Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagularis coagulare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagules
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coaguletis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coaguler
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coaguleris coagulere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coaguletur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulabaris coagulabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagularem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagularet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagularemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagularetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagularent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagularer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulareris coagularere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagularetur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagularemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagularemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagularentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulaberis coagulabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulavi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulavisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulavit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulavimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulavistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulaverunt coagulavere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulatus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulatus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulatus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulaverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulatus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulatus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulatus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulaveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulaveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulaverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulaveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulaveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulaverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulatus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulatus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulatus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulavissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulavisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulavisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulavissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulavissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulavissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulatus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulatus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulatus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulavero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulatus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulatus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulatus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    coagulare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    coagulavisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    coagulaturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    coagulari coagularier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    coagulatum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    coagulatum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    coagula
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    coagulare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    coagulandus
  | 
    coagulanda
  | 
    coagulandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulandi
  | 
    coagulandae
  | 
    coagulandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulando
  | 
    coagulandae
  | 
    coagulando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulandum
  | 
    coagulandam
  | 
    coagulandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulando
  | 
    coagulanda
  | 
    coagulando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulande
  | 
    coagulanda
  | 
    coagulandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    coagulandi
  | 
    coagulandae
  | 
    coagulanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulandorum
  | 
    coagulandarum
  | 
    coagulandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulandos
  | 
    coagulandas
  | 
    coagulanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulandi
  | 
    coagulandae
  | 
    coagulanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    coagulans
  | 
    coagulans
  | 
    coagulans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulantis
  | 
    coagulantis
  | 
    coagulantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulanti
  | 
    coagulanti
  | 
    coagulanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulantem
  | 
    coagulantem
  | 
    coagulans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulanti coagulante
  | 
    coagulanti coagulante
  | 
    coagulanti coagulante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulans
  | 
    coagulans
  | 
    coagulans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    coagulantes
  | 
    coagulantes
  | 
    coagulantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulantium coagulantum
  | 
    coagulantium coagulantum
  | 
    coagulantium coagulantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulantibus
  | 
    coagulantibus
  | 
    coagulantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulantes
  | 
    coagulantes
  | 
    coagulantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulantibus
  | 
    coagulantibus
  | 
    coagulantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulantes
  | 
    coagulantes
  | 
    coagulantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    coagulatus
  | 
    coagulata
  | 
    coagulatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulati
  | 
    coagulatae
  | 
    coagulati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulato
  | 
    coagulatae
  | 
    coagulato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulatum
  | 
    coagulatam
  | 
    coagulatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulato
  | 
    coagulata
  | 
    coagulato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulate
  | 
    coagulata
  | 
    coagulatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    coagulati
  | 
    coagulatae
  | 
    coagulata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulatorum
  | 
    coagulatarum
  | 
    coagulatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulatis
  | 
    coagulatis
  | 
    coagulatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulatos
  | 
    coagulatas
  | 
    coagulata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulatis
  | 
    coagulatis
  | 
    coagulatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulati
  | 
    coagulatae
  | 
    coagulata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    coagulaturus
  | 
    coagulatura
  | 
    coagulaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulaturi
  | 
    coagulaturae
  | 
    coagulaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulaturo
  | 
    coagulaturae
  | 
    coagulaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulaturum
  | 
    coagulaturam
  | 
    coagulaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulaturo
  | 
    coagulatura
  | 
    coagulaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulature
  | 
    coagulatura
  | 
    coagulaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    coagulaturi
  | 
    coagulaturae
  | 
    coagulatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulaturorum
  | 
    coagulaturarum
  | 
    coagulaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulaturis
  | 
    coagulaturis
  | 
    coagulaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulaturos
  | 
    coagulaturas
  | 
    coagulatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulaturis
  | 
    coagulaturis
  | 
    coagulaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulaturi
  | 
    coagulaturae
  | 
    coagulatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    coagulatum
  | 
    coagulatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulo
  | 
    ich stocke | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulas
  | 
    du stockst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulat
  | 
    er/sie/es stockt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulamus
  | 
    wir stocken | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulatis
  | 
    ihr stockt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulant
  | 
    sie stocken | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulor
  | 
    ich werde gestockt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagularis coagulare
  | 
    du wirst gestockt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulatur
  | 
    er/sie/es wird gestockt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulamur
  | 
    wir werden gestockt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulamini
  | 
    ihr werdet gestockt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulantur
  | 
    sie werden gestockt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulem
  | 
    ich stocke | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagules
  | 
    du stockest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulet
  | 
    er/sie/es stocke | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulemus
  | 
    wir stocken | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coaguletis
  | 
    ihr stocket | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulent
  | 
    sie stocken | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coaguler
  | 
    ich werde gestockt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coaguleris coagulere
  | 
    du werdest gestockt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coaguletur
  | 
    er/sie/es werde gestockt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulemur
  | 
    wir werden gestockt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulemini
  | 
    ihr werdet gestockt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulentur
  | 
    sie werden gestockt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulabam
  | 
    ich stockte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulabas
  | 
    du stocktest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulabat
  | 
    er/sie/es stockte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulabamus
  | 
    wir stockten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulabatis
  | 
    ihr stocktet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulabant
  | 
    sie stockten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulabar
  | 
    ich wurde gestockt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulabaris coagulabare
  | 
    du wurdest gestockt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulabatur
  | 
    er/sie/es wurde gestockt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulabamur
  | 
    wir wurden gestockt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulabamini
  | 
    ihr wurdet gestockt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulabantur
  | 
    sie wurden gestockt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagularem
  | 
    ich stockte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulares
  | 
    du stocktest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagularet
  | 
    er/sie/es stockte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagularemus
  | 
    wir stockten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagularetis
  | 
    ihr stocktet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagularent
  | 
    sie stockten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagularer
  | 
    ich würde gestockt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulareris coagularere
  | 
    du würdest gestockt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagularetur
  | 
    er/sie/es würde gestockt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagularemur
  | 
    wir würden gestockt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagularemini
  | 
    ihr würdet gestockt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagularentur
  | 
    sie würden gestockt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulabo
  | 
    ich werde stocken | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulabis
  | 
    du wirst stocken | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulabit
  | 
    er/sie/es wird stocken | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulabimus
  | 
    wir werden stocken | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulabitis
  | 
    ihr werdet stocken | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulabunt
  | 
    sie werden stocken | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulabor
  | 
    ich werde gestockt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulaberis coagulabere
  | 
    du wirst gestockt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulabitur
  | 
    er/sie/es wird gestockt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulabimur
  | 
    wir werden gestockt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulabimini
  | 
    ihr werdet gestockt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulabuntur
  | 
    sie werden gestockt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulavi
  | 
    ich habe gestockt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulavisti
  | 
    du hast gestockt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulavit
  | 
    er/sie/es hat gestockt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulavimus
  | 
    wir haben gestockt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulavistis
  | 
    ihr habt gestockt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulaverunt coagulavere
  | 
    sie haben gestockt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulatus sum
  | 
    ich bin gestockt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulatus es
  | 
    du bist gestockt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulatus est
  | 
    er/sie/es ist gestockt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulati sumus
  | 
    wir sind gestockt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulati estis
  | 
    ihr seid gestockt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulati sunt
  | 
    sie sind gestockt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulaverim
  | 
    ich habe gestockt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulaveris
  | 
    du habest gestockt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulaverit
  | 
    er/sie/es habe gestockt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulaverimus
  | 
    wir haben gestockt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulaveritis
  | 
    ihr habet gestockt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulaverint
  | 
    sie haben gestockt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulatus sim
  | 
    ich sei gestockt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulatus sis
  | 
    du seiest gestockt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulatus sit
  | 
    er/sie/es sei gestockt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulati simus
  | 
    wir seien gestockt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulati sitis
  | 
    ihr seiet gestockt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulati sint
  | 
    sie seien gestockt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulaveram
  | 
    ich hatte gestockt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulaveras
  | 
    du hattest gestockt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulaverat
  | 
    er/sie/es hatte gestockt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulaveramus
  | 
    wir hatten gestockt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulaveratis
  | 
    ihr hattet gestockt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulaverant
  | 
    sie hatten gestockt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulatus eram
  | 
    ich war gestockt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulatus eras
  | 
    du warst gestockt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulatus erat
  | 
    er/sie/es war gestockt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulati eramus
  | 
    wir waren gestockt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulati eratis
  | 
    ihr warst gestockt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulati erant
  | 
    sie waren gestockt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulavissem
  | 
    ich hätte gestockt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulavisses
  | 
    du hättest gestockt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulavisset
  | 
    er/sie/es hätte gestockt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulavissemus
  | 
    wir hätten gestockt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulavissetis
  | 
    ihr hättet gestockt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulavissent
  | 
    sie hätten gestockt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulatus essem
  | 
    ich wäre gestockt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulatus esses
  | 
    du wärest gestockt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulatus esset
  | 
    er/sie/es wäre gestockt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulati essemus
  | 
    wir wären gestockt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulati essetis
  | 
    ihr wäret gestockt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulati essent
  | 
    sie wären gestockt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulavero
  | 
    ich werde gestockt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulaveris
  | 
    du wirst gestockt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulaverit
  | 
    er/sie/es wird gestockt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulaverimus
  | 
    wir werden gestockt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulaveritis
  | 
    ihr werdet gestockt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulaverint
  | 
    sie werden gestockt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    coagulatus ero
  | 
    ich werde gestockt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulatus eris
  | 
    du werdest gestockt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulatus erit
  | 
    er/sie/es werde gestockt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    coagulati erimus
  | 
    wir werden gestockt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulati eritis
  | 
    ihr werdet gestockt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulati erunt
  | 
    sie werden gestockt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    coagulare
  | 
    stocken | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    coagulavisse
  | 
    gestockt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    coagulaturum esse
  | 
    stocken werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    coagulari coagularier
  | 
    gestockt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    coagulatum esse
  | 
    gestockt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    coagulatum iri
  | 
    künftig gestockt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    coagula
  | 
    stocke! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulate
  | 
    stockt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    coagulato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    coagulato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    coagulatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    coagulanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    coagulare
  | 
    das Stocken | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulandi
  | 
    des Stockens | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulando
  | 
    dem Stocken | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulandum
  | 
    das Stocken | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulando
  | 
    durch das Stocken | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulande
  | 
    Stocken! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    coagulandus
  | 
    coagulanda
  | 
    coagulandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulandi
  | 
    coagulandae
  | 
    coagulandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulando
  | 
    coagulandae
  | 
    coagulando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulandum
  | 
    coagulandam
  | 
    coagulandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulando
  | 
    coagulanda
  | 
    coagulando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulande
  | 
    coagulanda
  | 
    coagulandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    coagulandi
  | 
    coagulandae
  | 
    coagulanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulandorum
  | 
    coagulandarum
  | 
    coagulandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulandos
  | 
    coagulandas
  | 
    coagulanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulandi
  | 
    coagulandae
  | 
    coagulanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    coagulans
  | 
    coagulans
  | 
    coagulans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulantis
  | 
    coagulantis
  | 
    coagulantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulanti
  | 
    coagulanti
  | 
    coagulanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulantem
  | 
    coagulantem
  | 
    coagulans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulanti coagulante
  | 
    coagulanti coagulante
  | 
    coagulanti coagulante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulans
  | 
    coagulans
  | 
    coagulans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    coagulantes
  | 
    coagulantes
  | 
    coagulantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulantium coagulantum
  | 
    coagulantium coagulantum
  | 
    coagulantium coagulantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulantibus
  | 
    coagulantibus
  | 
    coagulantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulantes
  | 
    coagulantes
  | 
    coagulantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulantibus
  | 
    coagulantibus
  | 
    coagulantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulantes
  | 
    coagulantes
  | 
    coagulantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    coagulatus
  | 
    coagulata
  | 
    coagulatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulati
  | 
    coagulatae
  | 
    coagulati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulato
  | 
    coagulatae
  | 
    coagulato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulatum
  | 
    coagulatam
  | 
    coagulatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulato
  | 
    coagulata
  | 
    coagulato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulate
  | 
    coagulata
  | 
    coagulatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    coagulati
  | 
    coagulatae
  | 
    coagulata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulatorum
  | 
    coagulatarum
  | 
    coagulatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulatis
  | 
    coagulatis
  | 
    coagulatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulatos
  | 
    coagulatas
  | 
    coagulata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulatis
  | 
    coagulatis
  | 
    coagulatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulati
  | 
    coagulatae
  | 
    coagulata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    coagulaturus
  | 
    coagulatura
  | 
    coagulaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulaturi
  | 
    coagulaturae
  | 
    coagulaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulaturo
  | 
    coagulaturae
  | 
    coagulaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulaturum
  | 
    coagulaturam
  | 
    coagulaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulaturo
  | 
    coagulatura
  | 
    coagulaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulature
  | 
    coagulatura
  | 
    coagulaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    coagulaturi
  | 
    coagulaturae
  | 
    coagulatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    coagulaturorum
  | 
    coagulaturarum
  | 
    coagulaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    coagulaturis
  | 
    coagulaturis
  | 
    coagulaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    coagulaturos
  | 
    coagulaturas
  | 
    coagulatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    coagulaturis
  | 
    coagulaturis
  | 
    coagulaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    coagulaturi
  | 
    coagulaturae
  | 
    coagulatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    coagulatum
  | 
    coagulatu
  |