Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilo
|
ich fange |
| 2. Person Singular |
concipilas
|
du fängst |
| 3. Person Singular |
concipilat
|
er/sie/es fängt |
| 1. Person Plural |
concipilamus
|
wir fangen |
| 2. Person Plural |
concipilatis
|
ihr fangt |
| 3. Person Plural |
concipilant
|
sie fangen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilor
|
ich werde gefangen |
| 2. Person Singular |
concipilaris concipilare
|
du wirst gefangen |
| 3. Person Singular |
concipilatur
|
er/sie/es wird gefangen |
| 1. Person Plural |
concipilamur
|
wir werden gefangen |
| 2. Person Plural |
concipilamini
|
ihr werdet gefangen |
| 3. Person Plural |
concipilantur
|
sie werden gefangen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilem
|
ich fange |
| 2. Person Singular |
concipiles
|
du fangest |
| 3. Person Singular |
concipilet
|
er/sie/es fange |
| 1. Person Plural |
concipilemus
|
wir fangen |
| 2. Person Plural |
concipiletis
|
ihr fanget |
| 3. Person Plural |
concipilent
|
sie fangen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipiler
|
ich werde gefangen |
| 2. Person Singular |
concipileris concipilere
|
du werdest gefangen |
| 3. Person Singular |
concipiletur
|
er/sie/es werde gefangen |
| 1. Person Plural |
concipilemur
|
wir werden gefangen |
| 2. Person Plural |
concipilemini
|
ihr werdet gefangen |
| 3. Person Plural |
concipilentur
|
sie werden gefangen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabam
|
ich fing; fieng |
| 2. Person Singular |
concipilabas
|
du fingst; fiengst |
| 3. Person Singular |
concipilabat
|
er/sie/es fing; fieng |
| 1. Person Plural |
concipilabamus
|
wir fingen; fiengen |
| 2. Person Plural |
concipilabatis
|
ihr fingt; fiengt |
| 3. Person Plural |
concipilabant
|
sie fingen; fiengen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabar
|
ich wurde gefangen |
| 2. Person Singular |
concipilabaris concipilabare
|
du wurdest gefangen |
| 3. Person Singular |
concipilabatur
|
er/sie/es wurde gefangen |
| 1. Person Plural |
concipilabamur
|
wir wurden gefangen |
| 2. Person Plural |
concipilabamini
|
ihr wurdet gefangen |
| 3. Person Plural |
concipilabantur
|
sie wurden gefangen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilarem
|
ich finge |
| 2. Person Singular |
concipilares
|
du fingest |
| 3. Person Singular |
concipilaret
|
er/sie/es finge |
| 1. Person Plural |
concipilaremus
|
wir fingen |
| 2. Person Plural |
concipilaretis
|
ihr finget |
| 3. Person Plural |
concipilarent
|
sie fingen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilarer
|
ich würde gefangen |
| 2. Person Singular |
concipilareris concipilarere
|
du würdest gefangen |
| 3. Person Singular |
concipilaretur
|
er/sie/es würde gefangen |
| 1. Person Plural |
concipilaremur
|
wir würden gefangen |
| 2. Person Plural |
concipilaremini
|
ihr würdet gefangen |
| 3. Person Plural |
concipilarentur
|
sie würden gefangen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabo
|
ich werde fangen |
| 2. Person Singular |
concipilabis
|
du wirst fangen |
| 3. Person Singular |
concipilabit
|
er/sie/es wird fangen |
| 1. Person Plural |
concipilabimus
|
wir werden fangen |
| 2. Person Plural |
concipilabitis
|
ihr werdet fangen |
| 3. Person Plural |
concipilabunt
|
sie werden fangen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabor
|
ich werde gefangen |
| 2. Person Singular |
concipilaberis concipilabere
|
du wirst gefangen |
| 3. Person Singular |
concipilabitur
|
er/sie/es wird gefangen |
| 1. Person Plural |
concipilabimur
|
wir werden gefangen |
| 2. Person Plural |
concipilabimini
|
ihr werdet gefangen |
| 3. Person Plural |
concipilabuntur
|
sie werden gefangen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilavi
|
ich habe gefangen |
| 2. Person Singular |
concipilavisti
|
du hast gefangen |
| 3. Person Singular |
concipilavit
|
er/sie/es hat gefangen |
| 1. Person Plural |
concipilavimus
|
wir haben gefangen |
| 2. Person Plural |
concipilavistis
|
ihr habt gefangen |
| 3. Person Plural |
concipilaverunt concipilavere
|
sie haben gefangen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus sum
|
ich bin gefangen worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus es
|
du bist gefangen worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus est
|
er/sie/es ist gefangen worden |
| 1. Person Plural |
concipilati sumus
|
wir sind gefangen worden |
| 2. Person Plural |
concipilati estis
|
ihr seid gefangen worden |
| 3. Person Plural |
concipilati sunt
|
sie sind gefangen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilaverim
|
ich habe gefangen |
| 2. Person Singular |
concipilaveris
|
du habest gefangen |
| 3. Person Singular |
concipilaverit
|
er/sie/es habe gefangen |
| 1. Person Plural |
concipilaverimus
|
wir haben gefangen |
| 2. Person Plural |
concipilaveritis
|
ihr habet gefangen |
| 3. Person Plural |
concipilaverint
|
sie haben gefangen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus sim
|
ich sei gefangen worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus sis
|
du seiest gefangen worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus sit
|
er/sie/es sei gefangen worden |
| 1. Person Plural |
concipilati simus
|
wir seien gefangen worden |
| 2. Person Plural |
concipilati sitis
|
ihr seiet gefangen worden |
| 3. Person Plural |
concipilati sint
|
sie seien gefangen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilaveram
|
ich hatte gefangen |
| 2. Person Singular |
concipilaveras
|
du hattest gefangen |
| 3. Person Singular |
concipilaverat
|
er/sie/es hatte gefangen |
| 1. Person Plural |
concipilaveramus
|
wir hatten gefangen |
| 2. Person Plural |
concipilaveratis
|
ihr hattet gefangen |
| 3. Person Plural |
concipilaverant
|
sie hatten gefangen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus eram
|
ich war gefangen worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus eras
|
du warst gefangen worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus erat
|
er/sie/es war gefangen worden |
| 1. Person Plural |
concipilati eramus
|
wir waren gefangen worden |
| 2. Person Plural |
concipilati eratis
|
ihr warst gefangen worden |
| 3. Person Plural |
concipilati erant
|
sie waren gefangen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilavissem
|
ich hätte gefangen |
| 2. Person Singular |
concipilavisses
|
du hättest gefangen |
| 3. Person Singular |
concipilavisset
|
er/sie/es hätte gefangen |
| 1. Person Plural |
concipilavissemus
|
wir hätten gefangen |
| 2. Person Plural |
concipilavissetis
|
ihr hättet gefangen |
| 3. Person Plural |
concipilavissent
|
sie hätten gefangen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus essem
|
ich wäre gefangen worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus esses
|
du wärest gefangen worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus esset
|
er/sie/es wäre gefangen worden |
| 1. Person Plural |
concipilati essemus
|
wir wären gefangen worden |
| 2. Person Plural |
concipilati essetis
|
ihr wäret gefangen worden |
| 3. Person Plural |
concipilati essent
|
sie wären gefangen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilavero
|
ich werde gefangen haben |
| 2. Person Singular |
concipilaveris
|
du wirst gefangen haben |
| 3. Person Singular |
concipilaverit
|
er/sie/es wird gefangen haben |
| 1. Person Plural |
concipilaverimus
|
wir werden gefangen haben |
| 2. Person Plural |
concipilaveritis
|
ihr werdet gefangen haben |
| 3. Person Plural |
concipilaverint
|
sie werden gefangen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus ero
|
ich werde gefangen worden sein |
| 2. Person Singular |
concipilatus eris
|
du werdest gefangen worden sein |
| 3. Person Singular |
concipilatus erit
|
er/sie/es werde gefangen worden sein |
| 1. Person Plural |
concipilati erimus
|
wir werden gefangen worden sein |
| 2. Person Plural |
concipilati eritis
|
ihr werdet gefangen worden sein |
| 3. Person Plural |
concipilati erunt
|
sie werden gefangen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concipilare
|
fangen |
| Vorzeitigkeit |
concipilavisse
|
gefangen haben |
| Nachzeitigkeit |
concipilaturum esse
|
fangen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concipilari concipilarier
|
gefangen werden |
| Vorzeitigkeit |
concipilatum esse
|
gefangen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
concipilatum iri
|
künftig gefangen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
concipila
|
fange; fang! |
| 2. Person Plural |
concipilate
|
fangt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
concipilato
|
| 3. Person Singular |
concipilato
|
| 2. Person Plural |
concipilatote
|
| 3. Person Plural |
concipilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
concipilare
|
das Fangen |
| Genitiv |
concipilandi
|
des Fangens |
| Dativ |
concipilando
|
dem Fangen |
| Akkusativ |
concipilandum
|
das Fangen |
| Ablativ |
concipilando
|
durch das Fangen |
| Vokativ |
concipilande
|
Fangen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilandus
|
concipilanda
|
concipilandum
|
| Genitiv |
concipilandi
|
concipilandae
|
concipilandi
|
| Dativ |
concipilando
|
concipilandae
|
concipilando
|
| Akkusativ |
concipilandum
|
concipilandam
|
concipilandum
|
| Ablativ |
concipilando
|
concipilanda
|
concipilando
|
| Vokativ |
concipilande
|
concipilanda
|
concipilandum
|
Plural
| Nominativ |
concipilandi
|
concipilandae
|
concipilanda
|
| Genitiv |
concipilandorum
|
concipilandarum
|
concipilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
concipilandos
|
concipilandas
|
concipilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
concipilandi
|
concipilandae
|
concipilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilans
|
concipilans
|
concipilans
|
| Genitiv |
concipilantis
|
concipilantis
|
concipilantis
|
| Dativ |
concipilanti
|
concipilanti
|
concipilanti
|
| Akkusativ |
concipilantem
|
concipilantem
|
concipilans
|
| Ablativ |
concipilanti concipilante
|
concipilanti concipilante
|
concipilanti concipilante
|
| Vokativ |
concipilans
|
concipilans
|
concipilans
|
Plural
| Nominativ |
concipilantes
|
concipilantes
|
concipilantia
|
| Genitiv |
concipilantium concipilantum
|
concipilantium concipilantum
|
concipilantium concipilantum
|
| Dativ |
concipilantibus
|
concipilantibus
|
concipilantibus
|
| Akkusativ |
concipilantes
|
concipilantes
|
concipilantia
|
| Ablativ |
concipilantibus
|
concipilantibus
|
concipilantibus
|
| Vokativ |
concipilantes
|
concipilantes
|
concipilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilatus
|
concipilata
|
concipilatum
|
| Genitiv |
concipilati
|
concipilatae
|
concipilati
|
| Dativ |
concipilato
|
concipilatae
|
concipilato
|
| Akkusativ |
concipilatum
|
concipilatam
|
concipilatum
|
| Ablativ |
concipilato
|
concipilata
|
concipilato
|
| Vokativ |
concipilate
|
concipilata
|
concipilatum
|
Plural
| Nominativ |
concipilati
|
concipilatae
|
concipilata
|
| Genitiv |
concipilatorum
|
concipilatarum
|
concipilatorum
|
| Dativ |
concipilatis
|
concipilatis
|
concipilatis
|
| Akkusativ |
concipilatos
|
concipilatas
|
concipilata
|
| Ablativ |
concipilatis
|
concipilatis
|
concipilatis
|
| Vokativ |
concipilati
|
concipilatae
|
concipilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilaturus
|
concipilatura
|
concipilaturum
|
| Genitiv |
concipilaturi
|
concipilaturae
|
concipilaturi
|
| Dativ |
concipilaturo
|
concipilaturae
|
concipilaturo
|
| Akkusativ |
concipilaturum
|
concipilaturam
|
concipilaturum
|
| Ablativ |
concipilaturo
|
concipilatura
|
concipilaturo
|
| Vokativ |
concipilature
|
concipilatura
|
concipilaturum
|
Plural
| Nominativ |
concipilaturi
|
concipilaturae
|
concipilatura
|
| Genitiv |
concipilaturorum
|
concipilaturarum
|
concipilaturorum
|
| Dativ |
concipilaturis
|
concipilaturis
|
concipilaturis
|
| Akkusativ |
concipilaturos
|
concipilaturas
|
concipilatura
|
| Ablativ |
concipilaturis
|
concipilaturis
|
concipilaturis
|
| Vokativ |
concipilaturi
|
concipilaturae
|
concipilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
concipilatum
|
concipilatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilo
|
ich nehme |
| 2. Person Singular |
concipilas
|
du nimmst |
| 3. Person Singular |
concipilat
|
er/sie/es nimmt |
| 1. Person Plural |
concipilamus
|
wir nehmen |
| 2. Person Plural |
concipilatis
|
ihr nehmt |
| 3. Person Plural |
concipilant
|
sie nehmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilor
|
ich werde genommen |
| 2. Person Singular |
concipilaris concipilare
|
du wirst genommen |
| 3. Person Singular |
concipilatur
|
er/sie/es wird genommen |
| 1. Person Plural |
concipilamur
|
wir werden genommen |
| 2. Person Plural |
concipilamini
|
ihr werdet genommen |
| 3. Person Plural |
concipilantur
|
sie werden genommen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilem
|
ich nehme |
| 2. Person Singular |
concipiles
|
du nehmest |
| 3. Person Singular |
concipilet
|
er/sie/es nehme |
| 1. Person Plural |
concipilemus
|
wir nehmen |
| 2. Person Plural |
concipiletis
|
ihr nehmet |
| 3. Person Plural |
concipilent
|
sie nehmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipiler
|
ich werde genommen |
| 2. Person Singular |
concipileris concipilere
|
du werdest genommen |
| 3. Person Singular |
concipiletur
|
er/sie/es werde genommen |
| 1. Person Plural |
concipilemur
|
wir werden genommen |
| 2. Person Plural |
concipilemini
|
ihr werdet genommen |
| 3. Person Plural |
concipilentur
|
sie werden genommen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabam
|
ich nahm |
| 2. Person Singular |
concipilabas
|
du nahmst |
| 3. Person Singular |
concipilabat
|
er/sie/es nahm |
| 1. Person Plural |
concipilabamus
|
wir nahmen |
| 2. Person Plural |
concipilabatis
|
ihr nahmt |
| 3. Person Plural |
concipilabant
|
sie nahmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabar
|
ich wurde genommen |
| 2. Person Singular |
concipilabaris concipilabare
|
du wurdest genommen |
| 3. Person Singular |
concipilabatur
|
er/sie/es wurde genommen |
| 1. Person Plural |
concipilabamur
|
wir wurden genommen |
| 2. Person Plural |
concipilabamini
|
ihr wurdet genommen |
| 3. Person Plural |
concipilabantur
|
sie wurden genommen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilarem
|
ich nähme |
| 2. Person Singular |
concipilares
|
du nähmest |
| 3. Person Singular |
concipilaret
|
er/sie/es nähme |
| 1. Person Plural |
concipilaremus
|
wir nähmen |
| 2. Person Plural |
concipilaretis
|
ihr nähmet |
| 3. Person Plural |
concipilarent
|
sie nähmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilarer
|
ich würde genommen |
| 2. Person Singular |
concipilareris concipilarere
|
du würdest genommen |
| 3. Person Singular |
concipilaretur
|
er/sie/es würde genommen |
| 1. Person Plural |
concipilaremur
|
wir würden genommen |
| 2. Person Plural |
concipilaremini
|
ihr würdet genommen |
| 3. Person Plural |
concipilarentur
|
sie würden genommen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabo
|
ich werde nehmen |
| 2. Person Singular |
concipilabis
|
du wirst nehmen |
| 3. Person Singular |
concipilabit
|
er/sie/es wird nehmen |
| 1. Person Plural |
concipilabimus
|
wir werden nehmen |
| 2. Person Plural |
concipilabitis
|
ihr werdet nehmen |
| 3. Person Plural |
concipilabunt
|
sie werden nehmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabor
|
ich werde genommen |
| 2. Person Singular |
concipilaberis concipilabere
|
du wirst genommen |
| 3. Person Singular |
concipilabitur
|
er/sie/es wird genommen |
| 1. Person Plural |
concipilabimur
|
wir werden genommen |
| 2. Person Plural |
concipilabimini
|
ihr werdet genommen |
| 3. Person Plural |
concipilabuntur
|
sie werden genommen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilavi
|
ich habe genommen |
| 2. Person Singular |
concipilavisti
|
du hast genommen |
| 3. Person Singular |
concipilavit
|
er/sie/es hat genommen |
| 1. Person Plural |
concipilavimus
|
wir haben genommen |
| 2. Person Plural |
concipilavistis
|
ihr habt genommen |
| 3. Person Plural |
concipilaverunt concipilavere
|
sie haben genommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus sum
|
ich bin genommen worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus es
|
du bist genommen worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus est
|
er/sie/es ist genommen worden |
| 1. Person Plural |
concipilati sumus
|
wir sind genommen worden |
| 2. Person Plural |
concipilati estis
|
ihr seid genommen worden |
| 3. Person Plural |
concipilati sunt
|
sie sind genommen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilaverim
|
ich habe genommen |
| 2. Person Singular |
concipilaveris
|
du habest genommen |
| 3. Person Singular |
concipilaverit
|
er/sie/es habe genommen |
| 1. Person Plural |
concipilaverimus
|
wir haben genommen |
| 2. Person Plural |
concipilaveritis
|
ihr habet genommen |
| 3. Person Plural |
concipilaverint
|
sie haben genommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus sim
|
ich sei genommen worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus sis
|
du seiest genommen worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus sit
|
er/sie/es sei genommen worden |
| 1. Person Plural |
concipilati simus
|
wir seien genommen worden |
| 2. Person Plural |
concipilati sitis
|
ihr seiet genommen worden |
| 3. Person Plural |
concipilati sint
|
sie seien genommen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilaveram
|
ich hatte genommen |
| 2. Person Singular |
concipilaveras
|
du hattest genommen |
| 3. Person Singular |
concipilaverat
|
er/sie/es hatte genommen |
| 1. Person Plural |
concipilaveramus
|
wir hatten genommen |
| 2. Person Plural |
concipilaveratis
|
ihr hattet genommen |
| 3. Person Plural |
concipilaverant
|
sie hatten genommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus eram
|
ich war genommen worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus eras
|
du warst genommen worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus erat
|
er/sie/es war genommen worden |
| 1. Person Plural |
concipilati eramus
|
wir waren genommen worden |
| 2. Person Plural |
concipilati eratis
|
ihr warst genommen worden |
| 3. Person Plural |
concipilati erant
|
sie waren genommen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilavissem
|
ich hätte genommen |
| 2. Person Singular |
concipilavisses
|
du hättest genommen |
| 3. Person Singular |
concipilavisset
|
er/sie/es hätte genommen |
| 1. Person Plural |
concipilavissemus
|
wir hätten genommen |
| 2. Person Plural |
concipilavissetis
|
ihr hättet genommen |
| 3. Person Plural |
concipilavissent
|
sie hätten genommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus essem
|
ich wäre genommen worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus esses
|
du wärest genommen worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus esset
|
er/sie/es wäre genommen worden |
| 1. Person Plural |
concipilati essemus
|
wir wären genommen worden |
| 2. Person Plural |
concipilati essetis
|
ihr wäret genommen worden |
| 3. Person Plural |
concipilati essent
|
sie wären genommen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilavero
|
ich werde genommen haben |
| 2. Person Singular |
concipilaveris
|
du wirst genommen haben |
| 3. Person Singular |
concipilaverit
|
er/sie/es wird genommen haben |
| 1. Person Plural |
concipilaverimus
|
wir werden genommen haben |
| 2. Person Plural |
concipilaveritis
|
ihr werdet genommen haben |
| 3. Person Plural |
concipilaverint
|
sie werden genommen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus ero
|
ich werde genommen worden sein |
| 2. Person Singular |
concipilatus eris
|
du werdest genommen worden sein |
| 3. Person Singular |
concipilatus erit
|
er/sie/es werde genommen worden sein |
| 1. Person Plural |
concipilati erimus
|
wir werden genommen worden sein |
| 2. Person Plural |
concipilati eritis
|
ihr werdet genommen worden sein |
| 3. Person Plural |
concipilati erunt
|
sie werden genommen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concipilare
|
nehmen |
| Vorzeitigkeit |
concipilavisse
|
genommen haben |
| Nachzeitigkeit |
concipilaturum esse
|
nehmen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concipilari concipilarier
|
genommen werden |
| Vorzeitigkeit |
concipilatum esse
|
genommen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
concipilatum iri
|
künftig genommen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
concipila
|
nimm! |
| 2. Person Plural |
concipilate
|
nehmt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
concipilato
|
| 3. Person Singular |
concipilato
|
| 2. Person Plural |
concipilatote
|
| 3. Person Plural |
concipilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
concipilare
|
das Nehmen |
| Genitiv |
concipilandi
|
des Nehmens |
| Dativ |
concipilando
|
dem Nehmen |
| Akkusativ |
concipilandum
|
das Nehmen |
| Ablativ |
concipilando
|
durch das Nehmen |
| Vokativ |
concipilande
|
Nehmen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilandus
|
concipilanda
|
concipilandum
|
| Genitiv |
concipilandi
|
concipilandae
|
concipilandi
|
| Dativ |
concipilando
|
concipilandae
|
concipilando
|
| Akkusativ |
concipilandum
|
concipilandam
|
concipilandum
|
| Ablativ |
concipilando
|
concipilanda
|
concipilando
|
| Vokativ |
concipilande
|
concipilanda
|
concipilandum
|
Plural
| Nominativ |
concipilandi
|
concipilandae
|
concipilanda
|
| Genitiv |
concipilandorum
|
concipilandarum
|
concipilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
concipilandos
|
concipilandas
|
concipilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
concipilandi
|
concipilandae
|
concipilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilans
|
concipilans
|
concipilans
|
| Genitiv |
concipilantis
|
concipilantis
|
concipilantis
|
| Dativ |
concipilanti
|
concipilanti
|
concipilanti
|
| Akkusativ |
concipilantem
|
concipilantem
|
concipilans
|
| Ablativ |
concipilanti concipilante
|
concipilanti concipilante
|
concipilanti concipilante
|
| Vokativ |
concipilans
|
concipilans
|
concipilans
|
Plural
| Nominativ |
concipilantes
|
concipilantes
|
concipilantia
|
| Genitiv |
concipilantium concipilantum
|
concipilantium concipilantum
|
concipilantium concipilantum
|
| Dativ |
concipilantibus
|
concipilantibus
|
concipilantibus
|
| Akkusativ |
concipilantes
|
concipilantes
|
concipilantia
|
| Ablativ |
concipilantibus
|
concipilantibus
|
concipilantibus
|
| Vokativ |
concipilantes
|
concipilantes
|
concipilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilatus
|
concipilata
|
concipilatum
|
| Genitiv |
concipilati
|
concipilatae
|
concipilati
|
| Dativ |
concipilato
|
concipilatae
|
concipilato
|
| Akkusativ |
concipilatum
|
concipilatam
|
concipilatum
|
| Ablativ |
concipilato
|
concipilata
|
concipilato
|
| Vokativ |
concipilate
|
concipilata
|
concipilatum
|
Plural
| Nominativ |
concipilati
|
concipilatae
|
concipilata
|
| Genitiv |
concipilatorum
|
concipilatarum
|
concipilatorum
|
| Dativ |
concipilatis
|
concipilatis
|
concipilatis
|
| Akkusativ |
concipilatos
|
concipilatas
|
concipilata
|
| Ablativ |
concipilatis
|
concipilatis
|
concipilatis
|
| Vokativ |
concipilati
|
concipilatae
|
concipilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilaturus
|
concipilatura
|
concipilaturum
|
| Genitiv |
concipilaturi
|
concipilaturae
|
concipilaturi
|
| Dativ |
concipilaturo
|
concipilaturae
|
concipilaturo
|
| Akkusativ |
concipilaturum
|
concipilaturam
|
concipilaturum
|
| Ablativ |
concipilaturo
|
concipilatura
|
concipilaturo
|
| Vokativ |
concipilature
|
concipilatura
|
concipilaturum
|
Plural
| Nominativ |
concipilaturi
|
concipilaturae
|
concipilatura
|
| Genitiv |
concipilaturorum
|
concipilaturarum
|
concipilaturorum
|
| Dativ |
concipilaturis
|
concipilaturis
|
concipilaturis
|
| Akkusativ |
concipilaturos
|
concipilaturas
|
concipilatura
|
| Ablativ |
concipilaturis
|
concipilaturis
|
concipilaturis
|
| Vokativ |
concipilaturi
|
concipilaturae
|
concipilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
concipilatum
|
concipilatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilo
|
ich nutze |
| 2. Person Singular |
concipilas
|
du nutzt |
| 3. Person Singular |
concipilat
|
er/sie/es nutzt |
| 1. Person Plural |
concipilamus
|
wir nutzen |
| 2. Person Plural |
concipilatis
|
ihr nutzt |
| 3. Person Plural |
concipilant
|
sie nutzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilor
|
ich werde genutzt |
| 2. Person Singular |
concipilaris concipilare
|
du wirst genutzt |
| 3. Person Singular |
concipilatur
|
er/sie/es wird genutzt |
| 1. Person Plural |
concipilamur
|
wir werden genutzt |
| 2. Person Plural |
concipilamini
|
ihr werdet genutzt |
| 3. Person Plural |
concipilantur
|
sie werden genutzt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilem
|
ich nutze |
| 2. Person Singular |
concipiles
|
du nutzest |
| 3. Person Singular |
concipilet
|
er/sie/es nutze |
| 1. Person Plural |
concipilemus
|
wir nutzen |
| 2. Person Plural |
concipiletis
|
ihr nutzet |
| 3. Person Plural |
concipilent
|
sie nutzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipiler
|
ich werde genutzt |
| 2. Person Singular |
concipileris concipilere
|
du werdest genutzt |
| 3. Person Singular |
concipiletur
|
er/sie/es werde genutzt |
| 1. Person Plural |
concipilemur
|
wir werden genutzt |
| 2. Person Plural |
concipilemini
|
ihr werdet genutzt |
| 3. Person Plural |
concipilentur
|
sie werden genutzt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabam
|
ich nutzte |
| 2. Person Singular |
concipilabas
|
du nutztest |
| 3. Person Singular |
concipilabat
|
er/sie/es nutzte |
| 1. Person Plural |
concipilabamus
|
wir nutzten |
| 2. Person Plural |
concipilabatis
|
ihr nutztet |
| 3. Person Plural |
concipilabant
|
sie nutzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabar
|
ich wurde genutzt |
| 2. Person Singular |
concipilabaris concipilabare
|
du wurdest genutzt |
| 3. Person Singular |
concipilabatur
|
er/sie/es wurde genutzt |
| 1. Person Plural |
concipilabamur
|
wir wurden genutzt |
| 2. Person Plural |
concipilabamini
|
ihr wurdet genutzt |
| 3. Person Plural |
concipilabantur
|
sie wurden genutzt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilarem
|
ich nutzte |
| 2. Person Singular |
concipilares
|
du nutztest |
| 3. Person Singular |
concipilaret
|
er/sie/es nutzte |
| 1. Person Plural |
concipilaremus
|
wir nutzten |
| 2. Person Plural |
concipilaretis
|
ihr nutztet |
| 3. Person Plural |
concipilarent
|
sie nutzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilarer
|
ich würde genutzt |
| 2. Person Singular |
concipilareris concipilarere
|
du würdest genutzt |
| 3. Person Singular |
concipilaretur
|
er/sie/es würde genutzt |
| 1. Person Plural |
concipilaremur
|
wir würden genutzt |
| 2. Person Plural |
concipilaremini
|
ihr würdet genutzt |
| 3. Person Plural |
concipilarentur
|
sie würden genutzt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabo
|
ich werde nutzen |
| 2. Person Singular |
concipilabis
|
du wirst nutzen |
| 3. Person Singular |
concipilabit
|
er/sie/es wird nutzen |
| 1. Person Plural |
concipilabimus
|
wir werden nutzen |
| 2. Person Plural |
concipilabitis
|
ihr werdet nutzen |
| 3. Person Plural |
concipilabunt
|
sie werden nutzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabor
|
ich werde genutzt |
| 2. Person Singular |
concipilaberis concipilabere
|
du wirst genutzt |
| 3. Person Singular |
concipilabitur
|
er/sie/es wird genutzt |
| 1. Person Plural |
concipilabimur
|
wir werden genutzt |
| 2. Person Plural |
concipilabimini
|
ihr werdet genutzt |
| 3. Person Plural |
concipilabuntur
|
sie werden genutzt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilavi
|
ich habe genutzt |
| 2. Person Singular |
concipilavisti
|
du hast genutzt |
| 3. Person Singular |
concipilavit
|
er/sie/es hat genutzt |
| 1. Person Plural |
concipilavimus
|
wir haben genutzt |
| 2. Person Plural |
concipilavistis
|
ihr habt genutzt |
| 3. Person Plural |
concipilaverunt concipilavere
|
sie haben genutzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus sum
|
ich bin genutzt worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus es
|
du bist genutzt worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus est
|
er/sie/es ist genutzt worden |
| 1. Person Plural |
concipilati sumus
|
wir sind genutzt worden |
| 2. Person Plural |
concipilati estis
|
ihr seid genutzt worden |
| 3. Person Plural |
concipilati sunt
|
sie sind genutzt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilaverim
|
ich habe genutzt |
| 2. Person Singular |
concipilaveris
|
du habest genutzt |
| 3. Person Singular |
concipilaverit
|
er/sie/es habe genutzt |
| 1. Person Plural |
concipilaverimus
|
wir haben genutzt |
| 2. Person Plural |
concipilaveritis
|
ihr habet genutzt |
| 3. Person Plural |
concipilaverint
|
sie haben genutzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus sim
|
ich sei genutzt worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus sis
|
du seiest genutzt worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus sit
|
er/sie/es sei genutzt worden |
| 1. Person Plural |
concipilati simus
|
wir seien genutzt worden |
| 2. Person Plural |
concipilati sitis
|
ihr seiet genutzt worden |
| 3. Person Plural |
concipilati sint
|
sie seien genutzt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilaveram
|
ich hatte genutzt |
| 2. Person Singular |
concipilaveras
|
du hattest genutzt |
| 3. Person Singular |
concipilaverat
|
er/sie/es hatte genutzt |
| 1. Person Plural |
concipilaveramus
|
wir hatten genutzt |
| 2. Person Plural |
concipilaveratis
|
ihr hattet genutzt |
| 3. Person Plural |
concipilaverant
|
sie hatten genutzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus eram
|
ich war genutzt worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus eras
|
du warst genutzt worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus erat
|
er/sie/es war genutzt worden |
| 1. Person Plural |
concipilati eramus
|
wir waren genutzt worden |
| 2. Person Plural |
concipilati eratis
|
ihr warst genutzt worden |
| 3. Person Plural |
concipilati erant
|
sie waren genutzt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilavissem
|
ich hätte genutzt |
| 2. Person Singular |
concipilavisses
|
du hättest genutzt |
| 3. Person Singular |
concipilavisset
|
er/sie/es hätte genutzt |
| 1. Person Plural |
concipilavissemus
|
wir hätten genutzt |
| 2. Person Plural |
concipilavissetis
|
ihr hättet genutzt |
| 3. Person Plural |
concipilavissent
|
sie hätten genutzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus essem
|
ich wäre genutzt worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus esses
|
du wärest genutzt worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus esset
|
er/sie/es wäre genutzt worden |
| 1. Person Plural |
concipilati essemus
|
wir wären genutzt worden |
| 2. Person Plural |
concipilati essetis
|
ihr wäret genutzt worden |
| 3. Person Plural |
concipilati essent
|
sie wären genutzt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilavero
|
ich werde genutzt haben |
| 2. Person Singular |
concipilaveris
|
du wirst genutzt haben |
| 3. Person Singular |
concipilaverit
|
er/sie/es wird genutzt haben |
| 1. Person Plural |
concipilaverimus
|
wir werden genutzt haben |
| 2. Person Plural |
concipilaveritis
|
ihr werdet genutzt haben |
| 3. Person Plural |
concipilaverint
|
sie werden genutzt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus ero
|
ich werde genutzt worden sein |
| 2. Person Singular |
concipilatus eris
|
du werdest genutzt worden sein |
| 3. Person Singular |
concipilatus erit
|
er/sie/es werde genutzt worden sein |
| 1. Person Plural |
concipilati erimus
|
wir werden genutzt worden sein |
| 2. Person Plural |
concipilati eritis
|
ihr werdet genutzt worden sein |
| 3. Person Plural |
concipilati erunt
|
sie werden genutzt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concipilare
|
nutzen |
| Vorzeitigkeit |
concipilavisse
|
genutzt haben |
| Nachzeitigkeit |
concipilaturum esse
|
nutzen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concipilari concipilarier
|
genutzt werden |
| Vorzeitigkeit |
concipilatum esse
|
genutzt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
concipilatum iri
|
künftig genutzt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
concipila
|
nutze! |
| 2. Person Plural |
concipilate
|
nutzt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
concipilato
|
| 3. Person Singular |
concipilato
|
| 2. Person Plural |
concipilatote
|
| 3. Person Plural |
concipilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
concipilare
|
das Nutzen |
| Genitiv |
concipilandi
|
des Nutzens |
| Dativ |
concipilando
|
dem Nutzen |
| Akkusativ |
concipilandum
|
das Nutzen |
| Ablativ |
concipilando
|
durch das Nutzen |
| Vokativ |
concipilande
|
Nutzen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilandus
|
concipilanda
|
concipilandum
|
| Genitiv |
concipilandi
|
concipilandae
|
concipilandi
|
| Dativ |
concipilando
|
concipilandae
|
concipilando
|
| Akkusativ |
concipilandum
|
concipilandam
|
concipilandum
|
| Ablativ |
concipilando
|
concipilanda
|
concipilando
|
| Vokativ |
concipilande
|
concipilanda
|
concipilandum
|
Plural
| Nominativ |
concipilandi
|
concipilandae
|
concipilanda
|
| Genitiv |
concipilandorum
|
concipilandarum
|
concipilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
concipilandos
|
concipilandas
|
concipilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
concipilandi
|
concipilandae
|
concipilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilans
|
concipilans
|
concipilans
|
| Genitiv |
concipilantis
|
concipilantis
|
concipilantis
|
| Dativ |
concipilanti
|
concipilanti
|
concipilanti
|
| Akkusativ |
concipilantem
|
concipilantem
|
concipilans
|
| Ablativ |
concipilanti concipilante
|
concipilanti concipilante
|
concipilanti concipilante
|
| Vokativ |
concipilans
|
concipilans
|
concipilans
|
Plural
| Nominativ |
concipilantes
|
concipilantes
|
concipilantia
|
| Genitiv |
concipilantium concipilantum
|
concipilantium concipilantum
|
concipilantium concipilantum
|
| Dativ |
concipilantibus
|
concipilantibus
|
concipilantibus
|
| Akkusativ |
concipilantes
|
concipilantes
|
concipilantia
|
| Ablativ |
concipilantibus
|
concipilantibus
|
concipilantibus
|
| Vokativ |
concipilantes
|
concipilantes
|
concipilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilatus
|
concipilata
|
concipilatum
|
| Genitiv |
concipilati
|
concipilatae
|
concipilati
|
| Dativ |
concipilato
|
concipilatae
|
concipilato
|
| Akkusativ |
concipilatum
|
concipilatam
|
concipilatum
|
| Ablativ |
concipilato
|
concipilata
|
concipilato
|
| Vokativ |
concipilate
|
concipilata
|
concipilatum
|
Plural
| Nominativ |
concipilati
|
concipilatae
|
concipilata
|
| Genitiv |
concipilatorum
|
concipilatarum
|
concipilatorum
|
| Dativ |
concipilatis
|
concipilatis
|
concipilatis
|
| Akkusativ |
concipilatos
|
concipilatas
|
concipilata
|
| Ablativ |
concipilatis
|
concipilatis
|
concipilatis
|
| Vokativ |
concipilati
|
concipilatae
|
concipilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilaturus
|
concipilatura
|
concipilaturum
|
| Genitiv |
concipilaturi
|
concipilaturae
|
concipilaturi
|
| Dativ |
concipilaturo
|
concipilaturae
|
concipilaturo
|
| Akkusativ |
concipilaturum
|
concipilaturam
|
concipilaturum
|
| Ablativ |
concipilaturo
|
concipilatura
|
concipilaturo
|
| Vokativ |
concipilature
|
concipilatura
|
concipilaturum
|
Plural
| Nominativ |
concipilaturi
|
concipilaturae
|
concipilatura
|
| Genitiv |
concipilaturorum
|
concipilaturarum
|
concipilaturorum
|
| Dativ |
concipilaturis
|
concipilaturis
|
concipilaturis
|
| Akkusativ |
concipilaturos
|
concipilaturas
|
concipilatura
|
| Ablativ |
concipilaturis
|
concipilaturis
|
concipilaturis
|
| Vokativ |
concipilaturi
|
concipilaturae
|
concipilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
concipilatum
|
concipilatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilo
|
ich reiße |
| 2. Person Singular |
concipilas
|
du reißt |
| 3. Person Singular |
concipilat
|
er/sie/es reißt |
| 1. Person Plural |
concipilamus
|
wir reißen |
| 2. Person Plural |
concipilatis
|
ihr reißt |
| 3. Person Plural |
concipilant
|
sie reißen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilor
|
ich werde gerissen |
| 2. Person Singular |
concipilaris concipilare
|
du wirst gerissen |
| 3. Person Singular |
concipilatur
|
er/sie/es wird gerissen |
| 1. Person Plural |
concipilamur
|
wir werden gerissen |
| 2. Person Plural |
concipilamini
|
ihr werdet gerissen |
| 3. Person Plural |
concipilantur
|
sie werden gerissen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilem
|
ich reiße |
| 2. Person Singular |
concipiles
|
du reißest |
| 3. Person Singular |
concipilet
|
er/sie/es reiße |
| 1. Person Plural |
concipilemus
|
wir reißen |
| 2. Person Plural |
concipiletis
|
ihr reißet |
| 3. Person Plural |
concipilent
|
sie reißen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipiler
|
ich werde gerissen |
| 2. Person Singular |
concipileris concipilere
|
du werdest gerissen |
| 3. Person Singular |
concipiletur
|
er/sie/es werde gerissen |
| 1. Person Plural |
concipilemur
|
wir werden gerissen |
| 2. Person Plural |
concipilemini
|
ihr werdet gerissen |
| 3. Person Plural |
concipilentur
|
sie werden gerissen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabam
|
ich riß |
| 2. Person Singular |
concipilabas
|
du rissest |
| 3. Person Singular |
concipilabat
|
er/sie/es riß |
| 1. Person Plural |
concipilabamus
|
wir rissen |
| 2. Person Plural |
concipilabatis
|
ihr risset |
| 3. Person Plural |
concipilabant
|
sie rissen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabar
|
ich wurde gerissen |
| 2. Person Singular |
concipilabaris concipilabare
|
du wurdest gerissen |
| 3. Person Singular |
concipilabatur
|
er/sie/es wurde gerissen |
| 1. Person Plural |
concipilabamur
|
wir wurden gerissen |
| 2. Person Plural |
concipilabamini
|
ihr wurdet gerissen |
| 3. Person Plural |
concipilabantur
|
sie wurden gerissen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilarem
|
ich risse |
| 2. Person Singular |
concipilares
|
du rissest |
| 3. Person Singular |
concipilaret
|
er/sie/es risse |
| 1. Person Plural |
concipilaremus
|
wir rissen |
| 2. Person Plural |
concipilaretis
|
ihr risset |
| 3. Person Plural |
concipilarent
|
sie rissen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilarer
|
ich würde gerissen |
| 2. Person Singular |
concipilareris concipilarere
|
du würdest gerissen |
| 3. Person Singular |
concipilaretur
|
er/sie/es würde gerissen |
| 1. Person Plural |
concipilaremur
|
wir würden gerissen |
| 2. Person Plural |
concipilaremini
|
ihr würdet gerissen |
| 3. Person Plural |
concipilarentur
|
sie würden gerissen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabo
|
ich werde reißen |
| 2. Person Singular |
concipilabis
|
du wirst reißen |
| 3. Person Singular |
concipilabit
|
er/sie/es wird reißen |
| 1. Person Plural |
concipilabimus
|
wir werden reißen |
| 2. Person Plural |
concipilabitis
|
ihr werdet reißen |
| 3. Person Plural |
concipilabunt
|
sie werden reißen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilabor
|
ich werde gerissen |
| 2. Person Singular |
concipilaberis concipilabere
|
du wirst gerissen |
| 3. Person Singular |
concipilabitur
|
er/sie/es wird gerissen |
| 1. Person Plural |
concipilabimur
|
wir werden gerissen |
| 2. Person Plural |
concipilabimini
|
ihr werdet gerissen |
| 3. Person Plural |
concipilabuntur
|
sie werden gerissen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilavi
|
ich habe gerissen |
| 2. Person Singular |
concipilavisti
|
du hast gerissen |
| 3. Person Singular |
concipilavit
|
er/sie/es hat gerissen |
| 1. Person Plural |
concipilavimus
|
wir haben gerissen |
| 2. Person Plural |
concipilavistis
|
ihr habt gerissen |
| 3. Person Plural |
concipilaverunt concipilavere
|
sie haben gerissen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus sum
|
ich bin gerissen worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus es
|
du bist gerissen worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus est
|
er/sie/es ist gerissen worden |
| 1. Person Plural |
concipilati sumus
|
wir sind gerissen worden |
| 2. Person Plural |
concipilati estis
|
ihr seid gerissen worden |
| 3. Person Plural |
concipilati sunt
|
sie sind gerissen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilaverim
|
ich habe gerissen |
| 2. Person Singular |
concipilaveris
|
du habest gerissen |
| 3. Person Singular |
concipilaverit
|
er/sie/es habe gerissen |
| 1. Person Plural |
concipilaverimus
|
wir haben gerissen |
| 2. Person Plural |
concipilaveritis
|
ihr habet gerissen |
| 3. Person Plural |
concipilaverint
|
sie haben gerissen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus sim
|
ich sei gerissen worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus sis
|
du seiest gerissen worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus sit
|
er/sie/es sei gerissen worden |
| 1. Person Plural |
concipilati simus
|
wir seien gerissen worden |
| 2. Person Plural |
concipilati sitis
|
ihr seiet gerissen worden |
| 3. Person Plural |
concipilati sint
|
sie seien gerissen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilaveram
|
ich hatte gerissen |
| 2. Person Singular |
concipilaveras
|
du hattest gerissen |
| 3. Person Singular |
concipilaverat
|
er/sie/es hatte gerissen |
| 1. Person Plural |
concipilaveramus
|
wir hatten gerissen |
| 2. Person Plural |
concipilaveratis
|
ihr hattet gerissen |
| 3. Person Plural |
concipilaverant
|
sie hatten gerissen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus eram
|
ich war gerissen worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus eras
|
du warst gerissen worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus erat
|
er/sie/es war gerissen worden |
| 1. Person Plural |
concipilati eramus
|
wir waren gerissen worden |
| 2. Person Plural |
concipilati eratis
|
ihr warst gerissen worden |
| 3. Person Plural |
concipilati erant
|
sie waren gerissen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilavissem
|
ich hätte gerissen |
| 2. Person Singular |
concipilavisses
|
du hättest gerissen |
| 3. Person Singular |
concipilavisset
|
er/sie/es hätte gerissen |
| 1. Person Plural |
concipilavissemus
|
wir hätten gerissen |
| 2. Person Plural |
concipilavissetis
|
ihr hättet gerissen |
| 3. Person Plural |
concipilavissent
|
sie hätten gerissen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus essem
|
ich wäre gerissen worden |
| 2. Person Singular |
concipilatus esses
|
du wärest gerissen worden |
| 3. Person Singular |
concipilatus esset
|
er/sie/es wäre gerissen worden |
| 1. Person Plural |
concipilati essemus
|
wir wären gerissen worden |
| 2. Person Plural |
concipilati essetis
|
ihr wäret gerissen worden |
| 3. Person Plural |
concipilati essent
|
sie wären gerissen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilavero
|
ich werde gerissen haben |
| 2. Person Singular |
concipilaveris
|
du wirst gerissen haben |
| 3. Person Singular |
concipilaverit
|
er/sie/es wird gerissen haben |
| 1. Person Plural |
concipilaverimus
|
wir werden gerissen haben |
| 2. Person Plural |
concipilaveritis
|
ihr werdet gerissen haben |
| 3. Person Plural |
concipilaverint
|
sie werden gerissen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
concipilatus ero
|
ich werde gerissen worden sein |
| 2. Person Singular |
concipilatus eris
|
du werdest gerissen worden sein |
| 3. Person Singular |
concipilatus erit
|
er/sie/es werde gerissen worden sein |
| 1. Person Plural |
concipilati erimus
|
wir werden gerissen worden sein |
| 2. Person Plural |
concipilati eritis
|
ihr werdet gerissen worden sein |
| 3. Person Plural |
concipilati erunt
|
sie werden gerissen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concipilare
|
reißen |
| Vorzeitigkeit |
concipilavisse
|
gerissen haben |
| Nachzeitigkeit |
concipilaturum esse
|
reißen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
concipilari concipilarier
|
gerissen werden |
| Vorzeitigkeit |
concipilatum esse
|
gerissen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
concipilatum iri
|
künftig gerissen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
concipila
|
reiße! |
| 2. Person Plural |
concipilate
|
reißt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
concipilato
|
| 3. Person Singular |
concipilato
|
| 2. Person Plural |
concipilatote
|
| 3. Person Plural |
concipilanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
concipilare
|
das Reißen |
| Genitiv |
concipilandi
|
des Reißens |
| Dativ |
concipilando
|
dem Reißen |
| Akkusativ |
concipilandum
|
das Reißen |
| Ablativ |
concipilando
|
durch das Reißen |
| Vokativ |
concipilande
|
Reißen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilandus
|
concipilanda
|
concipilandum
|
| Genitiv |
concipilandi
|
concipilandae
|
concipilandi
|
| Dativ |
concipilando
|
concipilandae
|
concipilando
|
| Akkusativ |
concipilandum
|
concipilandam
|
concipilandum
|
| Ablativ |
concipilando
|
concipilanda
|
concipilando
|
| Vokativ |
concipilande
|
concipilanda
|
concipilandum
|
Plural
| Nominativ |
concipilandi
|
concipilandae
|
concipilanda
|
| Genitiv |
concipilandorum
|
concipilandarum
|
concipilandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
concipilandos
|
concipilandas
|
concipilanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
concipilandi
|
concipilandae
|
concipilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilans
|
concipilans
|
concipilans
|
| Genitiv |
concipilantis
|
concipilantis
|
concipilantis
|
| Dativ |
concipilanti
|
concipilanti
|
concipilanti
|
| Akkusativ |
concipilantem
|
concipilantem
|
concipilans
|
| Ablativ |
concipilanti concipilante
|
concipilanti concipilante
|
concipilanti concipilante
|
| Vokativ |
concipilans
|
concipilans
|
concipilans
|
Plural
| Nominativ |
concipilantes
|
concipilantes
|
concipilantia
|
| Genitiv |
concipilantium concipilantum
|
concipilantium concipilantum
|
concipilantium concipilantum
|
| Dativ |
concipilantibus
|
concipilantibus
|
concipilantibus
|
| Akkusativ |
concipilantes
|
concipilantes
|
concipilantia
|
| Ablativ |
concipilantibus
|
concipilantibus
|
concipilantibus
|
| Vokativ |
concipilantes
|
concipilantes
|
concipilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilatus
|
concipilata
|
concipilatum
|
| Genitiv |
concipilati
|
concipilatae
|
concipilati
|
| Dativ |
concipilato
|
concipilatae
|
concipilato
|
| Akkusativ |
concipilatum
|
concipilatam
|
concipilatum
|
| Ablativ |
concipilato
|
concipilata
|
concipilato
|
| Vokativ |
concipilate
|
concipilata
|
concipilatum
|
Plural
| Nominativ |
concipilati
|
concipilatae
|
concipilata
|
| Genitiv |
concipilatorum
|
concipilatarum
|
concipilatorum
|
| Dativ |
concipilatis
|
concipilatis
|
concipilatis
|
| Akkusativ |
concipilatos
|
concipilatas
|
concipilata
|
| Ablativ |
concipilatis
|
concipilatis
|
concipilatis
|
| Vokativ |
concipilati
|
concipilatae
|
concipilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
concipilaturus
|
concipilatura
|
concipilaturum
|
| Genitiv |
concipilaturi
|
concipilaturae
|
concipilaturi
|
| Dativ |
concipilaturo
|
concipilaturae
|
concipilaturo
|
| Akkusativ |
concipilaturum
|
concipilaturam
|
concipilaturum
|
| Ablativ |
concipilaturo
|
concipilatura
|
concipilaturo
|
| Vokativ |
concipilature
|
concipilatura
|
concipilaturum
|
Plural
| Nominativ |
concipilaturi
|
concipilaturae
|
concipilatura
|
| Genitiv |
concipilaturorum
|
concipilaturarum
|
concipilaturorum
|
| Dativ |
concipilaturis
|
concipilaturis
|
concipilaturis
|
| Akkusativ |
concipilaturos
|
concipilaturas
|
concipilatura
|
| Ablativ |
concipilaturis
|
concipilaturis
|
concipilaturis
|
| Vokativ |
concipilaturi
|
concipilaturae
|
concipilatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
concipilatum
|
concipilatu
|