Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
complano
|
ich ebne ein |
| 2. Person Singular |
complanas
|
du ebnest ein |
| 3. Person Singular |
complanat
|
er/sie/es ebnet ein |
| 1. Person Plural |
complanamus
|
wir ebnen ein |
| 2. Person Plural |
complanatis
|
ihr ebnet ein |
| 3. Person Plural |
complanant
|
sie ebnen ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
complanor
|
ich werde eingeebnet |
| 2. Person Singular |
complanaris complanare
|
du wirst eingeebnet |
| 3. Person Singular |
complanatur
|
er/sie/es wird eingeebnet |
| 1. Person Plural |
complanamur
|
wir werden eingeebnet |
| 2. Person Plural |
complanamini
|
ihr werdet eingeebnet |
| 3. Person Plural |
complanantur
|
sie werden eingeebnet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
complanem
|
ich ebne ein |
| 2. Person Singular |
complanes
|
du ebnest ein |
| 3. Person Singular |
complanet
|
er/sie/es ebne ein |
| 1. Person Plural |
complanemus
|
wir ebnen ein |
| 2. Person Plural |
complanetis
|
ihr ebnet ein |
| 3. Person Plural |
complanent
|
sie ebnen ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
complaner
|
ich werde eingeebnet |
| 2. Person Singular |
complaneris complanere
|
du werdest eingeebnet |
| 3. Person Singular |
complanetur
|
er/sie/es werde eingeebnet |
| 1. Person Plural |
complanemur
|
wir werden eingeebnet |
| 2. Person Plural |
complanemini
|
ihr werdet eingeebnet |
| 3. Person Plural |
complanentur
|
sie werden eingeebnet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
complanabam
|
ich ebnete ein |
| 2. Person Singular |
complanabas
|
du ebnetest ein |
| 3. Person Singular |
complanabat
|
er/sie/es ebnete ein |
| 1. Person Plural |
complanabamus
|
wir ebneten ein |
| 2. Person Plural |
complanabatis
|
ihr ebnetet ein |
| 3. Person Plural |
complanabant
|
sie ebneten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
complanabar
|
ich wurde eingeebnet |
| 2. Person Singular |
complanabaris complanabare
|
du wurdest eingeebnet |
| 3. Person Singular |
complanabatur
|
er/sie/es wurde eingeebnet |
| 1. Person Plural |
complanabamur
|
wir wurden eingeebnet |
| 2. Person Plural |
complanabamini
|
ihr wurdet eingeebnet |
| 3. Person Plural |
complanabantur
|
sie wurden eingeebnet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
complanarem
|
ich ebnete ein |
| 2. Person Singular |
complanares
|
du ebnetest ein |
| 3. Person Singular |
complanaret
|
er/sie/es ebnete ein |
| 1. Person Plural |
complanaremus
|
wir ebneten ein |
| 2. Person Plural |
complanaretis
|
ihr ebnetet ein |
| 3. Person Plural |
complanarent
|
sie ebneten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
complanarer
|
ich würde eingeebnet |
| 2. Person Singular |
complanareris complanarere
|
du würdest eingeebnet |
| 3. Person Singular |
complanaretur
|
er/sie/es würde eingeebnet |
| 1. Person Plural |
complanaremur
|
wir würden eingeebnet |
| 2. Person Plural |
complanaremini
|
ihr würdet eingeebnet |
| 3. Person Plural |
complanarentur
|
sie würden eingeebnet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
complanabo
|
ich werde einebnen |
| 2. Person Singular |
complanabis
|
du wirst einebnen |
| 3. Person Singular |
complanabit
|
er/sie/es wird einebnen |
| 1. Person Plural |
complanabimus
|
wir werden einebnen |
| 2. Person Plural |
complanabitis
|
ihr werdet einebnen |
| 3. Person Plural |
complanabunt
|
sie werden einebnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
complanabor
|
ich werde eingeebnet |
| 2. Person Singular |
complanaberis complanabere
|
du wirst eingeebnet |
| 3. Person Singular |
complanabitur
|
er/sie/es wird eingeebnet |
| 1. Person Plural |
complanabimur
|
wir werden eingeebnet |
| 2. Person Plural |
complanabimini
|
ihr werdet eingeebnet |
| 3. Person Plural |
complanabuntur
|
sie werden eingeebnet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
complanavi
|
ich habe eingeebnet |
| 2. Person Singular |
complanavisti
|
du hast eingeebnet |
| 3. Person Singular |
complanavit
|
er/sie/es hat eingeebnet |
| 1. Person Plural |
complanavimus
|
wir haben eingeebnet |
| 2. Person Plural |
complanavistis
|
ihr habt eingeebnet |
| 3. Person Plural |
complanaverunt complanavere
|
sie haben eingeebnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
complanatus sum
|
ich bin eingeebnet worden |
| 2. Person Singular |
complanatus es
|
du bist eingeebnet worden |
| 3. Person Singular |
complanatus est
|
er/sie/es ist eingeebnet worden |
| 1. Person Plural |
complanati sumus
|
wir sind eingeebnet worden |
| 2. Person Plural |
complanati estis
|
ihr seid eingeebnet worden |
| 3. Person Plural |
complanati sunt
|
sie sind eingeebnet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
complanaverim
|
ich habe eingeebnet |
| 2. Person Singular |
complanaveris
|
du habest eingeebnet |
| 3. Person Singular |
complanaverit
|
er/sie/es habe eingeebnet |
| 1. Person Plural |
complanaverimus
|
wir haben eingeebnet |
| 2. Person Plural |
complanaveritis
|
ihr habet eingeebnet |
| 3. Person Plural |
complanaverint
|
sie haben eingeebnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
complanatus sim
|
ich sei eingeebnet worden |
| 2. Person Singular |
complanatus sis
|
du seiest eingeebnet worden |
| 3. Person Singular |
complanatus sit
|
er/sie/es sei eingeebnet worden |
| 1. Person Plural |
complanati simus
|
wir seien eingeebnet worden |
| 2. Person Plural |
complanati sitis
|
ihr seiet eingeebnet worden |
| 3. Person Plural |
complanati sint
|
sie seien eingeebnet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
complanaveram
|
ich hatte eingeebnet |
| 2. Person Singular |
complanaveras
|
du hattest eingeebnet |
| 3. Person Singular |
complanaverat
|
er/sie/es hatte eingeebnet |
| 1. Person Plural |
complanaveramus
|
wir hatten eingeebnet |
| 2. Person Plural |
complanaveratis
|
ihr hattet eingeebnet |
| 3. Person Plural |
complanaverant
|
sie hatten eingeebnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
complanatus eram
|
ich war eingeebnet worden |
| 2. Person Singular |
complanatus eras
|
du warst eingeebnet worden |
| 3. Person Singular |
complanatus erat
|
er/sie/es war eingeebnet worden |
| 1. Person Plural |
complanati eramus
|
wir waren eingeebnet worden |
| 2. Person Plural |
complanati eratis
|
ihr warst eingeebnet worden |
| 3. Person Plural |
complanati erant
|
sie waren eingeebnet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
complanavissem
|
ich hätte eingeebnet |
| 2. Person Singular |
complanavisses
|
du hättest eingeebnet |
| 3. Person Singular |
complanavisset
|
er/sie/es hätte eingeebnet |
| 1. Person Plural |
complanavissemus
|
wir hätten eingeebnet |
| 2. Person Plural |
complanavissetis
|
ihr hättet eingeebnet |
| 3. Person Plural |
complanavissent
|
sie hätten eingeebnet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
complanatus essem
|
ich wäre eingeebnet worden |
| 2. Person Singular |
complanatus esses
|
du wärest eingeebnet worden |
| 3. Person Singular |
complanatus esset
|
er/sie/es wäre eingeebnet worden |
| 1. Person Plural |
complanati essemus
|
wir wären eingeebnet worden |
| 2. Person Plural |
complanati essetis
|
ihr wäret eingeebnet worden |
| 3. Person Plural |
complanati essent
|
sie wären eingeebnet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
complanavero
|
ich werde eingeebnet haben |
| 2. Person Singular |
complanaveris
|
du wirst eingeebnet haben |
| 3. Person Singular |
complanaverit
|
er/sie/es wird eingeebnet haben |
| 1. Person Plural |
complanaverimus
|
wir werden eingeebnet haben |
| 2. Person Plural |
complanaveritis
|
ihr werdet eingeebnet haben |
| 3. Person Plural |
complanaverint
|
sie werden eingeebnet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
complanatus ero
|
ich werde eingeebnet worden sein |
| 2. Person Singular |
complanatus eris
|
du werdest eingeebnet worden sein |
| 3. Person Singular |
complanatus erit
|
er/sie/es werde eingeebnet worden sein |
| 1. Person Plural |
complanati erimus
|
wir werden eingeebnet worden sein |
| 2. Person Plural |
complanati eritis
|
ihr werdet eingeebnet worden sein |
| 3. Person Plural |
complanati erunt
|
sie werden eingeebnet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
complanare
|
einebnen |
| Vorzeitigkeit |
complanavisse
|
eingeebnet haben |
| Nachzeitigkeit |
complanaturum esse
|
einebnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
complanari complanarier
|
eingeebnet werden |
| Vorzeitigkeit |
complanatum esse
|
eingeebnet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
complanatum iri
|
künftig eingeebnet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
complana
|
ebne ein! |
| 2. Person Plural |
complanate
|
ebnet ein! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
complanato
|
| 3. Person Singular |
complanato
|
| 2. Person Plural |
complanatote
|
| 3. Person Plural |
complananto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
complanare
|
das Einebnen |
| Genitiv |
complanandi
|
des Einebnens |
| Dativ |
complanando
|
dem Einebnen |
| Akkusativ |
complanandum
|
das Einebnen |
| Ablativ |
complanando
|
durch das Einebnen |
| Vokativ |
complanande
|
Einebnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
complanandus
|
complananda
|
complanandum
|
| Genitiv |
complanandi
|
complanandae
|
complanandi
|
| Dativ |
complanando
|
complanandae
|
complanando
|
| Akkusativ |
complanandum
|
complanandam
|
complanandum
|
| Ablativ |
complanando
|
complananda
|
complanando
|
| Vokativ |
complanande
|
complananda
|
complanandum
|
Plural
| Nominativ |
complanandi
|
complanandae
|
complananda
|
| Genitiv |
complanandorum
|
complanandarum
|
complanandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
complanandos
|
complanandas
|
complananda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
complanandi
|
complanandae
|
complananda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
complanans
|
complanans
|
complanans
|
| Genitiv |
complanantis
|
complanantis
|
complanantis
|
| Dativ |
complananti
|
complananti
|
complananti
|
| Akkusativ |
complanantem
|
complanantem
|
complanans
|
| Ablativ |
complananti complanante
|
complananti complanante
|
complananti complanante
|
| Vokativ |
complanans
|
complanans
|
complanans
|
Plural
| Nominativ |
complanantes
|
complanantes
|
complanantia
|
| Genitiv |
complanantium complanantum
|
complanantium complanantum
|
complanantium complanantum
|
| Dativ |
complanantibus
|
complanantibus
|
complanantibus
|
| Akkusativ |
complanantes
|
complanantes
|
complanantia
|
| Ablativ |
complanantibus
|
complanantibus
|
complanantibus
|
| Vokativ |
complanantes
|
complanantes
|
complanantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
complanatus
|
complanata
|
complanatum
|
| Genitiv |
complanati
|
complanatae
|
complanati
|
| Dativ |
complanato
|
complanatae
|
complanato
|
| Akkusativ |
complanatum
|
complanatam
|
complanatum
|
| Ablativ |
complanato
|
complanata
|
complanato
|
| Vokativ |
complanate
|
complanata
|
complanatum
|
Plural
| Nominativ |
complanati
|
complanatae
|
complanata
|
| Genitiv |
complanatorum
|
complanatarum
|
complanatorum
|
| Dativ |
complanatis
|
complanatis
|
complanatis
|
| Akkusativ |
complanatos
|
complanatas
|
complanata
|
| Ablativ |
complanatis
|
complanatis
|
complanatis
|
| Vokativ |
complanati
|
complanatae
|
complanata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
complanaturus
|
complanatura
|
complanaturum
|
| Genitiv |
complanaturi
|
complanaturae
|
complanaturi
|
| Dativ |
complanaturo
|
complanaturae
|
complanaturo
|
| Akkusativ |
complanaturum
|
complanaturam
|
complanaturum
|
| Ablativ |
complanaturo
|
complanatura
|
complanaturo
|
| Vokativ |
complanature
|
complanatura
|
complanaturum
|
Plural
| Nominativ |
complanaturi
|
complanaturae
|
complanatura
|
| Genitiv |
complanaturorum
|
complanaturarum
|
complanaturorum
|
| Dativ |
complanaturis
|
complanaturis
|
complanaturis
|
| Akkusativ |
complanaturos
|
complanaturas
|
complanatura
|
| Ablativ |
complanaturis
|
complanaturis
|
complanaturis
|
| Vokativ |
complanaturi
|
complanaturae
|
complanatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
complanatum
|
complanatu
|