Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarifico
|
|
| 2. Person Singular |
clarificas
|
|
| 3. Person Singular |
clarificat
|
|
| 1. Person Plural |
clarificamus
|
|
| 2. Person Plural |
clarificatis
|
|
| 3. Person Plural |
clarificant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificor
|
|
| 2. Person Singular |
clarificaris clarificare
|
|
| 3. Person Singular |
clarificatur
|
|
| 1. Person Plural |
clarificamur
|
|
| 2. Person Plural |
clarificamini
|
|
| 3. Person Plural |
clarificantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificem
|
|
| 2. Person Singular |
clarifices
|
|
| 3. Person Singular |
clarificet
|
|
| 1. Person Plural |
clarificemus
|
|
| 2. Person Plural |
clarificetis
|
|
| 3. Person Plural |
clarificent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificer
|
|
| 2. Person Singular |
clarificeris clarificere
|
|
| 3. Person Singular |
clarificetur
|
|
| 1. Person Plural |
clarificemur
|
|
| 2. Person Plural |
clarificemini
|
|
| 3. Person Plural |
clarificentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificabam
|
|
| 2. Person Singular |
clarificabas
|
|
| 3. Person Singular |
clarificabat
|
|
| 1. Person Plural |
clarificabamus
|
|
| 2. Person Plural |
clarificabatis
|
|
| 3. Person Plural |
clarificabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificabar
|
|
| 2. Person Singular |
clarificabaris clarificabare
|
|
| 3. Person Singular |
clarificabatur
|
|
| 1. Person Plural |
clarificabamur
|
|
| 2. Person Plural |
clarificabamini
|
|
| 3. Person Plural |
clarificabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificarem
|
|
| 2. Person Singular |
clarificares
|
|
| 3. Person Singular |
clarificaret
|
|
| 1. Person Plural |
clarificaremus
|
|
| 2. Person Plural |
clarificaretis
|
|
| 3. Person Plural |
clarificarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificarer
|
|
| 2. Person Singular |
clarificareris clarificarere
|
|
| 3. Person Singular |
clarificaretur
|
|
| 1. Person Plural |
clarificaremur
|
|
| 2. Person Plural |
clarificaremini
|
|
| 3. Person Plural |
clarificarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificabo
|
|
| 2. Person Singular |
clarificabis
|
|
| 3. Person Singular |
clarificabit
|
|
| 1. Person Plural |
clarificabimus
|
|
| 2. Person Plural |
clarificabitis
|
|
| 3. Person Plural |
clarificabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificabor
|
|
| 2. Person Singular |
clarificaberis clarificabere
|
|
| 3. Person Singular |
clarificabitur
|
|
| 1. Person Plural |
clarificabimur
|
|
| 2. Person Plural |
clarificabimini
|
|
| 3. Person Plural |
clarificabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificavi
|
|
| 2. Person Singular |
clarificavisti
|
|
| 3. Person Singular |
clarificavit
|
|
| 1. Person Plural |
clarificavimus
|
|
| 2. Person Plural |
clarificavistis
|
|
| 3. Person Plural |
clarificaverunt clarificavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
clarificatus es
|
|
| 3. Person Singular |
clarificatus est
|
|
| 1. Person Plural |
clarificati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
clarificati estis
|
|
| 3. Person Plural |
clarificati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificaverim
|
|
| 2. Person Singular |
clarificaveris
|
|
| 3. Person Singular |
clarificaverit
|
|
| 1. Person Plural |
clarificaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
clarificaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
clarificaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
clarificatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
clarificatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
clarificati simus
|
|
| 2. Person Plural |
clarificati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
clarificati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificaveram
|
|
| 2. Person Singular |
clarificaveras
|
|
| 3. Person Singular |
clarificaverat
|
|
| 1. Person Plural |
clarificaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
clarificaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
clarificaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
clarificatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
clarificatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
clarificati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
clarificati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
clarificati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificavissem
|
|
| 2. Person Singular |
clarificavisses
|
|
| 3. Person Singular |
clarificavisset
|
|
| 1. Person Plural |
clarificavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
clarificavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
clarificavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
clarificatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
clarificatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
clarificati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
clarificati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
clarificati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificavero
|
|
| 2. Person Singular |
clarificaveris
|
|
| 3. Person Singular |
clarificaverit
|
|
| 1. Person Plural |
clarificaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
clarificaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
clarificaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarificatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
clarificatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
clarificatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
clarificati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
clarificati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
clarificati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clarificare
|
|
| Vorzeitigkeit |
clarificavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
clarificaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clarificari clarificarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
clarificatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
clarificatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
clarifica
|
! |
| 2. Person Plural |
clarificate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
clarificato
|
| 3. Person Singular |
clarificato
|
| 2. Person Plural |
clarificatote
|
| 3. Person Plural |
clarificanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
clarificare
|
das |
| Genitiv |
clarificandi
|
des es |
| Dativ |
clarificando
|
dem |
| Akkusativ |
clarificandum
|
das |
| Ablativ |
clarificando
|
durch das |
| Vokativ |
clarificande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarificandus
|
clarificanda
|
clarificandum
|
| Genitiv |
clarificandi
|
clarificandae
|
clarificandi
|
| Dativ |
clarificando
|
clarificandae
|
clarificando
|
| Akkusativ |
clarificandum
|
clarificandam
|
clarificandum
|
| Ablativ |
clarificando
|
clarificanda
|
clarificando
|
| Vokativ |
clarificande
|
clarificanda
|
clarificandum
|
Plural
| Nominativ |
clarificandi
|
clarificandae
|
clarificanda
|
| Genitiv |
clarificandorum
|
clarificandarum
|
clarificandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
clarificandos
|
clarificandas
|
clarificanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
clarificandi
|
clarificandae
|
clarificanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarificans
|
clarificans
|
clarificans
|
| Genitiv |
clarificantis
|
clarificantis
|
clarificantis
|
| Dativ |
clarificanti
|
clarificanti
|
clarificanti
|
| Akkusativ |
clarificantem
|
clarificantem
|
clarificans
|
| Ablativ |
clarificanti clarificante
|
clarificanti clarificante
|
clarificanti clarificante
|
| Vokativ |
clarificans
|
clarificans
|
clarificans
|
Plural
| Nominativ |
clarificantes
|
clarificantes
|
clarificantia
|
| Genitiv |
clarificantium clarificantum
|
clarificantium clarificantum
|
clarificantium clarificantum
|
| Dativ |
clarificantibus
|
clarificantibus
|
clarificantibus
|
| Akkusativ |
clarificantes
|
clarificantes
|
clarificantia
|
| Ablativ |
clarificantibus
|
clarificantibus
|
clarificantibus
|
| Vokativ |
clarificantes
|
clarificantes
|
clarificantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarificatus
|
clarificata
|
clarificatum
|
| Genitiv |
clarificati
|
clarificatae
|
clarificati
|
| Dativ |
clarificato
|
clarificatae
|
clarificato
|
| Akkusativ |
clarificatum
|
clarificatam
|
clarificatum
|
| Ablativ |
clarificato
|
clarificata
|
clarificato
|
| Vokativ |
clarificate
|
clarificata
|
clarificatum
|
Plural
| Nominativ |
clarificati
|
clarificatae
|
clarificata
|
| Genitiv |
clarificatorum
|
clarificatarum
|
clarificatorum
|
| Dativ |
clarificatis
|
clarificatis
|
clarificatis
|
| Akkusativ |
clarificatos
|
clarificatas
|
clarificata
|
| Ablativ |
clarificatis
|
clarificatis
|
clarificatis
|
| Vokativ |
clarificati
|
clarificatae
|
clarificata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarificaturus
|
clarificatura
|
clarificaturum
|
| Genitiv |
clarificaturi
|
clarificaturae
|
clarificaturi
|
| Dativ |
clarificaturo
|
clarificaturae
|
clarificaturo
|
| Akkusativ |
clarificaturum
|
clarificaturam
|
clarificaturum
|
| Ablativ |
clarificaturo
|
clarificatura
|
clarificaturo
|
| Vokativ |
clarificature
|
clarificatura
|
clarificaturum
|
Plural
| Nominativ |
clarificaturi
|
clarificaturae
|
clarificatura
|
| Genitiv |
clarificaturorum
|
clarificaturarum
|
clarificaturorum
|
| Dativ |
clarificaturis
|
clarificaturis
|
clarificaturis
|
| Akkusativ |
clarificaturos
|
clarificaturas
|
clarificatura
|
| Ablativ |
clarificaturis
|
clarificaturis
|
clarificaturis
|
| Vokativ |
clarificaturi
|
clarificaturae
|
clarificatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
clarificatum
|
clarificatu
|