| Latein | Typ | Geschlecht | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|---|
| conciliatura | Nomen | Femininum | A-Deklination | Grundform | Kuppelei |
| conciliatura | Nomen | Femininum | A-Deklination | Nominativ Singular von conciliatura | die Kuppelei |
| conciliatura | Nomen | Femininum | A-Deklination | Vokativ Singular von conciliatura | Kuppelei! |
| conciliatura | Nomen | Femininum | A-Deklination | Ablativ Singular von conciliatura | durch die Kuppelei |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | conciliatura |
die Kuppelei |
| Genitiv | conciliaturae conciliaturai |
der Kuppelei |
| Dativ | conciliaturae conciliaturai |
der Kuppelei |
| Akkusativ | conciliaturam |
die Kuppelei |
| Ablativ | conciliatura conciliaturad |
durch die Kuppelei |
| Vokativ | conciliatura |
Kuppelei! |
| Lokativ | conciliaturae |
Kuppelei als Ortsangabe |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | conciliaturae |
die Kuppeleien |
| Genitiv | conciliaturarum conciliaturum |
der Kuppeleien |
| Dativ | conciliaturis conciliaturabus |
den Kuppeleien |
| Akkusativ | conciliaturas |
die Kuppeleien |
| Ablativ | conciliaturis conciliaturabus |
mit den Kuppeleien |
| Vokativ | conciliaturae |
Kuppeleien! |
| Lokativ | conciliaturis |
Kuppeleien als Ortsangabe |