Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamo
  | 
    ich rufe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamas
  | 
    du rufst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamat
  | 
    er/sie/es ruft | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamamus
  | 
    wir rufen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamatis
  | 
    ihr ruft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamant
  | 
    sie rufen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamor
  | 
    ich werde gerufen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamaris clamare
  | 
    du wirst gerufen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatur
  | 
    er/sie/es wird gerufen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamamur
  | 
    wir werden gerufen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamamini
  | 
    ihr werdet gerufen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamantur
  | 
    sie werden gerufen | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamem
  | 
    ich rufe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clames
  | 
    du rufest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamet
  | 
    er/sie/es rufe | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamemus
  | 
    wir rufen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clametis
  | 
    ihr rufet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clament
  | 
    sie rufen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamer
  | 
    ich werde gerufen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clameris clamere
  | 
    du werdest gerufen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clametur
  | 
    er/sie/es werde gerufen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamemur
  | 
    wir werden gerufen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamemini
  | 
    ihr werdet gerufen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamentur
  | 
    sie werden gerufen | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamabam
  | 
    ich rief | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamabas
  | 
    du riefst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamabat
  | 
    er/sie/es rief | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamabamus
  | 
    wir riefen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamabatis
  | 
    ihr rieft | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamabant
  | 
    sie riefen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamabar
  | 
    ich wurde gerufen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamabaris clamabare
  | 
    du wurdest gerufen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamabatur
  | 
    er/sie/es wurde gerufen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamabamur
  | 
    wir wurden gerufen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamabamini
  | 
    ihr wurdet gerufen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamabantur
  | 
    sie wurden gerufen | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamarem
  | 
    ich riefe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamares
  | 
    du riefest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamaret
  | 
    er/sie/es riefe | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamaremus
  | 
    wir riefen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamaretis
  | 
    ihr riefet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamarent
  | 
    sie riefen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamarer
  | 
    ich würde gerufen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamareris clamarere
  | 
    du würdest gerufen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamaretur
  | 
    er/sie/es würde gerufen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamaremur
  | 
    wir würden gerufen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamaremini
  | 
    ihr würdet gerufen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamarentur
  | 
    sie würden gerufen | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamabo
  | 
    ich werde rufen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamabis
  | 
    du wirst rufen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamabit
  | 
    er/sie/es wird rufen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamabimus
  | 
    wir werden rufen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamabitis
  | 
    ihr werdet rufen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamabunt
  | 
    sie werden rufen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamabor
  | 
    ich werde gerufen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamaberis clamabere
  | 
    du wirst gerufen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamabitur
  | 
    er/sie/es wird gerufen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamabimur
  | 
    wir werden gerufen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamabimini
  | 
    ihr werdet gerufen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamabuntur
  | 
    sie werden gerufen | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamavi
  | 
    ich habe gerufen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamavisti
  | 
    du hast gerufen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamavit
  | 
    er/sie/es hat gerufen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamavimus
  | 
    wir haben gerufen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamavistis
  | 
    ihr habt gerufen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamaverunt clamavere
  | 
    sie haben gerufen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamatus sum
  | 
    ich bin gerufen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamatus es
  | 
    du bist gerufen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatus est
  | 
    er/sie/es ist gerufen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamati sumus
  | 
    wir sind gerufen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamati estis
  | 
    ihr seid gerufen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamati sunt
  | 
    sie sind gerufen worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamaverim
  | 
    ich habe gerufen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamaveris
  | 
    du habest gerufen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamaverit
  | 
    er/sie/es habe gerufen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamaverimus
  | 
    wir haben gerufen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamaveritis
  | 
    ihr habet gerufen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamaverint
  | 
    sie haben gerufen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamatus sim
  | 
    ich sei gerufen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamatus sis
  | 
    du seiest gerufen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatus sit
  | 
    er/sie/es sei gerufen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamati simus
  | 
    wir seien gerufen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamati sitis
  | 
    ihr seiet gerufen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamati sint
  | 
    sie seien gerufen worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamaveram
  | 
    ich hatte gerufen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamaveras
  | 
    du hattest gerufen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamaverat
  | 
    er/sie/es hatte gerufen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamaveramus
  | 
    wir hatten gerufen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamaveratis
  | 
    ihr hattet gerufen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamaverant
  | 
    sie hatten gerufen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamatus eram
  | 
    ich war gerufen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamatus eras
  | 
    du warst gerufen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatus erat
  | 
    er/sie/es war gerufen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamati eramus
  | 
    wir waren gerufen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamati eratis
  | 
    ihr warst gerufen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamati erant
  | 
    sie waren gerufen worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamavissem
  | 
    ich hätte gerufen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamavisses
  | 
    du hättest gerufen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamavisset
  | 
    er/sie/es hätte gerufen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamavissemus
  | 
    wir hätten gerufen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamavissetis
  | 
    ihr hättet gerufen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamavissent
  | 
    sie hätten gerufen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamatus essem
  | 
    ich wäre gerufen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamatus esses
  | 
    du wärest gerufen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatus esset
  | 
    er/sie/es wäre gerufen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamati essemus
  | 
    wir wären gerufen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamati essetis
  | 
    ihr wäret gerufen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamati essent
  | 
    sie wären gerufen worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamavero
  | 
    ich werde gerufen haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamaveris
  | 
    du wirst gerufen haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamaverit
  | 
    er/sie/es wird gerufen haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamaverimus
  | 
    wir werden gerufen haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamaveritis
  | 
    ihr werdet gerufen haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamaverint
  | 
    sie werden gerufen haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamatus ero
  | 
    ich werde gerufen worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamatus eris
  | 
    du werdest gerufen worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatus erit
  | 
    er/sie/es werde gerufen worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamati erimus
  | 
    wir werden gerufen worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamati eritis
  | 
    ihr werdet gerufen worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamati erunt
  | 
    sie werden gerufen worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    clamare
  | 
    rufen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    clamavisse
  | 
    gerufen haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    clamaturum esse
  | 
    rufen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    clamari clamarier
  | 
    gerufen werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    clamatum esse
  | 
    gerufen worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    clamatum iri
  | 
    künftig gerufen werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    clama
  | 
    rufe; ruf! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamate
  | 
    ruft! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    clamato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    clamato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    clamatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    clamanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    clamare
  | 
    das Rufen | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamandi
  | 
    des Rufens | 
  
  
    | Dativ | 
    clamando
  | 
    dem Rufen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    clamandum
  | 
    das Rufen | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamando
  | 
    durch das Rufen | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamande
  | 
    Rufen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    clamandus
  | 
    clamanda
  | 
    clamandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamandi
  | 
    clamandae
  | 
    clamandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamando
  | 
    clamandae
  | 
    clamando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamandum
  | 
    clamandam
  | 
    clamandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamando
  | 
    clamanda
  | 
    clamando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamande
  | 
    clamanda
  | 
    clamandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    clamandi
  | 
    clamandae
  | 
    clamanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamandorum
  | 
    clamandarum
  | 
    clamandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamandos
  | 
    clamandas
  | 
    clamanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamandi
  | 
    clamandae
  | 
    clamanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    clamans
  | 
    clamans
  | 
    clamans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamantis
  | 
    clamantis
  | 
    clamantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamanti
  | 
    clamanti
  | 
    clamanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamantem
  | 
    clamantem
  | 
    clamans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamanti clamante
  | 
    clamanti clamante
  | 
    clamanti clamante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamans
  | 
    clamans
  | 
    clamans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    clamantes
  | 
    clamantes
  | 
    clamantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamantium clamantum
  | 
    clamantium clamantum
  | 
    clamantium clamantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamantibus
  | 
    clamantibus
  | 
    clamantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamantes
  | 
    clamantes
  | 
    clamantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamantibus
  | 
    clamantibus
  | 
    clamantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamantes
  | 
    clamantes
  | 
    clamantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    clamatus
  | 
    clamata
  | 
    clamatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamati
  | 
    clamatae
  | 
    clamati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamato
  | 
    clamatae
  | 
    clamato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamatum
  | 
    clamatam
  | 
    clamatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamato
  | 
    clamata
  | 
    clamato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamate
  | 
    clamata
  | 
    clamatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    clamati
  | 
    clamatae
  | 
    clamata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamatorum
  | 
    clamatarum
  | 
    clamatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamatis
  | 
    clamatis
  | 
    clamatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamatos
  | 
    clamatas
  | 
    clamata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamatis
  | 
    clamatis
  | 
    clamatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamati
  | 
    clamatae
  | 
    clamata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    clamaturus
  | 
    clamatura
  | 
    clamaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamaturi
  | 
    clamaturae
  | 
    clamaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamaturo
  | 
    clamaturae
  | 
    clamaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamaturum
  | 
    clamaturam
  | 
    clamaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamaturo
  | 
    clamatura
  | 
    clamaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamature
  | 
    clamatura
  | 
    clamaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    clamaturi
  | 
    clamaturae
  | 
    clamatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamaturorum
  | 
    clamaturarum
  | 
    clamaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamaturis
  | 
    clamaturis
  | 
    clamaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamaturos
  | 
    clamaturas
  | 
    clamatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamaturis
  | 
    clamaturis
  | 
    clamaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamaturi
  | 
    clamaturae
  | 
    clamatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    clamatum
  | 
    clamatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamo
  | 
    ich schreie | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamas
  | 
    du schreist | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamat
  | 
    er/sie/es schreit | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamamus
  | 
    wir schreien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamatis
  | 
    ihr schreit | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamant
  | 
    sie schreien | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamor
  | 
    ich werde geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamaris clamare
  | 
    du wirst geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatur
  | 
    er/sie/es wird geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamamur
  | 
    wir werden geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamamini
  | 
    ihr werdet geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamantur
  | 
    sie werden geschrieen; geschrien | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamem
  | 
    ich schreie | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clames
  | 
    du schreiest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamet
  | 
    er/sie/es schreie | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamemus
  | 
    wir schreien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clametis
  | 
    ihr schreiet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clament
  | 
    sie schreien | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamer
  | 
    ich werde geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clameris clamere
  | 
    du werdest geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clametur
  | 
    er/sie/es werde geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamemur
  | 
    wir werden geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamemini
  | 
    ihr werdet geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamentur
  | 
    sie werden geschrieen; geschrien | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamabam
  | 
    ich schrie | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamabas
  | 
    du schriest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamabat
  | 
    er/sie/es schrie | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamabamus
  | 
    wir schrien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamabatis
  | 
    ihr schriet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamabant
  | 
    sie schrien | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamabar
  | 
    ich wurde geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamabaris clamabare
  | 
    du wurdest geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamabatur
  | 
    er/sie/es wurde geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamabamur
  | 
    wir wurden geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamabamini
  | 
    ihr wurdet geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamabantur
  | 
    sie wurden geschrieen; geschrien | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamarem
  | 
    ich schrie | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamares
  | 
    du schriest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamaret
  | 
    er/sie/es schrie | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamaremus
  | 
    wir schrien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamaretis
  | 
    ihr schriet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamarent
  | 
    sie schrien | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamarer
  | 
    ich würde geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamareris clamarere
  | 
    du würdest geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamaretur
  | 
    er/sie/es würde geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamaremur
  | 
    wir würden geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamaremini
  | 
    ihr würdet geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamarentur
  | 
    sie würden geschrieen; geschrien | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamabo
  | 
    ich werde schreien | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamabis
  | 
    du wirst schreien | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamabit
  | 
    er/sie/es wird schreien | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamabimus
  | 
    wir werden schreien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamabitis
  | 
    ihr werdet schreien | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamabunt
  | 
    sie werden schreien | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamabor
  | 
    ich werde geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamaberis clamabere
  | 
    du wirst geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamabitur
  | 
    er/sie/es wird geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamabimur
  | 
    wir werden geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamabimini
  | 
    ihr werdet geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamabuntur
  | 
    sie werden geschrieen; geschrien | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamavi
  | 
    ich habe geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamavisti
  | 
    du hast geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamavit
  | 
    er/sie/es hat geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamavimus
  | 
    wir haben geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamavistis
  | 
    ihr habt geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamaverunt clamavere
  | 
    sie haben geschrieen; geschrien | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamatus sum
  | 
    ich bin geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamatus es
  | 
    du bist geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatus est
  | 
    er/sie/es ist geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamati sumus
  | 
    wir sind geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamati estis
  | 
    ihr seid geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamati sunt
  | 
    sie sind geschrieen; geschrien worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamaverim
  | 
    ich habe geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamaveris
  | 
    du habest geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamaverit
  | 
    er/sie/es habe geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamaverimus
  | 
    wir haben geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamaveritis
  | 
    ihr habet geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamaverint
  | 
    sie haben geschrieen; geschrien | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamatus sim
  | 
    ich sei geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamatus sis
  | 
    du seiest geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatus sit
  | 
    er/sie/es sei geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamati simus
  | 
    wir seien geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamati sitis
  | 
    ihr seiet geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamati sint
  | 
    sie seien geschrieen; geschrien worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamaveram
  | 
    ich hatte geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamaveras
  | 
    du hattest geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamaverat
  | 
    er/sie/es hatte geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamaveramus
  | 
    wir hatten geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamaveratis
  | 
    ihr hattet geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamaverant
  | 
    sie hatten geschrieen; geschrien | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamatus eram
  | 
    ich war geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamatus eras
  | 
    du warst geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatus erat
  | 
    er/sie/es war geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamati eramus
  | 
    wir waren geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamati eratis
  | 
    ihr warst geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamati erant
  | 
    sie waren geschrieen; geschrien worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamavissem
  | 
    ich hätte geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamavisses
  | 
    du hättest geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamavisset
  | 
    er/sie/es hätte geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamavissemus
  | 
    wir hätten geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamavissetis
  | 
    ihr hättet geschrieen; geschrien | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamavissent
  | 
    sie hätten geschrieen; geschrien | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamatus essem
  | 
    ich wäre geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamatus esses
  | 
    du wärest geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatus esset
  | 
    er/sie/es wäre geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamati essemus
  | 
    wir wären geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamati essetis
  | 
    ihr wäret geschrieen; geschrien worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamati essent
  | 
    sie wären geschrieen; geschrien worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamavero
  | 
    ich werde geschrieen; geschrien haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamaveris
  | 
    du wirst geschrieen; geschrien haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamaverit
  | 
    er/sie/es wird geschrieen; geschrien haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamaverimus
  | 
    wir werden geschrieen; geschrien haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamaveritis
  | 
    ihr werdet geschrieen; geschrien haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamaverint
  | 
    sie werden geschrieen; geschrien haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamatus ero
  | 
    ich werde geschrieen; geschrien worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamatus eris
  | 
    du werdest geschrieen; geschrien worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatus erit
  | 
    er/sie/es werde geschrieen; geschrien worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamati erimus
  | 
    wir werden geschrieen; geschrien worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamati eritis
  | 
    ihr werdet geschrieen; geschrien worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamati erunt
  | 
    sie werden geschrieen; geschrien worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    clamare
  | 
    schreien | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    clamavisse
  | 
    geschrieen; geschrien haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    clamaturum esse
  | 
    schreien werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    clamari clamarier
  | 
    geschrieen; geschrien werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    clamatum esse
  | 
    geschrieen; geschrien worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    clamatum iri
  | 
    künftig geschrieen; geschrien werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    clama
  | 
    schreie! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamate
  | 
    schreit! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    clamato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    clamato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    clamatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    clamanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    clamare
  | 
    das Schreien | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamandi
  | 
    des Schreiens | 
  
  
    | Dativ | 
    clamando
  | 
    dem Schreien | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    clamandum
  | 
    das Schreien | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamando
  | 
    durch das Schreien | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamande
  | 
    Schreien! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    clamandus
  | 
    clamanda
  | 
    clamandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamandi
  | 
    clamandae
  | 
    clamandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamando
  | 
    clamandae
  | 
    clamando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamandum
  | 
    clamandam
  | 
    clamandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamando
  | 
    clamanda
  | 
    clamando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamande
  | 
    clamanda
  | 
    clamandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    clamandi
  | 
    clamandae
  | 
    clamanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamandorum
  | 
    clamandarum
  | 
    clamandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamandos
  | 
    clamandas
  | 
    clamanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamandi
  | 
    clamandae
  | 
    clamanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    clamans
  | 
    clamans
  | 
    clamans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamantis
  | 
    clamantis
  | 
    clamantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamanti
  | 
    clamanti
  | 
    clamanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamantem
  | 
    clamantem
  | 
    clamans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamanti clamante
  | 
    clamanti clamante
  | 
    clamanti clamante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamans
  | 
    clamans
  | 
    clamans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    clamantes
  | 
    clamantes
  | 
    clamantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamantium clamantum
  | 
    clamantium clamantum
  | 
    clamantium clamantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamantibus
  | 
    clamantibus
  | 
    clamantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamantes
  | 
    clamantes
  | 
    clamantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamantibus
  | 
    clamantibus
  | 
    clamantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamantes
  | 
    clamantes
  | 
    clamantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    clamatus
  | 
    clamata
  | 
    clamatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamati
  | 
    clamatae
  | 
    clamati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamato
  | 
    clamatae
  | 
    clamato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamatum
  | 
    clamatam
  | 
    clamatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamato
  | 
    clamata
  | 
    clamato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamate
  | 
    clamata
  | 
    clamatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    clamati
  | 
    clamatae
  | 
    clamata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamatorum
  | 
    clamatarum
  | 
    clamatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamatis
  | 
    clamatis
  | 
    clamatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamatos
  | 
    clamatas
  | 
    clamata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamatis
  | 
    clamatis
  | 
    clamatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamati
  | 
    clamatae
  | 
    clamata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    clamaturus
  | 
    clamatura
  | 
    clamaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamaturi
  | 
    clamaturae
  | 
    clamaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamaturo
  | 
    clamaturae
  | 
    clamaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamaturum
  | 
    clamaturam
  | 
    clamaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamaturo
  | 
    clamatura
  | 
    clamaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamature
  | 
    clamatura
  | 
    clamaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    clamaturi
  | 
    clamaturae
  | 
    clamatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamaturorum
  | 
    clamaturarum
  | 
    clamaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamaturis
  | 
    clamaturis
  | 
    clamaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamaturos
  | 
    clamaturas
  | 
    clamatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamaturis
  | 
    clamaturis
  | 
    clamaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamaturi
  | 
    clamaturae
  | 
    clamatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    clamatum
  | 
    clamatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamaris clamare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clames
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clametis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clament
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clameris clamere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clametur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamabaris clamabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamaret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamaremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamaretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamareris clamarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamaretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamaremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamaremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamaberis clamabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamavi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamavisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamavit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamavimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamavistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamaverunt clamavere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamatus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamatus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamaverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamatus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamatus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamaveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamaveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamaverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamaveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamaveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamaverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamatus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamatus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamavissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamavisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamavisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamavissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamavissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamavissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamatus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamatus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamavero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    clamatus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    clamatus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    clamatus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    clamati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    clamati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    clamare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    clamavisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    clamaturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    clamari clamarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    clamatum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    clamatum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    clama
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    clamate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    clamato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    clamato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    clamatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    clamanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    clamare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    clamando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    clamandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    clamandus
  | 
    clamanda
  | 
    clamandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamandi
  | 
    clamandae
  | 
    clamandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamando
  | 
    clamandae
  | 
    clamando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamandum
  | 
    clamandam
  | 
    clamandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamando
  | 
    clamanda
  | 
    clamando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamande
  | 
    clamanda
  | 
    clamandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    clamandi
  | 
    clamandae
  | 
    clamanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamandorum
  | 
    clamandarum
  | 
    clamandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamandos
  | 
    clamandas
  | 
    clamanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamandi
  | 
    clamandae
  | 
    clamanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    clamans
  | 
    clamans
  | 
    clamans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamantis
  | 
    clamantis
  | 
    clamantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamanti
  | 
    clamanti
  | 
    clamanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamantem
  | 
    clamantem
  | 
    clamans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamanti clamante
  | 
    clamanti clamante
  | 
    clamanti clamante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamans
  | 
    clamans
  | 
    clamans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    clamantes
  | 
    clamantes
  | 
    clamantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamantium clamantum
  | 
    clamantium clamantum
  | 
    clamantium clamantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamantibus
  | 
    clamantibus
  | 
    clamantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamantes
  | 
    clamantes
  | 
    clamantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamantibus
  | 
    clamantibus
  | 
    clamantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamantes
  | 
    clamantes
  | 
    clamantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    clamatus
  | 
    clamata
  | 
    clamatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamati
  | 
    clamatae
  | 
    clamati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamato
  | 
    clamatae
  | 
    clamato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamatum
  | 
    clamatam
  | 
    clamatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamato
  | 
    clamata
  | 
    clamato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamate
  | 
    clamata
  | 
    clamatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    clamati
  | 
    clamatae
  | 
    clamata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamatorum
  | 
    clamatarum
  | 
    clamatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamatis
  | 
    clamatis
  | 
    clamatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamatos
  | 
    clamatas
  | 
    clamata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamatis
  | 
    clamatis
  | 
    clamatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamati
  | 
    clamatae
  | 
    clamata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    clamaturus
  | 
    clamatura
  | 
    clamaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamaturi
  | 
    clamaturae
  | 
    clamaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamaturo
  | 
    clamaturae
  | 
    clamaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamaturum
  | 
    clamaturam
  | 
    clamaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamaturo
  | 
    clamatura
  | 
    clamaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamature
  | 
    clamatura
  | 
    clamaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    clamaturi
  | 
    clamaturae
  | 
    clamatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    clamaturorum
  | 
    clamaturarum
  | 
    clamaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    clamaturis
  | 
    clamaturis
  | 
    clamaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    clamaturos
  | 
    clamaturas
  | 
    clamatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    clamaturis
  | 
    clamaturis
  | 
    clamaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    clamaturi
  | 
    clamaturae
  | 
    clamatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    clamatum
  | 
    clamatu
  |