Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavo
|
ich höhle aus |
| 2. Person Singular |
concavas
|
du höhlst aus |
| 3. Person Singular |
concavat
|
er/sie/es höhlt aus |
| 1. Person Plural |
concavamus
|
wir höhlen aus |
| 2. Person Plural |
concavatis
|
ihr höhlt aus |
| 3. Person Plural |
concavant
|
sie höhlen aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavor
|
ich werde ausgehöhlt |
| 2. Person Singular |
concavaris concavare
|
du wirst ausgehöhlt |
| 3. Person Singular |
concavatur
|
er/sie/es wird ausgehöhlt |
| 1. Person Plural |
concavamur
|
wir werden ausgehöhlt |
| 2. Person Plural |
concavamini
|
ihr werdet ausgehöhlt |
| 3. Person Plural |
concavantur
|
sie werden ausgehöhlt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavem
|
ich höhle aus |
| 2. Person Singular |
concaves
|
du höhlest aus |
| 3. Person Singular |
concavet
|
er/sie/es höhle aus |
| 1. Person Plural |
concavemus
|
wir höhlen aus |
| 2. Person Plural |
concavetis
|
ihr höhlet aus |
| 3. Person Plural |
concavent
|
sie höhlen aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concaver
|
ich werde ausgehöhlt |
| 2. Person Singular |
concaveris concavere
|
du werdest ausgehöhlt |
| 3. Person Singular |
concavetur
|
er/sie/es werde ausgehöhlt |
| 1. Person Plural |
concavemur
|
wir werden ausgehöhlt |
| 2. Person Plural |
concavemini
|
ihr werdet ausgehöhlt |
| 3. Person Plural |
concaventur
|
sie werden ausgehöhlt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavabam
|
ich höhlte aus |
| 2. Person Singular |
concavabas
|
du höhltest aus |
| 3. Person Singular |
concavabat
|
er/sie/es höhlte aus |
| 1. Person Plural |
concavabamus
|
wir höhlten aus |
| 2. Person Plural |
concavabatis
|
ihr höhltet aus |
| 3. Person Plural |
concavabant
|
sie höhlten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavabar
|
ich wurde ausgehöhlt |
| 2. Person Singular |
concavabaris concavabare
|
du wurdest ausgehöhlt |
| 3. Person Singular |
concavabatur
|
er/sie/es wurde ausgehöhlt |
| 1. Person Plural |
concavabamur
|
wir wurden ausgehöhlt |
| 2. Person Plural |
concavabamini
|
ihr wurdet ausgehöhlt |
| 3. Person Plural |
concavabantur
|
sie wurden ausgehöhlt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavarem
|
ich höhlte aus |
| 2. Person Singular |
concavares
|
du höhltest aus |
| 3. Person Singular |
concavaret
|
er/sie/es höhlte aus |
| 1. Person Plural |
concavaremus
|
wir höhlten aus |
| 2. Person Plural |
concavaretis
|
ihr höhltet aus |
| 3. Person Plural |
concavarent
|
sie höhlten aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavarer
|
ich würde ausgehöhlt |
| 2. Person Singular |
concavareris concavarere
|
du würdest ausgehöhlt |
| 3. Person Singular |
concavaretur
|
er/sie/es würde ausgehöhlt |
| 1. Person Plural |
concavaremur
|
wir würden ausgehöhlt |
| 2. Person Plural |
concavaremini
|
ihr würdet ausgehöhlt |
| 3. Person Plural |
concavarentur
|
sie würden ausgehöhlt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavabo
|
ich werde aushöhlen |
| 2. Person Singular |
concavabis
|
du wirst aushöhlen |
| 3. Person Singular |
concavabit
|
er/sie/es wird aushöhlen |
| 1. Person Plural |
concavabimus
|
wir werden aushöhlen |
| 2. Person Plural |
concavabitis
|
ihr werdet aushöhlen |
| 3. Person Plural |
concavabunt
|
sie werden aushöhlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavabor
|
ich werde ausgehöhlt |
| 2. Person Singular |
concavaberis concavabere
|
du wirst ausgehöhlt |
| 3. Person Singular |
concavabitur
|
er/sie/es wird ausgehöhlt |
| 1. Person Plural |
concavabimur
|
wir werden ausgehöhlt |
| 2. Person Plural |
concavabimini
|
ihr werdet ausgehöhlt |
| 3. Person Plural |
concavabuntur
|
sie werden ausgehöhlt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavavi
|
ich habe ausgehöhlt |
| 2. Person Singular |
concavavisti
|
du hast ausgehöhlt |
| 3. Person Singular |
concavavit
|
er/sie/es hat ausgehöhlt |
| 1. Person Plural |
concavavimus
|
wir haben ausgehöhlt |
| 2. Person Plural |
concavavistis
|
ihr habt ausgehöhlt |
| 3. Person Plural |
concavaverunt concavavere
|
sie haben ausgehöhlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavatus sum
|
ich bin ausgehöhlt worden |
| 2. Person Singular |
concavatus es
|
du bist ausgehöhlt worden |
| 3. Person Singular |
concavatus est
|
er/sie/es ist ausgehöhlt worden |
| 1. Person Plural |
concavati sumus
|
wir sind ausgehöhlt worden |
| 2. Person Plural |
concavati estis
|
ihr seid ausgehöhlt worden |
| 3. Person Plural |
concavati sunt
|
sie sind ausgehöhlt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavaverim
|
ich habe ausgehöhlt |
| 2. Person Singular |
concavaveris
|
du habest ausgehöhlt |
| 3. Person Singular |
concavaverit
|
er/sie/es habe ausgehöhlt |
| 1. Person Plural |
concavaverimus
|
wir haben ausgehöhlt |
| 2. Person Plural |
concavaveritis
|
ihr habet ausgehöhlt |
| 3. Person Plural |
concavaverint
|
sie haben ausgehöhlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavatus sim
|
ich sei ausgehöhlt worden |
| 2. Person Singular |
concavatus sis
|
du seiest ausgehöhlt worden |
| 3. Person Singular |
concavatus sit
|
er/sie/es sei ausgehöhlt worden |
| 1. Person Plural |
concavati simus
|
wir seien ausgehöhlt worden |
| 2. Person Plural |
concavati sitis
|
ihr seiet ausgehöhlt worden |
| 3. Person Plural |
concavati sint
|
sie seien ausgehöhlt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavaveram
|
ich hatte ausgehöhlt |
| 2. Person Singular |
concavaveras
|
du hattest ausgehöhlt |
| 3. Person Singular |
concavaverat
|
er/sie/es hatte ausgehöhlt |
| 1. Person Plural |
concavaveramus
|
wir hatten ausgehöhlt |
| 2. Person Plural |
concavaveratis
|
ihr hattet ausgehöhlt |
| 3. Person Plural |
concavaverant
|
sie hatten ausgehöhlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavatus eram
|
ich war ausgehöhlt worden |
| 2. Person Singular |
concavatus eras
|
du warst ausgehöhlt worden |
| 3. Person Singular |
concavatus erat
|
er/sie/es war ausgehöhlt worden |
| 1. Person Plural |
concavati eramus
|
wir waren ausgehöhlt worden |
| 2. Person Plural |
concavati eratis
|
ihr warst ausgehöhlt worden |
| 3. Person Plural |
concavati erant
|
sie waren ausgehöhlt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavavissem
|
ich hätte ausgehöhlt |
| 2. Person Singular |
concavavisses
|
du hättest ausgehöhlt |
| 3. Person Singular |
concavavisset
|
er/sie/es hätte ausgehöhlt |
| 1. Person Plural |
concavavissemus
|
wir hätten ausgehöhlt |
| 2. Person Plural |
concavavissetis
|
ihr hättet ausgehöhlt |
| 3. Person Plural |
concavavissent
|
sie hätten ausgehöhlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavatus essem
|
ich wäre ausgehöhlt worden |
| 2. Person Singular |
concavatus esses
|
du wärest ausgehöhlt worden |
| 3. Person Singular |
concavatus esset
|
er/sie/es wäre ausgehöhlt worden |
| 1. Person Plural |
concavati essemus
|
wir wären ausgehöhlt worden |
| 2. Person Plural |
concavati essetis
|
ihr wäret ausgehöhlt worden |
| 3. Person Plural |
concavati essent
|
sie wären ausgehöhlt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavavero
|
ich werde ausgehöhlt haben |
| 2. Person Singular |
concavaveris
|
du wirst ausgehöhlt haben |
| 3. Person Singular |
concavaverit
|
er/sie/es wird ausgehöhlt haben |
| 1. Person Plural |
concavaverimus
|
wir werden ausgehöhlt haben |
| 2. Person Plural |
concavaveritis
|
ihr werdet ausgehöhlt haben |
| 3. Person Plural |
concavaverint
|
sie werden ausgehöhlt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavatus ero
|
ich werde ausgehöhlt worden sein |
| 2. Person Singular |
concavatus eris
|
du werdest ausgehöhlt worden sein |
| 3. Person Singular |
concavatus erit
|
er/sie/es werde ausgehöhlt worden sein |
| 1. Person Plural |
concavati erimus
|
wir werden ausgehöhlt worden sein |
| 2. Person Plural |
concavati eritis
|
ihr werdet ausgehöhlt worden sein |
| 3. Person Plural |
concavati erunt
|
sie werden ausgehöhlt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concavare
|
aushöhlen |
| Vorzeitigkeit |
concavavisse
|
ausgehöhlt haben |
| Nachzeitigkeit |
concavaturum esse
|
aushöhlen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concavari concavarier
|
ausgehöhlt werden |
| Vorzeitigkeit |
concavatum esse
|
ausgehöhlt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
concavatum iri
|
künftig ausgehöhlt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
concava
|
höhle aus! |
| 2. Person Plural |
concavate
|
höhlt aus! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
concavato
|
| 3. Person Singular |
concavato
|
| 2. Person Plural |
concavatote
|
| 3. Person Plural |
concavanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
concavare
|
das Aushöhlen |
| Genitiv |
concavandi
|
des Aushöhlens |
| Dativ |
concavando
|
dem Aushöhlen |
| Akkusativ |
concavandum
|
das Aushöhlen |
| Ablativ |
concavando
|
durch das Aushöhlen |
| Vokativ |
concavande
|
Aushöhlen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concavandus
|
concavanda
|
concavandum
|
| Genitiv |
concavandi
|
concavandae
|
concavandi
|
| Dativ |
concavando
|
concavandae
|
concavando
|
| Akkusativ |
concavandum
|
concavandam
|
concavandum
|
| Ablativ |
concavando
|
concavanda
|
concavando
|
| Vokativ |
concavande
|
concavanda
|
concavandum
|
Plural
| Nominativ |
concavandi
|
concavandae
|
concavanda
|
| Genitiv |
concavandorum
|
concavandarum
|
concavandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
concavandos
|
concavandas
|
concavanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
concavandi
|
concavandae
|
concavanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concavans
|
concavans
|
concavans
|
| Genitiv |
concavantis
|
concavantis
|
concavantis
|
| Dativ |
concavanti
|
concavanti
|
concavanti
|
| Akkusativ |
concavantem
|
concavantem
|
concavans
|
| Ablativ |
concavanti concavante
|
concavanti concavante
|
concavanti concavante
|
| Vokativ |
concavans
|
concavans
|
concavans
|
Plural
| Nominativ |
concavantes
|
concavantes
|
concavantia
|
| Genitiv |
concavantium concavantum
|
concavantium concavantum
|
concavantium concavantum
|
| Dativ |
concavantibus
|
concavantibus
|
concavantibus
|
| Akkusativ |
concavantes
|
concavantes
|
concavantia
|
| Ablativ |
concavantibus
|
concavantibus
|
concavantibus
|
| Vokativ |
concavantes
|
concavantes
|
concavantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concavatus
|
concavata
|
concavatum
|
| Genitiv |
concavati
|
concavatae
|
concavati
|
| Dativ |
concavato
|
concavatae
|
concavato
|
| Akkusativ |
concavatum
|
concavatam
|
concavatum
|
| Ablativ |
concavato
|
concavata
|
concavato
|
| Vokativ |
concavate
|
concavata
|
concavatum
|
Plural
| Nominativ |
concavati
|
concavatae
|
concavata
|
| Genitiv |
concavatorum
|
concavatarum
|
concavatorum
|
| Dativ |
concavatis
|
concavatis
|
concavatis
|
| Akkusativ |
concavatos
|
concavatas
|
concavata
|
| Ablativ |
concavatis
|
concavatis
|
concavatis
|
| Vokativ |
concavati
|
concavatae
|
concavata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concavaturus
|
concavatura
|
concavaturum
|
| Genitiv |
concavaturi
|
concavaturae
|
concavaturi
|
| Dativ |
concavaturo
|
concavaturae
|
concavaturo
|
| Akkusativ |
concavaturum
|
concavaturam
|
concavaturum
|
| Ablativ |
concavaturo
|
concavatura
|
concavaturo
|
| Vokativ |
concavature
|
concavatura
|
concavaturum
|
Plural
| Nominativ |
concavaturi
|
concavaturae
|
concavatura
|
| Genitiv |
concavaturorum
|
concavaturarum
|
concavaturorum
|
| Dativ |
concavaturis
|
concavaturis
|
concavaturis
|
| Akkusativ |
concavaturos
|
concavaturas
|
concavatura
|
| Ablativ |
concavaturis
|
concavaturis
|
concavaturis
|
| Vokativ |
concavaturi
|
concavaturae
|
concavatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
concavatum
|
concavatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavo
|
ich krümme |
| 2. Person Singular |
concavas
|
du krümmst |
| 3. Person Singular |
concavat
|
er/sie/es krümmt |
| 1. Person Plural |
concavamus
|
wir krümmen |
| 2. Person Plural |
concavatis
|
ihr krümmt |
| 3. Person Plural |
concavant
|
sie krümmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavor
|
ich werde gekrümmt |
| 2. Person Singular |
concavaris concavare
|
du wirst gekrümmt |
| 3. Person Singular |
concavatur
|
er/sie/es wird gekrümmt |
| 1. Person Plural |
concavamur
|
wir werden gekrümmt |
| 2. Person Plural |
concavamini
|
ihr werdet gekrümmt |
| 3. Person Plural |
concavantur
|
sie werden gekrümmt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavem
|
ich krümme |
| 2. Person Singular |
concaves
|
du krümmest |
| 3. Person Singular |
concavet
|
er/sie/es krümme |
| 1. Person Plural |
concavemus
|
wir krümmen |
| 2. Person Plural |
concavetis
|
ihr krümmet |
| 3. Person Plural |
concavent
|
sie krümmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concaver
|
ich werde gekrümmt |
| 2. Person Singular |
concaveris concavere
|
du werdest gekrümmt |
| 3. Person Singular |
concavetur
|
er/sie/es werde gekrümmt |
| 1. Person Plural |
concavemur
|
wir werden gekrümmt |
| 2. Person Plural |
concavemini
|
ihr werdet gekrümmt |
| 3. Person Plural |
concaventur
|
sie werden gekrümmt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavabam
|
ich krümmte |
| 2. Person Singular |
concavabas
|
du krümmtest |
| 3. Person Singular |
concavabat
|
er/sie/es krümmte |
| 1. Person Plural |
concavabamus
|
wir krümmten |
| 2. Person Plural |
concavabatis
|
ihr krümmtet |
| 3. Person Plural |
concavabant
|
sie krümmten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavabar
|
ich wurde gekrümmt |
| 2. Person Singular |
concavabaris concavabare
|
du wurdest gekrümmt |
| 3. Person Singular |
concavabatur
|
er/sie/es wurde gekrümmt |
| 1. Person Plural |
concavabamur
|
wir wurden gekrümmt |
| 2. Person Plural |
concavabamini
|
ihr wurdet gekrümmt |
| 3. Person Plural |
concavabantur
|
sie wurden gekrümmt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavarem
|
ich krümmte |
| 2. Person Singular |
concavares
|
du krümmtest |
| 3. Person Singular |
concavaret
|
er/sie/es krümmte |
| 1. Person Plural |
concavaremus
|
wir krümmten |
| 2. Person Plural |
concavaretis
|
ihr krümmtet |
| 3. Person Plural |
concavarent
|
sie krümmten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavarer
|
ich würde gekrümmt |
| 2. Person Singular |
concavareris concavarere
|
du würdest gekrümmt |
| 3. Person Singular |
concavaretur
|
er/sie/es würde gekrümmt |
| 1. Person Plural |
concavaremur
|
wir würden gekrümmt |
| 2. Person Plural |
concavaremini
|
ihr würdet gekrümmt |
| 3. Person Plural |
concavarentur
|
sie würden gekrümmt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavabo
|
ich werde krümmen |
| 2. Person Singular |
concavabis
|
du wirst krümmen |
| 3. Person Singular |
concavabit
|
er/sie/es wird krümmen |
| 1. Person Plural |
concavabimus
|
wir werden krümmen |
| 2. Person Plural |
concavabitis
|
ihr werdet krümmen |
| 3. Person Plural |
concavabunt
|
sie werden krümmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavabor
|
ich werde gekrümmt |
| 2. Person Singular |
concavaberis concavabere
|
du wirst gekrümmt |
| 3. Person Singular |
concavabitur
|
er/sie/es wird gekrümmt |
| 1. Person Plural |
concavabimur
|
wir werden gekrümmt |
| 2. Person Plural |
concavabimini
|
ihr werdet gekrümmt |
| 3. Person Plural |
concavabuntur
|
sie werden gekrümmt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavavi
|
ich habe gekrümmt |
| 2. Person Singular |
concavavisti
|
du hast gekrümmt |
| 3. Person Singular |
concavavit
|
er/sie/es hat gekrümmt |
| 1. Person Plural |
concavavimus
|
wir haben gekrümmt |
| 2. Person Plural |
concavavistis
|
ihr habt gekrümmt |
| 3. Person Plural |
concavaverunt concavavere
|
sie haben gekrümmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavatus sum
|
ich bin gekrümmt worden |
| 2. Person Singular |
concavatus es
|
du bist gekrümmt worden |
| 3. Person Singular |
concavatus est
|
er/sie/es ist gekrümmt worden |
| 1. Person Plural |
concavati sumus
|
wir sind gekrümmt worden |
| 2. Person Plural |
concavati estis
|
ihr seid gekrümmt worden |
| 3. Person Plural |
concavati sunt
|
sie sind gekrümmt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavaverim
|
ich habe gekrümmt |
| 2. Person Singular |
concavaveris
|
du habest gekrümmt |
| 3. Person Singular |
concavaverit
|
er/sie/es habe gekrümmt |
| 1. Person Plural |
concavaverimus
|
wir haben gekrümmt |
| 2. Person Plural |
concavaveritis
|
ihr habet gekrümmt |
| 3. Person Plural |
concavaverint
|
sie haben gekrümmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavatus sim
|
ich sei gekrümmt worden |
| 2. Person Singular |
concavatus sis
|
du seiest gekrümmt worden |
| 3. Person Singular |
concavatus sit
|
er/sie/es sei gekrümmt worden |
| 1. Person Plural |
concavati simus
|
wir seien gekrümmt worden |
| 2. Person Plural |
concavati sitis
|
ihr seiet gekrümmt worden |
| 3. Person Plural |
concavati sint
|
sie seien gekrümmt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavaveram
|
ich hatte gekrümmt |
| 2. Person Singular |
concavaveras
|
du hattest gekrümmt |
| 3. Person Singular |
concavaverat
|
er/sie/es hatte gekrümmt |
| 1. Person Plural |
concavaveramus
|
wir hatten gekrümmt |
| 2. Person Plural |
concavaveratis
|
ihr hattet gekrümmt |
| 3. Person Plural |
concavaverant
|
sie hatten gekrümmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavatus eram
|
ich war gekrümmt worden |
| 2. Person Singular |
concavatus eras
|
du warst gekrümmt worden |
| 3. Person Singular |
concavatus erat
|
er/sie/es war gekrümmt worden |
| 1. Person Plural |
concavati eramus
|
wir waren gekrümmt worden |
| 2. Person Plural |
concavati eratis
|
ihr warst gekrümmt worden |
| 3. Person Plural |
concavati erant
|
sie waren gekrümmt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavavissem
|
ich hätte gekrümmt |
| 2. Person Singular |
concavavisses
|
du hättest gekrümmt |
| 3. Person Singular |
concavavisset
|
er/sie/es hätte gekrümmt |
| 1. Person Plural |
concavavissemus
|
wir hätten gekrümmt |
| 2. Person Plural |
concavavissetis
|
ihr hättet gekrümmt |
| 3. Person Plural |
concavavissent
|
sie hätten gekrümmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavatus essem
|
ich wäre gekrümmt worden |
| 2. Person Singular |
concavatus esses
|
du wärest gekrümmt worden |
| 3. Person Singular |
concavatus esset
|
er/sie/es wäre gekrümmt worden |
| 1. Person Plural |
concavati essemus
|
wir wären gekrümmt worden |
| 2. Person Plural |
concavati essetis
|
ihr wäret gekrümmt worden |
| 3. Person Plural |
concavati essent
|
sie wären gekrümmt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concavavero
|
ich werde gekrümmt haben |
| 2. Person Singular |
concavaveris
|
du wirst gekrümmt haben |
| 3. Person Singular |
concavaverit
|
er/sie/es wird gekrümmt haben |
| 1. Person Plural |
concavaverimus
|
wir werden gekrümmt haben |
| 2. Person Plural |
concavaveritis
|
ihr werdet gekrümmt haben |
| 3. Person Plural |
concavaverint
|
sie werden gekrümmt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concavatus ero
|
ich werde gekrümmt worden sein |
| 2. Person Singular |
concavatus eris
|
du werdest gekrümmt worden sein |
| 3. Person Singular |
concavatus erit
|
er/sie/es werde gekrümmt worden sein |
| 1. Person Plural |
concavati erimus
|
wir werden gekrümmt worden sein |
| 2. Person Plural |
concavati eritis
|
ihr werdet gekrümmt worden sein |
| 3. Person Plural |
concavati erunt
|
sie werden gekrümmt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concavare
|
krümmen |
| Vorzeitigkeit |
concavavisse
|
gekrümmt haben |
| Nachzeitigkeit |
concavaturum esse
|
krümmen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concavari concavarier
|
gekrümmt werden |
| Vorzeitigkeit |
concavatum esse
|
gekrümmt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
concavatum iri
|
künftig gekrümmt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
concava
|
krümme! |
| 2. Person Plural |
concavate
|
krümmt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
concavato
|
| 3. Person Singular |
concavato
|
| 2. Person Plural |
concavatote
|
| 3. Person Plural |
concavanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
concavare
|
das Krümmen |
| Genitiv |
concavandi
|
des Krümmens |
| Dativ |
concavando
|
dem Krümmen |
| Akkusativ |
concavandum
|
das Krümmen |
| Ablativ |
concavando
|
durch das Krümmen |
| Vokativ |
concavande
|
Krümmen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concavandus
|
concavanda
|
concavandum
|
| Genitiv |
concavandi
|
concavandae
|
concavandi
|
| Dativ |
concavando
|
concavandae
|
concavando
|
| Akkusativ |
concavandum
|
concavandam
|
concavandum
|
| Ablativ |
concavando
|
concavanda
|
concavando
|
| Vokativ |
concavande
|
concavanda
|
concavandum
|
Plural
| Nominativ |
concavandi
|
concavandae
|
concavanda
|
| Genitiv |
concavandorum
|
concavandarum
|
concavandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
concavandos
|
concavandas
|
concavanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
concavandi
|
concavandae
|
concavanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concavans
|
concavans
|
concavans
|
| Genitiv |
concavantis
|
concavantis
|
concavantis
|
| Dativ |
concavanti
|
concavanti
|
concavanti
|
| Akkusativ |
concavantem
|
concavantem
|
concavans
|
| Ablativ |
concavanti concavante
|
concavanti concavante
|
concavanti concavante
|
| Vokativ |
concavans
|
concavans
|
concavans
|
Plural
| Nominativ |
concavantes
|
concavantes
|
concavantia
|
| Genitiv |
concavantium concavantum
|
concavantium concavantum
|
concavantium concavantum
|
| Dativ |
concavantibus
|
concavantibus
|
concavantibus
|
| Akkusativ |
concavantes
|
concavantes
|
concavantia
|
| Ablativ |
concavantibus
|
concavantibus
|
concavantibus
|
| Vokativ |
concavantes
|
concavantes
|
concavantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concavatus
|
concavata
|
concavatum
|
| Genitiv |
concavati
|
concavatae
|
concavati
|
| Dativ |
concavato
|
concavatae
|
concavato
|
| Akkusativ |
concavatum
|
concavatam
|
concavatum
|
| Ablativ |
concavato
|
concavata
|
concavato
|
| Vokativ |
concavate
|
concavata
|
concavatum
|
Plural
| Nominativ |
concavati
|
concavatae
|
concavata
|
| Genitiv |
concavatorum
|
concavatarum
|
concavatorum
|
| Dativ |
concavatis
|
concavatis
|
concavatis
|
| Akkusativ |
concavatos
|
concavatas
|
concavata
|
| Ablativ |
concavatis
|
concavatis
|
concavatis
|
| Vokativ |
concavati
|
concavatae
|
concavata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concavaturus
|
concavatura
|
concavaturum
|
| Genitiv |
concavaturi
|
concavaturae
|
concavaturi
|
| Dativ |
concavaturo
|
concavaturae
|
concavaturo
|
| Akkusativ |
concavaturum
|
concavaturam
|
concavaturum
|
| Ablativ |
concavaturo
|
concavatura
|
concavaturo
|
| Vokativ |
concavature
|
concavatura
|
concavaturum
|
Plural
| Nominativ |
concavaturi
|
concavaturae
|
concavatura
|
| Genitiv |
concavaturorum
|
concavaturarum
|
concavaturorum
|
| Dativ |
concavaturis
|
concavaturis
|
concavaturis
|
| Akkusativ |
concavaturos
|
concavaturas
|
concavatura
|
| Ablativ |
concavaturis
|
concavaturis
|
concavaturis
|
| Vokativ |
concavaturi
|
concavaturae
|
concavatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
concavatum
|
concavatu
|