Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaeto
|
ich freue |
| 2. Person Singular |
collaetas
|
du freust |
| 3. Person Singular |
collaetat
|
er/sie/es freut |
| 1. Person Plural |
collaetamus
|
wir freuen |
| 2. Person Plural |
collaetatis
|
ihr freut |
| 3. Person Plural |
collaetant
|
sie freuen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaetor
|
ich werde gefreut |
| 2. Person Singular |
collaetaris collaetare
|
du wirst gefreut |
| 3. Person Singular |
collaetatur
|
er/sie/es wird gefreut |
| 1. Person Plural |
collaetamur
|
wir werden gefreut |
| 2. Person Plural |
collaetamini
|
ihr werdet gefreut |
| 3. Person Plural |
collaetantur
|
sie werden gefreut |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaetem
|
ich freue |
| 2. Person Singular |
collaetes
|
du freuest |
| 3. Person Singular |
collaetet
|
er/sie/es freue |
| 1. Person Plural |
collaetemus
|
wir freuen |
| 2. Person Plural |
collaetetis
|
ihr freuet |
| 3. Person Plural |
collaetent
|
sie freuen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaeter
|
ich werde gefreut |
| 2. Person Singular |
collaeteris collaetere
|
du werdest gefreut |
| 3. Person Singular |
collaetetur
|
er/sie/es werde gefreut |
| 1. Person Plural |
collaetemur
|
wir werden gefreut |
| 2. Person Plural |
collaetemini
|
ihr werdet gefreut |
| 3. Person Plural |
collaetentur
|
sie werden gefreut |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaetabam
|
ich freute |
| 2. Person Singular |
collaetabas
|
du freutest |
| 3. Person Singular |
collaetabat
|
er/sie/es freute |
| 1. Person Plural |
collaetabamus
|
wir freuten |
| 2. Person Plural |
collaetabatis
|
ihr freutet |
| 3. Person Plural |
collaetabant
|
sie freuten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaetabar
|
ich wurde gefreut |
| 2. Person Singular |
collaetabaris collaetabare
|
du wurdest gefreut |
| 3. Person Singular |
collaetabatur
|
er/sie/es wurde gefreut |
| 1. Person Plural |
collaetabamur
|
wir wurden gefreut |
| 2. Person Plural |
collaetabamini
|
ihr wurdet gefreut |
| 3. Person Plural |
collaetabantur
|
sie wurden gefreut |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaetarem
|
ich freute |
| 2. Person Singular |
collaetares
|
du freutest |
| 3. Person Singular |
collaetaret
|
er/sie/es freute |
| 1. Person Plural |
collaetaremus
|
wir freuten |
| 2. Person Plural |
collaetaretis
|
ihr freutet |
| 3. Person Plural |
collaetarent
|
sie freuten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaetarer
|
ich würde gefreut |
| 2. Person Singular |
collaetareris collaetarere
|
du würdest gefreut |
| 3. Person Singular |
collaetaretur
|
er/sie/es würde gefreut |
| 1. Person Plural |
collaetaremur
|
wir würden gefreut |
| 2. Person Plural |
collaetaremini
|
ihr würdet gefreut |
| 3. Person Plural |
collaetarentur
|
sie würden gefreut |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaetabo
|
ich werde freuen |
| 2. Person Singular |
collaetabis
|
du wirst freuen |
| 3. Person Singular |
collaetabit
|
er/sie/es wird freuen |
| 1. Person Plural |
collaetabimus
|
wir werden freuen |
| 2. Person Plural |
collaetabitis
|
ihr werdet freuen |
| 3. Person Plural |
collaetabunt
|
sie werden freuen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaetabor
|
ich werde gefreut |
| 2. Person Singular |
collaetaberis collaetabere
|
du wirst gefreut |
| 3. Person Singular |
collaetabitur
|
er/sie/es wird gefreut |
| 1. Person Plural |
collaetabimur
|
wir werden gefreut |
| 2. Person Plural |
collaetabimini
|
ihr werdet gefreut |
| 3. Person Plural |
collaetabuntur
|
sie werden gefreut |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe gefreut |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast gefreut |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat gefreut |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben gefreut |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt gefreut |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben gefreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaetatus sum
|
ich bin gefreut worden |
| 2. Person Singular |
collaetatus es
|
du bist gefreut worden |
| 3. Person Singular |
collaetatus est
|
er/sie/es ist gefreut worden |
| 1. Person Plural |
collaetati sumus
|
wir sind gefreut worden |
| 2. Person Plural |
collaetati estis
|
ihr seid gefreut worden |
| 3. Person Plural |
collaetati sunt
|
sie sind gefreut worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe gefreut |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest gefreut |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe gefreut |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben gefreut |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet gefreut |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben gefreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaetatus sim
|
ich sei gefreut worden |
| 2. Person Singular |
collaetatus sis
|
du seiest gefreut worden |
| 3. Person Singular |
collaetatus sit
|
er/sie/es sei gefreut worden |
| 1. Person Plural |
collaetati simus
|
wir seien gefreut worden |
| 2. Person Plural |
collaetati sitis
|
ihr seiet gefreut worden |
| 3. Person Plural |
collaetati sint
|
sie seien gefreut worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte gefreut |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest gefreut |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte gefreut |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten gefreut |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet gefreut |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten gefreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaetatus eram
|
ich war gefreut worden |
| 2. Person Singular |
collaetatus eras
|
du warst gefreut worden |
| 3. Person Singular |
collaetatus erat
|
er/sie/es war gefreut worden |
| 1. Person Plural |
collaetati eramus
|
wir waren gefreut worden |
| 2. Person Plural |
collaetati eratis
|
ihr warst gefreut worden |
| 3. Person Plural |
collaetati erant
|
sie waren gefreut worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte gefreut |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest gefreut |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte gefreut |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten gefreut |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet gefreut |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten gefreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaetatus essem
|
ich wäre gefreut worden |
| 2. Person Singular |
collaetatus esses
|
du wärest gefreut worden |
| 3. Person Singular |
collaetatus esset
|
er/sie/es wäre gefreut worden |
| 1. Person Plural |
collaetati essemus
|
wir wären gefreut worden |
| 2. Person Plural |
collaetati essetis
|
ihr wäret gefreut worden |
| 3. Person Plural |
collaetati essent
|
sie wären gefreut worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde gefreut haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst gefreut haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird gefreut haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden gefreut haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet gefreut haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden gefreut haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaetatus ero
|
ich werde gefreut worden sein |
| 2. Person Singular |
collaetatus eris
|
du werdest gefreut worden sein |
| 3. Person Singular |
collaetatus erit
|
er/sie/es werde gefreut worden sein |
| 1. Person Plural |
collaetati erimus
|
wir werden gefreut worden sein |
| 2. Person Plural |
collaetati eritis
|
ihr werdet gefreut worden sein |
| 3. Person Plural |
collaetati erunt
|
sie werden gefreut worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collaetare
|
freuen |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
gefreut haben |
| Nachzeitigkeit |
collaetaturum esse
|
freuen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collaetari collaetarier
|
gefreut werden |
| Vorzeitigkeit |
collaetatum esse
|
gefreut worden sein |
| Nachzeitigkeit |
collaetatum iri
|
künftig gefreut werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
collaeta
|
freue! |
| 2. Person Plural |
collaetate
|
freut! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
collaetato
|
| 3. Person Singular |
collaetato
|
| 2. Person Plural |
collaetatote
|
| 3. Person Plural |
collaetanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
collaetare
|
das Freuen |
| Genitiv |
collaetandi
|
des Freuens |
| Dativ |
collaetando
|
dem Freuen |
| Akkusativ |
collaetandum
|
das Freuen |
| Ablativ |
collaetando
|
durch das Freuen |
| Vokativ |
collaetande
|
Freuen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaetandus
|
collaetanda
|
collaetandum
|
| Genitiv |
collaetandi
|
collaetandae
|
collaetandi
|
| Dativ |
collaetando
|
collaetandae
|
collaetando
|
| Akkusativ |
collaetandum
|
collaetandam
|
collaetandum
|
| Ablativ |
collaetando
|
collaetanda
|
collaetando
|
| Vokativ |
collaetande
|
collaetanda
|
collaetandum
|
Plural
| Nominativ |
collaetandi
|
collaetandae
|
collaetanda
|
| Genitiv |
collaetandorum
|
collaetandarum
|
collaetandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
collaetandos
|
collaetandas
|
collaetanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
collaetandi
|
collaetandae
|
collaetanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaetans
|
collaetans
|
collaetans
|
| Genitiv |
collaetantis
|
collaetantis
|
collaetantis
|
| Dativ |
collaetanti
|
collaetanti
|
collaetanti
|
| Akkusativ |
collaetantem
|
collaetantem
|
collaetans
|
| Ablativ |
collaetanti collaetante
|
collaetanti collaetante
|
collaetanti collaetante
|
| Vokativ |
collaetans
|
collaetans
|
collaetans
|
Plural
| Nominativ |
collaetantes
|
collaetantes
|
collaetantia
|
| Genitiv |
collaetantium collaetantum
|
collaetantium collaetantum
|
collaetantium collaetantum
|
| Dativ |
collaetantibus
|
collaetantibus
|
collaetantibus
|
| Akkusativ |
collaetantes
|
collaetantes
|
collaetantia
|
| Ablativ |
collaetantibus
|
collaetantibus
|
collaetantibus
|
| Vokativ |
collaetantes
|
collaetantes
|
collaetantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaetatus
|
collaetata
|
collaetatum
|
| Genitiv |
collaetati
|
collaetatae
|
collaetati
|
| Dativ |
collaetato
|
collaetatae
|
collaetato
|
| Akkusativ |
collaetatum
|
collaetatam
|
collaetatum
|
| Ablativ |
collaetato
|
collaetata
|
collaetato
|
| Vokativ |
collaetate
|
collaetata
|
collaetatum
|
Plural
| Nominativ |
collaetati
|
collaetatae
|
collaetata
|
| Genitiv |
collaetatorum
|
collaetatarum
|
collaetatorum
|
| Dativ |
collaetatis
|
collaetatis
|
collaetatis
|
| Akkusativ |
collaetatos
|
collaetatas
|
collaetata
|
| Ablativ |
collaetatis
|
collaetatis
|
collaetatis
|
| Vokativ |
collaetati
|
collaetatae
|
collaetata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaetaturus
|
collaetatura
|
collaetaturum
|
| Genitiv |
collaetaturi
|
collaetaturae
|
collaetaturi
|
| Dativ |
collaetaturo
|
collaetaturae
|
collaetaturo
|
| Akkusativ |
collaetaturum
|
collaetaturam
|
collaetaturum
|
| Ablativ |
collaetaturo
|
collaetatura
|
collaetaturo
|
| Vokativ |
collaetature
|
collaetatura
|
collaetaturum
|
Plural
| Nominativ |
collaetaturi
|
collaetaturae
|
collaetatura
|
| Genitiv |
collaetaturorum
|
collaetaturarum
|
collaetaturorum
|
| Dativ |
collaetaturis
|
collaetaturis
|
collaetaturis
|
| Akkusativ |
collaetaturos
|
collaetaturas
|
collaetatura
|
| Ablativ |
collaetaturis
|
collaetaturis
|
collaetaturis
|
| Vokativ |
collaetaturi
|
collaetaturae
|
collaetatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
collaetatum
|
collaetatu
|