Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimito
|
|
| 2. Person Singular |
collimitas
|
|
| 3. Person Singular |
collimitat
|
|
| 1. Person Plural |
collimitamus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitatis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitor
|
|
| 2. Person Singular |
collimitaris collimitare
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatur
|
|
| 1. Person Plural |
collimitamur
|
|
| 2. Person Plural |
collimitamini
|
|
| 3. Person Plural |
collimitantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitem
|
|
| 2. Person Singular |
collimites
|
|
| 3. Person Singular |
collimitet
|
|
| 1. Person Plural |
collimitemus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitetis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimiter
|
|
| 2. Person Singular |
collimiteris collimitere
|
|
| 3. Person Singular |
collimitetur
|
|
| 1. Person Plural |
collimitemur
|
|
| 2. Person Plural |
collimitemini
|
|
| 3. Person Plural |
collimitentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitabam
|
|
| 2. Person Singular |
collimitabas
|
|
| 3. Person Singular |
collimitabat
|
|
| 1. Person Plural |
collimitabamus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitabatis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitabar
|
|
| 2. Person Singular |
collimitabaris collimitabare
|
|
| 3. Person Singular |
collimitabatur
|
|
| 1. Person Plural |
collimitabamur
|
|
| 2. Person Plural |
collimitabamini
|
|
| 3. Person Plural |
collimitabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitarem
|
|
| 2. Person Singular |
collimitares
|
|
| 3. Person Singular |
collimitaret
|
|
| 1. Person Plural |
collimitaremus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitaretis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitarer
|
|
| 2. Person Singular |
collimitareris collimitarere
|
|
| 3. Person Singular |
collimitaretur
|
|
| 1. Person Plural |
collimitaremur
|
|
| 2. Person Plural |
collimitaremini
|
|
| 3. Person Plural |
collimitarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitabo
|
|
| 2. Person Singular |
collimitabis
|
|
| 3. Person Singular |
collimitabit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitabimus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitabitis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitabor
|
|
| 2. Person Singular |
collimitaberis collimitabere
|
|
| 3. Person Singular |
collimitabitur
|
|
| 1. Person Plural |
collimitabimur
|
|
| 2. Person Plural |
collimitabimini
|
|
| 3. Person Plural |
collimitabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitavi
|
|
| 2. Person Singular |
collimitavisti
|
|
| 3. Person Singular |
collimitavit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitavimus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitavistis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitaverunt collimitavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
collimitatus es
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatus est
|
|
| 1. Person Plural |
collimitati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitati estis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitaverim
|
|
| 2. Person Singular |
collimitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
collimitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
collimitatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitati simus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitaveram
|
|
| 2. Person Singular |
collimitaveras
|
|
| 3. Person Singular |
collimitaverat
|
|
| 1. Person Plural |
collimitaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
collimitatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
collimitati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitavissem
|
|
| 2. Person Singular |
collimitavisses
|
|
| 3. Person Singular |
collimitavisset
|
|
| 1. Person Plural |
collimitavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
collimitatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
collimitati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitavero
|
|
| 2. Person Singular |
collimitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
collimitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
collimitatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collimitare
|
|
| Vorzeitigkeit |
collimitavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
collimitaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collimitari collimitarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
collimitatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
collimitatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
collimita
|
! |
| 2. Person Plural |
collimitate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
collimitato
|
| 3. Person Singular |
collimitato
|
| 2. Person Plural |
collimitatote
|
| 3. Person Plural |
collimitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
collimitare
|
das |
| Genitiv |
collimitandi
|
des es |
| Dativ |
collimitando
|
dem |
| Akkusativ |
collimitandum
|
das |
| Ablativ |
collimitando
|
durch das |
| Vokativ |
collimitande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collimitandus
|
collimitanda
|
collimitandum
|
| Genitiv |
collimitandi
|
collimitandae
|
collimitandi
|
| Dativ |
collimitando
|
collimitandae
|
collimitando
|
| Akkusativ |
collimitandum
|
collimitandam
|
collimitandum
|
| Ablativ |
collimitando
|
collimitanda
|
collimitando
|
| Vokativ |
collimitande
|
collimitanda
|
collimitandum
|
Plural
| Nominativ |
collimitandi
|
collimitandae
|
collimitanda
|
| Genitiv |
collimitandorum
|
collimitandarum
|
collimitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
collimitandos
|
collimitandas
|
collimitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
collimitandi
|
collimitandae
|
collimitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collimitans
|
collimitans
|
collimitans
|
| Genitiv |
collimitantis
|
collimitantis
|
collimitantis
|
| Dativ |
collimitanti
|
collimitanti
|
collimitanti
|
| Akkusativ |
collimitantem
|
collimitantem
|
collimitans
|
| Ablativ |
collimitanti collimitante
|
collimitanti collimitante
|
collimitanti collimitante
|
| Vokativ |
collimitans
|
collimitans
|
collimitans
|
Plural
| Nominativ |
collimitantes
|
collimitantes
|
collimitantia
|
| Genitiv |
collimitantium collimitantum
|
collimitantium collimitantum
|
collimitantium collimitantum
|
| Dativ |
collimitantibus
|
collimitantibus
|
collimitantibus
|
| Akkusativ |
collimitantes
|
collimitantes
|
collimitantia
|
| Ablativ |
collimitantibus
|
collimitantibus
|
collimitantibus
|
| Vokativ |
collimitantes
|
collimitantes
|
collimitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collimitatus
|
collimitata
|
collimitatum
|
| Genitiv |
collimitati
|
collimitatae
|
collimitati
|
| Dativ |
collimitato
|
collimitatae
|
collimitato
|
| Akkusativ |
collimitatum
|
collimitatam
|
collimitatum
|
| Ablativ |
collimitato
|
collimitata
|
collimitato
|
| Vokativ |
collimitate
|
collimitata
|
collimitatum
|
Plural
| Nominativ |
collimitati
|
collimitatae
|
collimitata
|
| Genitiv |
collimitatorum
|
collimitatarum
|
collimitatorum
|
| Dativ |
collimitatis
|
collimitatis
|
collimitatis
|
| Akkusativ |
collimitatos
|
collimitatas
|
collimitata
|
| Ablativ |
collimitatis
|
collimitatis
|
collimitatis
|
| Vokativ |
collimitati
|
collimitatae
|
collimitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collimitaturus
|
collimitatura
|
collimitaturum
|
| Genitiv |
collimitaturi
|
collimitaturae
|
collimitaturi
|
| Dativ |
collimitaturo
|
collimitaturae
|
collimitaturo
|
| Akkusativ |
collimitaturum
|
collimitaturam
|
collimitaturum
|
| Ablativ |
collimitaturo
|
collimitatura
|
collimitaturo
|
| Vokativ |
collimitature
|
collimitatura
|
collimitaturum
|
Plural
| Nominativ |
collimitaturi
|
collimitaturae
|
collimitatura
|
| Genitiv |
collimitaturorum
|
collimitaturarum
|
collimitaturorum
|
| Dativ |
collimitaturis
|
collimitaturis
|
collimitaturis
|
| Akkusativ |
collimitaturos
|
collimitaturas
|
collimitatura
|
| Ablativ |
collimitaturis
|
collimitaturis
|
collimitaturis
|
| Vokativ |
collimitaturi
|
collimitaturae
|
collimitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
collimitatum
|
collimitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimito
|
|
| 2. Person Singular |
collimitas
|
|
| 3. Person Singular |
collimitat
|
|
| 1. Person Plural |
collimitamus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitatis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitor
|
|
| 2. Person Singular |
collimitaris collimitare
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatur
|
|
| 1. Person Plural |
collimitamur
|
|
| 2. Person Plural |
collimitamini
|
|
| 3. Person Plural |
collimitantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitem
|
|
| 2. Person Singular |
collimites
|
|
| 3. Person Singular |
collimitet
|
|
| 1. Person Plural |
collimitemus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitetis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimiter
|
|
| 2. Person Singular |
collimiteris collimitere
|
|
| 3. Person Singular |
collimitetur
|
|
| 1. Person Plural |
collimitemur
|
|
| 2. Person Plural |
collimitemini
|
|
| 3. Person Plural |
collimitentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitabam
|
|
| 2. Person Singular |
collimitabas
|
|
| 3. Person Singular |
collimitabat
|
|
| 1. Person Plural |
collimitabamus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitabatis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitabar
|
|
| 2. Person Singular |
collimitabaris collimitabare
|
|
| 3. Person Singular |
collimitabatur
|
|
| 1. Person Plural |
collimitabamur
|
|
| 2. Person Plural |
collimitabamini
|
|
| 3. Person Plural |
collimitabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitarem
|
|
| 2. Person Singular |
collimitares
|
|
| 3. Person Singular |
collimitaret
|
|
| 1. Person Plural |
collimitaremus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitaretis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitarer
|
|
| 2. Person Singular |
collimitareris collimitarere
|
|
| 3. Person Singular |
collimitaretur
|
|
| 1. Person Plural |
collimitaremur
|
|
| 2. Person Plural |
collimitaremini
|
|
| 3. Person Plural |
collimitarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitabo
|
|
| 2. Person Singular |
collimitabis
|
|
| 3. Person Singular |
collimitabit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitabimus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitabitis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitabor
|
|
| 2. Person Singular |
collimitaberis collimitabere
|
|
| 3. Person Singular |
collimitabitur
|
|
| 1. Person Plural |
collimitabimur
|
|
| 2. Person Plural |
collimitabimini
|
|
| 3. Person Plural |
collimitabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitavi
|
|
| 2. Person Singular |
collimitavisti
|
|
| 3. Person Singular |
collimitavit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitavimus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitavistis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitaverunt collimitavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
collimitatus es
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatus est
|
|
| 1. Person Plural |
collimitati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitati estis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitaverim
|
|
| 2. Person Singular |
collimitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
collimitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
collimitatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitati simus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitaveram
|
|
| 2. Person Singular |
collimitaveras
|
|
| 3. Person Singular |
collimitaverat
|
|
| 1. Person Plural |
collimitaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
collimitatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
collimitati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitavissem
|
|
| 2. Person Singular |
collimitavisses
|
|
| 3. Person Singular |
collimitavisset
|
|
| 1. Person Plural |
collimitavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
collimitatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
collimitati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitavero
|
|
| 2. Person Singular |
collimitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
collimitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
collimitatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collimitare
|
|
| Vorzeitigkeit |
collimitavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
collimitaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collimitari collimitarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
collimitatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
collimitatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
collimita
|
! |
| 2. Person Plural |
collimitate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
collimitato
|
| 3. Person Singular |
collimitato
|
| 2. Person Plural |
collimitatote
|
| 3. Person Plural |
collimitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
collimitare
|
das |
| Genitiv |
collimitandi
|
des es |
| Dativ |
collimitando
|
dem |
| Akkusativ |
collimitandum
|
das |
| Ablativ |
collimitando
|
durch das |
| Vokativ |
collimitande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collimitandus
|
collimitanda
|
collimitandum
|
| Genitiv |
collimitandi
|
collimitandae
|
collimitandi
|
| Dativ |
collimitando
|
collimitandae
|
collimitando
|
| Akkusativ |
collimitandum
|
collimitandam
|
collimitandum
|
| Ablativ |
collimitando
|
collimitanda
|
collimitando
|
| Vokativ |
collimitande
|
collimitanda
|
collimitandum
|
Plural
| Nominativ |
collimitandi
|
collimitandae
|
collimitanda
|
| Genitiv |
collimitandorum
|
collimitandarum
|
collimitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
collimitandos
|
collimitandas
|
collimitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
collimitandi
|
collimitandae
|
collimitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collimitans
|
collimitans
|
collimitans
|
| Genitiv |
collimitantis
|
collimitantis
|
collimitantis
|
| Dativ |
collimitanti
|
collimitanti
|
collimitanti
|
| Akkusativ |
collimitantem
|
collimitantem
|
collimitans
|
| Ablativ |
collimitanti collimitante
|
collimitanti collimitante
|
collimitanti collimitante
|
| Vokativ |
collimitans
|
collimitans
|
collimitans
|
Plural
| Nominativ |
collimitantes
|
collimitantes
|
collimitantia
|
| Genitiv |
collimitantium collimitantum
|
collimitantium collimitantum
|
collimitantium collimitantum
|
| Dativ |
collimitantibus
|
collimitantibus
|
collimitantibus
|
| Akkusativ |
collimitantes
|
collimitantes
|
collimitantia
|
| Ablativ |
collimitantibus
|
collimitantibus
|
collimitantibus
|
| Vokativ |
collimitantes
|
collimitantes
|
collimitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collimitatus
|
collimitata
|
collimitatum
|
| Genitiv |
collimitati
|
collimitatae
|
collimitati
|
| Dativ |
collimitato
|
collimitatae
|
collimitato
|
| Akkusativ |
collimitatum
|
collimitatam
|
collimitatum
|
| Ablativ |
collimitato
|
collimitata
|
collimitato
|
| Vokativ |
collimitate
|
collimitata
|
collimitatum
|
Plural
| Nominativ |
collimitati
|
collimitatae
|
collimitata
|
| Genitiv |
collimitatorum
|
collimitatarum
|
collimitatorum
|
| Dativ |
collimitatis
|
collimitatis
|
collimitatis
|
| Akkusativ |
collimitatos
|
collimitatas
|
collimitata
|
| Ablativ |
collimitatis
|
collimitatis
|
collimitatis
|
| Vokativ |
collimitati
|
collimitatae
|
collimitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collimitaturus
|
collimitatura
|
collimitaturum
|
| Genitiv |
collimitaturi
|
collimitaturae
|
collimitaturi
|
| Dativ |
collimitaturo
|
collimitaturae
|
collimitaturo
|
| Akkusativ |
collimitaturum
|
collimitaturam
|
collimitaturum
|
| Ablativ |
collimitaturo
|
collimitatura
|
collimitaturo
|
| Vokativ |
collimitature
|
collimitatura
|
collimitaturum
|
Plural
| Nominativ |
collimitaturi
|
collimitaturae
|
collimitatura
|
| Genitiv |
collimitaturorum
|
collimitaturarum
|
collimitaturorum
|
| Dativ |
collimitaturis
|
collimitaturis
|
collimitaturis
|
| Akkusativ |
collimitaturos
|
collimitaturas
|
collimitatura
|
| Ablativ |
collimitaturis
|
collimitaturis
|
collimitaturis
|
| Vokativ |
collimitaturi
|
collimitaturae
|
collimitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
collimitatum
|
collimitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimito
|
|
| 2. Person Singular |
collimitas
|
|
| 3. Person Singular |
collimitat
|
|
| 1. Person Plural |
collimitamus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitatis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitor
|
|
| 2. Person Singular |
collimitaris collimitare
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatur
|
|
| 1. Person Plural |
collimitamur
|
|
| 2. Person Plural |
collimitamini
|
|
| 3. Person Plural |
collimitantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitem
|
|
| 2. Person Singular |
collimites
|
|
| 3. Person Singular |
collimitet
|
|
| 1. Person Plural |
collimitemus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitetis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimiter
|
|
| 2. Person Singular |
collimiteris collimitere
|
|
| 3. Person Singular |
collimitetur
|
|
| 1. Person Plural |
collimitemur
|
|
| 2. Person Plural |
collimitemini
|
|
| 3. Person Plural |
collimitentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitabam
|
|
| 2. Person Singular |
collimitabas
|
|
| 3. Person Singular |
collimitabat
|
|
| 1. Person Plural |
collimitabamus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitabatis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitabar
|
|
| 2. Person Singular |
collimitabaris collimitabare
|
|
| 3. Person Singular |
collimitabatur
|
|
| 1. Person Plural |
collimitabamur
|
|
| 2. Person Plural |
collimitabamini
|
|
| 3. Person Plural |
collimitabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitarem
|
|
| 2. Person Singular |
collimitares
|
|
| 3. Person Singular |
collimitaret
|
|
| 1. Person Plural |
collimitaremus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitaretis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitarer
|
|
| 2. Person Singular |
collimitareris collimitarere
|
|
| 3. Person Singular |
collimitaretur
|
|
| 1. Person Plural |
collimitaremur
|
|
| 2. Person Plural |
collimitaremini
|
|
| 3. Person Plural |
collimitarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitabo
|
|
| 2. Person Singular |
collimitabis
|
|
| 3. Person Singular |
collimitabit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitabimus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitabitis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitabor
|
|
| 2. Person Singular |
collimitaberis collimitabere
|
|
| 3. Person Singular |
collimitabitur
|
|
| 1. Person Plural |
collimitabimur
|
|
| 2. Person Plural |
collimitabimini
|
|
| 3. Person Plural |
collimitabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitavi
|
|
| 2. Person Singular |
collimitavisti
|
|
| 3. Person Singular |
collimitavit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitavimus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitavistis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitaverunt collimitavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
collimitatus es
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatus est
|
|
| 1. Person Plural |
collimitati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitati estis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitaverim
|
|
| 2. Person Singular |
collimitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
collimitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
collimitatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitati simus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitaveram
|
|
| 2. Person Singular |
collimitaveras
|
|
| 3. Person Singular |
collimitaverat
|
|
| 1. Person Plural |
collimitaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
collimitatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
collimitati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitavissem
|
|
| 2. Person Singular |
collimitavisses
|
|
| 3. Person Singular |
collimitavisset
|
|
| 1. Person Plural |
collimitavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
collimitatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
collimitati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitavero
|
|
| 2. Person Singular |
collimitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
collimitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collimitatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
collimitatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
collimitatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
collimitati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
collimitati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
collimitati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collimitare
|
|
| Vorzeitigkeit |
collimitavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
collimitaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collimitari collimitarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
collimitatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
collimitatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
collimita
|
! |
| 2. Person Plural |
collimitate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
collimitato
|
| 3. Person Singular |
collimitato
|
| 2. Person Plural |
collimitatote
|
| 3. Person Plural |
collimitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
collimitare
|
das |
| Genitiv |
collimitandi
|
des es |
| Dativ |
collimitando
|
dem |
| Akkusativ |
collimitandum
|
das |
| Ablativ |
collimitando
|
durch das |
| Vokativ |
collimitande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collimitandus
|
collimitanda
|
collimitandum
|
| Genitiv |
collimitandi
|
collimitandae
|
collimitandi
|
| Dativ |
collimitando
|
collimitandae
|
collimitando
|
| Akkusativ |
collimitandum
|
collimitandam
|
collimitandum
|
| Ablativ |
collimitando
|
collimitanda
|
collimitando
|
| Vokativ |
collimitande
|
collimitanda
|
collimitandum
|
Plural
| Nominativ |
collimitandi
|
collimitandae
|
collimitanda
|
| Genitiv |
collimitandorum
|
collimitandarum
|
collimitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
collimitandos
|
collimitandas
|
collimitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
collimitandi
|
collimitandae
|
collimitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collimitans
|
collimitans
|
collimitans
|
| Genitiv |
collimitantis
|
collimitantis
|
collimitantis
|
| Dativ |
collimitanti
|
collimitanti
|
collimitanti
|
| Akkusativ |
collimitantem
|
collimitantem
|
collimitans
|
| Ablativ |
collimitanti collimitante
|
collimitanti collimitante
|
collimitanti collimitante
|
| Vokativ |
collimitans
|
collimitans
|
collimitans
|
Plural
| Nominativ |
collimitantes
|
collimitantes
|
collimitantia
|
| Genitiv |
collimitantium collimitantum
|
collimitantium collimitantum
|
collimitantium collimitantum
|
| Dativ |
collimitantibus
|
collimitantibus
|
collimitantibus
|
| Akkusativ |
collimitantes
|
collimitantes
|
collimitantia
|
| Ablativ |
collimitantibus
|
collimitantibus
|
collimitantibus
|
| Vokativ |
collimitantes
|
collimitantes
|
collimitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collimitatus
|
collimitata
|
collimitatum
|
| Genitiv |
collimitati
|
collimitatae
|
collimitati
|
| Dativ |
collimitato
|
collimitatae
|
collimitato
|
| Akkusativ |
collimitatum
|
collimitatam
|
collimitatum
|
| Ablativ |
collimitato
|
collimitata
|
collimitato
|
| Vokativ |
collimitate
|
collimitata
|
collimitatum
|
Plural
| Nominativ |
collimitati
|
collimitatae
|
collimitata
|
| Genitiv |
collimitatorum
|
collimitatarum
|
collimitatorum
|
| Dativ |
collimitatis
|
collimitatis
|
collimitatis
|
| Akkusativ |
collimitatos
|
collimitatas
|
collimitata
|
| Ablativ |
collimitatis
|
collimitatis
|
collimitatis
|
| Vokativ |
collimitati
|
collimitatae
|
collimitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collimitaturus
|
collimitatura
|
collimitaturum
|
| Genitiv |
collimitaturi
|
collimitaturae
|
collimitaturi
|
| Dativ |
collimitaturo
|
collimitaturae
|
collimitaturo
|
| Akkusativ |
collimitaturum
|
collimitaturam
|
collimitaturum
|
| Ablativ |
collimitaturo
|
collimitatura
|
collimitaturo
|
| Vokativ |
collimitature
|
collimitatura
|
collimitaturum
|
Plural
| Nominativ |
collimitaturi
|
collimitaturae
|
collimitatura
|
| Genitiv |
collimitaturorum
|
collimitaturarum
|
collimitaturorum
|
| Dativ |
collimitaturis
|
collimitaturis
|
collimitaturis
|
| Akkusativ |
collimitaturos
|
collimitaturas
|
collimitatura
|
| Ablativ |
collimitaturis
|
collimitaturis
|
collimitaturis
|
| Vokativ |
collimitaturi
|
collimitaturae
|
collimitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
collimitatum
|
collimitatu
|