Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlento
|
ich besudle |
| 2. Person Singular |
collutlentas
|
du besudelst |
| 3. Person Singular |
collutlentat
|
er/sie/es besudelt |
| 1. Person Plural |
collutlentamus
|
wir besudeln |
| 2. Person Plural |
collutlentatis
|
ihr besudelt |
| 3. Person Plural |
collutlentant
|
sie besudeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentor
|
ich werde besudelt |
| 2. Person Singular |
collutlentaris collutlentare
|
du wirst besudelt |
| 3. Person Singular |
collutlentatur
|
er/sie/es wird besudelt |
| 1. Person Plural |
collutlentamur
|
wir werden besudelt |
| 2. Person Plural |
collutlentamini
|
ihr werdet besudelt |
| 3. Person Plural |
collutlentantur
|
sie werden besudelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentem
|
ich besudle |
| 2. Person Singular |
collutlentes
|
du besudlest |
| 3. Person Singular |
collutlentet
|
er/sie/es besudle |
| 1. Person Plural |
collutlentemus
|
wir besudlen |
| 2. Person Plural |
collutlentetis
|
ihr besudlet |
| 3. Person Plural |
collutlentent
|
sie besudlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlenter
|
ich werde besudelt |
| 2. Person Singular |
collutlenteris collutlentere
|
du werdest besudelt |
| 3. Person Singular |
collutlentetur
|
er/sie/es werde besudelt |
| 1. Person Plural |
collutlentemur
|
wir werden besudelt |
| 2. Person Plural |
collutlentemini
|
ihr werdet besudelt |
| 3. Person Plural |
collutlententur
|
sie werden besudelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentabam
|
ich besudelte |
| 2. Person Singular |
collutlentabas
|
du besudeltest |
| 3. Person Singular |
collutlentabat
|
er/sie/es besudelte |
| 1. Person Plural |
collutlentabamus
|
wir besudelten |
| 2. Person Plural |
collutlentabatis
|
ihr besudeltet |
| 3. Person Plural |
collutlentabant
|
sie besudelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentabar
|
ich wurde besudelt |
| 2. Person Singular |
collutlentabaris collutlentabare
|
du wurdest besudelt |
| 3. Person Singular |
collutlentabatur
|
er/sie/es wurde besudelt |
| 1. Person Plural |
collutlentabamur
|
wir wurden besudelt |
| 2. Person Plural |
collutlentabamini
|
ihr wurdet besudelt |
| 3. Person Plural |
collutlentabantur
|
sie wurden besudelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentarem
|
ich besudelte |
| 2. Person Singular |
collutlentares
|
du besudeltest |
| 3. Person Singular |
collutlentaret
|
er/sie/es besudelte |
| 1. Person Plural |
collutlentaremus
|
wir besudelten |
| 2. Person Plural |
collutlentaretis
|
ihr besudeltet |
| 3. Person Plural |
collutlentarent
|
sie besudelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentarer
|
ich würde besudelt |
| 2. Person Singular |
collutlentareris collutlentarere
|
du würdest besudelt |
| 3. Person Singular |
collutlentaretur
|
er/sie/es würde besudelt |
| 1. Person Plural |
collutlentaremur
|
wir würden besudelt |
| 2. Person Plural |
collutlentaremini
|
ihr würdet besudelt |
| 3. Person Plural |
collutlentarentur
|
sie würden besudelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentabo
|
ich werde besudeln |
| 2. Person Singular |
collutlentabis
|
du wirst besudeln |
| 3. Person Singular |
collutlentabit
|
er/sie/es wird besudeln |
| 1. Person Plural |
collutlentabimus
|
wir werden besudeln |
| 2. Person Plural |
collutlentabitis
|
ihr werdet besudeln |
| 3. Person Plural |
collutlentabunt
|
sie werden besudeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentabor
|
ich werde besudelt |
| 2. Person Singular |
collutlentaberis collutlentabere
|
du wirst besudelt |
| 3. Person Singular |
collutlentabitur
|
er/sie/es wird besudelt |
| 1. Person Plural |
collutlentabimur
|
wir werden besudelt |
| 2. Person Plural |
collutlentabimini
|
ihr werdet besudelt |
| 3. Person Plural |
collutlentabuntur
|
sie werden besudelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentavi
|
ich habe besudelt |
| 2. Person Singular |
collutlentavisti
|
du hast besudelt |
| 3. Person Singular |
collutlentavit
|
er/sie/es hat besudelt |
| 1. Person Plural |
collutlentavimus
|
wir haben besudelt |
| 2. Person Plural |
collutlentavistis
|
ihr habt besudelt |
| 3. Person Plural |
collutlentaverunt collutlentavere
|
sie haben besudelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentatus sum
|
ich bin besudelt worden |
| 2. Person Singular |
collutlentatus es
|
du bist besudelt worden |
| 3. Person Singular |
collutlentatus est
|
er/sie/es ist besudelt worden |
| 1. Person Plural |
collutlentati sumus
|
wir sind besudelt worden |
| 2. Person Plural |
collutlentati estis
|
ihr seid besudelt worden |
| 3. Person Plural |
collutlentati sunt
|
sie sind besudelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentaverim
|
ich habe besudelt |
| 2. Person Singular |
collutlentaveris
|
du habest besudelt |
| 3. Person Singular |
collutlentaverit
|
er/sie/es habe besudelt |
| 1. Person Plural |
collutlentaverimus
|
wir haben besudelt |
| 2. Person Plural |
collutlentaveritis
|
ihr habet besudelt |
| 3. Person Plural |
collutlentaverint
|
sie haben besudelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentatus sim
|
ich sei besudelt worden |
| 2. Person Singular |
collutlentatus sis
|
du seiest besudelt worden |
| 3. Person Singular |
collutlentatus sit
|
er/sie/es sei besudelt worden |
| 1. Person Plural |
collutlentati simus
|
wir seien besudelt worden |
| 2. Person Plural |
collutlentati sitis
|
ihr seiet besudelt worden |
| 3. Person Plural |
collutlentati sint
|
sie seien besudelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentaveram
|
ich hatte besudelt |
| 2. Person Singular |
collutlentaveras
|
du hattest besudelt |
| 3. Person Singular |
collutlentaverat
|
er/sie/es hatte besudelt |
| 1. Person Plural |
collutlentaveramus
|
wir hatten besudelt |
| 2. Person Plural |
collutlentaveratis
|
ihr hattet besudelt |
| 3. Person Plural |
collutlentaverant
|
sie hatten besudelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentatus eram
|
ich war besudelt worden |
| 2. Person Singular |
collutlentatus eras
|
du warst besudelt worden |
| 3. Person Singular |
collutlentatus erat
|
er/sie/es war besudelt worden |
| 1. Person Plural |
collutlentati eramus
|
wir waren besudelt worden |
| 2. Person Plural |
collutlentati eratis
|
ihr warst besudelt worden |
| 3. Person Plural |
collutlentati erant
|
sie waren besudelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentavissem
|
ich hätte besudelt |
| 2. Person Singular |
collutlentavisses
|
du hättest besudelt |
| 3. Person Singular |
collutlentavisset
|
er/sie/es hätte besudelt |
| 1. Person Plural |
collutlentavissemus
|
wir hätten besudelt |
| 2. Person Plural |
collutlentavissetis
|
ihr hättet besudelt |
| 3. Person Plural |
collutlentavissent
|
sie hätten besudelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentatus essem
|
ich wäre besudelt worden |
| 2. Person Singular |
collutlentatus esses
|
du wärest besudelt worden |
| 3. Person Singular |
collutlentatus esset
|
er/sie/es wäre besudelt worden |
| 1. Person Plural |
collutlentati essemus
|
wir wären besudelt worden |
| 2. Person Plural |
collutlentati essetis
|
ihr wäret besudelt worden |
| 3. Person Plural |
collutlentati essent
|
sie wären besudelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentavero
|
ich werde besudelt haben |
| 2. Person Singular |
collutlentaveris
|
du wirst besudelt haben |
| 3. Person Singular |
collutlentaverit
|
er/sie/es wird besudelt haben |
| 1. Person Plural |
collutlentaverimus
|
wir werden besudelt haben |
| 2. Person Plural |
collutlentaveritis
|
ihr werdet besudelt haben |
| 3. Person Plural |
collutlentaverint
|
sie werden besudelt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentatus ero
|
ich werde besudelt worden sein |
| 2. Person Singular |
collutlentatus eris
|
du werdest besudelt worden sein |
| 3. Person Singular |
collutlentatus erit
|
er/sie/es werde besudelt worden sein |
| 1. Person Plural |
collutlentati erimus
|
wir werden besudelt worden sein |
| 2. Person Plural |
collutlentati eritis
|
ihr werdet besudelt worden sein |
| 3. Person Plural |
collutlentati erunt
|
sie werden besudelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collutlentare
|
besudeln |
| Vorzeitigkeit |
collutlentavisse
|
besudelt haben |
| Nachzeitigkeit |
collutlentaturum esse
|
besudeln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collutlentari collutlentarier
|
besudelt werden |
| Vorzeitigkeit |
collutlentatum esse
|
besudelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
collutlentatum iri
|
künftig besudelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
collutlenta
|
besudle! |
| 2. Person Plural |
collutlentate
|
besudelt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
collutlentato
|
| 3. Person Singular |
collutlentato
|
| 2. Person Plural |
collutlentatote
|
| 3. Person Plural |
collutlentanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
collutlentare
|
das Besudeln |
| Genitiv |
collutlentandi
|
des Besudelnes |
| Dativ |
collutlentando
|
dem Besudeln |
| Akkusativ |
collutlentandum
|
das Besudeln |
| Ablativ |
collutlentando
|
durch das Besudeln |
| Vokativ |
collutlentande
|
Besudeln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collutlentandus
|
collutlentanda
|
collutlentandum
|
| Genitiv |
collutlentandi
|
collutlentandae
|
collutlentandi
|
| Dativ |
collutlentando
|
collutlentandae
|
collutlentando
|
| Akkusativ |
collutlentandum
|
collutlentandam
|
collutlentandum
|
| Ablativ |
collutlentando
|
collutlentanda
|
collutlentando
|
| Vokativ |
collutlentande
|
collutlentanda
|
collutlentandum
|
Plural
| Nominativ |
collutlentandi
|
collutlentandae
|
collutlentanda
|
| Genitiv |
collutlentandorum
|
collutlentandarum
|
collutlentandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
collutlentandos
|
collutlentandas
|
collutlentanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
collutlentandi
|
collutlentandae
|
collutlentanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collutlentans
|
collutlentans
|
collutlentans
|
| Genitiv |
collutlentantis
|
collutlentantis
|
collutlentantis
|
| Dativ |
collutlentanti
|
collutlentanti
|
collutlentanti
|
| Akkusativ |
collutlentantem
|
collutlentantem
|
collutlentans
|
| Ablativ |
collutlentanti collutlentante
|
collutlentanti collutlentante
|
collutlentanti collutlentante
|
| Vokativ |
collutlentans
|
collutlentans
|
collutlentans
|
Plural
| Nominativ |
collutlentantes
|
collutlentantes
|
collutlentantia
|
| Genitiv |
collutlentantium collutlentantum
|
collutlentantium collutlentantum
|
collutlentantium collutlentantum
|
| Dativ |
collutlentantibus
|
collutlentantibus
|
collutlentantibus
|
| Akkusativ |
collutlentantes
|
collutlentantes
|
collutlentantia
|
| Ablativ |
collutlentantibus
|
collutlentantibus
|
collutlentantibus
|
| Vokativ |
collutlentantes
|
collutlentantes
|
collutlentantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collutlentatus
|
collutlentata
|
collutlentatum
|
| Genitiv |
collutlentati
|
collutlentatae
|
collutlentati
|
| Dativ |
collutlentato
|
collutlentatae
|
collutlentato
|
| Akkusativ |
collutlentatum
|
collutlentatam
|
collutlentatum
|
| Ablativ |
collutlentato
|
collutlentata
|
collutlentato
|
| Vokativ |
collutlentate
|
collutlentata
|
collutlentatum
|
Plural
| Nominativ |
collutlentati
|
collutlentatae
|
collutlentata
|
| Genitiv |
collutlentatorum
|
collutlentatarum
|
collutlentatorum
|
| Dativ |
collutlentatis
|
collutlentatis
|
collutlentatis
|
| Akkusativ |
collutlentatos
|
collutlentatas
|
collutlentata
|
| Ablativ |
collutlentatis
|
collutlentatis
|
collutlentatis
|
| Vokativ |
collutlentati
|
collutlentatae
|
collutlentata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collutlentaturus
|
collutlentatura
|
collutlentaturum
|
| Genitiv |
collutlentaturi
|
collutlentaturae
|
collutlentaturi
|
| Dativ |
collutlentaturo
|
collutlentaturae
|
collutlentaturo
|
| Akkusativ |
collutlentaturum
|
collutlentaturam
|
collutlentaturum
|
| Ablativ |
collutlentaturo
|
collutlentatura
|
collutlentaturo
|
| Vokativ |
collutlentature
|
collutlentatura
|
collutlentaturum
|
Plural
| Nominativ |
collutlentaturi
|
collutlentaturae
|
collutlentatura
|
| Genitiv |
collutlentaturorum
|
collutlentaturarum
|
collutlentaturorum
|
| Dativ |
collutlentaturis
|
collutlentaturis
|
collutlentaturis
|
| Akkusativ |
collutlentaturos
|
collutlentaturas
|
collutlentatura
|
| Ablativ |
collutlentaturis
|
collutlentaturis
|
collutlentaturis
|
| Vokativ |
collutlentaturi
|
collutlentaturae
|
collutlentatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
collutlentatum
|
collutlentatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlento
|
ich überdecke |
| 2. Person Singular |
collutlentas
|
du überdeckst |
| 3. Person Singular |
collutlentat
|
er/sie/es überdeckt |
| 1. Person Plural |
collutlentamus
|
wir überdecken |
| 2. Person Plural |
collutlentatis
|
ihr überdeckt |
| 3. Person Plural |
collutlentant
|
sie überdecken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentor
|
ich werde überdeckt |
| 2. Person Singular |
collutlentaris collutlentare
|
du wirst überdeckt |
| 3. Person Singular |
collutlentatur
|
er/sie/es wird überdeckt |
| 1. Person Plural |
collutlentamur
|
wir werden überdeckt |
| 2. Person Plural |
collutlentamini
|
ihr werdet überdeckt |
| 3. Person Plural |
collutlentantur
|
sie werden überdeckt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentem
|
ich überdecke |
| 2. Person Singular |
collutlentes
|
du überdeckest |
| 3. Person Singular |
collutlentet
|
er/sie/es überdecke |
| 1. Person Plural |
collutlentemus
|
wir überdecken |
| 2. Person Plural |
collutlentetis
|
ihr überdecket |
| 3. Person Plural |
collutlentent
|
sie überdecken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlenter
|
ich werde überdeckt |
| 2. Person Singular |
collutlenteris collutlentere
|
du werdest überdeckt |
| 3. Person Singular |
collutlentetur
|
er/sie/es werde überdeckt |
| 1. Person Plural |
collutlentemur
|
wir werden überdeckt |
| 2. Person Plural |
collutlentemini
|
ihr werdet überdeckt |
| 3. Person Plural |
collutlententur
|
sie werden überdeckt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentabam
|
ich überdeckte |
| 2. Person Singular |
collutlentabas
|
du überdecktest |
| 3. Person Singular |
collutlentabat
|
er/sie/es überdeckte |
| 1. Person Plural |
collutlentabamus
|
wir überdeckten |
| 2. Person Plural |
collutlentabatis
|
ihr überdecktet |
| 3. Person Plural |
collutlentabant
|
sie überdeckten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentabar
|
ich wurde überdeckt |
| 2. Person Singular |
collutlentabaris collutlentabare
|
du wurdest überdeckt |
| 3. Person Singular |
collutlentabatur
|
er/sie/es wurde überdeckt |
| 1. Person Plural |
collutlentabamur
|
wir wurden überdeckt |
| 2. Person Plural |
collutlentabamini
|
ihr wurdet überdeckt |
| 3. Person Plural |
collutlentabantur
|
sie wurden überdeckt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentarem
|
ich überdeckte |
| 2. Person Singular |
collutlentares
|
du überdecktest |
| 3. Person Singular |
collutlentaret
|
er/sie/es überdeckte |
| 1. Person Plural |
collutlentaremus
|
wir überdeckten |
| 2. Person Plural |
collutlentaretis
|
ihr überdecktet |
| 3. Person Plural |
collutlentarent
|
sie überdeckten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentarer
|
ich würde überdeckt |
| 2. Person Singular |
collutlentareris collutlentarere
|
du würdest überdeckt |
| 3. Person Singular |
collutlentaretur
|
er/sie/es würde überdeckt |
| 1. Person Plural |
collutlentaremur
|
wir würden überdeckt |
| 2. Person Plural |
collutlentaremini
|
ihr würdet überdeckt |
| 3. Person Plural |
collutlentarentur
|
sie würden überdeckt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentabo
|
ich werde überdecken |
| 2. Person Singular |
collutlentabis
|
du wirst überdecken |
| 3. Person Singular |
collutlentabit
|
er/sie/es wird überdecken |
| 1. Person Plural |
collutlentabimus
|
wir werden überdecken |
| 2. Person Plural |
collutlentabitis
|
ihr werdet überdecken |
| 3. Person Plural |
collutlentabunt
|
sie werden überdecken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentabor
|
ich werde überdeckt |
| 2. Person Singular |
collutlentaberis collutlentabere
|
du wirst überdeckt |
| 3. Person Singular |
collutlentabitur
|
er/sie/es wird überdeckt |
| 1. Person Plural |
collutlentabimur
|
wir werden überdeckt |
| 2. Person Plural |
collutlentabimini
|
ihr werdet überdeckt |
| 3. Person Plural |
collutlentabuntur
|
sie werden überdeckt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentavi
|
ich habe überdeckt |
| 2. Person Singular |
collutlentavisti
|
du hast überdeckt |
| 3. Person Singular |
collutlentavit
|
er/sie/es hat überdeckt |
| 1. Person Plural |
collutlentavimus
|
wir haben überdeckt |
| 2. Person Plural |
collutlentavistis
|
ihr habt überdeckt |
| 3. Person Plural |
collutlentaverunt collutlentavere
|
sie haben überdeckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentatus sum
|
ich bin überdeckt worden |
| 2. Person Singular |
collutlentatus es
|
du bist überdeckt worden |
| 3. Person Singular |
collutlentatus est
|
er/sie/es ist überdeckt worden |
| 1. Person Plural |
collutlentati sumus
|
wir sind überdeckt worden |
| 2. Person Plural |
collutlentati estis
|
ihr seid überdeckt worden |
| 3. Person Plural |
collutlentati sunt
|
sie sind überdeckt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentaverim
|
ich habe überdeckt |
| 2. Person Singular |
collutlentaveris
|
du habest überdeckt |
| 3. Person Singular |
collutlentaverit
|
er/sie/es habe überdeckt |
| 1. Person Plural |
collutlentaverimus
|
wir haben überdeckt |
| 2. Person Plural |
collutlentaveritis
|
ihr habet überdeckt |
| 3. Person Plural |
collutlentaverint
|
sie haben überdeckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentatus sim
|
ich sei überdeckt worden |
| 2. Person Singular |
collutlentatus sis
|
du seiest überdeckt worden |
| 3. Person Singular |
collutlentatus sit
|
er/sie/es sei überdeckt worden |
| 1. Person Plural |
collutlentati simus
|
wir seien überdeckt worden |
| 2. Person Plural |
collutlentati sitis
|
ihr seiet überdeckt worden |
| 3. Person Plural |
collutlentati sint
|
sie seien überdeckt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentaveram
|
ich hatte überdeckt |
| 2. Person Singular |
collutlentaveras
|
du hattest überdeckt |
| 3. Person Singular |
collutlentaverat
|
er/sie/es hatte überdeckt |
| 1. Person Plural |
collutlentaveramus
|
wir hatten überdeckt |
| 2. Person Plural |
collutlentaveratis
|
ihr hattet überdeckt |
| 3. Person Plural |
collutlentaverant
|
sie hatten überdeckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentatus eram
|
ich war überdeckt worden |
| 2. Person Singular |
collutlentatus eras
|
du warst überdeckt worden |
| 3. Person Singular |
collutlentatus erat
|
er/sie/es war überdeckt worden |
| 1. Person Plural |
collutlentati eramus
|
wir waren überdeckt worden |
| 2. Person Plural |
collutlentati eratis
|
ihr warst überdeckt worden |
| 3. Person Plural |
collutlentati erant
|
sie waren überdeckt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentavissem
|
ich hätte überdeckt |
| 2. Person Singular |
collutlentavisses
|
du hättest überdeckt |
| 3. Person Singular |
collutlentavisset
|
er/sie/es hätte überdeckt |
| 1. Person Plural |
collutlentavissemus
|
wir hätten überdeckt |
| 2. Person Plural |
collutlentavissetis
|
ihr hättet überdeckt |
| 3. Person Plural |
collutlentavissent
|
sie hätten überdeckt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentatus essem
|
ich wäre überdeckt worden |
| 2. Person Singular |
collutlentatus esses
|
du wärest überdeckt worden |
| 3. Person Singular |
collutlentatus esset
|
er/sie/es wäre überdeckt worden |
| 1. Person Plural |
collutlentati essemus
|
wir wären überdeckt worden |
| 2. Person Plural |
collutlentati essetis
|
ihr wäret überdeckt worden |
| 3. Person Plural |
collutlentati essent
|
sie wären überdeckt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentavero
|
ich werde überdeckt haben |
| 2. Person Singular |
collutlentaveris
|
du wirst überdeckt haben |
| 3. Person Singular |
collutlentaverit
|
er/sie/es wird überdeckt haben |
| 1. Person Plural |
collutlentaverimus
|
wir werden überdeckt haben |
| 2. Person Plural |
collutlentaveritis
|
ihr werdet überdeckt haben |
| 3. Person Plural |
collutlentaverint
|
sie werden überdeckt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
collutlentatus ero
|
ich werde überdeckt worden sein |
| 2. Person Singular |
collutlentatus eris
|
du werdest überdeckt worden sein |
| 3. Person Singular |
collutlentatus erit
|
er/sie/es werde überdeckt worden sein |
| 1. Person Plural |
collutlentati erimus
|
wir werden überdeckt worden sein |
| 2. Person Plural |
collutlentati eritis
|
ihr werdet überdeckt worden sein |
| 3. Person Plural |
collutlentati erunt
|
sie werden überdeckt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collutlentare
|
überdecken |
| Vorzeitigkeit |
collutlentavisse
|
überdeckt haben |
| Nachzeitigkeit |
collutlentaturum esse
|
überdecken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
collutlentari collutlentarier
|
überdeckt werden |
| Vorzeitigkeit |
collutlentatum esse
|
überdeckt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
collutlentatum iri
|
künftig überdeckt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
collutlenta
|
überdecke! |
| 2. Person Plural |
collutlentate
|
überdeckt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
collutlentato
|
| 3. Person Singular |
collutlentato
|
| 2. Person Plural |
collutlentatote
|
| 3. Person Plural |
collutlentanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
collutlentare
|
das überdecken |
| Genitiv |
collutlentandi
|
des überdeckens |
| Dativ |
collutlentando
|
dem überdecken |
| Akkusativ |
collutlentandum
|
das überdecken |
| Ablativ |
collutlentando
|
durch das überdecken |
| Vokativ |
collutlentande
|
überdecken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collutlentandus
|
collutlentanda
|
collutlentandum
|
| Genitiv |
collutlentandi
|
collutlentandae
|
collutlentandi
|
| Dativ |
collutlentando
|
collutlentandae
|
collutlentando
|
| Akkusativ |
collutlentandum
|
collutlentandam
|
collutlentandum
|
| Ablativ |
collutlentando
|
collutlentanda
|
collutlentando
|
| Vokativ |
collutlentande
|
collutlentanda
|
collutlentandum
|
Plural
| Nominativ |
collutlentandi
|
collutlentandae
|
collutlentanda
|
| Genitiv |
collutlentandorum
|
collutlentandarum
|
collutlentandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
collutlentandos
|
collutlentandas
|
collutlentanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
collutlentandi
|
collutlentandae
|
collutlentanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collutlentans
|
collutlentans
|
collutlentans
|
| Genitiv |
collutlentantis
|
collutlentantis
|
collutlentantis
|
| Dativ |
collutlentanti
|
collutlentanti
|
collutlentanti
|
| Akkusativ |
collutlentantem
|
collutlentantem
|
collutlentans
|
| Ablativ |
collutlentanti collutlentante
|
collutlentanti collutlentante
|
collutlentanti collutlentante
|
| Vokativ |
collutlentans
|
collutlentans
|
collutlentans
|
Plural
| Nominativ |
collutlentantes
|
collutlentantes
|
collutlentantia
|
| Genitiv |
collutlentantium collutlentantum
|
collutlentantium collutlentantum
|
collutlentantium collutlentantum
|
| Dativ |
collutlentantibus
|
collutlentantibus
|
collutlentantibus
|
| Akkusativ |
collutlentantes
|
collutlentantes
|
collutlentantia
|
| Ablativ |
collutlentantibus
|
collutlentantibus
|
collutlentantibus
|
| Vokativ |
collutlentantes
|
collutlentantes
|
collutlentantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collutlentatus
|
collutlentata
|
collutlentatum
|
| Genitiv |
collutlentati
|
collutlentatae
|
collutlentati
|
| Dativ |
collutlentato
|
collutlentatae
|
collutlentato
|
| Akkusativ |
collutlentatum
|
collutlentatam
|
collutlentatum
|
| Ablativ |
collutlentato
|
collutlentata
|
collutlentato
|
| Vokativ |
collutlentate
|
collutlentata
|
collutlentatum
|
Plural
| Nominativ |
collutlentati
|
collutlentatae
|
collutlentata
|
| Genitiv |
collutlentatorum
|
collutlentatarum
|
collutlentatorum
|
| Dativ |
collutlentatis
|
collutlentatis
|
collutlentatis
|
| Akkusativ |
collutlentatos
|
collutlentatas
|
collutlentata
|
| Ablativ |
collutlentatis
|
collutlentatis
|
collutlentatis
|
| Vokativ |
collutlentati
|
collutlentatae
|
collutlentata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
collutlentaturus
|
collutlentatura
|
collutlentaturum
|
| Genitiv |
collutlentaturi
|
collutlentaturae
|
collutlentaturi
|
| Dativ |
collutlentaturo
|
collutlentaturae
|
collutlentaturo
|
| Akkusativ |
collutlentaturum
|
collutlentaturam
|
collutlentaturum
|
| Ablativ |
collutlentaturo
|
collutlentatura
|
collutlentaturo
|
| Vokativ |
collutlentature
|
collutlentatura
|
collutlentaturum
|
Plural
| Nominativ |
collutlentaturi
|
collutlentaturae
|
collutlentatura
|
| Genitiv |
collutlentaturorum
|
collutlentaturarum
|
collutlentaturorum
|
| Dativ |
collutlentaturis
|
collutlentaturis
|
collutlentaturis
|
| Akkusativ |
collutlentaturos
|
collutlentaturas
|
collutlentatura
|
| Ablativ |
collutlentaturis
|
collutlentaturis
|
collutlentaturis
|
| Vokativ |
collutlentaturi
|
collutlentaturae
|
collutlentatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
collutlentatum
|
collutlentatu
|