Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concaco
|
|
| 2. Person Singular |
concacas
|
|
| 3. Person Singular |
concacat
|
|
| 1. Person Plural |
concacamus
|
|
| 2. Person Plural |
concacatis
|
|
| 3. Person Plural |
concacant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacor
|
|
| 2. Person Singular |
concacaris concacare
|
|
| 3. Person Singular |
concacatur
|
|
| 1. Person Plural |
concacamur
|
|
| 2. Person Plural |
concacamini
|
|
| 3. Person Plural |
concacantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacem
|
|
| 2. Person Singular |
concaces
|
|
| 3. Person Singular |
concacet
|
|
| 1. Person Plural |
concacemus
|
|
| 2. Person Plural |
concacetis
|
|
| 3. Person Plural |
concacent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacer
|
|
| 2. Person Singular |
concaceris concacere
|
|
| 3. Person Singular |
concacetur
|
|
| 1. Person Plural |
concacemur
|
|
| 2. Person Plural |
concacemini
|
|
| 3. Person Plural |
concacentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacabam
|
|
| 2. Person Singular |
concacabas
|
|
| 3. Person Singular |
concacabat
|
|
| 1. Person Plural |
concacabamus
|
|
| 2. Person Plural |
concacabatis
|
|
| 3. Person Plural |
concacabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacabar
|
|
| 2. Person Singular |
concacabaris concacabare
|
|
| 3. Person Singular |
concacabatur
|
|
| 1. Person Plural |
concacabamur
|
|
| 2. Person Plural |
concacabamini
|
|
| 3. Person Plural |
concacabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacarem
|
|
| 2. Person Singular |
concacares
|
|
| 3. Person Singular |
concacaret
|
|
| 1. Person Plural |
concacaremus
|
|
| 2. Person Plural |
concacaretis
|
|
| 3. Person Plural |
concacarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacarer
|
|
| 2. Person Singular |
concacareris concacarere
|
|
| 3. Person Singular |
concacaretur
|
|
| 1. Person Plural |
concacaremur
|
|
| 2. Person Plural |
concacaremini
|
|
| 3. Person Plural |
concacarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacabo
|
|
| 2. Person Singular |
concacabis
|
|
| 3. Person Singular |
concacabit
|
|
| 1. Person Plural |
concacabimus
|
|
| 2. Person Plural |
concacabitis
|
|
| 3. Person Plural |
concacabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacabor
|
|
| 2. Person Singular |
concacaberis concacabere
|
|
| 3. Person Singular |
concacabitur
|
|
| 1. Person Plural |
concacabimur
|
|
| 2. Person Plural |
concacabimini
|
|
| 3. Person Plural |
concacabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacavi
|
|
| 2. Person Singular |
concacavisti
|
|
| 3. Person Singular |
concacavit
|
|
| 1. Person Plural |
concacavimus
|
|
| 2. Person Plural |
concacavistis
|
|
| 3. Person Plural |
concacaverunt concacavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
concacatus es
|
|
| 3. Person Singular |
concacatus est
|
|
| 1. Person Plural |
concacati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
concacati estis
|
|
| 3. Person Plural |
concacati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacaverim
|
|
| 2. Person Singular |
concacaveris
|
|
| 3. Person Singular |
concacaverit
|
|
| 1. Person Plural |
concacaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
concacaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
concacaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
concacatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
concacatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
concacati simus
|
|
| 2. Person Plural |
concacati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
concacati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacaveram
|
|
| 2. Person Singular |
concacaveras
|
|
| 3. Person Singular |
concacaverat
|
|
| 1. Person Plural |
concacaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
concacaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
concacaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
concacatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
concacatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
concacati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
concacati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
concacati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacavissem
|
|
| 2. Person Singular |
concacavisses
|
|
| 3. Person Singular |
concacavisset
|
|
| 1. Person Plural |
concacavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
concacavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
concacavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
concacatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
concacatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
concacati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
concacati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
concacati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacavero
|
|
| 2. Person Singular |
concacaveris
|
|
| 3. Person Singular |
concacaverit
|
|
| 1. Person Plural |
concacaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
concacaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
concacaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
concacatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
concacatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
concacati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
concacati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
concacati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concacare
|
|
| Vorzeitigkeit |
concacavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
concacaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concacari concacarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
concacatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
concacatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
concaca
|
! |
| 2. Person Plural |
concacate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
concacato
|
| 3. Person Singular |
concacato
|
| 2. Person Plural |
concacatote
|
| 3. Person Plural |
concacanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
concacare
|
das |
| Genitiv |
concacandi
|
des es |
| Dativ |
concacando
|
dem |
| Akkusativ |
concacandum
|
das |
| Ablativ |
concacando
|
durch das |
| Vokativ |
concacande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concacandus
|
concacanda
|
concacandum
|
| Genitiv |
concacandi
|
concacandae
|
concacandi
|
| Dativ |
concacando
|
concacandae
|
concacando
|
| Akkusativ |
concacandum
|
concacandam
|
concacandum
|
| Ablativ |
concacando
|
concacanda
|
concacando
|
| Vokativ |
concacande
|
concacanda
|
concacandum
|
Plural
| Nominativ |
concacandi
|
concacandae
|
concacanda
|
| Genitiv |
concacandorum
|
concacandarum
|
concacandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
concacandos
|
concacandas
|
concacanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
concacandi
|
concacandae
|
concacanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concacans
|
concacans
|
concacans
|
| Genitiv |
concacantis
|
concacantis
|
concacantis
|
| Dativ |
concacanti
|
concacanti
|
concacanti
|
| Akkusativ |
concacantem
|
concacantem
|
concacans
|
| Ablativ |
concacanti concacante
|
concacanti concacante
|
concacanti concacante
|
| Vokativ |
concacans
|
concacans
|
concacans
|
Plural
| Nominativ |
concacantes
|
concacantes
|
concacantia
|
| Genitiv |
concacantium concacantum
|
concacantium concacantum
|
concacantium concacantum
|
| Dativ |
concacantibus
|
concacantibus
|
concacantibus
|
| Akkusativ |
concacantes
|
concacantes
|
concacantia
|
| Ablativ |
concacantibus
|
concacantibus
|
concacantibus
|
| Vokativ |
concacantes
|
concacantes
|
concacantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concacatus
|
concacata
|
concacatum
|
| Genitiv |
concacati
|
concacatae
|
concacati
|
| Dativ |
concacato
|
concacatae
|
concacato
|
| Akkusativ |
concacatum
|
concacatam
|
concacatum
|
| Ablativ |
concacato
|
concacata
|
concacato
|
| Vokativ |
concacate
|
concacata
|
concacatum
|
Plural
| Nominativ |
concacati
|
concacatae
|
concacata
|
| Genitiv |
concacatorum
|
concacatarum
|
concacatorum
|
| Dativ |
concacatis
|
concacatis
|
concacatis
|
| Akkusativ |
concacatos
|
concacatas
|
concacata
|
| Ablativ |
concacatis
|
concacatis
|
concacatis
|
| Vokativ |
concacati
|
concacatae
|
concacata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concacaturus
|
concacatura
|
concacaturum
|
| Genitiv |
concacaturi
|
concacaturae
|
concacaturi
|
| Dativ |
concacaturo
|
concacaturae
|
concacaturo
|
| Akkusativ |
concacaturum
|
concacaturam
|
concacaturum
|
| Ablativ |
concacaturo
|
concacatura
|
concacaturo
|
| Vokativ |
concacature
|
concacatura
|
concacaturum
|
Plural
| Nominativ |
concacaturi
|
concacaturae
|
concacatura
|
| Genitiv |
concacaturorum
|
concacaturarum
|
concacaturorum
|
| Dativ |
concacaturis
|
concacaturis
|
concacaturis
|
| Akkusativ |
concacaturos
|
concacaturas
|
concacatura
|
| Ablativ |
concacaturis
|
concacaturis
|
concacaturis
|
| Vokativ |
concacaturi
|
concacaturae
|
concacatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
concacatum
|
concacatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concaco
|
ich verschmutze |
| 2. Person Singular |
concacas
|
du verschmutzt |
| 3. Person Singular |
concacat
|
er/sie/es verschmutzt |
| 1. Person Plural |
concacamus
|
wir verschmutzen |
| 2. Person Plural |
concacatis
|
ihr verschmutzt |
| 3. Person Plural |
concacant
|
sie verschmutzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacor
|
ich werde verschmutzt |
| 2. Person Singular |
concacaris concacare
|
du wirst verschmutzt |
| 3. Person Singular |
concacatur
|
er/sie/es wird verschmutzt |
| 1. Person Plural |
concacamur
|
wir werden verschmutzt |
| 2. Person Plural |
concacamini
|
ihr werdet verschmutzt |
| 3. Person Plural |
concacantur
|
sie werden verschmutzt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacem
|
ich verschmutze |
| 2. Person Singular |
concaces
|
du verschmutzest |
| 3. Person Singular |
concacet
|
er/sie/es verschmutze |
| 1. Person Plural |
concacemus
|
wir verschmutzen |
| 2. Person Plural |
concacetis
|
ihr verschmutzet |
| 3. Person Plural |
concacent
|
sie verschmutzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacer
|
ich werde verschmutzt |
| 2. Person Singular |
concaceris concacere
|
du werdest verschmutzt |
| 3. Person Singular |
concacetur
|
er/sie/es werde verschmutzt |
| 1. Person Plural |
concacemur
|
wir werden verschmutzt |
| 2. Person Plural |
concacemini
|
ihr werdet verschmutzt |
| 3. Person Plural |
concacentur
|
sie werden verschmutzt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacabam
|
ich verschmutzte |
| 2. Person Singular |
concacabas
|
du verschmutztest |
| 3. Person Singular |
concacabat
|
er/sie/es verschmutzte |
| 1. Person Plural |
concacabamus
|
wir verschmutzten |
| 2. Person Plural |
concacabatis
|
ihr verschmutztet |
| 3. Person Plural |
concacabant
|
sie verschmutzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacabar
|
ich wurde verschmutzt |
| 2. Person Singular |
concacabaris concacabare
|
du wurdest verschmutzt |
| 3. Person Singular |
concacabatur
|
er/sie/es wurde verschmutzt |
| 1. Person Plural |
concacabamur
|
wir wurden verschmutzt |
| 2. Person Plural |
concacabamini
|
ihr wurdet verschmutzt |
| 3. Person Plural |
concacabantur
|
sie wurden verschmutzt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacarem
|
ich verschmutzte |
| 2. Person Singular |
concacares
|
du verschmutztest |
| 3. Person Singular |
concacaret
|
er/sie/es verschmutzte |
| 1. Person Plural |
concacaremus
|
wir verschmutzten |
| 2. Person Plural |
concacaretis
|
ihr verschmutztet |
| 3. Person Plural |
concacarent
|
sie verschmutzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacarer
|
ich würde verschmutzt |
| 2. Person Singular |
concacareris concacarere
|
du würdest verschmutzt |
| 3. Person Singular |
concacaretur
|
er/sie/es würde verschmutzt |
| 1. Person Plural |
concacaremur
|
wir würden verschmutzt |
| 2. Person Plural |
concacaremini
|
ihr würdet verschmutzt |
| 3. Person Plural |
concacarentur
|
sie würden verschmutzt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacabo
|
ich werde verschmutzen |
| 2. Person Singular |
concacabis
|
du wirst verschmutzen |
| 3. Person Singular |
concacabit
|
er/sie/es wird verschmutzen |
| 1. Person Plural |
concacabimus
|
wir werden verschmutzen |
| 2. Person Plural |
concacabitis
|
ihr werdet verschmutzen |
| 3. Person Plural |
concacabunt
|
sie werden verschmutzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacabor
|
ich werde verschmutzt |
| 2. Person Singular |
concacaberis concacabere
|
du wirst verschmutzt |
| 3. Person Singular |
concacabitur
|
er/sie/es wird verschmutzt |
| 1. Person Plural |
concacabimur
|
wir werden verschmutzt |
| 2. Person Plural |
concacabimini
|
ihr werdet verschmutzt |
| 3. Person Plural |
concacabuntur
|
sie werden verschmutzt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacavi
|
ich bin verschmutzt |
| 2. Person Singular |
concacavisti
|
du bist verschmutzt |
| 3. Person Singular |
concacavit
|
er/sie/es ist verschmutzt |
| 1. Person Plural |
concacavimus
|
wir sind verschmutzt |
| 2. Person Plural |
concacavistis
|
ihr seid verschmutzt |
| 3. Person Plural |
concacaverunt concacavere
|
sie sind verschmutzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacatus sum
|
ich bin verschmutzt worden |
| 2. Person Singular |
concacatus es
|
du bist verschmutzt worden |
| 3. Person Singular |
concacatus est
|
er/sie/es ist verschmutzt worden |
| 1. Person Plural |
concacati sumus
|
wir sind verschmutzt worden |
| 2. Person Plural |
concacati estis
|
ihr seid verschmutzt worden |
| 3. Person Plural |
concacati sunt
|
sie sind verschmutzt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacaverim
|
ich sei verschmutzt |
| 2. Person Singular |
concacaveris
|
du seiest verschmutzt |
| 3. Person Singular |
concacaverit
|
er/sie/es sei verschmutzt |
| 1. Person Plural |
concacaverimus
|
wir seien verschmutzt |
| 2. Person Plural |
concacaveritis
|
ihr seiet verschmutzt |
| 3. Person Plural |
concacaverint
|
sie seien verschmutzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacatus sim
|
ich sei verschmutzt worden |
| 2. Person Singular |
concacatus sis
|
du seiest verschmutzt worden |
| 3. Person Singular |
concacatus sit
|
er/sie/es sei verschmutzt worden |
| 1. Person Plural |
concacati simus
|
wir seien verschmutzt worden |
| 2. Person Plural |
concacati sitis
|
ihr seiet verschmutzt worden |
| 3. Person Plural |
concacati sint
|
sie seien verschmutzt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacaveram
|
ich war verschmutzt |
| 2. Person Singular |
concacaveras
|
du warst verschmutzt |
| 3. Person Singular |
concacaverat
|
er/sie/es war verschmutzt |
| 1. Person Plural |
concacaveramus
|
wir waren verschmutzt |
| 2. Person Plural |
concacaveratis
|
ihr wart verschmutzt |
| 3. Person Plural |
concacaverant
|
sie waren verschmutzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacatus eram
|
ich war verschmutzt worden |
| 2. Person Singular |
concacatus eras
|
du warst verschmutzt worden |
| 3. Person Singular |
concacatus erat
|
er/sie/es war verschmutzt worden |
| 1. Person Plural |
concacati eramus
|
wir waren verschmutzt worden |
| 2. Person Plural |
concacati eratis
|
ihr warst verschmutzt worden |
| 3. Person Plural |
concacati erant
|
sie waren verschmutzt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacavissem
|
ich wäre verschmutzt |
| 2. Person Singular |
concacavisses
|
du wärest verschmutzt |
| 3. Person Singular |
concacavisset
|
er/sie/es wäre verschmutzt |
| 1. Person Plural |
concacavissemus
|
wir wären verschmutzt |
| 2. Person Plural |
concacavissetis
|
ihr wäret verschmutzt |
| 3. Person Plural |
concacavissent
|
sie wären verschmutzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacatus essem
|
ich wäre verschmutzt worden |
| 2. Person Singular |
concacatus esses
|
du wärest verschmutzt worden |
| 3. Person Singular |
concacatus esset
|
er/sie/es wäre verschmutzt worden |
| 1. Person Plural |
concacati essemus
|
wir wären verschmutzt worden |
| 2. Person Plural |
concacati essetis
|
ihr wäret verschmutzt worden |
| 3. Person Plural |
concacati essent
|
sie wären verschmutzt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacavero
|
ich werde verschmutzt sein |
| 2. Person Singular |
concacaveris
|
du wirst verschmutzt sein |
| 3. Person Singular |
concacaverit
|
er/sie/es wird verschmutzt sein |
| 1. Person Plural |
concacaverimus
|
wir werden verschmutzt sein |
| 2. Person Plural |
concacaveritis
|
ihr werdet verschmutzt sein |
| 3. Person Plural |
concacaverint
|
sie werden verschmutzt sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacatus ero
|
ich werde verschmutzt worden sein |
| 2. Person Singular |
concacatus eris
|
du werdest verschmutzt worden sein |
| 3. Person Singular |
concacatus erit
|
er/sie/es werde verschmutzt worden sein |
| 1. Person Plural |
concacati erimus
|
wir werden verschmutzt worden sein |
| 2. Person Plural |
concacati eritis
|
ihr werdet verschmutzt worden sein |
| 3. Person Plural |
concacati erunt
|
sie werden verschmutzt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concacare
|
verschmutzen |
| Vorzeitigkeit |
concacavisse
|
verschmutzt haben |
| Nachzeitigkeit |
concacaturum esse
|
verschmutzen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concacari concacarier
|
verschmutzt werden |
| Vorzeitigkeit |
concacatum esse
|
verschmutzt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
concacatum iri
|
künftig verschmutzt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
concaca
|
verschmutze! |
| 2. Person Plural |
concacate
|
verschmutzt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
concacato
|
| 3. Person Singular |
concacato
|
| 2. Person Plural |
concacatote
|
| 3. Person Plural |
concacanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
concacare
|
das Verschmutzen |
| Genitiv |
concacandi
|
des Verschmutzens |
| Dativ |
concacando
|
dem Verschmutzen |
| Akkusativ |
concacandum
|
das Verschmutzen |
| Ablativ |
concacando
|
durch das Verschmutzen |
| Vokativ |
concacande
|
Verschmutzen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concacandus
|
concacanda
|
concacandum
|
| Genitiv |
concacandi
|
concacandae
|
concacandi
|
| Dativ |
concacando
|
concacandae
|
concacando
|
| Akkusativ |
concacandum
|
concacandam
|
concacandum
|
| Ablativ |
concacando
|
concacanda
|
concacando
|
| Vokativ |
concacande
|
concacanda
|
concacandum
|
Plural
| Nominativ |
concacandi
|
concacandae
|
concacanda
|
| Genitiv |
concacandorum
|
concacandarum
|
concacandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
concacandos
|
concacandas
|
concacanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
concacandi
|
concacandae
|
concacanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concacans
|
concacans
|
concacans
|
| Genitiv |
concacantis
|
concacantis
|
concacantis
|
| Dativ |
concacanti
|
concacanti
|
concacanti
|
| Akkusativ |
concacantem
|
concacantem
|
concacans
|
| Ablativ |
concacanti concacante
|
concacanti concacante
|
concacanti concacante
|
| Vokativ |
concacans
|
concacans
|
concacans
|
Plural
| Nominativ |
concacantes
|
concacantes
|
concacantia
|
| Genitiv |
concacantium concacantum
|
concacantium concacantum
|
concacantium concacantum
|
| Dativ |
concacantibus
|
concacantibus
|
concacantibus
|
| Akkusativ |
concacantes
|
concacantes
|
concacantia
|
| Ablativ |
concacantibus
|
concacantibus
|
concacantibus
|
| Vokativ |
concacantes
|
concacantes
|
concacantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concacatus
|
concacata
|
concacatum
|
| Genitiv |
concacati
|
concacatae
|
concacati
|
| Dativ |
concacato
|
concacatae
|
concacato
|
| Akkusativ |
concacatum
|
concacatam
|
concacatum
|
| Ablativ |
concacato
|
concacata
|
concacato
|
| Vokativ |
concacate
|
concacata
|
concacatum
|
Plural
| Nominativ |
concacati
|
concacatae
|
concacata
|
| Genitiv |
concacatorum
|
concacatarum
|
concacatorum
|
| Dativ |
concacatis
|
concacatis
|
concacatis
|
| Akkusativ |
concacatos
|
concacatas
|
concacata
|
| Ablativ |
concacatis
|
concacatis
|
concacatis
|
| Vokativ |
concacati
|
concacatae
|
concacata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concacaturus
|
concacatura
|
concacaturum
|
| Genitiv |
concacaturi
|
concacaturae
|
concacaturi
|
| Dativ |
concacaturo
|
concacaturae
|
concacaturo
|
| Akkusativ |
concacaturum
|
concacaturam
|
concacaturum
|
| Ablativ |
concacaturo
|
concacatura
|
concacaturo
|
| Vokativ |
concacature
|
concacatura
|
concacaturum
|
Plural
| Nominativ |
concacaturi
|
concacaturae
|
concacatura
|
| Genitiv |
concacaturorum
|
concacaturarum
|
concacaturorum
|
| Dativ |
concacaturis
|
concacaturis
|
concacaturis
|
| Akkusativ |
concacaturos
|
concacaturas
|
concacatura
|
| Ablativ |
concacaturis
|
concacaturis
|
concacaturis
|
| Vokativ |
concacaturi
|
concacaturae
|
concacatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
concacatum
|
concacatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concaco
|
ich verunreinige |
| 2. Person Singular |
concacas
|
du verunreinigst |
| 3. Person Singular |
concacat
|
er/sie/es verunreinigt |
| 1. Person Plural |
concacamus
|
wir verunreinigen |
| 2. Person Plural |
concacatis
|
ihr verunreinigt |
| 3. Person Plural |
concacant
|
sie verunreinigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacor
|
ich werde verunreinigt |
| 2. Person Singular |
concacaris concacare
|
du wirst verunreinigt |
| 3. Person Singular |
concacatur
|
er/sie/es wird verunreinigt |
| 1. Person Plural |
concacamur
|
wir werden verunreinigt |
| 2. Person Plural |
concacamini
|
ihr werdet verunreinigt |
| 3. Person Plural |
concacantur
|
sie werden verunreinigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacem
|
ich verunreinige |
| 2. Person Singular |
concaces
|
du verunreinigest |
| 3. Person Singular |
concacet
|
er/sie/es verunreinige |
| 1. Person Plural |
concacemus
|
wir verunreinigen |
| 2. Person Plural |
concacetis
|
ihr verunreiniget |
| 3. Person Plural |
concacent
|
sie verunreinigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacer
|
ich werde verunreinigt |
| 2. Person Singular |
concaceris concacere
|
du werdest verunreinigt |
| 3. Person Singular |
concacetur
|
er/sie/es werde verunreinigt |
| 1. Person Plural |
concacemur
|
wir werden verunreinigt |
| 2. Person Plural |
concacemini
|
ihr werdet verunreinigt |
| 3. Person Plural |
concacentur
|
sie werden verunreinigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacabam
|
ich verunreinigte |
| 2. Person Singular |
concacabas
|
du verunreinigtest |
| 3. Person Singular |
concacabat
|
er/sie/es verunreinigte |
| 1. Person Plural |
concacabamus
|
wir verunreinigten |
| 2. Person Plural |
concacabatis
|
ihr verunreinigtet |
| 3. Person Plural |
concacabant
|
sie verunreinigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacabar
|
ich wurde verunreinigt |
| 2. Person Singular |
concacabaris concacabare
|
du wurdest verunreinigt |
| 3. Person Singular |
concacabatur
|
er/sie/es wurde verunreinigt |
| 1. Person Plural |
concacabamur
|
wir wurden verunreinigt |
| 2. Person Plural |
concacabamini
|
ihr wurdet verunreinigt |
| 3. Person Plural |
concacabantur
|
sie wurden verunreinigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacarem
|
ich verunreinigte |
| 2. Person Singular |
concacares
|
du verunreinigtest |
| 3. Person Singular |
concacaret
|
er/sie/es verunreinigte |
| 1. Person Plural |
concacaremus
|
wir verunreinigten |
| 2. Person Plural |
concacaretis
|
ihr verunreinigtet |
| 3. Person Plural |
concacarent
|
sie verunreinigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacarer
|
ich würde verunreinigt |
| 2. Person Singular |
concacareris concacarere
|
du würdest verunreinigt |
| 3. Person Singular |
concacaretur
|
er/sie/es würde verunreinigt |
| 1. Person Plural |
concacaremur
|
wir würden verunreinigt |
| 2. Person Plural |
concacaremini
|
ihr würdet verunreinigt |
| 3. Person Plural |
concacarentur
|
sie würden verunreinigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacabo
|
ich werde verunreinigen |
| 2. Person Singular |
concacabis
|
du wirst verunreinigen |
| 3. Person Singular |
concacabit
|
er/sie/es wird verunreinigen |
| 1. Person Plural |
concacabimus
|
wir werden verunreinigen |
| 2. Person Plural |
concacabitis
|
ihr werdet verunreinigen |
| 3. Person Plural |
concacabunt
|
sie werden verunreinigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacabor
|
ich werde verunreinigt |
| 2. Person Singular |
concacaberis concacabere
|
du wirst verunreinigt |
| 3. Person Singular |
concacabitur
|
er/sie/es wird verunreinigt |
| 1. Person Plural |
concacabimur
|
wir werden verunreinigt |
| 2. Person Plural |
concacabimini
|
ihr werdet verunreinigt |
| 3. Person Plural |
concacabuntur
|
sie werden verunreinigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacavi
|
ich habe verunreinigt |
| 2. Person Singular |
concacavisti
|
du hast verunreinigt |
| 3. Person Singular |
concacavit
|
er/sie/es hat verunreinigt |
| 1. Person Plural |
concacavimus
|
wir haben verunreinigt |
| 2. Person Plural |
concacavistis
|
ihr habt verunreinigt |
| 3. Person Plural |
concacaverunt concacavere
|
sie haben verunreinigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacatus sum
|
ich bin verunreinigt worden |
| 2. Person Singular |
concacatus es
|
du bist verunreinigt worden |
| 3. Person Singular |
concacatus est
|
er/sie/es ist verunreinigt worden |
| 1. Person Plural |
concacati sumus
|
wir sind verunreinigt worden |
| 2. Person Plural |
concacati estis
|
ihr seid verunreinigt worden |
| 3. Person Plural |
concacati sunt
|
sie sind verunreinigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacaverim
|
ich habe verunreinigt |
| 2. Person Singular |
concacaveris
|
du habest verunreinigt |
| 3. Person Singular |
concacaverit
|
er/sie/es habe verunreinigt |
| 1. Person Plural |
concacaverimus
|
wir haben verunreinigt |
| 2. Person Plural |
concacaveritis
|
ihr habet verunreinigt |
| 3. Person Plural |
concacaverint
|
sie haben verunreinigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacatus sim
|
ich sei verunreinigt worden |
| 2. Person Singular |
concacatus sis
|
du seiest verunreinigt worden |
| 3. Person Singular |
concacatus sit
|
er/sie/es sei verunreinigt worden |
| 1. Person Plural |
concacati simus
|
wir seien verunreinigt worden |
| 2. Person Plural |
concacati sitis
|
ihr seiet verunreinigt worden |
| 3. Person Plural |
concacati sint
|
sie seien verunreinigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacaveram
|
ich hatte verunreinigt |
| 2. Person Singular |
concacaveras
|
du hattest verunreinigt |
| 3. Person Singular |
concacaverat
|
er/sie/es hatte verunreinigt |
| 1. Person Plural |
concacaveramus
|
wir hatten verunreinigt |
| 2. Person Plural |
concacaveratis
|
ihr hattet verunreinigt |
| 3. Person Plural |
concacaverant
|
sie hatten verunreinigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacatus eram
|
ich war verunreinigt worden |
| 2. Person Singular |
concacatus eras
|
du warst verunreinigt worden |
| 3. Person Singular |
concacatus erat
|
er/sie/es war verunreinigt worden |
| 1. Person Plural |
concacati eramus
|
wir waren verunreinigt worden |
| 2. Person Plural |
concacati eratis
|
ihr warst verunreinigt worden |
| 3. Person Plural |
concacati erant
|
sie waren verunreinigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacavissem
|
ich hätte verunreinigt |
| 2. Person Singular |
concacavisses
|
du hättest verunreinigt |
| 3. Person Singular |
concacavisset
|
er/sie/es hätte verunreinigt |
| 1. Person Plural |
concacavissemus
|
wir hätten verunreinigt |
| 2. Person Plural |
concacavissetis
|
ihr hättet verunreinigt |
| 3. Person Plural |
concacavissent
|
sie hätten verunreinigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacatus essem
|
ich wäre verunreinigt worden |
| 2. Person Singular |
concacatus esses
|
du wärest verunreinigt worden |
| 3. Person Singular |
concacatus esset
|
er/sie/es wäre verunreinigt worden |
| 1. Person Plural |
concacati essemus
|
wir wären verunreinigt worden |
| 2. Person Plural |
concacati essetis
|
ihr wäret verunreinigt worden |
| 3. Person Plural |
concacati essent
|
sie wären verunreinigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concacavero
|
ich werde verunreinigt haben |
| 2. Person Singular |
concacaveris
|
du wirst verunreinigt haben |
| 3. Person Singular |
concacaverit
|
er/sie/es wird verunreinigt haben |
| 1. Person Plural |
concacaverimus
|
wir werden verunreinigt haben |
| 2. Person Plural |
concacaveritis
|
ihr werdet verunreinigt haben |
| 3. Person Plural |
concacaverint
|
sie werden verunreinigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concacatus ero
|
ich werde verunreinigt worden sein |
| 2. Person Singular |
concacatus eris
|
du werdest verunreinigt worden sein |
| 3. Person Singular |
concacatus erit
|
er/sie/es werde verunreinigt worden sein |
| 1. Person Plural |
concacati erimus
|
wir werden verunreinigt worden sein |
| 2. Person Plural |
concacati eritis
|
ihr werdet verunreinigt worden sein |
| 3. Person Plural |
concacati erunt
|
sie werden verunreinigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concacare
|
verunreinigen |
| Vorzeitigkeit |
concacavisse
|
verunreinigt haben |
| Nachzeitigkeit |
concacaturum esse
|
verunreinigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concacari concacarier
|
verunreinigt werden |
| Vorzeitigkeit |
concacatum esse
|
verunreinigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
concacatum iri
|
künftig verunreinigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
concaca
|
verunreinige! |
| 2. Person Plural |
concacate
|
verunreinigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
concacato
|
| 3. Person Singular |
concacato
|
| 2. Person Plural |
concacatote
|
| 3. Person Plural |
concacanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
concacare
|
das Verunreinigen |
| Genitiv |
concacandi
|
des Verunreinigens |
| Dativ |
concacando
|
dem Verunreinigen |
| Akkusativ |
concacandum
|
das Verunreinigen |
| Ablativ |
concacando
|
durch das Verunreinigen |
| Vokativ |
concacande
|
Verunreinigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concacandus
|
concacanda
|
concacandum
|
| Genitiv |
concacandi
|
concacandae
|
concacandi
|
| Dativ |
concacando
|
concacandae
|
concacando
|
| Akkusativ |
concacandum
|
concacandam
|
concacandum
|
| Ablativ |
concacando
|
concacanda
|
concacando
|
| Vokativ |
concacande
|
concacanda
|
concacandum
|
Plural
| Nominativ |
concacandi
|
concacandae
|
concacanda
|
| Genitiv |
concacandorum
|
concacandarum
|
concacandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
concacandos
|
concacandas
|
concacanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
concacandi
|
concacandae
|
concacanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concacans
|
concacans
|
concacans
|
| Genitiv |
concacantis
|
concacantis
|
concacantis
|
| Dativ |
concacanti
|
concacanti
|
concacanti
|
| Akkusativ |
concacantem
|
concacantem
|
concacans
|
| Ablativ |
concacanti concacante
|
concacanti concacante
|
concacanti concacante
|
| Vokativ |
concacans
|
concacans
|
concacans
|
Plural
| Nominativ |
concacantes
|
concacantes
|
concacantia
|
| Genitiv |
concacantium concacantum
|
concacantium concacantum
|
concacantium concacantum
|
| Dativ |
concacantibus
|
concacantibus
|
concacantibus
|
| Akkusativ |
concacantes
|
concacantes
|
concacantia
|
| Ablativ |
concacantibus
|
concacantibus
|
concacantibus
|
| Vokativ |
concacantes
|
concacantes
|
concacantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concacatus
|
concacata
|
concacatum
|
| Genitiv |
concacati
|
concacatae
|
concacati
|
| Dativ |
concacato
|
concacatae
|
concacato
|
| Akkusativ |
concacatum
|
concacatam
|
concacatum
|
| Ablativ |
concacato
|
concacata
|
concacato
|
| Vokativ |
concacate
|
concacata
|
concacatum
|
Plural
| Nominativ |
concacati
|
concacatae
|
concacata
|
| Genitiv |
concacatorum
|
concacatarum
|
concacatorum
|
| Dativ |
concacatis
|
concacatis
|
concacatis
|
| Akkusativ |
concacatos
|
concacatas
|
concacata
|
| Ablativ |
concacatis
|
concacatis
|
concacatis
|
| Vokativ |
concacati
|
concacatae
|
concacata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concacaturus
|
concacatura
|
concacaturum
|
| Genitiv |
concacaturi
|
concacaturae
|
concacaturi
|
| Dativ |
concacaturo
|
concacaturae
|
concacaturo
|
| Akkusativ |
concacaturum
|
concacaturam
|
concacaturum
|
| Ablativ |
concacaturo
|
concacatura
|
concacaturo
|
| Vokativ |
concacature
|
concacatura
|
concacaturum
|
Plural
| Nominativ |
concacaturi
|
concacaturae
|
concacatura
|
| Genitiv |
concacaturorum
|
concacaturarum
|
concacaturorum
|
| Dativ |
concacaturis
|
concacaturis
|
concacaturis
|
| Akkusativ |
concacaturos
|
concacaturas
|
concacatura
|
| Ablativ |
concacaturis
|
concacaturis
|
concacaturis
|
| Vokativ |
concacaturi
|
concacaturae
|
concacatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
concacatum
|
concacatu
|