Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
certo
|
|
2. Person Singular |
certas
|
|
3. Person Singular |
certat
|
|
1. Person Plural |
certamus
|
|
2. Person Plural |
certatis
|
|
3. Person Plural |
certant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
certor
|
|
2. Person Singular |
certaris certare
|
|
3. Person Singular |
certatur
|
|
1. Person Plural |
certamur
|
|
2. Person Plural |
certamini
|
|
3. Person Plural |
certantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
certem
|
|
2. Person Singular |
certes
|
|
3. Person Singular |
certet
|
|
1. Person Plural |
certemus
|
|
2. Person Plural |
certetis
|
|
3. Person Plural |
certent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
certer
|
|
2. Person Singular |
certeris certere
|
|
3. Person Singular |
certetur
|
|
1. Person Plural |
certemur
|
|
2. Person Plural |
certemini
|
|
3. Person Plural |
certentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
certabam
|
|
2. Person Singular |
certabas
|
|
3. Person Singular |
certabat
|
|
1. Person Plural |
certabamus
|
|
2. Person Plural |
certabatis
|
|
3. Person Plural |
certabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
certabar
|
|
2. Person Singular |
certabaris certabare
|
|
3. Person Singular |
certabatur
|
|
1. Person Plural |
certabamur
|
|
2. Person Plural |
certabamini
|
|
3. Person Plural |
certabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
certarem
|
|
2. Person Singular |
certares
|
|
3. Person Singular |
certaret
|
|
1. Person Plural |
certaremus
|
|
2. Person Plural |
certaretis
|
|
3. Person Plural |
certarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
certarer
|
|
2. Person Singular |
certareris certarere
|
|
3. Person Singular |
certaretur
|
|
1. Person Plural |
certaremur
|
|
2. Person Plural |
certaremini
|
|
3. Person Plural |
certarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
certabo
|
|
2. Person Singular |
certabis
|
|
3. Person Singular |
certabit
|
|
1. Person Plural |
certabimus
|
|
2. Person Plural |
certabitis
|
|
3. Person Plural |
certabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
certabor
|
|
2. Person Singular |
certaberis certabere
|
|
3. Person Singular |
certabitur
|
|
1. Person Plural |
certabimur
|
|
2. Person Plural |
certabimini
|
|
3. Person Plural |
certabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
certavi
|
|
2. Person Singular |
certavisti
|
|
3. Person Singular |
certavit
|
|
1. Person Plural |
certavimus
|
|
2. Person Plural |
certavistis
|
|
3. Person Plural |
certaverunt certavere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
certatus sum
|
|
2. Person Singular |
certatus es
|
|
3. Person Singular |
certatus est
|
|
1. Person Plural |
certati sumus
|
|
2. Person Plural |
certati estis
|
|
3. Person Plural |
certati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
certaverim
|
|
2. Person Singular |
certaveris
|
|
3. Person Singular |
certaverit
|
|
1. Person Plural |
certaverimus
|
|
2. Person Plural |
certaveritis
|
|
3. Person Plural |
certaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
certatus sim
|
|
2. Person Singular |
certatus sis
|
|
3. Person Singular |
certatus sit
|
|
1. Person Plural |
certati simus
|
|
2. Person Plural |
certati sitis
|
|
3. Person Plural |
certati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
certaveram
|
|
2. Person Singular |
certaveras
|
|
3. Person Singular |
certaverat
|
|
1. Person Plural |
certaveramus
|
|
2. Person Plural |
certaveratis
|
|
3. Person Plural |
certaverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
certatus eram
|
|
2. Person Singular |
certatus eras
|
|
3. Person Singular |
certatus erat
|
|
1. Person Plural |
certati eramus
|
|
2. Person Plural |
certati eratis
|
|
3. Person Plural |
certati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
certavissem
|
|
2. Person Singular |
certavisses
|
|
3. Person Singular |
certavisset
|
|
1. Person Plural |
certavissemus
|
|
2. Person Plural |
certavissetis
|
|
3. Person Plural |
certavissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
certatus essem
|
|
2. Person Singular |
certatus esses
|
|
3. Person Singular |
certatus esset
|
|
1. Person Plural |
certati essemus
|
|
2. Person Plural |
certati essetis
|
|
3. Person Plural |
certati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
certavero
|
|
2. Person Singular |
certaveris
|
|
3. Person Singular |
certaverit
|
|
1. Person Plural |
certaverimus
|
|
2. Person Plural |
certaveritis
|
|
3. Person Plural |
certaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
certatus ero
|
|
2. Person Singular |
certatus eris
|
|
3. Person Singular |
certatus erit
|
|
1. Person Plural |
certati erimus
|
|
2. Person Plural |
certati eritis
|
|
3. Person Plural |
certati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
certare
|
|
Vorzeitigkeit |
certavisse
|
|
Nachzeitigkeit |
certaturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
certari certarier
|
|
Vorzeitigkeit |
certatum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
certatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
certa
|
! |
2. Person Plural |
certate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
certato
|
3. Person Singular |
certato
|
2. Person Plural |
certatote
|
3. Person Plural |
certanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
certare
|
das |
Genitiv |
certandi
|
des es |
Dativ |
certando
|
dem |
Akkusativ |
certandum
|
das |
Ablativ |
certando
|
durch das |
Vokativ |
certande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
certandus
|
certanda
|
certandum
|
Genitiv |
certandi
|
certandae
|
certandi
|
Dativ |
certando
|
certandae
|
certando
|
Akkusativ |
certandum
|
certandam
|
certandum
|
Ablativ |
certando
|
certanda
|
certando
|
Vokativ |
certande
|
certanda
|
certandum
|
Plural
Nominativ |
certandi
|
certandae
|
certanda
|
Genitiv |
certandorum
|
certandarum
|
certandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
certandos
|
certandas
|
certanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
certandi
|
certandae
|
certanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
certans
|
certans
|
certans
|
Genitiv |
certantis
|
certantis
|
certantis
|
Dativ |
certanti
|
certanti
|
certanti
|
Akkusativ |
certantem
|
certantem
|
certans
|
Ablativ |
certanti certante
|
certanti certante
|
certanti certante
|
Vokativ |
certans
|
certans
|
certans
|
Plural
Nominativ |
certantes
|
certantes
|
certantia
|
Genitiv |
certantium certantum
|
certantium certantum
|
certantium certantum
|
Dativ |
certantibus
|
certantibus
|
certantibus
|
Akkusativ |
certantes
|
certantes
|
certantia
|
Ablativ |
certantibus
|
certantibus
|
certantibus
|
Vokativ |
certantes
|
certantes
|
certantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
certatus
|
certata
|
certatum
|
Genitiv |
certati
|
certatae
|
certati
|
Dativ |
certato
|
certatae
|
certato
|
Akkusativ |
certatum
|
certatam
|
certatum
|
Ablativ |
certato
|
certata
|
certato
|
Vokativ |
certate
|
certata
|
certatum
|
Plural
Nominativ |
certati
|
certatae
|
certata
|
Genitiv |
certatorum
|
certatarum
|
certatorum
|
Dativ |
certatis
|
certatis
|
certatis
|
Akkusativ |
certatos
|
certatas
|
certata
|
Ablativ |
certatis
|
certatis
|
certatis
|
Vokativ |
certati
|
certatae
|
certata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
certaturus
|
certatura
|
certaturum
|
Genitiv |
certaturi
|
certaturae
|
certaturi
|
Dativ |
certaturo
|
certaturae
|
certaturo
|
Akkusativ |
certaturum
|
certaturam
|
certaturum
|
Ablativ |
certaturo
|
certatura
|
certaturo
|
Vokativ |
certature
|
certatura
|
certaturum
|
Plural
Nominativ |
certaturi
|
certaturae
|
certatura
|
Genitiv |
certaturorum
|
certaturarum
|
certaturorum
|
Dativ |
certaturis
|
certaturis
|
certaturis
|
Akkusativ |
certaturos
|
certaturas
|
certatura
|
Ablativ |
certaturis
|
certaturis
|
certaturis
|
Vokativ |
certaturi
|
certaturae
|
certatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
certatum
|
certatu
|