Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggero
|
ich häufe an |
| 2. Person Singular |
coaggeras
|
du häufst an |
| 3. Person Singular |
coaggerat
|
er/sie/es häuft an |
| 1. Person Plural |
coaggeramus
|
wir häufen an |
| 2. Person Plural |
coaggeratis
|
ihr häuft an |
| 3. Person Plural |
coaggerant
|
sie häufen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeror
|
ich werde angehäuft |
| 2. Person Singular |
coaggeraris coaggerare
|
du wirst angehäuft |
| 3. Person Singular |
coaggeratur
|
er/sie/es wird angehäuft |
| 1. Person Plural |
coaggeramur
|
wir werden angehäuft |
| 2. Person Plural |
coaggeramini
|
ihr werdet angehäuft |
| 3. Person Plural |
coaggerantur
|
sie werden angehäuft |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerem
|
ich häufe an |
| 2. Person Singular |
coaggeres
|
du häufest an |
| 3. Person Singular |
coaggeret
|
er/sie/es häufe an |
| 1. Person Plural |
coaggeremus
|
wir häufen an |
| 2. Person Plural |
coaggeretis
|
ihr häufet an |
| 3. Person Plural |
coaggerent
|
sie häufen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerer
|
ich werde angehäuft |
| 2. Person Singular |
coaggereris coaggerere
|
du werdest angehäuft |
| 3. Person Singular |
coaggeretur
|
er/sie/es werde angehäuft |
| 1. Person Plural |
coaggeremur
|
wir werden angehäuft |
| 2. Person Plural |
coaggeremini
|
ihr werdet angehäuft |
| 3. Person Plural |
coaggerentur
|
sie werden angehäuft |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerabam
|
ich häufte an |
| 2. Person Singular |
coaggerabas
|
du häuftest an |
| 3. Person Singular |
coaggerabat
|
er/sie/es häufte an |
| 1. Person Plural |
coaggerabamus
|
wir häuften an |
| 2. Person Plural |
coaggerabatis
|
ihr häuftet an |
| 3. Person Plural |
coaggerabant
|
sie häuften an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerabar
|
ich wurde angehäuft |
| 2. Person Singular |
coaggerabaris coaggerabare
|
du wurdest angehäuft |
| 3. Person Singular |
coaggerabatur
|
er/sie/es wurde angehäuft |
| 1. Person Plural |
coaggerabamur
|
wir wurden angehäuft |
| 2. Person Plural |
coaggerabamini
|
ihr wurdet angehäuft |
| 3. Person Plural |
coaggerabantur
|
sie wurden angehäuft |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerarem
|
ich häufte an |
| 2. Person Singular |
coaggerares
|
du häuftest an |
| 3. Person Singular |
coaggeraret
|
er/sie/es häufte an |
| 1. Person Plural |
coaggeraremus
|
wir häuften an |
| 2. Person Plural |
coaggeraretis
|
ihr häuftet an |
| 3. Person Plural |
coaggerarent
|
sie häuften an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerarer
|
ich würde angehäuft |
| 2. Person Singular |
coaggerareris coaggerarere
|
du würdest angehäuft |
| 3. Person Singular |
coaggeraretur
|
er/sie/es würde angehäuft |
| 1. Person Plural |
coaggeraremur
|
wir würden angehäuft |
| 2. Person Plural |
coaggeraremini
|
ihr würdet angehäuft |
| 3. Person Plural |
coaggerarentur
|
sie würden angehäuft |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerabo
|
ich werde anhäufen |
| 2. Person Singular |
coaggerabis
|
du wirst anhäufen |
| 3. Person Singular |
coaggerabit
|
er/sie/es wird anhäufen |
| 1. Person Plural |
coaggerabimus
|
wir werden anhäufen |
| 2. Person Plural |
coaggerabitis
|
ihr werdet anhäufen |
| 3. Person Plural |
coaggerabunt
|
sie werden anhäufen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerabor
|
ich werde angehäuft |
| 2. Person Singular |
coaggeraberis coaggerabere
|
du wirst angehäuft |
| 3. Person Singular |
coaggerabitur
|
er/sie/es wird angehäuft |
| 1. Person Plural |
coaggerabimur
|
wir werden angehäuft |
| 2. Person Plural |
coaggerabimini
|
ihr werdet angehäuft |
| 3. Person Plural |
coaggerabuntur
|
sie werden angehäuft |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeravi
|
ich habe angehäuft |
| 2. Person Singular |
coaggeravisti
|
du hast angehäuft |
| 3. Person Singular |
coaggeravit
|
er/sie/es hat angehäuft |
| 1. Person Plural |
coaggeravimus
|
wir haben angehäuft |
| 2. Person Plural |
coaggeravistis
|
ihr habt angehäuft |
| 3. Person Plural |
coaggeraverunt coaggeravere
|
sie haben angehäuft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeratus sum
|
ich bin angehäuft worden |
| 2. Person Singular |
coaggeratus es
|
du bist angehäuft worden |
| 3. Person Singular |
coaggeratus est
|
er/sie/es ist angehäuft worden |
| 1. Person Plural |
coaggerati sumus
|
wir sind angehäuft worden |
| 2. Person Plural |
coaggerati estis
|
ihr seid angehäuft worden |
| 3. Person Plural |
coaggerati sunt
|
sie sind angehäuft worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeraverim
|
ich habe angehäuft |
| 2. Person Singular |
coaggeraveris
|
du habest angehäuft |
| 3. Person Singular |
coaggeraverit
|
er/sie/es habe angehäuft |
| 1. Person Plural |
coaggeraverimus
|
wir haben angehäuft |
| 2. Person Plural |
coaggeraveritis
|
ihr habet angehäuft |
| 3. Person Plural |
coaggeraverint
|
sie haben angehäuft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeratus sim
|
ich sei angehäuft worden |
| 2. Person Singular |
coaggeratus sis
|
du seiest angehäuft worden |
| 3. Person Singular |
coaggeratus sit
|
er/sie/es sei angehäuft worden |
| 1. Person Plural |
coaggerati simus
|
wir seien angehäuft worden |
| 2. Person Plural |
coaggerati sitis
|
ihr seiet angehäuft worden |
| 3. Person Plural |
coaggerati sint
|
sie seien angehäuft worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeraveram
|
ich hatte angehäuft |
| 2. Person Singular |
coaggeraveras
|
du hattest angehäuft |
| 3. Person Singular |
coaggeraverat
|
er/sie/es hatte angehäuft |
| 1. Person Plural |
coaggeraveramus
|
wir hatten angehäuft |
| 2. Person Plural |
coaggeraveratis
|
ihr hattet angehäuft |
| 3. Person Plural |
coaggeraverant
|
sie hatten angehäuft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeratus eram
|
ich war angehäuft worden |
| 2. Person Singular |
coaggeratus eras
|
du warst angehäuft worden |
| 3. Person Singular |
coaggeratus erat
|
er/sie/es war angehäuft worden |
| 1. Person Plural |
coaggerati eramus
|
wir waren angehäuft worden |
| 2. Person Plural |
coaggerati eratis
|
ihr warst angehäuft worden |
| 3. Person Plural |
coaggerati erant
|
sie waren angehäuft worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeravissem
|
ich hätte angehäuft |
| 2. Person Singular |
coaggeravisses
|
du hättest angehäuft |
| 3. Person Singular |
coaggeravisset
|
er/sie/es hätte angehäuft |
| 1. Person Plural |
coaggeravissemus
|
wir hätten angehäuft |
| 2. Person Plural |
coaggeravissetis
|
ihr hättet angehäuft |
| 3. Person Plural |
coaggeravissent
|
sie hätten angehäuft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeratus essem
|
ich wäre angehäuft worden |
| 2. Person Singular |
coaggeratus esses
|
du wärest angehäuft worden |
| 3. Person Singular |
coaggeratus esset
|
er/sie/es wäre angehäuft worden |
| 1. Person Plural |
coaggerati essemus
|
wir wären angehäuft worden |
| 2. Person Plural |
coaggerati essetis
|
ihr wäret angehäuft worden |
| 3. Person Plural |
coaggerati essent
|
sie wären angehäuft worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeravero
|
ich werde angehäuft haben |
| 2. Person Singular |
coaggeraveris
|
du wirst angehäuft haben |
| 3. Person Singular |
coaggeraverit
|
er/sie/es wird angehäuft haben |
| 1. Person Plural |
coaggeraverimus
|
wir werden angehäuft haben |
| 2. Person Plural |
coaggeraveritis
|
ihr werdet angehäuft haben |
| 3. Person Plural |
coaggeraverint
|
sie werden angehäuft haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeratus ero
|
ich werde angehäuft worden sein |
| 2. Person Singular |
coaggeratus eris
|
du werdest angehäuft worden sein |
| 3. Person Singular |
coaggeratus erit
|
er/sie/es werde angehäuft worden sein |
| 1. Person Plural |
coaggerati erimus
|
wir werden angehäuft worden sein |
| 2. Person Plural |
coaggerati eritis
|
ihr werdet angehäuft worden sein |
| 3. Person Plural |
coaggerati erunt
|
sie werden angehäuft worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coaggerare
|
anhäufen |
| Vorzeitigkeit |
coaggeravisse
|
angehäuft haben |
| Nachzeitigkeit |
coaggeraturum esse
|
anhäufen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coaggerari coaggerarier
|
angehäuft werden |
| Vorzeitigkeit |
coaggeratum esse
|
angehäuft worden sein |
| Nachzeitigkeit |
coaggeratum iri
|
künftig angehäuft werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
coaggera
|
häufe an! |
| 2. Person Plural |
coaggerate
|
häuft an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
coaggerato
|
| 3. Person Singular |
coaggerato
|
| 2. Person Plural |
coaggeratote
|
| 3. Person Plural |
coaggeranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
coaggerare
|
das Anhäufen |
| Genitiv |
coaggerandi
|
des Anhäufens |
| Dativ |
coaggerando
|
dem Anhäufen |
| Akkusativ |
coaggerandum
|
das Anhäufen |
| Ablativ |
coaggerando
|
durch das Anhäufen |
| Vokativ |
coaggerande
|
Anhäufen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coaggerandus
|
coaggeranda
|
coaggerandum
|
| Genitiv |
coaggerandi
|
coaggerandae
|
coaggerandi
|
| Dativ |
coaggerando
|
coaggerandae
|
coaggerando
|
| Akkusativ |
coaggerandum
|
coaggerandam
|
coaggerandum
|
| Ablativ |
coaggerando
|
coaggeranda
|
coaggerando
|
| Vokativ |
coaggerande
|
coaggeranda
|
coaggerandum
|
Plural
| Nominativ |
coaggerandi
|
coaggerandae
|
coaggeranda
|
| Genitiv |
coaggerandorum
|
coaggerandarum
|
coaggerandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
coaggerandos
|
coaggerandas
|
coaggeranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
coaggerandi
|
coaggerandae
|
coaggeranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coaggerans
|
coaggerans
|
coaggerans
|
| Genitiv |
coaggerantis
|
coaggerantis
|
coaggerantis
|
| Dativ |
coaggeranti
|
coaggeranti
|
coaggeranti
|
| Akkusativ |
coaggerantem
|
coaggerantem
|
coaggerans
|
| Ablativ |
coaggeranti coaggerante
|
coaggeranti coaggerante
|
coaggeranti coaggerante
|
| Vokativ |
coaggerans
|
coaggerans
|
coaggerans
|
Plural
| Nominativ |
coaggerantes
|
coaggerantes
|
coaggerantia
|
| Genitiv |
coaggerantium coaggerantum
|
coaggerantium coaggerantum
|
coaggerantium coaggerantum
|
| Dativ |
coaggerantibus
|
coaggerantibus
|
coaggerantibus
|
| Akkusativ |
coaggerantes
|
coaggerantes
|
coaggerantia
|
| Ablativ |
coaggerantibus
|
coaggerantibus
|
coaggerantibus
|
| Vokativ |
coaggerantes
|
coaggerantes
|
coaggerantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coaggeratus
|
coaggerata
|
coaggeratum
|
| Genitiv |
coaggerati
|
coaggeratae
|
coaggerati
|
| Dativ |
coaggerato
|
coaggeratae
|
coaggerato
|
| Akkusativ |
coaggeratum
|
coaggeratam
|
coaggeratum
|
| Ablativ |
coaggerato
|
coaggerata
|
coaggerato
|
| Vokativ |
coaggerate
|
coaggerata
|
coaggeratum
|
Plural
| Nominativ |
coaggerati
|
coaggeratae
|
coaggerata
|
| Genitiv |
coaggeratorum
|
coaggeratarum
|
coaggeratorum
|
| Dativ |
coaggeratis
|
coaggeratis
|
coaggeratis
|
| Akkusativ |
coaggeratos
|
coaggeratas
|
coaggerata
|
| Ablativ |
coaggeratis
|
coaggeratis
|
coaggeratis
|
| Vokativ |
coaggerati
|
coaggeratae
|
coaggerata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coaggeraturus
|
coaggeratura
|
coaggeraturum
|
| Genitiv |
coaggeraturi
|
coaggeraturae
|
coaggeraturi
|
| Dativ |
coaggeraturo
|
coaggeraturae
|
coaggeraturo
|
| Akkusativ |
coaggeraturum
|
coaggeraturam
|
coaggeraturum
|
| Ablativ |
coaggeraturo
|
coaggeratura
|
coaggeraturo
|
| Vokativ |
coaggerature
|
coaggeratura
|
coaggeraturum
|
Plural
| Nominativ |
coaggeraturi
|
coaggeraturae
|
coaggeratura
|
| Genitiv |
coaggeraturorum
|
coaggeraturarum
|
coaggeraturorum
|
| Dativ |
coaggeraturis
|
coaggeraturis
|
coaggeraturis
|
| Akkusativ |
coaggeraturos
|
coaggeraturas
|
coaggeratura
|
| Ablativ |
coaggeraturis
|
coaggeraturis
|
coaggeraturis
|
| Vokativ |
coaggeraturi
|
coaggeraturae
|
coaggeratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
coaggeratum
|
coaggeratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggero
|
ich überdecke |
| 2. Person Singular |
coaggeras
|
du überdeckst |
| 3. Person Singular |
coaggerat
|
er/sie/es überdeckt |
| 1. Person Plural |
coaggeramus
|
wir überdecken |
| 2. Person Plural |
coaggeratis
|
ihr überdeckt |
| 3. Person Plural |
coaggerant
|
sie überdecken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeror
|
ich werde überdeckt |
| 2. Person Singular |
coaggeraris coaggerare
|
du wirst überdeckt |
| 3. Person Singular |
coaggeratur
|
er/sie/es wird überdeckt |
| 1. Person Plural |
coaggeramur
|
wir werden überdeckt |
| 2. Person Plural |
coaggeramini
|
ihr werdet überdeckt |
| 3. Person Plural |
coaggerantur
|
sie werden überdeckt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerem
|
ich überdecke |
| 2. Person Singular |
coaggeres
|
du überdeckest |
| 3. Person Singular |
coaggeret
|
er/sie/es überdecke |
| 1. Person Plural |
coaggeremus
|
wir überdecken |
| 2. Person Plural |
coaggeretis
|
ihr überdecket |
| 3. Person Plural |
coaggerent
|
sie überdecken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerer
|
ich werde überdeckt |
| 2. Person Singular |
coaggereris coaggerere
|
du werdest überdeckt |
| 3. Person Singular |
coaggeretur
|
er/sie/es werde überdeckt |
| 1. Person Plural |
coaggeremur
|
wir werden überdeckt |
| 2. Person Plural |
coaggeremini
|
ihr werdet überdeckt |
| 3. Person Plural |
coaggerentur
|
sie werden überdeckt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerabam
|
ich überdeckte |
| 2. Person Singular |
coaggerabas
|
du überdecktest |
| 3. Person Singular |
coaggerabat
|
er/sie/es überdeckte |
| 1. Person Plural |
coaggerabamus
|
wir überdeckten |
| 2. Person Plural |
coaggerabatis
|
ihr überdecktet |
| 3. Person Plural |
coaggerabant
|
sie überdeckten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerabar
|
ich wurde überdeckt |
| 2. Person Singular |
coaggerabaris coaggerabare
|
du wurdest überdeckt |
| 3. Person Singular |
coaggerabatur
|
er/sie/es wurde überdeckt |
| 1. Person Plural |
coaggerabamur
|
wir wurden überdeckt |
| 2. Person Plural |
coaggerabamini
|
ihr wurdet überdeckt |
| 3. Person Plural |
coaggerabantur
|
sie wurden überdeckt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerarem
|
ich überdeckte |
| 2. Person Singular |
coaggerares
|
du überdecktest |
| 3. Person Singular |
coaggeraret
|
er/sie/es überdeckte |
| 1. Person Plural |
coaggeraremus
|
wir überdeckten |
| 2. Person Plural |
coaggeraretis
|
ihr überdecktet |
| 3. Person Plural |
coaggerarent
|
sie überdeckten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerarer
|
ich würde überdeckt |
| 2. Person Singular |
coaggerareris coaggerarere
|
du würdest überdeckt |
| 3. Person Singular |
coaggeraretur
|
er/sie/es würde überdeckt |
| 1. Person Plural |
coaggeraremur
|
wir würden überdeckt |
| 2. Person Plural |
coaggeraremini
|
ihr würdet überdeckt |
| 3. Person Plural |
coaggerarentur
|
sie würden überdeckt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerabo
|
ich werde überdecken |
| 2. Person Singular |
coaggerabis
|
du wirst überdecken |
| 3. Person Singular |
coaggerabit
|
er/sie/es wird überdecken |
| 1. Person Plural |
coaggerabimus
|
wir werden überdecken |
| 2. Person Plural |
coaggerabitis
|
ihr werdet überdecken |
| 3. Person Plural |
coaggerabunt
|
sie werden überdecken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggerabor
|
ich werde überdeckt |
| 2. Person Singular |
coaggeraberis coaggerabere
|
du wirst überdeckt |
| 3. Person Singular |
coaggerabitur
|
er/sie/es wird überdeckt |
| 1. Person Plural |
coaggerabimur
|
wir werden überdeckt |
| 2. Person Plural |
coaggerabimini
|
ihr werdet überdeckt |
| 3. Person Plural |
coaggerabuntur
|
sie werden überdeckt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeravi
|
ich habe überdeckt |
| 2. Person Singular |
coaggeravisti
|
du hast überdeckt |
| 3. Person Singular |
coaggeravit
|
er/sie/es hat überdeckt |
| 1. Person Plural |
coaggeravimus
|
wir haben überdeckt |
| 2. Person Plural |
coaggeravistis
|
ihr habt überdeckt |
| 3. Person Plural |
coaggeraverunt coaggeravere
|
sie haben überdeckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeratus sum
|
ich bin überdeckt worden |
| 2. Person Singular |
coaggeratus es
|
du bist überdeckt worden |
| 3. Person Singular |
coaggeratus est
|
er/sie/es ist überdeckt worden |
| 1. Person Plural |
coaggerati sumus
|
wir sind überdeckt worden |
| 2. Person Plural |
coaggerati estis
|
ihr seid überdeckt worden |
| 3. Person Plural |
coaggerati sunt
|
sie sind überdeckt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeraverim
|
ich habe überdeckt |
| 2. Person Singular |
coaggeraveris
|
du habest überdeckt |
| 3. Person Singular |
coaggeraverit
|
er/sie/es habe überdeckt |
| 1. Person Plural |
coaggeraverimus
|
wir haben überdeckt |
| 2. Person Plural |
coaggeraveritis
|
ihr habet überdeckt |
| 3. Person Plural |
coaggeraverint
|
sie haben überdeckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeratus sim
|
ich sei überdeckt worden |
| 2. Person Singular |
coaggeratus sis
|
du seiest überdeckt worden |
| 3. Person Singular |
coaggeratus sit
|
er/sie/es sei überdeckt worden |
| 1. Person Plural |
coaggerati simus
|
wir seien überdeckt worden |
| 2. Person Plural |
coaggerati sitis
|
ihr seiet überdeckt worden |
| 3. Person Plural |
coaggerati sint
|
sie seien überdeckt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeraveram
|
ich hatte überdeckt |
| 2. Person Singular |
coaggeraveras
|
du hattest überdeckt |
| 3. Person Singular |
coaggeraverat
|
er/sie/es hatte überdeckt |
| 1. Person Plural |
coaggeraveramus
|
wir hatten überdeckt |
| 2. Person Plural |
coaggeraveratis
|
ihr hattet überdeckt |
| 3. Person Plural |
coaggeraverant
|
sie hatten überdeckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeratus eram
|
ich war überdeckt worden |
| 2. Person Singular |
coaggeratus eras
|
du warst überdeckt worden |
| 3. Person Singular |
coaggeratus erat
|
er/sie/es war überdeckt worden |
| 1. Person Plural |
coaggerati eramus
|
wir waren überdeckt worden |
| 2. Person Plural |
coaggerati eratis
|
ihr warst überdeckt worden |
| 3. Person Plural |
coaggerati erant
|
sie waren überdeckt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeravissem
|
ich hätte überdeckt |
| 2. Person Singular |
coaggeravisses
|
du hättest überdeckt |
| 3. Person Singular |
coaggeravisset
|
er/sie/es hätte überdeckt |
| 1. Person Plural |
coaggeravissemus
|
wir hätten überdeckt |
| 2. Person Plural |
coaggeravissetis
|
ihr hättet überdeckt |
| 3. Person Plural |
coaggeravissent
|
sie hätten überdeckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeratus essem
|
ich wäre überdeckt worden |
| 2. Person Singular |
coaggeratus esses
|
du wärest überdeckt worden |
| 3. Person Singular |
coaggeratus esset
|
er/sie/es wäre überdeckt worden |
| 1. Person Plural |
coaggerati essemus
|
wir wären überdeckt worden |
| 2. Person Plural |
coaggerati essetis
|
ihr wäret überdeckt worden |
| 3. Person Plural |
coaggerati essent
|
sie wären überdeckt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeravero
|
ich werde überdeckt haben |
| 2. Person Singular |
coaggeraveris
|
du wirst überdeckt haben |
| 3. Person Singular |
coaggeraverit
|
er/sie/es wird überdeckt haben |
| 1. Person Plural |
coaggeraverimus
|
wir werden überdeckt haben |
| 2. Person Plural |
coaggeraveritis
|
ihr werdet überdeckt haben |
| 3. Person Plural |
coaggeraverint
|
sie werden überdeckt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coaggeratus ero
|
ich werde überdeckt worden sein |
| 2. Person Singular |
coaggeratus eris
|
du werdest überdeckt worden sein |
| 3. Person Singular |
coaggeratus erit
|
er/sie/es werde überdeckt worden sein |
| 1. Person Plural |
coaggerati erimus
|
wir werden überdeckt worden sein |
| 2. Person Plural |
coaggerati eritis
|
ihr werdet überdeckt worden sein |
| 3. Person Plural |
coaggerati erunt
|
sie werden überdeckt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coaggerare
|
überdecken |
| Vorzeitigkeit |
coaggeravisse
|
überdeckt haben |
| Nachzeitigkeit |
coaggeraturum esse
|
überdecken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coaggerari coaggerarier
|
überdeckt werden |
| Vorzeitigkeit |
coaggeratum esse
|
überdeckt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
coaggeratum iri
|
künftig überdeckt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
coaggera
|
überdecke! |
| 2. Person Plural |
coaggerate
|
überdeckt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
coaggerato
|
| 3. Person Singular |
coaggerato
|
| 2. Person Plural |
coaggeratote
|
| 3. Person Plural |
coaggeranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
coaggerare
|
das überdecken |
| Genitiv |
coaggerandi
|
des überdeckens |
| Dativ |
coaggerando
|
dem überdecken |
| Akkusativ |
coaggerandum
|
das überdecken |
| Ablativ |
coaggerando
|
durch das überdecken |
| Vokativ |
coaggerande
|
überdecken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coaggerandus
|
coaggeranda
|
coaggerandum
|
| Genitiv |
coaggerandi
|
coaggerandae
|
coaggerandi
|
| Dativ |
coaggerando
|
coaggerandae
|
coaggerando
|
| Akkusativ |
coaggerandum
|
coaggerandam
|
coaggerandum
|
| Ablativ |
coaggerando
|
coaggeranda
|
coaggerando
|
| Vokativ |
coaggerande
|
coaggeranda
|
coaggerandum
|
Plural
| Nominativ |
coaggerandi
|
coaggerandae
|
coaggeranda
|
| Genitiv |
coaggerandorum
|
coaggerandarum
|
coaggerandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
coaggerandos
|
coaggerandas
|
coaggeranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
coaggerandi
|
coaggerandae
|
coaggeranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coaggerans
|
coaggerans
|
coaggerans
|
| Genitiv |
coaggerantis
|
coaggerantis
|
coaggerantis
|
| Dativ |
coaggeranti
|
coaggeranti
|
coaggeranti
|
| Akkusativ |
coaggerantem
|
coaggerantem
|
coaggerans
|
| Ablativ |
coaggeranti coaggerante
|
coaggeranti coaggerante
|
coaggeranti coaggerante
|
| Vokativ |
coaggerans
|
coaggerans
|
coaggerans
|
Plural
| Nominativ |
coaggerantes
|
coaggerantes
|
coaggerantia
|
| Genitiv |
coaggerantium coaggerantum
|
coaggerantium coaggerantum
|
coaggerantium coaggerantum
|
| Dativ |
coaggerantibus
|
coaggerantibus
|
coaggerantibus
|
| Akkusativ |
coaggerantes
|
coaggerantes
|
coaggerantia
|
| Ablativ |
coaggerantibus
|
coaggerantibus
|
coaggerantibus
|
| Vokativ |
coaggerantes
|
coaggerantes
|
coaggerantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coaggeratus
|
coaggerata
|
coaggeratum
|
| Genitiv |
coaggerati
|
coaggeratae
|
coaggerati
|
| Dativ |
coaggerato
|
coaggeratae
|
coaggerato
|
| Akkusativ |
coaggeratum
|
coaggeratam
|
coaggeratum
|
| Ablativ |
coaggerato
|
coaggerata
|
coaggerato
|
| Vokativ |
coaggerate
|
coaggerata
|
coaggeratum
|
Plural
| Nominativ |
coaggerati
|
coaggeratae
|
coaggerata
|
| Genitiv |
coaggeratorum
|
coaggeratarum
|
coaggeratorum
|
| Dativ |
coaggeratis
|
coaggeratis
|
coaggeratis
|
| Akkusativ |
coaggeratos
|
coaggeratas
|
coaggerata
|
| Ablativ |
coaggeratis
|
coaggeratis
|
coaggeratis
|
| Vokativ |
coaggerati
|
coaggeratae
|
coaggerata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coaggeraturus
|
coaggeratura
|
coaggeraturum
|
| Genitiv |
coaggeraturi
|
coaggeraturae
|
coaggeraturi
|
| Dativ |
coaggeraturo
|
coaggeraturae
|
coaggeraturo
|
| Akkusativ |
coaggeraturum
|
coaggeraturam
|
coaggeraturum
|
| Ablativ |
coaggeraturo
|
coaggeratura
|
coaggeraturo
|
| Vokativ |
coaggerature
|
coaggeratura
|
coaggeraturum
|
Plural
| Nominativ |
coaggeraturi
|
coaggeraturae
|
coaggeratura
|
| Genitiv |
coaggeraturorum
|
coaggeraturarum
|
coaggeraturorum
|
| Dativ |
coaggeraturis
|
coaggeraturis
|
coaggeraturis
|
| Akkusativ |
coaggeraturos
|
coaggeraturas
|
coaggeratura
|
| Ablativ |
coaggeraturis
|
coaggeraturis
|
coaggeraturis
|
| Vokativ |
coaggeraturi
|
coaggeraturae
|
coaggeratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
coaggeratum
|
coaggeratu
|