Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparo
  | 
    ich sondere ab; sondre ab | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparas
  | 
    du sonderst ab | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparat
  | 
    er/sie/es sondert ab | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparamus
  | 
    wir sondern ab | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparatis
  | 
    ihr sondert ab | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparant
  | 
    sie sondern ab | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparor
  | 
    ich werde abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumsepararis circumseparare
  | 
    du wirst abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparatur
  | 
    er/sie/es wird abgesondert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparamur
  | 
    wir werden abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparamini
  | 
    ihr werdet abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparantur
  | 
    sie werden abgesondert | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparem
  | 
    ich sondere ab; sondre ab | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumsepares
  | 
    du sonderest ab; sondrest ab | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparet
  | 
    er/sie/es sondere ab; sondre ab | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparemus
  | 
    wir sonderen ab | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparetis
  | 
    ihr sonderet ab | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparent
  | 
    sie sonderen ab | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparer
  | 
    ich werde abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumsepareris circumseparere
  | 
    du werdest abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparetur
  | 
    er/sie/es werde abgesondert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparemur
  | 
    wir werden abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparemini
  | 
    ihr werdet abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparentur
  | 
    sie werden abgesondert | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparabam
  | 
    ich sonderte ab | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparabas
  | 
    du sondertest ab | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparabat
  | 
    er/sie/es sonderte ab | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparabamus
  | 
    wir sonderten ab | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparabatis
  | 
    ihr sondertet ab | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparabant
  | 
    sie sonderten ab | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparabar
  | 
    ich wurde abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparabaris circumseparabare
  | 
    du wurdest abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparabatur
  | 
    er/sie/es wurde abgesondert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparabamur
  | 
    wir wurden abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparabamini
  | 
    ihr wurdet abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparabantur
  | 
    sie wurden abgesondert | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumsepararem
  | 
    ich sonderte ab | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparares
  | 
    du sondertest ab | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumsepararet
  | 
    er/sie/es sonderte ab | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumsepararemus
  | 
    wir sonderten ab | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumsepararetis
  | 
    ihr sondertet ab | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumsepararent
  | 
    sie sonderten ab | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumsepararer
  | 
    ich würde abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparareris circumsepararere
  | 
    du würdest abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumsepararetur
  | 
    er/sie/es würde abgesondert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumsepararemur
  | 
    wir würden abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumsepararemini
  | 
    ihr würdet abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumsepararentur
  | 
    sie würden abgesondert | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparabo
  | 
    ich werde absondern | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparabis
  | 
    du wirst absondern | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparabit
  | 
    er/sie/es wird absondern | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparabimus
  | 
    wir werden absondern | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparabitis
  | 
    ihr werdet absondern | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparabunt
  | 
    sie werden absondern | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparabor
  | 
    ich werde abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparaberis circumseparabere
  | 
    du wirst abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparabitur
  | 
    er/sie/es wird abgesondert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparabimur
  | 
    wir werden abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparabimini
  | 
    ihr werdet abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparabuntur
  | 
    sie werden abgesondert | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparavi
  | 
    ich habe abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparavisti
  | 
    du hast abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparavit
  | 
    er/sie/es hat abgesondert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparavimus
  | 
    wir haben abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparavistis
  | 
    ihr habt abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparaverunt circumseparavere
  | 
    sie haben abgesondert | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparatus sum
  | 
    ich bin abgesondert worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparatus es
  | 
    du bist abgesondert worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparatus est
  | 
    er/sie/es ist abgesondert worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparati sumus
  | 
    wir sind abgesondert worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparati estis
  | 
    ihr seid abgesondert worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparati sunt
  | 
    sie sind abgesondert worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparaverim
  | 
    ich habe abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparaveris
  | 
    du habest abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparaverit
  | 
    er/sie/es habe abgesondert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparaverimus
  | 
    wir haben abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparaveritis
  | 
    ihr habet abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparaverint
  | 
    sie haben abgesondert | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparatus sim
  | 
    ich sei abgesondert worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparatus sis
  | 
    du seiest abgesondert worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparatus sit
  | 
    er/sie/es sei abgesondert worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparati simus
  | 
    wir seien abgesondert worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparati sitis
  | 
    ihr seiet abgesondert worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparati sint
  | 
    sie seien abgesondert worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparaveram
  | 
    ich hatte abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparaveras
  | 
    du hattest abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparaverat
  | 
    er/sie/es hatte abgesondert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparaveramus
  | 
    wir hatten abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparaveratis
  | 
    ihr hattet abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparaverant
  | 
    sie hatten abgesondert | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparatus eram
  | 
    ich war abgesondert worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparatus eras
  | 
    du warst abgesondert worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparatus erat
  | 
    er/sie/es war abgesondert worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparati eramus
  | 
    wir waren abgesondert worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparati eratis
  | 
    ihr warst abgesondert worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparati erant
  | 
    sie waren abgesondert worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparavissem
  | 
    ich hätte abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparavisses
  | 
    du hättest abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparavisset
  | 
    er/sie/es hätte abgesondert | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparavissemus
  | 
    wir hätten abgesondert | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparavissetis
  | 
    ihr hättet abgesondert | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparavissent
  | 
    sie hätten abgesondert | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparatus essem
  | 
    ich wäre abgesondert worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparatus esses
  | 
    du wärest abgesondert worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparatus esset
  | 
    er/sie/es wäre abgesondert worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparati essemus
  | 
    wir wären abgesondert worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparati essetis
  | 
    ihr wäret abgesondert worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparati essent
  | 
    sie wären abgesondert worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparavero
  | 
    ich werde abgesondert haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparaveris
  | 
    du wirst abgesondert haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparaverit
  | 
    er/sie/es wird abgesondert haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparaverimus
  | 
    wir werden abgesondert haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparaveritis
  | 
    ihr werdet abgesondert haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparaverint
  | 
    sie werden abgesondert haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparatus ero
  | 
    ich werde abgesondert worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparatus eris
  | 
    du werdest abgesondert worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparatus erit
  | 
    er/sie/es werde abgesondert worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparati erimus
  | 
    wir werden abgesondert worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparati eritis
  | 
    ihr werdet abgesondert worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparati erunt
  | 
    sie werden abgesondert worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    circumseparare
  | 
    absondern | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    circumseparavisse
  | 
    abgesondert haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    circumseparaturum esse
  | 
    absondern werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    circumseparari circumsepararier
  | 
    abgesondert werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    circumseparatum esse
  | 
    abgesondert worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    circumseparatum iri
  | 
    künftig abgesondert werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    circumsepara
  | 
    sondere ab; sondre ab! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparate
  | 
    sondert ab! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    circumseparare
  | 
    das Absondern | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparandi
  | 
    des Absondernes | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparando
  | 
    dem Absondern | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparandum
  | 
    das Absondern | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparando
  | 
    durch das Absondern | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparande
  | 
    Absondern! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    circumseparandus
  | 
    circumseparanda
  | 
    circumseparandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparandi
  | 
    circumseparandae
  | 
    circumseparandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparando
  | 
    circumseparandae
  | 
    circumseparando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparandum
  | 
    circumseparandam
  | 
    circumseparandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparando
  | 
    circumseparanda
  | 
    circumseparando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparande
  | 
    circumseparanda
  | 
    circumseparandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    circumseparandi
  | 
    circumseparandae
  | 
    circumseparanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparandorum
  | 
    circumseparandarum
  | 
    circumseparandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparandos
  | 
    circumseparandas
  | 
    circumseparanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparandi
  | 
    circumseparandae
  | 
    circumseparanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    circumseparans
  | 
    circumseparans
  | 
    circumseparans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparantis
  | 
    circumseparantis
  | 
    circumseparantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparanti
  | 
    circumseparanti
  | 
    circumseparanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparantem
  | 
    circumseparantem
  | 
    circumseparans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparanti circumseparante
  | 
    circumseparanti circumseparante
  | 
    circumseparanti circumseparante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparans
  | 
    circumseparans
  | 
    circumseparans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    circumseparantes
  | 
    circumseparantes
  | 
    circumseparantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparantium circumseparantum
  | 
    circumseparantium circumseparantum
  | 
    circumseparantium circumseparantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparantibus
  | 
    circumseparantibus
  | 
    circumseparantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparantes
  | 
    circumseparantes
  | 
    circumseparantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparantibus
  | 
    circumseparantibus
  | 
    circumseparantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparantes
  | 
    circumseparantes
  | 
    circumseparantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    circumseparatus
  | 
    circumseparata
  | 
    circumseparatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparati
  | 
    circumseparatae
  | 
    circumseparati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparato
  | 
    circumseparatae
  | 
    circumseparato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparatum
  | 
    circumseparatam
  | 
    circumseparatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparato
  | 
    circumseparata
  | 
    circumseparato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparate
  | 
    circumseparata
  | 
    circumseparatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    circumseparati
  | 
    circumseparatae
  | 
    circumseparata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparatorum
  | 
    circumseparatarum
  | 
    circumseparatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparatis
  | 
    circumseparatis
  | 
    circumseparatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparatos
  | 
    circumseparatas
  | 
    circumseparata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparatis
  | 
    circumseparatis
  | 
    circumseparatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparati
  | 
    circumseparatae
  | 
    circumseparata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    circumseparaturus
  | 
    circumseparatura
  | 
    circumseparaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparaturi
  | 
    circumseparaturae
  | 
    circumseparaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparaturo
  | 
    circumseparaturae
  | 
    circumseparaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparaturum
  | 
    circumseparaturam
  | 
    circumseparaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparaturo
  | 
    circumseparatura
  | 
    circumseparaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparature
  | 
    circumseparatura
  | 
    circumseparaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    circumseparaturi
  | 
    circumseparaturae
  | 
    circumseparatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparaturorum
  | 
    circumseparaturarum
  | 
    circumseparaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparaturis
  | 
    circumseparaturis
  | 
    circumseparaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparaturos
  | 
    circumseparaturas
  | 
    circumseparatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparaturis
  | 
    circumseparaturis
  | 
    circumseparaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparaturi
  | 
    circumseparaturae
  | 
    circumseparatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    circumseparatum
  | 
    circumseparatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparo
  | 
    ich trenne | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparas
  | 
    du trennst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparat
  | 
    er/sie/es trennt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparamus
  | 
    wir trennen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparatis
  | 
    ihr trennt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparant
  | 
    sie trennen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparor
  | 
    ich werde getrennt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumsepararis circumseparare
  | 
    du wirst getrennt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparatur
  | 
    er/sie/es wird getrennt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparamur
  | 
    wir werden getrennt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparamini
  | 
    ihr werdet getrennt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparantur
  | 
    sie werden getrennt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparem
  | 
    ich trenne | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumsepares
  | 
    du trennest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparet
  | 
    er/sie/es trenne | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparemus
  | 
    wir trennen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparetis
  | 
    ihr trennet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparent
  | 
    sie trennen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparer
  | 
    ich werde getrennt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumsepareris circumseparere
  | 
    du werdest getrennt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparetur
  | 
    er/sie/es werde getrennt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparemur
  | 
    wir werden getrennt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparemini
  | 
    ihr werdet getrennt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparentur
  | 
    sie werden getrennt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparabam
  | 
    ich trennte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparabas
  | 
    du trenntest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparabat
  | 
    er/sie/es trennte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparabamus
  | 
    wir trennten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparabatis
  | 
    ihr trenntet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparabant
  | 
    sie trennten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparabar
  | 
    ich wurde getrennt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparabaris circumseparabare
  | 
    du wurdest getrennt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparabatur
  | 
    er/sie/es wurde getrennt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparabamur
  | 
    wir wurden getrennt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparabamini
  | 
    ihr wurdet getrennt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparabantur
  | 
    sie wurden getrennt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumsepararem
  | 
    ich trennte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparares
  | 
    du trenntest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumsepararet
  | 
    er/sie/es trennte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumsepararemus
  | 
    wir trennten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumsepararetis
  | 
    ihr trenntet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumsepararent
  | 
    sie trennten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumsepararer
  | 
    ich würde getrennt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparareris circumsepararere
  | 
    du würdest getrennt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumsepararetur
  | 
    er/sie/es würde getrennt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumsepararemur
  | 
    wir würden getrennt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumsepararemini
  | 
    ihr würdet getrennt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumsepararentur
  | 
    sie würden getrennt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparabo
  | 
    ich werde trennen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparabis
  | 
    du wirst trennen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparabit
  | 
    er/sie/es wird trennen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparabimus
  | 
    wir werden trennen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparabitis
  | 
    ihr werdet trennen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparabunt
  | 
    sie werden trennen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparabor
  | 
    ich werde getrennt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparaberis circumseparabere
  | 
    du wirst getrennt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparabitur
  | 
    er/sie/es wird getrennt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparabimur
  | 
    wir werden getrennt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparabimini
  | 
    ihr werdet getrennt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparabuntur
  | 
    sie werden getrennt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparavi
  | 
    ich habe getrennt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparavisti
  | 
    du hast getrennt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparavit
  | 
    er/sie/es hat getrennt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparavimus
  | 
    wir haben getrennt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparavistis
  | 
    ihr habt getrennt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparaverunt circumseparavere
  | 
    sie haben getrennt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparatus sum
  | 
    ich bin getrennt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparatus es
  | 
    du bist getrennt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparatus est
  | 
    er/sie/es ist getrennt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparati sumus
  | 
    wir sind getrennt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparati estis
  | 
    ihr seid getrennt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparati sunt
  | 
    sie sind getrennt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparaverim
  | 
    ich habe getrennt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparaveris
  | 
    du habest getrennt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparaverit
  | 
    er/sie/es habe getrennt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparaverimus
  | 
    wir haben getrennt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparaveritis
  | 
    ihr habet getrennt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparaverint
  | 
    sie haben getrennt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparatus sim
  | 
    ich sei getrennt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparatus sis
  | 
    du seiest getrennt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparatus sit
  | 
    er/sie/es sei getrennt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparati simus
  | 
    wir seien getrennt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparati sitis
  | 
    ihr seiet getrennt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparati sint
  | 
    sie seien getrennt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparaveram
  | 
    ich hatte getrennt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparaveras
  | 
    du hattest getrennt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparaverat
  | 
    er/sie/es hatte getrennt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparaveramus
  | 
    wir hatten getrennt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparaveratis
  | 
    ihr hattet getrennt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparaverant
  | 
    sie hatten getrennt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparatus eram
  | 
    ich war getrennt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparatus eras
  | 
    du warst getrennt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparatus erat
  | 
    er/sie/es war getrennt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparati eramus
  | 
    wir waren getrennt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparati eratis
  | 
    ihr warst getrennt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparati erant
  | 
    sie waren getrennt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparavissem
  | 
    ich hätte getrennt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparavisses
  | 
    du hättest getrennt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparavisset
  | 
    er/sie/es hätte getrennt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparavissemus
  | 
    wir hätten getrennt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparavissetis
  | 
    ihr hättet getrennt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparavissent
  | 
    sie hätten getrennt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparatus essem
  | 
    ich wäre getrennt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparatus esses
  | 
    du wärest getrennt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparatus esset
  | 
    er/sie/es wäre getrennt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparati essemus
  | 
    wir wären getrennt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparati essetis
  | 
    ihr wäret getrennt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparati essent
  | 
    sie wären getrennt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparavero
  | 
    ich werde getrennt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparaveris
  | 
    du wirst getrennt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparaverit
  | 
    er/sie/es wird getrennt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparaverimus
  | 
    wir werden getrennt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparaveritis
  | 
    ihr werdet getrennt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparaverint
  | 
    sie werden getrennt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    circumseparatus ero
  | 
    ich werde getrennt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparatus eris
  | 
    du werdest getrennt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparatus erit
  | 
    er/sie/es werde getrennt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    circumseparati erimus
  | 
    wir werden getrennt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparati eritis
  | 
    ihr werdet getrennt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparati erunt
  | 
    sie werden getrennt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    circumseparare
  | 
    trennen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    circumseparavisse
  | 
    getrennt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    circumseparaturum esse
  | 
    trennen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    circumseparari circumsepararier
  | 
    getrennt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    circumseparatum esse
  | 
    getrennt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    circumseparatum iri
  | 
    künftig getrennt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    circumsepara
  | 
    trenne! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparate
  | 
    trennt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    circumseparato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    circumseparato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    circumseparatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    circumseparanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    circumseparare
  | 
    das Trennen | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparandi
  | 
    des Trennens | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparando
  | 
    dem Trennen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparandum
  | 
    das Trennen | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparando
  | 
    durch das Trennen | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparande
  | 
    Trennen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    circumseparandus
  | 
    circumseparanda
  | 
    circumseparandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparandi
  | 
    circumseparandae
  | 
    circumseparandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparando
  | 
    circumseparandae
  | 
    circumseparando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparandum
  | 
    circumseparandam
  | 
    circumseparandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparando
  | 
    circumseparanda
  | 
    circumseparando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparande
  | 
    circumseparanda
  | 
    circumseparandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    circumseparandi
  | 
    circumseparandae
  | 
    circumseparanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparandorum
  | 
    circumseparandarum
  | 
    circumseparandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparandos
  | 
    circumseparandas
  | 
    circumseparanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparandi
  | 
    circumseparandae
  | 
    circumseparanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    circumseparans
  | 
    circumseparans
  | 
    circumseparans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparantis
  | 
    circumseparantis
  | 
    circumseparantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparanti
  | 
    circumseparanti
  | 
    circumseparanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparantem
  | 
    circumseparantem
  | 
    circumseparans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparanti circumseparante
  | 
    circumseparanti circumseparante
  | 
    circumseparanti circumseparante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparans
  | 
    circumseparans
  | 
    circumseparans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    circumseparantes
  | 
    circumseparantes
  | 
    circumseparantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparantium circumseparantum
  | 
    circumseparantium circumseparantum
  | 
    circumseparantium circumseparantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparantibus
  | 
    circumseparantibus
  | 
    circumseparantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparantes
  | 
    circumseparantes
  | 
    circumseparantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparantibus
  | 
    circumseparantibus
  | 
    circumseparantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparantes
  | 
    circumseparantes
  | 
    circumseparantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    circumseparatus
  | 
    circumseparata
  | 
    circumseparatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparati
  | 
    circumseparatae
  | 
    circumseparati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparato
  | 
    circumseparatae
  | 
    circumseparato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparatum
  | 
    circumseparatam
  | 
    circumseparatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparato
  | 
    circumseparata
  | 
    circumseparato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparate
  | 
    circumseparata
  | 
    circumseparatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    circumseparati
  | 
    circumseparatae
  | 
    circumseparata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparatorum
  | 
    circumseparatarum
  | 
    circumseparatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparatis
  | 
    circumseparatis
  | 
    circumseparatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparatos
  | 
    circumseparatas
  | 
    circumseparata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparatis
  | 
    circumseparatis
  | 
    circumseparatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparati
  | 
    circumseparatae
  | 
    circumseparata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    circumseparaturus
  | 
    circumseparatura
  | 
    circumseparaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparaturi
  | 
    circumseparaturae
  | 
    circumseparaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparaturo
  | 
    circumseparaturae
  | 
    circumseparaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparaturum
  | 
    circumseparaturam
  | 
    circumseparaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparaturo
  | 
    circumseparatura
  | 
    circumseparaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparature
  | 
    circumseparatura
  | 
    circumseparaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    circumseparaturi
  | 
    circumseparaturae
  | 
    circumseparatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    circumseparaturorum
  | 
    circumseparaturarum
  | 
    circumseparaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    circumseparaturis
  | 
    circumseparaturis
  | 
    circumseparaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    circumseparaturos
  | 
    circumseparaturas
  | 
    circumseparatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    circumseparaturis
  | 
    circumseparaturis
  | 
    circumseparaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    circumseparaturi
  | 
    circumseparaturae
  | 
    circumseparatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    circumseparatum
  | 
    circumseparatu
  |