Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxo
|
ich erschlaffe |
| 2. Person Singular |
collaxas
|
du erschlaffst |
| 3. Person Singular |
collaxat
|
er/sie/es erschlafft |
| 1. Person Plural |
collaxamus
|
wir erschlaffen |
| 2. Person Plural |
collaxatis
|
ihr erschlafft |
| 3. Person Plural |
collaxant
|
sie erschlaffen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxor
|
ich werde erschlafft |
| 2. Person Singular |
collaxaris collaxare
|
du wirst erschlafft |
| 3. Person Singular |
collaxatur
|
er/sie/es wird erschlafft |
| 1. Person Plural |
collaxamur
|
wir werden erschlafft |
| 2. Person Plural |
collaxamini
|
ihr werdet erschlafft |
| 3. Person Plural |
collaxantur
|
sie werden erschlafft |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxem
|
ich erschlaffe |
| 2. Person Singular |
collaxes
|
du erschlaffest |
| 3. Person Singular |
collaxet
|
er/sie/es erschlaffe |
| 1. Person Plural |
collaxemus
|
wir erschlaffen |
| 2. Person Plural |
collaxetis
|
ihr erschlaffet |
| 3. Person Plural |
collaxent
|
sie erschlaffen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxer
|
ich werde erschlafft |
| 2. Person Singular |
collaxeris collaxere
|
du werdest erschlafft |
| 3. Person Singular |
collaxetur
|
er/sie/es werde erschlafft |
| 1. Person Plural |
collaxemur
|
wir werden erschlafft |
| 2. Person Plural |
collaxemini
|
ihr werdet erschlafft |
| 3. Person Plural |
collaxentur
|
sie werden erschlafft |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxabam
|
ich erschlaffte |
| 2. Person Singular |
collaxabas
|
du erschlafftest |
| 3. Person Singular |
collaxabat
|
er/sie/es erschlaffte |
| 1. Person Plural |
collaxabamus
|
wir erschlafften |
| 2. Person Plural |
collaxabatis
|
ihr erschlafftet |
| 3. Person Plural |
collaxabant
|
sie erschlafften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxabar
|
ich wurde erschlafft |
| 2. Person Singular |
collaxabaris collaxabare
|
du wurdest erschlafft |
| 3. Person Singular |
collaxabatur
|
er/sie/es wurde erschlafft |
| 1. Person Plural |
collaxabamur
|
wir wurden erschlafft |
| 2. Person Plural |
collaxabamini
|
ihr wurdet erschlafft |
| 3. Person Plural |
collaxabantur
|
sie wurden erschlafft |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxarem
|
ich erschlaffte |
| 2. Person Singular |
collaxares
|
du erschlafftest |
| 3. Person Singular |
collaxaret
|
er/sie/es erschlaffte |
| 1. Person Plural |
collaxaremus
|
wir erschlafften |
| 2. Person Plural |
collaxaretis
|
ihr erschlafftet |
| 3. Person Plural |
collaxarent
|
sie erschlafften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxarer
|
ich würde erschlafft |
| 2. Person Singular |
collaxareris collaxarere
|
du würdest erschlafft |
| 3. Person Singular |
collaxaretur
|
er/sie/es würde erschlafft |
| 1. Person Plural |
collaxaremur
|
wir würden erschlafft |
| 2. Person Plural |
collaxaremini
|
ihr würdet erschlafft |
| 3. Person Plural |
collaxarentur
|
sie würden erschlafft |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxabo
|
ich werde erschlaffen |
| 2. Person Singular |
collaxabis
|
du wirst erschlaffen |
| 3. Person Singular |
collaxabit
|
er/sie/es wird erschlaffen |
| 1. Person Plural |
collaxabimus
|
wir werden erschlaffen |
| 2. Person Plural |
collaxabitis
|
ihr werdet erschlaffen |
| 3. Person Plural |
collaxabunt
|
sie werden erschlaffen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxabor
|
ich werde erschlafft |
| 2. Person Singular |
collaxaberis collaxabere
|
du wirst erschlafft |
| 3. Person Singular |
collaxabitur
|
er/sie/es wird erschlafft |
| 1. Person Plural |
collaxabimur
|
wir werden erschlafft |
| 2. Person Plural |
collaxabimini
|
ihr werdet erschlafft |
| 3. Person Plural |
collaxabuntur
|
sie werden erschlafft |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxavi
|
ich bin erschlafft |
| 2. Person Singular |
collaxavisti
|
du bist erschlafft |
| 3. Person Singular |
collaxavit
|
er/sie/es ist erschlafft |
| 1. Person Plural |
collaxavimus
|
wir sind erschlafft |
| 2. Person Plural |
collaxavistis
|
ihr seid erschlafft |
| 3. Person Plural |
collaxaverunt collaxavere
|
sie sind erschlafft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxatus sum
|
ich bin erschlafft worden |
| 2. Person Singular |
collaxatus es
|
du bist erschlafft worden |
| 3. Person Singular |
collaxatus est
|
er/sie/es ist erschlafft worden |
| 1. Person Plural |
collaxati sumus
|
wir sind erschlafft worden |
| 2. Person Plural |
collaxati estis
|
ihr seid erschlafft worden |
| 3. Person Plural |
collaxati sunt
|
sie sind erschlafft worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxaverim
|
ich sei erschlafft |
| 2. Person Singular |
collaxaveris
|
du seiest erschlafft |
| 3. Person Singular |
collaxaverit
|
er/sie/es sei erschlafft |
| 1. Person Plural |
collaxaverimus
|
wir seien erschlafft |
| 2. Person Plural |
collaxaveritis
|
ihr seiet erschlafft |
| 3. Person Plural |
collaxaverint
|
sie seien erschlafft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxatus sim
|
ich sei erschlafft worden |
| 2. Person Singular |
collaxatus sis
|
du seiest erschlafft worden |
| 3. Person Singular |
collaxatus sit
|
er/sie/es sei erschlafft worden |
| 1. Person Plural |
collaxati simus
|
wir seien erschlafft worden |
| 2. Person Plural |
collaxati sitis
|
ihr seiet erschlafft worden |
| 3. Person Plural |
collaxati sint
|
sie seien erschlafft worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxaveram
|
ich war erschlafft |
| 2. Person Singular |
collaxaveras
|
du warst erschlafft |
| 3. Person Singular |
collaxaverat
|
er/sie/es war erschlafft |
| 1. Person Plural |
collaxaveramus
|
wir waren erschlafft |
| 2. Person Plural |
collaxaveratis
|
ihr wart erschlafft |
| 3. Person Plural |
collaxaverant
|
sie waren erschlafft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxatus eram
|
ich war erschlafft worden |
| 2. Person Singular |
collaxatus eras
|
du warst erschlafft worden |
| 3. Person Singular |
collaxatus erat
|
er/sie/es war erschlafft worden |
| 1. Person Plural |
collaxati eramus
|
wir waren erschlafft worden |
| 2. Person Plural |
collaxati eratis
|
ihr warst erschlafft worden |
| 3. Person Plural |
collaxati erant
|
sie waren erschlafft worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxavissem
|
ich wäre erschlafft |
| 2. Person Singular |
collaxavisses
|
du wärest erschlafft |
| 3. Person Singular |
collaxavisset
|
er/sie/es wäre erschlafft |
| 1. Person Plural |
collaxavissemus
|
wir wären erschlafft |
| 2. Person Plural |
collaxavissetis
|
ihr wäret erschlafft |
| 3. Person Plural |
collaxavissent
|
sie wären erschlafft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxatus essem
|
ich wäre erschlafft worden |
| 2. Person Singular |
collaxatus esses
|
du wärest erschlafft worden |
| 3. Person Singular |
collaxatus esset
|
er/sie/es wäre erschlafft worden |
| 1. Person Plural |
collaxati essemus
|
wir wären erschlafft worden |
| 2. Person Plural |
collaxati essetis
|
ihr wäret erschlafft worden |
| 3. Person Plural |
collaxati essent
|
sie wären erschlafft worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxavero
|
ich werde erschlafft sein |
| 2. Person Singular |
collaxaveris
|
du wirst erschlafft sein |
| 3. Person Singular |
collaxaverit
|
er/sie/es wird erschlafft sein |
| 1. Person Plural |
collaxaverimus
|
wir werden erschlafft sein |
| 2. Person Plural |
collaxaveritis
|
ihr werdet erschlafft sein |
| 3. Person Plural |
collaxaverint
|
sie werden erschlafft sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxatus ero
|
ich werde erschlafft worden sein |
| 2. Person Singular |
collaxatus eris
|
du werdest erschlafft worden sein |
| 3. Person Singular |
collaxatus erit
|
er/sie/es werde erschlafft worden sein |
| 1. Person Plural |
collaxati erimus
|
wir werden erschlafft worden sein |
| 2. Person Plural |
collaxati eritis
|
ihr werdet erschlafft worden sein |
| 3. Person Plural |
collaxati erunt
|
sie werden erschlafft worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collaxare
|
erschlaffen |
| Vorzeitigkeit |
collaxavisse
|
erschlafft haben |
| Nachzeitigkeit |
collaxaturum esse
|
erschlaffen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collaxari collaxarier
|
erschlafft werden |
| Vorzeitigkeit |
collaxatum esse
|
erschlafft worden sein |
| Nachzeitigkeit |
collaxatum iri
|
künftig erschlafft werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
collaxa
|
erschlaffe! |
| 2. Person Plural |
collaxate
|
erschlafft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
collaxato
|
| 3. Person Singular |
collaxato
|
| 2. Person Plural |
collaxatote
|
| 3. Person Plural |
collaxanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
collaxare
|
das Erschlaffen |
| Genitiv |
collaxandi
|
des Erschlaffens |
| Dativ |
collaxando
|
dem Erschlaffen |
| Akkusativ |
collaxandum
|
das Erschlaffen |
| Ablativ |
collaxando
|
durch das Erschlaffen |
| Vokativ |
collaxande
|
Erschlaffen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaxandus
|
collaxanda
|
collaxandum
|
| Genitiv |
collaxandi
|
collaxandae
|
collaxandi
|
| Dativ |
collaxando
|
collaxandae
|
collaxando
|
| Akkusativ |
collaxandum
|
collaxandam
|
collaxandum
|
| Ablativ |
collaxando
|
collaxanda
|
collaxando
|
| Vokativ |
collaxande
|
collaxanda
|
collaxandum
|
Plural
| Nominativ |
collaxandi
|
collaxandae
|
collaxanda
|
| Genitiv |
collaxandorum
|
collaxandarum
|
collaxandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
collaxandos
|
collaxandas
|
collaxanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
collaxandi
|
collaxandae
|
collaxanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaxans
|
collaxans
|
collaxans
|
| Genitiv |
collaxantis
|
collaxantis
|
collaxantis
|
| Dativ |
collaxanti
|
collaxanti
|
collaxanti
|
| Akkusativ |
collaxantem
|
collaxantem
|
collaxans
|
| Ablativ |
collaxanti collaxante
|
collaxanti collaxante
|
collaxanti collaxante
|
| Vokativ |
collaxans
|
collaxans
|
collaxans
|
Plural
| Nominativ |
collaxantes
|
collaxantes
|
collaxantia
|
| Genitiv |
collaxantium collaxantum
|
collaxantium collaxantum
|
collaxantium collaxantum
|
| Dativ |
collaxantibus
|
collaxantibus
|
collaxantibus
|
| Akkusativ |
collaxantes
|
collaxantes
|
collaxantia
|
| Ablativ |
collaxantibus
|
collaxantibus
|
collaxantibus
|
| Vokativ |
collaxantes
|
collaxantes
|
collaxantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaxatus
|
collaxata
|
collaxatum
|
| Genitiv |
collaxati
|
collaxatae
|
collaxati
|
| Dativ |
collaxato
|
collaxatae
|
collaxato
|
| Akkusativ |
collaxatum
|
collaxatam
|
collaxatum
|
| Ablativ |
collaxato
|
collaxata
|
collaxato
|
| Vokativ |
collaxate
|
collaxata
|
collaxatum
|
Plural
| Nominativ |
collaxati
|
collaxatae
|
collaxata
|
| Genitiv |
collaxatorum
|
collaxatarum
|
collaxatorum
|
| Dativ |
collaxatis
|
collaxatis
|
collaxatis
|
| Akkusativ |
collaxatos
|
collaxatas
|
collaxata
|
| Ablativ |
collaxatis
|
collaxatis
|
collaxatis
|
| Vokativ |
collaxati
|
collaxatae
|
collaxata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaxaturus
|
collaxatura
|
collaxaturum
|
| Genitiv |
collaxaturi
|
collaxaturae
|
collaxaturi
|
| Dativ |
collaxaturo
|
collaxaturae
|
collaxaturo
|
| Akkusativ |
collaxaturum
|
collaxaturam
|
collaxaturum
|
| Ablativ |
collaxaturo
|
collaxatura
|
collaxaturo
|
| Vokativ |
collaxature
|
collaxatura
|
collaxaturum
|
Plural
| Nominativ |
collaxaturi
|
collaxaturae
|
collaxatura
|
| Genitiv |
collaxaturorum
|
collaxaturarum
|
collaxaturorum
|
| Dativ |
collaxaturis
|
collaxaturis
|
collaxaturis
|
| Akkusativ |
collaxaturos
|
collaxaturas
|
collaxatura
|
| Ablativ |
collaxaturis
|
collaxaturis
|
collaxaturis
|
| Vokativ |
collaxaturi
|
collaxaturae
|
collaxatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
collaxatum
|
collaxatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxo
|
ich lockere; lockre |
| 2. Person Singular |
collaxas
|
du lockerst |
| 3. Person Singular |
collaxat
|
er/sie/es lockert |
| 1. Person Plural |
collaxamus
|
wir lockern |
| 2. Person Plural |
collaxatis
|
ihr lockert |
| 3. Person Plural |
collaxant
|
sie lockern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxor
|
ich werde gelockert |
| 2. Person Singular |
collaxaris collaxare
|
du wirst gelockert |
| 3. Person Singular |
collaxatur
|
er/sie/es wird gelockert |
| 1. Person Plural |
collaxamur
|
wir werden gelockert |
| 2. Person Plural |
collaxamini
|
ihr werdet gelockert |
| 3. Person Plural |
collaxantur
|
sie werden gelockert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxem
|
ich lockere; lockre |
| 2. Person Singular |
collaxes
|
du lockerest; lockrest |
| 3. Person Singular |
collaxet
|
er/sie/es lockere; lockre |
| 1. Person Plural |
collaxemus
|
wir lockeren |
| 2. Person Plural |
collaxetis
|
ihr lockeret |
| 3. Person Plural |
collaxent
|
sie lockeren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxer
|
ich werde gelockert |
| 2. Person Singular |
collaxeris collaxere
|
du werdest gelockert |
| 3. Person Singular |
collaxetur
|
er/sie/es werde gelockert |
| 1. Person Plural |
collaxemur
|
wir werden gelockert |
| 2. Person Plural |
collaxemini
|
ihr werdet gelockert |
| 3. Person Plural |
collaxentur
|
sie werden gelockert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxabam
|
ich lockerte |
| 2. Person Singular |
collaxabas
|
du lockertest |
| 3. Person Singular |
collaxabat
|
er/sie/es lockerte |
| 1. Person Plural |
collaxabamus
|
wir lockerten |
| 2. Person Plural |
collaxabatis
|
ihr lockertet |
| 3. Person Plural |
collaxabant
|
sie lockerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxabar
|
ich wurde gelockert |
| 2. Person Singular |
collaxabaris collaxabare
|
du wurdest gelockert |
| 3. Person Singular |
collaxabatur
|
er/sie/es wurde gelockert |
| 1. Person Plural |
collaxabamur
|
wir wurden gelockert |
| 2. Person Plural |
collaxabamini
|
ihr wurdet gelockert |
| 3. Person Plural |
collaxabantur
|
sie wurden gelockert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxarem
|
ich lockerte |
| 2. Person Singular |
collaxares
|
du lockertest |
| 3. Person Singular |
collaxaret
|
er/sie/es lockerte |
| 1. Person Plural |
collaxaremus
|
wir lockerten |
| 2. Person Plural |
collaxaretis
|
ihr lockertet |
| 3. Person Plural |
collaxarent
|
sie lockerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxarer
|
ich würde gelockert |
| 2. Person Singular |
collaxareris collaxarere
|
du würdest gelockert |
| 3. Person Singular |
collaxaretur
|
er/sie/es würde gelockert |
| 1. Person Plural |
collaxaremur
|
wir würden gelockert |
| 2. Person Plural |
collaxaremini
|
ihr würdet gelockert |
| 3. Person Plural |
collaxarentur
|
sie würden gelockert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxabo
|
ich werde lockern |
| 2. Person Singular |
collaxabis
|
du wirst lockern |
| 3. Person Singular |
collaxabit
|
er/sie/es wird lockern |
| 1. Person Plural |
collaxabimus
|
wir werden lockern |
| 2. Person Plural |
collaxabitis
|
ihr werdet lockern |
| 3. Person Plural |
collaxabunt
|
sie werden lockern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxabor
|
ich werde gelockert |
| 2. Person Singular |
collaxaberis collaxabere
|
du wirst gelockert |
| 3. Person Singular |
collaxabitur
|
er/sie/es wird gelockert |
| 1. Person Plural |
collaxabimur
|
wir werden gelockert |
| 2. Person Plural |
collaxabimini
|
ihr werdet gelockert |
| 3. Person Plural |
collaxabuntur
|
sie werden gelockert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxavi
|
ich habe gelockert |
| 2. Person Singular |
collaxavisti
|
du hast gelockert |
| 3. Person Singular |
collaxavit
|
er/sie/es hat gelockert |
| 1. Person Plural |
collaxavimus
|
wir haben gelockert |
| 2. Person Plural |
collaxavistis
|
ihr habt gelockert |
| 3. Person Plural |
collaxaverunt collaxavere
|
sie haben gelockert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxatus sum
|
ich bin gelockert worden |
| 2. Person Singular |
collaxatus es
|
du bist gelockert worden |
| 3. Person Singular |
collaxatus est
|
er/sie/es ist gelockert worden |
| 1. Person Plural |
collaxati sumus
|
wir sind gelockert worden |
| 2. Person Plural |
collaxati estis
|
ihr seid gelockert worden |
| 3. Person Plural |
collaxati sunt
|
sie sind gelockert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxaverim
|
ich habe gelockert |
| 2. Person Singular |
collaxaveris
|
du habest gelockert |
| 3. Person Singular |
collaxaverit
|
er/sie/es habe gelockert |
| 1. Person Plural |
collaxaverimus
|
wir haben gelockert |
| 2. Person Plural |
collaxaveritis
|
ihr habet gelockert |
| 3. Person Plural |
collaxaverint
|
sie haben gelockert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxatus sim
|
ich sei gelockert worden |
| 2. Person Singular |
collaxatus sis
|
du seiest gelockert worden |
| 3. Person Singular |
collaxatus sit
|
er/sie/es sei gelockert worden |
| 1. Person Plural |
collaxati simus
|
wir seien gelockert worden |
| 2. Person Plural |
collaxati sitis
|
ihr seiet gelockert worden |
| 3. Person Plural |
collaxati sint
|
sie seien gelockert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxaveram
|
ich hatte gelockert |
| 2. Person Singular |
collaxaveras
|
du hattest gelockert |
| 3. Person Singular |
collaxaverat
|
er/sie/es hatte gelockert |
| 1. Person Plural |
collaxaveramus
|
wir hatten gelockert |
| 2. Person Plural |
collaxaveratis
|
ihr hattet gelockert |
| 3. Person Plural |
collaxaverant
|
sie hatten gelockert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxatus eram
|
ich war gelockert worden |
| 2. Person Singular |
collaxatus eras
|
du warst gelockert worden |
| 3. Person Singular |
collaxatus erat
|
er/sie/es war gelockert worden |
| 1. Person Plural |
collaxati eramus
|
wir waren gelockert worden |
| 2. Person Plural |
collaxati eratis
|
ihr warst gelockert worden |
| 3. Person Plural |
collaxati erant
|
sie waren gelockert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxavissem
|
ich hätte gelockert |
| 2. Person Singular |
collaxavisses
|
du hättest gelockert |
| 3. Person Singular |
collaxavisset
|
er/sie/es hätte gelockert |
| 1. Person Plural |
collaxavissemus
|
wir hätten gelockert |
| 2. Person Plural |
collaxavissetis
|
ihr hättet gelockert |
| 3. Person Plural |
collaxavissent
|
sie hätten gelockert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxatus essem
|
ich wäre gelockert worden |
| 2. Person Singular |
collaxatus esses
|
du wärest gelockert worden |
| 3. Person Singular |
collaxatus esset
|
er/sie/es wäre gelockert worden |
| 1. Person Plural |
collaxati essemus
|
wir wären gelockert worden |
| 2. Person Plural |
collaxati essetis
|
ihr wäret gelockert worden |
| 3. Person Plural |
collaxati essent
|
sie wären gelockert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxavero
|
ich werde gelockert haben |
| 2. Person Singular |
collaxaveris
|
du wirst gelockert haben |
| 3. Person Singular |
collaxaverit
|
er/sie/es wird gelockert haben |
| 1. Person Plural |
collaxaverimus
|
wir werden gelockert haben |
| 2. Person Plural |
collaxaveritis
|
ihr werdet gelockert haben |
| 3. Person Plural |
collaxaverint
|
sie werden gelockert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxatus ero
|
ich werde gelockert worden sein |
| 2. Person Singular |
collaxatus eris
|
du werdest gelockert worden sein |
| 3. Person Singular |
collaxatus erit
|
er/sie/es werde gelockert worden sein |
| 1. Person Plural |
collaxati erimus
|
wir werden gelockert worden sein |
| 2. Person Plural |
collaxati eritis
|
ihr werdet gelockert worden sein |
| 3. Person Plural |
collaxati erunt
|
sie werden gelockert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collaxare
|
lockern |
| Vorzeitigkeit |
collaxavisse
|
gelockert haben |
| Nachzeitigkeit |
collaxaturum esse
|
lockern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collaxari collaxarier
|
gelockert werden |
| Vorzeitigkeit |
collaxatum esse
|
gelockert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
collaxatum iri
|
künftig gelockert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
collaxa
|
lockere; lockre! |
| 2. Person Plural |
collaxate
|
lockert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
collaxato
|
| 3. Person Singular |
collaxato
|
| 2. Person Plural |
collaxatote
|
| 3. Person Plural |
collaxanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
collaxare
|
das Lockern |
| Genitiv |
collaxandi
|
des Lockernes |
| Dativ |
collaxando
|
dem Lockern |
| Akkusativ |
collaxandum
|
das Lockern |
| Ablativ |
collaxando
|
durch das Lockern |
| Vokativ |
collaxande
|
Lockern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaxandus
|
collaxanda
|
collaxandum
|
| Genitiv |
collaxandi
|
collaxandae
|
collaxandi
|
| Dativ |
collaxando
|
collaxandae
|
collaxando
|
| Akkusativ |
collaxandum
|
collaxandam
|
collaxandum
|
| Ablativ |
collaxando
|
collaxanda
|
collaxando
|
| Vokativ |
collaxande
|
collaxanda
|
collaxandum
|
Plural
| Nominativ |
collaxandi
|
collaxandae
|
collaxanda
|
| Genitiv |
collaxandorum
|
collaxandarum
|
collaxandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
collaxandos
|
collaxandas
|
collaxanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
collaxandi
|
collaxandae
|
collaxanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaxans
|
collaxans
|
collaxans
|
| Genitiv |
collaxantis
|
collaxantis
|
collaxantis
|
| Dativ |
collaxanti
|
collaxanti
|
collaxanti
|
| Akkusativ |
collaxantem
|
collaxantem
|
collaxans
|
| Ablativ |
collaxanti collaxante
|
collaxanti collaxante
|
collaxanti collaxante
|
| Vokativ |
collaxans
|
collaxans
|
collaxans
|
Plural
| Nominativ |
collaxantes
|
collaxantes
|
collaxantia
|
| Genitiv |
collaxantium collaxantum
|
collaxantium collaxantum
|
collaxantium collaxantum
|
| Dativ |
collaxantibus
|
collaxantibus
|
collaxantibus
|
| Akkusativ |
collaxantes
|
collaxantes
|
collaxantia
|
| Ablativ |
collaxantibus
|
collaxantibus
|
collaxantibus
|
| Vokativ |
collaxantes
|
collaxantes
|
collaxantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaxatus
|
collaxata
|
collaxatum
|
| Genitiv |
collaxati
|
collaxatae
|
collaxati
|
| Dativ |
collaxato
|
collaxatae
|
collaxato
|
| Akkusativ |
collaxatum
|
collaxatam
|
collaxatum
|
| Ablativ |
collaxato
|
collaxata
|
collaxato
|
| Vokativ |
collaxate
|
collaxata
|
collaxatum
|
Plural
| Nominativ |
collaxati
|
collaxatae
|
collaxata
|
| Genitiv |
collaxatorum
|
collaxatarum
|
collaxatorum
|
| Dativ |
collaxatis
|
collaxatis
|
collaxatis
|
| Akkusativ |
collaxatos
|
collaxatas
|
collaxata
|
| Ablativ |
collaxatis
|
collaxatis
|
collaxatis
|
| Vokativ |
collaxati
|
collaxatae
|
collaxata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaxaturus
|
collaxatura
|
collaxaturum
|
| Genitiv |
collaxaturi
|
collaxaturae
|
collaxaturi
|
| Dativ |
collaxaturo
|
collaxaturae
|
collaxaturo
|
| Akkusativ |
collaxaturum
|
collaxaturam
|
collaxaturum
|
| Ablativ |
collaxaturo
|
collaxatura
|
collaxaturo
|
| Vokativ |
collaxature
|
collaxatura
|
collaxaturum
|
Plural
| Nominativ |
collaxaturi
|
collaxaturae
|
collaxatura
|
| Genitiv |
collaxaturorum
|
collaxaturarum
|
collaxaturorum
|
| Dativ |
collaxaturis
|
collaxaturis
|
collaxaturis
|
| Akkusativ |
collaxaturos
|
collaxaturas
|
collaxatura
|
| Ablativ |
collaxaturis
|
collaxaturis
|
collaxaturis
|
| Vokativ |
collaxaturi
|
collaxaturae
|
collaxatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
collaxatum
|
collaxatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxo
|
ich löse |
| 2. Person Singular |
collaxas
|
du löst |
| 3. Person Singular |
collaxat
|
er/sie/es löst |
| 1. Person Plural |
collaxamus
|
wir lösen |
| 2. Person Plural |
collaxatis
|
ihr löst |
| 3. Person Plural |
collaxant
|
sie lösen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxor
|
ich werde gelöst |
| 2. Person Singular |
collaxaris collaxare
|
du wirst gelöst |
| 3. Person Singular |
collaxatur
|
er/sie/es wird gelöst |
| 1. Person Plural |
collaxamur
|
wir werden gelöst |
| 2. Person Plural |
collaxamini
|
ihr werdet gelöst |
| 3. Person Plural |
collaxantur
|
sie werden gelöst |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxem
|
ich löse |
| 2. Person Singular |
collaxes
|
du lösest |
| 3. Person Singular |
collaxet
|
er/sie/es löse |
| 1. Person Plural |
collaxemus
|
wir lösen |
| 2. Person Plural |
collaxetis
|
ihr löset |
| 3. Person Plural |
collaxent
|
sie lösen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxer
|
ich werde gelöst |
| 2. Person Singular |
collaxeris collaxere
|
du werdest gelöst |
| 3. Person Singular |
collaxetur
|
er/sie/es werde gelöst |
| 1. Person Plural |
collaxemur
|
wir werden gelöst |
| 2. Person Plural |
collaxemini
|
ihr werdet gelöst |
| 3. Person Plural |
collaxentur
|
sie werden gelöst |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxabam
|
ich löste |
| 2. Person Singular |
collaxabas
|
du löstest |
| 3. Person Singular |
collaxabat
|
er/sie/es löste |
| 1. Person Plural |
collaxabamus
|
wir lösten |
| 2. Person Plural |
collaxabatis
|
ihr löstet |
| 3. Person Plural |
collaxabant
|
sie lösten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxabar
|
ich wurde gelöst |
| 2. Person Singular |
collaxabaris collaxabare
|
du wurdest gelöst |
| 3. Person Singular |
collaxabatur
|
er/sie/es wurde gelöst |
| 1. Person Plural |
collaxabamur
|
wir wurden gelöst |
| 2. Person Plural |
collaxabamini
|
ihr wurdet gelöst |
| 3. Person Plural |
collaxabantur
|
sie wurden gelöst |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxarem
|
ich löste |
| 2. Person Singular |
collaxares
|
du löstest |
| 3. Person Singular |
collaxaret
|
er/sie/es löste |
| 1. Person Plural |
collaxaremus
|
wir lösten |
| 2. Person Plural |
collaxaretis
|
ihr löstet |
| 3. Person Plural |
collaxarent
|
sie lösten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxarer
|
ich würde gelöst |
| 2. Person Singular |
collaxareris collaxarere
|
du würdest gelöst |
| 3. Person Singular |
collaxaretur
|
er/sie/es würde gelöst |
| 1. Person Plural |
collaxaremur
|
wir würden gelöst |
| 2. Person Plural |
collaxaremini
|
ihr würdet gelöst |
| 3. Person Plural |
collaxarentur
|
sie würden gelöst |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxabo
|
ich werde lösen |
| 2. Person Singular |
collaxabis
|
du wirst lösen |
| 3. Person Singular |
collaxabit
|
er/sie/es wird lösen |
| 1. Person Plural |
collaxabimus
|
wir werden lösen |
| 2. Person Plural |
collaxabitis
|
ihr werdet lösen |
| 3. Person Plural |
collaxabunt
|
sie werden lösen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxabor
|
ich werde gelöst |
| 2. Person Singular |
collaxaberis collaxabere
|
du wirst gelöst |
| 3. Person Singular |
collaxabitur
|
er/sie/es wird gelöst |
| 1. Person Plural |
collaxabimur
|
wir werden gelöst |
| 2. Person Plural |
collaxabimini
|
ihr werdet gelöst |
| 3. Person Plural |
collaxabuntur
|
sie werden gelöst |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxavi
|
ich habe gelöst |
| 2. Person Singular |
collaxavisti
|
du hast gelöst |
| 3. Person Singular |
collaxavit
|
er/sie/es hat gelöst |
| 1. Person Plural |
collaxavimus
|
wir haben gelöst |
| 2. Person Plural |
collaxavistis
|
ihr habt gelöst |
| 3. Person Plural |
collaxaverunt collaxavere
|
sie haben gelöst |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxatus sum
|
ich bin gelöst worden |
| 2. Person Singular |
collaxatus es
|
du bist gelöst worden |
| 3. Person Singular |
collaxatus est
|
er/sie/es ist gelöst worden |
| 1. Person Plural |
collaxati sumus
|
wir sind gelöst worden |
| 2. Person Plural |
collaxati estis
|
ihr seid gelöst worden |
| 3. Person Plural |
collaxati sunt
|
sie sind gelöst worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxaverim
|
ich habe gelöst |
| 2. Person Singular |
collaxaveris
|
du habest gelöst |
| 3. Person Singular |
collaxaverit
|
er/sie/es habe gelöst |
| 1. Person Plural |
collaxaverimus
|
wir haben gelöst |
| 2. Person Plural |
collaxaveritis
|
ihr habet gelöst |
| 3. Person Plural |
collaxaverint
|
sie haben gelöst |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxatus sim
|
ich sei gelöst worden |
| 2. Person Singular |
collaxatus sis
|
du seiest gelöst worden |
| 3. Person Singular |
collaxatus sit
|
er/sie/es sei gelöst worden |
| 1. Person Plural |
collaxati simus
|
wir seien gelöst worden |
| 2. Person Plural |
collaxati sitis
|
ihr seiet gelöst worden |
| 3. Person Plural |
collaxati sint
|
sie seien gelöst worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxaveram
|
ich hatte gelöst |
| 2. Person Singular |
collaxaveras
|
du hattest gelöst |
| 3. Person Singular |
collaxaverat
|
er/sie/es hatte gelöst |
| 1. Person Plural |
collaxaveramus
|
wir hatten gelöst |
| 2. Person Plural |
collaxaveratis
|
ihr hattet gelöst |
| 3. Person Plural |
collaxaverant
|
sie hatten gelöst |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxatus eram
|
ich war gelöst worden |
| 2. Person Singular |
collaxatus eras
|
du warst gelöst worden |
| 3. Person Singular |
collaxatus erat
|
er/sie/es war gelöst worden |
| 1. Person Plural |
collaxati eramus
|
wir waren gelöst worden |
| 2. Person Plural |
collaxati eratis
|
ihr warst gelöst worden |
| 3. Person Plural |
collaxati erant
|
sie waren gelöst worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxavissem
|
ich hätte gelöst |
| 2. Person Singular |
collaxavisses
|
du hättest gelöst |
| 3. Person Singular |
collaxavisset
|
er/sie/es hätte gelöst |
| 1. Person Plural |
collaxavissemus
|
wir hätten gelöst |
| 2. Person Plural |
collaxavissetis
|
ihr hättet gelöst |
| 3. Person Plural |
collaxavissent
|
sie hätten gelöst |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxatus essem
|
ich wäre gelöst worden |
| 2. Person Singular |
collaxatus esses
|
du wärest gelöst worden |
| 3. Person Singular |
collaxatus esset
|
er/sie/es wäre gelöst worden |
| 1. Person Plural |
collaxati essemus
|
wir wären gelöst worden |
| 2. Person Plural |
collaxati essetis
|
ihr wäret gelöst worden |
| 3. Person Plural |
collaxati essent
|
sie wären gelöst worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxavero
|
ich werde gelöst haben |
| 2. Person Singular |
collaxaveris
|
du wirst gelöst haben |
| 3. Person Singular |
collaxaverit
|
er/sie/es wird gelöst haben |
| 1. Person Plural |
collaxaverimus
|
wir werden gelöst haben |
| 2. Person Plural |
collaxaveritis
|
ihr werdet gelöst haben |
| 3. Person Plural |
collaxaverint
|
sie werden gelöst haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collaxatus ero
|
ich werde gelöst worden sein |
| 2. Person Singular |
collaxatus eris
|
du werdest gelöst worden sein |
| 3. Person Singular |
collaxatus erit
|
er/sie/es werde gelöst worden sein |
| 1. Person Plural |
collaxati erimus
|
wir werden gelöst worden sein |
| 2. Person Plural |
collaxati eritis
|
ihr werdet gelöst worden sein |
| 3. Person Plural |
collaxati erunt
|
sie werden gelöst worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collaxare
|
lösen |
| Vorzeitigkeit |
collaxavisse
|
gelöst haben |
| Nachzeitigkeit |
collaxaturum esse
|
lösen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collaxari collaxarier
|
gelöst werden |
| Vorzeitigkeit |
collaxatum esse
|
gelöst worden sein |
| Nachzeitigkeit |
collaxatum iri
|
künftig gelöst werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
collaxa
|
löse! |
| 2. Person Plural |
collaxate
|
löst! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
collaxato
|
| 3. Person Singular |
collaxato
|
| 2. Person Plural |
collaxatote
|
| 3. Person Plural |
collaxanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
collaxare
|
das Lösen |
| Genitiv |
collaxandi
|
des Lösens |
| Dativ |
collaxando
|
dem Lösen |
| Akkusativ |
collaxandum
|
das Lösen |
| Ablativ |
collaxando
|
durch das Lösen |
| Vokativ |
collaxande
|
Lösen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaxandus
|
collaxanda
|
collaxandum
|
| Genitiv |
collaxandi
|
collaxandae
|
collaxandi
|
| Dativ |
collaxando
|
collaxandae
|
collaxando
|
| Akkusativ |
collaxandum
|
collaxandam
|
collaxandum
|
| Ablativ |
collaxando
|
collaxanda
|
collaxando
|
| Vokativ |
collaxande
|
collaxanda
|
collaxandum
|
Plural
| Nominativ |
collaxandi
|
collaxandae
|
collaxanda
|
| Genitiv |
collaxandorum
|
collaxandarum
|
collaxandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
collaxandos
|
collaxandas
|
collaxanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
collaxandi
|
collaxandae
|
collaxanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaxans
|
collaxans
|
collaxans
|
| Genitiv |
collaxantis
|
collaxantis
|
collaxantis
|
| Dativ |
collaxanti
|
collaxanti
|
collaxanti
|
| Akkusativ |
collaxantem
|
collaxantem
|
collaxans
|
| Ablativ |
collaxanti collaxante
|
collaxanti collaxante
|
collaxanti collaxante
|
| Vokativ |
collaxans
|
collaxans
|
collaxans
|
Plural
| Nominativ |
collaxantes
|
collaxantes
|
collaxantia
|
| Genitiv |
collaxantium collaxantum
|
collaxantium collaxantum
|
collaxantium collaxantum
|
| Dativ |
collaxantibus
|
collaxantibus
|
collaxantibus
|
| Akkusativ |
collaxantes
|
collaxantes
|
collaxantia
|
| Ablativ |
collaxantibus
|
collaxantibus
|
collaxantibus
|
| Vokativ |
collaxantes
|
collaxantes
|
collaxantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaxatus
|
collaxata
|
collaxatum
|
| Genitiv |
collaxati
|
collaxatae
|
collaxati
|
| Dativ |
collaxato
|
collaxatae
|
collaxato
|
| Akkusativ |
collaxatum
|
collaxatam
|
collaxatum
|
| Ablativ |
collaxato
|
collaxata
|
collaxato
|
| Vokativ |
collaxate
|
collaxata
|
collaxatum
|
Plural
| Nominativ |
collaxati
|
collaxatae
|
collaxata
|
| Genitiv |
collaxatorum
|
collaxatarum
|
collaxatorum
|
| Dativ |
collaxatis
|
collaxatis
|
collaxatis
|
| Akkusativ |
collaxatos
|
collaxatas
|
collaxata
|
| Ablativ |
collaxatis
|
collaxatis
|
collaxatis
|
| Vokativ |
collaxati
|
collaxatae
|
collaxata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collaxaturus
|
collaxatura
|
collaxaturum
|
| Genitiv |
collaxaturi
|
collaxaturae
|
collaxaturi
|
| Dativ |
collaxaturo
|
collaxaturae
|
collaxaturo
|
| Akkusativ |
collaxaturum
|
collaxaturam
|
collaxaturum
|
| Ablativ |
collaxaturo
|
collaxatura
|
collaxaturo
|
| Vokativ |
collaxature
|
collaxatura
|
collaxaturum
|
Plural
| Nominativ |
collaxaturi
|
collaxaturae
|
collaxatura
|
| Genitiv |
collaxaturorum
|
collaxaturarum
|
collaxaturorum
|
| Dativ |
collaxaturis
|
collaxaturis
|
collaxaturis
|
| Akkusativ |
collaxaturos
|
collaxaturas
|
collaxatura
|
| Ablativ |
collaxaturis
|
collaxaturis
|
collaxaturis
|
| Vokativ |
collaxaturi
|
collaxaturae
|
collaxatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
collaxatum
|
collaxatu
|