest beglückt |
| 3. Person Singular |
beatificaverat
|
er/sie/es hatte beglückt |
| 1. Person Plural |
beatificaveramus
|
wir hatten beglückt |
| 2. Person Plural |
beatificaveratis
|
ihr hattet beglückt |
| 3. Person Plural |
beatificaverant
|
sie hatten beglückt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificatus eram
|
ich war beglückt worden |
| 2. Person Singular |
beatificatus eras
|
du warst beglückt worden |
| 3. Person Singular |
beatificatus erat
|
er/sie/es war beglückt worden |
| 1. Person Plural |
beatificati eramus
|
wir waren beglückt worden |
| 2. Person Plural |
beatificati eratis
|
ihr warst beglückt worden |
| 3. Person Plural |
beatificati erant
|
sie waren beglückt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificavissem
|
ich hätte beglückt |
| 2. Person Singular |
beatificavisses
|
du hättest beglückt |
| 3. Person Singular |
beatificavisset
|
er/sie/es hätte beglückt |
| 1. Person Plural |
beatificavissemus
|
wir hätten beglückt |
| 2. Person Plural |
beatificavissetis
|
ihr hättet beglückt |
| 3. Person Plural |
beatificavissent
|
sie hätten beglückt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificatus essem
|
ich wäre beglückt worden |
| 2. Person Singular |
beatificatus esses
|
du wärest beglückt worden |
| 3. Person Singular |
beatificatus esset
|
er/sie/es wäre beglückt worden |
| 1. Person Plural |
beatificati essemus
|
wir wären beglückt worden |
| 2. Person Plural |
beatificati essetis
|
ihr wäret beglückt worden |
| 3. Person Plural |
beatificati essent
|
sie wären beglückt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificavero
|
ich werde beglückt haben |
| 2. Person Singular |
beatificaveris
|
du wirst beglückt haben |
| 3. Person Singular |
beatificaverit
|
er/sie/es wird beglückt haben |
| 1. Person Plural |
beatificaverimus
|
wir werden beglückt haben |
| 2. Person Plural |
beatificaveritis
|
ihr werdet beglückt haben |
| 3. Person Plural |
beatificaverint
|
sie werden beglückt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificatus ero
|
ich werde beglückt worden sein |
| 2. Person Singular |
beatificatus eris
|
du werdest beglückt worden sein |
| 3. Person Singular |
beatificatus erit
|
er/sie/es werde beglückt worden sein |
| 1. Person Plural |
beatificati erimus
|
wir werden beglückt worden sein |
| 2. Person Plural |
beatificati eritis
|
ihr werdet beglückt worden sein |
| 3. Person Plural |
beatificati erunt
|
sie werden beglückt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
beatificare
|
beglücken |
| Vorzeitigkeit |
beatificavisse
|
beglückt haben |
| Nachzeitigkeit |
beatificaturum esse
|
beglücken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
beatificari beatificarier
|
beglückt werden |
| Vorzeitigkeit |
beatificatum esse
|
beglückt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
beatificatum iri
|
künftig beglückt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
beatifica
|
beglücke! |
| 2. Person Plural |
beatificate
|
beglückt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
beatificato
|
| 3. Person Singular |
beatificato
|
| 2. Person Plural |
beatificatote
|
| 3. Person Plural |
beatificanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
beatificare
|
das Beglücken |
| Genitiv |
beatificandi
|
des Beglückens |
| Dativ |
beatificando
|
dem Beglücken |
| Akkusativ |
beatificandum
|
das Beglücken |
| Ablativ |
beatificando
|
durch das Beglücken |
| Vokativ |
beatificande
|
Beglücken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
beatificandus
|
beatificanda
|
beatificandum
|
| Genitiv |
beatificandi
|
beatificandae
|
beatificandi
|
| Dativ |
beatificando
|
beatificandae
|
beatificando
|
| Akkusativ |
beatificandum
|
beatificandam
|
beatificandum
|
| Ablativ |
beatificando
|
beatificanda
|
beatificando
|
| Vokativ |
beatificande
|
beatificanda
|
beatificandum
|
Plural
| Nominativ |
beatificandi
|
beatificandae
|
beatificanda
|
| Genitiv |
beatificandorum
|
beatificandarum
|
beatificandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
beatificandos
|
beatificandas
|
beatificanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
beatificandi
|
beatificandae
|
beatificanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
beatificans
|
beatificans
|
beatificans
|
| Genitiv |
beatificantis
|
beatificantis
|
beatificantis
|
| Dativ |
beatificanti
|
beatificanti
|
beatificanti
|
| Akkusativ |
beatificantem
|
beatificantem
|
beatificans
|
| Ablativ |
beatificanti beatificante
|
beatificanti beatificante
|
beatificanti beatificante
|
| Vokativ |
beatificans
|
beatificans
|
beatificans
|
Plural
| Nominativ |
beatificantes
|
beatificantes
|
beatificantia
|
| Genitiv |
beatificantium beatificantum
|
beatificantium beatificantum
|
beatificantium beatificantum
|
| Dativ |
beatificantibus
|
beatificantibus
|
beatificantibus
|
| Akkusativ |
beatificantes
|
beatificantes
|
beatificantia
|
| Ablativ |
beatificantibus
|
beatificantibus
|
beatificantibus
|
| Vokativ |
beatificantes
|
beatificantes
|
beatificantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
beatificatus
|
beatificata
|
beatificatum
|
| Genitiv |
beatificati
|
beatificatae
|
beatificati
|
| Dativ |
beatificato
|
beatificatae
|
beatificato
|
| Akkusativ |
beatificatum
|
beatificatam
|
beatificatum
|
| Ablativ |
beatificato
|
beatificata
|
beatificato
|
| Vokativ |
beatificate
|
beatificata
|
beatificatum
|
Plural
| Nominativ |
beatificati
|
beatificatae
|
beatificata
|
| Genitiv |
beatificatorum
|
beatificatarum
|
beatificatorum
|
| Dativ |
beatificatis
|
beatificatis
|
beatificatis
|
| Akkusativ |
beatificatos
|
beatificatas
|
beatificata
|
| Ablativ |
beatificatis
|
beatificatis
|
beatificatis
|
| Vokativ |
beatificati
|
beatificatae
|
beatificata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
beatificaturus
|
beatificatura
|
beatificaturum
|
| Genitiv |
beatificaturi
|
beatificaturae
|
beatificaturi
|
| Dativ |
beatificaturo
|
beatificaturae
|
beatificaturo
|
| Akkusativ |
beatificaturum
|
beatificaturam
|
beatificaturum
|
| Ablativ |
beatificaturo
|
beatificatura
|
beatificaturo
|
| Vokativ |
beatificature
|
beatificatura
|
beatificaturum
|
Plural
| Nominativ |
beatificaturi
|
beatificaturae
|
beatificatura
|
| Genitiv |
beatificaturorum
|
beatificaturarum
|
beatificaturorum
|
| Dativ |
beatificaturis
|
beatificaturis
|
beatificaturis
|
| Akkusativ |
beatificaturos
|
beatificaturas
|
beatificatura
|
| Ablativ |
beatificaturis
|
beatificaturis
|
beatificaturis
|
| Vokativ |
beatificaturi
|
beatificaturae
|
beatificatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
beatificatum
|
beatificatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatifico
|
ich preise |
| 2. Person Singular |
beatificas
|
du preisest |
| 3. Person Singular |
beatificat
|
er/sie/es preiset |
| 1. Person Plural |
beatificamus
|
wir preisen |
| 2. Person Plural |
beatificatis
|
ihr preiset |
| 3. Person Plural |
beatificant
|
sie preisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificor
|
ich werde gepriesen |
| 2. Person Singular |
beatificaris beatificare
|
du wirst gepriesen |
| 3. Person Singular |
beatificatur
|
er/sie/es wird gepriesen |
| 1. Person Plural |
beatificamur
|
wir werden gepriesen |
| 2. Person Plural |
beatificamini
|
ihr werdet gepriesen |
| 3. Person Plural |
beatificantur
|
sie werden gepriesen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificem
|
ich preise |
| 2. Person Singular |
beatifices
|
du preisest |
| 3. Person Singular |
beatificet
|
er/sie/es preise |
| 1. Person Plural |
beatificemus
|
wir preisen |
| 2. Person Plural |
beatificetis
|
ihr preiset |
| 3. Person Plural |
beatificent
|
sie preisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificer
|
ich werde gepriesen |
| 2. Person Singular |
beatificeris beatificere
|
du werdest gepriesen |
| 3. Person Singular |
beatificetur
|
er/sie/es werde gepriesen |
| 1. Person Plural |
beatificemur
|
wir werden gepriesen |
| 2. Person Plural |
beatificemini
|
ihr werdet gepriesen |
| 3. Person Plural |
beatificentur
|
sie werden gepriesen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificabam
|
ich pries |
| 2. Person Singular |
beatificabas
|
du priesest |
| 3. Person Singular |
beatificabat
|
er/sie/es pries |
| 1. Person Plural |
beatificabamus
|
wir priesen |
| 2. Person Plural |
beatificabatis
|
ihr prieset |
| 3. Person Plural |
beatificabant
|
sie priesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificabar
|
ich wurde gepriesen |
| 2. Person Singular |
beatificabaris beatificabare
|
du wurdest gepriesen |
| 3. Person Singular |
beatificabatur
|
er/sie/es wurde gepriesen |
| 1. Person Plural |
beatificabamur
|
wir wurden gepriesen |
| 2. Person Plural |
beatificabamini
|
ihr wurdet gepriesen |
| 3. Person Plural |
beatificabantur
|
sie wurden gepriesen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificarem
|
ich priese |
| 2. Person Singular |
beatificares
|
du priesest |
| 3. Person Singular |
beatificaret
|
er/sie/es priese |
| 1. Person Plural |
beatificaremus
|
wir priesen |
| 2. Person Plural |
beatificaretis
|
ihr prieset |
| 3. Person Plural |
beatificarent
|
sie priesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificarer
|
ich würde gepriesen |
| 2. Person Singular |
beatificareris beatificarere
|
du würdest gepriesen |
| 3. Person Singular |
beatificaretur
|
er/sie/es würde gepriesen |
| 1. Person Plural |
beatificaremur
|
wir würden gepriesen |
| 2. Person Plural |
beatificaremini
|
ihr würdet gepriesen |
| 3. Person Plural |
beatificarentur
|
sie würden gepriesen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificabo
|
ich werde preisen |
| 2. Person Singular |
beatificabis
|
du wirst preisen |
| 3. Person Singular |
beatificabit
|
er/sie/es wird preisen |
| 1. Person Plural |
beatificabimus
|
wir werden preisen |
| 2. Person Plural |
beatificabitis
|
ihr werdet preisen |
| 3. Person Plural |
beatificabunt
|
sie werden preisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificabor
|
ich werde gepriesen |
| 2. Person Singular |
beatificaberis beatificabere
|
du wirst gepriesen |
| 3. Person Singular |
beatificabitur
|
er/sie/es wird gepriesen |
| 1. Person Plural |
beatificabimur
|
wir werden gepriesen |
| 2. Person Plural |
beatificabimini
|
ihr werdet gepriesen |
| 3. Person Plural |
beatificabuntur
|
sie werden gepriesen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificavi
|
ich habe gepriesen |
| 2. Person Singular |
beatificavisti
|
du hast gepriesen |
| 3. Person Singular |
beatificavit
|
er/sie/es hat gepriesen |
| 1. Person Plural |
beatificavimus
|
wir haben gepriesen |
| 2. Person Plural |
beatificavistis
|
ihr habt gepriesen |
| 3. Person Plural |
beatificaverunt beatificavere
|
sie haben gepriesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificatus sum
|
ich bin gepriesen worden |
| 2. Person Singular |
beatificatus es
|
du bist gepriesen worden |
| 3. Person Singular |
beatificatus est
|
er/sie/es ist gepriesen worden |
| 1. Person Plural |
beatificati sumus
|
wir sind gepriesen worden |
| 2. Person Plural |
beatificati estis
|
ihr seid gepriesen worden |
| 3. Person Plural |
beatificati sunt
|
sie sind gepriesen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificaverim
|
ich habe gepriesen |
| 2. Person Singular |
beatificaveris
|
du habest gepriesen |
| 3. Person Singular |
beatificaverit
|
er/sie/es habe gepriesen |
| 1. Person Plural |
beatificaverimus
|
wir haben gepriesen |
| 2. Person Plural |
beatificaveritis
|
ihr habet gepriesen |
| 3. Person Plural |
beatificaverint
|
sie haben gepriesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificatus sim
|
ich sei gepriesen worden |
| 2. Person Singular |
beatificatus sis
|
du seiest gepriesen worden |
| 3. Person Singular |
beatificatus sit
|
er/sie/es sei gepriesen worden |
| 1. Person Plural |
beatificati simus
|
wir seien gepriesen worden |
| 2. Person Plural |
beatificati sitis
|
ihr seiet gepriesen worden |
| 3. Person Plural |
beatificati sint
|
sie seien gepriesen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificaveram
|
ich hatte gepriesen |
| 2. Person Singular |
beatificaveras
|
du hattest gepriesen |
| 3. Person Singular |
beatificaverat
|
er/sie/es hatte gepriesen |
| 1. Person Plural |
beatificaveramus
|
wir hatten gepriesen |
| 2. Person Plural |
beatificaveratis
|
ihr hattet gepriesen |
| 3. Person Plural |
beatificaverant
|
sie hatten gepriesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificatus eram
|
ich war gepriesen worden |
| 2. Person Singular |
beatificatus eras
|
du warst gepriesen worden |
| 3. Person Singular |
beatificatus erat
|
er/sie/es war gepriesen worden |
| 1. Person Plural |
beatificati eramus
|
wir waren gepriesen worden |
| 2. Person Plural |
beatificati eratis
|
ihr warst gepriesen worden |
| 3. Person Plural |
beatificati erant
|
sie waren gepriesen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificavissem
|
ich hätte gepriesen |
| 2. Person Singular |
beatificavisses
|
du hättest gepriesen |
| 3. Person Singular |
beatificavisset
|
er/sie/es hätte gepriesen |
| 1. Person Plural |
beatificavissemus
|
wir hätten gepriesen |
| 2. Person Plural |
beatificavissetis
|
ihr hättet gepriesen |
| 3. Person Plural |
beatificavissent
|
sie hätten gepriesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificatus essem
|
ich wäre gepriesen worden |
| 2. Person Singular |
beatificatus esses
|
du wärest gepriesen worden |
| 3. Person Singular |
beatificatus esset
|
er/sie/es wäre gepriesen worden |
| 1. Person Plural |
beatificati essemus
|
wir wären gepriesen worden |
| 2. Person Plural |
beatificati essetis
|
ihr wäret gepriesen worden |
| 3. Person Plural |
beatificati essent
|
sie wären gepriesen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificavero
|
ich werde gepriesen haben |
| 2. Person Singular |
beatificaveris
|
du wirst gepriesen haben |
| 3. Person Singular |
beatificaverit
|
er/sie/es wird gepriesen haben |
| 1. Person Plural |
beatificaverimus
|
wir werden gepriesen haben |
| 2. Person Plural |
beatificaveritis
|
ihr werdet gepriesen haben |
| 3. Person Plural |
beatificaverint
|
sie werden gepriesen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
beatificatus ero
|
ich werde gepriesen worden sein |
| 2. Person Singular |
beatificatus eris
|
du werdest gepriesen worden sein |
| 3. Person Singular |
beatificatus erit
|
er/sie/es werde gepriesen worden sein |
| 1. Person Plural |
beatificati erimus
|
wir werden gepriesen worden sein |
| 2. Person Plural |
beatificati eritis
|
ihr werdet gepriesen worden sein |
| 3. Person Plural |
beatificati erunt
|
sie werden gepriesen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
beatificare
|
preisen |
| Vorzeitigkeit |
beatificavisse
|
gepriesen haben |
| Nachzeitigkeit |
beatificaturum esse
|
preisen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
beatificari beatificarier
|
gepriesen werden |
| Vorzeitigkeit |
beatificatum esse
|
gepriesen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
beatificatum iri
|
künftig gepriesen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
beatifica
|
preise! |
| 2. Person Plural |
beatificate
|
preiset! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
beatificato
|
| 3. Person Singular |
beatificato
|
| 2. Person Plural |
beatificatote
|
| 3. Person Plural |
beatificanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
beatificare
|
das Preisen |
| Genitiv |
beatificandi
|
des Preisens |
| Dativ |
beatificando
|
dem Preisen |
| Akkusativ |
beatificandum
|
das Preisen |
| Ablativ |
beatificando
|
durch das Preisen |
| Vokativ |
beatificande
|
Preisen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
beatificandus
|
beatificanda
|
beatificandum
|
| Genitiv |
beatificandi
|
beatificandae
|
beatificandi
|
| Dativ |
beatificando
|
beatificandae
|
beatificando
|
| Akkusativ |
beatificandum
|
beatificandam
|
beatificandum
|
| Ablativ |
beatificando
|
beatificanda
|
beatificando
|
| Vokativ |
beatificande
|
beatificanda
|
beatificandum
|
Plural
| Nominativ |
beatificandi
|
beatificandae
|
beatificanda
|
| Genitiv |
beatificandorum
|
beatificandarum
|
beatificandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
beatificandos
|
beatificandas
|
beatificanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
beatificandi
|
beatificandae
|
beatificanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
beatificans
|
beatificans
|
beatificans
|
| Genitiv |
beatificantis
|
beatificantis
|
beatificantis
|
| Dativ |
beatificanti
|
beatificanti
|
beatificanti
|
| Akkusativ |
beatificantem
|
beatificantem
|
beatificans
|
| Ablativ |
beatificanti beatificante
|
beatificanti beatificante
|
beatificanti beatificante
|
| Vokativ |
beatificans
|
beatificans
|
beatificans
|
Plural
| Nominativ |
beatificantes
|
beatificantes
|
beatificantia
|
| Genitiv |
beatificantium beatificantum
|
beatificantium beatificantum
|
beatificantium beatificantum
|
| Dativ |
beatificantibus
|
beatificantibus
|
beatificantibus
|
| Akkusativ |
beatificantes
|
beatificantes
|
beatificantia
|
| Ablativ |
beatificantibus
|
beatificantibus
|
beatificantibus
|
| Vokativ |
beatificantes
|
beatificantes
|
beatificantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
beatificatus
|
beatificata
|
beatificatum
|
| Genitiv |
beatificati
|
beatificatae
|
beatificati
|
| Dativ |
beatificato
|
beatificatae
|
beatificato
|
| Akkusativ |
beatificatum
|
beatificatam
|
beatificatum
|
| Ablativ |
beatificato
|
beatificata
|
beatificato
|
| Vokativ |
beatificate
|
beatificata
|
beatificatum
|
Plural
| Nominativ |
beatificati
|
beatificatae
|
beatificata
|
| Genitiv |
beatificatorum
|
beatificatarum
|
beatificatorum
|
| Dativ |
beatificatis
|
beatificatis
|
beatificatis
|
| Akkusativ |
beatificatos
|
beatificatas
|
beatificata
|
| Ablativ |
beatificatis
|
beatificatis
|
beatificatis
|
| Vokativ |
beatificati
|
beatificatae
|
beatificata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
beatificaturus
|
beatificatura
|
beatificaturum
|
| Genitiv |
beatificaturi
|
beatificaturae
|
beatificaturi
|
| Dativ |
beatificaturo
|
beatificaturae
|
beatificaturo
|
| Akkusativ |
beatificaturum
|
beatificaturam
|
beatificaturum
|
| Ablativ |
beatificaturo
|
beatificatura
|
beatificaturo
|
| Vokativ |
beatificature
|
beatificatura
|
beatificaturum
|
Plural
| Nominativ |
beatificaturi
|
beatificaturae
|
beatificatura
|
| Genitiv |
beatificaturorum
|
beatificaturarum
|
beatificaturorum
|
| Dativ |
beatificaturis
|
beatificaturis
|
beatificaturis
|
| Akkusativ |
beatificaturos
|
beatificaturas
|
beatificatura
|
| Ablativ |
beatificaturis
|
beatificaturis
|
beatificaturis
|
| Vokativ |
beatificaturi
|
beatificaturae
|
beatificatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
beatificatum
|
beatificatu
|