Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilo
|
ich singe |
| 2. Person Singular |
cantilas
|
du singst |
| 3. Person Singular |
cantilat
|
er/sie/es singt |
| 1. Person Plural |
cantilamus
|
wir singen |
| 2. Person Plural |
cantilatis
|
ihr singt |
| 3. Person Plural |
cantilant
|
sie singen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilor
|
ich werde gesungen |
| 2. Person Singular |
cantilaris cantilare
|
du wirst gesungen |
| 3. Person Singular |
cantilatur
|
er/sie/es wird gesungen |
| 1. Person Plural |
cantilamur
|
wir werden gesungen |
| 2. Person Plural |
cantilamini
|
ihr werdet gesungen |
| 3. Person Plural |
cantilantur
|
sie werden gesungen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilem
|
ich singe |
| 2. Person Singular |
cantiles
|
du singest |
| 3. Person Singular |
cantilet
|
er/sie/es singe |
| 1. Person Plural |
cantilemus
|
wir singen |
| 2. Person Plural |
cantiletis
|
ihr singet |
| 3. Person Plural |
cantilent
|
sie singen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cantiler
|
ich werde gesungen |
| 2. Person Singular |
cantileris cantilere
|
du werdest gesungen |
| 3. Person Singular |
cantiletur
|
er/sie/es werde gesungen |
| 1. Person Plural |
cantilemur
|
wir werden gesungen |
| 2. Person Plural |
cantilemini
|
ihr werdet gesungen |
| 3. Person Plural |
cantilentur
|
sie werden gesungen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilabam
|
ich sang |
| 2. Person Singular |
cantilabas
|
du sangst |
| 3. Person Singular |
cantilabat
|
er/sie/es sang |
| 1. Person Plural |
cantilabamus
|
wir sangen |
| 2. Person Plural |
cantilabatis
|
ihr sangt |
| 3. Person Plural |
cantilabant
|
sie sangen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilabar
|
ich wurde gesungen |
| 2. Person Singular |
cantilabaris cantilabare
|
du wurdest gesungen |
| 3. Person Singular |
cantilabatur
|
er/sie/es wurde gesungen |
| 1. Person Plural |
cantilabamur
|
wir wurden gesungen |
| 2. Person Plural |
cantilabamini
|
ihr wurdet gesungen |
| 3. Person Plural |
cantilabantur
|
sie wurden gesungen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilarem
|
ich sänge |
| 2. Person Singular |
cantilares
|
du sängest |
| 3. Person Singular |
cantilaret
|
er/sie/es sänge |
| 1. Person Plural |
cantilaremus
|
wir sängen |
| 2. Person Plural |
cantilaretis
|
ihr sänget |
| 3. Person Plural |
cantilarent
|
sie sängen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilarer
|
ich würde gesungen |
| 2. Person Singular |
cantilareris cantilarere
|
du würdest gesungen |
| 3. Person Singular |
cantilaretur
|
er/sie/es würde gesungen |
| 1. Person Plural |
cantilaremur
|
wir würden gesungen |
| 2. Person Plural |
cantilaremini
|
ihr würdet gesungen |
| 3. Person Plural |
cantilarentur
|
sie würden gesungen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilabo
|
ich werde singen |
| 2. Person Singular |
cantilabis
|
du wirst singen |
| 3. Person Singular |
cantilabit
|
er/sie/es wird singen |
| 1. Person Plural |
cantilabimus
|
wir werden singen |
| 2. Person Plural |
cantilabitis
|
ihr werdet singen |
| 3. Person Plural |
cantilabunt
|
sie werden singen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilabor
|
ich werde gesungen |
| 2. Person Singular |
cantilaberis cantilabere
|
du wirst gesungen |
| 3. Person Singular |
cantilabitur
|
er/sie/es wird gesungen |
| 1. Person Plural |
cantilabimur
|
wir werden gesungen |
| 2. Person Plural |
cantilabimini
|
ihr werdet gesungen |
| 3. Person Plural |
cantilabuntur
|
sie werden gesungen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilavi
|
ich habe gesungen |
| 2. Person Singular |
cantilavisti
|
du hast gesungen |
| 3. Person Singular |
cantilavit
|
er/sie/es hat gesungen |
| 1. Person Plural |
cantilavimus
|
wir haben gesungen |
| 2. Person Plural |
cantilavistis
|
ihr habt gesungen |
| 3. Person Plural |
cantilaverunt cantilavere
|
sie haben gesungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilatus sum
|
ich bin gesungen worden |
| 2. Person Singular |
cantilatus es
|
du bist gesungen worden |
| 3. Person Singular |
cantilatus est
|
er/sie/es ist gesungen worden |
| 1. Person Plural |
cantilati sumus
|
wir sind gesungen worden |
| 2. Person Plural |
cantilati estis
|
ihr seid gesungen worden |
| 3. Person Plural |
cantilati sunt
|
sie sind gesungen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilaverim
|
ich habe gesungen |
| 2. Person Singular |
cantilaveris
|
du habest gesungen |
| 3. Person Singular |
cantilaverit
|
er/sie/es habe gesungen |
| 1. Person Plural |
cantilaverimus
|
wir haben gesungen |
| 2. Person Plural |
cantilaveritis
|
ihr habet gesungen |
| 3. Person Plural |
cantilaverint
|
sie haben gesungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilatus sim
|
ich sei gesungen worden |
| 2. Person Singular |
cantilatus sis
|
du seiest gesungen worden |
| 3. Person Singular |
cantilatus sit
|
er/sie/es sei gesungen worden |
| 1. Person Plural |
cantilati simus
|
wir seien gesungen worden |
| 2. Person Plural |
cantilati sitis
|
ihr seiet gesungen worden |
| 3. Person Plural |
cantilati sint
|
sie seien gesungen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilaveram
|
ich hatte gesungen |
| 2. Person Singular |
cantilaveras
|
du hattest gesungen |
| 3. Person Singular |
cantilaverat
|
er/sie/es hatte gesungen |
| 1. Person Plural |
cantilaveramus
|
wir hatten gesungen |
| 2. Person Plural |
cantilaveratis
|
ihr hattet gesungen |
| 3. Person Plural |
cantilaverant
|
sie hatten gesungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilatus eram
|
ich war gesungen worden |
| 2. Person Singular |
cantilatus eras
|
du warst gesungen worden |
| 3. Person Singular |
cantilatus erat
|
er/sie/es war gesungen worden |
| 1. Person Plural |
cantilati eramus
|
wir waren gesungen worden |
| 2. Person Plural |
cantilati eratis
|
ihr warst gesungen worden |
| 3. Person Plural |
cantilati erant
|
sie waren gesungen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilavissem
|
ich hätte gesungen |
| 2. Person Singular |
cantilavisses
|
du hättest gesungen |
| 3. Person Singular |
cantilavisset
|
er/sie/es hätte gesungen |
| 1. Person Plural |
cantilavissemus
|
wir hätten gesungen |
| 2. Person Plural |
cantilavissetis
|
ihr hättet gesungen |
| 3. Person Plural |
cantilavissent
|
sie hätten gesungen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilatus essem
|
ich wäre gesungen worden |
| 2. Person Singular |
cantilatus esses
|
du wärest gesungen worden |
| 3. Person Singular |
cantilatus esset
|
er/sie/es wäre gesungen worden |
| 1. Person Plural |
cantilati essemus
|
wir wären gesungen worden |
| 2. Person Plural |
cantilati essetis
|
ihr wäret gesungen worden |
| 3. Person Plural |
cantilati essent
|
sie wären gesungen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilavero
|
ich werde gesungen haben |
| 2. Person Singular |
cantilaveris
|
du wirst gesungen haben |
| 3. Person Singular |
cantilaverit
|
er/sie/es wird gesungen haben |
| 1. Person Plural |
cantilaverimus
|
wir werden gesungen haben |
| 2. Person Plural |
cantilaveritis
|
ihr werdet gesungen haben |
| 3. Person Plural |
cantilaverint
|
sie werden gesungen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cantilatus ero
|
ich werde gesungen worden sein |
| 2. Person Singular |
cantilatus eris
|
du werdest gesungen worden sein |
| 3. Person Singular |
cantilatus erit
|
er/sie/es werde gesungen worden sein |
| 1. Person Plural |
cantilati erimus
|
wir werden gesungen worden sein |
| 2. Person Plural |
cantilati eritis
|
ihr werdet gesungen worden sein |
| 3. Person Plural |
cantilati erunt
|
sie werden gesungen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cantilare
|
singen |
| Vorzeitigkeit |
cantilavisse
|
gesungen haben |
| Nachzeitigkeit |
cantilaturum esse
|
singen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cantilari cantilarier
|
gesungen werden |
| Vorzeitigkeit |
cantilatum esse
|
gesungen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
cantilatum iri
|
künftig gesungen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cantila
|
singe; sing! |
| 2. Person Plural |
cantilate
|
singt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cantilato
|
| 3. Person Singular |
cantilato
|
| 2. Person Plural |
cantilatote
|
| 3. Person Plural |
cantilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cantilare
|
das Singen |
| Genitiv |
cantilandi
|
des Singens |
| Dativ |
cantilando
|
dem Singen |
| Akkusativ |
cantilandum
|
das Singen |
| Ablativ |
cantilando
|
durch das Singen |
| Vokativ |
cantilande
|
Singen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cantilandus
|
cantilanda
|
cantilandum
|
| Genitiv |
cantilandi
|
cantilandae
|
cantilandi
|
| Dativ |
cantilando
|
cantilandae
|
cantilando
|
| Akkusativ |
cantilandum
|
cantilandam
|
cantilandum
|
| Ablativ |
cantilando
|
cantilanda
|
cantilando
|
| Vokativ |
cantilande
|
cantilanda
|
cantilandum
|
Plural
| Nominativ |
cantilandi
|
cantilandae
|
cantilanda
|
| Genitiv |
cantilandorum
|
cantilandarum
|
cantilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cantilandos
|
cantilandas
|
cantilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cantilandi
|
cantilandae
|
cantilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cantilans
|
cantilans
|
cantilans
|
| Genitiv |
cantilantis
|
cantilantis
|
cantilantis
|
| Dativ |
cantilanti
|
cantilanti
|
cantilanti
|
| Akkusativ |
cantilantem
|
cantilantem
|
cantilans
|
| Ablativ |
cantilanti cantilante
|
cantilanti cantilante
|
cantilanti cantilante
|
| Vokativ |
cantilans
|
cantilans
|
cantilans
|
Plural
| Nominativ |
cantilantes
|
cantilantes
|
cantilantia
|
| Genitiv |
cantilantium cantilantum
|
cantilantium cantilantum
|
cantilantium cantilantum
|
| Dativ |
cantilantibus
|
cantilantibus
|
cantilantibus
|
| Akkusativ |
cantilantes
|
cantilantes
|
cantilantia
|
| Ablativ |
cantilantibus
|
cantilantibus
|
cantilantibus
|
| Vokativ |
cantilantes
|
cantilantes
|
cantilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cantilatus
|
cantilata
|
cantilatum
|
| Genitiv |
cantilati
|
cantilatae
|
cantilati
|
| Dativ |
cantilato
|
cantilatae
|
cantilato
|
| Akkusativ |
cantilatum
|
cantilatam
|
cantilatum
|
| Ablativ |
cantilato
|
cantilata
|
cantilato
|
| Vokativ |
cantilate
|
cantilata
|
cantilatum
|
Plural
| Nominativ |
cantilati
|
cantilatae
|
cantilata
|
| Genitiv |
cantilatorum
|
cantilatarum
|
cantilatorum
|
| Dativ |
cantilatis
|
cantilatis
|
cantilatis
|
| Akkusativ |
cantilatos
|
cantilatas
|
cantilata
|
| Ablativ |
cantilatis
|
cantilatis
|
cantilatis
|
| Vokativ |
cantilati
|
cantilatae
|
cantilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cantilaturus
|
cantilatura
|
cantilaturum
|
| Genitiv |
cantilaturi
|
cantilaturae
|
cantilaturi
|
| Dativ |
cantilaturo
|
cantilaturae
|
cantilaturo
|
| Akkusativ |
cantilaturum
|
cantilaturam
|
cantilaturum
|
| Ablativ |
cantilaturo
|
cantilatura
|
cantilaturo
|
| Vokativ |
cantilature
|
cantilatura
|
cantilaturum
|
Plural
| Nominativ |
cantilaturi
|
cantilaturae
|
cantilatura
|
| Genitiv |
cantilaturorum
|
cantilaturarum
|
cantilaturorum
|
| Dativ |
cantilaturis
|
cantilaturis
|
cantilaturis
|
| Akkusativ |
cantilaturos
|
cantilaturas
|
cantilatura
|
| Ablativ |
cantilaturis
|
cantilaturis
|
cantilaturis
|
| Vokativ |
cantilaturi
|
cantilaturae
|
cantilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cantilatum
|
cantilatu
|