Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacumino
|
ich schärfe |
| 2. Person Singular |
cacuminas
|
du schärfst |
| 3. Person Singular |
cacuminat
|
er/sie/es schärft |
| 1. Person Plural |
cacuminamus
|
wir schärfen |
| 2. Person Plural |
cacuminatis
|
ihr schärft |
| 3. Person Plural |
cacuminant
|
sie schärfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminor
|
ich werde geschärft |
| 2. Person Singular |
cacuminaris cacuminare
|
du wirst geschärft |
| 3. Person Singular |
cacuminatur
|
er/sie/es wird geschärft |
| 1. Person Plural |
cacuminamur
|
wir werden geschärft |
| 2. Person Plural |
cacuminamini
|
ihr werdet geschärft |
| 3. Person Plural |
cacuminantur
|
sie werden geschärft |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminem
|
ich schärfe |
| 2. Person Singular |
cacumines
|
du schärfest |
| 3. Person Singular |
cacuminet
|
er/sie/es schärfe |
| 1. Person Plural |
cacuminemus
|
wir schärfen |
| 2. Person Plural |
cacuminetis
|
ihr schärfet |
| 3. Person Plural |
cacuminent
|
sie schärfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminer
|
ich werde geschärft |
| 2. Person Singular |
cacumineris cacuminere
|
du werdest geschärft |
| 3. Person Singular |
cacuminetur
|
er/sie/es werde geschärft |
| 1. Person Plural |
cacuminemur
|
wir werden geschärft |
| 2. Person Plural |
cacuminemini
|
ihr werdet geschärft |
| 3. Person Plural |
cacuminentur
|
sie werden geschärft |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminabam
|
ich schärfte |
| 2. Person Singular |
cacuminabas
|
du schärftest |
| 3. Person Singular |
cacuminabat
|
er/sie/es schärfte |
| 1. Person Plural |
cacuminabamus
|
wir schärften |
| 2. Person Plural |
cacuminabatis
|
ihr schärftet |
| 3. Person Plural |
cacuminabant
|
sie schärften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminabar
|
ich wurde geschärft |
| 2. Person Singular |
cacuminabaris cacuminabare
|
du wurdest geschärft |
| 3. Person Singular |
cacuminabatur
|
er/sie/es wurde geschärft |
| 1. Person Plural |
cacuminabamur
|
wir wurden geschärft |
| 2. Person Plural |
cacuminabamini
|
ihr wurdet geschärft |
| 3. Person Plural |
cacuminabantur
|
sie wurden geschärft |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminarem
|
ich schärfte |
| 2. Person Singular |
cacuminares
|
du schärftest |
| 3. Person Singular |
cacuminaret
|
er/sie/es schärfte |
| 1. Person Plural |
cacuminaremus
|
wir schärften |
| 2. Person Plural |
cacuminaretis
|
ihr schärftet |
| 3. Person Plural |
cacuminarent
|
sie schärften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminarer
|
ich würde geschärft |
| 2. Person Singular |
cacuminareris cacuminarere
|
du würdest geschärft |
| 3. Person Singular |
cacuminaretur
|
er/sie/es würde geschärft |
| 1. Person Plural |
cacuminaremur
|
wir würden geschärft |
| 2. Person Plural |
cacuminaremini
|
ihr würdet geschärft |
| 3. Person Plural |
cacuminarentur
|
sie würden geschärft |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminabo
|
ich werde schärfen |
| 2. Person Singular |
cacuminabis
|
du wirst schärfen |
| 3. Person Singular |
cacuminabit
|
er/sie/es wird schärfen |
| 1. Person Plural |
cacuminabimus
|
wir werden schärfen |
| 2. Person Plural |
cacuminabitis
|
ihr werdet schärfen |
| 3. Person Plural |
cacuminabunt
|
sie werden schärfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminabor
|
ich werde geschärft |
| 2. Person Singular |
cacuminaberis cacuminabere
|
du wirst geschärft |
| 3. Person Singular |
cacuminabitur
|
er/sie/es wird geschärft |
| 1. Person Plural |
cacuminabimur
|
wir werden geschärft |
| 2. Person Plural |
cacuminabimini
|
ihr werdet geschärft |
| 3. Person Plural |
cacuminabuntur
|
sie werden geschärft |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminavi
|
ich habe geschärft |
| 2. Person Singular |
cacuminavisti
|
du hast geschärft |
| 3. Person Singular |
cacuminavit
|
er/sie/es hat geschärft |
| 1. Person Plural |
cacuminavimus
|
wir haben geschärft |
| 2. Person Plural |
cacuminavistis
|
ihr habt geschärft |
| 3. Person Plural |
cacuminaverunt cacuminavere
|
sie haben geschärft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminatus sum
|
ich bin geschärft worden |
| 2. Person Singular |
cacuminatus es
|
du bist geschärft worden |
| 3. Person Singular |
cacuminatus est
|
er/sie/es ist geschärft worden |
| 1. Person Plural |
cacuminati sumus
|
wir sind geschärft worden |
| 2. Person Plural |
cacuminati estis
|
ihr seid geschärft worden |
| 3. Person Plural |
cacuminati sunt
|
sie sind geschärft worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminaverim
|
ich habe geschärft |
| 2. Person Singular |
cacuminaveris
|
du habest geschärft |
| 3. Person Singular |
cacuminaverit
|
er/sie/es habe geschärft |
| 1. Person Plural |
cacuminaverimus
|
wir haben geschärft |
| 2. Person Plural |
cacuminaveritis
|
ihr habet geschärft |
| 3. Person Plural |
cacuminaverint
|
sie haben geschärft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminatus sim
|
ich sei geschärft worden |
| 2. Person Singular |
cacuminatus sis
|
du seiest geschärft worden |
| 3. Person Singular |
cacuminatus sit
|
er/sie/es sei geschärft worden |
| 1. Person Plural |
cacuminati simus
|
wir seien geschärft worden |
| 2. Person Plural |
cacuminati sitis
|
ihr seiet geschärft worden |
| 3. Person Plural |
cacuminati sint
|
sie seien geschärft worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminaveram
|
ich hatte geschärft |
| 2. Person Singular |
cacuminaveras
|
du hattest geschärft |
| 3. Person Singular |
cacuminaverat
|
er/sie/es hatte geschärft |
| 1. Person Plural |
cacuminaveramus
|
wir hatten geschärft |
| 2. Person Plural |
cacuminaveratis
|
ihr hattet geschärft |
| 3. Person Plural |
cacuminaverant
|
sie hatten geschärft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminatus eram
|
ich war geschärft worden |
| 2. Person Singular |
cacuminatus eras
|
du warst geschärft worden |
| 3. Person Singular |
cacuminatus erat
|
er/sie/es war geschärft worden |
| 1. Person Plural |
cacuminati eramus
|
wir waren geschärft worden |
| 2. Person Plural |
cacuminati eratis
|
ihr warst geschärft worden |
| 3. Person Plural |
cacuminati erant
|
sie waren geschärft worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminavissem
|
ich hätte geschärft |
| 2. Person Singular |
cacuminavisses
|
du hättest geschärft |
| 3. Person Singular |
cacuminavisset
|
er/sie/es hätte geschärft |
| 1. Person Plural |
cacuminavissemus
|
wir hätten geschärft |
| 2. Person Plural |
cacuminavissetis
|
ihr hättet geschärft |
| 3. Person Plural |
cacuminavissent
|
sie hätten geschärft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminatus essem
|
ich wäre geschärft worden |
| 2. Person Singular |
cacuminatus esses
|
du wärest geschärft worden |
| 3. Person Singular |
cacuminatus esset
|
er/sie/es wäre geschärft worden |
| 1. Person Plural |
cacuminati essemus
|
wir wären geschärft worden |
| 2. Person Plural |
cacuminati essetis
|
ihr wäret geschärft worden |
| 3. Person Plural |
cacuminati essent
|
sie wären geschärft worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminavero
|
ich werde geschärft haben |
| 2. Person Singular |
cacuminaveris
|
du wirst geschärft haben |
| 3. Person Singular |
cacuminaverit
|
er/sie/es wird geschärft haben |
| 1. Person Plural |
cacuminaverimus
|
wir werden geschärft haben |
| 2. Person Plural |
cacuminaveritis
|
ihr werdet geschärft haben |
| 3. Person Plural |
cacuminaverint
|
sie werden geschärft haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminatus ero
|
ich werde geschärft worden sein |
| 2. Person Singular |
cacuminatus eris
|
du werdest geschärft worden sein |
| 3. Person Singular |
cacuminatus erit
|
er/sie/es werde geschärft worden sein |
| 1. Person Plural |
cacuminati erimus
|
wir werden geschärft worden sein |
| 2. Person Plural |
cacuminati eritis
|
ihr werdet geschärft worden sein |
| 3. Person Plural |
cacuminati erunt
|
sie werden geschärft worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cacuminare
|
schärfen |
| Vorzeitigkeit |
cacuminavisse
|
geschärft haben |
| Nachzeitigkeit |
cacuminaturum esse
|
schärfen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cacuminari cacuminarier
|
geschärft werden |
| Vorzeitigkeit |
cacuminatum esse
|
geschärft worden sein |
| Nachzeitigkeit |
cacuminatum iri
|
künftig geschärft werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cacumina
|
schärfe! |
| 2. Person Plural |
cacuminate
|
schärft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cacuminato
|
| 3. Person Singular |
cacuminato
|
| 2. Person Plural |
cacuminatote
|
| 3. Person Plural |
cacuminanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cacuminare
|
das Schärfen |
| Genitiv |
cacuminandi
|
des Schärfens |
| Dativ |
cacuminando
|
dem Schärfen |
| Akkusativ |
cacuminandum
|
das Schärfen |
| Ablativ |
cacuminando
|
durch das Schärfen |
| Vokativ |
cacuminande
|
Schärfen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cacuminandus
|
cacuminanda
|
cacuminandum
|
| Genitiv |
cacuminandi
|
cacuminandae
|
cacuminandi
|
| Dativ |
cacuminando
|
cacuminandae
|
cacuminando
|
| Akkusativ |
cacuminandum
|
cacuminandam
|
cacuminandum
|
| Ablativ |
cacuminando
|
cacuminanda
|
cacuminando
|
| Vokativ |
cacuminande
|
cacuminanda
|
cacuminandum
|
Plural
| Nominativ |
cacuminandi
|
cacuminandae
|
cacuminanda
|
| Genitiv |
cacuminandorum
|
cacuminandarum
|
cacuminandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cacuminandos
|
cacuminandas
|
cacuminanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cacuminandi
|
cacuminandae
|
cacuminanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cacuminans
|
cacuminans
|
cacuminans
|
| Genitiv |
cacuminantis
|
cacuminantis
|
cacuminantis
|
| Dativ |
cacuminanti
|
cacuminanti
|
cacuminanti
|
| Akkusativ |
cacuminantem
|
cacuminantem
|
cacuminans
|
| Ablativ |
cacuminanti cacuminante
|
cacuminanti cacuminante
|
cacuminanti cacuminante
|
| Vokativ |
cacuminans
|
cacuminans
|
cacuminans
|
Plural
| Nominativ |
cacuminantes
|
cacuminantes
|
cacuminantia
|
| Genitiv |
cacuminantium cacuminantum
|
cacuminantium cacuminantum
|
cacuminantium cacuminantum
|
| Dativ |
cacuminantibus
|
cacuminantibus
|
cacuminantibus
|
| Akkusativ |
cacuminantes
|
cacuminantes
|
cacuminantia
|
| Ablativ |
cacuminantibus
|
cacuminantibus
|
cacuminantibus
|
| Vokativ |
cacuminantes
|
cacuminantes
|
cacuminantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cacuminatus
|
cacuminata
|
cacuminatum
|
| Genitiv |
cacuminati
|
cacuminatae
|
cacuminati
|
| Dativ |
cacuminato
|
cacuminatae
|
cacuminato
|
| Akkusativ |
cacuminatum
|
cacuminatam
|
cacuminatum
|
| Ablativ |
cacuminato
|
cacuminata
|
cacuminato
|
| Vokativ |
cacuminate
|
cacuminata
|
cacuminatum
|
Plural
| Nominativ |
cacuminati
|
cacuminatae
|
cacuminata
|
| Genitiv |
cacuminatorum
|
cacuminatarum
|
cacuminatorum
|
| Dativ |
cacuminatis
|
cacuminatis
|
cacuminatis
|
| Akkusativ |
cacuminatos
|
cacuminatas
|
cacuminata
|
| Ablativ |
cacuminatis
|
cacuminatis
|
cacuminatis
|
| Vokativ |
cacuminati
|
cacuminatae
|
cacuminata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cacuminaturus
|
cacuminatura
|
cacuminaturum
|
| Genitiv |
cacuminaturi
|
cacuminaturae
|
cacuminaturi
|
| Dativ |
cacuminaturo
|
cacuminaturae
|
cacuminaturo
|
| Akkusativ |
cacuminaturum
|
cacuminaturam
|
cacuminaturum
|
| Ablativ |
cacuminaturo
|
cacuminatura
|
cacuminaturo
|
| Vokativ |
cacuminature
|
cacuminatura
|
cacuminaturum
|
Plural
| Nominativ |
cacuminaturi
|
cacuminaturae
|
cacuminatura
|
| Genitiv |
cacuminaturorum
|
cacuminaturarum
|
cacuminaturorum
|
| Dativ |
cacuminaturis
|
cacuminaturis
|
cacuminaturis
|
| Akkusativ |
cacuminaturos
|
cacuminaturas
|
cacuminatura
|
| Ablativ |
cacuminaturis
|
cacuminaturis
|
cacuminaturis
|
| Vokativ |
cacuminaturi
|
cacuminaturae
|
cacuminatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cacuminatum
|
cacuminatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacumino
|
ich spitze |
| 2. Person Singular |
cacuminas
|
du spitzt |
| 3. Person Singular |
cacuminat
|
er/sie/es spitzt |
| 1. Person Plural |
cacuminamus
|
wir spitzen |
| 2. Person Plural |
cacuminatis
|
ihr spitzt |
| 3. Person Plural |
cacuminant
|
sie spitzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminor
|
ich werde gespitzt |
| 2. Person Singular |
cacuminaris cacuminare
|
du wirst gespitzt |
| 3. Person Singular |
cacuminatur
|
er/sie/es wird gespitzt |
| 1. Person Plural |
cacuminamur
|
wir werden gespitzt |
| 2. Person Plural |
cacuminamini
|
ihr werdet gespitzt |
| 3. Person Plural |
cacuminantur
|
sie werden gespitzt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminem
|
ich spitze |
| 2. Person Singular |
cacumines
|
du spitzest |
| 3. Person Singular |
cacuminet
|
er/sie/es spitze |
| 1. Person Plural |
cacuminemus
|
wir spitzen |
| 2. Person Plural |
cacuminetis
|
ihr spitzet |
| 3. Person Plural |
cacuminent
|
sie spitzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminer
|
ich werde gespitzt |
| 2. Person Singular |
cacumineris cacuminere
|
du werdest gespitzt |
| 3. Person Singular |
cacuminetur
|
er/sie/es werde gespitzt |
| 1. Person Plural |
cacuminemur
|
wir werden gespitzt |
| 2. Person Plural |
cacuminemini
|
ihr werdet gespitzt |
| 3. Person Plural |
cacuminentur
|
sie werden gespitzt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminabam
|
ich spitzte |
| 2. Person Singular |
cacuminabas
|
du spitztest |
| 3. Person Singular |
cacuminabat
|
er/sie/es spitzte |
| 1. Person Plural |
cacuminabamus
|
wir spitzten |
| 2. Person Plural |
cacuminabatis
|
ihr spitztet |
| 3. Person Plural |
cacuminabant
|
sie spitzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminabar
|
ich wurde gespitzt |
| 2. Person Singular |
cacuminabaris cacuminabare
|
du wurdest gespitzt |
| 3. Person Singular |
cacuminabatur
|
er/sie/es wurde gespitzt |
| 1. Person Plural |
cacuminabamur
|
wir wurden gespitzt |
| 2. Person Plural |
cacuminabamini
|
ihr wurdet gespitzt |
| 3. Person Plural |
cacuminabantur
|
sie wurden gespitzt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminarem
|
ich spitzte |
| 2. Person Singular |
cacuminares
|
du spitztest |
| 3. Person Singular |
cacuminaret
|
er/sie/es spitzte |
| 1. Person Plural |
cacuminaremus
|
wir spitzten |
| 2. Person Plural |
cacuminaretis
|
ihr spitztet |
| 3. Person Plural |
cacuminarent
|
sie spitzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminarer
|
ich würde gespitzt |
| 2. Person Singular |
cacuminareris cacuminarere
|
du würdest gespitzt |
| 3. Person Singular |
cacuminaretur
|
er/sie/es würde gespitzt |
| 1. Person Plural |
cacuminaremur
|
wir würden gespitzt |
| 2. Person Plural |
cacuminaremini
|
ihr würdet gespitzt |
| 3. Person Plural |
cacuminarentur
|
sie würden gespitzt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminabo
|
ich werde spitzen |
| 2. Person Singular |
cacuminabis
|
du wirst spitzen |
| 3. Person Singular |
cacuminabit
|
er/sie/es wird spitzen |
| 1. Person Plural |
cacuminabimus
|
wir werden spitzen |
| 2. Person Plural |
cacuminabitis
|
ihr werdet spitzen |
| 3. Person Plural |
cacuminabunt
|
sie werden spitzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminabor
|
ich werde gespitzt |
| 2. Person Singular |
cacuminaberis cacuminabere
|
du wirst gespitzt |
| 3. Person Singular |
cacuminabitur
|
er/sie/es wird gespitzt |
| 1. Person Plural |
cacuminabimur
|
wir werden gespitzt |
| 2. Person Plural |
cacuminabimini
|
ihr werdet gespitzt |
| 3. Person Plural |
cacuminabuntur
|
sie werden gespitzt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminavi
|
ich habe gespitzt |
| 2. Person Singular |
cacuminavisti
|
du hast gespitzt |
| 3. Person Singular |
cacuminavit
|
er/sie/es hat gespitzt |
| 1. Person Plural |
cacuminavimus
|
wir haben gespitzt |
| 2. Person Plural |
cacuminavistis
|
ihr habt gespitzt |
| 3. Person Plural |
cacuminaverunt cacuminavere
|
sie haben gespitzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminatus sum
|
ich bin gespitzt worden |
| 2. Person Singular |
cacuminatus es
|
du bist gespitzt worden |
| 3. Person Singular |
cacuminatus est
|
er/sie/es ist gespitzt worden |
| 1. Person Plural |
cacuminati sumus
|
wir sind gespitzt worden |
| 2. Person Plural |
cacuminati estis
|
ihr seid gespitzt worden |
| 3. Person Plural |
cacuminati sunt
|
sie sind gespitzt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminaverim
|
ich habe gespitzt |
| 2. Person Singular |
cacuminaveris
|
du habest gespitzt |
| 3. Person Singular |
cacuminaverit
|
er/sie/es habe gespitzt |
| 1. Person Plural |
cacuminaverimus
|
wir haben gespitzt |
| 2. Person Plural |
cacuminaveritis
|
ihr habet gespitzt |
| 3. Person Plural |
cacuminaverint
|
sie haben gespitzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminatus sim
|
ich sei gespitzt worden |
| 2. Person Singular |
cacuminatus sis
|
du seiest gespitzt worden |
| 3. Person Singular |
cacuminatus sit
|
er/sie/es sei gespitzt worden |
| 1. Person Plural |
cacuminati simus
|
wir seien gespitzt worden |
| 2. Person Plural |
cacuminati sitis
|
ihr seiet gespitzt worden |
| 3. Person Plural |
cacuminati sint
|
sie seien gespitzt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminaveram
|
ich hatte gespitzt |
| 2. Person Singular |
cacuminaveras
|
du hattest gespitzt |
| 3. Person Singular |
cacuminaverat
|
er/sie/es hatte gespitzt |
| 1. Person Plural |
cacuminaveramus
|
wir hatten gespitzt |
| 2. Person Plural |
cacuminaveratis
|
ihr hattet gespitzt |
| 3. Person Plural |
cacuminaverant
|
sie hatten gespitzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminatus eram
|
ich war gespitzt worden |
| 2. Person Singular |
cacuminatus eras
|
du warst gespitzt worden |
| 3. Person Singular |
cacuminatus erat
|
er/sie/es war gespitzt worden |
| 1. Person Plural |
cacuminati eramus
|
wir waren gespitzt worden |
| 2. Person Plural |
cacuminati eratis
|
ihr warst gespitzt worden |
| 3. Person Plural |
cacuminati erant
|
sie waren gespitzt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminavissem
|
ich hätte gespitzt |
| 2. Person Singular |
cacuminavisses
|
du hättest gespitzt |
| 3. Person Singular |
cacuminavisset
|
er/sie/es hätte gespitzt |
| 1. Person Plural |
cacuminavissemus
|
wir hätten gespitzt |
| 2. Person Plural |
cacuminavissetis
|
ihr hättet gespitzt |
| 3. Person Plural |
cacuminavissent
|
sie hätten gespitzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminatus essem
|
ich wäre gespitzt worden |
| 2. Person Singular |
cacuminatus esses
|
du wärest gespitzt worden |
| 3. Person Singular |
cacuminatus esset
|
er/sie/es wäre gespitzt worden |
| 1. Person Plural |
cacuminati essemus
|
wir wären gespitzt worden |
| 2. Person Plural |
cacuminati essetis
|
ihr wäret gespitzt worden |
| 3. Person Plural |
cacuminati essent
|
sie wären gespitzt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminavero
|
ich werde gespitzt haben |
| 2. Person Singular |
cacuminaveris
|
du wirst gespitzt haben |
| 3. Person Singular |
cacuminaverit
|
er/sie/es wird gespitzt haben |
| 1. Person Plural |
cacuminaverimus
|
wir werden gespitzt haben |
| 2. Person Plural |
cacuminaveritis
|
ihr werdet gespitzt haben |
| 3. Person Plural |
cacuminaverint
|
sie werden gespitzt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cacuminatus ero
|
ich werde gespitzt worden sein |
| 2. Person Singular |
cacuminatus eris
|
du werdest gespitzt worden sein |
| 3. Person Singular |
cacuminatus erit
|
er/sie/es werde gespitzt worden sein |
| 1. Person Plural |
cacuminati erimus
|
wir werden gespitzt worden sein |
| 2. Person Plural |
cacuminati eritis
|
ihr werdet gespitzt worden sein |
| 3. Person Plural |
cacuminati erunt
|
sie werden gespitzt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cacuminare
|
spitzen |
| Vorzeitigkeit |
cacuminavisse
|
gespitzt haben |
| Nachzeitigkeit |
cacuminaturum esse
|
spitzen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cacuminari cacuminarier
|
gespitzt werden |
| Vorzeitigkeit |
cacuminatum esse
|
gespitzt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
cacuminatum iri
|
künftig gespitzt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cacumina
|
spitze! |
| 2. Person Plural |
cacuminate
|
spitzt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cacuminato
|
| 3. Person Singular |
cacuminato
|
| 2. Person Plural |
cacuminatote
|
| 3. Person Plural |
cacuminanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cacuminare
|
das Spitzen |
| Genitiv |
cacuminandi
|
des Spitzens |
| Dativ |
cacuminando
|
dem Spitzen |
| Akkusativ |
cacuminandum
|
das Spitzen |
| Ablativ |
cacuminando
|
durch das Spitzen |
| Vokativ |
cacuminande
|
Spitzen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cacuminandus
|
cacuminanda
|
cacuminandum
|
| Genitiv |
cacuminandi
|
cacuminandae
|
cacuminandi
|
| Dativ |
cacuminando
|
cacuminandae
|
cacuminando
|
| Akkusativ |
cacuminandum
|
cacuminandam
|
cacuminandum
|
| Ablativ |
cacuminando
|
cacuminanda
|
cacuminando
|
| Vokativ |
cacuminande
|
cacuminanda
|
cacuminandum
|
Plural
| Nominativ |
cacuminandi
|
cacuminandae
|
cacuminanda
|
| Genitiv |
cacuminandorum
|
cacuminandarum
|
cacuminandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cacuminandos
|
cacuminandas
|
cacuminanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cacuminandi
|
cacuminandae
|
cacuminanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cacuminans
|
cacuminans
|
cacuminans
|
| Genitiv |
cacuminantis
|
cacuminantis
|
cacuminantis
|
| Dativ |
cacuminanti
|
cacuminanti
|
cacuminanti
|
| Akkusativ |
cacuminantem
|
cacuminantem
|
cacuminans
|
| Ablativ |
cacuminanti cacuminante
|
cacuminanti cacuminante
|
cacuminanti cacuminante
|
| Vokativ |
cacuminans
|
cacuminans
|
cacuminans
|
Plural
| Nominativ |
cacuminantes
|
cacuminantes
|
cacuminantia
|
| Genitiv |
cacuminantium cacuminantum
|
cacuminantium cacuminantum
|
cacuminantium cacuminantum
|
| Dativ |
cacuminantibus
|
cacuminantibus
|
cacuminantibus
|
| Akkusativ |
cacuminantes
|
cacuminantes
|
cacuminantia
|
| Ablativ |
cacuminantibus
|
cacuminantibus
|
cacuminantibus
|
| Vokativ |
cacuminantes
|
cacuminantes
|
cacuminantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cacuminatus
|
cacuminata
|
cacuminatum
|
| Genitiv |
cacuminati
|
cacuminatae
|
cacuminati
|
| Dativ |
cacuminato
|
cacuminatae
|
cacuminato
|
| Akkusativ |
cacuminatum
|
cacuminatam
|
cacuminatum
|
| Ablativ |
cacuminato
|
cacuminata
|
cacuminato
|
| Vokativ |
cacuminate
|
cacuminata
|
cacuminatum
|
Plural
| Nominativ |
cacuminati
|
cacuminatae
|
cacuminata
|
| Genitiv |
cacuminatorum
|
cacuminatarum
|
cacuminatorum
|
| Dativ |
cacuminatis
|
cacuminatis
|
cacuminatis
|
| Akkusativ |
cacuminatos
|
cacuminatas
|
cacuminata
|
| Ablativ |
cacuminatis
|
cacuminatis
|
cacuminatis
|
| Vokativ |
cacuminati
|
cacuminatae
|
cacuminata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cacuminaturus
|
cacuminatura
|
cacuminaturum
|
| Genitiv |
cacuminaturi
|
cacuminaturae
|
cacuminaturi
|
| Dativ |
cacuminaturo
|
cacuminaturae
|
cacuminaturo
|
| Akkusativ |
cacuminaturum
|
cacuminaturam
|
cacuminaturum
|
| Ablativ |
cacuminaturo
|
cacuminatura
|
cacuminaturo
|
| Vokativ |
cacuminature
|
cacuminatura
|
cacuminaturum
|
Plural
| Nominativ |
cacuminaturi
|
cacuminaturae
|
cacuminatura
|
| Genitiv |
cacuminaturorum
|
cacuminaturarum
|
cacuminaturorum
|
| Dativ |
cacuminaturis
|
cacuminaturis
|
cacuminaturis
|
| Akkusativ |
cacuminaturos
|
cacuminaturas
|
cacuminatura
|
| Ablativ |
cacuminaturis
|
cacuminaturis
|
cacuminaturis
|
| Vokativ |
cacuminaturi
|
cacuminaturae
|
cacuminatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cacuminatum
|
cacuminatu
|