Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigo
|
|
| 2. Person Singular |
commitigas
|
|
| 3. Person Singular |
commitigat
|
|
| 1. Person Plural |
commitigamus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigatis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigor
|
|
| 2. Person Singular |
commitigaris commitigare
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatur
|
|
| 1. Person Plural |
commitigamur
|
|
| 2. Person Plural |
commitigamini
|
|
| 3. Person Plural |
commitigantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigem
|
|
| 2. Person Singular |
commitiges
|
|
| 3. Person Singular |
commitiget
|
|
| 1. Person Plural |
commitigemus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigetis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitiger
|
|
| 2. Person Singular |
commitigeris commitigere
|
|
| 3. Person Singular |
commitigetur
|
|
| 1. Person Plural |
commitigemur
|
|
| 2. Person Plural |
commitigemini
|
|
| 3. Person Plural |
commitigentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabam
|
|
| 2. Person Singular |
commitigabas
|
|
| 3. Person Singular |
commitigabat
|
|
| 1. Person Plural |
commitigabamus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigabatis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabar
|
|
| 2. Person Singular |
commitigabaris commitigabare
|
|
| 3. Person Singular |
commitigabatur
|
|
| 1. Person Plural |
commitigabamur
|
|
| 2. Person Plural |
commitigabamini
|
|
| 3. Person Plural |
commitigabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigarem
|
|
| 2. Person Singular |
commitigares
|
|
| 3. Person Singular |
commitigaret
|
|
| 1. Person Plural |
commitigaremus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigaretis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigarer
|
|
| 2. Person Singular |
commitigareris commitigarere
|
|
| 3. Person Singular |
commitigaretur
|
|
| 1. Person Plural |
commitigaremur
|
|
| 2. Person Plural |
commitigaremini
|
|
| 3. Person Plural |
commitigarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabo
|
|
| 2. Person Singular |
commitigabis
|
|
| 3. Person Singular |
commitigabit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigabimus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigabitis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabor
|
|
| 2. Person Singular |
commitigaberis commitigabere
|
|
| 3. Person Singular |
commitigabitur
|
|
| 1. Person Plural |
commitigabimur
|
|
| 2. Person Plural |
commitigabimini
|
|
| 3. Person Plural |
commitigabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavi
|
|
| 2. Person Singular |
commitigavisti
|
|
| 3. Person Singular |
commitigavit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigavimus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigavistis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigaverunt commitigavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
commitigatus es
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatus est
|
|
| 1. Person Plural |
commitigati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigati estis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigaverim
|
|
| 2. Person Singular |
commitigaveris
|
|
| 3. Person Singular |
commitigaverit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
commitigatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigati simus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigaveram
|
|
| 2. Person Singular |
commitigaveras
|
|
| 3. Person Singular |
commitigaverat
|
|
| 1. Person Plural |
commitigaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
commitigatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
commitigati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavissem
|
|
| 2. Person Singular |
commitigavisses
|
|
| 3. Person Singular |
commitigavisset
|
|
| 1. Person Plural |
commitigavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
commitigatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
commitigati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavero
|
|
| 2. Person Singular |
commitigaveris
|
|
| 3. Person Singular |
commitigaverit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
commitigatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commitigare
|
|
| Vorzeitigkeit |
commitigavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
commitigaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commitigari commitigarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
commitigatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
commitigatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commitiga
|
! |
| 2. Person Plural |
commitigate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commitigato
|
| 3. Person Singular |
commitigato
|
| 2. Person Plural |
commitigatote
|
| 3. Person Plural |
commitiganto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commitigare
|
das |
| Genitiv |
commitigandi
|
des es |
| Dativ |
commitigando
|
dem |
| Akkusativ |
commitigandum
|
das |
| Ablativ |
commitigando
|
durch das |
| Vokativ |
commitigande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigandus
|
commitiganda
|
commitigandum
|
| Genitiv |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitigandi
|
| Dativ |
commitigando
|
commitigandae
|
commitigando
|
| Akkusativ |
commitigandum
|
commitigandam
|
commitigandum
|
| Ablativ |
commitigando
|
commitiganda
|
commitigando
|
| Vokativ |
commitigande
|
commitiganda
|
commitigandum
|
Plural
| Nominativ |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitiganda
|
| Genitiv |
commitigandorum
|
commitigandarum
|
commitigandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commitigandos
|
commitigandas
|
commitiganda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitiganda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigans
|
commitigans
|
commitigans
|
| Genitiv |
commitigantis
|
commitigantis
|
commitigantis
|
| Dativ |
commitiganti
|
commitiganti
|
commitiganti
|
| Akkusativ |
commitigantem
|
commitigantem
|
commitigans
|
| Ablativ |
commitiganti commitigante
|
commitiganti commitigante
|
commitiganti commitigante
|
| Vokativ |
commitigans
|
commitigans
|
commitigans
|
Plural
| Nominativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
| Genitiv |
commitigantium commitigantum
|
commitigantium commitigantum
|
commitigantium commitigantum
|
| Dativ |
commitigantibus
|
commitigantibus
|
commitigantibus
|
| Akkusativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
| Ablativ |
commitigantibus
|
commitigantibus
|
commitigantibus
|
| Vokativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigatus
|
commitigata
|
commitigatum
|
| Genitiv |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigati
|
| Dativ |
commitigato
|
commitigatae
|
commitigato
|
| Akkusativ |
commitigatum
|
commitigatam
|
commitigatum
|
| Ablativ |
commitigato
|
commitigata
|
commitigato
|
| Vokativ |
commitigate
|
commitigata
|
commitigatum
|
Plural
| Nominativ |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigata
|
| Genitiv |
commitigatorum
|
commitigatarum
|
commitigatorum
|
| Dativ |
commitigatis
|
commitigatis
|
commitigatis
|
| Akkusativ |
commitigatos
|
commitigatas
|
commitigata
|
| Ablativ |
commitigatis
|
commitigatis
|
commitigatis
|
| Vokativ |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigaturus
|
commitigatura
|
commitigaturum
|
| Genitiv |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigaturi
|
| Dativ |
commitigaturo
|
commitigaturae
|
commitigaturo
|
| Akkusativ |
commitigaturum
|
commitigaturam
|
commitigaturum
|
| Ablativ |
commitigaturo
|
commitigatura
|
commitigaturo
|
| Vokativ |
commitigature
|
commitigatura
|
commitigaturum
|
Plural
| Nominativ |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigatura
|
| Genitiv |
commitigaturorum
|
commitigaturarum
|
commitigaturorum
|
| Dativ |
commitigaturis
|
commitigaturis
|
commitigaturis
|
| Akkusativ |
commitigaturos
|
commitigaturas
|
commitigatura
|
| Ablativ |
commitigaturis
|
commitigaturis
|
commitigaturis
|
| Vokativ |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commitigatum
|
commitigatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigo
|
ich erweiche |
| 2. Person Singular |
commitigas
|
du erweichst |
| 3. Person Singular |
commitigat
|
er/sie/es erweicht |
| 1. Person Plural |
commitigamus
|
wir erweichen |
| 2. Person Plural |
commitigatis
|
ihr erweicht |
| 3. Person Plural |
commitigant
|
sie erweichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigor
|
ich werde erweicht |
| 2. Person Singular |
commitigaris commitigare
|
du wirst erweicht |
| 3. Person Singular |
commitigatur
|
er/sie/es wird erweicht |
| 1. Person Plural |
commitigamur
|
wir werden erweicht |
| 2. Person Plural |
commitigamini
|
ihr werdet erweicht |
| 3. Person Plural |
commitigantur
|
sie werden erweicht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigem
|
ich erweiche |
| 2. Person Singular |
commitiges
|
du erweichest |
| 3. Person Singular |
commitiget
|
er/sie/es erweiche |
| 1. Person Plural |
commitigemus
|
wir erweichen |
| 2. Person Plural |
commitigetis
|
ihr erweichet |
| 3. Person Plural |
commitigent
|
sie erweichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitiger
|
ich werde erweicht |
| 2. Person Singular |
commitigeris commitigere
|
du werdest erweicht |
| 3. Person Singular |
commitigetur
|
er/sie/es werde erweicht |
| 1. Person Plural |
commitigemur
|
wir werden erweicht |
| 2. Person Plural |
commitigemini
|
ihr werdet erweicht |
| 3. Person Plural |
commitigentur
|
sie werden erweicht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabam
|
ich erweichte |
| 2. Person Singular |
commitigabas
|
du erweichtest |
| 3. Person Singular |
commitigabat
|
er/sie/es erweichte |
| 1. Person Plural |
commitigabamus
|
wir erweichten |
| 2. Person Plural |
commitigabatis
|
ihr erweichtet |
| 3. Person Plural |
commitigabant
|
sie erweichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabar
|
ich wurde erweicht |
| 2. Person Singular |
commitigabaris commitigabare
|
du wurdest erweicht |
| 3. Person Singular |
commitigabatur
|
er/sie/es wurde erweicht |
| 1. Person Plural |
commitigabamur
|
wir wurden erweicht |
| 2. Person Plural |
commitigabamini
|
ihr wurdet erweicht |
| 3. Person Plural |
commitigabantur
|
sie wurden erweicht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigarem
|
ich erweichte |
| 2. Person Singular |
commitigares
|
du erweichtest |
| 3. Person Singular |
commitigaret
|
er/sie/es erweichte |
| 1. Person Plural |
commitigaremus
|
wir erweichten |
| 2. Person Plural |
commitigaretis
|
ihr erweichtet |
| 3. Person Plural |
commitigarent
|
sie erweichten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigarer
|
ich würde erweicht |
| 2. Person Singular |
commitigareris commitigarere
|
du würdest erweicht |
| 3. Person Singular |
commitigaretur
|
er/sie/es würde erweicht |
| 1. Person Plural |
commitigaremur
|
wir würden erweicht |
| 2. Person Plural |
commitigaremini
|
ihr würdet erweicht |
| 3. Person Plural |
commitigarentur
|
sie würden erweicht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabo
|
ich werde erweichen |
| 2. Person Singular |
commitigabis
|
du wirst erweichen |
| 3. Person Singular |
commitigabit
|
er/sie/es wird erweichen |
| 1. Person Plural |
commitigabimus
|
wir werden erweichen |
| 2. Person Plural |
commitigabitis
|
ihr werdet erweichen |
| 3. Person Plural |
commitigabunt
|
sie werden erweichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabor
|
ich werde erweicht |
| 2. Person Singular |
commitigaberis commitigabere
|
du wirst erweicht |
| 3. Person Singular |
commitigabitur
|
er/sie/es wird erweicht |
| 1. Person Plural |
commitigabimur
|
wir werden erweicht |
| 2. Person Plural |
commitigabimini
|
ihr werdet erweicht |
| 3. Person Plural |
commitigabuntur
|
sie werden erweicht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavi
|
ich habe erweicht |
| 2. Person Singular |
commitigavisti
|
du hast erweicht |
| 3. Person Singular |
commitigavit
|
er/sie/es hat erweicht |
| 1. Person Plural |
commitigavimus
|
wir haben erweicht |
| 2. Person Plural |
commitigavistis
|
ihr habt erweicht |
| 3. Person Plural |
commitigaverunt commitigavere
|
sie haben erweicht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus sum
|
ich bin erweicht worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus es
|
du bist erweicht worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus est
|
er/sie/es ist erweicht worden |
| 1. Person Plural |
commitigati sumus
|
wir sind erweicht worden |
| 2. Person Plural |
commitigati estis
|
ihr seid erweicht worden |
| 3. Person Plural |
commitigati sunt
|
sie sind erweicht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigaverim
|
ich habe erweicht |
| 2. Person Singular |
commitigaveris
|
du habest erweicht |
| 3. Person Singular |
commitigaverit
|
er/sie/es habe erweicht |
| 1. Person Plural |
commitigaverimus
|
wir haben erweicht |
| 2. Person Plural |
commitigaveritis
|
ihr habet erweicht |
| 3. Person Plural |
commitigaverint
|
sie haben erweicht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus sim
|
ich sei erweicht worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus sis
|
du seiest erweicht worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus sit
|
er/sie/es sei erweicht worden |
| 1. Person Plural |
commitigati simus
|
wir seien erweicht worden |
| 2. Person Plural |
commitigati sitis
|
ihr seiet erweicht worden |
| 3. Person Plural |
commitigati sint
|
sie seien erweicht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigaveram
|
ich hatte erweicht |
| 2. Person Singular |
commitigaveras
|
du hattest erweicht |
| 3. Person Singular |
commitigaverat
|
er/sie/es hatte erweicht |
| 1. Person Plural |
commitigaveramus
|
wir hatten erweicht |
| 2. Person Plural |
commitigaveratis
|
ihr hattet erweicht |
| 3. Person Plural |
commitigaverant
|
sie hatten erweicht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus eram
|
ich war erweicht worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus eras
|
du warst erweicht worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus erat
|
er/sie/es war erweicht worden |
| 1. Person Plural |
commitigati eramus
|
wir waren erweicht worden |
| 2. Person Plural |
commitigati eratis
|
ihr warst erweicht worden |
| 3. Person Plural |
commitigati erant
|
sie waren erweicht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavissem
|
ich hätte erweicht |
| 2. Person Singular |
commitigavisses
|
du hättest erweicht |
| 3. Person Singular |
commitigavisset
|
er/sie/es hätte erweicht |
| 1. Person Plural |
commitigavissemus
|
wir hätten erweicht |
| 2. Person Plural |
commitigavissetis
|
ihr hättet erweicht |
| 3. Person Plural |
commitigavissent
|
sie hätten erweicht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus essem
|
ich wäre erweicht worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus esses
|
du wärest erweicht worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus esset
|
er/sie/es wäre erweicht worden |
| 1. Person Plural |
commitigati essemus
|
wir wären erweicht worden |
| 2. Person Plural |
commitigati essetis
|
ihr wäret erweicht worden |
| 3. Person Plural |
commitigati essent
|
sie wären erweicht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavero
|
ich werde erweicht haben |
| 2. Person Singular |
commitigaveris
|
du wirst erweicht haben |
| 3. Person Singular |
commitigaverit
|
er/sie/es wird erweicht haben |
| 1. Person Plural |
commitigaverimus
|
wir werden erweicht haben |
| 2. Person Plural |
commitigaveritis
|
ihr werdet erweicht haben |
| 3. Person Plural |
commitigaverint
|
sie werden erweicht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus ero
|
ich werde erweicht worden sein |
| 2. Person Singular |
commitigatus eris
|
du werdest erweicht worden sein |
| 3. Person Singular |
commitigatus erit
|
er/sie/es werde erweicht worden sein |
| 1. Person Plural |
commitigati erimus
|
wir werden erweicht worden sein |
| 2. Person Plural |
commitigati eritis
|
ihr werdet erweicht worden sein |
| 3. Person Plural |
commitigati erunt
|
sie werden erweicht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commitigare
|
erweichen |
| Vorzeitigkeit |
commitigavisse
|
erweicht haben |
| Nachzeitigkeit |
commitigaturum esse
|
erweichen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commitigari commitigarier
|
erweicht werden |
| Vorzeitigkeit |
commitigatum esse
|
erweicht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
commitigatum iri
|
künftig erweicht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commitiga
|
erweiche! |
| 2. Person Plural |
commitigate
|
erweicht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commitigato
|
| 3. Person Singular |
commitigato
|
| 2. Person Plural |
commitigatote
|
| 3. Person Plural |
commitiganto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commitigare
|
das Erweichen |
| Genitiv |
commitigandi
|
des Erweichens |
| Dativ |
commitigando
|
dem Erweichen |
| Akkusativ |
commitigandum
|
das Erweichen |
| Ablativ |
commitigando
|
durch das Erweichen |
| Vokativ |
commitigande
|
Erweichen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigandus
|
commitiganda
|
commitigandum
|
| Genitiv |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitigandi
|
| Dativ |
commitigando
|
commitigandae
|
commitigando
|
| Akkusativ |
commitigandum
|
commitigandam
|
commitigandum
|
| Ablativ |
commitigando
|
commitiganda
|
commitigando
|
| Vokativ |
commitigande
|
commitiganda
|
commitigandum
|
Plural
| Nominativ |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitiganda
|
| Genitiv |
commitigandorum
|
commitigandarum
|
commitigandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commitigandos
|
commitigandas
|
commitiganda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitiganda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigans
|
commitigans
|
commitigans
|
| Genitiv |
commitigantis
|
commitigantis
|
commitigantis
|
| Dativ |
commitiganti
|
commitiganti
|
commitiganti
|
| Akkusativ |
commitigantem
|
commitigantem
|
commitigans
|
| Ablativ |
commitiganti commitigante
|
commitiganti commitigante
|
commitiganti commitigante
|
| Vokativ |
commitigans
|
commitigans
|
commitigans
|
Plural
| Nominativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
| Genitiv |
commitigantium commitigantum
|
commitigantium commitigantum
|
commitigantium commitigantum
|
| Dativ |
commitigantibus
|
commitigantibus
|
commitigantibus
|
| Akkusativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
| Ablativ |
commitigantibus
|
commitigantibus
|
commitigantibus
|
| Vokativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigatus
|
commitigata
|
commitigatum
|
| Genitiv |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigati
|
| Dativ |
commitigato
|
commitigatae
|
commitigato
|
| Akkusativ |
commitigatum
|
commitigatam
|
commitigatum
|
| Ablativ |
commitigato
|
commitigata
|
commitigato
|
| Vokativ |
commitigate
|
commitigata
|
commitigatum
|
Plural
| Nominativ |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigata
|
| Genitiv |
commitigatorum
|
commitigatarum
|
commitigatorum
|
| Dativ |
commitigatis
|
commitigatis
|
commitigatis
|
| Akkusativ |
commitigatos
|
commitigatas
|
commitigata
|
| Ablativ |
commitigatis
|
commitigatis
|
commitigatis
|
| Vokativ |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigaturus
|
commitigatura
|
commitigaturum
|
| Genitiv |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigaturi
|
| Dativ |
commitigaturo
|
commitigaturae
|
commitigaturo
|
| Akkusativ |
commitigaturum
|
commitigaturam
|
commitigaturum
|
| Ablativ |
commitigaturo
|
commitigatura
|
commitigaturo
|
| Vokativ |
commitigature
|
commitigatura
|
commitigaturum
|
Plural
| Nominativ |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigatura
|
| Genitiv |
commitigaturorum
|
commitigaturarum
|
commitigaturorum
|
| Dativ |
commitigaturis
|
commitigaturis
|
commitigaturis
|
| Akkusativ |
commitigaturos
|
commitigaturas
|
commitigatura
|
| Ablativ |
commitigaturis
|
commitigaturis
|
commitigaturis
|
| Vokativ |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commitigatum
|
commitigatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigo
|
|
| 2. Person Singular |
commitigas
|
|
| 3. Person Singular |
commitigat
|
|
| 1. Person Plural |
commitigamus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigatis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigor
|
|
| 2. Person Singular |
commitigaris commitigare
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatur
|
|
| 1. Person Plural |
commitigamur
|
|
| 2. Person Plural |
commitigamini
|
|
| 3. Person Plural |
commitigantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigem
|
|
| 2. Person Singular |
commitiges
|
|
| 3. Person Singular |
commitiget
|
|
| 1. Person Plural |
commitigemus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigetis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitiger
|
|
| 2. Person Singular |
commitigeris commitigere
|
|
| 3. Person Singular |
commitigetur
|
|
| 1. Person Plural |
commitigemur
|
|
| 2. Person Plural |
commitigemini
|
|
| 3. Person Plural |
commitigentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabam
|
|
| 2. Person Singular |
commitigabas
|
|
| 3. Person Singular |
commitigabat
|
|
| 1. Person Plural |
commitigabamus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigabatis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabar
|
|
| 2. Person Singular |
commitigabaris commitigabare
|
|
| 3. Person Singular |
commitigabatur
|
|
| 1. Person Plural |
commitigabamur
|
|
| 2. Person Plural |
commitigabamini
|
|
| 3. Person Plural |
commitigabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigarem
|
|
| 2. Person Singular |
commitigares
|
|
| 3. Person Singular |
commitigaret
|
|
| 1. Person Plural |
commitigaremus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigaretis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigarer
|
|
| 2. Person Singular |
commitigareris commitigarere
|
|
| 3. Person Singular |
commitigaretur
|
|
| 1. Person Plural |
commitigaremur
|
|
| 2. Person Plural |
commitigaremini
|
|
| 3. Person Plural |
commitigarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabo
|
|
| 2. Person Singular |
commitigabis
|
|
| 3. Person Singular |
commitigabit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigabimus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigabitis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabor
|
|
| 2. Person Singular |
commitigaberis commitigabere
|
|
| 3. Person Singular |
commitigabitur
|
|
| 1. Person Plural |
commitigabimur
|
|
| 2. Person Plural |
commitigabimini
|
|
| 3. Person Plural |
commitigabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavi
|
|
| 2. Person Singular |
commitigavisti
|
|
| 3. Person Singular |
commitigavit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigavimus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigavistis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigaverunt commitigavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
commitigatus es
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatus est
|
|
| 1. Person Plural |
commitigati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigati estis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigaverim
|
|
| 2. Person Singular |
commitigaveris
|
|
| 3. Person Singular |
commitigaverit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
commitigatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigati simus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigaveram
|
|
| 2. Person Singular |
commitigaveras
|
|
| 3. Person Singular |
commitigaverat
|
|
| 1. Person Plural |
commitigaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
commitigatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
commitigati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavissem
|
|
| 2. Person Singular |
commitigavisses
|
|
| 3. Person Singular |
commitigavisset
|
|
| 1. Person Plural |
commitigavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
commitigatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
commitigati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavero
|
|
| 2. Person Singular |
commitigaveris
|
|
| 3. Person Singular |
commitigaverit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
commitigatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commitigare
|
|
| Vorzeitigkeit |
commitigavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
commitigaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commitigari commitigarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
commitigatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
commitigatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commitiga
|
! |
| 2. Person Plural |
commitigate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commitigato
|
| 3. Person Singular |
commitigato
|
| 2. Person Plural |
commitigatote
|
| 3. Person Plural |
commitiganto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commitigare
|
das |
| Genitiv |
commitigandi
|
des es |
| Dativ |
commitigando
|
dem |
| Akkusativ |
commitigandum
|
das |
| Ablativ |
commitigando
|
durch das |
| Vokativ |
commitigande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigandus
|
commitiganda
|
commitigandum
|
| Genitiv |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitigandi
|
| Dativ |
commitigando
|
commitigandae
|
commitigando
|
| Akkusativ |
commitigandum
|
commitigandam
|
commitigandum
|
| Ablativ |
commitigando
|
commitiganda
|
commitigando
|
| Vokativ |
commitigande
|
commitiganda
|
commitigandum
|
Plural
| Nominativ |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitiganda
|
| Genitiv |
commitigandorum
|
commitigandarum
|
commitigandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commitigandos
|
commitigandas
|
commitiganda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitiganda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigans
|
commitigans
|
commitigans
|
| Genitiv |
commitigantis
|
commitigantis
|
commitigantis
|
| Dativ |
commitiganti
|
commitiganti
|
commitiganti
|
| Akkusativ |
commitigantem
|
commitigantem
|
commitigans
|
| Ablativ |
commitiganti commitigante
|
commitiganti commitigante
|
commitiganti commitigante
|
| Vokativ |
commitigans
|
commitigans
|
commitigans
|
Plural
| Nominativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
| Genitiv |
commitigantium commitigantum
|
commitigantium commitigantum
|
commitigantium commitigantum
|
| Dativ |
commitigantibus
|
commitigantibus
|
commitigantibus
|
| Akkusativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
| Ablativ |
commitigantibus
|
commitigantibus
|
commitigantibus
|
| Vokativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigatus
|
commitigata
|
commitigatum
|
| Genitiv |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigati
|
| Dativ |
commitigato
|
commitigatae
|
commitigato
|
| Akkusativ |
commitigatum
|
commitigatam
|
commitigatum
|
| Ablativ |
commitigato
|
commitigata
|
commitigato
|
| Vokativ |
commitigate
|
commitigata
|
commitigatum
|
Plural
| Nominativ |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigata
|
| Genitiv |
commitigatorum
|
commitigatarum
|
commitigatorum
|
| Dativ |
commitigatis
|
commitigatis
|
commitigatis
|
| Akkusativ |
commitigatos
|
commitigatas
|
commitigata
|
| Ablativ |
commitigatis
|
commitigatis
|
commitigatis
|
| Vokativ |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigaturus
|
commitigatura
|
commitigaturum
|
| Genitiv |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigaturi
|
| Dativ |
commitigaturo
|
commitigaturae
|
commitigaturo
|
| Akkusativ |
commitigaturum
|
commitigaturam
|
commitigaturum
|
| Ablativ |
commitigaturo
|
commitigatura
|
commitigaturo
|
| Vokativ |
commitigature
|
commitigatura
|
commitigaturum
|
Plural
| Nominativ |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigatura
|
| Genitiv |
commitigaturorum
|
commitigaturarum
|
commitigaturorum
|
| Dativ |
commitigaturis
|
commitigaturis
|
commitigaturis
|
| Akkusativ |
commitigaturos
|
commitigaturas
|
commitigatura
|
| Ablativ |
commitigaturis
|
commitigaturis
|
commitigaturis
|
| Vokativ |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commitigatum
|
commitigatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigo
|
ich mildere; mildre |
| 2. Person Singular |
commitigas
|
du milderst |
| 3. Person Singular |
commitigat
|
er/sie/es mildert |
| 1. Person Plural |
commitigamus
|
wir mildern |
| 2. Person Plural |
commitigatis
|
ihr mildert |
| 3. Person Plural |
commitigant
|
sie mildern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigor
|
ich werde gemildert |
| 2. Person Singular |
commitigaris commitigare
|
du wirst gemildert |
| 3. Person Singular |
commitigatur
|
er/sie/es wird gemildert |
| 1. Person Plural |
commitigamur
|
wir werden gemildert |
| 2. Person Plural |
commitigamini
|
ihr werdet gemildert |
| 3. Person Plural |
commitigantur
|
sie werden gemildert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigem
|
ich mildere; mildre |
| 2. Person Singular |
commitiges
|
du milderest; mildrest |
| 3. Person Singular |
commitiget
|
er/sie/es mildere; mildre |
| 1. Person Plural |
commitigemus
|
wir milderen |
| 2. Person Plural |
commitigetis
|
ihr milderet |
| 3. Person Plural |
commitigent
|
sie milderen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitiger
|
ich werde gemildert |
| 2. Person Singular |
commitigeris commitigere
|
du werdest gemildert |
| 3. Person Singular |
commitigetur
|
er/sie/es werde gemildert |
| 1. Person Plural |
commitigemur
|
wir werden gemildert |
| 2. Person Plural |
commitigemini
|
ihr werdet gemildert |
| 3. Person Plural |
commitigentur
|
sie werden gemildert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabam
|
ich milderte |
| 2. Person Singular |
commitigabas
|
du mildertest |
| 3. Person Singular |
commitigabat
|
er/sie/es milderte |
| 1. Person Plural |
commitigabamus
|
wir milderten |
| 2. Person Plural |
commitigabatis
|
ihr mildertet |
| 3. Person Plural |
commitigabant
|
sie milderten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabar
|
ich wurde gemildert |
| 2. Person Singular |
commitigabaris commitigabare
|
du wurdest gemildert |
| 3. Person Singular |
commitigabatur
|
er/sie/es wurde gemildert |
| 1. Person Plural |
commitigabamur
|
wir wurden gemildert |
| 2. Person Plural |
commitigabamini
|
ihr wurdet gemildert |
| 3. Person Plural |
commitigabantur
|
sie wurden gemildert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigarem
|
ich milderte |
| 2. Person Singular |
commitigares
|
du mildertest |
| 3. Person Singular |
commitigaret
|
er/sie/es milderte |
| 1. Person Plural |
commitigaremus
|
wir milderten |
| 2. Person Plural |
commitigaretis
|
ihr mildertet |
| 3. Person Plural |
commitigarent
|
sie milderten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigarer
|
ich würde gemildert |
| 2. Person Singular |
commitigareris commitigarere
|
du würdest gemildert |
| 3. Person Singular |
commitigaretur
|
er/sie/es würde gemildert |
| 1. Person Plural |
commitigaremur
|
wir würden gemildert |
| 2. Person Plural |
commitigaremini
|
ihr würdet gemildert |
| 3. Person Plural |
commitigarentur
|
sie würden gemildert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabo
|
ich werde mildern |
| 2. Person Singular |
commitigabis
|
du wirst mildern |
| 3. Person Singular |
commitigabit
|
er/sie/es wird mildern |
| 1. Person Plural |
commitigabimus
|
wir werden mildern |
| 2. Person Plural |
commitigabitis
|
ihr werdet mildern |
| 3. Person Plural |
commitigabunt
|
sie werden mildern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabor
|
ich werde gemildert |
| 2. Person Singular |
commitigaberis commitigabere
|
du wirst gemildert |
| 3. Person Singular |
commitigabitur
|
er/sie/es wird gemildert |
| 1. Person Plural |
commitigabimur
|
wir werden gemildert |
| 2. Person Plural |
commitigabimini
|
ihr werdet gemildert |
| 3. Person Plural |
commitigabuntur
|
sie werden gemildert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavi
|
ich habe gemildert |
| 2. Person Singular |
commitigavisti
|
du hast gemildert |
| 3. Person Singular |
commitigavit
|
er/sie/es hat gemildert |
| 1. Person Plural |
commitigavimus
|
wir haben gemildert |
| 2. Person Plural |
commitigavistis
|
ihr habt gemildert |
| 3. Person Plural |
commitigaverunt commitigavere
|
sie haben gemildert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus sum
|
ich bin gemildert worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus es
|
du bist gemildert worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus est
|
er/sie/es ist gemildert worden |
| 1. Person Plural |
commitigati sumus
|
wir sind gemildert worden |
| 2. Person Plural |
commitigati estis
|
ihr seid gemildert worden |
| 3. Person Plural |
commitigati sunt
|
sie sind gemildert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigaverim
|
ich habe gemildert |
| 2. Person Singular |
commitigaveris
|
du habest gemildert |
| 3. Person Singular |
commitigaverit
|
er/sie/es habe gemildert |
| 1. Person Plural |
commitigaverimus
|
wir haben gemildert |
| 2. Person Plural |
commitigaveritis
|
ihr habet gemildert |
| 3. Person Plural |
commitigaverint
|
sie haben gemildert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus sim
|
ich sei gemildert worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus sis
|
du seiest gemildert worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus sit
|
er/sie/es sei gemildert worden |
| 1. Person Plural |
commitigati simus
|
wir seien gemildert worden |
| 2. Person Plural |
commitigati sitis
|
ihr seiet gemildert worden |
| 3. Person Plural |
commitigati sint
|
sie seien gemildert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigaveram
|
ich hatte gemildert |
| 2. Person Singular |
commitigaveras
|
du hattest gemildert |
| 3. Person Singular |
commitigaverat
|
er/sie/es hatte gemildert |
| 1. Person Plural |
commitigaveramus
|
wir hatten gemildert |
| 2. Person Plural |
commitigaveratis
|
ihr hattet gemildert |
| 3. Person Plural |
commitigaverant
|
sie hatten gemildert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus eram
|
ich war gemildert worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus eras
|
du warst gemildert worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus erat
|
er/sie/es war gemildert worden |
| 1. Person Plural |
commitigati eramus
|
wir waren gemildert worden |
| 2. Person Plural |
commitigati eratis
|
ihr warst gemildert worden |
| 3. Person Plural |
commitigati erant
|
sie waren gemildert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavissem
|
ich hätte gemildert |
| 2. Person Singular |
commitigavisses
|
du hättest gemildert |
| 3. Person Singular |
commitigavisset
|
er/sie/es hätte gemildert |
| 1. Person Plural |
commitigavissemus
|
wir hätten gemildert |
| 2. Person Plural |
commitigavissetis
|
ihr hättet gemildert |
| 3. Person Plural |
commitigavissent
|
sie hätten gemildert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus essem
|
ich wäre gemildert worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus esses
|
du wärest gemildert worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus esset
|
er/sie/es wäre gemildert worden |
| 1. Person Plural |
commitigati essemus
|
wir wären gemildert worden |
| 2. Person Plural |
commitigati essetis
|
ihr wäret gemildert worden |
| 3. Person Plural |
commitigati essent
|
sie wären gemildert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavero
|
ich werde gemildert haben |
| 2. Person Singular |
commitigaveris
|
du wirst gemildert haben |
| 3. Person Singular |
commitigaverit
|
er/sie/es wird gemildert haben |
| 1. Person Plural |
commitigaverimus
|
wir werden gemildert haben |
| 2. Person Plural |
commitigaveritis
|
ihr werdet gemildert haben |
| 3. Person Plural |
commitigaverint
|
sie werden gemildert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus ero
|
ich werde gemildert worden sein |
| 2. Person Singular |
commitigatus eris
|
du werdest gemildert worden sein |
| 3. Person Singular |
commitigatus erit
|
er/sie/es werde gemildert worden sein |
| 1. Person Plural |
commitigati erimus
|
wir werden gemildert worden sein |
| 2. Person Plural |
commitigati eritis
|
ihr werdet gemildert worden sein |
| 3. Person Plural |
commitigati erunt
|
sie werden gemildert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commitigare
|
mildern |
| Vorzeitigkeit |
commitigavisse
|
gemildert haben |
| Nachzeitigkeit |
commitigaturum esse
|
mildern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commitigari commitigarier
|
gemildert werden |
| Vorzeitigkeit |
commitigatum esse
|
gemildert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
commitigatum iri
|
künftig gemildert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commitiga
|
mildere; mildre! |
| 2. Person Plural |
commitigate
|
mildert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commitigato
|
| 3. Person Singular |
commitigato
|
| 2. Person Plural |
commitigatote
|
| 3. Person Plural |
commitiganto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commitigare
|
das Mildern |
| Genitiv |
commitigandi
|
des Mildernes |
| Dativ |
commitigando
|
dem Mildern |
| Akkusativ |
commitigandum
|
das Mildern |
| Ablativ |
commitigando
|
durch das Mildern |
| Vokativ |
commitigande
|
Mildern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigandus
|
commitiganda
|
commitigandum
|
| Genitiv |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitigandi
|
| Dativ |
commitigando
|
commitigandae
|
commitigando
|
| Akkusativ |
commitigandum
|
commitigandam
|
commitigandum
|
| Ablativ |
commitigando
|
commitiganda
|
commitigando
|
| Vokativ |
commitigande
|
commitiganda
|
commitigandum
|
Plural
| Nominativ |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitiganda
|
| Genitiv |
commitigandorum
|
commitigandarum
|
commitigandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commitigandos
|
commitigandas
|
commitiganda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitiganda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigans
|
commitigans
|
commitigans
|
| Genitiv |
commitigantis
|
commitigantis
|
commitigantis
|
| Dativ |
commitiganti
|
commitiganti
|
commitiganti
|
| Akkusativ |
commitigantem
|
commitigantem
|
commitigans
|
| Ablativ |
commitiganti commitigante
|
commitiganti commitigante
|
commitiganti commitigante
|
| Vokativ |
commitigans
|
commitigans
|
commitigans
|
Plural
| Nominativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
| Genitiv |
commitigantium commitigantum
|
commitigantium commitigantum
|
commitigantium commitigantum
|
| Dativ |
commitigantibus
|
commitigantibus
|
commitigantibus
|
| Akkusativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
| Ablativ |
commitigantibus
|
commitigantibus
|
commitigantibus
|
| Vokativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigatus
|
commitigata
|
commitigatum
|
| Genitiv |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigati
|
| Dativ |
commitigato
|
commitigatae
|
commitigato
|
| Akkusativ |
commitigatum
|
commitigatam
|
commitigatum
|
| Ablativ |
commitigato
|
commitigata
|
commitigato
|
| Vokativ |
commitigate
|
commitigata
|
commitigatum
|
Plural
| Nominativ |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigata
|
| Genitiv |
commitigatorum
|
commitigatarum
|
commitigatorum
|
| Dativ |
commitigatis
|
commitigatis
|
commitigatis
|
| Akkusativ |
commitigatos
|
commitigatas
|
commitigata
|
| Ablativ |
commitigatis
|
commitigatis
|
commitigatis
|
| Vokativ |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigaturus
|
commitigatura
|
commitigaturum
|
| Genitiv |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigaturi
|
| Dativ |
commitigaturo
|
commitigaturae
|
commitigaturo
|
| Akkusativ |
commitigaturum
|
commitigaturam
|
commitigaturum
|
| Ablativ |
commitigaturo
|
commitigatura
|
commitigaturo
|
| Vokativ |
commitigature
|
commitigatura
|
commitigaturum
|
Plural
| Nominativ |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigatura
|
| Genitiv |
commitigaturorum
|
commitigaturarum
|
commitigaturorum
|
| Dativ |
commitigaturis
|
commitigaturis
|
commitigaturis
|
| Akkusativ |
commitigaturos
|
commitigaturas
|
commitigatura
|
| Ablativ |
commitigaturis
|
commitigaturis
|
commitigaturis
|
| Vokativ |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commitigatum
|
commitigatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigo
|
ich sänftige |
| 2. Person Singular |
commitigas
|
du sänftigst |
| 3. Person Singular |
commitigat
|
er/sie/es sänftigt |
| 1. Person Plural |
commitigamus
|
wir sänftigen |
| 2. Person Plural |
commitigatis
|
ihr sänftigt |
| 3. Person Plural |
commitigant
|
sie sänftigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigor
|
ich werde gesänftigt |
| 2. Person Singular |
commitigaris commitigare
|
du wirst gesänftigt |
| 3. Person Singular |
commitigatur
|
er/sie/es wird gesänftigt |
| 1. Person Plural |
commitigamur
|
wir werden gesänftigt |
| 2. Person Plural |
commitigamini
|
ihr werdet gesänftigt |
| 3. Person Plural |
commitigantur
|
sie werden gesänftigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigem
|
ich sänftige |
| 2. Person Singular |
commitiges
|
du sänftigest |
| 3. Person Singular |
commitiget
|
er/sie/es sänftige |
| 1. Person Plural |
commitigemus
|
wir sänftigen |
| 2. Person Plural |
commitigetis
|
ihr sänftiget |
| 3. Person Plural |
commitigent
|
sie sänftigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitiger
|
ich werde gesänftigt |
| 2. Person Singular |
commitigeris commitigere
|
du werdest gesänftigt |
| 3. Person Singular |
commitigetur
|
er/sie/es werde gesänftigt |
| 1. Person Plural |
commitigemur
|
wir werden gesänftigt |
| 2. Person Plural |
commitigemini
|
ihr werdet gesänftigt |
| 3. Person Plural |
commitigentur
|
sie werden gesänftigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabam
|
ich sänftigte |
| 2. Person Singular |
commitigabas
|
du sänftigtest |
| 3. Person Singular |
commitigabat
|
er/sie/es sänftigte |
| 1. Person Plural |
commitigabamus
|
wir sänftigten |
| 2. Person Plural |
commitigabatis
|
ihr sänftigtet |
| 3. Person Plural |
commitigabant
|
sie sänftigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabar
|
ich wurde gesänftigt |
| 2. Person Singular |
commitigabaris commitigabare
|
du wurdest gesänftigt |
| 3. Person Singular |
commitigabatur
|
er/sie/es wurde gesänftigt |
| 1. Person Plural |
commitigabamur
|
wir wurden gesänftigt |
| 2. Person Plural |
commitigabamini
|
ihr wurdet gesänftigt |
| 3. Person Plural |
commitigabantur
|
sie wurden gesänftigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigarem
|
ich sänftigte |
| 2. Person Singular |
commitigares
|
du sänftigtest |
| 3. Person Singular |
commitigaret
|
er/sie/es sänftigte |
| 1. Person Plural |
commitigaremus
|
wir sänftigten |
| 2. Person Plural |
commitigaretis
|
ihr sänftigtet |
| 3. Person Plural |
commitigarent
|
sie sänftigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigarer
|
ich würde gesänftigt |
| 2. Person Singular |
commitigareris commitigarere
|
du würdest gesänftigt |
| 3. Person Singular |
commitigaretur
|
er/sie/es würde gesänftigt |
| 1. Person Plural |
commitigaremur
|
wir würden gesänftigt |
| 2. Person Plural |
commitigaremini
|
ihr würdet gesänftigt |
| 3. Person Plural |
commitigarentur
|
sie würden gesänftigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabo
|
ich werde sänftigen |
| 2. Person Singular |
commitigabis
|
du wirst sänftigen |
| 3. Person Singular |
commitigabit
|
er/sie/es wird sänftigen |
| 1. Person Plural |
commitigabimus
|
wir werden sänftigen |
| 2. Person Plural |
commitigabitis
|
ihr werdet sänftigen |
| 3. Person Plural |
commitigabunt
|
sie werden sänftigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabor
|
ich werde gesänftigt |
| 2. Person Singular |
commitigaberis commitigabere
|
du wirst gesänftigt |
| 3. Person Singular |
commitigabitur
|
er/sie/es wird gesänftigt |
| 1. Person Plural |
commitigabimur
|
wir werden gesänftigt |
| 2. Person Plural |
commitigabimini
|
ihr werdet gesänftigt |
| 3. Person Plural |
commitigabuntur
|
sie werden gesänftigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavi
|
ich habe gesänftigt |
| 2. Person Singular |
commitigavisti
|
du hast gesänftigt |
| 3. Person Singular |
commitigavit
|
er/sie/es hat gesänftigt |
| 1. Person Plural |
commitigavimus
|
wir haben gesänftigt |
| 2. Person Plural |
commitigavistis
|
ihr habt gesänftigt |
| 3. Person Plural |
commitigaverunt commitigavere
|
sie haben gesänftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus sum
|
ich bin gesänftigt worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus es
|
du bist gesänftigt worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus est
|
er/sie/es ist gesänftigt worden |
| 1. Person Plural |
commitigati sumus
|
wir sind gesänftigt worden |
| 2. Person Plural |
commitigati estis
|
ihr seid gesänftigt worden |
| 3. Person Plural |
commitigati sunt
|
sie sind gesänftigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigaverim
|
ich habe gesänftigt |
| 2. Person Singular |
commitigaveris
|
du habest gesänftigt |
| 3. Person Singular |
commitigaverit
|
er/sie/es habe gesänftigt |
| 1. Person Plural |
commitigaverimus
|
wir haben gesänftigt |
| 2. Person Plural |
commitigaveritis
|
ihr habet gesänftigt |
| 3. Person Plural |
commitigaverint
|
sie haben gesänftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus sim
|
ich sei gesänftigt worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus sis
|
du seiest gesänftigt worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus sit
|
er/sie/es sei gesänftigt worden |
| 1. Person Plural |
commitigati simus
|
wir seien gesänftigt worden |
| 2. Person Plural |
commitigati sitis
|
ihr seiet gesänftigt worden |
| 3. Person Plural |
commitigati sint
|
sie seien gesänftigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigaveram
|
ich hatte gesänftigt |
| 2. Person Singular |
commitigaveras
|
du hattest gesänftigt |
| 3. Person Singular |
commitigaverat
|
er/sie/es hatte gesänftigt |
| 1. Person Plural |
commitigaveramus
|
wir hatten gesänftigt |
| 2. Person Plural |
commitigaveratis
|
ihr hattet gesänftigt |
| 3. Person Plural |
commitigaverant
|
sie hatten gesänftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus eram
|
ich war gesänftigt worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus eras
|
du warst gesänftigt worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus erat
|
er/sie/es war gesänftigt worden |
| 1. Person Plural |
commitigati eramus
|
wir waren gesänftigt worden |
| 2. Person Plural |
commitigati eratis
|
ihr warst gesänftigt worden |
| 3. Person Plural |
commitigati erant
|
sie waren gesänftigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavissem
|
ich hätte gesänftigt |
| 2. Person Singular |
commitigavisses
|
du hättest gesänftigt |
| 3. Person Singular |
commitigavisset
|
er/sie/es hätte gesänftigt |
| 1. Person Plural |
commitigavissemus
|
wir hätten gesänftigt |
| 2. Person Plural |
commitigavissetis
|
ihr hättet gesänftigt |
| 3. Person Plural |
commitigavissent
|
sie hätten gesänftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus essem
|
ich wäre gesänftigt worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus esses
|
du wärest gesänftigt worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus esset
|
er/sie/es wäre gesänftigt worden |
| 1. Person Plural |
commitigati essemus
|
wir wären gesänftigt worden |
| 2. Person Plural |
commitigati essetis
|
ihr wäret gesänftigt worden |
| 3. Person Plural |
commitigati essent
|
sie wären gesänftigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavero
|
ich werde gesänftigt haben |
| 2. Person Singular |
commitigaveris
|
du wirst gesänftigt haben |
| 3. Person Singular |
commitigaverit
|
er/sie/es wird gesänftigt haben |
| 1. Person Plural |
commitigaverimus
|
wir werden gesänftigt haben |
| 2. Person Plural |
commitigaveritis
|
ihr werdet gesänftigt haben |
| 3. Person Plural |
commitigaverint
|
sie werden gesänftigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus ero
|
ich werde gesänftigt worden sein |
| 2. Person Singular |
commitigatus eris
|
du werdest gesänftigt worden sein |
| 3. Person Singular |
commitigatus erit
|
er/sie/es werde gesänftigt worden sein |
| 1. Person Plural |
commitigati erimus
|
wir werden gesänftigt worden sein |
| 2. Person Plural |
commitigati eritis
|
ihr werdet gesänftigt worden sein |
| 3. Person Plural |
commitigati erunt
|
sie werden gesänftigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commitigare
|
sänftigen |
| Vorzeitigkeit |
commitigavisse
|
gesänftigt haben |
| Nachzeitigkeit |
commitigaturum esse
|
sänftigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commitigari commitigarier
|
gesänftigt werden |
| Vorzeitigkeit |
commitigatum esse
|
gesänftigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
commitigatum iri
|
künftig gesänftigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commitiga
|
sänftige! |
| 2. Person Plural |
commitigate
|
sänftigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commitigato
|
| 3. Person Singular |
commitigato
|
| 2. Person Plural |
commitigatote
|
| 3. Person Plural |
commitiganto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commitigare
|
das Sänftigen |
| Genitiv |
commitigandi
|
des Sänftigens |
| Dativ |
commitigando
|
dem Sänftigen |
| Akkusativ |
commitigandum
|
das Sänftigen |
| Ablativ |
commitigando
|
durch das Sänftigen |
| Vokativ |
commitigande
|
Sänftigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigandus
|
commitiganda
|
commitigandum
|
| Genitiv |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitigandi
|
| Dativ |
commitigando
|
commitigandae
|
commitigando
|
| Akkusativ |
commitigandum
|
commitigandam
|
commitigandum
|
| Ablativ |
commitigando
|
commitiganda
|
commitigando
|
| Vokativ |
commitigande
|
commitiganda
|
commitigandum
|
Plural
| Nominativ |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitiganda
|
| Genitiv |
commitigandorum
|
commitigandarum
|
commitigandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commitigandos
|
commitigandas
|
commitiganda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitiganda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigans
|
commitigans
|
commitigans
|
| Genitiv |
commitigantis
|
commitigantis
|
commitigantis
|
| Dativ |
commitiganti
|
commitiganti
|
commitiganti
|
| Akkusativ |
commitigantem
|
commitigantem
|
commitigans
|
| Ablativ |
commitiganti commitigante
|
commitiganti commitigante
|
commitiganti commitigante
|
| Vokativ |
commitigans
|
commitigans
|
commitigans
|
Plural
| Nominativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
| Genitiv |
commitigantium commitigantum
|
commitigantium commitigantum
|
commitigantium commitigantum
|
| Dativ |
commitigantibus
|
commitigantibus
|
commitigantibus
|
| Akkusativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
| Ablativ |
commitigantibus
|
commitigantibus
|
commitigantibus
|
| Vokativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigatus
|
commitigata
|
commitigatum
|
| Genitiv |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigati
|
| Dativ |
commitigato
|
commitigatae
|
commitigato
|
| Akkusativ |
commitigatum
|
commitigatam
|
commitigatum
|
| Ablativ |
commitigato
|
commitigata
|
commitigato
|
| Vokativ |
commitigate
|
commitigata
|
commitigatum
|
Plural
| Nominativ |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigata
|
| Genitiv |
commitigatorum
|
commitigatarum
|
commitigatorum
|
| Dativ |
commitigatis
|
commitigatis
|
commitigatis
|
| Akkusativ |
commitigatos
|
commitigatas
|
commitigata
|
| Ablativ |
commitigatis
|
commitigatis
|
commitigatis
|
| Vokativ |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigaturus
|
commitigatura
|
commitigaturum
|
| Genitiv |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigaturi
|
| Dativ |
commitigaturo
|
commitigaturae
|
commitigaturo
|
| Akkusativ |
commitigaturum
|
commitigaturam
|
commitigaturum
|
| Ablativ |
commitigaturo
|
commitigatura
|
commitigaturo
|
| Vokativ |
commitigature
|
commitigatura
|
commitigaturum
|
Plural
| Nominativ |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigatura
|
| Genitiv |
commitigaturorum
|
commitigaturarum
|
commitigaturorum
|
| Dativ |
commitigaturis
|
commitigaturis
|
commitigaturis
|
| Akkusativ |
commitigaturos
|
commitigaturas
|
commitigatura
|
| Ablativ |
commitigaturis
|
commitigaturis
|
commitigaturis
|
| Vokativ |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commitigatum
|
commitigatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigo
|
ich mache weich |
| 2. Person Singular |
commitigas
|
du machst weich |
| 3. Person Singular |
commitigat
|
er/sie/es macht weich |
| 1. Person Plural |
commitigamus
|
wir machen weich |
| 2. Person Plural |
commitigatis
|
ihr macht weich |
| 3. Person Plural |
commitigant
|
sie machen weich |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigor
|
ich werde weichgemacht |
| 2. Person Singular |
commitigaris commitigare
|
du wirst weichgemacht |
| 3. Person Singular |
commitigatur
|
er/sie/es wird weichgemacht |
| 1. Person Plural |
commitigamur
|
wir werden weichgemacht |
| 2. Person Plural |
commitigamini
|
ihr werdet weichgemacht |
| 3. Person Plural |
commitigantur
|
sie werden weichgemacht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigem
|
ich mache weich |
| 2. Person Singular |
commitiges
|
du machest weich |
| 3. Person Singular |
commitiget
|
er/sie/es mache weich |
| 1. Person Plural |
commitigemus
|
wir machen weich |
| 2. Person Plural |
commitigetis
|
ihr machet weich |
| 3. Person Plural |
commitigent
|
sie machen weich |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitiger
|
ich werde weichgemacht |
| 2. Person Singular |
commitigeris commitigere
|
du werdest weichgemacht |
| 3. Person Singular |
commitigetur
|
er/sie/es werde weichgemacht |
| 1. Person Plural |
commitigemur
|
wir werden weichgemacht |
| 2. Person Plural |
commitigemini
|
ihr werdet weichgemacht |
| 3. Person Plural |
commitigentur
|
sie werden weichgemacht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabam
|
ich machte weich |
| 2. Person Singular |
commitigabas
|
du machtest weich |
| 3. Person Singular |
commitigabat
|
er/sie/es machte weich |
| 1. Person Plural |
commitigabamus
|
wir machten weich |
| 2. Person Plural |
commitigabatis
|
ihr machtet weich |
| 3. Person Plural |
commitigabant
|
sie machten weich |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabar
|
ich wurde weichgemacht |
| 2. Person Singular |
commitigabaris commitigabare
|
du wurdest weichgemacht |
| 3. Person Singular |
commitigabatur
|
er/sie/es wurde weichgemacht |
| 1. Person Plural |
commitigabamur
|
wir wurden weichgemacht |
| 2. Person Plural |
commitigabamini
|
ihr wurdet weichgemacht |
| 3. Person Plural |
commitigabantur
|
sie wurden weichgemacht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigarem
|
ich machte weich |
| 2. Person Singular |
commitigares
|
du machtest weich |
| 3. Person Singular |
commitigaret
|
er/sie/es machte weich |
| 1. Person Plural |
commitigaremus
|
wir machten weich |
| 2. Person Plural |
commitigaretis
|
ihr machtet weich |
| 3. Person Plural |
commitigarent
|
sie machten weich |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigarer
|
ich würde weichgemacht |
| 2. Person Singular |
commitigareris commitigarere
|
du würdest weichgemacht |
| 3. Person Singular |
commitigaretur
|
er/sie/es würde weichgemacht |
| 1. Person Plural |
commitigaremur
|
wir würden weichgemacht |
| 2. Person Plural |
commitigaremini
|
ihr würdet weichgemacht |
| 3. Person Plural |
commitigarentur
|
sie würden weichgemacht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabo
|
ich werde weichmachen |
| 2. Person Singular |
commitigabis
|
du wirst weichmachen |
| 3. Person Singular |
commitigabit
|
er/sie/es wird weichmachen |
| 1. Person Plural |
commitigabimus
|
wir werden weichmachen |
| 2. Person Plural |
commitigabitis
|
ihr werdet weichmachen |
| 3. Person Plural |
commitigabunt
|
sie werden weichmachen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabor
|
ich werde weichgemacht |
| 2. Person Singular |
commitigaberis commitigabere
|
du wirst weichgemacht |
| 3. Person Singular |
commitigabitur
|
er/sie/es wird weichgemacht |
| 1. Person Plural |
commitigabimur
|
wir werden weichgemacht |
| 2. Person Plural |
commitigabimini
|
ihr werdet weichgemacht |
| 3. Person Plural |
commitigabuntur
|
sie werden weichgemacht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavi
|
ich habe weichgemacht |
| 2. Person Singular |
commitigavisti
|
du hast weichgemacht |
| 3. Person Singular |
commitigavit
|
er/sie/es hat weichgemacht |
| 1. Person Plural |
commitigavimus
|
wir haben weichgemacht |
| 2. Person Plural |
commitigavistis
|
ihr habt weichgemacht |
| 3. Person Plural |
commitigaverunt commitigavere
|
sie haben weichgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus sum
|
ich bin weichgemacht worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus es
|
du bist weichgemacht worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus est
|
er/sie/es ist weichgemacht worden |
| 1. Person Plural |
commitigati sumus
|
wir sind weichgemacht worden |
| 2. Person Plural |
commitigati estis
|
ihr seid weichgemacht worden |
| 3. Person Plural |
commitigati sunt
|
sie sind weichgemacht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigaverim
|
ich habe weichgemacht |
| 2. Person Singular |
commitigaveris
|
du habest weichgemacht |
| 3. Person Singular |
commitigaverit
|
er/sie/es habe weichgemacht |
| 1. Person Plural |
commitigaverimus
|
wir haben weichgemacht |
| 2. Person Plural |
commitigaveritis
|
ihr habet weichgemacht |
| 3. Person Plural |
commitigaverint
|
sie haben weichgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus sim
|
ich sei weichgemacht worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus sis
|
du seiest weichgemacht worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus sit
|
er/sie/es sei weichgemacht worden |
| 1. Person Plural |
commitigati simus
|
wir seien weichgemacht worden |
| 2. Person Plural |
commitigati sitis
|
ihr seiet weichgemacht worden |
| 3. Person Plural |
commitigati sint
|
sie seien weichgemacht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigaveram
|
ich hatte weichgemacht |
| 2. Person Singular |
commitigaveras
|
du hattest weichgemacht |
| 3. Person Singular |
commitigaverat
|
er/sie/es hatte weichgemacht |
| 1. Person Plural |
commitigaveramus
|
wir hatten weichgemacht |
| 2. Person Plural |
commitigaveratis
|
ihr hattet weichgemacht |
| 3. Person Plural |
commitigaverant
|
sie hatten weichgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus eram
|
ich war weichgemacht worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus eras
|
du warst weichgemacht worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus erat
|
er/sie/es war weichgemacht worden |
| 1. Person Plural |
commitigati eramus
|
wir waren weichgemacht worden |
| 2. Person Plural |
commitigati eratis
|
ihr warst weichgemacht worden |
| 3. Person Plural |
commitigati erant
|
sie waren weichgemacht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavissem
|
ich hätte weichgemacht |
| 2. Person Singular |
commitigavisses
|
du hättest weichgemacht |
| 3. Person Singular |
commitigavisset
|
er/sie/es hätte weichgemacht |
| 1. Person Plural |
commitigavissemus
|
wir hätten weichgemacht |
| 2. Person Plural |
commitigavissetis
|
ihr hättet weichgemacht |
| 3. Person Plural |
commitigavissent
|
sie hätten weichgemacht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus essem
|
ich wäre weichgemacht worden |
| 2. Person Singular |
commitigatus esses
|
du wärest weichgemacht worden |
| 3. Person Singular |
commitigatus esset
|
er/sie/es wäre weichgemacht worden |
| 1. Person Plural |
commitigati essemus
|
wir wären weichgemacht worden |
| 2. Person Plural |
commitigati essetis
|
ihr wäret weichgemacht worden |
| 3. Person Plural |
commitigati essent
|
sie wären weichgemacht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavero
|
ich werde weichgemacht haben |
| 2. Person Singular |
commitigaveris
|
du wirst weichgemacht haben |
| 3. Person Singular |
commitigaverit
|
er/sie/es wird weichgemacht haben |
| 1. Person Plural |
commitigaverimus
|
wir werden weichgemacht haben |
| 2. Person Plural |
commitigaveritis
|
ihr werdet weichgemacht haben |
| 3. Person Plural |
commitigaverint
|
sie werden weichgemacht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus ero
|
ich werde weichgemacht worden sein |
| 2. Person Singular |
commitigatus eris
|
du werdest weichgemacht worden sein |
| 3. Person Singular |
commitigatus erit
|
er/sie/es werde weichgemacht worden sein |
| 1. Person Plural |
commitigati erimus
|
wir werden weichgemacht worden sein |
| 2. Person Plural |
commitigati eritis
|
ihr werdet weichgemacht worden sein |
| 3. Person Plural |
commitigati erunt
|
sie werden weichgemacht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commitigare
|
weichmachen |
| Vorzeitigkeit |
commitigavisse
|
weichgemacht haben |
| Nachzeitigkeit |
commitigaturum esse
|
weichmachen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commitigari commitigarier
|
weichgemacht werden |
| Vorzeitigkeit |
commitigatum esse
|
weichgemacht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
commitigatum iri
|
künftig weichgemacht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commitiga
|
mache weich! |
| 2. Person Plural |
commitigate
|
macht weich! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commitigato
|
| 3. Person Singular |
commitigato
|
| 2. Person Plural |
commitigatote
|
| 3. Person Plural |
commitiganto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commitigare
|
das Weichmachen |
| Genitiv |
commitigandi
|
des Weichmachens |
| Dativ |
commitigando
|
dem Weichmachen |
| Akkusativ |
commitigandum
|
das Weichmachen |
| Ablativ |
commitigando
|
durch das Weichmachen |
| Vokativ |
commitigande
|
Weichmachen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigandus
|
commitiganda
|
commitigandum
|
| Genitiv |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitigandi
|
| Dativ |
commitigando
|
commitigandae
|
commitigando
|
| Akkusativ |
commitigandum
|
commitigandam
|
commitigandum
|
| Ablativ |
commitigando
|
commitiganda
|
commitigando
|
| Vokativ |
commitigande
|
commitiganda
|
commitigandum
|
Plural
| Nominativ |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitiganda
|
| Genitiv |
commitigandorum
|
commitigandarum
|
commitigandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commitigandos
|
commitigandas
|
commitiganda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitiganda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigans
|
commitigans
|
commitigans
|
| Genitiv |
commitigantis
|
commitigantis
|
commitigantis
|
| Dativ |
commitiganti
|
commitiganti
|
commitiganti
|
| Akkusativ |
commitigantem
|
commitigantem
|
commitigans
|
| Ablativ |
commitiganti commitigante
|
commitiganti commitigante
|
commitiganti commitigante
|
| Vokativ |
commitigans
|
commitigans
|
commitigans
|
Plural
| Nominativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
| Genitiv |
commitigantium commitigantum
|
commitigantium commitigantum
|
commitigantium commitigantum
|
| Dativ |
commitigantibus
|
commitigantibus
|
commitigantibus
|
| Akkusativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
| Ablativ |
commitigantibus
|
commitigantibus
|
commitigantibus
|
| Vokativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigatus
|
commitigata
|
commitigatum
|
| Genitiv |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigati
|
| Dativ |
commitigato
|
commitigatae
|
commitigato
|
| Akkusativ |
commitigatum
|
commitigatam
|
commitigatum
|
| Ablativ |
commitigato
|
commitigata
|
commitigato
|
| Vokativ |
commitigate
|
commitigata
|
commitigatum
|
Plural
| Nominativ |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigata
|
| Genitiv |
commitigatorum
|
commitigatarum
|
commitigatorum
|
| Dativ |
commitigatis
|
commitigatis
|
commitigatis
|
| Akkusativ |
commitigatos
|
commitigatas
|
commitigata
|
| Ablativ |
commitigatis
|
commitigatis
|
commitigatis
|
| Vokativ |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigaturus
|
commitigatura
|
commitigaturum
|
| Genitiv |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigaturi
|
| Dativ |
commitigaturo
|
commitigaturae
|
commitigaturo
|
| Akkusativ |
commitigaturum
|
commitigaturam
|
commitigaturum
|
| Ablativ |
commitigaturo
|
commitigatura
|
commitigaturo
|
| Vokativ |
commitigature
|
commitigatura
|
commitigaturum
|
Plural
| Nominativ |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigatura
|
| Genitiv |
commitigaturorum
|
commitigaturarum
|
commitigaturorum
|
| Dativ |
commitigaturis
|
commitigaturis
|
commitigaturis
|
| Akkusativ |
commitigaturos
|
commitigaturas
|
commitigatura
|
| Ablativ |
commitigaturis
|
commitigaturis
|
commitigaturis
|
| Vokativ |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commitigatum
|
commitigatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigo
|
|
| 2. Person Singular |
commitigas
|
|
| 3. Person Singular |
commitigat
|
|
| 1. Person Plural |
commitigamus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigatis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigor
|
|
| 2. Person Singular |
commitigaris commitigare
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatur
|
|
| 1. Person Plural |
commitigamur
|
|
| 2. Person Plural |
commitigamini
|
|
| 3. Person Plural |
commitigantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigem
|
|
| 2. Person Singular |
commitiges
|
|
| 3. Person Singular |
commitiget
|
|
| 1. Person Plural |
commitigemus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigetis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitiger
|
|
| 2. Person Singular |
commitigeris commitigere
|
|
| 3. Person Singular |
commitigetur
|
|
| 1. Person Plural |
commitigemur
|
|
| 2. Person Plural |
commitigemini
|
|
| 3. Person Plural |
commitigentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabam
|
|
| 2. Person Singular |
commitigabas
|
|
| 3. Person Singular |
commitigabat
|
|
| 1. Person Plural |
commitigabamus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigabatis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabar
|
|
| 2. Person Singular |
commitigabaris commitigabare
|
|
| 3. Person Singular |
commitigabatur
|
|
| 1. Person Plural |
commitigabamur
|
|
| 2. Person Plural |
commitigabamini
|
|
| 3. Person Plural |
commitigabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigarem
|
|
| 2. Person Singular |
commitigares
|
|
| 3. Person Singular |
commitigaret
|
|
| 1. Person Plural |
commitigaremus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigaretis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigarer
|
|
| 2. Person Singular |
commitigareris commitigarere
|
|
| 3. Person Singular |
commitigaretur
|
|
| 1. Person Plural |
commitigaremur
|
|
| 2. Person Plural |
commitigaremini
|
|
| 3. Person Plural |
commitigarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabo
|
|
| 2. Person Singular |
commitigabis
|
|
| 3. Person Singular |
commitigabit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigabimus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigabitis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigabor
|
|
| 2. Person Singular |
commitigaberis commitigabere
|
|
| 3. Person Singular |
commitigabitur
|
|
| 1. Person Plural |
commitigabimur
|
|
| 2. Person Plural |
commitigabimini
|
|
| 3. Person Plural |
commitigabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavi
|
|
| 2. Person Singular |
commitigavisti
|
|
| 3. Person Singular |
commitigavit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigavimus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigavistis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigaverunt commitigavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
commitigatus es
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatus est
|
|
| 1. Person Plural |
commitigati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigati estis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigaverim
|
|
| 2. Person Singular |
commitigaveris
|
|
| 3. Person Singular |
commitigaverit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
commitigatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigati simus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigaveram
|
|
| 2. Person Singular |
commitigaveras
|
|
| 3. Person Singular |
commitigaverat
|
|
| 1. Person Plural |
commitigaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
commitigatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
commitigati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavissem
|
|
| 2. Person Singular |
commitigavisses
|
|
| 3. Person Singular |
commitigavisset
|
|
| 1. Person Plural |
commitigavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
commitigatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
commitigati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigavero
|
|
| 2. Person Singular |
commitigaveris
|
|
| 3. Person Singular |
commitigaverit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commitigatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
commitigatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
commitigatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
commitigati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
commitigati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
commitigati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commitigare
|
|
| Vorzeitigkeit |
commitigavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
commitigaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commitigari commitigarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
commitigatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
commitigatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commitiga
|
! |
| 2. Person Plural |
commitigate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commitigato
|
| 3. Person Singular |
commitigato
|
| 2. Person Plural |
commitigatote
|
| 3. Person Plural |
commitiganto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commitigare
|
das |
| Genitiv |
commitigandi
|
des es |
| Dativ |
commitigando
|
dem |
| Akkusativ |
commitigandum
|
das |
| Ablativ |
commitigando
|
durch das |
| Vokativ |
commitigande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigandus
|
commitiganda
|
commitigandum
|
| Genitiv |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitigandi
|
| Dativ |
commitigando
|
commitigandae
|
commitigando
|
| Akkusativ |
commitigandum
|
commitigandam
|
commitigandum
|
| Ablativ |
commitigando
|
commitiganda
|
commitigando
|
| Vokativ |
commitigande
|
commitiganda
|
commitigandum
|
Plural
| Nominativ |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitiganda
|
| Genitiv |
commitigandorum
|
commitigandarum
|
commitigandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commitigandos
|
commitigandas
|
commitiganda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commitigandi
|
commitigandae
|
commitiganda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigans
|
commitigans
|
commitigans
|
| Genitiv |
commitigantis
|
commitigantis
|
commitigantis
|
| Dativ |
commitiganti
|
commitiganti
|
commitiganti
|
| Akkusativ |
commitigantem
|
commitigantem
|
commitigans
|
| Ablativ |
commitiganti commitigante
|
commitiganti commitigante
|
commitiganti commitigante
|
| Vokativ |
commitigans
|
commitigans
|
commitigans
|
Plural
| Nominativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
| Genitiv |
commitigantium commitigantum
|
commitigantium commitigantum
|
commitigantium commitigantum
|
| Dativ |
commitigantibus
|
commitigantibus
|
commitigantibus
|
| Akkusativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
| Ablativ |
commitigantibus
|
commitigantibus
|
commitigantibus
|
| Vokativ |
commitigantes
|
commitigantes
|
commitigantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigatus
|
commitigata
|
commitigatum
|
| Genitiv |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigati
|
| Dativ |
commitigato
|
commitigatae
|
commitigato
|
| Akkusativ |
commitigatum
|
commitigatam
|
commitigatum
|
| Ablativ |
commitigato
|
commitigata
|
commitigato
|
| Vokativ |
commitigate
|
commitigata
|
commitigatum
|
Plural
| Nominativ |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigata
|
| Genitiv |
commitigatorum
|
commitigatarum
|
commitigatorum
|
| Dativ |
commitigatis
|
commitigatis
|
commitigatis
|
| Akkusativ |
commitigatos
|
commitigatas
|
commitigata
|
| Ablativ |
commitigatis
|
commitigatis
|
commitigatis
|
| Vokativ |
commitigati
|
commitigatae
|
commitigata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commitigaturus
|
commitigatura
|
commitigaturum
|
| Genitiv |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigaturi
|
| Dativ |
commitigaturo
|
commitigaturae
|
commitigaturo
|
| Akkusativ |
commitigaturum
|
commitigaturam
|
commitigaturum
|
| Ablativ |
commitigaturo
|
commitigatura
|
commitigaturo
|
| Vokativ |
commitigature
|
commitigatura
|
commitigaturum
|
Plural
| Nominativ |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigatura
|
| Genitiv |
commitigaturorum
|
commitigaturarum
|
commitigaturorum
|
| Dativ |
commitigaturis
|
commitigaturis
|
commitigaturis
|
| Akkusativ |
commitigaturos
|
commitigaturas
|
commitigatura
|
| Ablativ |
commitigaturis
|
commitigaturis
|
commitigaturis
|
| Vokativ |
commitigaturi
|
commitigaturae
|
commitigatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commitigatum
|
commitigatu
|