Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogito
|
ich denke |
| 2. Person Singular |
cogitas
|
du denkst |
| 3. Person Singular |
cogitat
|
er/sie/es denkt |
| 1. Person Plural |
cogitamus
|
wir denken |
| 2. Person Plural |
cogitatis
|
ihr denkt |
| 3. Person Plural |
cogitant
|
sie denken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitor
|
ich werde gedacht |
| 2. Person Singular |
cogitaris cogitare
|
du wirst gedacht |
| 3. Person Singular |
cogitatur
|
er/sie/es wird gedacht |
| 1. Person Plural |
cogitamur
|
wir werden gedacht |
| 2. Person Plural |
cogitamini
|
ihr werdet gedacht |
| 3. Person Plural |
cogitantur
|
sie werden gedacht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitem
|
ich denke |
| 2. Person Singular |
cogites
|
du denkest |
| 3. Person Singular |
cogitet
|
er/sie/es denke |
| 1. Person Plural |
cogitemus
|
wir denken |
| 2. Person Plural |
cogitetis
|
ihr denket |
| 3. Person Plural |
cogitent
|
sie denken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogiter
|
ich werde gedacht |
| 2. Person Singular |
cogiteris cogitere
|
du werdest gedacht |
| 3. Person Singular |
cogitetur
|
er/sie/es werde gedacht |
| 1. Person Plural |
cogitemur
|
wir werden gedacht |
| 2. Person Plural |
cogitemini
|
ihr werdet gedacht |
| 3. Person Plural |
cogitentur
|
sie werden gedacht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabam
|
ich dachte |
| 2. Person Singular |
cogitabas
|
du dachtest |
| 3. Person Singular |
cogitabat
|
er/sie/es dachte |
| 1. Person Plural |
cogitabamus
|
wir dachten |
| 2. Person Plural |
cogitabatis
|
ihr dachtet |
| 3. Person Plural |
cogitabant
|
sie dachten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabar
|
ich wurde gedacht |
| 2. Person Singular |
cogitabaris cogitabare
|
du wurdest gedacht |
| 3. Person Singular |
cogitabatur
|
er/sie/es wurde gedacht |
| 1. Person Plural |
cogitabamur
|
wir wurden gedacht |
| 2. Person Plural |
cogitabamini
|
ihr wurdet gedacht |
| 3. Person Plural |
cogitabantur
|
sie wurden gedacht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitarem
|
ich dächte |
| 2. Person Singular |
cogitares
|
du dächtest |
| 3. Person Singular |
cogitaret
|
er/sie/es dächte |
| 1. Person Plural |
cogitaremus
|
wir dächten |
| 2. Person Plural |
cogitaretis
|
ihr dächtet |
| 3. Person Plural |
cogitarent
|
sie dächten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitarer
|
ich würde gedacht |
| 2. Person Singular |
cogitareris cogitarere
|
du würdest gedacht |
| 3. Person Singular |
cogitaretur
|
er/sie/es würde gedacht |
| 1. Person Plural |
cogitaremur
|
wir würden gedacht |
| 2. Person Plural |
cogitaremini
|
ihr würdet gedacht |
| 3. Person Plural |
cogitarentur
|
sie würden gedacht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabo
|
ich werde denken |
| 2. Person Singular |
cogitabis
|
du wirst denken |
| 3. Person Singular |
cogitabit
|
er/sie/es wird denken |
| 1. Person Plural |
cogitabimus
|
wir werden denken |
| 2. Person Plural |
cogitabitis
|
ihr werdet denken |
| 3. Person Plural |
cogitabunt
|
sie werden denken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabor
|
ich werde gedacht |
| 2. Person Singular |
cogitaberis cogitabere
|
du wirst gedacht |
| 3. Person Singular |
cogitabitur
|
er/sie/es wird gedacht |
| 1. Person Plural |
cogitabimur
|
wir werden gedacht |
| 2. Person Plural |
cogitabimini
|
ihr werdet gedacht |
| 3. Person Plural |
cogitabuntur
|
sie werden gedacht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitavi
|
ich habe gedacht |
| 2. Person Singular |
cogitavisti
|
du hast gedacht |
| 3. Person Singular |
cogitavit
|
er/sie/es hat gedacht |
| 1. Person Plural |
cogitavimus
|
wir haben gedacht |
| 2. Person Plural |
cogitavistis
|
ihr habt gedacht |
| 3. Person Plural |
cogitaverunt cogitavere
|
sie haben gedacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus sum
|
ich bin gedacht worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus es
|
du bist gedacht worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus est
|
er/sie/es ist gedacht worden |
| 1. Person Plural |
cogitati sumus
|
wir sind gedacht worden |
| 2. Person Plural |
cogitati estis
|
ihr seid gedacht worden |
| 3. Person Plural |
cogitati sunt
|
sie sind gedacht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitaverim
|
ich habe gedacht |
| 2. Person Singular |
cogitaveris
|
du habest gedacht |
| 3. Person Singular |
cogitaverit
|
er/sie/es habe gedacht |
| 1. Person Plural |
cogitaverimus
|
wir haben gedacht |
| 2. Person Plural |
cogitaveritis
|
ihr habet gedacht |
| 3. Person Plural |
cogitaverint
|
sie haben gedacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus sim
|
ich sei gedacht worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus sis
|
du seiest gedacht worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus sit
|
er/sie/es sei gedacht worden |
| 1. Person Plural |
cogitati simus
|
wir seien gedacht worden |
| 2. Person Plural |
cogitati sitis
|
ihr seiet gedacht worden |
| 3. Person Plural |
cogitati sint
|
sie seien gedacht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitaveram
|
ich hatte gedacht |
| 2. Person Singular |
cogitaveras
|
du hattest gedacht |
| 3. Person Singular |
cogitaverat
|
er/sie/es hatte gedacht |
| 1. Person Plural |
cogitaveramus
|
wir hatten gedacht |
| 2. Person Plural |
cogitaveratis
|
ihr hattet gedacht |
| 3. Person Plural |
cogitaverant
|
sie hatten gedacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus eram
|
ich war gedacht worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus eras
|
du warst gedacht worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus erat
|
er/sie/es war gedacht worden |
| 1. Person Plural |
cogitati eramus
|
wir waren gedacht worden |
| 2. Person Plural |
cogitati eratis
|
ihr warst gedacht worden |
| 3. Person Plural |
cogitati erant
|
sie waren gedacht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitavissem
|
ich hätte gedacht |
| 2. Person Singular |
cogitavisses
|
du hättest gedacht |
| 3. Person Singular |
cogitavisset
|
er/sie/es hätte gedacht |
| 1. Person Plural |
cogitavissemus
|
wir hätten gedacht |
| 2. Person Plural |
cogitavissetis
|
ihr hättet gedacht |
| 3. Person Plural |
cogitavissent
|
sie hätten gedacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus essem
|
ich wäre gedacht worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus esses
|
du wärest gedacht worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus esset
|
er/sie/es wäre gedacht worden |
| 1. Person Plural |
cogitati essemus
|
wir wären gedacht worden |
| 2. Person Plural |
cogitati essetis
|
ihr wäret gedacht worden |
| 3. Person Plural |
cogitati essent
|
sie wären gedacht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitavero
|
ich werde gedacht haben |
| 2. Person Singular |
cogitaveris
|
du wirst gedacht haben |
| 3. Person Singular |
cogitaverit
|
er/sie/es wird gedacht haben |
| 1. Person Plural |
cogitaverimus
|
wir werden gedacht haben |
| 2. Person Plural |
cogitaveritis
|
ihr werdet gedacht haben |
| 3. Person Plural |
cogitaverint
|
sie werden gedacht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus ero
|
ich werde gedacht worden sein |
| 2. Person Singular |
cogitatus eris
|
du werdest gedacht worden sein |
| 3. Person Singular |
cogitatus erit
|
er/sie/es werde gedacht worden sein |
| 1. Person Plural |
cogitati erimus
|
wir werden gedacht worden sein |
| 2. Person Plural |
cogitati eritis
|
ihr werdet gedacht worden sein |
| 3. Person Plural |
cogitati erunt
|
sie werden gedacht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogitare
|
denken |
| Vorzeitigkeit |
cogitavisse
|
gedacht haben |
| Nachzeitigkeit |
cogitaturum esse
|
denken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogitari cogitarier
|
gedacht werden |
| Vorzeitigkeit |
cogitatum esse
|
gedacht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
cogitatum iri
|
künftig gedacht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cogita
|
denke! |
| 2. Person Plural |
cogitate
|
denkt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cogitato
|
| 3. Person Singular |
cogitato
|
| 2. Person Plural |
cogitatote
|
| 3. Person Plural |
cogitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cogitare
|
das Denken |
| Genitiv |
cogitandi
|
des Denkens |
| Dativ |
cogitando
|
dem Denken |
| Akkusativ |
cogitandum
|
das Denken |
| Ablativ |
cogitando
|
durch das Denken |
| Vokativ |
cogitande
|
Denken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitandus
|
cogitanda
|
cogitandum
|
| Genitiv |
cogitandi
|
cogitandae
|
cogitandi
|
| Dativ |
cogitando
|
cogitandae
|
cogitando
|
| Akkusativ |
cogitandum
|
cogitandam
|
cogitandum
|
| Ablativ |
cogitando
|
cogitanda
|
cogitando
|
| Vokativ |
cogitande
|
cogitanda
|
cogitandum
|
Plural
| Nominativ |
cogitandi
|
cogitandae
|
cogitanda
|
| Genitiv |
cogitandorum
|
cogitandarum
|
cogitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cogitandos
|
cogitandas
|
cogitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cogitandi
|
cogitandae
|
cogitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitans
|
cogitans
|
cogitans
|
| Genitiv |
cogitantis
|
cogitantis
|
cogitantis
|
| Dativ |
cogitanti
|
cogitanti
|
cogitanti
|
| Akkusativ |
cogitantem
|
cogitantem
|
cogitans
|
| Ablativ |
cogitanti cogitante
|
cogitanti cogitante
|
cogitanti cogitante
|
| Vokativ |
cogitans
|
cogitans
|
cogitans
|
Plural
| Nominativ |
cogitantes
|
cogitantes
|
cogitantia
|
| Genitiv |
cogitantium cogitantum
|
cogitantium cogitantum
|
cogitantium cogitantum
|
| Dativ |
cogitantibus
|
cogitantibus
|
cogitantibus
|
| Akkusativ |
cogitantes
|
cogitantes
|
cogitantia
|
| Ablativ |
cogitantibus
|
cogitantibus
|
cogitantibus
|
| Vokativ |
cogitantes
|
cogitantes
|
cogitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitatus
|
cogitata
|
cogitatum
|
| Genitiv |
cogitati
|
cogitatae
|
cogitati
|
| Dativ |
cogitato
|
cogitatae
|
cogitato
|
| Akkusativ |
cogitatum
|
cogitatam
|
cogitatum
|
| Ablativ |
cogitato
|
cogitata
|
cogitato
|
| Vokativ |
cogitate
|
cogitata
|
cogitatum
|
Plural
| Nominativ |
cogitati
|
cogitatae
|
cogitata
|
| Genitiv |
cogitatorum
|
cogitatarum
|
cogitatorum
|
| Dativ |
cogitatis
|
cogitatis
|
cogitatis
|
| Akkusativ |
cogitatos
|
cogitatas
|
cogitata
|
| Ablativ |
cogitatis
|
cogitatis
|
cogitatis
|
| Vokativ |
cogitati
|
cogitatae
|
cogitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitaturus
|
cogitatura
|
cogitaturum
|
| Genitiv |
cogitaturi
|
cogitaturae
|
cogitaturi
|
| Dativ |
cogitaturo
|
cogitaturae
|
cogitaturo
|
| Akkusativ |
cogitaturum
|
cogitaturam
|
cogitaturum
|
| Ablativ |
cogitaturo
|
cogitatura
|
cogitaturo
|
| Vokativ |
cogitature
|
cogitatura
|
cogitaturum
|
Plural
| Nominativ |
cogitaturi
|
cogitaturae
|
cogitatura
|
| Genitiv |
cogitaturorum
|
cogitaturarum
|
cogitaturorum
|
| Dativ |
cogitaturis
|
cogitaturis
|
cogitaturis
|
| Akkusativ |
cogitaturos
|
cogitaturas
|
cogitatura
|
| Ablativ |
cogitaturis
|
cogitaturis
|
cogitaturis
|
| Vokativ |
cogitaturi
|
cogitaturae
|
cogitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cogitatum
|
cogitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogito
|
ich beabsichtige |
| 2. Person Singular |
cogitas
|
du beabsichtigst |
| 3. Person Singular |
cogitat
|
er/sie/es beabsichtigt |
| 1. Person Plural |
cogitamus
|
wir beabsichtigen |
| 2. Person Plural |
cogitatis
|
ihr beabsichtigt |
| 3. Person Plural |
cogitant
|
sie beabsichtigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitor
|
ich werde beabsichtigt |
| 2. Person Singular |
cogitaris cogitare
|
du wirst beabsichtigt |
| 3. Person Singular |
cogitatur
|
er/sie/es wird beabsichtigt |
| 1. Person Plural |
cogitamur
|
wir werden beabsichtigt |
| 2. Person Plural |
cogitamini
|
ihr werdet beabsichtigt |
| 3. Person Plural |
cogitantur
|
sie werden beabsichtigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitem
|
ich beabsichtige |
| 2. Person Singular |
cogites
|
du beabsichtigest |
| 3. Person Singular |
cogitet
|
er/sie/es beabsichtige |
| 1. Person Plural |
cogitemus
|
wir beabsichtigen |
| 2. Person Plural |
cogitetis
|
ihr beabsichtiget |
| 3. Person Plural |
cogitent
|
sie beabsichtigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogiter
|
ich werde beabsichtigt |
| 2. Person Singular |
cogiteris cogitere
|
du werdest beabsichtigt |
| 3. Person Singular |
cogitetur
|
er/sie/es werde beabsichtigt |
| 1. Person Plural |
cogitemur
|
wir werden beabsichtigt |
| 2. Person Plural |
cogitemini
|
ihr werdet beabsichtigt |
| 3. Person Plural |
cogitentur
|
sie werden beabsichtigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabam
|
ich beabsichtigte |
| 2. Person Singular |
cogitabas
|
du beabsichtigtest |
| 3. Person Singular |
cogitabat
|
er/sie/es beabsichtigte |
| 1. Person Plural |
cogitabamus
|
wir beabsichtigten |
| 2. Person Plural |
cogitabatis
|
ihr beabsichtigtet |
| 3. Person Plural |
cogitabant
|
sie beabsichtigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabar
|
ich wurde beabsichtigt |
| 2. Person Singular |
cogitabaris cogitabare
|
du wurdest beabsichtigt |
| 3. Person Singular |
cogitabatur
|
er/sie/es wurde beabsichtigt |
| 1. Person Plural |
cogitabamur
|
wir wurden beabsichtigt |
| 2. Person Plural |
cogitabamini
|
ihr wurdet beabsichtigt |
| 3. Person Plural |
cogitabantur
|
sie wurden beabsichtigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitarem
|
ich beabsichtigte |
| 2. Person Singular |
cogitares
|
du beabsichtigtest |
| 3. Person Singular |
cogitaret
|
er/sie/es beabsichtigte |
| 1. Person Plural |
cogitaremus
|
wir beabsichtigten |
| 2. Person Plural |
cogitaretis
|
ihr beabsichtigtet |
| 3. Person Plural |
cogitarent
|
sie beabsichtigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitarer
|
ich würde beabsichtigt |
| 2. Person Singular |
cogitareris cogitarere
|
du würdest beabsichtigt |
| 3. Person Singular |
cogitaretur
|
er/sie/es würde beabsichtigt |
| 1. Person Plural |
cogitaremur
|
wir würden beabsichtigt |
| 2. Person Plural |
cogitaremini
|
ihr würdet beabsichtigt |
| 3. Person Plural |
cogitarentur
|
sie würden beabsichtigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabo
|
ich werde beabsichtigen |
| 2. Person Singular |
cogitabis
|
du wirst beabsichtigen |
| 3. Person Singular |
cogitabit
|
er/sie/es wird beabsichtigen |
| 1. Person Plural |
cogitabimus
|
wir werden beabsichtigen |
| 2. Person Plural |
cogitabitis
|
ihr werdet beabsichtigen |
| 3. Person Plural |
cogitabunt
|
sie werden beabsichtigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabor
|
ich werde beabsichtigt |
| 2. Person Singular |
cogitaberis cogitabere
|
du wirst beabsichtigt |
| 3. Person Singular |
cogitabitur
|
er/sie/es wird beabsichtigt |
| 1. Person Plural |
cogitabimur
|
wir werden beabsichtigt |
| 2. Person Plural |
cogitabimini
|
ihr werdet beabsichtigt |
| 3. Person Plural |
cogitabuntur
|
sie werden beabsichtigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitavi
|
ich habe beabsichtigt |
| 2. Person Singular |
cogitavisti
|
du hast beabsichtigt |
| 3. Person Singular |
cogitavit
|
er/sie/es hat beabsichtigt |
| 1. Person Plural |
cogitavimus
|
wir haben beabsichtigt |
| 2. Person Plural |
cogitavistis
|
ihr habt beabsichtigt |
| 3. Person Plural |
cogitaverunt cogitavere
|
sie haben beabsichtigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus sum
|
ich bin beabsichtigt worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus es
|
du bist beabsichtigt worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus est
|
er/sie/es ist beabsichtigt worden |
| 1. Person Plural |
cogitati sumus
|
wir sind beabsichtigt worden |
| 2. Person Plural |
cogitati estis
|
ihr seid beabsichtigt worden |
| 3. Person Plural |
cogitati sunt
|
sie sind beabsichtigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitaverim
|
ich habe beabsichtigt |
| 2. Person Singular |
cogitaveris
|
du habest beabsichtigt |
| 3. Person Singular |
cogitaverit
|
er/sie/es habe beabsichtigt |
| 1. Person Plural |
cogitaverimus
|
wir haben beabsichtigt |
| 2. Person Plural |
cogitaveritis
|
ihr habet beabsichtigt |
| 3. Person Plural |
cogitaverint
|
sie haben beabsichtigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus sim
|
ich sei beabsichtigt worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus sis
|
du seiest beabsichtigt worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus sit
|
er/sie/es sei beabsichtigt worden |
| 1. Person Plural |
cogitati simus
|
wir seien beabsichtigt worden |
| 2. Person Plural |
cogitati sitis
|
ihr seiet beabsichtigt worden |
| 3. Person Plural |
cogitati sint
|
sie seien beabsichtigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitaveram
|
ich hatte beabsichtigt |
| 2. Person Singular |
cogitaveras
|
du hattest beabsichtigt |
| 3. Person Singular |
cogitaverat
|
er/sie/es hatte beabsichtigt |
| 1. Person Plural |
cogitaveramus
|
wir hatten beabsichtigt |
| 2. Person Plural |
cogitaveratis
|
ihr hattet beabsichtigt |
| 3. Person Plural |
cogitaverant
|
sie hatten beabsichtigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus eram
|
ich war beabsichtigt worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus eras
|
du warst beabsichtigt worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus erat
|
er/sie/es war beabsichtigt worden |
| 1. Person Plural |
cogitati eramus
|
wir waren beabsichtigt worden |
| 2. Person Plural |
cogitati eratis
|
ihr warst beabsichtigt worden |
| 3. Person Plural |
cogitati erant
|
sie waren beabsichtigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitavissem
|
ich hätte beabsichtigt |
| 2. Person Singular |
cogitavisses
|
du hättest beabsichtigt |
| 3. Person Singular |
cogitavisset
|
er/sie/es hätte beabsichtigt |
| 1. Person Plural |
cogitavissemus
|
wir hätten beabsichtigt |
| 2. Person Plural |
cogitavissetis
|
ihr hättet beabsichtigt |
| 3. Person Plural |
cogitavissent
|
sie hätten beabsichtigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus essem
|
ich wäre beabsichtigt worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus esses
|
du wärest beabsichtigt worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus esset
|
er/sie/es wäre beabsichtigt worden |
| 1. Person Plural |
cogitati essemus
|
wir wären beabsichtigt worden |
| 2. Person Plural |
cogitati essetis
|
ihr wäret beabsichtigt worden |
| 3. Person Plural |
cogitati essent
|
sie wären beabsichtigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitavero
|
ich werde beabsichtigt haben |
| 2. Person Singular |
cogitaveris
|
du wirst beabsichtigt haben |
| 3. Person Singular |
cogitaverit
|
er/sie/es wird beabsichtigt haben |
| 1. Person Plural |
cogitaverimus
|
wir werden beabsichtigt haben |
| 2. Person Plural |
cogitaveritis
|
ihr werdet beabsichtigt haben |
| 3. Person Plural |
cogitaverint
|
sie werden beabsichtigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus ero
|
ich werde beabsichtigt worden sein |
| 2. Person Singular |
cogitatus eris
|
du werdest beabsichtigt worden sein |
| 3. Person Singular |
cogitatus erit
|
er/sie/es werde beabsichtigt worden sein |
| 1. Person Plural |
cogitati erimus
|
wir werden beabsichtigt worden sein |
| 2. Person Plural |
cogitati eritis
|
ihr werdet beabsichtigt worden sein |
| 3. Person Plural |
cogitati erunt
|
sie werden beabsichtigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogitare
|
beabsichtigen |
| Vorzeitigkeit |
cogitavisse
|
beabsichtigt haben |
| Nachzeitigkeit |
cogitaturum esse
|
beabsichtigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogitari cogitarier
|
beabsichtigt werden |
| Vorzeitigkeit |
cogitatum esse
|
beabsichtigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
cogitatum iri
|
künftig beabsichtigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cogita
|
beabsichtige! |
| 2. Person Plural |
cogitate
|
beabsichtigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cogitato
|
| 3. Person Singular |
cogitato
|
| 2. Person Plural |
cogitatote
|
| 3. Person Plural |
cogitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cogitare
|
das Beabsichtigen |
| Genitiv |
cogitandi
|
des Beabsichtigens |
| Dativ |
cogitando
|
dem Beabsichtigen |
| Akkusativ |
cogitandum
|
das Beabsichtigen |
| Ablativ |
cogitando
|
durch das Beabsichtigen |
| Vokativ |
cogitande
|
Beabsichtigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitandus
|
cogitanda
|
cogitandum
|
| Genitiv |
cogitandi
|
cogitandae
|
cogitandi
|
| Dativ |
cogitando
|
cogitandae
|
cogitando
|
| Akkusativ |
cogitandum
|
cogitandam
|
cogitandum
|
| Ablativ |
cogitando
|
cogitanda
|
cogitando
|
| Vokativ |
cogitande
|
cogitanda
|
cogitandum
|
Plural
| Nominativ |
cogitandi
|
cogitandae
|
cogitanda
|
| Genitiv |
cogitandorum
|
cogitandarum
|
cogitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cogitandos
|
cogitandas
|
cogitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cogitandi
|
cogitandae
|
cogitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitans
|
cogitans
|
cogitans
|
| Genitiv |
cogitantis
|
cogitantis
|
cogitantis
|
| Dativ |
cogitanti
|
cogitanti
|
cogitanti
|
| Akkusativ |
cogitantem
|
cogitantem
|
cogitans
|
| Ablativ |
cogitanti cogitante
|
cogitanti cogitante
|
cogitanti cogitante
|
| Vokativ |
cogitans
|
cogitans
|
cogitans
|
Plural
| Nominativ |
cogitantes
|
cogitantes
|
cogitantia
|
| Genitiv |
cogitantium cogitantum
|
cogitantium cogitantum
|
cogitantium cogitantum
|
| Dativ |
cogitantibus
|
cogitantibus
|
cogitantibus
|
| Akkusativ |
cogitantes
|
cogitantes
|
cogitantia
|
| Ablativ |
cogitantibus
|
cogitantibus
|
cogitantibus
|
| Vokativ |
cogitantes
|
cogitantes
|
cogitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitatus
|
cogitata
|
cogitatum
|
| Genitiv |
cogitati
|
cogitatae
|
cogitati
|
| Dativ |
cogitato
|
cogitatae
|
cogitato
|
| Akkusativ |
cogitatum
|
cogitatam
|
cogitatum
|
| Ablativ |
cogitato
|
cogitata
|
cogitato
|
| Vokativ |
cogitate
|
cogitata
|
cogitatum
|
Plural
| Nominativ |
cogitati
|
cogitatae
|
cogitata
|
| Genitiv |
cogitatorum
|
cogitatarum
|
cogitatorum
|
| Dativ |
cogitatis
|
cogitatis
|
cogitatis
|
| Akkusativ |
cogitatos
|
cogitatas
|
cogitata
|
| Ablativ |
cogitatis
|
cogitatis
|
cogitatis
|
| Vokativ |
cogitati
|
cogitatae
|
cogitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitaturus
|
cogitatura
|
cogitaturum
|
| Genitiv |
cogitaturi
|
cogitaturae
|
cogitaturi
|
| Dativ |
cogitaturo
|
cogitaturae
|
cogitaturo
|
| Akkusativ |
cogitaturum
|
cogitaturam
|
cogitaturum
|
| Ablativ |
cogitaturo
|
cogitatura
|
cogitaturo
|
| Vokativ |
cogitature
|
cogitatura
|
cogitaturum
|
Plural
| Nominativ |
cogitaturi
|
cogitaturae
|
cogitatura
|
| Genitiv |
cogitaturorum
|
cogitaturarum
|
cogitaturorum
|
| Dativ |
cogitaturis
|
cogitaturis
|
cogitaturis
|
| Akkusativ |
cogitaturos
|
cogitaturas
|
cogitatura
|
| Ablativ |
cogitaturis
|
cogitaturis
|
cogitaturis
|
| Vokativ |
cogitaturi
|
cogitaturae
|
cogitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cogitatum
|
cogitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogito
|
ich bedenke |
| 2. Person Singular |
cogitas
|
du bedenkst |
| 3. Person Singular |
cogitat
|
er/sie/es bedenkt |
| 1. Person Plural |
cogitamus
|
wir bedenken |
| 2. Person Plural |
cogitatis
|
ihr bedenkt |
| 3. Person Plural |
cogitant
|
sie bedenken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitor
|
ich werde bedacht |
| 2. Person Singular |
cogitaris cogitare
|
du wirst bedacht |
| 3. Person Singular |
cogitatur
|
er/sie/es wird bedacht |
| 1. Person Plural |
cogitamur
|
wir werden bedacht |
| 2. Person Plural |
cogitamini
|
ihr werdet bedacht |
| 3. Person Plural |
cogitantur
|
sie werden bedacht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitem
|
ich bedenke |
| 2. Person Singular |
cogites
|
du bedenkest |
| 3. Person Singular |
cogitet
|
er/sie/es bedenke |
| 1. Person Plural |
cogitemus
|
wir bedenken |
| 2. Person Plural |
cogitetis
|
ihr bedenket |
| 3. Person Plural |
cogitent
|
sie bedenken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogiter
|
ich werde bedacht |
| 2. Person Singular |
cogiteris cogitere
|
du werdest bedacht |
| 3. Person Singular |
cogitetur
|
er/sie/es werde bedacht |
| 1. Person Plural |
cogitemur
|
wir werden bedacht |
| 2. Person Plural |
cogitemini
|
ihr werdet bedacht |
| 3. Person Plural |
cogitentur
|
sie werden bedacht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabam
|
ich bedachte |
| 2. Person Singular |
cogitabas
|
du bedachtest |
| 3. Person Singular |
cogitabat
|
er/sie/es bedachte |
| 1. Person Plural |
cogitabamus
|
wir bedachten |
| 2. Person Plural |
cogitabatis
|
ihr bedachtet |
| 3. Person Plural |
cogitabant
|
sie bedachten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabar
|
ich wurde bedacht |
| 2. Person Singular |
cogitabaris cogitabare
|
du wurdest bedacht |
| 3. Person Singular |
cogitabatur
|
er/sie/es wurde bedacht |
| 1. Person Plural |
cogitabamur
|
wir wurden bedacht |
| 2. Person Plural |
cogitabamini
|
ihr wurdet bedacht |
| 3. Person Plural |
cogitabantur
|
sie wurden bedacht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitarem
|
ich bedächte |
| 2. Person Singular |
cogitares
|
du bedächtest |
| 3. Person Singular |
cogitaret
|
er/sie/es bedächte |
| 1. Person Plural |
cogitaremus
|
wir bedächten |
| 2. Person Plural |
cogitaretis
|
ihr bedächtet |
| 3. Person Plural |
cogitarent
|
sie bedächten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitarer
|
ich würde bedacht |
| 2. Person Singular |
cogitareris cogitarere
|
du würdest bedacht |
| 3. Person Singular |
cogitaretur
|
er/sie/es würde bedacht |
| 1. Person Plural |
cogitaremur
|
wir würden bedacht |
| 2. Person Plural |
cogitaremini
|
ihr würdet bedacht |
| 3. Person Plural |
cogitarentur
|
sie würden bedacht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabo
|
ich werde bedenken |
| 2. Person Singular |
cogitabis
|
du wirst bedenken |
| 3. Person Singular |
cogitabit
|
er/sie/es wird bedenken |
| 1. Person Plural |
cogitabimus
|
wir werden bedenken |
| 2. Person Plural |
cogitabitis
|
ihr werdet bedenken |
| 3. Person Plural |
cogitabunt
|
sie werden bedenken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabor
|
ich werde bedacht |
| 2. Person Singular |
cogitaberis cogitabere
|
du wirst bedacht |
| 3. Person Singular |
cogitabitur
|
er/sie/es wird bedacht |
| 1. Person Plural |
cogitabimur
|
wir werden bedacht |
| 2. Person Plural |
cogitabimini
|
ihr werdet bedacht |
| 3. Person Plural |
cogitabuntur
|
sie werden bedacht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitavi
|
ich habe bedacht |
| 2. Person Singular |
cogitavisti
|
du hast bedacht |
| 3. Person Singular |
cogitavit
|
er/sie/es hat bedacht |
| 1. Person Plural |
cogitavimus
|
wir haben bedacht |
| 2. Person Plural |
cogitavistis
|
ihr habt bedacht |
| 3. Person Plural |
cogitaverunt cogitavere
|
sie haben bedacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus sum
|
ich bin bedacht worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus es
|
du bist bedacht worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus est
|
er/sie/es ist bedacht worden |
| 1. Person Plural |
cogitati sumus
|
wir sind bedacht worden |
| 2. Person Plural |
cogitati estis
|
ihr seid bedacht worden |
| 3. Person Plural |
cogitati sunt
|
sie sind bedacht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitaverim
|
ich habe bedacht |
| 2. Person Singular |
cogitaveris
|
du habest bedacht |
| 3. Person Singular |
cogitaverit
|
er/sie/es habe bedacht |
| 1. Person Plural |
cogitaverimus
|
wir haben bedacht |
| 2. Person Plural |
cogitaveritis
|
ihr habet bedacht |
| 3. Person Plural |
cogitaverint
|
sie haben bedacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus sim
|
ich sei bedacht worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus sis
|
du seiest bedacht worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus sit
|
er/sie/es sei bedacht worden |
| 1. Person Plural |
cogitati simus
|
wir seien bedacht worden |
| 2. Person Plural |
cogitati sitis
|
ihr seiet bedacht worden |
| 3. Person Plural |
cogitati sint
|
sie seien bedacht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitaveram
|
ich hatte bedacht |
| 2. Person Singular |
cogitaveras
|
du hattest bedacht |
| 3. Person Singular |
cogitaverat
|
er/sie/es hatte bedacht |
| 1. Person Plural |
cogitaveramus
|
wir hatten bedacht |
| 2. Person Plural |
cogitaveratis
|
ihr hattet bedacht |
| 3. Person Plural |
cogitaverant
|
sie hatten bedacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus eram
|
ich war bedacht worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus eras
|
du warst bedacht worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus erat
|
er/sie/es war bedacht worden |
| 1. Person Plural |
cogitati eramus
|
wir waren bedacht worden |
| 2. Person Plural |
cogitati eratis
|
ihr warst bedacht worden |
| 3. Person Plural |
cogitati erant
|
sie waren bedacht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitavissem
|
ich hätte bedacht |
| 2. Person Singular |
cogitavisses
|
du hättest bedacht |
| 3. Person Singular |
cogitavisset
|
er/sie/es hätte bedacht |
| 1. Person Plural |
cogitavissemus
|
wir hätten bedacht |
| 2. Person Plural |
cogitavissetis
|
ihr hättet bedacht |
| 3. Person Plural |
cogitavissent
|
sie hätten bedacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus essem
|
ich wäre bedacht worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus esses
|
du wärest bedacht worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus esset
|
er/sie/es wäre bedacht worden |
| 1. Person Plural |
cogitati essemus
|
wir wären bedacht worden |
| 2. Person Plural |
cogitati essetis
|
ihr wäret bedacht worden |
| 3. Person Plural |
cogitati essent
|
sie wären bedacht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitavero
|
ich werde bedacht haben |
| 2. Person Singular |
cogitaveris
|
du wirst bedacht haben |
| 3. Person Singular |
cogitaverit
|
er/sie/es wird bedacht haben |
| 1. Person Plural |
cogitaverimus
|
wir werden bedacht haben |
| 2. Person Plural |
cogitaveritis
|
ihr werdet bedacht haben |
| 3. Person Plural |
cogitaverint
|
sie werden bedacht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus ero
|
ich werde bedacht worden sein |
| 2. Person Singular |
cogitatus eris
|
du werdest bedacht worden sein |
| 3. Person Singular |
cogitatus erit
|
er/sie/es werde bedacht worden sein |
| 1. Person Plural |
cogitati erimus
|
wir werden bedacht worden sein |
| 2. Person Plural |
cogitati eritis
|
ihr werdet bedacht worden sein |
| 3. Person Plural |
cogitati erunt
|
sie werden bedacht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogitare
|
bedenken |
| Vorzeitigkeit |
cogitavisse
|
bedacht haben |
| Nachzeitigkeit |
cogitaturum esse
|
bedenken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogitari cogitarier
|
bedacht werden |
| Vorzeitigkeit |
cogitatum esse
|
bedacht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
cogitatum iri
|
künftig bedacht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cogita
|
bedenke! |
| 2. Person Plural |
cogitate
|
bedenkt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cogitato
|
| 3. Person Singular |
cogitato
|
| 2. Person Plural |
cogitatote
|
| 3. Person Plural |
cogitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cogitare
|
das Bedenken |
| Genitiv |
cogitandi
|
des Bedenkens |
| Dativ |
cogitando
|
dem Bedenken |
| Akkusativ |
cogitandum
|
das Bedenken |
| Ablativ |
cogitando
|
durch das Bedenken |
| Vokativ |
cogitande
|
Bedenken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitandus
|
cogitanda
|
cogitandum
|
| Genitiv |
cogitandi
|
cogitandae
|
cogitandi
|
| Dativ |
cogitando
|
cogitandae
|
cogitando
|
| Akkusativ |
cogitandum
|
cogitandam
|
cogitandum
|
| Ablativ |
cogitando
|
cogitanda
|
cogitando
|
| Vokativ |
cogitande
|
cogitanda
|
cogitandum
|
Plural
| Nominativ |
cogitandi
|
cogitandae
|
cogitanda
|
| Genitiv |
cogitandorum
|
cogitandarum
|
cogitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cogitandos
|
cogitandas
|
cogitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cogitandi
|
cogitandae
|
cogitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitans
|
cogitans
|
cogitans
|
| Genitiv |
cogitantis
|
cogitantis
|
cogitantis
|
| Dativ |
cogitanti
|
cogitanti
|
cogitanti
|
| Akkusativ |
cogitantem
|
cogitantem
|
cogitans
|
| Ablativ |
cogitanti cogitante
|
cogitanti cogitante
|
cogitanti cogitante
|
| Vokativ |
cogitans
|
cogitans
|
cogitans
|
Plural
| Nominativ |
cogitantes
|
cogitantes
|
cogitantia
|
| Genitiv |
cogitantium cogitantum
|
cogitantium cogitantum
|
cogitantium cogitantum
|
| Dativ |
cogitantibus
|
cogitantibus
|
cogitantibus
|
| Akkusativ |
cogitantes
|
cogitantes
|
cogitantia
|
| Ablativ |
cogitantibus
|
cogitantibus
|
cogitantibus
|
| Vokativ |
cogitantes
|
cogitantes
|
cogitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitatus
|
cogitata
|
cogitatum
|
| Genitiv |
cogitati
|
cogitatae
|
cogitati
|
| Dativ |
cogitato
|
cogitatae
|
cogitato
|
| Akkusativ |
cogitatum
|
cogitatam
|
cogitatum
|
| Ablativ |
cogitato
|
cogitata
|
cogitato
|
| Vokativ |
cogitate
|
cogitata
|
cogitatum
|
Plural
| Nominativ |
cogitati
|
cogitatae
|
cogitata
|
| Genitiv |
cogitatorum
|
cogitatarum
|
cogitatorum
|
| Dativ |
cogitatis
|
cogitatis
|
cogitatis
|
| Akkusativ |
cogitatos
|
cogitatas
|
cogitata
|
| Ablativ |
cogitatis
|
cogitatis
|
cogitatis
|
| Vokativ |
cogitati
|
cogitatae
|
cogitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitaturus
|
cogitatura
|
cogitaturum
|
| Genitiv |
cogitaturi
|
cogitaturae
|
cogitaturi
|
| Dativ |
cogitaturo
|
cogitaturae
|
cogitaturo
|
| Akkusativ |
cogitaturum
|
cogitaturam
|
cogitaturum
|
| Ablativ |
cogitaturo
|
cogitatura
|
cogitaturo
|
| Vokativ |
cogitature
|
cogitatura
|
cogitaturum
|
Plural
| Nominativ |
cogitaturi
|
cogitaturae
|
cogitatura
|
| Genitiv |
cogitaturorum
|
cogitaturarum
|
cogitaturorum
|
| Dativ |
cogitaturis
|
cogitaturis
|
cogitaturis
|
| Akkusativ |
cogitaturos
|
cogitaturas
|
cogitatura
|
| Ablativ |
cogitaturis
|
cogitaturis
|
cogitaturis
|
| Vokativ |
cogitaturi
|
cogitaturae
|
cogitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cogitatum
|
cogitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogito
|
|
| 2. Person Singular |
cogitas
|
|
| 3. Person Singular |
cogitat
|
|
| 1. Person Plural |
cogitamus
|
|
| 2. Person Plural |
cogitatis
|
|
| 3. Person Plural |
cogitant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitor
|
|
| 2. Person Singular |
cogitaris cogitare
|
|
| 3. Person Singular |
cogitatur
|
|
| 1. Person Plural |
cogitamur
|
|
| 2. Person Plural |
cogitamini
|
|
| 3. Person Plural |
cogitantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitem
|
|
| 2. Person Singular |
cogites
|
|
| 3. Person Singular |
cogitet
|
|
| 1. Person Plural |
cogitemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogitetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogitent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogiter
|
|
| 2. Person Singular |
cogiteris cogitere
|
|
| 3. Person Singular |
cogitetur
|
|
| 1. Person Plural |
cogitemur
|
|
| 2. Person Plural |
cogitemini
|
|
| 3. Person Plural |
cogitentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabam
|
|
| 2. Person Singular |
cogitabas
|
|
| 3. Person Singular |
cogitabat
|
|
| 1. Person Plural |
cogitabamus
|
|
| 2. Person Plural |
cogitabatis
|
|
| 3. Person Plural |
cogitabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabar
|
|
| 2. Person Singular |
cogitabaris cogitabare
|
|
| 3. Person Singular |
cogitabatur
|
|
| 1. Person Plural |
cogitabamur
|
|
| 2. Person Plural |
cogitabamini
|
|
| 3. Person Plural |
cogitabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitarem
|
|
| 2. Person Singular |
cogitares
|
|
| 3. Person Singular |
cogitaret
|
|
| 1. Person Plural |
cogitaremus
|
|
| 2. Person Plural |
cogitaretis
|
|
| 3. Person Plural |
cogitarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitarer
|
|
| 2. Person Singular |
cogitareris cogitarere
|
|
| 3. Person Singular |
cogitaretur
|
|
| 1. Person Plural |
cogitaremur
|
|
| 2. Person Plural |
cogitaremini
|
|
| 3. Person Plural |
cogitarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabo
|
|
| 2. Person Singular |
cogitabis
|
|
| 3. Person Singular |
cogitabit
|
|
| 1. Person Plural |
cogitabimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogitabitis
|
|
| 3. Person Plural |
cogitabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabor
|
|
| 2. Person Singular |
cogitaberis cogitabere
|
|
| 3. Person Singular |
cogitabitur
|
|
| 1. Person Plural |
cogitabimur
|
|
| 2. Person Plural |
cogitabimini
|
|
| 3. Person Plural |
cogitabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitavi
|
|
| 2. Person Singular |
cogitavisti
|
|
| 3. Person Singular |
cogitavit
|
|
| 1. Person Plural |
cogitavimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogitavistis
|
|
| 3. Person Plural |
cogitaverunt cogitavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
cogitatus es
|
|
| 3. Person Singular |
cogitatus est
|
|
| 1. Person Plural |
cogitati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
cogitati estis
|
|
| 3. Person Plural |
cogitati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitaverim
|
|
| 2. Person Singular |
cogitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
cogitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
cogitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
cogitatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
cogitatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
cogitati simus
|
|
| 2. Person Plural |
cogitati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
cogitati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitaveram
|
|
| 2. Person Singular |
cogitaveras
|
|
| 3. Person Singular |
cogitaverat
|
|
| 1. Person Plural |
cogitaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
cogitaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
cogitaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
cogitatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
cogitatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
cogitati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
cogitati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
cogitati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitavissem
|
|
| 2. Person Singular |
cogitavisses
|
|
| 3. Person Singular |
cogitavisset
|
|
| 1. Person Plural |
cogitavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogitavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogitavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
cogitatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
cogitatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
cogitati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogitati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogitati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitavero
|
|
| 2. Person Singular |
cogitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
cogitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
cogitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
cogitatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
cogitatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
cogitati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogitati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogitati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogitare
|
|
| Vorzeitigkeit |
cogitavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
cogitaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogitari cogitarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
cogitatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
cogitatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cogita
|
! |
| 2. Person Plural |
cogitate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cogitato
|
| 3. Person Singular |
cogitato
|
| 2. Person Plural |
cogitatote
|
| 3. Person Plural |
cogitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cogitare
|
das |
| Genitiv |
cogitandi
|
des es |
| Dativ |
cogitando
|
dem |
| Akkusativ |
cogitandum
|
das |
| Ablativ |
cogitando
|
durch das |
| Vokativ |
cogitande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitandus
|
cogitanda
|
cogitandum
|
| Genitiv |
cogitandi
|
cogitandae
|
cogitandi
|
| Dativ |
cogitando
|
cogitandae
|
cogitando
|
| Akkusativ |
cogitandum
|
cogitandam
|
cogitandum
|
| Ablativ |
cogitando
|
cogitanda
|
cogitando
|
| Vokativ |
cogitande
|
cogitanda
|
cogitandum
|
Plural
| Nominativ |
cogitandi
|
cogitandae
|
cogitanda
|
| Genitiv |
cogitandorum
|
cogitandarum
|
cogitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cogitandos
|
cogitandas
|
cogitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cogitandi
|
cogitandae
|
cogitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitans
|
cogitans
|
cogitans
|
| Genitiv |
cogitantis
|
cogitantis
|
cogitantis
|
| Dativ |
cogitanti
|
cogitanti
|
cogitanti
|
| Akkusativ |
cogitantem
|
cogitantem
|
cogitans
|
| Ablativ |
cogitanti cogitante
|
cogitanti cogitante
|
cogitanti cogitante
|
| Vokativ |
cogitans
|
cogitans
|
cogitans
|
Plural
| Nominativ |
cogitantes
|
cogitantes
|
cogitantia
|
| Genitiv |
cogitantium cogitantum
|
cogitantium cogitantum
|
cogitantium cogitantum
|
| Dativ |
cogitantibus
|
cogitantibus
|
cogitantibus
|
| Akkusativ |
cogitantes
|
cogitantes
|
cogitantia
|
| Ablativ |
cogitantibus
|
cogitantibus
|
cogitantibus
|
| Vokativ |
cogitantes
|
cogitantes
|
cogitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitatus
|
cogitata
|
cogitatum
|
| Genitiv |
cogitati
|
cogitatae
|
cogitati
|
| Dativ |
cogitato
|
cogitatae
|
cogitato
|
| Akkusativ |
cogitatum
|
cogitatam
|
cogitatum
|
| Ablativ |
cogitato
|
cogitata
|
cogitato
|
| Vokativ |
cogitate
|
cogitata
|
cogitatum
|
Plural
| Nominativ |
cogitati
|
cogitatae
|
cogitata
|
| Genitiv |
cogitatorum
|
cogitatarum
|
cogitatorum
|
| Dativ |
cogitatis
|
cogitatis
|
cogitatis
|
| Akkusativ |
cogitatos
|
cogitatas
|
cogitata
|
| Ablativ |
cogitatis
|
cogitatis
|
cogitatis
|
| Vokativ |
cogitati
|
cogitatae
|
cogitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitaturus
|
cogitatura
|
cogitaturum
|
| Genitiv |
cogitaturi
|
cogitaturae
|
cogitaturi
|
| Dativ |
cogitaturo
|
cogitaturae
|
cogitaturo
|
| Akkusativ |
cogitaturum
|
cogitaturam
|
cogitaturum
|
| Ablativ |
cogitaturo
|
cogitatura
|
cogitaturo
|
| Vokativ |
cogitature
|
cogitatura
|
cogitaturum
|
Plural
| Nominativ |
cogitaturi
|
cogitaturae
|
cogitatura
|
| Genitiv |
cogitaturorum
|
cogitaturarum
|
cogitaturorum
|
| Dativ |
cogitaturis
|
cogitaturis
|
cogitaturis
|
| Akkusativ |
cogitaturos
|
cogitaturas
|
cogitatura
|
| Ablativ |
cogitaturis
|
cogitaturis
|
cogitaturis
|
| Vokativ |
cogitaturi
|
cogitaturae
|
cogitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cogitatum
|
cogitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogito
|
ich überlege; lege über |
| 2. Person Singular |
cogitas
|
du überlegst; legst über |
| 3. Person Singular |
cogitat
|
er/sie/es überlegt; legt über |
| 1. Person Plural |
cogitamus
|
wir überlegen; legen über |
| 2. Person Plural |
cogitatis
|
ihr überlegt; legt über |
| 3. Person Plural |
cogitant
|
sie überlegen; legen über |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitor
|
ich werde überlegt; übergelegt |
| 2. Person Singular |
cogitaris cogitare
|
du wirst überlegt; übergelegt |
| 3. Person Singular |
cogitatur
|
er/sie/es wird überlegt; übergelegt |
| 1. Person Plural |
cogitamur
|
wir werden überlegt; übergelegt |
| 2. Person Plural |
cogitamini
|
ihr werdet überlegt; übergelegt |
| 3. Person Plural |
cogitantur
|
sie werden überlegt; übergelegt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitem
|
ich überlege; lege über |
| 2. Person Singular |
cogites
|
du überlegest; legest über |
| 3. Person Singular |
cogitet
|
er/sie/es überlege; lege über |
| 1. Person Plural |
cogitemus
|
wir überlegen; legen über |
| 2. Person Plural |
cogitetis
|
ihr überleget; leget über |
| 3. Person Plural |
cogitent
|
sie überlegen; legen über |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogiter
|
ich werde überlegt; übergelegt |
| 2. Person Singular |
cogiteris cogitere
|
du werdest überlegt; übergelegt |
| 3. Person Singular |
cogitetur
|
er/sie/es werde überlegt; übergelegt |
| 1. Person Plural |
cogitemur
|
wir werden überlegt; übergelegt |
| 2. Person Plural |
cogitemini
|
ihr werdet überlegt; übergelegt |
| 3. Person Plural |
cogitentur
|
sie werden überlegt; übergelegt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabam
|
ich überlegte; legte über |
| 2. Person Singular |
cogitabas
|
du überlegtest; legtest über |
| 3. Person Singular |
cogitabat
|
er/sie/es überlegte; legte über |
| 1. Person Plural |
cogitabamus
|
wir überlegten; legten über |
| 2. Person Plural |
cogitabatis
|
ihr überlegtet; legtet über |
| 3. Person Plural |
cogitabant
|
sie überlegten; legten über |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabar
|
ich wurde überlegt; übergelegt |
| 2. Person Singular |
cogitabaris cogitabare
|
du wurdest überlegt; übergelegt |
| 3. Person Singular |
cogitabatur
|
er/sie/es wurde überlegt; übergelegt |
| 1. Person Plural |
cogitabamur
|
wir wurden überlegt; übergelegt |
| 2. Person Plural |
cogitabamini
|
ihr wurdet überlegt; übergelegt |
| 3. Person Plural |
cogitabantur
|
sie wurden überlegt; übergelegt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitarem
|
ich überlegte; legte über |
| 2. Person Singular |
cogitares
|
du überlegtest; legtest über |
| 3. Person Singular |
cogitaret
|
er/sie/es überlegte; legte über |
| 1. Person Plural |
cogitaremus
|
wir überlegten; legten über |
| 2. Person Plural |
cogitaretis
|
ihr überlegtet; legtet über |
| 3. Person Plural |
cogitarent
|
sie überlegten; legten über |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitarer
|
ich würde überlegt; übergelegt |
| 2. Person Singular |
cogitareris cogitarere
|
du würdest überlegt; übergelegt |
| 3. Person Singular |
cogitaretur
|
er/sie/es würde überlegt; übergelegt |
| 1. Person Plural |
cogitaremur
|
wir würden überlegt; übergelegt |
| 2. Person Plural |
cogitaremini
|
ihr würdet überlegt; übergelegt |
| 3. Person Plural |
cogitarentur
|
sie würden überlegt; übergelegt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabo
|
ich werde überlegen |
| 2. Person Singular |
cogitabis
|
du wirst überlegen |
| 3. Person Singular |
cogitabit
|
er/sie/es wird überlegen |
| 1. Person Plural |
cogitabimus
|
wir werden überlegen |
| 2. Person Plural |
cogitabitis
|
ihr werdet überlegen |
| 3. Person Plural |
cogitabunt
|
sie werden überlegen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitabor
|
ich werde überlegt; übergelegt |
| 2. Person Singular |
cogitaberis cogitabere
|
du wirst überlegt; übergelegt |
| 3. Person Singular |
cogitabitur
|
er/sie/es wird überlegt; übergelegt |
| 1. Person Plural |
cogitabimur
|
wir werden überlegt; übergelegt |
| 2. Person Plural |
cogitabimini
|
ihr werdet überlegt; übergelegt |
| 3. Person Plural |
cogitabuntur
|
sie werden überlegt; übergelegt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitavi
|
ich habe überlegt; übergelegt |
| 2. Person Singular |
cogitavisti
|
du hast überlegt; übergelegt |
| 3. Person Singular |
cogitavit
|
er/sie/es hat überlegt; übergelegt |
| 1. Person Plural |
cogitavimus
|
wir haben überlegt; übergelegt |
| 2. Person Plural |
cogitavistis
|
ihr habt überlegt; übergelegt |
| 3. Person Plural |
cogitaverunt cogitavere
|
sie haben überlegt; übergelegt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus sum
|
ich bin überlegt; übergelegt worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus es
|
du bist überlegt; übergelegt worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus est
|
er/sie/es ist überlegt; übergelegt worden |
| 1. Person Plural |
cogitati sumus
|
wir sind überlegt; übergelegt worden |
| 2. Person Plural |
cogitati estis
|
ihr seid überlegt; übergelegt worden |
| 3. Person Plural |
cogitati sunt
|
sie sind überlegt; übergelegt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitaverim
|
ich habe überlegt; übergelegt |
| 2. Person Singular |
cogitaveris
|
du habest überlegt; übergelegt |
| 3. Person Singular |
cogitaverit
|
er/sie/es habe überlegt; übergelegt |
| 1. Person Plural |
cogitaverimus
|
wir haben überlegt; übergelegt |
| 2. Person Plural |
cogitaveritis
|
ihr habet überlegt; übergelegt |
| 3. Person Plural |
cogitaverint
|
sie haben überlegt; übergelegt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus sim
|
ich sei überlegt; übergelegt worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus sis
|
du seiest überlegt; übergelegt worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus sit
|
er/sie/es sei überlegt; übergelegt worden |
| 1. Person Plural |
cogitati simus
|
wir seien überlegt; übergelegt worden |
| 2. Person Plural |
cogitati sitis
|
ihr seiet überlegt; übergelegt worden |
| 3. Person Plural |
cogitati sint
|
sie seien überlegt; übergelegt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitaveram
|
ich hatte überlegt; übergelegt |
| 2. Person Singular |
cogitaveras
|
du hattest überlegt; übergelegt |
| 3. Person Singular |
cogitaverat
|
er/sie/es hatte überlegt; übergelegt |
| 1. Person Plural |
cogitaveramus
|
wir hatten überlegt; übergelegt |
| 2. Person Plural |
cogitaveratis
|
ihr hattet überlegt; übergelegt |
| 3. Person Plural |
cogitaverant
|
sie hatten überlegt; übergelegt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus eram
|
ich war überlegt; übergelegt worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus eras
|
du warst überlegt; übergelegt worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus erat
|
er/sie/es war überlegt; übergelegt worden |
| 1. Person Plural |
cogitati eramus
|
wir waren überlegt; übergelegt worden |
| 2. Person Plural |
cogitati eratis
|
ihr warst überlegt; übergelegt worden |
| 3. Person Plural |
cogitati erant
|
sie waren überlegt; übergelegt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitavissem
|
ich hätte überlegt; übergelegt |
| 2. Person Singular |
cogitavisses
|
du hättest überlegt; übergelegt |
| 3. Person Singular |
cogitavisset
|
er/sie/es hätte überlegt; übergelegt |
| 1. Person Plural |
cogitavissemus
|
wir hätten überlegt; übergelegt |
| 2. Person Plural |
cogitavissetis
|
ihr hättet überlegt; übergelegt |
| 3. Person Plural |
cogitavissent
|
sie hätten überlegt; übergelegt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus essem
|
ich wäre überlegt; übergelegt worden |
| 2. Person Singular |
cogitatus esses
|
du wärest überlegt; übergelegt worden |
| 3. Person Singular |
cogitatus esset
|
er/sie/es wäre überlegt; übergelegt worden |
| 1. Person Plural |
cogitati essemus
|
wir wären überlegt; übergelegt worden |
| 2. Person Plural |
cogitati essetis
|
ihr wäret überlegt; übergelegt worden |
| 3. Person Plural |
cogitati essent
|
sie wären überlegt; übergelegt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitavero
|
ich werde überlegt; übergelegt haben |
| 2. Person Singular |
cogitaveris
|
du wirst überlegt; übergelegt haben |
| 3. Person Singular |
cogitaverit
|
er/sie/es wird überlegt; übergelegt haben |
| 1. Person Plural |
cogitaverimus
|
wir werden überlegt; übergelegt haben |
| 2. Person Plural |
cogitaveritis
|
ihr werdet überlegt; übergelegt haben |
| 3. Person Plural |
cogitaverint
|
sie werden überlegt; übergelegt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogitatus ero
|
ich werde überlegt; übergelegt worden sein |
| 2. Person Singular |
cogitatus eris
|
du werdest überlegt; übergelegt worden sein |
| 3. Person Singular |
cogitatus erit
|
er/sie/es werde überlegt; übergelegt worden sein |
| 1. Person Plural |
cogitati erimus
|
wir werden überlegt; übergelegt worden sein |
| 2. Person Plural |
cogitati eritis
|
ihr werdet überlegt; übergelegt worden sein |
| 3. Person Plural |
cogitati erunt
|
sie werden überlegt; übergelegt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogitare
|
überlegen |
| Vorzeitigkeit |
cogitavisse
|
überlegt; übergelegt haben |
| Nachzeitigkeit |
cogitaturum esse
|
überlegen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogitari cogitarier
|
überlegt; übergelegt werden |
| Vorzeitigkeit |
cogitatum esse
|
überlegt; übergelegt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
cogitatum iri
|
künftig überlegt; übergelegt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cogita
|
überlege; lege über! |
| 2. Person Plural |
cogitate
|
überlegt; legt über! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cogitato
|
| 3. Person Singular |
cogitato
|
| 2. Person Plural |
cogitatote
|
| 3. Person Plural |
cogitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cogitare
|
das überlegen |
| Genitiv |
cogitandi
|
des überlegens |
| Dativ |
cogitando
|
dem überlegen |
| Akkusativ |
cogitandum
|
das überlegen |
| Ablativ |
cogitando
|
durch das überlegen |
| Vokativ |
cogitande
|
überlegen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitandus
|
cogitanda
|
cogitandum
|
| Genitiv |
cogitandi
|
cogitandae
|
cogitandi
|
| Dativ |
cogitando
|
cogitandae
|
cogitando
|
| Akkusativ |
cogitandum
|
cogitandam
|
cogitandum
|
| Ablativ |
cogitando
|
cogitanda
|
cogitando
|
| Vokativ |
cogitande
|
cogitanda
|
cogitandum
|
Plural
| Nominativ |
cogitandi
|
cogitandae
|
cogitanda
|
| Genitiv |
cogitandorum
|
cogitandarum
|
cogitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cogitandos
|
cogitandas
|
cogitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cogitandi
|
cogitandae
|
cogitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitans
|
cogitans
|
cogitans
|
| Genitiv |
cogitantis
|
cogitantis
|
cogitantis
|
| Dativ |
cogitanti
|
cogitanti
|
cogitanti
|
| Akkusativ |
cogitantem
|
cogitantem
|
cogitans
|
| Ablativ |
cogitanti cogitante
|
cogitanti cogitante
|
cogitanti cogitante
|
| Vokativ |
cogitans
|
cogitans
|
cogitans
|
Plural
| Nominativ |
cogitantes
|
cogitantes
|
cogitantia
|
| Genitiv |
cogitantium cogitantum
|
cogitantium cogitantum
|
cogitantium cogitantum
|
| Dativ |
cogitantibus
|
cogitantibus
|
cogitantibus
|
| Akkusativ |
cogitantes
|
cogitantes
|
cogitantia
|
| Ablativ |
cogitantibus
|
cogitantibus
|
cogitantibus
|
| Vokativ |
cogitantes
|
cogitantes
|
cogitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitatus
|
cogitata
|
cogitatum
|
| Genitiv |
cogitati
|
cogitatae
|
cogitati
|
| Dativ |
cogitato
|
cogitatae
|
cogitato
|
| Akkusativ |
cogitatum
|
cogitatam
|
cogitatum
|
| Ablativ |
cogitato
|
cogitata
|
cogitato
|
| Vokativ |
cogitate
|
cogitata
|
cogitatum
|
Plural
| Nominativ |
cogitati
|
cogitatae
|
cogitata
|
| Genitiv |
cogitatorum
|
cogitatarum
|
cogitatorum
|
| Dativ |
cogitatis
|
cogitatis
|
cogitatis
|
| Akkusativ |
cogitatos
|
cogitatas
|
cogitata
|
| Ablativ |
cogitatis
|
cogitatis
|
cogitatis
|
| Vokativ |
cogitati
|
cogitatae
|
cogitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogitaturus
|
cogitatura
|
cogitaturum
|
| Genitiv |
cogitaturi
|
cogitaturae
|
cogitaturi
|
| Dativ |
cogitaturo
|
cogitaturae
|
cogitaturo
|
| Akkusativ |
cogitaturum
|
cogitaturam
|
cogitaturum
|
| Ablativ |
cogitaturo
|
cogitatura
|
cogitaturo
|
| Vokativ |
cogitature
|
cogitatura
|
cogitaturum
|
Plural
| Nominativ |
cogitaturi
|
cogitaturae
|
cogitatura
|
| Genitiv |
cogitaturorum
|
cogitaturarum
|
cogitaturorum
|
| Dativ |
cogitaturis
|
cogitaturis
|
cogitaturis
|
| Akkusativ |
cogitaturos
|
cogitaturas
|
cogitatura
|
| Ablativ |
cogitaturis
|
cogitaturis
|
cogitaturis
|
| Vokativ |
cogitaturi
|
cogitaturae
|
cogitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cogitatum
|
cogitatu
|