Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostro
|
ich erkläre |
| 2. Person Singular |
commostras
|
du erklärst |
| 3. Person Singular |
commostrat
|
er/sie/es erklärt |
| 1. Person Plural |
commostramus
|
wir erklären |
| 2. Person Plural |
commostratis
|
ihr erklärt |
| 3. Person Plural |
commostrant
|
sie erklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostror
|
ich werde erklärt |
| 2. Person Singular |
commostraris commostrare
|
du wirst erklärt |
| 3. Person Singular |
commostratur
|
er/sie/es wird erklärt |
| 1. Person Plural |
commostramur
|
wir werden erklärt |
| 2. Person Plural |
commostramini
|
ihr werdet erklärt |
| 3. Person Plural |
commostrantur
|
sie werden erklärt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrem
|
ich erkläre |
| 2. Person Singular |
commostres
|
du erklärest |
| 3. Person Singular |
commostret
|
er/sie/es erkläre |
| 1. Person Plural |
commostremus
|
wir erklären |
| 2. Person Plural |
commostretis
|
ihr erkläret |
| 3. Person Plural |
commostrent
|
sie erklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrer
|
ich werde erklärt |
| 2. Person Singular |
commostreris commostrere
|
du werdest erklärt |
| 3. Person Singular |
commostretur
|
er/sie/es werde erklärt |
| 1. Person Plural |
commostremur
|
wir werden erklärt |
| 2. Person Plural |
commostremini
|
ihr werdet erklärt |
| 3. Person Plural |
commostrentur
|
sie werden erklärt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabam
|
ich erklärte |
| 2. Person Singular |
commostrabas
|
du erklärtest |
| 3. Person Singular |
commostrabat
|
er/sie/es erklärte |
| 1. Person Plural |
commostrabamus
|
wir erklärten |
| 2. Person Plural |
commostrabatis
|
ihr erklärtet |
| 3. Person Plural |
commostrabant
|
sie erklärten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabar
|
ich wurde erklärt |
| 2. Person Singular |
commostrabaris commostrabare
|
du wurdest erklärt |
| 3. Person Singular |
commostrabatur
|
er/sie/es wurde erklärt |
| 1. Person Plural |
commostrabamur
|
wir wurden erklärt |
| 2. Person Plural |
commostrabamini
|
ihr wurdet erklärt |
| 3. Person Plural |
commostrabantur
|
sie wurden erklärt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrarem
|
ich erklärte |
| 2. Person Singular |
commostrares
|
du erklärtest |
| 3. Person Singular |
commostraret
|
er/sie/es erklärte |
| 1. Person Plural |
commostraremus
|
wir erklärten |
| 2. Person Plural |
commostraretis
|
ihr erklärtet |
| 3. Person Plural |
commostrarent
|
sie erklärten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrarer
|
ich würde erklärt |
| 2. Person Singular |
commostrareris commostrarere
|
du würdest erklärt |
| 3. Person Singular |
commostraretur
|
er/sie/es würde erklärt |
| 1. Person Plural |
commostraremur
|
wir würden erklärt |
| 2. Person Plural |
commostraremini
|
ihr würdet erklärt |
| 3. Person Plural |
commostrarentur
|
sie würden erklärt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabo
|
ich werde erklären |
| 2. Person Singular |
commostrabis
|
du wirst erklären |
| 3. Person Singular |
commostrabit
|
er/sie/es wird erklären |
| 1. Person Plural |
commostrabimus
|
wir werden erklären |
| 2. Person Plural |
commostrabitis
|
ihr werdet erklären |
| 3. Person Plural |
commostrabunt
|
sie werden erklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabor
|
ich werde erklärt |
| 2. Person Singular |
commostraberis commostrabere
|
du wirst erklärt |
| 3. Person Singular |
commostrabitur
|
er/sie/es wird erklärt |
| 1. Person Plural |
commostrabimur
|
wir werden erklärt |
| 2. Person Plural |
commostrabimini
|
ihr werdet erklärt |
| 3. Person Plural |
commostrabuntur
|
sie werden erklärt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostravi
|
ich habe erklärt |
| 2. Person Singular |
commostravisti
|
du hast erklärt |
| 3. Person Singular |
commostravit
|
er/sie/es hat erklärt |
| 1. Person Plural |
commostravimus
|
wir haben erklärt |
| 2. Person Plural |
commostravistis
|
ihr habt erklärt |
| 3. Person Plural |
commostraverunt commostravere
|
sie haben erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus sum
|
ich bin erklärt worden |
| 2. Person Singular |
commostratus es
|
du bist erklärt worden |
| 3. Person Singular |
commostratus est
|
er/sie/es ist erklärt worden |
| 1. Person Plural |
commostrati sumus
|
wir sind erklärt worden |
| 2. Person Plural |
commostrati estis
|
ihr seid erklärt worden |
| 3. Person Plural |
commostrati sunt
|
sie sind erklärt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostraverim
|
ich habe erklärt |
| 2. Person Singular |
commostraveris
|
du habest erklärt |
| 3. Person Singular |
commostraverit
|
er/sie/es habe erklärt |
| 1. Person Plural |
commostraverimus
|
wir haben erklärt |
| 2. Person Plural |
commostraveritis
|
ihr habet erklärt |
| 3. Person Plural |
commostraverint
|
sie haben erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus sim
|
ich sei erklärt worden |
| 2. Person Singular |
commostratus sis
|
du seiest erklärt worden |
| 3. Person Singular |
commostratus sit
|
er/sie/es sei erklärt worden |
| 1. Person Plural |
commostrati simus
|
wir seien erklärt worden |
| 2. Person Plural |
commostrati sitis
|
ihr seiet erklärt worden |
| 3. Person Plural |
commostrati sint
|
sie seien erklärt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostraveram
|
ich hatte erklärt |
| 2. Person Singular |
commostraveras
|
du hattest erklärt |
| 3. Person Singular |
commostraverat
|
er/sie/es hatte erklärt |
| 1. Person Plural |
commostraveramus
|
wir hatten erklärt |
| 2. Person Plural |
commostraveratis
|
ihr hattet erklärt |
| 3. Person Plural |
commostraverant
|
sie hatten erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus eram
|
ich war erklärt worden |
| 2. Person Singular |
commostratus eras
|
du warst erklärt worden |
| 3. Person Singular |
commostratus erat
|
er/sie/es war erklärt worden |
| 1. Person Plural |
commostrati eramus
|
wir waren erklärt worden |
| 2. Person Plural |
commostrati eratis
|
ihr warst erklärt worden |
| 3. Person Plural |
commostrati erant
|
sie waren erklärt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostravissem
|
ich hätte erklärt |
| 2. Person Singular |
commostravisses
|
du hättest erklärt |
| 3. Person Singular |
commostravisset
|
er/sie/es hätte erklärt |
| 1. Person Plural |
commostravissemus
|
wir hätten erklärt |
| 2. Person Plural |
commostravissetis
|
ihr hättet erklärt |
| 3. Person Plural |
commostravissent
|
sie hätten erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus essem
|
ich wäre erklärt worden |
| 2. Person Singular |
commostratus esses
|
du wärest erklärt worden |
| 3. Person Singular |
commostratus esset
|
er/sie/es wäre erklärt worden |
| 1. Person Plural |
commostrati essemus
|
wir wären erklärt worden |
| 2. Person Plural |
commostrati essetis
|
ihr wäret erklärt worden |
| 3. Person Plural |
commostrati essent
|
sie wären erklärt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostravero
|
ich werde erklärt haben |
| 2. Person Singular |
commostraveris
|
du wirst erklärt haben |
| 3. Person Singular |
commostraverit
|
er/sie/es wird erklärt haben |
| 1. Person Plural |
commostraverimus
|
wir werden erklärt haben |
| 2. Person Plural |
commostraveritis
|
ihr werdet erklärt haben |
| 3. Person Plural |
commostraverint
|
sie werden erklärt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus ero
|
ich werde erklärt worden sein |
| 2. Person Singular |
commostratus eris
|
du werdest erklärt worden sein |
| 3. Person Singular |
commostratus erit
|
er/sie/es werde erklärt worden sein |
| 1. Person Plural |
commostrati erimus
|
wir werden erklärt worden sein |
| 2. Person Plural |
commostrati eritis
|
ihr werdet erklärt worden sein |
| 3. Person Plural |
commostrati erunt
|
sie werden erklärt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commostrare
|
erklären |
| Vorzeitigkeit |
commostravisse
|
erklärt haben |
| Nachzeitigkeit |
commostraturum esse
|
erklären werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commostrari commostrarier
|
erklärt werden |
| Vorzeitigkeit |
commostratum esse
|
erklärt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
commostratum iri
|
künftig erklärt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commostra
|
erkläre! |
| 2. Person Plural |
commostrate
|
erklärt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commostrato
|
| 3. Person Singular |
commostrato
|
| 2. Person Plural |
commostratote
|
| 3. Person Plural |
commostranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commostrare
|
das Erklären |
| Genitiv |
commostrandi
|
des Erklärens |
| Dativ |
commostrando
|
dem Erklären |
| Akkusativ |
commostrandum
|
das Erklären |
| Ablativ |
commostrando
|
durch das Erklären |
| Vokativ |
commostrande
|
Erklären! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostrandus
|
commostranda
|
commostrandum
|
| Genitiv |
commostrandi
|
commostrandae
|
commostrandi
|
| Dativ |
commostrando
|
commostrandae
|
commostrando
|
| Akkusativ |
commostrandum
|
commostrandam
|
commostrandum
|
| Ablativ |
commostrando
|
commostranda
|
commostrando
|
| Vokativ |
commostrande
|
commostranda
|
commostrandum
|
Plural
| Nominativ |
commostrandi
|
commostrandae
|
commostranda
|
| Genitiv |
commostrandorum
|
commostrandarum
|
commostrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commostrandos
|
commostrandas
|
commostranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commostrandi
|
commostrandae
|
commostranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostrans
|
commostrans
|
commostrans
|
| Genitiv |
commostrantis
|
commostrantis
|
commostrantis
|
| Dativ |
commostranti
|
commostranti
|
commostranti
|
| Akkusativ |
commostrantem
|
commostrantem
|
commostrans
|
| Ablativ |
commostranti commostrante
|
commostranti commostrante
|
commostranti commostrante
|
| Vokativ |
commostrans
|
commostrans
|
commostrans
|
Plural
| Nominativ |
commostrantes
|
commostrantes
|
commostrantia
|
| Genitiv |
commostrantium commostrantum
|
commostrantium commostrantum
|
commostrantium commostrantum
|
| Dativ |
commostrantibus
|
commostrantibus
|
commostrantibus
|
| Akkusativ |
commostrantes
|
commostrantes
|
commostrantia
|
| Ablativ |
commostrantibus
|
commostrantibus
|
commostrantibus
|
| Vokativ |
commostrantes
|
commostrantes
|
commostrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostratus
|
commostrata
|
commostratum
|
| Genitiv |
commostrati
|
commostratae
|
commostrati
|
| Dativ |
commostrato
|
commostratae
|
commostrato
|
| Akkusativ |
commostratum
|
commostratam
|
commostratum
|
| Ablativ |
commostrato
|
commostrata
|
commostrato
|
| Vokativ |
commostrate
|
commostrata
|
commostratum
|
Plural
| Nominativ |
commostrati
|
commostratae
|
commostrata
|
| Genitiv |
commostratorum
|
commostratarum
|
commostratorum
|
| Dativ |
commostratis
|
commostratis
|
commostratis
|
| Akkusativ |
commostratos
|
commostratas
|
commostrata
|
| Ablativ |
commostratis
|
commostratis
|
commostratis
|
| Vokativ |
commostrati
|
commostratae
|
commostrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostraturus
|
commostratura
|
commostraturum
|
| Genitiv |
commostraturi
|
commostraturae
|
commostraturi
|
| Dativ |
commostraturo
|
commostraturae
|
commostraturo
|
| Akkusativ |
commostraturum
|
commostraturam
|
commostraturum
|
| Ablativ |
commostraturo
|
commostratura
|
commostraturo
|
| Vokativ |
commostrature
|
commostratura
|
commostraturum
|
Plural
| Nominativ |
commostraturi
|
commostraturae
|
commostratura
|
| Genitiv |
commostraturorum
|
commostraturarum
|
commostraturorum
|
| Dativ |
commostraturis
|
commostraturis
|
commostraturis
|
| Akkusativ |
commostraturos
|
commostraturas
|
commostratura
|
| Ablativ |
commostraturis
|
commostraturis
|
commostraturis
|
| Vokativ |
commostraturi
|
commostraturae
|
commostratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commostratum
|
commostratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostro
|
ich weise hin |
| 2. Person Singular |
commostras
|
du weist hin |
| 3. Person Singular |
commostrat
|
er/sie/es weist hin |
| 1. Person Plural |
commostramus
|
wir weisen hin |
| 2. Person Plural |
commostratis
|
ihr weist hin |
| 3. Person Plural |
commostrant
|
sie weisen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostror
|
ich werde hingewiesen |
| 2. Person Singular |
commostraris commostrare
|
du wirst hingewiesen |
| 3. Person Singular |
commostratur
|
er/sie/es wird hingewiesen |
| 1. Person Plural |
commostramur
|
wir werden hingewiesen |
| 2. Person Plural |
commostramini
|
ihr werdet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
commostrantur
|
sie werden hingewiesen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrem
|
ich weise hin |
| 2. Person Singular |
commostres
|
du weisest hin |
| 3. Person Singular |
commostret
|
er/sie/es weise hin |
| 1. Person Plural |
commostremus
|
wir weisen hin |
| 2. Person Plural |
commostretis
|
ihr weiset hin |
| 3. Person Plural |
commostrent
|
sie weisen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrer
|
ich werde hingewiesen |
| 2. Person Singular |
commostreris commostrere
|
du werdest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
commostretur
|
er/sie/es werde hingewiesen |
| 1. Person Plural |
commostremur
|
wir werden hingewiesen |
| 2. Person Plural |
commostremini
|
ihr werdet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
commostrentur
|
sie werden hingewiesen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabam
|
ich wies hin |
| 2. Person Singular |
commostrabas
|
du wiesest hin |
| 3. Person Singular |
commostrabat
|
er/sie/es wies hin |
| 1. Person Plural |
commostrabamus
|
wir wiesen hin |
| 2. Person Plural |
commostrabatis
|
ihr wieset hin |
| 3. Person Plural |
commostrabant
|
sie wiesen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabar
|
ich wurde hingewiesen |
| 2. Person Singular |
commostrabaris commostrabare
|
du wurdest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
commostrabatur
|
er/sie/es wurde hingewiesen |
| 1. Person Plural |
commostrabamur
|
wir wurden hingewiesen |
| 2. Person Plural |
commostrabamini
|
ihr wurdet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
commostrabantur
|
sie wurden hingewiesen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrarem
|
ich wiese hin |
| 2. Person Singular |
commostrares
|
du wiesest hin |
| 3. Person Singular |
commostraret
|
er/sie/es wiese hin |
| 1. Person Plural |
commostraremus
|
wir wiesen hin |
| 2. Person Plural |
commostraretis
|
ihr wieset hin |
| 3. Person Plural |
commostrarent
|
sie wiesen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrarer
|
ich würde hingewiesen |
| 2. Person Singular |
commostrareris commostrarere
|
du würdest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
commostraretur
|
er/sie/es würde hingewiesen |
| 1. Person Plural |
commostraremur
|
wir würden hingewiesen |
| 2. Person Plural |
commostraremini
|
ihr würdet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
commostrarentur
|
sie würden hingewiesen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabo
|
ich werde hinweisen |
| 2. Person Singular |
commostrabis
|
du wirst hinweisen |
| 3. Person Singular |
commostrabit
|
er/sie/es wird hinweisen |
| 1. Person Plural |
commostrabimus
|
wir werden hinweisen |
| 2. Person Plural |
commostrabitis
|
ihr werdet hinweisen |
| 3. Person Plural |
commostrabunt
|
sie werden hinweisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabor
|
ich werde hingewiesen |
| 2. Person Singular |
commostraberis commostrabere
|
du wirst hingewiesen |
| 3. Person Singular |
commostrabitur
|
er/sie/es wird hingewiesen |
| 1. Person Plural |
commostrabimur
|
wir werden hingewiesen |
| 2. Person Plural |
commostrabimini
|
ihr werdet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
commostrabuntur
|
sie werden hingewiesen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostravi
|
ich habe hingewiesen |
| 2. Person Singular |
commostravisti
|
du hast hingewiesen |
| 3. Person Singular |
commostravit
|
er/sie/es hat hingewiesen |
| 1. Person Plural |
commostravimus
|
wir haben hingewiesen |
| 2. Person Plural |
commostravistis
|
ihr habt hingewiesen |
| 3. Person Plural |
commostraverunt commostravere
|
sie haben hingewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus sum
|
ich bin hingewiesen worden |
| 2. Person Singular |
commostratus es
|
du bist hingewiesen worden |
| 3. Person Singular |
commostratus est
|
er/sie/es ist hingewiesen worden |
| 1. Person Plural |
commostrati sumus
|
wir sind hingewiesen worden |
| 2. Person Plural |
commostrati estis
|
ihr seid hingewiesen worden |
| 3. Person Plural |
commostrati sunt
|
sie sind hingewiesen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostraverim
|
ich habe hingewiesen |
| 2. Person Singular |
commostraveris
|
du habest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
commostraverit
|
er/sie/es habe hingewiesen |
| 1. Person Plural |
commostraverimus
|
wir haben hingewiesen |
| 2. Person Plural |
commostraveritis
|
ihr habet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
commostraverint
|
sie haben hingewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus sim
|
ich sei hingewiesen worden |
| 2. Person Singular |
commostratus sis
|
du seiest hingewiesen worden |
| 3. Person Singular |
commostratus sit
|
er/sie/es sei hingewiesen worden |
| 1. Person Plural |
commostrati simus
|
wir seien hingewiesen worden |
| 2. Person Plural |
commostrati sitis
|
ihr seiet hingewiesen worden |
| 3. Person Plural |
commostrati sint
|
sie seien hingewiesen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostraveram
|
ich hatte hingewiesen |
| 2. Person Singular |
commostraveras
|
du hattest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
commostraverat
|
er/sie/es hatte hingewiesen |
| 1. Person Plural |
commostraveramus
|
wir hatten hingewiesen |
| 2. Person Plural |
commostraveratis
|
ihr hattet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
commostraverant
|
sie hatten hingewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus eram
|
ich war hingewiesen worden |
| 2. Person Singular |
commostratus eras
|
du warst hingewiesen worden |
| 3. Person Singular |
commostratus erat
|
er/sie/es war hingewiesen worden |
| 1. Person Plural |
commostrati eramus
|
wir waren hingewiesen worden |
| 2. Person Plural |
commostrati eratis
|
ihr warst hingewiesen worden |
| 3. Person Plural |
commostrati erant
|
sie waren hingewiesen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostravissem
|
ich hätte hingewiesen |
| 2. Person Singular |
commostravisses
|
du hättest hingewiesen |
| 3. Person Singular |
commostravisset
|
er/sie/es hätte hingewiesen |
| 1. Person Plural |
commostravissemus
|
wir hätten hingewiesen |
| 2. Person Plural |
commostravissetis
|
ihr hättet hingewiesen |
| 3. Person Plural |
commostravissent
|
sie hätten hingewiesen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus essem
|
ich wäre hingewiesen worden |
| 2. Person Singular |
commostratus esses
|
du wärest hingewiesen worden |
| 3. Person Singular |
commostratus esset
|
er/sie/es wäre hingewiesen worden |
| 1. Person Plural |
commostrati essemus
|
wir wären hingewiesen worden |
| 2. Person Plural |
commostrati essetis
|
ihr wäret hingewiesen worden |
| 3. Person Plural |
commostrati essent
|
sie wären hingewiesen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostravero
|
ich werde hingewiesen haben |
| 2. Person Singular |
commostraveris
|
du wirst hingewiesen haben |
| 3. Person Singular |
commostraverit
|
er/sie/es wird hingewiesen haben |
| 1. Person Plural |
commostraverimus
|
wir werden hingewiesen haben |
| 2. Person Plural |
commostraveritis
|
ihr werdet hingewiesen haben |
| 3. Person Plural |
commostraverint
|
sie werden hingewiesen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus ero
|
ich werde hingewiesen worden sein |
| 2. Person Singular |
commostratus eris
|
du werdest hingewiesen worden sein |
| 3. Person Singular |
commostratus erit
|
er/sie/es werde hingewiesen worden sein |
| 1. Person Plural |
commostrati erimus
|
wir werden hingewiesen worden sein |
| 2. Person Plural |
commostrati eritis
|
ihr werdet hingewiesen worden sein |
| 3. Person Plural |
commostrati erunt
|
sie werden hingewiesen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commostrare
|
hinweisen |
| Vorzeitigkeit |
commostravisse
|
hingewiesen haben |
| Nachzeitigkeit |
commostraturum esse
|
hinweisen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commostrari commostrarier
|
hingewiesen werden |
| Vorzeitigkeit |
commostratum esse
|
hingewiesen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
commostratum iri
|
künftig hingewiesen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commostra
|
weise hin! |
| 2. Person Plural |
commostrate
|
weist hin! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commostrato
|
| 3. Person Singular |
commostrato
|
| 2. Person Plural |
commostratote
|
| 3. Person Plural |
commostranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commostrare
|
das Hinweisen |
| Genitiv |
commostrandi
|
des Hinweisens |
| Dativ |
commostrando
|
dem Hinweisen |
| Akkusativ |
commostrandum
|
das Hinweisen |
| Ablativ |
commostrando
|
durch das Hinweisen |
| Vokativ |
commostrande
|
Hinweisen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostrandus
|
commostranda
|
commostrandum
|
| Genitiv |
commostrandi
|
commostrandae
|
commostrandi
|
| Dativ |
commostrando
|
commostrandae
|
commostrando
|
| Akkusativ |
commostrandum
|
commostrandam
|
commostrandum
|
| Ablativ |
commostrando
|
commostranda
|
commostrando
|
| Vokativ |
commostrande
|
commostranda
|
commostrandum
|
Plural
| Nominativ |
commostrandi
|
commostrandae
|
commostranda
|
| Genitiv |
commostrandorum
|
commostrandarum
|
commostrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commostrandos
|
commostrandas
|
commostranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commostrandi
|
commostrandae
|
commostranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostrans
|
commostrans
|
commostrans
|
| Genitiv |
commostrantis
|
commostrantis
|
commostrantis
|
| Dativ |
commostranti
|
commostranti
|
commostranti
|
| Akkusativ |
commostrantem
|
commostrantem
|
commostrans
|
| Ablativ |
commostranti commostrante
|
commostranti commostrante
|
commostranti commostrante
|
| Vokativ |
commostrans
|
commostrans
|
commostrans
|
Plural
| Nominativ |
commostrantes
|
commostrantes
|
commostrantia
|
| Genitiv |
commostrantium commostrantum
|
commostrantium commostrantum
|
commostrantium commostrantum
|
| Dativ |
commostrantibus
|
commostrantibus
|
commostrantibus
|
| Akkusativ |
commostrantes
|
commostrantes
|
commostrantia
|
| Ablativ |
commostrantibus
|
commostrantibus
|
commostrantibus
|
| Vokativ |
commostrantes
|
commostrantes
|
commostrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostratus
|
commostrata
|
commostratum
|
| Genitiv |
commostrati
|
commostratae
|
commostrati
|
| Dativ |
commostrato
|
commostratae
|
commostrato
|
| Akkusativ |
commostratum
|
commostratam
|
commostratum
|
| Ablativ |
commostrato
|
commostrata
|
commostrato
|
| Vokativ |
commostrate
|
commostrata
|
commostratum
|
Plural
| Nominativ |
commostrati
|
commostratae
|
commostrata
|
| Genitiv |
commostratorum
|
commostratarum
|
commostratorum
|
| Dativ |
commostratis
|
commostratis
|
commostratis
|
| Akkusativ |
commostratos
|
commostratas
|
commostrata
|
| Ablativ |
commostratis
|
commostratis
|
commostratis
|
| Vokativ |
commostrati
|
commostratae
|
commostrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostraturus
|
commostratura
|
commostraturum
|
| Genitiv |
commostraturi
|
commostraturae
|
commostraturi
|
| Dativ |
commostraturo
|
commostraturae
|
commostraturo
|
| Akkusativ |
commostraturum
|
commostraturam
|
commostraturum
|
| Ablativ |
commostraturo
|
commostratura
|
commostraturo
|
| Vokativ |
commostrature
|
commostratura
|
commostraturum
|
Plural
| Nominativ |
commostraturi
|
commostraturae
|
commostratura
|
| Genitiv |
commostraturorum
|
commostraturarum
|
commostraturorum
|
| Dativ |
commostraturis
|
commostraturis
|
commostraturis
|
| Akkusativ |
commostraturos
|
commostraturas
|
commostratura
|
| Ablativ |
commostraturis
|
commostraturis
|
commostraturis
|
| Vokativ |
commostraturi
|
commostraturae
|
commostratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commostratum
|
commostratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostro
|
ich offenbare |
| 2. Person Singular |
commostras
|
du offenbarst |
| 3. Person Singular |
commostrat
|
er/sie/es offenbart |
| 1. Person Plural |
commostramus
|
wir offenbaren |
| 2. Person Plural |
commostratis
|
ihr offenbart |
| 3. Person Plural |
commostrant
|
sie offenbaren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostror
|
ich werde geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commostraris commostrare
|
du wirst geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commostratur
|
er/sie/es wird geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commostramur
|
wir werden geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commostramini
|
ihr werdet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commostrantur
|
sie werden geoffenbart |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrem
|
ich offenbare |
| 2. Person Singular |
commostres
|
du offenbarest |
| 3. Person Singular |
commostret
|
er/sie/es offenbare |
| 1. Person Plural |
commostremus
|
wir offenbaren |
| 2. Person Plural |
commostretis
|
ihr offenbaret |
| 3. Person Plural |
commostrent
|
sie offenbaren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrer
|
ich werde geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commostreris commostrere
|
du werdest geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commostretur
|
er/sie/es werde geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commostremur
|
wir werden geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commostremini
|
ihr werdet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commostrentur
|
sie werden geoffenbart |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabam
|
ich offenbarte |
| 2. Person Singular |
commostrabas
|
du offenbartest |
| 3. Person Singular |
commostrabat
|
er/sie/es offenbarte |
| 1. Person Plural |
commostrabamus
|
wir offenbarten |
| 2. Person Plural |
commostrabatis
|
ihr offenbartet |
| 3. Person Plural |
commostrabant
|
sie offenbarten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabar
|
ich wurde geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commostrabaris commostrabare
|
du wurdest geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commostrabatur
|
er/sie/es wurde geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commostrabamur
|
wir wurden geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commostrabamini
|
ihr wurdet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commostrabantur
|
sie wurden geoffenbart |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrarem
|
ich offenbarte |
| 2. Person Singular |
commostrares
|
du offenbartest |
| 3. Person Singular |
commostraret
|
er/sie/es offenbarte |
| 1. Person Plural |
commostraremus
|
wir offenbarten |
| 2. Person Plural |
commostraretis
|
ihr offenbartet |
| 3. Person Plural |
commostrarent
|
sie offenbarten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrarer
|
ich würde geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commostrareris commostrarere
|
du würdest geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commostraretur
|
er/sie/es würde geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commostraremur
|
wir würden geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commostraremini
|
ihr würdet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commostrarentur
|
sie würden geoffenbart |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabo
|
ich werde offenbaren |
| 2. Person Singular |
commostrabis
|
du wirst offenbaren |
| 3. Person Singular |
commostrabit
|
er/sie/es wird offenbaren |
| 1. Person Plural |
commostrabimus
|
wir werden offenbaren |
| 2. Person Plural |
commostrabitis
|
ihr werdet offenbaren |
| 3. Person Plural |
commostrabunt
|
sie werden offenbaren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabor
|
ich werde geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commostraberis commostrabere
|
du wirst geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commostrabitur
|
er/sie/es wird geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commostrabimur
|
wir werden geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commostrabimini
|
ihr werdet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commostrabuntur
|
sie werden geoffenbart |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostravi
|
ich habe geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commostravisti
|
du hast geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commostravit
|
er/sie/es hat geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commostravimus
|
wir haben geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commostravistis
|
ihr habt geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commostraverunt commostravere
|
sie haben geoffenbart |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus sum
|
ich bin geoffenbart worden |
| 2. Person Singular |
commostratus es
|
du bist geoffenbart worden |
| 3. Person Singular |
commostratus est
|
er/sie/es ist geoffenbart worden |
| 1. Person Plural |
commostrati sumus
|
wir sind geoffenbart worden |
| 2. Person Plural |
commostrati estis
|
ihr seid geoffenbart worden |
| 3. Person Plural |
commostrati sunt
|
sie sind geoffenbart worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostraverim
|
ich habe geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commostraveris
|
du habest geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commostraverit
|
er/sie/es habe geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commostraverimus
|
wir haben geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commostraveritis
|
ihr habet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commostraverint
|
sie haben geoffenbart |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus sim
|
ich sei geoffenbart worden |
| 2. Person Singular |
commostratus sis
|
du seiest geoffenbart worden |
| 3. Person Singular |
commostratus sit
|
er/sie/es sei geoffenbart worden |
| 1. Person Plural |
commostrati simus
|
wir seien geoffenbart worden |
| 2. Person Plural |
commostrati sitis
|
ihr seiet geoffenbart worden |
| 3. Person Plural |
commostrati sint
|
sie seien geoffenbart worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostraveram
|
ich hatte geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commostraveras
|
du hattest geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commostraverat
|
er/sie/es hatte geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commostraveramus
|
wir hatten geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commostraveratis
|
ihr hattet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commostraverant
|
sie hatten geoffenbart |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus eram
|
ich war geoffenbart worden |
| 2. Person Singular |
commostratus eras
|
du warst geoffenbart worden |
| 3. Person Singular |
commostratus erat
|
er/sie/es war geoffenbart worden |
| 1. Person Plural |
commostrati eramus
|
wir waren geoffenbart worden |
| 2. Person Plural |
commostrati eratis
|
ihr warst geoffenbart worden |
| 3. Person Plural |
commostrati erant
|
sie waren geoffenbart worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostravissem
|
ich hätte geoffenbart |
| 2. Person Singular |
commostravisses
|
du hättest geoffenbart |
| 3. Person Singular |
commostravisset
|
er/sie/es hätte geoffenbart |
| 1. Person Plural |
commostravissemus
|
wir hätten geoffenbart |
| 2. Person Plural |
commostravissetis
|
ihr hättet geoffenbart |
| 3. Person Plural |
commostravissent
|
sie hätten geoffenbart |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus essem
|
ich wäre geoffenbart worden |
| 2. Person Singular |
commostratus esses
|
du wärest geoffenbart worden |
| 3. Person Singular |
commostratus esset
|
er/sie/es wäre geoffenbart worden |
| 1. Person Plural |
commostrati essemus
|
wir wären geoffenbart worden |
| 2. Person Plural |
commostrati essetis
|
ihr wäret geoffenbart worden |
| 3. Person Plural |
commostrati essent
|
sie wären geoffenbart worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostravero
|
ich werde geoffenbart haben |
| 2. Person Singular |
commostraveris
|
du wirst geoffenbart haben |
| 3. Person Singular |
commostraverit
|
er/sie/es wird geoffenbart haben |
| 1. Person Plural |
commostraverimus
|
wir werden geoffenbart haben |
| 2. Person Plural |
commostraveritis
|
ihr werdet geoffenbart haben |
| 3. Person Plural |
commostraverint
|
sie werden geoffenbart haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus ero
|
ich werde geoffenbart worden sein |
| 2. Person Singular |
commostratus eris
|
du werdest geoffenbart worden sein |
| 3. Person Singular |
commostratus erit
|
er/sie/es werde geoffenbart worden sein |
| 1. Person Plural |
commostrati erimus
|
wir werden geoffenbart worden sein |
| 2. Person Plural |
commostrati eritis
|
ihr werdet geoffenbart worden sein |
| 3. Person Plural |
commostrati erunt
|
sie werden geoffenbart worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commostrare
|
offenbaren |
| Vorzeitigkeit |
commostravisse
|
geoffenbart haben |
| Nachzeitigkeit |
commostraturum esse
|
offenbaren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commostrari commostrarier
|
geoffenbart werden |
| Vorzeitigkeit |
commostratum esse
|
geoffenbart worden sein |
| Nachzeitigkeit |
commostratum iri
|
künftig geoffenbart werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commostra
|
offenbare! |
| 2. Person Plural |
commostrate
|
offenbart! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commostrato
|
| 3. Person Singular |
commostrato
|
| 2. Person Plural |
commostratote
|
| 3. Person Plural |
commostranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commostrare
|
das Offenbaren |
| Genitiv |
commostrandi
|
des Offenbarens |
| Dativ |
commostrando
|
dem Offenbaren |
| Akkusativ |
commostrandum
|
das Offenbaren |
| Ablativ |
commostrando
|
durch das Offenbaren |
| Vokativ |
commostrande
|
Offenbaren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostrandus
|
commostranda
|
commostrandum
|
| Genitiv |
commostrandi
|
commostrandae
|
commostrandi
|
| Dativ |
commostrando
|
commostrandae
|
commostrando
|
| Akkusativ |
commostrandum
|
commostrandam
|
commostrandum
|
| Ablativ |
commostrando
|
commostranda
|
commostrando
|
| Vokativ |
commostrande
|
commostranda
|
commostrandum
|
Plural
| Nominativ |
commostrandi
|
commostrandae
|
commostranda
|
| Genitiv |
commostrandorum
|
commostrandarum
|
commostrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commostrandos
|
commostrandas
|
commostranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commostrandi
|
commostrandae
|
commostranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostrans
|
commostrans
|
commostrans
|
| Genitiv |
commostrantis
|
commostrantis
|
commostrantis
|
| Dativ |
commostranti
|
commostranti
|
commostranti
|
| Akkusativ |
commostrantem
|
commostrantem
|
commostrans
|
| Ablativ |
commostranti commostrante
|
commostranti commostrante
|
commostranti commostrante
|
| Vokativ |
commostrans
|
commostrans
|
commostrans
|
Plural
| Nominativ |
commostrantes
|
commostrantes
|
commostrantia
|
| Genitiv |
commostrantium commostrantum
|
commostrantium commostrantum
|
commostrantium commostrantum
|
| Dativ |
commostrantibus
|
commostrantibus
|
commostrantibus
|
| Akkusativ |
commostrantes
|
commostrantes
|
commostrantia
|
| Ablativ |
commostrantibus
|
commostrantibus
|
commostrantibus
|
| Vokativ |
commostrantes
|
commostrantes
|
commostrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostratus
|
commostrata
|
commostratum
|
| Genitiv |
commostrati
|
commostratae
|
commostrati
|
| Dativ |
commostrato
|
commostratae
|
commostrato
|
| Akkusativ |
commostratum
|
commostratam
|
commostratum
|
| Ablativ |
commostrato
|
commostrata
|
commostrato
|
| Vokativ |
commostrate
|
commostrata
|
commostratum
|
Plural
| Nominativ |
commostrati
|
commostratae
|
commostrata
|
| Genitiv |
commostratorum
|
commostratarum
|
commostratorum
|
| Dativ |
commostratis
|
commostratis
|
commostratis
|
| Akkusativ |
commostratos
|
commostratas
|
commostrata
|
| Ablativ |
commostratis
|
commostratis
|
commostratis
|
| Vokativ |
commostrati
|
commostratae
|
commostrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostraturus
|
commostratura
|
commostraturum
|
| Genitiv |
commostraturi
|
commostraturae
|
commostraturi
|
| Dativ |
commostraturo
|
commostraturae
|
commostraturo
|
| Akkusativ |
commostraturum
|
commostraturam
|
commostraturum
|
| Ablativ |
commostraturo
|
commostratura
|
commostraturo
|
| Vokativ |
commostrature
|
commostratura
|
commostraturum
|
Plural
| Nominativ |
commostraturi
|
commostraturae
|
commostratura
|
| Genitiv |
commostraturorum
|
commostraturarum
|
commostraturorum
|
| Dativ |
commostraturis
|
commostraturis
|
commostraturis
|
| Akkusativ |
commostraturos
|
commostraturas
|
commostratura
|
| Ablativ |
commostraturis
|
commostraturis
|
commostraturis
|
| Vokativ |
commostraturi
|
commostraturae
|
commostratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commostratum
|
commostratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostro
|
ich zeige |
| 2. Person Singular |
commostras
|
du zeigst |
| 3. Person Singular |
commostrat
|
er/sie/es zeigt |
| 1. Person Plural |
commostramus
|
wir zeigen |
| 2. Person Plural |
commostratis
|
ihr zeigt |
| 3. Person Plural |
commostrant
|
sie zeigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostror
|
ich werde gezeigt |
| 2. Person Singular |
commostraris commostrare
|
du wirst gezeigt |
| 3. Person Singular |
commostratur
|
er/sie/es wird gezeigt |
| 1. Person Plural |
commostramur
|
wir werden gezeigt |
| 2. Person Plural |
commostramini
|
ihr werdet gezeigt |
| 3. Person Plural |
commostrantur
|
sie werden gezeigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrem
|
ich zeige |
| 2. Person Singular |
commostres
|
du zeigest |
| 3. Person Singular |
commostret
|
er/sie/es zeige |
| 1. Person Plural |
commostremus
|
wir zeigen |
| 2. Person Plural |
commostretis
|
ihr zeiget |
| 3. Person Plural |
commostrent
|
sie zeigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrer
|
ich werde gezeigt |
| 2. Person Singular |
commostreris commostrere
|
du werdest gezeigt |
| 3. Person Singular |
commostretur
|
er/sie/es werde gezeigt |
| 1. Person Plural |
commostremur
|
wir werden gezeigt |
| 2. Person Plural |
commostremini
|
ihr werdet gezeigt |
| 3. Person Plural |
commostrentur
|
sie werden gezeigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabam
|
ich zeigte |
| 2. Person Singular |
commostrabas
|
du zeigtest |
| 3. Person Singular |
commostrabat
|
er/sie/es zeigte |
| 1. Person Plural |
commostrabamus
|
wir zeigten |
| 2. Person Plural |
commostrabatis
|
ihr zeigtet |
| 3. Person Plural |
commostrabant
|
sie zeigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabar
|
ich wurde gezeigt |
| 2. Person Singular |
commostrabaris commostrabare
|
du wurdest gezeigt |
| 3. Person Singular |
commostrabatur
|
er/sie/es wurde gezeigt |
| 1. Person Plural |
commostrabamur
|
wir wurden gezeigt |
| 2. Person Plural |
commostrabamini
|
ihr wurdet gezeigt |
| 3. Person Plural |
commostrabantur
|
sie wurden gezeigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrarem
|
ich zeigte |
| 2. Person Singular |
commostrares
|
du zeigtest |
| 3. Person Singular |
commostraret
|
er/sie/es zeigte |
| 1. Person Plural |
commostraremus
|
wir zeigten |
| 2. Person Plural |
commostraretis
|
ihr zeigtet |
| 3. Person Plural |
commostrarent
|
sie zeigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrarer
|
ich würde gezeigt |
| 2. Person Singular |
commostrareris commostrarere
|
du würdest gezeigt |
| 3. Person Singular |
commostraretur
|
er/sie/es würde gezeigt |
| 1. Person Plural |
commostraremur
|
wir würden gezeigt |
| 2. Person Plural |
commostraremini
|
ihr würdet gezeigt |
| 3. Person Plural |
commostrarentur
|
sie würden gezeigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabo
|
ich werde zeigen |
| 2. Person Singular |
commostrabis
|
du wirst zeigen |
| 3. Person Singular |
commostrabit
|
er/sie/es wird zeigen |
| 1. Person Plural |
commostrabimus
|
wir werden zeigen |
| 2. Person Plural |
commostrabitis
|
ihr werdet zeigen |
| 3. Person Plural |
commostrabunt
|
sie werden zeigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostrabor
|
ich werde gezeigt |
| 2. Person Singular |
commostraberis commostrabere
|
du wirst gezeigt |
| 3. Person Singular |
commostrabitur
|
er/sie/es wird gezeigt |
| 1. Person Plural |
commostrabimur
|
wir werden gezeigt |
| 2. Person Plural |
commostrabimini
|
ihr werdet gezeigt |
| 3. Person Plural |
commostrabuntur
|
sie werden gezeigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostravi
|
ich habe gezeigt |
| 2. Person Singular |
commostravisti
|
du hast gezeigt |
| 3. Person Singular |
commostravit
|
er/sie/es hat gezeigt |
| 1. Person Plural |
commostravimus
|
wir haben gezeigt |
| 2. Person Plural |
commostravistis
|
ihr habt gezeigt |
| 3. Person Plural |
commostraverunt commostravere
|
sie haben gezeigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus sum
|
ich bin gezeigt worden |
| 2. Person Singular |
commostratus es
|
du bist gezeigt worden |
| 3. Person Singular |
commostratus est
|
er/sie/es ist gezeigt worden |
| 1. Person Plural |
commostrati sumus
|
wir sind gezeigt worden |
| 2. Person Plural |
commostrati estis
|
ihr seid gezeigt worden |
| 3. Person Plural |
commostrati sunt
|
sie sind gezeigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostraverim
|
ich habe gezeigt |
| 2. Person Singular |
commostraveris
|
du habest gezeigt |
| 3. Person Singular |
commostraverit
|
er/sie/es habe gezeigt |
| 1. Person Plural |
commostraverimus
|
wir haben gezeigt |
| 2. Person Plural |
commostraveritis
|
ihr habet gezeigt |
| 3. Person Plural |
commostraverint
|
sie haben gezeigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus sim
|
ich sei gezeigt worden |
| 2. Person Singular |
commostratus sis
|
du seiest gezeigt worden |
| 3. Person Singular |
commostratus sit
|
er/sie/es sei gezeigt worden |
| 1. Person Plural |
commostrati simus
|
wir seien gezeigt worden |
| 2. Person Plural |
commostrati sitis
|
ihr seiet gezeigt worden |
| 3. Person Plural |
commostrati sint
|
sie seien gezeigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostraveram
|
ich hatte gezeigt |
| 2. Person Singular |
commostraveras
|
du hattest gezeigt |
| 3. Person Singular |
commostraverat
|
er/sie/es hatte gezeigt |
| 1. Person Plural |
commostraveramus
|
wir hatten gezeigt |
| 2. Person Plural |
commostraveratis
|
ihr hattet gezeigt |
| 3. Person Plural |
commostraverant
|
sie hatten gezeigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus eram
|
ich war gezeigt worden |
| 2. Person Singular |
commostratus eras
|
du warst gezeigt worden |
| 3. Person Singular |
commostratus erat
|
er/sie/es war gezeigt worden |
| 1. Person Plural |
commostrati eramus
|
wir waren gezeigt worden |
| 2. Person Plural |
commostrati eratis
|
ihr warst gezeigt worden |
| 3. Person Plural |
commostrati erant
|
sie waren gezeigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostravissem
|
ich hätte gezeigt |
| 2. Person Singular |
commostravisses
|
du hättest gezeigt |
| 3. Person Singular |
commostravisset
|
er/sie/es hätte gezeigt |
| 1. Person Plural |
commostravissemus
|
wir hätten gezeigt |
| 2. Person Plural |
commostravissetis
|
ihr hättet gezeigt |
| 3. Person Plural |
commostravissent
|
sie hätten gezeigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus essem
|
ich wäre gezeigt worden |
| 2. Person Singular |
commostratus esses
|
du wärest gezeigt worden |
| 3. Person Singular |
commostratus esset
|
er/sie/es wäre gezeigt worden |
| 1. Person Plural |
commostrati essemus
|
wir wären gezeigt worden |
| 2. Person Plural |
commostrati essetis
|
ihr wäret gezeigt worden |
| 3. Person Plural |
commostrati essent
|
sie wären gezeigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
commostravero
|
ich werde gezeigt haben |
| 2. Person Singular |
commostraveris
|
du wirst gezeigt haben |
| 3. Person Singular |
commostraverit
|
er/sie/es wird gezeigt haben |
| 1. Person Plural |
commostraverimus
|
wir werden gezeigt haben |
| 2. Person Plural |
commostraveritis
|
ihr werdet gezeigt haben |
| 3. Person Plural |
commostraverint
|
sie werden gezeigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
commostratus ero
|
ich werde gezeigt worden sein |
| 2. Person Singular |
commostratus eris
|
du werdest gezeigt worden sein |
| 3. Person Singular |
commostratus erit
|
er/sie/es werde gezeigt worden sein |
| 1. Person Plural |
commostrati erimus
|
wir werden gezeigt worden sein |
| 2. Person Plural |
commostrati eritis
|
ihr werdet gezeigt worden sein |
| 3. Person Plural |
commostrati erunt
|
sie werden gezeigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commostrare
|
zeigen |
| Vorzeitigkeit |
commostravisse
|
gezeigt haben |
| Nachzeitigkeit |
commostraturum esse
|
zeigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
commostrari commostrarier
|
gezeigt werden |
| Vorzeitigkeit |
commostratum esse
|
gezeigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
commostratum iri
|
künftig gezeigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
commostra
|
zeige! |
| 2. Person Plural |
commostrate
|
zeigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
commostrato
|
| 3. Person Singular |
commostrato
|
| 2. Person Plural |
commostratote
|
| 3. Person Plural |
commostranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
commostrare
|
das Zeigen |
| Genitiv |
commostrandi
|
des Zeigens |
| Dativ |
commostrando
|
dem Zeigen |
| Akkusativ |
commostrandum
|
das Zeigen |
| Ablativ |
commostrando
|
durch das Zeigen |
| Vokativ |
commostrande
|
Zeigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostrandus
|
commostranda
|
commostrandum
|
| Genitiv |
commostrandi
|
commostrandae
|
commostrandi
|
| Dativ |
commostrando
|
commostrandae
|
commostrando
|
| Akkusativ |
commostrandum
|
commostrandam
|
commostrandum
|
| Ablativ |
commostrando
|
commostranda
|
commostrando
|
| Vokativ |
commostrande
|
commostranda
|
commostrandum
|
Plural
| Nominativ |
commostrandi
|
commostrandae
|
commostranda
|
| Genitiv |
commostrandorum
|
commostrandarum
|
commostrandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
commostrandos
|
commostrandas
|
commostranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
commostrandi
|
commostrandae
|
commostranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostrans
|
commostrans
|
commostrans
|
| Genitiv |
commostrantis
|
commostrantis
|
commostrantis
|
| Dativ |
commostranti
|
commostranti
|
commostranti
|
| Akkusativ |
commostrantem
|
commostrantem
|
commostrans
|
| Ablativ |
commostranti commostrante
|
commostranti commostrante
|
commostranti commostrante
|
| Vokativ |
commostrans
|
commostrans
|
commostrans
|
Plural
| Nominativ |
commostrantes
|
commostrantes
|
commostrantia
|
| Genitiv |
commostrantium commostrantum
|
commostrantium commostrantum
|
commostrantium commostrantum
|
| Dativ |
commostrantibus
|
commostrantibus
|
commostrantibus
|
| Akkusativ |
commostrantes
|
commostrantes
|
commostrantia
|
| Ablativ |
commostrantibus
|
commostrantibus
|
commostrantibus
|
| Vokativ |
commostrantes
|
commostrantes
|
commostrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostratus
|
commostrata
|
commostratum
|
| Genitiv |
commostrati
|
commostratae
|
commostrati
|
| Dativ |
commostrato
|
commostratae
|
commostrato
|
| Akkusativ |
commostratum
|
commostratam
|
commostratum
|
| Ablativ |
commostrato
|
commostrata
|
commostrato
|
| Vokativ |
commostrate
|
commostrata
|
commostratum
|
Plural
| Nominativ |
commostrati
|
commostratae
|
commostrata
|
| Genitiv |
commostratorum
|
commostratarum
|
commostratorum
|
| Dativ |
commostratis
|
commostratis
|
commostratis
|
| Akkusativ |
commostratos
|
commostratas
|
commostrata
|
| Ablativ |
commostratis
|
commostratis
|
commostratis
|
| Vokativ |
commostrati
|
commostratae
|
commostrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
commostraturus
|
commostratura
|
commostraturum
|
| Genitiv |
commostraturi
|
commostraturae
|
commostraturi
|
| Dativ |
commostraturo
|
commostraturae
|
commostraturo
|
| Akkusativ |
commostraturum
|
commostraturam
|
commostraturum
|
| Ablativ |
commostraturo
|
commostratura
|
commostraturo
|
| Vokativ |
commostrature
|
commostratura
|
commostraturum
|
Plural
| Nominativ |
commostraturi
|
commostraturae
|
commostratura
|
| Genitiv |
commostraturorum
|
commostraturarum
|
commostraturorum
|
| Dativ |
commostraturis
|
commostraturis
|
commostraturis
|
| Akkusativ |
commostraturos
|
commostraturas
|
commostratura
|
| Ablativ |
commostraturis
|
commostraturis
|
commostraturis
|
| Vokativ |
commostraturi
|
commostraturae
|
commostratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
commostratum
|
commostratu
|