Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commisceo
|
ich vereine |
| 2. Person Singular |
commisces
|
du vereinst |
| 3. Person Singular |
commiscet
|
er/sie/es vereint |
| 1. Person Plural |
commiscemus
|
wir vereinen |
| 2. Person Plural |
commiscetis
|
ihr vereint |
| 3. Person Plural |
commiscent
|
sie vereinen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commisceor
|
ich werde vereint |
| 2. Person Singular |
commisceris commiscere
|
du wirst vereint |
| 3. Person Singular |
commiscetur
|
er/sie/es wird vereint |
| 1. Person Plural |
commiscemur
|
wir werden vereint |
| 2. Person Plural |
commiscemini
|
ihr werdet vereint |
| 3. Person Plural |
commiscentur
|
sie werden vereint |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commisceam
|
ich vereine |
| 2. Person Singular |
commisceas
|
du vereinest |
| 3. Person Singular |
commisceat
|
er/sie/es vereine |
| 1. Person Plural |
commisceamus
|
wir vereinen |
| 2. Person Plural |
commisceatis
|
ihr vereinet |
| 3. Person Plural |
commisceant
|
sie vereinen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscear
|
ich werde vereint |
| 2. Person Singular |
commiscearis commisceare
|
du werdest vereint |
| 3. Person Singular |
commisceatur
|
er/sie/es werde vereint |
| 1. Person Plural |
commisceamur
|
wir werden vereint |
| 2. Person Plural |
commisceamini
|
ihr werdet vereint |
| 3. Person Plural |
commisceantur
|
sie werden vereint |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscebam
|
ich vereinte |
| 2. Person Singular |
commiscebas
|
du vereintest |
| 3. Person Singular |
commiscebat
|
er/sie/es vereinte |
| 1. Person Plural |
commiscebamus
|
wir vereinten |
| 2. Person Plural |
commiscebatis
|
ihr vereintet |
| 3. Person Plural |
commiscebant
|
sie vereinten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscebar
|
ich wurde vereint |
| 2. Person Singular |
commiscebaris commiscebare
|
du wurdest vereint |
| 3. Person Singular |
commiscebatur
|
er/sie/es wurde vereint |
| 1. Person Plural |
commiscebamur
|
wir wurden vereint |
| 2. Person Plural |
commiscebamini
|
ihr wurdet vereint |
| 3. Person Plural |
commiscebantur
|
sie wurden vereint |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscerem
|
ich vereinte |
| 2. Person Singular |
commisceres
|
du vereintest |
| 3. Person Singular |
commisceret
|
er/sie/es vereinte |
| 1. Person Plural |
commisceremus
|
wir vereinten |
| 2. Person Plural |
commisceretis
|
ihr vereintet |
| 3. Person Plural |
commiscerent
|
sie vereinten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscerer
|
ich würde vereint |
| 2. Person Singular |
commiscereris commiscerere
|
du würdest vereint |
| 3. Person Singular |
commisceretur
|
er/sie/es würde vereint |
| 1. Person Plural |
commisceremur
|
wir würden vereint |
| 2. Person Plural |
commisceremini
|
ihr würdet vereint |
| 3. Person Plural |
commiscerentur
|
sie würden vereint |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscebo
|
ich werde vereinen |
| 2. Person Singular |
commiscebis
|
du wirst vereinen |
| 3. Person Singular |
commiscebit
|
er/sie/es wird vereinen |
| 1. Person Plural |
commiscebimus
|
wir werden vereinen |
| 2. Person Plural |
commiscebitis
|
ihr werdet vereinen |
| 3. Person Plural |
commiscebunt
|
sie werden vereinen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscebor
|
ich werde vereint |
| 2. Person Singular |
commisceberis commiscebere
|
du wirst vereint |
| 3. Person Singular |
commiscebitur
|
er/sie/es wird vereint |
| 1. Person Plural |
commiscebimur
|
wir werden vereint |
| 2. Person Plural |
commiscebimini
|
ihr werdet vereint |
| 3. Person Plural |
commiscebuntur
|
sie werden vereint |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscui
|
ich habe vereint |
| 2. Person Singular |
commiscuisti
|
du hast vereint |
| 3. Person Singular |
commiscuit
|
er/sie/es hat vereint |
| 1. Person Plural |
commiscuimus
|
wir haben vereint |
| 2. Person Plural |
commiscuistis
|
ihr habt vereint |
| 3. Person Plural |
commiscuerunt commiscuere
|
sie haben vereint |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commixtus sum
|
ich bin vereint worden |
| 2. Person Singular |
commixtus es
|
du bist vereint worden |
| 3. Person Singular |
commixtus est
|
er/sie/es ist vereint worden |
| 1. Person Plural |
commixti sumus
|
wir sind vereint worden |
| 2. Person Plural |
commixti estis
|
ihr seid vereint worden |
| 3. Person Plural |
commixti sunt
|
sie sind vereint worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscuerim
|
ich habe vereint |
| 2. Person Singular |
commiscueris
|
du habest vereint |
| 3. Person Singular |
commiscuerit
|
er/sie/es habe vereint |
| 1. Person Plural |
commiscuerimus
|
wir haben vereint |
| 2. Person Plural |
commiscueritis
|
ihr habet vereint |
| 3. Person Plural |
commiscuerint
|
sie haben vereint |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commixtus sim
|
ich sei vereint worden |
| 2. Person Singular |
commixtus sis
|
du seiest vereint worden |
| 3. Person Singular |
commixtus sit
|
er/sie/es sei vereint worden |
| 1. Person Plural |
commixti simus
|
wir seien vereint worden |
| 2. Person Plural |
commixti sitis
|
ihr seiet vereint worden |
| 3. Person Plural |
commixti sint
|
sie seien vereint worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscueram
|
ich hatte vereint |
| 2. Person Singular |
commiscueras
|
du hattest vereint |
| 3. Person Singular |
commiscuerat
|
er/sie/es hatte vereint |
| 1. Person Plural |
commiscueramus
|
wir hatten vereint |
| 2. Person Plural |
commiscueratis
|
ihr hattet vereint |
| 3. Person Plural |
commiscuerant
|
sie hatten vereint |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commixtus eram
|
ich war vereint worden |
| 2. Person Singular |
commixtus eras
|
du warst vereint worden |
| 3. Person Singular |
commixtus erat
|
er/sie/es war vereint worden |
| 1. Person Plural |
commixti eramus
|
wir waren vereint worden |
| 2. Person Plural |
commixti eratis
|
ihr warst vereint worden |
| 3. Person Plural |
commixti erant
|
sie waren vereint worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscuissem
|
ich hätte vereint |
| 2. Person Singular |
commiscuisses
|
du hättest vereint |
| 3. Person Singular |
commiscuisset
|
er/sie/es hätte vereint |
| 1. Person Plural |
commiscuissemus
|
wir hätten vereint |
| 2. Person Plural |
commiscuissetis
|
ihr hättet vereint |
| 3. Person Plural |
commiscuissent
|
sie hätten vereint |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commixtus essem
|
ich wäre vereint worden |
| 2. Person Singular |
commixtus esses
|
du wärest vereint worden |
| 3. Person Singular |
commixtus esset
|
er/sie/es wäre vereint worden |
| 1. Person Plural |
commixti essemus
|
wir wären vereint worden |
| 2. Person Plural |
commixti essetis
|
ihr wäret vereint worden |
| 3. Person Plural |
commixti essent
|
sie wären vereint worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscuero
|
ich werde vereint haben |
| 2. Person Singular |
commiscueris
|
du wirst vereint haben |
| 3. Person Singular |
commiscuerit
|
er/sie/es wird vereint haben |
| 1. Person Plural |
commiscuerimus
|
wir werden vereint haben |
| 2. Person Plural |
commiscueritis
|
ihr werdet vereint haben |
| 3. Person Plural |
commiscuerint
|
sie werden vereint haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commixtus ero
|
ich werde vereint worden sein |
| 2. Person Singular |
commixtus eris
|
du werdest vereint worden sein |
| 3. Person Singular |
commixtus erit
|
er/sie/es werde vereint worden sein |
| 1. Person Plural |
commixti erimus
|
wir werden vereint worden sein |
| 2. Person Plural |
commixti eritis
|
ihr werdet vereint worden sein |
| 3. Person Plural |
commixti erunt
|
sie werden vereint worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commiscere
|
vereinen |
| Vorzeitigkeit |
commiscuisse
|
vereint haben |
| Nachzeitigkeit |
commixturum esse
|
vereinen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commisceri commiscerier
|
vereint werden |
| Vorzeitigkeit |
commixtum esse
|
vereint worden sein |
| Nachzeitigkeit |
commixtum iri
|
künftig vereint werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commisce
|
vereine! |
| 2. Person Plural |
commiscete
|
vereint! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commisceto
|
| 3. Person Singular |
commisceto
|
| 2. Person Plural |
commiscetote
|
| 3. Person Plural |
commiscento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commiscere
|
das Vereinen |
| Genitiv |
commiscendi
|
des Vereinens |
| Dativ |
commiscendo
|
dem Vereinen |
| Akkusativ |
commiscendum
|
das Vereinen |
| Ablativ |
commiscendo
|
durch das Vereinen |
| Vokativ |
commiscende
|
Vereinen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commiscendus
|
commiscenda
|
commiscendum
|
| Genitiv |
commiscendi
|
commiscendae
|
commiscendi
|
| Dativ |
commiscendo
|
commiscendae
|
commiscendo
|
| Akkusativ |
commiscendum
|
commiscendam
|
commiscendum
|
| Ablativ |
commiscendo
|
commiscenda
|
commiscendo
|
| Vokativ |
commiscende
|
commiscenda
|
commiscendum
|
Plural
| Nominativ |
commiscendi
|
commiscendae
|
commiscenda
|
| Genitiv |
commiscendorum
|
commiscendarum
|
commiscendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commiscendos
|
commiscendas
|
commiscenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commiscendi
|
commiscendae
|
commiscenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commiscens
|
commiscens
|
commiscens
|
| Genitiv |
commiscentis
|
commiscentis
|
commiscentis
|
| Dativ |
commiscenti
|
commiscenti
|
commiscenti
|
| Akkusativ |
commiscentem
|
commiscentem
|
commiscens
|
| Ablativ |
commiscenti commiscente
|
commiscenti commiscente
|
commiscenti commiscente
|
| Vokativ |
commiscens
|
commiscens
|
commiscens
|
Plural
| Nominativ |
commiscentes
|
commiscentes
|
commiscentia
|
| Genitiv |
commiscentium commiscentum
|
commiscentium commiscentum
|
commiscentium commiscentum
|
| Dativ |
commiscentibus
|
commiscentibus
|
commiscentibus
|
| Akkusativ |
commiscentes
|
commiscentes
|
commiscentia
|
| Ablativ |
commiscentibus
|
commiscentibus
|
commiscentibus
|
| Vokativ |
commiscentes
|
commiscentes
|
commiscentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commixtus
|
commixta
|
commixtum
|
| Genitiv |
commixti
|
commixtae
|
commixti
|
| Dativ |
commixto
|
commixtae
|
commixto
|
| Akkusativ |
commixtum
|
commixtam
|
commixtum
|
| Ablativ |
commixto
|
commixta
|
commixto
|
| Vokativ |
commixte
|
commixta
|
commixtum
|
Plural
| Nominativ |
commixti
|
commixtae
|
commixta
|
| Genitiv |
commixtorum
|
commixtarum
|
commixtorum
|
| Dativ |
commixtis
|
commixtis
|
commixtis
|
| Akkusativ |
commixtos
|
commixtas
|
commixta
|
| Ablativ |
commixtis
|
commixtis
|
commixtis
|
| Vokativ |
commixti
|
commixtae
|
commixta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commixturus
|
commixtura
|
commixturum
|
| Genitiv |
commixturi
|
commixturae
|
commixturi
|
| Dativ |
commixturo
|
commixturae
|
commixturo
|
| Akkusativ |
commixturum
|
commixturam
|
commixturum
|
| Ablativ |
commixturo
|
commixtura
|
commixturo
|
| Vokativ |
commixture
|
commixtura
|
commixturum
|
Plural
| Nominativ |
commixturi
|
commixturae
|
commixtura
|
| Genitiv |
commixturorum
|
commixturarum
|
commixturorum
|
| Dativ |
commixturis
|
commixturis
|
commixturis
|
| Akkusativ |
commixturos
|
commixturas
|
commixtura
|
| Ablativ |
commixturis
|
commixturis
|
commixturis
|
| Vokativ |
commixturi
|
commixturae
|
commixtura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commixtum
|
commixtu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commisceo
|
ich vermenge |
| 2. Person Singular |
commisces
|
du vermengst |
| 3. Person Singular |
commiscet
|
er/sie/es vermengt |
| 1. Person Plural |
commiscemus
|
wir vermengen |
| 2. Person Plural |
commiscetis
|
ihr vermengt |
| 3. Person Plural |
commiscent
|
sie vermengen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commisceor
|
ich werde vermengt |
| 2. Person Singular |
commisceris commiscere
|
du wirst vermengt |
| 3. Person Singular |
commiscetur
|
er/sie/es wird vermengt |
| 1. Person Plural |
commiscemur
|
wir werden vermengt |
| 2. Person Plural |
commiscemini
|
ihr werdet vermengt |
| 3. Person Plural |
commiscentur
|
sie werden vermengt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commisceam
|
ich vermenge |
| 2. Person Singular |
commisceas
|
du vermengest |
| 3. Person Singular |
commisceat
|
er/sie/es vermenge |
| 1. Person Plural |
commisceamus
|
wir vermengen |
| 2. Person Plural |
commisceatis
|
ihr vermenget |
| 3. Person Plural |
commisceant
|
sie vermengen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscear
|
ich werde vermengt |
| 2. Person Singular |
commiscearis commisceare
|
du werdest vermengt |
| 3. Person Singular |
commisceatur
|
er/sie/es werde vermengt |
| 1. Person Plural |
commisceamur
|
wir werden vermengt |
| 2. Person Plural |
commisceamini
|
ihr werdet vermengt |
| 3. Person Plural |
commisceantur
|
sie werden vermengt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscebam
|
ich vermengte |
| 2. Person Singular |
commiscebas
|
du vermengtest |
| 3. Person Singular |
commiscebat
|
er/sie/es vermengte |
| 1. Person Plural |
commiscebamus
|
wir vermengten |
| 2. Person Plural |
commiscebatis
|
ihr vermengtet |
| 3. Person Plural |
commiscebant
|
sie vermengten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscebar
|
ich wurde vermengt |
| 2. Person Singular |
commiscebaris commiscebare
|
du wurdest vermengt |
| 3. Person Singular |
commiscebatur
|
er/sie/es wurde vermengt |
| 1. Person Plural |
commiscebamur
|
wir wurden vermengt |
| 2. Person Plural |
commiscebamini
|
ihr wurdet vermengt |
| 3. Person Plural |
commiscebantur
|
sie wurden vermengt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscerem
|
ich vermengte |
| 2. Person Singular |
commisceres
|
du vermengtest |
| 3. Person Singular |
commisceret
|
er/sie/es vermengte |
| 1. Person Plural |
commisceremus
|
wir vermengten |
| 2. Person Plural |
commisceretis
|
ihr vermengtet |
| 3. Person Plural |
commiscerent
|
sie vermengten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscerer
|
ich würde vermengt |
| 2. Person Singular |
commiscereris commiscerere
|
du würdest vermengt |
| 3. Person Singular |
commisceretur
|
er/sie/es würde vermengt |
| 1. Person Plural |
commisceremur
|
wir würden vermengt |
| 2. Person Plural |
commisceremini
|
ihr würdet vermengt |
| 3. Person Plural |
commiscerentur
|
sie würden vermengt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscebo
|
ich werde vermengen |
| 2. Person Singular |
commiscebis
|
du wirst vermengen |
| 3. Person Singular |
commiscebit
|
er/sie/es wird vermengen |
| 1. Person Plural |
commiscebimus
|
wir werden vermengen |
| 2. Person Plural |
commiscebitis
|
ihr werdet vermengen |
| 3. Person Plural |
commiscebunt
|
sie werden vermengen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscebor
|
ich werde vermengt |
| 2. Person Singular |
commisceberis commiscebere
|
du wirst vermengt |
| 3. Person Singular |
commiscebitur
|
er/sie/es wird vermengt |
| 1. Person Plural |
commiscebimur
|
wir werden vermengt |
| 2. Person Plural |
commiscebimini
|
ihr werdet vermengt |
| 3. Person Plural |
commiscebuntur
|
sie werden vermengt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscui
|
ich habe vermengt |
| 2. Person Singular |
commiscuisti
|
du hast vermengt |
| 3. Person Singular |
commiscuit
|
er/sie/es hat vermengt |
| 1. Person Plural |
commiscuimus
|
wir haben vermengt |
| 2. Person Plural |
commiscuistis
|
ihr habt vermengt |
| 3. Person Plural |
commiscuerunt commiscuere
|
sie haben vermengt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commixtus sum
|
ich bin vermengt worden |
| 2. Person Singular |
commixtus es
|
du bist vermengt worden |
| 3. Person Singular |
commixtus est
|
er/sie/es ist vermengt worden |
| 1. Person Plural |
commixti sumus
|
wir sind vermengt worden |
| 2. Person Plural |
commixti estis
|
ihr seid vermengt worden |
| 3. Person Plural |
commixti sunt
|
sie sind vermengt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscuerim
|
ich habe vermengt |
| 2. Person Singular |
commiscueris
|
du habest vermengt |
| 3. Person Singular |
commiscuerit
|
er/sie/es habe vermengt |
| 1. Person Plural |
commiscuerimus
|
wir haben vermengt |
| 2. Person Plural |
commiscueritis
|
ihr habet vermengt |
| 3. Person Plural |
commiscuerint
|
sie haben vermengt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commixtus sim
|
ich sei vermengt worden |
| 2. Person Singular |
commixtus sis
|
du seiest vermengt worden |
| 3. Person Singular |
commixtus sit
|
er/sie/es sei vermengt worden |
| 1. Person Plural |
commixti simus
|
wir seien vermengt worden |
| 2. Person Plural |
commixti sitis
|
ihr seiet vermengt worden |
| 3. Person Plural |
commixti sint
|
sie seien vermengt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscueram
|
ich hatte vermengt |
| 2. Person Singular |
commiscueras
|
du hattest vermengt |
| 3. Person Singular |
commiscuerat
|
er/sie/es hatte vermengt |
| 1. Person Plural |
commiscueramus
|
wir hatten vermengt |
| 2. Person Plural |
commiscueratis
|
ihr hattet vermengt |
| 3. Person Plural |
commiscuerant
|
sie hatten vermengt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commixtus eram
|
ich war vermengt worden |
| 2. Person Singular |
commixtus eras
|
du warst vermengt worden |
| 3. Person Singular |
commixtus erat
|
er/sie/es war vermengt worden |
| 1. Person Plural |
commixti eramus
|
wir waren vermengt worden |
| 2. Person Plural |
commixti eratis
|
ihr warst vermengt worden |
| 3. Person Plural |
commixti erant
|
sie waren vermengt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscuissem
|
ich hätte vermengt |
| 2. Person Singular |
commiscuisses
|
du hättest vermengt |
| 3. Person Singular |
commiscuisset
|
er/sie/es hätte vermengt |
| 1. Person Plural |
commiscuissemus
|
wir hätten vermengt |
| 2. Person Plural |
commiscuissetis
|
ihr hättet vermengt |
| 3. Person Plural |
commiscuissent
|
sie hätten vermengt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commixtus essem
|
ich wäre vermengt worden |
| 2. Person Singular |
commixtus esses
|
du wärest vermengt worden |
| 3. Person Singular |
commixtus esset
|
er/sie/es wäre vermengt worden |
| 1. Person Plural |
commixti essemus
|
wir wären vermengt worden |
| 2. Person Plural |
commixti essetis
|
ihr wäret vermengt worden |
| 3. Person Plural |
commixti essent
|
sie wären vermengt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscuero
|
ich werde vermengt haben |
| 2. Person Singular |
commiscueris
|
du wirst vermengt haben |
| 3. Person Singular |
commiscuerit
|
er/sie/es wird vermengt haben |
| 1. Person Plural |
commiscuerimus
|
wir werden vermengt haben |
| 2. Person Plural |
commiscueritis
|
ihr werdet vermengt haben |
| 3. Person Plural |
commiscuerint
|
sie werden vermengt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commixtus ero
|
ich werde vermengt worden sein |
| 2. Person Singular |
commixtus eris
|
du werdest vermengt worden sein |
| 3. Person Singular |
commixtus erit
|
er/sie/es werde vermengt worden sein |
| 1. Person Plural |
commixti erimus
|
wir werden vermengt worden sein |
| 2. Person Plural |
commixti eritis
|
ihr werdet vermengt worden sein |
| 3. Person Plural |
commixti erunt
|
sie werden vermengt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commiscere
|
vermengen |
| Vorzeitigkeit |
commiscuisse
|
vermengt haben |
| Nachzeitigkeit |
commixturum esse
|
vermengen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commisceri commiscerier
|
vermengt werden |
| Vorzeitigkeit |
commixtum esse
|
vermengt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
commixtum iri
|
künftig vermengt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commisce
|
vermenge! |
| 2. Person Plural |
commiscete
|
vermengt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commisceto
|
| 3. Person Singular |
commisceto
|
| 2. Person Plural |
commiscetote
|
| 3. Person Plural |
commiscento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commiscere
|
das Vermengen |
| Genitiv |
commiscendi
|
des Vermengens |
| Dativ |
commiscendo
|
dem Vermengen |
| Akkusativ |
commiscendum
|
das Vermengen |
| Ablativ |
commiscendo
|
durch das Vermengen |
| Vokativ |
commiscende
|
Vermengen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commiscendus
|
commiscenda
|
commiscendum
|
| Genitiv |
commiscendi
|
commiscendae
|
commiscendi
|
| Dativ |
commiscendo
|
commiscendae
|
commiscendo
|
| Akkusativ |
commiscendum
|
commiscendam
|
commiscendum
|
| Ablativ |
commiscendo
|
commiscenda
|
commiscendo
|
| Vokativ |
commiscende
|
commiscenda
|
commiscendum
|
Plural
| Nominativ |
commiscendi
|
commiscendae
|
commiscenda
|
| Genitiv |
commiscendorum
|
commiscendarum
|
commiscendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commiscendos
|
commiscendas
|
commiscenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commiscendi
|
commiscendae
|
commiscenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commiscens
|
commiscens
|
commiscens
|
| Genitiv |
commiscentis
|
commiscentis
|
commiscentis
|
| Dativ |
commiscenti
|
commiscenti
|
commiscenti
|
| Akkusativ |
commiscentem
|
commiscentem
|
commiscens
|
| Ablativ |
commiscenti commiscente
|
commiscenti commiscente
|
commiscenti commiscente
|
| Vokativ |
commiscens
|
commiscens
|
commiscens
|
Plural
| Nominativ |
commiscentes
|
commiscentes
|
commiscentia
|
| Genitiv |
commiscentium commiscentum
|
commiscentium commiscentum
|
commiscentium commiscentum
|
| Dativ |
commiscentibus
|
commiscentibus
|
commiscentibus
|
| Akkusativ |
commiscentes
|
commiscentes
|
commiscentia
|
| Ablativ |
commiscentibus
|
commiscentibus
|
commiscentibus
|
| Vokativ |
commiscentes
|
commiscentes
|
commiscentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commixtus
|
commixta
|
commixtum
|
| Genitiv |
commixti
|
commixtae
|
commixti
|
| Dativ |
commixto
|
commixtae
|
commixto
|
| Akkusativ |
commixtum
|
commixtam
|
commixtum
|
| Ablativ |
commixto
|
commixta
|
commixto
|
| Vokativ |
commixte
|
commixta
|
commixtum
|
Plural
| Nominativ |
commixti
|
commixtae
|
commixta
|
| Genitiv |
commixtorum
|
commixtarum
|
commixtorum
|
| Dativ |
commixtis
|
commixtis
|
commixtis
|
| Akkusativ |
commixtos
|
commixtas
|
commixta
|
| Ablativ |
commixtis
|
commixtis
|
commixtis
|
| Vokativ |
commixti
|
commixtae
|
commixta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commixturus
|
commixtura
|
commixturum
|
| Genitiv |
commixturi
|
commixturae
|
commixturi
|
| Dativ |
commixturo
|
commixturae
|
commixturo
|
| Akkusativ |
commixturum
|
commixturam
|
commixturum
|
| Ablativ |
commixturo
|
commixtura
|
commixturo
|
| Vokativ |
commixture
|
commixtura
|
commixturum
|
Plural
| Nominativ |
commixturi
|
commixturae
|
commixtura
|
| Genitiv |
commixturorum
|
commixturarum
|
commixturorum
|
| Dativ |
commixturis
|
commixturis
|
commixturis
|
| Akkusativ |
commixturos
|
commixturas
|
commixtura
|
| Ablativ |
commixturis
|
commixturis
|
commixturis
|
| Vokativ |
commixturi
|
commixturae
|
commixtura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commixtum
|
commixtu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commisceo
|
ich vermische |
| 2. Person Singular |
commisces
|
du vermischt |
| 3. Person Singular |
commiscet
|
er/sie/es vermischt |
| 1. Person Plural |
commiscemus
|
wir vermischen |
| 2. Person Plural |
commiscetis
|
ihr vermischt |
| 3. Person Plural |
commiscent
|
sie vermischen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commisceor
|
ich werde vermischt |
| 2. Person Singular |
commisceris commiscere
|
du wirst vermischt |
| 3. Person Singular |
commiscetur
|
er/sie/es wird vermischt |
| 1. Person Plural |
commiscemur
|
wir werden vermischt |
| 2. Person Plural |
commiscemini
|
ihr werdet vermischt |
| 3. Person Plural |
commiscentur
|
sie werden vermischt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commisceam
|
ich vermische |
| 2. Person Singular |
commisceas
|
du vermischest |
| 3. Person Singular |
commisceat
|
er/sie/es vermische |
| 1. Person Plural |
commisceamus
|
wir vermischen |
| 2. Person Plural |
commisceatis
|
ihr vermischet |
| 3. Person Plural |
commisceant
|
sie vermischen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscear
|
ich werde vermischt |
| 2. Person Singular |
commiscearis commisceare
|
du werdest vermischt |
| 3. Person Singular |
commisceatur
|
er/sie/es werde vermischt |
| 1. Person Plural |
commisceamur
|
wir werden vermischt |
| 2. Person Plural |
commisceamini
|
ihr werdet vermischt |
| 3. Person Plural |
commisceantur
|
sie werden vermischt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscebam
|
ich vermischte |
| 2. Person Singular |
commiscebas
|
du vermischtest |
| 3. Person Singular |
commiscebat
|
er/sie/es vermischte |
| 1. Person Plural |
commiscebamus
|
wir vermischten |
| 2. Person Plural |
commiscebatis
|
ihr vermischtet |
| 3. Person Plural |
commiscebant
|
sie vermischten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscebar
|
ich wurde vermischt |
| 2. Person Singular |
commiscebaris commiscebare
|
du wurdest vermischt |
| 3. Person Singular |
commiscebatur
|
er/sie/es wurde vermischt |
| 1. Person Plural |
commiscebamur
|
wir wurden vermischt |
| 2. Person Plural |
commiscebamini
|
ihr wurdet vermischt |
| 3. Person Plural |
commiscebantur
|
sie wurden vermischt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscerem
|
ich vermischte |
| 2. Person Singular |
commisceres
|
du vermischtest |
| 3. Person Singular |
commisceret
|
er/sie/es vermischte |
| 1. Person Plural |
commisceremus
|
wir vermischten |
| 2. Person Plural |
commisceretis
|
ihr vermischtet |
| 3. Person Plural |
commiscerent
|
sie vermischten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscerer
|
ich würde vermischt |
| 2. Person Singular |
commiscereris commiscerere
|
du würdest vermischt |
| 3. Person Singular |
commisceretur
|
er/sie/es würde vermischt |
| 1. Person Plural |
commisceremur
|
wir würden vermischt |
| 2. Person Plural |
commisceremini
|
ihr würdet vermischt |
| 3. Person Plural |
commiscerentur
|
sie würden vermischt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscebo
|
ich werde vermischen |
| 2. Person Singular |
commiscebis
|
du wirst vermischen |
| 3. Person Singular |
commiscebit
|
er/sie/es wird vermischen |
| 1. Person Plural |
commiscebimus
|
wir werden vermischen |
| 2. Person Plural |
commiscebitis
|
ihr werdet vermischen |
| 3. Person Plural |
commiscebunt
|
sie werden vermischen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscebor
|
ich werde vermischt |
| 2. Person Singular |
commisceberis commiscebere
|
du wirst vermischt |
| 3. Person Singular |
commiscebitur
|
er/sie/es wird vermischt |
| 1. Person Plural |
commiscebimur
|
wir werden vermischt |
| 2. Person Plural |
commiscebimini
|
ihr werdet vermischt |
| 3. Person Plural |
commiscebuntur
|
sie werden vermischt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscui
|
ich habe vermischt |
| 2. Person Singular |
commiscuisti
|
du hast vermischt |
| 3. Person Singular |
commiscuit
|
er/sie/es hat vermischt |
| 1. Person Plural |
commiscuimus
|
wir haben vermischt |
| 2. Person Plural |
commiscuistis
|
ihr habt vermischt |
| 3. Person Plural |
commiscuerunt commiscuere
|
sie haben vermischt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commixtus sum
|
ich bin vermischt worden |
| 2. Person Singular |
commixtus es
|
du bist vermischt worden |
| 3. Person Singular |
commixtus est
|
er/sie/es ist vermischt worden |
| 1. Person Plural |
commixti sumus
|
wir sind vermischt worden |
| 2. Person Plural |
commixti estis
|
ihr seid vermischt worden |
| 3. Person Plural |
commixti sunt
|
sie sind vermischt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscuerim
|
ich habe vermischt |
| 2. Person Singular |
commiscueris
|
du habest vermischt |
| 3. Person Singular |
commiscuerit
|
er/sie/es habe vermischt |
| 1. Person Plural |
commiscuerimus
|
wir haben vermischt |
| 2. Person Plural |
commiscueritis
|
ihr habet vermischt |
| 3. Person Plural |
commiscuerint
|
sie haben vermischt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commixtus sim
|
ich sei vermischt worden |
| 2. Person Singular |
commixtus sis
|
du seiest vermischt worden |
| 3. Person Singular |
commixtus sit
|
er/sie/es sei vermischt worden |
| 1. Person Plural |
commixti simus
|
wir seien vermischt worden |
| 2. Person Plural |
commixti sitis
|
ihr seiet vermischt worden |
| 3. Person Plural |
commixti sint
|
sie seien vermischt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscueram
|
ich hatte vermischt |
| 2. Person Singular |
commiscueras
|
du hattest vermischt |
| 3. Person Singular |
commiscuerat
|
er/sie/es hatte vermischt |
| 1. Person Plural |
commiscueramus
|
wir hatten vermischt |
| 2. Person Plural |
commiscueratis
|
ihr hattet vermischt |
| 3. Person Plural |
commiscuerant
|
sie hatten vermischt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commixtus eram
|
ich war vermischt worden |
| 2. Person Singular |
commixtus eras
|
du warst vermischt worden |
| 3. Person Singular |
commixtus erat
|
er/sie/es war vermischt worden |
| 1. Person Plural |
commixti eramus
|
wir waren vermischt worden |
| 2. Person Plural |
commixti eratis
|
ihr warst vermischt worden |
| 3. Person Plural |
commixti erant
|
sie waren vermischt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscuissem
|
ich hätte vermischt |
| 2. Person Singular |
commiscuisses
|
du hättest vermischt |
| 3. Person Singular |
commiscuisset
|
er/sie/es hätte vermischt |
| 1. Person Plural |
commiscuissemus
|
wir hätten vermischt |
| 2. Person Plural |
commiscuissetis
|
ihr hättet vermischt |
| 3. Person Plural |
commiscuissent
|
sie hätten vermischt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commixtus essem
|
ich wäre vermischt worden |
| 2. Person Singular |
commixtus esses
|
du wärest vermischt worden |
| 3. Person Singular |
commixtus esset
|
er/sie/es wäre vermischt worden |
| 1. Person Plural |
commixti essemus
|
wir wären vermischt worden |
| 2. Person Plural |
commixti essetis
|
ihr wäret vermischt worden |
| 3. Person Plural |
commixti essent
|
sie wären vermischt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commiscuero
|
ich werde vermischt haben |
| 2. Person Singular |
commiscueris
|
du wirst vermischt haben |
| 3. Person Singular |
commiscuerit
|
er/sie/es wird vermischt haben |
| 1. Person Plural |
commiscuerimus
|
wir werden vermischt haben |
| 2. Person Plural |
commiscueritis
|
ihr werdet vermischt haben |
| 3. Person Plural |
commiscuerint
|
sie werden vermischt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commixtus ero
|
ich werde vermischt worden sein |
| 2. Person Singular |
commixtus eris
|
du werdest vermischt worden sein |
| 3. Person Singular |
commixtus erit
|
er/sie/es werde vermischt worden sein |
| 1. Person Plural |
commixti erimus
|
wir werden vermischt worden sein |
| 2. Person Plural |
commixti eritis
|
ihr werdet vermischt worden sein |
| 3. Person Plural |
commixti erunt
|
sie werden vermischt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commiscere
|
vermischen |
| Vorzeitigkeit |
commiscuisse
|
vermischt haben |
| Nachzeitigkeit |
commixturum esse
|
vermischen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commisceri commiscerier
|
vermischt werden |
| Vorzeitigkeit |
commixtum esse
|
vermischt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
commixtum iri
|
künftig vermischt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commisce
|
vermische! |
| 2. Person Plural |
commiscete
|
vermischt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commisceto
|
| 3. Person Singular |
commisceto
|
| 2. Person Plural |
commiscetote
|
| 3. Person Plural |
commiscento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commiscere
|
das Vermischen |
| Genitiv |
commiscendi
|
des Vermischens |
| Dativ |
commiscendo
|
dem Vermischen |
| Akkusativ |
commiscendum
|
das Vermischen |
| Ablativ |
commiscendo
|
durch das Vermischen |
| Vokativ |
commiscende
|
Vermischen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commiscendus
|
commiscenda
|
commiscendum
|
| Genitiv |
commiscendi
|
commiscendae
|
commiscendi
|
| Dativ |
commiscendo
|
commiscendae
|
commiscendo
|
| Akkusativ |
commiscendum
|
commiscendam
|
commiscendum
|
| Ablativ |
commiscendo
|
commiscenda
|
commiscendo
|
| Vokativ |
commiscende
|
commiscenda
|
commiscendum
|
Plural
| Nominativ |
commiscendi
|
commiscendae
|
commiscenda
|
| Genitiv |
commiscendorum
|
commiscendarum
|
commiscendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commiscendos
|
commiscendas
|
commiscenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commiscendi
|
commiscendae
|
commiscenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commiscens
|
commiscens
|
commiscens
|
| Genitiv |
commiscentis
|
commiscentis
|
commiscentis
|
| Dativ |
commiscenti
|
commiscenti
|
commiscenti
|
| Akkusativ |
commiscentem
|
commiscentem
|
commiscens
|
| Ablativ |
commiscenti commiscente
|
commiscenti commiscente
|
commiscenti commiscente
|
| Vokativ |
commiscens
|
commiscens
|
commiscens
|
Plural
| Nominativ |
commiscentes
|
commiscentes
|
commiscentia
|
| Genitiv |
commiscentium commiscentum
|
commiscentium commiscentum
|
commiscentium commiscentum
|
| Dativ |
commiscentibus
|
commiscentibus
|
commiscentibus
|
| Akkusativ |
commiscentes
|
commiscentes
|
commiscentia
|
| Ablativ |
commiscentibus
|
commiscentibus
|
commiscentibus
|
| Vokativ |
commiscentes
|
commiscentes
|
commiscentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commixtus
|
commixta
|
commixtum
|
| Genitiv |
commixti
|
commixtae
|
commixti
|
| Dativ |
commixto
|
commixtae
|
commixto
|
| Akkusativ |
commixtum
|
commixtam
|
commixtum
|
| Ablativ |
commixto
|
commixta
|
commixto
|
| Vokativ |
commixte
|
commixta
|
commixtum
|
Plural
| Nominativ |
commixti
|
commixtae
|
commixta
|
| Genitiv |
commixtorum
|
commixtarum
|
commixtorum
|
| Dativ |
commixtis
|
commixtis
|
commixtis
|
| Akkusativ |
commixtos
|
commixtas
|
commixta
|
| Ablativ |
commixtis
|
commixtis
|
commixtis
|
| Vokativ |
commixti
|
commixtae
|
commixta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commixturus
|
commixtura
|
commixturum
|
| Genitiv |
commixturi
|
commixturae
|
commixturi
|
| Dativ |
commixturo
|
commixturae
|
commixturo
|
| Akkusativ |
commixturum
|
commixturam
|
commixturum
|
| Ablativ |
commixturo
|
commixtura
|
commixturo
|
| Vokativ |
commixture
|
commixtura
|
commixturum
|
Plural
| Nominativ |
commixturi
|
commixturae
|
commixtura
|
| Genitiv |
commixturorum
|
commixturarum
|
commixturorum
|
| Dativ |
commixturis
|
commixturis
|
commixturis
|
| Akkusativ |
commixturos
|
commixturas
|
commixtura
|
| Ablativ |
commixturis
|
commixturis
|
commixturis
|
| Vokativ |
commixturi
|
commixturae
|
commixtura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commixtum
|
commixtu
|