Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodo
|
ich passe an |
| 2. Person Singular |
commodas
|
du paßt an |
| 3. Person Singular |
commodat
|
er/sie/es paßt an |
| 1. Person Plural |
commodamus
|
wir passen an |
| 2. Person Plural |
commodatis
|
ihr paßt an |
| 3. Person Plural |
commodant
|
sie passen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodor
|
ich werde angepaßt |
| 2. Person Singular |
commodaris commodare
|
du wirst angepaßt |
| 3. Person Singular |
commodatur
|
er/sie/es wird angepaßt |
| 1. Person Plural |
commodamur
|
wir werden angepaßt |
| 2. Person Plural |
commodamini
|
ihr werdet angepaßt |
| 3. Person Plural |
commodantur
|
sie werden angepaßt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodem
|
ich passe an |
| 2. Person Singular |
commodes
|
du passest an |
| 3. Person Singular |
commodet
|
er/sie/es passe an |
| 1. Person Plural |
commodemus
|
wir passen an |
| 2. Person Plural |
commodetis
|
ihr passet an |
| 3. Person Plural |
commodent
|
sie passen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commoder
|
ich werde angepaßt |
| 2. Person Singular |
commoderis commodere
|
du werdest angepaßt |
| 3. Person Singular |
commodetur
|
er/sie/es werde angepaßt |
| 1. Person Plural |
commodemur
|
wir werden angepaßt |
| 2. Person Plural |
commodemini
|
ihr werdet angepaßt |
| 3. Person Plural |
commodentur
|
sie werden angepaßt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodabam
|
ich paßte an |
| 2. Person Singular |
commodabas
|
du paßtest an |
| 3. Person Singular |
commodabat
|
er/sie/es paßte an |
| 1. Person Plural |
commodabamus
|
wir paßten an |
| 2. Person Plural |
commodabatis
|
ihr paßtet an |
| 3. Person Plural |
commodabant
|
sie paßten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodabar
|
ich wurde angepaßt |
| 2. Person Singular |
commodabaris commodabare
|
du wurdest angepaßt |
| 3. Person Singular |
commodabatur
|
er/sie/es wurde angepaßt |
| 1. Person Plural |
commodabamur
|
wir wurden angepaßt |
| 2. Person Plural |
commodabamini
|
ihr wurdet angepaßt |
| 3. Person Plural |
commodabantur
|
sie wurden angepaßt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodarem
|
ich paßte an |
| 2. Person Singular |
commodares
|
du paßtest an |
| 3. Person Singular |
commodaret
|
er/sie/es paßte an |
| 1. Person Plural |
commodaremus
|
wir paßten an |
| 2. Person Plural |
commodaretis
|
ihr paßtet an |
| 3. Person Plural |
commodarent
|
sie paßten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodarer
|
ich würde angepaßt |
| 2. Person Singular |
commodareris commodarere
|
du würdest angepaßt |
| 3. Person Singular |
commodaretur
|
er/sie/es würde angepaßt |
| 1. Person Plural |
commodaremur
|
wir würden angepaßt |
| 2. Person Plural |
commodaremini
|
ihr würdet angepaßt |
| 3. Person Plural |
commodarentur
|
sie würden angepaßt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodabo
|
ich werde anpassen |
| 2. Person Singular |
commodabis
|
du wirst anpassen |
| 3. Person Singular |
commodabit
|
er/sie/es wird anpassen |
| 1. Person Plural |
commodabimus
|
wir werden anpassen |
| 2. Person Plural |
commodabitis
|
ihr werdet anpassen |
| 3. Person Plural |
commodabunt
|
sie werden anpassen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodabor
|
ich werde angepaßt |
| 2. Person Singular |
commodaberis commodabere
|
du wirst angepaßt |
| 3. Person Singular |
commodabitur
|
er/sie/es wird angepaßt |
| 1. Person Plural |
commodabimur
|
wir werden angepaßt |
| 2. Person Plural |
commodabimini
|
ihr werdet angepaßt |
| 3. Person Plural |
commodabuntur
|
sie werden angepaßt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodavi
|
ich habe angepaßt |
| 2. Person Singular |
commodavisti
|
du hast angepaßt |
| 3. Person Singular |
commodavit
|
er/sie/es hat angepaßt |
| 1. Person Plural |
commodavimus
|
wir haben angepaßt |
| 2. Person Plural |
commodavistis
|
ihr habt angepaßt |
| 3. Person Plural |
commodaverunt commodavere
|
sie haben angepaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodatus sum
|
ich bin angepaßt worden |
| 2. Person Singular |
commodatus es
|
du bist angepaßt worden |
| 3. Person Singular |
commodatus est
|
er/sie/es ist angepaßt worden |
| 1. Person Plural |
commodati sumus
|
wir sind angepaßt worden |
| 2. Person Plural |
commodati estis
|
ihr seid angepaßt worden |
| 3. Person Plural |
commodati sunt
|
sie sind angepaßt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodaverim
|
ich habe angepaßt |
| 2. Person Singular |
commodaveris
|
du habest angepaßt |
| 3. Person Singular |
commodaverit
|
er/sie/es habe angepaßt |
| 1. Person Plural |
commodaverimus
|
wir haben angepaßt |
| 2. Person Plural |
commodaveritis
|
ihr habet angepaßt |
| 3. Person Plural |
commodaverint
|
sie haben angepaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodatus sim
|
ich sei angepaßt worden |
| 2. Person Singular |
commodatus sis
|
du seiest angepaßt worden |
| 3. Person Singular |
commodatus sit
|
er/sie/es sei angepaßt worden |
| 1. Person Plural |
commodati simus
|
wir seien angepaßt worden |
| 2. Person Plural |
commodati sitis
|
ihr seiet angepaßt worden |
| 3. Person Plural |
commodati sint
|
sie seien angepaßt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodaveram
|
ich hatte angepaßt |
| 2. Person Singular |
commodaveras
|
du hattest angepaßt |
| 3. Person Singular |
commodaverat
|
er/sie/es hatte angepaßt |
| 1. Person Plural |
commodaveramus
|
wir hatten angepaßt |
| 2. Person Plural |
commodaveratis
|
ihr hattet angepaßt |
| 3. Person Plural |
commodaverant
|
sie hatten angepaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodatus eram
|
ich war angepaßt worden |
| 2. Person Singular |
commodatus eras
|
du warst angepaßt worden |
| 3. Person Singular |
commodatus erat
|
er/sie/es war angepaßt worden |
| 1. Person Plural |
commodati eramus
|
wir waren angepaßt worden |
| 2. Person Plural |
commodati eratis
|
ihr warst angepaßt worden |
| 3. Person Plural |
commodati erant
|
sie waren angepaßt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodavissem
|
ich hätte angepaßt |
| 2. Person Singular |
commodavisses
|
du hättest angepaßt |
| 3. Person Singular |
commodavisset
|
er/sie/es hätte angepaßt |
| 1. Person Plural |
commodavissemus
|
wir hätten angepaßt |
| 2. Person Plural |
commodavissetis
|
ihr hättet angepaßt |
| 3. Person Plural |
commodavissent
|
sie hätten angepaßt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodatus essem
|
ich wäre angepaßt worden |
| 2. Person Singular |
commodatus esses
|
du wärest angepaßt worden |
| 3. Person Singular |
commodatus esset
|
er/sie/es wäre angepaßt worden |
| 1. Person Plural |
commodati essemus
|
wir wären angepaßt worden |
| 2. Person Plural |
commodati essetis
|
ihr wäret angepaßt worden |
| 3. Person Plural |
commodati essent
|
sie wären angepaßt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodavero
|
ich werde angepaßt haben |
| 2. Person Singular |
commodaveris
|
du wirst angepaßt haben |
| 3. Person Singular |
commodaverit
|
er/sie/es wird angepaßt haben |
| 1. Person Plural |
commodaverimus
|
wir werden angepaßt haben |
| 2. Person Plural |
commodaveritis
|
ihr werdet angepaßt haben |
| 3. Person Plural |
commodaverint
|
sie werden angepaßt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodatus ero
|
ich werde angepaßt worden sein |
| 2. Person Singular |
commodatus eris
|
du werdest angepaßt worden sein |
| 3. Person Singular |
commodatus erit
|
er/sie/es werde angepaßt worden sein |
| 1. Person Plural |
commodati erimus
|
wir werden angepaßt worden sein |
| 2. Person Plural |
commodati eritis
|
ihr werdet angepaßt worden sein |
| 3. Person Plural |
commodati erunt
|
sie werden angepaßt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commodare
|
anpassen |
| Vorzeitigkeit |
commodavisse
|
angepaßt haben |
| Nachzeitigkeit |
commodaturum esse
|
anpassen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commodari commodarier
|
angepaßt werden |
| Vorzeitigkeit |
commodatum esse
|
angepaßt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
commodatum iri
|
künftig angepaßt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commoda
|
passe an! |
| 2. Person Plural |
commodate
|
paßt an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commodato
|
| 3. Person Singular |
commodato
|
| 2. Person Plural |
commodatote
|
| 3. Person Plural |
commodanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commodare
|
das Anpassen |
| Genitiv |
commodandi
|
des Anpassens |
| Dativ |
commodando
|
dem Anpassen |
| Akkusativ |
commodandum
|
das Anpassen |
| Ablativ |
commodando
|
durch das Anpassen |
| Vokativ |
commodande
|
Anpassen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commodandus
|
commodanda
|
commodandum
|
| Genitiv |
commodandi
|
commodandae
|
commodandi
|
| Dativ |
commodando
|
commodandae
|
commodando
|
| Akkusativ |
commodandum
|
commodandam
|
commodandum
|
| Ablativ |
commodando
|
commodanda
|
commodando
|
| Vokativ |
commodande
|
commodanda
|
commodandum
|
Plural
| Nominativ |
commodandi
|
commodandae
|
commodanda
|
| Genitiv |
commodandorum
|
commodandarum
|
commodandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commodandos
|
commodandas
|
commodanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commodandi
|
commodandae
|
commodanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commodans
|
commodans
|
commodans
|
| Genitiv |
commodantis
|
commodantis
|
commodantis
|
| Dativ |
commodanti
|
commodanti
|
commodanti
|
| Akkusativ |
commodantem
|
commodantem
|
commodans
|
| Ablativ |
commodanti commodante
|
commodanti commodante
|
commodanti commodante
|
| Vokativ |
commodans
|
commodans
|
commodans
|
Plural
| Nominativ |
commodantes
|
commodantes
|
commodantia
|
| Genitiv |
commodantium commodantum
|
commodantium commodantum
|
commodantium commodantum
|
| Dativ |
commodantibus
|
commodantibus
|
commodantibus
|
| Akkusativ |
commodantes
|
commodantes
|
commodantia
|
| Ablativ |
commodantibus
|
commodantibus
|
commodantibus
|
| Vokativ |
commodantes
|
commodantes
|
commodantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commodatus
|
commodata
|
commodatum
|
| Genitiv |
commodati
|
commodatae
|
commodati
|
| Dativ |
commodato
|
commodatae
|
commodato
|
| Akkusativ |
commodatum
|
commodatam
|
commodatum
|
| Ablativ |
commodato
|
commodata
|
commodato
|
| Vokativ |
commodate
|
commodata
|
commodatum
|
Plural
| Nominativ |
commodati
|
commodatae
|
commodata
|
| Genitiv |
commodatorum
|
commodatarum
|
commodatorum
|
| Dativ |
commodatis
|
commodatis
|
commodatis
|
| Akkusativ |
commodatos
|
commodatas
|
commodata
|
| Ablativ |
commodatis
|
commodatis
|
commodatis
|
| Vokativ |
commodati
|
commodatae
|
commodata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commodaturus
|
commodatura
|
commodaturum
|
| Genitiv |
commodaturi
|
commodaturae
|
commodaturi
|
| Dativ |
commodaturo
|
commodaturae
|
commodaturo
|
| Akkusativ |
commodaturum
|
commodaturam
|
commodaturum
|
| Ablativ |
commodaturo
|
commodatura
|
commodaturo
|
| Vokativ |
commodature
|
commodatura
|
commodaturum
|
Plural
| Nominativ |
commodaturi
|
commodaturae
|
commodatura
|
| Genitiv |
commodaturorum
|
commodaturarum
|
commodaturorum
|
| Dativ |
commodaturis
|
commodaturis
|
commodaturis
|
| Akkusativ |
commodaturos
|
commodaturas
|
commodatura
|
| Ablativ |
commodaturis
|
commodaturis
|
commodaturis
|
| Vokativ |
commodaturi
|
commodaturae
|
commodatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commodatum
|
commodatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodo
|
ich leihe |
| 2. Person Singular |
commodas
|
du leihst |
| 3. Person Singular |
commodat
|
er/sie/es leiht |
| 1. Person Plural |
commodamus
|
wir leihen |
| 2. Person Plural |
commodatis
|
ihr leiht |
| 3. Person Plural |
commodant
|
sie leihen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodor
|
ich werde geliehen |
| 2. Person Singular |
commodaris commodare
|
du wirst geliehen |
| 3. Person Singular |
commodatur
|
er/sie/es wird geliehen |
| 1. Person Plural |
commodamur
|
wir werden geliehen |
| 2. Person Plural |
commodamini
|
ihr werdet geliehen |
| 3. Person Plural |
commodantur
|
sie werden geliehen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodem
|
ich leihe |
| 2. Person Singular |
commodes
|
du leihest |
| 3. Person Singular |
commodet
|
er/sie/es leihe |
| 1. Person Plural |
commodemus
|
wir leihen |
| 2. Person Plural |
commodetis
|
ihr leihet |
| 3. Person Plural |
commodent
|
sie leihen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commoder
|
ich werde geliehen |
| 2. Person Singular |
commoderis commodere
|
du werdest geliehen |
| 3. Person Singular |
commodetur
|
er/sie/es werde geliehen |
| 1. Person Plural |
commodemur
|
wir werden geliehen |
| 2. Person Plural |
commodemini
|
ihr werdet geliehen |
| 3. Person Plural |
commodentur
|
sie werden geliehen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodabam
|
ich lieh |
| 2. Person Singular |
commodabas
|
du liehst |
| 3. Person Singular |
commodabat
|
er/sie/es lieh |
| 1. Person Plural |
commodabamus
|
wir liehen |
| 2. Person Plural |
commodabatis
|
ihr lieht |
| 3. Person Plural |
commodabant
|
sie liehen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodabar
|
ich wurde geliehen |
| 2. Person Singular |
commodabaris commodabare
|
du wurdest geliehen |
| 3. Person Singular |
commodabatur
|
er/sie/es wurde geliehen |
| 1. Person Plural |
commodabamur
|
wir wurden geliehen |
| 2. Person Plural |
commodabamini
|
ihr wurdet geliehen |
| 3. Person Plural |
commodabantur
|
sie wurden geliehen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodarem
|
ich liehe |
| 2. Person Singular |
commodares
|
du liehest |
| 3. Person Singular |
commodaret
|
er/sie/es liehe |
| 1. Person Plural |
commodaremus
|
wir liehen |
| 2. Person Plural |
commodaretis
|
ihr liehet |
| 3. Person Plural |
commodarent
|
sie liehen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodarer
|
ich würde geliehen |
| 2. Person Singular |
commodareris commodarere
|
du würdest geliehen |
| 3. Person Singular |
commodaretur
|
er/sie/es würde geliehen |
| 1. Person Plural |
commodaremur
|
wir würden geliehen |
| 2. Person Plural |
commodaremini
|
ihr würdet geliehen |
| 3. Person Plural |
commodarentur
|
sie würden geliehen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodabo
|
ich werde leihen |
| 2. Person Singular |
commodabis
|
du wirst leihen |
| 3. Person Singular |
commodabit
|
er/sie/es wird leihen |
| 1. Person Plural |
commodabimus
|
wir werden leihen |
| 2. Person Plural |
commodabitis
|
ihr werdet leihen |
| 3. Person Plural |
commodabunt
|
sie werden leihen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodabor
|
ich werde geliehen |
| 2. Person Singular |
commodaberis commodabere
|
du wirst geliehen |
| 3. Person Singular |
commodabitur
|
er/sie/es wird geliehen |
| 1. Person Plural |
commodabimur
|
wir werden geliehen |
| 2. Person Plural |
commodabimini
|
ihr werdet geliehen |
| 3. Person Plural |
commodabuntur
|
sie werden geliehen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodavi
|
ich habe geliehen |
| 2. Person Singular |
commodavisti
|
du hast geliehen |
| 3. Person Singular |
commodavit
|
er/sie/es hat geliehen |
| 1. Person Plural |
commodavimus
|
wir haben geliehen |
| 2. Person Plural |
commodavistis
|
ihr habt geliehen |
| 3. Person Plural |
commodaverunt commodavere
|
sie haben geliehen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodatus sum
|
ich bin geliehen worden |
| 2. Person Singular |
commodatus es
|
du bist geliehen worden |
| 3. Person Singular |
commodatus est
|
er/sie/es ist geliehen worden |
| 1. Person Plural |
commodati sumus
|
wir sind geliehen worden |
| 2. Person Plural |
commodati estis
|
ihr seid geliehen worden |
| 3. Person Plural |
commodati sunt
|
sie sind geliehen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodaverim
|
ich habe geliehen |
| 2. Person Singular |
commodaveris
|
du habest geliehen |
| 3. Person Singular |
commodaverit
|
er/sie/es habe geliehen |
| 1. Person Plural |
commodaverimus
|
wir haben geliehen |
| 2. Person Plural |
commodaveritis
|
ihr habet geliehen |
| 3. Person Plural |
commodaverint
|
sie haben geliehen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodatus sim
|
ich sei geliehen worden |
| 2. Person Singular |
commodatus sis
|
du seiest geliehen worden |
| 3. Person Singular |
commodatus sit
|
er/sie/es sei geliehen worden |
| 1. Person Plural |
commodati simus
|
wir seien geliehen worden |
| 2. Person Plural |
commodati sitis
|
ihr seiet geliehen worden |
| 3. Person Plural |
commodati sint
|
sie seien geliehen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodaveram
|
ich hatte geliehen |
| 2. Person Singular |
commodaveras
|
du hattest geliehen |
| 3. Person Singular |
commodaverat
|
er/sie/es hatte geliehen |
| 1. Person Plural |
commodaveramus
|
wir hatten geliehen |
| 2. Person Plural |
commodaveratis
|
ihr hattet geliehen |
| 3. Person Plural |
commodaverant
|
sie hatten geliehen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodatus eram
|
ich war geliehen worden |
| 2. Person Singular |
commodatus eras
|
du warst geliehen worden |
| 3. Person Singular |
commodatus erat
|
er/sie/es war geliehen worden |
| 1. Person Plural |
commodati eramus
|
wir waren geliehen worden |
| 2. Person Plural |
commodati eratis
|
ihr warst geliehen worden |
| 3. Person Plural |
commodati erant
|
sie waren geliehen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodavissem
|
ich hätte geliehen |
| 2. Person Singular |
commodavisses
|
du hättest geliehen |
| 3. Person Singular |
commodavisset
|
er/sie/es hätte geliehen |
| 1. Person Plural |
commodavissemus
|
wir hätten geliehen |
| 2. Person Plural |
commodavissetis
|
ihr hättet geliehen |
| 3. Person Plural |
commodavissent
|
sie hätten geliehen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodatus essem
|
ich wäre geliehen worden |
| 2. Person Singular |
commodatus esses
|
du wärest geliehen worden |
| 3. Person Singular |
commodatus esset
|
er/sie/es wäre geliehen worden |
| 1. Person Plural |
commodati essemus
|
wir wären geliehen worden |
| 2. Person Plural |
commodati essetis
|
ihr wäret geliehen worden |
| 3. Person Plural |
commodati essent
|
sie wären geliehen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commodavero
|
ich werde geliehen haben |
| 2. Person Singular |
commodaveris
|
du wirst geliehen haben |
| 3. Person Singular |
commodaverit
|
er/sie/es wird geliehen haben |
| 1. Person Plural |
commodaverimus
|
wir werden geliehen haben |
| 2. Person Plural |
commodaveritis
|
ihr werdet geliehen haben |
| 3. Person Plural |
commodaverint
|
sie werden geliehen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commodatus ero
|
ich werde geliehen worden sein |
| 2. Person Singular |
commodatus eris
|
du werdest geliehen worden sein |
| 3. Person Singular |
commodatus erit
|
er/sie/es werde geliehen worden sein |
| 1. Person Plural |
commodati erimus
|
wir werden geliehen worden sein |
| 2. Person Plural |
commodati eritis
|
ihr werdet geliehen worden sein |
| 3. Person Plural |
commodati erunt
|
sie werden geliehen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commodare
|
leihen |
| Vorzeitigkeit |
commodavisse
|
geliehen haben |
| Nachzeitigkeit |
commodaturum esse
|
leihen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commodari commodarier
|
geliehen werden |
| Vorzeitigkeit |
commodatum esse
|
geliehen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
commodatum iri
|
künftig geliehen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commoda
|
leihe; leih! |
| 2. Person Plural |
commodate
|
leiht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commodato
|
| 3. Person Singular |
commodato
|
| 2. Person Plural |
commodatote
|
| 3. Person Plural |
commodanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commodare
|
das Leihen |
| Genitiv |
commodandi
|
des Leihens |
| Dativ |
commodando
|
dem Leihen |
| Akkusativ |
commodandum
|
das Leihen |
| Ablativ |
commodando
|
durch das Leihen |
| Vokativ |
commodande
|
Leihen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commodandus
|
commodanda
|
commodandum
|
| Genitiv |
commodandi
|
commodandae
|
commodandi
|
| Dativ |
commodando
|
commodandae
|
commodando
|
| Akkusativ |
commodandum
|
commodandam
|
commodandum
|
| Ablativ |
commodando
|
commodanda
|
commodando
|
| Vokativ |
commodande
|
commodanda
|
commodandum
|
Plural
| Nominativ |
commodandi
|
commodandae
|
commodanda
|
| Genitiv |
commodandorum
|
commodandarum
|
commodandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commodandos
|
commodandas
|
commodanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commodandi
|
commodandae
|
commodanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commodans
|
commodans
|
commodans
|
| Genitiv |
commodantis
|
commodantis
|
commodantis
|
| Dativ |
commodanti
|
commodanti
|
commodanti
|
| Akkusativ |
commodantem
|
commodantem
|
commodans
|
| Ablativ |
commodanti commodante
|
commodanti commodante
|
commodanti commodante
|
| Vokativ |
commodans
|
commodans
|
commodans
|
Plural
| Nominativ |
commodantes
|
commodantes
|
commodantia
|
| Genitiv |
commodantium commodantum
|
commodantium commodantum
|
commodantium commodantum
|
| Dativ |
commodantibus
|
commodantibus
|
commodantibus
|
| Akkusativ |
commodantes
|
commodantes
|
commodantia
|
| Ablativ |
commodantibus
|
commodantibus
|
commodantibus
|
| Vokativ |
commodantes
|
commodantes
|
commodantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commodatus
|
commodata
|
commodatum
|
| Genitiv |
commodati
|
commodatae
|
commodati
|
| Dativ |
commodato
|
commodatae
|
commodato
|
| Akkusativ |
commodatum
|
commodatam
|
commodatum
|
| Ablativ |
commodato
|
commodata
|
commodato
|
| Vokativ |
commodate
|
commodata
|
commodatum
|
Plural
| Nominativ |
commodati
|
commodatae
|
commodata
|
| Genitiv |
commodatorum
|
commodatarum
|
commodatorum
|
| Dativ |
commodatis
|
commodatis
|
commodatis
|
| Akkusativ |
commodatos
|
commodatas
|
commodata
|
| Ablativ |
commodatis
|
commodatis
|
commodatis
|
| Vokativ |
commodati
|
commodatae
|
commodata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commodaturus
|
commodatura
|
commodaturum
|
| Genitiv |
commodaturi
|
commodaturae
|
commodaturi
|
| Dativ |
commodaturo
|
commodaturae
|
commodaturo
|
| Akkusativ |
commodaturum
|
commodaturam
|
commodaturum
|
| Ablativ |
commodaturo
|
commodatura
|
commodaturo
|
| Vokativ |
commodature
|
commodatura
|
commodaturum
|
Plural
| Nominativ |
commodaturi
|
commodaturae
|
commodatura
|
| Genitiv |
commodaturorum
|
commodaturarum
|
commodaturorum
|
| Dativ |
commodaturis
|
commodaturis
|
commodaturis
|
| Akkusativ |
commodaturos
|
commodaturas
|
commodatura
|
| Ablativ |
commodaturis
|
commodaturis
|
commodaturis
|
| Vokativ |
commodaturi
|
commodaturae
|
commodatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commodatum
|
commodatu
|