Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamo
|
ich rufe |
| 2. Person Singular |
clamas
|
du rufst |
| 3. Person Singular |
clamat
|
er/sie/es ruft |
| 1. Person Plural |
clamamus
|
wir rufen |
| 2. Person Plural |
clamatis
|
ihr ruft |
| 3. Person Plural |
clamant
|
sie rufen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamor
|
ich werde gerufen |
| 2. Person Singular |
clamaris clamare
|
du wirst gerufen |
| 3. Person Singular |
clamatur
|
er/sie/es wird gerufen |
| 1. Person Plural |
clamamur
|
wir werden gerufen |
| 2. Person Plural |
clamamini
|
ihr werdet gerufen |
| 3. Person Plural |
clamantur
|
sie werden gerufen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamem
|
ich rufe |
| 2. Person Singular |
clames
|
du rufest |
| 3. Person Singular |
clamet
|
er/sie/es rufe |
| 1. Person Plural |
clamemus
|
wir rufen |
| 2. Person Plural |
clametis
|
ihr rufet |
| 3. Person Plural |
clament
|
sie rufen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamer
|
ich werde gerufen |
| 2. Person Singular |
clameris clamere
|
du werdest gerufen |
| 3. Person Singular |
clametur
|
er/sie/es werde gerufen |
| 1. Person Plural |
clamemur
|
wir werden gerufen |
| 2. Person Plural |
clamemini
|
ihr werdet gerufen |
| 3. Person Plural |
clamentur
|
sie werden gerufen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamabam
|
ich rief |
| 2. Person Singular |
clamabas
|
du riefst |
| 3. Person Singular |
clamabat
|
er/sie/es rief |
| 1. Person Plural |
clamabamus
|
wir riefen |
| 2. Person Plural |
clamabatis
|
ihr rieft |
| 3. Person Plural |
clamabant
|
sie riefen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamabar
|
ich wurde gerufen |
| 2. Person Singular |
clamabaris clamabare
|
du wurdest gerufen |
| 3. Person Singular |
clamabatur
|
er/sie/es wurde gerufen |
| 1. Person Plural |
clamabamur
|
wir wurden gerufen |
| 2. Person Plural |
clamabamini
|
ihr wurdet gerufen |
| 3. Person Plural |
clamabantur
|
sie wurden gerufen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamarem
|
ich riefe |
| 2. Person Singular |
clamares
|
du riefest |
| 3. Person Singular |
clamaret
|
er/sie/es riefe |
| 1. Person Plural |
clamaremus
|
wir riefen |
| 2. Person Plural |
clamaretis
|
ihr riefet |
| 3. Person Plural |
clamarent
|
sie riefen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamarer
|
ich würde gerufen |
| 2. Person Singular |
clamareris clamarere
|
du würdest gerufen |
| 3. Person Singular |
clamaretur
|
er/sie/es würde gerufen |
| 1. Person Plural |
clamaremur
|
wir würden gerufen |
| 2. Person Plural |
clamaremini
|
ihr würdet gerufen |
| 3. Person Plural |
clamarentur
|
sie würden gerufen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamabo
|
ich werde rufen |
| 2. Person Singular |
clamabis
|
du wirst rufen |
| 3. Person Singular |
clamabit
|
er/sie/es wird rufen |
| 1. Person Plural |
clamabimus
|
wir werden rufen |
| 2. Person Plural |
clamabitis
|
ihr werdet rufen |
| 3. Person Plural |
clamabunt
|
sie werden rufen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamabor
|
ich werde gerufen |
| 2. Person Singular |
clamaberis clamabere
|
du wirst gerufen |
| 3. Person Singular |
clamabitur
|
er/sie/es wird gerufen |
| 1. Person Plural |
clamabimur
|
wir werden gerufen |
| 2. Person Plural |
clamabimini
|
ihr werdet gerufen |
| 3. Person Plural |
clamabuntur
|
sie werden gerufen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamavi
|
ich habe gerufen |
| 2. Person Singular |
clamavisti
|
du hast gerufen |
| 3. Person Singular |
clamavit
|
er/sie/es hat gerufen |
| 1. Person Plural |
clamavimus
|
wir haben gerufen |
| 2. Person Plural |
clamavistis
|
ihr habt gerufen |
| 3. Person Plural |
clamaverunt clamavere
|
sie haben gerufen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamatus sum
|
ich bin gerufen worden |
| 2. Person Singular |
clamatus es
|
du bist gerufen worden |
| 3. Person Singular |
clamatus est
|
er/sie/es ist gerufen worden |
| 1. Person Plural |
clamati sumus
|
wir sind gerufen worden |
| 2. Person Plural |
clamati estis
|
ihr seid gerufen worden |
| 3. Person Plural |
clamati sunt
|
sie sind gerufen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamaverim
|
ich habe gerufen |
| 2. Person Singular |
clamaveris
|
du habest gerufen |
| 3. Person Singular |
clamaverit
|
er/sie/es habe gerufen |
| 1. Person Plural |
clamaverimus
|
wir haben gerufen |
| 2. Person Plural |
clamaveritis
|
ihr habet gerufen |
| 3. Person Plural |
clamaverint
|
sie haben gerufen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamatus sim
|
ich sei gerufen worden |
| 2. Person Singular |
clamatus sis
|
du seiest gerufen worden |
| 3. Person Singular |
clamatus sit
|
er/sie/es sei gerufen worden |
| 1. Person Plural |
clamati simus
|
wir seien gerufen worden |
| 2. Person Plural |
clamati sitis
|
ihr seiet gerufen worden |
| 3. Person Plural |
clamati sint
|
sie seien gerufen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamaveram
|
ich hatte gerufen |
| 2. Person Singular |
clamaveras
|
du hattest gerufen |
| 3. Person Singular |
clamaverat
|
er/sie/es hatte gerufen |
| 1. Person Plural |
clamaveramus
|
wir hatten gerufen |
| 2. Person Plural |
clamaveratis
|
ihr hattet gerufen |
| 3. Person Plural |
clamaverant
|
sie hatten gerufen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamatus eram
|
ich war gerufen worden |
| 2. Person Singular |
clamatus eras
|
du warst gerufen worden |
| 3. Person Singular |
clamatus erat
|
er/sie/es war gerufen worden |
| 1. Person Plural |
clamati eramus
|
wir waren gerufen worden |
| 2. Person Plural |
clamati eratis
|
ihr warst gerufen worden |
| 3. Person Plural |
clamati erant
|
sie waren gerufen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamavissem
|
ich hätte gerufen |
| 2. Person Singular |
clamavisses
|
du hättest gerufen |
| 3. Person Singular |
clamavisset
|
er/sie/es hätte gerufen |
| 1. Person Plural |
clamavissemus
|
wir hätten gerufen |
| 2. Person Plural |
clamavissetis
|
ihr hättet gerufen |
| 3. Person Plural |
clamavissent
|
sie hätten gerufen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamatus essem
|
ich wäre gerufen worden |
| 2. Person Singular |
clamatus esses
|
du wärest gerufen worden |
| 3. Person Singular |
clamatus esset
|
er/sie/es wäre gerufen worden |
| 1. Person Plural |
clamati essemus
|
wir wären gerufen worden |
| 2. Person Plural |
clamati essetis
|
ihr wäret gerufen worden |
| 3. Person Plural |
clamati essent
|
sie wären gerufen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamavero
|
ich werde gerufen haben |
| 2. Person Singular |
clamaveris
|
du wirst gerufen haben |
| 3. Person Singular |
clamaverit
|
er/sie/es wird gerufen haben |
| 1. Person Plural |
clamaverimus
|
wir werden gerufen haben |
| 2. Person Plural |
clamaveritis
|
ihr werdet gerufen haben |
| 3. Person Plural |
clamaverint
|
sie werden gerufen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamatus ero
|
ich werde gerufen worden sein |
| 2. Person Singular |
clamatus eris
|
du werdest gerufen worden sein |
| 3. Person Singular |
clamatus erit
|
er/sie/es werde gerufen worden sein |
| 1. Person Plural |
clamati erimus
|
wir werden gerufen worden sein |
| 2. Person Plural |
clamati eritis
|
ihr werdet gerufen worden sein |
| 3. Person Plural |
clamati erunt
|
sie werden gerufen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clamare
|
rufen |
| Vorzeitigkeit |
clamavisse
|
gerufen haben |
| Nachzeitigkeit |
clamaturum esse
|
rufen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clamari clamarier
|
gerufen werden |
| Vorzeitigkeit |
clamatum esse
|
gerufen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
clamatum iri
|
künftig gerufen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
clama
|
rufe; ruf! |
| 2. Person Plural |
clamate
|
ruft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
clamato
|
| 3. Person Singular |
clamato
|
| 2. Person Plural |
clamatote
|
| 3. Person Plural |
clamanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
clamare
|
das Rufen |
| Genitiv |
clamandi
|
des Rufens |
| Dativ |
clamando
|
dem Rufen |
| Akkusativ |
clamandum
|
das Rufen |
| Ablativ |
clamando
|
durch das Rufen |
| Vokativ |
clamande
|
Rufen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clamandus
|
clamanda
|
clamandum
|
| Genitiv |
clamandi
|
clamandae
|
clamandi
|
| Dativ |
clamando
|
clamandae
|
clamando
|
| Akkusativ |
clamandum
|
clamandam
|
clamandum
|
| Ablativ |
clamando
|
clamanda
|
clamando
|
| Vokativ |
clamande
|
clamanda
|
clamandum
|
Plural
| Nominativ |
clamandi
|
clamandae
|
clamanda
|
| Genitiv |
clamandorum
|
clamandarum
|
clamandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
clamandos
|
clamandas
|
clamanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
clamandi
|
clamandae
|
clamanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clamans
|
clamans
|
clamans
|
| Genitiv |
clamantis
|
clamantis
|
clamantis
|
| Dativ |
clamanti
|
clamanti
|
clamanti
|
| Akkusativ |
clamantem
|
clamantem
|
clamans
|
| Ablativ |
clamanti clamante
|
clamanti clamante
|
clamanti clamante
|
| Vokativ |
clamans
|
clamans
|
clamans
|
Plural
| Nominativ |
clamantes
|
clamantes
|
clamantia
|
| Genitiv |
clamantium clamantum
|
clamantium clamantum
|
clamantium clamantum
|
| Dativ |
clamantibus
|
clamantibus
|
clamantibus
|
| Akkusativ |
clamantes
|
clamantes
|
clamantia
|
| Ablativ |
clamantibus
|
clamantibus
|
clamantibus
|
| Vokativ |
clamantes
|
clamantes
|
clamantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clamatus
|
clamata
|
clamatum
|
| Genitiv |
clamati
|
clamatae
|
clamati
|
| Dativ |
clamato
|
clamatae
|
clamato
|
| Akkusativ |
clamatum
|
clamatam
|
clamatum
|
| Ablativ |
clamato
|
clamata
|
clamato
|
| Vokativ |
clamate
|
clamata
|
clamatum
|
Plural
| Nominativ |
clamati
|
clamatae
|
clamata
|
| Genitiv |
clamatorum
|
clamatarum
|
clamatorum
|
| Dativ |
clamatis
|
clamatis
|
clamatis
|
| Akkusativ |
clamatos
|
clamatas
|
clamata
|
| Ablativ |
clamatis
|
clamatis
|
clamatis
|
| Vokativ |
clamati
|
clamatae
|
clamata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clamaturus
|
clamatura
|
clamaturum
|
| Genitiv |
clamaturi
|
clamaturae
|
clamaturi
|
| Dativ |
clamaturo
|
clamaturae
|
clamaturo
|
| Akkusativ |
clamaturum
|
clamaturam
|
clamaturum
|
| Ablativ |
clamaturo
|
clamatura
|
clamaturo
|
| Vokativ |
clamature
|
clamatura
|
clamaturum
|
Plural
| Nominativ |
clamaturi
|
clamaturae
|
clamatura
|
| Genitiv |
clamaturorum
|
clamaturarum
|
clamaturorum
|
| Dativ |
clamaturis
|
clamaturis
|
clamaturis
|
| Akkusativ |
clamaturos
|
clamaturas
|
clamatura
|
| Ablativ |
clamaturis
|
clamaturis
|
clamaturis
|
| Vokativ |
clamaturi
|
clamaturae
|
clamatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
clamatum
|
clamatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamo
|
ich schreie |
| 2. Person Singular |
clamas
|
du schreist |
| 3. Person Singular |
clamat
|
er/sie/es schreit |
| 1. Person Plural |
clamamus
|
wir schreien |
| 2. Person Plural |
clamatis
|
ihr schreit |
| 3. Person Plural |
clamant
|
sie schreien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamor
|
ich werde geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
clamaris clamare
|
du wirst geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
clamatur
|
er/sie/es wird geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
clamamur
|
wir werden geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
clamamini
|
ihr werdet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
clamantur
|
sie werden geschrieen; geschrien |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamem
|
ich schreie |
| 2. Person Singular |
clames
|
du schreiest |
| 3. Person Singular |
clamet
|
er/sie/es schreie |
| 1. Person Plural |
clamemus
|
wir schreien |
| 2. Person Plural |
clametis
|
ihr schreiet |
| 3. Person Plural |
clament
|
sie schreien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamer
|
ich werde geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
clameris clamere
|
du werdest geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
clametur
|
er/sie/es werde geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
clamemur
|
wir werden geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
clamemini
|
ihr werdet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
clamentur
|
sie werden geschrieen; geschrien |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamabam
|
ich schrie |
| 2. Person Singular |
clamabas
|
du schriest |
| 3. Person Singular |
clamabat
|
er/sie/es schrie |
| 1. Person Plural |
clamabamus
|
wir schrien |
| 2. Person Plural |
clamabatis
|
ihr schriet |
| 3. Person Plural |
clamabant
|
sie schrien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamabar
|
ich wurde geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
clamabaris clamabare
|
du wurdest geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
clamabatur
|
er/sie/es wurde geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
clamabamur
|
wir wurden geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
clamabamini
|
ihr wurdet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
clamabantur
|
sie wurden geschrieen; geschrien |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamarem
|
ich schrie |
| 2. Person Singular |
clamares
|
du schriest |
| 3. Person Singular |
clamaret
|
er/sie/es schrie |
| 1. Person Plural |
clamaremus
|
wir schrien |
| 2. Person Plural |
clamaretis
|
ihr schriet |
| 3. Person Plural |
clamarent
|
sie schrien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamarer
|
ich würde geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
clamareris clamarere
|
du würdest geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
clamaretur
|
er/sie/es würde geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
clamaremur
|
wir würden geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
clamaremini
|
ihr würdet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
clamarentur
|
sie würden geschrieen; geschrien |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamabo
|
ich werde schreien |
| 2. Person Singular |
clamabis
|
du wirst schreien |
| 3. Person Singular |
clamabit
|
er/sie/es wird schreien |
| 1. Person Plural |
clamabimus
|
wir werden schreien |
| 2. Person Plural |
clamabitis
|
ihr werdet schreien |
| 3. Person Plural |
clamabunt
|
sie werden schreien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamabor
|
ich werde geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
clamaberis clamabere
|
du wirst geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
clamabitur
|
er/sie/es wird geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
clamabimur
|
wir werden geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
clamabimini
|
ihr werdet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
clamabuntur
|
sie werden geschrieen; geschrien |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamavi
|
ich habe geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
clamavisti
|
du hast geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
clamavit
|
er/sie/es hat geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
clamavimus
|
wir haben geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
clamavistis
|
ihr habt geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
clamaverunt clamavere
|
sie haben geschrieen; geschrien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamatus sum
|
ich bin geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Singular |
clamatus es
|
du bist geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Singular |
clamatus est
|
er/sie/es ist geschrieen; geschrien worden |
| 1. Person Plural |
clamati sumus
|
wir sind geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Plural |
clamati estis
|
ihr seid geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Plural |
clamati sunt
|
sie sind geschrieen; geschrien worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamaverim
|
ich habe geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
clamaveris
|
du habest geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
clamaverit
|
er/sie/es habe geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
clamaverimus
|
wir haben geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
clamaveritis
|
ihr habet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
clamaverint
|
sie haben geschrieen; geschrien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamatus sim
|
ich sei geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Singular |
clamatus sis
|
du seiest geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Singular |
clamatus sit
|
er/sie/es sei geschrieen; geschrien worden |
| 1. Person Plural |
clamati simus
|
wir seien geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Plural |
clamati sitis
|
ihr seiet geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Plural |
clamati sint
|
sie seien geschrieen; geschrien worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamaveram
|
ich hatte geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
clamaveras
|
du hattest geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
clamaverat
|
er/sie/es hatte geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
clamaveramus
|
wir hatten geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
clamaveratis
|
ihr hattet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
clamaverant
|
sie hatten geschrieen; geschrien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamatus eram
|
ich war geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Singular |
clamatus eras
|
du warst geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Singular |
clamatus erat
|
er/sie/es war geschrieen; geschrien worden |
| 1. Person Plural |
clamati eramus
|
wir waren geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Plural |
clamati eratis
|
ihr warst geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Plural |
clamati erant
|
sie waren geschrieen; geschrien worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamavissem
|
ich hätte geschrieen; geschrien |
| 2. Person Singular |
clamavisses
|
du hättest geschrieen; geschrien |
| 3. Person Singular |
clamavisset
|
er/sie/es hätte geschrieen; geschrien |
| 1. Person Plural |
clamavissemus
|
wir hätten geschrieen; geschrien |
| 2. Person Plural |
clamavissetis
|
ihr hättet geschrieen; geschrien |
| 3. Person Plural |
clamavissent
|
sie hätten geschrieen; geschrien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamatus essem
|
ich wäre geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Singular |
clamatus esses
|
du wärest geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Singular |
clamatus esset
|
er/sie/es wäre geschrieen; geschrien worden |
| 1. Person Plural |
clamati essemus
|
wir wären geschrieen; geschrien worden |
| 2. Person Plural |
clamati essetis
|
ihr wäret geschrieen; geschrien worden |
| 3. Person Plural |
clamati essent
|
sie wären geschrieen; geschrien worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamavero
|
ich werde geschrieen; geschrien haben |
| 2. Person Singular |
clamaveris
|
du wirst geschrieen; geschrien haben |
| 3. Person Singular |
clamaverit
|
er/sie/es wird geschrieen; geschrien haben |
| 1. Person Plural |
clamaverimus
|
wir werden geschrieen; geschrien haben |
| 2. Person Plural |
clamaveritis
|
ihr werdet geschrieen; geschrien haben |
| 3. Person Plural |
clamaverint
|
sie werden geschrieen; geschrien haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamatus ero
|
ich werde geschrieen; geschrien worden sein |
| 2. Person Singular |
clamatus eris
|
du werdest geschrieen; geschrien worden sein |
| 3. Person Singular |
clamatus erit
|
er/sie/es werde geschrieen; geschrien worden sein |
| 1. Person Plural |
clamati erimus
|
wir werden geschrieen; geschrien worden sein |
| 2. Person Plural |
clamati eritis
|
ihr werdet geschrieen; geschrien worden sein |
| 3. Person Plural |
clamati erunt
|
sie werden geschrieen; geschrien worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clamare
|
schreien |
| Vorzeitigkeit |
clamavisse
|
geschrieen; geschrien haben |
| Nachzeitigkeit |
clamaturum esse
|
schreien werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clamari clamarier
|
geschrieen; geschrien werden |
| Vorzeitigkeit |
clamatum esse
|
geschrieen; geschrien worden sein |
| Nachzeitigkeit |
clamatum iri
|
künftig geschrieen; geschrien werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
clama
|
schreie! |
| 2. Person Plural |
clamate
|
schreit! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
clamato
|
| 3. Person Singular |
clamato
|
| 2. Person Plural |
clamatote
|
| 3. Person Plural |
clamanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
clamare
|
das Schreien |
| Genitiv |
clamandi
|
des Schreiens |
| Dativ |
clamando
|
dem Schreien |
| Akkusativ |
clamandum
|
das Schreien |
| Ablativ |
clamando
|
durch das Schreien |
| Vokativ |
clamande
|
Schreien! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clamandus
|
clamanda
|
clamandum
|
| Genitiv |
clamandi
|
clamandae
|
clamandi
|
| Dativ |
clamando
|
clamandae
|
clamando
|
| Akkusativ |
clamandum
|
clamandam
|
clamandum
|
| Ablativ |
clamando
|
clamanda
|
clamando
|
| Vokativ |
clamande
|
clamanda
|
clamandum
|
Plural
| Nominativ |
clamandi
|
clamandae
|
clamanda
|
| Genitiv |
clamandorum
|
clamandarum
|
clamandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
clamandos
|
clamandas
|
clamanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
clamandi
|
clamandae
|
clamanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clamans
|
clamans
|
clamans
|
| Genitiv |
clamantis
|
clamantis
|
clamantis
|
| Dativ |
clamanti
|
clamanti
|
clamanti
|
| Akkusativ |
clamantem
|
clamantem
|
clamans
|
| Ablativ |
clamanti clamante
|
clamanti clamante
|
clamanti clamante
|
| Vokativ |
clamans
|
clamans
|
clamans
|
Plural
| Nominativ |
clamantes
|
clamantes
|
clamantia
|
| Genitiv |
clamantium clamantum
|
clamantium clamantum
|
clamantium clamantum
|
| Dativ |
clamantibus
|
clamantibus
|
clamantibus
|
| Akkusativ |
clamantes
|
clamantes
|
clamantia
|
| Ablativ |
clamantibus
|
clamantibus
|
clamantibus
|
| Vokativ |
clamantes
|
clamantes
|
clamantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clamatus
|
clamata
|
clamatum
|
| Genitiv |
clamati
|
clamatae
|
clamati
|
| Dativ |
clamato
|
clamatae
|
clamato
|
| Akkusativ |
clamatum
|
clamatam
|
clamatum
|
| Ablativ |
clamato
|
clamata
|
clamato
|
| Vokativ |
clamate
|
clamata
|
clamatum
|
Plural
| Nominativ |
clamati
|
clamatae
|
clamata
|
| Genitiv |
clamatorum
|
clamatarum
|
clamatorum
|
| Dativ |
clamatis
|
clamatis
|
clamatis
|
| Akkusativ |
clamatos
|
clamatas
|
clamata
|
| Ablativ |
clamatis
|
clamatis
|
clamatis
|
| Vokativ |
clamati
|
clamatae
|
clamata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clamaturus
|
clamatura
|
clamaturum
|
| Genitiv |
clamaturi
|
clamaturae
|
clamaturi
|
| Dativ |
clamaturo
|
clamaturae
|
clamaturo
|
| Akkusativ |
clamaturum
|
clamaturam
|
clamaturum
|
| Ablativ |
clamaturo
|
clamatura
|
clamaturo
|
| Vokativ |
clamature
|
clamatura
|
clamaturum
|
Plural
| Nominativ |
clamaturi
|
clamaturae
|
clamatura
|
| Genitiv |
clamaturorum
|
clamaturarum
|
clamaturorum
|
| Dativ |
clamaturis
|
clamaturis
|
clamaturis
|
| Akkusativ |
clamaturos
|
clamaturas
|
clamatura
|
| Ablativ |
clamaturis
|
clamaturis
|
clamaturis
|
| Vokativ |
clamaturi
|
clamaturae
|
clamatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
clamatum
|
clamatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamo
|
|
| 2. Person Singular |
clamas
|
|
| 3. Person Singular |
clamat
|
|
| 1. Person Plural |
clamamus
|
|
| 2. Person Plural |
clamatis
|
|
| 3. Person Plural |
clamant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamor
|
|
| 2. Person Singular |
clamaris clamare
|
|
| 3. Person Singular |
clamatur
|
|
| 1. Person Plural |
clamamur
|
|
| 2. Person Plural |
clamamini
|
|
| 3. Person Plural |
clamantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamem
|
|
| 2. Person Singular |
clames
|
|
| 3. Person Singular |
clamet
|
|
| 1. Person Plural |
clamemus
|
|
| 2. Person Plural |
clametis
|
|
| 3. Person Plural |
clament
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamer
|
|
| 2. Person Singular |
clameris clamere
|
|
| 3. Person Singular |
clametur
|
|
| 1. Person Plural |
clamemur
|
|
| 2. Person Plural |
clamemini
|
|
| 3. Person Plural |
clamentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamabam
|
|
| 2. Person Singular |
clamabas
|
|
| 3. Person Singular |
clamabat
|
|
| 1. Person Plural |
clamabamus
|
|
| 2. Person Plural |
clamabatis
|
|
| 3. Person Plural |
clamabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamabar
|
|
| 2. Person Singular |
clamabaris clamabare
|
|
| 3. Person Singular |
clamabatur
|
|
| 1. Person Plural |
clamabamur
|
|
| 2. Person Plural |
clamabamini
|
|
| 3. Person Plural |
clamabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamarem
|
|
| 2. Person Singular |
clamares
|
|
| 3. Person Singular |
clamaret
|
|
| 1. Person Plural |
clamaremus
|
|
| 2. Person Plural |
clamaretis
|
|
| 3. Person Plural |
clamarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamarer
|
|
| 2. Person Singular |
clamareris clamarere
|
|
| 3. Person Singular |
clamaretur
|
|
| 1. Person Plural |
clamaremur
|
|
| 2. Person Plural |
clamaremini
|
|
| 3. Person Plural |
clamarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamabo
|
|
| 2. Person Singular |
clamabis
|
|
| 3. Person Singular |
clamabit
|
|
| 1. Person Plural |
clamabimus
|
|
| 2. Person Plural |
clamabitis
|
|
| 3. Person Plural |
clamabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamabor
|
|
| 2. Person Singular |
clamaberis clamabere
|
|
| 3. Person Singular |
clamabitur
|
|
| 1. Person Plural |
clamabimur
|
|
| 2. Person Plural |
clamabimini
|
|
| 3. Person Plural |
clamabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamavi
|
|
| 2. Person Singular |
clamavisti
|
|
| 3. Person Singular |
clamavit
|
|
| 1. Person Plural |
clamavimus
|
|
| 2. Person Plural |
clamavistis
|
|
| 3. Person Plural |
clamaverunt clamavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
clamatus es
|
|
| 3. Person Singular |
clamatus est
|
|
| 1. Person Plural |
clamati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
clamati estis
|
|
| 3. Person Plural |
clamati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamaverim
|
|
| 2. Person Singular |
clamaveris
|
|
| 3. Person Singular |
clamaverit
|
|
| 1. Person Plural |
clamaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
clamaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
clamaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
clamatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
clamatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
clamati simus
|
|
| 2. Person Plural |
clamati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
clamati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamaveram
|
|
| 2. Person Singular |
clamaveras
|
|
| 3. Person Singular |
clamaverat
|
|
| 1. Person Plural |
clamaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
clamaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
clamaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
clamatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
clamatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
clamati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
clamati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
clamati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamavissem
|
|
| 2. Person Singular |
clamavisses
|
|
| 3. Person Singular |
clamavisset
|
|
| 1. Person Plural |
clamavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
clamavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
clamavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
clamatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
clamatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
clamati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
clamati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
clamati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clamavero
|
|
| 2. Person Singular |
clamaveris
|
|
| 3. Person Singular |
clamaverit
|
|
| 1. Person Plural |
clamaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
clamaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
clamaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clamatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
clamatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
clamatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
clamati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
clamati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
clamati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clamare
|
|
| Vorzeitigkeit |
clamavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
clamaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clamari clamarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
clamatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
clamatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
clama
|
! |
| 2. Person Plural |
clamate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
clamato
|
| 3. Person Singular |
clamato
|
| 2. Person Plural |
clamatote
|
| 3. Person Plural |
clamanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
clamare
|
das |
| Genitiv |
clamandi
|
des es |
| Dativ |
clamando
|
dem |
| Akkusativ |
clamandum
|
das |
| Ablativ |
clamando
|
durch das |
| Vokativ |
clamande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clamandus
|
clamanda
|
clamandum
|
| Genitiv |
clamandi
|
clamandae
|
clamandi
|
| Dativ |
clamando
|
clamandae
|
clamando
|
| Akkusativ |
clamandum
|
clamandam
|
clamandum
|
| Ablativ |
clamando
|
clamanda
|
clamando
|
| Vokativ |
clamande
|
clamanda
|
clamandum
|
Plural
| Nominativ |
clamandi
|
clamandae
|
clamanda
|
| Genitiv |
clamandorum
|
clamandarum
|
clamandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
clamandos
|
clamandas
|
clamanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
clamandi
|
clamandae
|
clamanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clamans
|
clamans
|
clamans
|
| Genitiv |
clamantis
|
clamantis
|
clamantis
|
| Dativ |
clamanti
|
clamanti
|
clamanti
|
| Akkusativ |
clamantem
|
clamantem
|
clamans
|
| Ablativ |
clamanti clamante
|
clamanti clamante
|
clamanti clamante
|
| Vokativ |
clamans
|
clamans
|
clamans
|
Plural
| Nominativ |
clamantes
|
clamantes
|
clamantia
|
| Genitiv |
clamantium clamantum
|
clamantium clamantum
|
clamantium clamantum
|
| Dativ |
clamantibus
|
clamantibus
|
clamantibus
|
| Akkusativ |
clamantes
|
clamantes
|
clamantia
|
| Ablativ |
clamantibus
|
clamantibus
|
clamantibus
|
| Vokativ |
clamantes
|
clamantes
|
clamantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clamatus
|
clamata
|
clamatum
|
| Genitiv |
clamati
|
clamatae
|
clamati
|
| Dativ |
clamato
|
clamatae
|
clamato
|
| Akkusativ |
clamatum
|
clamatam
|
clamatum
|
| Ablativ |
clamato
|
clamata
|
clamato
|
| Vokativ |
clamate
|
clamata
|
clamatum
|
Plural
| Nominativ |
clamati
|
clamatae
|
clamata
|
| Genitiv |
clamatorum
|
clamatarum
|
clamatorum
|
| Dativ |
clamatis
|
clamatis
|
clamatis
|
| Akkusativ |
clamatos
|
clamatas
|
clamata
|
| Ablativ |
clamatis
|
clamatis
|
clamatis
|
| Vokativ |
clamati
|
clamatae
|
clamata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clamaturus
|
clamatura
|
clamaturum
|
| Genitiv |
clamaturi
|
clamaturae
|
clamaturi
|
| Dativ |
clamaturo
|
clamaturae
|
clamaturo
|
| Akkusativ |
clamaturum
|
clamaturam
|
clamaturum
|
| Ablativ |
clamaturo
|
clamatura
|
clamaturo
|
| Vokativ |
clamature
|
clamatura
|
clamaturum
|
Plural
| Nominativ |
clamaturi
|
clamaturae
|
clamatura
|
| Genitiv |
clamaturorum
|
clamaturarum
|
clamaturorum
|
| Dativ |
clamaturis
|
clamaturis
|
clamaturis
|
| Akkusativ |
clamaturos
|
clamaturas
|
clamatura
|
| Ablativ |
clamaturis
|
clamaturis
|
clamaturis
|
| Vokativ |
clamaturi
|
clamaturae
|
clamatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
clamatum
|
clamatu
|