Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifesto
|
ich mache bekannt |
| 2. Person Singular |
commanifestas
|
du machst bekannt |
| 3. Person Singular |
commanifestat
|
er/sie/es macht bekannt |
| 1. Person Plural |
commanifestamus
|
wir machen bekannt |
| 2. Person Plural |
commanifestatis
|
ihr macht bekannt |
| 3. Person Plural |
commanifestant
|
sie machen bekannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestor
|
ich werde bekanntgemacht |
| 2. Person Singular |
commanifestaris commanifestare
|
du wirst bekanntgemacht |
| 3. Person Singular |
commanifestatur
|
er/sie/es wird bekanntgemacht |
| 1. Person Plural |
commanifestamur
|
wir werden bekanntgemacht |
| 2. Person Plural |
commanifestamini
|
ihr werdet bekanntgemacht |
| 3. Person Plural |
commanifestantur
|
sie werden bekanntgemacht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestem
|
ich mache bekannt |
| 2. Person Singular |
commanifestes
|
du machest bekannt |
| 3. Person Singular |
commanifestet
|
er/sie/es mache bekannt |
| 1. Person Plural |
commanifestemus
|
wir machen bekannt |
| 2. Person Plural |
commanifestetis
|
ihr machet bekannt |
| 3. Person Plural |
commanifestent
|
sie machen bekannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifester
|
ich werde bekanntgemacht |
| 2. Person Singular |
commanifesteris commanifestere
|
du werdest bekanntgemacht |
| 3. Person Singular |
commanifestetur
|
er/sie/es werde bekanntgemacht |
| 1. Person Plural |
commanifestemur
|
wir werden bekanntgemacht |
| 2. Person Plural |
commanifestemini
|
ihr werdet bekanntgemacht |
| 3. Person Plural |
commanifestentur
|
sie werden bekanntgemacht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestabam
|
ich machte bekannt |
| 2. Person Singular |
commanifestabas
|
du machtest bekannt |
| 3. Person Singular |
commanifestabat
|
er/sie/es machte bekannt |
| 1. Person Plural |
commanifestabamus
|
wir machten bekannt |
| 2. Person Plural |
commanifestabatis
|
ihr machtet bekannt |
| 3. Person Plural |
commanifestabant
|
sie machten bekannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestabar
|
ich wurde bekanntgemacht |
| 2. Person Singular |
commanifestabaris commanifestabare
|
du wurdest bekanntgemacht |
| 3. Person Singular |
commanifestabatur
|
er/sie/es wurde bekanntgemacht |
| 1. Person Plural |
commanifestabamur
|
wir wurden bekanntgemacht |
| 2. Person Plural |
commanifestabamini
|
ihr wurdet bekanntgemacht |
| 3. Person Plural |
commanifestabantur
|
sie wurden bekanntgemacht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestarem
|
ich machte bekannt |
| 2. Person Singular |
commanifestares
|
du machtest bekannt |
| 3. Person Singular |
commanifestaret
|
er/sie/es machte bekannt |
| 1. Person Plural |
commanifestaremus
|
wir machten bekannt |
| 2. Person Plural |
commanifestaretis
|
ihr machtet bekannt |
| 3. Person Plural |
commanifestarent
|
sie machten bekannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestarer
|
ich würde bekanntgemacht |
| 2. Person Singular |
commanifestareris commanifestarere
|
du würdest bekanntgemacht |
| 3. Person Singular |
commanifestaretur
|
er/sie/es würde bekanntgemacht |
| 1. Person Plural |
commanifestaremur
|
wir würden bekanntgemacht |
| 2. Person Plural |
commanifestaremini
|
ihr würdet bekanntgemacht |
| 3. Person Plural |
commanifestarentur
|
sie würden bekanntgemacht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestabo
|
ich werde bekanntmachen |
| 2. Person Singular |
commanifestabis
|
du wirst bekanntmachen |
| 3. Person Singular |
commanifestabit
|
er/sie/es wird bekanntmachen |
| 1. Person Plural |
commanifestabimus
|
wir werden bekanntmachen |
| 2. Person Plural |
commanifestabitis
|
ihr werdet bekanntmachen |
| 3. Person Plural |
commanifestabunt
|
sie werden bekanntmachen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestabor
|
ich werde bekanntgemacht |
| 2. Person Singular |
commanifestaberis commanifestabere
|
du wirst bekanntgemacht |
| 3. Person Singular |
commanifestabitur
|
er/sie/es wird bekanntgemacht |
| 1. Person Plural |
commanifestabimur
|
wir werden bekanntgemacht |
| 2. Person Plural |
commanifestabimini
|
ihr werdet bekanntgemacht |
| 3. Person Plural |
commanifestabuntur
|
sie werden bekanntgemacht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestavi
|
ich habe bekanntgemacht |
| 2. Person Singular |
commanifestavisti
|
du hast bekanntgemacht |
| 3. Person Singular |
commanifestavit
|
er/sie/es hat bekanntgemacht |
| 1. Person Plural |
commanifestavimus
|
wir haben bekanntgemacht |
| 2. Person Plural |
commanifestavistis
|
ihr habt bekanntgemacht |
| 3. Person Plural |
commanifestaverunt commanifestavere
|
sie haben bekanntgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestatus sum
|
ich bin bekanntgemacht worden |
| 2. Person Singular |
commanifestatus es
|
du bist bekanntgemacht worden |
| 3. Person Singular |
commanifestatus est
|
er/sie/es ist bekanntgemacht worden |
| 1. Person Plural |
commanifestati sumus
|
wir sind bekanntgemacht worden |
| 2. Person Plural |
commanifestati estis
|
ihr seid bekanntgemacht worden |
| 3. Person Plural |
commanifestati sunt
|
sie sind bekanntgemacht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestaverim
|
ich habe bekanntgemacht |
| 2. Person Singular |
commanifestaveris
|
du habest bekanntgemacht |
| 3. Person Singular |
commanifestaverit
|
er/sie/es habe bekanntgemacht |
| 1. Person Plural |
commanifestaverimus
|
wir haben bekanntgemacht |
| 2. Person Plural |
commanifestaveritis
|
ihr habet bekanntgemacht |
| 3. Person Plural |
commanifestaverint
|
sie haben bekanntgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestatus sim
|
ich sei bekanntgemacht worden |
| 2. Person Singular |
commanifestatus sis
|
du seiest bekanntgemacht worden |
| 3. Person Singular |
commanifestatus sit
|
er/sie/es sei bekanntgemacht worden |
| 1. Person Plural |
commanifestati simus
|
wir seien bekanntgemacht worden |
| 2. Person Plural |
commanifestati sitis
|
ihr seiet bekanntgemacht worden |
| 3. Person Plural |
commanifestati sint
|
sie seien bekanntgemacht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestaveram
|
ich hatte bekanntgemacht |
| 2. Person Singular |
commanifestaveras
|
du hattest bekanntgemacht |
| 3. Person Singular |
commanifestaverat
|
er/sie/es hatte bekanntgemacht |
| 1. Person Plural |
commanifestaveramus
|
wir hatten bekanntgemacht |
| 2. Person Plural |
commanifestaveratis
|
ihr hattet bekanntgemacht |
| 3. Person Plural |
commanifestaverant
|
sie hatten bekanntgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestatus eram
|
ich war bekanntgemacht worden |
| 2. Person Singular |
commanifestatus eras
|
du warst bekanntgemacht worden |
| 3. Person Singular |
commanifestatus erat
|
er/sie/es war bekanntgemacht worden |
| 1. Person Plural |
commanifestati eramus
|
wir waren bekanntgemacht worden |
| 2. Person Plural |
commanifestati eratis
|
ihr warst bekanntgemacht worden |
| 3. Person Plural |
commanifestati erant
|
sie waren bekanntgemacht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestavissem
|
ich hätte bekanntgemacht |
| 2. Person Singular |
commanifestavisses
|
du hättest bekanntgemacht |
| 3. Person Singular |
commanifestavisset
|
er/sie/es hätte bekanntgemacht |
| 1. Person Plural |
commanifestavissemus
|
wir hätten bekanntgemacht |
| 2. Person Plural |
commanifestavissetis
|
ihr hättet bekanntgemacht |
| 3. Person Plural |
commanifestavissent
|
sie hätten bekanntgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestatus essem
|
ich wäre bekanntgemacht worden |
| 2. Person Singular |
commanifestatus esses
|
du wärest bekanntgemacht worden |
| 3. Person Singular |
commanifestatus esset
|
er/sie/es wäre bekanntgemacht worden |
| 1. Person Plural |
commanifestati essemus
|
wir wären bekanntgemacht worden |
| 2. Person Plural |
commanifestati essetis
|
ihr wäret bekanntgemacht worden |
| 3. Person Plural |
commanifestati essent
|
sie wären bekanntgemacht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestavero
|
ich werde bekanntgemacht haben |
| 2. Person Singular |
commanifestaveris
|
du wirst bekanntgemacht haben |
| 3. Person Singular |
commanifestaverit
|
er/sie/es wird bekanntgemacht haben |
| 1. Person Plural |
commanifestaverimus
|
wir werden bekanntgemacht haben |
| 2. Person Plural |
commanifestaveritis
|
ihr werdet bekanntgemacht haben |
| 3. Person Plural |
commanifestaverint
|
sie werden bekanntgemacht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestatus ero
|
ich werde bekanntgemacht worden sein |
| 2. Person Singular |
commanifestatus eris
|
du werdest bekanntgemacht worden sein |
| 3. Person Singular |
commanifestatus erit
|
er/sie/es werde bekanntgemacht worden sein |
| 1. Person Plural |
commanifestati erimus
|
wir werden bekanntgemacht worden sein |
| 2. Person Plural |
commanifestati eritis
|
ihr werdet bekanntgemacht worden sein |
| 3. Person Plural |
commanifestati erunt
|
sie werden bekanntgemacht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commanifestare
|
bekanntmachen |
| Vorzeitigkeit |
commanifestavisse
|
bekanntgemacht haben |
| Nachzeitigkeit |
commanifestaturum esse
|
bekanntmachen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commanifestari commanifestarier
|
bekanntgemacht werden |
| Vorzeitigkeit |
commanifestatum esse
|
bekanntgemacht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
commanifestatum iri
|
künftig bekanntgemacht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commanifesta
|
mache bekannt! |
| 2. Person Plural |
commanifestate
|
macht bekannt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commanifestato
|
| 3. Person Singular |
commanifestato
|
| 2. Person Plural |
commanifestatote
|
| 3. Person Plural |
commanifestanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commanifestare
|
das Bekanntmachen |
| Genitiv |
commanifestandi
|
des Bekanntmachens |
| Dativ |
commanifestando
|
dem Bekanntmachen |
| Akkusativ |
commanifestandum
|
das Bekanntmachen |
| Ablativ |
commanifestando
|
durch das Bekanntmachen |
| Vokativ |
commanifestande
|
Bekanntmachen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commanifestandus
|
commanifestanda
|
commanifestandum
|
| Genitiv |
commanifestandi
|
commanifestandae
|
commanifestandi
|
| Dativ |
commanifestando
|
commanifestandae
|
commanifestando
|
| Akkusativ |
commanifestandum
|
commanifestandam
|
commanifestandum
|
| Ablativ |
commanifestando
|
commanifestanda
|
commanifestando
|
| Vokativ |
commanifestande
|
commanifestanda
|
commanifestandum
|
Plural
| Nominativ |
commanifestandi
|
commanifestandae
|
commanifestanda
|
| Genitiv |
commanifestandorum
|
commanifestandarum
|
commanifestandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commanifestandos
|
commanifestandas
|
commanifestanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commanifestandi
|
commanifestandae
|
commanifestanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commanifestans
|
commanifestans
|
commanifestans
|
| Genitiv |
commanifestantis
|
commanifestantis
|
commanifestantis
|
| Dativ |
commanifestanti
|
commanifestanti
|
commanifestanti
|
| Akkusativ |
commanifestantem
|
commanifestantem
|
commanifestans
|
| Ablativ |
commanifestanti commanifestante
|
commanifestanti commanifestante
|
commanifestanti commanifestante
|
| Vokativ |
commanifestans
|
commanifestans
|
commanifestans
|
Plural
| Nominativ |
commanifestantes
|
commanifestantes
|
commanifestantia
|
| Genitiv |
commanifestantium commanifestantum
|
commanifestantium commanifestantum
|
commanifestantium commanifestantum
|
| Dativ |
commanifestantibus
|
commanifestantibus
|
commanifestantibus
|
| Akkusativ |
commanifestantes
|
commanifestantes
|
commanifestantia
|
| Ablativ |
commanifestantibus
|
commanifestantibus
|
commanifestantibus
|
| Vokativ |
commanifestantes
|
commanifestantes
|
commanifestantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commanifestatus
|
commanifestata
|
commanifestatum
|
| Genitiv |
commanifestati
|
commanifestatae
|
commanifestati
|
| Dativ |
commanifestato
|
commanifestatae
|
commanifestato
|
| Akkusativ |
commanifestatum
|
commanifestatam
|
commanifestatum
|
| Ablativ |
commanifestato
|
commanifestata
|
commanifestato
|
| Vokativ |
commanifestate
|
commanifestata
|
commanifestatum
|
Plural
| Nominativ |
commanifestati
|
commanifestatae
|
commanifestata
|
| Genitiv |
commanifestatorum
|
commanifestatarum
|
commanifestatorum
|
| Dativ |
commanifestatis
|
commanifestatis
|
commanifestatis
|
| Akkusativ |
commanifestatos
|
commanifestatas
|
commanifestata
|
| Ablativ |
commanifestatis
|
commanifestatis
|
commanifestatis
|
| Vokativ |
commanifestati
|
commanifestatae
|
commanifestata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commanifestaturus
|
commanifestatura
|
commanifestaturum
|
| Genitiv |
commanifestaturi
|
commanifestaturae
|
commanifestaturi
|
| Dativ |
commanifestaturo
|
commanifestaturae
|
commanifestaturo
|
| Akkusativ |
commanifestaturum
|
commanifestaturam
|
commanifestaturum
|
| Ablativ |
commanifestaturo
|
commanifestatura
|
commanifestaturo
|
| Vokativ |
commanifestature
|
commanifestatura
|
commanifestaturum
|
Plural
| Nominativ |
commanifestaturi
|
commanifestaturae
|
commanifestatura
|
| Genitiv |
commanifestaturorum
|
commanifestaturarum
|
commanifestaturorum
|
| Dativ |
commanifestaturis
|
commanifestaturis
|
commanifestaturis
|
| Akkusativ |
commanifestaturos
|
commanifestaturas
|
commanifestatura
|
| Ablativ |
commanifestaturis
|
commanifestaturis
|
commanifestaturis
|
| Vokativ |
commanifestaturi
|
commanifestaturae
|
commanifestatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commanifestatum
|
commanifestatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifesto
|
ich offenbare |
| 2. Person Singular |
commanifestas
|
du offenbarst |
| 3. Person Singular |
commanifestat
|
er/sie/es offenbart |
| 1. Person Plural |
commanifestamus
|
wir offenbaren |
| 2. Person Plural |
commanifestatis
|
ihr offenbart |
| 3. Person Plural |
commanifestant
|
sie offenbaren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestor
|
ich werde geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commanifestaris commanifestare
|
du wirst geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commanifestatur
|
er/sie/es wird geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commanifestamur
|
wir werden geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commanifestamini
|
ihr werdet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commanifestantur
|
sie werden geoffenbart |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestem
|
ich offenbare |
| 2. Person Singular |
commanifestes
|
du offenbarest |
| 3. Person Singular |
commanifestet
|
er/sie/es offenbare |
| 1. Person Plural |
commanifestemus
|
wir offenbaren |
| 2. Person Plural |
commanifestetis
|
ihr offenbaret |
| 3. Person Plural |
commanifestent
|
sie offenbaren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifester
|
ich werde geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commanifesteris commanifestere
|
du werdest geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commanifestetur
|
er/sie/es werde geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commanifestemur
|
wir werden geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commanifestemini
|
ihr werdet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commanifestentur
|
sie werden geoffenbart |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestabam
|
ich offenbarte |
| 2. Person Singular |
commanifestabas
|
du offenbartest |
| 3. Person Singular |
commanifestabat
|
er/sie/es offenbarte |
| 1. Person Plural |
commanifestabamus
|
wir offenbarten |
| 2. Person Plural |
commanifestabatis
|
ihr offenbartet |
| 3. Person Plural |
commanifestabant
|
sie offenbarten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestabar
|
ich wurde geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commanifestabaris commanifestabare
|
du wurdest geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commanifestabatur
|
er/sie/es wurde geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commanifestabamur
|
wir wurden geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commanifestabamini
|
ihr wurdet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commanifestabantur
|
sie wurden geoffenbart |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestarem
|
ich offenbarte |
| 2. Person Singular |
commanifestares
|
du offenbartest |
| 3. Person Singular |
commanifestaret
|
er/sie/es offenbarte |
| 1. Person Plural |
commanifestaremus
|
wir offenbarten |
| 2. Person Plural |
commanifestaretis
|
ihr offenbartet |
| 3. Person Plural |
commanifestarent
|
sie offenbarten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestarer
|
ich würde geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commanifestareris commanifestarere
|
du würdest geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commanifestaretur
|
er/sie/es würde geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commanifestaremur
|
wir würden geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commanifestaremini
|
ihr würdet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commanifestarentur
|
sie würden geoffenbart |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestabo
|
ich werde offenbaren |
| 2. Person Singular |
commanifestabis
|
du wirst offenbaren |
| 3. Person Singular |
commanifestabit
|
er/sie/es wird offenbaren |
| 1. Person Plural |
commanifestabimus
|
wir werden offenbaren |
| 2. Person Plural |
commanifestabitis
|
ihr werdet offenbaren |
| 3. Person Plural |
commanifestabunt
|
sie werden offenbaren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestabor
|
ich werde geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commanifestaberis commanifestabere
|
du wirst geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commanifestabitur
|
er/sie/es wird geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commanifestabimur
|
wir werden geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commanifestabimini
|
ihr werdet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commanifestabuntur
|
sie werden geoffenbart |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestavi
|
ich habe geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commanifestavisti
|
du hast geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commanifestavit
|
er/sie/es hat geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commanifestavimus
|
wir haben geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commanifestavistis
|
ihr habt geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commanifestaverunt commanifestavere
|
sie haben geoffenbart |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestatus sum
|
ich bin geoffenbart worden |
| 2. Person Singular |
commanifestatus es
|
du bist geoffenbart worden |
| 3. Person Singular |
commanifestatus est
|
er/sie/es ist geoffenbart worden |
| 1. Person Plural |
commanifestati sumus
|
wir sind geoffenbart worden |
| 2. Person Plural |
commanifestati estis
|
ihr seid geoffenbart worden |
| 3. Person Plural |
commanifestati sunt
|
sie sind geoffenbart worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestaverim
|
ich habe geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commanifestaveris
|
du habest geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commanifestaverit
|
er/sie/es habe geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commanifestaverimus
|
wir haben geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commanifestaveritis
|
ihr habet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commanifestaverint
|
sie haben geoffenbart |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestatus sim
|
ich sei geoffenbart worden |
| 2. Person Singular |
commanifestatus sis
|
du seiest geoffenbart worden |
| 3. Person Singular |
commanifestatus sit
|
er/sie/es sei geoffenbart worden |
| 1. Person Plural |
commanifestati simus
|
wir seien geoffenbart worden |
| 2. Person Plural |
commanifestati sitis
|
ihr seiet geoffenbart worden |
| 3. Person Plural |
commanifestati sint
|
sie seien geoffenbart worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestaveram
|
ich hatte geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commanifestaveras
|
du hattest geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commanifestaverat
|
er/sie/es hatte geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commanifestaveramus
|
wir hatten geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commanifestaveratis
|
ihr hattet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commanifestaverant
|
sie hatten geoffenbart |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestatus eram
|
ich war geoffenbart worden |
| 2. Person Singular |
commanifestatus eras
|
du warst geoffenbart worden |
| 3. Person Singular |
commanifestatus erat
|
er/sie/es war geoffenbart worden |
| 1. Person Plural |
commanifestati eramus
|
wir waren geoffenbart worden |
| 2. Person Plural |
commanifestati eratis
|
ihr warst geoffenbart worden |
| 3. Person Plural |
commanifestati erant
|
sie waren geoffenbart worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestavissem
|
ich hätte geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commanifestavisses
|
du hättest geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commanifestavisset
|
er/sie/es hätte geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commanifestavissemus
|
wir hätten geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commanifestavissetis
|
ihr hättet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commanifestavissent
|
sie hätten geoffenbart |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestatus essem
|
ich wäre geoffenbart worden |
| 2. Person Singular |
commanifestatus esses
|
du wärest geoffenbart worden |
| 3. Person Singular |
commanifestatus esset
|
er/sie/es wäre geoffenbart worden |
| 1. Person Plural |
commanifestati essemus
|
wir wären geoffenbart worden |
| 2. Person Plural |
commanifestati essetis
|
ihr wäret geoffenbart worden |
| 3. Person Plural |
commanifestati essent
|
sie wären geoffenbart worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestavero
|
ich werde geoffenbart haben |
| 2. Person Singular |
commanifestaveris
|
du wirst geoffenbart haben |
| 3. Person Singular |
commanifestaverit
|
er/sie/es wird geoffenbart haben |
| 1. Person Plural |
commanifestaverimus
|
wir werden geoffenbart haben |
| 2. Person Plural |
commanifestaveritis
|
ihr werdet geoffenbart haben |
| 3. Person Plural |
commanifestaverint
|
sie werden geoffenbart haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commanifestatus ero
|
ich werde geoffenbart worden sein |
| 2. Person Singular |
commanifestatus eris
|
du werdest geoffenbart worden sein |
| 3. Person Singular |
commanifestatus erit
|
er/sie/es werde geoffenbart worden sein |
| 1. Person Plural |
commanifestati erimus
|
wir werden geoffenbart worden sein |
| 2. Person Plural |
commanifestati eritis
|
ihr werdet geoffenbart worden sein |
| 3. Person Plural |
commanifestati erunt
|
sie werden geoffenbart worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commanifestare
|
offenbaren |
| Vorzeitigkeit |
commanifestavisse
|
geoffenbart haben |
| Nachzeitigkeit |
commanifestaturum esse
|
offenbaren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commanifestari commanifestarier
|
geoffenbart werden |
| Vorzeitigkeit |
commanifestatum esse
|
geoffenbart worden sein |
| Nachzeitigkeit |
commanifestatum iri
|
künftig geoffenbart werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commanifesta
|
offenbare! |
| 2. Person Plural |
commanifestate
|
offenbart! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commanifestato
|
| 3. Person Singular |
commanifestato
|
| 2. Person Plural |
commanifestatote
|
| 3. Person Plural |
commanifestanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commanifestare
|
das Offenbaren |
| Genitiv |
commanifestandi
|
des Offenbarens |
| Dativ |
commanifestando
|
dem Offenbaren |
| Akkusativ |
commanifestandum
|
das Offenbaren |
| Ablativ |
commanifestando
|
durch das Offenbaren |
| Vokativ |
commanifestande
|
Offenbaren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commanifestandus
|
commanifestanda
|
commanifestandum
|
| Genitiv |
commanifestandi
|
commanifestandae
|
commanifestandi
|
| Dativ |
commanifestando
|
commanifestandae
|
commanifestando
|
| Akkusativ |
commanifestandum
|
commanifestandam
|
commanifestandum
|
| Ablativ |
commanifestando
|
commanifestanda
|
commanifestando
|
| Vokativ |
commanifestande
|
commanifestanda
|
commanifestandum
|
Plural
| Nominativ |
commanifestandi
|
commanifestandae
|
commanifestanda
|
| Genitiv |
commanifestandorum
|
commanifestandarum
|
commanifestandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commanifestandos
|
commanifestandas
|
commanifestanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commanifestandi
|
commanifestandae
|
commanifestanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commanifestans
|
commanifestans
|
commanifestans
|
| Genitiv |
commanifestantis
|
commanifestantis
|
commanifestantis
|
| Dativ |
commanifestanti
|
commanifestanti
|
commanifestanti
|
| Akkusativ |
commanifestantem
|
commanifestantem
|
commanifestans
|
| Ablativ |
commanifestanti commanifestante
|
commanifestanti commanifestante
|
commanifestanti commanifestante
|
| Vokativ |
commanifestans
|
commanifestans
|
commanifestans
|
Plural
| Nominativ |
commanifestantes
|
commanifestantes
|
commanifestantia
|
| Genitiv |
commanifestantium commanifestantum
|
commanifestantium commanifestantum
|
commanifestantium commanifestantum
|
| Dativ |
commanifestantibus
|
commanifestantibus
|
commanifestantibus
|
| Akkusativ |
commanifestantes
|
commanifestantes
|
commanifestantia
|
| Ablativ |
commanifestantibus
|
commanifestantibus
|
commanifestantibus
|
| Vokativ |
commanifestantes
|
commanifestantes
|
commanifestantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commanifestatus
|
commanifestata
|
commanifestatum
|
| Genitiv |
commanifestati
|
commanifestatae
|
commanifestati
|
| Dativ |
commanifestato
|
commanifestatae
|
commanifestato
|
| Akkusativ |
commanifestatum
|
commanifestatam
|
commanifestatum
|
| Ablativ |
commanifestato
|
commanifestata
|
commanifestato
|
| Vokativ |
commanifestate
|
commanifestata
|
commanifestatum
|
Plural
| Nominativ |
commanifestati
|
commanifestatae
|
commanifestata
|
| Genitiv |
commanifestatorum
|
commanifestatarum
|
commanifestatorum
|
| Dativ |
commanifestatis
|
commanifestatis
|
commanifestatis
|
| Akkusativ |
commanifestatos
|
commanifestatas
|
commanifestata
|
| Ablativ |
commanifestatis
|
commanifestatis
|
commanifestatis
|
| Vokativ |
commanifestati
|
commanifestatae
|
commanifestata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commanifestaturus
|
commanifestatura
|
commanifestaturum
|
| Genitiv |
commanifestaturi
|
commanifestaturae
|
commanifestaturi
|
| Dativ |
commanifestaturo
|
commanifestaturae
|
commanifestaturo
|
| Akkusativ |
commanifestaturum
|
commanifestaturam
|
commanifestaturum
|
| Ablativ |
commanifestaturo
|
commanifestatura
|
commanifestaturo
|
| Vokativ |
commanifestature
|
commanifestatura
|
commanifestaturum
|
Plural
| Nominativ |
commanifestaturi
|
commanifestaturae
|
commanifestatura
|
| Genitiv |
commanifestaturorum
|
commanifestaturarum
|
commanifestaturorum
|
| Dativ |
commanifestaturis
|
commanifestaturis
|
commanifestaturis
|
| Akkusativ |
commanifestaturos
|
commanifestaturas
|
commanifestatura
|
| Ablativ |
commanifestaturis
|
commanifestaturis
|
commanifestaturis
|
| Vokativ |
commanifestaturi
|
commanifestaturae
|
commanifestatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commanifestatum
|
commanifestatu
|