Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulo
|
|
| 2. Person Singular |
cogulas
|
|
| 3. Person Singular |
cogulat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulamus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulatis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulor
|
|
| 2. Person Singular |
cogularis cogulare
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulamur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulamini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulem
|
|
| 2. Person Singular |
cogules
|
|
| 3. Person Singular |
cogulet
|
|
| 1. Person Plural |
cogulemus
|
|
| 2. Person Plural |
coguletis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coguler
|
|
| 2. Person Singular |
coguleris cogulere
|
|
| 3. Person Singular |
coguletur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulemur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulemini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabam
|
|
| 2. Person Singular |
cogulabas
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabamus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabatis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabar
|
|
| 2. Person Singular |
cogulabaris cogulabare
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabatur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabamur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabamini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularem
|
|
| 2. Person Singular |
cogulares
|
|
| 3. Person Singular |
cogularet
|
|
| 1. Person Plural |
cogularemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogularetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogularent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularer
|
|
| 2. Person Singular |
cogulareris cogularere
|
|
| 3. Person Singular |
cogularetur
|
|
| 1. Person Plural |
cogularemur
|
|
| 2. Person Plural |
cogularemini
|
|
| 3. Person Plural |
cogularentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabo
|
|
| 2. Person Singular |
cogulabis
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabitis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabor
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaberis cogulabere
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabitur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabimur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabimini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavi
|
|
| 2. Person Singular |
cogulavisti
|
|
| 3. Person Singular |
cogulavit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulavimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulavistis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverunt cogulavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus es
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus est
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati estis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaverim
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati simus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaveram
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaveras
|
|
| 3. Person Singular |
cogulaverat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavissem
|
|
| 2. Person Singular |
cogulavisses
|
|
| 3. Person Singular |
cogulavisset
|
|
| 1. Person Plural |
cogulavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavero
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulare
|
|
| Vorzeitigkeit |
cogulavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
cogulaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulari cogularier
|
|
| Vorzeitigkeit |
cogulatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
cogulatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cogula
|
! |
| 2. Person Plural |
cogulate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cogulato
|
| 3. Person Singular |
cogulato
|
| 2. Person Plural |
cogulatote
|
| 3. Person Plural |
cogulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cogulare
|
das |
| Genitiv |
cogulandi
|
des es |
| Dativ |
cogulando
|
dem |
| Akkusativ |
cogulandum
|
das |
| Ablativ |
cogulando
|
durch das |
| Vokativ |
cogulande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulandus
|
cogulanda
|
cogulandum
|
| Genitiv |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulandi
|
| Dativ |
cogulando
|
cogulandae
|
cogulando
|
| Akkusativ |
cogulandum
|
cogulandam
|
cogulandum
|
| Ablativ |
cogulando
|
cogulanda
|
cogulando
|
| Vokativ |
cogulande
|
cogulanda
|
cogulandum
|
Plural
| Nominativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
| Genitiv |
cogulandorum
|
cogulandarum
|
cogulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cogulandos
|
cogulandas
|
cogulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
| Genitiv |
cogulantis
|
cogulantis
|
cogulantis
|
| Dativ |
cogulanti
|
cogulanti
|
cogulanti
|
| Akkusativ |
cogulantem
|
cogulantem
|
cogulans
|
| Ablativ |
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
| Vokativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
Plural
| Nominativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Genitiv |
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
| Dativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Akkusativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Ablativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Vokativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulatus
|
cogulata
|
cogulatum
|
| Genitiv |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulati
|
| Dativ |
cogulato
|
cogulatae
|
cogulato
|
| Akkusativ |
cogulatum
|
cogulatam
|
cogulatum
|
| Ablativ |
cogulato
|
cogulata
|
cogulato
|
| Vokativ |
cogulate
|
cogulata
|
cogulatum
|
Plural
| Nominativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
| Genitiv |
cogulatorum
|
cogulatarum
|
cogulatorum
|
| Dativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Akkusativ |
cogulatos
|
cogulatas
|
cogulata
|
| Ablativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Vokativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulaturus
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
| Genitiv |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulaturi
|
| Dativ |
cogulaturo
|
cogulaturae
|
cogulaturo
|
| Akkusativ |
cogulaturum
|
cogulaturam
|
cogulaturum
|
| Ablativ |
cogulaturo
|
cogulatura
|
cogulaturo
|
| Vokativ |
cogulature
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
Plural
| Nominativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
| Genitiv |
cogulaturorum
|
cogulaturarum
|
cogulaturorum
|
| Dativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Akkusativ |
cogulaturos
|
cogulaturas
|
cogulatura
|
| Ablativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Vokativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cogulatum
|
cogulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulo
|
ich sammle ein |
| 2. Person Singular |
cogulas
|
du sammelst ein |
| 3. Person Singular |
cogulat
|
er/sie/es sammelt ein |
| 1. Person Plural |
cogulamus
|
wir sammeln ein |
| 2. Person Plural |
cogulatis
|
ihr sammelt ein |
| 3. Person Plural |
cogulant
|
sie sammeln ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulor
|
ich werde eingesammelt |
| 2. Person Singular |
cogularis cogulare
|
du wirst eingesammelt |
| 3. Person Singular |
cogulatur
|
er/sie/es wird eingesammelt |
| 1. Person Plural |
cogulamur
|
wir werden eingesammelt |
| 2. Person Plural |
cogulamini
|
ihr werdet eingesammelt |
| 3. Person Plural |
cogulantur
|
sie werden eingesammelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulem
|
ich sammle ein |
| 2. Person Singular |
cogules
|
du sammlest ein |
| 3. Person Singular |
cogulet
|
er/sie/es sammle ein |
| 1. Person Plural |
cogulemus
|
wir sammlen ein |
| 2. Person Plural |
coguletis
|
ihr sammlet ein |
| 3. Person Plural |
cogulent
|
sie sammlen ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coguler
|
ich werde eingesammelt |
| 2. Person Singular |
coguleris cogulere
|
du werdest eingesammelt |
| 3. Person Singular |
coguletur
|
er/sie/es werde eingesammelt |
| 1. Person Plural |
cogulemur
|
wir werden eingesammelt |
| 2. Person Plural |
cogulemini
|
ihr werdet eingesammelt |
| 3. Person Plural |
cogulentur
|
sie werden eingesammelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabam
|
ich sammelte ein |
| 2. Person Singular |
cogulabas
|
du sammeltest ein |
| 3. Person Singular |
cogulabat
|
er/sie/es sammelte ein |
| 1. Person Plural |
cogulabamus
|
wir sammelten ein |
| 2. Person Plural |
cogulabatis
|
ihr sammeltet ein |
| 3. Person Plural |
cogulabant
|
sie sammelten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabar
|
ich wurde eingesammelt |
| 2. Person Singular |
cogulabaris cogulabare
|
du wurdest eingesammelt |
| 3. Person Singular |
cogulabatur
|
er/sie/es wurde eingesammelt |
| 1. Person Plural |
cogulabamur
|
wir wurden eingesammelt |
| 2. Person Plural |
cogulabamini
|
ihr wurdet eingesammelt |
| 3. Person Plural |
cogulabantur
|
sie wurden eingesammelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularem
|
ich sammelte ein |
| 2. Person Singular |
cogulares
|
du sammeltest ein |
| 3. Person Singular |
cogularet
|
er/sie/es sammelte ein |
| 1. Person Plural |
cogularemus
|
wir sammelten ein |
| 2. Person Plural |
cogularetis
|
ihr sammeltet ein |
| 3. Person Plural |
cogularent
|
sie sammelten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularer
|
ich würde eingesammelt |
| 2. Person Singular |
cogulareris cogularere
|
du würdest eingesammelt |
| 3. Person Singular |
cogularetur
|
er/sie/es würde eingesammelt |
| 1. Person Plural |
cogularemur
|
wir würden eingesammelt |
| 2. Person Plural |
cogularemini
|
ihr würdet eingesammelt |
| 3. Person Plural |
cogularentur
|
sie würden eingesammelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabo
|
ich werde einsammeln |
| 2. Person Singular |
cogulabis
|
du wirst einsammeln |
| 3. Person Singular |
cogulabit
|
er/sie/es wird einsammeln |
| 1. Person Plural |
cogulabimus
|
wir werden einsammeln |
| 2. Person Plural |
cogulabitis
|
ihr werdet einsammeln |
| 3. Person Plural |
cogulabunt
|
sie werden einsammeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabor
|
ich werde eingesammelt |
| 2. Person Singular |
cogulaberis cogulabere
|
du wirst eingesammelt |
| 3. Person Singular |
cogulabitur
|
er/sie/es wird eingesammelt |
| 1. Person Plural |
cogulabimur
|
wir werden eingesammelt |
| 2. Person Plural |
cogulabimini
|
ihr werdet eingesammelt |
| 3. Person Plural |
cogulabuntur
|
sie werden eingesammelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavi
|
ich habe eingesammelt |
| 2. Person Singular |
cogulavisti
|
du hast eingesammelt |
| 3. Person Singular |
cogulavit
|
er/sie/es hat eingesammelt |
| 1. Person Plural |
cogulavimus
|
wir haben eingesammelt |
| 2. Person Plural |
cogulavistis
|
ihr habt eingesammelt |
| 3. Person Plural |
cogulaverunt cogulavere
|
sie haben eingesammelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sum
|
ich bin eingesammelt worden |
| 2. Person Singular |
cogulatus es
|
du bist eingesammelt worden |
| 3. Person Singular |
cogulatus est
|
er/sie/es ist eingesammelt worden |
| 1. Person Plural |
cogulati sumus
|
wir sind eingesammelt worden |
| 2. Person Plural |
cogulati estis
|
ihr seid eingesammelt worden |
| 3. Person Plural |
cogulati sunt
|
sie sind eingesammelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaverim
|
ich habe eingesammelt |
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
du habest eingesammelt |
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
er/sie/es habe eingesammelt |
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
wir haben eingesammelt |
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
ihr habet eingesammelt |
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
sie haben eingesammelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sim
|
ich sei eingesammelt worden |
| 2. Person Singular |
cogulatus sis
|
du seiest eingesammelt worden |
| 3. Person Singular |
cogulatus sit
|
er/sie/es sei eingesammelt worden |
| 1. Person Plural |
cogulati simus
|
wir seien eingesammelt worden |
| 2. Person Plural |
cogulati sitis
|
ihr seiet eingesammelt worden |
| 3. Person Plural |
cogulati sint
|
sie seien eingesammelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaveram
|
ich hatte eingesammelt |
| 2. Person Singular |
cogulaveras
|
du hattest eingesammelt |
| 3. Person Singular |
cogulaverat
|
er/sie/es hatte eingesammelt |
| 1. Person Plural |
cogulaveramus
|
wir hatten eingesammelt |
| 2. Person Plural |
cogulaveratis
|
ihr hattet eingesammelt |
| 3. Person Plural |
cogulaverant
|
sie hatten eingesammelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus eram
|
ich war eingesammelt worden |
| 2. Person Singular |
cogulatus eras
|
du warst eingesammelt worden |
| 3. Person Singular |
cogulatus erat
|
er/sie/es war eingesammelt worden |
| 1. Person Plural |
cogulati eramus
|
wir waren eingesammelt worden |
| 2. Person Plural |
cogulati eratis
|
ihr warst eingesammelt worden |
| 3. Person Plural |
cogulati erant
|
sie waren eingesammelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavissem
|
ich hätte eingesammelt |
| 2. Person Singular |
cogulavisses
|
du hättest eingesammelt |
| 3. Person Singular |
cogulavisset
|
er/sie/es hätte eingesammelt |
| 1. Person Plural |
cogulavissemus
|
wir hätten eingesammelt |
| 2. Person Plural |
cogulavissetis
|
ihr hättet eingesammelt |
| 3. Person Plural |
cogulavissent
|
sie hätten eingesammelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus essem
|
ich wäre eingesammelt worden |
| 2. Person Singular |
cogulatus esses
|
du wärest eingesammelt worden |
| 3. Person Singular |
cogulatus esset
|
er/sie/es wäre eingesammelt worden |
| 1. Person Plural |
cogulati essemus
|
wir wären eingesammelt worden |
| 2. Person Plural |
cogulati essetis
|
ihr wäret eingesammelt worden |
| 3. Person Plural |
cogulati essent
|
sie wären eingesammelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavero
|
ich werde eingesammelt haben |
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
du wirst eingesammelt haben |
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
er/sie/es wird eingesammelt haben |
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
wir werden eingesammelt haben |
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
ihr werdet eingesammelt haben |
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
sie werden eingesammelt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus ero
|
ich werde eingesammelt worden sein |
| 2. Person Singular |
cogulatus eris
|
du werdest eingesammelt worden sein |
| 3. Person Singular |
cogulatus erit
|
er/sie/es werde eingesammelt worden sein |
| 1. Person Plural |
cogulati erimus
|
wir werden eingesammelt worden sein |
| 2. Person Plural |
cogulati eritis
|
ihr werdet eingesammelt worden sein |
| 3. Person Plural |
cogulati erunt
|
sie werden eingesammelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulare
|
einsammeln |
| Vorzeitigkeit |
cogulavisse
|
eingesammelt haben |
| Nachzeitigkeit |
cogulaturum esse
|
einsammeln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulari cogularier
|
eingesammelt werden |
| Vorzeitigkeit |
cogulatum esse
|
eingesammelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
cogulatum iri
|
künftig eingesammelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cogula
|
sammle ein! |
| 2. Person Plural |
cogulate
|
sammelt ein! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cogulato
|
| 3. Person Singular |
cogulato
|
| 2. Person Plural |
cogulatote
|
| 3. Person Plural |
cogulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cogulare
|
das Einsammeln |
| Genitiv |
cogulandi
|
des Einsammelnes |
| Dativ |
cogulando
|
dem Einsammeln |
| Akkusativ |
cogulandum
|
das Einsammeln |
| Ablativ |
cogulando
|
durch das Einsammeln |
| Vokativ |
cogulande
|
Einsammeln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulandus
|
cogulanda
|
cogulandum
|
| Genitiv |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulandi
|
| Dativ |
cogulando
|
cogulandae
|
cogulando
|
| Akkusativ |
cogulandum
|
cogulandam
|
cogulandum
|
| Ablativ |
cogulando
|
cogulanda
|
cogulando
|
| Vokativ |
cogulande
|
cogulanda
|
cogulandum
|
Plural
| Nominativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
| Genitiv |
cogulandorum
|
cogulandarum
|
cogulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cogulandos
|
cogulandas
|
cogulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
| Genitiv |
cogulantis
|
cogulantis
|
cogulantis
|
| Dativ |
cogulanti
|
cogulanti
|
cogulanti
|
| Akkusativ |
cogulantem
|
cogulantem
|
cogulans
|
| Ablativ |
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
| Vokativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
Plural
| Nominativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Genitiv |
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
| Dativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Akkusativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Ablativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Vokativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulatus
|
cogulata
|
cogulatum
|
| Genitiv |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulati
|
| Dativ |
cogulato
|
cogulatae
|
cogulato
|
| Akkusativ |
cogulatum
|
cogulatam
|
cogulatum
|
| Ablativ |
cogulato
|
cogulata
|
cogulato
|
| Vokativ |
cogulate
|
cogulata
|
cogulatum
|
Plural
| Nominativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
| Genitiv |
cogulatorum
|
cogulatarum
|
cogulatorum
|
| Dativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Akkusativ |
cogulatos
|
cogulatas
|
cogulata
|
| Ablativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Vokativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulaturus
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
| Genitiv |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulaturi
|
| Dativ |
cogulaturo
|
cogulaturae
|
cogulaturo
|
| Akkusativ |
cogulaturum
|
cogulaturam
|
cogulaturum
|
| Ablativ |
cogulaturo
|
cogulatura
|
cogulaturo
|
| Vokativ |
cogulature
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
Plural
| Nominativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
| Genitiv |
cogulaturorum
|
cogulaturarum
|
cogulaturorum
|
| Dativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Akkusativ |
cogulaturos
|
cogulaturas
|
cogulatura
|
| Ablativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Vokativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cogulatum
|
cogulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulo
|
ich erstarre |
| 2. Person Singular |
cogulas
|
du erstarrst |
| 3. Person Singular |
cogulat
|
er/sie/es erstarrt |
| 1. Person Plural |
cogulamus
|
wir erstarren |
| 2. Person Plural |
cogulatis
|
ihr erstarrt |
| 3. Person Plural |
cogulant
|
sie erstarren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulor
|
ich werde erstarrt |
| 2. Person Singular |
cogularis cogulare
|
du wirst erstarrt |
| 3. Person Singular |
cogulatur
|
er/sie/es wird erstarrt |
| 1. Person Plural |
cogulamur
|
wir werden erstarrt |
| 2. Person Plural |
cogulamini
|
ihr werdet erstarrt |
| 3. Person Plural |
cogulantur
|
sie werden erstarrt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulem
|
ich erstarre |
| 2. Person Singular |
cogules
|
du erstarrest |
| 3. Person Singular |
cogulet
|
er/sie/es erstarre |
| 1. Person Plural |
cogulemus
|
wir erstarren |
| 2. Person Plural |
coguletis
|
ihr erstarret |
| 3. Person Plural |
cogulent
|
sie erstarren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coguler
|
ich werde erstarrt |
| 2. Person Singular |
coguleris cogulere
|
du werdest erstarrt |
| 3. Person Singular |
coguletur
|
er/sie/es werde erstarrt |
| 1. Person Plural |
cogulemur
|
wir werden erstarrt |
| 2. Person Plural |
cogulemini
|
ihr werdet erstarrt |
| 3. Person Plural |
cogulentur
|
sie werden erstarrt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabam
|
ich erstarrte |
| 2. Person Singular |
cogulabas
|
du erstarrtest |
| 3. Person Singular |
cogulabat
|
er/sie/es erstarrte |
| 1. Person Plural |
cogulabamus
|
wir erstarrten |
| 2. Person Plural |
cogulabatis
|
ihr erstarrtet |
| 3. Person Plural |
cogulabant
|
sie erstarrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabar
|
ich wurde erstarrt |
| 2. Person Singular |
cogulabaris cogulabare
|
du wurdest erstarrt |
| 3. Person Singular |
cogulabatur
|
er/sie/es wurde erstarrt |
| 1. Person Plural |
cogulabamur
|
wir wurden erstarrt |
| 2. Person Plural |
cogulabamini
|
ihr wurdet erstarrt |
| 3. Person Plural |
cogulabantur
|
sie wurden erstarrt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularem
|
ich erstarrte |
| 2. Person Singular |
cogulares
|
du erstarrtest |
| 3. Person Singular |
cogularet
|
er/sie/es erstarrte |
| 1. Person Plural |
cogularemus
|
wir erstarrten |
| 2. Person Plural |
cogularetis
|
ihr erstarrtet |
| 3. Person Plural |
cogularent
|
sie erstarrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularer
|
ich würde erstarrt |
| 2. Person Singular |
cogulareris cogularere
|
du würdest erstarrt |
| 3. Person Singular |
cogularetur
|
er/sie/es würde erstarrt |
| 1. Person Plural |
cogularemur
|
wir würden erstarrt |
| 2. Person Plural |
cogularemini
|
ihr würdet erstarrt |
| 3. Person Plural |
cogularentur
|
sie würden erstarrt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabo
|
ich werde erstarren |
| 2. Person Singular |
cogulabis
|
du wirst erstarren |
| 3. Person Singular |
cogulabit
|
er/sie/es wird erstarren |
| 1. Person Plural |
cogulabimus
|
wir werden erstarren |
| 2. Person Plural |
cogulabitis
|
ihr werdet erstarren |
| 3. Person Plural |
cogulabunt
|
sie werden erstarren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabor
|
ich werde erstarrt |
| 2. Person Singular |
cogulaberis cogulabere
|
du wirst erstarrt |
| 3. Person Singular |
cogulabitur
|
er/sie/es wird erstarrt |
| 1. Person Plural |
cogulabimur
|
wir werden erstarrt |
| 2. Person Plural |
cogulabimini
|
ihr werdet erstarrt |
| 3. Person Plural |
cogulabuntur
|
sie werden erstarrt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavi
|
ich bin erstarrt |
| 2. Person Singular |
cogulavisti
|
du bist erstarrt |
| 3. Person Singular |
cogulavit
|
er/sie/es ist erstarrt |
| 1. Person Plural |
cogulavimus
|
wir sind erstarrt |
| 2. Person Plural |
cogulavistis
|
ihr seid erstarrt |
| 3. Person Plural |
cogulaverunt cogulavere
|
sie sind erstarrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sum
|
ich bin erstarrt worden |
| 2. Person Singular |
cogulatus es
|
du bist erstarrt worden |
| 3. Person Singular |
cogulatus est
|
er/sie/es ist erstarrt worden |
| 1. Person Plural |
cogulati sumus
|
wir sind erstarrt worden |
| 2. Person Plural |
cogulati estis
|
ihr seid erstarrt worden |
| 3. Person Plural |
cogulati sunt
|
sie sind erstarrt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaverim
|
ich sei erstarrt |
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
du seiest erstarrt |
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
er/sie/es sei erstarrt |
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
wir seien erstarrt |
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
ihr seiet erstarrt |
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
sie seien erstarrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sim
|
ich sei erstarrt worden |
| 2. Person Singular |
cogulatus sis
|
du seiest erstarrt worden |
| 3. Person Singular |
cogulatus sit
|
er/sie/es sei erstarrt worden |
| 1. Person Plural |
cogulati simus
|
wir seien erstarrt worden |
| 2. Person Plural |
cogulati sitis
|
ihr seiet erstarrt worden |
| 3. Person Plural |
cogulati sint
|
sie seien erstarrt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaveram
|
ich war erstarrt |
| 2. Person Singular |
cogulaveras
|
du warst erstarrt |
| 3. Person Singular |
cogulaverat
|
er/sie/es war erstarrt |
| 1. Person Plural |
cogulaveramus
|
wir waren erstarrt |
| 2. Person Plural |
cogulaveratis
|
ihr wart erstarrt |
| 3. Person Plural |
cogulaverant
|
sie waren erstarrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus eram
|
ich war erstarrt worden |
| 2. Person Singular |
cogulatus eras
|
du warst erstarrt worden |
| 3. Person Singular |
cogulatus erat
|
er/sie/es war erstarrt worden |
| 1. Person Plural |
cogulati eramus
|
wir waren erstarrt worden |
| 2. Person Plural |
cogulati eratis
|
ihr warst erstarrt worden |
| 3. Person Plural |
cogulati erant
|
sie waren erstarrt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavissem
|
ich wäre erstarrt |
| 2. Person Singular |
cogulavisses
|
du wärest erstarrt |
| 3. Person Singular |
cogulavisset
|
er/sie/es wäre erstarrt |
| 1. Person Plural |
cogulavissemus
|
wir wären erstarrt |
| 2. Person Plural |
cogulavissetis
|
ihr wäret erstarrt |
| 3. Person Plural |
cogulavissent
|
sie wären erstarrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus essem
|
ich wäre erstarrt worden |
| 2. Person Singular |
cogulatus esses
|
du wärest erstarrt worden |
| 3. Person Singular |
cogulatus esset
|
er/sie/es wäre erstarrt worden |
| 1. Person Plural |
cogulati essemus
|
wir wären erstarrt worden |
| 2. Person Plural |
cogulati essetis
|
ihr wäret erstarrt worden |
| 3. Person Plural |
cogulati essent
|
sie wären erstarrt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavero
|
ich werde erstarrt sein |
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
du wirst erstarrt sein |
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
er/sie/es wird erstarrt sein |
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
wir werden erstarrt sein |
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
ihr werdet erstarrt sein |
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
sie werden erstarrt sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus ero
|
ich werde erstarrt worden sein |
| 2. Person Singular |
cogulatus eris
|
du werdest erstarrt worden sein |
| 3. Person Singular |
cogulatus erit
|
er/sie/es werde erstarrt worden sein |
| 1. Person Plural |
cogulati erimus
|
wir werden erstarrt worden sein |
| 2. Person Plural |
cogulati eritis
|
ihr werdet erstarrt worden sein |
| 3. Person Plural |
cogulati erunt
|
sie werden erstarrt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulare
|
erstarren |
| Vorzeitigkeit |
cogulavisse
|
erstarrt haben |
| Nachzeitigkeit |
cogulaturum esse
|
erstarren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulari cogularier
|
erstarrt werden |
| Vorzeitigkeit |
cogulatum esse
|
erstarrt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
cogulatum iri
|
künftig erstarrt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cogula
|
erstarre! |
| 2. Person Plural |
cogulate
|
erstarrt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cogulato
|
| 3. Person Singular |
cogulato
|
| 2. Person Plural |
cogulatote
|
| 3. Person Plural |
cogulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cogulare
|
das Erstarren |
| Genitiv |
cogulandi
|
des Erstarrens |
| Dativ |
cogulando
|
dem Erstarren |
| Akkusativ |
cogulandum
|
das Erstarren |
| Ablativ |
cogulando
|
durch das Erstarren |
| Vokativ |
cogulande
|
Erstarren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulandus
|
cogulanda
|
cogulandum
|
| Genitiv |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulandi
|
| Dativ |
cogulando
|
cogulandae
|
cogulando
|
| Akkusativ |
cogulandum
|
cogulandam
|
cogulandum
|
| Ablativ |
cogulando
|
cogulanda
|
cogulando
|
| Vokativ |
cogulande
|
cogulanda
|
cogulandum
|
Plural
| Nominativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
| Genitiv |
cogulandorum
|
cogulandarum
|
cogulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cogulandos
|
cogulandas
|
cogulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
| Genitiv |
cogulantis
|
cogulantis
|
cogulantis
|
| Dativ |
cogulanti
|
cogulanti
|
cogulanti
|
| Akkusativ |
cogulantem
|
cogulantem
|
cogulans
|
| Ablativ |
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
| Vokativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
Plural
| Nominativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Genitiv |
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
| Dativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Akkusativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Ablativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Vokativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulatus
|
cogulata
|
cogulatum
|
| Genitiv |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulati
|
| Dativ |
cogulato
|
cogulatae
|
cogulato
|
| Akkusativ |
cogulatum
|
cogulatam
|
cogulatum
|
| Ablativ |
cogulato
|
cogulata
|
cogulato
|
| Vokativ |
cogulate
|
cogulata
|
cogulatum
|
Plural
| Nominativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
| Genitiv |
cogulatorum
|
cogulatarum
|
cogulatorum
|
| Dativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Akkusativ |
cogulatos
|
cogulatas
|
cogulata
|
| Ablativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Vokativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulaturus
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
| Genitiv |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulaturi
|
| Dativ |
cogulaturo
|
cogulaturae
|
cogulaturo
|
| Akkusativ |
cogulaturum
|
cogulaturam
|
cogulaturum
|
| Ablativ |
cogulaturo
|
cogulatura
|
cogulaturo
|
| Vokativ |
cogulature
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
Plural
| Nominativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
| Genitiv |
cogulaturorum
|
cogulaturarum
|
cogulaturorum
|
| Dativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Akkusativ |
cogulaturos
|
cogulaturas
|
cogulatura
|
| Ablativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Vokativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cogulatum
|
cogulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulo
|
|
| 2. Person Singular |
cogulas
|
|
| 3. Person Singular |
cogulat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulamus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulatis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulor
|
|
| 2. Person Singular |
cogularis cogulare
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulamur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulamini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulem
|
|
| 2. Person Singular |
cogules
|
|
| 3. Person Singular |
cogulet
|
|
| 1. Person Plural |
cogulemus
|
|
| 2. Person Plural |
coguletis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coguler
|
|
| 2. Person Singular |
coguleris cogulere
|
|
| 3. Person Singular |
coguletur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulemur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulemini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabam
|
|
| 2. Person Singular |
cogulabas
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabamus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabatis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabar
|
|
| 2. Person Singular |
cogulabaris cogulabare
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabatur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabamur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabamini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularem
|
|
| 2. Person Singular |
cogulares
|
|
| 3. Person Singular |
cogularet
|
|
| 1. Person Plural |
cogularemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogularetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogularent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularer
|
|
| 2. Person Singular |
cogulareris cogularere
|
|
| 3. Person Singular |
cogularetur
|
|
| 1. Person Plural |
cogularemur
|
|
| 2. Person Plural |
cogularemini
|
|
| 3. Person Plural |
cogularentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabo
|
|
| 2. Person Singular |
cogulabis
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabitis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabor
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaberis cogulabere
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabitur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabimur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabimini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavi
|
|
| 2. Person Singular |
cogulavisti
|
|
| 3. Person Singular |
cogulavit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulavimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulavistis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverunt cogulavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus es
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus est
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati estis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaverim
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati simus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaveram
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaveras
|
|
| 3. Person Singular |
cogulaverat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavissem
|
|
| 2. Person Singular |
cogulavisses
|
|
| 3. Person Singular |
cogulavisset
|
|
| 1. Person Plural |
cogulavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavero
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulare
|
|
| Vorzeitigkeit |
cogulavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
cogulaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulari cogularier
|
|
| Vorzeitigkeit |
cogulatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
cogulatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cogula
|
! |
| 2. Person Plural |
cogulate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cogulato
|
| 3. Person Singular |
cogulato
|
| 2. Person Plural |
cogulatote
|
| 3. Person Plural |
cogulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cogulare
|
das |
| Genitiv |
cogulandi
|
des es |
| Dativ |
cogulando
|
dem |
| Akkusativ |
cogulandum
|
das |
| Ablativ |
cogulando
|
durch das |
| Vokativ |
cogulande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulandus
|
cogulanda
|
cogulandum
|
| Genitiv |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulandi
|
| Dativ |
cogulando
|
cogulandae
|
cogulando
|
| Akkusativ |
cogulandum
|
cogulandam
|
cogulandum
|
| Ablativ |
cogulando
|
cogulanda
|
cogulando
|
| Vokativ |
cogulande
|
cogulanda
|
cogulandum
|
Plural
| Nominativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
| Genitiv |
cogulandorum
|
cogulandarum
|
cogulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cogulandos
|
cogulandas
|
cogulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
| Genitiv |
cogulantis
|
cogulantis
|
cogulantis
|
| Dativ |
cogulanti
|
cogulanti
|
cogulanti
|
| Akkusativ |
cogulantem
|
cogulantem
|
cogulans
|
| Ablativ |
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
| Vokativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
Plural
| Nominativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Genitiv |
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
| Dativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Akkusativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Ablativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Vokativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulatus
|
cogulata
|
cogulatum
|
| Genitiv |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulati
|
| Dativ |
cogulato
|
cogulatae
|
cogulato
|
| Akkusativ |
cogulatum
|
cogulatam
|
cogulatum
|
| Ablativ |
cogulato
|
cogulata
|
cogulato
|
| Vokativ |
cogulate
|
cogulata
|
cogulatum
|
Plural
| Nominativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
| Genitiv |
cogulatorum
|
cogulatarum
|
cogulatorum
|
| Dativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Akkusativ |
cogulatos
|
cogulatas
|
cogulata
|
| Ablativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Vokativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulaturus
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
| Genitiv |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulaturi
|
| Dativ |
cogulaturo
|
cogulaturae
|
cogulaturo
|
| Akkusativ |
cogulaturum
|
cogulaturam
|
cogulaturum
|
| Ablativ |
cogulaturo
|
cogulatura
|
cogulaturo
|
| Vokativ |
cogulature
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
Plural
| Nominativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
| Genitiv |
cogulaturorum
|
cogulaturarum
|
cogulaturorum
|
| Dativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Akkusativ |
cogulaturos
|
cogulaturas
|
cogulatura
|
| Ablativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Vokativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cogulatum
|
cogulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulo
|
ich gefriere |
| 2. Person Singular |
cogulas
|
du gefrierst |
| 3. Person Singular |
cogulat
|
er/sie/es gefriert |
| 1. Person Plural |
cogulamus
|
wir gefrieren |
| 2. Person Plural |
cogulatis
|
ihr gefriert |
| 3. Person Plural |
cogulant
|
sie gefrieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulor
|
ich werde gefroren |
| 2. Person Singular |
cogularis cogulare
|
du wirst gefroren |
| 3. Person Singular |
cogulatur
|
er/sie/es wird gefroren |
| 1. Person Plural |
cogulamur
|
wir werden gefroren |
| 2. Person Plural |
cogulamini
|
ihr werdet gefroren |
| 3. Person Plural |
cogulantur
|
sie werden gefroren |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulem
|
ich gefriere |
| 2. Person Singular |
cogules
|
du gefrierest |
| 3. Person Singular |
cogulet
|
er/sie/es gefriere |
| 1. Person Plural |
cogulemus
|
wir gefrieren |
| 2. Person Plural |
coguletis
|
ihr gefrieret |
| 3. Person Plural |
cogulent
|
sie gefrieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coguler
|
ich werde gefroren |
| 2. Person Singular |
coguleris cogulere
|
du werdest gefroren |
| 3. Person Singular |
coguletur
|
er/sie/es werde gefroren |
| 1. Person Plural |
cogulemur
|
wir werden gefroren |
| 2. Person Plural |
cogulemini
|
ihr werdet gefroren |
| 3. Person Plural |
cogulentur
|
sie werden gefroren |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabam
|
ich gefror |
| 2. Person Singular |
cogulabas
|
du gefrorst |
| 3. Person Singular |
cogulabat
|
er/sie/es gefror |
| 1. Person Plural |
cogulabamus
|
wir gefroren |
| 2. Person Plural |
cogulabatis
|
ihr gefrort |
| 3. Person Plural |
cogulabant
|
sie gefroren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabar
|
ich wurde gefroren |
| 2. Person Singular |
cogulabaris cogulabare
|
du wurdest gefroren |
| 3. Person Singular |
cogulabatur
|
er/sie/es wurde gefroren |
| 1. Person Plural |
cogulabamur
|
wir wurden gefroren |
| 2. Person Plural |
cogulabamini
|
ihr wurdet gefroren |
| 3. Person Plural |
cogulabantur
|
sie wurden gefroren |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularem
|
ich gefröre |
| 2. Person Singular |
cogulares
|
du gefrörest |
| 3. Person Singular |
cogularet
|
er/sie/es gefröre |
| 1. Person Plural |
cogularemus
|
wir gefrören |
| 2. Person Plural |
cogularetis
|
ihr gefröret |
| 3. Person Plural |
cogularent
|
sie gefrören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularer
|
ich würde gefroren |
| 2. Person Singular |
cogulareris cogularere
|
du würdest gefroren |
| 3. Person Singular |
cogularetur
|
er/sie/es würde gefroren |
| 1. Person Plural |
cogularemur
|
wir würden gefroren |
| 2. Person Plural |
cogularemini
|
ihr würdet gefroren |
| 3. Person Plural |
cogularentur
|
sie würden gefroren |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabo
|
ich werde gefrieren |
| 2. Person Singular |
cogulabis
|
du wirst gefrieren |
| 3. Person Singular |
cogulabit
|
er/sie/es wird gefrieren |
| 1. Person Plural |
cogulabimus
|
wir werden gefrieren |
| 2. Person Plural |
cogulabitis
|
ihr werdet gefrieren |
| 3. Person Plural |
cogulabunt
|
sie werden gefrieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabor
|
ich werde gefroren |
| 2. Person Singular |
cogulaberis cogulabere
|
du wirst gefroren |
| 3. Person Singular |
cogulabitur
|
er/sie/es wird gefroren |
| 1. Person Plural |
cogulabimur
|
wir werden gefroren |
| 2. Person Plural |
cogulabimini
|
ihr werdet gefroren |
| 3. Person Plural |
cogulabuntur
|
sie werden gefroren |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavi
|
ich habe gefroren |
| 2. Person Singular |
cogulavisti
|
du hast gefroren |
| 3. Person Singular |
cogulavit
|
er/sie/es hat gefroren |
| 1. Person Plural |
cogulavimus
|
wir haben gefroren |
| 2. Person Plural |
cogulavistis
|
ihr habt gefroren |
| 3. Person Plural |
cogulaverunt cogulavere
|
sie haben gefroren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sum
|
ich bin gefroren worden |
| 2. Person Singular |
cogulatus es
|
du bist gefroren worden |
| 3. Person Singular |
cogulatus est
|
er/sie/es ist gefroren worden |
| 1. Person Plural |
cogulati sumus
|
wir sind gefroren worden |
| 2. Person Plural |
cogulati estis
|
ihr seid gefroren worden |
| 3. Person Plural |
cogulati sunt
|
sie sind gefroren worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaverim
|
ich habe gefroren |
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
du habest gefroren |
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
er/sie/es habe gefroren |
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
wir haben gefroren |
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
ihr habet gefroren |
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
sie haben gefroren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sim
|
ich sei gefroren worden |
| 2. Person Singular |
cogulatus sis
|
du seiest gefroren worden |
| 3. Person Singular |
cogulatus sit
|
er/sie/es sei gefroren worden |
| 1. Person Plural |
cogulati simus
|
wir seien gefroren worden |
| 2. Person Plural |
cogulati sitis
|
ihr seiet gefroren worden |
| 3. Person Plural |
cogulati sint
|
sie seien gefroren worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaveram
|
ich hatte gefroren |
| 2. Person Singular |
cogulaveras
|
du hattest gefroren |
| 3. Person Singular |
cogulaverat
|
er/sie/es hatte gefroren |
| 1. Person Plural |
cogulaveramus
|
wir hatten gefroren |
| 2. Person Plural |
cogulaveratis
|
ihr hattet gefroren |
| 3. Person Plural |
cogulaverant
|
sie hatten gefroren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus eram
|
ich war gefroren worden |
| 2. Person Singular |
cogulatus eras
|
du warst gefroren worden |
| 3. Person Singular |
cogulatus erat
|
er/sie/es war gefroren worden |
| 1. Person Plural |
cogulati eramus
|
wir waren gefroren worden |
| 2. Person Plural |
cogulati eratis
|
ihr warst gefroren worden |
| 3. Person Plural |
cogulati erant
|
sie waren gefroren worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavissem
|
ich hätte gefroren |
| 2. Person Singular |
cogulavisses
|
du hättest gefroren |
| 3. Person Singular |
cogulavisset
|
er/sie/es hätte gefroren |
| 1. Person Plural |
cogulavissemus
|
wir hätten gefroren |
| 2. Person Plural |
cogulavissetis
|
ihr hättet gefroren |
| 3. Person Plural |
cogulavissent
|
sie hätten gefroren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus essem
|
ich wäre gefroren worden |
| 2. Person Singular |
cogulatus esses
|
du wärest gefroren worden |
| 3. Person Singular |
cogulatus esset
|
er/sie/es wäre gefroren worden |
| 1. Person Plural |
cogulati essemus
|
wir wären gefroren worden |
| 2. Person Plural |
cogulati essetis
|
ihr wäret gefroren worden |
| 3. Person Plural |
cogulati essent
|
sie wären gefroren worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavero
|
ich werde gefroren haben |
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
du wirst gefroren haben |
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
er/sie/es wird gefroren haben |
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
wir werden gefroren haben |
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
ihr werdet gefroren haben |
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
sie werden gefroren haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus ero
|
ich werde gefroren worden sein |
| 2. Person Singular |
cogulatus eris
|
du werdest gefroren worden sein |
| 3. Person Singular |
cogulatus erit
|
er/sie/es werde gefroren worden sein |
| 1. Person Plural |
cogulati erimus
|
wir werden gefroren worden sein |
| 2. Person Plural |
cogulati eritis
|
ihr werdet gefroren worden sein |
| 3. Person Plural |
cogulati erunt
|
sie werden gefroren worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulare
|
gefrieren |
| Vorzeitigkeit |
cogulavisse
|
gefroren haben |
| Nachzeitigkeit |
cogulaturum esse
|
gefrieren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulari cogularier
|
gefroren werden |
| Vorzeitigkeit |
cogulatum esse
|
gefroren worden sein |
| Nachzeitigkeit |
cogulatum iri
|
künftig gefroren werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cogula
|
gefriere! |
| 2. Person Plural |
cogulate
|
gefriert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cogulato
|
| 3. Person Singular |
cogulato
|
| 2. Person Plural |
cogulatote
|
| 3. Person Plural |
cogulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cogulare
|
das Gefrieren |
| Genitiv |
cogulandi
|
des Gefrierens |
| Dativ |
cogulando
|
dem Gefrieren |
| Akkusativ |
cogulandum
|
das Gefrieren |
| Ablativ |
cogulando
|
durch das Gefrieren |
| Vokativ |
cogulande
|
Gefrieren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulandus
|
cogulanda
|
cogulandum
|
| Genitiv |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulandi
|
| Dativ |
cogulando
|
cogulandae
|
cogulando
|
| Akkusativ |
cogulandum
|
cogulandam
|
cogulandum
|
| Ablativ |
cogulando
|
cogulanda
|
cogulando
|
| Vokativ |
cogulande
|
cogulanda
|
cogulandum
|
Plural
| Nominativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
| Genitiv |
cogulandorum
|
cogulandarum
|
cogulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cogulandos
|
cogulandas
|
cogulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
| Genitiv |
cogulantis
|
cogulantis
|
cogulantis
|
| Dativ |
cogulanti
|
cogulanti
|
cogulanti
|
| Akkusativ |
cogulantem
|
cogulantem
|
cogulans
|
| Ablativ |
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
| Vokativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
Plural
| Nominativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Genitiv |
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
| Dativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Akkusativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Ablativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Vokativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulatus
|
cogulata
|
cogulatum
|
| Genitiv |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulati
|
| Dativ |
cogulato
|
cogulatae
|
cogulato
|
| Akkusativ |
cogulatum
|
cogulatam
|
cogulatum
|
| Ablativ |
cogulato
|
cogulata
|
cogulato
|
| Vokativ |
cogulate
|
cogulata
|
cogulatum
|
Plural
| Nominativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
| Genitiv |
cogulatorum
|
cogulatarum
|
cogulatorum
|
| Dativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Akkusativ |
cogulatos
|
cogulatas
|
cogulata
|
| Ablativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Vokativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulaturus
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
| Genitiv |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulaturi
|
| Dativ |
cogulaturo
|
cogulaturae
|
cogulaturo
|
| Akkusativ |
cogulaturum
|
cogulaturam
|
cogulaturum
|
| Ablativ |
cogulaturo
|
cogulatura
|
cogulaturo
|
| Vokativ |
cogulature
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
Plural
| Nominativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
| Genitiv |
cogulaturorum
|
cogulaturarum
|
cogulaturorum
|
| Dativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Akkusativ |
cogulaturos
|
cogulaturas
|
cogulatura
|
| Ablativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Vokativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cogulatum
|
cogulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulo
|
|
| 2. Person Singular |
cogulas
|
|
| 3. Person Singular |
cogulat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulamus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulatis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulor
|
|
| 2. Person Singular |
cogularis cogulare
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulamur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulamini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulem
|
|
| 2. Person Singular |
cogules
|
|
| 3. Person Singular |
cogulet
|
|
| 1. Person Plural |
cogulemus
|
|
| 2. Person Plural |
coguletis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coguler
|
|
| 2. Person Singular |
coguleris cogulere
|
|
| 3. Person Singular |
coguletur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulemur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulemini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabam
|
|
| 2. Person Singular |
cogulabas
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabamus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabatis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabar
|
|
| 2. Person Singular |
cogulabaris cogulabare
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabatur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabamur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabamini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularem
|
|
| 2. Person Singular |
cogulares
|
|
| 3. Person Singular |
cogularet
|
|
| 1. Person Plural |
cogularemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogularetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogularent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularer
|
|
| 2. Person Singular |
cogulareris cogularere
|
|
| 3. Person Singular |
cogularetur
|
|
| 1. Person Plural |
cogularemur
|
|
| 2. Person Plural |
cogularemini
|
|
| 3. Person Plural |
cogularentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabo
|
|
| 2. Person Singular |
cogulabis
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabitis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabor
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaberis cogulabere
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabitur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabimur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabimini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavi
|
|
| 2. Person Singular |
cogulavisti
|
|
| 3. Person Singular |
cogulavit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulavimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulavistis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverunt cogulavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus es
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus est
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati estis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaverim
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati simus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaveram
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaveras
|
|
| 3. Person Singular |
cogulaverat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavissem
|
|
| 2. Person Singular |
cogulavisses
|
|
| 3. Person Singular |
cogulavisset
|
|
| 1. Person Plural |
cogulavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavero
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulare
|
|
| Vorzeitigkeit |
cogulavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
cogulaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulari cogularier
|
|
| Vorzeitigkeit |
cogulatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
cogulatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cogula
|
! |
| 2. Person Plural |
cogulate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cogulato
|
| 3. Person Singular |
cogulato
|
| 2. Person Plural |
cogulatote
|
| 3. Person Plural |
cogulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cogulare
|
das |
| Genitiv |
cogulandi
|
des es |
| Dativ |
cogulando
|
dem |
| Akkusativ |
cogulandum
|
das |
| Ablativ |
cogulando
|
durch das |
| Vokativ |
cogulande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulandus
|
cogulanda
|
cogulandum
|
| Genitiv |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulandi
|
| Dativ |
cogulando
|
cogulandae
|
cogulando
|
| Akkusativ |
cogulandum
|
cogulandam
|
cogulandum
|
| Ablativ |
cogulando
|
cogulanda
|
cogulando
|
| Vokativ |
cogulande
|
cogulanda
|
cogulandum
|
Plural
| Nominativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
| Genitiv |
cogulandorum
|
cogulandarum
|
cogulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cogulandos
|
cogulandas
|
cogulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
| Genitiv |
cogulantis
|
cogulantis
|
cogulantis
|
| Dativ |
cogulanti
|
cogulanti
|
cogulanti
|
| Akkusativ |
cogulantem
|
cogulantem
|
cogulans
|
| Ablativ |
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
| Vokativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
Plural
| Nominativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Genitiv |
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
| Dativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Akkusativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Ablativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Vokativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulatus
|
cogulata
|
cogulatum
|
| Genitiv |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulati
|
| Dativ |
cogulato
|
cogulatae
|
cogulato
|
| Akkusativ |
cogulatum
|
cogulatam
|
cogulatum
|
| Ablativ |
cogulato
|
cogulata
|
cogulato
|
| Vokativ |
cogulate
|
cogulata
|
cogulatum
|
Plural
| Nominativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
| Genitiv |
cogulatorum
|
cogulatarum
|
cogulatorum
|
| Dativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Akkusativ |
cogulatos
|
cogulatas
|
cogulata
|
| Ablativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Vokativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulaturus
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
| Genitiv |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulaturi
|
| Dativ |
cogulaturo
|
cogulaturae
|
cogulaturo
|
| Akkusativ |
cogulaturum
|
cogulaturam
|
cogulaturum
|
| Ablativ |
cogulaturo
|
cogulatura
|
cogulaturo
|
| Vokativ |
cogulature
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
Plural
| Nominativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
| Genitiv |
cogulaturorum
|
cogulaturarum
|
cogulaturorum
|
| Dativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Akkusativ |
cogulaturos
|
cogulaturas
|
cogulatura
|
| Ablativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Vokativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cogulatum
|
cogulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulo
|
|
| 2. Person Singular |
cogulas
|
|
| 3. Person Singular |
cogulat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulamus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulatis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulor
|
|
| 2. Person Singular |
cogularis cogulare
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulamur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulamini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulem
|
|
| 2. Person Singular |
cogules
|
|
| 3. Person Singular |
cogulet
|
|
| 1. Person Plural |
cogulemus
|
|
| 2. Person Plural |
coguletis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coguler
|
|
| 2. Person Singular |
coguleris cogulere
|
|
| 3. Person Singular |
coguletur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulemur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulemini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabam
|
|
| 2. Person Singular |
cogulabas
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabamus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabatis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabar
|
|
| 2. Person Singular |
cogulabaris cogulabare
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabatur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabamur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabamini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularem
|
|
| 2. Person Singular |
cogulares
|
|
| 3. Person Singular |
cogularet
|
|
| 1. Person Plural |
cogularemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogularetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogularent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularer
|
|
| 2. Person Singular |
cogulareris cogularere
|
|
| 3. Person Singular |
cogularetur
|
|
| 1. Person Plural |
cogularemur
|
|
| 2. Person Plural |
cogularemini
|
|
| 3. Person Plural |
cogularentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabo
|
|
| 2. Person Singular |
cogulabis
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabitis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabor
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaberis cogulabere
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabitur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabimur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabimini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavi
|
|
| 2. Person Singular |
cogulavisti
|
|
| 3. Person Singular |
cogulavit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulavimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulavistis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverunt cogulavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus es
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus est
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati estis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaverim
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati simus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaveram
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaveras
|
|
| 3. Person Singular |
cogulaverat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavissem
|
|
| 2. Person Singular |
cogulavisses
|
|
| 3. Person Singular |
cogulavisset
|
|
| 1. Person Plural |
cogulavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavero
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulare
|
|
| Vorzeitigkeit |
cogulavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
cogulaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulari cogularier
|
|
| Vorzeitigkeit |
cogulatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
cogulatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cogula
|
! |
| 2. Person Plural |
cogulate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cogulato
|
| 3. Person Singular |
cogulato
|
| 2. Person Plural |
cogulatote
|
| 3. Person Plural |
cogulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cogulare
|
das |
| Genitiv |
cogulandi
|
des es |
| Dativ |
cogulando
|
dem |
| Akkusativ |
cogulandum
|
das |
| Ablativ |
cogulando
|
durch das |
| Vokativ |
cogulande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulandus
|
cogulanda
|
cogulandum
|
| Genitiv |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulandi
|
| Dativ |
cogulando
|
cogulandae
|
cogulando
|
| Akkusativ |
cogulandum
|
cogulandam
|
cogulandum
|
| Ablativ |
cogulando
|
cogulanda
|
cogulando
|
| Vokativ |
cogulande
|
cogulanda
|
cogulandum
|
Plural
| Nominativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
| Genitiv |
cogulandorum
|
cogulandarum
|
cogulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cogulandos
|
cogulandas
|
cogulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
| Genitiv |
cogulantis
|
cogulantis
|
cogulantis
|
| Dativ |
cogulanti
|
cogulanti
|
cogulanti
|
| Akkusativ |
cogulantem
|
cogulantem
|
cogulans
|
| Ablativ |
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
| Vokativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
Plural
| Nominativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Genitiv |
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
| Dativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Akkusativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Ablativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Vokativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulatus
|
cogulata
|
cogulatum
|
| Genitiv |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulati
|
| Dativ |
cogulato
|
cogulatae
|
cogulato
|
| Akkusativ |
cogulatum
|
cogulatam
|
cogulatum
|
| Ablativ |
cogulato
|
cogulata
|
cogulato
|
| Vokativ |
cogulate
|
cogulata
|
cogulatum
|
Plural
| Nominativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
| Genitiv |
cogulatorum
|
cogulatarum
|
cogulatorum
|
| Dativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Akkusativ |
cogulatos
|
cogulatas
|
cogulata
|
| Ablativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Vokativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulaturus
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
| Genitiv |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulaturi
|
| Dativ |
cogulaturo
|
cogulaturae
|
cogulaturo
|
| Akkusativ |
cogulaturum
|
cogulaturam
|
cogulaturum
|
| Ablativ |
cogulaturo
|
cogulatura
|
cogulaturo
|
| Vokativ |
cogulature
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
Plural
| Nominativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
| Genitiv |
cogulaturorum
|
cogulaturarum
|
cogulaturorum
|
| Dativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Akkusativ |
cogulaturos
|
cogulaturas
|
cogulatura
|
| Ablativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Vokativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cogulatum
|
cogulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulo
|
|
| 2. Person Singular |
cogulas
|
|
| 3. Person Singular |
cogulat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulamus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulatis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulor
|
|
| 2. Person Singular |
cogularis cogulare
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulamur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulamini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulem
|
|
| 2. Person Singular |
cogules
|
|
| 3. Person Singular |
cogulet
|
|
| 1. Person Plural |
cogulemus
|
|
| 2. Person Plural |
coguletis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
coguler
|
|
| 2. Person Singular |
coguleris cogulere
|
|
| 3. Person Singular |
coguletur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulemur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulemini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabam
|
|
| 2. Person Singular |
cogulabas
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabamus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabatis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabar
|
|
| 2. Person Singular |
cogulabaris cogulabare
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabatur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabamur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabamini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularem
|
|
| 2. Person Singular |
cogulares
|
|
| 3. Person Singular |
cogularet
|
|
| 1. Person Plural |
cogularemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogularetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogularent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogularer
|
|
| 2. Person Singular |
cogulareris cogularere
|
|
| 3. Person Singular |
cogularetur
|
|
| 1. Person Plural |
cogularemur
|
|
| 2. Person Plural |
cogularemini
|
|
| 3. Person Plural |
cogularentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabo
|
|
| 2. Person Singular |
cogulabis
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabitis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulabor
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaberis cogulabere
|
|
| 3. Person Singular |
cogulabitur
|
|
| 1. Person Plural |
cogulabimur
|
|
| 2. Person Plural |
cogulabimini
|
|
| 3. Person Plural |
cogulabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavi
|
|
| 2. Person Singular |
cogulavisti
|
|
| 3. Person Singular |
cogulavit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulavimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulavistis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverunt cogulavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus es
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus est
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati estis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaverim
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati simus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulaveram
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaveras
|
|
| 3. Person Singular |
cogulaverat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavissem
|
|
| 2. Person Singular |
cogulavisses
|
|
| 3. Person Singular |
cogulavisset
|
|
| 1. Person Plural |
cogulavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulavero
|
|
| 2. Person Singular |
cogulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
cogulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
cogulatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
cogulatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
cogulatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
cogulati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
cogulati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
cogulati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulare
|
|
| Vorzeitigkeit |
cogulavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
cogulaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
cogulari cogularier
|
|
| Vorzeitigkeit |
cogulatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
cogulatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
cogula
|
! |
| 2. Person Plural |
cogulate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
cogulato
|
| 3. Person Singular |
cogulato
|
| 2. Person Plural |
cogulatote
|
| 3. Person Plural |
cogulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
cogulare
|
das |
| Genitiv |
cogulandi
|
des es |
| Dativ |
cogulando
|
dem |
| Akkusativ |
cogulandum
|
das |
| Ablativ |
cogulando
|
durch das |
| Vokativ |
cogulande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulandus
|
cogulanda
|
cogulandum
|
| Genitiv |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulandi
|
| Dativ |
cogulando
|
cogulandae
|
cogulando
|
| Akkusativ |
cogulandum
|
cogulandam
|
cogulandum
|
| Ablativ |
cogulando
|
cogulanda
|
cogulando
|
| Vokativ |
cogulande
|
cogulanda
|
cogulandum
|
Plural
| Nominativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
| Genitiv |
cogulandorum
|
cogulandarum
|
cogulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
cogulandos
|
cogulandas
|
cogulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
cogulandi
|
cogulandae
|
cogulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
| Genitiv |
cogulantis
|
cogulantis
|
cogulantis
|
| Dativ |
cogulanti
|
cogulanti
|
cogulanti
|
| Akkusativ |
cogulantem
|
cogulantem
|
cogulans
|
| Ablativ |
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
cogulanti cogulante
|
| Vokativ |
cogulans
|
cogulans
|
cogulans
|
Plural
| Nominativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Genitiv |
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
cogulantium cogulantum
|
| Dativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Akkusativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
| Ablativ |
cogulantibus
|
cogulantibus
|
cogulantibus
|
| Vokativ |
cogulantes
|
cogulantes
|
cogulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulatus
|
cogulata
|
cogulatum
|
| Genitiv |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulati
|
| Dativ |
cogulato
|
cogulatae
|
cogulato
|
| Akkusativ |
cogulatum
|
cogulatam
|
cogulatum
|
| Ablativ |
cogulato
|
cogulata
|
cogulato
|
| Vokativ |
cogulate
|
cogulata
|
cogulatum
|
Plural
| Nominativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
| Genitiv |
cogulatorum
|
cogulatarum
|
cogulatorum
|
| Dativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Akkusativ |
cogulatos
|
cogulatas
|
cogulata
|
| Ablativ |
cogulatis
|
cogulatis
|
cogulatis
|
| Vokativ |
cogulati
|
cogulatae
|
cogulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
cogulaturus
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
| Genitiv |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulaturi
|
| Dativ |
cogulaturo
|
cogulaturae
|
cogulaturo
|
| Akkusativ |
cogulaturum
|
cogulaturam
|
cogulaturum
|
| Ablativ |
cogulaturo
|
cogulatura
|
cogulaturo
|
| Vokativ |
cogulature
|
cogulatura
|
cogulaturum
|
Plural
| Nominativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
| Genitiv |
cogulaturorum
|
cogulaturarum
|
cogulaturorum
|
| Dativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Akkusativ |
cogulaturos
|
cogulaturas
|
cogulatura
|
| Ablativ |
cogulaturis
|
cogulaturis
|
cogulaturis
|
| Vokativ |
cogulaturi
|
cogulaturae
|
cogulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
cogulatum
|
cogulatu
|