Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmo 
 | ich befestige | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmas 
 | du befestigst | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmat 
 | er/sie/es befestigt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmamus 
 | wir befestigen | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmatis 
 | ihr befestigt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmant 
 | sie befestigen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmor 
 | ich werde befestigt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaris circumfirmare
 
 | du wirst befestigt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatur 
 | er/sie/es wird befestigt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmamur 
 | wir werden befestigt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmamini 
 | ihr werdet befestigt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmantur 
 | sie werden befestigt | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmem 
 | ich befestige | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmes 
 | du befestigest | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmet 
 | er/sie/es befestige | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmemus 
 | wir befestigen | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmetis 
 | ihr befestiget | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirment 
 | sie befestigen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmer 
 | ich werde befestigt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmeris circumfirmere
 
 | du werdest befestigt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmetur 
 | er/sie/es werde befestigt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmemur 
 | wir werden befestigt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmemini 
 | ihr werdet befestigt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmentur 
 | sie werden befestigt | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabam 
 | ich befestigte | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmabas 
 | du befestigtest | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabat 
 | er/sie/es befestigte | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabamus 
 | wir befestigten | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabatis 
 | ihr befestigtet | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabant 
 | sie befestigten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabar 
 | ich wurde befestigt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmabaris circumfirmabare
 
 | du wurdest befestigt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabatur 
 | er/sie/es wurde befestigt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabamur 
 | wir wurden befestigt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabamini 
 | ihr wurdet befestigt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabantur 
 | sie wurden befestigt | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmarem 
 | ich befestigte | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmares 
 | du befestigtest | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaret 
 | er/sie/es befestigte | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaremus 
 | wir befestigten | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaretis 
 | ihr befestigtet | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmarent 
 | sie befestigten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmarer 
 | ich würde befestigt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmareris circumfirmarere
 
 | du würdest befestigt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaretur 
 | er/sie/es würde befestigt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaremur 
 | wir würden befestigt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaremini 
 | ihr würdet befestigt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmarentur 
 | sie würden befestigt | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabo 
 | ich werde befestigen | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmabis 
 | du wirst befestigen | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabit 
 | er/sie/es wird befestigen | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabimus 
 | wir werden befestigen | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabitis 
 | ihr werdet befestigen | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabunt 
 | sie werden befestigen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabor 
 | ich werde befestigt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaberis circumfirmabere
 
 | du wirst befestigt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabitur 
 | er/sie/es wird befestigt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabimur 
 | wir werden befestigt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabimini 
 | ihr werdet befestigt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabuntur 
 | sie werden befestigt | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmavi 
 | ich habe befestigt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmavisti 
 | du hast befestigt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmavit 
 | er/sie/es hat befestigt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmavimus 
 | wir haben befestigt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmavistis 
 | ihr habt befestigt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverunt circumfirmavere
 
 | sie haben befestigt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus sum 
 | ich bin befestigt worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus es 
 | du bist befestigt worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus est 
 | er/sie/es ist befestigt worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati sumus 
 | wir sind befestigt worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati estis 
 | ihr seid befestigt worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati sunt 
 | sie sind befestigt worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmaverim 
 | ich habe befestigt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaveris 
 | du habest befestigt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaverit 
 | er/sie/es habe befestigt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaverimus 
 | wir haben befestigt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaveritis 
 | ihr habet befestigt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverint 
 | sie haben befestigt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus sim 
 | ich sei befestigt worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus sis 
 | du seiest befestigt worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus sit 
 | er/sie/es sei befestigt worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati simus 
 | wir seien befestigt worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati sitis 
 | ihr seiet befestigt worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati sint 
 | sie seien befestigt worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmaveram 
 | ich hatte befestigt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaveras 
 | du hattest befestigt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaverat 
 | er/sie/es hatte befestigt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaveramus 
 | wir hatten befestigt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaveratis 
 | ihr hattet befestigt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverant 
 | sie hatten befestigt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus eram 
 | ich war befestigt worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus eras 
 | du warst befestigt worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus erat 
 | er/sie/es war befestigt worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati eramus 
 | wir waren befestigt worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati eratis 
 | ihr warst befestigt worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati erant 
 | sie waren befestigt worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmavissem 
 | ich hätte befestigt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmavisses 
 | du hättest befestigt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmavisset 
 | er/sie/es hätte befestigt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmavissemus 
 | wir hätten befestigt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmavissetis 
 | ihr hättet befestigt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmavissent 
 | sie hätten befestigt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus essem 
 | ich wäre befestigt worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus esses 
 | du wärest befestigt worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus esset 
 | er/sie/es wäre befestigt worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati essemus 
 | wir wären befestigt worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati essetis 
 | ihr wäret befestigt worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati essent 
 | sie wären befestigt worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmavero 
 | ich werde befestigt haben | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaveris 
 | du wirst befestigt haben | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaverit 
 | er/sie/es wird befestigt haben | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaverimus 
 | wir werden befestigt haben | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaveritis 
 | ihr werdet befestigt haben | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverint 
 | sie werden befestigt haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus ero 
 | ich werde befestigt worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus eris 
 | du werdest befestigt worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus erit 
 | er/sie/es werde befestigt worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati erimus 
 | wir werden befestigt worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati eritis 
 | ihr werdet befestigt worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati erunt 
 | sie werden befestigt worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | circumfirmare 
 | befestigen | 
  
    | Vorzeitigkeit | circumfirmavisse 
 | befestigt haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | circumfirmaturum esse 
 | befestigen werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | circumfirmari circumfirmarier
 
 | befestigt werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | circumfirmatum esse 
 | befestigt worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | circumfirmatum iri 
 | künftig befestigt werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | circumfirma 
 | befestige! | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmate 
 | befestigt! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | circumfirmare 
 | das Befestigen | 
  
    | Genitiv | circumfirmandi 
 | des Befestigens | 
  
    | Dativ | circumfirmando 
 | dem Befestigen | 
  
  
    | Akkusativ | circumfirmandum 
 | das Befestigen | 
  
    | Ablativ | circumfirmando 
 | durch das Befestigen | 
  
    | Vokativ | circumfirmande 
 | Befestigen! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmandus 
 | circumfirmanda 
 | circumfirmandum 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmandi 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmandi 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmando 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmando 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmandum 
 | circumfirmandam 
 | circumfirmandum 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmando 
 | circumfirmanda 
 | circumfirmando 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmande 
 | circumfirmanda 
 | circumfirmandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmandi 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmanda 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmandorum 
 | circumfirmandarum 
 | circumfirmandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | circumfirmandos 
 | circumfirmandas 
 | circumfirmanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | circumfirmandi 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmantis 
 | circumfirmantis 
 | circumfirmantis 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmanti 
 | circumfirmanti 
 | circumfirmanti 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmantem 
 | circumfirmantem 
 | circumfirmans 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmanti circumfirmante
 
 | circumfirmanti circumfirmante
 
 | circumfirmanti circumfirmante
 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmantes 
 | circumfirmantes 
 | circumfirmantia 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmantium circumfirmantum
 
 | circumfirmantium circumfirmantum
 
 | circumfirmantium circumfirmantum
 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmantes 
 | circumfirmantes 
 | circumfirmantia 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmantes 
 | circumfirmantes 
 | circumfirmantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmatus 
 | circumfirmata 
 | circumfirmatum 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmati 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmati 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmato 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmato 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmatum 
 | circumfirmatam 
 | circumfirmatum 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmato 
 | circumfirmata 
 | circumfirmato 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmate 
 | circumfirmata 
 | circumfirmatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmati 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmata 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmatorum 
 | circumfirmatarum 
 | circumfirmatorum 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmatos 
 | circumfirmatas 
 | circumfirmata 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmati 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmaturus 
 | circumfirmatura 
 | circumfirmaturum 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmaturi 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmaturi 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmaturo 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmaturum 
 | circumfirmaturam 
 | circumfirmaturum 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmaturo 
 | circumfirmatura 
 | circumfirmaturo 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmature 
 | circumfirmatura 
 | circumfirmaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmaturi 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmatura 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmaturorum 
 | circumfirmaturarum 
 | circumfirmaturorum 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmaturos 
 | circumfirmaturas 
 | circumfirmatura 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmaturi 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | circumfirmatum 
 | circumfirmatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmo 
 | ich mache fest | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmas 
 | du machst fest | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmat 
 | er/sie/es macht fest | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmamus 
 | wir machen fest | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmatis 
 | ihr macht fest | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmant 
 | sie machen fest | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmor 
 | ich werde festgemacht | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaris circumfirmare
 
 | du wirst festgemacht | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatur 
 | er/sie/es wird festgemacht | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmamur 
 | wir werden festgemacht | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmamini 
 | ihr werdet festgemacht | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmantur 
 | sie werden festgemacht | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmem 
 | ich mache fest | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmes 
 | du machest fest | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmet 
 | er/sie/es mache fest | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmemus 
 | wir machen fest | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmetis 
 | ihr machet fest | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirment 
 | sie machen fest | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmer 
 | ich werde festgemacht | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmeris circumfirmere
 
 | du werdest festgemacht | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmetur 
 | er/sie/es werde festgemacht | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmemur 
 | wir werden festgemacht | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmemini 
 | ihr werdet festgemacht | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmentur 
 | sie werden festgemacht | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabam 
 | ich machte fest | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmabas 
 | du machtest fest | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabat 
 | er/sie/es machte fest | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabamus 
 | wir machten fest | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabatis 
 | ihr machtet fest | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabant 
 | sie machten fest | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabar 
 | ich wurde festgemacht | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmabaris circumfirmabare
 
 | du wurdest festgemacht | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabatur 
 | er/sie/es wurde festgemacht | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabamur 
 | wir wurden festgemacht | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabamini 
 | ihr wurdet festgemacht | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabantur 
 | sie wurden festgemacht | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmarem 
 | ich machte fest | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmares 
 | du machtest fest | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaret 
 | er/sie/es machte fest | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaremus 
 | wir machten fest | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaretis 
 | ihr machtet fest | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmarent 
 | sie machten fest | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmarer 
 | ich würde festgemacht | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmareris circumfirmarere
 
 | du würdest festgemacht | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaretur 
 | er/sie/es würde festgemacht | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaremur 
 | wir würden festgemacht | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaremini 
 | ihr würdet festgemacht | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmarentur 
 | sie würden festgemacht | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabo 
 | ich werde festmachen | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmabis 
 | du wirst festmachen | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabit 
 | er/sie/es wird festmachen | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabimus 
 | wir werden festmachen | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabitis 
 | ihr werdet festmachen | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabunt 
 | sie werden festmachen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabor 
 | ich werde festgemacht | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaberis circumfirmabere
 
 | du wirst festgemacht | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabitur 
 | er/sie/es wird festgemacht | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabimur 
 | wir werden festgemacht | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabimini 
 | ihr werdet festgemacht | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabuntur 
 | sie werden festgemacht | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmavi 
 | ich habe festgemacht | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmavisti 
 | du hast festgemacht | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmavit 
 | er/sie/es hat festgemacht | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmavimus 
 | wir haben festgemacht | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmavistis 
 | ihr habt festgemacht | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverunt circumfirmavere
 
 | sie haben festgemacht | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus sum 
 | ich bin festgemacht worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus es 
 | du bist festgemacht worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus est 
 | er/sie/es ist festgemacht worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati sumus 
 | wir sind festgemacht worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati estis 
 | ihr seid festgemacht worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati sunt 
 | sie sind festgemacht worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmaverim 
 | ich habe festgemacht | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaveris 
 | du habest festgemacht | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaverit 
 | er/sie/es habe festgemacht | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaverimus 
 | wir haben festgemacht | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaveritis 
 | ihr habet festgemacht | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverint 
 | sie haben festgemacht | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus sim 
 | ich sei festgemacht worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus sis 
 | du seiest festgemacht worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus sit 
 | er/sie/es sei festgemacht worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati simus 
 | wir seien festgemacht worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati sitis 
 | ihr seiet festgemacht worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati sint 
 | sie seien festgemacht worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmaveram 
 | ich hatte festgemacht | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaveras 
 | du hattest festgemacht | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaverat 
 | er/sie/es hatte festgemacht | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaveramus 
 | wir hatten festgemacht | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaveratis 
 | ihr hattet festgemacht | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverant 
 | sie hatten festgemacht | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus eram 
 | ich war festgemacht worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus eras 
 | du warst festgemacht worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus erat 
 | er/sie/es war festgemacht worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati eramus 
 | wir waren festgemacht worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati eratis 
 | ihr warst festgemacht worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati erant 
 | sie waren festgemacht worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmavissem 
 | ich hätte festgemacht | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmavisses 
 | du hättest festgemacht | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmavisset 
 | er/sie/es hätte festgemacht | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmavissemus 
 | wir hätten festgemacht | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmavissetis 
 | ihr hättet festgemacht | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmavissent 
 | sie hätten festgemacht | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus essem 
 | ich wäre festgemacht worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus esses 
 | du wärest festgemacht worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus esset 
 | er/sie/es wäre festgemacht worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati essemus 
 | wir wären festgemacht worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati essetis 
 | ihr wäret festgemacht worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati essent 
 | sie wären festgemacht worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmavero 
 | ich werde festgemacht haben | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaveris 
 | du wirst festgemacht haben | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaverit 
 | er/sie/es wird festgemacht haben | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaverimus 
 | wir werden festgemacht haben | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaveritis 
 | ihr werdet festgemacht haben | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverint 
 | sie werden festgemacht haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus ero 
 | ich werde festgemacht worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus eris 
 | du werdest festgemacht worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus erit 
 | er/sie/es werde festgemacht worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati erimus 
 | wir werden festgemacht worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati eritis 
 | ihr werdet festgemacht worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati erunt 
 | sie werden festgemacht worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | circumfirmare 
 | festmachen | 
  
    | Vorzeitigkeit | circumfirmavisse 
 | festgemacht haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | circumfirmaturum esse 
 | festmachen werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | circumfirmari circumfirmarier
 
 | festgemacht werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | circumfirmatum esse 
 | festgemacht worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | circumfirmatum iri 
 | künftig festgemacht werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | circumfirma 
 | mache fest! | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmate 
 | macht fest! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | circumfirmare 
 | das Festmachen | 
  
    | Genitiv | circumfirmandi 
 | des Festmachens | 
  
    | Dativ | circumfirmando 
 | dem Festmachen | 
  
  
    | Akkusativ | circumfirmandum 
 | das Festmachen | 
  
    | Ablativ | circumfirmando 
 | durch das Festmachen | 
  
    | Vokativ | circumfirmande 
 | Festmachen! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmandus 
 | circumfirmanda 
 | circumfirmandum 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmandi 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmandi 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmando 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmando 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmandum 
 | circumfirmandam 
 | circumfirmandum 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmando 
 | circumfirmanda 
 | circumfirmando 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmande 
 | circumfirmanda 
 | circumfirmandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmandi 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmanda 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmandorum 
 | circumfirmandarum 
 | circumfirmandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | circumfirmandos 
 | circumfirmandas 
 | circumfirmanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | circumfirmandi 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmantis 
 | circumfirmantis 
 | circumfirmantis 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmanti 
 | circumfirmanti 
 | circumfirmanti 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmantem 
 | circumfirmantem 
 | circumfirmans 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmanti circumfirmante
 
 | circumfirmanti circumfirmante
 
 | circumfirmanti circumfirmante
 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmantes 
 | circumfirmantes 
 | circumfirmantia 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmantium circumfirmantum
 
 | circumfirmantium circumfirmantum
 
 | circumfirmantium circumfirmantum
 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmantes 
 | circumfirmantes 
 | circumfirmantia 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmantes 
 | circumfirmantes 
 | circumfirmantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmatus 
 | circumfirmata 
 | circumfirmatum 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmati 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmati 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmato 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmato 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmatum 
 | circumfirmatam 
 | circumfirmatum 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmato 
 | circumfirmata 
 | circumfirmato 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmate 
 | circumfirmata 
 | circumfirmatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmati 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmata 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmatorum 
 | circumfirmatarum 
 | circumfirmatorum 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmatos 
 | circumfirmatas 
 | circumfirmata 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmati 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmaturus 
 | circumfirmatura 
 | circumfirmaturum 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmaturi 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmaturi 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmaturo 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmaturum 
 | circumfirmaturam 
 | circumfirmaturum 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmaturo 
 | circumfirmatura 
 | circumfirmaturo 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmature 
 | circumfirmatura 
 | circumfirmaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmaturi 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmatura 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmaturorum 
 | circumfirmaturarum 
 | circumfirmaturorum 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmaturos 
 | circumfirmaturas 
 | circumfirmatura 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmaturi 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | circumfirmatum 
 | circumfirmatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmo 
 | ich sichere; sichre | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmas 
 | du sicherst | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmat 
 | er/sie/es sichert | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmamus 
 | wir sichern | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmatis 
 | ihr sichert | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmant 
 | sie sichern | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmor 
 | ich werde gesichert | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaris circumfirmare
 
 | du wirst gesichert | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatur 
 | er/sie/es wird gesichert | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmamur 
 | wir werden gesichert | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmamini 
 | ihr werdet gesichert | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmantur 
 | sie werden gesichert | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmem 
 | ich sichere; sichre | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmes 
 | du sicherest; sichrest | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmet 
 | er/sie/es sichere; sichre | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmemus 
 | wir sicheren | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmetis 
 | ihr sicheret | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirment 
 | sie sicheren | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmer 
 | ich werde gesichert | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmeris circumfirmere
 
 | du werdest gesichert | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmetur 
 | er/sie/es werde gesichert | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmemur 
 | wir werden gesichert | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmemini 
 | ihr werdet gesichert | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmentur 
 | sie werden gesichert | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabam 
 | ich sicherte | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmabas 
 | du sichertest | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabat 
 | er/sie/es sicherte | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabamus 
 | wir sicherten | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabatis 
 | ihr sichertet | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabant 
 | sie sicherten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabar 
 | ich wurde gesichert | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmabaris circumfirmabare
 
 | du wurdest gesichert | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabatur 
 | er/sie/es wurde gesichert | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabamur 
 | wir wurden gesichert | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabamini 
 | ihr wurdet gesichert | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabantur 
 | sie wurden gesichert | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmarem 
 | ich sicherte | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmares 
 | du sichertest | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaret 
 | er/sie/es sicherte | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaremus 
 | wir sicherten | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaretis 
 | ihr sichertet | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmarent 
 | sie sicherten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmarer 
 | ich würde gesichert | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmareris circumfirmarere
 
 | du würdest gesichert | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaretur 
 | er/sie/es würde gesichert | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaremur 
 | wir würden gesichert | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaremini 
 | ihr würdet gesichert | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmarentur 
 | sie würden gesichert | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabo 
 | ich werde sichern | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmabis 
 | du wirst sichern | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabit 
 | er/sie/es wird sichern | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabimus 
 | wir werden sichern | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabitis 
 | ihr werdet sichern | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabunt 
 | sie werden sichern | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabor 
 | ich werde gesichert | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaberis circumfirmabere
 
 | du wirst gesichert | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabitur 
 | er/sie/es wird gesichert | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabimur 
 | wir werden gesichert | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabimini 
 | ihr werdet gesichert | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabuntur 
 | sie werden gesichert | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmavi 
 | ich habe gesichert | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmavisti 
 | du hast gesichert | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmavit 
 | er/sie/es hat gesichert | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmavimus 
 | wir haben gesichert | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmavistis 
 | ihr habt gesichert | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverunt circumfirmavere
 
 | sie haben gesichert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus sum 
 | ich bin gesichert worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus es 
 | du bist gesichert worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus est 
 | er/sie/es ist gesichert worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati sumus 
 | wir sind gesichert worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati estis 
 | ihr seid gesichert worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati sunt 
 | sie sind gesichert worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmaverim 
 | ich habe gesichert | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaveris 
 | du habest gesichert | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaverit 
 | er/sie/es habe gesichert | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaverimus 
 | wir haben gesichert | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaveritis 
 | ihr habet gesichert | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverint 
 | sie haben gesichert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus sim 
 | ich sei gesichert worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus sis 
 | du seiest gesichert worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus sit 
 | er/sie/es sei gesichert worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati simus 
 | wir seien gesichert worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati sitis 
 | ihr seiet gesichert worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati sint 
 | sie seien gesichert worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmaveram 
 | ich hatte gesichert | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaveras 
 | du hattest gesichert | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaverat 
 | er/sie/es hatte gesichert | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaveramus 
 | wir hatten gesichert | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaveratis 
 | ihr hattet gesichert | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverant 
 | sie hatten gesichert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus eram 
 | ich war gesichert worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus eras 
 | du warst gesichert worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus erat 
 | er/sie/es war gesichert worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati eramus 
 | wir waren gesichert worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati eratis 
 | ihr warst gesichert worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati erant 
 | sie waren gesichert worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmavissem 
 | ich hätte gesichert | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmavisses 
 | du hättest gesichert | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmavisset 
 | er/sie/es hätte gesichert | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmavissemus 
 | wir hätten gesichert | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmavissetis 
 | ihr hättet gesichert | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmavissent 
 | sie hätten gesichert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus essem 
 | ich wäre gesichert worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus esses 
 | du wärest gesichert worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus esset 
 | er/sie/es wäre gesichert worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati essemus 
 | wir wären gesichert worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati essetis 
 | ihr wäret gesichert worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati essent 
 | sie wären gesichert worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmavero 
 | ich werde gesichert haben | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaveris 
 | du wirst gesichert haben | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaverit 
 | er/sie/es wird gesichert haben | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaverimus 
 | wir werden gesichert haben | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaveritis 
 | ihr werdet gesichert haben | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverint 
 | sie werden gesichert haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus ero 
 | ich werde gesichert worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus eris 
 | du werdest gesichert worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus erit 
 | er/sie/es werde gesichert worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati erimus 
 | wir werden gesichert worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati eritis 
 | ihr werdet gesichert worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati erunt 
 | sie werden gesichert worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | circumfirmare 
 | sichern | 
  
    | Vorzeitigkeit | circumfirmavisse 
 | gesichert haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | circumfirmaturum esse 
 | sichern werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | circumfirmari circumfirmarier
 
 | gesichert werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | circumfirmatum esse 
 | gesichert worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | circumfirmatum iri 
 | künftig gesichert werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | circumfirma 
 | sichere; sichre! | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmate 
 | sichert! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | circumfirmare 
 | das Sichern | 
  
    | Genitiv | circumfirmandi 
 | des Sichernes | 
  
    | Dativ | circumfirmando 
 | dem Sichern | 
  
  
    | Akkusativ | circumfirmandum 
 | das Sichern | 
  
    | Ablativ | circumfirmando 
 | durch das Sichern | 
  
    | Vokativ | circumfirmande 
 | Sichern! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmandus 
 | circumfirmanda 
 | circumfirmandum 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmandi 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmandi 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmando 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmando 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmandum 
 | circumfirmandam 
 | circumfirmandum 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmando 
 | circumfirmanda 
 | circumfirmando 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmande 
 | circumfirmanda 
 | circumfirmandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmandi 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmanda 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmandorum 
 | circumfirmandarum 
 | circumfirmandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | circumfirmandos 
 | circumfirmandas 
 | circumfirmanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | circumfirmandi 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmantis 
 | circumfirmantis 
 | circumfirmantis 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmanti 
 | circumfirmanti 
 | circumfirmanti 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmantem 
 | circumfirmantem 
 | circumfirmans 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmanti circumfirmante
 
 | circumfirmanti circumfirmante
 
 | circumfirmanti circumfirmante
 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmantes 
 | circumfirmantes 
 | circumfirmantia 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmantium circumfirmantum
 
 | circumfirmantium circumfirmantum
 
 | circumfirmantium circumfirmantum
 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmantes 
 | circumfirmantes 
 | circumfirmantia 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmantes 
 | circumfirmantes 
 | circumfirmantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmatus 
 | circumfirmata 
 | circumfirmatum 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmati 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmati 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmato 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmato 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmatum 
 | circumfirmatam 
 | circumfirmatum 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmato 
 | circumfirmata 
 | circumfirmato 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmate 
 | circumfirmata 
 | circumfirmatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmati 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmata 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmatorum 
 | circumfirmatarum 
 | circumfirmatorum 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmatos 
 | circumfirmatas 
 | circumfirmata 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmati 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmaturus 
 | circumfirmatura 
 | circumfirmaturum 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmaturi 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmaturi 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmaturo 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmaturum 
 | circumfirmaturam 
 | circumfirmaturum 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmaturo 
 | circumfirmatura 
 | circumfirmaturo 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmature 
 | circumfirmatura 
 | circumfirmaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmaturi 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmatura 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmaturorum 
 | circumfirmaturarum 
 | circumfirmaturorum 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmaturos 
 | circumfirmaturas 
 | circumfirmatura 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmaturi 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | circumfirmatum 
 | circumfirmatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmo 
 | ich stärke | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmas 
 | du stärkst | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmat 
 | er/sie/es stärkt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmamus 
 | wir stärken | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmatis 
 | ihr stärkt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmant 
 | sie stärken | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmor 
 | ich werde gestärkt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaris circumfirmare
 
 | du wirst gestärkt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatur 
 | er/sie/es wird gestärkt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmamur 
 | wir werden gestärkt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmamini 
 | ihr werdet gestärkt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmantur 
 | sie werden gestärkt | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmem 
 | ich stärke | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmes 
 | du stärkest | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmet 
 | er/sie/es stärke | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmemus 
 | wir stärken | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmetis 
 | ihr stärket | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirment 
 | sie stärken | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmer 
 | ich werde gestärkt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmeris circumfirmere
 
 | du werdest gestärkt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmetur 
 | er/sie/es werde gestärkt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmemur 
 | wir werden gestärkt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmemini 
 | ihr werdet gestärkt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmentur 
 | sie werden gestärkt | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabam 
 | ich stärkte | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmabas 
 | du stärktest | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabat 
 | er/sie/es stärkte | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabamus 
 | wir stärkten | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabatis 
 | ihr stärktet | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabant 
 | sie stärkten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabar 
 | ich wurde gestärkt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmabaris circumfirmabare
 
 | du wurdest gestärkt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabatur 
 | er/sie/es wurde gestärkt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabamur 
 | wir wurden gestärkt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabamini 
 | ihr wurdet gestärkt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabantur 
 | sie wurden gestärkt | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmarem 
 | ich stärkte | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmares 
 | du stärktest | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaret 
 | er/sie/es stärkte | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaremus 
 | wir stärkten | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaretis 
 | ihr stärktet | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmarent 
 | sie stärkten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmarer 
 | ich würde gestärkt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmareris circumfirmarere
 
 | du würdest gestärkt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaretur 
 | er/sie/es würde gestärkt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaremur 
 | wir würden gestärkt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaremini 
 | ihr würdet gestärkt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmarentur 
 | sie würden gestärkt | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabo 
 | ich werde stärken | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmabis 
 | du wirst stärken | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabit 
 | er/sie/es wird stärken | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabimus 
 | wir werden stärken | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabitis 
 | ihr werdet stärken | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabunt 
 | sie werden stärken | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmabor 
 | ich werde gestärkt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaberis circumfirmabere
 
 | du wirst gestärkt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmabitur 
 | er/sie/es wird gestärkt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmabimur 
 | wir werden gestärkt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmabimini 
 | ihr werdet gestärkt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmabuntur 
 | sie werden gestärkt | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmavi 
 | ich habe gestärkt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmavisti 
 | du hast gestärkt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmavit 
 | er/sie/es hat gestärkt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmavimus 
 | wir haben gestärkt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmavistis 
 | ihr habt gestärkt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverunt circumfirmavere
 
 | sie haben gestärkt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus sum 
 | ich bin gestärkt worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus es 
 | du bist gestärkt worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus est 
 | er/sie/es ist gestärkt worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati sumus 
 | wir sind gestärkt worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati estis 
 | ihr seid gestärkt worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati sunt 
 | sie sind gestärkt worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmaverim 
 | ich habe gestärkt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaveris 
 | du habest gestärkt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaverit 
 | er/sie/es habe gestärkt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaverimus 
 | wir haben gestärkt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaveritis 
 | ihr habet gestärkt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverint 
 | sie haben gestärkt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus sim 
 | ich sei gestärkt worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus sis 
 | du seiest gestärkt worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus sit 
 | er/sie/es sei gestärkt worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati simus 
 | wir seien gestärkt worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati sitis 
 | ihr seiet gestärkt worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati sint 
 | sie seien gestärkt worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmaveram 
 | ich hatte gestärkt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaveras 
 | du hattest gestärkt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaverat 
 | er/sie/es hatte gestärkt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaveramus 
 | wir hatten gestärkt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaveratis 
 | ihr hattet gestärkt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverant 
 | sie hatten gestärkt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus eram 
 | ich war gestärkt worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus eras 
 | du warst gestärkt worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus erat 
 | er/sie/es war gestärkt worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati eramus 
 | wir waren gestärkt worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati eratis 
 | ihr warst gestärkt worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati erant 
 | sie waren gestärkt worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmavissem 
 | ich hätte gestärkt | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmavisses 
 | du hättest gestärkt | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmavisset 
 | er/sie/es hätte gestärkt | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmavissemus 
 | wir hätten gestärkt | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmavissetis 
 | ihr hättet gestärkt | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmavissent 
 | sie hätten gestärkt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus essem 
 | ich wäre gestärkt worden | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus esses 
 | du wärest gestärkt worden | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus esset 
 | er/sie/es wäre gestärkt worden | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati essemus 
 | wir wären gestärkt worden | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati essetis 
 | ihr wäret gestärkt worden | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati essent 
 | sie wären gestärkt worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmavero 
 | ich werde gestärkt haben | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmaveris 
 | du wirst gestärkt haben | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmaverit 
 | er/sie/es wird gestärkt haben | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmaverimus 
 | wir werden gestärkt haben | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmaveritis 
 | ihr werdet gestärkt haben | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmaverint 
 | sie werden gestärkt haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | circumfirmatus ero 
 | ich werde gestärkt worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmatus eris 
 | du werdest gestärkt worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmatus erit 
 | er/sie/es werde gestärkt worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | circumfirmati erimus 
 | wir werden gestärkt worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmati eritis 
 | ihr werdet gestärkt worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmati erunt 
 | sie werden gestärkt worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | circumfirmare 
 | stärken | 
  
    | Vorzeitigkeit | circumfirmavisse 
 | gestärkt haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | circumfirmaturum esse 
 | stärken werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | circumfirmari circumfirmarier
 
 | gestärkt werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | circumfirmatum esse 
 | gestärkt worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | circumfirmatum iri 
 | künftig gestärkt werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | circumfirma 
 | stärke! | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmate 
 | stärkt! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | circumfirmato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | circumfirmato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | circumfirmatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | circumfirmanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | circumfirmare 
 | das Stärken | 
  
    | Genitiv | circumfirmandi 
 | des Stärkens | 
  
    | Dativ | circumfirmando 
 | dem Stärken | 
  
  
    | Akkusativ | circumfirmandum 
 | das Stärken | 
  
    | Ablativ | circumfirmando 
 | durch das Stärken | 
  
    | Vokativ | circumfirmande 
 | Stärken! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmandus 
 | circumfirmanda 
 | circumfirmandum 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmandi 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmandi 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmando 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmando 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmandum 
 | circumfirmandam 
 | circumfirmandum 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmando 
 | circumfirmanda 
 | circumfirmando 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmande 
 | circumfirmanda 
 | circumfirmandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmandi 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmanda 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmandorum 
 | circumfirmandarum 
 | circumfirmandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | circumfirmandos 
 | circumfirmandas 
 | circumfirmanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | circumfirmandi 
 | circumfirmandae 
 | circumfirmanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmantis 
 | circumfirmantis 
 | circumfirmantis 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmanti 
 | circumfirmanti 
 | circumfirmanti 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmantem 
 | circumfirmantem 
 | circumfirmans 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmanti circumfirmante
 
 | circumfirmanti circumfirmante
 
 | circumfirmanti circumfirmante
 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | circumfirmans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmantes 
 | circumfirmantes 
 | circumfirmantia 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmantium circumfirmantum
 
 | circumfirmantium circumfirmantum
 
 | circumfirmantium circumfirmantum
 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmantes 
 | circumfirmantes 
 | circumfirmantia 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | circumfirmantibus 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmantes 
 | circumfirmantes 
 | circumfirmantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmatus 
 | circumfirmata 
 | circumfirmatum 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmati 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmati 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmato 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmato 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmatum 
 | circumfirmatam 
 | circumfirmatum 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmato 
 | circumfirmata 
 | circumfirmato 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmate 
 | circumfirmata 
 | circumfirmatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmati 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmata 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmatorum 
 | circumfirmatarum 
 | circumfirmatorum 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmatos 
 | circumfirmatas 
 | circumfirmata 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | circumfirmatis 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmati 
 | circumfirmatae 
 | circumfirmata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | circumfirmaturus 
 | circumfirmatura 
 | circumfirmaturum 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmaturi 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmaturi 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmaturo 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmaturum 
 | circumfirmaturam 
 | circumfirmaturum 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmaturo 
 | circumfirmatura 
 | circumfirmaturo 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmature 
 | circumfirmatura 
 | circumfirmaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | circumfirmaturi 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmatura 
 | 
  
    | Genitiv | circumfirmaturorum 
 | circumfirmaturarum 
 | circumfirmaturorum 
 | 
  
    | Dativ | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | circumfirmaturos 
 | circumfirmaturas 
 | circumfirmatura 
 | 
  
    | Ablativ | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | circumfirmaturis 
 | 
  
    | Vokativ | circumfirmaturi 
 | circumfirmaturae 
 | circumfirmatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | circumfirmatum 
 | circumfirmatu 
 |