Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carino
  | 
    ich beleidige | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinas
  | 
    du beleidigst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinat
  | 
    er/sie/es beleidigt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinamus
  | 
    wir beleidigen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinatis
  | 
    ihr beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinant
  | 
    sie beleidigen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinor
  | 
    ich werde beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaris carinare
  | 
    du wirst beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatur
  | 
    er/sie/es wird beleidigt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinamur
  | 
    wir werden beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinamini
  | 
    ihr werdet beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinantur
  | 
    sie werden beleidigt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinem
  | 
    ich beleidige | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carines
  | 
    du beleidigest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinet
  | 
    er/sie/es beleidige | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinemus
  | 
    wir beleidigen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinetis
  | 
    ihr beleidiget | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinent
  | 
    sie beleidigen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cariner
  | 
    ich werde beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carineris carinere
  | 
    du werdest beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinetur
  | 
    er/sie/es werde beleidigt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinemur
  | 
    wir werden beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinemini
  | 
    ihr werdet beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinentur
  | 
    sie werden beleidigt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabam
  | 
    ich beleidigte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinabas
  | 
    du beleidigtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabat
  | 
    er/sie/es beleidigte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabamus
  | 
    wir beleidigten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabatis
  | 
    ihr beleidigtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabant
  | 
    sie beleidigten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabar
  | 
    ich wurde beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinabaris carinabare
  | 
    du wurdest beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabatur
  | 
    er/sie/es wurde beleidigt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabamur
  | 
    wir wurden beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabamini
  | 
    ihr wurdet beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabantur
  | 
    sie wurden beleidigt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinarem
  | 
    ich beleidigte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinares
  | 
    du beleidigtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaret
  | 
    er/sie/es beleidigte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaremus
  | 
    wir beleidigten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaretis
  | 
    ihr beleidigtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinarent
  | 
    sie beleidigten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinarer
  | 
    ich würde beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinareris carinarere
  | 
    du würdest beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaretur
  | 
    er/sie/es würde beleidigt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaremur
  | 
    wir würden beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaremini
  | 
    ihr würdet beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinarentur
  | 
    sie würden beleidigt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabo
  | 
    ich werde beleidigen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinabis
  | 
    du wirst beleidigen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabit
  | 
    er/sie/es wird beleidigen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabimus
  | 
    wir werden beleidigen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabitis
  | 
    ihr werdet beleidigen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabunt
  | 
    sie werden beleidigen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabor
  | 
    ich werde beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaberis carinabere
  | 
    du wirst beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabitur
  | 
    er/sie/es wird beleidigt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabimur
  | 
    wir werden beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabimini
  | 
    ihr werdet beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabuntur
  | 
    sie werden beleidigt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinavi
  | 
    ich habe beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinavisti
  | 
    du hast beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinavit
  | 
    er/sie/es hat beleidigt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinavimus
  | 
    wir haben beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinavistis
  | 
    ihr habt beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverunt carinavere
  | 
    sie haben beleidigt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus sum
  | 
    ich bin beleidigt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus es
  | 
    du bist beleidigt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus est
  | 
    er/sie/es ist beleidigt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati sumus
  | 
    wir sind beleidigt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati estis
  | 
    ihr seid beleidigt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati sunt
  | 
    sie sind beleidigt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinaverim
  | 
    ich habe beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaveris
  | 
    du habest beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaverit
  | 
    er/sie/es habe beleidigt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaverimus
  | 
    wir haben beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaveritis
  | 
    ihr habet beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverint
  | 
    sie haben beleidigt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus sim
  | 
    ich sei beleidigt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus sis
  | 
    du seiest beleidigt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus sit
  | 
    er/sie/es sei beleidigt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati simus
  | 
    wir seien beleidigt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati sitis
  | 
    ihr seiet beleidigt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati sint
  | 
    sie seien beleidigt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinaveram
  | 
    ich hatte beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaveras
  | 
    du hattest beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaverat
  | 
    er/sie/es hatte beleidigt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaveramus
  | 
    wir hatten beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaveratis
  | 
    ihr hattet beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverant
  | 
    sie hatten beleidigt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus eram
  | 
    ich war beleidigt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus eras
  | 
    du warst beleidigt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus erat
  | 
    er/sie/es war beleidigt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati eramus
  | 
    wir waren beleidigt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati eratis
  | 
    ihr warst beleidigt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati erant
  | 
    sie waren beleidigt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinavissem
  | 
    ich hätte beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinavisses
  | 
    du hättest beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinavisset
  | 
    er/sie/es hätte beleidigt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinavissemus
  | 
    wir hätten beleidigt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinavissetis
  | 
    ihr hättet beleidigt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinavissent
  | 
    sie hätten beleidigt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus essem
  | 
    ich wäre beleidigt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus esses
  | 
    du wärest beleidigt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus esset
  | 
    er/sie/es wäre beleidigt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati essemus
  | 
    wir wären beleidigt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati essetis
  | 
    ihr wäret beleidigt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati essent
  | 
    sie wären beleidigt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinavero
  | 
    ich werde beleidigt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaveris
  | 
    du wirst beleidigt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaverit
  | 
    er/sie/es wird beleidigt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaverimus
  | 
    wir werden beleidigt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaveritis
  | 
    ihr werdet beleidigt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverint
  | 
    sie werden beleidigt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus ero
  | 
    ich werde beleidigt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus eris
  | 
    du werdest beleidigt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus erit
  | 
    er/sie/es werde beleidigt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati erimus
  | 
    wir werden beleidigt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati eritis
  | 
    ihr werdet beleidigt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati erunt
  | 
    sie werden beleidigt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    carinare
  | 
    beleidigen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    carinavisse
  | 
    beleidigt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    carinaturum esse
  | 
    beleidigen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    carinari carinarier
  | 
    beleidigt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    carinatum esse
  | 
    beleidigt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    carinatum iri
  | 
    künftig beleidigt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    carina
  | 
    beleidige! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinate
  | 
    beleidigt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    carinato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    carinato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    carinatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    carinanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    carinare
  | 
    das Beleidigen | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinandi
  | 
    des Beleidigens | 
  
  
    | Dativ | 
    carinando
  | 
    dem Beleidigen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    carinandum
  | 
    das Beleidigen | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinando
  | 
    durch das Beleidigen | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinande
  | 
    Beleidigen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinandus
  | 
    carinanda
  | 
    carinandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinandi
  | 
    carinandae
  | 
    carinandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinando
  | 
    carinandae
  | 
    carinando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinandum
  | 
    carinandam
  | 
    carinandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinando
  | 
    carinanda
  | 
    carinando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinande
  | 
    carinanda
  | 
    carinandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinandi
  | 
    carinandae
  | 
    carinanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinandorum
  | 
    carinandarum
  | 
    carinandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinandos
  | 
    carinandas
  | 
    carinanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinandi
  | 
    carinandae
  | 
    carinanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinantis
  | 
    carinantis
  | 
    carinantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinanti
  | 
    carinanti
  | 
    carinanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinantem
  | 
    carinantem
  | 
    carinans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinanti carinante
  | 
    carinanti carinante
  | 
    carinanti carinante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinantes
  | 
    carinantes
  | 
    carinantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinantium carinantum
  | 
    carinantium carinantum
  | 
    carinantium carinantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinantes
  | 
    carinantes
  | 
    carinantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinantes
  | 
    carinantes
  | 
    carinantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinatus
  | 
    carinata
  | 
    carinatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinati
  | 
    carinatae
  | 
    carinati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinato
  | 
    carinatae
  | 
    carinato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinatum
  | 
    carinatam
  | 
    carinatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinato
  | 
    carinata
  | 
    carinato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinate
  | 
    carinata
  | 
    carinatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinati
  | 
    carinatae
  | 
    carinata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinatorum
  | 
    carinatarum
  | 
    carinatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinatos
  | 
    carinatas
  | 
    carinata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinati
  | 
    carinatae
  | 
    carinata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinaturus
  | 
    carinatura
  | 
    carinaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinaturi
  | 
    carinaturae
  | 
    carinaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinaturo
  | 
    carinaturae
  | 
    carinaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinaturum
  | 
    carinaturam
  | 
    carinaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinaturo
  | 
    carinatura
  | 
    carinaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinature
  | 
    carinatura
  | 
    carinaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinaturi
  | 
    carinaturae
  | 
    carinatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinaturorum
  | 
    carinaturarum
  | 
    carinaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinaturos
  | 
    carinaturas
  | 
    carinatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinaturi
  | 
    carinaturae
  | 
    carinatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    carinatum
  | 
    carinatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carino
  | 
    ich beschimpfe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinas
  | 
    du beschimpfst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinat
  | 
    er/sie/es beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinamus
  | 
    wir beschimpfen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinatis
  | 
    ihr beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinant
  | 
    sie beschimpfen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinor
  | 
    ich werde beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaris carinare
  | 
    du wirst beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatur
  | 
    er/sie/es wird beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinamur
  | 
    wir werden beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinamini
  | 
    ihr werdet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinantur
  | 
    sie werden beschimpft | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinem
  | 
    ich beschimpfe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carines
  | 
    du beschimpfest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinet
  | 
    er/sie/es beschimpfe | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinemus
  | 
    wir beschimpfen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinetis
  | 
    ihr beschimpfet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinent
  | 
    sie beschimpfen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cariner
  | 
    ich werde beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carineris carinere
  | 
    du werdest beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinetur
  | 
    er/sie/es werde beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinemur
  | 
    wir werden beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinemini
  | 
    ihr werdet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinentur
  | 
    sie werden beschimpft | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabam
  | 
    ich beschimpfte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinabas
  | 
    du beschimpftest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabat
  | 
    er/sie/es beschimpfte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabamus
  | 
    wir beschimpften | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabatis
  | 
    ihr beschimpftet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabant
  | 
    sie beschimpften | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabar
  | 
    ich wurde beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinabaris carinabare
  | 
    du wurdest beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabatur
  | 
    er/sie/es wurde beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabamur
  | 
    wir wurden beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabamini
  | 
    ihr wurdet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabantur
  | 
    sie wurden beschimpft | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinarem
  | 
    ich beschimpfte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinares
  | 
    du beschimpftest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaret
  | 
    er/sie/es beschimpfte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaremus
  | 
    wir beschimpften | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaretis
  | 
    ihr beschimpftet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinarent
  | 
    sie beschimpften | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinarer
  | 
    ich würde beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinareris carinarere
  | 
    du würdest beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaretur
  | 
    er/sie/es würde beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaremur
  | 
    wir würden beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaremini
  | 
    ihr würdet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinarentur
  | 
    sie würden beschimpft | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabo
  | 
    ich werde beschimpfen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinabis
  | 
    du wirst beschimpfen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabit
  | 
    er/sie/es wird beschimpfen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabimus
  | 
    wir werden beschimpfen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabitis
  | 
    ihr werdet beschimpfen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabunt
  | 
    sie werden beschimpfen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabor
  | 
    ich werde beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaberis carinabere
  | 
    du wirst beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabitur
  | 
    er/sie/es wird beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabimur
  | 
    wir werden beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabimini
  | 
    ihr werdet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabuntur
  | 
    sie werden beschimpft | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinavi
  | 
    ich habe beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinavisti
  | 
    du hast beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinavit
  | 
    er/sie/es hat beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinavimus
  | 
    wir haben beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinavistis
  | 
    ihr habt beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverunt carinavere
  | 
    sie haben beschimpft | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus sum
  | 
    ich bin beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus es
  | 
    du bist beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus est
  | 
    er/sie/es ist beschimpft worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati sumus
  | 
    wir sind beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati estis
  | 
    ihr seid beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati sunt
  | 
    sie sind beschimpft worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinaverim
  | 
    ich habe beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaveris
  | 
    du habest beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaverit
  | 
    er/sie/es habe beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaverimus
  | 
    wir haben beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaveritis
  | 
    ihr habet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverint
  | 
    sie haben beschimpft | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus sim
  | 
    ich sei beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus sis
  | 
    du seiest beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus sit
  | 
    er/sie/es sei beschimpft worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati simus
  | 
    wir seien beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati sitis
  | 
    ihr seiet beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati sint
  | 
    sie seien beschimpft worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinaveram
  | 
    ich hatte beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaveras
  | 
    du hattest beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaverat
  | 
    er/sie/es hatte beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaveramus
  | 
    wir hatten beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaveratis
  | 
    ihr hattet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverant
  | 
    sie hatten beschimpft | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus eram
  | 
    ich war beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus eras
  | 
    du warst beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus erat
  | 
    er/sie/es war beschimpft worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati eramus
  | 
    wir waren beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati eratis
  | 
    ihr warst beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati erant
  | 
    sie waren beschimpft worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinavissem
  | 
    ich hätte beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinavisses
  | 
    du hättest beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinavisset
  | 
    er/sie/es hätte beschimpft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinavissemus
  | 
    wir hätten beschimpft | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinavissetis
  | 
    ihr hättet beschimpft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinavissent
  | 
    sie hätten beschimpft | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus essem
  | 
    ich wäre beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus esses
  | 
    du wärest beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus esset
  | 
    er/sie/es wäre beschimpft worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati essemus
  | 
    wir wären beschimpft worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati essetis
  | 
    ihr wäret beschimpft worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati essent
  | 
    sie wären beschimpft worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinavero
  | 
    ich werde beschimpft haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaveris
  | 
    du wirst beschimpft haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaverit
  | 
    er/sie/es wird beschimpft haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaverimus
  | 
    wir werden beschimpft haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaveritis
  | 
    ihr werdet beschimpft haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverint
  | 
    sie werden beschimpft haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus ero
  | 
    ich werde beschimpft worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus eris
  | 
    du werdest beschimpft worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus erit
  | 
    er/sie/es werde beschimpft worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati erimus
  | 
    wir werden beschimpft worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati eritis
  | 
    ihr werdet beschimpft worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati erunt
  | 
    sie werden beschimpft worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    carinare
  | 
    beschimpfen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    carinavisse
  | 
    beschimpft haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    carinaturum esse
  | 
    beschimpfen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    carinari carinarier
  | 
    beschimpft werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    carinatum esse
  | 
    beschimpft worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    carinatum iri
  | 
    künftig beschimpft werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    carina
  | 
    beschimpfe! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinate
  | 
    beschimpft! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    carinato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    carinato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    carinatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    carinanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    carinare
  | 
    das Beschimpfen | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinandi
  | 
    des Beschimpfens | 
  
  
    | Dativ | 
    carinando
  | 
    dem Beschimpfen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    carinandum
  | 
    das Beschimpfen | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinando
  | 
    durch das Beschimpfen | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinande
  | 
    Beschimpfen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinandus
  | 
    carinanda
  | 
    carinandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinandi
  | 
    carinandae
  | 
    carinandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinando
  | 
    carinandae
  | 
    carinando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinandum
  | 
    carinandam
  | 
    carinandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinando
  | 
    carinanda
  | 
    carinando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinande
  | 
    carinanda
  | 
    carinandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinandi
  | 
    carinandae
  | 
    carinanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinandorum
  | 
    carinandarum
  | 
    carinandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinandos
  | 
    carinandas
  | 
    carinanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinandi
  | 
    carinandae
  | 
    carinanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinantis
  | 
    carinantis
  | 
    carinantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinanti
  | 
    carinanti
  | 
    carinanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinantem
  | 
    carinantem
  | 
    carinans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinanti carinante
  | 
    carinanti carinante
  | 
    carinanti carinante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinantes
  | 
    carinantes
  | 
    carinantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinantium carinantum
  | 
    carinantium carinantum
  | 
    carinantium carinantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinantes
  | 
    carinantes
  | 
    carinantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinantes
  | 
    carinantes
  | 
    carinantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinatus
  | 
    carinata
  | 
    carinatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinati
  | 
    carinatae
  | 
    carinati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinato
  | 
    carinatae
  | 
    carinato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinatum
  | 
    carinatam
  | 
    carinatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinato
  | 
    carinata
  | 
    carinato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinate
  | 
    carinata
  | 
    carinatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinati
  | 
    carinatae
  | 
    carinata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinatorum
  | 
    carinatarum
  | 
    carinatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinatos
  | 
    carinatas
  | 
    carinata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinati
  | 
    carinatae
  | 
    carinata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinaturus
  | 
    carinatura
  | 
    carinaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinaturi
  | 
    carinaturae
  | 
    carinaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinaturo
  | 
    carinaturae
  | 
    carinaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinaturum
  | 
    carinaturam
  | 
    carinaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinaturo
  | 
    carinatura
  | 
    carinaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinature
  | 
    carinatura
  | 
    carinaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinaturi
  | 
    carinaturae
  | 
    carinatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinaturorum
  | 
    carinaturarum
  | 
    carinaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinaturos
  | 
    carinaturas
  | 
    carinatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinaturi
  | 
    carinaturae
  | 
    carinatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    carinatum
  | 
    carinatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carino
  | 
    ich schmähe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinas
  | 
    du schmähst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinat
  | 
    er/sie/es schmäht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinamus
  | 
    wir schmähen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinatis
  | 
    ihr schmäht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinant
  | 
    sie schmähen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinor
  | 
    ich werde geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaris carinare
  | 
    du wirst geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatur
  | 
    er/sie/es wird geschmäht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinamur
  | 
    wir werden geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinamini
  | 
    ihr werdet geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinantur
  | 
    sie werden geschmäht | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinem
  | 
    ich schmähe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carines
  | 
    du schmähest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinet
  | 
    er/sie/es schmähe | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinemus
  | 
    wir schmähen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinetis
  | 
    ihr schmähet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinent
  | 
    sie schmähen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cariner
  | 
    ich werde geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carineris carinere
  | 
    du werdest geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinetur
  | 
    er/sie/es werde geschmäht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinemur
  | 
    wir werden geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinemini
  | 
    ihr werdet geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinentur
  | 
    sie werden geschmäht | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabam
  | 
    ich schmähte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinabas
  | 
    du schmähtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabat
  | 
    er/sie/es schmähte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabamus
  | 
    wir schmähten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabatis
  | 
    ihr schmähtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabant
  | 
    sie schmähten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabar
  | 
    ich wurde geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinabaris carinabare
  | 
    du wurdest geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabatur
  | 
    er/sie/es wurde geschmäht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabamur
  | 
    wir wurden geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabamini
  | 
    ihr wurdet geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabantur
  | 
    sie wurden geschmäht | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinarem
  | 
    ich schmähte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinares
  | 
    du schmähtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaret
  | 
    er/sie/es schmähte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaremus
  | 
    wir schmähten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaretis
  | 
    ihr schmähtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinarent
  | 
    sie schmähten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinarer
  | 
    ich würde geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinareris carinarere
  | 
    du würdest geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaretur
  | 
    er/sie/es würde geschmäht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaremur
  | 
    wir würden geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaremini
  | 
    ihr würdet geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinarentur
  | 
    sie würden geschmäht | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabo
  | 
    ich werde schmähen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinabis
  | 
    du wirst schmähen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabit
  | 
    er/sie/es wird schmähen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabimus
  | 
    wir werden schmähen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabitis
  | 
    ihr werdet schmähen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabunt
  | 
    sie werden schmähen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabor
  | 
    ich werde geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaberis carinabere
  | 
    du wirst geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabitur
  | 
    er/sie/es wird geschmäht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabimur
  | 
    wir werden geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabimini
  | 
    ihr werdet geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabuntur
  | 
    sie werden geschmäht | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinavi
  | 
    ich habe geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinavisti
  | 
    du hast geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinavit
  | 
    er/sie/es hat geschmäht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinavimus
  | 
    wir haben geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinavistis
  | 
    ihr habt geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverunt carinavere
  | 
    sie haben geschmäht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus sum
  | 
    ich bin geschmäht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus es
  | 
    du bist geschmäht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus est
  | 
    er/sie/es ist geschmäht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati sumus
  | 
    wir sind geschmäht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati estis
  | 
    ihr seid geschmäht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati sunt
  | 
    sie sind geschmäht worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinaverim
  | 
    ich habe geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaveris
  | 
    du habest geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaverit
  | 
    er/sie/es habe geschmäht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaverimus
  | 
    wir haben geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaveritis
  | 
    ihr habet geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverint
  | 
    sie haben geschmäht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus sim
  | 
    ich sei geschmäht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus sis
  | 
    du seiest geschmäht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus sit
  | 
    er/sie/es sei geschmäht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati simus
  | 
    wir seien geschmäht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati sitis
  | 
    ihr seiet geschmäht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati sint
  | 
    sie seien geschmäht worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinaveram
  | 
    ich hatte geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaveras
  | 
    du hattest geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaverat
  | 
    er/sie/es hatte geschmäht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaveramus
  | 
    wir hatten geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaveratis
  | 
    ihr hattet geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverant
  | 
    sie hatten geschmäht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus eram
  | 
    ich war geschmäht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus eras
  | 
    du warst geschmäht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus erat
  | 
    er/sie/es war geschmäht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati eramus
  | 
    wir waren geschmäht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati eratis
  | 
    ihr warst geschmäht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati erant
  | 
    sie waren geschmäht worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinavissem
  | 
    ich hätte geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinavisses
  | 
    du hättest geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinavisset
  | 
    er/sie/es hätte geschmäht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinavissemus
  | 
    wir hätten geschmäht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinavissetis
  | 
    ihr hättet geschmäht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinavissent
  | 
    sie hätten geschmäht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus essem
  | 
    ich wäre geschmäht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus esses
  | 
    du wärest geschmäht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus esset
  | 
    er/sie/es wäre geschmäht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati essemus
  | 
    wir wären geschmäht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati essetis
  | 
    ihr wäret geschmäht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati essent
  | 
    sie wären geschmäht worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinavero
  | 
    ich werde geschmäht haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaveris
  | 
    du wirst geschmäht haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaverit
  | 
    er/sie/es wird geschmäht haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaverimus
  | 
    wir werden geschmäht haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaveritis
  | 
    ihr werdet geschmäht haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverint
  | 
    sie werden geschmäht haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus ero
  | 
    ich werde geschmäht worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus eris
  | 
    du werdest geschmäht worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus erit
  | 
    er/sie/es werde geschmäht worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati erimus
  | 
    wir werden geschmäht worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati eritis
  | 
    ihr werdet geschmäht worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati erunt
  | 
    sie werden geschmäht worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    carinare
  | 
    schmähen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    carinavisse
  | 
    geschmäht haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    carinaturum esse
  | 
    schmähen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    carinari carinarier
  | 
    geschmäht werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    carinatum esse
  | 
    geschmäht worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    carinatum iri
  | 
    künftig geschmäht werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    carina
  | 
    schmähe! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinate
  | 
    schmäht! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    carinato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    carinato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    carinatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    carinanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    carinare
  | 
    das Schmähen | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinandi
  | 
    des Schmähens | 
  
  
    | Dativ | 
    carinando
  | 
    dem Schmähen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    carinandum
  | 
    das Schmähen | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinando
  | 
    durch das Schmähen | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinande
  | 
    Schmähen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinandus
  | 
    carinanda
  | 
    carinandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinandi
  | 
    carinandae
  | 
    carinandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinando
  | 
    carinandae
  | 
    carinando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinandum
  | 
    carinandam
  | 
    carinandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinando
  | 
    carinanda
  | 
    carinando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinande
  | 
    carinanda
  | 
    carinandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinandi
  | 
    carinandae
  | 
    carinanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinandorum
  | 
    carinandarum
  | 
    carinandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinandos
  | 
    carinandas
  | 
    carinanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinandi
  | 
    carinandae
  | 
    carinanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinantis
  | 
    carinantis
  | 
    carinantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinanti
  | 
    carinanti
  | 
    carinanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinantem
  | 
    carinantem
  | 
    carinans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinanti carinante
  | 
    carinanti carinante
  | 
    carinanti carinante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinantes
  | 
    carinantes
  | 
    carinantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinantium carinantum
  | 
    carinantium carinantum
  | 
    carinantium carinantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinantes
  | 
    carinantes
  | 
    carinantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinantes
  | 
    carinantes
  | 
    carinantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinatus
  | 
    carinata
  | 
    carinatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinati
  | 
    carinatae
  | 
    carinati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinato
  | 
    carinatae
  | 
    carinato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinatum
  | 
    carinatam
  | 
    carinatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinato
  | 
    carinata
  | 
    carinato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinate
  | 
    carinata
  | 
    carinatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinati
  | 
    carinatae
  | 
    carinata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinatorum
  | 
    carinatarum
  | 
    carinatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinatos
  | 
    carinatas
  | 
    carinata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinati
  | 
    carinatae
  | 
    carinata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinaturus
  | 
    carinatura
  | 
    carinaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinaturi
  | 
    carinaturae
  | 
    carinaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinaturo
  | 
    carinaturae
  | 
    carinaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinaturum
  | 
    carinaturam
  | 
    carinaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinaturo
  | 
    carinatura
  | 
    carinaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinature
  | 
    carinatura
  | 
    carinaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinaturi
  | 
    carinaturae
  | 
    carinatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinaturorum
  | 
    carinaturarum
  | 
    carinaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinaturos
  | 
    carinaturas
  | 
    carinatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinaturi
  | 
    carinaturae
  | 
    carinatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    carinatum
  | 
    carinatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carino
  | 
    ich verfluche | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinas
  | 
    du verfluchst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinat
  | 
    er/sie/es verflucht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinamus
  | 
    wir verfluchen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinatis
  | 
    ihr verflucht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinant
  | 
    sie verfluchen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinor
  | 
    ich werde verflucht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaris carinare
  | 
    du wirst verflucht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatur
  | 
    er/sie/es wird verflucht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinamur
  | 
    wir werden verflucht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinamini
  | 
    ihr werdet verflucht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinantur
  | 
    sie werden verflucht | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinem
  | 
    ich verfluche | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carines
  | 
    du verfluchest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinet
  | 
    er/sie/es verfluche | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinemus
  | 
    wir verfluchen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinetis
  | 
    ihr verfluchet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinent
  | 
    sie verfluchen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cariner
  | 
    ich werde verflucht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carineris carinere
  | 
    du werdest verflucht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinetur
  | 
    er/sie/es werde verflucht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinemur
  | 
    wir werden verflucht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinemini
  | 
    ihr werdet verflucht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinentur
  | 
    sie werden verflucht | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabam
  | 
    ich verfluchte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinabas
  | 
    du verfluchtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabat
  | 
    er/sie/es verfluchte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabamus
  | 
    wir verfluchten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabatis
  | 
    ihr verfluchtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabant
  | 
    sie verfluchten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabar
  | 
    ich wurde verflucht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinabaris carinabare
  | 
    du wurdest verflucht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabatur
  | 
    er/sie/es wurde verflucht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabamur
  | 
    wir wurden verflucht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabamini
  | 
    ihr wurdet verflucht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabantur
  | 
    sie wurden verflucht | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinarem
  | 
    ich verfluchte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinares
  | 
    du verfluchtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaret
  | 
    er/sie/es verfluchte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaremus
  | 
    wir verfluchten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaretis
  | 
    ihr verfluchtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinarent
  | 
    sie verfluchten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinarer
  | 
    ich würde verflucht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinareris carinarere
  | 
    du würdest verflucht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaretur
  | 
    er/sie/es würde verflucht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaremur
  | 
    wir würden verflucht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaremini
  | 
    ihr würdet verflucht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinarentur
  | 
    sie würden verflucht | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabo
  | 
    ich werde verfluchen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinabis
  | 
    du wirst verfluchen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabit
  | 
    er/sie/es wird verfluchen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabimus
  | 
    wir werden verfluchen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabitis
  | 
    ihr werdet verfluchen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabunt
  | 
    sie werden verfluchen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabor
  | 
    ich werde verflucht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaberis carinabere
  | 
    du wirst verflucht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabitur
  | 
    er/sie/es wird verflucht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabimur
  | 
    wir werden verflucht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabimini
  | 
    ihr werdet verflucht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabuntur
  | 
    sie werden verflucht | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinavi
  | 
    ich habe verflucht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinavisti
  | 
    du hast verflucht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinavit
  | 
    er/sie/es hat verflucht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinavimus
  | 
    wir haben verflucht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinavistis
  | 
    ihr habt verflucht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverunt carinavere
  | 
    sie haben verflucht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus sum
  | 
    ich bin verflucht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus es
  | 
    du bist verflucht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus est
  | 
    er/sie/es ist verflucht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati sumus
  | 
    wir sind verflucht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati estis
  | 
    ihr seid verflucht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati sunt
  | 
    sie sind verflucht worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinaverim
  | 
    ich habe verflucht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaveris
  | 
    du habest verflucht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaverit
  | 
    er/sie/es habe verflucht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaverimus
  | 
    wir haben verflucht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaveritis
  | 
    ihr habet verflucht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverint
  | 
    sie haben verflucht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus sim
  | 
    ich sei verflucht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus sis
  | 
    du seiest verflucht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus sit
  | 
    er/sie/es sei verflucht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati simus
  | 
    wir seien verflucht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati sitis
  | 
    ihr seiet verflucht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati sint
  | 
    sie seien verflucht worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinaveram
  | 
    ich hatte verflucht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaveras
  | 
    du hattest verflucht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaverat
  | 
    er/sie/es hatte verflucht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaveramus
  | 
    wir hatten verflucht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaveratis
  | 
    ihr hattet verflucht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverant
  | 
    sie hatten verflucht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus eram
  | 
    ich war verflucht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus eras
  | 
    du warst verflucht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus erat
  | 
    er/sie/es war verflucht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati eramus
  | 
    wir waren verflucht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati eratis
  | 
    ihr warst verflucht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati erant
  | 
    sie waren verflucht worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinavissem
  | 
    ich hätte verflucht | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinavisses
  | 
    du hättest verflucht | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinavisset
  | 
    er/sie/es hätte verflucht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinavissemus
  | 
    wir hätten verflucht | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinavissetis
  | 
    ihr hättet verflucht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinavissent
  | 
    sie hätten verflucht | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus essem
  | 
    ich wäre verflucht worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus esses
  | 
    du wärest verflucht worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus esset
  | 
    er/sie/es wäre verflucht worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati essemus
  | 
    wir wären verflucht worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati essetis
  | 
    ihr wäret verflucht worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati essent
  | 
    sie wären verflucht worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinavero
  | 
    ich werde verflucht haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaveris
  | 
    du wirst verflucht haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaverit
  | 
    er/sie/es wird verflucht haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaverimus
  | 
    wir werden verflucht haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaveritis
  | 
    ihr werdet verflucht haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverint
  | 
    sie werden verflucht haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus ero
  | 
    ich werde verflucht worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus eris
  | 
    du werdest verflucht worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus erit
  | 
    er/sie/es werde verflucht worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati erimus
  | 
    wir werden verflucht worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati eritis
  | 
    ihr werdet verflucht worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati erunt
  | 
    sie werden verflucht worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    carinare
  | 
    verfluchen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    carinavisse
  | 
    verflucht haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    carinaturum esse
  | 
    verfluchen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    carinari carinarier
  | 
    verflucht werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    carinatum esse
  | 
    verflucht worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    carinatum iri
  | 
    künftig verflucht werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    carina
  | 
    verfluche! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinate
  | 
    verflucht! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    carinato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    carinato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    carinatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    carinanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    carinare
  | 
    das Verfluchen | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinandi
  | 
    des Verfluchens | 
  
  
    | Dativ | 
    carinando
  | 
    dem Verfluchen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    carinandum
  | 
    das Verfluchen | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinando
  | 
    durch das Verfluchen | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinande
  | 
    Verfluchen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinandus
  | 
    carinanda
  | 
    carinandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinandi
  | 
    carinandae
  | 
    carinandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinando
  | 
    carinandae
  | 
    carinando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinandum
  | 
    carinandam
  | 
    carinandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinando
  | 
    carinanda
  | 
    carinando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinande
  | 
    carinanda
  | 
    carinandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinandi
  | 
    carinandae
  | 
    carinanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinandorum
  | 
    carinandarum
  | 
    carinandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinandos
  | 
    carinandas
  | 
    carinanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinandi
  | 
    carinandae
  | 
    carinanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinantis
  | 
    carinantis
  | 
    carinantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinanti
  | 
    carinanti
  | 
    carinanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinantem
  | 
    carinantem
  | 
    carinans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinanti carinante
  | 
    carinanti carinante
  | 
    carinanti carinante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinantes
  | 
    carinantes
  | 
    carinantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinantium carinantum
  | 
    carinantium carinantum
  | 
    carinantium carinantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinantes
  | 
    carinantes
  | 
    carinantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinantes
  | 
    carinantes
  | 
    carinantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinatus
  | 
    carinata
  | 
    carinatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinati
  | 
    carinatae
  | 
    carinati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinato
  | 
    carinatae
  | 
    carinato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinatum
  | 
    carinatam
  | 
    carinatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinato
  | 
    carinata
  | 
    carinato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinate
  | 
    carinata
  | 
    carinatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinati
  | 
    carinatae
  | 
    carinata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinatorum
  | 
    carinatarum
  | 
    carinatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinatos
  | 
    carinatas
  | 
    carinata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinati
  | 
    carinatae
  | 
    carinata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinaturus
  | 
    carinatura
  | 
    carinaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinaturi
  | 
    carinaturae
  | 
    carinaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinaturo
  | 
    carinaturae
  | 
    carinaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinaturum
  | 
    carinaturam
  | 
    carinaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinaturo
  | 
    carinatura
  | 
    carinaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinature
  | 
    carinatura
  | 
    carinaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinaturi
  | 
    carinaturae
  | 
    carinatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinaturorum
  | 
    carinaturarum
  | 
    carinaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinaturos
  | 
    carinaturas
  | 
    carinatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinaturi
  | 
    carinaturae
  | 
    carinatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    carinatum
  | 
    carinatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carino
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaris carinare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carines
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cariner
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carineris carinere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinetur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinabaris carinabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinareris carinarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaberis carinabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinavi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinavisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinavit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinavimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinavistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverunt carinavere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinaverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinaveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinavissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinavisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinavisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinavissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinavissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinavissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinavero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    carinatus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    carinatus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    carinatus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    carinati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    carinati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    carinare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    carinavisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    carinaturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    carinari carinarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    carinatum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    carinatum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    carina
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    carinate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    carinato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    carinato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    carinatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    carinanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    carinare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    carinando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    carinandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinandus
  | 
    carinanda
  | 
    carinandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinandi
  | 
    carinandae
  | 
    carinandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinando
  | 
    carinandae
  | 
    carinando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinandum
  | 
    carinandam
  | 
    carinandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinando
  | 
    carinanda
  | 
    carinando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinande
  | 
    carinanda
  | 
    carinandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinandi
  | 
    carinandae
  | 
    carinanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinandorum
  | 
    carinandarum
  | 
    carinandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinandos
  | 
    carinandas
  | 
    carinanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinandi
  | 
    carinandae
  | 
    carinanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinantis
  | 
    carinantis
  | 
    carinantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinanti
  | 
    carinanti
  | 
    carinanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinantem
  | 
    carinantem
  | 
    carinans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinanti carinante
  | 
    carinanti carinante
  | 
    carinanti carinante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
    carinans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinantes
  | 
    carinantes
  | 
    carinantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinantium carinantum
  | 
    carinantium carinantum
  | 
    carinantium carinantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinantes
  | 
    carinantes
  | 
    carinantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
    carinantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinantes
  | 
    carinantes
  | 
    carinantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinatus
  | 
    carinata
  | 
    carinatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinati
  | 
    carinatae
  | 
    carinati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinato
  | 
    carinatae
  | 
    carinato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinatum
  | 
    carinatam
  | 
    carinatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinato
  | 
    carinata
  | 
    carinato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinate
  | 
    carinata
  | 
    carinatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinati
  | 
    carinatae
  | 
    carinata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinatorum
  | 
    carinatarum
  | 
    carinatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinatos
  | 
    carinatas
  | 
    carinata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
    carinatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinati
  | 
    carinatae
  | 
    carinata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    carinaturus
  | 
    carinatura
  | 
    carinaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinaturi
  | 
    carinaturae
  | 
    carinaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinaturo
  | 
    carinaturae
  | 
    carinaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinaturum
  | 
    carinaturam
  | 
    carinaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinaturo
  | 
    carinatura
  | 
    carinaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinature
  | 
    carinatura
  | 
    carinaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    carinaturi
  | 
    carinaturae
  | 
    carinatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    carinaturorum
  | 
    carinaturarum
  | 
    carinaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    carinaturos
  | 
    carinaturas
  | 
    carinatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
    carinaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    carinaturi
  | 
    carinaturae
  | 
    carinatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    carinatum
  | 
    carinatu
  |