Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenito
|
ich esse |
| 2. Person Singular |
coenitas
|
du ißt |
| 3. Person Singular |
coenitat
|
er/sie/es ißt |
| 1. Person Plural |
coenitamus
|
wir essen |
| 2. Person Plural |
coenitatis
|
ihr eßt |
| 3. Person Plural |
coenitant
|
sie essen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitor
|
ich werde gegessen |
| 2. Person Singular |
coenitaris coenitare
|
du wirst gegessen |
| 3. Person Singular |
coenitatur
|
er/sie/es wird gegessen |
| 1. Person Plural |
coenitamur
|
wir werden gegessen |
| 2. Person Plural |
coenitamini
|
ihr werdet gegessen |
| 3. Person Plural |
coenitantur
|
sie werden gegessen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitem
|
ich esse |
| 2. Person Singular |
coenites
|
du essest |
| 3. Person Singular |
coenitet
|
er/sie/es esse |
| 1. Person Plural |
coenitemus
|
wir essen |
| 2. Person Plural |
coenitetis
|
ihr esset |
| 3. Person Plural |
coenitent
|
sie essen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coeniter
|
ich werde gegessen |
| 2. Person Singular |
coeniteris coenitere
|
du werdest gegessen |
| 3. Person Singular |
coenitetur
|
er/sie/es werde gegessen |
| 1. Person Plural |
coenitemur
|
wir werden gegessen |
| 2. Person Plural |
coenitemini
|
ihr werdet gegessen |
| 3. Person Plural |
coenitentur
|
sie werden gegessen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitabam
|
ich aß |
| 2. Person Singular |
coenitabas
|
du aßest |
| 3. Person Singular |
coenitabat
|
er/sie/es aß |
| 1. Person Plural |
coenitabamus
|
wir aßen |
| 2. Person Plural |
coenitabatis
|
ihr aßt |
| 3. Person Plural |
coenitabant
|
sie aßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitabar
|
ich wurde gegessen |
| 2. Person Singular |
coenitabaris coenitabare
|
du wurdest gegessen |
| 3. Person Singular |
coenitabatur
|
er/sie/es wurde gegessen |
| 1. Person Plural |
coenitabamur
|
wir wurden gegessen |
| 2. Person Plural |
coenitabamini
|
ihr wurdet gegessen |
| 3. Person Plural |
coenitabantur
|
sie wurden gegessen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitarem
|
ich äße |
| 2. Person Singular |
coenitares
|
du äßest |
| 3. Person Singular |
coenitaret
|
er/sie/es äße |
| 1. Person Plural |
coenitaremus
|
wir äßen |
| 2. Person Plural |
coenitaretis
|
ihr äßet |
| 3. Person Plural |
coenitarent
|
sie äßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitarer
|
ich würde gegessen |
| 2. Person Singular |
coenitareris coenitarere
|
du würdest gegessen |
| 3. Person Singular |
coenitaretur
|
er/sie/es würde gegessen |
| 1. Person Plural |
coenitaremur
|
wir würden gegessen |
| 2. Person Plural |
coenitaremini
|
ihr würdet gegessen |
| 3. Person Plural |
coenitarentur
|
sie würden gegessen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitabo
|
ich werde essen |
| 2. Person Singular |
coenitabis
|
du wirst essen |
| 3. Person Singular |
coenitabit
|
er/sie/es wird essen |
| 1. Person Plural |
coenitabimus
|
wir werden essen |
| 2. Person Plural |
coenitabitis
|
ihr werdet essen |
| 3. Person Plural |
coenitabunt
|
sie werden essen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitabor
|
ich werde gegessen |
| 2. Person Singular |
coenitaberis coenitabere
|
du wirst gegessen |
| 3. Person Singular |
coenitabitur
|
er/sie/es wird gegessen |
| 1. Person Plural |
coenitabimur
|
wir werden gegessen |
| 2. Person Plural |
coenitabimini
|
ihr werdet gegessen |
| 3. Person Plural |
coenitabuntur
|
sie werden gegessen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitavi
|
ich habe gegessen |
| 2. Person Singular |
coenitavisti
|
du hast gegessen |
| 3. Person Singular |
coenitavit
|
er/sie/es hat gegessen |
| 1. Person Plural |
coenitavimus
|
wir haben gegessen |
| 2. Person Plural |
coenitavistis
|
ihr habt gegessen |
| 3. Person Plural |
coenitaverunt coenitavere
|
sie haben gegessen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitatus sum
|
ich bin gegessen worden |
| 2. Person Singular |
coenitatus es
|
du bist gegessen worden |
| 3. Person Singular |
coenitatus est
|
er/sie/es ist gegessen worden |
| 1. Person Plural |
coenitati sumus
|
wir sind gegessen worden |
| 2. Person Plural |
coenitati estis
|
ihr seid gegessen worden |
| 3. Person Plural |
coenitati sunt
|
sie sind gegessen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitaverim
|
ich habe gegessen |
| 2. Person Singular |
coenitaveris
|
du habest gegessen |
| 3. Person Singular |
coenitaverit
|
er/sie/es habe gegessen |
| 1. Person Plural |
coenitaverimus
|
wir haben gegessen |
| 2. Person Plural |
coenitaveritis
|
ihr habet gegessen |
| 3. Person Plural |
coenitaverint
|
sie haben gegessen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitatus sim
|
ich sei gegessen worden |
| 2. Person Singular |
coenitatus sis
|
du seiest gegessen worden |
| 3. Person Singular |
coenitatus sit
|
er/sie/es sei gegessen worden |
| 1. Person Plural |
coenitati simus
|
wir seien gegessen worden |
| 2. Person Plural |
coenitati sitis
|
ihr seiet gegessen worden |
| 3. Person Plural |
coenitati sint
|
sie seien gegessen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitaveram
|
ich hatte gegessen |
| 2. Person Singular |
coenitaveras
|
du hattest gegessen |
| 3. Person Singular |
coenitaverat
|
er/sie/es hatte gegessen |
| 1. Person Plural |
coenitaveramus
|
wir hatten gegessen |
| 2. Person Plural |
coenitaveratis
|
ihr hattet gegessen |
| 3. Person Plural |
coenitaverant
|
sie hatten gegessen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitatus eram
|
ich war gegessen worden |
| 2. Person Singular |
coenitatus eras
|
du warst gegessen worden |
| 3. Person Singular |
coenitatus erat
|
er/sie/es war gegessen worden |
| 1. Person Plural |
coenitati eramus
|
wir waren gegessen worden |
| 2. Person Plural |
coenitati eratis
|
ihr warst gegessen worden |
| 3. Person Plural |
coenitati erant
|
sie waren gegessen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitavissem
|
ich hätte gegessen |
| 2. Person Singular |
coenitavisses
|
du hättest gegessen |
| 3. Person Singular |
coenitavisset
|
er/sie/es hätte gegessen |
| 1. Person Plural |
coenitavissemus
|
wir hätten gegessen |
| 2. Person Plural |
coenitavissetis
|
ihr hättet gegessen |
| 3. Person Plural |
coenitavissent
|
sie hätten gegessen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitatus essem
|
ich wäre gegessen worden |
| 2. Person Singular |
coenitatus esses
|
du wärest gegessen worden |
| 3. Person Singular |
coenitatus esset
|
er/sie/es wäre gegessen worden |
| 1. Person Plural |
coenitati essemus
|
wir wären gegessen worden |
| 2. Person Plural |
coenitati essetis
|
ihr wäret gegessen worden |
| 3. Person Plural |
coenitati essent
|
sie wären gegessen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitavero
|
ich werde gegessen haben |
| 2. Person Singular |
coenitaveris
|
du wirst gegessen haben |
| 3. Person Singular |
coenitaverit
|
er/sie/es wird gegessen haben |
| 1. Person Plural |
coenitaverimus
|
wir werden gegessen haben |
| 2. Person Plural |
coenitaveritis
|
ihr werdet gegessen haben |
| 3. Person Plural |
coenitaverint
|
sie werden gegessen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitatus ero
|
ich werde gegessen worden sein |
| 2. Person Singular |
coenitatus eris
|
du werdest gegessen worden sein |
| 3. Person Singular |
coenitatus erit
|
er/sie/es werde gegessen worden sein |
| 1. Person Plural |
coenitati erimus
|
wir werden gegessen worden sein |
| 2. Person Plural |
coenitati eritis
|
ihr werdet gegessen worden sein |
| 3. Person Plural |
coenitati erunt
|
sie werden gegessen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coenitare
|
essen |
| Vorzeitigkeit |
coenitavisse
|
gegessen haben |
| Nachzeitigkeit |
coenitaturum esse
|
essen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coenitari coenitarier
|
gegessen werden |
| Vorzeitigkeit |
coenitatum esse
|
gegessen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
coenitatum iri
|
künftig gegessen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
coenita
|
iß! |
| 2. Person Plural |
coenitate
|
eßt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
coenitato
|
| 3. Person Singular |
coenitato
|
| 2. Person Plural |
coenitatote
|
| 3. Person Plural |
coenitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
coenitare
|
das Essen |
| Genitiv |
coenitandi
|
des Essens |
| Dativ |
coenitando
|
dem Essen |
| Akkusativ |
coenitandum
|
das Essen |
| Ablativ |
coenitando
|
durch das Essen |
| Vokativ |
coenitande
|
Essen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coenitandus
|
coenitanda
|
coenitandum
|
| Genitiv |
coenitandi
|
coenitandae
|
coenitandi
|
| Dativ |
coenitando
|
coenitandae
|
coenitando
|
| Akkusativ |
coenitandum
|
coenitandam
|
coenitandum
|
| Ablativ |
coenitando
|
coenitanda
|
coenitando
|
| Vokativ |
coenitande
|
coenitanda
|
coenitandum
|
Plural
| Nominativ |
coenitandi
|
coenitandae
|
coenitanda
|
| Genitiv |
coenitandorum
|
coenitandarum
|
coenitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
coenitandos
|
coenitandas
|
coenitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
coenitandi
|
coenitandae
|
coenitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coenitans
|
coenitans
|
coenitans
|
| Genitiv |
coenitantis
|
coenitantis
|
coenitantis
|
| Dativ |
coenitanti
|
coenitanti
|
coenitanti
|
| Akkusativ |
coenitantem
|
coenitantem
|
coenitans
|
| Ablativ |
coenitanti coenitante
|
coenitanti coenitante
|
coenitanti coenitante
|
| Vokativ |
coenitans
|
coenitans
|
coenitans
|
Plural
| Nominativ |
coenitantes
|
coenitantes
|
coenitantia
|
| Genitiv |
coenitantium coenitantum
|
coenitantium coenitantum
|
coenitantium coenitantum
|
| Dativ |
coenitantibus
|
coenitantibus
|
coenitantibus
|
| Akkusativ |
coenitantes
|
coenitantes
|
coenitantia
|
| Ablativ |
coenitantibus
|
coenitantibus
|
coenitantibus
|
| Vokativ |
coenitantes
|
coenitantes
|
coenitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coenitatus
|
coenitata
|
coenitatum
|
| Genitiv |
coenitati
|
coenitatae
|
coenitati
|
| Dativ |
coenitato
|
coenitatae
|
coenitato
|
| Akkusativ |
coenitatum
|
coenitatam
|
coenitatum
|
| Ablativ |
coenitato
|
coenitata
|
coenitato
|
| Vokativ |
coenitate
|
coenitata
|
coenitatum
|
Plural
| Nominativ |
coenitati
|
coenitatae
|
coenitata
|
| Genitiv |
coenitatorum
|
coenitatarum
|
coenitatorum
|
| Dativ |
coenitatis
|
coenitatis
|
coenitatis
|
| Akkusativ |
coenitatos
|
coenitatas
|
coenitata
|
| Ablativ |
coenitatis
|
coenitatis
|
coenitatis
|
| Vokativ |
coenitati
|
coenitatae
|
coenitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coenitaturus
|
coenitatura
|
coenitaturum
|
| Genitiv |
coenitaturi
|
coenitaturae
|
coenitaturi
|
| Dativ |
coenitaturo
|
coenitaturae
|
coenitaturo
|
| Akkusativ |
coenitaturum
|
coenitaturam
|
coenitaturum
|
| Ablativ |
coenitaturo
|
coenitatura
|
coenitaturo
|
| Vokativ |
coenitature
|
coenitatura
|
coenitaturum
|
Plural
| Nominativ |
coenitaturi
|
coenitaturae
|
coenitatura
|
| Genitiv |
coenitaturorum
|
coenitaturarum
|
coenitaturorum
|
| Dativ |
coenitaturis
|
coenitaturis
|
coenitaturis
|
| Akkusativ |
coenitaturos
|
coenitaturas
|
coenitatura
|
| Ablativ |
coenitaturis
|
coenitaturis
|
coenitaturis
|
| Vokativ |
coenitaturi
|
coenitaturae
|
coenitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
coenitatum
|
coenitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenito
|
ich speise |
| 2. Person Singular |
coenitas
|
du speist |
| 3. Person Singular |
coenitat
|
er/sie/es speist |
| 1. Person Plural |
coenitamus
|
wir speisen |
| 2. Person Plural |
coenitatis
|
ihr speist |
| 3. Person Plural |
coenitant
|
sie speisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitor
|
ich werde gespeist |
| 2. Person Singular |
coenitaris coenitare
|
du wirst gespeist |
| 3. Person Singular |
coenitatur
|
er/sie/es wird gespeist |
| 1. Person Plural |
coenitamur
|
wir werden gespeist |
| 2. Person Plural |
coenitamini
|
ihr werdet gespeist |
| 3. Person Plural |
coenitantur
|
sie werden gespeist |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitem
|
ich speise |
| 2. Person Singular |
coenites
|
du speisest |
| 3. Person Singular |
coenitet
|
er/sie/es speise |
| 1. Person Plural |
coenitemus
|
wir speisen |
| 2. Person Plural |
coenitetis
|
ihr speiset |
| 3. Person Plural |
coenitent
|
sie speisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coeniter
|
ich werde gespeist |
| 2. Person Singular |
coeniteris coenitere
|
du werdest gespeist |
| 3. Person Singular |
coenitetur
|
er/sie/es werde gespeist |
| 1. Person Plural |
coenitemur
|
wir werden gespeist |
| 2. Person Plural |
coenitemini
|
ihr werdet gespeist |
| 3. Person Plural |
coenitentur
|
sie werden gespeist |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitabam
|
ich speiste |
| 2. Person Singular |
coenitabas
|
du speistest |
| 3. Person Singular |
coenitabat
|
er/sie/es speiste |
| 1. Person Plural |
coenitabamus
|
wir speisten |
| 2. Person Plural |
coenitabatis
|
ihr speistet |
| 3. Person Plural |
coenitabant
|
sie speisten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitabar
|
ich wurde gespeist |
| 2. Person Singular |
coenitabaris coenitabare
|
du wurdest gespeist |
| 3. Person Singular |
coenitabatur
|
er/sie/es wurde gespeist |
| 1. Person Plural |
coenitabamur
|
wir wurden gespeist |
| 2. Person Plural |
coenitabamini
|
ihr wurdet gespeist |
| 3. Person Plural |
coenitabantur
|
sie wurden gespeist |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitarem
|
ich speiste |
| 2. Person Singular |
coenitares
|
du speistest |
| 3. Person Singular |
coenitaret
|
er/sie/es speiste |
| 1. Person Plural |
coenitaremus
|
wir speisten |
| 2. Person Plural |
coenitaretis
|
ihr speistet |
| 3. Person Plural |
coenitarent
|
sie speisten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitarer
|
ich würde gespeist |
| 2. Person Singular |
coenitareris coenitarere
|
du würdest gespeist |
| 3. Person Singular |
coenitaretur
|
er/sie/es würde gespeist |
| 1. Person Plural |
coenitaremur
|
wir würden gespeist |
| 2. Person Plural |
coenitaremini
|
ihr würdet gespeist |
| 3. Person Plural |
coenitarentur
|
sie würden gespeist |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitabo
|
ich werde speisen |
| 2. Person Singular |
coenitabis
|
du wirst speisen |
| 3. Person Singular |
coenitabit
|
er/sie/es wird speisen |
| 1. Person Plural |
coenitabimus
|
wir werden speisen |
| 2. Person Plural |
coenitabitis
|
ihr werdet speisen |
| 3. Person Plural |
coenitabunt
|
sie werden speisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitabor
|
ich werde gespeist |
| 2. Person Singular |
coenitaberis coenitabere
|
du wirst gespeist |
| 3. Person Singular |
coenitabitur
|
er/sie/es wird gespeist |
| 1. Person Plural |
coenitabimur
|
wir werden gespeist |
| 2. Person Plural |
coenitabimini
|
ihr werdet gespeist |
| 3. Person Plural |
coenitabuntur
|
sie werden gespeist |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitavi
|
ich habe gespeist |
| 2. Person Singular |
coenitavisti
|
du hast gespeist |
| 3. Person Singular |
coenitavit
|
er/sie/es hat gespeist |
| 1. Person Plural |
coenitavimus
|
wir haben gespeist |
| 2. Person Plural |
coenitavistis
|
ihr habt gespeist |
| 3. Person Plural |
coenitaverunt coenitavere
|
sie haben gespeist |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitatus sum
|
ich bin gespeist worden |
| 2. Person Singular |
coenitatus es
|
du bist gespeist worden |
| 3. Person Singular |
coenitatus est
|
er/sie/es ist gespeist worden |
| 1. Person Plural |
coenitati sumus
|
wir sind gespeist worden |
| 2. Person Plural |
coenitati estis
|
ihr seid gespeist worden |
| 3. Person Plural |
coenitati sunt
|
sie sind gespeist worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitaverim
|
ich habe gespeist |
| 2. Person Singular |
coenitaveris
|
du habest gespeist |
| 3. Person Singular |
coenitaverit
|
er/sie/es habe gespeist |
| 1. Person Plural |
coenitaverimus
|
wir haben gespeist |
| 2. Person Plural |
coenitaveritis
|
ihr habet gespeist |
| 3. Person Plural |
coenitaverint
|
sie haben gespeist |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitatus sim
|
ich sei gespeist worden |
| 2. Person Singular |
coenitatus sis
|
du seiest gespeist worden |
| 3. Person Singular |
coenitatus sit
|
er/sie/es sei gespeist worden |
| 1. Person Plural |
coenitati simus
|
wir seien gespeist worden |
| 2. Person Plural |
coenitati sitis
|
ihr seiet gespeist worden |
| 3. Person Plural |
coenitati sint
|
sie seien gespeist worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitaveram
|
ich hatte gespeist |
| 2. Person Singular |
coenitaveras
|
du hattest gespeist |
| 3. Person Singular |
coenitaverat
|
er/sie/es hatte gespeist |
| 1. Person Plural |
coenitaveramus
|
wir hatten gespeist |
| 2. Person Plural |
coenitaveratis
|
ihr hattet gespeist |
| 3. Person Plural |
coenitaverant
|
sie hatten gespeist |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitatus eram
|
ich war gespeist worden |
| 2. Person Singular |
coenitatus eras
|
du warst gespeist worden |
| 3. Person Singular |
coenitatus erat
|
er/sie/es war gespeist worden |
| 1. Person Plural |
coenitati eramus
|
wir waren gespeist worden |
| 2. Person Plural |
coenitati eratis
|
ihr warst gespeist worden |
| 3. Person Plural |
coenitati erant
|
sie waren gespeist worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitavissem
|
ich hätte gespeist |
| 2. Person Singular |
coenitavisses
|
du hättest gespeist |
| 3. Person Singular |
coenitavisset
|
er/sie/es hätte gespeist |
| 1. Person Plural |
coenitavissemus
|
wir hätten gespeist |
| 2. Person Plural |
coenitavissetis
|
ihr hättet gespeist |
| 3. Person Plural |
coenitavissent
|
sie hätten gespeist |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitatus essem
|
ich wäre gespeist worden |
| 2. Person Singular |
coenitatus esses
|
du wärest gespeist worden |
| 3. Person Singular |
coenitatus esset
|
er/sie/es wäre gespeist worden |
| 1. Person Plural |
coenitati essemus
|
wir wären gespeist worden |
| 2. Person Plural |
coenitati essetis
|
ihr wäret gespeist worden |
| 3. Person Plural |
coenitati essent
|
sie wären gespeist worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitavero
|
ich werde gespeist haben |
| 2. Person Singular |
coenitaveris
|
du wirst gespeist haben |
| 3. Person Singular |
coenitaverit
|
er/sie/es wird gespeist haben |
| 1. Person Plural |
coenitaverimus
|
wir werden gespeist haben |
| 2. Person Plural |
coenitaveritis
|
ihr werdet gespeist haben |
| 3. Person Plural |
coenitaverint
|
sie werden gespeist haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coenitatus ero
|
ich werde gespeist worden sein |
| 2. Person Singular |
coenitatus eris
|
du werdest gespeist worden sein |
| 3. Person Singular |
coenitatus erit
|
er/sie/es werde gespeist worden sein |
| 1. Person Plural |
coenitati erimus
|
wir werden gespeist worden sein |
| 2. Person Plural |
coenitati eritis
|
ihr werdet gespeist worden sein |
| 3. Person Plural |
coenitati erunt
|
sie werden gespeist worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coenitare
|
speisen |
| Vorzeitigkeit |
coenitavisse
|
gespeist haben |
| Nachzeitigkeit |
coenitaturum esse
|
speisen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
coenitari coenitarier
|
gespeist werden |
| Vorzeitigkeit |
coenitatum esse
|
gespeist worden sein |
| Nachzeitigkeit |
coenitatum iri
|
künftig gespeist werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
coenita
|
speise! |
| 2. Person Plural |
coenitate
|
speist! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
coenitato
|
| 3. Person Singular |
coenitato
|
| 2. Person Plural |
coenitatote
|
| 3. Person Plural |
coenitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
coenitare
|
das Speisen |
| Genitiv |
coenitandi
|
des Speisens |
| Dativ |
coenitando
|
dem Speisen |
| Akkusativ |
coenitandum
|
das Speisen |
| Ablativ |
coenitando
|
durch das Speisen |
| Vokativ |
coenitande
|
Speisen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coenitandus
|
coenitanda
|
coenitandum
|
| Genitiv |
coenitandi
|
coenitandae
|
coenitandi
|
| Dativ |
coenitando
|
coenitandae
|
coenitando
|
| Akkusativ |
coenitandum
|
coenitandam
|
coenitandum
|
| Ablativ |
coenitando
|
coenitanda
|
coenitando
|
| Vokativ |
coenitande
|
coenitanda
|
coenitandum
|
Plural
| Nominativ |
coenitandi
|
coenitandae
|
coenitanda
|
| Genitiv |
coenitandorum
|
coenitandarum
|
coenitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
coenitandos
|
coenitandas
|
coenitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
coenitandi
|
coenitandae
|
coenitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coenitans
|
coenitans
|
coenitans
|
| Genitiv |
coenitantis
|
coenitantis
|
coenitantis
|
| Dativ |
coenitanti
|
coenitanti
|
coenitanti
|
| Akkusativ |
coenitantem
|
coenitantem
|
coenitans
|
| Ablativ |
coenitanti coenitante
|
coenitanti coenitante
|
coenitanti coenitante
|
| Vokativ |
coenitans
|
coenitans
|
coenitans
|
Plural
| Nominativ |
coenitantes
|
coenitantes
|
coenitantia
|
| Genitiv |
coenitantium coenitantum
|
coenitantium coenitantum
|
coenitantium coenitantum
|
| Dativ |
coenitantibus
|
coenitantibus
|
coenitantibus
|
| Akkusativ |
coenitantes
|
coenitantes
|
coenitantia
|
| Ablativ |
coenitantibus
|
coenitantibus
|
coenitantibus
|
| Vokativ |
coenitantes
|
coenitantes
|
coenitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coenitatus
|
coenitata
|
coenitatum
|
| Genitiv |
coenitati
|
coenitatae
|
coenitati
|
| Dativ |
coenitato
|
coenitatae
|
coenitato
|
| Akkusativ |
coenitatum
|
coenitatam
|
coenitatum
|
| Ablativ |
coenitato
|
coenitata
|
coenitato
|
| Vokativ |
coenitate
|
coenitata
|
coenitatum
|
Plural
| Nominativ |
coenitati
|
coenitatae
|
coenitata
|
| Genitiv |
coenitatorum
|
coenitatarum
|
coenitatorum
|
| Dativ |
coenitatis
|
coenitatis
|
coenitatis
|
| Akkusativ |
coenitatos
|
coenitatas
|
coenitata
|
| Ablativ |
coenitatis
|
coenitatis
|
coenitatis
|
| Vokativ |
coenitati
|
coenitatae
|
coenitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
coenitaturus
|
coenitatura
|
coenitaturum
|
| Genitiv |
coenitaturi
|
coenitaturae
|
coenitaturi
|
| Dativ |
coenitaturo
|
coenitaturae
|
coenitaturo
|
| Akkusativ |
coenitaturum
|
coenitaturam
|
coenitaturum
|
| Ablativ |
coenitaturo
|
coenitatura
|
coenitaturo
|
| Vokativ |
coenitature
|
coenitatura
|
coenitaturum
|
Plural
| Nominativ |
coenitaturi
|
coenitaturae
|
coenitatura
|
| Genitiv |
coenitaturorum
|
coenitaturarum
|
coenitaturorum
|
| Dativ |
coenitaturis
|
coenitaturis
|
coenitaturis
|
| Akkusativ |
coenitaturos
|
coenitaturas
|
coenitatura
|
| Ablativ |
coenitaturis
|
coenitaturis
|
coenitaturis
|
| Vokativ |
coenitaturi
|
coenitaturae
|
coenitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
coenitatum
|
coenitatu
|