Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocito
  | 
    ich dörre aus | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitas
  | 
    du dörrst aus | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitat
  | 
    er/sie/es dörrt aus | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamus
  | 
    wir dörren aus | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatis
  | 
    ihr dörrt aus | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitant
  | 
    sie dörren aus | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitor
  | 
    ich werde ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaris cocitare
  | 
    du wirst ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatur
  | 
    er/sie/es wird ausgedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamur
  | 
    wir werden ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitamini
  | 
    ihr werdet ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitantur
  | 
    sie werden ausgedörrt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitem
  | 
    ich dörre aus | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocites
  | 
    du dörrest aus | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitet
  | 
    er/sie/es dörre aus | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemus
  | 
    wir dörren aus | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitetis
  | 
    ihr dörret aus | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitent
  | 
    sie dörren aus | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cociter
  | 
    ich werde ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cociteris cocitere
  | 
    du werdest ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitetur
  | 
    er/sie/es werde ausgedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemur
  | 
    wir werden ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitemini
  | 
    ihr werdet ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitentur
  | 
    sie werden ausgedörrt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabam
  | 
    ich dörrte aus | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabas
  | 
    du dörrtest aus | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabat
  | 
    er/sie/es dörrte aus | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamus
  | 
    wir dörrten aus | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabatis
  | 
    ihr dörrtet aus | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabant
  | 
    sie dörrten aus | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabar
  | 
    ich wurde ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabaris cocitabare
  | 
    du wurdest ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabatur
  | 
    er/sie/es wurde ausgedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamur
  | 
    wir wurden ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabamini
  | 
    ihr wurdet ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabantur
  | 
    sie wurden ausgedörrt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarem
  | 
    ich dörrte aus | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitares
  | 
    du dörrtest aus | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaret
  | 
    er/sie/es dörrte aus | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremus
  | 
    wir dörrten aus | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaretis
  | 
    ihr dörrtet aus | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarent
  | 
    sie dörrten aus | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarer
  | 
    ich würde ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitareris cocitarere
  | 
    du würdest ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaretur
  | 
    er/sie/es würde ausgedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremur
  | 
    wir würden ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaremini
  | 
    ihr würdet ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarentur
  | 
    sie würden ausgedörrt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabo
  | 
    ich werde ausdörren | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabis
  | 
    du wirst ausdörren | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabit
  | 
    er/sie/es wird ausdörren | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimus
  | 
    wir werden ausdörren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabitis
  | 
    ihr werdet ausdörren | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabunt
  | 
    sie werden ausdörren | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabor
  | 
    ich werde ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaberis cocitabere
  | 
    du wirst ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabitur
  | 
    er/sie/es wird ausgedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimur
  | 
    wir werden ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabimini
  | 
    ihr werdet ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabuntur
  | 
    sie werden ausgedörrt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavi
  | 
    ich bin ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisti
  | 
    du bist ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavit
  | 
    er/sie/es ist ausgedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavimus
  | 
    wir sind ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavistis
  | 
    ihr seid ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverunt cocitavere
  | 
    sie sind ausgedörrt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sum
  | 
    ich bin ausgedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus es
  | 
    du bist ausgedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus est
  | 
    er/sie/es ist ausgedörrt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati sumus
  | 
    wir sind ausgedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati estis
  | 
    ihr seid ausgedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sunt
  | 
    sie sind ausgedörrt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaverim
  | 
    ich sei ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du seiest ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es sei ausgedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir seien ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr seiet ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie seien ausgedörrt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sim
  | 
    ich sei ausgedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus sis
  | 
    du seiest ausgedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus sit
  | 
    er/sie/es sei ausgedörrt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati simus
  | 
    wir seien ausgedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati sitis
  | 
    ihr seiet ausgedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sint
  | 
    sie seien ausgedörrt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaveram
  | 
    ich war ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveras
  | 
    du warst ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverat
  | 
    er/sie/es war ausgedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaveramus
  | 
    wir waren ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveratis
  | 
    ihr wart ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverant
  | 
    sie waren ausgedörrt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus eram
  | 
    ich war ausgedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eras
  | 
    du warst ausgedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erat
  | 
    er/sie/es war ausgedörrt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati eramus
  | 
    wir waren ausgedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eratis
  | 
    ihr warst ausgedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erant
  | 
    sie waren ausgedörrt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavissem
  | 
    ich wäre ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisses
  | 
    du wärest ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavisset
  | 
    er/sie/es wäre ausgedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavissemus
  | 
    wir wären ausgedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavissetis
  | 
    ihr wäret ausgedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitavissent
  | 
    sie wären ausgedörrt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus essem
  | 
    ich wäre ausgedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus esses
  | 
    du wärest ausgedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre ausgedörrt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati essemus
  | 
    wir wären ausgedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati essetis
  | 
    ihr wäret ausgedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati essent
  | 
    sie wären ausgedörrt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavero
  | 
    ich werde ausgedörrt sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du wirst ausgedörrt sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es wird ausgedörrt sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir werden ausgedörrt sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr werdet ausgedörrt sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie werden ausgedörrt sein | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus ero
  | 
    ich werde ausgedörrt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eris
  | 
    du werdest ausgedörrt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erit
  | 
    er/sie/es werde ausgedörrt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati erimus
  | 
    wir werden ausgedörrt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eritis
  | 
    ihr werdet ausgedörrt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erunt
  | 
    sie werden ausgedörrt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitare
  | 
    ausdörren | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitavisse
  | 
    ausgedörrt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitaturum esse
  | 
    ausdörren werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitari cocitarier
  | 
    ausgedörrt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitatum esse
  | 
    ausgedörrt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitatum iri
  | 
    künftig ausgedörrt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocita
  | 
    dörre aus! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitate
  | 
    dörrt aus! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    cocitare
  | 
    das Ausdörren | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    des Ausdörrens | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    dem Ausdörren | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    das Ausdörren | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    durch das Ausdörren | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    Ausdörren! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitandus
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    cocitandam
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandorum
  | 
    cocitandarum
  | 
    cocitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandos
  | 
    cocitandas
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantem
  | 
    cocitantem
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitatus
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitato
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatum
  | 
    cocitatam
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitato
  | 
    cocitata
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitate
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitatorum
  | 
    cocitatarum
  | 
    cocitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatos
  | 
    cocitatas
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitaturus
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturum
  | 
    cocitaturam
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitature
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturorum
  | 
    cocitaturarum
  | 
    cocitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturos
  | 
    cocitaturas
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    cocitatum
  | 
    cocitatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocito
  | 
    ich backe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitas
  | 
    du bäckst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitat
  | 
    er/sie/es bäckt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamus
  | 
    wir backen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatis
  | 
    ihr backt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitant
  | 
    sie backen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitor
  | 
    ich werde gebacken | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaris cocitare
  | 
    du wirst gebacken | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatur
  | 
    er/sie/es wird gebacken | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamur
  | 
    wir werden gebacken | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitamini
  | 
    ihr werdet gebacken | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitantur
  | 
    sie werden gebacken | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitem
  | 
    ich backe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocites
  | 
    du backest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitet
  | 
    er/sie/es backe | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemus
  | 
    wir backen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitetis
  | 
    ihr backet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitent
  | 
    sie backen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cociter
  | 
    ich werde gebacken | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cociteris cocitere
  | 
    du werdest gebacken | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitetur
  | 
    er/sie/es werde gebacken | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemur
  | 
    wir werden gebacken | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitemini
  | 
    ihr werdet gebacken | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitentur
  | 
    sie werden gebacken | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabam
  | 
    ich buk; backte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabas
  | 
    du bukest; backtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabat
  | 
    er/sie/es buk; backte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamus
  | 
    wir buken; backten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabatis
  | 
    ihr buket; backtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabant
  | 
    sie buken; backten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabar
  | 
    ich wurde gebacken | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabaris cocitabare
  | 
    du wurdest gebacken | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabatur
  | 
    er/sie/es wurde gebacken | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamur
  | 
    wir wurden gebacken | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabamini
  | 
    ihr wurdet gebacken | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabantur
  | 
    sie wurden gebacken | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarem
  | 
    ich büke | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitares
  | 
    du bükest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaret
  | 
    er/sie/es büke | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremus
  | 
    wir büken | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaretis
  | 
    ihr büket | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarent
  | 
    sie büken | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarer
  | 
    ich würde gebacken | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitareris cocitarere
  | 
    du würdest gebacken | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaretur
  | 
    er/sie/es würde gebacken | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremur
  | 
    wir würden gebacken | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaremini
  | 
    ihr würdet gebacken | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarentur
  | 
    sie würden gebacken | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabo
  | 
    ich werde backen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabis
  | 
    du wirst backen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabit
  | 
    er/sie/es wird backen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimus
  | 
    wir werden backen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabitis
  | 
    ihr werdet backen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabunt
  | 
    sie werden backen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabor
  | 
    ich werde gebacken | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaberis cocitabere
  | 
    du wirst gebacken | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabitur
  | 
    er/sie/es wird gebacken | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimur
  | 
    wir werden gebacken | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabimini
  | 
    ihr werdet gebacken | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabuntur
  | 
    sie werden gebacken | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavi
  | 
    ich habe gebacken | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisti
  | 
    du hast gebacken | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavit
  | 
    er/sie/es hat gebacken | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavimus
  | 
    wir haben gebacken | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavistis
  | 
    ihr habt gebacken | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverunt cocitavere
  | 
    sie haben gebacken | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sum
  | 
    ich bin gebacken worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus es
  | 
    du bist gebacken worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus est
  | 
    er/sie/es ist gebacken worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati sumus
  | 
    wir sind gebacken worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati estis
  | 
    ihr seid gebacken worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sunt
  | 
    sie sind gebacken worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaverim
  | 
    ich habe gebacken | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du habest gebacken | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es habe gebacken | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir haben gebacken | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr habet gebacken | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie haben gebacken | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sim
  | 
    ich sei gebacken worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus sis
  | 
    du seiest gebacken worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus sit
  | 
    er/sie/es sei gebacken worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati simus
  | 
    wir seien gebacken worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati sitis
  | 
    ihr seiet gebacken worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sint
  | 
    sie seien gebacken worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaveram
  | 
    ich hatte gebacken | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveras
  | 
    du hattest gebacken | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverat
  | 
    er/sie/es hatte gebacken | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaveramus
  | 
    wir hatten gebacken | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveratis
  | 
    ihr hattet gebacken | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverant
  | 
    sie hatten gebacken | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus eram
  | 
    ich war gebacken worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eras
  | 
    du warst gebacken worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erat
  | 
    er/sie/es war gebacken worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati eramus
  | 
    wir waren gebacken worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eratis
  | 
    ihr warst gebacken worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erant
  | 
    sie waren gebacken worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavissem
  | 
    ich hätte gebacken | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisses
  | 
    du hättest gebacken | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavisset
  | 
    er/sie/es hätte gebacken | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavissemus
  | 
    wir hätten gebacken | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavissetis
  | 
    ihr hättet gebacken | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitavissent
  | 
    sie hätten gebacken | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus essem
  | 
    ich wäre gebacken worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus esses
  | 
    du wärest gebacken worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre gebacken worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati essemus
  | 
    wir wären gebacken worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati essetis
  | 
    ihr wäret gebacken worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati essent
  | 
    sie wären gebacken worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavero
  | 
    ich werde gebacken haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du wirst gebacken haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es wird gebacken haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir werden gebacken haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr werdet gebacken haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie werden gebacken haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus ero
  | 
    ich werde gebacken worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eris
  | 
    du werdest gebacken worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erit
  | 
    er/sie/es werde gebacken worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati erimus
  | 
    wir werden gebacken worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eritis
  | 
    ihr werdet gebacken worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erunt
  | 
    sie werden gebacken worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitare
  | 
    backen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitavisse
  | 
    gebacken haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitaturum esse
  | 
    backen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitari cocitarier
  | 
    gebacken werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitatum esse
  | 
    gebacken worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitatum iri
  | 
    künftig gebacken werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocita
  | 
    backe! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitate
  | 
    backt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    cocitare
  | 
    das Backen | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    des Backens | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    dem Backen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    das Backen | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    durch das Backen | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    Backen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitandus
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    cocitandam
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandorum
  | 
    cocitandarum
  | 
    cocitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandos
  | 
    cocitandas
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantem
  | 
    cocitantem
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitatus
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitato
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatum
  | 
    cocitatam
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitato
  | 
    cocitata
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitate
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitatorum
  | 
    cocitatarum
  | 
    cocitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatos
  | 
    cocitatas
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitaturus
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturum
  | 
    cocitaturam
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitature
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturorum
  | 
    cocitaturarum
  | 
    cocitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturos
  | 
    cocitaturas
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    cocitatum
  | 
    cocitatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocito
  | 
    ich brate | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitas
  | 
    du brätst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitat
  | 
    er/sie/es brät | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamus
  | 
    wir braten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatis
  | 
    ihr bratet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitant
  | 
    sie braten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitor
  | 
    ich werde gebraten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaris cocitare
  | 
    du wirst gebraten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatur
  | 
    er/sie/es wird gebraten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamur
  | 
    wir werden gebraten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitamini
  | 
    ihr werdet gebraten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitantur
  | 
    sie werden gebraten | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitem
  | 
    ich brate | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocites
  | 
    du bratest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitet
  | 
    er/sie/es brate | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemus
  | 
    wir braten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitetis
  | 
    ihr bratet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitent
  | 
    sie braten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cociter
  | 
    ich werde gebraten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cociteris cocitere
  | 
    du werdest gebraten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitetur
  | 
    er/sie/es werde gebraten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemur
  | 
    wir werden gebraten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitemini
  | 
    ihr werdet gebraten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitentur
  | 
    sie werden gebraten | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabam
  | 
    ich briet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabas
  | 
    du brietest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabat
  | 
    er/sie/es briet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamus
  | 
    wir brieten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabatis
  | 
    ihr brietet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabant
  | 
    sie brieten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabar
  | 
    ich wurde gebraten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabaris cocitabare
  | 
    du wurdest gebraten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabatur
  | 
    er/sie/es wurde gebraten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamur
  | 
    wir wurden gebraten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabamini
  | 
    ihr wurdet gebraten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabantur
  | 
    sie wurden gebraten | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarem
  | 
    ich briete | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitares
  | 
    du brietest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaret
  | 
    er/sie/es briete | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremus
  | 
    wir brieten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaretis
  | 
    ihr brietet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarent
  | 
    sie brieten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarer
  | 
    ich würde gebraten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitareris cocitarere
  | 
    du würdest gebraten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaretur
  | 
    er/sie/es würde gebraten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremur
  | 
    wir würden gebraten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaremini
  | 
    ihr würdet gebraten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarentur
  | 
    sie würden gebraten | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabo
  | 
    ich werde braten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabis
  | 
    du wirst braten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabit
  | 
    er/sie/es wird braten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimus
  | 
    wir werden braten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabitis
  | 
    ihr werdet braten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabunt
  | 
    sie werden braten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabor
  | 
    ich werde gebraten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaberis cocitabere
  | 
    du wirst gebraten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabitur
  | 
    er/sie/es wird gebraten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimur
  | 
    wir werden gebraten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabimini
  | 
    ihr werdet gebraten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabuntur
  | 
    sie werden gebraten | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavi
  | 
    ich habe gebraten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisti
  | 
    du hast gebraten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavit
  | 
    er/sie/es hat gebraten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavimus
  | 
    wir haben gebraten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavistis
  | 
    ihr habt gebraten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverunt cocitavere
  | 
    sie haben gebraten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sum
  | 
    ich bin gebraten worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus es
  | 
    du bist gebraten worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus est
  | 
    er/sie/es ist gebraten worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati sumus
  | 
    wir sind gebraten worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati estis
  | 
    ihr seid gebraten worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sunt
  | 
    sie sind gebraten worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaverim
  | 
    ich habe gebraten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du habest gebraten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es habe gebraten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir haben gebraten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr habet gebraten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie haben gebraten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sim
  | 
    ich sei gebraten worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus sis
  | 
    du seiest gebraten worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus sit
  | 
    er/sie/es sei gebraten worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati simus
  | 
    wir seien gebraten worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati sitis
  | 
    ihr seiet gebraten worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sint
  | 
    sie seien gebraten worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaveram
  | 
    ich hatte gebraten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveras
  | 
    du hattest gebraten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverat
  | 
    er/sie/es hatte gebraten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaveramus
  | 
    wir hatten gebraten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveratis
  | 
    ihr hattet gebraten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverant
  | 
    sie hatten gebraten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus eram
  | 
    ich war gebraten worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eras
  | 
    du warst gebraten worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erat
  | 
    er/sie/es war gebraten worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati eramus
  | 
    wir waren gebraten worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eratis
  | 
    ihr warst gebraten worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erant
  | 
    sie waren gebraten worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavissem
  | 
    ich hätte gebraten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisses
  | 
    du hättest gebraten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavisset
  | 
    er/sie/es hätte gebraten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavissemus
  | 
    wir hätten gebraten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavissetis
  | 
    ihr hättet gebraten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitavissent
  | 
    sie hätten gebraten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus essem
  | 
    ich wäre gebraten worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus esses
  | 
    du wärest gebraten worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre gebraten worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati essemus
  | 
    wir wären gebraten worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati essetis
  | 
    ihr wäret gebraten worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati essent
  | 
    sie wären gebraten worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavero
  | 
    ich werde gebraten haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du wirst gebraten haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es wird gebraten haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir werden gebraten haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr werdet gebraten haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie werden gebraten haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus ero
  | 
    ich werde gebraten worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eris
  | 
    du werdest gebraten worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erit
  | 
    er/sie/es werde gebraten worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati erimus
  | 
    wir werden gebraten worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eritis
  | 
    ihr werdet gebraten worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erunt
  | 
    sie werden gebraten worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitare
  | 
    braten | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitavisse
  | 
    gebraten haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitaturum esse
  | 
    braten werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitari cocitarier
  | 
    gebraten werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitatum esse
  | 
    gebraten worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitatum iri
  | 
    künftig gebraten werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocita
  | 
    brate; brat! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitate
  | 
    bratet! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    cocitare
  | 
    das Braten | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    des Bratens | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    dem Braten | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    das Braten | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    durch das Braten | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    Braten! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitandus
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    cocitandam
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandorum
  | 
    cocitandarum
  | 
    cocitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandos
  | 
    cocitandas
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantem
  | 
    cocitantem
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitatus
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitato
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatum
  | 
    cocitatam
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitato
  | 
    cocitata
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitate
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitatorum
  | 
    cocitatarum
  | 
    cocitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatos
  | 
    cocitatas
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitaturus
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturum
  | 
    cocitaturam
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitature
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturorum
  | 
    cocitaturarum
  | 
    cocitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturos
  | 
    cocitaturas
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    cocitatum
  | 
    cocitatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocito
  | 
    ich brenne | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitas
  | 
    du brennst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitat
  | 
    er/sie/es brennt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamus
  | 
    wir brennen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatis
  | 
    ihr brennt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitant
  | 
    sie brennen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitor
  | 
    ich werde gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaris cocitare
  | 
    du wirst gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatur
  | 
    er/sie/es wird gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamur
  | 
    wir werden gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitamini
  | 
    ihr werdet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitantur
  | 
    sie werden gebrannt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitem
  | 
    ich brenne | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocites
  | 
    du brennest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitet
  | 
    er/sie/es brenne | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemus
  | 
    wir brennen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitetis
  | 
    ihr brennet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitent
  | 
    sie brennen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cociter
  | 
    ich werde gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cociteris cocitere
  | 
    du werdest gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitetur
  | 
    er/sie/es werde gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemur
  | 
    wir werden gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitemini
  | 
    ihr werdet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitentur
  | 
    sie werden gebrannt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabam
  | 
    ich brannte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabas
  | 
    du branntest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabat
  | 
    er/sie/es brannte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamus
  | 
    wir brannten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabatis
  | 
    ihr branntet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabant
  | 
    sie brannten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabar
  | 
    ich wurde gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabaris cocitabare
  | 
    du wurdest gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabatur
  | 
    er/sie/es wurde gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamur
  | 
    wir wurden gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabamini
  | 
    ihr wurdet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabantur
  | 
    sie wurden gebrannt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarem
  | 
    ich brennte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitares
  | 
    du brenntest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaret
  | 
    er/sie/es brennte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremus
  | 
    wir brennten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaretis
  | 
    ihr brenntet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarent
  | 
    sie brennten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarer
  | 
    ich würde gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitareris cocitarere
  | 
    du würdest gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaretur
  | 
    er/sie/es würde gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremur
  | 
    wir würden gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaremini
  | 
    ihr würdet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarentur
  | 
    sie würden gebrannt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabo
  | 
    ich werde brennen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabis
  | 
    du wirst brennen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabit
  | 
    er/sie/es wird brennen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimus
  | 
    wir werden brennen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabitis
  | 
    ihr werdet brennen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabunt
  | 
    sie werden brennen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabor
  | 
    ich werde gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaberis cocitabere
  | 
    du wirst gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabitur
  | 
    er/sie/es wird gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimur
  | 
    wir werden gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabimini
  | 
    ihr werdet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabuntur
  | 
    sie werden gebrannt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavi
  | 
    ich habe gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisti
  | 
    du hast gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavit
  | 
    er/sie/es hat gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavimus
  | 
    wir haben gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavistis
  | 
    ihr habt gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverunt cocitavere
  | 
    sie haben gebrannt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sum
  | 
    ich bin gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus es
  | 
    du bist gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus est
  | 
    er/sie/es ist gebrannt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati sumus
  | 
    wir sind gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati estis
  | 
    ihr seid gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sunt
  | 
    sie sind gebrannt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaverim
  | 
    ich habe gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du habest gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es habe gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir haben gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr habet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie haben gebrannt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sim
  | 
    ich sei gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus sis
  | 
    du seiest gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus sit
  | 
    er/sie/es sei gebrannt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati simus
  | 
    wir seien gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati sitis
  | 
    ihr seiet gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sint
  | 
    sie seien gebrannt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaveram
  | 
    ich hatte gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveras
  | 
    du hattest gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverat
  | 
    er/sie/es hatte gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaveramus
  | 
    wir hatten gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveratis
  | 
    ihr hattet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverant
  | 
    sie hatten gebrannt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus eram
  | 
    ich war gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eras
  | 
    du warst gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erat
  | 
    er/sie/es war gebrannt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati eramus
  | 
    wir waren gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eratis
  | 
    ihr warst gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erant
  | 
    sie waren gebrannt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavissem
  | 
    ich hätte gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisses
  | 
    du hättest gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavisset
  | 
    er/sie/es hätte gebrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavissemus
  | 
    wir hätten gebrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavissetis
  | 
    ihr hättet gebrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitavissent
  | 
    sie hätten gebrannt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus essem
  | 
    ich wäre gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus esses
  | 
    du wärest gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre gebrannt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati essemus
  | 
    wir wären gebrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati essetis
  | 
    ihr wäret gebrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati essent
  | 
    sie wären gebrannt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavero
  | 
    ich werde gebrannt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du wirst gebrannt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es wird gebrannt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir werden gebrannt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr werdet gebrannt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie werden gebrannt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus ero
  | 
    ich werde gebrannt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eris
  | 
    du werdest gebrannt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erit
  | 
    er/sie/es werde gebrannt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati erimus
  | 
    wir werden gebrannt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eritis
  | 
    ihr werdet gebrannt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erunt
  | 
    sie werden gebrannt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitare
  | 
    brennen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitavisse
  | 
    gebrannt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitaturum esse
  | 
    brennen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitari cocitarier
  | 
    gebrannt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitatum esse
  | 
    gebrannt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitatum iri
  | 
    künftig gebrannt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocita
  | 
    brenne! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitate
  | 
    brennt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    cocitare
  | 
    das Brennen | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    des Brennens | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    dem Brennen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    das Brennen | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    durch das Brennen | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    Brennen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitandus
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    cocitandam
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandorum
  | 
    cocitandarum
  | 
    cocitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandos
  | 
    cocitandas
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantem
  | 
    cocitantem
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitatus
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitato
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatum
  | 
    cocitatam
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitato
  | 
    cocitata
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitate
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitatorum
  | 
    cocitatarum
  | 
    cocitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatos
  | 
    cocitatas
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitaturus
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturum
  | 
    cocitaturam
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitature
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturorum
  | 
    cocitaturarum
  | 
    cocitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturos
  | 
    cocitaturas
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    cocitatum
  | 
    cocitatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocito
  | 
    ich dörre | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitas
  | 
    du dörrst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitat
  | 
    er/sie/es dörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamus
  | 
    wir dörren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatis
  | 
    ihr dörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitant
  | 
    sie dörren | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitor
  | 
    ich werde gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaris cocitare
  | 
    du wirst gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatur
  | 
    er/sie/es wird gedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamur
  | 
    wir werden gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitamini
  | 
    ihr werdet gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitantur
  | 
    sie werden gedörrt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitem
  | 
    ich dörre | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocites
  | 
    du dörrest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitet
  | 
    er/sie/es dörre | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemus
  | 
    wir dörren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitetis
  | 
    ihr dörret | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitent
  | 
    sie dörren | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cociter
  | 
    ich werde gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cociteris cocitere
  | 
    du werdest gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitetur
  | 
    er/sie/es werde gedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemur
  | 
    wir werden gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitemini
  | 
    ihr werdet gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitentur
  | 
    sie werden gedörrt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabam
  | 
    ich dörrte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabas
  | 
    du dörrtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabat
  | 
    er/sie/es dörrte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamus
  | 
    wir dörrten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabatis
  | 
    ihr dörrtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabant
  | 
    sie dörrten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabar
  | 
    ich wurde gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabaris cocitabare
  | 
    du wurdest gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabatur
  | 
    er/sie/es wurde gedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamur
  | 
    wir wurden gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabamini
  | 
    ihr wurdet gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabantur
  | 
    sie wurden gedörrt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarem
  | 
    ich dörrte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitares
  | 
    du dörrtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaret
  | 
    er/sie/es dörrte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremus
  | 
    wir dörrten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaretis
  | 
    ihr dörrtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarent
  | 
    sie dörrten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarer
  | 
    ich würde gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitareris cocitarere
  | 
    du würdest gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaretur
  | 
    er/sie/es würde gedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremur
  | 
    wir würden gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaremini
  | 
    ihr würdet gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarentur
  | 
    sie würden gedörrt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabo
  | 
    ich werde dörren | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabis
  | 
    du wirst dörren | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabit
  | 
    er/sie/es wird dörren | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimus
  | 
    wir werden dörren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabitis
  | 
    ihr werdet dörren | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabunt
  | 
    sie werden dörren | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabor
  | 
    ich werde gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaberis cocitabere
  | 
    du wirst gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabitur
  | 
    er/sie/es wird gedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimur
  | 
    wir werden gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabimini
  | 
    ihr werdet gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabuntur
  | 
    sie werden gedörrt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavi
  | 
    ich habe gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisti
  | 
    du hast gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavit
  | 
    er/sie/es hat gedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavimus
  | 
    wir haben gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavistis
  | 
    ihr habt gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverunt cocitavere
  | 
    sie haben gedörrt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sum
  | 
    ich bin gedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus es
  | 
    du bist gedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus est
  | 
    er/sie/es ist gedörrt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati sumus
  | 
    wir sind gedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati estis
  | 
    ihr seid gedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sunt
  | 
    sie sind gedörrt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaverim
  | 
    ich habe gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du habest gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es habe gedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir haben gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr habet gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie haben gedörrt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sim
  | 
    ich sei gedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus sis
  | 
    du seiest gedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus sit
  | 
    er/sie/es sei gedörrt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati simus
  | 
    wir seien gedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati sitis
  | 
    ihr seiet gedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sint
  | 
    sie seien gedörrt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaveram
  | 
    ich hatte gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveras
  | 
    du hattest gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverat
  | 
    er/sie/es hatte gedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaveramus
  | 
    wir hatten gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveratis
  | 
    ihr hattet gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverant
  | 
    sie hatten gedörrt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus eram
  | 
    ich war gedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eras
  | 
    du warst gedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erat
  | 
    er/sie/es war gedörrt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati eramus
  | 
    wir waren gedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eratis
  | 
    ihr warst gedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erant
  | 
    sie waren gedörrt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavissem
  | 
    ich hätte gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisses
  | 
    du hättest gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavisset
  | 
    er/sie/es hätte gedörrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavissemus
  | 
    wir hätten gedörrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavissetis
  | 
    ihr hättet gedörrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitavissent
  | 
    sie hätten gedörrt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus essem
  | 
    ich wäre gedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus esses
  | 
    du wärest gedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre gedörrt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati essemus
  | 
    wir wären gedörrt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati essetis
  | 
    ihr wäret gedörrt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati essent
  | 
    sie wären gedörrt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavero
  | 
    ich werde gedörrt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du wirst gedörrt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es wird gedörrt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir werden gedörrt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr werdet gedörrt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie werden gedörrt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus ero
  | 
    ich werde gedörrt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eris
  | 
    du werdest gedörrt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erit
  | 
    er/sie/es werde gedörrt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati erimus
  | 
    wir werden gedörrt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eritis
  | 
    ihr werdet gedörrt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erunt
  | 
    sie werden gedörrt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitare
  | 
    dörren | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitavisse
  | 
    gedörrt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitaturum esse
  | 
    dörren werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitari cocitarier
  | 
    gedörrt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitatum esse
  | 
    gedörrt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitatum iri
  | 
    künftig gedörrt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocita
  | 
    dörre! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitate
  | 
    dörrt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    cocitare
  | 
    das Dörren | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    des Dörrens | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    dem Dörren | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    das Dörren | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    durch das Dörren | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    Dörren! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitandus
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    cocitandam
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandorum
  | 
    cocitandarum
  | 
    cocitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandos
  | 
    cocitandas
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantem
  | 
    cocitantem
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitatus
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitato
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatum
  | 
    cocitatam
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitato
  | 
    cocitata
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitate
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitatorum
  | 
    cocitatarum
  | 
    cocitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatos
  | 
    cocitatas
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitaturus
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturum
  | 
    cocitaturam
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitature
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturorum
  | 
    cocitaturarum
  | 
    cocitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturos
  | 
    cocitaturas
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    cocitatum
  | 
    cocitatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocito
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaris cocitare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocites
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cociter
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cociteris cocitere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitetur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabaris cocitabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitareris cocitarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaberis cocitabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverunt cocitavere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitavissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitavisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitaturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitari cocitarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitatum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitatum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocita
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    cocitare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitandus
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    cocitandam
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandorum
  | 
    cocitandarum
  | 
    cocitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandos
  | 
    cocitandas
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantem
  | 
    cocitantem
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitatus
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitato
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatum
  | 
    cocitatam
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitato
  | 
    cocitata
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitate
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitatorum
  | 
    cocitatarum
  | 
    cocitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatos
  | 
    cocitatas
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitaturus
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturum
  | 
    cocitaturam
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitature
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturorum
  | 
    cocitaturarum
  | 
    cocitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturos
  | 
    cocitaturas
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    cocitatum
  | 
    cocitatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocito
  | 
    ich reife | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitas
  | 
    du reifst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitat
  | 
    er/sie/es reift | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamus
  | 
    wir reifen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatis
  | 
    ihr reift | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitant
  | 
    sie reifen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitor
  | 
    ich werde gereift | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaris cocitare
  | 
    du wirst gereift | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatur
  | 
    er/sie/es wird gereift | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamur
  | 
    wir werden gereift | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitamini
  | 
    ihr werdet gereift | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitantur
  | 
    sie werden gereift | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitem
  | 
    ich reife | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocites
  | 
    du reifest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitet
  | 
    er/sie/es reife | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemus
  | 
    wir reifen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitetis
  | 
    ihr reifet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitent
  | 
    sie reifen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cociter
  | 
    ich werde gereift | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cociteris cocitere
  | 
    du werdest gereift | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitetur
  | 
    er/sie/es werde gereift | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemur
  | 
    wir werden gereift | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitemini
  | 
    ihr werdet gereift | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitentur
  | 
    sie werden gereift | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabam
  | 
    ich reifte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabas
  | 
    du reiftest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabat
  | 
    er/sie/es reifte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamus
  | 
    wir reiften | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabatis
  | 
    ihr reiftet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabant
  | 
    sie reiften | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabar
  | 
    ich wurde gereift | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabaris cocitabare
  | 
    du wurdest gereift | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabatur
  | 
    er/sie/es wurde gereift | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamur
  | 
    wir wurden gereift | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabamini
  | 
    ihr wurdet gereift | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabantur
  | 
    sie wurden gereift | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarem
  | 
    ich reifte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitares
  | 
    du reiftest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaret
  | 
    er/sie/es reifte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremus
  | 
    wir reiften | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaretis
  | 
    ihr reiftet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarent
  | 
    sie reiften | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarer
  | 
    ich würde gereift | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitareris cocitarere
  | 
    du würdest gereift | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaretur
  | 
    er/sie/es würde gereift | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremur
  | 
    wir würden gereift | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaremini
  | 
    ihr würdet gereift | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarentur
  | 
    sie würden gereift | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabo
  | 
    ich werde reifen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabis
  | 
    du wirst reifen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabit
  | 
    er/sie/es wird reifen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimus
  | 
    wir werden reifen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabitis
  | 
    ihr werdet reifen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabunt
  | 
    sie werden reifen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabor
  | 
    ich werde gereift | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaberis cocitabere
  | 
    du wirst gereift | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabitur
  | 
    er/sie/es wird gereift | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimur
  | 
    wir werden gereift | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabimini
  | 
    ihr werdet gereift | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabuntur
  | 
    sie werden gereift | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavi
  | 
    ich habe gereift | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisti
  | 
    du hast gereift | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavit
  | 
    er/sie/es hat gereift | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavimus
  | 
    wir haben gereift | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavistis
  | 
    ihr habt gereift | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverunt cocitavere
  | 
    sie haben gereift | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sum
  | 
    ich bin gereift worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus es
  | 
    du bist gereift worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus est
  | 
    er/sie/es ist gereift worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati sumus
  | 
    wir sind gereift worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati estis
  | 
    ihr seid gereift worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sunt
  | 
    sie sind gereift worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaverim
  | 
    ich habe gereift | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du habest gereift | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es habe gereift | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir haben gereift | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr habet gereift | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie haben gereift | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sim
  | 
    ich sei gereift worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus sis
  | 
    du seiest gereift worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus sit
  | 
    er/sie/es sei gereift worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati simus
  | 
    wir seien gereift worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati sitis
  | 
    ihr seiet gereift worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sint
  | 
    sie seien gereift worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaveram
  | 
    ich hatte gereift | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveras
  | 
    du hattest gereift | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverat
  | 
    er/sie/es hatte gereift | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaveramus
  | 
    wir hatten gereift | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveratis
  | 
    ihr hattet gereift | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverant
  | 
    sie hatten gereift | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus eram
  | 
    ich war gereift worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eras
  | 
    du warst gereift worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erat
  | 
    er/sie/es war gereift worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati eramus
  | 
    wir waren gereift worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eratis
  | 
    ihr warst gereift worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erant
  | 
    sie waren gereift worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavissem
  | 
    ich hätte gereift | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisses
  | 
    du hättest gereift | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavisset
  | 
    er/sie/es hätte gereift | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavissemus
  | 
    wir hätten gereift | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavissetis
  | 
    ihr hättet gereift | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitavissent
  | 
    sie hätten gereift | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus essem
  | 
    ich wäre gereift worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus esses
  | 
    du wärest gereift worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre gereift worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati essemus
  | 
    wir wären gereift worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati essetis
  | 
    ihr wäret gereift worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati essent
  | 
    sie wären gereift worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavero
  | 
    ich werde gereift haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du wirst gereift haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es wird gereift haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir werden gereift haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr werdet gereift haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie werden gereift haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus ero
  | 
    ich werde gereift worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eris
  | 
    du werdest gereift worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erit
  | 
    er/sie/es werde gereift worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati erimus
  | 
    wir werden gereift worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eritis
  | 
    ihr werdet gereift worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erunt
  | 
    sie werden gereift worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitare
  | 
    reifen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitavisse
  | 
    gereift haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitaturum esse
  | 
    reifen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitari cocitarier
  | 
    gereift werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitatum esse
  | 
    gereift worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitatum iri
  | 
    künftig gereift werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocita
  | 
    reife! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitate
  | 
    reift! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    cocitare
  | 
    das Reifen | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    des Reifens | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    dem Reifen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    das Reifen | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    durch das Reifen | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    Reifen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitandus
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    cocitandam
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandorum
  | 
    cocitandarum
  | 
    cocitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandos
  | 
    cocitandas
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantem
  | 
    cocitantem
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitatus
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitato
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatum
  | 
    cocitatam
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitato
  | 
    cocitata
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitate
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitatorum
  | 
    cocitatarum
  | 
    cocitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatos
  | 
    cocitatas
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitaturus
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturum
  | 
    cocitaturam
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitature
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturorum
  | 
    cocitaturarum
  | 
    cocitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturos
  | 
    cocitaturas
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    cocitatum
  | 
    cocitatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocito
  | 
    ich röste | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitas
  | 
    du röstest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitat
  | 
    er/sie/es röstet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamus
  | 
    wir rösten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatis
  | 
    ihr röstet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitant
  | 
    sie rösten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitor
  | 
    ich werde geröstet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaris cocitare
  | 
    du wirst geröstet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatur
  | 
    er/sie/es wird geröstet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamur
  | 
    wir werden geröstet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitamini
  | 
    ihr werdet geröstet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitantur
  | 
    sie werden geröstet | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitem
  | 
    ich röste | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocites
  | 
    du röstest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitet
  | 
    er/sie/es röste | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemus
  | 
    wir rösten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitetis
  | 
    ihr röstet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitent
  | 
    sie rösten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cociter
  | 
    ich werde geröstet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cociteris cocitere
  | 
    du werdest geröstet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitetur
  | 
    er/sie/es werde geröstet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemur
  | 
    wir werden geröstet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitemini
  | 
    ihr werdet geröstet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitentur
  | 
    sie werden geröstet | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabam
  | 
    ich röstete | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabas
  | 
    du röstetest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabat
  | 
    er/sie/es röstete | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamus
  | 
    wir rösteten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabatis
  | 
    ihr röstetet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabant
  | 
    sie rösteten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabar
  | 
    ich wurde geröstet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabaris cocitabare
  | 
    du wurdest geröstet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabatur
  | 
    er/sie/es wurde geröstet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamur
  | 
    wir wurden geröstet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabamini
  | 
    ihr wurdet geröstet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabantur
  | 
    sie wurden geröstet | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarem
  | 
    ich röstete | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitares
  | 
    du röstetest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaret
  | 
    er/sie/es röstete | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremus
  | 
    wir rösteten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaretis
  | 
    ihr röstetet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarent
  | 
    sie rösteten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarer
  | 
    ich würde geröstet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitareris cocitarere
  | 
    du würdest geröstet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaretur
  | 
    er/sie/es würde geröstet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremur
  | 
    wir würden geröstet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaremini
  | 
    ihr würdet geröstet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarentur
  | 
    sie würden geröstet | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabo
  | 
    ich werde rösten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabis
  | 
    du wirst rösten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabit
  | 
    er/sie/es wird rösten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimus
  | 
    wir werden rösten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabitis
  | 
    ihr werdet rösten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabunt
  | 
    sie werden rösten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabor
  | 
    ich werde geröstet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaberis cocitabere
  | 
    du wirst geröstet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabitur
  | 
    er/sie/es wird geröstet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimur
  | 
    wir werden geröstet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabimini
  | 
    ihr werdet geröstet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabuntur
  | 
    sie werden geröstet | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavi
  | 
    ich habe geröstet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisti
  | 
    du hast geröstet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavit
  | 
    er/sie/es hat geröstet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavimus
  | 
    wir haben geröstet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavistis
  | 
    ihr habt geröstet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverunt cocitavere
  | 
    sie haben geröstet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sum
  | 
    ich bin geröstet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus es
  | 
    du bist geröstet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus est
  | 
    er/sie/es ist geröstet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati sumus
  | 
    wir sind geröstet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati estis
  | 
    ihr seid geröstet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sunt
  | 
    sie sind geröstet worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaverim
  | 
    ich habe geröstet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du habest geröstet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es habe geröstet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir haben geröstet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr habet geröstet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie haben geröstet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sim
  | 
    ich sei geröstet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus sis
  | 
    du seiest geröstet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus sit
  | 
    er/sie/es sei geröstet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati simus
  | 
    wir seien geröstet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati sitis
  | 
    ihr seiet geröstet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sint
  | 
    sie seien geröstet worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaveram
  | 
    ich hatte geröstet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveras
  | 
    du hattest geröstet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverat
  | 
    er/sie/es hatte geröstet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaveramus
  | 
    wir hatten geröstet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveratis
  | 
    ihr hattet geröstet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverant
  | 
    sie hatten geröstet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus eram
  | 
    ich war geröstet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eras
  | 
    du warst geröstet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erat
  | 
    er/sie/es war geröstet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati eramus
  | 
    wir waren geröstet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eratis
  | 
    ihr warst geröstet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erant
  | 
    sie waren geröstet worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavissem
  | 
    ich hätte geröstet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisses
  | 
    du hättest geröstet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavisset
  | 
    er/sie/es hätte geröstet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavissemus
  | 
    wir hätten geröstet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavissetis
  | 
    ihr hättet geröstet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitavissent
  | 
    sie hätten geröstet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus essem
  | 
    ich wäre geröstet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus esses
  | 
    du wärest geröstet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre geröstet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati essemus
  | 
    wir wären geröstet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati essetis
  | 
    ihr wäret geröstet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati essent
  | 
    sie wären geröstet worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavero
  | 
    ich werde geröstet haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du wirst geröstet haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es wird geröstet haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir werden geröstet haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr werdet geröstet haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie werden geröstet haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus ero
  | 
    ich werde geröstet worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eris
  | 
    du werdest geröstet worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erit
  | 
    er/sie/es werde geröstet worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati erimus
  | 
    wir werden geröstet worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eritis
  | 
    ihr werdet geröstet worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erunt
  | 
    sie werden geröstet worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitare
  | 
    rösten | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitavisse
  | 
    geröstet haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitaturum esse
  | 
    rösten werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitari cocitarier
  | 
    geröstet werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitatum esse
  | 
    geröstet worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitatum iri
  | 
    künftig geröstet werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocita
  | 
    röste! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitate
  | 
    röstet! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    cocitare
  | 
    das Rösten | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    des Röstens | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    dem Rösten | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    das Rösten | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    durch das Rösten | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    Rösten! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitandus
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    cocitandam
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandorum
  | 
    cocitandarum
  | 
    cocitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandos
  | 
    cocitandas
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantem
  | 
    cocitantem
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitatus
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitato
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatum
  | 
    cocitatam
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitato
  | 
    cocitata
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitate
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitatorum
  | 
    cocitatarum
  | 
    cocitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatos
  | 
    cocitatas
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitaturus
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturum
  | 
    cocitaturam
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitature
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturorum
  | 
    cocitaturarum
  | 
    cocitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturos
  | 
    cocitaturas
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    cocitatum
  | 
    cocitatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocito
  | 
    ich schüre | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitas
  | 
    du schürst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitat
  | 
    er/sie/es schürt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamus
  | 
    wir schüren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatis
  | 
    ihr schürt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitant
  | 
    sie schüren | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitor
  | 
    ich werde geschürt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaris cocitare
  | 
    du wirst geschürt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatur
  | 
    er/sie/es wird geschürt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamur
  | 
    wir werden geschürt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitamini
  | 
    ihr werdet geschürt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitantur
  | 
    sie werden geschürt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitem
  | 
    ich schüre | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocites
  | 
    du schürest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitet
  | 
    er/sie/es schüre | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemus
  | 
    wir schüren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitetis
  | 
    ihr schüret | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitent
  | 
    sie schüren | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cociter
  | 
    ich werde geschürt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cociteris cocitere
  | 
    du werdest geschürt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitetur
  | 
    er/sie/es werde geschürt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemur
  | 
    wir werden geschürt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitemini
  | 
    ihr werdet geschürt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitentur
  | 
    sie werden geschürt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabam
  | 
    ich schürte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabas
  | 
    du schürtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabat
  | 
    er/sie/es schürte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamus
  | 
    wir schürten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabatis
  | 
    ihr schürtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabant
  | 
    sie schürten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabar
  | 
    ich wurde geschürt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabaris cocitabare
  | 
    du wurdest geschürt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabatur
  | 
    er/sie/es wurde geschürt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamur
  | 
    wir wurden geschürt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabamini
  | 
    ihr wurdet geschürt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabantur
  | 
    sie wurden geschürt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarem
  | 
    ich schürte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitares
  | 
    du schürtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaret
  | 
    er/sie/es schürte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremus
  | 
    wir schürten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaretis
  | 
    ihr schürtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarent
  | 
    sie schürten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarer
  | 
    ich würde geschürt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitareris cocitarere
  | 
    du würdest geschürt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaretur
  | 
    er/sie/es würde geschürt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremur
  | 
    wir würden geschürt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaremini
  | 
    ihr würdet geschürt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarentur
  | 
    sie würden geschürt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabo
  | 
    ich werde schüren | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabis
  | 
    du wirst schüren | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabit
  | 
    er/sie/es wird schüren | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimus
  | 
    wir werden schüren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabitis
  | 
    ihr werdet schüren | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabunt
  | 
    sie werden schüren | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabor
  | 
    ich werde geschürt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaberis cocitabere
  | 
    du wirst geschürt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabitur
  | 
    er/sie/es wird geschürt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimur
  | 
    wir werden geschürt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabimini
  | 
    ihr werdet geschürt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabuntur
  | 
    sie werden geschürt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavi
  | 
    ich habe geschürt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisti
  | 
    du hast geschürt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavit
  | 
    er/sie/es hat geschürt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavimus
  | 
    wir haben geschürt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavistis
  | 
    ihr habt geschürt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverunt cocitavere
  | 
    sie haben geschürt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sum
  | 
    ich bin geschürt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus es
  | 
    du bist geschürt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus est
  | 
    er/sie/es ist geschürt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati sumus
  | 
    wir sind geschürt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati estis
  | 
    ihr seid geschürt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sunt
  | 
    sie sind geschürt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaverim
  | 
    ich habe geschürt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du habest geschürt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es habe geschürt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir haben geschürt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr habet geschürt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie haben geschürt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sim
  | 
    ich sei geschürt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus sis
  | 
    du seiest geschürt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus sit
  | 
    er/sie/es sei geschürt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati simus
  | 
    wir seien geschürt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati sitis
  | 
    ihr seiet geschürt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sint
  | 
    sie seien geschürt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaveram
  | 
    ich hatte geschürt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveras
  | 
    du hattest geschürt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverat
  | 
    er/sie/es hatte geschürt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaveramus
  | 
    wir hatten geschürt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveratis
  | 
    ihr hattet geschürt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverant
  | 
    sie hatten geschürt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus eram
  | 
    ich war geschürt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eras
  | 
    du warst geschürt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erat
  | 
    er/sie/es war geschürt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati eramus
  | 
    wir waren geschürt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eratis
  | 
    ihr warst geschürt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erant
  | 
    sie waren geschürt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavissem
  | 
    ich hätte geschürt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisses
  | 
    du hättest geschürt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavisset
  | 
    er/sie/es hätte geschürt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavissemus
  | 
    wir hätten geschürt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavissetis
  | 
    ihr hättet geschürt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitavissent
  | 
    sie hätten geschürt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus essem
  | 
    ich wäre geschürt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus esses
  | 
    du wärest geschürt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre geschürt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati essemus
  | 
    wir wären geschürt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati essetis
  | 
    ihr wäret geschürt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati essent
  | 
    sie wären geschürt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavero
  | 
    ich werde geschürt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du wirst geschürt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es wird geschürt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir werden geschürt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr werdet geschürt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie werden geschürt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus ero
  | 
    ich werde geschürt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eris
  | 
    du werdest geschürt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erit
  | 
    er/sie/es werde geschürt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati erimus
  | 
    wir werden geschürt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eritis
  | 
    ihr werdet geschürt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erunt
  | 
    sie werden geschürt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitare
  | 
    schüren | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitavisse
  | 
    geschürt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitaturum esse
  | 
    schüren werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitari cocitarier
  | 
    geschürt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitatum esse
  | 
    geschürt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitatum iri
  | 
    künftig geschürt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocita
  | 
    schüre! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitate
  | 
    schürt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    cocitare
  | 
    das Schüren | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    des Schürens | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    dem Schüren | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    das Schüren | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    durch das Schüren | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    Schüren! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitandus
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    cocitandam
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandorum
  | 
    cocitandarum
  | 
    cocitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandos
  | 
    cocitandas
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantem
  | 
    cocitantem
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitatus
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitato
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatum
  | 
    cocitatam
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitato
  | 
    cocitata
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitate
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitatorum
  | 
    cocitatarum
  | 
    cocitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatos
  | 
    cocitatas
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitaturus
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturum
  | 
    cocitaturam
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitature
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturorum
  | 
    cocitaturarum
  | 
    cocitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturos
  | 
    cocitaturas
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    cocitatum
  | 
    cocitatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocito
  | 
    ich senge | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitas
  | 
    du sengst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitat
  | 
    er/sie/es sengt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamus
  | 
    wir sengen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatis
  | 
    ihr sengt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitant
  | 
    sie sengen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitor
  | 
    ich werde gesengt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaris cocitare
  | 
    du wirst gesengt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatur
  | 
    er/sie/es wird gesengt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamur
  | 
    wir werden gesengt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitamini
  | 
    ihr werdet gesengt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitantur
  | 
    sie werden gesengt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitem
  | 
    ich senge | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocites
  | 
    du sengest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitet
  | 
    er/sie/es senge | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemus
  | 
    wir sengen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitetis
  | 
    ihr senget | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitent
  | 
    sie sengen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cociter
  | 
    ich werde gesengt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cociteris cocitere
  | 
    du werdest gesengt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitetur
  | 
    er/sie/es werde gesengt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemur
  | 
    wir werden gesengt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitemini
  | 
    ihr werdet gesengt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitentur
  | 
    sie werden gesengt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabam
  | 
    ich sengte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabas
  | 
    du sengtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabat
  | 
    er/sie/es sengte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamus
  | 
    wir sengten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabatis
  | 
    ihr sengtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabant
  | 
    sie sengten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabar
  | 
    ich wurde gesengt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabaris cocitabare
  | 
    du wurdest gesengt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabatur
  | 
    er/sie/es wurde gesengt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamur
  | 
    wir wurden gesengt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabamini
  | 
    ihr wurdet gesengt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabantur
  | 
    sie wurden gesengt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarem
  | 
    ich sengte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitares
  | 
    du sengtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaret
  | 
    er/sie/es sengte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremus
  | 
    wir sengten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaretis
  | 
    ihr sengtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarent
  | 
    sie sengten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarer
  | 
    ich würde gesengt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitareris cocitarere
  | 
    du würdest gesengt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaretur
  | 
    er/sie/es würde gesengt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremur
  | 
    wir würden gesengt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaremini
  | 
    ihr würdet gesengt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarentur
  | 
    sie würden gesengt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabo
  | 
    ich werde sengen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabis
  | 
    du wirst sengen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabit
  | 
    er/sie/es wird sengen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimus
  | 
    wir werden sengen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabitis
  | 
    ihr werdet sengen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabunt
  | 
    sie werden sengen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabor
  | 
    ich werde gesengt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaberis cocitabere
  | 
    du wirst gesengt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabitur
  | 
    er/sie/es wird gesengt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimur
  | 
    wir werden gesengt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabimini
  | 
    ihr werdet gesengt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabuntur
  | 
    sie werden gesengt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavi
  | 
    ich habe gesengt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisti
  | 
    du hast gesengt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavit
  | 
    er/sie/es hat gesengt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavimus
  | 
    wir haben gesengt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavistis
  | 
    ihr habt gesengt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverunt cocitavere
  | 
    sie haben gesengt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sum
  | 
    ich bin gesengt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus es
  | 
    du bist gesengt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus est
  | 
    er/sie/es ist gesengt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati sumus
  | 
    wir sind gesengt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati estis
  | 
    ihr seid gesengt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sunt
  | 
    sie sind gesengt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaverim
  | 
    ich habe gesengt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du habest gesengt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es habe gesengt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir haben gesengt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr habet gesengt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie haben gesengt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sim
  | 
    ich sei gesengt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus sis
  | 
    du seiest gesengt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus sit
  | 
    er/sie/es sei gesengt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati simus
  | 
    wir seien gesengt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati sitis
  | 
    ihr seiet gesengt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sint
  | 
    sie seien gesengt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaveram
  | 
    ich hatte gesengt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveras
  | 
    du hattest gesengt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverat
  | 
    er/sie/es hatte gesengt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaveramus
  | 
    wir hatten gesengt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveratis
  | 
    ihr hattet gesengt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverant
  | 
    sie hatten gesengt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus eram
  | 
    ich war gesengt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eras
  | 
    du warst gesengt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erat
  | 
    er/sie/es war gesengt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati eramus
  | 
    wir waren gesengt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eratis
  | 
    ihr warst gesengt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erant
  | 
    sie waren gesengt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavissem
  | 
    ich hätte gesengt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisses
  | 
    du hättest gesengt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavisset
  | 
    er/sie/es hätte gesengt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavissemus
  | 
    wir hätten gesengt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavissetis
  | 
    ihr hättet gesengt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitavissent
  | 
    sie hätten gesengt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus essem
  | 
    ich wäre gesengt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus esses
  | 
    du wärest gesengt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre gesengt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati essemus
  | 
    wir wären gesengt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati essetis
  | 
    ihr wäret gesengt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati essent
  | 
    sie wären gesengt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavero
  | 
    ich werde gesengt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du wirst gesengt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es wird gesengt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir werden gesengt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr werdet gesengt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie werden gesengt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus ero
  | 
    ich werde gesengt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eris
  | 
    du werdest gesengt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erit
  | 
    er/sie/es werde gesengt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati erimus
  | 
    wir werden gesengt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eritis
  | 
    ihr werdet gesengt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erunt
  | 
    sie werden gesengt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitare
  | 
    sengen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitavisse
  | 
    gesengt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitaturum esse
  | 
    sengen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitari cocitarier
  | 
    gesengt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitatum esse
  | 
    gesengt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitatum iri
  | 
    künftig gesengt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocita
  | 
    senge! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitate
  | 
    sengt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    cocitare
  | 
    das Sengen | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    des Sengens | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    dem Sengen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    das Sengen | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    durch das Sengen | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    Sengen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitandus
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    cocitandam
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandorum
  | 
    cocitandarum
  | 
    cocitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandos
  | 
    cocitandas
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantem
  | 
    cocitantem
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitatus
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitato
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatum
  | 
    cocitatam
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitato
  | 
    cocitata
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitate
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitatorum
  | 
    cocitatarum
  | 
    cocitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatos
  | 
    cocitatas
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitaturus
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturum
  | 
    cocitaturam
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitature
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturorum
  | 
    cocitaturarum
  | 
    cocitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturos
  | 
    cocitaturas
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    cocitatum
  | 
    cocitatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocito
  | 
    ich verdaue | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitas
  | 
    du verdaust | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitat
  | 
    er/sie/es verdaut | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamus
  | 
    wir verdauen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatis
  | 
    ihr verdaut | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitant
  | 
    sie verdauen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitor
  | 
    ich werde verdaut | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaris cocitare
  | 
    du wirst verdaut | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatur
  | 
    er/sie/es wird verdaut | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitamur
  | 
    wir werden verdaut | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitamini
  | 
    ihr werdet verdaut | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitantur
  | 
    sie werden verdaut | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitem
  | 
    ich verdaue | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocites
  | 
    du verdauest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitet
  | 
    er/sie/es verdaue | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemus
  | 
    wir verdauen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitetis
  | 
    ihr verdauet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitent
  | 
    sie verdauen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cociter
  | 
    ich werde verdaut | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cociteris cocitere
  | 
    du werdest verdaut | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitetur
  | 
    er/sie/es werde verdaut | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitemur
  | 
    wir werden verdaut | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitemini
  | 
    ihr werdet verdaut | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitentur
  | 
    sie werden verdaut | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabam
  | 
    ich verdaute | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabas
  | 
    du verdautest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabat
  | 
    er/sie/es verdaute | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamus
  | 
    wir verdauten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabatis
  | 
    ihr verdautet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabant
  | 
    sie verdauten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabar
  | 
    ich wurde verdaut | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabaris cocitabare
  | 
    du wurdest verdaut | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabatur
  | 
    er/sie/es wurde verdaut | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabamur
  | 
    wir wurden verdaut | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabamini
  | 
    ihr wurdet verdaut | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabantur
  | 
    sie wurden verdaut | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarem
  | 
    ich verdaute | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitares
  | 
    du verdautest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaret
  | 
    er/sie/es verdaute | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremus
  | 
    wir verdauten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaretis
  | 
    ihr verdautet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarent
  | 
    sie verdauten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitarer
  | 
    ich würde verdaut | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitareris cocitarere
  | 
    du würdest verdaut | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaretur
  | 
    er/sie/es würde verdaut | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaremur
  | 
    wir würden verdaut | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaremini
  | 
    ihr würdet verdaut | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitarentur
  | 
    sie würden verdaut | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabo
  | 
    ich werde verdauen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitabis
  | 
    du wirst verdauen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabit
  | 
    er/sie/es wird verdauen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimus
  | 
    wir werden verdauen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabitis
  | 
    ihr werdet verdauen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabunt
  | 
    sie werden verdauen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitabor
  | 
    ich werde verdaut | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaberis cocitabere
  | 
    du wirst verdaut | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitabitur
  | 
    er/sie/es wird verdaut | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitabimur
  | 
    wir werden verdaut | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitabimini
  | 
    ihr werdet verdaut | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitabuntur
  | 
    sie werden verdaut | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavi
  | 
    ich habe verdaut | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisti
  | 
    du hast verdaut | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavit
  | 
    er/sie/es hat verdaut | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavimus
  | 
    wir haben verdaut | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavistis
  | 
    ihr habt verdaut | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverunt cocitavere
  | 
    sie haben verdaut | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sum
  | 
    ich bin verdaut worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus es
  | 
    du bist verdaut worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus est
  | 
    er/sie/es ist verdaut worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati sumus
  | 
    wir sind verdaut worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati estis
  | 
    ihr seid verdaut worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sunt
  | 
    sie sind verdaut worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaverim
  | 
    ich habe verdaut | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du habest verdaut | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es habe verdaut | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir haben verdaut | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr habet verdaut | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie haben verdaut | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus sim
  | 
    ich sei verdaut worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus sis
  | 
    du seiest verdaut worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus sit
  | 
    er/sie/es sei verdaut worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati simus
  | 
    wir seien verdaut worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati sitis
  | 
    ihr seiet verdaut worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati sint
  | 
    sie seien verdaut worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitaveram
  | 
    ich hatte verdaut | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveras
  | 
    du hattest verdaut | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverat
  | 
    er/sie/es hatte verdaut | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaveramus
  | 
    wir hatten verdaut | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveratis
  | 
    ihr hattet verdaut | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverant
  | 
    sie hatten verdaut | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus eram
  | 
    ich war verdaut worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eras
  | 
    du warst verdaut worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erat
  | 
    er/sie/es war verdaut worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati eramus
  | 
    wir waren verdaut worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eratis
  | 
    ihr warst verdaut worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erant
  | 
    sie waren verdaut worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavissem
  | 
    ich hätte verdaut | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitavisses
  | 
    du hättest verdaut | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitavisset
  | 
    er/sie/es hätte verdaut | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitavissemus
  | 
    wir hätten verdaut | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitavissetis
  | 
    ihr hättet verdaut | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitavissent
  | 
    sie hätten verdaut | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus essem
  | 
    ich wäre verdaut worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus esses
  | 
    du wärest verdaut worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus esset
  | 
    er/sie/es wäre verdaut worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati essemus
  | 
    wir wären verdaut worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati essetis
  | 
    ihr wäret verdaut worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati essent
  | 
    sie wären verdaut worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitavero
  | 
    ich werde verdaut haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitaveris
  | 
    du wirst verdaut haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitaverit
  | 
    er/sie/es wird verdaut haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitaverimus
  | 
    wir werden verdaut haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitaveritis
  | 
    ihr werdet verdaut haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitaverint
  | 
    sie werden verdaut haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    cocitatus ero
  | 
    ich werde verdaut worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitatus eris
  | 
    du werdest verdaut worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitatus erit
  | 
    er/sie/es werde verdaut worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    cocitati erimus
  | 
    wir werden verdaut worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitati eritis
  | 
    ihr werdet verdaut worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitati erunt
  | 
    sie werden verdaut worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitare
  | 
    verdauen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitavisse
  | 
    verdaut haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitaturum esse
  | 
    verdauen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    cocitari cocitarier
  | 
    verdaut werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    cocitatum esse
  | 
    verdaut worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    cocitatum iri
  | 
    künftig verdaut werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocita
  | 
    verdaue! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitate
  | 
    verdaut! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    cocitato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    cocitatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    cocitanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    cocitare
  | 
    das Verdauen | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    des Verdauens | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    dem Verdauen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    das Verdauen | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    durch das Verdauen | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    Verdauen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitandus
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitando
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandum
  | 
    cocitandam
  | 
    cocitandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitando
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitande
  | 
    cocitanda
  | 
    cocitandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitandorum
  | 
    cocitandarum
  | 
    cocitandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitandos
  | 
    cocitandas
  | 
    cocitanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitandi
  | 
    cocitandae
  | 
    cocitanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
    cocitantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
    cocitanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantem
  | 
    cocitantem
  | 
    cocitans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
    cocitanti cocitante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
    cocitans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
    cocitantium cocitantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
    cocitantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitantes
  | 
    cocitantes
  | 
    cocitantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitatus
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitato
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatum
  | 
    cocitatam
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitato
  | 
    cocitata
  | 
    cocitato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitate
  | 
    cocitata
  | 
    cocitatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitatorum
  | 
    cocitatarum
  | 
    cocitatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitatos
  | 
    cocitatas
  | 
    cocitata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
    cocitatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitati
  | 
    cocitatae
  | 
    cocitata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    cocitaturus
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturum
  | 
    cocitaturam
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturo
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitature
  | 
    cocitatura
  | 
    cocitaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    cocitaturorum
  | 
    cocitaturarum
  | 
    cocitaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    cocitaturos
  | 
    cocitaturas
  | 
    cocitatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
    cocitaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    cocitaturi
  | 
    cocitaturae
  | 
    cocitatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    cocitatum
  | 
    cocitatu
  |