Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
compugno
|
|
| 2. Person Singular |
compugnas
|
|
| 3. Person Singular |
compugnat
|
|
| 1. Person Plural |
compugnamus
|
|
| 2. Person Plural |
compugnatis
|
|
| 3. Person Plural |
compugnant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnor
|
|
| 2. Person Singular |
compugnaris compugnare
|
|
| 3. Person Singular |
compugnatur
|
|
| 1. Person Plural |
compugnamur
|
|
| 2. Person Plural |
compugnamini
|
|
| 3. Person Plural |
compugnantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnem
|
|
| 2. Person Singular |
compugnes
|
|
| 3. Person Singular |
compugnet
|
|
| 1. Person Plural |
compugnemus
|
|
| 2. Person Plural |
compugnetis
|
|
| 3. Person Plural |
compugnent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
compugner
|
|
| 2. Person Singular |
compugneris compugnere
|
|
| 3. Person Singular |
compugnetur
|
|
| 1. Person Plural |
compugnemur
|
|
| 2. Person Plural |
compugnemini
|
|
| 3. Person Plural |
compugnentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnabam
|
|
| 2. Person Singular |
compugnabas
|
|
| 3. Person Singular |
compugnabat
|
|
| 1. Person Plural |
compugnabamus
|
|
| 2. Person Plural |
compugnabatis
|
|
| 3. Person Plural |
compugnabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnabar
|
|
| 2. Person Singular |
compugnabaris compugnabare
|
|
| 3. Person Singular |
compugnabatur
|
|
| 1. Person Plural |
compugnabamur
|
|
| 2. Person Plural |
compugnabamini
|
|
| 3. Person Plural |
compugnabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnarem
|
|
| 2. Person Singular |
compugnares
|
|
| 3. Person Singular |
compugnaret
|
|
| 1. Person Plural |
compugnaremus
|
|
| 2. Person Plural |
compugnaretis
|
|
| 3. Person Plural |
compugnarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnarer
|
|
| 2. Person Singular |
compugnareris compugnarere
|
|
| 3. Person Singular |
compugnaretur
|
|
| 1. Person Plural |
compugnaremur
|
|
| 2. Person Plural |
compugnaremini
|
|
| 3. Person Plural |
compugnarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnabo
|
|
| 2. Person Singular |
compugnabis
|
|
| 3. Person Singular |
compugnabit
|
|
| 1. Person Plural |
compugnabimus
|
|
| 2. Person Plural |
compugnabitis
|
|
| 3. Person Plural |
compugnabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnabor
|
|
| 2. Person Singular |
compugnaberis compugnabere
|
|
| 3. Person Singular |
compugnabitur
|
|
| 1. Person Plural |
compugnabimur
|
|
| 2. Person Plural |
compugnabimini
|
|
| 3. Person Plural |
compugnabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnavi
|
|
| 2. Person Singular |
compugnavisti
|
|
| 3. Person Singular |
compugnavit
|
|
| 1. Person Plural |
compugnavimus
|
|
| 2. Person Plural |
compugnavistis
|
|
| 3. Person Plural |
compugnaverunt compugnavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
compugnatus es
|
|
| 3. Person Singular |
compugnatus est
|
|
| 1. Person Plural |
compugnati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
compugnati estis
|
|
| 3. Person Plural |
compugnati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnaverim
|
|
| 2. Person Singular |
compugnaveris
|
|
| 3. Person Singular |
compugnaverit
|
|
| 1. Person Plural |
compugnaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
compugnaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
compugnaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
compugnatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
compugnatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
compugnati simus
|
|
| 2. Person Plural |
compugnati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
compugnati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnaveram
|
|
| 2. Person Singular |
compugnaveras
|
|
| 3. Person Singular |
compugnaverat
|
|
| 1. Person Plural |
compugnaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
compugnaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
compugnaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
compugnatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
compugnatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
compugnati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
compugnati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
compugnati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnavissem
|
|
| 2. Person Singular |
compugnavisses
|
|
| 3. Person Singular |
compugnavisset
|
|
| 1. Person Plural |
compugnavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
compugnavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
compugnavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
compugnatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
compugnatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
compugnati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
compugnati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
compugnati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnavero
|
|
| 2. Person Singular |
compugnaveris
|
|
| 3. Person Singular |
compugnaverit
|
|
| 1. Person Plural |
compugnaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
compugnaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
compugnaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
compugnatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
compugnatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
compugnatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
compugnati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
compugnati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
compugnati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
compugnare
|
|
| Vorzeitigkeit |
compugnavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
compugnaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
compugnari compugnarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
compugnatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
compugnatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
compugna
|
! |
| 2. Person Plural |
compugnate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
compugnato
|
| 3. Person Singular |
compugnato
|
| 2. Person Plural |
compugnatote
|
| 3. Person Plural |
compugnanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
compugnare
|
das |
| Genitiv |
compugnandi
|
des es |
| Dativ |
compugnando
|
dem |
| Akkusativ |
compugnandum
|
das |
| Ablativ |
compugnando
|
durch das |
| Vokativ |
compugnande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
compugnandus
|
compugnanda
|
compugnandum
|
| Genitiv |
compugnandi
|
compugnandae
|
compugnandi
|
| Dativ |
compugnando
|
compugnandae
|
compugnando
|
| Akkusativ |
compugnandum
|
compugnandam
|
compugnandum
|
| Ablativ |
compugnando
|
compugnanda
|
compugnando
|
| Vokativ |
compugnande
|
compugnanda
|
compugnandum
|
Plural
| Nominativ |
compugnandi
|
compugnandae
|
compugnanda
|
| Genitiv |
compugnandorum
|
compugnandarum
|
compugnandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
compugnandos
|
compugnandas
|
compugnanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
compugnandi
|
compugnandae
|
compugnanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
compugnans
|
compugnans
|
compugnans
|
| Genitiv |
compugnantis
|
compugnantis
|
compugnantis
|
| Dativ |
compugnanti
|
compugnanti
|
compugnanti
|
| Akkusativ |
compugnantem
|
compugnantem
|
compugnans
|
| Ablativ |
compugnanti compugnante
|
compugnanti compugnante
|
compugnanti compugnante
|
| Vokativ |
compugnans
|
compugnans
|
compugnans
|
Plural
| Nominativ |
compugnantes
|
compugnantes
|
compugnantia
|
| Genitiv |
compugnantium compugnantum
|
compugnantium compugnantum
|
compugnantium compugnantum
|
| Dativ |
compugnantibus
|
compugnantibus
|
compugnantibus
|
| Akkusativ |
compugnantes
|
compugnantes
|
compugnantia
|
| Ablativ |
compugnantibus
|
compugnantibus
|
compugnantibus
|
| Vokativ |
compugnantes
|
compugnantes
|
compugnantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
compugnatus
|
compugnata
|
compugnatum
|
| Genitiv |
compugnati
|
compugnatae
|
compugnati
|
| Dativ |
compugnato
|
compugnatae
|
compugnato
|
| Akkusativ |
compugnatum
|
compugnatam
|
compugnatum
|
| Ablativ |
compugnato
|
compugnata
|
compugnato
|
| Vokativ |
compugnate
|
compugnata
|
compugnatum
|
Plural
| Nominativ |
compugnati
|
compugnatae
|
compugnata
|
| Genitiv |
compugnatorum
|
compugnatarum
|
compugnatorum
|
| Dativ |
compugnatis
|
compugnatis
|
compugnatis
|
| Akkusativ |
compugnatos
|
compugnatas
|
compugnata
|
| Ablativ |
compugnatis
|
compugnatis
|
compugnatis
|
| Vokativ |
compugnati
|
compugnatae
|
compugnata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
compugnaturus
|
compugnatura
|
compugnaturum
|
| Genitiv |
compugnaturi
|
compugnaturae
|
compugnaturi
|
| Dativ |
compugnaturo
|
compugnaturae
|
compugnaturo
|
| Akkusativ |
compugnaturum
|
compugnaturam
|
compugnaturum
|
| Ablativ |
compugnaturo
|
compugnatura
|
compugnaturo
|
| Vokativ |
compugnature
|
compugnatura
|
compugnaturum
|
Plural
| Nominativ |
compugnaturi
|
compugnaturae
|
compugnatura
|
| Genitiv |
compugnaturorum
|
compugnaturarum
|
compugnaturorum
|
| Dativ |
compugnaturis
|
compugnaturis
|
compugnaturis
|
| Akkusativ |
compugnaturos
|
compugnaturas
|
compugnatura
|
| Ablativ |
compugnaturis
|
compugnaturis
|
compugnaturis
|
| Vokativ |
compugnaturi
|
compugnaturae
|
compugnatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
compugnatum
|
compugnatu
|