Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacumino 
 | ich schärfe | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminas 
 | du schärfst | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminat 
 | er/sie/es schärft | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminamus 
 | wir schärfen | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminatis 
 | ihr schärft | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminant 
 | sie schärfen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminor 
 | ich werde geschärft | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminaris cacuminare
 
 | du wirst geschärft | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminatur 
 | er/sie/es wird geschärft | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminamur 
 | wir werden geschärft | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminamini 
 | ihr werdet geschärft | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminantur 
 | sie werden geschärft | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminem 
 | ich schärfe | 
  
    | 2. Person Singular | cacumines 
 | du schärfest | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminet 
 | er/sie/es schärfe | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminemus 
 | wir schärfen | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminetis 
 | ihr schärfet | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminent 
 | sie schärfen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminer 
 | ich werde geschärft | 
  
    | 2. Person Singular | cacumineris cacuminere
 
 | du werdest geschärft | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminetur 
 | er/sie/es werde geschärft | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminemur 
 | wir werden geschärft | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminemini 
 | ihr werdet geschärft | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminentur 
 | sie werden geschärft | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminabam 
 | ich schärfte | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminabas 
 | du schärftest | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminabat 
 | er/sie/es schärfte | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminabamus 
 | wir schärften | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminabatis 
 | ihr schärftet | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminabant 
 | sie schärften | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminabar 
 | ich wurde geschärft | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminabaris cacuminabare
 
 | du wurdest geschärft | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminabatur 
 | er/sie/es wurde geschärft | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminabamur 
 | wir wurden geschärft | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminabamini 
 | ihr wurdet geschärft | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminabantur 
 | sie wurden geschärft | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminarem 
 | ich schärfte | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminares 
 | du schärftest | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminaret 
 | er/sie/es schärfte | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminaremus 
 | wir schärften | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminaretis 
 | ihr schärftet | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminarent 
 | sie schärften | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminarer 
 | ich würde geschärft | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminareris cacuminarere
 
 | du würdest geschärft | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminaretur 
 | er/sie/es würde geschärft | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminaremur 
 | wir würden geschärft | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminaremini 
 | ihr würdet geschärft | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminarentur 
 | sie würden geschärft | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminabo 
 | ich werde schärfen | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminabis 
 | du wirst schärfen | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminabit 
 | er/sie/es wird schärfen | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminabimus 
 | wir werden schärfen | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminabitis 
 | ihr werdet schärfen | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminabunt 
 | sie werden schärfen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminabor 
 | ich werde geschärft | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminaberis cacuminabere
 
 | du wirst geschärft | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminabitur 
 | er/sie/es wird geschärft | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminabimur 
 | wir werden geschärft | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminabimini 
 | ihr werdet geschärft | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminabuntur 
 | sie werden geschärft | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminavi 
 | ich habe geschärft | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminavisti 
 | du hast geschärft | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminavit 
 | er/sie/es hat geschärft | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminavimus 
 | wir haben geschärft | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminavistis 
 | ihr habt geschärft | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminaverunt cacuminavere
 
 | sie haben geschärft | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminatus sum 
 | ich bin geschärft worden | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminatus es 
 | du bist geschärft worden | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminatus est 
 | er/sie/es ist geschärft worden | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminati sumus 
 | wir sind geschärft worden | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminati estis 
 | ihr seid geschärft worden | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminati sunt 
 | sie sind geschärft worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminaverim 
 | ich habe geschärft | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminaveris 
 | du habest geschärft | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminaverit 
 | er/sie/es habe geschärft | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminaverimus 
 | wir haben geschärft | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminaveritis 
 | ihr habet geschärft | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminaverint 
 | sie haben geschärft | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminatus sim 
 | ich sei geschärft worden | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminatus sis 
 | du seiest geschärft worden | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminatus sit 
 | er/sie/es sei geschärft worden | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminati simus 
 | wir seien geschärft worden | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminati sitis 
 | ihr seiet geschärft worden | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminati sint 
 | sie seien geschärft worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminaveram 
 | ich hatte geschärft | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminaveras 
 | du hattest geschärft | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminaverat 
 | er/sie/es hatte geschärft | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminaveramus 
 | wir hatten geschärft | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminaveratis 
 | ihr hattet geschärft | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminaverant 
 | sie hatten geschärft | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminatus eram 
 | ich war geschärft worden | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminatus eras 
 | du warst geschärft worden | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminatus erat 
 | er/sie/es war geschärft worden | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminati eramus 
 | wir waren geschärft worden | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminati eratis 
 | ihr warst geschärft worden | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminati erant 
 | sie waren geschärft worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminavissem 
 | ich hätte geschärft | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminavisses 
 | du hättest geschärft | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminavisset 
 | er/sie/es hätte geschärft | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminavissemus 
 | wir hätten geschärft | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminavissetis 
 | ihr hättet geschärft | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminavissent 
 | sie hätten geschärft | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminatus essem 
 | ich wäre geschärft worden | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminatus esses 
 | du wärest geschärft worden | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminatus esset 
 | er/sie/es wäre geschärft worden | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminati essemus 
 | wir wären geschärft worden | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminati essetis 
 | ihr wäret geschärft worden | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminati essent 
 | sie wären geschärft worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminavero 
 | ich werde geschärft haben | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminaveris 
 | du wirst geschärft haben | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminaverit 
 | er/sie/es wird geschärft haben | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminaverimus 
 | wir werden geschärft haben | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminaveritis 
 | ihr werdet geschärft haben | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminaverint 
 | sie werden geschärft haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminatus ero 
 | ich werde geschärft worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminatus eris 
 | du werdest geschärft worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminatus erit 
 | er/sie/es werde geschärft worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminati erimus 
 | wir werden geschärft worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminati eritis 
 | ihr werdet geschärft worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminati erunt 
 | sie werden geschärft worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | cacuminare 
 | schärfen | 
  
    | Vorzeitigkeit | cacuminavisse 
 | geschärft haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | cacuminaturum esse 
 | schärfen werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | cacuminari cacuminarier
 
 | geschärft werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | cacuminatum esse 
 | geschärft worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | cacuminatum iri 
 | künftig geschärft werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | cacumina 
 | schärfe! | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminate 
 | schärft! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | cacuminato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | cacuminare 
 | das Schärfen | 
  
    | Genitiv | cacuminandi 
 | des Schärfens | 
  
    | Dativ | cacuminando 
 | dem Schärfen | 
  
  
    | Akkusativ | cacuminandum 
 | das Schärfen | 
  
    | Ablativ | cacuminando 
 | durch das Schärfen | 
  
    | Vokativ | cacuminande 
 | Schärfen! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | cacuminandus 
 | cacuminanda 
 | cacuminandum 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminandi 
 | cacuminandae 
 | cacuminandi 
 | 
  
    | Dativ | cacuminando 
 | cacuminandae 
 | cacuminando 
 | 
  
    | Akkusativ | cacuminandum 
 | cacuminandam 
 | cacuminandum 
 | 
  
    | Ablativ | cacuminando 
 | cacuminanda 
 | cacuminando 
 | 
  
    | Vokativ | cacuminande 
 | cacuminanda 
 | cacuminandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | cacuminandi 
 | cacuminandae 
 | cacuminanda 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminandorum 
 | cacuminandarum 
 | cacuminandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | cacuminandos 
 | cacuminandas 
 | cacuminanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | cacuminandi 
 | cacuminandae 
 | cacuminanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | cacuminans 
 | cacuminans 
 | cacuminans 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminantis 
 | cacuminantis 
 | cacuminantis 
 | 
  
    | Dativ | cacuminanti 
 | cacuminanti 
 | cacuminanti 
 | 
  
    | Akkusativ | cacuminantem 
 | cacuminantem 
 | cacuminans 
 | 
  
    | Ablativ | cacuminanti cacuminante
 
 | cacuminanti cacuminante
 
 | cacuminanti cacuminante
 
 | 
  
    | Vokativ | cacuminans 
 | cacuminans 
 | cacuminans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | cacuminantes 
 | cacuminantes 
 | cacuminantia 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminantium cacuminantum
 
 | cacuminantium cacuminantum
 
 | cacuminantium cacuminantum
 
 | 
  
    | Dativ | cacuminantibus 
 | cacuminantibus 
 | cacuminantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | cacuminantes 
 | cacuminantes 
 | cacuminantia 
 | 
  
    | Ablativ | cacuminantibus 
 | cacuminantibus 
 | cacuminantibus 
 | 
  
    | Vokativ | cacuminantes 
 | cacuminantes 
 | cacuminantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | cacuminatus 
 | cacuminata 
 | cacuminatum 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminati 
 | cacuminatae 
 | cacuminati 
 | 
  
    | Dativ | cacuminato 
 | cacuminatae 
 | cacuminato 
 | 
  
    | Akkusativ | cacuminatum 
 | cacuminatam 
 | cacuminatum 
 | 
  
    | Ablativ | cacuminato 
 | cacuminata 
 | cacuminato 
 | 
  
    | Vokativ | cacuminate 
 | cacuminata 
 | cacuminatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | cacuminati 
 | cacuminatae 
 | cacuminata 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminatorum 
 | cacuminatarum 
 | cacuminatorum 
 | 
  
    | Dativ | cacuminatis 
 | cacuminatis 
 | cacuminatis 
 | 
  
    | Akkusativ | cacuminatos 
 | cacuminatas 
 | cacuminata 
 | 
  
    | Ablativ | cacuminatis 
 | cacuminatis 
 | cacuminatis 
 | 
  
    | Vokativ | cacuminati 
 | cacuminatae 
 | cacuminata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | cacuminaturus 
 | cacuminatura 
 | cacuminaturum 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminaturi 
 | cacuminaturae 
 | cacuminaturi 
 | 
  
    | Dativ | cacuminaturo 
 | cacuminaturae 
 | cacuminaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | cacuminaturum 
 | cacuminaturam 
 | cacuminaturum 
 | 
  
    | Ablativ | cacuminaturo 
 | cacuminatura 
 | cacuminaturo 
 | 
  
    | Vokativ | cacuminature 
 | cacuminatura 
 | cacuminaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | cacuminaturi 
 | cacuminaturae 
 | cacuminatura 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminaturorum 
 | cacuminaturarum 
 | cacuminaturorum 
 | 
  
    | Dativ | cacuminaturis 
 | cacuminaturis 
 | cacuminaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | cacuminaturos 
 | cacuminaturas 
 | cacuminatura 
 | 
  
    | Ablativ | cacuminaturis 
 | cacuminaturis 
 | cacuminaturis 
 | 
  
    | Vokativ | cacuminaturi 
 | cacuminaturae 
 | cacuminatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | cacuminatum 
 | cacuminatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacumino 
 | ich spitze | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminas 
 | du spitzt | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminat 
 | er/sie/es spitzt | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminamus 
 | wir spitzen | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminatis 
 | ihr spitzt | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminant 
 | sie spitzen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminor 
 | ich werde gespitzt | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminaris cacuminare
 
 | du wirst gespitzt | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminatur 
 | er/sie/es wird gespitzt | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminamur 
 | wir werden gespitzt | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminamini 
 | ihr werdet gespitzt | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminantur 
 | sie werden gespitzt | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminem 
 | ich spitze | 
  
    | 2. Person Singular | cacumines 
 | du spitzest | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminet 
 | er/sie/es spitze | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminemus 
 | wir spitzen | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminetis 
 | ihr spitzet | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminent 
 | sie spitzen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminer 
 | ich werde gespitzt | 
  
    | 2. Person Singular | cacumineris cacuminere
 
 | du werdest gespitzt | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminetur 
 | er/sie/es werde gespitzt | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminemur 
 | wir werden gespitzt | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminemini 
 | ihr werdet gespitzt | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminentur 
 | sie werden gespitzt | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminabam 
 | ich spitzte | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminabas 
 | du spitztest | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminabat 
 | er/sie/es spitzte | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminabamus 
 | wir spitzten | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminabatis 
 | ihr spitztet | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminabant 
 | sie spitzten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminabar 
 | ich wurde gespitzt | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminabaris cacuminabare
 
 | du wurdest gespitzt | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminabatur 
 | er/sie/es wurde gespitzt | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminabamur 
 | wir wurden gespitzt | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminabamini 
 | ihr wurdet gespitzt | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminabantur 
 | sie wurden gespitzt | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminarem 
 | ich spitzte | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminares 
 | du spitztest | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminaret 
 | er/sie/es spitzte | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminaremus 
 | wir spitzten | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminaretis 
 | ihr spitztet | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminarent 
 | sie spitzten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminarer 
 | ich würde gespitzt | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminareris cacuminarere
 
 | du würdest gespitzt | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminaretur 
 | er/sie/es würde gespitzt | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminaremur 
 | wir würden gespitzt | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminaremini 
 | ihr würdet gespitzt | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminarentur 
 | sie würden gespitzt | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminabo 
 | ich werde spitzen | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminabis 
 | du wirst spitzen | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminabit 
 | er/sie/es wird spitzen | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminabimus 
 | wir werden spitzen | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminabitis 
 | ihr werdet spitzen | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminabunt 
 | sie werden spitzen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminabor 
 | ich werde gespitzt | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminaberis cacuminabere
 
 | du wirst gespitzt | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminabitur 
 | er/sie/es wird gespitzt | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminabimur 
 | wir werden gespitzt | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminabimini 
 | ihr werdet gespitzt | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminabuntur 
 | sie werden gespitzt | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminavi 
 | ich habe gespitzt | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminavisti 
 | du hast gespitzt | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminavit 
 | er/sie/es hat gespitzt | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminavimus 
 | wir haben gespitzt | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminavistis 
 | ihr habt gespitzt | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminaverunt cacuminavere
 
 | sie haben gespitzt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminatus sum 
 | ich bin gespitzt worden | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminatus es 
 | du bist gespitzt worden | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminatus est 
 | er/sie/es ist gespitzt worden | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminati sumus 
 | wir sind gespitzt worden | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminati estis 
 | ihr seid gespitzt worden | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminati sunt 
 | sie sind gespitzt worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminaverim 
 | ich habe gespitzt | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminaveris 
 | du habest gespitzt | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminaverit 
 | er/sie/es habe gespitzt | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminaverimus 
 | wir haben gespitzt | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminaveritis 
 | ihr habet gespitzt | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminaverint 
 | sie haben gespitzt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminatus sim 
 | ich sei gespitzt worden | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminatus sis 
 | du seiest gespitzt worden | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminatus sit 
 | er/sie/es sei gespitzt worden | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminati simus 
 | wir seien gespitzt worden | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminati sitis 
 | ihr seiet gespitzt worden | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminati sint 
 | sie seien gespitzt worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminaveram 
 | ich hatte gespitzt | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminaveras 
 | du hattest gespitzt | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminaverat 
 | er/sie/es hatte gespitzt | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminaveramus 
 | wir hatten gespitzt | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminaveratis 
 | ihr hattet gespitzt | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminaverant 
 | sie hatten gespitzt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminatus eram 
 | ich war gespitzt worden | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminatus eras 
 | du warst gespitzt worden | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminatus erat 
 | er/sie/es war gespitzt worden | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminati eramus 
 | wir waren gespitzt worden | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminati eratis 
 | ihr warst gespitzt worden | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminati erant 
 | sie waren gespitzt worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminavissem 
 | ich hätte gespitzt | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminavisses 
 | du hättest gespitzt | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminavisset 
 | er/sie/es hätte gespitzt | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminavissemus 
 | wir hätten gespitzt | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminavissetis 
 | ihr hättet gespitzt | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminavissent 
 | sie hätten gespitzt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminatus essem 
 | ich wäre gespitzt worden | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminatus esses 
 | du wärest gespitzt worden | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminatus esset 
 | er/sie/es wäre gespitzt worden | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminati essemus 
 | wir wären gespitzt worden | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminati essetis 
 | ihr wäret gespitzt worden | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminati essent 
 | sie wären gespitzt worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminavero 
 | ich werde gespitzt haben | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminaveris 
 | du wirst gespitzt haben | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminaverit 
 | er/sie/es wird gespitzt haben | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminaverimus 
 | wir werden gespitzt haben | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminaveritis 
 | ihr werdet gespitzt haben | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminaverint 
 | sie werden gespitzt haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | cacuminatus ero 
 | ich werde gespitzt worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | cacuminatus eris 
 | du werdest gespitzt worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminatus erit 
 | er/sie/es werde gespitzt worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | cacuminati erimus 
 | wir werden gespitzt worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminati eritis 
 | ihr werdet gespitzt worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminati erunt 
 | sie werden gespitzt worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | cacuminare 
 | spitzen | 
  
    | Vorzeitigkeit | cacuminavisse 
 | gespitzt haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | cacuminaturum esse 
 | spitzen werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | cacuminari cacuminarier
 
 | gespitzt werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | cacuminatum esse 
 | gespitzt worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | cacuminatum iri 
 | künftig gespitzt werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | cacumina 
 | spitze! | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminate 
 | spitzt! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | cacuminato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | cacuminato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | cacuminatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | cacuminanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | cacuminare 
 | das Spitzen | 
  
    | Genitiv | cacuminandi 
 | des Spitzens | 
  
    | Dativ | cacuminando 
 | dem Spitzen | 
  
  
    | Akkusativ | cacuminandum 
 | das Spitzen | 
  
    | Ablativ | cacuminando 
 | durch das Spitzen | 
  
    | Vokativ | cacuminande 
 | Spitzen! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | cacuminandus 
 | cacuminanda 
 | cacuminandum 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminandi 
 | cacuminandae 
 | cacuminandi 
 | 
  
    | Dativ | cacuminando 
 | cacuminandae 
 | cacuminando 
 | 
  
    | Akkusativ | cacuminandum 
 | cacuminandam 
 | cacuminandum 
 | 
  
    | Ablativ | cacuminando 
 | cacuminanda 
 | cacuminando 
 | 
  
    | Vokativ | cacuminande 
 | cacuminanda 
 | cacuminandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | cacuminandi 
 | cacuminandae 
 | cacuminanda 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminandorum 
 | cacuminandarum 
 | cacuminandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | cacuminandos 
 | cacuminandas 
 | cacuminanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | cacuminandi 
 | cacuminandae 
 | cacuminanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | cacuminans 
 | cacuminans 
 | cacuminans 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminantis 
 | cacuminantis 
 | cacuminantis 
 | 
  
    | Dativ | cacuminanti 
 | cacuminanti 
 | cacuminanti 
 | 
  
    | Akkusativ | cacuminantem 
 | cacuminantem 
 | cacuminans 
 | 
  
    | Ablativ | cacuminanti cacuminante
 
 | cacuminanti cacuminante
 
 | cacuminanti cacuminante
 
 | 
  
    | Vokativ | cacuminans 
 | cacuminans 
 | cacuminans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | cacuminantes 
 | cacuminantes 
 | cacuminantia 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminantium cacuminantum
 
 | cacuminantium cacuminantum
 
 | cacuminantium cacuminantum
 
 | 
  
    | Dativ | cacuminantibus 
 | cacuminantibus 
 | cacuminantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | cacuminantes 
 | cacuminantes 
 | cacuminantia 
 | 
  
    | Ablativ | cacuminantibus 
 | cacuminantibus 
 | cacuminantibus 
 | 
  
    | Vokativ | cacuminantes 
 | cacuminantes 
 | cacuminantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | cacuminatus 
 | cacuminata 
 | cacuminatum 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminati 
 | cacuminatae 
 | cacuminati 
 | 
  
    | Dativ | cacuminato 
 | cacuminatae 
 | cacuminato 
 | 
  
    | Akkusativ | cacuminatum 
 | cacuminatam 
 | cacuminatum 
 | 
  
    | Ablativ | cacuminato 
 | cacuminata 
 | cacuminato 
 | 
  
    | Vokativ | cacuminate 
 | cacuminata 
 | cacuminatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | cacuminati 
 | cacuminatae 
 | cacuminata 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminatorum 
 | cacuminatarum 
 | cacuminatorum 
 | 
  
    | Dativ | cacuminatis 
 | cacuminatis 
 | cacuminatis 
 | 
  
    | Akkusativ | cacuminatos 
 | cacuminatas 
 | cacuminata 
 | 
  
    | Ablativ | cacuminatis 
 | cacuminatis 
 | cacuminatis 
 | 
  
    | Vokativ | cacuminati 
 | cacuminatae 
 | cacuminata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | cacuminaturus 
 | cacuminatura 
 | cacuminaturum 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminaturi 
 | cacuminaturae 
 | cacuminaturi 
 | 
  
    | Dativ | cacuminaturo 
 | cacuminaturae 
 | cacuminaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | cacuminaturum 
 | cacuminaturam 
 | cacuminaturum 
 | 
  
    | Ablativ | cacuminaturo 
 | cacuminatura 
 | cacuminaturo 
 | 
  
    | Vokativ | cacuminature 
 | cacuminatura 
 | cacuminaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | cacuminaturi 
 | cacuminaturae 
 | cacuminatura 
 | 
  
    | Genitiv | cacuminaturorum 
 | cacuminaturarum 
 | cacuminaturorum 
 | 
  
    | Dativ | cacuminaturis 
 | cacuminaturis 
 | cacuminaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | cacuminaturos 
 | cacuminaturas 
 | cacuminatura 
 | 
  
    | Ablativ | cacuminaturis 
 | cacuminaturis 
 | cacuminaturis 
 | 
  
    | Vokativ | cacuminaturi 
 | cacuminaturae 
 | cacuminatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | cacuminatum 
 | cacuminatu 
 |